Kápitułá 1.
    ¶ 1. Cżás ktorego prorokowáł Ezechiel prorok. 4. Widzenie cżworgá zwierząt. 15. Widzenie cżterech koł. 26. Widzenie tronu y obrázu ná niem.

  1. Stháło ſię A roku trzydźieſthego mieſiącá cżwártego / á dniá piątego thegoż mieſiącá gdym był w pośrodku záwiedźieniá / nád rzeką B Chobár / otworzyły ſię niebioſá / y widźiáłem widzeniá Boże.
      A Ten rok trzydźieſty pocżynáć ſie má od onego roku gdy kſięgi zákonne ſą náleźione przez Helkiáſzá oycá Ieremiáſzowego ktory był rok oſmynáſty zá Iozyáſzá / od tegoż cżáſu roku piątego y dwudźieſte° záwiedźion był Iechoniáſz y z ludem ſwym do Bábilonu / miedzy ktoremi będąc Ezechiel roku piątego po onym zágnániu widźiáł ty Páńſkie widzeniá kthore w tych kſięgách przypominá / á przetoż tu náprzod mowi roku trzydźieſtego.
      B To ieſt / Eufrátes.

  2. Piąte° dniá mieſiącá / roku piąte° po záwiedźieniu krolá C Ioáchiná.
      C Abo Iechoniáſzá o cżym pátrz Ieremi.29.v.2. y v Mát.1.v.12.

  3. Słowo Páńſkie ſtáło ſię do Ezechielá kápłáná / ſyná Buzego w źiemi Káldeyſkiey nád rzeką Chobár / y byłá tám nád nim ręká Páńſká.
  4. Weyzráłem á oto D wicher gwáłtowny przychodźił od pułnocy / y obłok wielki zmieſzány z ogniem / máiąc około ſiebie iáſność / z pośrodku ktorego / to ieſt / z pośrod ogniá / wychodźiłá iákoby oſobá E Háſmál.
      D Przez wicher y przez obłok známienuie cżás vtrápieniá / á przez ogień nieſzcżęśćie / przez iáſność y oſobę Háſmál / Páná ſędźiego ſpráwiedliwego.
      E Niektorzy wykłádáią Burſztyn / ábo Aniołá / ábo podobieńſtwo ogniá.

  5. Ieſzcże też z pośrodku niego wychodźiło podobieńſthwo cżworgá zwierząt / á kſztáłt ich był tákowy iákie ieſt podobieńſtwo cżłowieká.
  6. Y miáło káżde cżterzy twárzy / y cżterzy ſkrzydłá.
  7. Nogi ich były nogi proſte / á ſtopy ich były iáko ſtopy nog ćielcow / y błyſkáły ſię by miedź polerowáná.
  8. A ręce cżłowiecże wychodźiły ze ſpodku ſkrzydł ich ze cżtherech ſtron ich / A ono cżworo miáły ſwe cżtery twárzy y cżterzy ſkrzydłá.
  9. Y były ſpoione ſkrzydły ſwemi iedno ku drugiemu / gdy chodźiły nie obrácáły ſię / ále káżde chodźiło proſto oblicżem ſwoim.
  10. Podobieńſtwo oblicżá ich / było iáko oblicże cżłowiecże / y oblicże lwie / po práwey ſtronie onych cżterzech / á iáko oblicże ćielcá y oblicże orłá po lewej ſtronie onych cżterech.
  11. Thákoweć były oblicżá ich / ále ſkrzydłá ich były podnieſione ku gorze / dwie ſkrzydle ſpáiáły ſię w iedno z drugiē / á dwie okrywáły ćiáłá ich.
  12. Káżde z nich chodźiło proſto oblicżem ſwoim / y chodźiły tám gdźie byłá wolá ich / á nie obrácáły ſię gdy chodźiły.
  13. A podobieńſtwo zwierząt y weyźrenie ich / iáko węgle w ogniu roſpálone / y iáko weyźrenie kágáńcow / ábowiem on ogień był mieſzáiący ſię miedzy niemi / á bláſk był w ogniu / y świáthłość wychodźiłá z ogniá.
  14. Biegáły zwierzętá y wrácáły ſię iáko błyſkáwicá.
  15. A gdym ſię przypátrowáł zwierzętom onym / otho ſię vkázáło nád źiemią przy zwierzętách koło máiące cżterzy twárzy.
  16. Weyźrenie koł á robothá ich byłá iákoby kámieniá z F Thárſys / podobieńſtwo było iednákie onych cżterzech / y weyźrenie ich / y robothá ich byłá iákoby koło w pośrodku kołá.
      F Niektorzy cżytáią iáko kámieniá drogiego ábo kámieniá Morſkiego to ieſt bárwy lázurowey iáko ieſt wodá Morſká.

  17. Idąc chodźiły po cżterzech ſwych ſtronách / á chodząc nie obrácáły ſię.
  18. Dzwoná ich wyſokie y ſtráſzne były / á ná obłąkoch tych cżterzech było ocży pełno wſzędy w około.
  19. Gdy chodźiły zwierzętá / chodźiły przy nich y kołá / á gdy ſię podnośiły zwierzętá od źiemie / y kołá ſię theż ſpołu podnośiły.
  20. Chodźiły kędykolwiek chćiáły / y kędy ie duch nioſł / á kołá podnioſły ſię przed niemi / bo duch zwierząt był w kołách.
  21. Abowiem gdy ony ſzły / tedy też y kołá ſzły / á gdy ony ſtánęły / ſtánęły też y kołá / gdy ſię ony podnośiły od źiemie / też ſię y kołá ſpołu z niemi podnośiły / ábowiem duch zwierząth był w kołách.
  22. A podobieńſtwo niebá było nád głowámi zwierząt / iáko weyzrenie kryſztáłu bárzo przezrocżyſte° / ktore ſię rozćiągáło nád głowámi ich.
  23. Pod onym niebem były proſto ſpoione iedno z drugiem ſkrzydłá ich / á dwiemá káżde z nich okrywáły ćiáłá ſwoie.
  24. Y ſłyſzáłem ſzum ſkrzydeł iáko wody wielkiey / á iáko ſzum Wſzechmocnego / gdy chodźiły / Huk głoſu ich iáko huk woyſká / á gdy ſię záſtánáwiáły / opuſzcżáły ſkrzydłá ſwoie.
  25. Głos ſłyſzán był od niebá onego co było nád głowámi ich / á gdy ſtánęły opuſzcżáły ſkrzydłá ſwe.
  26. Nád onym niebem kthore ſtáło nád głowámi ich / było podobieńſtwo ſtolice iáko piękność ſzáfiru / á ná podobieńſthwie ſtolice / było ná wierzchu podobieńſtwo cżłowieká.
  27. Y widźiáłem iáko oſobę Háſmál / iáko kſztáłt ogniá we wnątrz y w okoł / od biodr áż ku gorze / y od biodr iego áż ná doł / widźiáłem iáko kſztáłt ogniá / y był bláſk około niego.
  28. Iákoby tęcżá ktorá bywá ſpráwioná ná obłoku cżáſu dżdżowego / tákowe było weyźrenie iáſnośći iego wſzędy około. Toć ieſt widzenie podobieńſtwá chwáły Páńſkiey / ktore widząc vpádłem ná oblicże ſwoie á ſłyſzáłem głos mowiącego.

    Kápitułá 2.
    ¶ 1. Iáko ſkoro wźiął Duchá ſwięthego / poſłán ieſt do ſynow Ierozolimſkich. 5.y.7. Náucżá ie przecż ſą prorocy od Bogá poſłáni. 9. Widzenie kſiąg zewnątrz y po wierzchu piſánych.

  1. Y rzekł do mnie A Synu cżłowiecży powſtháń ná ſwe nogi / á iá z tobą mowić będę.
      A Thym przezwyſkiem nápominá go áby był pokornym y vniżonym.

  2. Tedy duch wſtąpił w mię gdy do mnie mowił / á poſtáwił mię ná nogi moie / y ſłucháłem onego kthory mowił do mnie.
  3. Y rzekł ku mnie / Synu cżłowiecży poſyłám ćię do ludu Izráelſkiego / do ludu nie poſłuſzne° / á mnie odpornego / ábowiem oni y oycowie ich przewrotnie ſię przećiw mnie záchowáli áż do dniá tego.
  4. Są ſynowie niewſtydliwi á ſercá krnąbrnego / do ktorych iá ćiebie poſyłám / y powieſz im / Pán Bog ták mowi.
  5. B Choćiáż ſłucháć będą ábo nie będą iákoż iednák ſą ludźie nie okroceni / lecż záiſte poznáią iż mieli Proroká miedzy ſobą.
      B Słowá Zydowſkie znácżą iż lud on ſłucháć niemiáł dowodząc tego ich odpornośćią ktorą w ſobie okázowáli.

  6. Ty ſynu cżłowiecży nic ſię ich nie boy / áni ſię lękáy ſłow ich / ácżkolwiek máſz ludźi twárde á nie powolne / á mieſzkáſz miedzy niedźwiádki. Nieboyże ſię thedy nic ſłow ich / áni ſię lękáy twárzy ich / choćiáć ieſt vporny národ.
  7. Odnieſieſz tedy do nich ſłowá moie / choćiáż ćię ſłucháć będą ábo nie będą / iákożći ſą odporni ludźie.
  8. Ale ty ſynu cżłowiecży ſłucháy co mowię ku tobie / á nie chćiey być odpornym iáko ieſt oto národ ten ſporny / otworz vſtá ſwe / á C iedz tho co dám tobie.
      C To iedzenie znáczy áby poiął ſłowá ony y záchowáł ie w ſercu ſwym.

  9. Tedym weyźráł / á ſpuſzcżoná ieſt ręká do mnie w kthorey były kſięgi.
  10. Ktore otworzono przede mną / y były ſpiſáne w wnątrz y z wierzchu / á były w nich ſpiſáne nárzekániá / vſkárżániá / y przeklinániá.

    Kápitułá 3.
    ¶ 1. Káże mu ieść kſięgi. 4. Poſłán ieſt do Izráelitow. 5. Odporność y niewiárę Zydow gáni. 8. Potwierdzony w wezwániu ſwoim obietnicą Páńſką. 15. Przychodźi do Zydow zágnánych. 17. Vkázuie ktory ieſt vrząd wiernych ſług Bożych / y káránie tych ktorzy niedbále ludzkie grzechy kárzą. 22. Powtore ieſt vtwirdzon nowem wiedzeniem / y opowiedźiáne mu ieſt więźienie Ieruzálem y Zydow.

  1. Y rzekł do mnie / Synu cżłowiecży / A iedz co znáydźieſz / á źiedz ty kſięgi / y B idź á moẃ do domu Izráelſkiego.
      A W Zydowſkim ſtoi / Iedz wſzytko dáwáiąc znáć iż nie mámy po ſtucżce przyimowáć ſłowá Bożego wedle náſzego zdániá ále ná wſzem cáłe przymowáć y w ſobie záchowywáć mámy.
      B Prorok nákármiony ſłowem Boży y Duchem iego vtwierdzony idźie do Izráelcżykow.

  2. Otworzyłem thedy vſtá ſwoie / y dáł mi ty kſięgi ku źiedzeniu.
  3. A mowił ku mnie / Synu cżłowiecży / Brzuch thwoy niech ie / á wnętrznośći twe niech ſię tymi kſięgámi nápełnią ktore oto tobie dáwám: Ziádłem ie tedy / y były w vſtách moich iáko miod ſłodkie.
  4. Rzekł pothym do mnie / Synu cżłowiecży / Idź do domu Izráelſkiego / á opowiedz im ſłowá moie.
  5. Abowiem nie będźieſz poſłán do ludu niezrozumiáney mowy / ábo trudne° ięzyká / ále do domu Izráelſkie°.
  6. Ani do wielá národow mowy nieznáiomey / y ięzyká trudnego / ktorychbyś ſłow zrozumieć nie mogł: Bo ieſlibych iá ćiebie do thákowych poſłáł / záiſteby ćię oni vſłucháli.
  7. Ale dom Izráelſki nie będźie ćiebie ſłucháł / ábowiem mię oni ſłucháć niechcą: Bo wſzythek dom Izráelſki niewſtydliwy ieſt y twárdego ſercá.
  8. Oto zmocniłem twárz twą przećiwko twárzám ich / á cżoło twe vcżyniłem twárde przećiw cżołu ich.
  9. Y vcżyniłem twárz twą iáko Adámántyn / ktory ieſt twárdſzy niż krzemień / nieboyże ſię ich tedy / áni ſię lękáy oblicżá ich / choćiáżći ieſth dom odporny.
  10. Rzekł tedy ku mnie / Synu cżłowiecży / cożkolwiek tobie powiem / bierz ſobie w rozum / á ſłucháy vſzymá.
  11. Idź á wnidź do wygnánych do ſynow ludu twego y moẃ ku nim / á powiedz im / Pán Bog ták mowi / Owá ſnádź vſłucháią / ábo nie.
  12. Y podnioſł mię Duch / y vſłyſzáłem głos zá ſobą wielkiego ſzumu / mowiący / Błogoſłáwioná niech będźie C chwáłá Páńſká ktorá wychodźi z mieyſcá iego.
      C Przez chwáłę Páńſką wychodzącą z mieyſcá ſwego rozumie zepſowánie Kośćiołá w ktorym Pán ſiedźiáł w pośrodku Cherubinow / á przytym dáwá znáć o zburzeniu miáſtá y poimániu ludu co znácży przez ſzum ſkrzydł zwierzęcych y koł ktore niżey w drugim wirſzu przypominá.

  13. A ſzum ſkrzydł źwierząt ktore ſię ſpołu ſpáiáły / y grzmienie koł przed nimi / y głos wzruſzeniá wielkiego ſłyſzáłem.
  14. Podnioſł mię tedy Duch y wźiął / á odſzedłem sfráſowány y rozgniewány w duchu ſwoim / ábowiem ręká Páńſká byłá możná náde mną.
  15. D Przyſzedłem tedy do poimánych w Thel Abib / do tych ktorzy mieſzkáli nád rzeką Chobár / á ſiádłem kędy ſiedźieli á mieſzkáłem przez ſiedḿ dni płácżąc miedzy nimi.
      D To vrocżyſko y mieyſce było niedáleko rzeki Eufrátes gdźie było oſádzone dźieſięćioro pokolenie przenieſione z Sámáryiey.

  16. A po ſiedmi dnioch ſłowo Páńſkie podáne ieſt do mnie w ten ſpoſob.
  17. * Synu cżłowiecży / poſtáwiłem ćię ſtráżem domu Izráelſkiego / Ty tedy ſłucháć będźieſz ſłowá z vſt moich / á ty ich vpomináć będźieſz moim imieniem.
      * Niżey.33.v.7.

  18. Gdy rzekę niepobożnemu / Zápewne vmrzeſz / á ty go nie vpomniſz / y nie rozmowiſz z nim / vpomináiąc go od złośćiwey drogi iego / áby żył / On niepobożnik vmrzeć iśćie w złośći ſwey / ále krwie iego z rąk twoich pátrzáć będę.
  19. Lecż ieſli niepobożniká vpomniſz á on ſię nie náwroći od ſwey niepráwośći / áni od złośćiwey ſwey drogi / onći vmrze w niepráwoſći ſwey / á ty wybáwiſz duſzę ſwoię.
  20. Tákże ieſli E ſpráwiedliwy odwroći ſię od ſwey ſpráwiedliwośći / á vcżyni złość / F położę záwádę przed nim / á vmrze przeto żeś go nie vpomionął / vmrze w grzechu ſwym / á iuż więcey nie wſpomnią ná G iego ſpráwiedliwość / ále będę ſzukáł iego krwie z rąk twoich.
      E To ieſt ten ktory świádom woley Bożey / á przyſtháł w pocżet wiernych.
      F Ieſliżbych iá położył záwádę przed nim áby ſię nie náwroćił do drogi proſtey / á ná then cżáſći nám Pán záwádzá gdy nás puſzcżá zá náſzą náturą á nie rządźi nás Duchem ſwoim.
      G Coż kolwiek vcżyni dobrego zwierzchownie / gdyż thákowá ſpráwiedliwość nie ieſt práwá.

  21. A wſzákoż vpomniſzli niepobożnego áby nie grzeſzył / á on nie zgrzeſzy / záiſte żyć będźie iż ieſt nápomienion / á tyś ſię też wyſwobodźił.
  22. Byłá thám tedy náde mną ręká Páńſká / á mowił ku mnie / Powſtháń wynidź w pole / á tám ſię z tobą rozmowię.
  23. Powſtáłem tedy á wyſzedłem w pole / á oto chwáłá Páńſká tám byłá rownie † tháká iákąm widźiáł v rzeki Chobár / y vpádłem ná oblicże ſwoie.
      † Wyſzey.1.v.1.

  24. Tedy Duch wſtąpił w mię / á poſtháwił mię ná nogi moie / y mowił ku mnie tymi ſłowy / Wnidź á zámkni ſię w domu twoim.
  25. Tám ſynu cżłowiecży będźieſz związán zwiąſkámi / á nie wynidźieſz miedzy nie.
  26. A thák H przyſuſzę ięzyk twoy do podniebieniá twe° / y ſtánieſz ſię iáko niemy / y nie będźieſz im iáko gániący ie / ábowiem ieſt dom nieokrocony.
      H Oznáymuie zátwárdzenie ludu onego / iákoby thák rzekł / Ták im wiele pomożeſz nápominániem ſwem iákobyś też milcżáł będąc niemy y głuchym.

  27. Ale ſkoro z tobą I mowić przeſtánę otworzę vſtá twe / á rzecżeſz do nich Pán Bog ták mowi / Ktho ſłyſzy niech ſłuchá / á kto nie chce niech przeſtánie / bo oni ſą dom odporny.
      I Pán rozmáwiá z Prorokiem áż do iedenáſtego Kápitulum.

    Kápitułá 4.
    ¶ 1. Prorokuie o oblężeniu Ieruzálem od Káldeycżykow. 4. Vkázuie cżás oblężeniá. 9. Opowiedá wielki głod ktory miáł być cżáſu oblężeniá.

  1. Ty theż ſynu cżłowiecży / weźmi cegłę á położ ią przed ſobą / á wyriy ná niey miáſto Ieruzálem.
  2. Oblężeſz ie / á wybuduieſz báſzty y vſypieſz przećiw iemu wáły / á obtocżyſz ie obozem / y záſádźiſz tárány przećiw iemu.
  3. Weźmiż ſobie A páneẃ żelázną / á poſtháẃ ią miáſto muru żeláznego miedzy tobą á miedzy miáſtem / á obroć oblicże ſwoie przećiw iemu / y oblęż ie / á dobywáy go: Toć będźie dźiw domowi Izráelſkiemu.
      A Przez tę páneẃ wykłádácże rozumieią vpor zátwárdźiáłość / y krnąbrność ludu thego / przećiwko kthorey Prorok miáł wálcżyć.

  4. B Záſnieſz też ná C lewy bok twoy / á złość domu Izráelſkiego włożyſz náń / y ponieſieſz tę złoſć ich iáko długo ná nim leżeć będźieſz.
      B W tym ſłowie zámyká báłwochwálſtwo ich w ktorym byli práwie záſnęli.
      C Przez ten ſen ná lewy bok / ná ktorē Prorok nioſł złość Izráelſką / rozumie Sámáryą ktorá leży od Ieruzálem po lewey ſtronie / y znácży ten grzech w ktorym dźieſięćioro pokolenie ták było práwie záſnęło iáko pogrzebione przez thák wiele lát iáko długo Prorok ſpáł ná bok ſwoy / to ieſt przez trzy ſtá y dźiewięć dźieſiąt / Zydowie licżą trzyſtá y dźiewięćdźieſiąt y ſześć tym porządkiem / pod ſędźmi od Iozuego áż do Sámſoná ſto y iedenáśćie lát / pod krolmi od Ieroboámá áż do Ozeego dwie śćie cżterdźieśći y ieden á zoſtáwáią ieſzcże trzydźieśći y ośm / z ktorym dwádźieśćiá wypełnili zá Sámſoná / á ośmnáſćie zá Sámgárá przez ktory wſzytek cżás tho dźieſięćioro pokolenie trwáło w báłwochwálſtwie.

  5. Abowiem podáłem tobie látá niepráwośći ich / według licżby trzech ſet y dźiewiąćidźieſiąt dni / á ponieśieſz niepráwość domu Izráelſkie°.
  6. A gdy ie wypełniſz / vkłádźieſz ſię powtore ná práwy bok twoy / á ponieſieſz * złoſć Iudſką przez cżterdźieśći dni / podáłem tobie ieden dźień zá rok / dźień ieden zá rok.
      * W 4.Mo.14.v.34.

  7. A obroćiſz twárz ſwoię przećiw oblężeniu Ieruzálem / y obnáżyſz rękę twoię ná nie / á będźieſz przećiw iemu prorokowáł.
  8. A oto iá zwiążę ćię / ták iż ſię nie ruſzyſz z iednego boku ná drugi / áż wypełniſz dni oblężeniá twego.
  9. Weźmieſz też pſzenicę / ięcżmień / bob / ſocżewicę / proſo / y wykę / y włożyſz to w iedno nácżynie / á z tego ſobie vcżyniſz chleb według licżby dni ktorych leżeć będźieſz ná boku twym / D będźieſz gi iádł przez trzy ſtá y dźiewięćdźieſiąt dni.
      D W tych ſłowiech dáwá znáć głod wielki ktory miáł być cżáſu oblężeniá á miáł trwáć przez ták wiele dni iáko wiele lát trwáli w báłwochwálſthwie ktorych dni licżbá cżyni około cżternáśćie mieſięcy.

  10. Pokárm ten ktorego vżywáć będźieſz / będźie pod wágą dwádźieśćiá Syklow ná káżdy dźień / á zámierzonych cżáſow ieść gi będźieſz.
  11. Będźieſz też pił wodę pod miárą ſzoſtą cżęść Hinu / á będźieſz ią pić w zámierzony cżás.
  12. Y będźieſz ten chleb iádł iáko plácki ięcżmienne / á vpiecżeſz go ná E łáinie cżłowiecżym przed ocżymá ich.
      E Oznáymuie bárzo wielki niedoſtátek drew y inych rzecży ku vcżynieniu ogniá.

  13. Rzekł tedy Pán ták / Tákći ſynowie Izráelſcy ſwoy chleb ieść będą ſplugáwiony miedzy národy do ktorych ie wypędzę.
  14. A iám rzekł / Ach Pánie Boże / iá nie ieſtem ſplugáwiony ánim iádł zdechliny / ábo co zwierzę zágryzło / od młodośći moiey áż do tego cżáſu / á żádne mięſo brzydkie nie poſtáło w vśćiech moich.
  15. Y rzekł do mnie / Oto dáwám ći łáyno wołowe miáſto łáyná cżłowiecże° / á ná nim ſobie vpiecżeſz chleb.
  16. Y ieſzcże rzekł do mnie / Synu cżłowiecży / * Oto iá odeymę pomoc chlebá w Ieruzálem / á będą ieść chleb ſwoy pod wágą y w vćiſku / będą pić wodę miárką z zdumieniem.
      * Niżey.5.v.16. y 14.v.13.

  17. Abowiem chleb y wodá vſtáną / zdumieią ſię ſpołu / á dlá złośći ſwey vwiędną.

    Kápitułá 5.
    ¶ 1. Opowiedá ſkáżenie Ieruzálem y wielkie pomordowánie ludu. 5. Vkázuie przycżyny przecż ie Bog ſkáźić chce. 11. Oznáymuie co to rozumie przez ogolenie włoſow y brody.

  1. Ty też ieſzcże ſynu cżłowiecży weźmi noż oſtry / weźmi brzytwę bárwierſką / á wźiąwſzy ogol ſobie głowę y brodę / weźmi theż ſzále y rozdźiel ty włoſy.
  2. Trzećią cżęść ich ſpáliſz w pośrzod A miáſtá po wypełnieniu dni oblężeniá / potym weźmieſz trzećią cżęść y rozetnieſz ią ze wſząd nożem / á oſtátnią trzećią cżęść rozſypieſz po wiátru / y dobędę miecżá zá nimi.
      A To ieſt / kthoreś ty wyrył ná cegle gdźie thu przez ogień rozumie głod y mor przez ktory wielká cżęść ludu poginęłá w mieśćie cżáſu oblężeniá Nábuchodonozorowego / przez noż záſie rozumie pomordowánie y poimánie ludu drugiey cżęſći / á przez wiátr też rozumie vćiekánie do Egiptu kędy leżeli po wźięćiu miáſtá Ieruzálem.

  3. Weźmieſz też ieſzcże z nich nieiáką licżbę málucżką / á vwiążeſz ie v podołká ſzáty twoiey.
  4. A potym weźmieſz nieco z nich / wrzućiſz do ogniá y ſpáliſz / á z támtąd wynidźie ogień po wſzytkim domu Izráelſkim.
  5. Pán Bog ták mowi / Toć ieſt Ieruzálem / á poſtáwiłem ie miedzy národy / y kráiny około niego.
  6. Podwrácáło ſądy moie w niepráwość więcey niż pogáńſtwo / á vſtáwy moie więcey niż pogránicżni národowie: ábowiem oni odrzućili ſądy y vſtháwy moie niechcąc im być poſłuſznemi.
  7. A dlá tego ták mowi Pán Bog / B iż wielkość wáſzá więcżſzá byłá niż národow wám pogránicżnych / A nie chodźiliśćie w vſtáwách moich / ániśćie C náſládowáli zwycżáiow národow okolicżnych.
      B Drudzy wykłádáią iżeś ſię więcey wzburzáło przećiwko mnie.
      C Nie byliśćie ták Bogu ſwemu poſłuſzni iáko oni Bogom ſwym.

  8. Przetoż Pán Bog ták mowi / Oto iá grożę tobie / iá ſám vcżynię ſąd nád tobą przed ocżymá pogánow.
  9. A vcżynię nád tobą to cżegom nigdy nie cżynił / áni tego ná pothym vcżynię / dlá wſzytkich złośći twych.
  10. Oycowie pożrą ſyny ſwe w pośrod ćiebie / á ſynowie poiedzą oyce ſwe / wezmę pomſthę z ćiebie / á rozproſzę wſzytki twe oſtátki po wſzytkich wiátroch.
  11. Żywę iá / mowi Pán Bog / iżeś ty zgwáłćił moie mieyſce ſwięte tákowemi twemi niepráwośćiámi y obrzydłośćiámi / Iá też ćiebie podrąbię / á oko moie nie przepuśći thobie áni ſię zmiłuie nád tobą.
  12. Abowiem trzećiá cżęść twoiá pozdychá morem / á wyniſzcżeie głodem w pośrod ćiebie. A thrzećiá cżęść twoiá pádnie od miecżá wſzędy około ćiebie / á trzećią cżęść twoię roſproſzę po wſzytkich wiátroch / á z dobytym miecżem gonić ie będę.
  13. Ták ſię gniew moy dokońcży / á vſpokoi popędliwość moiá w nich / y vćieſzę ſię / á dowiedzą ſię / iże iá ktory ieſthem Pán mowiłem w zápálcżywośći moiey / gdy wypełnię gniew ſwoy nád nimi.
  14. Iá ćiebie podám w ſpuſtoſzenie / y w poſromocenie miedzy pogány okolicżne / tákże przed oblicżnośćią káżdego imo ćię idącego.
  15. Stánieſz ſię háńbą y ſromotą / nápominániem y zdumieniem národom w ſąſiedztwie / gdy wezmę z ćiebie pomſtę w gniewie y w popędliwośći moiey / y w treſtániu zágniewániá mego / Iá Pán mowiłem to.
  16. Gdy wypuſzcżę ſrogie ſtrzáły głodu ná nie / ktore będą śmiertelne / á ktore puſzcżę ábych wás poburzył / y głod zámnożę nád wámi / á wyniſzcżę miedzy wámi pomoc chlebá.
  17. * Poſlę ná wás głod y okruthne źwierzęthá kthore wás wytrácą / á mor y kreẃ przenikną przez ćię / y puſzcżę ná ćię miecż / Iá ktory ieſthem Pán / mowiłem to.
      * Wyżſzey.4.v.16. Niżey.14.v.13.

    Kápitułá 6.
    ¶ 1. Prorokuie o ſkáżeniu Ierozolimſkiem prze iego báłwochwálſtwo.

  1. A ſłowo Páńſkie ták ſię ſtáło do mnie.
  2. Synu cżłowiecży * Obroć twárz ſwą ku gorám Izráel / á prorokuy przećiw im.
      * Niżey.36.v.1.

  3. Y rzecż ták / Wy gory Izráelſkie / Słucháyćie ſłowá Páná Bogá / Ták Pán Bog mowi gorám y págorkom / ſtrumieniom y dolinám / Oto iá przywiodę ná wás miecż / á wytrácę káplice wáſze.
  4. Ołthárze wáſze poborzone będą / Báłwány wáſze będą pokruſzone / á ſkłádę pobite wáſze przed báłwány wáſzemi.
  5. Położę trupy ſynow Izráelſkich przed báłwány ich / á roztrzęſę kośći wáſze około ołtárzow wáſzych.
  6. Po wſzythkich mieſzkániách wáſzych miáſtá ſpuſtoſzone będą / y káplice wyſokie zborzone / ták iż będą ſkáżone y rozwálone ołtárze wáſze / połámáne będą á poginą báłwány wáſze / á będą porąbáne obrázy wáſze / y wygłádzone będą roboty wáſze.
  7. Zábithy pádnie w pośrod wás / y dowiećie ſię żem iá ieſt Pán.
  8. A Pozoſtáwię niekthore oſtátki po wás / ty ktore vydą miecżowi miedzy pogáńſtwem / gdy będźiećie do cudzych źieḿ rozproſzeni.
      A Tu dáwá znáć o wielkim miłoſierdźiu Páńſkim ktore on okázuie przećiw kośćiołowi ſwemu nie chcąc go do końcá wygłádźić dlá złoſći iego.

  9. A oni ktorzy z wás wybáwieni będą rozpomnią ſię ná mię miedzy pogány v ktorych będą w więźieniu / dlá tego żem vboláł nád ſercem ich cudzołożącym / ktore ſię ode mnie odłącżyło / á dlá ocżu ich wſzethecżnie ſię vdáwáiących zá báłwány ich / Y zmierzną ſámi ſobie w złośćiách / ktore cżynili we wſzech obrzydliwośćiách ſwoich.
  10. A dowiedzą ſię że iá Pán nie dármom im to opowiedźiáł / że to nieſzcżęśćie dopuſzcżę ná nie.
  11. Pán Bog ták mowi / Kláśni rękámi twemi / y tępcy nogámi twemi á moẃ / Ach dlá wſzytkich obrzydliwoſći ſproſnych dov Izráelſkiego vpádną pod miecż w głod y w mor.
  12. Ten co będźie dáleko / vmrze morem / á ten co bliſko / polęże pod miecż / ten co zoſtánie w oblężeniu od głodu zginie / i wypełnię gniew moi w nich.
  13. Dowiećie ſię tedy żem iá ieſt Pán gdy pobići wáſzy poſpołu polęgą z báłwány ſwemi / y około ołthárzow ich ná káżdym págorku wyſokim / y po wſzytkich wierzchoch gor / pod káżdym drzewem gáłęźiſtym / y pod káżdym dębem krzewiſtym / kthore mieyſce było gdźie wdźięcżnemi wonnośćiámi kádźili rozlicżnym báłwánom ſwoim.
  14. Wyćiągnę tedy nád nimi rękę ſwą á to ſpráwię iż źiemiá ich poborzoná á ſpuſtoſzoná zoſtánie / od puſtyniey áż do B Dybláth we wſzytkim ich mieſzkániu: y dowiedzą ſie żem iá ieſt Pán.
      B To miáſto zową inácżey Ryblátá ábo Reblá / o cżym pátrz. 2.Krol.23.v.33.

    Kápitułá 7.
    ¶ 1. Prorokuie o zepſowániu Ieruzálem y wſzythkiey źiemie Iudſkiey. 17. Vkázuie wielkie przyſzłe ſtrwożenie w Ieruzálem przed przyćiągnieniem nieprzyiáćioł. 20. Opowiedá Zydom vpád y ſpuſthoſzenie kośćiołá / dlá thego iż ſię w nim źle ſpráwowáli. 23. Groźi im przyćiągnieniem Káldeycżykow / á przedſię powieść ſwą prowádźi o vpádku Ierozolimſkim.

  1. Słowo Páńſkie podáne było do mnie w ten ſpoſob.
  2. Thobie ſynu cżłowiecży / Thák mowi Pán Bog o Ziemi Izráelſkiey / Koniec / koniec przyſzedł ná wſzythki cżtyry cżęśći źiemie.
  3. Teráz ieſt koniec nád tobą / á puſzcżę ná ćię popędliwość moię / y będę ćię ſądźił według drog twoich / y nágrodzę tobie wſzytki obrzydliwośći twoie.
  4. Oko moie nie przepuśći tobie / y nie zmiłuię ſię nád tobą / ále pomſzcżę ſię nád tobą złośći twych / y ſproſnośći twych / á poznáćie żem iá Pán.
  5. Ták mowi Pán Bog / Oto nieſzcżęśćie iedno po drugim idźie.
  6. Przyſzedł koniec / przyſzedł koniec / Ocućił ſię przećiw tobie / otho iuż przyſzedł.
  7. Dźień ſkázániá przyſzedł ná ćię ty co mieſzkáſz ná źiemi / Cżás przyſzedł / dźień zámieſzániá bliſko ieſt / á A nie ták iáko gdy záſzumią gory.
      A Iákoby ták rzekł nie ſą tho wieśći prożne o zginieniu twoim / iáko więc bywáią prożne ſzumy po gorách choćiáż tu niekthorzy przez ſzum gor krzyk weſelá wykłádáią.

  8. Teráz á w krotce wyleię ná ćię popędliwość moię / á wykonám w tobie gniew moy / y pomſzcżę ſię wſzech obrzydłośći twoich y złośćiwych drog twoich.
  9. Oko moie nie przepuśći thobie / á nie zmiłuie ſię nád thobą / ále ſię pomſzcżę nád thobą złośći twoich / y wſzech obrzydliwośći twoich / A poznáćie żem iá ieſt Pán kthory biię.
  10. Oto dźień przychodźi / otho dźień ſkáżeniá przyſzedł / B rozgá ſię rozkwitłá / C pychá ſię rozroſłá.
      B To ieſt káránie ktorem iá wás iáko rozgą bić będę.
      C Abo cżłowiek pyſzny to ieſt Nábuchodonozor ktory nád wámi wypełni ſąd moy.

  11. D Srogość przećiw rozdze niepobożnośći podnioſłá ſię / żáden z nich nie zoſtánie / áni bogáctwá / áni powinowáći ich / y nie będźie żádnego nárzekániá miedzy nimi.
      D Lud moy dlá ſwoiey niepobożnośći y niewiáry będźie ſrodze pokárán.

  12. Cżás przyſzedł á dźień ſię przybliżył iż then co kupuie / nie rozráduie ſię / á ten co przedáwá nie będźie żáłowáł / ábowiem rozgniewánie záwiſnęło nád wſzythką ich wielkośćią.
  13. Ten co przedáł / nie prźiydźie E ku rzecżám przedánym choćby był żyw / ábowiem tákie ſkáránie zgotowáne ieſt przećiwko wſzytkiey wielkośći iego / iż ſię nie náwrocą / owſzem káżdy z nich vpornie trwáć będźie w niepráwośći ſwoiey / áni ſię polepſzy.
      E To ſię rozumie o miłośćiwym lećie / iákoby rzekł / Nie będą vżywáć práwá opiſánego w kſięgách. 3.Mo. kápitule 25.v.13. Abowiem wſzyſcy poydą w poimánie.

  14. Zátrąbili pobudkę áby wſzythko było pogotowiu / áno niemáſz ktoby wyiecháł ku bithwie / ábowiem gniew moy poruſzył ſię nád wſzytką wielkośćią.
  15. Miecż ieſt około nich / á we wnątrz mor y głod/ kthory będźie w polu vmrze od miecżá / á ktory zoſtánie w mieśćie poźrze go głod y mor.
  16. Ale ktorzy vćieką od nich záchowáni będą / y będą po gorách iáko gołębie z dolin. Wſzyſcy będą nárzekáć ná niepráwośći ſwoie.
  17. Wſzythki ręce zemdlone będą / á wſzythki koláná zmiękną iáko wodá.
  18. * Obloką ſię w wory / ſtrách ie ogárnie / á będźie záwſtydzenie we wſzytkich twárzách / y obłyſienie ná wſzytkich głowách ich.
      * Ezái.15.v.3. Ieremi.48.v.37.

  19. Wymiecą ſrebrá ſwe ná vlice / á złoto ich będźie roznieſione / † ſrebro ich y złoto ich nie będźie ich mogło wybáwyć w dźień popędliwośći Páńſkiey. Nienáſycą duſz ſwoich / áni nápełnią wnętrznośći ſwoich / ábowiem then vpád przyſzedł ná nie dlá niepráwośći ich.
      † Przypo.11.v.4. Sof.1.v.18. Ekle.5.v.10.

  20. On im był poſthánowił zácność kośćiołá ſwego ku wielkiey ſłáwie / ále oni poſtáwili tám obrázy przemierzłe y báłwány ſwoie / A przetoż iám ie dáleko przenioſł od niego.
  21. Y podáłem go w ręce obce ku łupowi / y niepobożnikom źiemie ku rozerwániu y ſplugáwieniu iego.
  22. Odwrocę twárz ſwą od nich / á zgwáłcą święte mieyſce moie / ſkáżce wnidą do niego / y oſzpecą go.
  23. Vcżyń F łáńcuch / ábowiem źiemiá pełná ieſth krwáwych ſądow / á miáſto pełne ieſt krzywd.
      F Przez łáńcuch rozumie iáko ſrodze mieli być powiązáni y do wieźieniá zápędzeni.

  24. Przywiodę nágorſze národy / y poſiędą domy ich / Záwśćiągnę pychę mocárzow / á kośćioły ich będą ſplugáwione.
  25. Poráżká przychodźi / będą ſzukáć pokoiu / á nie będźie go.
  26. Trápienie prźiydźie ná trápienie / á wieść zá wieśćią przypádnie. Żądáć będą proroctwá od proroká / ále zginie zákon od kápłáná á rádá od ſtárcow.
  27. Nárzekáć będźie Krol / á Kſiążę wpádnie w roſpácż / Ręce ludu poſpolitego zátrwożą ſię / á oddám im wedle ſpráw ich / y oſądzę ie według záſług ich / y dowiedzą ſię żem iá ieſt Pán.

    Kápitułá 8.
    ¶ 1. Vkázuie ſiebie w widzeniu być przenieſionego do Ieruzálem / gdźie ſtráſzliwe obrzydliwośći widźiáł. 5. Tám widźiáł báłwáná obrzydłego w ſámym weśćiu w kośćioł. 14. Y niewiáſty płácżące nád Thámmuz. 16. Widźiáł theż dwádźieśćiá y pięć mężow chwálących Słońce.

  1. I ſtáło ſię A roku ſzoſtego / dniá piąthego mieſiącá ſzoſtego / gdym ſiedźiáł w domu ſwym / á ſtárſzy z Iudy ſiedźieli przede mną / tám ręká Páńſká przypádłá ná mię.
      A To ieſt cżáſu poimániá Iechoniáſzá.

  2. Tedym weyzráł / á oto podobieńſthwo iákoby ogniá / y od biodr iego áż ná doł był ogień / á od biodr áż ku gorze był iáko bláſk / y iáko B Háſmál.
      B O tym pátrz wyżſzey w 1.káp.v.4.

  3. * Y ſpuśćił iáko podobieńſtwo ręki / á popádłá mię zá cżuprynę włoſow ná głowie moiey / y podnioſł mię Duch miedzy niebem y źiemią / á przywiodł mię áż do Ieruzálem w Boſkiem widzeniu / do ſámego weśćiá brány we wnętrzney kthorá ieſt ku pułnocy / gdźie był poſtáwiony báłwán pobudzáiący ku gniewu Bogá.
      * Dáni.5.v.5.

  4. A oto tám byłá chwáłá Bogá Izráelſkiego iákąm widźiáł ná polu.
  5. Y rzekł do mnie / Synu cżłowiecży podnieś teráz ocży ſwe ku pułnocy: A tákżem podnioſł ocży ſwe ku pułnocy / á oto od pułnocy y brány ołtárzá báłwán on wyzywáiący ku gniewu ſtáł w ſámym weśćiu.
  6. Tedy rzekł do mnie / Synu cżłowiecży izáli nie bácżyſz co ći broią: y wielkich obrzydliwośći ktore dom Izráelſki tu cżyni / iż muſzę odſtąpić od mieyſcá moiego ſwięthego: á gdy ſię obeyzryſz ieſzcże oglądáſz więcżſze obrzydłośći.
  7. Y przywiodł mię do weśćiá w przyſionek / tedy poyzráwſzy widźiáłem dźiurę w śćienie.
  8. Potym do mnie rzekł / Synu cżłowiecży przewierć theráz ſćiánę. A gdym przewierćiáł ſćiánę / vyzráłem drzwi.
  9. A rzekł ku mnie / Wnidź á obácż iákie tu oni ſproſne obrzydłośći broią.
  10. Tedy iá wſzedſzy obácżyłem wſzytek rodzáy niecżyſtych gádźin y zwierząt cżwornogich / y wſzytki báłwány domu Izráelſkiego pomálowáne wſzędy wkoło ná ſćiánách.
  11. Y ſiedmdźieſiąt mężow ſtárſzych z domu Izráelſkie° z Iezoniáſzem ſynem Sáfánowym co też ſtáł w pośrodku tych ktorzy około nich ſtáli / y káżdy miáł kádźildnicę w ręku ſwoich / A dym kurzeniá ſzedł ku gorze.
  12. Tedy rzekł do mnie / Izáliś nie widźiáł o ſynu cżłowiecży co cżynią ſtárſzy z domu Izráelſkiego w ćiemnośćiách / á káżdy w málowáney komorze ſwey: ábowiem mowią / Pán niewidźi nás / Pán opuśćił źiemię.
  13. Rzekł zátym ku mnie / Potym gdy ſię obeyzryſz vyzryſz ieſzcże więtſze obrzydłośći ktore ći broią.
  14. Y przewiodł mię drzwiámi brány kośćiołá Páńſkiego ktorá ieſt ku pułnocy / A widźiáłem niewiáſthy thám ſiedzące / á płácżące C Thámmuzá.
      C Ieronim piſze iż ten Támmuz był Adonis miłośnik y kochánek Wenuſow / á drudzy powiedáią iż był báłwán ktory ták był miſternie ſpráwiony iż płákáł / á tho cżynili fáłſzyrze áby pobudzáli ku płácżu niewiáſty.

  15. Tedy rzekł ku mnie / Synu cżłowiecży widźiáłżeś tho: ále gdy ſię obeyzryſz / ieſzcże dáleko więtſze obrzydliwośći vyzryſz.
  16. Y odwiodł mię do wnęthrznego przyſionku domu Páńſkiego / y widźiáłem tám w ſámym weśćiu kośćiołá Páńſkiego / miedzy śienią y ołtárzem / około piąći á dwudźieſtu mężow / ktorzy ſię tyłem obroćili do domu Páńſkiego / á oblicżem ku wſchodu / chwáląc Słońce wſchodzące.
  17. Thedy rzekł ku mnie / Widźiáłeś ſynu cżłowiecży: Máłáli to ieſt rzecż domowi Iudſkiemu cżynić obrzydłośći tákowe ktore tu broią: ábowiem nápełnili źiemię gwáłtu / á obroćili ſię áby mię dráżnili / á otho ſmrodliwe kurzáwy kádzą im pod nos.
  18. Iá theż wzáiem z gniewu przećiwko nim cżynić będę / oko moie nie przepuśći im / áni ſię nád nimi zmiłuię: Y nie wyſłuchám ich / gdy głoſem wielkim záwołáią ku mnie.

    Kápitułá 9.
    ¶ 1. Prorokuie o ſkáżeniu miáſtá Ieruzálem y o pomordowániu mieſzcżánow. 2. Widźiáł ſześć przychodzących mężow do Ieruzálem przez ktore miáſto Ieruzálem wźiąć y poborzyć mieli. 4. Oni ktore Pán miáł záchowáć / náznácżeni ſą známieniem Táu / kthorá ieſth oſtátniá literá obiecádłá Zydowſkiego. 5. Roſkázuie onym ſześći mężom áby pobili mieſzcżány Ierozolimſkie ná ktorych znák Boży nie był. 8. Prorok wołá z nárzekániem ku Pánu widząc mord w ludźioch. 9. Odpowiedź Páńſká do Proroká w ktorey ſię zámyká przycżyná onego ſrogiego kárániá.

  1. Y záwołáł głoſem wielkim do vſzu moich mowiąc / kárániá nád miáſtem przybliżyły ſię á káżdy dźierży w ręce ſwey broń gothową ku zábiiániu.
  2. A otho ſześć mężow przychodźili drogą ku bránie wyżſzey / ktorá ieſth ku pułnocy / á miáł káżdy w ręce ſwey broń gothową ku zábiiániu / Był też mąż ieden w pośrod nich w odźieniu lniánym / A máiąc káłámárz piſárſki ná biodrách ſwoich / kthorzy wſzedſzy ſtánęli podle ołtárzá miedźiánego.
      A Drudzy cżytáią táblicżki ábo penzlik.

  3. A chwáłá Páná Bogá Izráelſkiego / znieſioná ieſth z Cherubiná nád kthorym przed thym byłá / nád prog domu / Y przyzwáłá mężá vbránego w odźienie lniáne / máiącego káłámárz piſárſki ná biodrách ſwoich.
  4. Do ktorego Pán rzekł / Idź przez pośrodek miáſtá Ieruzálem: * á vcżyń znák B Tháu ná cżołách mężow ktorzy wzdycháią y nárzekáią przed wſzythkiemi obrzydliwośćiámi / ktore ſię dźieią w pośrod iego.
      B Niektorzy cżytáią vcżyń znák / nie wyráżáiąc kſztáłtu iego / á tu ſię rozumie iż wierni bywáią náznácżeni w ſercu Duchem świętym / kthory ie ná to przywodźi / áby wzdycháli wołáiąc / Abbá to ieſt Oycże / á ći ktorzy cżytáią známię Táu ktorá ieſt oſtátnią literą obiecádłá Zydowſkiego powiedáią iż ten znák dáwá znáć będźieſz żył / Niekthorzy w tym inſzych táiemnic ſzukáią z ktorego my żádnego pożythku do zbáwieniá nie bácżemy.

      * Wyżſz.12.v.23. Ziáw.7.v.3.

  5. A do drugich rzekł gdźiem iá ſłyſzáł / Idźćie zá niem po mieśćie / biyćie / á oko wáſze żádnemu niecháy nie przepuſzcżá / áni ſię nád żádnym zmiłuyćie.
  6. Pobiyćie wſzytki ſtárce / młodźieńce / pánienki / málucżkie y niewiáſty ále do tych wſzytkich nie przyſtępuyćie ná ktorych będźie znák Tháu / A pocżnićie od mieyſcá moiego świętego. Pocżęli thedy od mężow ſtárſzych ktorzy byli przed kośćiołem.
  7. Rzekł potym do nich / Splugáwćie kośćioł á nápełńćie przyſionki zábitemi / á wynidźćie: I wyſzli / á pobili ty ktorzy byli w mieśćie.
  8. A gdy tákowy mord oni vcżynili / á iám pozoſtáł / vpádłem ná oblicże moie á záwołáłem mowiąc / Ach Pánie Boże / Izáli iuż pokáźiſz wſzytki oſtátki Izráelſkie / gdy ták otho rozlewáſz popędliwość ſwą nád Ieruzálem:
  9. Ale on rzekł do mnie / Niepráwość domu Izráelſkiego y Iudſkie° ieſt názbyt wielká / á źiemiá nápełnioná ieſt krwią: Miáſto pełne ieſt ſądu przewrotnego / Bo mowili / opuſćił ći Pán źiemię / á Pán nie páthrzá ná nás.
  10. A ták co ná mię náleży oko moie nie przepuſći im / áni ſię zmiłuię / ále drogę ich obrocę ná głowę ich:
  11. A oto mąż vbrány w odźienie lniáne ktory miáł káłámárz ná biodrách ſwych opowiedźiáł ſpráwę ſwą mowiąc: Vcżyniłem tho coś mi był roſkázáł.

    Kápitułá 10.
    ¶ 1. Wypiſuie ſtolicę ktorá byłá podobná ku ſzáfirowi o cżym pátrz w 1.Ká. v.26. A co w teyże pirwſzey kápitule zowie zwierzętá tu ná tym mieyſcu Cherubiny názywá. 2. Przez podobieńſtwá mężá ktory z pośrodku koł y Cherubinow bierze węglá ogniſte opowiedá Prorokowi iż miáſto Ieruzálem má być popálone. 9. Widźi Prorok widzenie podobne onemu kthore widźiáł przedtym v rzeki Chobár.

  1. Potymem weyzráł / á oto nád obłokiem kthory był nád głową Cherubinow iáko kámień Sáfir / á iákoby podobieńſtwo ſtolice / ktorá ſię nád nimi okázowáłá.
  2. Y rzekł do mężá vbránego w odźienie lniáne / Wnidź miedzy kołá ktore ſą pod Cherubiny / á nábierz pełno w ręce ſwoie węglá ogniſtego z pośrzod Cherubinow / á rozſyp po mieśćie: Y wſzedł przedemną.
  3. A Cherubini ſtáli po práwey ſtronie Domu gdy on mąż wchodźił / y obłok ná ten cżás nápełnił przyśionek we wnętrzny.
  4. Potym chwáłá Páńſká znieśioná ieſt z Cherubiná nád prog domu / á dom nápełnion ieſt obłokiem / y przyśionek nápełnion theż ieſt iáſnośćią chwáły Páńſkiey.
  5. Y ſłyſzán ieſt ſzum ſkrzydeł Cherubinow áż do przyśionká zewnętrznego / iáko głos Bogá wſzechmocnego gdy mowi.
  6. A gdy roſkázáł mężowi vbránemu w lniáne odźienie mowiąc / Weźmi ogniá z pośrzod koł miedzy Cherubiny / Wſzedł on y ſthánął podle kołá.
  7. A ieden z Cherubinow wyćiągnął rękę z pośrzod Cherubinow / do ogniá ktory był miedzy Cherubiny / á wźiąwſzy podáł go w ręce onego kto był vbrány w odźienie lniáne / ktory wźiąwſzy go wyſzedł.
  8. Y vkázáło ſię miedzy Cherubiny onymi podobieńſtwo ręki cżłowiecżey pod ſkrzydły ich.
  9. Potymem weyzráł / á oto cżtery kołá przy Cherubiniech / iedno koło przy iednym Cherubinie / á drugie koło przy drugim Cherubinie / y ná weyzreniu były kołá / iáko bárwá kámieniá Thárſys.
  10. A ná weyzreniu onych cżterech było podobieńſtwo iednákie / ták iákoby miáło być koło w pośrzod kołá.
  11. Gdy tedy chodźiły / ná cżtery ſtrony pochádzáły / á chodząc nie obrácáły ſię / ále do mieyſcá ná ktore ſię pierwey obroćił pierwſzy Cherub / ſzły zá nim / áni ſię obrácáły gdy chodźiły.
  12. * Wſzytki ich ćiáłá / y grzbiet ich / ręce ich y ſkrzydłá ich / y kołá / były pełne ocżu wſzędy wokoło onych koł cżterech.
      * Wyżſzey.1.v.8. y 18.

  13. Y záwołáno ná ony kołá gdźiem iá ſłyſzáł mowiąc / O koło.
  14. A káżde zwierzę miáło cżthery twárzy / pierwſzá twárz byłá twárz Cherubiná / drugá twárz byłá twárz cżłowiecżá / trzećiá byłá twárz lwiá / á cżwártá byłá twárz Orlá.
  15. Potym ſię podnośiły Cherubini / á toż było zwierzę ktorem widźiáł v rzeki Chobár.
  16. A gdy chodźili Cherubini / chodźiły theż ſpołu y kołá / y gdy Cherubini podnośili ſkrzydłá ſwe áby wzlátowáli od źiemie / nieobrácáły ſię kołá ony / ále ſtáły przy nich.
  17. Gdy oni ſtáli / ſtáły też y ony / á gdy ſię oni podnośili / podnośiły ſie theż ony z nimi ſpołu / ábowiem był duch żywotá w nich.
  18. A chwáłá Páńſká zeſzłá od progu Domu / y ſthánęłá nád Cherubiny.
  19. A Cherubinowie rośćiągnąwſzy ſkrzydłá ſwoie podnieſli ſię od źiemie przed ocżymá moimi / á gdy oni wychodźili były kołá przy nich / á káżdy z nich ſtánął w ſámym weśćiu brány od Wſchodu ſłońcá Domu Páńſkiego / á chwáłá Bogá Izráelſkiego ſtánęłá nád nimi z wierzchu.
  20. † Toć było zwierzę ktorem widźiáł pod Bogiem Izráelſkim v rzeki Chobár / á potymem poznáł iż byli Cherubini.
      † Wyżſzey.1.v.14.

  21. Cżthery twárzy były v káżdego z nich / y cżtery ſkrzydłá v káżdego / á podobieńſtwo cżłowiecżey ręki pod ſkrzydły ich.
  22. A podobieńſtwo twárzy ich było iáko ony twárzy kthorem widźiáł v rzeki Chobár / á ná weyzrenie práwie ony ſámy / á káżdy z nich chodźił proſto twárzą.

    Kápitułá 11.
    ¶ 1. Prorokuie przećiw dwudźieſtu piąći ſtárſzych z ludu / ktorzy ſię śmiáli z pogrożek prorockich. 13. Smierć Felátyáſzá ſyná Bánániego. 14. Gáni ſzálone Iudſkie vfánie / ktorzy ſię śmiáli z tych co byli w więźieniu Bábilońſkim. 16. Pán ćieſzy Zydy poimáne w Bábilonie / obiecuiąc im náwrocenie do Ieruzálem. 19. Obiecuie im ſerce ćieleſne. 21. Vkázuie im iákie miáło być przyſzłe ſkáżenie niewiernych y niepobożnych.

  1. Potym mię Duch podnioſł á wiodł mię do brány odwſchodniey Páńſkiego Domu / ktorá ieſt ku wſchodu ſłońcá / á oto pięć á dwádźieśćiá mężow w ſámym weſzćiu w bránie / miedzy ktorymi widźiáłem Iezoniáſzá ſyná Azurowego / y Feláthyáſzá ſyná Benáiego / Kſiążętá z ludu.
  2. Potym rzekł do mnie / Synu cżłowiecży / onić to ſą mężowie kthorzy zmyſláią niepráwość / á źle rádzą w mieśćie tym.
  3. Ktorzy mowią / O nie tákći A to ieſt bliſko / buduymy domy / wſzák ono ieſt B kotłem á mychmy mięſo.
      A To ieſt ſpuſtoſzenie ktore opowiedáł Ezechiel.
      B Dáwá znáć o mieśćie Ieruzálem ktore názywá kotłem ábowiem iáko mięſá nie wymą z gárncá áż vwre tákżeć też y oni mowią nie drzewiey wynidźiemy z miáſtá áż przydźie śmierć náſzá przyrodzoná.

  4. A dlá tego prorokuy przećiw im ſynu cżłowiecży / á prorokuy o nich.
  5. Tedy Duch Páńſki wſthąpił w mię / y rzekł do mnie / Moẃ / Pán ták mowi / O domie Izráelſki / tákeśćie wy mowili / á ty rzecży ktore przychodzą wám ná myſl iá znám.
  6. Wy niemáłośćie pobili w mieśćie tym / á vlice iego nápełniły ſię zábitymi.
  7. A dlá tego ták mowił Pán Bog / Ci wáſzy pobići ktoreśćie ſkłádli w pośrzod iego / ſą práwe mięſo / á ono ieſt C kotłem / á przethoż iá wás wywlokę z niego.
      C Vżywá tegoż podobieńſtwá ktore przypomniáł wyżſzey w.3.v. á názywá Ieruzálem kotłem / ále o nim inácżey rozumie niż przed tym / á to dáiąc znáć o iego mężoboyſtwách ktore ſię w nim dźiáły / á iż w nim były trupy iáko mięſo w kotle.

  8. Wyśćie ſię báli miecżá / ále iá miecż przywiodę ná wás / mowi Pán Bog.
  9. Wyrzucę wás z pośrzod iego / podám wás w ręce obcego ludu / vcżynię ſąd o wás.
  10. A vpádniećie pod miecż / y oſądzę wás w gránicách Izráelſkich / y dowiećie ſię iżemći iá ieſt Pán.
  11. Ono nie będźie więcey kotłem / á wy nie będźiećie w pośrzod iego iáko mięſo / bo wás oſądzę w gránicách Izráelſkich.
  12. Y dowiećie ſię żem iá ieſt Pán / gdyżeśćie wy nie chćieli być poſłuſzni vſtáw moich / ániśćie ſię wedle ſądow moich ſpráwowáli / áleśćie náſládowáli zwycżáiow národow okolicżnych.
  13. Gdym tedy prorokowáł / oto Felthyáſz ſyn Benáiego vmárł: Tedym pádł ná twárz ſwą / á wołáiąc głoſem wielkim rzekłem / Ach Pánie Boże / záli do gruntu wygłádźiſz oſtátki Izráelſkie:
  14. A ſłowo Páńſkie było do mnie podáne w ten ſpoſob.
  15. Synu cżłowiecży / bráćiá twoi / bráćiá twoi / mężowie krewni twoi / y Dom Izráelſki wſzythek práwie / do ktorych mieſzcżánie Ierozolimſcy mowili / Dáleko odeydźćie od Páná / bo nám ieſt podáná źiemiá ku ośiádłośći.
  16. A dlá tegoż ták moẃ / Pán Bog thák mowi / Choćiáżbych ie nádáley wyrzućił miedzy pogány / á roſproſzyłbych ie po źiemiách / wſzákoż im iednák będę málucżkiem D mieyſcem świętym / w źiemiách onych do ktorych prźiydą.
      D To ieſth wyſłuchám modlitwy ich gdy ſię zeydą ſpołu w imię moie.

  17. A przethoż ták moẃ / Pán Bog mowi / Pozbierám wás z národow / á zgromádzę wás z źieḿ po ktorycheśćie byli roſproſzeni / y dám wám źiemię Izráelſką.
  18. Thám wnidą / á zdeymą wſzytki plugáſtwá z niey / y obrzydłośći iey wſzytki.
  19. * Dám im też ſerce E iedno / y F duchá nowego wpuſzcżę do wnętrznośći ich / á wydárſzy z ćiáł ich ſercá kámienne / dám im ſerce ćieleſne.
      E Aby byli zgodni y iedney myſli.
      F To mowi máiąc wzgląd ná ſerce ſtárego náſzego cżłowieká / ktore z przyrodzeniá záwżdy ieſt odporne Bogu á ták zátwárdzone że nic poiąć nie może rzecży Boſkich / áż gdy będźie odnowione Duchē świętem / á z teyżeć tu oto przycżyny názywá ie ſercem kámiennym / á po iego odnowieniu ſercem ćieleſnym to ieſt powolnym y poſłuſznym / á táć obietnicá ktorá temu ludowi vcżynioná byłá y dźiś trwá y wiecżnie będźie trwáć w kośćiele Bożym.

      * Ier.32.v.39. Niżey.36.v.26.

  20. Aby chodźili w vſtáwách moich / á ſtrzegli ſądow moich / y ſpráwowáli ſię wedle nich / áby ták ludem mym byli / á iá Bogiem ich.
  21. Ale tych ktorych ſerce náſláduie żądzey obrzydłośći ich / y plugáſtwá ich / tych iá G drogę położę ná głowy ich / mowi Pán Bog.
      G To ieſt / będę ie ſądźił wedle vcżynkow ich.

  22. Potym Cherubini podnieſli ſkrzydłá ſwe / y kołá ſię ſpołu z nimi podnioſły / á chwáłá Bogá Izráelſkiego byłá ná wierzchu ich.
  23. Y odeſzłá chwáłá Páńſká z pośrzod miáſtá / á ſthánęłá nád gorą / kthorá ieſt ku Wſchodu ſłońcá od miáſtá.
  24. Potym mię podnioſł Duch / á odwiodł do Káldeiey do poimánych / przez widzenie w Duchu Bożym / á widzenie ono ktorem widźiáł odſtąpiło odemnie.
  25. Thedym oznáymił poimánym wſzytki rzecży ktore mi był Pán okázáł.

    Kápitułá 12.
    ¶ 1. Pán Bog rozmáwiáiąc ſię z prorokiem oznáymuie mu odporność / niewiárę / y krnąbrność ludu Iudſkiego / ktory więcey wierzył fáłſzywym prorokom / niźli Ezechielowi prorokowi Bożemu. 3. Prorokuie y widomymi znáki twierdźi iż Krol Sedekiáſz má być zágnán w poimánie y z ludem ſwoim do Bábilonu. 8. Wykłádá podobieńſtwo / przez ktore ſię znácży poimánie krolá Sedekiáſzá. 17. Drugie podobieńſtwo / przez ktore dáwá znáć / iż lud ten má być náwiedźion głodem. 21. Prorokuie przećiw thym kthorzy ſię náśmiewáli z prorokow ktorzy im opowiedáli ſądy Boże.

  1. Tedy ſłowo Páńſkie podáne ieſt ku mnie / tym ſpoſobem.
  2. Synu cżłowiecży / mieſzkáſz w pośrodku ludu odpornego / ktorzy máią ocży ku widzeniu / á nie A widzą / y vſzy ku ſłuchániu / á nie ſłyſzą / ábowiem ſą lud odporny.
      A Widźieć y ſłyſzeć rozumie ſię ſercē poymowáć gdyż lud ten ktory był poimány vwiedźiony od fáłeſznych prorokow nie wierzył práwdźiwym ſłowám Prorokow Bożych ktorzy mu opowiedáli ſkáżenie y ſpuſtoſzenie źiemie.

  3. Thy tedy ſynu cżłowiecży zbierz wſzytek ſprzęt twoy / iáko ten kthory ſię má precż prowádźić / á we dnie prowádź ſię gdy ná to pátrzyć będą / á będźieſz ſię prowádźił z iednego mieyſcá ná drugie przed oblicżem ich / záli ſnádź obácżą tho / że ſą domem odpornym.
  4. Wynieſieſz tedy ſprzęt ſwoy przed ocżymá ich we dnie / iáko ſię threfuie cżáſu prowádzeniá / á wynidźieſz pod wiecżor przed nimi / ták iáko zwykli wychádzáć prowádzący ſię.
  5. I przerąb śćiánę domu twoiego przed nimi / á wynieś támtędy wſzytek ſprzęt twoy.
  6. Wynieſieſz go przed ocżymá ich á ná rámionách twych w zmierzkomiu / zákryieſz oblicże twe / á nie weyzryſz ná źiemię / ábowiemem iá ćiebie dáł cudem domowi Izráelſkiemu.
  7. A przetoż vcżyniłem thák iáko mi roſkázáno / Wynioſłē we dnie ſprzęt moy / iáko ſprzęt prowádzącego ſię / á pod wiecżor przerąbiłem śćiánę rękámi / wynośiłem go w zmierzkomiu y nioſłem ná rámieniu przed ocżymá ich.
  8. Pothym po ránu ſtáło ſię ſłowo Páńſkie ku mnie w ten ſpoſob.
  9. Synu cżłowiecży / Dom Izráelſki ktory ieſt dom odporny / Izáli nie mowił do ćiebie / Coż to cżyniſz:
  10. Powiedzże ty im / Pán Bog thák mowi / Thenći ieſt ſmętny przypádek ná kſiążę ktore ieſth w Ieruzálem / y tákże ná wſzytek dom Izráelſki ktory ieſt w pośrodku ich.
  11. Moẃże / Iám ieſt dźiwny cud wáſz. Toż com iá vcżynił / z niemi będźie / poydą w poimánie y do więźieniá.
  12. A kſiążę ktore ieſt w pośrodku ich ponieſie ná rámieniu odźienie ſwoie w zmierzkomiu / y wynidźie przez śćiánę ktorą mu przerąbią / áby go tám tędy wywiedli / zákryie twárz ſwą ták iżby ocżymá źiemie niewidźiáł.
  13. * Rozćiągnę nád niem śieć moię / á poimán będźie wnikiem moiem / záwieść gi dám do Bábilonu w źiemię Káldeyſką / á nie oglądá iey / y tám vmrze.
      * Niżey.17.v.20. y 32.v.3.

  14. Roſproſzę po wſzythkim wietrze to coby kolwiek było około niego ná pomoc iemu / y wſzytek huf iego / á dobędę miecżá zá nimi.
  15. Tedy poznáią żećiem iá ieſt Pán / gdy ie roſpłoſzę miedzy pogány / y roſproſzę po źiemiách.
  16. Ale iednák z nich pozoſtáwię málucżką licżbę mężow / od miecżá / od głodu / od moru / áby oznáymili miedzy národy do kthorych ie wypędzę wſzytki ſwe obrzydliwośći / y dowiedzą ſię żem iá ieſt Pán.
  17. Ieſzcże też ſłowo Páńſkie ieſth do mnie podáne w ten ſpoſob.
  18. Synu cżłowiecży / iedz ze drżeniem chleb twoy / á wodę twą z ſtráchem y z ſtruchleniem piy.
  19. Pothym rzecżeſz do ludu źiemie / Pán Bog ták mowi nád mieſzkáiącymi w Ieruzálem y nád źiemią Izráelſką / Ieść będą chleb ſwoy w ſtruchleniu / á pić będą wodę w ſpuſtoſzeniu / bo ſpuſtoſzeie źiemiá od wſzytkiego co w niey ieſt / dlá gwáłtu wſzytkich co mieſzkáią w niey.
  20. A miáſtá w ktorych mieſzkáią ſpuſtoſzone będą / y źiemiá ſpuſtoſzeie / á wy dowiećie ſię żem iá ieſt Pán.
  21. Pothym ſłowo Páńſkie ieſt mnie podáne w ten ſpoſob.
  22. Synu cżłowiecży co to zá przypowieść ieſt miedzy wámi w źiemi Izráelſkiey iż mowićie / Ey przedłużąć ſię dni / á zginie káżde widzenie.
  23. A przetoż powiedz im / Pán Bog ták mowi / Spráwię iá iż vſtánie tá przypowieść / á nie będą iey więcey powiedáć zá báśń w Izráelu: Ale powiedz im / iż dni one y ſłowá káżdego widzeniá bliſkie ſą.
  24. Abowiem żádnego widzeniá prożnego nigdy ná potym nie będźie / áni wieſzcżby B pochlebce w domu Izráelſkim.
      B Drudzy cżytáią nie pewney y wątpliwey.

  25. Gdyż iá ktory ieſtem Pán mowić będę / á káżde ſłowo ktore rzekę ſtánie ſię / á nie przedłuży ſię iuż więcey / ále owſzem o domie odporny opowiem zá cżáſow wáſzych ſłowo / y vcżynię mu doſyć mowi Pán Bog.
  26. Też ieſzcże ſłowo Páńſkie ieſt do mnie podáne w ten ſpoſob.
  27. Synu cżłowiecży oto ći z domu Izráelſkiego mowią / Widzenie to ktore then widźi / prorokuie ie ná wiele dni / y ná długie cżáſy.
  28. A przethoż im rzecżeſz / Pán Bog thák mowi / káżde ſłowo moie iuż ſię dáley nie przedłuży / ále ſłowo ktore powiedám ſthánie ſię / mowi Pán Bog.

    Kápitułá 13.
    ¶ 1. Obycżáiem prorockim oznáymuie przycżyny onego nieſzcżęśćiá ktore ná lud Izráelſki przyść miáło / tho ieſt chytrość y kłámſtwo fáłſzywych prorokow / y nieſtátecżność ludu onego ktory ſię w tákowych náucżyćielách kocháł. 4. Przyrownywá proroki fáłſzywe z liſzkámi / ktore pſuią winnicę Bożą / to ieſt náukę zbáwienną chytrośćiámi ſwoimi wywrácáią. 5. Przełożonym y prorokom náleży duſzę ſwoię położyć zá owce przećiwko fáłſzywym náucżyćielom / á o tym mowi Kryſtus v Iáná S. w dźieſiątem. 8. Pán groźi iż chce káráć fáłſzywe náucżyćiele y kłámliwe. 10. Przyrownywá fáłſzywą náukę z niecżynionem wápnem / ktore ſię wnet pſuie ode dżdżá. 17. Prorokuie przećiw fáłſzywym prorokiniám / ktore pochlebowáły ludowi w grzechách iego.

  1. A ſłowo Páńſkie ieſt do mnie podáne tym ſpoſobem.
  2. Synu cżłowiecży prorokuy przećiw prorokom Izráelſkim ktorzy prorokuią / á moẃ do tych ktorzy ſercá ſwego wymyſły opowiádáią / Słucháyćie ſłowá Páńſkiego.
  3. Ták mowi Pán / * Biádá ſzálonym prorokom / ktorzy idą zá duchem ſwoim á nic nie widzą.
      * Niżey.14.v.9.

  4. O Izráelu prorocy twoi ſą iáko A liſzki leśne.
      A To ieſt chytrzy y zdrádliwi.

  5. Wy nie przychodźiliśćie ná B vpádłe mieſcá / á nie popráwowáliśćie párkánu domu Izráelſkiego / ábyśćie ſtháli w ſzyku w dźień Páńſki.
      B Ty ſłowá śćiągáią ſię ná kſiążętá Izráelſkie ná ktorych to vrząd náleżáło áby ſię oni byli záſtáwiáli przećiw nieprzyiáćiołom Kośćiołá Bożego / á wſzákoż tego nie cżynili.

  6. Prożne rzecży prorokuią / y kłámſtwá przepowiedáią mowiąc / Pán mowi / gdyż ich Pán nie poſyłáł / á wżdy oni twierdzą powieśći ſwoie.
  7. Izáliśćie nie widźieli prożnego widzeniá: Izáżeśćie nie opowiedáli wieżdżby kłámliwey: á wżdy mowićie Pán mowi / ánom iá nie mowił.
  8. A przetoż ták mowi Pán Bog / Iż prożnośći mowićie / á fáłſz prorokuiećie / przethoż iá wám ták grożę / mowi Pán.
  9. Ręká moiá będźie nád proroki ktorzy widzą prożność / á przepowiedáią kłámſtwá / nie będą w zebrániu ludu mego / áni będą więcey wpiſáni w kſięgi Izráelſkie / y nie wnidą do źiemie Izráelſkiey / á dowiećie ſię żem iá ieſt Pán Bog.
  10. A przethoż iż zdrádzáli lud moy mowiąc / C Pokoy áno nie máſz pokoiu / D ieden śćiánę budowáł / á drudzy ią zárownywáli wápnem nie cżynionym.
      C Opowiedáiąc y obiecuiąc cżáſy fortunne.
      D Tu rozumie iż fáłſzywi prorocy pochlebowáli ludowi / á kłámſthwy ſwemi ćieſzyli ie nádźieią prożną opowiedáiąc iż miáſto w cále zoſtáć miáło / twierdząc to iákoby oni ſámi mury mieli rękámi ſwemi opráwowáć o ktorych Ieremiáſz y Ezechiel opowiedáli że miáły być poborzone.

  11. Moẃże do tych kthorzy ią nárownywáią nie cżynionem wápnem / iż ſię oná obáli / bo ſpádnie E deſzcż wielki / á kámienie grádowe potłuką ią / y gwáłtowny wiátr rozwáli ią.
      E W tych ſłowiech dáwá znáć woyſko gwáłtowne Káldeycżykow.

  12. Otoż tedy vpádłá śćiáná / izáli do wás nie będą mowić / Gdźież ieſt wápno ktoremeśćie ią nárownywáli:
  13. A dlá tego Pán Bog thák mowi / Iá w popędliwośći moiey gwáłtowny wiátr puſzcżę / á przyidźie deſzcż obfity w gniewie moim / y kámienie grádowe w rozgniewániu moim ku zepſowániu iey.
  14. Y podwrocę śćiánę ktorąśćie wywiedli złem wápnem / y obálę ią áż ná źiemię / á odkryią ſię grunty iey y vpádnie / á wy dowiećie ſię iżem iá ieſth Pán.
  15. Y wykonám gniew moy nád śćiáną / y nád tymi co ią wywiedli złym wápnem / á rzekę do wás / Iużći dáley nie máſz śćiány / áni murárzow iey.
  16. To ieſt prorokow Izráelſkich ktorzy prorokuią w Ieruzálem / y przepowiedáią mu widzenie pokoiu / gdyż pokoiu nie máſz / mowi Pán.
  17. Thy też ſynu cżłowiecży obroć twárz ſwą do corek ludu twoiego / ktore prorokuią wymyſły ſercá ſwoiego / y prorokuy przećiw im.
  18. A moẃ / Ták powiedá Pán Bog / Biádá tym ktore F ſzyią G wezgłowká pod páchy rámion wſzytkich / cżyniąc podwiki ná głowy wſzego ludu / áby łowiły duſze / Izáli nie wy łowićie duſz ludu moiego: A ty duſze kthore máćie / izáli ie záchowáć możećie:
      F To ieſt kthore ná ſwych proroctwách fáłſzywych báwią ludźi.
      G Niektorzy wykłádáią poduſzki / á to mowi o cżárownicách y práktykárkách ktore práktykuiąc przykrywáły głowy podwikámi tym kthorym przyſzłe rzecży powiedáli podſzywáli pod páchy ich wezgłowká ábo poduſzki oznáymuiąc im być tym pewnieyſze práktyki ſwoie.

  19. Izáli mię ohydźićie v ludu moiego H dlá gárzśći ięcżmieniá / á dlá kęſá chlebá: ábyśćie zábiły duſze ktore nie miáły vmrzeć / á I ożywiły duſze ktore żyć nie miáły / kłámáiąc ludem mym ktory ſłuchá kłámſtwá:
      H Iákoby rzec chćiáł zá thánią rzecż.
      I Tákie było ná on cżás o tych cżárownicách mniemánie iż wierzyli iákoby ony ludźiám żywotá przedłużyć ábo vkroćić mogły.

  20. A dlá tegoż ták mowi Pán Bog: Oto gniewám ſię ná wáſze wezgłowká / ktorymi łowićie duſze ku zátráceniu / Stárgnę ie z rámion wáſzych á wypuſzcżę duſze ktore wy łápáćie / ná ſtrácenie ich.
  21. Iá theż ſám podwiki wáſze rozedrę / á wybáwię lud moy z rąk wáſzych / á iuż ich dáley nie będźiećie łowić rękámi wáſzymi / y dowiećie ſię / żećiem iá ieſt Pán.
  22. Abowiem wy ſtrwożyliśćie ręce ſpráwiedliwego fáłeſznie / ktoregom iá ſám nie trwożył / á zmocniliśćie ręce nieſpráwiedliwego / áby ſię nie náwroćił od ſwych złych zwycżáiow / obiecuiąc mu iż będźie żył.
  23. A przetoż iuż więcey nie będźiećie widáć prożnośći / áni żádney wieżdżby opowiedáć będźiećie / bo iá wybáwię lud moy z rąk wáſzych / á dowiećie ſię iżem iá ieſt Pán.

    Kápitułá 14.
    ¶ 1. Prorokuie przećiw tym co ſię wypytáwáią woley Páńſkiey pokryćie y obłudnie / gdyż Pán Bog chce po nás ábychmy go ſzukáli ze wſzytkiego ſercá w duchu y w práwdźie. 4. Vkázuie iż Bog przepuſzcżá fáłeſzne proroki áby thák pokáráł niewdźięcżność ludźi ktorzy ſłowem iego wzgárdzáią gdyż ći godni ſą áby kłámſtwu wierzyli ktorzy práwdźie wierzyć nie chcą / iáko o tym Páweł piſze do Teſsálonicenſow w 2.liſćie w 2.Ká. 13. Spráwiedliwi nie wybáwiáią niepobożnych ieſli oni trwáią w ſwoich złoſćiách / á záſię okázuie iż Bog wybáwiá ſpráwiedliwego z nieſzcżęſćiá ktore ieſt złośnikom zgotowáne / á mowi tu prorok o nieſzcżęſćiu ktore Bog przepuſzcżá w gniewie ſwoim / á ono ná wybráne Boże nie náleży ktorzy docżeſnym kárániem bywáią náwiedzeni dlá ćwicżeniá wiáry ich. 21. Cieſzy Prorok ty ktorzy byli zágnáni w poimánie do Bábilonu.

  1. A A niektorzy mężowie z ſtárſzych Izráelithow przyſzli do mnie / á śiedli przedemną.
      A Niektorzy then pierwſzy wierſz zoſtáwili ná końcu przeſzłego kápitulum / á od wtorego wierſzá pocżynáią to drugie.

  2. Tedy ſłowo Páńſkie ſtáło ſię do mnie w ten ſpoſob.
  3. Synu cżłowiecży / Mężowie oto ći záwiſnęli w ſercách ſwych ná báłwániech ſwoich / á położyli zgorſzenie złośći ſwey przed oblicżem ſwoim / Izáli iá mám im odpowiedáć gdyby mię pytáli:
  4. A dlá thego vmáwiáy ſię z nimi / á powiedz im / Pán Bog thák mowi / Kthorykolwiek z domu Izráelſkiego przyłoży ſerce ſwoie do báłwánow ſwoich / á położy B zgorſzenie złośći ſwey przed oblicżem ſwoim / y prźiydźie do C proroká / Iá ktory ieſthem Pán temu ktory przyidźie odpowiem D według wielkośći báłwánow iego.
      B To ieſt báłwány ſwoie / á thu rozumie o nich iż ſą báłwochwálcy nie tylko w ſercu / ále ſię też y iáwnie chłubiąc z tego.
      C Aby ſię v niego rádźił o woley Bożey.
      D To ieſt iáko ſobie záſłużył przez ſwe báłwochwálſthwo / á iż chćiáł być zwiedźion dlá thegoż zwiedźion ieſt.

  5. Abych okázáł domowi Izráelſkiemu w ſercu ich / że ſię wſzythcy odłącżyli odemnie dlá wſzytkich báłwánow ſwoich.
  6. A przetoż rzecżeſz domowi Izráelſkiemu / Pán Bog ták mowi / Náwroććie ſię / á cofnićie ſię od báłwánow wáſzych / y odwroććie oblicżá wáſze od wſzech obrzydliwośći wáſzych.
  7. Abowiem ktożkolwiek z domu Izráelſkiego / ábo z gośći kthorzy mieſzkáią w Izráelu / odłącżyłby ſię odemnie / á przyłącżyłby ſerce ſwe do báłwánow ſwoich / á położyłby przed ſwem oblicżem zgorſzenie złośći ſwoiey / y przyſzedłby do proroká / áby przezeń ſzukáł rády odemnie / Iá ktory ieſthem Pán / odpowiem onemu ſám dlá ſiebie.
  8. E Y poſtáwię oblicże moie przećiw mężowi tákiemu / á podám go ná podźiw y ná przyſłowie / á wykorzenię go z pośrodku ludu moiego / y dowiećie ſię iżem iá ieſt Pán.
      E To ieſt ſkárze go w gniewie moim.

  9. * A gdy prorok byłby zwiedźion / á mowiłby ſłowá niektore / Iá kthory ieſtem Pán / F zwiodłem proroká onego / y wyćiągnę nád nim rękę ſwą / á wygłádzę go z pośrodku ludu mego Izráelſkiego.
      F Ludźie ći ktorzy ſię kocháią w kłámſtwie y w błędźie godni ſą tego áby tym więcey byli w nim vmotháni od Bogá dlá ich poháńbieniá y zeſromoceniá ktore cżynią práwdźie iego świętey / á dlá tegoż oddáwá cżártowi duchowi kłámliwemu proroká kłámcę áby był zwiedźion od niego y áby ine zwodźił ktorzy mu wierzą / á thákći Pán niewdźięcżność y ſproſny grzech ludzki drugim kárze / á wżdy zoſtáwá ſpráwiedliwym w ſądźiech ſwych.

      * Wyżſzey.12.v.3.

  10. Y ponioſą káránie zá złośći ſwoie á złość prorokowá będźie iáko onego kthory go wypytáwá.
  11. Aby thák dom Izráelſki iuż dáley nie obłądzáł ſię odemnie / á iżby ſię więcey nie oſzpećił we wſzytkich przewrotnośćiách ſwoich / ále owſzem áby mi był ludem / á iá żebych był Bogiem iego / mowi Pán Bog.
  12. Ieſzcże też ſłowo Páńſkie ieſt do mnie podáne w ten ſpoſob.
  13. Synu cżłowiecży / kiedyby źiemiá zgrzeſzyłá ku mnie ſwoimi przewrotnośćiámi / wyćiągnę nád nią rękę moię / † á potrę moc chlebá iey / y puſzcżę głod ná nię / á wykorzenię z niey cżłowieká y dobytek.
      † Wyżſzey.4.v.16. y 5.v.16.

  14. A choćiáżby theż ći trzey mężowie w pośrodku iey byli / tho ieſt / G Noe / Dániel / á Iob / oni oſwobodzą zdrowie ſwe ſpráwiedliwośćią ſwą / Mowi Pán Bog.
      G Oto ći trzey mężowie święći / á práwdźiwi ſłudzy Boży tu ſpołu ſą złącżeni / ábowiem káżdy z nich doświádcżył ręki Bożey / miłoſierney y rozgniewáney zá cżáſow ſwoich / á to co ſię dotycże Dánielá tedy ten był w tymże poimániu z Ezechielem.

  15. A tákże ieſlibych puśćił ná źiemię iákie ſrogie zwierzętá / á onyby ią ſpuſtoſzyły / ták iżby puſtynią byłá / gdźie by więc żáden przebyć nie mogł dlá zwierząt onych.
  16. Tedy choćby ći trzey mężowie byli w pośrod iey / Zywę iá mowi Pán Bog / iż oni nie wybáwią áni ſynow áni corek / iedno tylko oni ſámi wybáwieni będą / á źiemiá ſpuſthoſzoná będźie.
  17. Abo ieſlibych theż poſłáł miecż do źiemie oney / á rzekłbych / Niech przeydźie miecż przez nię / y wyniſzcżyłbych z niey cżłowieká y dobytki.
  18. A byliby ći trzey mężowie w pośrod niey / Zywę iá / mowi Pán Bog nie wybáwią áni ſynow áni corek / iedno tylko wybáwią ſámi ſiebie.
  19. A tákże puſzcżęli mor w źiemię onę á wyleię gniew moy ku pomordowániu iey / thák iżbych z niey wyniſzcżył cżłowieká y dobytek.
  20. A Noe / Dániel / y Iob / byliby w pośrod iey / Zywę iá / mowi Pán Bog iż oni áni ſynow / áni corek nie wybáwią / iedno tylko oni ſámi wybáwią zdrowie ſwe ſpráwiedliwośćią ſwą.
  21. Abowiem thák mowi Pán Bog / Dáleko to więcey będźie gdy przepuſzcżę ná Ieruzálem cżtery ćięſzkie plági moie to ieſth / miecż / głod / ſrogie zwierzętá / y mor / ku wygłádzeniu z niey cżłowieká y dobytkow.
  22. A oto iednák zoſtánie w niem nieco oſtátkow / z tych ktorzy vydą / ſynowie y corki / A otho oni wynidą do wás / oglądáćie drogi ich y ſpráwy ich / á vćieſzą wás nád tym nieſzcżęśćiem ktorem przywiodł ná Ieruzálem / ze wſzythkimi inymi rzecżámi ktoremkolwiek dopuśćił ná nie.
  23. Y będą wás ćieſzyć gdy vyzryćie drogi y ſpráwy ich / á rozumieyćie żem nie bez przycżyny to wſzytko cżynił com nád niem vcżynił / Mowi Pán Bog.

    Kápitułá 15.
    ¶ 1. Przyrownáwá Ieruzálem ku gáłązce winney ktorá gdy ieſt płodną y wino ſwoie podáwá / wdźięcżná ieſt y pożytecżná cżłowiekowi / á záſię gdy od máćice ieſt wyćiętá y wyſchłá / nie máſz żádne° drewná nikcżemnieyſzego nád nię / á ninácż inego ſię nie godźi / iedno áby byłá ſpáloná w ogniu / Gdźie prorok dáwá znáć / iż ſynowie Boży máią podáwáć z ſiebie owoce święte ktoreby pochodźiły z wiáry / A ieſliby kto przez wiárę w Kryſtuſie nie mieſzkáł iáko gáłązká winná w ſwey máćicy / tedy tákowy będźie wykorzenion y wyſchnie / á ná oſtátek w ogień będźie wrzucon.

  1. A ſłowo Páńſkie ieſth do mnie podáne w then ſpoſob.
  2. Synu cżłowiecży / Y coż ieſt drzewo máćice winney przećiwko inym drzewám / ábo látoroſłká miedzy A drzewy leśnymi:
      A To ieſt / kthorá niedáwá owocu iáko y ine drzewá w leſie / iákoby thák rzekł / Ieſliż winnicá moiá nie podá owocu / cżymże będźie zácnieyſzą nád ine drzewá:

  3. Izáli ſię z niey może obráć drzewo godne ku roboćie iákiey: ábo możeli z niey być iáki gwoźdź / ná kthoremby mogło być záwieſzone nácżynie iákie:
  4. Oto oná podáná ieſt áby byłá ſpáloná ogniem / ogień poniſzcżył obádwá końce iey / á środek iey zgorzáł / Izáli ieſt pożytecżná ku roboćie:
  5. Oto pokąd oná ieſzcże byłá cáłá / ninácż ſię nie godźiłá / iákoż tedy dáleko mniey ſię godźi / gdy ieſt ogniem náruſzoná y ſpáloná:
  6. A dlá tego ták mowi Pán Bog / Iákom drzewko máćice ktore ieſt miedzy drzewy leśnymi podáł ku ſpáleniu ogniowi / thákże podám mieſzcżány Ierozolimſkie.
  7. Abowiem poſtáwię oblicże moie przećiw im / z iednego ogniá wynidą / á w drugim popáleni będą / y dowiećie ſię iż iá ieſthem Pán / gdy poſtháwię twárz ſwoię przećiwko im.
  8. A podám źiemię w ſpuſthoſzenie / przetho iż ćięſzko zgrzeſzyli / mowi Pán Bog.

    Kápitułá 16.
    ¶ 1. Nędzny ſtán Zydow okázuie w ktorym byli gdy ie Pán zá ſwoy lud ſobie obieráł. 6. Wylicżá dobrodźieyſtwá ktore wźięli od niego. 15. Fuká ie z ich niewdźięcżnośći / á kárze ie przykrze dlá ich báłwochwálſtwá. 27. Groźi im iż máią być podáni w ręce nieprzyiáćioł ſwoich. 28. Háńbi ie iż chwálili Bogi Aſsyriyſkie y Egipthſkie. 33. Vkázuie iáko ich báłwochwálſtwo ine wſzytki przewyżſzyło. 35. Groźi im powtore że ie má pokáźić. 49. Náucżá co ieſt zá przycżyná obrzydłośći w ktore Sodomcżycy vpádli. 55. Prorokuie o nápráwie kośćiołá pod kroleſtwem Kryſtuſowym. 60. Obiecuie ie przyiąć w łáſkę / á to dlá przymierzá ſwego.

  1. Ieſzcże theż ſłowo Páńſkie ieſt do mnie podáne w ten ſpoſob.
  2. Synu cżłowiecży oznáymi miáſtu Ierozolimſkiemu obrzydłośći iego.
  3. A rzecżeſz / Pán Bog ták mowi ku Ieruzálem / A Wyſzćie twoie y rod twoy ieſt z źiemie Chánáneyſkiey / Oćiec twoy był Amoreycżyk / á mátká twoiá Heteyſká.
      A Iákoby rzekł / tyś ieſt niecżyſte iáko y oni národowie / iákobyś też z nich wynidź miáło.

  4. B A przy porodzeniu twym w dźień ktoregoś ſię národźiłá / nie był oberznion pępek twoy / ániś ieſt omytá w kąpieli żebyś ocżyśćioná byłá / ániś ieſt potártá ſolą / y w pieluſzki nie byłáś obwinioná.
      B Oznáymuie że Izráelſki lud był ſplugáwiony niecżyſtośćiámi národzeniá ſwego to ieſt báłwochwálſtwem Egiptſkim tám gdźie ſię był národźił / oznáymuie też w iákom byli wzgárdzániu y w niewoli v Egiptcyánow.

  5. Żádne oko nád tobą zmiłowáć ſię nie chćiáło áby iednę z tych rzecży vcżyniło tobie / żeby ſię było nád thobą zmiłowáło / boś byłá wyrzuconá ná pole z wzgárdzeniem oſoby twoiey / dniá ktoregoś ſię vrodźiłá.
  6. Y przechodząc imo ćię widźiáłem ćię zmázáną we krwi twey: Thedym rzekł ku tobie / C Żyć będźieſz we krwi twoiey / á rzekłem / Żyć będźieſz we krwi twoiey.
      C Choćiáż też będźieſz żyć opuſzcżoną / á wſzákoż iá ćiebie záchowám we zdrowiu.

  7. Roſpłodźiłem ćię bárzo iáko źiele polne / rozmnożyłáś ſię á vroſłáś / á do tegoś przyſzłá ábyś byłá ochędożoná vbiory / pierśi twoie nádęte ſą / á włoſy twe rozroſły ſię / á tyś byłá nágá y nieprzyodźiáná.
  8. Y gdym przechodźił imo ćię / widźiáłem ćię á oto cżás twoy był práwie iáko cżás ku D miłośći / E rośćiągnąłem tedy nád tobą podołek odźieniá mego / á okryłem ſromotę twoię / y poprzyſiągłem tobie / á wſzedłem w vmowę z thobą / mowi Pán Bog / y ſtáłáś ſię moią.
      D To ieſt ten cżás był gdym iá ćiebie miáł miłowáć iáko máłżonek oblubienicę ſwoię.
      E Pán iáko práwdźiwy oblubieniec duſze wierney nie brzydźi ſię niecżyſtotą iey / y owſzem ią przyimuie y ocżyśćiá omyćiem odrodzeniá kthore ſię tu przez ten podołek ſzáty iego rozumie.

  9. Y F omyłem ćię wodą / á ocżyśćiłem ćię ze krwie twoiey / y pomázáłem ćię oleykiem.
      F Przez omyćie wodą rozumie ſię vſpráwiedliwienie zá dárownym odpuſzcżeniem grzechow / á przez mázánie oleykiem rozumie ſię poświęcenie.

  10. Przyoblokłem ćię odźieniem háwtárſkiem / á obułem ćię G w koſztowne trzewiki / opáſáłem ćię ćienkiem lnem / á przyodźiáłem ćię iedwábiem.
      G W tym wierſzu y w inych niżey / tymi ſłowy dáwá znáć życżnośći miłoſierdźiá y dobrodźieyſthwá Boże przećiw Kośćiołowi ſwemu kthory wybáwił z niewoley y ocżyśćił od plugáſtw y niecżyſtot iego á potym go ochędożył y vbogáćił / á ku wielkiey zácnoſći przywiodł.

  11. H Vbráłem ćię nád to w koſztowne vbiory / á położyłem mánuelle ná ręce twoie / y łáńcuſzek ná ſzyię twoię.
      H W Zydowſkim ſtoi w ſkory Borſukowe.

  12. Włożyłem brámecżkę ná cżoło twoie / á náuſznice ná vſzy twoie / y koſztowną koronę ná głowę twoię.
  13. Ochędożoná ieſteś śrebrem y złotem / á ſzátá twoiá byłá z ſubtylnego lnu / iedwábná y háftowáná: Iádáłáś żemelki / miod y oliwę / á byłáś náder piękná / y tákći ſię bárzo ſzcżęśćiło żeś przyſzłá ku I kroleſtwu.
      I Ten lud thák był od Bogá zácnie vmiłowány iż oprocż dobrodźieyſtw duchownych y zbáwiennych zácnie go był poſtánowił miedzy inemi národy ná źiemi / że więc dwoiákim obycżáiem krolowáł.

  14. A ſłáwá roznioſłá ſię o tobie miedzy národy dlá pięknośći twoiey / ábowiem byłáś doſkonáłá dlá ochędogi / kthorám iá ná ćię włożył / mowi Pán Bog.
  15. K Vfáłáś tedy pięknośći ſwoiey / á ſcudzołożyłáś ſię będąc ták ſłáwną / y okázáłáś wſzethecżeńſtwá ſwoie / wſzytkim ktorzy przechodźili imo ćię ábyś im k woli byłá.
      K Zápomniáwſzy dobrodźieyſtw od Páná wźiętych ſkáźił ſię lud ten vdáwſzy ſię zá bogi cudzemi.

  16. Zábráwſzy odźienie ſwoie przypráwiłáś ſobie káplice rozmáithe / á cudzołożyłáś ſię w nich ták iż nigdy to przed tym nie było / áni potym będźie.
  17. Nád to wźięłáś zácne klenoty ze złotá y ze śrebrá mego vrobione ktorem był dáł tobie / á pocżyniłáś ſobie obrázy mężcżyńſkie / y cudzołożyłáś z nimi.
  18. Ktemuś wźięłá odźieniá twe háwtowáne / á przyodźiáłáś ie nimi / y oleiek moy / á kádzenie moie ofiárowáłáś im.
  19. Y chleb moy ktorym iá dáł tobie / żemły / oliwę / y miod / ktoremim ćię kármił / oddáłáś im ku wdźięcżney wonnośći / A thákći ſię ſtáło / mowi Pán Bog.
  20. Wźięłáś też ſyny y corki ſwoie / ktoreś mnie byłá zrodźiłá / L á imeś ie ofiárowáłá ku pożárćiu: Izáż ták ſobie lekce wáżyſz ſcudzołożenie ſwoie:
      L To ieſt áby ie ogień pożárł / ábowiem ſyny ſwe ofiárowáli báłwánom / iedni ie żywo páląc / á drudzy zábiiáiąc / drudzy ie też thylko przez ogień przenáſzáli o cżym pátrzáy w 3.Moy.18.v.21. y 20.v.3.

  21. Ofiárowáłáś ſyny moie / á podáwáłáś ie áby przez ogień noſzono ku chwále ich.
  22. A po tych wſzech obrzydłośćiách y cudzołoſtwách twoich nie wſpomniáłáś ná młodość ſwoię gdyś byłá nágá á nie przyodźiáná / y vwáláná we krwi twoiey.
  23. Po tey tedy wſzytkiey złośći twoiey / biádá biádá tobie / mowi Pán Bog.
  24. Pobudowáłáś ſobie domy nierządne / pocżyniłáś ſobie káplice wyſokie po wſzytkich vlicách.
  25. Ná wſzythkich roſtániách drog pobudowáłáś káplice / á odmieniłáś ſlicżność ſwą w przemierzłość / M rozwáliłáś nogi ſwe przed káżdym imo ćię idącym / y rozmnożyłáś ſcudzołożeniá twoie.
      M Tymi ſłowy oznáymuie iż żádnego báłwochwálſtwá ták obrzydłego nie było ktorymby ſię lud on nie ſplugáwił.

  26. Cudzołożyłáś z ſyny Egiptſkimi ſąſiády twemi wielkiego śćierwu / á rozmnożyłáś cudzołoſtwá twe / wyzywáiąc mię ku gniewu.
  27. A dlá tego oto rośćiągnę nád tobą rękę ſwą / á vmnieyſzę ſtánu twego / á podám ćię tym ná wolą ktorzy nie náwidzą ćiebie / to ieſt / N corkám Filiſtyńſkim / kthore ſię wſtydzą zá ſpráwy twe niewſtydliwe.
      N To ieſt miáſtám.

  28. Cudzołożyłáś nád to z ſyny Aſsyriyſkimi / ábowiemeś ſię náſyćić nie mogłá.
  29. A potym gdyś ſię iuż ták z nimi cudzołożyłá / nie byłáś náſyconá / áleś rozmnożyłá cudzołoſtwá ſwe od źiemie Chánáneyſkiey áż do Káldeyſkiey / á iednák y tám ieſzcżeś náſyconá nie byłá.
  30. O iákożeś zelżyłá ſerce ſwe mowi Pán Bog / cżyniąc tákowe wſzetecżne ſpráwy / obycżáiem ſwowolney wſzetecżnice.
  31. Iżeś ták pobudowáłá domy nierządne ná roſtániu drog / y káplice we wſzech vlicách / á nie byłáś podobná wſzetecżnicy nie dbáiąc o zápłátę.
  32. Owſzem byłáś iáko cudzołożnicá ktorá imo mężá ſwoiego ſzuká poſtronnych.
  33. Inym wżdy wſzetecżnicám dáry dáwáią / áleś ty ieſzcże dáwáłá dáry wſzytkim gámrátom twoim / á zwábiáłáś ie vpominki áby ze wſząd zbiegáli ſię do ćiebie dlá cudzołoſtw twoich.
  34. Y wſzytko było coś ſprzećiwnego nád ine niewiáſty w cudzołoſtwách twoich / áni iuż po tobie będźie tákowe ſcudzołożenie / Abowiem iżeś ty dáwáłá dáry / á thobie nic nie dáwáno / tedyś ſię thym ſtáłá rożná od inych.
  35. A przetoż ty wſzetecżnico ſłucháy ſłowá Páńſkiego.
  36. Ták mowi Pán Bog / Dlá tego iż ſię ták roſpuśćiły poſládki twoie / á odkrythá ieſt plugáwość twoiá w cudzołoſtwách twoich z gámráthy twemi / y ze wſzemi báłwány obrzydłośći twoich y we krwi ſynow twoich ktoreś im oddáłá.
  37. A dlá tego oto zgromádzę wſzytki gámráty twoie z ktoremiś ſię kocháłá / á wſzytki ktoreś miłowáłá / ze wſzytkimi coś ich nie náwidźiáłá / zgromádzę ie przećiw tobie ze wſząd / y odkryię przed nimi plugáſtwo twoie / ták iż oglądáią niecżyſtotę twoię.
  38. * Y oſądzę ćię ſądem ktory ieſt vſtáwion ná cudzołożnice / y ná ty ktore kreẃ rozlewáią / á dám ćię ſtráćić / ták iáko zwykli cżynić ♀ popędliwi y zápálcżywi w miłośći.
      ♀ Iáko zwykli cżynić ći ktorzy ſą w miłośći zápálcżywemi thákże y iá nie przepuſzcżę tobie.

      * Niżey.23.v.10.

  39. Nád to podám ćię w ręce ich / pokáżą nierządne domy twe / á rozrzucą káplice twe / obnáżą ćię z odźieniá twego / á odbiorą od ćiebie zácne klenoty twoie / zoſtháwią ćię nágą y od odźiáną.
  40. Przywiodą ná ćię woyſká / vkámionuią ćię / á pobodą ćię miecżmi.
  41. * Popálą ogniem domy twoie / á rozlicżnymi mękámi będą ćię trápić przed ocżymá wielá P niewiáſt / thák vcżynię koniec cudzołoſtwám twoim / y iuż nie będźieſz więcey dáwáłá náymow.
      P To ieſt przed rozmáitemi národy.

      * 2.Krol.25.v.9.

  42. Q Vſpokoię gniew moy nád tobą / á zápálcżywość moiá odſtąpi od ćiebie / y vſkromię ſię / á nie będę ſię dáley gniewáł.
      Q Iákoby chćiáł rzec / vcżynię doſyć pomſtám ktoremi ták będźieſz śćiśnioná iż iuż więcey nie będźieſz mogłá cżynić tákowey złoſći kthoráby mię ku gniewu wzruſzyć miáłá.

  43. Przeto iżeś nie wſpomniáłá ná dni młodośći twoiey / áleś mię we wſzytkim tym wyzwáłá ku gniewu / á dlá tegoż iá też położę ſpráwy twe ná głowę twoię / mowi Pán Bog / gdyżeś ſię ty nie obácżyłá we wſzytkich obrzydliwośćiách ſwoich.
  44. Oto wſzyſcy ći ktorzy poſpolićie iákich przypowieśći vżywáią: o tobie iáko o báśniách rozpráwowáć będą / mowiąc / Iáká mátká ieſt táká też ieſt y dźiewká.
  45. Tyś ieſt R corká mátki twey / ktorá ſię brzydźiłá mężem ſwym y ſyny ſwemi / tyś ieſt ſioſtrá ſioſtr ſwoich / ktore ſobie obmierzły męże ſwe y ſyny ſwe: Mátká wáſzá ieſt Heteyſká / á oćiec wáſz ieſt Amorheycżyk.
      R To ieſt ieſteś podobną mátce.

  46. A ſthárſzá ſioſtrá twá w rodźie ieſthći Sámáryá / Oná y corki iey / ktore mieſzkáią po lewey twey ſtronie / A ſioſtrá młodſzá rodem niż ty / ieſt ći Sodomá y corki iey / ktore mieſzkáią po práwicy twey.
  47. Aleś ty nigdy drogámi ich nie chodźiłá y nie ſpráwowáłáś ſię thák iáko ony w obrzydliwośćiách ſwoich / iákoby to ieſzcże máło było / y owſzem ieſtheś zepſowáná więcey niż ony we wſzytkich drogách twoich.
  48. Żywę iá / mowi Pán Bog / iż Sodomá ſioſtrá twoiá y corki iey nigdy tego nie cżyniły coś ty cżyniłá z corkámi ſwoiemi.
  49. * Oto złość Sodomy ſioſtry twey byłá / pychá / obfitość chlebá / ſpokoyne prożnowánie / toć w niey było y w corkách iey / á nie zćiągnęły ręki ſwey ku vbogiemu á ſtrápionemu.
      * W 1.Mo.19.v.24.

  50. Podnośiły ſię y cżyniły obrzydłość przedemną / á przetożem ie odepchnął / ták iáko ſię mnie zdáło.
  51. Sámáryá thákże nigdy ták wiele nie grzeſzyłá / iáko ieſt połowicá grzechow twoich / boś ie thy bárzo przewyżſzyłá obrzydliwośćiámi twoiemi / á dopuſzcżáiąc ſię ták wiele wſzelákich ſproſnośći vcżyniłáś S niewinnemi ſioſtry twe.
      S Iákoby rzekł / tyś ſię ták niepobożnie ſpráwowáłá iż ſioſtry twe Sodomá y Sámáryá zdáły ſię ſpráwiedliwe.

  52. A przetoż ty odnieś ná ſobie záwſtydzenie ſwoie / Ktoráś poſądzáłá ſioſtry twoie w grzechách twoich / będąc ſámá obrzydleyſzá we wſzech ſwych ſpráwách nád nie / ábowiem oni ſą ſpráwiedliwſze niż thy / y dlá tegoż ſię ty ſromáy / á nieś ná ſobie háńbę ſwoię gdyż vſpráwiedliwiáſz ſioſtry ſwoie.
  53. Odwrocę thedy T więźnie ich / to ieſt więźnie V Sodomy y corek iey y więźnie Sámáryey / y thákże corek iey / tákże y poimánie więźniow twoich w pośrodku ich.
      T Oznáymuie wybáwienie pogánow z więźieniá grzechu. V To ieſt Ammonitow y Moábitow ktorzy poſli z národu Lotowego ktory mieſzkáł w Sodomie.

  54. Abyś nośiłá ſromothę twoię á wſtydźiłá ſię zá wſzytko coś cżyniłá / tym ćieſząc ie.
  55. Y ſioſtrá twá Sodomá z corkámi iey / náwrocą ſię X ku ſtánu ſwemu pierwſzemu. Thákże Sámáryá y corki iey / náwrocą ſię ku pierwſzemu ſthánu ſwemu / Thy theż y corki twe náwroćićie ſię ku ſtánowi ſwemu pierwſzemu.
      X To ieſt ku wierze y nádźiei zbáwieniá przez Meſyáſzá obiecánego.

  56. Sioſtrá twá Sodomá nie byłá ſłáwná w vśćiech twych cżáſu pychy twoiey.
  57. Przed tym niż złość twá odkrytá byłá / Y iáko cżáſu poháńbieniá corek Syryiſkich / y wſzytkich corek Filiſtyńſkich okolicżnych / ktore ćię zewſząd wzgárdzáią.
      Y To ieſt gdy Syryicżycy y Filiſtyni przeſládowáli ćię.

  58. Nośiłáś złość twoię y obrzydłośći twoie / mowi Pán.
  59. Abowiem thák rzekł Pán Bog / Rownie vcżynię nád tobą / iákoś ty vcżyniłá / gdyś wzgárdźiwſzy przyſięgę złámáłá przymierze.
  60. A wſzákoż rozpomnię ná vmowę moię ktorám cżynił z tobą cżáſu młodośći twoiey / á poſtánowię z tobą wiecżne przymierze.
  61. Y gdy wzpomniſz ná drogi twoie / záwſtydźiſz ſię / gdy prźiymieſz ſioſtry ſwe ták ſtárſze iáko młodſze / á iá ie Z dám thobie zá corki / ále nie zá przymierzem twoiem.
      Z Tu dáwá znáć o złącżeniu pogánow do iedney owcżárniey ktorá ieſt pod Kryſtuſem páſtyrzem iedinym. Iákoby rzekł Pán / iá ćię o ludźie moi záiſte przywiodę ku práwdźiwey ſpráwiedliwośći / y vcżynię z tobą przymierze wiecżná / ktorá obietnicá włáſnie Kośćiołowi Bożemu náleży z kthorym Pán Bog bráł przymierze wiecżne przez Kryſtuſá ſyná ſwego / ktore przymierze ieſth zápiecżętowáne w ſerchách ich przez Duchá świętego / á ták mowiąc Pán Bog do ludu Zydowſkiego nád ktoremi ſię był zmiłowáł / powiedá / Pogáni będą tobie zá corki / to ieſt przyłącżeni będą ku tobie / ále nie przymierzem twoim / to ieſt iuż dáley nie będą ony cerymonie / y owſzem wſzytki rzecży nowe będą / á przymierze moie będźie w Kryſtuſie w ktorym ieſth zbáwienie / ſpráwiedliwoſć / odkupienie / á ták żáden niemoże ſię chłubić gdyż Pán wſzytki vniżył y zámknął pod grzech / áby ſię nád wſzytkimi zmiłowáł / á iżby ſię tylko cżłowiek chłubił w Bogu przez Kryſtuſá.

  62. Y potwierdzę z tobą przymierzá mego / á dowieſz ſię iżem iá ieſt Pán.
  63. Abyś wſpomniáłá á záwſtydáłá ſię / ábyś iuż więcey nie śmiáłá otwárzáć vſt przed wſtydem twoim gdy ſię vbłágám nád tobą we wſzytkiem tym cośkolwiek iedno cżyniłá / mowi Pán Bog.

    Kápitułá 17.
    ¶ 1. Pod podobieńſtwem Orlice vkázuie iáko Sedekiáſz był poſtánowion krolem nád Iudą od Nábuchodonozorá. 12. Wypráwuie podobieńſtwo. 15. Przepowiádá śmierć y więźienie Sedekiáſzowe á to dlá iego krzywoprzyſięſtwá. 22. Prorokuie o kroleſtwie Kryſtuſowym y o ſzcżęſćiu tych ktorzy pod iego pánowániem być mieli.

  1. Pothym ſłowo Páńſkie do mnie było podáne / w then ſpoſob.
  2. Synu cżłowiecży zágádni gádkę / á powiedz przypowieść domowi Izráelſkiemu.
  3. Y moẃ / Pán Bog thák mowi / A Wielki Orzeł z wielkiemi ſkrzydły długich cżłonkow / á pełny pierzá pſtrego / przylećiáł do Lybánu / y złomił wierzch Cedrowy.
      A Ten Orzeł wielki był Nábuchodonozor / á ſkrzydłá páńſtwo iego / pierze bogáctwá iego á pſtroćiny Krolewſki máieſtáth / Libán ieſt Ieruzálem / á wierzch Cedrowy Iechoniáſz o cżym pátrz niżey. w 12.v.

  4. On złomiwſzy wierzchy látoroſlek iego / zánioſł do źiemie kupieckiey y poſtáwił ie B w mieśćie kupcow.
      B To ieſt w Bábilonie.

  5. Potym wźiął y C náſieniá z źiemie oney / á porzućił ie ná roli ku ſiániu / przyniozſzy ie ku wielkim wodám / rozſádźił ie D iáko wierzbinę.
      C To ieſt Sedekiáſzá ktory był pozoſtáwion z národu Krolewſkiego w Ieruzálem y był Krolem ná mieyſcu Iechoniáſzowym.
      D Drudzy cżytáią porządnie.

  6. Rozroſło ſię y rozkrzewiło ſię iáko obfitá máćicá poźiemá / máiąc gáłązki ſwe przed ſobą / á korzenie pod ſobą / E y ſtáło ſię máćicą / z ktorey ſię puśćiły látoroſłki y gáłązki.
      E Tu dáwá znáć o Kroleſtwie Sedekiáſzowym.

  7. F Y był drugi Orzeł wielki z wielkiemi ſkrzydły y gęſtem pierzem / á oto máćicá tá rozćiągnęłá korzenie ſwe ku niemu / á podáwáłá gáłęźie ſwe do nie° / áby ią odwilżył mieſcem ſzcżepieniá ſwego.
      F Ten drugi Orzeł był Krol Egiptſki do ktorego ſię Sedekiáſz vćiekł o rátunek przećiw Nábuchodonozorowi.

  8. Wſádzoná ieſth ná dobrey źiemi przy wodách wielkich / áby rozrodźiłá gáłązki / á przynioſłá owoc / y ſtáłá ſię máćicą zácną.
  9. Powiedzże tedy / Ták mowi Pán Bog / Izáli ſię iey poſzcżęśći: Azáż nie wyrwie korzeniá y nie pozbierá á nie poſuſzy owocu iey: wſzytko liśćie iey poſchnie / á nie potrzebá będźie wielkiey mocy / áni ludu wielkie° / ku wyrwániu iey z korzeniá iey.
  10. Oto oná iuż ieſt wſzcżepioná / ále záś ſię iey poſzcżęśći: gdy ná nię G wiátr od wſchodu ſłońcá prźiydźie / tedy vſchnie / á ná mieyſcu ſzcżepieniá ſwego zwiędnie.
      G Tu záſię Nábuchodonozorá názywá wiátrem.

  11. A ſłowo Páńſkie ieſt do mnie podáne / w ten ſpoſob.
  12. Powiedz theráz domowi odpornemu / Izáli nie wiećie co ſię przez to znácży: Y moẃ / Otho przyſzedł Krol Bábilońſki do Ieruzálem / á wźiął Krolá iego y Kſiążęthá iego / y záwiodł ie z ſobą do Bábilonu.
  13. Wźiął theż y cżłowieká z náſieniá Krolewſkiego / y vcżynił z nim przymierze przywiodſzy go ku przyſiędze wywiodł też z támtąd męże mocne.
  14. Aby ták kroleſtwo ono było vniżone / á żeby ſię dáley nie podnioſło / owſzem áby ſtrzegło przymierzá iego / á w nim iżby trwáło.
  15. Then záſię odpornym był przećiw iemu poſłáwſzy poſły ſwe do Egyptu / áby z támtąd mogł mieć wielki lud iezdnych y pieſzych / Ten kthory ták vcżynił / izáli mu ſię poſzcżęśći: izáli vydźie: á then co złámáł przymierze możeli być wybáwion:
  16. Żywę iá / mowi Pán Bog iż then vmrze w pośrod Bábilonu / ná mieyſcu Krolá ktory go był poſthánowił Krolem / ktorego on przyſięgę lekce powáżył / á zrzućił przymierze / ktore był z nim vcżynił.
  17. Y Fáráo z woyſkiem y ludem wielkiem nic mu nie pomoże / gdy przećiw iemu podnieſie wálkę / gdy wáły będą wyſypáne / á báſzty będą wyſtáwione / ku wykorzenieniu wielá duſz.
  18. Abowiem lekce powáżywſzy przyſięgę złámáł przymierze / Y dáł ná to rękę ſwą / á gdyż tho ták vcżynił / nie vydźie.
  19. A przetoż thák mowi Pán Bog / Żywę iá iż H położę ná głowę iego przyſięgę moię / ktorą lekce powáżył / á przymierze moie ktore wzruſzył.
      H To ieſt ſkárze go dlá przyſięgi złámáney.

  20. * Y rozćiągnę nád nim ſieć moię / á będźie poimán wnikiem moim / y odwiodę go do Bábilonu / á thám ſię z nim rozſądzę o thę przewrotność / ktorą vcżynił przećiwko mnie.
      * Wyżſzey.12.v.13. Niżey.32.v.3.

  21. A wſzyſcy vćiekáiący z nim / y ze wſzythkiem woyſkiem vpádną od miecżá / A ktorzy záſię pozoſtáną / po wſzytkim wietrze rozproſzeni będą / A dowiećie ſię iż iá Pán mowiłem tho.
  22. Pán Bog ták mowi / I Wezmę też wierzch wyſokiego Cedru / y wſádzę gi z wierzchow láthoroſłek iego / oderznę młodźiuchną / á wſzcżepię ią iá ſám ná gorze wyſokiey y podnioſłey.
      I To Prorocthwo ieſt o Kryſtuſie y o Kroleſtwie iego á przez wierzch Cedru wyſokiego rozumie Iudę / przez wierzchołki záſię złomione rozumie Kryſthuſá vniżonego / przez wyſoką záſię gorę rozumie Syon kośćioł Páńſki.

  23. Ná gorze wyſokiey Izráelſkiey wſzcżepię ią / á tám rozrodźi rożcżki y wydá owoc / K y będźie Cedrem zácnym / będźie pod niem mieſzkáć wſzytko ptáſtwo / y wſzytko co má ſkrzydłá mieſzkáć będźie pod ćieniem gáłęźiá iego.
      K To ieſt wywyżſzenie kroleſtwá Kryſtuſowego kthory ſię rozumie przez ty ptáki.

  24. A wſzytki drzewá polne dowiedzą ſię / iż iá ktory ieſtem Pán poniżyłem drzewo wyſokie / á wywyżſzyłem drzewo poźieme: Vſuſzyłem drzewo źielone / á ſuche drzewo vcżynię źielone / Iá Pán mowię to y vcżynię.

    Kápitułá 18.
    ¶ 1. Opowiedá iż káżdy z oſobná káránie zá grzech ſwoy odnośić má. 5. Wylicżá kthore vcżynki od poboznych ſpráwowáne być miáły / y ktorych ſię wárowáć mieli. 20. Syn nie ponieſie złośći oycowſkiey. 29. Drogi Páńſkie proſte ſą. 30. Pobożne nápominánie ku pokućie / y ku polepſzeniu żywotá.

  1. Ieſzcże theż ſłowo Páńſkie podáne ieſt do mnie / w then ſpoſob.
  2. Coż wám po tym iż vżywáćie tey przypowieśći o źiemi Izráelſkiey / mowiąc / A Oycowie iedli iágodę ćierpnącą / á w zębiech ſynom zoſtáią oſkominy.
      A Tymi ſłowy dáwá znáć iż ći co ták mowili rozumieli że ich oycowie grzeſzyli á ſynowie zá to ćierpieli.

  3. * Żywę iá mowi Pán Bog / iż iuż żáden miedzy wámi nie będźie dáley vżywáł przypowieśći tey w Izráelu.
      * Iere.31.v.29.

  4. Oto wſzytki duſze moie ſą / á iáko duſzá oycowá moiá ieſt / ták y duſzá ſynowá moiá ieſt / Táż duſzá kthorá zgrzeſzy vmrze.
  5. A mąż ſpráwiedliwy ktoryby cżynił ſąd y ſpráwiedliwość.
  6. Ktoryby nie iádáł ná B gorách / á ktoryby ocżu ſwych nie podnośił ku báłwánom domu Izráelſkiego / á ten coby żony bliźniego ſwego nie zgwáłćił / y do niewiáſty przyrodzoną niemoc ćierpiącey nie wchodźił.
      B To ieſt ku cżći báłwánom ábo thego co ieſt báłwánom poświęcone.

  7. Y ktoryby nikogo nie obráźił / ktoryby też wroćił záſtáwę dłużnikowi ſwemu / ten kthoryby nic nikomu przez gwáłt nie wydárł † / kthoryby dáł łáknącemu chlebá ſwego / ábo kthoryby odźieniem przykrył nágiego.
      † Ezái.58.v.7. Máth.25.v.35.

  8. Ten ktoryby nic ná lichwę nie dáł / ániby żádnego przydáthku bráł / kthoryby rękę ſwą záwśćiągnął od złośći / y ktoryby cżynił ſąd ſpráwiedliwy miedzy iednym y drugim.
  9. Kthoryby chodźił w roſkázániu moim / á ſtrzegłby ſądow moich / áby cżynił práwdę / Onći ieſth ſpráwiedliwy / on zápewne żyć będźie / mowi Pán Bog.
  10. A gdyby też miáł ſyná morderzá y wylewácżá krwie / y kthoryby zgrzeſzył w cżymkolwiek z rzecży tych.
  11. A choćby ſię wſzythkich inych nie dopuśćił / ále ná gorách iádáł / á żonę bliźniego ſwego zgwáłćił.
  12. Vbogiego y potrzebuiącego vćiſnął / á gwáłtem cudze wydárł / záſtáwy nie wroćił / á podnośił ocży ſwe ku báłwánom / cżyniąc obrzydłość.
  13. Dáwáł ná lichwę / y bráł przydátki / Izáli tákowy żyć będźie: záiſthe żyć nie będźie / gdyż wſzytki ty obrzydłośći vcżynił / owſzem śmierćią vmrze / á kreẃ iego zoſtánie nád nim.
  14. A ieſliby theż kto miáł ſyná / ktoryby widząc wſzytki grzechy co ie popełniáł oćiec iego / á vlękłby ſię / y nie cżyniłby nic podobnego temu.
  15. Ieſliby nie iádł ná gorách / ániby podnioſł ocżu ſwych ku báłwánom domu Izráelſkiego / y nie zgwáłćiłby żony bliźniego ſwego.
  16. Ieſliby żádnego nie vćiſnął / áni by záſtáwy zátrzymáł / y nie wydárłby nic nikomu przez gwáłth / Ieſliby dáł łáknącemu chlebá ſwego / á nágiego przykryłby odźieniem.
  17. Ieſliby nie cżynił krzywdy vbogiemu / ániby nie bráł lichwy y przydátku / Sądy by moie ſpráwowáł / á chodźiłby w vſtáwách moich / thákowy nie vmrze dlá złośći oycá ſwego / ále żyć będźie.
  18. Oćiec iego / przeto że cżynił krzywdę y łupił brátá ſwego / iż theż nic dobrego nie cżynił w pośrodku ludu ſwego / Oto vmrze w złośći ſwoiey.
  19. A ieſli wy ieſzcże rzecżećie / Cżemuż nie má nieść ſyn złośći oycowſkiey: dlá thego iż ſyn cżynił ſąd y ſpráwiedliwość / á C ſtrzegł wſzytkiego przykázániá mego / y pełnił ie / żyć będźie.
      C Złącżá záchowánie przykázániá z pokuthą dáwáiąc znáć iż práwdźiwá pokutá ieſt odmienieniem y odnowieniem żywotá.

  20. ¤ Cżłowiek ktoryby kolwiek zgrzeſzył on ſám vmrze / Syn nie ponieſie złośći oycowſkiey / áni oćiec ponieſie złośći ſyná ſwego / ſpráwiedliwość ſpráwiedliwego zoſtánie przy nim / á złość niepobożnego zoſthánie nád nim.
      ¤ 5.Mo.24.v.16. 2.Krol.14.v.6. 2.Kron.25.v.4.

  21. Ale ieſliby niepobożny odwroćił ſię od wſzech ſwych grzechow ktore cżynił / á chowáłby wſzytki roſkázániá moie / y cżyniłby ſąd y ſpráwiedliwość / On żyć będźie / á nie vmrze.
  22. Wſzytki iego przeſtępſtwá kthorych ſię dopuśćił nie będą iemu przypomináne / ále żyć będźie w ſwey D ſpráwiedliwośći ktorą cżynił.
      D Tá ſpráwiedliwość ieſt ſpráwiedliwoſćią wiáry / ktorey owoce ſą vcżynki wyżſzey námienione / á then zwycżáy ieſt poſpolity w Piśmie świętym iż przypominá owoce wiáry y vcżynki ácżkolwiek ſpráwiedliwoſć nie ieſt włáſnie w nich gdy cżyni rzecż ku ludźiom obłudnym á to dlá tego iż gdy oni o ſobie rozumieią żeby wiárę mieli thedy ſię dáwáią vznáć w kłámſtwie przeto że iey owocu w ſobie nie máią.

  23. ♀ Y E záż iá żądám śmierći grzeſznego / mowi Pán Bog: izáli nie więcey chcę thego / áby ſię náwroćił od drog ſwych á żył:
      E Acżkolwiek Pán w ſwey rádźie wiecżney poſthánowił śmierć y potępienie grzeſznych ktore ſthworzył ná dźień pomſty / á wſzákoż nie dlá tego ich ſthworzył áby zginęli owſzem dlá tego áby z nich ſobie wywiodł chwáłę / y przethoż mowi że nie żądá śmierći grzeſznikow / Przythym iż ſię iemu grzech nie podobá tedy mowi iż chce áby ſię grzeſzny odchylił od złoſći ſwey á iżby nie vmárł.

      ♀ Pſálm.30.v.10. 2.Sámu.14.v.14.

  24. Ale ieſliby ſię F ſpráwiedliwy odwroćił od ſpráwiedliwośći ſwoiey / á cżyniłby złość według wſzech obrzydliwośći ktore záwżdy zwykł cżynić złośnik / izáli żyć będźie: wſzythkić ſpráwiedliwośći iego kthore cżynił námniey wſpomináne nie będą / y owſzem w przewrotnośći ſwoiey / kthorą on przeſthąpił / y w grzechu ſwoim kthorym ſię przewinił w thychże y vmrze.
      F To ieſt ten ktory tylko z wierzchu okázuie ſię być ſpráwiedliwym.

  25. A wżdyśćie wy mowili / * Drogá Páńſká nie ieſtći proſtá / A przetoż ſłucháy teráz domie Izráelſki. Drogá moiá izáli nie ieſt proſtá: lecż drogi wáſze nie ſą proſte.
      * Niżey.33.v.20.

  26. Abowiem gdy ſię ſpráwiedliwy odchyli od ſpráwiedliwośći ſwoiey / á vcżyni niepráwość / vmrze w niey / vmrze w nieſpráwiedliwośći ktorą popełnił.
  27. Thák záſię / Gdy niepobożnik odwroći ſię od niepráwośći ſwoiey ktorey ſię dopuśćił / á vcżyni ſąd y ſpráwiedliwość / ożywi duſzę ſwoię.
  28. Abowiem gdy ſię obácży / á odwroći od wſzech ſwych przewrotnośći ktore cżynił / Zyć będźie á nie vmrze.
  29. Ale przedſię oni z domu Izráelſkiego mowią / Drogá Páńſká ieſth nie proſtá / O wy domie Izráelſki / Izáli drogi moie nie ſą proſte: Aleć drogi wáſze nie ſą proſte.
  30. A dlá te° / rozſądzáć będę káżdego z wás według drog iego / o domie Izráelſki / mowi Pán Bog. Náwroććież ſię tedy / † á záwśćiągnićie ſię od wſzech złośći wáſzych / á złość wáſzá nie będźie wám ná vpádek.
      † Mát.3.v.2.

  31. Odrzuććie od ſiebie wſzythki niepráwośći wáſze / w ktorycheśćie ſię przewrotnie obchodźili / y ſpráwćie ſobie ſerce nowe y duchá nowego / Ale przecż wżdy thák chcećie zemrzeć domie Izráelſki:
  32. ¤ Abowiem nie pożądám śmierći vmieráiącego mowi Pán Bog / Popráwćież ſię tedy á żyć będźiećie.
      ¤ Niżey.33.v.12.

    Kápitułá 19.
    ¶ 1. Pod podobieńſtwem Lwá y ſzcżenięćiá lwiego / prorokuie o poimániu Ioácháſá y Ioáchiná.

  1. Podnieśże thy żáłobę przećiw kſiążętom Izráelſkim.
  2. A moẃ A Cżemuż mátká twoiá leżáłá iáko lwicá miedzy lwy / á oná chowáłá málucżkie ſwoie miedzy ſzcżenięty lwiemi:
      A Ty ſłowá ſą przećiw ſynom Iozyáſzowym ktore názywá lwy dlá ich okrućieńſtwá.

  3. Y wychowáłá B iednego z nich ktory ſię ſtáł lwem / á náucżył ſię chwytáć łupu y pożyráć ludźi.
      B To ieſt Ioácháſá ktory źiemice podległe Egiptowi kupił.

  4. Kiedy o niem ſłyſzeli C národowie poimáli go w iámie iego / y záwiedli go w łáńcuchoch do źiemie Egiptſkiey.
      C To ieſt Egiptcyáni.

  5. D Gdy tedy oná wydźiáłá że nádźieiá iey vpádłá / ktorey z dáwná ocżekáwáłá wźięłá drugiego z málucżkich ſwych á onego lwem vcżyniłá.
      D Mátká oná Ioácháſowá gdy długo cżekáłá wroceniá ſyná ſwego z więźieniá Egiptſkiego / widząc iż to byłá prożná iey nádźieiá poſtánowiłá ná mieyſce iego Eliákimá brátá iego ktorego też zwáno Ioáchinem co ſię dźiáło zá dozwoleniem Necháe° krolá Egiptſkiego zá ſpolnym zezwoleniem ludu.

  6. Ktory chodząc miedzy lwy / ſtháł ſię też lwem / y náucżył ſię chwytháć łupu y E pożyráć ludźi.
      E Dáwá znáć w thych ſłowiech iż ten Krol pomordowáł Proroki y ludźie pobożne / á potym bráł gwáłtem wdowy ich.

  7. Bráł wdowy ich / y miáſtá ich poborzył / Ziemiá ich y wſzytko co iedno w niey było głoſem rycżeniá iego ieſt ſpuſtoſzono.
  8. Ale też F národowie głos ſwoy podnieſli przećiw iemu ze wſzech kráin okolicżnych / y rozćiągnęli náń ſieći ſwoie / poimán ieſt w dole ich.
      F To ieſt Bábilońcżycy kthorzy náń gwáłthem wtárgnęli.

  9. Wſádźili go do ćiemnice łáńcuchy związáwſzy / á wiedli go do Krolá Bábilońſkiego / á wepchnion ieſt do wieże mocney / gdźie iuż dáley głoſu iego ſłyſzeć nie było nád gorámi Izráelſkiemi.
  10. G Mátká twoiá ſtáłá ſię iáko máćicá we krwi twoiey / ktorá ieſt wſádzoná nád wodámi wielkiemi / roſtąc y rozkrzewiáiąc gáłązki dlá obfitośći wod.
      G Przez mátkę rozumie lud / á przez kreẃ národ Krolewſki / rozumieiąc iż lud on ták ſię był bárzo rozmnożył iáko winnicá ná mieſcu rodzáynym.

  11. H Miáłá mocne rozcżki ktore ſię godźiły być láſkámi krolewſkiemi / á wzroſt iey wywyżſzył ſię miedzy I rozgámi / y byłá widźiáná w ſwoiey wyſokośći z wielkośćią gáłązek ſwoich.
      H W tym podobieńſtwie rozumie Krole.
      I To ieſt ſtán ludu tego ktory był zácny.

  12. Ale ieſt wykorzenioná K w popędliwośći y zrzuconá ná źiemię / Wiátr * od Wſchodu Słońcá vſuſzył owoc iey / rozgi mocy iey obłámáne ſą y poſuſzone y ogień pożárł ie.
      K To ieſt Káldeycżycy ktorzy tę winnicę ſpuſtoſzyli.

      * Ozeáſz.13.v.15.

  13. Teráz oto wſzcżepioná ieſt ná puſzcży w źiemi ſuchey á nierodzáyney.
  14. Wyſzedł tedy L ogień z iedney M rozgi gáłęźi iey / y popálił owoc iey / y niezoſtáło ná niey żádney roſzcżki mocney / áni láſki godney ku pánowániu: Táć ieſt żáłobá á bárzo záłożná.
      L Przez ogień rozumie zepſowánie.
      M Tá rozgá był krol Sedekiáſz.

    Kápitułá 20.
    ¶ 1. Gáni Zydy prze ich nieznośną niewdźięcżność. 9. Pán odpuſzcżá grzeſznikom / á tho dlá imieniá ſwego. 10. Wylicżá dobrodźieyſtwá kthore oni od niego wźięli / y vkázuie iákie było ich niepoſłuſzeńſtwo y vpor. 28. Kárze ie dlá ich zábobonow y báłwánow. 40. Prorokuie o nápráwie Kośćiołá / y o práwdźiwey chwále Bożey kthorá miáłá być w nim. 45. Przepowiedá ſkáżenie Ierozolimſkie / ktore zowie láſem polnym.

  1. Roku A śiodmego / Mieſiącá piątego dniá dźieſiątego: Niekthorzy z ſtárſzych Izráelithow przyſzli o rádę ku Pánu / y vſiedli przede mną.
      A Ktory był cżáſu więźieniá Iechoniáſzowego.

  2. Stáło ſię tedy ſłowo Páńſkie do mnie w ten ſpoſob.
  3. Synu cżłowiecży / moẃ do ſtárſzych Izráelſkich á powiedz im / Pán Bog ták mowi / Izáliśćie wy ná to przyſzli ábyśćie ſię mnie rádźili: Żywę iá / iż nie odpowiem wám / mowi Pán Bog.
  4. B Izáli o nich rozſądek vcżyniſz ſynu cżłowiecży: izáli rozſądek vcżyniſz: okáżże im złośći oycow ich.
      B Tu Pán okázuie wielkie ſwe miłoſierdźie iákoby rzecż chćiáł iż lepiey ie przywieść ku pokućie á niźli ich potępić.

  5. A moẃ do nich / Thák mowi Pán Bog / Dniá onego w ktorym wybráł Izráelá / á podnioſłem rękę moię náſieniu domu Iákobowego / y oznáymiłem ſię im w źiemi Egipthſkiey / podnioſłem im ná to rękę mowiąc / Iáćiem ieſt Pán Bog wáſz.
  6. Tegoż dniá C podnioſłem im ná to rękę moię / iżem ie wywieſć miáł z źiemie Egiptſkiey / do źiemie kthorám im przeyzráł / obfituiącą mlekiem y miodem / kthorá byłá ſláchetnieyſzá miedzy wſzemi źiemiámi inemi.
      C To ieſth przyrzekłem im pod przyſięgą.

  7. Tedym im rzekł / Káżdy niech odrzući rzecży przemierzłe od ocżu ſwoich / á niech ſię nie pomázuie báłwány Egipthſkimi / ábowiemem iá ieſt Pán Bog wáſz.
  8. Ale oni byli mnie odpornymi / y niechćieli mi być poſłuſzni / żáden z nich nie odrzućił obrzydliwośći od ocżu ſwoich / y nie opuśćili báłwánow Egipthſkich / á przethożem rzekł / Wyleię gniew moy ná nie / á wypełnię popędliwość moię w nich w pośrzod źiemie Egiptſkiey.
  9. Wſzákżem iá miáł wzgląd ná moie D imię / iżby ták pomázáne nie było miedzy pogány v ktorych oni mieſzkáli / przed ktorimem ſię iá oznáymił im / żem ie wywieść miáł z źiemie Egiptſkiey.
      D Aby pogáni ktorzy wiedźieli żem był wźiął przymierze z tym ludem / á cżyniłem mu ták zácne obiethnice / niemieli przycżyny ku bluźnieniu imieniá mego.

  10. Wywiodłem ie tedy z źiemie Egipthſkiey / y wyprowádźiłem ie ná puſzcżą.
  11. Támem im dáł roſkázániá moie / á ſądy moie okázáłem im / * ktore ieſliby záchowywáł cżłowiek / żyć w nich będźie.
      * W 3.Mo.18.v.5. Rzym.10.v.5. Gálá.3.v.12.

  12. † Nád to vſtánowiłem im moie Sábáty / áby byli zá znák miedzy mną á miedzy nimi / z kthorych poznáć mieli iżem iá ieſt Pán kthory ie poświącám.
      † W 2.Mo.20.v.8. y 31.v.13. W 5.Mo.5.v.12.

  13. Wſzákże Izráelitowie odpornymi ſię ſtáli mnie ná oney puſzcży / nie chodźili wedle vſtáw moich / y odrzućili ſądy moie / ktore ieſliby cżłowiek chowáł / żyć w nich będźie / ¤ Sábáty moie ſrodze oni pogwáłćili. A przetoż mowiłem / Iż iá wyleię gniew moy ná nie ná puſzcży ábych ie wygubił.
      ¤ W 2.Mo.16.v.28.

  14. Iedno iżem miáł wzgląd ná imię moie / áby ták miedzy pogány pomázáne nie było / przed ktorych oblicżnośćią wywiodłem ie.
  15. Teżem im y thám ná puſzcży podnioſł rękę moię / iżem ich nie miáł wwieść do źiemie ktorám im dáł opływáiącą mlekiem y miodem / á ktorá ſláchetnieyſzá ieſt miedzy wſzytkimi źiemiámi memi.
  16. Dlá tego iż odrzućili ſądy moie / á nie chodźili w vſtáwách moich / y pogwáłćili Sábáty moie / gdyż ſercem ſwem chodźili zá báłwány ſwemi.
  17. A wſzákoż im przepuśćiło oko moie żebych ich nie wytrácáł / y nie wygłádźiłem ich do ſzcżąthká ná puſzcży.
  18. Alem powiedźiáł ſynom ich ná puſzcży / Nie chodźćie zá vſtáwámi oycow wáſzych / á E ſądow ich nieoſtrzegáyćie / áni ſię plugáwćie báłwány ich.
      E To ieſt obycżáiow y ſpráw ich.

  19. Iáćiem ieſt Pán Bog wáſz / chodźćież w vſtáwách moich / á ſądow moich ſtrzeżćie y cżyńćie im doſyć.
  20. Święććie Sábáty moie / áby były ná znák miedzy mną á miedzy wámi / á wiedzćie iżem iá ieſt Pán Bog wáſz.
  21. Ale ſynowie przedſię mnie odpornymi byli / y nie chodźili w vſtáwách moich / áni ſtrzegli ſądow moich / áby ie cżynili / ktore ieſliby cżynił cżłowiek / żyć będźie w nich / Sábáty moie pogwáłćili / á teżem iá rzekł / Wyleię ná nie popędliwość moię / ábych wypełnił nád nimi gniew moy ná puſzcży.
  22. A wſzákoż záwśćiągnąłem ręki ſwey / á miáłem wzgląd ná imię moie / áby nie było zeſromocone v pogánow / przed ktorych oblicżnośćią wywiodłem ie.
  23. Potymem ná nie podnioſł rękę moię ná puſzcży / ábych ie roſproſzył miedzy pogány / á rozwiáłbych ie po źiemiách.
  24. Przeto że nie cżynili ſądow moich / ále odrzućili vſtháwy moie / y świętá moie pogwáłćili / y vdáli ocży ſwe zá báłwány oycow ſwoich.
  25. Dlá tegożem im też dáł F vſtáwy nie dobre / y ſądy w kthorych żyć nie będą.
      F Dlá thego iż nie chćieli ſłucháć roſkázániá mego opowiedźiáłem im iż mieli być poſłuſznemi práwám pogáńſkim y báłwochwálſtwu / ſkąd oni mieli przydź ná zginienie.

  26. G Pomázáłem ie dlá dárow ich / gdyż przenáſzáli przez ogień H káżdy płod pierworodny / ábych ie ták poborzył / áby ſię dowiedźieli żem iá ieſt Pán.
      G Bog káráł nie wdźięcżność ludu onego dopuſzcżáiąc im żyć wedle woley ich / á náſládowáć wſzekie ich obrzydłośći / żeby ſię thák zá to potym nád nimi ſrożey pomſćił.
      H O thym ſzyrzey pátrz w 3.Mo.18.v.21.

  27. Przetoż tedy moẃ ku domowi Izráelſkiemu ſynu cżłowiecży / á powiedz im / Ták mowi Pán Bog / Ieſzcże y w tym poháńbili mię oycowie wáſzy / gdy ſię przewrotnie obchodźili zemną.
  28. Abowiem gdym ie wwiodł do źiemie ktorám im był dáć obiecáł / á oni oglądáli káżdy págorek wyſoki / á káżde drzewo gáłęźiſte / ofiárowáli tám ofiáry ſwoie / á dáry ſwoiemi wyzwáli mię tám ku gniewu: Tám położyli wonnośći wdźięcżne / y tám ſpráwowáli ofiáry ſwoie mokre.
  29. Rzekłem thedy do nich / Coż to ieſt zá káplicá do kthorey ſię wy ſchádzáćie: á przezwáne ieſt imię iey Bámá áż do dniá dźiſieyſzego.
  30. Przetoż rzecż domowi Izráelſkiemu / Ták mowi Pán Bog / Izáli wy nie ieſteſćie pomázáni w zwycżáioch oycow wáſzych: á zá obrzydłośćiámi ich cudzołożyliśćie ſię:
  31. Abowiem gdy oddáwáćie dáry wáſze / przenáſzáiąc ſyny ſwoie przez ogień / pomázuiećie ſię we wſzytkich báłwániech wáſzych áż ieſzcże y dźiś: A iá / o domie Izráelſki / y miáłżebych wám odpowiedáć: Żywę iá mowi Pán Bog / I iż wám nic nie odpowiem.
      I Tu widźiemy iż odſtąpienie od Bogá y wzgárdzenie ſłowá iego / przyſtoynie też Pán odrzućić má.

  32. To co wy vmyſlićie z tego nic nie będźie / ábowiem mowićie / Żyć będźiem obycżáiem pogáńſkim / y iáko ini národowie źiemie / chwáląc bogi drzewiáne y kámienne.
  33. Żywę iá mowi Pán Bog / ábowiem w ręce mocney / á w wyćiągnionym rámieniu / á w rozlániu popędliwośći krolowáć będę nád wámi.
  34. K Y przywiodę wás z národow / á zgromádzę wás z źieḿ do kthorycheśćie roſproſzeni byli możną ręką y rámieniem wyćiągnionem / y rozlániem popędliwośći.
      K Tu ná tym mieyſcu okázuie nám Pán nie ogárnioną dobroć y miłoſierdźie ſwoie / ktorem zwyćiężá złość ludu ſwoiego.

  35. L Y przywiodę wás ná puſzcżą národow / á tám ſię rozſądzę z wámi okiem ná oko.
      L To ieſt przeydźiećie przez národy gdy wás przywiodę do źiemie wáſzey thák iáko oycowie wáſzy przeſzli przez puſzcżą ktorem iá tám prowádźił.

  36. A iákom ſię ſądźił z oycy wáſzymi ná oney puſzcży w źiemi Egiptſkiey / ták ſię y z wámi M ſądźić będę mowi Pán Bog.
      M To ieſt będę káráł odporne y zátwárdźiáłe.

  37. Y podám wás pod rozgę / á obwiążę wás przymierzem.
  38. Przebiorę z wás odporne á przeſtępne przećiwko mnie / á wywiodę ie z źiemie cudzey gdźie mieſzkáli / áni wnidą do źiemie Izráelſkiey / á dowiećie ſię iżem iá ieſt Pán.
  39. A wy domie Izráelſki / Pán Bog ták powiedá wám / Chodźćież káżdy z wás zá báłwány ſwemi / á ſłużćie im / gdyżeśćie mnie nie ſłucháli / ábyśćie iuż dáley nie pomázowáli imieniá moiego świętego dáry ſwemi y báłwány ſwemi.
  40. Abowiem ná gorze moiey świętey / to ieſt ná gorze wyſokiey Izráelſkiey / mowi Pán Bog / thám mnie ſłużyć będźie práwie wſzythek dom Izráelſki w oney źiemi / Thám iá im miłośćiw będę / y thám wdźięcżnie prźiymę ofiáry wáſze / y nápierwſze dáry wáſze ze wſzytkiego co mnie poświącáćie.
  41. Będźiećie v mnie wdźięcżni z wdźięcżnośćią wonnośći / gdy wás wywiodę z národow / á zgromádzę z źiem / do ktorych ieſteſćie rozproſzeni. Będę poſwięcon miedzy wámi przed ocżymá národow.
  42. Dowiećie ſię tedy iżem iá ieſt Pán gdy wás przyprowádzę do źiemie Izráelſkiei / to ieſt do źiemie ná ktorąm iá dáł rękę oicom wáſzym iż im ią dáć mám.
  43. Tám roſpomnićie ná drogi wáſze y ná wſzytki ſpráwy wáſze ktorymiśćie ſię byli ſplugáwili / á brzydźićie ſię ſámi ſobie we wſzytkich złośćiách wáſzych / ktoreśćie cżynili.
  44. Tedy ſię dowiećie iżem iá ieſt Pán gdy ſię ták łáſkáwie z wámi ſpráwowáć będę / dlá imieniá moiego / á nie dlá drog wáſzych złych / áni wedle ſkáżonych ſpráw wáſzych / o domie Izráelſki / to mowi Pán Bog.
  45. Podáne ieſt thedy ſłowo Páńſkie do mnie tym ſpoſobem.
  46. Synu cżłowiecży / obroć twárz ſwą ku drodze Themán / á rozpuść ſłowá twe ku południowi / prorokuy nád láſem polá południowego.
  47. Y opowieſz láſowi południowemu / Słucháy ſłowá Páńſkie° / Pán Bog ták mowi. Oto iá N ſkłádę w tobie ogień / á pożrze w thobie wſzytki drzewá źielone y ſuche / á płomień nie będźie vgáſzon / y będźie w nim popáloná wſzytká twárz od południá áż do pułnocy.
      N W tych ſłowiech oznáymuie zburzenie miáſtá Ieruzálem.

  48. A káżde ćiáło oglądá / iż iá ktorym ieſt Pán / zápáliłem go / ktory vgáſzon nie będźie.
  49. Y rzekłem / Ach Pánie Boże / onić ták powiedáią o mnie / O Otho ten wſzytko z námi pod przypowieśćiámi mowi.
      O Powiedáią iż z nimi mowię zátrudnionemi podobieńſtwy / á dlá tegoż ćię proſzę ábyś ty im iáśniey ty przypowieſći oznáymił.

    Kápitułá 21.
    ¶ 1. Prorokuie przećiw Ieruzálem opowiedáiąc vpádek y ſkáżenie iego. 18. Opowiedá ſkáżenie ſynow Ammonowych przez Nábuchodonozorá. 25. Obrácá rzecż ſwą ku Sedekiáſzowi krolowi Iudſkiemu. 28. Powtore prorokuie przećiw ſynom Ammonowym.

  1. Słowo thedy Páńſkie podáne ieſt do mnie tym obycżáiem.
  2. Synu cżłowiecży / obroć twárz ſwoię ku Ieruzálem / á rozpuść ſłowá twe ku mieſcom świętym / á prorokuy przećiw Izráelſkiey źiemi.
  3. Y powiedz thák źiemi Izráelſkiey / Pán ták mowi / Oto mám z tobą cżynić / á wyimę moy miecż z nożen / y wytnę z pośrod ćiebie A ſpráwiedliwego y nieſpráwiedliwego.
      A Nie o tym tu mowi ktory práwdźiwie ieſt ſpráwiedliwy / ále obłudnym ktory w cerymoniách zákonych zdá ſię ſobie być ſpráwiedliwym.

  4. A przeto iż z ćiebie wytrácę ſpráwiedliwego y nieſpráwiedliwego / nie dármo wynidźie miecż moy z nożen przećiw káżdemu ćiáłu od południá áż ku pułnocy.
  5. Aby wiedźiáło wſzelkie ćiáło iż iá kthory ieſtem Pán / wyiąłem miecż moy z nożen / ktory iuż dáley nie wroći ſię do nich.
  6. Ty thedy ſynu cżłowiecży wzdycháy z boleśćią wnętrznośći twoich / á w gorzkośći wzdycháy przed nimi.
  7. A gdy ćię ſpytáią / Przecż ták wzdycháſz: Odpowieſz im / Przed B wieśćią co náchodźi tákowá / iż ſię práwie káżde ſerce roſpływá / á ręce mdleią / y wſzelki ſię duch trwoży / káżde koláno chwieie ſię iáko wodá / oto przychodźi á ſtánie ſię / Mowi Pán Bog.
      B To ieſt przed woyſkiem Káldeyſkim kthore ćiągnie ku miáſtu.

  8. Tedy ſłowo Páńſkie podáne ieſth mnie tym obycżáiem.
  9. Synu cżłowiecży prorokuy á opowiedáy / Pán ták mowi / Powiedz / Miecż ieſt / miecż ieſth náoſtrzony y wypolerowány.
  10. Náoſtrzon ieſt ná pomordowánie á wypráwion ieſt áby ſię błyſkáł / Izáliż ſię weſelić mámy / gdyż ieſt podnieſion ná C láſkę ſyná mego kthorá lekce wáży káżde drzewo.
      C Káldeyſki wykłádácż przez láſkę rozumie pokolenie Iudſkie / thym że ſpoſobem może też być cżytáno rozgá ſyná mego izáli wzgárdźi káżde drzewo: tho ieſt pokolenie Iudá ázáli wzgárdźi ine pokoleniá:

  11. A podáł go Bog ku wypráwieniu áby mogł być vięt w rękę / ten miecż ieſtći oſtry y wypolerowány á podány do rąk zábiiácżowi.
  12. Dlá thego tedy wołáy á wyy ſynu cżłowiecży / ábowiem ſpráwion ieſt ná lud moy y ná wſzytki kſiążętá Izráelſkie / záwiſnąłći ſtrách miecżá ná lud moy / á przetoż vderz rękámi o biodrá twoie.
  13. Abowiem ieſt ku doświádcżeniu / Y coż będźie ieſliby odrzućił rozgę gdyż więcey nie będźie: Mowi Pán Bog.
  14. Ty tedy ſynu cżłowiecży prorokuy á trzáśni ręką w rękę / á miecż morduiący niech po drugie y po trzećie prźiydźie / gdyż ieſt miecż wielkiego pomordowániá / przenikáiący áż do pokoiow ich.
  15. Aby ſię rozpłynęło ſerce gdy ſię rozmnáżáią vpádki / gdyżem iá poſtháwił ſtrách miecżá we wſzytkich bránách ich / Ach iákożći ſię błyſzcży / á zgotowán ieſt ku zábiiániu.
  16. Vſtąp gdźie ná iákie mieſce / á obroć ſię ábo ná práwą / ábo ná lewą ſtronę / tám gdźieś twárz ſwą obroćił.
  17. Támże iá trzáſnę rękámi moimi / á D powſćiągnę gniewu ſwego / bo iá Pán mowiłem to.
      D Iákoby rzekł / ták ie ſrodze káráć będę áż vcżynię doſyć popędliwoſći ſwoiey.

  18. Słowo tedy Páńſkie ſtáło ſię do mnie w ten ſpoſob.
  19. Ty ſynu cżłowiecży E poſtánoẃ ſobie dwie drodze ktoremi przyść má miecż Krolá Bábilońſkiego / obiedwie niech wychodzą z źiemie iedney. Obierz mieſce / á obierz ie ná rozſtániu drogi mieyſkiey.
      E To ſię śćiągá ná tho co był vmyſlił krol Nábuchodonozor / áby ſię oborzył ná Ammonithy y ná Ieruzálem / wſzákoż był ieſzcże pewnie niepoſthánowił gdźie ſię náprzod z woyſkiem ruſzyć miáł / wſzákoż ſię iednák náprzod oborzył ná źiemię Iudſką / potym ná Ammonity.

  20. Poſtánow drogę iednę ktorą poydźie miecż do Rábbáth ſynow Ammonowych / á drugą kthorą poydźie do Ieruzálem obronnego miáſtá w Iudźie.
  21. A Krol Bábilońſki ſtánie miedzy rozſtániem dwu drog ſzukáiąc wieſzcżby / á poleruiąc ſtrzáły / pytáł ſię báłwánow / á pátrzył ná F wątrobę.
      F To ieſt bydląt ofiárowánych báłwánom / wrożąc á ſzukáiąc z tąd ſobie rády według zwycżáiu pogáńſkiego.

  22. Wieſzcżbá tedy iego pádłá ná práwą ſtronę ku Ieruzálem / áby thám poſtánowił rotmiſtrze / á iżby w nim vcżyniono dźiurę ku zámordowániu z wielkiem krzykiem y wołániem ku náſádzeniu tháránow przećiw bránám á ku ſypániu wáłow / y wyſtáwieniu báſzt.
  23. Y będźie iákoby omylná wieſzcżbá tá G przed oblicżnośćią ich / dlá onych H wielkich przyſiąg im vcżynionych / ále przywiedźie ná pámięć wſzythkę niepráwość ich / żeby ták byli poimáni.
      G Iákoby rzekł / Ierozolimcżycy będą tho mieć zá fáłſzywą wieſzcżbę vfáiąc ſwym fáłeſznym prorokom ktorzy imi ſzálili ćieſząc ie nádźieią prożną.
      H To ieſt od onych fáłſzywych prorokow ich.

  24. Y dlá tego Pán ták mowi / Przeto żeśćie ná pámięć przywiedli niepráwośći ſwoie / gdyśćie oznáymili przewrothnośći wáſze / á okázáli złośći wáſze / we wſzythkich ſpráwách wáſzych / iż ie thedy wſpomináćie / będźiećie ręką poimáni.
  25. Ty tedy kſiążę Izráelſkie plugáwy á złośćiwy / ktorego dźień przyſzedł y cżás ku dokońcżeniu złośći.
  26. Pán thák mowi / Zdeym cżápkę / ſtárgni koronę / ktorá iuż nigdy tákowá nie będźie / Bo podnioſę vpádłego á zrzucę wywyżſzonego.
  27. Wniwecż / wniwecż / wniwecż obrocę ią / á nie będźie iuż dáley / I áż on przyidźie ktory o niey ſąd vcżyni / á ktoremu ią podám.
      I Po wybáwieniu z więźień á był nieiáki znák Páńſtwá y kroleſtwá miedzy ludem onym / ále to było w poſłuſzeńſtwie Perſow Grekow y Rzymiánow áż przyſzedł on ná kthorego włáſnie náleżáł vrząd Krolewſki / to ieſt Kryſtus.

  28. Ty tedy ſynu cżłowiecży prorokuy á moẃ / Pán Bog thák mowi do ſynow Ammonowych / ná poháńbienie ich / á rzecż: Miecż / miecż ieſth dobythy ku mordowániu / y wypráwiony ku wytráceniu / theráz ſię iuż tedy niech zábłyſzcży.
  29. Iż ſobie dáſz prorokowáć K rzecży prożne / á kłámſtwá tobie opowiedáią / przeto też polężeſz miedzy złośniki pobitymi / kthorych dźień przyſzedł y cżás zámierzony złośćiám ich.
      K Ty ſłowá powiedá o miecżu ktory był opowiedźián iż miáł vpáść ná ſzyię ludźi odpornych / z cżego ſzydźili Ammonitowie y Zydowie / máiąc tho zá kłámſtwo.

  30. Izáli włożę miecż w nożny ſwoie: owſzem ćię ſądźić będę w źiemi / w ktoreieś ſię národźiło / y w ktorey mieſzkáſz.
  31. Wyleię ná ćię gniew moy / á podedmę ná ćię ogień popędliwośći moiey / y podám ćię w ręce ludu ſzálonego / y dowćipnego ku wytráceniu.
  32. Będźieſz wytrácone ogniem / á krew twoiá zoſthánie w pośrod źiemie / przyidźieſz w zápámiętánie / ábowiem iá Pán opowiedźiáłem tho.

    Kápitułá 22.
    ¶ 1. Winuie miáſto Ierozolimſkie w łákomſtwie y w inych złośćiách ktore w nim pánowáły. 15. Groźi mieſzcżánom iż máią być záwiedźieni w niewolą. 16. Powthore cżyni rzecż o grzechoch ktore pánowáły w Ieruzálem. 25. Mowi przećiw fáłeſznym prorokom y kápłánom. 27. Przećiw kſiążętom y ſpráwcám miáſtá Ierozolimſkiego.

  1. Pothym ſłowo Páńſkie podáne mi ieſt tym ſpoſobem.
  2. Ty ſynu cżłowiecży / Izáli nie máſz ſądźić / Izáli nie máſz ſądźić miáſtá wylewáiącego kreẃ niewinną: okáżże mu wſzytki obrzydłośći iego.
  3. Y powiedz / Ták mowi Pán Bog / O miáſto ktore wylewáſz kreẃ w pośrodku ſiebie przyidźie cżás twoy / á ktoreś cżyniło báłwány ſámo przećiw ſobie ábyś ſię oſzpećiło.
  4. Krwią twą kthorąś wylewáło / zgrzeſzyłoś / á báłwány twemi coś ich ſobie náſpráwiáło oſzpeconeś ieſt / przywiodłoś ná ſię dni ſwoie / á przyſzłoś áż do lát ſwoich / A przetoż podáłem ćię ná poháńbienie národom / á zá pośmiech wſzythkim źiemiám.
  5. Ktorzy ſą nie dáleko ćiebie / y ktorzy ſą dáleko od ćiebie náśmieią ſię z ćiebie / ábowiemeś obrzydłego imieniá / A á w wielkim vtrápieniu.
      A Drudzy cżytáią znácżną y pełną roſtyrkow.

  6. Otho Kſiążętá Izráelſkie / káżdy wedle możnośći ſwey będąc w tobie / ná to ſię vdáli / áby wylewáli kreẃ.
  7. W tobie oycá y mátkę lekce wáżono / przychodniom w pośrod ćiebie krzywdę cżyniono / śirotkę y wdowę vćiśniono w tobie.
  8. Świątośći moie wzgárdźiłoś / á Sábbáty moie pogwáłćiłoś.
  9. Mężowie potwárni byli w tobie áby wylewáli kreẃ / B Iedli z thobą ná gorách / ſmrodliwe rzecży cżynili w pośrod ćiebie.
      B To ieſt rzecży thy kthore były ku cżći báłwánom poświęcone.

  10. C Sromoty oycowſkie odkryto w tobie / D z niewiáſthą niemoc przyrodzoną máiącą obcowáno.
      C To ieſt niektorzy mieſzcżánie thwoi nie wſtydliwie ſię łącżyli z mácochámi ſwemi.
      D Tákowe obcowánie w zákonie zákázáne było od Bogá.

  11. * Káżdy cżynił obrzydłość z żoną bliźniego ſwego / á káżdy niewiáſthkę ſwą plugáwie pomázáł / á káżdy brát ſioſtrę z iednego oycá zgwáłćił w tobie.
      * Ierem.5.v.8.

  12. Bráno w tobie dáry ku wylewániu krwie / lichwę y przydátki bráłoś á zdrádzáłoś bliźnie ſwe przez gwáłt á mnieś zápámiętháło / mowi Pán Bog.
  13. Oto E kláſnąłem rękámi nád łákomſtwem twoim ktoremeś ſię báwiło / y nád krwią tą kthorá ieſt wyláná w tobie.
      E To ieſt / ná znák boleſći wielkiey.

  14. Izáli może wytrwáć ſerce twoie / ábo ręce twoie będąli zmocnione w ony dni w ktore iá thy rzecży vcżynię nád tobą: Iá ktory ieſtem Pán / mowiłem to / y vcżynię to.
  15. Rozproſzę ćię między pogány / á rozwieię ćię miedzy národy / á zámierzę koniec niecżyſtośći twoiey w tobie.
  16. F Będźieſz wydźiedźicżone przed oblicżnośćią pogánow / á dowieſz ſię iżem iá ieſt Pán.
      F Iákoby rzekł iuż nie będźieſz dźiedźictwem Bożym / owſzem będźieſz opuſzcżone.

  17. Też ieſzcże ſłowo Páńſkie ieſth do mnie podáne tym obycżáiem.
  18. Synu cżłowiecży / Dom Izráelſki ſtáł mi ſię żużelicą / wſzytcy ſą iáko miedź y cená / y żelázo / y ołow / w pośrodku piecá ſtáli ſię żużelicą od śrebrá.
  19. A dlá tego ták mowi Pán Bog / Iżeśćie wy wſzytcy ſtáli ſię żużelicą / á przetoż oto iá wás zgromádzę w pośrod Ieruzálem.
  20. Iáko ſpołu zlewáią ſrebro / miedź / żelázo / ołow / y cenę w pośrod piecá áby ſię od ogniá roſpuśćiły / ták y iá wás zgromádzę w gniewie moim / y w popędliwośći moiey wás w piec włożywſzy roſpuſzcżę.
  21. Zgromádzę wás y podpálę wás w gniewie popędliwośći moiey / y ſtopnieiećie w nim.
  22. Iáko śrebro bywá rozthopione w pośrod piecá / ták ſię y wy roztopićie w pośrod tego / á dowiećie ſię iżem iá ieſt Pán / gdy ná wás wyleię gniew moy.
  23. Potym ſłowo ieſth mnie podáne od Páná tym ſpoſobem.
  24. Synu cżłowiecży rzecż do niey / Tyś ieſt źiemiá niecżyſtá / G á nie odwilżoná w dźień popędliwośći.
      G Przyrownáwá lud ten ku niepłodney źiemi od kthorey Bog odeymuie błogoſłáwieńſtwo ſwoie.

  25. H Sprzyſiężenie prorokow iey ieſt w pośrodku niey / oni pożárli duſze iáko lew rycżący ktory chwytá łup / Złupili ie z bogáctw y z ſłáwy / wdow doſyć námnożyli w pośrod iey.
      H Tu fáłſzywi prorocy ſpiknęli ſię ſpołu áby iednoſtáynie thrwáły w náuce ſwey fáłſzywey.

  26. Kápłáni iey zgwáłćili zákon moy / poſzpećili święte mieyſcá moie / miedzy świętym y przeklętym nie cżynili rożnice / á miedzy cżyſthem y nie cżyſtem rozeznániá nie cżynili / od Sábátow moich odwroćili ocży ſwe / á byłem zelżon miedzy niemi.
  27. † Kſiążęthá iey w pośrod iey iáko wilcy łup chwytháiący ku wylániu krwie / y ku tráceniu duſz / y ku ſzukániu zyſku łákomego.
      † Miche.3.v.11. Sof.3.v.3.

  28. I Prorocy też iey tynkowáli ią wápnem nie gáſzonem / powiedáiąc im rzecży prożne / á oznáymuiąc im kłámſtwá mowiąc / Ták mowi Pán Bog gdyż iednák Pán nie mowił.
      I Prorocy kthorzy mieli káráć y ſztrofowáć lud tedy im pobłáżáli y pokrywáli kłámſthwem ſwym obrzydłe grzechy iego.

  29. Lud poſpolity gwáłth y krzywdę cżyni / y vdáł ſię zá łupieſthwem / potrzebnego y vbogiego trápili / przychodniá nieſpráwiedliwie y gwáłtem vćiſkáli.
  30. A ſzukáłem miedzy nimi mężá / K ktoryby vgrodźił płot / á ktoryby ſtánął ná mieſcu obálonym przede mną / zá źiemię żebych iey nie borzył / álem go nie ználázł.
      K Temi ſłowy rozumie cżłowieká tákiego ktoryby imieniem ludu wſzytkiego mogł ſię przed Pánem ſtáwić proſząc go áby od nich záwśćiągnął pomſty ſwey y gniewu ſwego.

  31. A dlá tegoż rozláłem ná nie gniew moy / á L wytráćiłem ie ogniem popędliwośći moiey / Zwycżáiow ich pomśćiłem ſię nád głową ich / mowi Pán Bog.
      L Mowi Prorok o przyſzłym wytráceniu iákoby ſię iuż ſtáć miáło.

    Kápitułá 23.
    ¶ 1. Prorokuie przećiw báłwochwálſtwu Sámáriey y Ieruzálem pod thymi imiony Aholá y Aholibá. 11. Vkázuie báłwochwálſtwo Sámáriey. 14. Kárze lud Ierozolimſki iż náſládowáł báłwochwálſtwo Káldeycżykow y Egiptcyánow. 22. Przepowiedá iż má być zepſowáno od thych ſámych ktorych bogi chwáliło. 36. Wylicżá báłwochwálſtwá ták iednego iáko y drugiego miáſthá. 46. Opowiedá vpádek ich.

  1. Ieſzcże theż ſłowo Páńſkie było mnie dáne tym obycżáiem.
  2. Synu cżłowiecży / Były dwie niewieśćie corki iedney mátki.
  3. Ony ſię nierządnicámi ſtáły w Egiptćie / á w młodośći ſwey wſzetecżnicámi były / tám ie śćiſkáno zá pierśi / á tám ſą zdłáwione cycki ich pánieńſkie.
  4. Tych imioná były / A Aholá ſtárſzá / á ſioſthrá iey B Aholibá / Iám ie wźiął zá żony / á ony mnie zrodźiły ſyny y corki / Imię Ahole ieſt Sámáryá / á Aholibá ieſt Ieruzálem.
      A To ieſt mieſzkáiącá ſámá w ſobie.
      B To ieſt / mieſzkánie moie ábo przybytek moy.

  5. C Cudzołożyłá Aholá będąc zá mną / á ſzáláłá w miłośći przećiw gámrátom D Aſsyryánom ſąſiádom ſwoim.
      C To ſię ſtáło gdy Ieroboám báłwochwálſtwo w wiodł do Izráelá.
      D To ieſt / złącżyłá ſie z Aſsyryány pokłádáiąc w nich vfánie ſwoie.

  6. Ktorzy chodźili w ſzátách iedwábnych / Kſiążętá y pánowie wſzythcy młodźieńcy wdźięcżni y iezdzcy ná koniech.
  7. Oná popełniłá cudzołoſtwá ſwoie z przednieyſzymi młodźieńcy Aſsyryiſkimi y ze wſzytkiemi kthore miłowáłá / we wſzythkich báłwániech ich ſplugáwiłá ſię.
  8. Nád to cudzołoſtwá ſwoie ktorych ſię od Egiptcyánow náucżáłá nie chćiáłá opuśćić / ábowiem E ſypiáli z nią w iey młodośći á śćiſzkáli ią zá pierśi iey pánieńſkie y ſproſnemi cudzołoſtwy ſwemi oſzpećili ią.
      E Duch święty áby tym iáśniey okázáł ſproſność báłwochwálſtwá vżywá tych ſłow ktoremi ſię hydzą ſercá cżyſte y vſzy nie winne á to dlá tego żebychmy ſobie tym więcey ten grzech mierźili.

  9. A dlá tegoż podáłem ią w ręce gámrátom iey w ręce ſynow Aſsyryiſkich przećiwko ktorym oná ſzáláłá w miłośći.
  10. F Oni odkryli ſromotę iey / pobráli ſyny y corki iey / á ſámę miecżem zábili / á ták ſtáłá ſię náſproſznieyſzą miedzy niewiáſthámi / á ieſt ná nie wydán dekret.
      F To ieſt / zelżywie ią z háńbili.

  11. Tho widząc ſioſtrá iey Aholibá więcey ieſt zápáloná miłośćią nierządną niż oná / á popełniłá cudzołoſtwá ſproſnieyſze niźli ſioſtrá iey.
  12. Oná ſię rozmiłowáłá ſynow Aſsyryiſkich / Kſiążąth y pániąt y ſąſiádow vbránych w ſzáty koſztowne / ieźdźcow ſiedzących ná koniech / y wſzytkich młodźieńcow przednieyſzych.
  13. Y widźiáłem że ſię ſplugáwiłá / á iż iedná drogá ich obudwu byłá.
  14. Ale oná tym więcey rozmnożyłá cudzołoſtwá ſwoie / ábowiem gdy widźiáłá męże ná śćienie wyráżone obrázy Káldeycżykow málowáne G lázurem.
      G Albo Minią.

  15. Opáſáne páſámi ná biodrách ich / y kołpáki fárbowáne máiące ná głowách ſwych / y kſztáłt onych wſzytkich był Kſiążęcy podobny Bábilońcżykom ktorzy ſię w źiemi Káldeyſkiey zrodźili.
  16. Tych ſię oná rozmiłowáłá iednym weyźrzeniem ocżu ſwych / á wypráwiłá do nich poſły do Káldeiey.
  17. A gdy ſynowie Bábilońſcy przyſzli H ku łożu iey nierządney miłoſći y ſplugáwili ią cudzołoſtwem ſwoim / oná ſię też ſplugáwiłá z nimi y obmierźiłá ie ſobie.
      H Dáwá znáć o báłwochwálſtwie ktorym ſię cudzołożyli z báłwány Káldeyſkimi.

  18. A ták gdy obiáwione były cudzołoſtwá iey y odkrytá ſromotá iey / tedy chuć moiá odſtąpiłá od niey ták iáko od ſioſtry iey odſtąpiłá też byłá życżliwość moiá.
  19. Ktemu oná rozmnożyłá cudzołożeniá ſwoie / pámiętáiąc dni młodoſći ſwoiey w ktore cudzołożyłá w źiemi Egiptſkiey.
  20. Y ſzáláłá w miłoſći przećiwko gámrátom ſwoim ktorych śćierwy iáko śćierw oſli / á przyrodzenie ich iáko przyrodzenie końſkie.
  21. Przywiodłáś ſobie ná pámięć ſproſność młodoſći ſwoiey / gdy ćię śćiſkáli Egiptcyánie zá pierśi młodoſći twoiey.
  22. A przetoż o Aholibo / ták mowi Pán Bog / Oto iá pobudzę gámráty twe ná ćię / od ktorych odſthąpiłá chuć twoiá / á przywiodę ie ná ćię ze wſząd.
  23. To ieſt / ſyny Bábilońſkie y wſzytki Káldeycżyki / przełożone / y H Soá / y Koá / y wſzythki ſyny Aſsyriyſkie z nimi / młodźieńce / przednieyſze wſzytki Kſiążętá y Hetmány známienite / ktorzy wſzyſcy ná koniách ieżdżą.
      H Ty ſą imioná niktorych hetmánow co byłi w woyſku krolá Bábilońſkiego.

  24. Y przyiádą przećiw tobie ná woźiech / ná rydwániech / y ná káretách / z wielkośćią ludu / á ogárną ćię tárcżámi / páwęzámi y przyłbicámi / á podám im w ręce ſąd / y będą ćię ſądźić wedle ſwoich práw.
  25. Obrocę I gniew moy ná ćię / ták iż ſię oni z popędliwośćią z tobą ſpráwowáć będą / y obrzeżąć K nos y vſzy / á oſtátki twoie pod miecż polęgą: Oni poimáią ſyny twe y corki twoie / á oſtátki twoie ogniem pożárte będą.
      I Iákoby rzekł / ták ćię będę káráł iáko mężowie żony ſwe kárzą gdy ie záſtáną ná cudzołoſtwie.
      K Przez nos rozumie ſtán krolewſki przez vſzy kápłány / á przez oſtátki lud poſpolity.

  26. Zwloką ćię z odźieniá twego / á rozbiorą klenoty twe ktorymi ſię ſtroiſz.
  27. Vcżynię koniec obrzydłośći twey / y cudzołoſtwu twemu z źiemie Egiptſkiey / áni podnieſieſz więcey do nich ocżu ſwoich / y nie roſpomniſz ſobie dáley Egiptu.
  28. Abowiem ták mowi Pán Bog / Oto iá podáwám ćię w ręce tych ktore máſz w nienáwiſći / w ręce tych ktorymi ſię brzydźi duſzá twoiá.
  29. Y będą z tobą pocżynáć w nienáwiśći / á wſzytki twe bogáctwá z prácą nábyte pobiorą / y zoſtáwią ćię nágą á odkrythą: L Odkryie ſię ſromotá cudzołoſtwá twego / plugáſtwo twe y niecżyſtoty twe.
      L To ieſt / poznáią wſzytcy iżeś odſtąpłá od Bogá przez báłwochwálſtwo.

  30. Stánie ſię to nád tobą przeto żeś cudzołożyłá z pogány / á iżeś ſię ſplugáwiłá w báłwániech ich.
  31. Chodźiłáś drogą M śioſtry twey / á przethoż N kubek iey dám w rękę twoię.
      M To ieſt / Sámáryey.
      N To ieſt / ták ćię pokárze iáko y Sámáryą.

  32. Ták mowi Pán Bog / Kubek śioſtry twey ♀ ſzeroki y głęboki ſpełniſz / á będźieſz ná pośmiech y ná igrzyſko / bo kubek będźie wielki.
      ♀ Tymi ſłowy dáwá znáć o bárzo wielkim vtrápieniu.

  33. Piiáńſtwem y boleſćią będźieſz nápełnioná z kubká ſpuſtoſzeniá y ſmętku / z kubká śioſtry twey Sámáriey.
  34. Będźieſz gi pić wyſyſáiąc / y ſkorupy iego pokruſzyſz / á podrápieſz ſobie pierśi ſwe / ábowiemem iá to mowił / mowi Pán Bog.
  35. A dlá tegoż ták mowi Pán Bog / Przeto iżeś mię zápomniáłá / á zárzućiłáś mię w tył twoy / odnieśieſz też ná ſobie ſmrodliwośći twoie y cudzołoſtwá twoie.
  36. Y rzekł do mnie Pán / Synu cżłowiecży / izáli ſądźić nie máſz Ahole y Aholiby / ábyś im nie miáł oznáymić obrzydłośći ich:
  37. Abowiem ony cudzołożyły / á kreẃ ieſt w ręku ich / cudzołożyły z báłwány ſwemi / y ſyny ſwe ktore były mnie zrodźiły / przez ogień przenáſzáły im ku P pożárćiu.
      P To ieſt / ku ich pocżćiwośći o cżym ſobie pátrz. w 3.Mo.18.v.21.

  38. A ieſzcże y to mi vcżyniły / ſplugáwiły Swięte mieyſce moie dniá onego / á pogwáłćiły Sábáty moie.
  39. A gdy ofiárowáły ſyny ſwe báłwánom ſwoim / wchodźiły w on dźień do mieyſcá moiego świętego / áby ie pomázáli: A otoć ták cżyniły w domu moim.
  40. Nád to poſłáły do Q mężow przychodzących z dáleká / ktorzy przez poſłá wezwáni przyſzli / á im kwoli wymyłáś ſię / bárwicżką oblicże ſwe fárbowáłáś / y vbráłáś ſię w koſztowne vbiory.
      Q To ieſt / do tych ktorzyby ie byli vcżyli wiáry ſwey fáłſzywey.

  41. Vśiádłáś ná przepyſznym R łożu / v ktorego ſtoł chędogo przypráwiony ſtáł / ná ktorymeś położyłá kádźidło moie y oleiek moy.
      R Znácży ołtárz koſztownie przykryty.

  42. Głos zgromádzeniá weſołego tám był ſłyſzán / y mężowie Sábeycżycy / ktorych bárzo wiele przywiedźiono / co mánuelle włożyli ná ręce ich / á wieńce piękne ná głowy ich.
  43. Y rzekłem do záſtárzáłey cudzołożnice / Iuż teráz cudzołoſtwá iey y z nią ſámą vſtáną.
  44. A weſzli do niey iáko wchodzą do niewiáſty wſzetecżney / ták weſzli do Ahole y do Aholiby / do niewiáſt przemierzłych.
  45. Przeto mężowie oni ſpráwiedliwi ſądźić ie będą ſądem ná cudzołożnice vſtáwionym / y ſądem thych co kreẃ wylewáią / ábowiem ony ſą cudzołożnicámi / á kreẃ ieſt w ręku ich.
  46. Abowiem ták mowi Pán Bog / przywiodę przećiw im wielkoſć ludu / á podám ie ná łup y ná rozerwánie.
  47. Zámiece ie oná wielkoſć kámieńmi / y miecżmi ſwemi wytráći ie / ſyny y corki ich pobiie / á domy ich popáli.
  48. Odeymę ty obrzydliwoſći z źiemie / á vkárzą ſię tym wſzytki niewiáſty / áby ſię tego wſzetecżeńſtwá wáſzego nie dopuśćiły.
  49. Włożę ná wás plugáſtwá wáſze / á odnieſiećie ná ſobie grzechy báłwánow wáſzych / á poznáćie iżem iá ieſt Pán Bog.

    Kápitułá 24.
    ¶ 1. Pod podobieńſtwem gárncá kipiącego / opowiedá ſkáżenie Ierozolimſkie. 15. Toż cżyni w podobieńſtwie vmárłey żony ſwey.

  1. Też potym roku A dźiewiątego / mieſiącá dźieſiąte° / dniá dźieſiąte° ieſt mnie dáne ſłowo Páńſkie tym obycżáiem.
      A To ieſt zá Iechoniáſzá.

  2. Synu cżłowiecży / nápiſz ſobie imię dniá oto tego w ktory Krol Bábilońſki obległ Ieruzálem.
  3. A rzecżeſz pod przypowieśćią domu odpornego mowiąc ku nim / Pán Bog ták mowi / Nágotuy gárniec / á poſtáẃ gi / y náley do niego wody.
  4. Zbierz ſztuki do niego / káżdą ſztukę dobrą / rurę y łopátkę / á co nálepſzemi B kośćiámi nápełni gi.
      B To ieſt / z tego bydlęćiá ktoreś zábił á w tym podobieńſtwie dáwá znáć zburzenie Ierozolimſkie.

  5. Weźmi owiecżkę co náwybornieyſzą / á nákłádź ogień z kośći pod on gárniec / y niecháy wre kipiąc / wárz też dobrze kośći ony w nim.
  6. A przethoż ták mowi Pán Bog / Biádá miáſthu krwie pełnemu / C gárncowi pieniącemu ſię / kthorego nikt nieodſzymuie: D Po ſzthuce po ſztuce wybieráy z niego / nie E miecąc náń loſu.
      C Przez gárniec rozumie Ieruzálem á przez piány złoſći mieſzcżánow iego.
      D Dáwá znáć o pomśćie ktorą vcżynić miáł gdy ich nie miáł záráz wytráćić ále iedny po drugich.
      E To ieſt / Nieprzebieráiąc áby żádnemu z nich nie folgowáno.

  7. Abowiem kreẃ iego ieſt w pośrod iego / ktorą rozláło ná opoce ſuchey / á nie ná źiemi / gdźieby byłá F zákrytá w prochu.
      F Dáwá znáć o onych złoſćiách ich ktore záwżdy były przed ocżymá Páńſkimi áby ie káráł.

  8. Iżby ták pobudźiłá popędliwość moię ku pomśćie / zoſtáwiłem ią ná opoce ſuchey áby zákrytá nie byłá.
  9. A dlá tego Pán Bog ták mowi / * Biádá miáſtu krwie pełnemu / z ktorego nániecę ogień wielki.
      * Náhum.3.v.1. Hábák.2.v.12.

  10. G Nákłádźże wiele drew / podpál ogień / tráẃ mięſo / zápráwuy cżyśćie / á kośći niechby przygorzáły.
      G W thych ſłowiech vkázuie iż má pobudzáć nieprzyiáćioły áby ſię z nimi thym ſrożey obchodźili.

  11. Poſtáwże gi prożny ná rzeżewiu / áby ſię roſpálił á rozgorzáłá ſię miedź iego / áżby ſię roſpłynęły w pośrzod niego plugáſtwá iego / á iżby wygorzáły ſzymowiny iego.
  12. Sprácowáło ſię w kłopoćie / á H wielkość pián iego nie wyſzły z niego / y owſzem zniſzcżeią w ogniu.
      H Iákoby rzekł / iż ſię nie polepſzyli przethoż będą ogniem popáleni.

  13. Niecżyſtotá twoiá ieſt przemierzłá / dlá tego że gdym ćię ocżyśćiáł nie ieſteś ocżyśćione od plugáſtwá twego: Iuż pothym nie ocżyśćiſz ſię / áż nád thobą doſyć vcżynię gniewowi ſwemu.
  14. Iá Pán mowiłem to / Prźiydźieć to y vcżynię temu doſyć / nie poſtąpię ná zád / áni przepuſzcżę / áni ſię zmiłuię / Będźieſz oſądzone według drog twoich / y wedle ſpráw twoich mowi Pán Bog.
  15. A pothym ſłowo Páńſkie podáne ieſt mnie tym ſpoſobem.
  16. Synu cżłowiecży / oto iá od ćiebie odeymę I kochánie ocżu twoich przez ſkáránie: Niebędźieſz iey żáłowáł / áni płákáł / áni wypuśćiſz námnieyſzey łzy.
      I To ieſt / żonę twoię iáko tho ſámże Prorok wykłádá w 18.wierſzu.

  17. Záwśćiągni ſię od wzdychániá / nie vżywáy płácżu iáko po vmárłym / K cżápkę twą zwiąż ná głowie twoiey / á obuy ſię w boty / nie záſłániáy ſobie vſt płáſzcżem / áni iedz chlebá ludźi żáłobnych.
      K Ci ktorzy w żáłobie chodźili głowy ſwe odkrywáli / boſo chodźili / wierzchnią wárgę záſłániáli.

  18. Mowiłem tedy do ludu z poránku / á żoná moiá z wiecżorá vmárłá / y vcżyniłem ráno ták iákom miáł roſkázánie.
  19. Ale lud rzekł do mnie / Y nie oznáymiſzże nám thego co ſię nám znácży przez ty rzecży ktore cżyniſz:
  20. A iám im odpowiedźiáł / Słowo Páńſkie podáne ieſt mnie w ten ſpoſob.
  21. Powiedz domowi Izráelſkiemu / Pán Bog ták mowi / Oto Swięte mieyſce moie poſzpecę / ktore ieſt chłubá mocy wáſzey / y kochánie ocżu wáſzych / á L żál duſz wáſzych / ſynowie też y corki wáſze kthoreśćie po ſobie zoſtáwili vpádną od miecżá.
      L To mowi z they przycżyny iż z wielką chućią ocżekáwáli cżáſu wroceniá do Ieruzálem ták iáko im fáłſzywi prorocy opowiedáli.

  22. Y vcżynićie wy tákże iákom iá vcżynił / nie záſłonićie vſt wáſzych / á chlebá ludźi żáłobnych ieść nie będźiećie.
  23. Cżápki ſwoie ná głowách ſwoich mieć będźiećie / á botow ſwych z nog nie zzuiećie / nie będźiećie żáłowáć áni płákáć / ále wyſchniećie od złoſći wáſzych / á będźiećie wzdycháć ieden z drugim.
  24. A będźie wám ná podźiw Ezechiel / Wy cżynić będźiećie według tego wſzytkiego co on cżynił / A ná ten cżás gdy tho prźiydźie / dowiećie ſię iżem iá ieſt Pán Bog.
  25. A ty ſynu cżłowiecży dniá tego ktorego iá odeymę od nich moc ich / weſele / wielmożność ich / kochánie ocżu ich / y roſkoſz duſze ich / tho ieſt ſyny y corki ich.
  26. W ten dźień prźiydźie do ćiebie ten ktory vydźie / á oznáymi to tobie.
  27. W then dźień otworzą ſię vſthá twoie z tym ktory vſzedł / á będźieſz mowił / y nie ſtánieſz ſię więcey niemym / A będźieſz im ná znák / Y poznáią iżem iá ieſt Pán.

    Kápitułá 25.
    ¶ 1. Prorokuie przećiw Ammonitom y przećiw wielu inym národom ktorzy ſię ćieſzyli z ſkáżeniá Ierozolimſkiego. 8. przećiw Moábitom y Idumeycżykom. 15. Przećiw Filiſtynom y Chereteycżykom.

  1. Słowo Páńſkie ieſt do mnie podáne thym ſpoſobem.
  2. Synu cżłowiecży / Obroć twárz ſwą przećiw ſynom Ammonowym / á prorokuy przećiwko im.
  3. A powiedz ſynom Ammonowym / Słucháyćie ſłowá Páná Bogá / Ták mowi Pán Bog / Iżeśćie wy A mowili / Nuż nuż przećiw mieſcu memu ſwiętemu / przeto iż było ſplugáwione / y przećiw źiemi Izráelſkiey iż byłá ſpuſtoſzoná / y przećiw domowi Iudſkiemu przeto że ieſt záwiedźion do więźieniá.
      A Iákoby rzekł / iżeśćie ſię z tego kocháli że mieyſce święte moie podáne było w ręce nieprzyáćiołom y zelżone od nich.

  4. A dlá tegoż / otho iá podám ćię w oſiádłość tym co ſą ná B wſchod ſłońcá / á oni poſtáwią w thobie páłáce ſwoie / Oni będą ieść vrodzáie twoie / á pić będą mleko twoie.
      B To ieſt / Bábilońcżykom.

  5. Podám C Rábbáth ku mieſzkániu wielbłądom / á ſyny Ammonowe miáſtho łożyſká owcám / y dowiećie ſię żećiem iá ieſt Pán.
      C Rábbáth to miáſto było Filádelfiá o cżym pátrz. 2.Sámu.12.v.29.

  6. Abowiem Pán Bog thák mowi / Przeto iżeś kláſkáło rękámi / á tęptáłoś nogámi / y weſeliłoś ſię vprzeymym ſercem wzgárdzáiąc Izráelá.
  7. A przetoż otho iá wyćiągnę rękę ſwą á podám ćię w rozborzenie pogánom / y wykorzenię ćię z národow / á wytrácę ćię z źieḿ / y wygłádzę ćię / á dowiećie ſię iżem iá ieſt Pán.
  8. D Pán Bog ták mowi / Przeto iż Moáb y Seir mowili / Otho dom Iudſki ieſt iáko ini národowie.
      D Ci byli ſąſiády Moábitow w puſtyniey Arábſkiey.

  9. Dlá tego otho iá otworzę ſtronę iednę do Moábá / y wſzythkich miáſt iego / y od gránic iego zácnych kráin Bethieſymoth / y Báálmeon / y Káriátháim.
  10. Ludźie od wſchodu ſłońcá przyzowę ná Ammonity / á podám ie w dźiedźictwo ich / ták iż nie zoſtánie pámiąthká więcey ſynow Ammonowych miedzy národy.
  11. Vcżynię ſąd o Moábie y dowiedzą ſię żem iá ieſt Pán.
  12. Pán thák mowi / Iż Edomcżycy thák ſię ſrodze mśćili nád domem Iudſkim / á zgrzeſzyli ſrodze mſzcżąc ſię nád nimi.
  13. A dlá tegoż też Pán thák mowi / Wyćiągnę rękę moię nád Edom / á wyſiekę z niey ludźi y dobytki / Vcżynię ią puſthynią od Themán áż do Dedán że polęgą od miecżá.
  14. Záłożę pomſthę ſwą nád Edomem przez ręce ludu moiego Izráelſkiego / á vcżynię w Edom według popędliwośći y rozgniewániá mego / y poznáią pomſthę moię / mowi Pán Bog.
  15. Ták mowi Pán Bog / Przeto iż Filiſtyni mśćili ſię ták ſrodze á ſwowolnym vmyſłem thárgnęli ſię ná ſkáżenie ich cżyniąc doſyć ſthárodáwney nienáwiśći.
  16. Y przetoż thák mowi Pán Bog / Oto wyćiągnę rękę moię nád Filiſtyny / wykorzenię E Cheretheycżyki / y wygubię oſtátki ſiedzących nád morzem.
      E Filiſtyni mieli niktore żołnirze miedzy ſobą ktore z ſobą miewáli cżáſu woyny / á názywáli ie Chereteycżyki.

  17. Vcżynię nád nimi wielkie pomſty kárząc ie w gniewie / Y dowiedzą ſię żem iá ieſt Pán / gdy ſię ták pomſzcżę ná nimi.

    Kápitułá 26.
    ¶ 1. Prorokuie przećiw miáſtu Tyru / przeto iż ſię kocháło z vthrápieniá Zydowſkiego. 7. Groźi mu zborzeniem od Nábuchodonozorá Krolá Bábilońſkiego.

  1. Roku iedennáſtego / dniá pierwſzego onegoż mieſiącá / ſtáło ſię ku mnie ſłowo Páńſkie w ten ſpoſob.
  2. Synu cżłowiecży / przeto iż Tyr mowiło przećiw Ieruzálem / Nuż / nuż / A bráná národow złámáná ieſt / obroconá ieſth do mnie / iá nápełnione będę gdyż oná ſpuſtoſzáłá.
      A Názywá Ieruzálem bráną národow / to ieſt bárzo zácnym y ludnym miáſtem.

  3. Y dlá tego / ták mowi Pán Bog / Otom iá Tyrze przećiw tobie / á przywiodę ná ćię wiele národow / iáko ſię podnośi morze náwáłnośćiámi ſwemi.
  4. Rozborzą mury Tyrſkie y wieże iego pokáżą / y proch iego wymiothę z niego / y vcżynię ie iáko ſkáłę gołą.
  5. Ták iż będą ná niem rozćiągáć ſieći w pośrod morzá / ábowiem iá tho rzekł / mowi Pán Bog / y będźie rozerwáne miedzy pogány.
  6. Też y B corki iego kthore ſą ná rolách / będą pobite miecżem / á dowiedzą ſię iżem iá ieſt Pán.
      B To ieſt / miáſtecżká y wśi okolicżne.

  7. A przetoż / ták mowi Pán Bog / Oto iá przywiodę przećiw Tyrowi Nábuchodonozorá Krolá Bábilońſkiego od pułnocy / kthory ieſt Krol nád krolmi / z końmi / z wozy / z iezdnemi / y z wielkiem woyſkiem ludu.
  8. Pobiie miecżem corki thwoie / kthore ſą ná roli / y pobuduie báſzty przećiw tobie / y będźie ná ćię miotáł z proce / á podnieſie tárcż przećiw tobie.
  9. Położy náprzećiw tobie y murom twym tárány ſwoie / á potłucże mury twe młoty ſwoimi.
  10. Proch od koni iego okryie ćię / w tákiey wielkośći ich / mury twe zátrząſną ſię przed hukiem iezdnych koł y wozow / gdy wnidźie w brány twe / iáko w brány miáſtá poburzonego.
  11. Potłocży wſzytki vlice twoie kopyty koni ſwoich / pobiie lud twoy miecżem / á ſłupy C możnośći twey zobálá ná źiemię.
      C To ieſt / obrázy ktoreś poſtháwiło ná wiecżną pámiątkę zácnych Hethmánow twoich.

  12. Rozchwycą bogáctwá twoie / á złupią kupie twoie / rozwálą mury twoie / Pokáżą roſkoſzne domy twoie / á kámienie / drzewá / y proch twoi wrzucą do wody.
  13. * Y vcżynię koniec głośnych pioſenek twoich / á głos árf twych iuż nigdy ſłyſzán nie będźie.
      * Ieremi.7.v.34.

  14. Położę ćię iáko ſkáłę gołą / Stánieſz ſię mieſcem ku rozćiągániu ſieći á iuż nigdy zbudowánym nie będźieſz ábowiem iá Pán powiedźiáłem to / mowi Pán Bog.
  15. Ták mowi Pán Bog Tyrowi / Izáli nie zádrżą wyſpy przed trzáſkiem vpádu twego gdy ránni twoi wołáć będą / y gdy ſię ſtánie ſrogi mord w tobie:
  16. Wſzytki Kſiążętá morſkie z ſtąpią z ſtolic ſwoich / y zdeymą płáſzcże ſwoie / á ſzáty ſwe háftowáne z wloką z ſiebie / ſtráchem będą przyodźiáni / ſiędą ná źiemi / á ná káżdą chwilę lękáć ſię będą / y zdumieią ſię nád tobą.
  17. Podnioſą nád tobą lámenth mowiąc tobie: Iákożeś zginęło ktoreś leżáło ná Morzu miáſto ſłáwne: ktoreś było mocne Morzem ty y z mieſzcżány twemi / ktorzy byli ſtráchem inym wſzytkim obywátelom Morſkim:
  18. Teráz ſię zdumieią wſzythcy co ſą ná wyſpiech w dźień vpádku twego / á wſzytki wyſpy Morſkie vlękną ſię ſkońcżeniá twego.
  19. Abowiem Pán Bog ták mowi / Gdy ćię ták złożę iáko miáſto ſpuſtoſzone / á miáſto ktore niemá mieſzcżánow / gdy ná ćię przywiodę náwáłnoſći / á okryią ćię wody wielkie.
  20. Y gdy ćię w wiodę w grob z tymi ktorzy tám wſtępuią / do tych ktorzy od dáwnych cżáſow zmárli / á zepchnę ćię w niſkoſći źiemie iáko ſtáre vpády z tymi ktorzy wchodzą do grobow / ták iż w tobie mieſzkáć nie będą y zácną vcżynię D źiemię żywiących.
      D Niektorzy rozumieią przez źiemię żywiących lud Izráelſki ktory ieſzcże miáł być od Bogá ná wielkie zácnoſći wywyżſzony choćiáż był bárzo zniſzcżonym / á drudzy rozumieią o Tyrſkich mieſzcżánoch ktorym Bog groźi iż w tym żywoćie nie miáł zoſtáwić pámiątki ich.

  21. Tedy iá ćiebie wniwecż obrocę / á iuż nie będźieſz / ieſliby ćię ſzukáno nie znáidą ćię ná wieki / mowi Pán Bog.

    Kápitułá 27.
    ¶ 1. Z płácżem nárzeká ná zginienie Tyru y ná ſpuſtoſzenie iego. 3. Kárze pychę y chłubę iego. 4. Vkázuie iáká byłá zácność y ochędogá Tyru / á to dlá wielkośći kupiey y národow ktorzy w niey kupiectwá ſwe ſpráwowáli.

  1. Też ieſzcże ſłowo Páńſkie ſtáło ſię ku mnie w ten ſpoſob.
  2. Ty tedy ſynu cżłowiecży podnieś láment nád Tyrem.
  3. Y rzecżeſz do Tyru / Ty ktore mieſzkáſz nád ſámym Morzem hándluiąc z wielą národow / y z wielem wyſpow / Pán Bog ták mowi / O Tyrze tyś mowiło / Ieſtem doſkonáłego ochędoſtwá.
  4. Gránice twe ſą w pośrod morzá ći kthorzy ćię budowáli vcżynili ćię ták doſkonáłym w pięknośći.
  5. Oni pobudowáli Iedliną z Sánir wſzytki piętrá twoie / Cedry Libáńſkie wźięli áby z nich máſzty pocżynili.
  6. Wioſłá thwe pocżynili z dębow Báſáńſkich / Cieśle Aſsyryiſcy pobudowáli łáwy w nich z kośći Słoniow przynieſionych z wyſpow Chytym.
  7. Żágle twoie háwtowáne z płotná ćienkiego Egiptſkiego ſpráwione ſą / y przykryćie twoie było z hiácyntu y z ſzárłátu przywieźionego z wyſpow Eliſe.
  8. Syońcżycy y Arwádcżycy byli ſztyrowniki twemi / O Tyrze / twoi mędrcy byli żeglárzámi twoimi.
  9. Stárcy z Gebál y mędrcy iego zápráwowáli rozpádliny twoie / wſzytki okręty morſkie y żeglárze ich przypływáli ku tobie áby ſpráwowáli kupiectwá v portu twego.
  10. Perſowie / Lydowie / y Libiánie ludźie rycerſcy byli w woyſzcże twoiem / Tárcże y przyłbice zwieſzáli około ćiebie / oni ćię tákową pięknośćią ozdobili.
  11. Arwádcżycy z záſtępy twemi byli wſzędy wkoło ná murzech twoich / á Gámádcżycy byli ná wieżách twoich / powieſzáli wſzędy wkoło ná murzech twoich ſáháydáki ſwoie / á oni ćię thák zupełną pięknośćią ochędożyli.
  12. Ludźie z Tárſys byli kupcy twoiemi źieżdżáiąc ſię ná iármárki twoie dlá wielkośći bogácthw twoich / dlá ſrebrá / żelázá / ceny / y ołowiu.
  13. Iáwán / Tubál / y Meſech oni hándlowáli z tobą przedáwáiąc niewolniki y nácżyniá miedźiáne ná iármárkách twoich.
  14. Kthorzy ſą z národu Togármá konie y z ieźdźcy y muły pędźili ná iármárki twoie.
  15. Synowie z Dedán byli kupcy twoimi / wiele wyſpow pełne ſą kupiey twoiey / dáwáli ná frymárk kośći ſłoniowe y drzewo A Ebánowe.
      A Drudzy cżytháią pány.

  16. Syriycżycy byli kupcy twoiemi / dlá wielkośći roboth twoich / Kárbunkuluſy / ſzárłáty / háwthárſkie rzecży / płotná ſubtelne / perły y korále wykłádáli ná iármárkách twoich.
  17. Iudá y źiemiá Izráelſká też byli kupcy thwoyemi ze zbożem / kthore wieźli ná twe tárgi B z Minnith / y z Pánnág / ktemu miod / oley y żywicę.
      B Minnithy y Pánnág ſą przezwiſká tákowych mieyſc / ná ktorych ſię známienithe zboze rodźiło w Izráelſkiey źiemi.

  18. Dámáſzcżánie byli też kupći twemi we wſzelákiey roboćie y thowárzech twoich / z winy Helbon y z biáłą wełną.
  19. Dán y Iáwán krámárze wykłádáli kupie ſwe ná twym iármárku żelázá robione / káſyą y tátárſkie źiele.
  20. Dedáńcżycy byli krámárzmi twemi z ſukny koſztownemi ná iezdne.
  21. Arábcżycy y wſzytki Kſiążętá Cedár / ſpolną ręką hándlowáli z thobą báránmi / ſkopmi / y kozły / á byli kupcy twemi.
  22. Kupcy Sábeyſcy y z Rámy byli kupcy twoimi / wſzytki koſztowne źiołá y drogie kámieniá y złoto przedáwáli ná tárgoch twoich.
  23. Háráńcżycy / Cháneycżánie / Edeńcżycy / kupcy z Sáby y Aſsyriycżycy y Chilmádcżycy vſtáwicżnie z thobą hándlowáli.
  24. A kupcżyli w thobie wſzelákiemi rzecżámi / ſzátámi iedwábnemi / rzecżámi háwtowánemi / kthore oni w ſkrzyniách Cedrowych dobrze powrozmi y łáńcuchy obwárowánych przywoźili ná iármárki twoie.
  25. Okręty z Thárſys vſtháwicżnie chodźiły do ćiebie dlá kupiectwá twego / y byłoś nápełnione y zbogácone bárzo w pośrod morzá.
  26. Márynárze twoi wywiedli ćię ná wielkie wody / Wiátr od wſchodu ſłońcá rozbił ćię w pośrod morzá.
  27. Bogáctwá twe y ſkłády twoie / kupie thwoie y żeglárze y ſzternicy twoi / robotnicy zápráwuiący rozpádliny twoie / y kupcy towárow twoich / wſzyſcy mężowie wálecżni ktorzy ſą w tobie / y wſzytko poſpolſtwo ktore ieſt w pośrod ćiebie / vpádną pośrod morzá w dźień vpádku twego.
  28. Przedmieśćiá thwoie zádrżą przed głoſem wołániá żeglárzow twoich.
  29. A wſzyſcy ći ktorzy robią wioſły wynidą z okręthow ſwoich / wſzyſcy żeglárze y ſpráwce okrętow / ſtáną ná źiemi.
  30. Y záwołáią nád thobą głoſem ſwym / á żáłobliwie nárzekáć będą / náſypą prochu ná głowy ſwoie / y w popiele wáláć ſię będą.
  31. Ogolą nád ſobą włoſy ſwoie / á opáſzą ſię wormi / będą płákáć nád tobą w gorzkośći duſze ſwey płácżem bárzo gorzkim.
  32. A dźieći ich podnioſą nád thobą láment / á będą nád tobą nárzekáć / mowiąc / Y ktoreż ieſt miáſto tákie iákie było Tyrus: ktore ieſth wyćięthe w pośrod morzá:
  33. Gdyś wywoźiło kupie thwoie z morzá / náſycáłoś wiele národow / á bogáćiłoś Krole źiemſkie wielkośćią ſkárbow twych y towárow twych.
  34. Cżáſu w ktory będźieſz ſtárto od náwáłnośći morſkich / w głębokośći wod kupią twoią będźie y wſzythek lud twoy w pośrod ćiebie potoną.
  35. Wſzyſcy mieſzkáiący ná wyſpiech zdumieią ſię nád thobą / á krolowie ich zádrżą od ſtráchu / y zfráſuią ſię ná twárzy.
  36. Kupcy poſtronnych národow záświſną nád thobą / boś było ná poſtrách / á iuż nie będźieſz ná wieki.

    Kápitułá 28.
    ¶ 1. Prorokuie przećiw Tyrowi y Sydonowi.

  1. A ſłowo Páńſkie ieſt mi podáne / w ten ſpoſob.
  2. Synu cżłowiecży rzecż Kſiążęćiu Thyrſkiemu / Pán Bog ták mowi / Iż ſię ſerce twe podnośiło á mowiłeś / Iám ieſt bog / ná ſtholicy Boſkiey ſiedzę w pośrod morzá / gdyżeś ty ieſt cżłowiek á nie Bog / Tyś mniemáł w ſercu ſwym iżeś ieſt Bogiem.
  3. A Oto ieſteś mędrſzy niż Dániel / á niemáſz nic táiemnego / cżegobyś ty nie wiedźiáł.
      A T.i. wedle mniemániá twego.

  4. Názbieráłeś ſobie máięthnośći mądrośćią twą y rozumem twym / á nábyłeś ſobie złothá y ſrebrá mnoſtwo do ſkárbu ſwego.
  5. Wzmogłeś ſię wielką mądrośćią z kupiectwem twym / w wielkich máiętnośćiách / y podnioſło ſię ſerce twe w bogáctwách twoich.
  6. Przetoż ták mowi Pán Bog / Iżeś ſerce twe przekłádáł iáko ſerce Boże.
  7. Dlá tego oto ná ćię przywiodę ludźi poſtronne / námocnieyſze z pogánow / ktorzy dobędą miecżow ſwych przećiw piękney mądrośći twoiey / á oſzpecą zácność twoię.
  8. Wepchną ćię do dołu / á śmierćią vmrzeſz tych zábitych ktorzy poginęli pośrod morzá.
  9. Izáli w then cżás rzecżeſz przed zábiiácżem twoim / Ieſtem Bog: ánoś thy ieſt cżłowiekiem / á nie Bogiem w ręku morderzá twego.
  10. Vmrzeſz śmierćią nie obrzezáńcow od rąk ludźi poſtronnych / bom iá to mowił / mowi Pán Bog.
  11. Przytym ſłowo Páńſkie ieſt ták do mnie podáne.
  12. Synu cżłowiecży podnieś láment nád Krolem Tyrſkiem / á mow do niego / Pán Bog ták mowi / Tyś ieſt nádoſtátecżnieyſzy / á nápełniony mądrośćią / y doſkonáły w cudnośći.
  13. Byłeś w Eden w ogrodźie Bożym / przykryćie twe wſzytko było kámienie drogie / ſárdius / topáźius / iáſpis / Chryzolith / onix / beryl / ſzáfir / kárbunkulus / ſzmárágd / y złoto / robotą bębnow twych y piſzcżáłek twych były tobie zgotowáne dniá tego ktoregoś ieſt ſtworzon.
  14. Tyś ieſt A Cherubin wielki okrywáiący / á B poſtáwiłem ćię ná gorze ſwiętey Bożey / w pośrod kámieniá ogniſtego przechádzáłeś ſię.
      A Zowie go Cherubem dlá iego zácnoſći / tákże y okrywáiącym dlá doſthoieńſtwá iego.
      B To mowi dlá tey przycżyny iż Krol Thyrſki wſpomágáł Sálomoná w budowániu kośćiołá.

  15. Tyś w drogách twoich był doſkonáłym od dniá národzeniá twego áż ieſt doznáná niepráwość twoiá w tobie.
  16. Pełno w tobie złośći dlá wielkośći kupcow twoich / y zgrzeſzyłeś / dlá cżego oto wyrzucę ćię z gory Bożey / y zepſuię ćię o Cherubie okrywáiący z pośrodku kámieniá ogniſte°.
  17. Bo ſerce twe podnioſło ſię dlá pięknośći twoiey / Popſowáłeś mądrość twą w iáſnośći twoiey / Zrzucę ćię ná źiemię / á położę ćię przed Krolmi że im będźieſz ná podźiw.
  18. Pomázáłeś ſwięte mieyſce twoie wielkośćią złośći twoich / y niepráwośćią kupiectw twych / Y wywiodę ogień z pośrod ćiebie ktory ćię pożrze / á obrocę ćię w popioł ná źiemi przed wſzemi co ná ćię pátrzyć będą.
  19. Wſzyſcy co ćię znáią miedzy pogány zdumieią ſię nád tobą / Byłeś im ſtráchem / ále iuż nigdy nie będźieſz.
  20. Potym ſłowo Páńſkie ieſt mnie podáne tym obycżáiem.
  21. Synu cżłowiecży obroć twárz ſwą przećiw Sydonowi / á prorokuy przećiw iemu.
  22. A moẃ / ták mowi Pán Bog / oto mám z tobą cżynić Sydonie / á będę vwielbion w tobie / y dowiedzą ſię żem iá ieſt Pán / gdy nád nim vcżynię ſąd á okáżę ſię świętym nád nim.
  23. Poſlę do niego mor y kreẃ w pośrod vlic ie° / á pobići vpádną w nim y tám y ſám od miecżá / á dowiedzą ſię iżem iá ieſt Pán.
  24. Y nie prźiydźie więcey ná dom Izráelſki tárn kolący / y ćiernie boleść zádáwáiące z káżdey ſtrony od tych ktorzy ſą w okoł ie° / á ktorzy ie łupią. Y dowiedzą ſię żem iá ieſt Pán Bog.
  25. Ták mowi Pán Bog / Gdy zgromádzę dom Izráelſki z národow / miedzy ktorymi ſą roſproſzeni / á okáżę ſię święthym w nich przed ocżymá národow: Będą mieſzkáć w źiemi ſwey ktorám dáł ſłudze memu Iákobowi.
  26. Y będą w niey mieſzkáć beſpiecżnie / á pobuduią domy y będą ſzcżepić winnice / támże mieſzkáć będą beśpiecżnie / gdy vcżynię ſąd o tych okolicżnych ktorzy ie łupią / á dowiedzą ſię żem iá ieſt Pán Bog ich.

    Kápitułá 29.
    ¶ 1. Prorokuie przećiw Krolowi y kroleſtwu Egiptſkiemu. 6. vkázuie iż Zydowie prożno nádźieię pokłádáli w Egiptcyániech. 13. Obiecuie iż ſię Egiptcyánie wroćić mieli do oycżyzny ſwoiey po cżterdźieśći lát. 17. Egipt podán ieſt Krolowi Nábuchodonozorowi / zá prácą ktorą podiął przećiw Tyriycżykom.

  1. Roku dźieśiątego y Mieſiącá dźieſiąthego / á dniá dwunáſtego tegoż Mieſiącá / ſłowo Páńſkie ſtáło ſię ták do mnie.
  2. Synu cżłowiecży / obroć twárz ſwą przećiw Fáráonowi Krolowi Egipthſkiemu / á prorokuy przećiw iemu y przećiw Egipthowi wſzytkiemu.
  3. Opowiedz á moẃ / Pán Bog ták mowi / Otho mám z tobą cżynić o Fáráo Krolu Egiptſki / ſmoku wielki / kthory leżyſz w pośrzodku rzek twych / á mowiſz / Moiá ieſt rzeká / á iám ią ſobie A przywiodł.
      A Abo iáko niektorzy wykłádáią / Iám ſámego śiebie ſtworzył.

  4. Iá zárzucę B wędę w páſzcżękę twoię / á vcżynię to iż przylną ná łuſkách twych ryby rzek twoich / y wywlokę ćię z pośrzodku rzek twoich / á wſzytki ryby powiązną około łuſk twoich.
      B Tymi ſłowy dáwá znáć iż má przywieść wielkie woyſko przećiw Egiptcyánom / ktore názywá tymi rybámi.

  5. Zoſtáwię ćię ná puſzcży ze wſzytkimi rybámi rzek twych / polężeſz ná polu y nie pozbieráią ćię / áni ćię zgromádzą / podáłem ćię beſtyám źiemſkim y ptákom powietrznym zá pokárm.
  6. Y dowiedzą ſię wſzyſcy mieſzkáiący w Egiptćie iżem iá ieſt Pán / przetho iż oni byli iáko podpárćiem ze C trzćiny domowi Izráelſkiemu.
      C Tu dáwá znáć o bárzo ſłábey mocy Egipthſkiey / iż oni nie mogli nic pomoc Izráelcżykom.

  7. Gdy ćię D vchwycą ręką / złámieſz ſię / á podrápieſz ich wſzytko rámię / á kiedy ſię tobą podeprą / ſkruſzyſz ſię: Izáli tedy zmocniſz wſzytki biodrá ich:
      D To ieſt / Gdyć oni vfáć będą.

  8. A dlá tego ták mowi Pán Bog / Otho ná ćię wiodę miecż / á wytnę z pośrzodku ćiebie cżłowieká y dobytek.
  9. Y będźie źiemiá Egiptſká ſpuſtoſzoná y poborzoná / á dowiedzą ſię żem iá ieſt Pán / dlá tego iż mowiłá / Rzeká moiá ieſt / á iám ią ſobie przepráwiłá.
  10. A przetoż oto iá chcę z tobą cżynić / y z rzekámi twemi / podám źiemię Egiptſką w ſpuſtoſzenie / y w wielkie rozborzenie / od wieże E Syene áż do gránic Ethyopſkich.
      E To miáſtho ieſt ſłáwne w Egiptćie leżące ku południowi.

  11. Nie poſtánie tám nogá cżłowiecżá / áni nogá bydlęcá thám przeydźie / áni w niey będą mieſzkáć przez cżterdźieśći lát.
  12. Vcżynię z źiemie Egiptſkiey puſthynią / iáko ine źiemie pogránicżne ſą puſte / á miáſtá ich thák będą ſpuſtoſzone iáko y drugie / á będą leżeć poborzone przez cżterdźieśći lát: Roſproſzę Egiptcyány miedzy národy / á rozwieię ie po źiemiách.
  13. A wſzákoż Pán Bog ták mowi / Po cżterdźieśći lát zgromádzę Egiptcyány z národow / miedzy ktorymi byli roſproſzeni / y przeprowádzę więźnie Egiptſkie.
  14. Przywiodę ie do źiemię Pátros / do źiemie mieſzkániá ich / y będą tám málucżkiem kroleſtwem.
  15. F Będźie námnieyſzym miedzy kroleſtwy / áni ſię będźie więcey wywyżſzáło nád národy / ábowiem ie ták złożę / iż nie będą pánowáli národom.
      F To mowi / iż Egipt od onego cżáſu záwżdy był pod poſłuſzeńſthwem Krolow Perſkich y Greckich / á ná oſthátek pod páńſthwem Ceſáſzow Rzymſkich.

  16. A nie będźie iuż dáley vfániem domu Izráelſkiego / poduſzcżáiąc go ku złośći / áby ſię oglądáli zá nimi / y dowiedzą ſię iżem iá ieſt Pán Bog.
  17. Y ſtáło ſię roku dwudźieſtego ſiodmego / Mieſiącá pierwſzego y dniá pierwſzego / iż ſłowo Páńſkie mnie ieſt podáne tym ſpoſobem.
  18. Synu cżłowiecży / Nábuchodonozor Krol Bábilońſki G oćiążył prácą wielką woyſko ſwe v Thyru / wſzytki głowy ich obłyśiáły / y rámioná ich H poſádnione ſą / á przedſię mu ſię I nágrodá nie ſtáłá áni woyſku iego z Tyru / zá poſługę ktorą mnie cżynił przećiw iemu.
      G To ieſt / długim oblężeniem dobywáł miáſtá Tyru z wielką thrudnośćią y prácą.
      H To ieſt / od kámieniá y od inych przypráw ku dobywániu náleżących ktore oni nośili ná rámionách ſwych.
      I To ieſt więtſzą vtrátę wźiął v Tyru niż pożytek.

  19. A przetoż ták mowi Pán Bog / Oto iá Nábuchodonozorowi Krolowi Bábilońſkiemu dáwám źiemię Egiptſką / y zábierze wiele ludu iey / y wſzytki máiętnoſći złupi y rozchwyći bogáctwá iey / á to będźie nágrodá woyſku iego.
  20. Zá tę poſługę ktorą mnie tám vcżynił / podáłem mu źiemię Egiptſką / iż on thám K mnie ſłużył / mowi Pán Bog.
      K To ieſt / dobywáiąc miáſtá Tyru.

  21. Dniá onego vcżynię to iż ſię rozrośćie rog domu Izráelſkiego / á otworzę vſtá twe w pośrzodku ich / á poznáią iżem iá ieſt Pán.

    Kápitułá 30.
    ¶ 1. Nárżeká ná ſkáżenie Egiptſkie. 5. Prorokuie przećiw wielu národom.

  1. Tedy Słowo Páńſkie ták ieſt mnie podáne.
  2. Synu cżłowiecży / prorokuj á moẃ / Ták powiedá Pán Bog / Záwyićie / Biádá dniowi.
  3. Abowiem bliſki ieſt dźień / á tuż ieſt dźień Páńſki / dźień chmurny / á cżás pogánow prźiydźie.
  4. Miecż prźiydźie do Egiptu / á będźie ſtrách w źiemi Etyopſkiey / gdy vpádną ránni w Egiptćie / á wielkość iego będźie poimáná / y grunty iego podwrocone będą.
  5. Etyopcżycy / Libiánie / y Lidiycżycy ze wſzytkim ludem poſpolitym / y Chubcżycy też / y ſynowie źiemie przymierzá polęgą od miecżá z nimi.
  6. Thák mowi Pán / Y ći też ktorzy podpieráią Egipt polęgą / á pychá mocy iego ſtráconá będźie / od wieże Syene / polęgą w nim od miecżá / mowi Pán Bog.
  7. Rozborzeni będą w pośrzod źieḿ ſpuſtoſzonych / á miáſtá ich będą miedzy miáſty poborzonemi.
  8. Y dowiedzą ſię żem iá ieſt Pán gdy zápálę ogień w Egiptćie / y gdy będą potárći wſzyſcy pomocnicy iego.
  9. Dniá onego wynidą odemnie poſłowie w okręćiech ku ſtráchowi źiemie Ethyopſkiey wiele vfáiącey ſobie / y będźie miedzy nimi ſtrách iáki był w dźień poráżki Egiptſkiey / ábowiem A iuż oto przychodźi.
      A To ieſt / cżás náwiedzeniá iego.

  10. Pán Bog ták mowi / Vcżynię koniec wielkośći Egiptſkiey / przez rękę Nábuchodonozorá Krolá Bábilońſkiego.
  11. On y lud iego z nim / y ini náokrutnieyſzy národowie prźiydą ku ſkáżeniu źiemie / á dobędą miecżow ſwych przećiw Egiptowi / y nápełnią źiemię pobitymi.
  12. Wyſuſzę ieźiorá á záprzedám źiemię w ręce złośnikow / y ſpuſtoſzę źiemię ze wſzytkim co w niey ieſt przez ręce poſtronnych / Iá Pán mowiłem to.
  13. * Pán Bog thák mowi / Wytrácę báłwány / y wniwecż obrocę obrázy z Memfis / á kſiążęćiá źiemie Egiptſkiey nie będźie dáley / á ſtrách będźie po wſzey Egiptſkiey źiemi.
      * Zách.13.v.2.

  14. Y poborzę Pátros / á podpálę ogień w B Zoán / á záłożę ſądy w No.
      B Abo Táfnis.

  15. Wyleię gniew moy ná Syn / ktore ieſt mocą Egiptſką / á wykorzenię wielkość z No.
  16. Záłożę ogień w Egiptćie / á Syn ſię dźiwnie rozżáli / y No będźie rozborzone / á Nof vćiſk będźie ćierpieć káżdy dźień.
  17. Młodźieńcy Awen y Fibeſeth / polęgą od miecżá / á ony poydą w poimánie.
  18. Dźień ſię záćmi w Tháfnis kiedy thám pokruſzę zátwory Egiptſkie / á pychá możnośći iego vſtánie w nim / obłok ią odkryie / á corki iego będą záwiedźione do więźieniá.
  19. Vcżynię ſądy w Egiptćie / á dowiedzą ſię iżem iá ieſt Pán.
  20. Roku iedennáſtego dniá ſiodmego / mieſiącá pierwſzego / ſtáło ſię ſłowo Páńſkie ku mnie tym ſpoſobem.
  21. Synu cżłowiecży / Złomię rámię Fáráoná Krolá Egiptſkiego / á oto nie ieſt záwinione áby było zlecżone / nie było záwinione chuſtecżkámi áby mogł dźierżeć miecż.
  22. A dlá tego ták mowi Pán Bog / Oto iá oborzę ſię ná Fáráoná Krolá Egiptſkiego / á złámię rámię iego mocne y náłomione / á wybiię miecż z rąk iego.
  23. Y rozrzucę Egipthcyány miedzy národy / á roſproſzę ie po źiemiách.
  24. A vmocnię rámioná Krolá Bábilońſkiego / y podám miecż moy w ręce iego / potrę rámioná Fáráonowe / á będźie krzycżáł przed nim iáko ten ktory ieſt rániony ná śmierć.
  25. Vmocnię rámioná Krolá Bábilońſkiego / á rámioná Fáráonowe zemdleią / y poznáią żem iá ieſt Pán / gdy podám miecż moy w ręce krolá Bábilońſkiego / á on go dobędźie nád źiemią Egiptſką.
  26. Y rozproſzę Egipt miedzy národy / á rozwieię ie po źiemiách / y dowiedzą ſię żećiem iá ieſt Pán.

    Kápitułá 31.
    ¶ 1. Wypiſuie ſzcżęśćie y zácność krolá Aſsyriyſkiego w podobieńſtwie drzewá Cedrowe°. 10. Opowiedá vpádek y ſkáżenie iego.

  1. Potym roku iedennáſthego / mieſiącá trzećiego / dniá pierwſzego / Słowo Páńſkie było mnie podáne w ten ſpoſob.
  2. Synu cżłowiecży moẃ do Fáráoná krolá Egiptſkiego / y do wielkośći iego / Do kogożeś podobien w wielmożnośći ſwoiey:
  3. A Oto Aſsur był iáko drzewo Cedrowe Libáńſkie / z pięknymi gáłąſkámi / ſzeroko ćień podáwáiąc / á wyſokiego wzroſtu / wierzch iego był miedzy gęſtymi rozgámi.
      A To ieſt / Krol Bábilońſki był námocnieyſzy ze wſzytkich Krolow á wżdy poráżon ieſt od Káldeycżykow / á thák Krol Egiptſki dáleko więcey od nich zhołdowán będźie.

  4. B Wody go wychowáły / á głębokośći wod wywyżſzyły go / rzeki iego płynęły około ſzcżepow iego / y przywiodł ſtrumienie ſwoie do wſzytkich drew polnych.
      B Tymi podobieńſthwy okázuie zácność y możność krolá Bábilońſkiego.

  5. A dlá tegoż ſię wywyżſzył wzroſt iego nád wſzythki drzewá polne / á rozkrzewiły ſię látoroſli iego / gáłęźi iego rozſzyrzyły ſię dlá wielkośći wod ktore on wypuſzcżáł.
  6. Wſzytki ptáſtwá powietrzne cżyniły ſobie gniázdká ná gáłęźiách ie° / i wſźitki zwierzętá polne mnożyły ſię pod gáłęźiámi ie° / y mieſzkáli wſzytcy národowie zácni pod ćieniem ie°.
  7. Bárzo był piękny w ſwey wielmożnośći / y w ſzyrokośći gáłązek ſwych / ábowiem korzeń iego był miedzy obfitemi wodámi.
  8. Cedry nie zágłuſzyły go w ogrodźie C Bożym / iedliny podobnymi nie były rozgám iego / á káſztánowe drzewá nie były iáko gáłęźi iego / á żádne drzewo w ogrodźie Bożym nie było iemu rowne w pięknośći iego.
      C To ieſt / známienitym y zácnym.

  9. Iám go ſpráwił pięknym w wielkośći gáłązek iego / y wſzythki drzewá ktore były w Eden * w ogrodźie Bożym zázdrośćiły mu tego.
      * W 1.Mo.2.

  10. A przetoż ták mowi Pán Bog / Iż ſię ták wynioſł w wyſokośći / á wywyżſzył wierzch ſwoy miedzy gęſtem gáłęźiem / á ſerce iego wywyżſzyło ſię w wyſokośći ſwoiey.
  11. Podám go w ręce D námocnieyſzego z národow / ktory mu oddá wedle złośći iego / bom go iá odrzućił.
      D To ieſt / Nábuchodonozorá.

  12. Cudzoźiemcy wythną go / á náſthráſznieyſzy z pogánow opuſzcżą go ná gorách / y iego gáłęźi E opádną ná wſzytkich dolinách / rozgi iego będą połámáne po wſzech ſtrumienioch źiemie / á wſzytek lud źiemie z vćieká z podćieniá iego / y odbieży go.
      E Dáwá znáć o ſkáżeniu kroleſtwá Aſsyryiſkiego.

  13. Wſzytko ptáſtwo powietrzne mieſzkáć będźie nád vpádem iego / á wſzytki zwierzęthá polne będą nád rozgámi iego.
  14. A dlá tego wſzythki drzewá nád wodámi nie podnioſą ſię w wyſokośći ſwoiey / y nie wywyżſzą wierzchu ſwego miedzy gęſtwámi / á wſzytki ktore máią wilgotność z wod / nie oſtoią ſię nád nimi z wyſokośćią ſwoią / ábowiem ſą wſzytcy podáni śmierći ná źiemi w niſkośći w pośrod ſynow ludzkich / z tymi ktorzy do grobu zſtępuią.
  15. Pán Bog ták mowi / Dniá thego kthorego zſtąpił do grobu / przykázáłem láment / y F okryłem go przepáśćią / záwśćiągnąłem rzeki iego / á zádźierżáne ſą wody wielkie / vcżyniłem też iż ſię nád niem záćmił Libán / á G wſzythki drzewá polne powiędły ná niem.
      F Drudzy cżytáią okryłá ſię przepáść worem / tho ieſt od żáłośći wyſchłá.
      G Rozumie Kſiążętá y przełożone Aſsyryyſkie.

  16. Wzruſzyłem národy trzáſkiem vpádu iego / gdym go wepchnął do grobu / z tymi co zſtępuią do dołu / á miáły poćiechę H w niſkośći źiemſkiey wſzytki drzewá Eden / y co nápięknieyſze á náwybornieyſze z Libánu / ktore wſzytki máią wilgotność z wod.
      H To ieſt / pobići ſą ſzcżęſzliwſzy nád ty ktorzy żywi zoſtáli / á to ſię rozumie o Aſsyryániech o ktorych Prorok mowi iż od Káldeycżykow mieli być poráżeni.

  17. Ale theż y oni wpádną z niem do grobu / z temi ktore pobito miecżem / rámię iego y oni ktorzy ſiedźieli w ćieniu iego miedzy pogány.
  18. I A ty ktoremu ieſteś przypodobion w chwále y w wielkośći miedzy drzewy Eden: będźieſz wyrzucon z drzewy Eden w niſkośći źiemie / polężeſz w pośrodku nieobrzezáńcow / miedzy pomordowánymi miecżem. Ten ći ieſt Fáráo y wſzytká wielkość iego / mowi Pán Bog.
      I Ty ſłowá śćiągáią ſię ná Fáráoná.

    Kápitułá 32.
    ¶ 1. Powtore nárzeká ná zginienie krolá Egiptſkiego / á przyrownáwá go ſzcżenięćiu lwiemu y wielorybowi dlá okrućieńſtwá iego. 10. Opowiedá ſkáżenie kroleſtwá Egiptſkiego przez Bábilońcżyki. 17. Nárzeká powtore z vpádku Egiptſkiego. 22. Vkázuie iáki koniec má być krolá Aſsyryiſkiego / y inych wielá krolow y národow.

  1. Roku dwunáſtego / dniá pierwſzego mieſiącá dwunáſthego / podáne mi ieſth ſłowo Páńſkie tym obycżáiem.
  2. Synu cżłowiecży / Podnieś láment nád Fáráonem krolem Egiptſkim / á powiedz mu / Ieſteś przyrownán ſzcżenięćiu lwiemu / á ieſteś iáko wieloryb w morzách / ktory miecąc ſię A w rzekách twoich / mąćiłeś wody nogámi twymi / á podeptowáłeś rzeki twoie.
      A Przez rzeki rozumie woyſká Fáráonowe.

  3. Ták mowi Pán Bog / * Rozćiągnę nád tobą B śieć moię / w zebrániu wielá národow / á wyćiągnę ćię niewodem moim.
      B To ieſt / przywiodę ná ćię wielkie woyſko kthore ćię zwálcży.

      * Wyżſzey.13.v.23. y 17.v.20.

  4. Zoſtháwię ćię ná źiemi / á ná polu porzucę ćię / á zbiorę ná ćię wſzythko ptáſtwo powietrzne / á nákármię tobą wſzytki zwierzętá źiemſkie.
  5. Rozrzucę śćierw twoj po gorách / á zácnośćią twą nápełnię doliny.
  6. A źiemię twoię opływáiącą ſkropię krwią twoią áż do gor / á ſtrumienie nápełnią ſię tobą.
  7. † Zágáſzáiąc ćię / C zákryię niebá / á záżálę gwiázdy ich / ſłońce obłokiem záſłonię / y mieſiąc nie obiáśni ſwiátłá ſwoiego.
      C Opiſuie záłość ktorá miáłá przyidź ná Egiptcyány dlá śmierći Krolá ich / przythym nieſzcżęſćie y zborzenie źiemie ich ktorym ták bárzo zátrwożeni będą iákoby ſię niebo ná nie miáło obálić.

      † Ezái.13.v.10. Ioel.2.v.31. y 3.v.15. Mát.24.v.29.

  8. Wſzytki iáſnośći świátłá niebieſkiego záćmię nád thobą / á wzruſzę ćiemnośći nád źiemią twoią / mowi Pán Bog.
  9. Záſmucę ſercá wielá národow / gdy iá przywiodę twoy vpád miedzy pogány w źiemiách ktorycheś nie znáł.
  10. Y vcżynię to iż zdumieią ſię nád tobą wiele národow / á krolowie ich zátrwożą ſię nád tobą / gdy iá zábłyſzcżę miecżem ſwoim przed oblicżem ich / y będą nágle záthrwożeni káżdy w duſzy ſwey w dźień vpádu twego.
  11. Abowiem ták mowi Pán Bog / Miecż krolá Bábilońſkiego przyidźie ná ćię.
  12. Przez miecż mocárzow złożę wielkość twoię / mocni národowie ſámi poborzą pychę Egiptſką / á będźie wygłádzoná wſzytká wielkość iego.
  13. Y wytrácę wſzytki dobytki miedzy wodámi wielkimi / á nie będźie ich dáley deptáłá nogá cżłowiecżá / y kopytá bydlęce nie będą iey mąćić.
  14. Tedy D vſpokoię wody ich / á rzeki ich iáko oley powiodę / mowi Pán Bog.
      D W Zydowſkim ſtoi / vcżynię głębokie wody ich to ieſt Káldeycżykow / iákoby rzekł iż ſię im żáden nie ſprzećiwi.

  15. Gdy podám źiemię Egiptſką w ſpuſthoſzenie / á będźie zburzoná źiemiá z wielkośćią ſwoią / gdy pobiię wſzytki w niey mieſzkáiące / tedy wzwiedzą iżem iá ieſt Pán.
  16. Oto żál ktorym żáłowáć iey będą / á będą iey płákáć corki z národow / rozżálą ſię nád Egiptem / y nád wielkośćią iego nárzekáć będą / mowi Pán Bog.
  17. Y ſtáło ſię roku dwunáſtego / dniá piątegonáſtego one° mieſiącá / iż ták podáne ieſt ſłowo Páńſkie ku mnie.
  18. Synu cżłowiecży lámenthuy nád wielkośćią Egiptſką / á zepchni ią y z inemi corkámi mocnych národow áż ná niſkośći źiemie z tymi co zſtępuią do grobow.
  19. A iż ſię ſobie cudnieyſzą zdáſz / vpádni á poląż z nie obrzezáńcy.
  20. Polęgą w pośrod pobithych miecżem / ieſtći podáná pod miecż / wywlecżćie ią ze wſzytkim iey ludem.
  21. E Mowić do niey będą kſiążętá wielmożne z pośrod grobu y z pomocniki iey / ktorzy zſtąpili á polegli z nieobrzezáńcy pobitymi miecżem.
      E Iákoby rzekł iż Fáráo zſtępuie do vmárłych / á námocnieyſzy z nich idą przećiwko iemu áby ſię z nim witáli thák iáko Ezáiáſz w 14.v.11. piſze o Krolu Bábilońſkim.

  22. Thám będźie Aſsur y wſzythká wielkość iego / wſzędy w koło niego groby iego będą / y oni wſzytcy pobići ktorzy od miecżá polegli.
  23. Ktore° groby położone ſą ná ſtronie dołu / á ſtháło ſię iego zgromádzenie w około grobu iego / á oni wſzytcy pobići polegli od miecżá / ktorzy poſtrách cżynili w źiemi żywiących.
  24. Tám F Elám y ze wſzytką ſwoią wielkośćią około grobu iego / oni wſzythcy pobići vpádli przez miecż / ktorzy zſtąpili nie obrzezáni do niſkośći źiemie / kthorzy vcżynili ſtrách w źiemi żywiących / ći odnieſli poſromocenie ſwe z ſtępuiącymi do dołu.
      F To ieſt / Perſowie ktorzy byli z Aſsyryány á potym złącżyli ſię z Káldeycżyki.

  25. W pośrodku zábitych położyli łoże ſwoie ze wſzytką wielkośćią / w koło niego groby iego / y oni wſzytcy nie obrzezáńcy pobići ſą miecżem / ktorzy cżyniąc ſtrách w źiemi żywiących / odnieſli poháńbienie ſwe z thymi co zſtępuią do grobu / y poległ w pośrod pobitych.
  26. Tám G Meſech / Tubál / y wſzytká wielkość iego / w około niego groby iego / wſzytcy ći nie obrzezáńcy ſą pobići miecżem / ábowiem vcżynili trwogi w źiemi żywiących.
      G Meſech y Tubál byli ſynowie Iáfethowi / á Meſech przełożon był nád Káppádocżyki / á Tubál nád Hiſzpány iáko Iozefus piſze.

  27. Y nie polegą z mocárzmi H ktorzy vpádáią z nieobrzezáńcow co zſtąpili do grobu z woiennymi broniámi ſwemi / á miecże ſwe ſkłádáli pod głowy ſwoie / przydźie złość ich ná kośći ich / ábowiem ſtrách mocárzow ich był w źiemi żywiących.
      H To ieſt / co przyrodzoną śmierćią vmieráią y pocżćiwie bywáią pochowáni iáko zácni rycerze.

  28. Ty thedy miedzy nieobrzezáńcy ſtárt będźieſz / á polężeſz miedzy pobitymi miecżem.
  29. Tám Edom z krolmi y ze wſzytkimi kſiążęty ſwymi / ktorzy z ſwą mocą polegáli z pobitymi miecżem / oni leżeć będą z nieobrzezáńcy y z tymi co zſtępuią do dołu.
  30. Tám kſiążętá I pułnocne wſzytki / y wſzytcy Sydońcżycy / ktorzy zſtąpili z pobitymi w ſtráchu ſwoim / od mocy ſwey ſą poháńbieni / y polegli nieobrzezáni z pobitymi miecżem / á odnieſli háńbę ſwą z ſtępuiącymi do grobu.
      I To ieſt / Krolowie Bábilońſcy.

  31. K Vyźry ie Fáráo / á weźmie L poćiechę ze wſzythkiey wielkośći ſwey / będą pobići miecżem / y Fáráo ze wſzytkim woyſkiem iego / mowi Pán Bog.
      K Vmrze Fáráo iáko y oni.
      L Ták iáko potępieni ſię ćieſzą gdy wiele ich w thymże nieſzcżęſćiu być widzą w ktorym ſámi bywáią położeni.

  32. Abowiem iákom go iá był vcżynił poſtráchem w źiemi żywiących / ták M polęże w pośrod nie obrzezáńcow z pobitymi miecżem / Fáráo y wſzytká wielkość iego / mowi Pán Bog.
      M To ieſt / vmrze.

    Kápitułá 33.
    ¶ 1. Okázuie co ieſt zá vrząd práwdźiwych miniſtrow ſłowá Bożego / y iákie ieſth káránie tych ktorzy vrząd ſwoy niedbále ſpráwuią. 12. Spráwiedliwość ſpráwiedliwego nie wybáwi go gdy vpádnie w złośći. 18. Grzech złośćiwego odpuſzon będźie / ieſliż odmieni zły żywot. 25. Zydy gáni prze ich báłwochwálſtwo y prze inne grzechy ktore pánowáły miedzy nimi.

  1. Ieſt tedy ſłowo Páńſkie ták do mnie podáne.
  2. Synu cżłowiecży moẃ do ſynow ludu twoiego / á rzecż do nich / Gdy przywiodę ná źiemię miecż á oni ludźie obráliby miedzy ſobą mężá iednego / á poſthánowili go ſobie ſtráżem.
  3. Gdyby on tedy widźiáł miecż przychodzący ná źiemię / y zátrąbiłby w trąbę / á vpomionął lud.
  4. Y ktobykolwiek vſłyſzáł głos trąby / á nie przeſtrzegáł ſię / á miecżby przyſzedł / á zábił go / A kreẃ iego zoſtánie ná głowie iego.
      A Będźie ſám ſobie winien y przycżyną śmierći ſwey.

  5. Bo iż ſłyſzáł głos trąby / á nieſtrzegł ſię / kreẃ iego zoſtháwá ná niem / ále ktoryby ſię przeſtrzegł / wyrwáł duſzę ſwoię.
  6. Ieſliżby záſię ſtroż widźiáł miecż przychodzący / y nie zátrąbiłby w trąbę / á lud by ſię też nie oſtrzegł / y przyſzedłby miecż / á zábił ktorego z nich / on ieſt poimán w złośći ſwoiey / ále iednák duſzę iego z rąk ſtrożowych ſzukáć będę.
  7. * Ty tedy ſynu cżłowiecży / Ciebiem ći poſtánowił ſtrożem domu Izráelſkiego / vſłyſzyſz ſłowo z vſt moich / á nápomienieſz ie odemnie.
      * Wyżſzey.3.v.17.

  8. Bo gdy iá rzekę złośćiwemu / Złośniku / vmrzeſz śmierćią / á ty mu nie opowieſz ábyś złośniká odwiodł od drogi iego / onći złośnik vmrze w złośći ſwoiey / á przedſię iá krwie iego z rąk twoich ſzukáć będę.
  9. Ale ieſliſz vpomienieſz złośniká od drogi iego / áby ſię náwroćił od niey / á on ſię nie náwroći od drogi ſwoiey / on w ſwoiey złośći vmrze / ále ty wybáwiſz duſzę ſwoię.
  10. Ty tedy ſynu cżłowiecży moẃ ku domowi Izráelſkiemu / Tákeśćie powiedáli mowiąc / Złośći náſze y grzechy náſze ſą ná nás / y w nich ſchniemy / y iákoż żyć możemy:
  11. † Mowże kniem / Żywę iá / mowi Pán Bog / Izáli iá chcę śmierći B niepobożnego: owſzem náwroceniá złośnikowego od drogi iego / áby żył / Náwroććieſz ſię / náwroććieſz ſię tedy od drog ſwoich złośćiwych / Y przecż żebyśćie pomrzeć mieli domie Izráelſki:
      B Tu ná tym mieyſcu wybráni Boży názwáni ſą niepobożnemi / przeto iż z ſkáżonego przyrodzeniá ſwego tákowemi ſą / á przedtym niż przez Duchá Bożego wnęthrznym wezwániem ku pokućie y nowoſći żywotá ſą przywiedźieni / tedy oni ſię wielkich złoſći y grzechow dopuſzcżáią / Wſzákże iednák Pán obiecuie im to iż zginieniá ich nie prágnie / á ták to mieyſce tym náleży dlá ktorych Pán ſzáfowánie ſłowá ſwego Świętego poſtánowił / to ieſth wybránym y kośćiołowi ſwemu á nie odrzuconym.

      † 2.Sámu.14.v.14. Wyżſzey.18.v.32.

  12. A przetoż ty ſynu cżłowiecży moẃ do ſynow ludu twego / Spráwiedliwość ſpráwiedliwego nie wybáwi go w dźień / w ktory ſię dopuśći złośći / tákże złość złośnikowá nic mu nie záwádźi w dźień w kthory ſię záwśćiągnie od złośći ſwoiey / A ſpráwiedliwy żyć nie może przez onę ſwą ſpráwiedliwość w dźień w kthoryby zgrzeſzył.
  13. Ieſlibych rzekł ſpráwiedliwemu iż pewnie żyć będźie / á onby vfáiąc ſpráwiedliwośći ſwoiey cżynił złość / zápomnię wſzytkich ſpráwiedliwośći iego / á owſzem w oney ſwey złośći ktorą vcżynił / vmrze.
  14. Tákże ieſlibych rzekł złośnikowi / Pewnie vmrzeſz / á on by ſię náwroćił od grzechu ſwego / y cżyniłby ſąd y ſpráwiedliwość.
  15. A tenże złośnik wroćiłby záſtáwę á nágrodę vcżynił tego co pobráł / y chodźiłby w vſtáwách żywothá / nie cżyniąc złośći / Żyć będźie zápewne á nie vmrze.
  16. Wſzytki iego grzechy ktoreby vcżynił nie będą mu ná pámięć przywiedźione / gdyż cżynił ſąd y ſpráwiedliwość / żyć będźie zápewne.
  17. Lecż ſynowie ludu twego mowili / Drogá Páńſká nie ieſt rowná / y owſzem drogá ich rowná nie ieſt.
  18. Ieſliby też ſpráwiedliwy vſthąpił z ſpráwiedliwośći ſwey / á pobroiłby złośći / vmrze w niey.
  19. A ieſliżby złośnik poprzeſtáł złośći ſwoiey / á cżyniłby ſąd y ſpráwiedliwość / żyć dlá nich będźie.
  20. A wżdy wy mowićie / * Drogá Páńſká nie ieſt rowná / O domie Izráelſki / będę káżdego z wás ſądźić według drog iego.
      * Wyżſzey.18.v.25.

  21. Roku dwunáſtego / mieſiącá dźieſiątego / á piąthego dniá mieſiącá po wygnániu náſzym / ſtáło ſię iż niktory co był vſzedł z Ieruzálem / przyſzedł do mnie mowiąc / Zbitho miáſtho.
  22. A ręká Páńſká byłá nádemną w wiecżor / przed thym niż ten przyſzedł co z támtąd vſzedł / y otworzył vſtá moie / áż then przyſzedł do mnie ráno / y gdy vſtá moie otworzył / iużem dáley nie milcżáł.
  23. Tedy ſłowo Páńſkie ieſt mnie podáne w ten ſpoſob.
  24. Synu cżłowiecży / oni ktorzy mieſzkáią w tych ſpuſtoſzonych mieſcách w źiemi Izráelſkiey rozmáwiáiąc powiedáią: Abráhám iedno tylko ſám był / á wżdy pośiádł źiemię / á iż thák wiele nás ieſt przethoż nám w oſiádłość dáná ieſt źiemiá.
  25. Ták tedy moẃ do nich / Pán Bog ták mowi / Iádáćie ze krwią / á ocży ſwe podnośićie do báłwánow wáſzych / wylewáćie kreẃ / Y máćież wy pośięść źiemię:
  26. C Stoićie z dobytemi miecżmi wáſzemi / cżynićie obrzydłośći / á káżdy zelży żonę bliźniego ſwego / y máćieſz wy pośięść źiemię:
      C To ieſth / iáko ći ktorzy ná rozlánie krwie ſię gotuią.

  27. A ták rzecżeſz im / Ták mowi Pán Bog / Żywę iá iż ći ktorzy ſą ná puſtyniách polęgą od miecżá / á tego ktory ieſth we wśi / beſtyiám źiemſkim zá pokárm podám / ći ktorzy ſą ná twierdzách y w iáſkiniách / morem pozdycháią.
  28. Y złożę źiemię zborzoną y ſpuſtoſzoną / thák iż vſtánie pychá możnośći iey / Gory Izráelſkie opuſtoſzeią / ták iż nikt nie będźie coby támthędy przeydź miáł.
  29. Y dowiedzą ſię żem iá ieſth Pán / gdy obrocę źiemię w ſpuſtoſzenie y w puſtynią prze ich wſzytki obrzydłośći / ktore cżynili.
  30. Ieſzcże też ty ſynu cżłowiecży / Ci ſynowie ludu twoiego / ktorzy o tobie mowią około thych śćián / y we drzwiách domow / powiedáiąc ták ieden ku drugiemu / y káżdy bliźniemu ſwemu / Zeydźćie ſię teráz / á ſłucháyćie ktore tho ieſt wżdy ſłowo co wyſzło od Páná.
  31. Przychodząc do ćiebie iáko gdy lud hurmem wchodźi / á lud moy ſiedźi przed tobą y ſłuchá ſłow twoich / á coż gdy im doſyć nie cżynią / á ſerce ich idźie zá łákomſtwem ich:
  32. A oto tyś im ieſt iáko pieśń błázeńſká cudnego głoſu / y wdźięcżnie brzmiącá / ábowiem ácż twoich ſłow ſłucháią / ále im doſyć nie cżynią.
  33. Gdy tedy przyidźie cżás iákoſz oto przychodźi / w ten cżás ſię dowiedzą iż mieli Proroká miedzy ſobą.

    Kápitułá 34.
    ¶ 1. Prorokuie przećiw złym páſtyrzom. 4. Vkázuie ktory ieſt vrząd dobrych y wiernych ſług ſłowá Bożego. 5. Vkázuie iż wſzytko złe od złych páſtyrzow pochodźi. 11. Pán obiecuie mieć ná then cżás prácą o owiecżkách ſwoich. 18. Prorokuie przećiw thym kthorzy złą náukę mieſzáią z dobrą náuką. 23. Kryſtus ieſt práwdźiwy páſtyrz obiecány pod figurą Dáwidá. 25. Vkázuie kthore má być przyſzłe ſzcżęśćie tych kthorzy żyć máią pod kroleſtwem iego.

  1. Potym ſłowo Páńſkie ſtáło ſię do mnie w ten ſpoſob.
  2. * Synu cżłowiecży prorokuy przećiw páſthyrzom Izráelſkim / prorokuy á moẃ do tych páſtyrzow / Pán Bog ták mowi / Biádá páſtyrzom Izráelſkim / ktorzy ſámi śiebie páſą / páſthyrze izáli nie máią páść owiec:
      * Iere.23.v.1.

  3. A Iádáćie mleko á przyodźiewáćie ſię wełną / á zárzezuiećie to co ieſt tłuſtego / ále owiec moich nie páśiećie.
      A To ieſt / pozytkow ſwych ſzukáćie o trzodę nic niedbáiąc.

  4. Niepotwierdzáliśćie niedołężney / ániśćie vzdrowili niemocney / złámáney nie zwięzowáliśćie / á obłędney nie przyprowádźiliśćie / áni tego co było zginęło ſzukáliśćie / owſzemeśćie im ſrodze á okrutnie pánowáli.
  5. A to roſproſzone ſą przeto iż były bez páſtyrzá / á w onym roſproſzeniu były podáne wſzytkim beſtyám polnym ku pożárćiu.
  6. Owce moie błądźiły po wſzythkich gorách / á po wſzech wyſokich págorkách / y roſproſzone ſą po wſzythkiey źiemi / áni był ktoryby ich ſzukáł / á ktoryby o nich miáł piecżą.
  7. A dlá tegoż páſtyrze ſłucháyćie ſłowá Páńſkiego.
  8. Żywę iá / mowi Pán Bog / przeto iż trzodá moiá ieſt podáná ná łup / á owce moie ku pożárćiu wſzythkim zwierzętom polnym / oprocż páſtyrzá / gdyż páſtyrze nie wywiádowáli ſię o owcách mych / iedno ſię tylko ſámi páſtyrze páſli nie páſąc owiec mych.
  9. A przetoż páſtyrze ſłucháyćie ſłowá Páńſkiego.
  10. Ták mowi Pán Bog / Oto iá ſám oborzę ſię ná páſtyrze / á ſzukáć będę owiec moich z rąk ich / y záwśćiągnę ie że nie będą páſli owiec mych / iuż ſię też więcey y ſámi páſtyrze páść nie będą / bo wydrę owce moie z páſzcżęki ich / ták iż im pokármem nie będą.
  11. Abowiem thák mowi Pán Bog / Oto iá ſám ſzukáć będę owiec ſwych / á będę ie miáł ná piecży.
  12. Iáko páſtherz má ná piecży trzodę ſwą w dźień kiedy ieſt w pośrzod trzod roſproſzonych owiec ſwoich / ták mieć będę ná piecży trzodę ſwą / á wybáwię ie ze wſzytkich mieyſc kędy iedno ſą roſproſzone w dźień ćiemnośći á B chmury.
      B To ieſt / cżáſu vtrápieniá.

  13. C Wywiodę ie z národow / á zgromádzę ie z źieḿ / wwiodę ie do źiemie ich / á páść ie będę ná gorách Izráelſkich przy ſtrumienioch / y ná wſzytkich mieyſcách źiemie.
      C Pán oznáymuie thu iákie ſtáránie má o Kośćioł / á iákiego ſię poćieſzeniá má kośćioł ſpodźiewáć gdy bywá od Páná iákiem kárániem treſtán.

  14. Ná dobrych páſtwiſkách páść ie będę / á ná gorách wyſokich Izráelſkich mieſzkánie ich będźie / tám odpocżyną w oborách beſpiecżnych / á obfithymi páſtwiſki wypáſą ſię ná gorách Izráelſkich.
  15. Iá ſám páść będę owce moie / á iá ſám ie vſpokoię / mowił Pán Bog.
  16. Zginioney ſzukáć będę / á błędną przywrocę / złámáną zwiążę / niedołężną pośilę / tłuſtą á mocną wytrácę / páść ie będę wedle ſądu.
  17. A ták ty trzodo moiá / ták mowił Pán Bog / Oto iá vcżynię ſąd miedzy owcą á owcą / miedzy bárány á kozły.
  18. D Izáli to wám máło iż ſię páſtwiſki dobrymi páśiećie / że oſtátki páſtwiſk wáſzych podeptuiećie nogámi ſwoiemi: głębokie wody piiećie / á oſtátki mąćićie nogámi ſwemi:
      D Páſtwiſká dobre ſą ſzcżyrá náuká Páńſká ſzáfowáná przez Proroki od niego poſłáne / á głębokie wody ſą łaſká y práwdá obietnic Páńſkich / ktore odwilżáią y ochłádzáią ſercá prágnące y wyſchłe / á gdy ſię lud vdáwá zá wymyſły ludzkimi tedy ná ten cżás podeptuie nogámi pokármy ſwe / y wody cżyſte mąći.

  19. Trzodá moiá podeptániem nog wáſzych páśie ſię / á pomącenie nog wáſzych piie.
  20. A przetoż ták mowi do nich Pán Bog / Oto iá ſám ſądźić będę miedzy owcą tłuſtą y owcą chudą.
  21. Dlá tego żeśćie wy ie y bokiem y plecomá od ſiebie odráżáli / á rogámi ſwemi roſpądzáliśćie mdłe / áżeśćie ie precż roſpłoſzyli.
  22. Záchowámći iá owce moie / á iuż dáley łupem nie będą / bo iá ſądźić będę miedzy owcą á owcą.
  23. * Y wzbudzę nád nimi páſthyrzá iednego / á będźie ie páść ſługá moy E Dáwid / on iśćie ie páść będźie / á on ſám ich páſtyrzem będźie.
      E To ieſt / Kryſtus kthorego Dáwid był figurą.

      * Ezái.40.v.11. Dániel.9.v.24. Ián.1.v.45. y 10.v.11.

  24. A iá też Pán będę Bogiem ich / á ſługá moy Dáwid Kſiążęćiem w pośrzod ich / Iá Pán mowiłem to.
  25. Y vcżynię z nimi przymierze F pokoiu / á wygubię z źiemie G zwierzętá ſzkodliwe / á będą mieſzkáć ná puſzcży beſpiecżnie / á wyſpią ſię w leſiech.
      F To ieſt / Ewánielią przez ktorą Pán Oznáymuie nám życżność ſwoię zá przycżyną onego páſtyrzá przerzecżonego.
      G Wſzytkę moc ſzátáńſką.

  26. Będę im błogoſłáwił około H págorku mego / á wypuſzcżę im I deſzcż cżáſu ſwe° będą dżdże błogoſłáwione.
      H Tho ieſt / kośćioł Boży.
      I To ieſt / iż Pán będźie rátowáł ſwoich w káżdey potrzebie ich.

  27. Wydá drzewo polne owoce ſwe / y źiemiá vrodzáy ſwoy / y będą ná źiemi ſwey beſpiecżne / á dowiedzą ſię iżem iá ieſt Pán / gdy połámię związki iárzmá ich / á wybáwię ie z rąk tych ktorzy ſię ſrożą nád nimi.
  28. Y iuż dáley nie będą łupem pogánom / á zwierzętá źiemie pożyráć ich nie będą / mieſzkáć będą beſpiecżnie / á żáden nie będźie coby ie miáł ſtráſzyć.
  29. A wzbudzę im I ſzcżep zácnego imieniá / á nigdy głodem zniſzcżeni nie będą / áni odnioſą poháńbieniá od pogánow.
      I Rozumie látorośl ktorá wynidź miáłá z korzeniá Ieſse.

  30. Dowiedzą ſię tedy iżem iá ieſt Pán Bog ich z nimi / á oni ſą ludem moim / dom Izráelſki / mowi Pán Bog.
  31. Wy tedy owce moie / owce páſtwiſká mego / wyśćie ſą ludźie / á iá Bog wáſz / mowił Pán Bog.

    Kápitułá 35.
    ¶ 1. Prorokuie przećiwko gorze Seir / to ieſt przećiw národowi Idumeycżykow. 5.y.10. Okázuie przycżyny przecż im ták groźi Pán. Okázuie Pán iż záwżdy oddáwá złośnikom według złośći ich.

  1. Pothym ſłowo Páńſkie ku mnie było podáne / w then ſpoſob.
  2. Synu cżłowiecży obroć twárz ſwoię przećiw gorze A Seir / á prorokuy przećiwko niey.
      A To ieſt / przećiwko Idumeycżykom.

  3. Y moẃ do niey / Thák mowi Pán Bog / Oto mám z thobą cżynić goro Seir / á wyćiągnę ná ćię rękę ſwą / y zburzę á ſpuſtoſzę ćię.
  4. Pokáżę miáſthá twoie / á będźieſz ſpuſtoſzoná / y dowieſz ſię żem iá ieſt Pán.
  5. Przetho iżeś wiecżną nieprzyiáźń wiodłá / á ſyny Izráelſkie poráżáłáś miecżem cżáſu trápieniá ich / y cżáſu gdy przyſzedł koniec niepráwośći.
  6. A dlá thego żywę iá / mowi Pán Bog / Iż ćię krwi B podám / á krew przeſládowáć ćię będźie / á choćiáż krwie nie rádá widźiſz / przedſię kreẃ gonić ćię będźie.
      B To ieſt / okrutnemu morderzowi.

  7. Podám gorę Seir w puſthynią y w zburzenie / á wygubię z niey przychodzącego y wychodzącego.
  8. Nápełnię gory iey ludźmi pobitymi iey / y pobići miecżem polęgą ná dolinách y ná págorkách twoich / y ná káżdym ſtrumieniu twoim.
  9. Położę ćię w wiecżne ſpuſtoſzenie / á w mieśćiech twych iuż nigdy mieſzkáć nie będą / y dowiećie ſię żećiem iá ieſt Pán.
  10. Przeto iż mowiſz / C Dwá národy y dwie źiemicy moie będą / á poſiędźiemy ie / gdyż tám Pán był.
      C To ieſt / Iudá z Izráelem.

  11. A dlá thego żywę iá / mowi Pán Bog / Vcżynię nád tobą według gniewu twego y nienáwiśći twey ktoreieś vżywáłá nád nimi / á znácżnym będę miedzy nimi / gdy ćię oſądzę.
  12. Y dowieſz ſię że iá Pán ſłyſzáłem wſzytki bluźnierſtwá twe / ktoreś mowiłá przećiw gorám Izráelſkim / tymi ſłowy / Spuſtoſzone ſą / á podáne nám zá pokárm.
  13. Wyśćie ſię wynośili przećiw mnie vſty ſwemi / á rozmnożyliśćie ſłowá ſwe przećiwko mnie: Iáćiem to ſłyſzáł.
  14. Pán Bog ták mowi / Rozweſeli ſię wſzytká źiemiá gdy ćię obrocę w ſpuſtoſzenie.
  15. Iákoś ſię weſeliłá nád dźiedźictwem domu Izráelſkiego / przeto iż oná ieſt ſpuſtoſzoná / ták tobie vcżynię / będźieſz ſpuſtoſzoná o goro Seir / y wſzytká źiemiá Idumeyſká / á dowiedzą ſię iżemći iá ieſt Pán.

    Kápitułá 36.
    ¶ 1. Cieſzy Zydy obiecuiąc iż Pán miáł vcżynić pomſtę nád tymi ktorzy byli nieprzyiáćielmi cżáſu ich vtrápieniá. 6. Prorokuie o nápráwie Kośćiołá pod figurą wybáwieniá więźniow z poimániá Bábilońſkiego. 16. Vkázuie iż Zydowie byli od Páná káráni zá grzechy ich. 21. Potwierdzá iż tylko był im miłośćiwym dlá imieniá ſwego. 26. Pán odrádżá ſercá Duchem ſwoim. 31. Vkázuie ktore ieſt práwdźiwe przeſtánie grzechow. 34. Mowi powtore o nápráwie kośćiołá y o dobrodźieyſtwách Bożych przećiw iemu.

  1. Przythym ty ſynu cżłowiecży prorokuy przećiwko gorám Izráelſkiem / á moẃ / Gory Izráelſkie ſłucháyćie ſłowá Páńſkiego.
  2. * Pán Bog ták mowi / Przeto iż A nieprzyiáćiel mowi przećiwko wám / Há há / Oto B mieyſcá wyſokie á wiecżne podáne nám ſą w ośiádłość.
      A To ieſt / Idumeycżycy.
      B Rozumie źiemię Iudſką ktorá względem źiemie Idumeyſkiey byłá wyſoką.

      * Wyżſzey.6.v.2.

  3. Prorokuyże á moẃ / Pán Bog ták mowi / Dlá tego dlá thego / iż wás zburzyli y w ſpuſthoſzenie obroćili wſzędy w koło / á ſtáliśćie ſię ośiádłośćią inym národom / y przyſzliśćie ludźiám C ná ięzyk / y ná oſłáwę v ludźi.
      C Tho ieſt / ludźie z wás ſzydzą.

  4. Przeto teráz gory Izráelſkie ſłucháyćie ſłowá Páná Bogá / Pán Bog ták mowi gorám / y págorkom / ſtrumieniom y dolinám / mieyſcom ſkáżonym y ſpuſthoſzonym y miáſtám opuśćiáłym / ktore były podáne w rozborzenie / y ná pośmiewiſko oſtátkom pogánow co mieſzkáli około nich.
  5. Dlá tego tedy Pán Bog ták mowi / Záiſte w zápáleniu popędliwośći moiey / mowiłem o inych národźiech / y o wſzytkich z Idumey / ktorzy ſobie przywłáſzcżáli w oſiádłość źiemię moię z vprzeymym weſelem ſercá ſwego / y z hárdośćią duſze ſwey / áby byłá podáná ku rozborzeniu.
  6. A przetoż prorokuy do źiemie Izráelſkiey / á powiedz gorám y págorkom / ſtrumieniom y dolinám / Ták mowi Pán Bog / Oto iá w zápálcżywoſći moiey y w popędliwoſći moiey mowiłem / Iżeśćie wy odnieſli poſromocenie od pogáńſtwá.
  7. Dlá tego / ták mowi Pán Bog / Iám podnioſł rękę moię / iż záiſte národowie ktorzy ſą około wás / odnioſą poháńbienie ſwoie.
  8. A wy gory Izráelſkie D látoroſłki ſwe puśćićie / y owoc ſwoy przynieſiećie ludowi moiemu Izráelſkiemu / ábowiem ſię iuż przybliżyli áby thu przyſzli.
      D Thu ſię okázuie miłoſierdźie y dobroć Páńſká przećiwko kośćiołowi iego.

  9. Abowiem oto iá idę do wás / á náwrocę ſię do wás / y będźiećie pooráne y pośiáne.
  10. Y rozmnożę w wás ludźie / á práwie wſzytek dom Izráelſki / będą w mieśćiech mieſzkáć / y mieyſcá poborzone pobudowáne będą.
  11. Rozmnożę theż miedzy wámi ludźie y dobytki / á oni ſię też rozmnáżáć będą / y owoc przynośić będą / á ſpráwię to iż będźiećie mieſzkáć thák iáko z dáwná / y dám wám więcey dobr / á niźli przed thym / y dowiećie ſię żem iá ieſt Pán.
  12. Y przyprowádzę ku wám ludźi / to ieſt lud moy Izráelſki / á oni wás poſiędą / będźiećie im w dźiedźictwo / y ná potym nie wytráćićie ich do ſzcżątká.
  13. Pán Bog thák mowi / Iż o wás E powiedáią / Tyś ieſt oná ktorá pożyráſz ludźi / á národy twe do ſzcżątká gubiſz.
      E To ieſt / nieprzyiáćiele wáſzy.

  14. A przetoż iuż więcey ludźi pożyráć nie będźieſz / áni národu twego zniſzcżyſz / mowi Pán Bog.
  15. Nie dopuſzcżę áby w tobie dáley ſłycháne było háńbienie pogánow / áni więcey ná ſobie odnośić będźieſz poſromoceniá národow / á lud ſwoy iuż nie wytráćiſz / mowi Pán Bog.
  16. Słowo tedy Páńſkie było mnie podáne tym obycżáiem.
  17. Synu cżłowiecży / potomſthwo Izráelſkie mieſzkáiąc w źiemi ſwey ſplugáwiło ią zwycżáymi y ſpráwámi ſwemi / drogá ich obrzydłá byłá przede mną / iáko niecżyſthość biáłey głowy przyrodzoną niemoc ćierpiącey.
  18. Wyláłem gniew moy nád nimi dlá krwie kthorą wyláli ná źiemię / ktemu ią poſzpećili báłwány ſwemi.
  19. Rozproſzyłem ie miedzy národy / á rozſypáni ſą po źiemiách / ſądźiłem ie wedle drog y ſpráw ich.
  20. † Weſzli do pogánow do ktorych ſię prowádźili / y pomázáli imię Swięte moie / gdy o nich mowiono / Lud ten ieſt Páńſki / ktory wyſzedł z źiemie ſwey.
      † Ezái.52.v.5. Rom.2.v.24.

  21. Y oglądáłem ſię ná Swięte imię moie / ktore poſzpećili Izráelcżycy miedzy pogány / do kthorych ſię byli wyprowádźili.
  22. A przetoż moẃ ku domowi Izráelſkiemu / Ták mowi Pán Bog / nie dlá wáſći cżynię tego / o domie Izráelſki / ále dlá Swiętego imieniá mego ktoreśćie poháńbili miedzy pogány / do ktorycheśćie ſię byli przenieſli.
  23. Y poświęcę Imię moie wielmożne ktore było ſplugáwione miedzy pogány / coſćie wy ie poſzpećili w pośrod ich / áby wiedźieli pogáni żećiem iá ieſt Pán / mowi Pán Bog / gdy iá ták w wás poświęcon będę przed ocżymá wáſzymi.
  24. Wyrwę wás z pogánow / á zgromádzę wás ze wſzytkich źieḿ / y przywiodę wás do źiemie wáſzey.
  25. Y wyleię ná wás wodę cżyſtą / á ocżyśćieni będźiećie od wſzytkich plugáwośći wáſzych / y od wſzytkich báłwánow wáſzych ocżyśćię wás.
  26. ¤ F Dám wám ſerce nowe / á we wnętrznośćiách wáſzych położę duchá nowe° / Wyimę ſerce kámienne z ćiáłá wáſze° / á dám wám ſerce ćieleſne.
      F Káżdy thu obácżyć może iákie ieſt przyrodzenie cżłowiecże ſámo w ſobie / á iż tylko z łáſki y dobroći Bożey krom wſzelákiey záſługi náſzey bywámy od Bogá odrodzeni ná nowe ſtworzenie / á to Pán cżyni tylko dlá chwáły Imieniá ſwego świętego.

      ¤ Ierem.32.v.30. Wyżſzey.11.v.19.

  27. Y położę Duchá moie° w pośrod wás / á vcżynię to iż chodźić będźiećie w vſtáwách moich / ábyśćie ſtrzegli ſądow moich / á według nich ſię ſpráwowáli.
  28. Będźiećie tedy mieſzkáć w źiemi ktorąm dáł oycom wáſzym / Ták będźiećie ludem moim / á iá też będę Bogiem wáſzym.
  29. Wyzwolę wás od wſzech plugáſtw wáſzych / G przyzowę zbożá / y dám go wám obfitość / y nie puſzcżę ná wás głodu.
      G Ty obietnice docżeſne zámykáią w ſobie duchowne / á to przyzwánie zbożá mámy rozumieć obfithy iego vrodzáy ná roſkázánie Boże.

  30. Rozmnożę też owoc drzew y pożytki ná rolách / ábyśćie więcey nie mieli záſromániá prze głod miedzy pogáńſtwem.
  31. Y rozpomnićie ſobie drogi wáſze złe / á ſpráwy wáſze ktore nie ſą dobre / zbrzydźićie ſię ſámi ſobie zá złośći y zá obrzydłośći ſwe.
  32. Nie dlá wáſći iá cżynię tego / mowi Pán Bog / niech to wám iáwno będźie / ſromáyćie ſię á wſthydáyćie ſię zá ſwe złośći / o domie Izráelſki.
  33. Pán Bog ták mowi / Dniá tego w ktory wás ocżyśćię od wſzech złośći wáſzych / ſpráwię to iż będźiećie mieſzkáć w mieśćiech / á mieyſcá poborzone będą pobudowáne.
  34. Ziemię ſpuſthoſzáłą ſpráwowáć będą / choćiáż ták byłá opuſtoſzoná przed ocżymá wſzytkich tám thędy przechodzących.
  35. Y rzeką / Ziemiá oto tá byłá ſpuſthoſzoná / á theráz ieſt iáko ogrod Eden / á mieſzkáią w mieśćiech obronnych / ktore zepſowáne / ſpuſtoſzone / y zborzone były.
  36. Pogáni tedy ktorzy pozoſtáną około wás / dowiedzą ſię że iá Pán pobudowáłem mieyſcá obálone / á náſzcżepiłem mieyſcá popuſtoſzone / Iá Pán rzekłem to y ſpráwiłem to.
  37. Thák mowi Pán Bog / Ieſzcże mię otho dom Izráelſki prośić będźie / á rozmnożę ie iáko ſtádo ludźi.
  38. Iáko owiecżki ſwięte / iáko owce Ierozolimſkie ná iego dni ſwięthe / Ták miáſthá opuſtoſzone pełne będą ſthád ludzkich / á dowiedzą ſię / żem iá ieſt Pán.

    Kápitułá 37.
    ¶ 1. Wypiſuie widzenie ktore widźiáł ku potwierdzeniu Zydow ktorzy byli w Bábilonie. 11. Vkázuie co ono widzenie známionowáło. 15. Opowiedá przyſzłe źiednocżenie tych co byli z Izráelá z onymi ktorzy ſą z Iudy. 22. Prorokuie o kroleſtwie Kryſtuſowym pod figurą Dáwidá.

  1. Ręká Páńſká byłá náde mną / á wywiodłá mię w duchu Páńſkim / y poſtháwiłá mię w pośrod polá ktore było kośći pełne.
  2. Y roſkázáł mi idź wſzędy w koło imo nie / á oto było ich nie máło ná polu / y iuż były bárzo wyſchły.
  3. Rzekł tedy ták do mnie / A Synu cżłowiecży / izáli kośći thy ożywią: A iám rzekł / thy wieſz Pánie Boże.
      A W tym podobieńſtwie okázuie wybáwienie ludu / ktory przyrownáwá z kośćiámi ſuchemi vmárłych / bo iáko w kośćiách ſuchych niemáſz nádźieie żywotá / tákże w Zydźiech onych poimánych nie było żádney nádźieie áby ſię kiedy do domu wroćić mieli.

  4. A on rzekł do mnie / Prorokuy thym kośćiám / á mow k nim / kośći ſuche ſłucháyćie ſłowá Páńſkiego.
  5. Thák mowi Pán Bog kośćiám tym / Oto iá w wás przywodzę Duchá / á będźiećie ożywione.
  6. Y obłożę wás żyłámi / á ćiáłem wás przyoblokę / y przyodźieię wás ſkorą / á włożę w wás duſzę / á żyć będźiećie / y dowiećie ſię żećiem iá ieſth Pán.
  7. Prorokowáłem tedy ták iáko mi roſkázáno / á ſtháł ſię trzáſk gdym prorokowáł / y oto drżenie źiemie / á ſchodźiły ſię kośći / káżdá ku kośći ſwoiey.
  8. Y vyzráłem / á otho ná nich żyły y mięſo poroſło / á oblecżone ſą ſkorą po wierzchu / Ale duch nie był w nich.
  9. Rzekł potym Pán do mnie / Prorokuy ſynu cżłowiecży / mowiąc ku Duchowi / Thák mowi Pán Bog / B Od cżterech wiátrow prźiydź Duchu / á nátchni oto ty pobithe / á żyć będą.
      B Gdźiekolwiek wierni roſproſzeni będą / záwżdy przyidą ku iednoſći iednegoż Duchá świętego.

  10. Prorokowáłem tedy iáko mi roſkázáł / á wſtąpił w nie duch y były ożywione / y ſtánęły ná nogách ſwoich / záſthęp bárzo wielki.
  11. Y rzekł ku mnie / Synu cżłowiecży kośći oto ty wſzytki / dom Izráelſki ſą / oto mowią / Wyſchły kośći náſze / á zginęłá nádźieiá náſzá / bo y ſámi ieſteſmy wyćięći.
  12. A dlá tegoż / prorokuy á moẃ do nich / Ták mowi Pán Bog / Oto iá otworzę groby wáſze / á wywiodę wás z wáſzych grobow / o ludźie moy / y przywiodę wás do źiemie Izráelſkiey.
  13. Y dowiećie ſię żećiem iá ieſt Pán / gdy iá otworzę C groby wáſze / á wywiodę wás z grobow wáſzych / o ludu moy.
      C To ieſt / miáſtá y ine mieyſcá gdźie byli w więźieniu.

  14. Położę w wás Duchá moiego / á będźiećie żyć / y dám wám odpocżywáć w źiemi wáſzey / y poznáćie / żem iá ieſt Pán / ktorym mowił y cżynił to / mowi Pán Bog.
  15. Zátym ſię ſtáło ſłowo Páńſkie ku mnie w ten ſpoſob.
  16. Ty ſynu cżłowiecży / weźmi ſobie iedno drewno / á nápiſz ná nim D Iudowi y ſynom Izráelſkim towárzyſzom iego / Weźmi też y drugie drewno / á nápiſz ná nim Iozefowi drewnu Efráimowemu y wſzytkiemu domowi Izráelſkiemu thowárzyſzom iego.
      D Tu dáwá znáć o iednocżeniu pokoleniá Iudá y kroleſtwá Izráelſkiego.

  17. Złożże tedy iedno z drugiem ábyć ſię ſtáły iednem drewnem / y będą iednem w rękách twoich.
  18. A gdyby ćię ſpytáli ſynowie ludu twego mowiąc / Izáli nám nie oznáymiſz co ſię przez ty rzecży znácży thobie:
  19. Thedy im powieſz / Thák mowi Pán Bog / Oto iá wezmę drewno Iozefowe / ktore ieſt w ręku Efráimowych y pokoleniá Izráelſkie towárzyſze iego / á one z nimi ſpołu złożę z drewnem Iudowym / y vcżynię z nich iedno drewno / á będą iedno w rękách moich.
  20. Niecháyże będą drewná ná ktorych nápiſzeſz w rękách twych przed ocżymá ich.
  21. Mowże tedy do nich / Ták mowi Pán Bog / Oto iá biorę ſyny Izráelſkie z pośrod pogánow / do ktorych byli záſzli / y zgromádzę ie ze wſząd / á przyprowádzę ie do źiemie ich.
  22. A vcżynię ie iednym národem ná źiemi / ná gorách Izráelſkich / * y będźie nád nimi wſzytkimi ieden Krol krolowáł / á iuż więcey nie będą dwá národy / áni ſię dáley rozdźielą ná dwie kroleſtwie.
      * Ián.10.v.16.

  23. Nie będą ſię dáley plugáwić w báłwániech ſwoich / y w obrzydłośćiách ſwoich / áni w przeſtępſtwách ſwoich / bo iá wybáwię ie z káżde° mieſzkániá ich gdźie zgrzeſzyli / y ocżyśćię ie / j będą ludem moim / á iá Bogiem ich.
  24. † A ſługá moy E * Dáwid Krolem ich będźie / á ieden páſterz będźie ich wſzythkich / y w ſądźiech moich chodźić będą / á záchowywáć y cżynić będą roſkázániá moie.
      E To ieſt / Kryſtus.

      † Ezái.40.v.11.
      * Iere.23.v.5. Wyżſzey.34.v.23. Dáni.9.v.24. Ián.1.v.45. y 10.v.11.

  25. Będą mieſzkáć F w źiemi ktorąm iá dáł ſłudze moiemu Iákobowi / w ktorey mieſzkáli oycowie wáſzy / á oni w niey mieſzkáć będą y ſynowie ich y ſynowie ſynow ich áż ná wieki / A Dáwid ſługá moy będźie Kſiążęćiem ich ná wieki.
      F To ieſt w Ieruzálem duchownym ktore° figurą byłá źiemiá Chánáán.

  26. ¤ Vcżynię theż z nimi przymierze pokoiu / á wiecżne przymierze będźie z nimi / Rozrządzę ie á rozmnożę ie / á záłożę G ſwięte mieyſce moie w pośrod ich ná wieki.
      G Będę im miłoſćiw.

      ¤ Pſál.109.v.4. y 116.v.2.

  27. Mieſzkánie moie będźie z nimi ná wieki / y będę ich Bogiem / á oni będą ludem moim.
  28. Y dowiedzą ſię pogáni iżem iá ieſt poświęcáiący Izráelá / gdy będźie święte mieyſce moie w pośrod iego ná wieki.

    Kápitułá 38.
    ¶ 1. Prorokuie przećiw nieprzyiáćielom y przeſládowcom Kośćiołá / kthore w imieniu Gog y Mágog rozumie. 10. Wypiſuie ſzálone myſli ich y prożne rozmyſły ich. 14. Vkázuie iż z dopuſzcżeniá Páńſkiego kośćioł Páńſki ieſt ſtrápion od nieprzyiáćioł ſwych. 18. Wypiſuie vpád y zginienie ich.

  1. Pothym ſłowo Páńſkie ieſt mnie podáne tym ſpoſobem.
  2. * Synu cżłowiecży / Obroć twárz ſwą przećiw Gog y przećiw źiemi A Mágog / Kſiążęćiu y głowie Meſech y Tubál / á prorokuy przećiw iemu.
      A Mágog był ſyn Iáfetow od ktorego Mágogá poſzli Táthárowie / iáko piſze Iozefus / á Gog ieſt przezwyſko ludu ktory poſzedł z Mágogá / Przytym przez tho ſłowo Gog rozumieią ſię nieprzyiáćiele iáwni / á przez Mágog nieprzyiáćiele ſkryći wedle ięzyká żydowſkiego á pod thymi przezwyſki rozumie ſię moc Antykryſtowá.

      * Ziáw.20.v.8.

  3. Y rzecżeſz / Ták mowi Pán Bog / Oto iá ſám oborzę ſię przećiw tobie / Gog Kſiążę y głowo Meſech y Tubál.
  4. Y potrę ćię / á wrzucę wędę w páſzcżękę twą / y wywiodę ćię ze wſzytkim twym woyſkiem / konie y iezdne / wſzythki kiryśniki / záſtęp wielki z tárcżámi y z páwęzámi / á wſzyſcy będą z dobytemi miecżmi.
  5. Perſowie / Murzyni / y Libiánie z nimi będą wſzyſcy przypráwieni z tárcżámi y w przyłbicách.
  6. B Gomer y ze wſzythkiemi woyſki ſwemi / dom C Thogormá mieſzkáiący w ſtronách pułnocnych / y wſzytki woyſká iego / wielkość theż národow zoſtáwáią z tobą.
      B To ieſt / Gálátowie. C Togormá ſyn był Gomerow ſyná Iáfetowego ſyná Noego / á tu rozumie kráiny Pułnocne gdźie ten Togormá mieſzkáł.

  7. Gotuy ſię / gotuy ſię ze wſzytką wielkośćią twoią / kthorá ſię zbieráłá ku tobie / y bądź im ná ſtráż.
  8. Po wielu dni náwiedzon będźieſz / á oſtátniego roku przyidźieſz do źiemie ſpuſtoſzonej miecżem / zebráney z wielá národow do gor Izráelſkich / ktore záwżdy były w ſpuſtoſzeniu / á oná byłá wywiedźioná z národow / á wſzythcy beśpiecżnie mieſzkáć będą.
  9. Y wynidźieſz á prźiydźieſz iáko powodź / á ſtánieſz ſię iáko obłok ku okryćiu źiemie / Ty y wſzytki zgromádzeniá twoie / y wiele národow z tobą.
  10. Ták mowi Pán Bog / Stánie ſię dniá onego D wſtąpi nieiákie przedſię wźięćie w ſerce thwe / á będźieſz myſl złą rozmyſláł.
      D Tho ieſt / będźieſz myſlił iákobyś mogł Kośćioł moy przeſládowáć.

  11. A rzecżeſz / wnidę do E źiemie gdźie tylko wśi ſą / prźiydę do tych kthorzy odpocżywáią á mieſzkáią beśpiecżnie / kthorzy wſzyſcy nie w murzech mieſzkáią / nie máiąc áni záwor áni brán.
      E Tymi ſłowy okázuie ſię beśpiecżnie ſumnienie wiernych / ktorzy będąc pod obroną Bożą nie myſlą o zádney pomocy ludzkiey.

  12. Abyś bráł łupy / á rozchwytáwáł plony / ábyś obroćił rękę ſwą do vpádłych mieyſc w kthorych mieſzkáią / á ná lud zgromádzony z pogánow / ktory má doſyć bydłá y máiętnośći / á mieſzká w pośrod źiemie.
  13. Sábeycżycy y Dedáńcżycy / y kupcy z Tárſys / tákże y wſzyſcy lewkowie ich rzekną ku tobie / Izáli ku wydźierániu łupow przychodźiſz / á zebráłeś wielkośći twe ku rozchwytániu bitunku ábyś ſię nábráł złothá y ſrebrá / ábyś pobráł dobytki y máiętnośći / á iżbyś wielkie łupy wydárł:
  14. A przetoż ſynu cżłowiecży prorokuy á moẃ do Gog / Pán Bog thák mowi / Izáli ſię nie dowieſz w on dźień / gdy lud moy Izráelſki beśpiecżnie mieſzkáć będźie:
  15. Gdy prźiydźieſz z mieyſcá ſwego z ſtrony pułnocney / ty y národow wiele z tobą ieżdżących ná koniech / z wielkim pocżthem / á niezlicżonym woyſkiem.
  16. Y przyćiągnieſz przećiw ludowi memu Izráelſkiemu / iáko obłok kthory pokrywá źiemię / F Ty w oſtátnie dni będźieſz / y przywiodę ćię ná źiemię moię / áby ini národowie poználi mnie gdy ſię iá poświęcę w thobie przed ocżymá ich / o Gog.
      F Przez dni oſtátecżne w Piśmie świętym rozumie ſię wſzytek cżás od przyśćiá Meſyáſzowego áż do ſkońcżeniá świátá.

  17. Ták mowi Pán Bog / Azáżeś nie ty ieſt o ktorymem iá zá cżáſow ſtárodáwnych powiedáł przez ſługi moie proroki Izráelſkie: ktorzy w onych dnioch prorokowáli ieden po drugim / iżem ćię miáł przywieść ná nie:
  18. Tedy dniá tego gdy Gog przyćiągnie ná źiemię Izráelſką / mowi Pán Bog / Wzruſzy ſię gniew moy w popędliwośći moiey.
  19. A w zápálcżywośći rozgniewániá mego mowiłem / W ten dźień będźie wielkie wzruſzenie w źiemi Izráelſkiey.
  20. † Y zádrżą od oblicżnośći moiey G ryby morſkie / pthácy powietrzni / y zwierzętá polne / nád tho káżdá gádźiná płázáiącá ſię po źiemi / y wſzyſcy ludźie kthorzy ſą ná źiemi / bo ſię rozwálą gory / zámki vpádną / y káżdy mur obáli ſię ná źiemię.
      G Tymi ſłowy oznáymuie ſpuſtoſzenie nieſłycháne.

      † Mát.24.v.29. Luk.21.v.25.

  21. Y przyzowę przećiw iemu miecż ná wſzythkich gorách moich / mowi Pán Bog / á oborzy ſię miecżem ieden ná drugiego.
  22. Będę H go ſądźił / morem y pomordowániem y dżdżem náwálnym / grádowemi ſztukámi / ogniſty y ſárcżány deżdż wypuſzcżę náń / ná iego záſtępy / tákże y ná on wſzytek lud ktory z nim będźie.
      H To ieſth / Gog y Mágog.

  23. Będę w ten cżás vwielbion y poświęcon / y znácżnym będę przed ocżymá wielá národow / A dowiedzą ſię żem iá ieſt Pán Bog.

    Kápitułá 39.
    ¶ 1. Prorokuie przećiw Gog y Mágog. 4. Opowiedá iż máią vpáść w Izráelu to ieſt w kośćiele Páńſkim.

  1. Też ieſzcże ſynu cżłowiecży / Prorokuy przećiw Gog / á moẃ / Pán Bog ták mowi / Oto mám z tobą cżynić o Gog Kſiążę y głowo Meſech y Tubál.
  2. Y pokruſzę ćię / A á w ſześćior náſob pokárzę ćię * wywiodę ćię z ſtron pułnocnych á przywiodę ćię ná B gory Izráelſkie.
      A O tym pátrz wyżſzey w Ká.38.v.22.
      B Gog y Mágog / to ieſt wſzytcy nieprzyiáćiele Boży y kośćiołá iego będą oſądzeni ná gorách Izráelſkich / to ieſt ſłowē Bożym ktore ieſt zwierzone kośćiołowi iego co ſię przez gory Izráelſkie znácży.

      * Ziáwie.20.v.7.

  3. A łuk twoy C wytrącę z lewey twey ręki á wybiię ſtrzáły thwe z práwey ręki twey.
      C Wſzytkę moc twoię.

  4. Vpádnieſz ná gorách Izráelſkich / ty y woyſká twe / y národowie ktorzy z tobą będą. Podám ćię ku pożárćiu ptákom látáiącym / y tym co pierze máią ná ſobie / y zwierzętom polnym.
  5. Polężeſz ná polu iżem iá to powiedźiáł / mowi Pán Bog.
  6. Puſzcżę ogień ná Mágog / y ná ty co beſpiecżnie ná wyſpiech mieſzkáią / á dowiedzą ſię żećiem iá ieſt Pán.
  7. Oznáymię moie Imię święte w pośrzod ludu moiego Izráelſkiego / á nie dopuſzcżę záháńbić więcey świętego Imieniá mego: Dowiedzą ſię tedy pogáni iżem iá ieſt Pán Bog ſwięty w Izráelu.
  8. Oto rzecż przyſzłá / y ſtáłá ſię / mowi Pán Bog / tenći ieſt dźień o ktorymem powiedáł.
  9. Mieſzcżánie miáſt Izráelſkich wynidą / D podeżgą á popálą zbroie / tárcże / y páwęzy / łuki / y ſtrzáły / y kiie co w ręku noſzą / y oſzcżepy / y będą imi przez ſiedḿ lát pálić.
      D Iákoby rzekł / będźie táki pokoy y tákie beśpiecżeńſtwo iż żádney broniey nie będźie potrzebá á przetho imi pálić będą.

  10. Iuż więcey z pol drew woźić nie będą / áni ich rąbáć w leſiech / przeto iż będą kłáść ogień z broniey / á połupią ony ktorzy ie łupili / á rozbiorą ty ktorzy ie rozebráli / mowi Pán Bog.
  11. Y ſtánie ſię dniá onego iż Gogowi dám mieyſce ná grob w źiemi Izráelſkiey / to ieſt / dolinę przychodniow / ná Wſchod ſłońcá przy E Morzu / á przed nie idący nos ſobie zátykáć będą / bo tám zágrzebą Gog y wſzytkę wielkość iego / á będą ią zwáć doliną F Wielkośći Gog.
      E To ieſt / Genezáret w Gálileiey.
      F Drudzy cżytáią Hámon Gog.

  12. Oni co ſą z domu Izráelſkiego vcżynią im pogrzeb przez ſiedḿ mieſięcy / áby ocżyśćili źiemię.
  13. Wſzytek lud źiemie będźie ie grzeſć / á on dźień v nich będźie G chwálebny / w kthory iá będę vwielbion / mowi Pán.
      G Ten lud ſłáwny będźie / przeto iż pogrzeby ſpráwił ſwoim nieprzyiáćiołom.

  14. Y wybiorą męże co ſię vſtáwicżnie przechodząc po źiemi / będą grzeſć z thymi co idą w drogę / ty kthorzy zoſtáli ná źiemi / áby ią wycżyśćili / kthorych po śiedmi Mieſięcy ſzukáć będą.
  15. Będą tám y ſám przechodząc ſię po źiemi / á gdy vyzrą kośći cżłowiecże / tedy tám poſtáwią znák áż ie pogrzebią grubárze co pochowáli Gog w dolinie Wielkośći Gog.
  16. Też imię miáſtá będźie H Hámoná / y ocżyśćią źiemię.
      H To ieſt / wielkość.

  17. Ty tedy ſynu cżłowiecży / Ták mowi Pán Bog / Powiedz wſzytkiemu ptáſtwu ſkrzydláſtemu / y káżdey beſtyey polney / I Zbierzćie ſię á prźiydźćie / zgromádźćie ſię ze wſząd ku moiey ofierze wielkiey / ktorą wám ſpráwuię ná gorách Izráelſkich / y náiećie ſię mięſá y nápiiećie ſię krwie.
      I Dáwá znáć o nienłuchánym zámordowániu y poráżce.

  18. Ciáłá mocárzow ieść będźiećie / á krwie kſiążąt źiemſkich opiiećie ſię / Skopow / Báránow / kozłow / Cielcow / y wſzech tłuſthych dobytkow Báſáńſkich.
  19. Náiećie ſię tłuſtośći / á opiiećie ſię krwie / z tey mey ofiáry ktorám wám ſpráwowáł.
  20. Náſyćićie ſię v ſtołu mego / koni y woźnikow mocnych / y wſzelkimi mężmi wálecżnymi / mowi Pán Bog.
  21. Y położę chwáłę moię miedzy pogány / á oglądáią wſzytki národy ſąd moy ktorym vcżynił / á rękę moię ktorám wyćiągnął ná nie.
  22. Pozná thedy dom Izráelſki iżem iá ieſt Pán Bog ich / od dniá onego y ná potym.
  23. Poznáią też y pogáni iż dlá złośći ſwoiey záwiedźion ieſt do więźieniá dom Izráelſki / á przetho iż oni zdrádnie ſię obchodźili zemną / iá też zákrył oblicże ſwe od nich / á podáłem ie w ręce nieprzyiáćioł ich / y polegli wſzyſcy od miecżá.
  24. Według niecżyſtot ich y według przewrotnośći ich obchodźiłem ſię z nimi / á zákryłem od nich oblicże ſwe.
  25. A przethoż ták mowi Pán Bog / Teráz przywiodę więźnie Iákobowe / á zmiłuię ſię nád wſzytkim domem Izráelſkim / y święte Imię moie będę miáł ná dobrey piecży.
  26. Gdy odnioſą poháńbienie ſwoie / y wſzythkę ſwoię przewrothność w kthorey ſię zdrádnie obchodźili ze mną / ná on cżás gdy w źiemi ſwoiey beſpiecżnie mieſzkáli / á nikt nie był coby ie był ſtráſzył.
  27. A gdy ie przywiodę z národow / á zgromádzę ie z źiemię nieprzyiáćioł ich / á będę poświęcon miedzy nimi przed ocżymá wielu národow.
  28. * Tedy ſię dowiedzą iżem iá Pán Bog ich / gdy ie przenioſę miedzy pogány / á záſię ie zgromádzę do źiemie ich / á iuż tám nigdy dáley żádnego z nich nie zoſtáwię.
      * Wyzſzey.36.

  29. Iuż więcey nie zákryię od nich oblicżá mego / ábowiem wyláłem duchá moiego ná dom Izráelſki / mowi Pán Bog.

    Kápitułá 40.
    ¶ 1. Záchwycon ieſt w widzeniu w źiemi Izráelſkiey. 4. Widźi cżłowieká ktory rozmierzá kośćioł / przez co ſię znácżyłá nápráwá iego. A ták Zydowie im dáley thym więcey vtwierdzeni byli o obietnicy ktorá im o ich wybáwieniu vcżynioná byłá.

  1. Roku dwudźieſtego piątego wygnániá náſzego / ná pocżątku roku / dźieſiątego dniá mieſiącá / roku cżternáſtego po zborzeniu miáſtá / tegoż dniá ręká Páńſká byłá nádemną / á przywiodłá mię tám.
  2. Przywiodłá mię w widzeniu Bożym do źiemie Izráelſkiey / á poſtáwiłá mię ná gorze bárzo wyſokiey / ná ktorey było iáko budowánie miáſtá ku Południu.
  3. Tám gdym był przywiedźion / oto mąż / kthorego weyzrenie było iáko miedź / á ſznur lniány dźierżáł w ręce ſwey / y láſkę ku rozmierzániu / ktory ſtáł w ſámey bránie.
  4. Ten tedy cżłowiek ták mowił ku mnie / Synu cżłowiecży / pátrz pilnie ocżymá twemi / á ſłucháy vſzymá twemi / á przyłoż ſerce twe ku temu wſzytkiemu co iá vkáżę tobie / gdyż oto ieſteś tu przywiedźion / ábymći ty rzecży okázáł: Oznáymuy wſzytki ty rzecży co widźiſz domowi Izráelſkiemu.
  5. A oto mur był wſzędy około domu: Miáł thedy on mąż w ręku láſkę ku mierzeniu ná ſześći łokiet / miárá byłá ná łokieć y ná dłoń / y wymierzył ſzyrokość ná iednę láſkę / y wyſokość też ná iednę láſkę.
  6. Potym przyſzedł do brány kthorá byłá ku drodze od Wſchodu ſłońcá / á ſzedł po wſchodźie iey / y wymierzył podwoy brány ná iednę láſkę ná ſzyrz á drugi też podwoy ná iedney láſce ná ſzerz.
  7. Káżdą też cellę ná iedney láſce wzdłuż / á wſzerz thákże ná iedney / á miedzy cellámi był plác ná pięć łokći / á podwoy brány wedle przyśionku brány wnętrzney / był ná iedney láſce.
  8. Rozmierzył też y przyśionek brány wnętrzney ná iednę láſkę.
  9. Wymierzył przyśionek brány ná ośmi łokiet / á cżołá iey ná dwá łokćiá / á then przyśionek brány był we wnątrz.
  10. Celle też brány ku drodze od wſchodu ſłońcá / były z iedney ſtrony trzy / á z drugiey tákże trzy / iednáká miárá onych trzech byłá / á miárá iednáż podwoiom ich z obudwu ſtron.
  11. Y rozmierzył też ſzerokość weśćiá w bránę ná dźieſięć łokiet / á długość brány trzynáśćie łokiet.
  12. Plác theż przed cellámi ná ieden łokieć iedney ſtrony / á plác drugiey ſtrony tákże ná ieden łokieć / káżdá też cellá tám y ſám ná ſzeſći łokći rozmierzoná byłá.
  13. Rozmierzył tedy bránę od dáchu celle áż do dáchu oney brány / ſzerokość ná dwudźieſtu y ná piąći łokiet / á drzwi przećiw drzwiám.
  14. Y vcżynił cżołá ná ſześć dźieſiąt łokieth / á káżde cżoło v ſieni y v brány w koło było pod iedną miárą.
  15. A od weśćiá w bránę áż do przyśionká brány wnętrzney / było pięćdźieſiąt łokiet.
  16. Okná też wąſkie były w cellách / y w cżołách ich / y we wnątrz zá bráną w koło / tákże y ná gánkoch / á thy okná w koło były we wnątrz / á ná cżołách były pálmy.
  17. Pothym mię wwiodł do Sieni zewnętrzney / á oto w ſieni komory / y páwiment vcżyniono było wſzędy w koło / á trzydźieśći komor były ná páwimenćie.
  18. A páwiment był po ſtronách brán iáko długie były brány / á niżey był páwiment.
  19. Y rozmierzył ſzerokość od przodku brány / niżey áż do rogu śieni we wnętrzney z dworu / ná ſto łokiet od Wſchodu y od Pułnocy.
  20. Brány też ktorey był przodek ku Pułnocy do zewnętrzney śieni / rozmierzył y długość y ſzerokość.
  21. A były tám z iedney ſtrony trzy celle / á z drugiey trzy / á cżołá iey y śieni iey były według pomiáru pierwſzey brány / ná piąćidźieſiąt łokiet byłá długość iey / á ſzerokość ná dwudźieſtu y piąći łokiet.
  22. Okná też iey / śieni / y pálmy iey były według pomiáru brány / kthorey przodek był ku wſchodu ſłońcá / á po ſiedmi ſtopniách wchodzono ná nie / y były ſionki iei tuż przed wſchodem.
  23. Tákże bráná śieni we wnętrzney byłá przećiw bránie ku Pułnocy y ku Wſchodu / á rozmierzył od brány do brány ſto łokiet.
  24. Potym mię wwiodł ku drodze od Południá / á oto byłá bráná ku drodze południowey / y rozmierzył theż cżołá y śieni iey wedle teyże miáry.
  25. A okná iey y ſieni iey wſzędy w koło były thákże iáko y drugie / máiąc pięćdźieſiąt łokiet ná dłużą / á ſzerzą ná dwudźieſtu y ná piąći.
  26. Wſchod theż był do niey o śiedmi ſtopniách / á przyſionki iey były przed nią / tákże y pálmy iedná z iedney ſtrony / á drugá z drugiey były ná przodku iey.
  27. A bráná byłá w ſieni we wnętrzney ku południu / y rozmierzył od brány do brány ku południu ſto łokiet.
  28. Potym mię wwiodł do ſieni we wnętrzney przez południową bránę / y rozmierzył theż południową bránę wedle inych pomiáru.
  29. Y celle iey / y ſieni iey były też wedle pirwſzey miáry / á okná iey / y przyſionki iey były około niey / máiące długość ná piąćidźieſiąt łokiet / á ſzerokość ná pięć á dwádźieśćiá łokći.
  30. A ſieni w około były ná dwudźieſtu y piąći łokiet ná dłużą / á ná ſzerz pięć łokiet.
  31. A były też przyſionki iey przećiw ſieni z dworu / máiąc ná przodkách pálmy / á wſchod iey był ośḿ ſtopni ná gorę.
  32. Potym mię wwiodł do ſieni we wnątrz drogą od wſchodu ſłońcá / y rozmierzył bránę wedle pomiárow wyżſzey miánowánych.
  33. Celle iey / cżołá iey / y śieni iey tákże wedle inych miár / á okná iey y przyſiōki iey wſzędy około niey / pięćdźieſiąt łokći ná dłużą / á ſzerz ná dwudźieſtu y ná piąći łokiet.
  34. A ſieni iey były przećiw ſieni zewnętrzney / á pálmy ná cżołách ich tám y ſám / miáłá theż wſchod do ſiebie ná ośmi ſtopniow.
  35. Potym mię wwiodł ku bránie pułnocney / y mierzył ią wedle w przod námienionych pomiárow.
  36. Celle iey / przodki iey / ſieni y okná iey / były wſzędy wkoło / pięćdźieſiąt łokći ná dłuż / á dwádźieśćiá y pięć ná ſzerz.
  37. Przodki iey były ku ſieni z dworu / á pálmy iey były ná przodkách iey y tám y ſám / á ná ośḿ ſthopniow był wſchod iey.
  38. Byłá też y ſálá ktorey weśćie było ná przodkách brán / támże omywáli ofiáry pálone.
  39. W przyſionku też v brány były dwá ſtoły z iednej ſtrony / á dwá ſthoły z drugiey ſtrony / ná kthorych rzezáno ofiáry pálone / y ofiárę zá grzech y zá wyſtępek.
  40. Ná ſtronie też zá wſchodem gdźie wchodzono w bránę pułnocną były dwá ſtoły / á przy drugiey ſtronie ktorá ieſt v przyſionku brány / były theż dwá ſtoły.
  41. Przy ſtronie brány były tám cżtery ſtoły / á ſám cżterzy ſtoły / ná tych ośmi ſtolech rzezáli.
  42. A cżterzy ſtoły pálonych ofiár były z ćioſánego kámieniá w zdłuż ná pułtorá łokćiá / á wſzerz ná pułtorá łokćiá / á ná wyżſzą ná ieden łokieć / támże ná nich kłádli nácżyniá ktoremi rzezáli pálone y ine ofiáry.
  43. We wnątrz theż były háki ná dłoń wſzędy wokoło przybite / á mięſá ná ſtolech dlá ofiár.
  44. Były też przed bráną we wnętrzną komory śpiewákow w ſieni we wnętrzney / ktorá ieſt przy ſtronie brány pułnocney / kthorych przodki były ku południowey drodze / iedná przy ſtronie brány od wſchodu ſłońcá máiąc przodek ku drodze pułnocney.
  45. Rzekł tedy ku mnie / Thá komorá ktorey przodek ieſth ku drodze południowey / ieſt kápłánow kthorzy ſą ſtrożmi tego domu.
  46. A tá záſię ktorey przodek ku drodze pułnocney / ieſt kápłánow ktorzy dźierżą ſtráż ołtárzá / ćić ſą ſynowie Sádok / kthorzy ſą z ſynow Lewi / przyſtępuiąc ku Pánu / áby mu ſłużyli.
  47. Y rozmierzył potem ſień ná ſto łokiet w zdłuż / y ſtho łokiet w ſzerz ná cżterzy gráni / á rozmierzył też ołtárz ktory był przed domem.
  48. W wiodł mię potym do przyſionku domu / á rozmierzył przodek przyſionká ná piąći łokiet tám / á ná piąći łokći ſám / ſzerzá záſię brány miáłá po trzy łokćie / y tám y ſám.
  49. Długość przyſionká miáłá w ſobie dłużą ná dwudźieſtu łokiet / á ſzerzą iedennáśćie łokiet / y wchodzono do niego po wſchodźie / gdźie były ſłupy ná przodkách / ieden z iedney á drugi z drugiey ſtrony.

    Kápitułá 41.
    ¶ 1. Przedſię wyráżá nápráwę kośćiołá. 2. Długość y ſzerokość kośćiołá. 4. Długość y ſzerokość mieſcá świętego.

  1. Y wwiodł mię do kośćiołá / á rozmierzył odrzwiá / ſześć łokieth ná ſzerz z iedney ſtrony / y ſześć łokiet tákże w ſzerz z drugiey ſtrony / á tákáć byłá ſzerokość przybytku.
  2. A ſzyrokość drzwi byłá ná dźieſięć łokiet / á przyboki brány ná piąći łokiet z iedney / á ná piąći łokieth z drugiey ſtrony / y rozmierzył długość ich ná cżterdźieśći łokieth / á ſzerokość ná dwudźieſtu łokiet.
  3. Y wſzędy we wnątrz wymierzył odrzwiá ná dwá łokćiá / á forthę ná ſześći łokiet / á ſzerokość forty ná ſiedmi łokiet.
  4. Rozmierzył theż długość iego ná dwudźieſtu łokiet / á ſzerokość iego ná dwudźieſtu łokieth przed kośćiołem / y rzekł ku mnie / Thoć ieſt mieſce náświętſze.
  5. Tedy też rozmierzył śćiány domu ná ſześći łokieth / á ſzerokość komor ná cżterzy łokćie wſzędy około domu.
  6. Z tych komor byłá iedná nád drugą / á było ich trzy á trzydźieśći / á końce trámow wchodźiły w śćiánę domu / vcżynione ze wſząd dlá onych komor / áby tám ſię dźierżáły / á iżby ſię śćiány domu nie dotykáły.
  7. A támże był plác y wſchod kręcony ku wchodzeniu do onych komor / y tenże kręcony wſchod był we wnątrz ku wchodzeniu ze wſząd ná dom / ták iż wſzędy we wnątrz im dáley thym ſzerzey było ku gorze / á wchod był przez pośrodek od dołu áż do wierzchu.
  8. Y widźiáłem wyſokość domu wſzędy w koło / y fundámenty komor / ktore miáły w ſobie miárę ná iedney láſce / to ieſt / ná ſześći łokći.
  9. Szerokość theż śćiány komory / z dworu byłá ná piąći łokieth / był też tákowyſz plác we wnątrz zoſtáwiony w domu / gdźie komory były.
  10. A miedzy komorámi byłá ſzerokość ná dwudźieſtu łokiet około domu ze wſząd.
  11. Weśćie w komorę było podle plácu onego ktory zoſtáwiono / á iedny drzwi były przy drodze pułnocney / á drugie przy drodze południowey / á plác mieſcá zoſtáwionego był ná piąći łokiet ze wſząd w około.
  12. A budowánie ktore było nád piętrem w kąćie drogi záchodniey / było ná ſiedmidźieſiąth łokći ná ſzerzą / á śćiáná byłá w koło ná miężſzą pięć łokći / á długość iego ná dźiewiąćidźieſiąt łokiet.
  13. Y rozmierzył długość domu ktorá byłá ná ſto łokiet / też y piętro / y budowánie / y śćiány iego ſto łokiet ná dłużą.
  14. Tákże y ſzerokość przodku domu onego / y piętrá ku wſchodu ſłońcá / było ná ſto łokiet.
  15. Rozmierzył też y długość budowániá / ktore było przećiw piętru / y tho co było w tyle iego / y komory thám y ſám ná ſto łokieth / thákże kośćioł we wnątrz y przyſionki ſieni.
  16. Progi y okná wąſkie / á celle ktore były w koło onych trzech przećiwko progom / były z wierzchu położone tárćicámi / á okná były rowno z źiemią / y były okná przykryte.
  17. Od wierzchu theż drzwi áż we wnątrz / w dom y z dworu / y do śćián wſzędy w koło / ták we wnątrz iáko y z dworu według pomiáru.
  18. A ná śćienie były wyráżone Cherubiny y pálmy / á miedzy dwiemá Cherubiny byłá iedná pálmá / á káżdy Cherubin miáł dwie twárzy.
  19. A twárz cżłowiecżá ku pálmie byłá obroconá z iednej ſtrony / á twárz lwiá ku pálmie z drugiey ſtrony / á ták wſzędy było w około po wſzythkim domu.
  20. Od źiemie áż do wierzchu drzwi były Cherubiny y pálmy wyryte / były też y ná śćienie kośćielney.
  21. Odrzwiá kośćielne były ná cżtyrzy gránie / á kſztáłt mieſcá ſwiętego był iáko kośćielny kſztáłt.
  22. Ołtárz drzewiány był wzwyſz ná trzy łokćie / á dłużá iego ná dwá łokćiá / á węgły / dłużá / y pośćiánki iego były drzewiáne. Rzekł tedy do mnie / Oto ten ieſt ſtoł ktory má ſtáć przed Pánem.
  23. Y były dwie bránie w kośćiele / y w mieſcu ſwiętem.
  24. A dwoie drzwi ſkłádáne w iedney bránie były / y thákże drugie w drugiey bránie.
  25. Były też nád bránámi kośćiołá ryte Cherubiny y pálmy / iáko y ná śćiánách / thákże były y trámy drzewiáne przed przyſionkiem z dworu.
  26. A okná były wąſkie / y pálmy ryte z obu ſtron ná bokách przyſionku / tákże też przyboki domu y trámy.

    Kápitułá 42.
    ¶ 1. Wypiſuie oſtátek budowániá kośćiołá / y celle pobudowáne ku mieſzkániu kápłánom.

  1. Potym mię wywiodł do ſieni zewnętrzney drogą ktorá idźie od pułnocy / y w wiodł mię do komory ktorá byłá przećiw ſáli / á kthorá byłá przećiw budowániu ku pułnocy.
  2. Ktorego długość byłá ná ſto łokiet ku drzwiám od pułnocy / á ſzerzá byłá ná piąćidźieſiąt łokiet.
  3. Przećiw onem dwudźieſtu łokieth ktore były w przyſionku we wnętrznym / á záſię przećiwko páwimentowi ktory był w przyſionku z dworu / byłá komorá przećiw komorze trzemá rzędomá.
  4. A przed komorámi był przechod ná dźieſiąći łokieth wſzerz / śćieſzká we wnąthrz ná iednem łokćiu / á ich fortki ku pułnocy.
  5. Komory zwierzchnie były ćieśnieyſze / ábowiem podwiązánie ſwe miáły ná ſpodnich y średnich komorách budowániá onego.
  6. Abowiem ony były trzemá rzędomá / á niemiáły filárow tákich / iákie były filáry w ſieni / á ták były ćieśnieyſze niż ſpodnie y średnie od źiemie.
  7. Ogrodzenie też ktore było z dworu około tych komor ku drodze ſieni ná dwor przed komorámi / było ná dłużą łokiet pięćdźieſiąt.
  8. Abowiem długość komor kthore były w ſieni z dworu / były ná pięćdźieſiąt łokiet / á od przodku kośćiołá było ſto łokiet.
  9. Pod komorámi też było weśćie od wſchodu ſłońcá / gdźie wchodzono do nich z ſieni zewnętrzney.
  10. Były theż komory ná ogrodzeniu według ſzerokośći ſieni ku wſchodu ſłońcá / przećiw ſáli / y przed onem budowániem.
  11. A byłá śćieſzká przed nimi według kſztáłtu onych komor kthore były ku pułnocy / á iáká byłá onych długość / táká záſię byłá ſzerokość tych / á weśćiá y drzwi ich były iáko y drugich.
  12. Tákoweſz też były drzwi v onych komor ku południu ná pocżątku drogi ktorá ſzłá ku ogrodzeniu ktore było koſztownie murowáne ku drodze od wſchodu ſłońcá.
  13. Rzekł tedy ku mnie / Komory pułnocne / y komory południowe ktore ſą przed ſálą / ſą komory ſwięte / ábowiem tám iádáć będą kápłáni / kthorzy przyſthępuią do Páná ná mieſcu świętem / Thám rzecży święte kłáść będą y ofiáry / y ofiáry zá grzech y zá winy / Bowiem tho ieſth mieſce święte.
  14. Tám gdy wnidą kápłáni / nie wynidą z mieſcá święte° do ſieni zewnętrzney / ále tám zoſtáwią odźieniá ſwoie w ktorych ſłużyli / ábowiem ſą święte / y obloką ſię w inſze ſzáty / pothym wnidą ná mieſce gdźie ieſt lud.
  15. A gdy odpráwił pomiár domu we wnętrzne° / wywiodł mię drogą z brány / co idźie ná drogę zewſchodnią / y rozmierzył ią wſzędy w koło.
  16. Rozmierzył ſthronę od wſchodu ſłońcá láſką pomiáru / ná piąći ſet láſk wſzędy w koło.
  17. Rozmierzył theż ſtronę pułnocną ná piąći ſeth láſk pomiernych wſzędy w koło.
  18. Tákże ſtronę od południá rozmierzył ná piąći ſet láſk pomiernych.
  19. Záſzedł też w koło ku ſtronie ná záchod / á rozmierzył ią ná piąći ſet láſk pomiernych.
  20. Rozmierzył też y mur ná cżtherzy ſtrony wſzędy w około / długość ná piąći ſet láſk / y ſzerokość tákże ná piąći ſet / áby ſię dźieliło mieſce święthe od mieſcá poſpolitego.

    Kápitułá 43.
    ¶ 2. Widźi chwáłę Bożą w kośćiele. 10. Nápominá lud ku pokućie / potym opiſuie kſztáłt ołtárzá / y ſpoſob ofiárowániá ná nim.

  1. Wiodł mię potym do brány kthorá idźie ku drodze od wſchodu ſłońcá.
  2. A oto chwáłá Bogá Izráelſkiego przychodźiłá drogą ze wſchodu ſłońcá / á ſzum iego był iáko ſzum wod wielkich / á wſzytká źiemiá roźiáśniłá ſię od chwáły iego.
  3. * A widzenie ktorem widźiáł było tákie iákiem widźiáł gdym przychodźił A ku ſkáżeniu miáſtá / á kſztáłt był táki / † iákim widźiáł nád rzeką Chobár / tákżem vpádł ná oblicże ſwoie.
      A To ieſth / gdym prorokowáł iż miáło być zburzone przez Káldeycżyki.

      * Wyżſzey.9.v.1. † Wyżſzey.1.v.1.

  4. Też ieſzcże chwáłá Páńſká weſzłá do kośćiołá drogą w bránę kthorá idźie od wſchodu ſłońcá.
  5. Podnioſł mię tedy Duch y w wiodł mię do śieni we wnętrzney / A otho chwáłá Páńſká dom nápełniłá.
  6. Y vſłyſzáłem do mnie mowiącego z domu / á mąż nieiáki ſtáł przy mnie.
  7. Rzekł potym ku mnie / Synu cżłowiecży / mieſce ſtolice moiey / y mieſce ſtop nog moich / w ktorym mieſzkáć będę ieſth w pośrod ſynow Izráelſkich áż ná wieki / y iuż więcey dom Izráelſki nie ſplugáwi święte° imieniá me° ták oni iáko y krolowie ich / w cudzołoſtwiech ſwych / w trupiech krolow ſwych / j w káplicách ſwych wyſokich.
  8. B Gdy położyli prog ſwoy wedle progu mego / á odrzwiá ſwe wedle odrzwiá mego / á śćiánę miedzy mną y miedzy ſobą / poſzpećili Imię święte moie obrzydłośćiámi ſwoimi kthore cżynili / y wytráćiłem ie w gniewie moim.
      B Gdy mieſzkáli podle kośćiołá mego mniemáiąc iż tym obycżáiem mieli być świętemi y otrzymáć więcſzą łáſkę odemnie.

  9. Theráz iuż záſię oddálą cudzołoſtwá ſwe / y trupy krolow ſwych ode mnie / á mieſzkáć będę w pośrod ich ná wieki.
  10. Ty tedy ſynu cżłowiecży opowiedz ten kośćioł domowi Izráelſkiemu / y niech ſię záwſtydzą zá złośći ſwoie / y niech ſobie fizerunek iego rozmierzą.
  11. A ieſliżby ſię záwſtydáli zá wſzytko co cżynili / vkáż im fizerunek kośćiołá y pomiár iego / wyśćie y weśćie do niego / y wſzytki kſztáłty iego / á tákże y wſzytki ſpoſoby iego / wſzytki iego málowániá / y wſzytki iego vſtáwy / Nápiſzże przed ocżymá ich / áby ſtrzegli káżdego kſztáłtu ie° / y wſzech vſtháw iego / á niech ſię wedle nich ſpráwuią.
  12. Tenći ieſt ſpoſob kośćiołá tego ná wierzchu gory / niech będą wſzythki gránice iego wkoło wſzech náświętſze / á thenći ieſt oto ſpoſob domu onego.
  13. A thy ſą pomiáry ołtárzá według łokćiá / ktorego miárá ieſt ná łokieć y ná dłoń / plác iego ná łokćiu / á ſzerzá iego ná iednem tákże łokćiu / ogrodzenie ktore było wſzędy około kráiu iego / było ná piądź / á tháć byłá wyſokość ołtárzá.
  14. A od ſámey źiemie áż do przyſionku ſpodniego dwá łokćiá / á ſzerzá ná ieden łokieć / á záſię od máłego przyſionku áż do wielkiego były cżterzy łokćie ná dłuż / á ieden łokieć ná ſzerz.
  15. C Ariel theż był ná cżterzy łokćie / á od Arielá wzgorę cżterzy rogi.
      C To ieſt / Lew Boży / á przez to ſłowo rozumie ołtárz o cżym pátrz v Ezáiáſzá.29.v.1.

  16. A Ariel był ná dwunáśćie łokieth ná dłużą / á dwánáśćie łokiet ná ſzerzą gránowity ná cżterzy gránie ſwe.
  17. A przyſionek był ná cżternáśćie łokiet w zdłuż / tákże cżternáśćie łokiet w ſzerz / według ſwych cżterzech gráni / á w krąg był plác ná puł łokćiá / á środek iego był ná ieden łokieć w koło / wſchod ie° był obrocon ná wſchod ſłońcá.
  18. Rzekł potym ku mnie / Synu cżłowiecży / Ták mowi Pán Bog / Tyć ſą vſtáwy około ołtárzá / thego dniá ktorego by był vcżynion / áby ná nim ofiárę páloną ofiárowáno / á krwią kropiono.
  19. Y dáſz kápłánom Lewitom / kthorzy ſą z náſieniá Sádokowego przychodzący ku mnie / mowi Pán Bog / ćielcá zá grzech / áby mnie ſłużyli.
  20. Weźmieſz tedy ze krwie iego / á pokropiſz cżterzy rogi iego / y ná cżtherzech węgłách przyſionku iego / y po brzegu wſzędy w koło / á ocżyśćiſz go y poświęćiſz.
  21. Y weźmieſz ćielcá zá grzech ofiárowánego / á ſpáliſz go według roſkázániá domu thego przed mieſcem świętym.
  22. A wtorego dniá będźieſz ofiárowáł kozłá nie náruſzonego zá grzech y poświęcą ołtárz iáko go poświęćili ćielcem.
  23. Gdy thedy dokońcżyſz poświącániá / będźieſz ofiárowáł ćielcá nie náruſzonego / á ſkopu też nie náruſzonego z ſtádá.
  24. A będźieſz ie ofiárowáł przed Pánem / y będą náń miotáć kápłáni ſol / á vcżynią z nich ofiárę páloną Pánu.
  25. Przez ſiedm dni kozłá będźieſz vſtáwicżnie zá grzech ofiárowáł / y tákże ćielcá y ſkopu nie náruſzonego z ſtádá.
  26. Przez ſiedm dni będą poświęcáć ołtárz / y ocżyśćią go / á poświęcą ręce ſwoie.
  27. Pothem gdy ſię ty dni wypełnią / dniá oſmego y ná potym ſpráwowáć będą kápłáni ná ołtárzu ofiáry wáſze pálone / y ſpokoyne ofiáry wáſze / á będę w wás miáł kochánie / mowi Pán Bog.

    Kápitułá 44.
    ¶ 1. Bráná zámknioná przez ktorą nikt wchodźić nie mogł iedno kſiążę. 5. Roſkázuie prorokowi / áby Zydom wyrzucáł przed ocży grzechy ich. 10. Vkázuie co oni zácż byli ktorzy nie mieli być przypuſzcżáni ku ſpráwowániu vrzędu kápłáńſkiego. 11. Káránie ná Lewity vcżynione ktorzy zá báłwány vdáwáli ſię. 15. Vrząd kápłáńſki y vbiory ich. 20. Cżás ktorego ſię mieli záwśćiągáć od winá ći co ofiáry odpráwowáć mieli. 21. Ktore żony tácy poymowáć mieli. 28. Pán ieſt dźiedźictwem ich. 29. Ktorych pokármow vżywáć mieli.

  1. Potym mię przywiodł ku drodze brány przybythku zewnętrznego / ktorá byłá ku wſchodu ſłońcá / á thá byłá zámknioná.
  2. Rzekł tedy do mnie Pán / Bráná tá zámknioná będźie / á nie będźie otworzoná / á żáden nie wnidźie w nię / przetho iże Pán Bog Izráelſki przez nię przeſzedł / y dlá tego otworzoná nie będźie.
  3. Ná Kſiążę tylko náleży áby w niey ſiedźiáł / á żeby iádł chleb przed Pánem: Wnidźie drogą przez przyśionek ku bránie / á wynidźie drogą iey.
  4. Potym mię wiodł ku drodze brány pułnocney przed dom / y weyzráłem á obácżyłem chwáłę Páńſką / ktorá nápełniłá byłá Dom Páńſki / vpádłem tedy ná oblicże ſwoie.
  5. A Pán rzekł ku mnie / Synu cżłowiecży / przyłoż ſercá twego / á obácż ocżymá twoiemi / á poymuy vſzymá twemi wſzytko co iedno iá powiem tobie o vſtáwách Domu Páńſkiego / y o káżdym ſpoſobie iego: Rozmyſláy pilnie ták weſzćie w Dom / iáko theż wſzytki wyśćiá z mieyſcá świętego.
  6. A rzecżeſz odpornemu domowi Izráelſkiemu / Ták mowi Pán Bog o domie Izráelſki / Iuż mieyćie doſyć we wſzech obrzydłośćiách wáſzych.
  7. Iżeśćie wy wwodźili ſyny obce nie obrzezáne ná ſercu / y nie obrzezáne ná ćiele do mieyſcá moiego Swiętego / ku ſplugáwieniu iego y domu mego / iżeśćie też ofiárowáli chleby moie / tłuſthośći y kreẃ / á złámáliśćie przymierze moie wſzytkimi wáſzymi obrzydliwośćiámi.
  8. A nie ſtrzegliśćie poſtánowieniá rzecży moich poświęconych / owſzem poſtánowiliśćie ſobie ſtráż nád ſtráżą moią / ná mieyſcu moim świętym.
  9. Pán Bog ták mowi / Żáden A ſyn obcy B á nieobrzezány ná ſercu y ná ćiele / niech nie wchodźi do świętego mieyſcá moiego z tych wſzytkich ſynow obcych / ktorzy ſą w pośrzodku Izráelá.
      A To ieſt / ktory nie ieſt z kápłáńſkiego národu ábo Lewitowego.
      B Ktory ſię vdáwá zá pożądliwośćiámi ćieleſnemi.

  10. A tákże y Lewitowie co odſtąpili odemnie gdy pobłądźił Izráel / tho ieſt / kthorzy ſię obłądźili odemnie zá báłwány ſwemi / odnioſą złość ſwą.
  11. Y będą ſłudzy w święthym mieyſcu moim poſtánowieni v brán domu / y poſługuiący w nim / oniż będą zárzezowáć ofiáry zápálone / y ofiáry zá lud / á będą ſtáć przed oblicżnośćią ich áby im ſłużyli.
  12. Abowiem iże im ſłużyli przed báłwány ſwemi / á byli domowi Izráelſkiemu przycżyną ku złośći / tedym podnioſł ná nie rękę moię / mowi Pán Bog / á oni odnioſą ná ſobie złość ſwoię.
  13. Nie prźiydą thedy przed mię áby byli kápłány moimi / áni przyſtąpią do rzecży świętych moich / áni też do Náświętſzego mieyſcá / ále odnioſą poháńbienie ſwe ná ſobie / y wſzytki obrzydłośći ſwe ktore cżynili.
  14. Y poſtáwię ſtráż nád domem ku wſzytkim poſługám iego / y do wſzytkiego co w nim będźie ſpráwowáno.
  15. A ták kápłáni z pokoleniá Lewi ſynowie Sádokowi / ktorzy trzymáli ſtráż nád mieyſcem świętym moim / gdy vbłądźili ſynowie Izráelſcy odemnie: Oni prźiydą przed mię á ſłużyć mi będą / y ſtáną przedemną áby mi ofiárowáli tłuſthość y kreẃ / mowi Pán Bog.
  16. Oni wnidą do świętego mieyſcá mego / á przyſtąpią ku ſtołu memu / áby mi ſłużyli y trzymáli ſtráż moię.
  17. A gdy wnidą do brány śieni we wnętrzney / obloką odźienie lniáne / á żádná ſzátá z wełny nie będźie włożoná ná nie ná ten cżás gdy mi ſłużyć będą / ábo w bránách śieni we wnętrzney / ábo w ſámym kośćiele.
  18. Cżápki lniáne będą mieć ná głowách ſwych / á opáſánie theż lniáne będźie około biodr ich / á nie będą opáſáni ná mieyſcu potu.
  19. A gdy wynidą do śieni zewnętrzney / to ieſt do śieni gdźie lud ſthoi / zwloką ſię z odźieniá ſwoiego w ktorym ſłużyli / á położą ie w komorze mieyſcá Swiętego / y obloką ſię w ine odźienie / áni będą ludu poświęcáć w odźieniu ſwoim.
  20. Nie będą C golić głow ſwych / áni D włoſow zápuſzcżą / ále obrownáią ie ná głowách ſwych.
      C Pogáni ſłużąc ſwoim báłwánom z ogolonemi głowámi.
      D To ieſt / będą ſię ſtrzedz wſzelákiego kochániá ćieleſnego.

  21. Żáden też kápłán nie będźie pił E winá gdy wnidźie do ſieni we wnętrznej.
      E Tymi ſłowy dáwá znáć o wielkiey miernośći Kápłánow.

  22. * Wdowy áni rozwiedźioney zá żony bráć nie będą / ále pánienki z pokoleniá Izráelſkiego / á wſzákoż wdowę po śmierći kápłáńſkiey poiąć mogą.
      * W 3.Mo.21.v.14.

  23. Będą vcżyć lud moy / iáko máią cżynić rożnicę miedzy świętym y nie świętym / á náucżą ich rozeznáć miedzy cżyſtym y niecżyſtym.
  24. A gdy ſię ſpor iáki trefi / oni ſtáną áby rozſądźili według ſądow moich / á będą ſądźić przą / ſtrzegąc zákonu mego y vſtáw moich / we wſzytki vrocżyſte świętá moie / y Sábáty moie poświęcáć będą.
  25. * Też Kápłán nie wnidźie do cżłowieká vmárłego / áby ſię pomázáć miáł / iedno tylko do oycá / do mátki / do ſyná / do corki / do brátá / y do śioſtry / ktoráby zá mąż ieſzcże nie ſzłá / á nád tymić ſię tylko pomázáć może.
      * 3.Mo.21.y.22.

  26. Pothym po ocżyśćieniu ſwoim / ſiedḿ dni ieſzcże licżyć mu będą.
  27. A dniá ktorego wynidź má do mieyſcá świętego w śień we wnętrzną / áby ſłużył ná mieyſcu świętym / ofiárę vcżyni zá grzech ſwoy / mowi Pán Bog.
  28. † A miáſto dźiedźictwá zá dźiedźictwo ſwoie mnie mieć będą: Nie dáćie im żádnych ośiádłośći w Izráelu / bom iá ieſt ſám ośiádłośćią ich.
      † W 5.Mo.18.v.1. W 4.Mo.18.v.20.

  29. Oni ieść będą ofiárę śniedną y ofiárę zá grzech y zá wyſtępek / á wſzytko co będźie poświęcono w Izráelu / to ich będźie.
  30. ¤ A wſzythki náipierwſze dáry pierworodztw wſzythkich / y wſzytkich rzecży poświęconych ze wſzytkich ofiár wáſzych kápłánom náleżą / y dáćie kápłánom náipierwſze dáry ćiáſt wáſzych / áby w domoch wáſzych zoſtáło błogoſłáwieńſtwo.
      ¤ W 2.Mo.13.v.2. y 12. y 22. y 29.

  31. ♀ Kápłáni nie będą ieść zdechliny / áni thego coby źwierzę ábo pták rozdrápáł.
      ♀ W 3.Mo.22.v.8.

    Kápitułá 45.
    ¶ 1. Wypiſuie rozdźielenie źiemie. 3. Pierwſzá cżęść náleżeć miáłá ku Kośćiołowi y ku mieyſcu świętemu. 5. Wtorá ku Lewitom. 6. Trzećiá ku miáſtu. 7. Cżwártá ná Kſiążę. 9. Nápominánie ku Kſiążętom Izráelſkim. 10. Wágá y miárá rowná má być.

  1. Gdy thedy rozdźielićie źiemię ná dźiedźictwá / A ofiárowáć będźiećie Pánu ofiárę święthą z źiemie: Dłużá iey ná dwádźieśćiá y pięć thyſięcy láſk pomiárowych / á ſzerzá ná dźieſiąći tyſięcy / B poświęcenie iey będźie po wſzytkich gránicách wſzędy w koło.
      A Podźielićie cżęść źiemie tey ktorą oddáćie Pánu iáko rzecż świętą.
      B Wſzythek okrąg iego będźie święty.

  2. Z tąd oddźielony będźie plác C ná święte mieyſce / pięć ſet láſk thám y ſám ná cżtery ſtrony wſzędy w okrąg / á pięćdźieſiąt łokći plác przedmieſćiá wſzędy w około.
      C To ieſt / gdźie będźie poſtáwion kośćioł.

  3. Thąż miárą rozmierzyſz ná dłużą dwádźieśćiá y pięć thyſięcy / á w ſzerzą dźieſięć thyſięcy / á w tym będźie mieyſce święte / y mieyſce wſzech náświętſze.
  4. Then dźiáł świętey źiemie wezmą kápłáni ktorzy ſłużą w mieyſcu świętym / á ktorzy przychodzą ſłużyć Pánu / y będźie to mieyſce ich ku pobudowániu domow / y zá mieyſce święte.
  5. Nád to dwádźieśćiá y pięć tyſięcy wzdłuż / y dźieſięć tyſięcy w ſzerz / będźie Lewitom ſługám domu zá oſiádłość / ku pobudowániu ſobie dwudźieſtu komor.
  6. Oſiádłość też miáſtá dáćie ná pięć tyſięcy w ſzerz / á ná dłużą dwádźieśćiá y pięć tyſięcy / przećiwko mieyſcu oddźielonemu áby było święthym wſzytkiemu domowi Izráelſkiemu.
  7. A Kſiążęćiu tám y ſám wydźielićie podle mieyſcá święthego / y podle ośiádłośći mieyſckiey przed mieyſcem świętym / y przed oſiádłośćią mieyſcką od ſtrony záchodniey ku Záchodu / á od ſtrony zewſchodniey ku Wſchod ſłońcá / długość tego będźie iáko iedná z onych cżęśći od gránice Záchodniey áż do gránice ku Wſchodu ſłońcá.
  8. Oſiádłość iego będźie w źiemi Izráelſkiey / Kſiążęthá moie iuż dáley vćiſkáć nie będą ludu moiego / á wydźielą źiemię Izráelſką według pokoleniá ich.
  9. Thák mowi Pán Bog / Mieyćież ná tym doſyć o Kſiążętá Izráelſkie / vchodźćie złośći y ſpuſtoſzeniá / ſąd y ſpráwiedliwoſć cżyńćie / zdeymićie oćiążeniá wáſze od ludu mego / mowi Pán Bog.
  10. Wágá ſpráwiedliwá y D Efá ſpráwiedliwe / tákże y Báth niech będźie ſpráwiedliwy.
      D O Efá pátrz w 3.Moiże.5.v.11. A o Bát 1.Krol.7.v.26.

  11. Efá y Báth niech będą pod iedną miárą miedzy wámi / áby Báth bráł w ſię dźieſiąthą cżęść Omer / á Efá dźieſiątą cżęść Omer / á według Omer ich miárá má być.
  12. ♀ Też y Sykl niech má ſobie dwádźieſćiá pieniędzy / á grzywná będźie dwádźieśćiá Syklow / pięć á dwádźieśćiá Syklow y piętnáſćie Syklow.
      ♀ W 2.Mo.30.v.13. W 3.Mo.27.v.25. W 4.Mo.3.v.47.

  13. Táć ieſt ofiárá ktorą ofiárowáć będźiećie / ſzoſtą cżęść Efá z Omer zbożá / á ſzoſthą cżęść Efá z Omer ięcżmieniá.
  14. Tá theż ieſt vſtáwá około oleiu / kthory ofiárowáć máią / ábowiem dźieſięć bátow ſą cáły E Omer.
      E W Zydowſkim ſtoi Chor / kthorá miárá ſię zgádzá z Omer.

  15. Owcę też iednę ze dwu ſet nátłuſtſzą z ſtádá Izráelſkiego / ku ofierze ſniedney / ku ofierze páloney / y ſpokoyney / ku ocżyśćieniu ich / mowi Pán Bog.
  16. Wſzytek też lud będźie przy tey ofierze dlá Kſiążęćiá w Izráelu.
  17. Ná Kſiążę náleży dáwáć ofiáry zápálone / y ofiáry śniedne / y mokre w vrocżyſte świętá / y ná dni odnowieniá mieſiącow / y w Szábáty / y we wſzytki święthá domu Izráelſkiego on cżynić będźie ofiárę zá grzech / y śniedną / y zápáloną ofiárę / tákże y ſpokoyną ku ocżyśćieniu domu Izráelſkiego.
  18. Ták mowi Pán Bog / Mieſiącá pierwſzego y dniá pierwſzego tegoż to mieſiącá / Weźmieſz ćielcá z bydłá niepokálánego / á poświęćiſz mieyſce święte.
  19. Weźmie też kápłán krwie z ofiáry zá grzech / á pokropi ią ná odrzwi domu / y ná cżtery węgły ſieni około ołtárzá / y ná podwoy brány ſieni we wnętrzney.
  20. Thákże vcżyniſz y ſiodmego dniá mieſiącá / zá káżdego niewiádomego á vwiedźione° / ták poſwięćićie dom.
  21. Mieſiącá pierwſzego dniá cżternáſte° tegoż mieſiącá / będźiećie mieć wielką noc zácne święto przez śiedm dni / gdźie nic zákwáſzonego ieść nie będźiećie.
  22. Będźie theż Kſiążę dniá onego ofiárowáł ćielcá / ták zá ſwoy grzech iáko y wſzytkiego ludu oney źiemie.
  23. A przez śiedm dni onych ſwiąt vrocżyſtych vcżyni zápáloną ofiárę Pánu ná káżdy dźień / to ieſt śiedḿ ćielcow / y śiedm báránow nieułomnych / thákże y ofiárę zá grzech przez śiedm dni / to ieſt kozłá z ſtádá ná káżdy dźień.
  24. Ofiárę też Efá przy káżdym ćielcu / y przy káżdym ſkopie Efá ofiárowáć będźie / przy káżdey też Efie ieden E Hin oleiu.
      E Pátrz 2.Mo.29.v.40.

  25. Mieſiącá ſiodmego á dniá piętnáſtego tegoż mieſiącá w dźień ſwięty / tymże obycżáiem wſzytko cżynić będźiećie przez śiedm dni / oddáwáiąc ofiárę ták zá grzech iáko ofiárę zápálną y śniedną / y też oley.

    Kápitułá 46.
    ¶ 1. Ofiáry w Szábáthy y cżáſu odnowieniá mieſiącow. 4. Ofiárá Kſiążęćiá / w dźień Szábátni y ná nowie mieſiącá. 9. Przez ktore brány y lud y Kſiążę wchodźić miáło ku ſpráwowániu ofiár. 12. Ofiárá wolná kſiążęcá. 13. Ofiárá vſtáwicżná. 16. Dár ktory Kſiążę ofiárowáł zá ſyny ſwoie.

  1. Pán Bog thák mowi / Bráná ſieni we wnętrzney ktorá ieſt ku wſchodu ſłońcá / zámknioná będźie przez ſześć dni robotnych / Ale w dźień Szábátny y w dźień odnowieniá mieſiącow otworzoná będźie.
  2. A Kſiążę wnidźie drogą przez ſień ku bránie zewnętrzney / y ſtánie v podwoiá brány / kápłáni też ſpráwowáć będą zápáloną ofiárę ie° y ſpokoyną / á nákłoni ſię ku progu brány / y potym wynidźie / bráná też zámknioná nie będźie áż do wiecżorá.
  3. Lud ſię theż oney źiemie kłániáć będźie w weśćiu brány w Szábáthy y cżáſu odnowieniá mieſiącow przed Pánem.
  4. A ofiárá páloná ktorą Kſiążę będźie ſpráwowáć Pánu w dźień Szábátu / będźie ſześć báránkow nie náruſzonych y ſkop nie vłomny.
  5. Będźieſz też przy ſkopie ofiárowáł iedno Efá / z bárány tákże ofiárá według zdániá y woley iego / á przy Efá ieden Hin oleiu.
  6. A w dźień odnowieniá mieſiącá ofiárá będźie ćielec z bydłá nie náruſzone° / przytym ſześć báránow nienáruſzonych / y ſkop ieden nieułomny.
  7. Przytym będźie ofiárá z ćielcem iedno Efá / á drugie z ſkopem / tákże y z bárány według zdániá iego / á ieden Hin oleiu przy Efá.
  8. A gdy wnidźie Kſiążę drogą w przyſionek brány / thedy támże tąż drogą wynidźie.
  9. Ale gdy lud oney źiemie prźiydźie przed oblicżność Páńſką w dni święte / then ktory wnidźie drogą brány od pułnocy áby ſię kłániáł przed Pánem / wynidźie záſię drogą brány ku południu / ktoryby záſię wſzedł drogą brány od południá / tedy wynidźie drogą brány pułnocney / á nie wroći ſię thą drogą brány ktorą wſzedł ále proſto wynidźie drugą bráną / ktorá ieſt przećiw iemu.
  10. A Kſiążę ktory ieſt w pośrodku ich wnidźie z tymi ktorzy wchodzą / á wynidźie z tymi ktorzy wychodzą.
  11. W świętá vrocżyſte y w ine świętá vcżyni ofiárę z Efá z ćielcem / y Efá z ſkopem / z bárány / dár iákiby ſię zdáł iev á Hin oleiu wedle Efá.
  12. A ieſliby też Kſiążę wolną ofiárę ſpráwowáł / ábo ofiáry ſpokoyne á dobrowolne przed Pánem / będźie mu otworzoná bráná kthorá ieſt ku wſchodu ſłońcá / á będźie ſpráwowáł ofiárę ſwoię zápáloną y ſpokoyną iáko zwykł ſpráwowáć w dźień Szábátu / potym wynidźie / á ſkoro wynidźie zámknioná będźie bráná.
  13. Y vcżyniſz ná káżdy dźień ofiáry Pánu / báránká rocżnego nienáruſzonego / á cżynić to będźieſz ná káżdy dźień ráno.
  14. Vcżyniſz też z nim ofiárę ná káżde záránie / ſzoſthą cżęść Efá / y trzećią cżęść Hinu oleiu / z ktorym zmieſzáſz mąkę / á táć będźie wiecżná ofiárá zá vſtáwę wiecżną od Páná.
  15. Y będą ofiárowáć báráná y ofiárę ſniedną y oley ná káżde záránie zá ofiárę wiecżną.
  16. Pán Bog ták mowi / Ieſliby kſiążę chćiáł dárowáć ktoremu ſynowi ſwemu dźiedźictwo / ono będźie ſynow iego / á thá oſiádłość będźie im w dźiedźictwo.
  17. A ieſliby dáł dár z dźiedźicthwá ſwego ktoremu z ſług ſwych / tedy to iego będźie áż do roku wolnośći / á potym ſię má tho wroćić ná Kſiążę / ále dźiedźictwo iego zoſtánie ſynom ie°.
  18. Kſiążę nic nie będźie odeymowáł z dźiedźictwá ludowi / vćiſkáiąc kogo w oſiádłośći iego / ále poſtánowi dźiedźice ſwe w oſiádłośćiách ſwoich / áby lud moy nie był odepchnion káżdy od oſiádłośći ſwoiey.
  19. Tedy mię wiodł przez wchod / ktory był przy ſtronie brány do komor mieyſcá ſwiętego kápłáńſkich / ktore były ku pułnocy / á oto tám było mieyſce ku ſtronie záchodney.
  20. Rzekł tedy do mnie / To ieſt mieyſce ná ktorym kápłáni wárzyć będą ofiárę zá wyſtępek y zá grzech / á gdźie będą wárzyć śniedną ofiárę / áby nic nie wynośili do ſieni zwierzchniey / A iżby lud nie był poświęcon.
      A To ieſt / áby lud poſpolithy ſię nie mieſzáł z Kápłány á nie wdáł w rzecży święte.

  21. Potym mię wywiodł do ſieni zwierzchniey / y przyprowádźił mię do cżterzech kątow śieni / á oto w káżdym kąćie był przyſionek.
  22. We cżtherzech węgłoch ſieni były śionki pobocżne ná cżterdźieśći łokiet wzdłuż / á po trzydźieśći łokiet w ſzerz / Ták też miárá byłá wſzythkich cżterzech pobocżnych ſionek.
  23. A śćiáná othácżáłá w koło cżterzy śionki / á thám były kuchnie pobudowáne przy śćiánách wſzędy w koło.
  24. Rzekł tedy do mnie / Oto ty domy ſą kuchárzow / kędy ſłudzy kośćielni wárzyć będą ofiáry ludu.

    Kápitułá 47.
    ¶ 1. Wody wychodzące z pod progu kośćielnego. 9. Moc y cżerſtwość ich. 15. Rozdźiáł źiemie według dwoygánáśćie pokoleniá. 21. Kthorem miáłá być podźieloná źiemiá świętá.

  1. Potym mię przywiodł ku drzwiám domu / á oto wody płynęły z pod progu domu ná wſchod ſłońcá / gdyż theż przodek domu był ku wſchodowi ſłońcá / á wody iego wychodźiły ſpodkiem z práwey ſtrony domu od południá ku ołtárzowi.
  2. Y wywiodł mię drogą od pułnocney brány / y w koło mię prowádźił drogą przez bránę ktorá ſzłá od wſchodu ſłońcá / á oto wody wychodźiły z ſtrony práwey.
  3. A gdy mąż on wychodźił ku wſchodu ſłońcá miáł w ręce ſwoiey ſznur pomiárowy / y wymierzył thyſiąc łokieth / á przywiodł mię przez wodę ktorá mi byłá po koſtki.
  4. Potym też wymierzył drugi tyſiąc / á przewiodł mię przez wodę / ktorá mi byłá áż do kolán / Y pothym záſię odmierzył trzeći tyſiąc / y przywiodł mię przez wodę / kthorá mi byłá áż do biodr.
  5. Záſię potym wymierzył tyſiąc łokiet / á oto potok przez ktorym prześć nie mogł / ábowiem wezbráły wody / ták iżbych był pływáć muśiáł / bo potok był kthorego nie możono przebrnąć.
  6. Rzekł tedy do mnie / Synu cżłowiecży / widźiáłeś: á potym mię wiodł / y obroćił mię ku brzegu rzeki.
  7. A gdym ſię obeyźrzáł / oto ná brzegu potoká onego było wielkie mnoſtwo drzew ze wſząd.
  8. Rzekł tedy ku mnie / A Wody thy ktore idą ku ſtronie wſchodu ſłońcá y wychodzą w rownie / á wpádáią w morze / á wchodząc w morze bywáią zdrowemi wodámi.
      A Tá wodá ábo rzeká wielká ná dwoie ſię rozdźieliłá iedná cżęść płynęłá ku Wſchodowi ſłońcá w Morze álbo w ieźioro ktore zową Tyberyádys / á drugá ku záchodowi w morze co zową Medyterráneum / á ták wodá znácży żywe wody ktore miáły płynąć z Ieruzálem ná wſzthek świáth iáko zákon miáł wynidź z Syonu á zbáwienie z Ieruzálem.

  9. A káżdá duſzá żywiącá ktorá ſię po źiemi płázá gdźiekolwiek przyidą ty dwá potoki żyć z nich będźie / y będźie wielkie mnoſtwo ryb / przeto iż támtędy płynęły ty wody ktore ſą zdrowe / z kąd żyć będźie wſzytko coby iedno przyſzło gdźie tá rzeká będźie.
  10. Y będą rybitwi tám przy niey mieſzkáć / od Engáddy áż do Enegláim będą rozćiągáć ſieći ſwe / y będźie ták wielkie mnoſthwo ryb wſzelákich / iáko ná morzu wielkim bywá.
  11. Ale káłuże iego y błotá / nie będą vzdrowione / ábowiem ſię obrocą w wody ſłone.
  12. Y zroſtą ná brzegu rzeki y thám y ſám / drzewá owoc ku iedzeniu podáiące / ktorych liſt nie zwiędnie / áni vſtánie owoc ich: w mieſiącách ſwych podádzą nowe owoce: ábowiem wody ich wychodzą z mieyſcá świętego: á będźie owoc ich zá pokárm / á liſty ich zá lekárſtwo.
  13. Pán Bog ták mowi / Táć ieſt gránicá według kthorey poſiędźiećie w dźiedźicthwo źiemię według dwoygánáśćie pokoleniá Izráelſkie° / Iozefow národ będźie miáł dwie cżęśći.
  14. A poſiędźiećie ią iednákiem dźiáłem ieden iáko drugi / * ták iákom ná to dáł rękę ſwą / obiecuiąc ią dáć oycom wáſzym: á przypádnie wám ták źiemiá tá w dźiedźictwo.
      * 1.Moi.48.v.22.

  15. Oto gránicá źiemie tá ieſt ku ſtronie pułnocney od morzá wielkiego drogą Hellon gdźie przechodzą do Sedáth.
  16. Hámát / Berothá / Sybráim / ktore ſą przy gránicách Dámáſzku y przy gránicách Hemáth y Aſserhátykon / ktorá ieſt przy gránicách Háwrán.
  17. Y będźie gránicá od morzá Aſárenon / gránicá Dámáſzku / á gránicá pułnocná gránicá Hámáth / á táć będźie kráiná pułnocná.
  18. Rozmierzyćie też ſtronę od wſchodu ſłońcá miedzy Háwrán y Dámáſzkiem / miedzy Gáláád y miedzy źiemią Izráelſką nád Iordánem / od gránice áż do morzá kthore leży ku wſchodu ſłońcá / á táć będźie ſtroná od wſchodu ſłońcá.
  19. Pothym kráiná południeyſzá ku Themán / od Thámár áż do wod poſwárku w Kádeś / y od potoku áż do morzá wielkiego / á táć kráiná będźie od południá.
  20. A záchodniá ſtroná będźie morze wielkie / od they gránice áż práwie przećiw weśćiu w Hámáth / á táć będźie kráiná morſká.
  21. Rozdźielićie tedy ták źiemię tę według pokoleniá Izráelſkiego.
  22. A w dźiedźictwo thák ią miedzy ſię rozmierzyćie: Tákże y przychodniom do wás przychodzącym / ktorzy by rozrodźili ſyny w pośrod wás / á będą miedzy wámi iáko wáſzy ſąſiedźi z národu ſynow Izráelſkich / oni będą mieć dźiáł z wámi w pośrod pokoleniá Izráelſkiego.
  23. A w tym pokoleniu gdźie kthory cudzoźiemiec mieſzkáć będźie / thám mu wydźielićie dźiedźicthwo iego / mowi Pán Bog.

    Kápitułá 48.
    ¶ 1. Gránice y miedze dźiedźictw náznácżonych śiedmiorgá pokoleniá Izráelſkiego. 8. Mieyſce Kośćiołá y mieyſcá náświetſzego. 11. Stáránie o kośćiele náleży ná kápłány. 15. Miáſto z iego długośćią y ſzerokośćią. 23. O ośiádłośći inych oſtátkow pokoleniá Izráelſkiego.

  1. A ty ſą imioná pokoleniá od końcżyn pułnocnych / áż do drogi Hellon / kthorą wchodzą do Hemáth y do Háſárenon / y do gránic Dámáſzku ku pułnocy od ſtrony Hemáth: y będą ty gránice od wſchodu áż ná záchod / á to będźie ieden dźiáł Dán.
  2. A podle gránice Dán od kráiny zewſchodniey áż do kráiny morſkiey / będźie ieden dźiáł Aſer.
  3. Podle też gránice Aſer od ſtrony zewſchodniey áż ku morzu / będźie dźiáł ieden / náleżący pokoleniu Neftálim.
  4. Przy gránicy też Neftálim / od wſchodu ſłońcá / áż do kráiny morſkiey / będźie dźiáł ieden Mánáſeſowi.
  5. Przy gránicy theż Mánáſeſá od wſchodu ſłońcá áż do morzá / będźie dźiáł Efráimow ieden.
  6. A záſię theż podle gránic Efráimá / od kráiny zewſchodniey / áż do ſtrony morſkiey będźie ieden dźiáł pokoleniu Ruben.
  7. Przy tey gránicy Rubenowey od kráiny zewſchodniey / áż do kráiny morſkiey dźiáł będźie ieden Iudá.
  8. A przy gránicy Iudá od kráiny zewſchodniey áż do kráiny morſkiey / będźie rozdźielenie / ktore wy wydźielićie ná dwudźieſtu y ná piąći láſk pomiárowych ná ſzerzą / á ná dłużą iáko ieden z wymierzonych dźiáłow od kráiny zewſchodniey áż do záchodniey / y tám w pośrodku tego będźie mieyſce święte.
  9. Wydźielenie to ktore wymierzyćie Pánu będźie ná dłużą ná dwudźieſtu y ná piąći tyſięcy / á ná ſzerzą ná dźieſiąći tyſięcy láſk.
  10. A tákże będźie mieyſce święte wydźielone dlá kápłánow ku pułnocy dwádźieśćiá y pięć thyſięcy láſk pomiárowych wzdłuż / á ku záchodu ná ſzerzą dźieſięć tyſięcy / ku wſchodu ſłońcá záſię dźieſięć tyſięcy ná ſzerzą / á dwá dźieśćiá y pięć tyſięcy ku południu ná dłużą: támże będźie w pośrodku mieyſce święte Pánu.
  11. Kápłánom poświęconym z ſynow Sádok kthorzy ſtrzegli vſtáw moich / á nie błądźili / gdy ſynowie Izráelſcy błądźili / áni theż błądźili iáko Lewitowie.
  12. Ná tyć będźie náleżáło to náſwiętſze wydźielenie źiemie / przy gránicy Lewitow.
  13. A dźiáł Lewitow będźie przy gránicy kápłáńſkiey / y będźie w ſobie miáł pięć á dwádźieśćiá tyſięcy ná dłużą / á dźieſięć tyſięcy ná ſzerzą / Wſzytká oná dłużá ná pięć á dwádźieśćiá tyſięcy / á ſzerzá ná dźieſiąći tyſięcy.
  14. Z tego dźiáłu nic przedáwáć áni frymárcżyć nie będą / áni nic z źiemie wynośić będą z pierworodztw / ábowiem ſą poświęcone Pánu.
  15. A pięć tyſięcy ktore pozoſtáną w ſzerz przećiwko onym piąćiu á dwudźieſtom tyſięcy / będźie mieyſce poſpolite ku mieſzkániu y zá przedmieśćiá / w pośrod iego miáſto będźie.
  16. Thyć ſą pomiáry iego: Stroná pułnocná ná cżtery tyſiące y ná piąći ſet: ſtroná południowá tákże / cżtery tyſiące y pięć ſet: ſtroná ku wſchodu ſłońcá / ná cżtery tyſiące y ná pięć ſet: á ſtroná záchodniá tákże ná cżtery thyſiące y ná piąći ſet.
  17. A przedmieśćie ku pułnocy będą ná dwu ſet y ná piąćidźieſiąt: ku południu ná dwu ſet y ná piąćidźieſiąt: ku wſchodu ſłońcá ná dwu ſeth y ná piąćidźieſiąt: á ku záchodu ná dwu ſet y ná piąćidźieſiąt.
  18. A co ſię ná dłużą zoſtánie przećiw wydźieleniu mieyſcá świętego / będźie ná dźieſięć thyſięcy ku wſchodu ſłońcá: á dźieſięć tyſięcy ku záchodowi ſłońcá / to będźie przećiw wydźieleniu mieyſcá Swiętego: Z kąd będą zbieráć pożytki ná wychowánie tych ktorzy miáſtu ſłużyć będą.
  19. A ći ktorzy będą miáſtu ſłużyć / będą zebráni ze wſzytkiego pokoleniá Izráelſkiego.
  20. Wſzytko to wydźielone będźie ná dwudźieſtu y ná piąći tyſięcy: á wedle tych dwudźieſtu y piąći thyſięcy / vcżynićie rowny dźiáł ná cżtery cżęśći ná podźiáł mieyſcá święthego / y ku oſiádłośći miáſtá.
  21. A to co názbyt zoſtánie / Kſiążęćiu będźie náleżáło / ták ná tę / iáko y ná drugą ſthronę po rozdźiále mieyſcá Swiętego y w oddźieleniu oſiádłośći mieyſckiey przećiw piąći á dwudźieſtu thyſięcy dźiáłu / áż do gránice ku wſchodu ſłońcá: á záſię przećiw ſtronie záchodniey dwudźieſtu y piąći tyſięcy áż do gránic morſkich / będźie podle dźiáłu kſiążęce° wydźielenie święte / y dom Swięty w pośrod mieyſcá onego.
  22. A od oſiádłośći Lewitow / thákże od oſiádłośći mieyſckiey co ieſt w pośrod tego co Kſiążęćiu náleży miedzy gránicą Iudá / y gránicą Beniámin / to Kſiążęce będźie.
  23. Też ieſzcże dlá drugich pozoſtháłych pokoleniá Izráel / od kráin zewſchodnich / áż do záchodnich / będźie dźiáł ieden Beniáminow.
  24. Przy gránicy záſię Beniámin / od wſchodu áż do záchodu ſłońcá / będźie dźiáł ieden Symeonow.
  25. Podle też gránice Symeonowey od wſchodu áż do záchodu / będźie dźiáł ieden Izáſchárow.
  26. Wedle theż gránice Izáſchár od wſchodu áż do záchodu / będźie dźiáł ieden Zebulon.
  27. Thákże przy gránicy Zábulon od wſchodu áż ná záchod / będźie ieden dźiáł Gád.
  28. A podle gránic Gád áż ku kráinie południowey ku A Temán / będźie gránicá od B Thámár áż do wod poſwárku w Kádes / y do rzeki ktorá wpádá w wielkie morze.
      A To ieſt Idumeyſká źiemiá.
      B To ieſt Ierycho.

  29. Táć ieſt źiemiá kthorą rozdźielićie w dźiedźictwo ſynom Izráelſkim / y ty ſą dźiáły iey / mowi Pán Bog.
  30. Thákowe theż ſą wyśćiá mieyſckie od kráiny pułnocney cżthery tyſiące y pięć ſet láſk pomiárowych.
  31. C Brány mieyſckie będą wedle licżby imion pokoleniá Izráelſkie° / trzy brány ku Pułnocy / bráná Ruben iedná / drugá bráná Iudá / á trzećiá bráná Lewi.
      C Iáko dwánáſćie pokoleniá Izráelſkie známionuią wſzytek koſćioł krzeſćiiáńſki y licżbę wybránych / tákże theż brány miáſtá Swiętego miánowwáne z imion przerzecżonych pokoleniá znácżą nám práwo dźiedźicżne Kroleſtwá Niebieſkiego ktorego ieſt figurą miáſto Swięte ktore wybránym náleży.

  32. Stroná ku Wſchodu ſłońcá ná cżterech tyſięcy y ná piąći ſet / w ktorey będą trzy brány / bráná iedná Iozefowá / drugá bráná Beniámin / trzećiá bráná Dán.
  33. Stroná też ku Południu ná cżterech tyſięcy y ná piąći ſet / w niey trzy brány / iedná bráná Symeon / drugá Izáſchár / á trzećiá bráná Zábulon.
  34. Stroná tákże Záchodniá ná cżterech tyſięcy y ná piąći ſet / w niey trzy brány / iedná bráná Gád / drugá bráná Aſser / trzećiá Náftáli.
  35. Owá wſzędy w okrąg było ná ośminaście tysięcy láſk / á imię miáſtá od dniá tego będźie / Támći ieſt Pán Bog.
Spis Kapituł, Indeks Kſiąg