Pſálm 1.
    ¶ 1. Opowiedá ty być błogoſłáwione ktorzy odſtępuią od obycżáiow y od rád ludźi niepobożnych / á vcżą ſię zákonu Bożego / ſpráwuiąc ſię wedle niego. 4. A záſię ty opowiedá nieſzcżęſliwemi ktorzy ſię wedle tego nie ſpráwuią.

  1. Szcżęſliwy ieſt then cżłowiek ktory nie chodźił w rádźie niepobożnych / á nie ſtánął ná drodze grzeſznych / áni A ſiedźiáł ná ſtolicy pośmiewcow.
      A To ieſt / ktory vſtáwicżną złą ſpráwą nie bywá zátwárdzon iżby ſię miáł ſmiáć z Bogá y z zákonu iego.

  2. * Ale w zákonie Páńſkim ieſt chuć iego / á w nim B rozmyſlá we dnie y w nocy.
      B Tho ieſt / miłuie gi nád wſzytki ine rzecży y ćwicży ſię w nim.

      * Iozue.1.v.8.

  3. † Y będźie iáko drzewo wſádzone nád ſtrumieniem wod ktore podáwá owoc ſwoy cżáſu ſwego / y nie opádá liſt iego / á wſzytko cokolwiek cżynić będźie / ſzcżęſliwie mu przypádnie.
      † Ieremi.17.v.8.

  4. Nie tákći złoſnicy będą / ále ſię ſtáną iáko plewy ktore rozmiátá wiátr.
  5. A przetoż ſię nie oſthoią złoſnicy ná ſądźie / áni grzeſznicy w zgromádzeniu ſpráwiedliwych.
  6. Abowiem Pán C zná drogę ſpráwiedliwych / á drogá niepobożnych zginie.
      C To ieſt / wdźięcżnie prźiymuie y fortuni ſpráwy ich.

    Pſálm 2.
    ¶ 1. Prożne ſpiknienie Zydow y Pogánow przećiw Kryſtuſowi. 4. Abowiem łácno bywá roſproſzone od Bogá. 6. Ktory potwirdzá Krole y Kſiążętá áby ſię go báli: Proroctwo iáſne y bárzo pewne o Kryſtuſie y o Kroleſtwie iego.

  1. * Przecżże ſię buntuie pogáńſtwo / á po prożnicy ſzemrzą národowie:
      * Dźiei.4.v.25.

  2. Záſtháwili ſię Krolowie źiemſcy / á kſiążętá rádzą ſię ſpołem przećiwko Pánu / y przećiw pomázáńcowi iego / mowiąc.
  3. A Potárgáymy zwiąſki ich / á odrzućmy powrozy ich.
      A Abowiem przykrá rzecż ieſt złoſnikom być poddánemi Bogu.

  4. Ale ten kthory mieſzká w niebie náśmieie ſię z nich / á Pán ſzydźić z nich będźie.
  5. B Tedy będźie knim C mowił w popędliwoſći ſwoiey / á w gniewie ſwoim przeſtráſzy ie.
      B To ieſt / gdy prźiydźie cżás ſądu iego.
      C To ieſt / nie ſłowem / ále ſámą rzecżą pothwierdzáiąc kroleſtwo Syná ſwego.

  6. Mowiąc / A iám poſthánowił Krolá moiego nád D Syonem gorą E ſwiętą moią.
      D Syon cżęſto kroć w piſmiech znácży koſćioł Páńſki ták iáko tu ná thym mieyſcu.
      E Tá świątość dlá tego ieſt Syonowi przypiſáná / że tám Skrzyniá Páńſká przenieſioná byłá / przytym też dlá náuki ktorą tám opowiedáno y dlá chwáły Bożey.

  7. Opowiem ten dekret kthory mi Pán opowiedźiáł. † Syn moy ty ieſteś ktoregom iá F dźiś porodźił.
      F Dáwid był iáko národzony od Bogá gdy iáwnie był opowiedźián Krolem / á co ſię tycże Kryſtuſá / tho ſie má rozumieć ile ieſt oznáymion ſynem Bożym / co ſię iáwnie okázáło przy iego zmártwychwſtániu / A tu nie powiedá o wiecżnym rodzeniu ſyná Bożego.

      † Dźiei.13.v.33. Zyd.1.v.5. y 5.v.5.

  8. Ządáy odemnie / á podám národy w dźiedźictwo twoie / á w oſiádłość twą gránice źiemie.
  9. ¤ Potrzeſz ie láſką zelázną / á iáko nácżynie zduńſkie pokruſzyſz ie.
      ¤ Ziáw.2.v.26. y 19.v.15.

  10. Teráz że zrozumieyćie krolowie / náucżćież ſię ſędźiowie źiemie.
  11. Służćie Pánu w boiáźni / á rozráduyćie ſię iemu w ſtráchu.
  12. Pocáłuyćie ſyná / by ſię ſnádź nie rozgniewáł / á iżbyśćie nie zginęli z drogi gdyby ſprędká zápáliłá ſię popędliwość iego: Scżęſliwi wſzyſcy ktorzy iedno w nim vfáią.

    Pſálm 3.
    ¶ 2. Wielki vćiſk Dáwidow gdy był oblężon ze wſząd od nieprzyiáćioł ſwoich. 4. A wżdy on przedſię dufá w Pánu. 5. Wzywá go. 7. A śmiele ſię ſpuſzcżá ná zwyćięſtwo iego. 8. Przythym prorokuie o zmártwychwſtániu Kryſtuſowem.

  1. Pſálm Dáwidow * gdy vćiekáł przed Abſálomem Synem ſwoim.
      * 2.Sámu.15.v.14.

  2. Pánie iáko ſię wiele námnożyło nieprzyiáćioł moich / á iáko ſię ich wiele oborzyło przećiwko mnie.
  3. A Wiele ich mowią duſzy moiey / niemáć ten wybáwieniá od Bogá B Selá.
      A To ieſt nieprzyiáćiele moi przebiiáią ſerce me ſwemi náśmiewiſki.
      B To ieſt / w práwdźie Bożey / ábo ná wieki / ábo był nieiáki znák / ktory pobudzáł głos ku wyſokiemu ſpiewániu pſálmu / áby ták ći ktorzy ſłucháli ſpiewániá / tym ſię mu z więcżſzą pilnoſćią przyſłucháwáli.

  4. A wſzákoż ty Pánie ieſteś C tárcżą moią / y owſzem D chwáłá / á ten ktory E wywyzſzáſz głowę moię.
      C To ieſt / ieſtem opátrzon mocą twoią.
      D To ieſt / tyś ieſt obrońcą doſtoieńſtwá Krolewſkiego ná kthoreś mię przełożył.
      E To ieſt / rozweſeláſz mię nie podáwáiąc nápoháńbienie.

  5. Wołáłem głoſem ſwym do Páná / á F ozwáł mi ſię z gory ſwey ſwiętej / Selá.
      F To ieſt / wyſłucháł mię.

  6. G Iám ſię vkłádł y záſnąłem / á ocućiłem ſię: ábowiem mię Pán podpieráł.
      G Tho ieſt / tákem był beśpiecżen w Bogu moim / iżem káżdą ſwą ſpráwę pocżynáł oprocż boiáźni.

  7. H Nie lękám ſię y dźieſiąći tyſięcy ludu / ktorzy mię zewſząd ogárnęli.
      H Tu ſobie Dáwid cżyni dobrą myſl.

  8. Iedno ty Pánie powſtáń / á wybáw mię Boże moy / ábowiemeś thy dáł I policżek wſzyſtkim nieprzyiáćiołom moim / á pokruſzyłeś zęby złośnikow.
      I To ieſt / ábowiemeś ty ieſt ktoryś mię záwſze wyrwáł od nieprzyiáćioł moich iáko od Sáulá.

  9. Od Pánáć ieſt J wybáwienie / á K błogoſłáwieńſtwo twoie nád ludem twym / Selá.
      J To ieſt rátunek.
      K To ieſt / życżność y obfithość wſzytkich dobr.

    Pſálm 4.
    ¶ 2. Wzywá Bogá przećiwko ſprzyſiężeniu Abſálomowemu. 3. Háńbi nieprzyiáćioły ſwoie. 5. Námáwiá ie ku vznániu. 7. Opowiádá że niemáſz nic lepſzego / iedno vfáć w dobrotliwośći Bożey.

  1. Przednieyſzemu nád ſpiewáki ná A Neginoth Pſálm Dáwidow.
      A Ieſt przezwyſko nieiákiego inſtrumentu muzyki ábo pieſni.

  2. Boże B ſpráwiedliwoſći moiey gdy ćie wzywám / ozoẃ mi ſie / ábowiemeś thy mnie C ſpráwił przeſtrzeńſtwo w mieyſcu ćiáſnym / zmiłuy ſię nádemną / á wyſłucháy modlitwy moie.
      B To ieſt / obrońcá y świádek niewinnośći mej / á ták ſię Dáwid chłubi z ſwey ſpráwiedliwoſći z ſtrony nieprzyiáćioł / ále nie z ſtrony Bożey.
      C To ieſt / wybáwiłeś mię od wielkich vćiſkow.

  3. Synowie ludzcy / y dokądże będźiećie lżyć chwáłę moię: miłuiąc prożnośći á ſzukáiąc kłámſthwá: Selá.
  4. Wiedzćież żeć Pán ſobie obráł miłoſiernego / á wyſłuchá Pán gdy záwołám do niego.
  5. * Lękáyćież ſię / á nie grzeſzćie / rozmyſláyćie w ſercách ſwych ná D łożách wáſzych / á vmilknićie / Selá.
      D To ieſt / gdy ſię vſpokoićie.

      * Efez.4.v.26.

  6. E Spráwuyćież ofiáry ſpráwiedliwośći / á vfáyćie w Pánu.
      E To ieſt / ktore pochodzą z práwego á z cżyſtego ſercá / iáko ieſt wiárá / wzywánie y práwdźiwe vznánie.

  7. Wieleć ich mowią / Ktoż nám dá oglądáć dobrá: ále ty Pánie oſwieć nád námi F świátłoſć oblicżá twe°.
      F To ieſt / życżność y łáſkę.

  8. Thyś mi więcżſzą rádość ſpráwił w ſercu mym / á niźli ią oni miewáią ná on cżás gdy zbieráią obfićie zbożá ſwe / y winá ſwoie.
  9. G Położę ſię á ſpołu záſnę w pokoiu / ábowiem ty ſám Pánie ſpráwiſz mi mieſzkánie beſpiecżne.
      G Chłubi ſię iż ieſt ták beśpiecżny w obronie Páńſkiey / iáko też ze wſząd miáł być murem obtocżony.

    Pſálm 5.
    ¶ 2. Modlitwá Dáwidowá przećiw pochlebcom / á tym co byli z ſtrony Sáulowey. 5. Przytym ćieſzy ſám ſiebie. 8. A vfá w Bogu ktory má w nienáwiśći ludźi niepobożne. 12. A záſię broni dobrych.

  1. Przednieyſzemu nád śpiewáki ná Nehiloth Dáwidowá pieśń.
  2. Obroć Pánie vcho twoie ku ſłowám moim / á wyrozumiey A powieſćiám moim.
      A To ieſt ſkrythą żáłobę moię.

  3. O Krolu moy / y Boże moy / ſłucháy że pilnie głoſu wołániá mego / boć ſię modlę tobie.
  4. Pánie wyſłucháſz głos moy ſporánku / ábowiem ráno zgotuię k tobie modlitwę moię / B y będę ſię przypátrywáł.
      B To ieſt będę ocżekáwáł ráthunku twego.

  5. Abowiem ty nie ieſteś Bog ktorybyś ſię kocháł w niepráwośći / á złośnik nie zmieſzká z tobą.
  6. Nie oſtoią ſie C ſzáleni przed ocżymá twymi / gdyż ty máſz w nienáwiſći wſzytki ktorzy broią złoſći.
      C Tu ná tym mieyſcu ſzálonemi zowie ty ktorzy nic rozumnie nie cżynią / ále owſzem co w pożądliwoſćiách ſwych nie rozmyſlnych ſą nie powſćięgliwi.

  7. Wygubiſz ty ktorzy mowią kłámſtwo / bo Pán brzydźi ſię morderzem y zdráycą.
  8. Ale iá w obfithośći miłoſierdźiá twego wnidę do domu twoiego / á dám tobie chwáłę w koſćiele twym ſwiętym z boiáźnią twoią.
  9. Pánie wiedźże mię w ſpráwiedliwoſći twoiey przed tymi ktorzy cżyháią ná mię / á drogę twą D wyproſtuy przedemną.
      D To ieſt / dáy mi to ábych mogł náſládowáć thego co ſię podobá tobie.

  10. Abowiem w vſćiech ich niemáſz nic práwego / wnętrznoſći ich ſą złośćiwe / * á E gárdło ich iáko grob odwárty / á ięzykiem ſwym pochlebuią.
      E To ieſt przyłudzáią k ſobie ludźi áby ie zdrádźili y zágubili.

      * Rzymiá.3.v.13.

  11. O Boże ſpuſtoſzże ie / á niecháć vpádną w rádách ſwoich / odrzuć ie dlá wielkoſći przeſtępſtwá ich / ábowiemći ſą odpornymi przećiw tobie.
  12. A ći wſzyſcy co vfáią w tobie / niecháć ſie rozweſelą y wiecżnie rozráduią / brońże ich / áby ſię ći weſelili w tobie / ktorzy miłuią imię twoie.
  13. Abowiem thy Pánie ſpráwiedliwemu będźieſz błogoſłáwił / á dobrotliwoſćią twoią iáko thárcżą go záſtáwiſz.

    Pſálm 6.
    ¶ 2. Zápálcżywá modlitwá Dáwidowá gdy był ćieſzką niemocą złożon. 4. A vcżuł Boży gniew. 6. Y śćiśnienie ſmierći. 9. Prętkie iego weſele z vfániá nieiákiego że Bog wyſłucháł modlitwę iego.

  1. Przednieyſzemu nád śpiewáki ná A Neginoth y Seminith / pieśń Dáwidowá.
      A Pieśń tę śpiewáno ná oſmy ton ná inſtrumenćie ktory był o ośmi ſtron oktháwą wyżſzey nád drugiemi.

  2. Pánie nie kárz mię w gniewie twoim / á nie treſć mię w twoiey popędliwoſći.
  3. Zmiłuy ſię nádemną Pánie boćiem mdły / vzdrow mię Pánie boć ſię ſtrwożyły B koſći moie.
      B To ieſt / wſzytko ćiáło moie ieſt wzruſzone y potárthe boleſćią gwáłtowną.

  4. Duſzá moiá bárzo ieſt zátrwożoná / y długoż ták będźie Pánie:
  5. Náwroć ſię Pánie á wyrwi duſzę moię / wybáẃ mię dlá miłoſierdźiá twego.
  6. Abowiem w śmierći nie máſz pámiątki o tobie / á w C grobie kthoż ćię wyznáwáć będźie:
      C Thuć nie dáie znáć áby duſzá przy śmierći miáłá zginąć / ále iż poznáwáł ſąd Boży nád ſobą przy śmierći / ktory gdy ná cżłowieká przypádá / ieſt rzecż niepodobná / áby ſię cżłowiek záthrwożyć niemiáł / ták iż áni wſpomináć Bogá nie może / ktorego ták widźi przećiw ſobie rozgniewánego.

  7. Sprácowáłem ſię w płácżu moim / ná káżdą noc opływá poſćiel moiá / á łoże moie mokre ieſt od łez.
  8. Záćmiło ſię oko moie od popędliwoſći / á D ſtárzáło ſię przed wſzytkimi ktorzy mię trápią.
      D To ieſt / vtráćiło cżerſtwość ſwą.

  9. * E Odſtąpćie wy odemnie ktorzy ſię páráćie złoſćiámi / ábowiem Pán vſłyſzáł głos płácżu moiego.
      E Thu Dáwid po długich ſwych ćięſzkoſćiách vcżuwſzy ráthunek Páńſki cżyni ſobie ták dobrą myſl iákoby theż iuż do końcá miáł być wybáwion.

      * Mát.7.v.23.

  10. Pán wyſłucháł modlitwę moię / á Pán przyiął prośbę moię.
  11. Będą záwſtydzeni y bárzo zátrwożeni wſzyſcy nieprzyiáćiele moi / y podádzą thył / á będą F prętko poháńbieni.
      F To ieſt omylą ſię w nádźiei ſwoiey.

    Pſálm 7.
    ¶ 2. Modlitwá Dáwidowá gdy był niewinnie trápion od Sáulá. 7. Sądu Bożego przećiwko ſwym przećiwnikom prágnie / á przytym y Kroleſtwá ktore mu było obiecáno. 13. Groźi ſwym nieprzyiáćiołom ieſli ſię nie vznáią. 15. A okázuie iż złoſnicy ſą przycżyną vpádku ſwego.

  1. A Sygáion Dáwidowe ktore ſpiewáł Pánu o ſpráwách B Chuſá ſyná Iemini Beniámitcżyká.
      A Sygáion ieſt notá pieśni niektorey.
      B Chus był krewny Sáulow / ktory go pobudzáł záwżdy przećiw Dáwidowi fáłſzywemi powieſćiámi. A przetoż Dáwid będąc ſám w ſobie fráſownym żáłuie ſię przed Bogiem y proſi o ſwpomożenie przećiwko Chuſowi / y przećiw inym potwárcom y Sáulowi przeſládowcy ſwemu.

  2. Pánie Boże moy w tobie vfám / wybáẃże mię od wſzyſtkich przeſládowcow moich / y wyrwi mię.
  3. By ſnádź nie C porwáł iáko lew / y nie rozdrápáł duſze moiey / á nie byłby ktoby ią wyrwáł.
      C To ieſt Sául.

  4. Pánie Boże moy ieſliżem ſię D tego dopuſćił / á ieſliż ieſt złoſć w ręku moich.
      D To ieſt / ocż mię przeſládowcy moi potwárzáią.

  5. Ieſliżem źle cżynił temu ktory ze mną w pokoiu mieſzkáł / ieſliżem nie wyrwáł tego ktory ieſt nieprzyiáćielem mym bez przycżyny.
  6. Niecháyżeć nieprzyiáćiel przeſláduje duſzę moię / á niecháy poimá y podepce ná źiemi żywot moj / á chwáłę moię niecháy zágrzebie w proch. Selá.
  7. Powſtáńże Pánie w popędliwoſći twej / podnieś ſię przećiw zágniewániu nieprzyiáćioł moich / á ocuć ſię według E ſądu kthoryś mnie poſtánowił.
      E To mowi o kroleſtwie Zydowſkim ktore mu Pán przyſądźił.

  8. F Thedy zgromádzenie národow zbieży ſię do ćiebie / á dlá nie° G vſiądź ná wyſokoſći.
      F To ieſt iáko ſkoro Krolem będę / tedy ſie národowie zbieżą áby ćię chwálili.
      G To ieſt okáż możnoſć y ſpráwiedliwoſć twoię.

  9. Pán będźie ſądźił národy / oſądźże mię moy Pánie wedle H ſpráwiedliwoſći moiey / á wedle doſkonáłoſći ktorá ieſt we mnie.
      H Tho wſzytko ſie śćiągá ná on ſpor miedzy nim y Sáulem / gdźie tu Dáwid cżyni ſie wtey rzecży niewinnym ácż ſie zná w wielu inych rzecżách grzeſznym.

  10. Niecháyże proſzę vſtánie złość ludźi niepobożnych / á vmocni ſpráwiedliwego: O Boże kthoryś ieſt ſpráwiedliwy / á * doſwiádcżáſz ſerc y wnętrznoſći.
      * 1.Sám.16.v.7. 1.Kron.28.v.9. Ierem.11.v.20.

  11. Obroná moiá ieſt w Bogu / ktory wybáwiá ludźi práwego ſercá.
  12. Bog ieſt ſędźią ſpráwiedliwym / á Bog groźi ná káżdy dźień.
  13. Ieſliż ſię I nie náwroći / J náoſtrzy náń miecż ſwoy / á iuż náń wyćiągnął y nágotowáł łuk ſwoy.
      I To ieſt złoſnik.
      J To ieſt Bog.

  14. Zgotowáł náń broń śmiertelną / á ſtrzáły poſpráwowáł ná przeſládowce moie.
  15. * Oto boleie áby porodźił złość / pocżął trápienie / ále porodźi kłámſthwo.
      * Iob.15.v.35. Ezáiáſz.59.v.4.

  16. Pocżął kopáć doł / y wykopáł gi / y wpádł w doł ktory ſám vcżynił.
  17. Prácá iego obroći ſię ná głowę iego / á gwáłt iego ſpádnie ná wirzch głowy iego.
  18. A przetoż iá będę chwálił Páná według ſpráwiedliwośći iego / á będę śpiewáł imieniowi Páná náwyzſzego.

    Pſálm 8.
    ¶ 2. Wyſłáwiá z wielkiem podźiwieniem moc Bożą. 5. Y zácność kthorą oſláchćił cżłowieká. Prorokuie o mocy kroleſthwá Kryſtuſowego.

  1. Przednieyſzemu nád śpiewáki ná A Githith pſálm Dáwidow.
      A Ieſt nieiáki inſtrument muzyki ábo pieśń.

  2. O Pánie Pánie náſz / iáko ieſt zácne imię twoie po wſzytkiey źiemi / ktoryś poſtháwił chwáłę twoię nád niebioſá.
  3. * Z vſt niemowiątek y ieſzcże sſących dźiátek vgrunthowáłeś moc twą przed nieprzyiáćioły twymi / ábyś wyniſzcżył nieprzyiáćielá / y tego ktory ſie mśći.
      * Máteu.21.v.16.

  4. Gdy ſię przypáthruię niebioſám twym ktore ſą ſpráwá pálcow twoich / mieſiącowi y gwiázdám ktoreś ty wyſtáwił.
  5. † Coż ieſt cżłowiek iż náń ták pámiętháſz: ábo ſyn cżłowiecży iż go náwiedzáſz:
      † Zyd.2.v.6.

  6. Abowiem máło mnieyſzymeś go vcżynił od B Bogá / y ochędożyłeś go chwáłą y vcżćiwoſćią.
      B Abo od Aniołow.

  7. ¤ Dáłeś mu opánowáć wſzythki ſpráwy rąk twych / á wſzytkoś poddáł pod nogi iego.
      ¤ 1.Kor.15.v.27.

  8. Owce y woły wſzytki / nád tho y zwierzętá polne.
  9. Ptháki powietrzne / ryby morſkie / ktore ſię przechádzáią po ſćieſzkách morſkich.
  10. O Pánie Pánie náſz / iákoż zácne ieſth imię twoie po wſzyſtkiey źiemi:

    Pſálm 9.
    ¶ 2. Dźiękowánie zá zwyćięſtwo ktore otrzymáł nád nieprzyiáćioły ſwymi. 10. Wyſłáwiá dobrothliwość / ſpráwiedliwość / y moc Bożą / ktory ieſt ſám vćiecżká wſzytkim vtrápionym. 14.20. Thegoż pokornie wzywá.

  1. Przednieyſzemu nád śpiewáki ná A Muthlábben Pieśń Dáwidowá.
      A Ieſt inſtrument muzyki ábo imię pioſnki iákieykolwiek / ábo ſię theż może ták rozumieć nád śmierćią Láben / to ieſt Goliátową.

  2. Będę chwálił Páná ze wſzytkiego ſercá mego / á wſzytki cudá twoie opowiedáć będę.
  3. Rozweſelę ſię / y rozráduię ſie w tobie / á będę ſpiewáł imieniu twemu / o Náwyzſzy.
  4. Abowiem nieprzyiáćiele moi podáli tył / vpádli y poginęli od oblicżnośći twoiey.
  5. Gdyżeś thy odpráwił ſąd moy y ſpráwę moię / záſiádłeś ná ſtholicy twoiey iáko ſpráwiedliwy ſędźiá.
  6. Pogromiłeś pogány / á zátráćiłeś złośniká / y wygłádźiłeś imię ich ná wieki wiecżne.
  7. B O nieprzyiáćielu / ſkońcżyłyć ſię ſpuſtoſzeniá ná wieki / y poborzyłeś miáſtá / ktorych ſpołu z nim y pámiątká zginęłá.
      B Náśmiewá ſię z nieprzyiáćielá ſwego / kthory kthory mniemáł iákoby iuż mogł wſzytko pohołdowáć / á iżby rády ſwoie do ſzcżęſliwego końcá przywieść miáł.

  8. A Pán ná wieki C ſiedźi / zgotowáwſzy ſtolicę ſwą dlá ſądu.
      C Acżkolwiek popędliwość gwáłtowná ludzká wydźierá ſię przećiwko Bogu / á wſzákoż go niemogą zrzućić z mieyſcá ſądow iego.

  9. On będźie ſądźił świáth w ſpráwiedliwośći / á vcżyni ſpráwiedliwe ſkázánie przećiwko národom.
  10. Y będźie Pán vćiecżką vbogiemu / á owſzem vćiecżką cżáſu vtrápieniá.
  11. A ći ktorzy máią znáiomoſć imięniá twego / będą vfáć w tobie / ábowiem ty Pánie nie opuſzcżáſz tych ktorzy ſzukáią ćiebie.
  12. Spiewáyćież Pánu ktory mieſzká w Syonie / á opowiádáyćie miedzy národy ſpráwy iego.
  13. Abowiem on D pythá ſię krwie / y má ią w pámięći / á nie zápominá wołániá vtrápionych.
      D To ieſt / mſći ſię śmierći cżłowieká niewinnego.

  14. Zmiłuy ſię nádemną Pánie / á obácż vtrápienie moie od tych ktorzy mię máią w nienáwiśći / thy co mię ſám wyimuieſz z E brán śmierći.
      E To ieſt / od śmierći mnie nágotowáney.

  15. Abych opowiedáł wſzytki chwáły twe F w bránách Corki Syońſkiey weſeląc ſię w zbáwieniu twoim.
      F To ieſt / w ſpołecżnym zebrániu ludu twego.

  16. Zánurzylić ſie pogáni w dole ktory vcżynili / á w tey ſieći ktorą ſkryćie poſtáwili vmotáłá ſię nogá ich.
  17. Oznáymił ſię Pán gdy vcżynił ſąd / á vſidlił ſię złośnik w ſpráwie rąk ſwoich / G Higáion / Selá.
      G To ieſt / rozmyſlánie y rzecż godná pámiąthki wiecżney.

  18. Niepobożnicy wpádną w niſkośći / y wſzyſcy ludźie ktorzy zápomináią Bogá.
  19. Abowiem vbogi nie będźie ná wieki zápámiętán / á nádźieiá nędznych nie zginie ná wieki.
  20. Powſtáńże Pánie niecháy ſię nie wzmágá cżłowiek / á niecháy národowie oſądzeni będą przed tobą.
  21. Záłoż Pánie ná nie ſtrách / áby národowie poználi iż ſą ludźmi. Selá.

    Pſálm 10.
    ¶ 1.13. Vſkárżánie y modlitwá tych ktorzy ſą w przeſládowániu przećiw okrutnikom. 6. Pychá / gwáłt / ſkáránie / y rádá ludźi niepobożnych. 14. Pán Bog ſám ieſt ktory ſię mſći krzywdy niewinnych.

  1. A przecżże Pánie ſthoiſz od nás z dáleká: á táiſz ſię cżáſu vćiſku náſzego:
  2. Złoſnik zhárdoſći przeſláduie vbogiego / niecháyże będą podchwyceni w myſlách ſwych ktore zmyſláią.
  3. Abowiem złoſnik chłubi ſię w pożądliwoſćiách duſze ſwey / á wáży ſobie łupieſce / wáśniąc Páná.
  4. Złoſnik dlá ſwey pychy nie pythá ſie ieſli ieſt Bog / ále to wſzytká myſl iego iż Bogá nie máſz.
  5. Drogi iego fortunnie mu przypádáią ná káżdy cżás / á twoie ſądy A dáleko ſą od niego / á przethoż ſápá przećiwko wſzytkim ſwym przećiwnikom.
      A To ieſt / złoſnicy záwżdy mnimáią: iż Pán Bog ieſt od nich dáleko á nie będźie ich káráł zá wſzetecżeńſtwá ich.

  6. Mowi w ſercu ſwym / Nie będę wzruſzon ná wieki / bo nie cżuię nic przećiwnego.
  7. * Vſthá iego pełne ſą złorzecżeńſtwá / chytroſći y zdrády / á pod ięzykiem iego vprzykrzenie y złoſć.
      * Wyżſzey.5.v.10. Rzym.3.v.14.

  8. Siedźi cżyháiąc we wſiách / á zábiiá niewinnego w ſwych pochronkách / ocży iego vpátruią opuſzcżonego.
  9. Kryie ſię ná mieyſcu táiemnem iáko lew w iámie ſwoiey / cżyhá iákoby vchwyćił vbogiego / á vłápiwſzy go ćiągnie go do ſieći ſwoiey.
  10. Sćiſká ſię y pokornym ſię okázuie / á ná ten cżás mocą iego vpádá wiele vbogich.
  11. Mowi w ſercu ſwym / Zápomniáłći thego Bog / y zákrył oblicże ſwoie áby tego nie widźiáł ná wieki.
  12. A przetoż Pánie Boże powſtáń á podnieś rękę twoię / nie zápomináyże vbogich.
  13. Przecżże złoſnik bluźni Bog / á mowiąc w ſercu ſwym / Nie będźieć ſię o tym pytáł.
  14. Ale go ty widźiſz / ábowiem pátrzyſz ná krzywdę y ná vćiſk / B ábyś ie wźiął w rękę twą / thobieć ſię porucżył nędznicżek / á ſierotce ty ieſtheś rátunkiem.
      B To ieſt / ábyś ſię pomſćił nád tym ktory cżyni krzywdę.

  15. Potrzyż rámię niepobożnego y złoſniká / dowiedz ſię o iego złoſći / á iuż go C nie znáydźie.
      C To ieſt / nie ſtánie ná ſąd twoy.

  16. Pán ieſt Krolem ná wieki wiecżne / á zginą národowie z źiemie iego.
  17. Pánie ty wyſłucháwáſz żądoſći pokornych / á ty ſpráwuieſz ſercá ich / náchyláiąc ku nim vchá twoiego.
  18. Abyś ſię pomſćił krzywdy ſierotki y vćiśnionego / áby cżłowiek źiemſki więcey ſię nie ſrożył.

    Pſálm 11.
    ¶ 2. Vſkárżá ſię ná thy ktorzy go wygániáli z źiemie Izráelſkiey. 4. Okázuie iáko wielkie má vfánie w Bogu. 6. Ktory ſię prętko pomſći nád nieprzyiáćioły ſwymi.

  1. Przednieyſzemu nád śpiewáki Dáwidowemi.
  2. Gdyż iá vfám Pánu / iákoż tedy A mowićie duſzy moiey / Vćiekáy od gory náſzey iáko pták.
      A Mowi do thych kthorzy przy nim byli pokąd iedno trwáło ono przeſládowánie Sáulowe.

  3. Othoć złoſnicy náćiągnęli łuk ſwoy / záłożyli ſtrzáłę ſwą ná ćięćiwę / áby potáiemnie ſtrzeláli ná thy ktorzy ſą práwego ſercá.
  4. Abowiem poborzone ſą B grunty / á ſpráwiedliwy y coż vcżynił:
      B Niekthorzy wykłádáią ſieći / tho ieſt chytroſći y przewrotne rády.

  5. * Pán ieſt w páłácu ſwoim ſwiętym / á ſtolicá Páńſká ieſt ná niebie / ocży iego vpátruią / á powieki iego doświádcżáią ſynow ludzkich.
      * Abák.2.v.20.

  6. Pán doświádcżá ſpráwiedliwego / ále niepobożnego y tego ktory ſię kochá w gwáłćie / má w nienáwiſći duſzá iego.
  7. Spuſzcżá ná złoſniki iáko deſzcż / ſidłá / ogień / y ſiárkę / á wiátr gwáłtowny F będźie cżąſtką kielichá ich.
      F To ieſt / tego wſzytkiego nápoieni bedą.

  8. Abowiem Pán ieſt ſpráwiedliwy y miłuie ſpráwiedliwoſć / á oblicże iego pátrzá ná ſpráwiedliwego.

    Pſálm 12.
    ¶ 2. Vſkárżá ſię iż ná mieyſcu práwdy y ſpráwiedliwoſći wſzędźie fáłſz á zdrádá pánuie. 4. Modli ſię do Páná przećiwko niepobożnym / á iżby rácżył ludźi nędzne y vtrápione od ich przewrotnoſći wybáwić.

  1. Przednieyſzemu nád śpiewáki A Seminit pieśń Dáwidowá.
      A O thym pátrzáy wyżſzey w Pſálmie ſzoſtym.

  2. Ráthuy Pánie boć B zginął miłoſierny / á práwdźiwych nie sſtháwá między ſyny ludzkimi.
      B To ieſth / iuż nie máſz żádnego miedzy ludźmi kthory by miáł być práwdźiwym y miłoſiernym.

  3. Ieden z drugim mowi kłámliwie: á mowią vſthy pochlebnymi z dwoiákim ſercem.
  4. Niecháyże Pán wythnie wſzytki wárgi pochlebne: y ięzyk mowiący rzecży wynioſłe.
  5. Ktorzy mowili / Przewiedźiemy ięzyki náſzemi / á wolnichmy ſą w wárgách náſzych / y ktoż ieſt pánem nád námi:
  6. Dlá vćiſku vthrápionych / y dlá płácżu niedoſthátecżnych theráz wſtánę / mowi Pán / wybáwię onego ná ktorego zárzucono ſidło.
  7. Słowá Páńſkie ſą cżyſthe iáko śrebro wypłáwione w piecu gliniánym / á ſiedmkroć przecżyśćione.
  8. Thy Pánie záchowáy ie / á ſtrzeż od tego národu áż ná wieki.
  9. Bowiem złośnicy biegáią y tám y ſám / á gdy ſie wywyzſzáią / poháńbienim bywáią ſynom ludzkim.

    Pſálm 13.
    ¶ 2. Vſkárżá ſię przed Pánem / iż odwłocży wybáwić go z ták wielkiego vtrápieniá. 4. A ták prośi od niego áby temu dáł ſzcżęśliwe dokońcżenie. 6. Y zá to dźiękuie.

  1. Przednieyſzemu nád śpiewáki Dáwidowá Pieśń.
  2. Y pokądże będźieſz Pánie mnie thák przepomináł záwżdy: y pokiż będźieſz zákrywáł oblicże twoie przedemną:
  3. Y dokądże ſię będę rádźił w duſzy ſwey / á trápienie będźie w ſercu moim przes cáły dźień: A pokądże będźie ſię wywyſzáł nieprzyiáćiel moy nádemną:
  4. O Pánie Boże moy weyźrzyſz á ozow mi ſię / á oświeć ocży me bych ſnádź nie záſnął w śmierći.
  5. Aby ſnádź nie rzekł nieprzyiáćiel moy / Pohołdowáłem go / á iżby ſię nie kocháli nieprzyiáćiele moi ieſlibych vpádł.
  6. Ale iá vfám w dobrotliwoſći twoiey / ſerce moie rozráduie ſię w zbáwieniu twoim / á będę ſpiewáł Pánu zá dobrodźieyſtwá kthore mi okázáł.

    Pſálm 14.
    ¶ 1. Mniemánie y ſłowá złoſnikow y ludźi niepobożnych / ktorych ſwiát pełen. 7. Ządá wybáwieniá ludowi Bożemu / okázuiąc ſpołu ſkáżenie národu ludzkiego.

  1. Przednieyſzemu nád śpiewáki Dáwidowemi.
  2. A Mowil ſzálony w ſercu ſwem / Niemáſzći Bogá / Popſowálić ſię / á obrzydłą ſpráwę roſzcżęli / y niemáſz żádnego coby dobrze cżynił.
      A Abowiem z żywotá y z obycżáiow cżłowieká złoſćiwego co myſli w ſercu ſwym o Bogu ſnádnie rozumieć możemy.

  3. * Weyźráł Pán z niebios ná ſyny ludzkie / chcąc widźieć ieſliby był kto coby zrozumiáł á ſzukáł Bogá.
      * Rzymiá.3.v.10.

  4. Wſzyſcy odſtąpili / ſpołem ſie popſowáli / nie máſz żádnego coby dobrze cżynił áż do iednego.
  5. Wſzyſcy ktorzy iedno broią złoſći izáli nie znáią że pożeráią lud moy iákoby chleb iedli: á nie wzywáią Páná.
  6. B Páná ſię vlękną z drżeniem / ábowiem Bog ieſt przy národźie ſpráwiedliwych.
      B Ná ten cżás gdy złoſnicy będą mniemáć że ſą nábeśpiecżnieyſzy thedy ie Pán pokárze.

  7. Wy ſię náśmiewáćie z rády vbogiego / iż ieſt Pán nádźieiá iego.
  8. C Ktoż dá z Syonu wybáwienie Izráelowi: gdy Pán wybáwi z więźieniá lud ſwoy / rozráduie ſię Iákob / á rozweſeli ſię Izráel.
      C Tu iákoby zápomniáwſzy potrzeb ſwych modli ſię o potrzeby kośćielne.

    Pſálm 15.
    ¶ 1. Wypiſuie iákimi obycżáymi máią być ochędożeni mieſzcżánie kroleſtwá niebieſkiego / y ſynowie Koſćiołá Bożego.

  1. Dáwidowá pieśń.
  2. Y ktoż Pánie w przybythku twoim przebywáć będźie / á kto będźie mieſzkáł ná gorze twey ſwiętey:
  3. A * Ten ktory chodźi w doſkonáłoſći / á obchodźi ſię ſpráwiedliwie / mowiąc práwdę w ſercu ſwoim.
      A Náprzod chce to mieć / áby ſię w wiernym okázáłá ſzcżyrość we wſzytkich ſpráwách / potym áby ſię záchowáł ſpráwiedliwie przećiw bliźnim / á trzećie áby práwdę powiedáł.

      * Ezái.33.v.15.

  4. Ktory nie obmáwiá ięzykiem ſwoim / á nic złego niecżyni przećiw bliźniemu ſwemu / y żádnego B poháńbieniá nie prźiymuie przećiw ſąſiádowi ſwemu.
      B To ieſt / nie zárázem wierzy powieſćiám złem.

  5. Ktory C vniżá y wzgárdzá ſámego ſiebie / ále má w vcżćiwoſći ty ktorzy ſię boią Páná / ktory choćiáż przyſięże z ſwą ſzkodą / á wſzákoż nie odmieni.
      C Drudzy wykłádáią / Niepobożny ieſt v niego wzgárdzony.

  6. Pieniędzy ſwoich nie dá ná lichwę / áni weźmie dáru żádnego przećiw niewinnemu / ktory ták cżyni nie będźie poruſzon ná wieki.

    Pſálm 16.
    ¶ 1. Ządá od Páná wſpomożeniá z wielkim vfániem. 5. W kthorym pokłádá wſzytko ſwe dobre / y obronę y podpárćie. 7. Y cżyni mu dźięki zá ták wiele dobrodźieyſtw ktore wźiął od niego. 8. Wyznáwá ſie też być cżyſtym od káżdego báłwochwálſtwá / okázuiąc poháńbieniá tych ktorzy przy nim ſtoią. 10. Ku końcowi prorokuie o zmártwych wſtániu Kryſthuſowym. 11. Skąd ná nás przychodźi wſzytko ſzcżęſćie / iáko ieſt o tym nápiſáno w Dźieiách Apoſt.2. y.13.Káp.

  1. A Michtám Dáwidowe. Strzeż mię o Boże / bowiem w tobie vfám.
      A Ieſt notá Piośńki miektorey / á tho ſłowo znácży ochędoſthwo ábo iáki kleynot zácny.

  2. O duſzo moiá rzecżże Pánu / Pán moy ieſtheś ty / á dobrodźieyſtw moich niepotrzebuieſz.
  3. Ku świętym ktorzy ſą ná źiemi / y ku zácnem mám wſzythkę chuć ſwoię.
  4. Rozmnożą ſie boleśći tych ktorzy ſię zá inſzym bogiem kwápią / B nie vkuſzę ze krwie ofiár ich / áni wezmę w vſtá imion ich.
      B Dáwid nie tylko niechce przeſtáwáć przy zwierzchownych Cerymoniách báłwochwálcow / ále ich też vſty ſwemi miánowáć nie chce / wcżym nás tu vcży iż żádney wymowki oni nie máią kthorzy ſię przed nimi kłániáią choćiáż powiedáią że ſercá wznoſzą ku Bogu.

  5. Pán ieſth C cżąſtką dźiedźictwá moiego / y kielichá mego / á thy ſám trzymáſz los moy.
      C Tu cżąſtká dźiedźictwá / kielich y los / tákże y ſznury zá iednę ſię rzecż rozumieią / iákoby chćiáł rzec iż Pán ieſt wſzytko dobro moie y oſiádłość moiá.

  6. Sznury mi przypádły ná mieyſcách weſołych / przypádło mi też y dźiedźictwo wdźięcżne.
  7. Będę błogoſłáwił Pánu kthory mi dáwá rádę / gdyż y ná káżdą noc trápią mię D wnętrznośći moie.
      D W Zydowſkim ſtoi / nerki moie / iákoby rzekł / gdy ieſtem wyłącżon od zgromádzeniá ludzkiego thedy mię Pán ſkryćie náucżá przez nátchnienie we wnętrzne.

  8. * Záwżdym Páná przed oblicżnoſćią moią pokłádáł / á gdy on ieſt po práwey mey ſthronie / nie będę wzruſzon.
      * Dźiey.2.v.25.

  9. A przetoż ſię vweſeliło ſerce moie / á rozrádowáłá ſie chwáłá moiá / á kthemu y ćiáło moie mieſzká przeſpiecżnie.
  10. Abowiem nie opuśćiſz E duſze moiey w grobie / á nie dopuſćiſz miłoſiernemu twemu oglądáć nákáżeniá.
      E To ieſt / Zywotá mego / á to ſie ſćiągá ná zmártwych wſthánie ćiáłá / á przythácżá ſię ná Kriſtuſá ktory ſię figuruie w oſobie Dáwidowey / iáko o tym też nápiſáno ieſt w Dźie.2.v.31. y.13.v.35.

  11. Oznáymiż mi drogę żywothá / á obfitoſć weſelá ieſt z oblicżem twoim / po práwicy twey ſą roſkoſzy áż ná wieki.

    Pſálm 17.
    ¶ 1.8. Modli ſie zápálcżywie áby nieuſtáł w ſwym przeſládowániu. 4. Wyznáwá iż ſię wiárowáł wſzelákiey zmázy świeckiey. 9. Vkázuie moc y okrućieńſtwo przeſládowcow ſwoich / od ktorych gwáłtu proſi o obronę.

  1. Modlitwá Dáwidowá. Wyſłucháy Pánie ſpráwiedliwoſći moiey / á bądź pilen wołániá mego / y náchyl vcho ku modlitwie moiey ktorą cżynię nie A zdrádliwemi vſty.
      A To ieſt / ktorá ieſt cżyſtá á nie zmyſloná.

  2. B Práwo moie niecháy wynidźie od oblicżnośći twoiey / á ocży twoie niecháy pátrzáią ná ſpráwiedliwość.
      B To ieſt / pomſći ſię nád moimi nieprzyiáćioły.

  3. Gdy doświádcżyſz ſercá mego / y náwiedźiſz ie w nocy / á ſprobuieſz / y nie náydźieſz ábych iá miáł co inego myſlić / á co inego mieć w vſćiech.
  4. Co ſię tycże ſpráw ludzkich / według ſłowá vſth twoich chroniłem ſie záwżdy drogi okrutnikow.
  5. Poſtąpieniá moie były mocne ná drogách twoich / á podeſzwy nog moich nie poſliznęły ſie.
  6. Wzywáłem ćię o Boże / ábowiemeś mi ſię ozwáł / nákłońże tedy vchá twoiego ku mnie / á wyſłucháy ſłow moich.
  7. Okáż dźiwne dobrotliwoſći twe ty ktory záchowywáſz vfáiące w tobie / przećiw tym ktorzy powſtáwáią przećiwko práwicy twoiey.
  8. Strzeż mię iáko źrzenice w oku / pod ćieniem ſkrzydeł twoich zákriy mię.
  9. Przed złośniki kthorzy mię borzą / y przed nieprzyiáćioły kthorzy mię ogárnęli chcąc wźiąć zdrowie moie.
  10. C Zátkáli vſtá ſwe tłuſtośćią / á mowią hárdźie gębą ſwą.
      C To ieſt / otyli w roſkoſzách ſwoich ták iż hárdźie mowią.

  11. Otoć nás ogárnęli ná ſćieſzkách náſzych / vpáthruią ocżymá ſwymi gdźieby ná źiemi śidlá rozſtháwić.
  12. Podobienći ieſt lwowi ktory ieſt chutliwy ku porwániu / y lwięćiu ktore ſię tái w iámie.
  13. Powſtáńże Pánie á vprzedz go / ſtrąć go / á wybáẃ duſzę moię od złośniká D miecżem twoim.
      D Abo kthory ieſt miecżem twoim / á to ſię má rozumieć iż złośnicy ſą iáko nácżyniem Bożym ku trápieniu wiernych / A wſzákoż przedſię Bog zoſtáwá ſpráwiedliwym / á oni w ſwej złoſći zoſtáwáią.

  14. Y od mężow ręką twą wyrwi mię o Pánie / á od ludźi tego ſwiátá / ktorych cżąſtká ieſt w tym żywoćie / á ktorych żywoth nápełniáſz z twego ſkárbu / ták iż máią doſyć y ſynowie ich / y pozoſtánie oſtátek po nich potomſtwu ich.
  15. Ale iá oglądám oblicże twoie w ſpráwiedliwośći / á náſycę ſie oblicżnośći twey / gdy ſię ocucę.

    Pſálm 18.
    ¶ 1. Tá pieśń ieſt bárzo známienitá w ktorey Dáwid Pánu zwyćięſtwá ſwe ſpiewáiąc wyſłáwiá / á to ná on cżás gdy go iuż poſtánowił ſpokoynym krolem. 5. Okázuie iáko go wiele kroć wyrwáł z wielá niebeſpiecżeńſtw iego. 18. A náwięcey z rąk nieprzyiáćioł iego. 38. Kthore zwyćiężył dźiwnymi obycżáymi. 21. Wyznáwá iż Pán Bog bronił niewinnośći iego.

  1. Przednieyſzemu nád ſpiewáki ſługi Páńſkiego Dáwidá / * ktory ſpiewáł Pánu pioſnkę tę ná on cżás gdy go Pán wyrwáł z rąk wſzytkich nieprzyiáćioł iego / y z rąk Sáulowych / ták mowiąc.
      * 2.Sámu.22.v.1.

  2. Rozmiłuię ſię ćiebie Pánie ktoryś ieſt mocą moią.
  3. Pán ieſt opoká moiá / y obroná moiá / y wybáwićiel moy / Bog moy y ſkáłá moiá / * w ktorym iá vfáć będę / Onći ieſt thárcż moiá / y A rog zbáwieniá mego / y twirdzá moiá.
      A To ieſt moc.

      * Zyd.2.v.13.

  4. Będę wzywáł Páná chwáląc go / á będę wybáwion od nieprzyiáćioł moich.
  5. Ogárnęłyć mię były boleśći ſmierći / á potoki niepobożnych ludźi ſtráſzyli mię.
  6. Boleſći grobu ogárnęły mię były / á potykáły mię śidłá śmierći.
  7. A wſzákożem wzywáł Páná w vtrápieniu moim / á wołáłem do Bogá mego / y wyſłucháł głoſu mego z koſćiołá ſwego / á wołánie ktorem cżynił k niemu / przyſzło áż do vſzu iego.
  8. B Thedy ſię wzruſzyłá y zádrżáłá źiemiá / á zátrząſnęły ſię fundámenthy gor / y wzruſzyły ſię od gniewu iego.
      B Abowiem iż nás porządek przyrodzony nigdy ruſzyć nie może / á przetoż przypominá pręthkie odmiány ktore nás przywodzą ku zdumieniu / ſkąd więc poznáwámy rátunek od Bogá.

  9. Zákurzył ſie dym z nozdrzy iego / á ogień wychodzący z vſt iego pożeráł / á węgle ſię od niego roſpáláło.
  10. Nákłonił niebo y zſtąpił / á ćiemność byłá pod nogámi iego.
  11. Y ieźdźił ná Cherubie / á látáł będąc noſzon ná ſkrzydłách wiátru.
  12. Vcżynił ſobie pochronką ćiemnośći / á przybytek około ſiebie ćiemnośći wod y obłoki gęſte.
  13. Przed iáſnoſćią ktorá ſzłá przed nim rozbiegły ſie obłoki ony / grád y węgle ogniſte.
  14. Y zágrzmiáł Pán ná niebie / á Náwyzſzy dáł ſię ſłyſzeć z grádem y z węglem ogniſtem.
  15. Puſćił ſtrzáły ſwe y roſproſzył ie / rzućił wiele błyſkáwic / y rozgromił ie.
  16. Y okázáły ſię głębokoſći wod / á odkryte ſą grunty ſwiátá ná fukánie twe o Pánie / y ná tchnienie wiátru C gniewu twego.
      C W Zydowſkim ſtoi noſá twego.

  17. Sćiągnął rękę z wyſokośći y záchwyćił mię / á wyrwáł mię z wod wielkich.
  18. Wydárł mię od mocnego nieprzyiáćielá mego / y od thych ktorzy mię mieli w nienáwiśći / przetho iż byli mocnieyſzy niźli iá.
  19. Potkáli ſie zemną w dźień vćiſnieniá mego / ále Pán był podpárćiem moiem.
  20. Wywiodł mię ná mieyſce przeſtrone / á wybáwił mię przeto że mię vmiłowáł.
  21. Pán mnie płáćił wedle D ſpráwiedliwośći moiey / á nágrodźił mi wedle cżyſtośći rąk moich.
      D Abowiem iá miáłem rzecż ſpráwiedliwą przećiw nieprzyiáćielowi.

  22. Abowiemem ſtrzegł drog Páńſkich / ánim odſtáwáł złośćiwie od Bogá mego.
  23. Gdyżem záwżdy przed ſobą miáł wſzytki ſądy iego / á vſtáw iego nie odmiátowáłem od ſiebie.
  24. Cálem záwżdy przeſtháwáł przy nim / á ſthrzegłem ſię niepráwoſći.
  25. A przetoż mi Pán zápłáćił wedle ſpráwiedliwośći mey / y wedle cżyſtośći rąk moich ktorá byłá przed ocżymá iego.
  26. Okáżeſz ſię miłoſiernym miłoſiernemu / á będźieſz ſzcżyrym cżłowiekowi ſzcżyremu.
  27. Będźieſz cżyſt z cżyſtym / á z przewrotnym przewrothnie obchodźić ſie będźieſz.
  28. Abowiem lud znędzony wybáwiſz / á ocży podnioſłe vniżyſz.
  29. Oſwiećiſz też ſám pochodnią moię á Pán Bog moy oświeći ćiemnośći moie.
  30. Gdyżem iá w mocy twey przebił ſie przez woyſká / á w Bogu moim przeſkocżyłem mur.
  31. Onći ieſt Bogiem ktorego ſą drogi doſkonáłe / á ſłowo Páńſkie ieſt wypolerowáne / y ieſt tárcżą wſzytkim ktorzy w nim vfáią.
  32. Y kthoryż ieſt Bog nád Páná: á kto ieſt mocnieyſzy nád Bogá náſzego:
  33. Onći ieſt Bog kthory mię opáſáł mocą / á vcżynił doſkonáłą drogę moię.
  34. Spráwiwſzy nogi moie iáko ielenie / á poſtáwił mię ná mieyſcách moich wyſokich.
  35. Ktory ſpráwił ręce me do wálki / thák iżem ſkruſzył rámiony ſwemi łuk ſtálony.
  36. Y dáłeś mi tárcż zbáwieniá twego / á práwicá twá podpieráłá mię / y dobrotliwość twoiá rozmnożyłá mię.
  37. Roſprzeſtrzeniłeś poſthąpieniá moie podemną / á nie chwiáły ſię goleni moie.
  38. Goniłem nieprzyiáćioły moie y poimáłem ie / á nie wroćiłem ſię áżem ie wytráćił.
  39. Poráźiłem ie thák iż powſtáć nie mogli / vpádáiąc pod nogi moie.
  40. Opáſáłeś mię mocą ku wálce / á powáliłeś nieprzyiáćioły moie pod mię.
  41. Y thyś ſpráwił iż nieprzyiáćiele moi podáli tył przedemną / á wykorzeniłem ty ktorzy mię mieli w nienáwiśći.
  42. Wołáli / ále nie był ktoby ie rátowáł / á ktemu y do Páná / ále ſie im nie ozwáł.
  43. Pothłukłem ie iáko proch przed wiátrem pierzcháiący / á podeptáłem ie iáko błoto ná vlicách.
  44. Wyrwáłeś mię od zwád ludſkich / á poſtáwiłeś mię głową národom / á lud ktory mię nie znáł ſłużył mi.
  45. Iáko ktory poſłyſzáł o mnie / byli mi poſłuſzni / á ludźie poſthronni E poddáwáli mi ſię.
      E To ieſt / zmyſlonym á przymuſzonym poſłuſzeńſtwem dáwáli ſię w opánowánie moie ále nie dobrowolnie.

  46. Národowie poſthronni ſtráćili dobrą myſl / á drżeli w zámknieniu ſwoim.
  47. Niecháy żywie Pán / á niech będźie błogoſłáwiony obrońcá moy / y niech będźie wywyzſzon Bog zbáwieniá moiego.
  48. Bogći ieſt ktory ſie mnie mſćić dáwá / á národy dáie mi w poſłuſzeńſtwo.
  49. Onći ieſt wybáwićielem mym od nieprzyiáćioł moich / y tyś mię ſám wywyzſzył od tych ktorzy powſtáią przećiw mnie / á od cżłowieká okrutnego wyrwáłeś mię.
  50. * F A przethoż będę ćię chwálił miedzy národy o Pánie / á będę ſpiewáł imieniowi twemu.
      F Proroctwo o kroleſtwie Kryſtuſowym / Boby pogáni nie byli wezwáni do koſćiołá tedyby rożno mowił iż wyznáwá chwáłę Páńſką poſrzod ich.

      * Rzym.15.v.9.

  51. Gdyżeś vcżynił zácne wybáwieniá krolowi ſwemu / á ſpráwił miłoſierdźie pomázáńcowi ſwoiemu Dáwidowi / y potomſthwu iego áż ná wieki.

    Pſálm 19.
    ¶ 1. Zácná ſpráwá niebieſká / y inego ſtworzeniá dźiwnie wywyzſzá zácność ſtworzyćielowę. 8. Y ſwiętey náuki iego. 13. A tu głoſem prośi y odpuſzcżenie niezlicżonych grzechow ludzkich. 14. Od kthorych prośi żeby był záchowán / áby był tym wdźięcżnieyſzy Bogu.

  1. Przednieyſzemu nád śpiewáki Pſálm Dáwidow.
  2. Niebá opowiedáią chwáłę Bożą á ſpráwę rąk iego wyznáwá A roſpoſtrzenie.
      A Otym pátrz w Kſię.1.Mo.Ká.1.

  3. B Ieden dźień vcży drugi dźień / á noc oznáymuie vmieiętność drugiey nocy.
      B To ieſt / ony przemiány dni y nocy wyznáwáią moc Páńſką.

  4. Niemáſz w nich áni powieśći / áni ſłow / áni ſłucháć głoſu ich.
  5. * A wſzákoż C pomiár ich wyſzedł ná wſzytkę źiemię / á ſłowá ich áż do końcżyn ſwiáthá / á w nich záłożył przybytek ſłońcu.
      C To ieſt / iż ná niebie práwie ieſt wypiſáná iáko ná kſięgách moc y chwáłá Bożá.

      * Rzym.10.v.18.

  6. A on wychodźi iáko oblubieniec z łożnice ſwoiey / ráduiąc ſie iáko mocárz áby mogł co rychley przybieżeć do kreſu ſwego.
  7. Od końcá niebios ieſt wyſćie iego / á weſćie iego áż ná drugim końcu ich / á nie ieſt nikt coby ſię miáł zákryć od gorącoſći iego.
  8. Zákon Páńſki ieſth doſkonáły / náwrácáiący duſze / ſwiádecthwo Páńſkie wierne ieſt dáwáiące mądrość nieumieiętnemu.
  9. Roſkázániá Páńſkie ſą proſthe rozweſeláiące ſerce / á Przykázánie Páńſkie cżyſte oświecáiące ocży.
  10. Boiáźń Páńſká ieſt cżyſtá trwáiącá ná wieki / ſądy Páńſkie ſą práwdźiwe á ſpołu ſpráwiedliwe.
  11. Wdźięcżnieyſze ſą niźli złotho / á niźli złotho z Ofir / á ſłodſze niźli miod w pláſtrzech.
  12. Też y ſługá twoy ieſth oſwiecon przez nie / á ſtrzegąc ich má wielką zápłátę zá to.
  13. Y ktoż ieſt coby znáł błędy ſwe: á ták mię ocżyſć od moich táiemnych wyſtępkow.
  14. Záchowáy mię theż ſługę twego od ſwáwoleńſtw vpornych áby nádemną nie pánowáły / á thedy będę doſkonáłym y cżyſtym od wielkiego przeſtępſtwá.
  15. Niecháy będą wdźięcżnie przyięte ſłowá vſth moich / y rozmyſlánie ſercá me° przed tobą Pánie / ktoryś ieſt ſkáłą mą y odkupićielem moim.

    Pſálm 20.
    ¶ 1. Modlitwá ludu / w kthorey ieſt prośbá zá krolem gdy ćiągnie ná woynę. 7. Dźiękuie zá otrzymáne zwyćięſtwo.

  1. Przednieyſzemu nád ſpiewáki / pieśń Dáwidowá.
  2. Niecháyże ćię A wyſłuchá Pán w dźień vtrápieniá / á imię Bogá Iákobowego niecháyćię broni.
      A Są ſłowá ludu modlącego ſię zá Krolem

  3. Niechći zeſle rátunk B z mieyſcá ſwięthego / á niecháy ćię podeprze z Syonu.
      B Rozumie o ſkrzyni kthorá byłá ná gorze Syon.

  4. Niecháy wſpomni ná wſzytki ofiáry twoie / á niecháy C w popioł obroći pálone ofiáry twoie / Selá.
      C To ieſt ná świádectwo wdźięcżnego przyięćiá ofiáry.

  5. Niecháy ćię tym obdárzy coby było po myſli twoiey / á wſzytkę rádę twą nápełni.
  6. Rozweſelimy ſię w wybáwieniu twoim / á w imię Bogá náſzego podnieſiemy chorągiew / niecháyże wypełni Pán wſzytki prośby twoie.
  7. Terázćiem poznáł iż Pán wybáwił pomázáńcá ſwego / wyſłuchá go z niebá ſwoiego ſwięthego przez zbáwienną moc práwice ſwoiey.
  8. Iednić vfáli w woźiech / á drudzy w konioch / ále my będźiem pámiętáć ná imię Páná Bogá náſzego.
  9. Onić polegli y vpádli / álechmy my powſtáli / y oſtáli ſię.
  10. Pán wybáwi krolá / á wyſłuchá nás w dźień w ktory go wzywáć będźiemy.

    Pſálm 21.
    ¶ 2. Pieśń w kthorey cżyni dźięki zá zwyćięſtwá iemu od Páná Bogá dáne. 9. Z nieiákiem vfániem y modlitwą o inſze dobrodźieyſtwá ktorych ſie od nie ſpodźiewá.

  1. Przednieyſzemu nád ſpiewáki / pieśń Dáwidowá.
  2. Pánie w mocy twoiey ráduie ſię krol / á w zbáwieniu twoim bárzo ſię weſeli.
  3. Vcżyniłeś doſyć żądoſći ſercá iego / á nie odmowiłeś mu tego o co ćię proſił / Selá.
  4. Abowiemeś go ty potkáł błogoſłáwieńſtwy przenálepſzymi / włożyłeś ná głowę iego koronę złotą.
  5. Prośił ćię o zdrowie / á przedłużyłeś dni iego áż ná wieki.
  6. Wielká ieſt chwáłá iego dlá wybáwieniá twego / á położyłeś ná nim chwáłę y zácność.
  7. Abowiemeś go poſtánowił áby był błogoſłáwieniem ná wieki / á rozweſeliłeś go w rádośći oblicżem twoiem.
  8. Gdyż krol vfá w Pánu / á dlá miłoſierdźiá Náwyzſzego nie vpádnie.
  9. Ręká twá náydźie wſzytki nieprzyiáćioły twoie / á práwicá twá doſięże wſzytkich co ćię w nienáwiſći máią.
  10. Ty ie cżyniſz iáko piec roſpálony cżáſu gniewu twego / á wytráći ie Pán w popędliwośći ſwey / y pożrze ie ogień.
  11. Owoc ich wygubiſz z źiemie / á náſienie ich z poſrod ſynow ludzkich.
  12. Abowiem cżyháią ná twe złe / á zmyſláią rádę ktorey dowieść nie mogą.
  13. Gdyż ie ſkłádźieſz ná kupę / á ćięćiwę twą wyćiągnieſz práwie ná ich twárz.
  14. Podnieśże ſię Pánie w twey mocy / á tedy z ſpiewániem będźiem wyſłáwiáć moc twoię.

    Pſálm 22.
    ¶ 1. Proroctwo o Pánu Kryſtuſie / kędy Dáwid ſpiewá ná przod o ſwoim vniżeniu wzgárdzonym. 20. A przytym żądá áby był wybáwion od nieprzyiáćioł ſwoich. 26. Y wypiſuie wywyzſzenie y vmocnienie kroleſtwá ſwego.

  1. Przednieyſzemu nád śpiewáki o A łániey iutrzenney / pieśń Dáwidowá.
      A Ták ſię pocżynáłá niektorá pieśń poſpolitá / Niektorzy o gwiáźdźie iutrzence to rozumieią / ábowiem then pſálm wſzytek ieſt o Kryſtuſie ktory ieſt práwdźiwym przynſićielē świátłośći.

  2. * Boże moy / Boże moj przecżeś mię opuſćił / á oddáliłeś ſię precż od mego wybáwieniá / y od ſłow ryku moiego:
      * Mát.27.v.46. Már.15.v.34.

  3. Boże moy wołám przez dźień / á nie ozywáſz mi ſię / thákże y w nocy nie przeſtáwáiąc.
  4. Aleś ty ieſt święty mieſzkáiąc w B chwáłách Izráelſkich.
      B To ieſt ná mieyſcu kędy ćię chwáli Izráel w Przybytku twem.

  5. W tobie vfáli oycowie náſzy / vfáli á wybáwiłeś ie.
  6. Do ćiebie wołáli y wybáwieni ſą / w tobie nádźieię mieli á nie byli poháńbieni.
  7. Alem iá ieſt robácżek á nie mąż / poháńbienie v ludźi / y wzgárdzony od poſpolſtwá.
  8. † Wſzyſcy widząc mię śmieią ſię ze mnie / rozdźiewiáią wárgi / á chwieią głową mowiąc.
      † Mát.27.v.39.

  9. ¤ Porucżá ſię Pánu / niecháyże go wyrwie / niech go wybáwi / wſzák ſię w nim kochá.
      ¤ Mát.27.v.43.

  10. Aleś ty ieſt coć mię wyiął z żywotá / á dáłeś mi dobrą otuchę ieſzcże od pierſi mátki moiey.
  11. Ieſthem tobie porucżon wnet po vrodzeniu / á ſkoro z żywotá mátki mey tyś ieſt Bogiem moim.
  12. Nie oddáláyże ſię odemnie / ábowiemći thuż ieſth vtrápienie / á nie máſz ktoby ráthowáł.
  13. Ogárnęło mię mnoſtwo C ćielcow / á bycy z Báſán oblegli mię.
      C Przez ćielce lwy y pſy rozumie okrućieńſtwo y gniew nieprzyiáćioł ſwoich.

  14. Otworzyli ná mię páſzcżeki ſwe / iáko lew chwytáiący y rycżący.
  15. Wylánem ieſt iáko wodá / á rozſtąpiły ſię wſzytki koſći me / ſerce me roſpłynęło ſię iáko woſk w pośrod wnętrznoſći moich.
  16. Moc moiá wyſchłá iáko ſkorupá / á ięzyk moy przyſechł do podniebieniá mego / y obroćiłeś mię w proch śmierći.
  17. Abowiem ogárnęli mię D pśi / á zebránie złoſnikow obległo mię / y ♀ ſprzebiiáli ręce moie y nogi moie.
      D To ſię wypełniło w Kryſtuſie.

      ♀ Mát.27.v.35. Már.15.v.24. Luk.23.v.33.

  18. Rozlicżyłbych wſzytki koſći moie / á onić ná mię pátrzą y przypátruią ſię.
  19. * Rozdźielili ſobie odźienie moie / á o ſzáty moie miotáli loſy.
      * Ián.19.v.23.24.

  20. Ale thy Pánie nie ſtoy z dáleká / o mocy má poſpieżże ná rátunek moj.
  21. Wyrwi od miecżá duſzę moię / á z ręki pſá iedynácżkę moię.
  22. A wybáẃ mię z páſzcżęki lwiey / á od rogow E iednorożcowych wybáẃ mię.
      E W tych ſłowiech rozumie wielkie á ſrogie ſwe nieprzyiáćioły ktore przyrownáwá iednorożcom zwierzętom żádnym ſpoſobem nieſkroconym.

  23. * Opowiem imię twoie bráćiey moiey / á w pośrzod koſćiołá chwálić ćię będę.
      * Zydow.2.v.12.

  24. Kthorzy ſię boićie Páná chwálćież go / á wyſłáwiáyćie go wſzytko potomſtwo Iákobowe / niech ſię go boi wſzytek národ Izráelſki.
  25. Abowiem nie wzgárdźił áni lekce powáżył vtrápieniá nędznikowego / áni zákrył od niego oblicżá ſwego / owſzem go wyſłucháł kiedy wołáł k niemu.
  26. Z ćiebieć chwáłá moiá w zebrániu wielkim / á ſluby moie prezd thymi oddám ktorzy ſię ćiebie boią.
  27. Będą ieść vbodzy y będą náſyceni á będą chwálić Páná ći kthorzy go ſzukáią / ſerce ich będźie żyć ná wieki.
  28. Roſpomnią ſię / y náwrocą ſię do Páná wſzytki gránice źiemie / á vpádną przed oblicżnoſćią iego wſzytki pokoleniá ludzkie.
  29. Abowiem Páńſkie ieſt kroleſtwo / á on ieſt Pánuiący nád národy.
  30. Wſzyſcy bogácże źiemie będą ieść y vpádáć przed nim / y wſzyſcy ktorzy F leżą w prochu / á ledwo żywi zoſtáli / kłániáć ſię przed nim będą.
      F To ieſt / ktorzy ſą od wſzythkich wzgárdzeni / á nic inego nie cżekáią iedno śmierći.

  31. Potomſtwo ich ſłużyć mu będźie / á będą ſię ozywáć národem páńſkim.
  32. Zbieżą ſię á będą opowiedáć ſpráwiedliwoſć iego G (ktorą mnie vcżynił) národowi co po nich náſtánie.
      G To ieſt / iż doſyć vcżynił obiethnicám ſwoim.

    Pſálm 23.
    ¶ 1. Pod podobieńſtwem páſtherzá dobrego przećiwko trzodźie ſwey / wyſłáwiá iáko ieſt wdźięcżnie opátrzon od Páná / vfáiąc mu iż go toż záwżdy potká od niego.

  1. Pſálm Dáwidow. * Pán ieſt Páſtherzem moim / á przethoż żádnego niedoſtáthku nie vznám.
      * Ezái.40.v.11. Ierem.23.v.5. Ezech.34.v.23. Ián.10.v.11. 1.Piotr.2.v.25.

  2. Dáł mi odpocżywáć ná páſtwiſkách obfitych / á prowádźi mię nád wodámi ćichemi.
  3. Práwie mi zdrowie przywroćił wiodąc mię drogámi ſpráwiedliwoſći dlá imieniá ſwego.
  4. Choćbych też chodźił w dolinie ćieniá śmierći / tedy ſię iednák nie będę báł nic złe° / bowiemeś ty ieſt ze mną / á A láſká twá y kiy twoy ćieſzą mię.
      A W tych ſłowiech okázuie pilność y prácą ktorą Pán má o nim.

  5. Gotuieſz przedemną ſtoł przećiwko tym ktorzy mię trápią / B nátłuſćiłeś głowę moię oleyki / á kubek moy ieſt opływáiący.
      B Przypominá tu ony cżáſy w kthorych ten zwycżáy bywáł / iż oleyki wdźięcżnemi okázuiąc wdźięcżność ieden drugiemu pomázowáli głowy / ktoremi ſłowy Dáwid święty dáwá znáć o wielkiey obwitoſśi ktorą go był Pán Bog obdárzyć rácżył.

  6. Nádto dobrodźieyſtwo y miłoſierdźie twe poydą zá mną po wſzythki dni żywothá mego / á będę mieſzkáł w domu Páńſkiem ná długie cżáſy.

    Pſálm 24.
    ¶ 1. Dáwid wyſłáwiá chwáły Páńſki. 2. Ktory choćiáż był Pánē oney wſzytkiey źiemie: á wżdy iednák ſobie obráł gorę Moryá kędy zbudowáł Koſćioł ſwoy / ktory ieſt figurą práwdźiwego Koſćiołá Kryſtuſowego. 3. Wypiſuie ktorzy ſą práwie włáſni ſynowie iego. 6. A godni áby mieſzkáli ná oney gorze / A ten Pſálm ſpiewáno gdy przynieſiono Skrzynię Páńſką do koſćiołá. 8. Mieyſce mieſzkániá iego.

  1. Pſálm Dáwidow. Páńſká ieſth źiemiá / j * wſzytko cokolwiek ieſth ná niey okrąg ſwiátá y mieſzkáiący ná nim.
      * W 2.Mo.16.v.5. 1.Kor.10.v.26. Pſálm.49.v.12.

  2. Abowiem on nád morzem vgruntowáł ią / á nád rzekámi vtwierdźił ią.
  3. Y ktoż ieſt coby miáł wnidź ná gorę Páńſką: á kto ſthánie ná mieyſcu świętem iego:
  4. Ten kthory ieſt niewinnych rąk y ſercá cżyſtego / kthory nie ſkłonił ku kłámſtwu ſercá ſwoiego / á nie przyſiągł zdrádliwie.
  5. Abowiem tákowy weźmie błogoſłáwieńſtwo od Páná / y A ſpráwiedliwoſć iego od Bogá zbáwićielá ſwego.
      A To ieſt nágrodę ſpráwiedliwoſći.

  6. Tenći ieſt národ tych kthorzy go ſzukáią / á ktorzy ſzukáią oblicżá twego Boże w B Iákobie / Selá.
      B W thym włáſnym imieniu Iákobowem zámyká wſzytek Izráelſki národ.

  7. Wy C brány podnieśćież wierzchy wáſze / á podnieśćie ſię wy brány wiecżne / y wnidźie D Krol chwáły.
      C Obrácá ſłowá ſwe ku koſćiołowi iákoby iuż zbudowánemu / á to będąc pewien obietnice ktorą miáł od Páná Bogá iż miáł zbudowán koſćioł / A ku themu przythácżá ie ná Kryſtuſá kthory ieſt práwdźiwem koſćiołem Bożym.
      D Názywá Skrzynię Bożą imieniem iego / przego iż oná byłá pewnym známieniem oblicżnoſći iego.

  8. Y ktoryż to ieſt Krol chwáły: Ieſt Pán mocny y możny / á Pán mocny wálecżnik.
  9. Podnieśćież o brány wierzchy wáſze / á podnieſćie ſię wy brány wiecżne / y wnidźie Krol chwáły.
  10. Y ktoryż to ieſt Krol chwáły: Pán záſtępow thenći ieſt Krol chwáły / Selá.

    Pſálm 25.
    ¶ Dáwid będąc ogárniony grzechy ſwoimi y od nieprzyiáćioł ſwoich / á wſzákoż vfáiąc dobrotliwoſći y wiernoſći Bożey / modli ſię zá wſzythek lud y zá ſámego ſiebie / y zá wſzytek Kośćioł / vkázuiąc pożythek ktory przychodźi boiáźni Páńſkiey.

  1. Pſálm Dáwidow. Ku tobie Pánie podnoſzę duſzę moię.
  2. Boże moj w tobie vfám / niechże nie będę záwſtydzon / áby ſię nie weſelili ze mnie nieprzyiáćiele moi.
  3. Też y ći wſzyſcy ktorzy ocżekáwáią ćiebie nie záwſtydáią ſię / ále ći kthorzy bez przycżyny przeſtępſtwá ſię dopuſzcżáią / będą poháńbieni.
  4. Drogi twe Pánie dáyże mi poznáć / á śćieſzek twoich náucż mię.
  5. Prowádź mię przez práwdę thwoię / y náucż mię / ábowiemeś ty ieſt Bog zbáwieniá mego / á w tobie vfám ná káżdy cżás.
  6. Wſpomni Pánie ná miłoſierdźie twoie / y ná dobrotliwoſći twoie / ábowiem ſą od wieká.
  7. Grzechow młodośći moiey / y przeſtępſtwá mego / nie przywodź ſobie ná pámięć / ále według miłoſierdźiá twego wſpomni ná mię dlá twey dobrotliwoſći Pánie.
  8. Pánći ieſt dobry y ſpráwiedliwy / á przethoż grzeſznikow náucży drogi.
  9. Poprowádźi pokorne w ſpráwiedliwoſći / á pokornych náucży drogi ſwoiey.
  10. Wſzytki śćieſzki Páńſkie ſą miłoſierdźie y práwdá / tym kthorzy ſtrzegą przymierzá y świádectw iego.
  11. Dlá imieniá twego Pánie odpuść niepráwoſći moiey / ábowiemći ieſt wielká.
  12. Kthoryż ieſt cżłowiek coby ſię báł Páná: á náucży go drogi ktorą má obráć.
  13. Duſzá iego w dobrách przemięſzkáwáć będźie / á pothomſtwo iego otrzymá w dźiedźictwo źiemię.
  14. Táiemnicá Páńſká wiádomá ieſt wſzythkim boiącym ſię iego / á przymierze ſwoie oznáymuie im.
  15. Ocży moie záwżdy podnoſzę ku Pánu / ábowiem on z ſieći wywiedźie nogi moie.
  16. Weyrzyż ná mię / á zmiłuy ſię nádemną / ábowiemćiem iá ieſt opuſzcżony y vtrápiony.
  17. Trápieniá ſercá mego rozmnożyły ſię / przeto od vćiſku mego wywiedź mię.
  18. Obácż vdręcżenie moie y prácą moię / á odpuſć wſzytki grzechy moie.
  19. Obácż też nieprzyiáćioły moie boć ich bárzo wiele / á máią mię w okrutney nienáwiſći.
  20. Strzeż duſze moiey / á wyrwi mię / bych nie był poháńbion gdyż w tobie vfám.
  21. Szcżyroſć moiá y wiernoſć moiá záchowywáią mię / ábowiem ćiebie ocżekáwám.
  22. Wybáẃże ty o Boże lud Izráelſki ze wſzytkich vćiſkow iego.

    Pſálm 26.
    ¶ 1. Dáwid z wielkiem vfániem modli ſię Pánu. 11. Oświádcżá ſię w ſwey niewinnośći. 4. Iż ſię ſtrzegł zgromádzeniá złoſćiwych. 8. A prágnął przyłęcżyć ſię do koſćiołá Bożego. 9. Proſi áby był wyięt od niepráwoſći.

  1. Dáwidow. Rozſądźże mię Pánie / ábowiemćiem chodźił w doſkonáłoſći mey / á gdyżem vfáł Pánu nie záchwieię ſię.
  2. Doświádcżáy mię Pánie y pokuſzáy / wywiedz ſię wnętrznoſći moich y ſercá moiego.
  3. Abowiem miłoſierdźie twoie ieſt przed ocżymá moimi / á chodźiłem w práwdźie twoiey.
  4. Nie záſiádáłem z ludźmi kłámliwemi / á z ludźmi obłudnymi nie miáłem towárzyſtwá.
  5. Nie náwidźiáłem zgromádzeniá złoſnikow / á nie ſiedźiáłem z niepobożnemi.
  6. Vmyłem w niewinnoſći ręce moie / á obchodźiłem w około Ołthárz twoy Pánie.
  7. Abych tobie cżynił chwáłę głoſem wielkim / á opowiedáł wſzytki cudá twoie.
  8. Vmiłowáłem Pánie mieſzkánie domu twego / y mieyſce przybythku chwáły twoiey.
  9. Nie przyłącżáyże miedzy grzeſzniki duſze moiey / áni miedzy morderze żywotá moiego.
  10. W kthorych ręku ieſt przewrotność / á práwicá ich pełná ieſt dárow.
  11. Aleć iá chodzę w doſkonáłoſći moiey / á dlá tegoż odkup mię / á zmiłuy ſię nádemną.
  12. Nogá moiá ſtánęłá w proſtoſći / á przetoż w zborzech będę błogoſłáwił Páná.

    Pſálm 27.
    ¶ 1. Dáwid lekce ſobie wáży nieprzyiáćioły ſwoie máiąc vfánie w Bogu. 4.y.9. Proſi pokornie Páná áby ſobie vcżynił mieſzkánie v niego. 6. Obiecuie cále przyſtác do Páná y iego chwálić. 14. Przywodźi też ku temu káżdego wiernego áby tákże cżynił.

  1. Dáwidow. Pán ieſt ſwiátłoſćią moią / y wybáwieniem moim y kogoż ſię báć będę: Pánći ieſt mocą żywotá mego / y kogoż ſię iá mám lękáć:
  2. Gdy ſię przećiwko mnie zbieżą złośnicy chcąc pożrzeć ćiáło moie / tedy ći ſprzećiwnicy y nieprzyiáćiele moi potkną ſię y vpádną.
  3. A choćiáż ſię też około mnie zátocżą obozem / przedſię ſię ich nie vlęknie ſerce moie / Y choćiáż wálká powſtánie przećiwko mnie / przedſię iá A w tym vfám.
      A To ieſt / iż Bog ieſt świátłoſćią moią y zbáwieniem moim.

  4. O iednem rzecż prośił Páná / o ktorą ieſzcże proſić będę / ábych mieſzkáł w domu Páńſkim po wſzytki dni żywotá mego / á iżbych oglądáł wdźięcżność Páńſką / y z pilnoſćią wypátrzył koſćioł iego.
  5. Abowiemby mię ſkrył w przybytku ſwoim cżáſu nieſzcżęſćiá / á záchowáłby mię ná ſkryte mieyſce przybytku ſwego / y wyſádźiłby mię ná ſkáłę.
  6. A teráz będźie wywyzſzoná głowá moiá nád nieprzyiáćioły moimi okolicżnymi / y będę w przybytku iego ſpráwowáł ofiáry z weſelem / á będę ſpiewáł y wykrzykáł Pánu.
  7. Vſłyſzże Pánie głos moy ktorymem ná ćię wołáł / á zmiłuy ſię nádemną y wyſłucháy mię.
  8. Serce moie rozmyſláło to coś ty roſkázáł / to ieſt / Szukáyćie oblicżnośći moiey: A przetoż iá Pánie będę ſzukáł oblicżá twego.
  9. Nie zákrywáyże odemnie twárzy twey / á nie odmiáthuy w gniewie ſłużebniká twego / Tyś był rátunkiem moim / nie opuſzcżáyże mię áni mię odſthępuy Boże zbáwieniá mego.
  10. Abowiem B oćiec moy y máthká moiá opuśćili mię / ále mię Pán przyiął.
      B Tu ná tym mieyſcu nie vſkárżá ſię ná rodźice ſwoie / ále cżyni przyrownánie ktorym okázuie dobrodźieyſtwo ktore wźiął od Páná przećiwko ktoremu przyrownáni y oćiec y mátká nic nie ſą.

  11. Náucż mię Pánie drogi twoiey á prowádź mię proſthą ſćieſzką dlá nieprzyiáćioł moich.
  12. Nie podáwáyże mię ná wolą nieprzyiáćiołom moim / ábowiemći powſtháli przećiwko mnie świádkowie fáłſzywi / y ći kthorzy zmyſláją potwárzy.
  13. C Bych był nie wierzył że mám oglądáć dobrotliwość Páńſką w źiemi żywiących / źleby o mnie było.
      C Pán obiecáł był Dáwidowi ſpokoyne Kroleſtwo y potomſtwu iego / cżemu on wierzył vfáiąc tey obietnicy iż miáł zyć też y wpoſrod náwięcſzego niebeśpiecżeńſtwá śmierći / ábowiem Bog nie ieſt kłámliwym.

  14. Mieyże tedy ocżekáwánie w Pánu / á zmocni ſię y vtwirdz ſerce twoie / á tákże ocżekáwáy Páná.

    Pſálm 28.
    ¶ 1. Wierny nápilniey o to prośi / áby nie zginął w kárániu niepobożnych. 4. Y prośi o pomſtę Bogá. 6. Dźiękuie Bogu zá wybáwienie ſwoie / á iż go podeprzeć rácżył.

  1. Dáwidow. Do ćiebie Pánie wołám mocy moiá / nie zátuláyże vſzu twych przedemną / bo ſnádź ieſli mi ſię nie ozowieſz / będę rownym thym co zſtępuią do grobu.
  2. Vſłyſzże głos prośb mych gdy wołám ku thobie / y gdy podnoſzę ręce moie do przybytku twego święte°.
  3. Nie porywáy mię ze złoſniki / y z tymi ktorzy broią złoſći / áni z tymi * ktorzy mowią cudnie z bliźnimi ſwymi / á myſlą źle w ſercách ſwoich.
      * Ierem.9.v.8.

  4. A Oddáyże im wedle ſpráw ich / y wedle złoſćiwych vcżynkow ich / oddáyże im wedle vcżynkow rąk ich á dáy im zápłáthę ich.
      A Thego ſobie ku przykłádu żáden bráć niemá chybáby duchem Prorockim wiedźiáł iáko y Dáwid tho co Pán vmyſlił vcżynić nád nieprzyiáćioły náſzemi / A wſzákoż niemá nás włáſná náſzá krzywdá ruſzáć iedno krzywdá Bożá.

  5. Abowiem nie obácżywáią ſpráw Páńſkich / áni ſpráw rąk iego / á przetoż ie popſuie / á nie B pobuduie ich.
      B To ieſt / żádnego potomſtwá po nich nie zoſtánie.

  6. Błogoſłáwionyć ieſt Pán / ábowiem wyſłucháł głoſu prośb mych.
  7. Pánći ieſth mocą moią y tárcżą moią / á w nim vfáło ſerce moie / y rátowáł mię / á przetoż rozweſeliło ſię ſerce moie / á w pieſni mey chwálić go będę.
  8. Pánći ieſt C mocą ich / y mocą wybáwieniá pomázáńcá ſwoiego.
      C O tych tu mowi ktorzy go rátowáli przećiw nieprzyiáćiołom iego ku otrzymániu zwyćięſtwá / kthorym nic nie przycżytá chwáły tylko ſámemu Bogu.

  9. Záchowáyże Pánie lud twoy / á błogoſłáw dźiedźictwu twoiemu / ſpráwuyże ie á wywyzſzáy áże ná wieki.

    Pſálm 29.
    ¶ 1. Nápominá wſzytki co zácnieyſze między ludźmi áby chwálili Páná y ſłużyli iemu. 3. Kthorego możnoſć znácżná ieſth w gromiech y w błyſkáwicách. 5. Thák iż ieſt ná poſtrách wſzythkim rzecżám ſtworzonym. 11. A záſie wſzytkim wiernym ſwoim ieſth łáſkáwym.

  1. Pſálm Dáwidow. Synowie możnych ludźi oddáwáyćie Pánu á oddáwáyćie mu chwáłę y moc.
  2. Oddáyćie Pánu cżeść powinną imieniowi iego / á chwálćie Páná ná zácnem á ſwiętym mieyſcu iego.
  3. A Głos Páńſki ieſt nád wodámi / á Bog chwálebny cżyni gromy / Pánći ieſt nád wodámi wielkimi.
      A W tych tu ſłowiech rozumie gromy gwáłtowne z ſwemi błyſkáwicámi y trzáſkiániem.

  4. Głos Páńſki ieſt mocny / á głos Páńſki wielmożny.
  5. Głos Páńſki tłucże Cedry / á Pán kruſzy Cedry Libáńſkie.
  6. A cżyni tho iż ſkákáć muſzą iáko ćielcy / á Libán y B Syrion iáko iednorożcżętá.
      B Ieſt cżęść gory Libánu / kthorá ſię zbiegá z źiemią świętą / á zowią ią też inácżey Hermon.

  7. Głos Páńſki wypuſzcżá płomień ogniſty.
  8. Głos Páńſki zátrząſá puſtyniámi / á przed głoſem Páńſkim drży puſzcá Kádes.
  9. Przed głoſem Páńſkim porzucáią łánie / y odkrywáią ſię láſy / á wſzyſcy w Koſćiele iego wyſłáwiáią iego chwáły.
  10. Pán włádnie náwáłnoſćiámi dżdżow / y będźie ſiedźiáł Pán áby krolowáł ná wieki.
  11. Pán dá moc ludowi ſwoiemu / á Pán będźie w pokoiu błogoſłáwił ludowi ſwoiemu.

    Pſálm 30.
    ¶ 2. Wyſłáwiá dobrotliwość Boſką: widząc iż ieſt wybáwion od thák wiele niebeſpiecżnoſći. 5. Nápominá wſzythki wierne áby tákże cżynili. 6. Okázuie iáko ieſt dobrotliwym / y iáko ſię ſpráwowáł przećiwko niemu / thák przed wybáwieniem iáko y potym.

  1. Pſálm ktory ieſth pieſnią * poſwięceniá Dáwidowego domu.
      * 1.Sámu.5.v.11.

  2. Wywyzſzáć ćię Pánie będę / ábowiemeś mnie też thy wywyzſzył / á niedáłeś poćiechy nieprzyiáćiołom moim nádemną.
  3. Pánie Boże moy wołáłem do ćiebie / y A vzdrowiłeś mię.
      A To ſię má rozumieć o przeſládowániu Abſálomowē / gdy Dáwid iákoby znowu był poſtáwionem Krolem / iákoby rzekł / Tyś mię wybáwił z wielkiego vtrápieniá.

  4. Pánie wywiodłeś duſzę moię z grobu / á przywroćiłeś mi żywoth miedzy tymi ktorzy do grobu zſtępuią.
  5. Spiewáyćież Pánu miłoſierni iego / á obchodźćie ſwiętą pámiątkę iego.
  6. B Abowiem popędliwość iego przemiiá w okámgnieniu / ále łáſká iego długo trwá / iż choć w wiecżor będźie płácż / wſzákże ráno weſele.
      B Gdy kárze ſwe wierne thedy nie thylko wdźięcżne káránie dopuſzcżá ále też nátychmiáſt bywá vbłágán / á záſię długo im folguie.

  7. A gdym iá był w ſzcżęſćiu moim: mowiłem / Nie będę wzruſzon ná wieki.
  8. Abowiem Pánie według twey dobrey woley vmocniłeś C gorę moię / ále iákoś ſkoro zákrył oblicże ſwoie zátrwożonem ieſt.
      C To ieſt / doſtoieńſtwo Krolewſkie.

  9. Tedy ku tobie Pánie wołáłem / á modliłem ſię Pánu / ták mowiąc.
  10. Coż ieſt zá pożytek we krwi moiey / choćiáżbych zſtąpił y do grobu: Yzáli ćię proch chwálić będźie: á izáli on práwdę twą opowiedáć może.
  11. Wyſłucháyże Pánie / á zmiłuy ſię nádemną / bądźże Pánie rátunkiem moim.
  12. Nátychmiáſteś ty odmienił płácż moy w thániec / odpáſáłeś ze mnie wor á oblokłeś mię w rádość.
  13. A przetoż thobie będźie ſpiewáł D ięzyk moy / áni vmilknie: Pánie Boże moy będę ćię chwálił áże ná wieki.
      D W Zydowſkim ſtoi / chwáłá moiá.

    Pſálm 31.
    ¶ 2. Dáwid oblężony od Sáulá w puſzcży Máon / iáko o tym nápiſáno ieſth w kſięgách pirwſzych Sámuelowych w kápi.23. gdźie będąc vtrápiony wołá ku Pánu. 5.y.10. Oznáymuie mu wielkie niebeſpiecżeńſtwo w ktorym ieſth. 18. Pothym ſię vſkárżá ná nieprzyiáćioły ſwoie. 20. Vfá w dobrotliwośći Boſkiey / á wſzytki wierne nápominá áby też tákże cżynili.

  1. Przednieyſzemu nád śpiewáki pſálm Dáwidow.
  2. W thobie vfám Pánie / niechże nie będę záwſtydzon ná wieki / á wybáẃ mię w ſpráwiedliwośći twoiey.
  3. Nákłoń ku mnie vchá twego / á wybáẃ mię co nárychley: bądźże mi iáko mocná ſkáłá / y domem obronnym ábyś mię záchowáł.
  4. Abowiemeś ty ieſt ſkáłą y obroną moią / á przethoż wiedź mię y prowádź dlá imieniá twego.
  5. Wybáẃ mię z ſieći ktorą przedemną zákryto / ábowiem ty ieſteś mocą moią.
  6. * W ręce twoie porucżám duchá mego / odkupże mię Pánie Boże práwdźiwy.
      * Luk.23.v.46.

  7. Miáłem w nienáwiśći ty ktorzy ſię páráli prożnoſćiámi / álem w tobie vfáł Pánie.
  8. Będę ſię rádowáł y weſelił w miłoſierdźiu twoim / ábowiemeś ty obácżył vtrápienie moie / á poznáłeś duſzę moię w iákowym ieſth vćiśnieniu.
  9. Y nie zámknąłeś mię w ręku nieprzyiáćielá / áleś wywiodł ná przeſtrzeńſtwo nogi moie.
  10. Zmiłuyże ſię nádemną Pánie / ábowiemem ieſt w vtrápieniu / ták iż oko moie / duſzá moiá / y żywoth moy zwiotſzáł od żáłośći.
  11. Vſtáło od boleśći zdrowie moie / á látá moie od wzdychániá / ſiły moie vſtáły dlá A grzechu mego / á koſći moie poprochniáły.
      A Abo prze ćięſzkość boleſći ktorą ćierpię.

  12. Byłem w poháńbieniu v wſzech nieprzyiáćioł moich / á thym więcey v ſąſiád moich / y ná poſtrách znáiomym moim / kthorzy vyzráwſzy mię vćiekáli odemnie.
  13. Wypádłem z pámięći w ſercách ludzkich iáko vmárły / ſtáłem ſię iáko nácżynie zgniłe.
  14. Abowiemem ſłyſzáł ſromocenie od wielá ich / á ſtrách około mnie zewſąd / gdy ſię rádźili ſpołu przećiwko mnie / myſląc iákoby mi odięli zdrowie moie.
  15. Alem iá Pánie w thobie vfáł / á mowiłem iżeś ty ieſt Bog moy.
  16. W ręku thwoich ſą B cżáſy moie / wyrwiż mię thedy z rąk nieprzyiáćioł moich / od tych ktorzy mię przeſláduią.
      B To ieſt ſtán moy.

  17. Obiáśńże oblicże twoie nád ſłużebnikiem twoim / á wybáẃ mię dlá miłoſierdźiá twego.
  18. Pánie niecháyżeć poháńbion nie będę / ábowiemem ćię wzywáł / ále niepobożni niecháy ſię záwſtydáią / niecháy będą pohámowáni w grobie.
  19. Niecháy że zámilkną wárgi kłámliwe / ktore mowią przećiwko ſpráwiedliwemu rzecży hániebne z hárdoſćią y z wzgárdzeniem.
  20. O iáko ſą wielkie dobrá twoie / ktoreś ty záchowáł boiącym ſię ćiebie / á ktoreś ſpráwił przed ſyny ludzkiemi tym ktorzy vfáią w tobie.
  21. Zákryłeś ie ná mieyſcu táiemnym oblicżá twego od C vrągániá ludzkiego / záchowywáſz ie iáko w przybythku przed ſwárliwemi ięzyki.
      C Abo hárdoſći.

  22. Błogoſłáwionyć ieſt Pán / ábowiem on mnie ſpráwił dźiwne miłoſierdźie ſwoie / nie inák iáko w mieſćie obronnem.
  23. Ale gdym prętko vćiekáł mowiłem: Odrzuconem ieſt od ocżu twych wſzákożeś ty wyſłucháł głoſu modlitwy moiey gdym wołáł ku tobie.
  24. Rozmiłuyćież ſię Páná wſzyſcy miłoſierni iego / ábowiem Pán ſtrzeże wiernych / á oddáwá ſowitho hárdźie ſię ſpráwuiącemu.
  25. Zmocnićież ſię wſzyſcy ktorzy vfáćie w Pánu / á on vmocni ſerce wáſze.

    Pſálm 32.
    ¶ 1. Gdyż cżęſto kroć Dáwid doświádcżáł dobrotliwoſći páńſkiey przećiw ſobie / tedy teráz z wołániem wyznáwá / w cżym ieſt ſpráwiedliwoſć y ſzcżęſćie ludzkie położone / y ktorymby iey obycżáiem doſtáć miáł / To ieſt w odpuſzcżeniu grzechow y w práwdźiwem ich poznániu. 9. Potym nápominá niepobożne ku vznániu / á pobożne ku weſelu.

  1. Dáwidowe A Máſkil. * Szcżęśliwy ten ieſt ktoremu ieſt odpuſzcżone przeſtępſtwo / á ktorego grzech ieſt zákryty.
      A Ieſt przezwiſko ták rzecżoney pieśni / przeto iż z tąd cżłowiek zrozumiewá / y ſtháwá ſię mędrſzym z náuk ktore ſą w tey pioſnce wyráżone.

      * Rzym.4.v.7.

  2. Błogoſłáwiony ieſth cżłowiek ktoremu Pán nie pocżytá złoſći / á niemáſz zdrády w duchu iego.
  3. Gdym przez cáły dźień ábo milcżáł ábo wołáł z wzdychániem / zwiotſzáły B koſći moie.
      B To ieſt / ſiły moie zniſzcżáły choćiáżem wołáł ku Pánu w tákowey boleſći.

  4. Gdyż we dnie y w nocy oćiążoná ieſt nádemną ręká twoiá / á cżerſtwość moiá obroćiłá ſię w ſuſzą letnią / Selá.
  5. A przetoż grzech moy oznáymiłem tobie / á złoſći moiey nie kryłem / Mowiłem: Wyznám przećiwko ſobie złoſći moie Pánu / á tyś odpuſćił winę grzechu moiego / Selá.
  6. A dlátegoż káżdy miłoſierny będźie ſię modlił ku tobie ná ten cżás gdy ćię náleść może: A choćiáż C zbiorą powodźi wod wielkich / przedſię nie przyidą do niego.
      C To ieſt / by w náwięcżſzych niebieśpiecżeńſtwách cżłowiek on nie będźie zátłumionym.

  7. Tyś ieſt pochronką moią / á będźieſz mię ſtrzegł od vćiśnieniá / y ogárnieſz mię D pioſnkámi wybáwieniá / Selá.
      D Tho ieſt / ogárnieſz mię tákowym weſelem iákim ſię rádowáć zwykli ći ktorzy bywáią od nieprzyiáćioł wybáwieni.

  8. Dámći zrozumieć / y náucżę ćię drogi po ktorey chodźić będźieſz / á okiem ſwym poprowádzę ćiebie.
  9. Nie bądźćież iáko koń / ábo muł / ktorzy nie máią rozumu / á ktorych gęby vzdą y wędźidłem hámuią / áby ſię ná ćię nie porywáli.
  10. Ná złośniká przypádną wielkie boleſći / ále vfáiącego w Pánu ogárnie miłoſierdźie.
  11. Weſelćież ſię w Pánu / á ráduyćie ſię ſpráwiedliwi / á ráduyćie ſię wſzyſcy ktorzy ieſteśćie ſercá ſzcżyrego.

    Pſálm 33.
    ¶ 1. Náprzod vpominá wierne ku chwále y boiáźni Páńſkiey / á iżby w nim zupełne vfánie pokłádáli. 6. A to w krotkim wyſłáwiániu dźiwnych ſpráw iego. 11. Ktore ſą pełne práwdy / ſpráwiedliwoſći / mocy y dobroći. 14. Od ktorego ſámego zbáwieniá ocżekáwáć mámy / á nie od ſtworzeniá żádnego. 20. Potym ſię modli áby ſię mu tho wſzytko dźiáło wedle wiáry iego.

  1. Spiewájćie ſpráwiedliwi z weſelem Pánu / ábowiem godná rzecż ieſt chwálić go ludźiom ſzcżyrym.
  2. Chwálćież Páná ná A hárfie / ſpiewáyćież mu przy ſkrzypicách y przy inſtrumenćie o dźieſiąći ſtrunách.
      A Thy Insfrumenthy muzyki o ktorych tu przypominá y ná wielu mieyſcách w pſálmiech záleżáły ná ćwicżenie zákonne / A przetoż zwycżáy ich má być oddálon od zebrániá Krzeſćiiáńſkiego / iáko kádzeniá y świece / Abowiem w tym zgromádzeniu wiernych Pán Bog má być chwálon ſercem y ięzykiem rozumiánym. O cżym pátrz w 1. do Korin.14. Ale oprocż zgromádzeniá ſłuſzny zwycżáy ich może być záchowán.

  3. Spiewáyćież mu pioſnkę nową / á krzycżćie głoſem wyſokim śpiewáiąc.
  4. Abowiem ſłowo Páńſkie ieſth práwdźiwe / á káżdá ſpráwá iego ieſt wierná.
  5. Kochá ſię w ſpráwiedliwoſći y w ſądźie / á miłoſierdźiá Páńſkiego pełná ieſt źiemiá.
  6. * Ná ſłowo Páńſkie ſtáły ſię niebioſá / á wſzythki záſthępy ich ná tchnienie vſt iego.
      * W 1.Mo.1.v.6.

  7. Zbieráiąc wody Morſkie iákoby ná iednę gromádę / á kłádąc przepáſći iákoby do ſkárbu.
  8. Niecháyże ſię Páná boi wſzytká źiemiá / á niecháy ſię go lękáią wſzyſcy mieſzkáiący ná świećie.
  9. Abowiem on rzekł y ſtáło ſię / on roſkázáł á wnet ták było.
  10. Pán roſpráſzá rády národow / á wniwecż obrácá myſli ludzkie.
  11. Ale rádá Páńſká trwá ná wieki / á myſli ſercá iego trwáią po wſzytki cżáſy.
  12. O iáko ieſt ſzcżęſliwy ten národ ktoremu Pán ieſt Bogiem iego / á národ kthory on ſobie w dźiedźictwo obráł.
  13. Páthrzy Pán z niebá / y widźi wſzytki ſyny ludzkie.
  14. B Poglądá z mieyſcá mieſzkániá ſwego ná wſzytki mieſzkáiące ná źiemi.
      B To mieyſce okázuie nám / iż ſám Bog ieſt ſpráwcą wſzytkiego świátá.

  15. Abowiemći on ieſt kthory ſpołu ſpráwił ſerce ich / obácżáiąc wſzytki ſpráwy ich.
  16. Krol nie będźie wyzwolon wielkoſćią woyſká / á mocárz nie vydźie w wielkiey mocy ſwoiey.
  17. Omyłkáć ieſt koń ku rátunkowi / á żádnego nie wyrwie w wielkoſći mocy ſwoiey.
  18. Ale oko Páńſkie ieſt nád thymi ktorzy ſię go boią / y nád vfáiącemi w miłoſierdźiu iego.
  19. Aby wyrwáł od śmierći duſze ich / á pożywił ie cżáſu głodu.
  20. A przetoż duſzá náſzá ocżekáwá Páná / ábowiem on ieſth rátunek náſz y tárcż náſzá.
  21. Záiſteć w nim rozweſeli ſię ſerce náſze / ábowiem vfámy w świętym imieniu iego.
  22. Niecháyże miłoſierdźie thwoie Pánie będźie nád námi / thák iáko my vfámy w tobie.

    Pſálm 34.
    ¶ 2. Dáwid będąc wybáwin od Krolá Getſkiego śpiewá ten pſálm. 4. Wzywá káżdego áby toż cżynił á báł ſię Páná. 7. Okázuiąc iákie ſą iego dobroći przećiwko temu ktory ſię go boi. 17. A záſię iego ſrogość przećiw tym ktorzy im gárdzą.

  1. Dáwidow / * gdy ſobie odmienił poſtáwę przed Abimelechem / á on go od ſiebie wygnáł / iż odſzedł precż.
      * 1.Sámu.21.v.13.

  2. Będę chwálił Páná ná káżdy cżás / á chwáłá iego záwżdy będźie w vſćiech moich.
  3. Duſzá moiá w Pánu ſię chłubić będźie / co vſłyſzáwſzy pokorni rozweſelą ſię.
  4. Wyſłáwiáyćież zácnie Páná zemną / á wywyzſzáymy imię iego ſpołecżnie.
  5. Szukáłem Páná / á wyſłucháł mię / y wyrwáł mię od wſzytkich ſtráchow moich.
  6. Ci ktorzy ku niemu poglądáią / będą oświeceni / á oblicżá ich nie będą záwſtydzone.
  7. Then A vbogi wołáł / á Pán go wyſłucháł / y záchowáł go od wſzytkiego vtrápieniá iego.
      A To ieſt / Dáwid nędznie vtrápiony.

  8. Anioł Páńſki zátácżá oboz około tych kthorzy ſię go boią / y wyrywá ie.
  9. Skoſztuyćież á obácżćie iáko ieſt dobry Pán / á ſzcżęſliwy to cżłowiek ktory w nim vfá.
  10. Boyćież ſię Páná ſwięći iego / ábowiemći żádnego niedoſthátku nie cżuią ktorzy ſię go boią.
  11. Lwiętá będą w niedoſtátku ćierpieć głod / ále ći ktorzy ſzukáią Páná w żádney rzecży B nie vćierpią niedoſtátku.
      B Práwdáć iż Pán Bog wiele dopuſzcżá ná wierne ſwoie / á wſzákoż ich nigdy nie opuſzcżá bez rátunku.

  12. Zeydźćież ſię ſynowie á ſłucháyćie mię / náucżę wás boiáźni Páńſkiey.
  13. * Ktoryż ieſth mąż thákowy co chce długo żyć / á kthory ſię kochá w długim zdrowiu áby C widźiáł dobrá:
      C Iákoby rzekł / ieſtli kthory coby chćiáł oglądáć ſzcżęſćie práwdźiwe / gdyż tu má káżdy náukę iáko go doſtąpić má.

      * 1.Piotr.3.v.10.

  14. Strzeż ięzyká twego od złośći / á wárg twoich od mowy zdrádliwey.
  15. Odchyl ſię od złego / á cżyń dobrze / ſzukáy pokoiá á idź zá nim.
  16. † Ocży Páńſkie ſą nád ſpráwiedliwymi / á vſzy iego ku wołániu ich.
      † Ekle.15.v.20.

  17. Ale D oblicże Páńſkie przećiwko tym ktory broią złoſći / áby wykorzenił pámiątkę ich z źiemie.
      D To ieſt gniew.

  18. Spráwiedliwi wołáią á wyſłucháwá ich Pán / wyimuie ie y ze wſzytkich trudnoſći.
  19. Pán ieſt bliſkim tym ktorzy ſą ſercá ſkruſzonego / á záfráſowáne w duchu záchowywá.
  20. Wieleć má nieſzcżęśćiá ſpráwiedliwy / á wſzákoż od wſzytkiego wyrywá go Pán.
  21. Strzegąc wſzytkich E kośći iego / thák iż ſię by iedná z nich nie ſkruſzy.
      E Ty ſłowá zgádzáią ſię z onymi ſłowy Kryſtuſowemi ktore mowi Lukáſz.12. iż wſzytki włoſy policżone ſą ná głowie wáſzey áby y ieden z nich nie zginął.

  22. Ale złośniká zátráći złość / á ći ktorzy máią ſpráwiedliwego w nienáwiſći / będą ſpuſtoſzeni.
  23. Odkupi Pán zdrowie ſług ſwoich / á wſzyſcy kthorzy w nim vfáią / nie będą poborzeni.

    Pſálm 35.
    ¶ 1. Pilniuchno ſię modli Pánu áby bronił ſpráwiedliwośći iego. 4. A iżby przećiwnicy iego kthorzy go ták ſrodze trápili / byli poháńbieni y wywroceni / ieſliby w tey złośći vpornie trwáli ktorą tu wypiſuie. 9. Pobudzá ſię ſám ku chwáłám Páńſkim. 18. A opowiádá ſię że imię iego iáwnie chce wyſláwiáć.

  1. Dáwidow. Pánie krzywdę moię weźmi ná ſię / A przećiwko thym ktorzy ſię wádzą ze mną / á wálcż przećiwko tym kthorzy wálcżą przećiwko mnie.
      A Ty ſłowá ſą przećiwko onym potwárcom ktorzy byli ná dworze Sáulowym / á kthorzy poduſzcżáli y ine z ludu przećiw Dáwidowi fáłſzywemi obmowámi.

  2. Porwi tárcż y rodellę / á powſtáń ná rátunek moy.
  3. B Dobądź ſzefeliná twego / á záſtáw ſię ná drodze przećiwko thym ktorzy mię przeſláduią / rzecżże duſzy moiey / iáćiem ieſt wybáwieniem twoiem.
      B Tu zbroią widomą wypiſuie nám Dáwid moc niezwyćiężoną Bogá niewidomego.

  4. Niecháy będą poháńbieni / á niecháy ſię záſromáią ktorzy ſzukáią duſze moiey / á ći kthorzy mi źle myſlą / niecháć tył podádzą á zoſtáną bezecnymi.
  5. Niecháy będą iáko plewy pirzcháiące przed wiátrem / á Anioł Páńſki niecháy ie roſproſzy.
  6. Drogá ich niech będźie ćiemná y ſliſká / á niecháy ie goni Anioł Páńſki.
  7. Abowiem bez mey niewinnośći zákryli przedemną ná doł ſieći ſwoich / á bez przycżyny wykopáli doł ná duſzę moię.
  8. Niecháy náń prźiydźie vpádek o ktorym nie wie / á ſieć kthorą zákrył niecháy go ſámego poimá / y niecháy wpádnie w tenże doł.
  9. Ale duſzá moiá niecháy ſię rozráduie w Pánu / á niecháy ſię rozweſeli w wybáwieniu iego.
  10. Tedy rzeką wſzytki C koſći moie: Y ktoż ieſt Pánie tákowym iáko ty: ktory wyrywá vtrápionego od mocnieyſzego nádeń / á vbogiego y niedoſtátecżnego od drápieżce.
      C To ieſt / wſzytki moie zmyſły ábo ſiły.

  11. Powſtáli ſwiádkowie fáłeſzni á pytháli mię o tym o cżymem iá nie wiedźiáł.
  12. Oddáwáli mi złem zá dobre / á ſtáráli ſię iákoby mię zbáwili zdrowiá mego.
  13. Alem ſię iá gdy oni chorowáli obłocżył w wor / á trápiłem poſthem duſzę ſwoię / y modliłem ſię zá nimi iáko ſám zá ſię.
  14. Spráwowáłem ſię iáko z przyiáćielem y z brátem moim / á chodźiłem ſchyliwſzy ſię iáko ten ktory chodźi w żáłobie po mátce.
  15. Ale oni z choroby moiey weſelili ſię / y zebráli ſię ná mię / ták iż y nápodleyſzy miedzy nimi zgromádźił ſię przećiwko mnie / á iám nie wiedźiáł / ſzárpáli mię á nie przeſtáwáli.
  16. D Z pochlebcámi y z ſzyderzmi ktorzy brzuchowi folguią zgrzytáli zębámi przećiwko mnie.
      D Tu przypominá dworzány Sáulowe / ktorzy ná bieſiádách ſwoich o śmierći Dáwidowey rádźili.

  17. Y długoż Pánie ná to pátrzáć będźieſz: Wyrwiſz duſzę moię od vpádku ich / á ode lwow opuſzcżony żywot moy.
  18. Będę ćię ſłáwił w wielkim zgromádzeniu / á miedzy ludem możnym chwálić ćię będę.
  19. Niecháyże ſię nie ráduią nieprzyiáćiele moi nie ſłuſznie / * á ći ktorzy mię máią w nienáwiſći bez przycżyny niecháy nie mrugáią okiem.
      * Ián.15.v.25.

  20. Abowiem nie mowią przyiáćielſkie / owſzem przećiwko pokornym ná źiemi zdrádliwe ſłowá zmyśláią.
  21. Rozdárli przećiwko mnie gębę ſwą mowiąc: Ehey E Widźiáłoć oko náſze.
      E To ieſt / cżegochmy prágnęli áby Dáwid vpádł y zginął.

  22. O Pánie widźiáłeś to / nie milcżże tego / á nie oddáláy ſię Pánie ode mnie.
  23. Obudźże ſię / á ocuć ná ſąd moy o Boże y Pánie moy / á obácż moię rzecż.
  24. Oſądźże mię wedle ſpráwiedliwoſći twoiey Pánie Boże moy / áby ſię nie weſelili ze mnie.
  25. Aby nie mowili w ſercu ſwoim / Tegoćiechmy prágnęli / á iżby nie rzekli iżechmy go pożárli.
  26. Niecháyże będą poháńbieni y záwſtydzeni ſpołu ſię weſelący z nieſzcżęſćiá me° / á ći ktorzy ſię chłubią przećiwko mnie niecháy będą wſtydem y ſromotą ogárnieni.
  27. Ale ći kthorzy ſię kocháią w ſpráwiedliwoſći moiey / niecháy ſię rozweſelą y rozráduią / á niecháy vſtáwicżnie mowią: Niech Pán będźie wywyzſzon ktory życży pokoiu ſłużebnikowi ſwemu.
  28. Tedy ięzyk moy będźie rozſłáwiáł ſpráwiedliwość thwoię y chwáłę twoię ná káżdy dźień.

    Pſálm 36.
    ¶ 2. Dźiwuie ſię wielkiey dobrothliwoſći Páńſkiey ktorá wſzędy rozlicżná ieſt / ták iż też y ludźie złoſćiwi cżuią ią nád ſobą / Przythym wyſłáwiá iáko pobożni cżuią nád ſobą dobrotliwość Boſką / y proſi Bogá áby chćiáł dłużey dobrotliwość ſwą oznáymowáć tym ktorzy go znáią / y záchowáć ie od gwáłtu ludźi nie pobożnych / ktorych vpádek opowiedá.

  1. Przednieyſzemu nád śpiewáki Dáwidá ſługi Páńſkiego.
  2. Ták mi powiedá ſerce moie o złoſći niepobożnego iż niemáſz boiáźni Bożey przed ocżymá iego.
  3. Abowiem ſobie pobłáżá ſám przed ſobą / áż znáydźie złość ſwoię ktorá ieſt godná nienáwiſći.
  4. Słowá vſt iego ſą fáłſz y zdrádá / á przeſtháł rozumieć y dobrze cżynić.
  5. Rozmyſlá złość ná łożu / á ſthoi podle drogi niedobrey / y nie brzydźi ſię złoſćią.
  6. O Pánie toć miłoſierdźie twoie ieſt áż do niebá / á práwdá thwoiá áż pod obłoki.
  7. Spráwiedliwość twoiá ieſt iáko gory wyſokie / á ſądy twoie iáko przepáſći wielkie / á ty Pánie záchowywáſz ták ludźi iáko y zwierzętá.
  8. O Boże iákoż ieſt zácne miłoſierdźie twoie / á ſynowie ludzcy vfáią pod ćieniem ſkrzydeł twoich.
  9. Będą náſyceni z obfitoſći domu twego / á z rzeki roſkoſzy twoiey dáſz im pić.
  10. Abowiem v ćiebie ieſt źrzodło żywotá / á w świátłoſći twoiey oglądámy oświecenie.
  11. Przedłuż że miłoſierdźiá twego tym ktorzy ćię poznáwáią / á ſpráwiedliwoſći twoiey nád tymi ktorzy ſą ſercá práwego.
  12. Strzeż że áby dáley hárdźi nie przyſtępowáli ku mnie / á ręká złośnikow niecháy mię nie ſpychá z mieyſcá moiego.
  13. Támći vpádli oni kthorzy broili złoſći / iż zepchnieni powſtháć nie mogli.

    Pſálm 37.
    ¶ Niemámy ſię vchyláć z ſpráwiedliwey drogi dlá docżeſnego ſzcżęſćiá złośnikow / y vtrápieniá ludźi pobożnych / Y nápominá nás ábyſmy w ćierpliwoſći ocżekáwáli roznego dokońcżeniá pobożnych y niepobożnych / A przez ſpołecżne przyrownánie vkázuie / iż choć złośnicy zácnie bywáią wywyzſzeni / á wſzákoż prętko vpádáią / y z gruntu wykorzenieni bywáią / Wierni záſię choćiáż ná cżás bywáią vtrápieni rozmáitym nieſzcżęſćiem / á wſzákoż iednák cżáſu ſwego bywáią wybáwieni / y otrzymáwáią vżywánie dobr náwyzſzych.

  1. Dáwidow. * Nie wzruſzáy ſię dlá złośnikow / á nie bądź záwiſny tym kthorzy broią złoſći.
      * Przyp.23.v.17. y 24.v.1.

  2. Abowiem prętko vwiędną iáko ſiáno / á nátychmiáſt vſchną iáko źieloná tráwá.
  3. Ale vfáy w Pánu / á cżyń dobrze / mieſzkáyże ná źiemi / á będźieſz żywion w práwdźie.
  4. Kocháy ſię w Pánu / á dáć to cżego pożądá ſerce twoie.
  5. Spuſć ná Páná twe ſpráwy / y vfáy w nim / á onći to ſpráwi.
  6. Y wywiedźie ſpráwiedliwoſć twą iáko świátłoſć / á práwo thwe iáko południe.
  7. Ocżekáwáy Páná ćierpliwie y vfáy w nim / á nie wzruſzáy ſię przećiwko temu ktoremu ſię ſzcżęſći w iego ſpráwách / y przećiwko cżłowiekowi ktory cżyni obrzydłoſći.
  8. Przeſtháń od gniewu / á opuść popędliwość / á nie thowárzyſz ſię z tymi z kthoremi byś co źle cżynić miáł.
  9. Abowiem złoſnicy będą wykorzenieni / ále ći ktorzy ocżekáwáią Páná / otrzymáią w dźiedźictwo źiemię.
  10. Ieſzcże w krothkim cżáſie áżći nie máſz złoſniká / á poyzryſz ná mieyſce iego / áno go nie máſz.
  11. * Ale pokorni będą dźiedźicżyć ná źiemi / y rozkocháią ſię w wielkim pokoiu.
      * Mát.5.v.4.

  12. Zmyſlá złoſnik przećiwko ſpráwiedliwemu / á zgrzytá náń zębámi ſwemi.
  13. Ale Pán śmieie ſię z niego / ábowiem widźi że przychodźi dźień iego.
  14. Dobyli złoſnicy miecżá / á náćiągnęli łuk ſwoy ná vpádek vbogiego y niedoſtáthecżnego / á iżby mordowáli tych co idą proſtą drogą.
  15. Ale miecż ich przeniknie ſerce ich / á łuk ich będźie złámán.
  16. Lepſzá ieſt trochá ſpráwiedliwego / á niż bogáctwá wielá niepobożnych.
  17. Abowiem rámioná złośnikow będą pokruſzone / ále ſpráwiedliwe Pán podpomágá.
  18. Pán ſwiádom A cżáſu wſzytkich tych ktorzy ſą niewinni / á dźiedźictwo ich zoſtánie ná wieki.
      A To ieſt wie Pán w iákich ſą niebeśpiecżeńſtwách vſtáwicżnie / á przytym y o ráthunku kthory im potrzebny ieſt.

  19. Nie będą záwſtydzeni cżáſu nieſzcżęſćiá / y owſzem będą náſyceni cżáſu głodu.
  20. Ale złoſnicy poginą / y nieprzyiáćiele Boży będą zniſzcżeni iáko tłuſthoſć bárániá / á wniwecż ſię z dymem obrocą.
  21. Pożycżá złoſnik y nie wrácá / ále ſpráwiedliwy rozdáwá y dáruie.
  22. Abowiem ktorzy ſą błogoſłáwieni od niego / otrzymáią dźiedźictwo źiemie / á przeklęći od niego będą wykorzenieni.
  23. Poſtąpieniá cżłowiecże bywáią ſpráwowáne od Páná / á vpodobá mu ſię drogá iego.
  24. Gdy ſię powáli nie ſtłucże ſię / ábowiem Pán podpierá rękę iego.
  25. † Młodźieniáſzkiemem był y zſtárzáłem ſię / á nie widźiáłem ſpráwiedliwego áby miáł być opuſzcżon / áni B potomſtwo iego áby nábywáło chlebá.
      B Ieſt to docżeſne błogoſłáwieńſtwo nieuznáwáć niedoſtátku żádnego / á obietnicá tá wypełniá ſie wiernym od Páná / A ná wſzytkiem bywá dáná ile ktoremu z nich potrzebá.

      † Ekle.2.v.12.

  26. Ná káżdy dźień rozdáwá y pożycżá / á potomſtwo iego ieſt w błogoſłáwieńſtwie.
  27. Przeſtháńże od złoſći á cżyń dobrze / á będźieſz mieſzkáł ná wieki.
  28. Abowiem Pán miłuie ſąd / á nie opuśći miłoſiernych ſwoich / ále ná wieki będźie ich ſtrzegł / á pothomſtwo złośnikow wykorzeni.
  29. Spráwiedliwi otrzymáią dźiedźictwo źiemie / y będą w niey mieſzkáć ná wieki.
  30. ♀ Vſtá ſpráwiedliwego będą opowiádáć mądrość / á ięzyk iego będźie roſpráwowáł ſąd.
      ♀ Ezái.51.v.7.

  31. Zákon Bogá iego ieſt w ſercu iego / á dlá tegoż nie záchwieią ſię nogi iego.
  32. Vpátruie niepobożny ſpráwiedliwego / y ſzuká iákoby go zábił.
  33. Ale Pán niepodá go w ręce iego / á gdy go ſędźić będą / niepodá ná ſkázánie.
  34. Ocżekáwáyże Páná y ſtrzeż drogi iego / á on ćię wywyzſzy / y otrzymáſz w dźiedźicthwo źiemię / á będźieſz páthrzáł ná niepobożne gdy wytráceni będą.
  35. Widźiáłem złośniká moznego / á źielenieiącego ſię iáko drzewo bobkowe.
  36. Ale zginął / á nie oſtáł ſię / y ſzukáłem go / álem go nie mogł náleść.
  37. Obácż cżłowieká niewinnego / á przypátrz ſię cżłowiekowi vprzeymemu / ábowiem dokońcżenie tákowego cżłowieká ieſt pokoy.
  38. Ale przeſtępcy będą ſpołu roſproſzeni / á oſtátki złośnikow będą wykorzenione.
  39. Wſzákoż wybáwienie ſpráwiedliwych będźie od Páná / ktory ieſt mocą ich cżáſu vćiśnieniá.
  40. A podpomágá ie Pán / y wyrywá ie / wybáwiá ie od niepobożnych y záchowywá / przetho iże w nim vfáli.

    Pſálm 38.
    ¶ 2. Dáwid gdy był vćiſnion wielkiem vtrápieniem dlá złoſći ſwey / vſkárżá ſię przed Pánem ná iego ſąd ſrogi. 12. Przytym ná niewiárę przyiáćioł. 13. A ná okrućieńſtwo nieprzyiáćioł. 11.14. A wyznáwá iż iuż práwie ſię nie cżuie przed wielkoſćią niepráwoſći ſwych. 16. Kthemu wſzythko ſwoie vfánie y rátunek przypuſzcżá ná Páná. 22. A prośi pokornie o wſpomożenie iego.

  1. Pſálm Dáwidow ku A przypominániu.
      A To ieſt ku przywodzeniu ná pámięć łáſki Bożey nád grzechy náſzemi.

  2. Nie kárz mię Pánie w gniewie twym / á nie ſroż ſię nádemną w popędliwośći twoiey.
  3. Abowiem ſtrzáły twoie vtknęły we mnie / á ręká twoiá ieſt położoná ná mnie.
  4. Niemáſz nic cáłego w ćiele moim dlá rozgniewániá twego / á niemáſz odpocżynku kośćiám moim dlá grzechu moiego.
  5. Abowiem niepráwoſći moie przyſzły ná głowę moię / á iáko brzemię ćięſzkie obćiążyły mię.
  6. B Wrzody me záśiniáłe zbotwiáły / y popſowáły ſię dlá C głupſthwá moiego.
      B W tych ſłowiech okázuie vſtháwicżny á bárzo długi bol ſwoy.
      C To ieſt iżem ſię dáwáł vwodźić roſkoſzám ćieleſnym / iáko głupi ludźie kthorzy ſię w nich kocháią.

  7. Skurcżyłem ſię y ſkrzywił bárzo / á przes cáły dźień chodźiłem ſmętny będąc.
  8. Abowiem biodrá moie pełne ſą zápáleniá / á niemáſz nic zdrowiá w ćiele moim.
  9. Zemdláłem y ſkáźiłem ſię bárzo / á rycżáłem przed ſtrfożeniem ſercá mego.
  10. Pánie wſzythká chuć moiá ieſth przed tobą / á wzdychánie moie nie ieſt táiemne tobie.
  11. Serce moie drży / y moc moiá opuſćiłá mię / á owſzem iáſnośći ocżu moich niemáſz przy mnie.
  12. Przyiáćiele moi / y thowárzyſze moi z dáleká ſtánęli widząc chorobę moię / á powinowáći moi ſtáli z dáleká.
  13. Rozćiągnęli ſidłá ći ktorzy cżyháli ná duſzę moię / á ktorzy ſzukáli nieſzcżęśćiá mego / złośćiwie mowili zmyſlájąc zdrády vſtáwicżnie.
  14. Alem iá iáko głuch nie ſłyſzáł / á iáko niemy nie otworzyłem vſt moich.
  15. Y zſtáłem ſię iáko cżłowiek ktory nic nieſłyſzy / á iáko ten kthory roſpráwy żádney niemá w vśćiech ſwoich.
  16. Abowiem w thobie vfám Pánie / á ty ſię mnie ozowieſz o Pánie Boże moy.
  17. Gdyżem mowił / by ſię ſnádź nie ćieſzyli zemnie / bo iák ſkoro by ſię poſliznęłá nogá moiá / oborzyliby ſię przećiwko mnie.
  18. Abowiemem ieſt bliſkim ku chrámániu / á boleść moiá záwżdy ieſth przedemną.
  19. Y oznáymuię złość moię / á lękám ſię dlá grzechu moiego.
  20. A ná ten cżás żywą nieprzyiáćiele moi y zmácniáią ſię / á ći ſię zbieráią kthorzy mię nienáwidzą nieſpráwiedliwie.
  21. Ci też ktorzy złem zá dobre oddáwáią / przećiwiáią ſię mnie / iż náſláduię tego co ieſt dobre.
  22. Pánie nie opuſzcżáyże mię / o Boże moy nie oddáláyże ſię odemnie.
  23. Poſpieſz ſię ná ráthunek moy Pánie ktory ieſteś zbáwieniem moim.

    Pſálm 39.
    ¶ Dáwid przed Abſálomem vćiekáiąc y ćirpiąc złorzecżeńſtwá od Semeiá: iáko otym nápiſáno we wtorych kſięgách Sámuelowych káp.16. nie myſli nic o pomſćie / y owſzem obácżá w tey odmiánie ſtánu ſwego / w iákiey ſą nędzy ći ktorzy ſą zánieyſzymi tu ná świećie / á vznáwá iż to vtrápienie przyſzło náń z wyſokośći dlá grzechow iego. A przethoż prośi áby był wybáwion.

  1. Przednieyſzemu nád śpiewáki A Ieduthunowi / pieśń Dáwidowá.
      A Otym śpiewáku pátrz w pierwſzych kſię. Kron.16.v.38. y 25.v.1.

  2. Rzekłem ſám w ſobie / będę ſthrzegł drog moich / ábych nie zgrzeſzył ięzykiem ſwoim y włożę munſztuk w vſtá ſwe / pokąd iedno B niepobożny będźie przedemną.
      B Ty ſłowá ſię ſćiągáią ná Semeiá ktory złorzecżył Dáwidowi / O cżym ieſt 2.Sámu.16.v.7.

  3. Oniemiáłem w milcżeniu / y C zámilcżáłem rzecży dobrey / á boleść moiá tym ſię więcey mnoży.
      C Tho ieſt / bych ſnádź z krewkośći nie mieſzáł błogoſłáwieńſtwá miedzy przeklęctwá.

  4. Roſpáliło ſię ſerce moie we mnie / á w rozmyſlániu rozżárzył ſię ogień áżem ták iął mowić ięzykiem moim.
  5. Dáyże mi D Pánie wiedźieć dokońcżenie moie / y iákoś zámierzył kres dni moich / ábych wiedźiáł iáko długo żyć mám ná tym ſwiećie.
      D To mowi będąc śćiśnion boleſćiámi ſwoiemi / ábowiem z krewkośći prágnie śmierći / wołáiąc ták rownie iáko y Iob w vtrápieniu ſwem.

  6. Othoś iedno ná piędźi zámierzył dni moie / á cżás żywothá moiego przed tobą ieſt iáko nic. A záiſtheć wſzelki cżłek nic ine° nie ieſt / iedno wſzytká prożność. Selá.
  7. Zápráwdęć cżłowiek iákoby iákie wyobráżenie chodźi / á iśćie ſię prożno burzy / zgromádzá / á nie wie kto ponim będźie zbieráł.
  8. A teráz cżegoż ocżekáwám Pánie: w tobieć ieſt nádźieiá moiá.
  9. Wybáwże mię tedy od wſzytkich złośći moich / á nie podáy mię ná poháńbienie ſzálonym.
  10. Zmilknę / á nie otworzę vſt moich / boś ty to vcżynił.
  11. Oddálże odemnie káránie twoie / ábowiemćiem vſtáł przed ſrogoſćią ręki twoiey.
  12. Gdy ty kárzeſz cżłowieká dlá złośći iego / tedy niſzcżyſz wſzytkę zácność iego iáko mol / á záiſteć wſzelki cżłowiek ieſt prożność. Selá.
  13. Wyſłucháyże Pánie modlithwy moiey / á przyimi w vſzy twoie wołánie moie / nie zámilcżáwáyże łez moich / ábowiemći ieſtem goſćiem v ćiebie / á do cżáſu mieſzkáiący iáko y wſzyſcy oycowie moi.
  14. Zániecháyże mię ábych ſię pośilił / pierwey niźli poydę á nie ſtánie mię.

    Pſálm 40.
    ¶ 2. Chwáli Páná zá wybáwienie kthore od niego wźiął. 4. Vkázuie pożytek iáki z tąd má. 5. Szcżęśćie wiernych. 6. Wielość dobrotliwośći Boſkich. 7. A pod figurą Páná Kryſtuſá ofiáruie ſię zá ofiárę Pánu. 9. Oznáymuie pilność y poſługę ktorą cżyni w opowiedániu cudow Páńſkich. 14. Prośi z wiárą áby był wybáwion od nieprzyiáćioł ſwoich ná ich poháńbienie. 17. Weſele wiernych y chwáłá Bożá.

  1. Przednieyſzemu nád śpiewáki pieśń ſámego Dáwidá.
  2. W ćierpliwośći ocżekáwáłem Páná / á on mi nákłonił vchá ſwego / y wyſłucháł wołánie moie.
  3. Y dáł mi wynidź z A dołu kędy ieſt wielki ſzum / y z błotá gęſtego / á poſtáwił ná opoce nogi moie / y wyproſthowáł chody moie.
      A Známienuie wielkie niebeſpiecżeńſtwá / iáko doły w ktore wody gwáłtownie wpádáią.

  4. Położył nową pioſnkę w vſtách mych ku chwále Bogá náſzego / wiele ich to oglądáią / y vlękną ſię á będą vfáć w Pánu.
  5. Błogoſłáwionyż tho cżłowiek ktory pokłádá nádźieię ſwą w Pánu / á nie oglądá ſię ná hárde / áni ná ty kthorzy ſię vchyláią zá kłámſtwem.
  6. O Pánie Boże moy wieleżeś ty ſpráwił cudow / á z rád twoich przećiwko nám żáden nie ieſt ktoryby ſię mogł wypráwić / á ieſlibych chćiáł opowiedźieć y wyſłáwić / thedy ich więcey ieſt niżbych ie wypowiedźieć mogł.
  7. * B Niechćiáłeś ofiáry zárznioney / áni śniednych ofiár / áleś mi C przekłoł vchá / pálonych y inych ofiár nie żądáłeś zá grzech.
      B Bog ſię tylko kochá w ſzcżyroſći y vprzeymoſći ſercá w wierze y w owocech ktorez one y roſtą á oprocż thych rzecży wſzytki ofiáry obrzydłe ſą Bogu.
      C To ieſt ábych zrozumiáł wolą twoię á przetoż mámy bácżyć iżechmy ſą głuchemi z przyrodzeniá ku ſłuchániu woley Bożey ieſliże on ſám nie otworzy nám vſzu náſzych.

      * Zyd.10.v.5.

  8. Tedym rzekł: Otom D przyſzedł / á nápiſáno ieſt o mnie E náprzodku kſiąg.
      D Tho ieſt / dobrowolniem ſię ſám ofiárowáł.
      E To ieſt nápiſáno ieſt w kſięgách zákonu / iżem powinien być poſłuſznym woley twey / choćiáż to Apoſtoł rozumiáł pod podobieńſthwem o Kryſtuſie. Zyd.10.v.7.

  9. O moy Boże chcę ábym doſyć cżynił woley twoiey / á zákon twoy ieſt w pośrod wnętrznoſći moich.
  10. Opowiedáłem ſpráwiedliwość twoię w zgromádzeniu wielkim / á záiſte nie záwſćiągnąłem wárg moich iáko ty ſám znáſz Pánie.
  11. Nie zákryłem ſpráwiedliwoſći twoiey w pośrod ſercá mego / oznáymowáłem práwdę twą y zbáwienie twe / á nie táiłem miłoſierdźiá twego y wiernośći twey w zgromádzeniu wielkiem.
  12. A przetoż ty Pánie nie odeymuy odemnie miłoſierdźiá twego / ábowiem práwdá twá y miłoſierdźie twe záwżdy mię ſtrzegą.
  13. Ogárnęły mię niezlicżone nieſzcżęſćiá / á poimáły mię złoſći moie ták iżem ich przeyzreć nie mogł / á ieſt ich więcey niźli włoſow ná głowie mey / á przetoż vſtáło we mnie ſerce moie.
  14. Rácż że mię Pánie wyrwáć / á pośpieſz o Pánie ná rátunek moy.
  15. Niecháy ſię záwſtydáią / á niecháy będą poháńbieni wſzyſcy ſpołu / ktorzy cżyháią ná duſzę moię áby ią zátráćili / niecháyże ſię obrocą názád / á niecháy ſię záwſtydáią ktorzy prágną nieſzcżęſćiá mego.
  16. Niecháyże będą zborzeni kthorzy mię poháńbić chćieli / á ktorzy mnie mowią / Ehey / Ehey.
  17. Wſzyſcy też ktorzy ſzukáią ćiebie niecháy ſię rozweſelą y rozráduią w tobie / á ći ktorzy miłuią zbáwienie twoie niecháy záwżdy mowią / Pán niech będźie zácnie wyſłáwion.
  18. Vbogić ieſtem y niedoſthátecżny / ále Pán myſli o mnie / będąc rátunkiem moim y wybáwićielem moim / o Boże moy nie omieſzkáwáyże.

    Pſálm 41.
    ¶ 2. Szcżęſćie tych ktorzy bywáią miłoſiernemi nád vtrápionemi. 6. Vkázuie złość y zdrádę ſwych przyiáćioł obłudnych. 10. A zwłáſzcżá niekthorego co był oſobliwym przyiáćielem iego / ktory nieſie ná ſobie oſobę Iudáſzowę. 11. Potym wzywá y chwáli Páná.

  1. Przednieyſzemu nád śpiewáki / pieśń Dáwidowá.
  2. Szcżęſliwy ten ieſt ktory má bácżność ná niedoſthátecżnego / cżáſu nieſzcżęſćiá wybáwi go Pán.
  3. Pán go będźie ſtrzegł y záchowá go żywo áby był ſzcżęſliwym ná źiemi / y nie podá go ná wolą nieprzyiáćiołom iego.
  4. Pán go będźie ćieſzył w niemocy łożney / á A odmieni poſćiel iego w niemocy iego.
      A Tho ieſt / odmieni chorobę iego ku pierwſzemu zdrowiu.

  5. Tedym iá rzekł / Pánie zmiłuy ſię nádemną / vlecż duſzę moię / ábowiemem zgrzeſzył tobie.
  6. Nieprzyiáćiele moi mowią źle o mnie / y kiedyż wżdy vmrze á zginie imię iego:
  7. Ieſli też ktory z nich przychodźił náwiedzáć mię / tedy ku mnie kłámliwie mowił / á w ſercu ſwem zbieráł złość ktorą wyſzedſzy precż opowiedáł.
  8. Wſzyſcy ktorzy mię mieli w nienáwiſći ſzemráli poſpołu przećiw mnie / á myſlili źle o mnie.
  9. Mowiąc / Iákáś ćięſzká złoſć dźierży ſię go / á iáko leży iuż więcey nie wſtánie.
  10. Y ten też z ktorymem mieſzkáł w pokoiu / á ktoremum vfáł / * y ktory ze mną chleb moy iádáł / wierzgáł przećiwko mnie.
      * Ián.13.v.18. Dźie.1.v.16.

  11. Ale ty Pánie zmiłuy ſię nádemną / podnieś mię á oddám to im.
  12. W tym iá znám iże ty mnie miłuieſz / gdyż nádemną nie wykrzyká nieprzyiáćiel moy.
  13. Aleś ty mnie podpárł w vprzeymoſći mey / á poſtáwiłeś mię záwżdy przed ſobą.
  14. Błogoſłáwiony ieſth Pán Bog Izráelſki ná wieki wiecżne / Amen / ámen.

    Pſálm 42.
    ¶ 2. Dáwid ſię vſkárżá iż niemoże wniść do Koſćiołá Bożego / y wyznáwá iż choćiáż wedle ćiáłá nie ieſt w Koſćiele / á wſzákoż chućią y vmyſłem ieſt w nim. 6. A ták będąc vćiśnionym ćieſzy ſię ſám / á vfá w dobrotliwoſći Páńſkiey.

  1. Przednieyſzemu nád śpiewáki / Máſkil ſynow Korego.
  2. Iáko Láni krzycży do ſtrumieniow wod / ták krzycży duſzá moiá ku tobie o Boże.
  3. Prágnie duſzá moiá do Bogá żywego mowiąc / Y kiedyż prźiydę y okáżę ſię przed A Bogiem:
      A Rozumie o ſkrzyni Páńſkiey ktorá byłá ſwiádectwem oblicżnoſći iego / y prágnie widźieć zgromádzenie święte.

  4. Lzy moie były mnie miáſto chlebá we dnie y w nocy / gdy mi mowiono káżdy dźień / Y kędyż ieſt Bog twoy:
  5. Przywodźiłem tho ſobie ná pámięć / ſkąd ſię roſpływáłá duſzá moiá we mnie / iżem chodźił z pocżtem / á prowádźiłem ie do domu Bożego z weſołym głoſem y z chwáłą / ze wſzytkim zgromádzeniem weſelących ſię / ták mowiąc.
  6. O duſzo moiá przecżże ták w ſobie wątpiſz y fráſuieſz ſię we mnie: vfáyże Bogu / ábowiem ieſzcże będę mu dźiękowáł zá wybáwienie przed oblicżnoſćią iego.
  7. O Boże moy toć duſzá moiá trwoży ſobą we mnie / gdy ná ćię wſpominám z źiemie Iordánu y Hermon / y z gory Mizár.
  8. B Przepáść drugiey przepáſći wzywá ná głos przetchlin twoich / wſzytki C powodźi y náwáłnoſći thwoie przyſzły ná mię.
      B Známienuie w tych ſłowiech wielkoſć długo trwáiącego nieſzcżęſćiá ſwego.
      C Rozumie okrućieńſtwo nieprzyiáćioł ſwoich.

  9. Pán ſpráwowáł we dnie dobrotliwość ſwoię / á w nocy pioſnká iego byłá ze mną / y modlitwá do Bogá żywotá moiego.
  10. A ták będę mowił do Bogá opoki moiey: Y przecżżeś mię zápomniáł: iż chodzę żáłoſnym przed vćiśnieniem nieprzyiáćielá mego.
  11. Sprzećiwnicy moi przebiiáią koſći moie gdy mię háńbią / mowiąc ku mnie ná káżdy dźień: Y gdźież wżdy ieſt Bog twoy:
  12. Y przecżże thák w ſobie wątpiſz o duſzo moiá / á przecż ſię fráſuieſz we mnie: Vfáyże w Bogu / ábowiem ieſzcże chwálić go będę / iż on mnie okázáł wiele wybáwieniá przed ocżymá moimi / y ieſt Bogiem moim.

    Pſálm 43.
    ¶ 1. Modli ſię Bogu áby go wybáwił od Abſálomá y od towárzyſzow iego. 3. A ráz cżyni rzecż ku Bogu / á drugi ku ſobie / máiąc nádźieię wroćić ſię do Koſćiołá Bożego / kędy będźie cżynił chwáłę zá wybáwienie ktore iemu ſpráwił.

  1. Rozſądź mię o Boże / á weźmi ná ſię krzywdę moię / od národu niemiłoſiernego / á wyrwi mię od cżłowieká zdrádliwego y złoſćiwego.
  2. Abowiemeś ty ieſt Boże moc moiá / y przecżżeś mię odegnáł od ſiebie: á przecż chodzę żáłoſnym dlá vćiſnieniá nieprzyiáćielá mego:
  3. Wypuſć świátłoſć twą y práwdę twoię / á ony mię poprowádzą y wwiodą ná święthą gorę twoię / y do przybytkow twoich.
  4. Tedy prźiydę do Ołtárzá Bożego / do Bogá rádoſći y kochániá mego / y będę ćię chwálił przy hárfie o Boże / Boże moy.
  5. Y przecżże ták w ſobie wątpiſz o duſzo moiá: á przecżże ſię ták fráſuieſz we mnie: vfáyże w Bogu / ábowiem go ieſzcże chwálić będę / gdyż on ieſt iáwnym wybáwićielem moim y Bogiem moim.

    Pſálm 44.
    ¶ 2. Zápálcżywá modlitwá imieniem wſzytkich wiernych vſkárżájących ſię ná wiele trudnoſći ktore vſtháwicżnie ćierpią dlá ſłowá Bożego. 23. Y dlá imieniá iego. 24. Ktorzy vſtáwicżnie proſzą áby od nich byli wybáwieni.

  1. Przednieyſzemu nád ſpiewáki ſynow Korego Máſkil.
  2. O Boże ſłyſzelichmy w vſzy náſze á Oycowie náſzy opowiedáli nám ſpráwy ktoreś z dáwná cżynił zá cżáſow ich.
  3. Iákoś ręką twą wypędźił pogány / á iákoś ie ſámy wſzcżepił / vtrápiłeś národy á roſproſzyłeś ie.
  4. Abowiem nie przez miecż ſwoy poſiedli źiemię / áni ich wybáwiło rámię ich / ále práwicá twoiá y rámię twoie / á świátłoſć oblicżá twego / gdyżeś ſię w nich był roſkocháł.
  5. Thyś ieſt ſám Krol moy o Boże / ſpráẃże wybáwienie Iákobowi.
  6. Przez ćię oborzymy ſię przećiwko nieprzyiáćiołom náſzym / á w imię twe podepcemy nieprzyiáćioły ſwe.
  7. Abowiem nie będę vfáł w łuku moim / á miecż moy nie wybáwi mię.
  8. Ale ty nás wybáwiſz od nieprzyiáćioł náſzych / á poháńbiſz máiące nás w nienáwiſći.
  9. A dlá tegoż będźiemy ſię chłubić po wſzytki dni w Bogu / á ná wieki będźiemy cżynić dźięki imieniowi twemu. Selá.
  10. Y terá żeś też odegnáł y záſromáł nás / á niewychodźiſz więcey z woyſki náſzemi.
  11. Spráwiłeś iż muſiemy tył podáwáć przed nieprzyiáćielem / á rozrywáią nás miedzy ſię ći kthorzy nás máią w nienáwiſći.
  12. Dáłeś nás im iáko ná rzeź owce / á roſproſzyłeś nás miedzy pogány.
  13. Záprzedáłeś lud twoy nie zá A żádne pieniądze / á nie podwyſzyłeś kupná ich.
      A To ieſt / iżeś z tąd żádnego pożythku niewźiął.

  14. Dáłeś nás ná poháńbienie ſąſiádom náſzym / á ná ſzyderſtwo y ná pośmiech tym ktorzy mieſzkáią około nás.
  15. Vcżyniłeś nás przypowieſćią miedzy pogány / iż ná nás kiwáią głowámi miedzy národy.
  16. Ná káżdy dźień poſromocenie moie ieſth przed ocżymá moiemi / á wſtyd zákrywá oblicże moie.
  17. Dlá głoſu tego ktory mię ſromoći y potwárzá / á dlá nieprzyiáćielá ktory ſię mśći.
  18. Toć wſzytko przyſzło ná nás / á wſzákożeśmy nie zápomnieli ćiebie / ánichmy sfáłſzowáli przymierzá twego.
  19. Nie obroćiło ſię od ćiebie ná zád ſerce náſze / áni ſię vchyliły ſtopy náſze z ſćieſzki twoiey.
  20. Gdyś nás potárł ná mieyſcu B Smokowym / á przykryłeś nás ćieniem śmierći.
      B To ieſt / w źiemi ludźi niewiernych.

  21. Bychmyć byli zápámiętáli imieniá Bogá náſzego / á podnoſili ręce náſze ku bogu cudzemu.
  22. Izáliby ſię thego Bog niedowiedźiáł: gdyż on wie ſkrytoſći ſercá.
  23. * Ale my ná káżdy dźień bywámy dlá ćiebie zábiiáni / á máią nás iáko owce ná rzeź zgotowáne.
      * Rzymiá.8.v.36.

  24. Wſtáńże / Y przecżże ſpiſz Pánie: ocuć ſię / á nie odmiátháy nás ná wieki.
  25. Przecżże zákrywáſz oblicże twoie / á zápomináſz trápieniá y vćiſku náſzego.
  26. Abowiem duſzá náſzá złożoná ieſt rowno z prochem / á żywot náſz przyſechł ku źiemi.
  27. Powſtáńże ná rátunek náſz / á odkup nás dlá miłoſierdźiá thwoiego.

    Pſálm 45.
    ¶ 2. Pioſńká o máłżeńſtwie Kryſtuſowem y Koſćiołá iego. 3. Pod figurą Sálomonową. 11. Y corki Fáráonowey kthorá byłá náprzednieyſzą żoną iego. 7. Gdźie tu oto Boſtwo y cżłowiecżeńſtwo Páná Kryſtuſowe doſtátecżnie ieſt wypiſáne.

  1. Przednieyſzemu nád śpiewáki ná A Soſánim ſynow Korego Máſzkil B pieſń miłoſći.
      A Słowo to znácży lilią / ále ſię tu rozumie o iákim inſtrumenćie ábo iákiey pieśni poſpolitey Zydowſkiey ná ktorey notę then pſálm ieſth vcżynion.
      B Tá pieśń nie ieſt Dáwidowá / ále iákiegoś cżłowieká ábo Proroká / ktory chćiáł pod imieniem Sálomonowem y w dobrodźieyſtwách kthore Pán iemu ſpráwił / okázáć złącżenie Páná Kryſtuſowe z Koſćiołem iego.

  2. Rzecż zácną wydáwá z ſiebie ſerce moie / á ſpráwá moiá będźie powiedáć o Krolu / ięzyk moy będźie iáko pioro piſárzá prętkiego.
  3. Bárzoś ieſth pięknym nád ſyny ludzkie / á rozpłynęłá ſię łáſká w wárgách twoich / á dlá tegoż powiedám iż ćię błogoſłáwił Bog áż ná wieki.
  4. Przypáſz że miecż twoy ná biodrá twoie o námocnieyſzy / kthory ieſt chwáłą y zácnoſćią twoią.
  5. Ku zácnoſći twey wſiądź fortunnie iáko ná woz ná ſłowo práwdy / ćichoſći / y ſpráwiedliwoſći / á tedy dokáżeſz rzecży ſtráſzliwych práwicą twoią.
  6. Strzáły twoie ſą oſtre / á przenikną ſercá nieprzyiáćioł krolewſkich á národowie vpádną pod ćię.
  7. C O * Boże ſtolicá twoiá ieſt ná wieki wiecżne / á łáſká ſpráwiedliwoſći ieſt Sceptrum Kroleſthwá twego.
      C Acżkolwiek zádnego cżłowieká piſmo niezowie zgołá Bogiem / á wſzákoż tu Sálomoná ták názywá nie względem iego / ále iż ná ſobie nioſł oſobę Meſyáſzá Kryſtá Páná / ná kthorego włáſnie náleży to wiecżne Sceptrum ſpráwiedliwoſći.

      * Zydow.1.v.8.

  8. Vmiłowáłeś ſpráwiedliwość / á nienáwidźiáłeś niepráwoſći dlá tegoż ćię pomázáł Bog / Bog twoy oleykiem weſelá nád towárzyſze twoie.
  9. Száty twe wſzytki páchną D mirrą / áloe / y káſyą gdy wychádzáſz z gmáchow vrobionych z koſći ſłoniowych w ktorych ſię ty kocháſz.
      D Tą zácnoſćią y ochędoſtwem docżeſnym y zwierzchownym około Krolá y krolowey okázuie Prorok bogáctwá y zácność Kryſtuſowę y Koſćiołá iego / kthore przyrownánie dźieie ſię dlá proſtoſći rozumu ludzkiego.

  10. Corki Krolewſkie ſą miedzy inemi pánienkámi twemi / á krolowá ſtoi po práwey ręce twoiey przyoblecżoná w złoto z Ofir.
  11. Słucháy że corko E á obácż / y nákłoń vchá thwego / zápomni národu twego / y domu oycá twego.
      E Ty ſłowá śćiągáią ſię ná corkę Fáráonowę ktorá byłá Sálomonową żoną.

  12. Y vpodobá ſobie Krol piękność twoię / ábowiem on ieſt Pán twoy / á ty mu máſz pocżćiwość cżynić.
  13. Miáſto też Tyr z dáry ſwoiemi y co nábogátſzy z ludu będą ſię kłániáć przed tobą.
  14. Corká Krolewſká wſzythká ieſt zácná we wnątrz / á ſzáty iey ſą złotem háftowáne.
  15. Przywiodą ią do Krolá w odźieniu háftowánym / á przywiodą z nią do ćiebie pánienki towárzyſzki iey.
  16. Przywiodą ie ku tobie z weſelem y z rádoſćią / á wnidą áż ná páłác Krolewſki.
  17. Ná mieyſce oycow twych národźi ſię tobie ſynow / á poſtánowiſz ie Kſiążęty po wſzytkiey źiemi.
  18. Będźie wſpomináne imię twoie po wſzytki cżáſy / á dlá tegoż národowie będą ćię chwálić ná wieki wiecżne.

    Pſálm 46.
    ¶ 2. Mocne vfánie ktore máią wierni w mocy Bożey gdy ſą poſrod ſwego niebeſpiecżeńſtwá. 6. Vkázuie iż ſám Pán broni Koſćiołá ſwego. 9. Nápominá káżdego ku rozmyſlániu dźiwnych ſpráw Bożych.

  1. Przednieyſzemu nád śpiewáki ſynow Korego ná A Alámoth pieſń.
      A Ieſt ábo iáki inſtrument ábo iáki pocżątek pieśni Zydowſkiey poſpolitey zá onych cżáſow / á ten Pſálm ieſt Proroká niektorego ná on cżás vcżyniony gdy był Sennácheryb porázon od Aniołá 2.Krol.19.

  2. Ieſt Bog nám vćiecżką y mocą / á ráthunkiem doświádcżonym w vtrápieniu.
  3. A dlá tegoż nie będźiem ſię báć choćiáżby ſię záchwiáłá źiemiá / á choćby były gory obálone w poſrod Morzá.
  4. Y choćby záſzumiáły á zburzyły ſię wody iego / y zádrżáły gory przed wzburzeniem iego. Selá.
  5. B Strumienie rzeki iego rozweſelą miáſto Boże / ktore ieſt náświętſzem mieſzkániem Náwyzſzego.
      B Przyrownywá málucką rzekę ktorá idźie z Syloe / z wielkim pędem y náwáłnoſćiámi o ktorych przypominá w trzećim wierſzu / y niedoſtátek Ierozolimſki z mocą y ſpychą Sennácherybową.

  6. Bog ieſt w poſrodku iego / á przeto nie będźie wzruſzone / ráthuie go Bog ieſzcże z záránku.
  7. Burzą ſię národowie / á zátrząſnęły ſię kroleſtwá / ále iáko ſię dáł ſłyſzeć / roſpłynęłá ſię źiemiá.
  8. Pán záſtępow ieſt z námi / á Bog Iákobow ieſt thwierdzą náſzą. Selá.
  9. Podźćież á oglądáyćie ſpráwy Páńſkie / ktory popuſtoſzył źiemię.
  10. Vśmierzá woyny áż do końcżyn źiemie / łámie łuk / kruſzy drzewá / á wozy páli ogniem.
  11. Przeſtáńćież á wiedzćie żećiem iá ieſt Bog kthorym ieſt wywyzſzon miedzy národy / y wielmożnym po wſzythkiey źiemi.
  12. Pán záſtępow ieſt z námi / á twierdzą náſzą ieſt Bog Iákobow. Selá.

    Pſálm 47.
    ¶ 2. Nápominá wſzytki ludźi áby chwálili Páná z weſołem ſercem dlá oſobliwych dárow iego / ktore Pán Bog do cżáſu dáł Zydom. 8. Ale potym poſpolićie wſzytkim zá przyſćiem Meſyáſzowem / o ktorym oſobliwie ten pſálm má być rozumián.

  1. Przednieyſzemu nád śpiewáki ſynow Korego pieſń.
  2. Wſzyſcy národowie kláſkáyćie rękámi wykrzykáiąc Bogu z weſołym głoſem.
  3. Abowiem ieſt náwyzſzy Pán / ſtráſzliwy y Krol wielki nád wſzytką źiemią.
  4. Podbiiá národy pod nás / á ludźi pod nogi náſze.
  5. Obráł nám dźiedźictwo náſze chwáłę Iákobowę / w ktorym ſię kochá. Selá.
  6. Wſtąpił Pán z krzykiem / á Pán z głoſem trąby.
  7. Spiewáyćież Pánu śpiewáyćie / śpiewáyćież Krolowi náſzemu śpiewáyćie.
  8. Abowiem Krolem wſzey źiemie ieſt Bog / śpiewáćież ile wás ieſt rozumnych.
  9. Kroluie Bog nád národy / á Bog ſiedźi ná ſtolicy ſwey świętey.
  10. Kſiążętá národow zebráli ſię áby byli ludem Bogá Abráhámowego / ábowiem Boże ſą A tárcże źiemſkie / á on ieſt zácnie wywyzſzonym.
      A Tho ieſt / Pán Bog ſám ieſt obroną wſzythkiey źiemie.

    Pſálm 48.
    ¶ 2. Okázuie iáko Pán Bog obdárzył miáſto ſwoie S. Ieruzálem. 5. Zácnie ie wybáwiáiąc od wſzech nieprzyiáćioł iego. 10. Pod ktorego figurą wyſłáwiá dźiwne ſzcżęſćie koſćiołá / ktory ieſt záchowán pod obroną Bożą.

  1. Pieśń pſálmu ſynow Korego.
  2. Wielkić ieſt Pán y bárzo chwálebny w mieſćie Bogá náſzego / y ná gorze iego ſwięthey.
  3. Gorá Syon ktorá ieſth w ſtronách pułnocnych / á ieſt miáſto krolá wielkiego / ieſt nádobná kráiná y kochánie wſzytkiey źiemie.
  4. Znácżnyć ieſt Bog w páłácoch iego / iż on ſám ieſt mu obroną.
  5. Abowiem oto ſię krolowie źiemie zgromádźili / y zeſzli ſię ſpołu.
  6. A vyzráwſzy zádźiwili ſię / á zátrwożywſzy ſię z trzáſkiem vćiekáli.
  7. Ogárnął ie ſtrách / y boleść iáko niewiáſty rodzącey.
  8. Roſproſzyli ſię iáko od wiátru ze wſchodniego / ktory rozbiiá okręty z Tárſis.
  9. Iákochmy ſłyſzeli / tákechmy y widźieli w mieſćie Páná záſtępow / w mieſćie Bogá náſzego / gdyż ie Bog vmocni áż ná wieki. Selá.
  10. Ocżekáwálichmy Boże miłoſierdźiá twego / w pośrod koſćiołá twoiego.
  11. Iákie ieſt imię twoie o Boże / tákáż ieſt chwáłá twoiá áż do gránic źiemie / á práwicá twoiá pełná ieſt ſpráwiedliwoſći.
  12. Rozweſeli ſię gorá Syon / á corki Iudſkie rozráduią ſię dlá ſądow ich.
  13. Obtocżćie Syon y obeydźćie ią / á oblicżćie wieże iey.
  14. Mieyćie bácżnoſć ná przygrodek iego / á oglądáyćie páłáce iego / ábyſćie to opowiedźieli potomſtwu.
  15. Abowiem ten Bog ieſt Bogiem náſzym ná wieki wiecżne / á on nás poprowádźi pokichmy żywi.

    Pſálm 49.
    ¶ 2. Nápominá wſzythki ludźie / áby ſercá ſwe / y nádźieię ſwą odwodźili od bogáctw. 8. Okázuiąc iáko ieſth rzecż prożná vfáć w nich cżłowiekowi. 13.y.18. Przytym krewkość cżłowiecżá. 16. Náucżá ábyſmy wſzytko náſze vfánie pokłádáli w Pánu.

  1. Przednieyſzemu nád śpiewáki ſynow Korego Pſálm.
  2. Słucháyćie tego wſzyſcy národowie / á wezmićie tho w vſzy ſwoie wſzyſcy kthorzy mieſzkáćie ná ſwiećie.
  3. Thák wy z poſpolſtwá iáko y wy zácnieyſzy / ták bogáty / iáko j vbogi.
  4. Vſthá moie będą opowiádáć mądroſći / á ſerce moie vmieiętność rozmyſláć będźie.
  5. * Nákłonię vchá mego ku przypowieśći / á gádkę moię będę wykłádáł przy hárfie.
      * Pſál.28.v.2. Mát.13.v.35.

  6. Y przecżże ſię mám báć cżáſu nieſzcżęſćiá / gdy mię obſtąpi złość pięty moiey.
  7. Ci ktorzy vfáią bogáctwám ſwoim / á kthorzy ſię chlubią w wielkich doſtátkách ſwoich.
  8. Záden brátá nie okupi / áni A może dáć Bogu okupu záń.
      A Zywot cżłowiecży ieſt w ręku Bożych / iż im ſzáfuie wedle woley ſwey. A przethoż żádny cżłowiek nie może go vkroćić áni przedłużyć ſobie.

  9. Abowiem ieſt drogi odkup duſze ich / y nigdy być nie może.
  10. Aby miáł żyć ná wieki / á nie oglądáć grobu.
  11. Abowiem káżdy bácży iáko vmieráią mądrzy / á iáko ſpołu głupi y ſzáleni giną zoſtháwuiąc inym bogáctwá ſwoie.
  12. O tym ieſt myſl ich / áby domy ich trwáły ná wieki / á mieſzkánie ich ná potomne cżáſy / y dlá tegoż názywáią źiemie imiony ſwemi.
  13. Ale cżłowiek nie będźie trwáł we ćći / á owſzem będźie B podobien bydlętom ktore giną.
      B Dáwá znáć / iż choć ſię ludźie ſtáráią o wiecżną pámiątkę żywotá ſwego ná tym ſwiećie / á wſzákoż co ſię tycże ſtánu żywothá tego / thedy mu go nic więcey ie zbywá iedno iáko zwierzęćiu. A thuć niemáſz żádney zmiánki o żywoćie przyſzłym / thylko o ſtánie thych kthorzy ſię w świećie kocháią.

  14. Tákowá drogá tych ieſtći ſzáleńſtwo / á potomſtwo ich náſládowáć będźie vſtáw ich. Selá.
  15. Iáko C owce będą zágnáni w niſkośći / á poźrze ie śmierć / y będą ſpráwiedliwi nád nimi pánowáć D ráno / á kſztáłt ich vſthánie / gdy oni z mieſzkániá ſwoiego wſthąpią do grobu.
      C To ieſt: będą wpędzeni do owcżárniey śmierći / kędy ſię śmierć będźie kármiłá nimi. W tych ſłowiech pod podobieńſtwy známionuie iż choćiáż ſą nábogáthſzy y wielkiey zácnośći / przedſię pomrą.
      D Okázuie cżás zupełnego obiáwieniá gdy Pán przyidźie. A toć ráno będźie gdy przyidźie on dźień oſtháthecżny gdyżechmy teráz ſą w ćiemnoſćiách nocnych.

  16. A wſzákoż Bog duſzę moię wykupi z mocy grobu / gdy mię przyimie. Selá.
  17. Nie boyże ſię gdy ſię zbogáći cżłowiek / á gdy ſię rozmnoży chwáłá domu iego.
  18. † Abowiem gdy vmrze / nie weźmie nic z ſobą / áni zá nim poydźie chwáłá iego.
      † Iob.27.v.19.

  19. Gdyż poki żyw ieſth zdá ſię ſobie być ſzcżęſliwym / á chwálą go gdy wcżáſow ſwych vżywá.
  20. Aleć on poydźie zá potomſtwem oycow ſwych / á áż ná wieki nie oglądá ſwiátłośći.
  21. Cżłowiek gdy ieſt we ćći nie rozumie / á podobien ieſt bydlętom ktore giną.

    Pſálm 50.
    ¶ 1. Okázuie zácność máieſtátu Bożego gdy prźiydźie ná ſąd. 5. A iáko do ſiebie wſzytki národy zbierze przez przepowiedánie Ewánieliey / y iáko ſą v niego wdźięcżnymi ludźie miłoſierni. 8. Ktemu iż żádne ofiáry v niego nie ſą przyiemne. 15. Chybá modlitwá. 23. O wypełnieniu woley iego. 25. Y chwáły. 16. Potym háńbi niepobożne choćiáż ſię zdobić chcą iákąś zwierzchowną ſwiątośćią.

  1. Pieśń A Aſáfowá. Bog nád B bogi Pán mowił / y wezwáł wſzytkiey źiemie / od wſchodu ſłońcá áż do záchodu iey.
      A Then był przednieiſzym nád śpiewáki obránym od Dáwidá. A niemáſz nic o tym pewnego ieſliże thę pieśń vcżynił ſám Aſáf / ábo ią od Dáwidá miáł.
      B To ieſt Bog Aniołow ábo krolow.

  2. Bog ktory ieſt doſkonáłey ſwiátłośći / C obiáśnił ſię z Syonu.
      C Abo obiáſni ſię. Abowiem v Prorokow cżęſtokroć cżás przeſzły bywá położon zá przyſzły w cżym ſię nám znácży wielká pewność tego co ſię má ſtáć nápotym iákoby ſię też tho iuż wykonáć miáło.

  3. Prźiydźie Bog náſz á niezámilcży / D ogień przed nim będźie pożeráć / á około niego wzruſzy ſię wielki wicher.
      D W thych ſłowiech niewymowną moc y dobroć Boſką wypiſuie / gdy będźie chćiáł ſpráwowáć ſwoy ſąd.

  4. Przyzowie niebá z gory y źiemie / áby ſądźił lud ſwoy.
  5. Zgromádźćież ku mnie ſwięthe moie / ktorzy zemną vcżynili przymierze przy ofierze.
  6. Y oznáymiły niebioſá ſpráwiedliwość iego. Abowiem Bog ieſth ſędźią. Selá.
  7. Słucháyże ludu moy coć powiem / zrozumieyże Izráelu gdy ſię przećiw tobie oſwiádcżáć będę / ábowiemem iá ieſt Bog á Bog twoy.
  8. Nie będę ćię káráł z ofiár twoich / áni z ofiár pálonych / iż ich przedemną záwżdy nie ſpráwowáno.
  9. Nie będę bráł z domu twego ćielcá / áni z obory twey kozłá.
  10. Abowiem wſzytki zwierzętá leſne moie ſą / y tyſiące zwierząt páſących ſię po gorách.
  11. Znám wſzytki ptáki po gorách / y wſzytki zwierzętá polne ſą moie.
  12. Ieſli będę łáknął nie rzekęć nic o to / * ábowiem ieſt moy ſwiát y wſzytko co ná nim ieſt.
      * W Pſál.24.v.1.

  13. Y záli będę iádł mięſo bykowe: ábo pił kreẃ kozłową:
  14. E Ofiáruy Bogu chwáłę / á oddáy Náwyzſzemu ſluby twoie.
      E Tuć ieſt wypiſán koniec wſzytkich ofiár y Cerymoniy zákonnych / ktory ieſliby niebył / thedy ſą obrzydłemi przed Bogiem / A w thych ſłowiech chwáły wzywániá y ſlubow zámyká wſzythkę duchowną chwáłę Bożą kthorá náleży w práwdźiwey wierze / y w wzywániu cżyſthym ſercem y chući ku poſłuſzeńſthwu Bogu we wſzytkich rzecżách.

  15. Wzywáyże mię cżáſu vtrápieniá á wyrwę ćię / y thák mię vććiſz.
  16. Ale złoſnikowi Bog rzekł / Coż tobie do tego że ty opowiedáſz vſtáwy moie / á bierzeſz w vſtá twe przymierze moie:
  17. A ty máſz w nienáwiſći kárność á ſłowá moie zárzućiłeś w tył zá ſię.
  18. Widźiſzli złodźieiá / nátychmiáſt z nim bieżyſz / á bierzeſz dźiáł z cudzołożniki.
  19. Vſtá twe roſpuſzcżáſz zá złoſćią / á ięzyk twoy plećie zdrády.
  20. Záſiádáſz á mowiſz przećiw brátu twemu / á vwłácżáſz ćći ſynowi mátki twoiey.
  21. Toś cżynił / á iám milcżáł / y dlá tegoś mnimáł żebym iá był tákowy iákoś ty / ále ćię będę káráł / á przełożęć to przed ocży twoie.
  22. Zrozumieyćież to proſzę wás wy kthorzy zápomináćie Bogá / bych wás ſnádź nie porwáł / á nie będźie kto by wás wydárł.
  23. Kthory mi ofiáruie chwáłę / vćći mię / á temu ktory ſię trzymá tey drogi / okáżę zbáwienie Boże.

    Pſálm 51.
    ¶ 3. Gdy ſię dopuśćił cudzołoſtwá z Betſábee / y przypráwiwſzy o gárdło Vryáſzá / wyznáwá Dáwid grzech ſwoy y prośi o odpuſzcżenie. 12. A prośi ná pothym o duchá poświęceniá. 17. Aby mogł chwálić Páná. 20. Budowánie práwdźiwego Ieruzálem ktore ieſt Koſćiołem. 18. Ktore ſą ofiáry iemu wdźięcżne.

  1. Przednieyſzemu nád śpiewáki pſálm Dáwidow.
  2. * Gdy do niego przyſzedł Náthán prorok po onym iáko ſię był zſzedł z Betſábee.
      * W 2.Sám.12.v.1.

  3. Zmiłuy ſię nádemną Boże według miłoſierdźiá twego á według wielkiey litoſći twoiey zgłádź niepráwośći moie.
  4. Omyyże mię co náwięcey od złośći moiey / á od grzechu moiego ocżyść mię.
  5. (Abowiem iá znám niepráwość moię / á grzech moy ieſt záwżdy przedemną
  6. Tobiećiem iá ſámemu zgrzeſzył / y dopuſćiłem ſię złośći przed tobą) * ábyś ſię vſpráwiedliwił w powieſćiách twoich / á ocżyſćił w ſądźiech twoich.
      * Rzym.3.v.4.

  7. Otoćiem ieſt zácżęt w złoſći / á w grzechu pocżęłá mię mátká moiá.
  8. Otho ſię kocháſz w práwdźie wewnętrzney / á w ſkrytośći oznáymiłeś mi mądrość.
  9. Ocżyść mię A Izopem / y będę ochędożon / omyieſz mię á nád ſnieg będę wybielon.
      A To ſię ſćiągá do Cerymoniy zákonnych / o cżym pátrz w 3.Mo.káp.14. y w 4.Mo.19.

  10. Oznáymi mi rádość y weſele / á poćieſzą ſię kośći me ktoreś pokruſzył.
  11. Odwroć oblicże twe od grzechow moich / á zgłádź wſzytki niepráwośći moie.
  12. Serce cżyſthe ſtworz we mnie o Boże / á duchá práwego odnoẃ we wnętrznośćiách moich.
  13. Nie odrzucáy mię od oblicżá twoiego / á Duchá twego ſwięthego nie odeymuy odemnie.
  14. B Przywroć mi rádoſć zbáwieniá twoiego / á duchem C wolnym podeprzy mię.
      B To ieſt zániecháy mię w pokoiu twoim / ábowiem tho ieſt wſzytko kochánie moie.
      C Abo náprzędnieyſzym ábo też krolewſkim / tho ieſt / tákowym ktory przyſłuſzy krolowi ku ſpráwowániu ludu iego.

  15. Náucżę przeſtępcow drog twoich / áby ſię grzeſznicy k tobie náwroćili.
  16. Vcżyń mię wolnym z tego morderſtwá o Boże / Boże zbáwieniá moiego / á tedy ięzyk moy będźie wyſłáwiáł ſpráwiedliwoſć twoię.
  17. Pánie otworz wárgi me / á vſtá moie opowiedáć będą chwáłę twą.
  18. Abowiem nie żądáſz ofiár ktorebych iá thobie dáł / áni ſię kocháſz w pálonych ofiárách.
  19. Ofiáry Boże ſą duch ſkruſzony / á ſercá vniżonego y pokornego nie wzgárdźiſz o Boże.
  20. Obchodź że ſię łáſkáwie z Syonem wedle twoiey dobroći / á pobuduy D mury Ierozolimſkie.
      D Mury ktore thu przypominá / ſą ſlowo Boże y práwdźiwá náuká / ktoremi ſię buduią ſercá ludzkie ktore bywáią rządzone Duchem Swiętym.

  21. Tedy prźiymieſz ofiáry ſpráwiedliwośći / pálone y dobrowolne / á nánioſą ná ołtárz twoy ćielcow.

    Pſálm 52.
    ¶ 3. Háńbi przewrotność Doegowę / y nych złoſnikow. 7. Opowiedá vpádek ich. 8. Okázuie co z tąd zá pożytek má y z inymi wiernymi.

  1. Przednieyſzemu nád śpiewáki A Máſkil Dáwidowe.
      A O thym pátrz w pſálmie 32.

  2. * Gdy Doeg Edomcżyk przyſzedł do Sáulá oznáymuiąc mu y mowiąc / iż Dáwid wſzedł w dom Achimelechow.
      * 1.Sám.22.v.9.

  3. Przecżże ſię chlubiſz z złoſćio mocárzu: Bozeć miłoſierdźie trwá záwżdy.
  4. Ięzyk twoy broi złośći / á ieſt iáko oſtrá brzytwá obchodząc ſię ná zdrádźie.
  5. Więcey ſię kocháſz w złem niż w dobrem / á więcey w kłámſtwie niż mowić práwdę. Selá.
  6. Miłuieſz wſzytki ſłowá ſzkodliwe / y powieśći zdrádliwe.
  7. A też ćię Bog zniſzcży do ſzcżętu / porwie ćię á wydrze z przybythku twoiego / y wykorzeni ćię z źiemie żywiących. Selá.
  8. Co widząc ſpráwiedliwi / będą ſię báć / y będę ſię náśmiewáć z niego.
  9. Onoż máſz cżłowieká / ktory mocy ſwey niepokłádáł w Bogu / ále vfáiąc w wielkich ſwych bogáctwách zmácniá ſię w złośći ſwoiey.
  10. Aleć iá ieſtem iáko oliwá źieloná w domu Bożym / ábowiemem położył vfánie ſwoie w miłoſierdźiu Bożym ná wieki wiecżne.
  11. Będę ćię chwálił ná wieki zá tho coś vcżynił / á będę miáł nádźieię w imieniu twym / gdyż ieſt dobre przed oblicżnoſćią wiernych twoich.

    Pſálm 53.
    ¶ 2. Wypiſuie przewrotne przyrodzenie y okrućieńſtwo / przytym y káránie wſzytkich niewiernikow. 7. Proſi o wybáwienie ludu Bożego. A then pſálm podobien ieſt cżternáſtemu.

  1. Przednieyſzemu nád śpiewáki ná Máháloth / Máſkil Dáwidowe.
  2. Mowi ſzálony w ſercu ſwym / iż niemáſz Bogá / zepſowáni ſą / á dopuſzcżáli ſię obrzydłych złoſći / áni ieſt ktory by dobrze cżynił.
  3. Poyźráł Bog z niebá ná ſyny ludzkie / áby vyźráł ieſli ieſt ktory rozumny / á coby chćiáł ſzukáć Bogá.
  4. Aleć wſzyſcy odſtąpili / á ſpołu ſię pokáźili / ták iż niemáſz kthoryby dobrze cżynił áż y do iednego.
  5. Izáli nie wiedzą wſzyſcy kthorzy broią złoſći / iż lud moy pożeráią iákoby chleb iedli / á nie wzywáią Bogá:
  6. A przetoż będą ſię lękáć z ſtráchem thám kędy ſię báć nie trzebá / ábowiem Bog roſproſzył koſći tego ktory ćię obległ / thyś ie poháńbił / ábowiem ie Bog wzgárdźił.
  7. Y kthoż dá z Syonu wybáwienie Izráelowi: Abowiem gdy Bog przywroći lud ſwoy z więźieniá / rozráduie ſię Iákob / á rozweſeli ſię Izráel.

    Pſálm 54.
    ¶ 3. Będąc ſćiſnionym od nieprzyiáćioł / modli ſię chutliwie áby miáł wſpomożenie od Páná. 6.y.8. Cżyni dźięki iż ieſt wyſłuchán y wybáwion.

  1. Przednieyſzemu nád śpiewáki ná Neginoth / Máſkil Dáwidowe.
  2. * Gdy przyſzli Zyfeycżycy á oznáymili Sáulowi mowiąc / A záż ſię Dáwid nie v nás kryie:
      * W 1.Sám.23.v.2. 19. y 26.v.1.

  3. Boże przez imię twoie wybáẃ mię á przez moc twoię vcżyń mi ſpráwiedliwość.
  4. Boże wyſłucháy modlitwę moię / á vwáż ſłowá vſt moich.
  5. Abowiem obcy powſtáli przećiwko mnie / á A okrutnicy cżyháią ná zdrowie me / nie máiąc Bogá przed ſobą. Selá.
      A Tu rozumie Sáulá z pochlebniki iego.

  6. Oto mię Bog podpomágá / á Pán ieſt z tymi ktorzy podpieráią zdrowiá moiego.
  7. On oddá złość nieprzyiáćiołom moim / zátráćże ie według práwdy twoiey.
  8. Thedy dobrowolnie będę ofiárowáł tobie / á będę chwálił Pánie imię twoie / ábowiem dobre ieſt.
  9. Gdyż z káżdego vtrápieniá wyrwáł mię / á oko moie oglądáło pomſtę nád nieprzyiáćioły memi.

    Pſálm 55.
    ¶ 2. Prośi áby był wybáwion od nieprzyiáćioł ſwoich. 11. Wypiſuiąc złośći ich. 10.y.16. Prośi y groźi im. 17. A vfá w łáſce Bożey iáko y ini ſpráwiedliwi. A pſálm ten od Dáwidá złozony ieſt ná ten cżás gdy go przeſládowáł Abſálom ſyn iego / ábo gdy był w wielkim niebeſpiecżeńſtwie v Ceille.

  1. Przednieyſzemu nád śpiewáki ná Neginoth Máſkil Dáwidowe.
  2. Przyimi w vſzy ſwe o Boże modlitwę moię / á nie kriy ſię od prośby mey.
  3. Weyźryż ná mię á wyſłucháy mię / gdy ſię vſkárżám w modlitwách / á ieſtem ſtrwożon.
  4. Przed wołániem nieprzyiáćielá y przed vćiſnieniem złoſniká / ábowiem mię zárzucáią kłámſtwem / á w popędliwośći ſwey przećiwiáią mi ſię.
  5. A dlá tegoż ſerce me boleſne ieſth we mnie / á ſtráchy śmierći przypádły ná mię.
  6. Boiáźń y z drżeniem przyſzłá ná mię / á trfogá mię ogárnęłá.
  7. Y mowiłem / kthoż mi przypráwi ſkrzydłá iáko gołębicy / żebych gdźie vlećiáł / á odpocżynął:
  8. Otobych dáleko gdźie vćiekł / á mieſzkáłbych ná puſzcży. Selá.
  9. Poſpieſzyłbych ábych ſię wyrwáł od wiátru gwáłtownego / y od A náwáłnośći.
      A W tych ſłowiech rozumie przeſládowánie Sáulowe ábo Abſálomowe.

  10. Zátráćże Pánie á rozdźiel ięzyk ich / ábowiemćiem widźiáł gwáłt á nieſnáſki w mieſćie.
  11. Kthore ie ogárnuią we dnie y w nocy B po murzech / á złoſć y przewrotność ieſt pośrod iego.
      B Rzecż poſpolitá dobrze poſthánowioná w kthorym kolwiek mieſćie / ieſliby byłá ráz nápſowáná / tedy w niey muſi być zewſząd wielkie zámieſzánie.

  12. Doſyć w nim niepráwoſći / á z vlic iego nie vſtháwá chytrość y zdrádá.
  13. Abowiem nie moy nieprzyiáćiel zelżywość mi vcżynił / bo bych wżdy był wyćierpiáł / áni ten ktory mię miáł w nienáwiſći oburzył ſię ná mię / bo bych ſię wżdy był ſkrył przed nim.
  14. Ale ty ktoregom iá ták wáżył iáko ſámego ſiebie D Wodz moy y znáiomy moy.
      D Wykłádácż Káldeyſki rozumie to o Achitofelu pánu rádnym Dáwidowym. O cżym ieſt 2.Sámu.15.v.12.

  15. Ktoremu ſię iá ſpołu wdźięcżnie zwierzáł táiemnic moich / á do domu Bożego chodźiliſmy w towárzyſtwie.
  16. Niecháy śmierć oborzy ſię przećiwko nim / á niecháy żywo zſtąpią do grobu: Abowiem pełno złoſći w towárzyſtwie ich / y w pośrod ich.
  17. Iá thedy záwołám do Bogá / á Pán mię wybáwi.
  18. Z wiecżorá / z poránku / y w południe modliłem ſię y vſkárżáł / á wyſłucháł głoſu moiego.
  19. Odkupił w pokoiu duſzę moię od wálki ktorá byłá przećiwko mnie / ábowiem ich wiele przeſtáwáło zemną.
  20. Wyſłuchá Pán y vtrápi ie / ábowiem on ſiedźi od pocżątku. Selá. Przetho iż w nich żádney odmiány niemáſz / áni ſię boią Bogá.
  21. E Puſćił rękę ſwą ná ty kthorzy z nim żyli w pokoiu y zgwáłćił przymierze ſwoie.
      E Ty ſłowá máią rozumiáne być o obłudnym przyiáćielu Dáwidowym kthory był powodem zbuntowániá przećiwko niemu / á ktory cżáſu pokoiu wzruſzył wálkę y złámáł wiárę.

  22. Lżeyſze ſą ſłowá iego niż máſło / ále wálká ieſt w ſercu iego / ſłowá iego wdźięcżnieyſze ſą niż oliwá / ále ſą iáko miecże oſtre.
  23. * Włożże brzemię twoie ná Páná / á on ćię podeprze á nie dá ſię ná wieki záchwiáć ſpráwiedliwemu.
      * Máth.6.v.25. Lukáſz.12.v.22. 1.Piotr.5.v.7.

  24. Ale thy Pánie wepchnieſz ie w doł zginieniá / ábowiem morderze y zdráycy niedoydą w pośrod wieku ſwego / ále iá w tobie vfáć będę.

    Pſálm 56.
    ¶ 2. Gdy był w náwiętſzem niebeśpiecżeńſtwie proſi o wybáwienie. 4. Vfá w obietnicách Páńſkich cżáſu vtrápieniá. 6. Chytroſći Sáulowe y potwárzy pochlebcow iego. 10. Pomſtá ktorą Bog cżyni nád nieprzyiáćioły iego / y wybáwienie iego / Przytym opowiedá pilnoſć y prácą ktorą Bog má o nim. 11. Iż cżęſto kroć doznáł rátunku Páńſkiego przethoż ſię náń ſpuſzcżá. 13. Oddáwá mu ſluby y chwáły zá wybáwienie ſwoie.

  1. Przednieyſzemu nád śpiewáki ná A Ionáth Elem Rechokim / Dáwidowe B Michtám / gdy go Filiſtynowie poimáli w Geth.
      A Abo iáko niektorzy wykłádáią o gołębicy milcżącey ná ſtronie / ku ktorey ſię Dáwid przyrownáwá będąc ná mieyſcách dálekich od źiemie świętey ták iáko ſię w tym przednieyſzym Pſálmie názywá gołębicżką proſząc áby mogł vlećieć od zginieniá ná puſzcżą.
      B O thym pátrz w pſálmie ſzoſtymnáſtym.

  2. Zmiłuy ſię nádemną Boże / ábowiemći mię chćiáł pochłonąć cżłowiek / wálcżąc vſtáwicżnie zátłumiá mię.
  3. Chćieli mię połknąć nieprzyiáćiele moi ná káżdy dźień / ábowiem wiele ieſt wálcżących przećiwko mnie / o Náwyzſzy.
  4. Ná ten cżás gdy ſię obáwáć będę / w tobie będę vfáł.
  5. Będę chwálił Bogá dlá ſłowá iego / będę vfáł Bogu / áni ſię báć będę by mi co vcżyniło ćiáło.
  6. Ná káżdy cżás ſłowá moie boleſći mi przydáwáią / á wſzythki myſli ich ſą przećiwko mnie ná me złe.
  7. Zbieráią ſię y tháią ſię / y cżyháią ná moy ſlád cżekáiąc iákoby mogli wźiąć zdrowie moie.
  8. Mniemáią áby mieli vydź złoſćią ſwoią / o Boże potłumże národy w popędliwoſći.
  9. Rozlicżyłeś tułánie moie / zbierzże łzy moie w twe C wiádro / Izáż nie ſą ſpiſáne w kſięgách twoich:
      C Tym ſpoſobem mowieniá okázuie iż Bog wſpomienie wſzytko cżáſu ſwego tym ktorzy przeſláduią wierne iego á nie zániechá ich bez pomſty.

  10. Ile kroć ćię wzywám podáią tył nieprzyiáćiele moi / á w tym znám iż ieſt Bog zá mną.
  11. Vfáiąc Bogu będę chwálił obietnicę iego / á w Pánu będę ſię chłubił ze ſłowá iego.
  12. Vfáiąc Bogu nic ſię nie boię áby mi co cżłowiek vcżynić miáł.
  13. Ná mię to náleży ábych oddáł ſluby ſwe Bogu / á przetoż oddám tobie chwáły.
  14. Abowiemeś wyrwáł duſzę moię od śmierći / tákże nogi moie od vpádku / ábych chodźił przed Bogiem w świátłoſći żywiących.

    Pſálm 57.
    ¶ 2. Proſi pokornie z wiárą o rátunek przećiw nieprzyiáćiołom ſwoim / prágnąc áby chwáłá Bożá byłá zácnie wywyzſzoná wſzędźie. 5. Wypiſuie niebeſpiecżeńſtwo w ktorym ieſt. 8. Potym obiecuie z weſołym vmyſłem wſzędy wyſłáwiáć y chwálić Páná.

  1. Przednieyſzemu nád śpiewáki A Niezátrácáy / Michtám Dáwidowe * kiedy vćiekáł przed Sáulem do iáſkinie.
      A Niektorzy mniemáią iż ſię ták pocżynáłá nieiáká pieśń poſpolitá Zydowſká / á niekthorzy mniemáią że ty ſłowá Dáwid máwiáł poſpolićie ćierpiąc vthrápieniá od Páná.

      * Sámu.22.v.1. y 24.v.4.

  2. Zmiłuy ſię nádemną Boże zmiłuy ſię nádemną / ábowiem duſzá moiá vfá w tobie / á vćiekám ſię pod ćień ſkrzydeł twych áż przeminie B złość.
      B Abo nieſzcżęſćiá á vtrápienie moie.

  3. Będę wołáł do Bogá náwyzſzego / do Bogá ktory ſię zemną obchodźi doſkonále.
  4. Poſłáł z niebá y wybáwił mię / á dáł w poháńbienie ty ktorzy mię pochłánąć chćieli. Selá. Zeſłáł mi Bog miłoſierdźie y práwdę ſwoię.
  5. Duſzá moiá ieſth w pośrodku lwow / á mieſzkám miedzy ludźmi zápálcżywemi / ktorych zęby ſą iáko oſzcżepy y ſtrzáły / á ięzyk ich iáko miecż oſtry.
  6. O Boże wywyſzże ſię nád niebioſá / á chwáłá twoiá niecháy będźie nád wſzytkę źiemię.
  7. Poſtáwilić ſieći ſwe ná śćieſzkách moich / ná vpádek zdrowiá mego / wykopáli doł przedemną á ſámi weń wpádli. Selá.
  8. † Gotowe ieſt ſerce moie / o Boże gotowe ieſt ſerce moie / á dlá thegoż będę śpiewáł y będę ćię pioſnkámi ſłáwił.
      † Pſálm.108.v.1.

  9. Powſtáńże chwáło moiá / powſtáńćież ſkrzypice y hárfo moiá / bowiem iá wſtánę ná świtániu.
  10. Będę ćię Pánie wyſłáwiáł miedzy ludem / á będęć śpiewáł miedzy národy.
  11. Abowiem miłoſierdźie twoie wywyzſzone ieſt áż pod niebioſá / á práwdá twá áż pod obłoki.
  12. Wywyſzże ſię o Boże nád niebioſá / á niecháy będźie chwáłá twoiá nád wſzytką źiemią.

    Pſálm 58.
    ¶ 2. Vſkárżánie przećiw nieſpráwiedliwoſći przewrotnych przełożonych. 4. Ktorych złość y przewrotność przyrodzoną vkázuie. 7. Ządá áby byli pokáráni. 12. Vkázuie iáki pożytek z tąd ſpráwiedliwi wźiąć máią.

  1. Przednieyſzemu nád śpiewáki / Nie zátrácáy / Michtám Dáwidowe.
  2. Y práwdźiwież wy ktorzy záſiádáćie w rádách / ſkázuiećie ſpráwiedliwość: á wy o ſynowie ludſcy dobrzeli ſądźićie.
  3. Lecż wy zmyſláćie niepráwoſći w ſercu ſwem / á ręce wáſze wáżą nieſpráwiedliwość ná źiemi.
  4. Złośnicy wnet ſkoro z żywotá wyſtępuią thedy błądzą / á wnet od národzeniá ſwego powiedáią kłámſtwo.
  5. Máią w ſobie iád podobny iádowi wężowemu / ábo iáko áſpidá głuchego ktory ſobie zátulá vſzy.
  6. Ktory nie chce ſłucháć głoſu záklináiącego / ábo cżárnokſiężniká kthory ieſt biegłym w ſwoich cżárách.
  7. Pokruſz że o Boże zęby w vſćiech ich / á połám Pánie cżeluſći lwiąt.
  8. Niecháyże ſię rozpłyną iáko wody ćiekące / á gdy wyſtrzeláią ſtrzáły ſwe A niecháy ſię wnet połámią.
      A Proſi áby ich ſtárániá w niwecż ſię obroćiły.

  9. Niech zniſzcżeią iáko ſlimák roſpływáiący ſię / á iáko mártwy płod niecháy nie oglądáią ſłońcá.
  10. Iáko mięſo ſurowe gdy bywá wymowáne z gárncow pierwey niźli ich ogień doydźie z ćierniá / tákże y oni niech będą porwáni w popędliwoſći iákoby z iákim wichrem.
  11. B A ſpráwiedliwy rozweſeli ſię gdy vzry pomſtę / á nogi ſwe omyie we krwi niepobożnego.
      B To ieſt / ſpráwiedliwi kocháią ſię z ſądow Bożych ktore okázuie nád niewierniki.

  12. A rzecże káżdy / Zápráwdęć má pożytek ſpráwiedliwy / á iſćieć ieſt Bog ktory ſądźi źiemię.

    Pſálm 59.
    ¶ 2. Wzywá Bogá przećiwko ſprzyſiężeniu ludźi niepobożnych. 5. A oſwiádcżá ſię iáwnie w ſwoiey niewinnoſći. 8. Wypiſuie obycżáie ſprzećiwnikow ſwoich. 14. Opowiedá że Bog pomſtę vcżyni nád nimi. 17. Vfáiąc iż będźie wybáwion.

  1. Przednieyſzemu nád śpiewáki / Nie roſpráſzáy / Dáwidowe Michtám * gdy poſłáł Sául áby ſtrzeżono domu iego á zábito gi.
      * 1.Sámu.19.v.11.

  2. Wyrwi mię o Boże moy od nieprzyiáćioł moich / á wybáẃ mię od tych kthorzy powſtáwáią przećiwko mnie.
  3. Wyrwi mię od tych ktorzy broią niepráwoſći / á od ludźi kreẃ wylewáiących záchowáy mię.
  4. Abowiem otho cżyháią ná duſzę moię / á zebráli ſię przećiwko mnie mocárze / oprocż przeſtępſtwá mego / y oprocż winnoſći moiey Pánie.
  5. Oprocż złoſći moiey zbieżeli ſię / y ſą gotowi / powſtáńze tedy á záydź przećiwko mnię / y obácż.
  6. Ty tedy Pánie Boże záſtępow / Boże Izráelſki ocuć ſię / á náwiedz wſzytki národy / áni ſię zmiłuy nád wſzytkimi przeſtępcy złośćiwemi. Selá.
  7. Wrácáiąć ſię pod wiecżor / á wárcżą iáko pśi chodząc około miáſtá.
  8. Oto mowią vſty ſwemi / á wárgi ich ſą iáko miecż / ábowiem mowią / Y ktoż ieſt coby nás ſłyſzáł:
  9. Ale ty Pánie náśmieieſz ſię z nich / náſzydźiſz ſię ze wſzytkich národow.
  10. Tobie moc moię porucżę / ábowiemeś ty ieſt Boże obroná moiá.
  11. Bog miłoſierdźiá moiego vprzedźi mię / á Bog dá mi oglądáć to cżego żądám nád nieprzyiáćioły memi.
  12. Nie zábiiáyże ich / by ſnádź thego nie zápomniáł lud moy / dopuść ſię im tułáć przez moc twoię / á złoż ie / gdyżeś ieſt tárcżą náſzą Pánie.
  13. Dlá grzechu vſt ich / y dlá ſłowá wárg ich / będą poimáni z hárdoſćią ſwoią dlá złorzecżeńſtwá y dlá kłámſtwá ktore opowiedáią.
  14. Wytráćże ie w popędliwośći / á wniwecż obroć / niecháyże wiedzą iż Bog pánuie w Iákobie / y po końcżynách źiemie. Selá.
  15. Y wrocą ſię ku wiecżorowi / y będą wárcżeć iáko pſi chodząc około miáſtá.
  16. Będą ſię tułáć áby ſię A náiedli / á nie B náiádſzy ſię poydą ſpáć.
      A Tho ieſt / będą chćieć komu záſzkodźić ále nie będą mogli.
      B Abo ieſli żądoſći ſwey nie náſycą / tedy ſzemráć będą.

  17. A iá będę wyſłáwiáł moc twoię / y będę ráno wychwáláł miłoſierdźie twoie / gdyżeś był obroną moią y vćiecżką cżáſu vćiſku mego.
  18. Tobie będę śpiewáł o mocy moiá / ábowiemeś ty ieſt Boże obroná moiá / á Bog miłoſierdźiá moiego.

    Pſálm 60.
    ¶ 3. Modli ſię Pánu áby podnieść rácżył lud ſwoy ktory vniżył. 8. A przypominá obietnice o Kroleſtwie ſwoim nád Izráelem y nád poſtronnemi. 13. Proſi o rátunek Bogá / vfáiąc w ſámey iego dobroći y mocy.

  1. Przednieyſzemu nád śpiewáki ná A Suſáneduth / Michtám Dáwidowe ku náuce.
      A Ieſt przezwiſko inſtrumentu nieiákiego / á niektorzy to wykłádáią / rożą świádectwá.

  2. * Gdy wálcżył przećiw Mezopotámiey / y przećiw Syryánom z Soby / gdy ſię Ioáb wroćiwſzy poráźił Edomcżykow dwánáſćie tyſięcy w Dolinie Solney.
      * 2.Sámu.8.v.3. y 10.v.7. 1.Kron.18.v.3.

  3. O Boże odrzućiłeś nás y B roſproſzyłeś nás / rozgniewáłeś ſię / á przetoż ſię náwroć do nás.
      B Záłobliwie wyſłáwiá długie vtrápienie ktore kośćioł ćierpiáł zá cżáſu Sáulowego.

  4. Zátrząſnąłeś źiemią / y roſzcżepiłeś ią / nápráwże roſpádliny iey / boć ſię chwieie.
  5. Srodześ vtrápił lud twoy / á opoiłeś nás winem C iádowitem.
      C Drudzy wykłádáią winem ktore cżyni że wſzythek cżłowiek ztrętwieie.

  6. Aleś dáł tym ktorzy ſię ćiebie boią D chorągieẃ ku wywyzſzeniu dlá práwdy twey. Selá.
      D Tho ieſt dobrą myſl w zwyćięztwie.

  7. † Aby byli wybáwieni miłoſnicy twoi / wybáẃże mię práwicą twoią á wyſłucháy mię.
      † Pſál.108.v.7.

  8. Bogći mowił ná ſwiętym mieyſcu ſwoim / ſkąd ſię iá rozweſelę że będę dźielił E Sychem / á rozmierzę dolinę Sokot.
      E Wymieniá niektore cżęſći źiemie o ktorych ſobie tuſzy że ie poſieſć má / vfáiąc w obietnicy Bożey / á przez thy cżęſći rozumie ſobie wſzytko Kroleſtwo.

  9. Moieć ieſt Gáláád / y moieć ieſt Mánáſse / Efráim ieſt moc głowy moiey / á Iudá F ieſt vſtáwcą práw moich.
      F To ieſt będźie ſtolicą Krolewſką / ſkąd będą wychodźić wſzythki práwá.

  10. G Moáb będźie gárncem vmywániá mego / á ná Edom porzucę boty moie / á ty Páleſtyno wykrzykáy nádemną.
      G W tych ſłowiech známienuie iż Moábity y Edomcżyki má podbić w wielką niewolą.

  11. Ktoż mię przywiedźie do miáſtá obronnego: á kto mię przyprowádźi áż do Edom:
  12. Izáli nie ty Boże ktoryś nás był odrzućił / á nie chodźiłeś Boże przed woyſki náſzymi.
  13. Dáyże nám rátunek w vtrápieniu náſzym / ábowiemći ieſt omylny rátunek ludzki.
  14. Zá pomocą Bożą zwiedźiemy bitwę / á on podepce nieprzyiáćioły náſze.

    Pſálm 61.
    ¶ 2. Dáwid gdy był przeſládowán od nieprzyiáćioł ſwoich / proſi áby był wybáwion od thákiego niebeſpiecżeńſtwá. 4. Vkázuie iż byłá wyſłucháná prośbá iego y z prętkiem rátunkiem. 7. Przytym iż Kroleſtwo Kryſtuſowe miáło trwáć ná wieki. 9. Cżynienie dźięk.

  1. Przednieyſzemu nád śpiewáki ná Negináth / Dáwidow.
  2. Wyſłucháy Boże wołániá mego / á obácż pilnie modlitwę moię.
  3. Od końcá A źiemie będę wołáł ku tobie gdy ieſt w żáłoſći ſerce moie / wywiedźże mię ná ſkáłę ktorá ieſt B wyżſzá niż iá.
      A Tho ieſt Izráelſkiey / ábowiem w ten cżás był ná puſzcży / gdźie był vćiekł przed Abſálomem.
      B To ieſt ná mieyſcu beſpiecżnym / kędy iá mocą ſwą wnidź nie mogę.

  4. Abowiemeś ty był nádźieią moią / y báſztą mocną przed nieprzyiáćielem.
  5. Będę mieſzkáł w Przybytku twoim ná wieki / vfáiąc pod ćieniem ſkrzydeł twoich / Selá.
  6. Abowiem thy Boże wyſłucháłeś o com żądáł / á dáłeś dźiedźictwo boiącym ſię imieniá twego.
  7. Przycżyniſz ſowićie dni Krolewſkich / á látá iego będą iáko potomne cżáſy.
  8. Będźie mieſzkáł ná wieki przed Bogiem / zgotuyże miłoſierdźie y práwdę ktoreby go záchowáły.
  9. A tákći będę śpiewáł imieniowi twemu ná wieki / oddáwáiąc ſluby ſwe ná káżdy dźień.

    Pſálm 62.
    ¶ 2.7. Przykłádem ſwym vkázuie iż mámy vfáć w Bogu á nie w cżłowieku ktory ieſt omylnoſć. 9. Nápominá wſzythkich národow áby vfáli w Bogu.

  1. Przednieyſzemu nád ſpiewáki A Ieduthunowi / Pſálm Dáwidow.
      A O tym Ieduthunie pátrz w Pſálmie.39.

  2. Ná ſámym tylko Bogu przeſtáwá duſzá moiá / ábowiem thylko od niego ſámego ieſt wybáwienie moie.
  3. Onći ieſt ſám ſkáłą moią y wybáwieniem moiem / twirdzą moią / iż bárzo vpáść nie mogę.
  4. Y dokądże będźiećie zmyſláć złoſć przećiw káżdemu / będźiećie wſzyſcy pozábiiáni / á będźiećie iáko śćiáná pochyłá / y iáko mur wálący ſię.
  5. Aleć ſię ſpołu rádzą iákoby mię zepchnęli z ſtánu moiego / kocháią ſię w kłámſtwie / á choćiáż vſthy błogoſłáwią / ále w ſercu ſwym złorzecżą / Selá.
  6. Przeſtáńże ty ná ſámym Bogu o duſzo moiá / ábowiem od niegoć to ieſt cżego iá ocżekáwám.
  7. Onći ieſt ſkáłą moją y wybáwieniem moiem / twirdzą moią / á nie záchwieię ſię.
  8. W Boguć ieſt wybáwienie y chwáłá moiá / moc moiá y nádźieiá moiá ieſt w Bogu.
  9. Vfáyćież w nim o národowie ná káżdy cżás / ſercá wáſze porucżćie iemu / gdyż Bog ieſt nádźieiá náſzá. Selá.
  10. Záiſteć ſynowie ludſcy omylni ſą / á mocárze thák kłámliwi / iż ieſliby ie poſpołu włożono ná wágę / tedy będą lżeyſzemi niż ſámá prożnoſć.
  11. Nie vfáyćież w krzywdźie áni w drápieſtwie / á nie podáyćie ſię w prożnoſć: Ieſliże przybędźie máiętnośći nie przykłádáyćież ſercá.
  12. Rázći Bog rzekł / to com iá po A dwá kroć ſłyſzáł / iż Bog ieſt mocny.
      A To ieſt cżęſtokroć.

  13. A twoieć ieſt Pánie miłoſierdźie / * ábowiem ty oddáwáſz káżdemu według ſpráwy iego.
      * Mát.16.v.27. Rzym.2.v.6. 1.Kori.3.v.8. Gál.6.v.5.

    Pſálm 63.
    ¶ 2. Dáwid gdy był wygnán / prágnie tego iákoby ſię wroćić mogł do zgromádzeniá ſwięte°. 6. Oznáymuie iáko ieſt rzecż wdźięcżná y roſkoſzná kto zákuſi dobrotliwoſći Páńſkiey. 10. Okázuie nieſzcżęśćie ktore má przyść ná iego nieprzyiáćiele. 12. A ſzcżęśćie ktore ták náń iáko y ná káżdego wiernego przyść má.

  1. Pſálm Dáwidow gdy był ná A puſzcży Iudſkiey.
      A Táć ieſt puſzcżá Zyf / kędy ſię krył gdy go Sául gonił w 1.Sámu.23.v.14.

  2. O Boże ktory ieſteś Bog moy ſzukám ćię z poránku / á duſzá moiá prágnie ku tobie / ćiáło moie pożądá ćiebie w they źiemi ſpuſtoſzáłey / y ſuchey ktorá w ſobie wody nie má.
  3. Iákom ćię widźiáł ná mieyſcu ſwiętym / ábych oglądáł moc twoię y chwáłę twoię.
  4. Abowiem dobrotliwoſć twoiá lepſzá ieſt niż zdrowie / á dlá tegoż wárgi moie chwálić ćię będą.
  5. Thákći będę błogoſłáwił przez wſzytek żywot moy / á w imię twoie będę podnoſił ręce moie.
  6. Duſzá moiá náſyconá ieſt iáko tłuſtoſćią y ſmálcem / á vſthá moie będą śpiewáć pieśni weſołe.
  7. Gdy ná ćię wſpominám ná łożu moim / á gdy o tobie rozmyſlám cżuiąc w nocy.
  8. Abowiemeś ty był rátunkiem moim / á iám ſię rozrádowáł pod ćieniem ſkrzydeł twoich.
  9. Duſzá moiá przyſtáłá ku tobie / á práwicá twá podpieráłá mię.
  10. Ale ći kthorzy cżyháią ná vpádek duſze moiey / wnidą w niſkośći źiemie.
  11. Zámorduią go miecżem / á prźiydźie w B dźiáł liſzkám.
      B To ieſt trupy ich będą podáne ku pożárćiu źwierzętám leśnym.

  12. Ale Krol rozráduie ſię w Bogu / á będźie ſię chłubił w nim / ktory iedno przezeń C przyſięgá / ábowiem będą zátkáne vſtá tym ktorzy powiedáią kłámſtwo.
      C Toć ieſt cżąſtká chwáły Bożey przyſięgáć / Abowiem ták imięniem iego podpierámy práwdy.

    Pſálm 64.
    ¶ 1. Dáwid vćiekſzy przed Sáulem proſi o rátunek Páńſki przećiwko pochlebcom y podſzcżuwácżom. 4. Złość ich. 9. Y przyſzłe káránie.

  1. Przednieyſzemu nád śpiewáki / Pſálm Dáwidow.
  2. Wyſłucháyże o Boże głoſu moiego w modlithwie moiey / á od ſtráchu nieprzyiáćielſkiego ſtrzeż żywotá moiego.
  3. Przekriyże mię od ſkrythey rády złośnikow / y od zbuntowániá ludźi przy niepráwośći ſtoiących.
  4. Ktorzy iáko miecż zoſtrzyli ięzyk ſwoy / wypuſzcżáiąc iáko ſtrzáły ſwe ſłowá iádowite.
  5. Aby z poćiemká poſtrzelili niewinnego / ſtrzeláiąc náń z prętká á nic ſię nie boiąc.
  6. Vtwirdźili ſię w ſwey złey rzecży / rozmáwiáią iákoby zákryć ſidłá: Y mowią / Ktoż ie obácży:
  7. O rzecżách przewrotnych názbyt ſię bádáią / y chcą wiedźieć doſkonále coby iedno kto rozumem wymyſlić mogł.
  8. Ale Bog wypuśćił ná nie prętko ſtrzáłę / á nátychmiáſt przyſzło káránie ich.
  9. Y A obroćił ſię ná nież ſámy ięzyk ich / á wſzyſcy z ſtráchem zućiekáią widząc ie.
      A To ieſt fáłſzywe ich obmowiſká obrocą ſię ná ich ſámych vpádek.

  10. Y vlękną ſię wſzyſcy ludźie / á będą opowiedáć ſpráwę Bożą / y vcżynki iego zrozumieią.
  11. Ale ſpráwiedliwy rozweſeli ſię w Pánu / y będźie w nim vfáł / á będą ſię chłubić wſzyſcy ktorzy ſą práwego ſercá.

    Pſálm 65.
    ¶ 2. Bog ieſt godźien chwáły dlá dobrotliwoſći ktorą okázuie ludowi ſwemu / y przećiw wſzytkiemu ſtworzeniu / y ktory mocą ſwą ſtworzył wſzytko y záchowywá. 10. Y cżyni źiemię rodzáyną / nápełniáiąc ią wſzytkim dobrem.

  1. Przednieyſzemu nád śpiewáki / Pſálm Dáwidow ná kſztáłt pieśni.
  2. Tobieć ſłuży chwáłá o Boże w A Syonie / á thobie oddádzą ſlub.
      A To ieſt / gdy Kośćioł będźie zbudowán.

  3. Dlá thego iż wyſłucháwáſz modlitw wſzelkiego ſtworzeniá przychodzącego do ćiebie.
  4. Rzecży złośćiwe wźięły moc nádemną / á ty będźieſz miłośćiw przewrotnoſćiám náſzym.
  5. Szcżęſliwy ieſt ten ktorego thy wybierzeſz á prźiymieſz ku ſobie / áby mieſzkáł w páłácoch twoich / y będźiem náſyceni dobrámi domu twego / ná mieyſcu ſwięthem Kośćiołá twego.
  6. O Boże zbáwieniá náſzego ty ſię nám ozowieſz w ſtráſzliwych cudách twoich z ſpráwiedliwoſćią / ktory ieſteś nádźieią wſzech gránic źiemie / y tych kthorzy dáleko mieſzkáią ná morzu.
  7. Kthory zátrzymá gory mocą ſwoią / á ktory ieſt przepáſán mocą.
  8. Ktory záwśćiągá ſzum morſki / y ſzum náwáłnośći ich / y wzruſzeniá národow.
  9. Y lękáią ſię mieſzkáiący ná gránicách źiemie cudow twoich / ktore rozweſeláſz gdy B náſtháwá záránie y wiecżor.
      B To ieſt dlá wſchodzeniá Słońcá / Mieſiącá y inych gwiázd.

  10. Náwiedzáſz źiemię / á gdyś ią wyſuſzył / záſię obfićie bogáćiſz ią / ſtrumień Boży pełenći ieſt wody / á thy ſám gotuieſz zbożá ich / bo ią ták ſpráwuieſz.
  11. Brozdy iey pokrápiáſz / á odwilżáſz zágony iey / dżdżámi ią odmiękcżáſz / á błogoſłáwiſz vrodzáiom iey.
  12. Dobrámi twemi przyochędáżáſz látá / á C śćieſzká twá opływá tłuſtośćią.
      C To ieſt obłok ná ktorym piſmo powiedá iż Bog chodźi.

  13. Y płynie ná páſtwiſká puſzcżey / á págorki okrywáią ſię weſelem.
  14. Przykryią ſię polá ſtády owiec / á págorki okryią ſię zbożem / á przetoż będą D wykrzykáć y śpiewáć.
      D To ieſt ludźie / A tu ieſt podobieńſtwo w ktorym vrodzáy wielki zbożá znáć dáwá.

    Pſálm 66.
    ¶ 2.8. Wzywá wſzythkich ludźi ku chwále Páńſkiey z ſercem weſołem zá iego zácne ſpráwy. 9. Y zá pokoy ktory trzymáł po rozmáithych wálkách. 13. Y wyznáwá że mu chce cżynić dźięki y zácne chwáły.

  1. Przednieyſzemu nád ſpiewáki pieśń Pſálmu. Niecháyże Bogu wykrzyká wſzythká źiemiá.
  2. Spiewáyćież chwáłę imieniowi iego / á vcżyńćie mu cżeść chwálebną.
  3. Rzecżćież Bogu / O iáko ſą ſtráſzne ſpráwy twoie / á dlá wielkośći mocy twoiey poddádząć ſię w niewolą nieprzyiáćiele twoi.
  4. Wſzyſcy mieſzkáiący ná źiemi vpádną przed tobą / á będą ſpiewáć / y będą śpiewáć imieniowi twemu. Selá.
  5. Podźćież á oglądáyćie ſpráwy Boże / boć ieſt ſtráſzny w ſwey ſpráwie nád ſyny ludzkimi.
  6. Obroćił A morze w źiemię ſuchą / á przez B rzekę przeſzli po ſuſzy / y tám żeſmy ſię weſelili w nim.
      A Tho ieſt Morze cżerwone.
      B To ieſt Iordán.

  7. W mocy ſwey pánuie ná wieki / ocży iego vpátruią národy / á odporni nie wywyzſzáją ſię. Selá.
  8. Błogoſłáwćież národowie Bogu náſzemu / á niecháy będźie miedzy wámi głośná chwáłá iego.
  9. Onći ieſt ſám kthory záchowáł przy zdrowiu żywot náſz / á nie dopuśćił ſię poſliznąć nodze náſzey.
  10. Abowiemeś thy Boże doświádcżył nás / á wypłáwiłeś nás iáko płáwią śrebro.
  11. Wwiodłeś nás był w ſieć / á śćiſnąłeś biodrá náſze.
  12. Przepuśćiłeś cżłowieká ná náſzę głowę / weſzlichmy byli C w ogień y w wodę / áleś thy nás wywiodł ná mieyſce roſkoſzne.
      C Tho ieſt w wielkie vtrápieniá.

  13. Wnidę do domu thwego z pálonemi ofiárámi / á oddámći ſluby moie.
  14. Tho co iedno ſlubowáły wárgi moie / á tho cokolwiek powiedźiáły vſtá moie / gdy ná mię przychodźiło vtrápienie.
  15. Będęć ofiárowáł ofiáry z tłuſtych báránow / á z kádzeniem ſkopy / y náſpráwuięć wołow y kozłow. Selá.
  16. Zeydźćież ſię wy wſzyſcy ktorzy ſię boićie Bogá / ſłucháyćież á opowiem wám co cżynił Pán duſzy moiey.
  17. Wołáłem k niemu vſty ſwemi / á on był wywyzſzán ięzykiem moim.
  18. Bych był myſlił co złego w ſercu mym / nie wyſłucháłby mię był Pán.
  19. Ale mnie wyſłucháł Bog práwdźiwie / á był pilen głoſu modlitwy moiey.
  20. Niecháyże będźie błogoſłáwiony Bog / ktory nie odrzućił od ſiebie modlitwy moiey / á nie odiął miłoſierdźiá ſwego odemnie.

    Pſálm 67.
    ¶ 2. Imieniem wſzytkiego ludu modli ſię áby Pán Bog dáł poznánie ſwe wſzytkim mieſzkáiącym ná źiemi. 7. Kthorym żądá wſzytkiego ſzcżęśćiá.

  1. Przednieyſzemu nád śpiewáki ná A Neginoth / Pſálm ná kſztáłt pieśni.
      A O tym pátrz wyżſzey w pſálmie.6.

  2. Zmiłuy ſię o Boże nád námi / y błogoſłáw nám / obiáśń że oblicże twe nád námi / Selá.
  3. Aby byłá poznáná ná źiemi drogá twoiá / á po wſzech národźiech zbáwienie twoie.
  4. Tedy ćię będą wyſłáwiáć národowie o Boże / á będą ćię wyſłáwiáć wſzytcy ludźie.
  5. Rozweſelą y rozráduią ſię ludźie ábowiem będźieſz ſądźił ludźi w ſpráwiedliwoſći / á národy będźieſz rządźił ná źiemi / Selá.
  6. O Boże będą ćię wyſłáwiáć národowie / á będą ćię wyſłáwiáli ludźie wſzytcy.
  7. Thedy źiemiá wydá owoc ſwoy / á będźie nám błogoſłáwił Bog á Bog náſz.
  8. Będźie nám błogoſłáwił Bog náſz / á będą ſię go báć wſzytki gránice źiemie.

    Pſálm 68.
    ¶ 2. Dáwid po otrzymániu zwyćięztwá nád nieprzyiáćioły cżyni dźięki Pánu. 5.27. Wzywá wſzytkich wiernych áby tákże cżynili. 6. Dobrothliwość Páńſká przećiwko tym ktorzy ſię zdádzą być opuſzcżonem. 8. Możne ſpráwy ktore cżynił dlá ludu ſwego / y dobrodźieyſtwá ktoremi ie obdárzył. 32. Opowiedá o Kroleſtwie Páná Kryſtuſowem y o możnoſći iego.

  1. Przednieyſzemu nád śpiewáki pſálm Dáwidow ná kſztáłt pieſni.
  2. * Niecháyże powſtánie Bog / á roſproſzeni będą nieprzyiáćiele iego / á zućiekáią przed nim ći kthorzy go máią w nienáwiſći.
      * W 4.Mo.10.v.35.

  3. Ty ie roſpędzáſz iáko dym kthory ſię wniwecż obrácá / á iáko ſię woſk roſpływá przed ogniem / ták złośnicy poginą przed oblicżnoſćią Bożą.
  4. Ale ſię ſpráwiedliwi rozweſelą y rozráduią przed Bogiem ſkácżąc od rádoſći.
  5. Spiewáyćież Bogu / á śpiewáyćie imieniowi iego / wywyzſzáyćie onego ktory ieźdźi ná obłokách / á rozráduyćie ſię przed onym ktorego imię ieſt Pán.
  6. Onći ieſt oycem ſierotek y ſędźią wdow / onći ieſt Bog ktory mieſzká w przybytku ſwym świętym.
  7. Bog A ſpráwuie mieſzkánie w domu tym ktorzy ſámi byli y wywodźi więźnie z okow / ále odporni mieſzkáią ná mieyſcu ſpuſtoſzáłem.
      A To ieſt / ktory niepłodnym dáwá obfitość dźiátek.

  8. O Boże gdyś ty wychodźił przed ludem twoim / á gdyś chodźił po puſzcży / Selá.
  9. Ziemiá zádrżáłá / á zniebios theż płynęło przed oblicżnoſćią Bożą / tá gorá Synái drżáłá przed Bogiem ktory ieſt Bog Izráelſki.
  10. O Boże toćieś obfity deſzcż ſpuſzcżáł ná dźiedźictwo twoie / á gdy było w vtrápieniu tedyś ią ty ochłádzáł.
  11. Zgromádzenie twoie mieſzká w nim / á obfitoſćią dobr obdárzáſz ie Boże dlá vbogich.
  12. Pán też B podáł ſłowo tym ktore oznáymowáły o wielkich záſtępiech iego.
      B To ieſt gdy Pán dáł zwyćięſthwo zácne ludowi ſwemu / tedy chćiáł áby niewiáſthy o tym śpiewáły.

  13. Krolowie z woyſki z vćiekáli y odbieżeli / á C tá ktorá mieſzkáłá w domu dźieliłá łupy.
      C Tu dáwá znáć / iż táká obfitość łupow nieprzyiáćielſkich miáłá być / że też y niewiáſty około nich zábáwić ſię miáły.

  14. D Byſćie też byli y miedzy kothły okopćiáłymi / tedy ſię ſtániećie iáko gołębice máiące bárwę ſrebrną / á v kthorych ſkrzydłá lśnią ſię iáko złoto.
      D W tym podobieńſtwie dáwá znáć / iż wierni choćiáżby też byli w náwiętſzym vtrápieniu / y w náwięthſzych przygodách / á wſzákoż nie będą zniſzcżeni / y owſzem będą ſzcżęſliwemi práwie iáko gołębice ktorych piorká ſą záwżdy cáłe chędogie á nie pomiechráne.

  15. Gdy Wſzechmocny E w niey roſproſzył krole / tedy ſię bieláłá iáko śnieg w Sálmon.
      E To ieſt / w źiemi Chánáneyſkiey ktorą Pán dáł ludowi ſwemu.

  16. F Gorá Bożá ieſt iáko Báſán / á gorá podnioſłá iáko gorá Báſán.
      F To ieſt / Syon.

  17. G Przecżże wyſkákuiećie gory wyſokie: ábowiemći Bog kochá ſię w tey gorze áby tám mieſzkáł / á záiſte Pán będźie tám mieſzkáł áż ná wieki.
      G Iákoby rzekł / ſkácżćie poki chcećie / áleć przedſię Syon będźie zácnieyſzá niźli wy / á tu táiemnie dáwá zrozumieć przez gorę Syon Kroleſtwo Meſyáſzowe to ieſt koſćioł iego khtory ſwoim przewyżſzá wſzytki zácne zwierzchnoſći tego świátá.

  18. Obozu Bożego ieſt dwádźieſćiá tyſięcy y miliony Aniołow á Pán ieſt miedzy nimi ná mieyſcu náświętſzem iáko ná Synái.
  19. † H Wſtąpiłeś ná wyſokość / á wiodłeś z ſobą więźnie poimáne / nábráłeś vpominkow miedzy ludźmi / áby też y vporni mieſzkáli ná mieyſcu Páná Bogá.
      H Dáwid wſzytko ſwe zwyćięſthwo przypiſuie Bogu powiedáiąc iż on pobráł więźnie / vłożył dáń ná pogány / co wſzythko dźiáło ſię przez Dáwidá ktory figurowáł Kryſtuſá / Iáko o tym mowi Páweł święty.

      † Efez.4.v.8.

  20. Błogoſłáwiony ieſt Pán ktory vſtáwicżnie opátruie nás dobrámi / á Bog kthory ieſt zbáwieniem náſzym / Selá.
  21. Bog ći ieſt Bogiem náſzym ku zbáwieniu / á I dokońcżenie káżdego śmierći ieſt od Páná Bogá.
      I Tho ieſt / Pánći ſám ieſt ktory wybáwiá z oſtátecżnego niebeśpiecżeńſtwá.

  22. A wſzákoż Bog przebiie głowę nieprzyiáćioł ſwoich / á wierzch cżupryny tego kthory chodźi w grzechoch ſwych.
  23. Pán powiedźiáł J / Wywiodę ty ktorzy ſą moi z Báſán / á wyprowádzę ie z głębokoſći Morſkich.
      J Tho ieſt / wybáwię ie z ręku Obrzymow y znáwiętſzych niebieśpiecżeńſtw.

  24. Aby ſię K omocżyłá nogá thwoiá we krwi / á ięzyk pſow twoich / áby też łeptáł kreẃ nieprzyiáćielſką.
      K Znácży ſtráſzliwą pomſtę y poráżkę ktorą Bog miáł vcżynić ná nieprzyiáćiołmi ludu ſwego / ktorá thák wielká miáłá być / iż theż nogi ich we krwi brodźić miáły / á pſi ięzyki ſwe w niey mácżáć mieli.

  25. Widźiánoć ſlád thwoy o Boże / ſlád Bogá moiego y Krolá moiego ná świętym mieyſcu.
  26. Szli w przod śpiewácy / á zá nimi grácże z inſtrumenty / á w pośrodku ſzły pánienki biiąc ná bębniech.
  27. Chwálćież Bogá w zebrániu / á Páná wy ktorzy ieſteſćie z národu Izráelſkiego.
  28. Támći był Beniámin málucżki ktory ie opánowáł / á Kſiążętá Iudſkie były mocą ich / Kſiążętá Zábulońſkie / y Kſiążętá Neftálimſkie.
  29. Dodáł ći Pán mocy tákowey / O Boże vmocniże to coś ſpráwił známi.
  30. Dlá koſćiołá twego ktory ieſt w Ieruzálem / kędy thobie Krolowie dáry oddáwáć będą.
  31. Poráźże pocżet L kopiennikow / y mnoſtwo możnych bykow y ćielcow w národźiech / áby ſię poddáli w hołd z ſztukámi śrebrá / roſproſzże národy ktore ſię kocháią w wálkách.
      L Ná tym mieſcu przez kopienniki y byki znárodow rozumie Kſiążętá y ſpráwce ludźi ktorzy mocą Páńſką będąc pohołodwáni będą dáwáć dáń ktorą Prorok tu zowie ſztukámi śrebrá.

  32. M Zácne Kſiążętá przyidą z Egiptu á z Ethiopiey pośpieſzą ſię podnoſić rąk ſwych ku Bogu.
      M Then wierſz y z thym drugim po nim zámykáią w ſobie powołánie Pogánow pod Kroleſtwo Páná Kryſtuſowe.

  33. Kroleſthwá źiemie śpiewáyćież Bogu / śpiewáyćie Pánu / Selá.
  34. Temu ktory zdáwná ieźdźi ná obłokách niebieſkich / boć oto głośno podáwá głos mocy ſwoiey.
  35. Podáyćież moc Bogu / Boć nád Izráelem ieſt zácność iego / á nád obłoki moc iego.
  36. O Boże iákożeś ty ieſt ſtráſzliwy od świętych przybytkow thwoich / Bog ći Izráelſki ieſt kthory dáwá moc y ſiły ludowi / Niecháyże będźie Bog błogoſłáwiony.

    Pſálm 69.
    ¶ 2. Vſkárżánie Dáwidowe gdy był vćiśnion vtrápieniem. 7. Modli ſię Bogu áby go wſpomágáł y wſzytki ludźi vtrápione. 9. Przytym iáko ſą ći w wielkim poháńbieniu ktorzy miłuią koſćioł Boży. 11. Ktorzy wielką żáłość z tego miewáią gdy widzą iż práwdźiwá chwáłá Bożá zátłumioná bywá. 14. A ták w vtrápieniu tákowym má vćiecżkę ku Bogu / modląc ſię áby był wybáwion. 23. A iżby też iego przeſládownicy byli wniwecż obroceni. 29. Ażeby też byli wygłádzeni z Kſiąg żywotá. 30. Potym ſobie cżyniąc dobrą myſl w vtrápieniu / cżyni dźięki Pánu. 35. Nápomináiąc wſzytko ſtworzenie áby tákież cżyniło. 36. Opowiedá ſzcżęśćie Kryſtuſowe y koſćiołá iego.

  1. Przednieyſzemu nád śpiewáki ná A Soſánnim Pſálm Dáwidow.
      A O tym pátrz w Pſálmie.45.

  2. O Boże záchowáy mię ábowiemći przyſzły B wody áż ku duſzy.
      B Przez wody rozumie wſzytki wielkie vtrápieniá y ſprzećiwieńſtwá.

  3. Zánurzyłem ſię w przepáſći głębokiey / á niemám ſię gdźie oſtáć / przyſzedłem w głębokoſći wod / á porwáły mię ich náwáłnoſći.
  4. Sprácowáłem ſię wołáiąc áż mi gárdło ochrápiáło / vſtáły ocży moie gdym ocżekáwáł Bogá moiego.
  5. Więcey ieſt tych ktorzy mię máią w nienáwiſći bez mey przycżyny niż włoſow ná głowie moiey / zmocnili ſię nieprzyiáćiele moi ktorzy mię gubią oprocż winnoſći moiey / ták iż muſzę to wrácáć cżegom nie wydźieráł.
  6. O Boże ty znáſz głupſtwo moie á wyſtępki moie nie ſą táyne przed tobą.
  7. Niecháyże nie będą záwſthydáni we mnie ći ktorzy ćiebie ocżekáwáią o Pánie Pánie záſtępow / á niecháy nie będą záſrománi we mnie ći ktorzy ćiebie ſzukáią o Boże Izráelſki.
  8. Abowiemem dlá ćiebie podeymowáł poháńbienie / á zelżywość okrywáłá oblicże moie.
  9. Stáłem ſię iáko obcy v bráćiey moiey / á iáko nieznáiomy v ſynow mátki moiey.
  10. * Abowiem chutliwá miłość domu twego C zgryzłá mię / á † zelżywośći tych ktorzy ćiebie háńbią przypádły ná mię.
      C Okázuie iż nie o ſwą / ále o Bożą krzywdę był przeſládowán.

      * Ián.2.v.17.
      † Rzym.15.v.3.

  11. Płákáłem y trápiłem w poſćie duſzę moię / á D tyś mnie był ná poháńbienie.
      D To ieſt / ieſzcżē w wiecſzym wzgárdzeniu był v ludźi.

  12. Y oblokłem miáſto ſzáthy wor / á byłem v nich przypowieſćią.
  13. Mowili przećiwko mnie ći ktorzy ſiedźieli w bránie / á byłem pioſnką v tych kthorzy ſię popili.
  14. Ale iá obrácám ku tobie modlitwę moię o Pánie cżáſu twey dobrej woley / o Boże wyſłucháyże mię według wielkiego miłoſierdźiá twego / y dlá práwdy zbáwieniá twego.
  15. Wyrwi mię z błothá ábych w nim nie zá grężnął / wyrwi mię od thych kthorzy mię máią w nienáwiſći / y z głębokośći wod.
  16. Niechże mię nie zátápiá wezbránie wod / á niecháy mię nie pożerá głębokość / y niecháy ſtudniá około mnie nie zámyká wierzchu ſwego.
  17. Wyſłucháyże mię Pánie / ábowiemći ieſt dobre miłoſierdźie twoie / weyzryż ná mię według wielkich litośći twoich.
  18. Nie zákrywáyże oblicżá ſwego od ſłużebniká twego / ábowiemćiem ieſt w vtrápieniu / poſpieſzże ſię á wyſłucháy mię.
  19. Przybliż ſię ku duſzy moiey á wykup ią; á dlá nieprzyiáćioł twoich wybáẃ mię.
  20. Ty ſám znáſz poháńbienie moie / zelżywość y poſromocenie moie / á przed tobą ſą wſzyſcy nieprzyiáćiele moi.
  21. Poháńbienie pokruſzyło ſerce moie / z cżegom był żáłoſćiw / y ocżekáwáłem kthoby ſię mnie rozżálił / ále tákiego nie było / ánim nálázł ktoby mię był poćieſzył.
  22. Y podáli mi miáſtho pokármu żołć / † á w prágnieniu moim nápáwáli mię octem.
      † Mát.27.v.48. Ián.19.v.28.

  23. ¤ Niecháyże będźie ſtoł ich ſidłem przed nimi / á ſzcżęſćie ich niech ſię im w vpádek obroći.
      ¤ Rzym.11.v.9.

  24. Niecháyże ſię záćmią ocży ich áby niewidźieli / á biodrá ich niecháy ſię záwżdy roſtrzęſą.
  25. Wypuśćże ná nie gniew twoy / á niecháy ie ogárnie popędliwość rozgniewániá twego.
  26. ♀ Mieſzkánie ich niecháy ſpuſtoſzeie / á w przybytkoch ich niecháy nikt nie mieſzká.
      ♀ Dźie.1.v.20.

  27. Abowiem tego ktoregoś ty poráźił przeſláduią / á o twoich ránnych rozmáwiáią.
  28. C Przydáyże złość ku złośći ich / á niech nie wchodzą ku ſpráwiedliwośći twoiey.
      C To ieſt / puść ie zá ich ſwowolnym rozmyſłem ná zginienie ich.

  29. Niecháy będą wygłádzeni z kſiąg żywotá / á niecháy nie będą nápiſáni między ſpráwiedliwe.
  30. Alećiem iá ieſt vtrápiony y żáłoſny / lecż rátunek twoy o Boże podnieſie mię ku gorze.
  31. Tedy będę chwálił imię Boże w pioſnkách / á zácnie go wyſłáwiáć będę.
  32. Co dáleko wdźięcżniey Pánu będźie niźli woł álbo ćielec ktoremu rogi y kopytá odráſtáią.
  33. Toć oglądáią pokorni y rozráduią ſię / á wám ktorzy ſzukáćie Bogá / ożywię ſerce wáſze.
  34. Abowiem Pán wyſłucháwá vbogich / á więźńmi ſwemi nie gárdźi.
  35. Niecháyże go chwálą niebioſá y źiemiá / morze y wſzythko co ſię ná nich ruſzá.
  36. Abowiem Bog záchowá Syon / y pobuduie miáſthá Iudſkie / y będą mieſzkáć / á wezmą źiemię w dźiedźictwo.
  37. Y potomſtwo ſług iego otrzymáią ią dźiedźicżnie / á kthorzy miłuią imię iego / będą w niey mieſzkáć.

    Pſálm 70.
    ¶ 2. Prośi o prętki ráthunek / á iżby ſprzećiwnicy iego byli poháńbieni / á wierni áby ſię rozweſelili.

  1. A Przednieyſzemu nád śpiewáki / Dáwidow / ná wſpominánie.
      A Ten Pſálm ieſt cżąſtká cżterdźieſtego pſálmu.

  2. O Boże pośpieſzże ábyś mię wyrwáł / á pokwáp ſię ná ráthunek moy.
  3. B Ci ktorzy cżyháią ná duſzę moię / niecháyże będą záwſtydzeni y poſromoceni / niecháy podádzą tył / y niecháy będą poháńbieni ktorzy mi prágną cżego złego.
      B O żądánu pomſty przećiwko nieprzyiáćiołom náſzym / pátrz w pſálmie 28.v.4.

  4. Niecháyże ſię wrocą ná zád dlá poháńbieniá ſwoiego / kthorzy mowią / Ehej / Ehej.
  5. Niecháyże ſię rozweſelą y rozráduią w tobie wſzyſcy ktorzy ćię ſzukáią / á niecháy mowią záwżdy ći ktorzy miłuią rátunek twoy / Niecháy będźie zácnie wywyzſzon Bog.
  6. Alećiem iá ieſt nędzny y vtrápiony / á przetoż o Boże pokwáp ſię ná ráthunek moy / bowiemeś thy ieſt wſpomożenie moie / y wybáwićiel moy / á dlá thegoż Pánie nie omieſzkáwáy.

    Pſálm 71.
    ¶ 1.y.9. Prośi z wielkiem vfániem y z wiárą o łáſkę Páńſką. 5. Cżego wſzytkiego doznáł po Pánu ieſzcże w młodoſći ſwoiey. 8. Cżyni mu dźięki. 14. Y obiecuie mu záwżdy śpiewáć. 19. Dlá zácnych ſpráw iego. 20. Y dobrodźieyſtw ktore dlá niego cżynił. 10. Vkázuiąc gwáł nieprzyiáćioł ſwoich. 13. Ządá áby byli poháńbieni y vpádli.

  1. Pánie vfáłem w tobie / niecháyże nie będę záwſthydzon ná wieki.
  2. W ſpráwiedliwośći twey wybáẃ mię y wyrwi mię / á nákłoń ku mnie vchá twego y záchowáy mię.
  3. Rácżże mi być iáko mocná ſkáłá do ktoreybych ſię záwſze vćiekáł / boś ty roſkázáł áby mię ſtrzeżono / gdyżeś ieſt iáko ſkáłą moią / y mocą moią.
  4. O Boże moy wyrwiſz mię z ręki niepobożnemu / á z ręki przewrotnego y gwáłtowniká.
  5. Abowiemeś ty ieſt ocżekáwánie moie Pánie / thyś ſám Pánie vfánie moie ieſzcże od młodośći moiey.
  6. Tobiećiem ieſt porucżon wneth z żywotá / á tyś ieſt ſám kthoryś mię wytárgnął z wnętrznośći mátki moiey / y w tobie ſię chlubię vſtháwicżnie.
  7. Byłem v wielá iáko w podźiw / á wſzákożeś ty ſám ieſt mocnym vfániem moiem.
  8. Vſtá moie niecháy będą nápełnione chwáłą twą / y ſłáwą twą ná káżdy dźień.
  9. Nie odmiátuyże mię cżáſu ſtárośći / y gdyby vſtáłá moc moiá nie opuſzcżáy mię.
  10. Abowiem nieprzyiáćiele moi mowili przećiwko mnie / á ći kthorzy cżyháli ná duſzę moię zeſzli ſię ſpołu w rádę.
  11. Mowiąc / opuśćił ći go Bog / gońćież go á poimáyćie / boć niemáſz ktoby go odiął.
  12. O Boże nie oddáláyże ſię odemnie / á poſpieſz ſię o Boże moy ku rátunkowi memu.
  13. Niecháyże będą záwſthydzeni / á niecháy poginą przećiwnicy duſze moiey / á ći ktorzy cżyháią ná moie złe / przykryy ie poháńbieniem y ſromothą.
  14. Aleć iá záwżdy będę ocżekáwáł ná ćię / á thym więcey będę rozmnáżáł wſzytkę chwáłę twoię.
  15. Vſtá moie opowiedáć będą ſpráwiedliwość twoię / y wybáwieniá twoie vſtháwicżnie / ácżkolwiek ich licżby niewiem.
  16. A Będę opowiedáł możne ſpráwy Páńſkie / Pánie będę wſpomináł ſpráwiedliwość twoię włáſną.
      A Drudzy wykłádáią / Będę wychodźił ná woynę w możnośći Páńſkiey.

  17. Boże tyś mię ćwicżył od młodośći moiey / y áż dotąd oznáymowáłem cudá twoie.
  18. Nie opuſzcżáy mię áż do ſtárośći y do ſzedźiwośći o Boże / áże opowiem możność twą temu národowi / á moc twoię wſzytkiemu potomſtwu przyſzłemu.
  19. Ktemu ſpráwiedliwość twoię o Boże ktorá ſię zácnie wywyzſzyłá / gdyżeś cżynił rzecży wielkie o Boże / y ktoż ieſt tákowym iáko ty:
  20. Kthoryś ná mię przepuśćił wiele złych trudnoſći / áleś mię záś ożywił y wyiął z przepáśći źiemſkich.
  21. Rozmnożyłeś zácność moię / á zlitowáwſzy ſię poćieſzyłeś mię.
  22. A iá też ćiebie wyſłáwiáć będę o Boże moy przy ſkrzypicách dlá práwdy twoiey / á będęć śpiewáł przy hárfie / o Swięty Izráelſki.
  23. Rozráduiąć ſię wárgi moie gdyć będę śpiewáł / y duſzá moiá ktorąś wykupił.
  24. Nád to ięzyk moy roſpráwowáć będźie przez cáły dźień o twey ſpráwiedliwośći / ábowiem ſą záwſtydzeni á ſromothnie poháńbieni ći ktorzy cżyháli ná moie nieſzcżęśćie.

    Pſálm 72.
    ¶ 1. Pod figurą kroleſtwá Sálomonowego / wypiſuie przyſzłe Kroleſtwo Kryſtuſowe. 8. Y iáko miáło być wzdłuż y ná ſzerzą. 12. Spráwiedliwość. 13. Moc. 15. Szcżęśćie. 17. Y trwáłość iego.

  1. A Sálomonow. Dáyże o Boże krolowi rozſądek twoy / á twoię ſpráwiedliwość ſynowi krolewſkiev.
      A To ieſt / o kroleſtwie iego.

  2. Aby ſądźił lud twoy w ſpráwiedliwośći / á vboſtwo twoie z rozſądkiem.
  3. Gory przynioſą pokoy ludowi / á págorki ſpráwiedliwość.
  4. Będźie cżynił ſpráwiedliwość vbogim z ludu / á wybáwi vboſtwo / y pokruſzy potwárce.
  5. A poki iedno ſłońce y mieſiąc będźie trwáć / będą ſię báć ćiebie po wſzytki wieki.
  6. Zſtąpi iáko deſzcż ná poſiecżoną tráwę / á iáko deſzcż pogodny odwilżáiący źiemię.
  7. Zá iego cżáſu zákwitnie ſpráwiedliwy / á będźie wielki pokoy poki zſtáwá mieſiącá.
  8. Będźie pánowáł od B Morzá do Morzá / á od C Rzeki áż do końcżyn źiemie.
      B To ieſt / od morzá Arábſkiego áż do morzá ktore zową Mediterráneum.
      C To ieſt / Eufrátes.

  9. Vpádną przed nim mieſzkáiący ná D puſzcżách / á nieprzyiáćiele iego będą lizáć źiemię.
      D Tho ieſt / Arábſkich.

  10. Krolowie Thárſis z wyſpow przynioſą mu dáry / á krolowie Arábſcy y Sebá przynioſą dáń.
  11. Y będą ſię kłániáć przed nim wſzyſcy krolowie / á wſzyſcy národowie będą ſłużyć iemu.
  12. Abowiem wyrwie vbogiego wołáiącego / y vtrápionego kthory nie má rátunku.
  13. Zmiłuie ſię nád vbogim y nád niedoſthátecżnym / á duſzę nędznikow wybáwi.
  14. Od chytrośći y od gwáłtu wyzwoli duſzę ich / á kreẃ ich będźie drogá przed ocżymá iego.
  15. Y będźie káżdy żył / á dá mu krol złotá Arábſkiego / y będźie ſię modlił zá nim vſtháwicżnie / á ná káżdy cżás będźie mu błogoſłáwił.
  16. Z E iedney gárśći pſzeńice ktorą wſieią w źiemię / y ná wierzchu gor / záſzumi vrodzáy iáko Libán / á mieſzcżánie rozkwithną ſię iáko źiołá polne.
      E W tych ſłowiech okázuie ſię obfithe Boſkie błogoſłáwieńſtwo.

  17. Słáwá iego będźie trwáłá ná wieki / á imię iego będźie poki ſłońcá ſtáwá / y będą w nim ſobie błogoſłáwić wſzyſcy národowie / opowiedáiąc go ſzcżęſliwym.
  18. Błogoſłáwionyć ieſth Pán Bog Izráelſki / ktory ſám cżyni cudá.
  19. Y niech będźie błogoſłáwiono imię ſłáwne iego ná wieki / á wſzytká źiemiá iego niecháy będźie nápełnioná chwáłą iego / Amen / Amen.
  20. A tuć ieſt koniec modlitwám Dáwidá ſyná Izáiego.

    Pſálm 73.
    ¶ 1. Aſáf przykłádem ſwym náucżá wierne / áby ſię nie vnoſili zá ſzcżęſćiem niepobożnych. 13. Ani ſię theż gorſzyli z rzecży przećiwnych ktore ſię wiernym przydáwáią. 17. Ale áby ſię przypátrowáli ſkrytym ſądom Bożym / á iżby ćierpliwie ocżekáwáli końcá tych obudwu ſtánow. 18.27. Okázuie vpádek y prędkie zginienie niepobożnych. 28. A beſpiecżną vćiecżkę wiernych.

  1. Pſálm Aſáfow. Záiſtheć dobry ieſth Bog Izráelcżykom / tym kthorzy ſą cżyſtego ſercá.
  2. A co ſię mnie tknie / nogi moie máło ſię nie pochyliły / á bliſko tego było że ſię miáł záchwiáć chod moy.
  3. Abowiem byłem ruſzon záwiſćią przećiwko ſzálonym / gdym widźiáł ſzcżęſćie niepobożnych.
  4. Gdyż prze A niedoſtátki nieprzychodzą w śmierć / y owſzem ſą cżyrſtwi w mocy ſwey.
      A W Zydowſkiem ſtoi zwiąſki.

  5. Ludzkiemi prácámi nie ſą obćiążeni / áni bywáią vtrápieni iáko y ini ludźie.
  6. A przethoż ie pychá obtocżyłá iáko łáńcuch / á obłocżą ſię w ſzáthy gwáłtu.
  7. Wypukły im ocży od tłuſtośći / á więcey máią niż ſerce ich pomyſlić może.
  8. Pſuią myſl innym roſpráwuiąc o ſrogiem okrućieńſthwie / á gornie mowią.
  9. B Vſtá ſwe podnoſzą áż ku niebu / á ięzyk ich wſzędy zbiegá po źiemi.
      B Tho ieſt mowią przećiwko Bogu y przećiw ludźiom.

  10. A dlá thegoż lud iego C obrácá ſię tám / á wody im pełno wyżymáią.
      C Wierni widząc ſzcżęśćie niepobożnych / przychyláią ſię zá nimi / będąc ſámi w vſtáwicżnym trápieniu.

  11. Y powiedáią / iákoż to wżdy Bog zná: á iáko o tym wie Náwyzſzy:
  12. Otho ći niepobożni ſzcżęśliwi zá wieku ſwego zbieráią bogáctwá.
  13. Záiſthećiem iá prożno záchowáł cżyſte ſerce ſwe / á prożnom omył w niewinnośći ręce moie.
  14. Będąc vbit ná káżdy dźień / á ćierpiąc káránie ná káżdy poránek.
  15. A gdym thák ſobie rozmyſláł / otom D był ku krzywdźie ſynom twoim.
      D To ieſt / mnimáiąc iákoby Bog o nich nie miáł prácey.

  16. A przetoż myſliłem iákoby ſię tego wywiedźieć / ále tho było bárzo trudno ná mię.
  17. Ażem E wſzedł ná mieyſce ſwięte Boże / á obácżyłem dokońcżenie ich.
      E Rozmyſláiąc tákiemne rády Boże.

  18. Zápráwdęś ie poſtáwił ná mieyſcách śliſkich / á zpycháſz ie ná zginienie.
  19. O iákoż pręthko przyſzli w ſpuſtoſzenie / vſtháli á zniſzcżeni ſą od ſtráchow.
  20. Iáko ſen gdy ſię ktho ocući / á thy Pánie F obráz ich poháńbiſz w mieſćie.
      F To ieſt / zácność ich moc y pámiątkę w niwecż obroćiſz. Co ſię też może rozumieć y o duſzy ktorą Pán odrzući po zmártwychwſtániu.

  21. Ale ſerce moie było zákwáſzone / á gryzły mię wnętrznośći moie.
  22. A iám był głupiem y nicem nie rozumiáł / á byłem iáko bydlę przed tobą.
  23. A wſzákożem iá záwżdy był z tobą / á tyś dźierżáł práwą rękę moię.
  24. Rádą twą prowádźiłeś mię / á potymeś mię przyiął vcżćiwie.
  25. Y kogoż iá mám nád ćię ná niebie: á niechcę nád ćię inego mieć ná źiemi.
  26. Vſtáło ćiáło y ſerce moie / ále ieſt Bog mocą ſercá mego / y cżąſtką moią áż ná wieki.
  27. Abowiem oto ći ktorzy ſię oddáláią od ćiebie zginą / á thy wytráćiſz káżdego odſtępuiącego ćiebie.
  28. Ale mnie ieſth lepiey zoſtáć przy Bogu moim / á przethożem położył w Pánu Bogu nádźieię moię / ábych opowiedźiáł wſzytki ſpráwy twoie.

    Pſálm 74.
    ¶ 1. Vſkárżánie ludu wiernego dlá wywroceniá chwáły y ſłowá Bożego. 3.y.10. Modli ſię z vfániem / áby rzecżám vpádłym dáł pomoc. 11. Przypomináiąc zácne ſpráwy iego. 18. A iżby záwśćiągnął gwáłthowną popędliwość nieprzyiáćielſką. 19. Wybáwiáiąc z páſzcżęki ich koſćioł ſwoy / y ſyny ſwoie.

  1. Máſkil Aſáfowe. Y przecżżeś o Boże od ſiebie nás odegnáł ná wieki: á popędliwoſć twoiá roſpáliłá ſię przećiwko owiecżkám páſtwiſká twego.
  2. Wſpomni ná zgromádzenie ktoregoś ſobie z dáwná nábył / y ná roſzcżkę dźiedźictwá twoiego kthoreś odkupił / y ná oto tę gorę Syon ná ktorey mieſzkáſz.
  3. Poſpieſzże ſię ku ſpuſtoſzeniu ná wieki káżdego nieprzyiáćielá twoiego / kthory poborzył mieyſce ſwięthe.
  4. Rycżeli nieprzyiáćiele twoi poſrod koſćiołow twoich / á ná znák tego zoſtáwili chorągwie ſwoie.
  5. A Ten ktory podnoſił ſiekierę ſwą ná gęſthe drzewá / był zácnym wypráwuiąc robotę známienitą.
      A To ieſt / co przed tym zácni rzemięſnicy byli pobudowáli / to teráz nieprzyiáćiel poborzył.

  6. Ale teráz ſiekierámi y młothy poſpołu / potłukli miſtherne robothy iego.
  7. * Záłożyli ogień ná ſwiętych mieyſcách twoich / á obáliwſzy áż ná źiemię zgwáłćili przybythek imieniá twego.
      * W 2.Krol.25.v.9.

  8. Mowili w ſercu ſwoim / Poborzymy ie poſpołu: Y popálili wſzytki przybytki Boże w źiemi.
  9. Nie widźimy cudow náſzych / iuż dáley niemáſz Proroká / áni ieſt przy nás kthoryby wiedźiáł / poki to má trwáć.
  10. Y dokądże o Boże będźie ćię lżył przećiwnik: á nieprzyiáćiel będźie bluźnił imię twoie áż ná wieki:
  11. Przecżże odwodźiſz rękę twoię y práwicę twoię: nie B chowáyże iey do zánádrz twoich.
      B To ieſt / áż wytráćiſz wſzytki nieprzyiáćiele twoie.

  12. † Ale Bog ktory ieſt krolem moim zdáwná / ten ſpráwuie wybáwienie w pośrod źiemie.
      † Luk.1.v.70.

  13. Tyś w mocy thwoiey rozdźielił Morze / á potárłeś głowy wielorybow w wodách.
  14. Tyś ſkruſzył głowy C Lewiátánowe / á dáłeś go zá D pokárm ludowi ná puſzcży mieſzkáiącemu.
      C O tym pátrz v Iobá w 40. przez Lewiátáná tu rozumie Fáráoná.
      D To ieſt lud Izráelſki kthory ſię tułáł po puſzcży y pobráł łupy Egiptcyánom.

  15. Tyś otworzył źrodło y pothoki / á tyś oſuſzył rzeki byſtre.
  16. Twoyći ieſt dźień y twoiá też ieſt noc / á thyś ſpráwił świátłość y ſłońce.
  17. Tyś poſtháwił wſzytki gránice źiemie / á tyś ſpráwił láto y źimę.
  18. Wſpomniż ná to żeć nieprzyiáćiel bluźnił Páná / á iż lud ſzálony lekce powáżył imię twoie.
  19. Nie podáyże zwierzętom duſze E śinogárlice twoiey / á zgromádzeniá vbogich twoich nie zápomináy ná wieki.
      E Przez tego ptáká rozumie koſćioł dlá iego proſtoty y ſzcżyroſći.

  20. Wſpomni ná przymierze twoie / ábowiemći F wſzythki mieſzkániá ćiemne ná źiemi nápełnione ſą okrućieńſtwá.
      F Gdy Bog popuſći wodze okrutnikom tedy oni ſobie thuſzą żeby ich Bog niewidźiáł.

  21. Niecháyże ſię nędznicżek od ćiebie G nie wrácá z poháńbieniem / ále vbogi y żebrácżek niecháy chwálą imię twoie.
      G To ieſt / gdy ſię do ćiebie vćieká niecháy nie będźie odrzucon.

  22. Powſtáńże o Boże á rozſądź ſpráwę twą / wſpomni ná poháńbienie twoie ktore ſię dźieie od ſzálonego ná káżdy cżás.
  23. Nie przepomináyże głoſu nieprzyiáćioł twoich / á niecháy záwżdy będźie przed tobą krzyk tych ktorzy powſtáią przećiwko tobie.

    Pſálm 75.
    ¶ 1. Wierni chwálą imię Páńſkie dlá nádźieie ktorą máią o Pánu / iż on má ráz świát ſądźić y vcżynić nápráwę iego / ku poháńbieniu niepobożnych / á ku chwále wiernych. 5. Nápominá złośniki iżby ſię hárdźie nie ſtáwili. 10. A dobre ku chwále Bożey.

  1. Przednieyſzemu nád śpiewáki / Niezátrácáy / Pſálm Azáfowy y pieſń.
  2. Wyſłáwiáć ćię będźiem o Boże / wyſłáwiáć ćię będźiem / ábowiem bliſko ieſth imię twoie / á ći kthoreś wybáwił będą opowiedáć cudá twoie.
  3. A Gdy obácżę cżás zámierzony / tedy iá będę ſądźił ſpráwiedliwie.
      A Tu mowi w oſobie Bożey / opowiedáiąc iáko on má wſzytko wpráwić w ſłuſzny porządek cżáſu náznácżonego.

  4. B Rozſtąpiłá ſię źiemiá y wſzyſcy mieſzkáiący ná niey / á iám poſtánowił ſłupy iey / Selá.
      B To ieſt / ácżkolwiek przeminie źiemiá / y mieſzkáiący ná niey / á wſzákoż podpárćie ich będźie w Bodze.

  5. Mowiłem ſzálonym / Nieſzáleyćie / á niepobożnym / Nie wywyzſzáyćie roku ſwego.
  6. Nie podnoſćież ſię ku gorze ſtrząſáiąc porożem wáſzym á nie mowćie zátyłą ſzyią.
  7. Abowiem áni od Wſchodu ſłońcá / áni od Záchodu / áni od C Puſzcżey przychodźi D wywyzſzenie.
      C To ieſt od Południá.
      D Iákoby rzec chćiáł iż niemáſz nigdźie y thák zácnego porthu ná źiemi kędyby moc ábo doſtoieńſtwo przedáwáno ktore pochodźi od ſámego Bogá / y nápominá áby ſię żáden niepodwyżſzáł przećiwko Bogu dlá iákiego doſtoieńſthwá ábo mocy / gdyż to ieſt od ſámego Bogá.

  8. Abowiem Bog ieſt ſędźią kthory iednego poniżá / á drugiego wywyzſzá.
  9. E Y dźierży Pán w ręku kubek w ktorym ſię cżerwieni wino / á ieſt pełen zámąceniá / z thegoż nálewá / á wſzákoż drożdże iego wyſsą y wypiią wſzyſcy niepobożni ná źiemi.
      E W tych ſłowiech dáwá znáć iáką pomſtę má wźiąć Pán z nieprzyiáćioł ſwoich.

  10. Ale iá będę wyſłáwiáł ná wieki śpiewáiąc Bogu Iákobowemu.
  11. A pokruſzę wſzytki porożá niepobożnych / y będą wywyzſzone mocy ſpráwiedliwych.

    Pſálm 76.
    ¶ 1. Wſyłáwiá moc Boſką nád ludem iego kthorą okázuie przećiwko nieprzyiáćiołom ſwoim. 6. Lekce wáży moc ich. 12. Wſzytki wierne nápominá ku wyznániu dobrodźieyſtw Páńſkich.

  1. Przednieyſzemu nád śpiewáki ná Neginot A Pſálm y pieſń Azáfowá.
      A Ten pſálm złożon ieſt od niektorego Proroká ná pámiąthkę onego ſłáwnego wybáwieniá ludu y Koſćiołá Bożego od Sennácherybá.

  2. Bog ieſt zácny w Iudźie á ſłáwne imię iego w Izráelu.
  3. Przybytek iego ieſt w Sálem / á mieſzkánie iego Syonie.
  4. Thámći połámáł ſtrzáły y łuk / tárcż y miecż y wálkę / Selá.
  5. Ochędożnieyſzy ieſteś y ſtráſznieyſzy niż B gory łupow.
      B To ieſt / kędy pełno ſrogich zwierząt.

  6. Ci ktorzy byli mężnemi podáni ſą ná łup / poſnęli twárdym ſnem / á wſzyſcy ludźie rycerſcy ſtráćili moc w rękách ſwych.
  7. O Boże Iákobow wozy y iezdni poſnęli ná fukánie twoie.
  8. Tyś ieſt ſtráſzliwym ſám / y ktoż ſię oſtoi przed thobą gdy ſię zápáli gniew twoy:
  9. Dáłeś ſię ſłyſzeć C ſądem twym z niebá / á vlękłá ſię źiemiá y vmilknęłá.
      C Rozumie gromy / ſkąd pochodźi ſtrách ná nieprzyiáćioły Boże.

  10. Gdyś powſtáł o Boże ná ſąd ábyś wybáwił wſzythki pokorne ná źiemi / Selá.
  11. Záiſteć gniew cżłowiecży obroći ſię ku twey chwále / á thy záwſćiągnieſz oſtátek gniewow.
  12. Slubuyćież á oddáwáyćie ſluby Pánu Bogu wáſzemu wſzyſcy ktorzy ieſteſćie około niego / przynoſćież dáry Stráſzliwemu.
  13. Ktory odeymuie duchá kſiążętám / á ieſt ná poſtrách krolom ná źiemi.

    Pſálm 77.
    ¶ 2. Vtrápiony vćiśnieniem y pokuſámi ćięſzkiemi cżyni ſobie przyſthęp do Páná. 6. Przypomináiąc dobrodźieyſtwá ktore przed tym wźiął od niego. 12. Y dźiwne ſpráwy á cudá iego. 20. A to przećiwko ludowi Izráelſkiemu / vfáiąc dobrotliwoſći iego.

  1. Przednieyſzemu nád śpiewáki ná Iedutun / Pſálm Azáfow.
  2. Głoſem ſwym wołáłem ku Bogu: głoſem ſwym wołáłem ku Bogu / á wyſłucháł mię.
  3. W dźień vtrápieniá mego ſzukáłem Páná / ráná moiá płynie bez przeſtánku w nocy / áni ſię chce vćieſzyć duſzá moiá.
  4. Wſpomniáłem ná Bogá y trwożyłem ſobą: Mowiłem / á duch moy był vćiśnieniem vtrápion / Selá.
  5. Zátrzymáłeś w cżuynoſći ocży moie: Potłumionem ieſt á nie mogłem mowić.
  6. Tedym ráchowáł dni od pocżątku / y látá od wieku.
  7. Przypomináłem ſobie pieſń moię / á w nocy rozmyſláłem w ſercu ſwem / y wywiádowáłem ſię w duchu moim.
  8. Izáli mię Pán iuż odpędźi ná wieki / á niebędźie mi iuż chćiáł więcey dobrze cżynić:
  9. Izáli iuż ná wieki vſtánie miłoſierdźie iego: á ſłowo iego weźmie koniec ná wieki:
  10. Izáli Bog iuż zápomniáł áby ſię zmiłowáć nie miáł: Izáli zámknął w gniewie zmiłowániá ſwoie / Selá.
  11. Y pomyſláłem / Iużći tho śmierć moiá / á wſzákożem wſpomniáł ná látá práwice Náywyżſzego.
  12. Wſpomniáłem ná ſpráwy Páńſkie / á wſpomniáłem od pocżąthku cudá twoie.
  13. Y rozmyſláłem o wſzytkich ſpráwách twoich / á rozmáwiáłem o vcżynkách twoich.
  14. O Boże toć ſą święte drogi twoie / á ktoryż ieſt ták wielki Bog iáko ty Boże:
  15. Tyś ieſt Bog ktory cżyniſz cudá / á oznáymiłeś miedzy národy moc twoię.
  16. Możnieś wyſwobodźił lud twoy ſyny Iákobowe / y Iozefowe / Selá.
  17. Oglądáły ćię wody o Boże: Oglądáły ćię wody y vlękły ſię / á wzruſzyły ſię też y przepáſći.
  18. Wezbráły wody z obłokow / á ná powietrzu były gromy y ſtrzáły też twoie biegáły.
  19. Głos gromu twego ná okręgu / á błyſkáło ſię po świećie / wzruſzyłá ſię y zádrżáłá źiemiá.
  20. Ná Morzu drogi twoie / á śćieſzki twoie ná wodách wielkich / á nieznácżne śćieſzki twe.
  21. * Wiodłeś iáko owce lud thwoy przez Moyżeſzá y Aároná.
      * W 2.Mo.14.v.22.

    Pſálm 78.
    ¶ 1. Nápominá lud áby był poſłuſznym Bogu. 4.12. Wylicżá zácne ſpráwy ktore cżynił przodkom ich. 8.56. Ich krnąbrność. 31.59. Pomſty y káránie nád nimi. 38.65. Y iáko potym był nád nimi miłoſierny. 67. Efráim ruſzony z doſtoieńſtwá krolewſkiego. 68. A Iudá obrán / zkąd Dáwid poſzedł kochánek Páńſki y Páſterz ludu iego.

  1. Máſkil Azáfowe. Słucháy ludu moy zákonu mego nákłońćież vſzu wáſzych ku ſłowám vſt moich.
  2. * Otworzże vſtá ſwe ku przypowieſći / á będę wypráwowáł gádki cżáſow przeſzłych.
      * Pſálm.49.v.50. Máth.13.v.35.

  3. Ktorechmy ſłyſzeli y doználi ich á kthore nám opowiedáli oycowie náſzy.
  4. Niezátáimy też tego przed ſyny ich / ktorzy potym przyſzłemu potomſtwu będą opowiedáć chwáły Páńſkie / moc iego y cudá ktore cżynił.
  5. Y wzbudźił świádectwo w Iákobie / á poſtánowił zákon w Izráelu / † co roſkázáł oycom náſzym áby to oznáymowáli ſynom ſwoim.
      † W.5.Mo.6.v.7.

  6. Aby to wiedźieli potomkowie ich / á ći ſynowie kthorzy ſię národźili podroſtſzy / będą opowiedáć ſynom ſwoim.
  7. Aby pokłádáli nádźieię ſwoię w Bogu / á nie zápámiętáwáli ſpráw Bożych ſtrzegąc roſkázániá iego.
  8. Aby ſię też nie ſtáli iáko oycowie ich národem niewiernym y odpornym / národem ſercá niepráwego / á ktore° duch nie był wiernym Bogu.
  9. Synowie A Efráimowi zbroyni ſtrzeláiący z łuku / podáli tył cżáſu wálki.
      A W tym imieniu Efráim o wſzytkich Izráelcżykách rozumie / A oſobliwie tu przypominá Efráimá ktory był powodem odſtąpieniá od Bogá / dáwáiąc znáć o Ieroboámie / zá ktorego ſię rozerwáło kroleſtwo / á zgwáłconá ieſth chwáłá Bożá / ktoremu ſię poddáło dźieſięćioro pokolenie.

  10. Nie ſtrzegli przymierzá Bożego / áni chćieli chodźić w zákonie iego.
  11. Ale zápomnieli ſpráw iego / y cudow iego ktore im okázowáł.
  12. Cżynił cudá przed oycy ich w źiemi Egipſkiey ná polu Zoán.
  13. ¤ Rozdźielił morze y przeprowádźił ie przez nie / á kázáł ſthánąć wodám ná kupie.
      ¤ W.2.Mo.14.v.21.

  14. ♀ Y prowádźił ie w obłoku przez dźień / á przez wſzytkę noc w iáſnym ogniu.
      ♀ W.2.Mo.13.v.21. Pſál.105.v.39.

  15. * Roſzcżepił ſkáłę ná puſzcży / á dáł im pićie z przepáśći wielkich.
      * W 2.Mo.17.v.7. W.4.Mo.20.v.11. 1.Korin.10.v.4.

  16. Y wywiodł ſtrumienie z opoki / á puśćił wody iáko rzeki.
  17. A wſzákoż oni záſię zgrzeſzyli przećiwko iemu / wzruſzáiąc ku gniewu Náwyzſzego ná puſzcży.
  18. † Y kuſili Bogá w ſercu ſwym / proſząc o pokárm ku ſwey chćiwoſći.
      † W 4.Mo.11.v.4.

  19. A mowili przećiwko Bogu tymi ſłowy / Izáli Bog może nám zgotowáć ſtoł ná puſzcży:
  20. ¤ Oto roſtrąćił opoki y wypłynęły wody / á ſtrumienie wzbieráły / Izáli też może dáć chleb / á nágotowáć mięſá ludowi ſwemu:
      ¤ W 4.Mo.20.v.11.

  21. A przetoż Pán ſłyſząc to rozgniewáł ſię / á ogień iego zápálił ſię przećiw Iákobowi / y wzruſzyłá ſię popędliwość iego przećiwko Izráelowi.
  22. Iż nie wierzyli Bogu / á nie vfáli w wybáwieniu iego.
  23. Abowiem roſkázáł z wierzchu obłokom / á otworzył forthy niebieſkie.
  24. ♀ Y puśćił im iáko deſzcż mánnę ku pokármowi / á pſzenicę niebieſką oddáł im.
      ♀ W.2.Mo.16.v.14. W.4.Mo.11.v.7. Ián.6.v.31. 1.Kor.10.v.3.

  25. Chleb B mocárzow iádł cżłowiek / á poſłáł im pokárm obfity.
      B Tho ieſt Aniołow.

  26. ♀ Abowiem wzbudźił wiátr zewſchodni ná niebie / á przywiodł w mocy ſwey wiátr z Południá.
      ♀ W 4.Mo.11.v.31.

  27. Y puśćił ná nie iáko proch mięſo / á iáko piáſek morſki ptáſtwo ſkrzydláſte.
  28. Y dáł im vpáść w pośrod námiotow ich / y około obozu ich.
  29. Thedy ſię náiedli y náſyceni ſą bárzo / á doſyć ſię ſtháło chćiwośći ich.
  30. A ieſzcże nie mieli doſyć w chući ſwey / y ieſzcże mieli pokárm w vśćiech ſwych.
  31. Gdy gniew Boży zſtąpił ná nie / á pomordowáł co nátłuſtſze z nich / á przednieyſze z Izráelá złożył.
  32. W tym wſzytkim ieſzcże zgrzeſzyli / y nie wierzyli cudám iego.
  33. A przetoż cżáſy ich y látá ich prętko w niwecż obroćił.
  34. Ieſli ie kiedy mordowáł wzywáli go / y náwrácáli ſię / á rániucżko ſzukáli Bogá.
  35. Przypomináiąc ſobie iż Bog ieſt ſkáłą ich / á Bog náwyzſzy odkupićielem ich.
  36. Y nádobnie mowili do niego vſty ſwoimi / ále ięzykiem ſwym kłámáli.
  37. Serce ich nie było práwe przed nim / á nie byli wiernymi w przymierzu iego.
  38. A wſzákoż on iáko miłoſierny odpuſzcżáł im złośći / á nie zátráćił ich / y cżęſtokroć od nich odwrácáł gniew ſwoy / á nie pobudzáł wſzytkiego rozgniewániá ſwego.
  39. Roſpomináiąc ná tho że ſą C ćiáłem / á wiátr idący przed ſię / á nie wrácáiący ſię.
      C Oglądá ſię ná ſtán tego żywotá źiemſkiego / kthory pręćiuchno przebieży iáko wiátr / á iáko ráz przeminie / iuż ſię więcey nie wrácá.

  40. Ile kroć wzruſzáli go ku gniewu ná puſzcży / á przykrzyli mu ſię má mieyſcách puſtych.
  41. A cżęſtokroć ſię odwrácáiąc kuſili Bogá / zámierzáiąc kres Swiętemu Izráelſkiemu.
  42. Nie pámiętáli ná możność iego y ná on dźień w kthory ie wywiodł z vćiśnieniá.
  43. Ani ná onego ktory okázowáł cudá ſwe w Egiptćie / á dźiwy ſwe w kráinie Zoán.
  44. ♀ Y obroćił w kreẃ rzeki ich y ſtrumienie ich áby z nich nie pili.
      ♀ W.2.Mo.7.v.20.

  45. * Puśćił ná nie wielkoſć much ktore ie kąſáły / á żáby ktore ie gubiły.
      * W.2.Moi.8.v.6. Pſál.105.v.30. y 24.

  46. † Oddáł chrząſzcżom owoce ich / á prácą ich ſzáráńcżey.
      † W.2.Mo.10.v.13.

  47. ¤ Potłukł grádem winnice ich / á plone figi ich wielkiem grádem
      ¤ W 2.Mo.9.v.23.

  48. Y potłukł grádem bydłá ich / á máięthnoſći ich popálił węglem ogniſtem.
  49. Puſćił ná nie zápálcżywoſć popędliwośći ſwoiey / y gniew ſwoy / ſrogoſć y vćiſnienie ſpráwą duchow złych.
  50. Wyproſtowáł śćieſzkę gniewowi ſwemu / y nie záwśćiągnął zdrowiá ich od śmierći / ále żywot ich záráźił powietrzem.
  51. ♀ Y pobił wſzytki pierworodne w Egipthćie / y pierworodztwá mocy ich w przybytkoch D Chám.
      D To ieſt Egiptu / ábowiem Egiptcżykowie poſzli od Chámá.

      ♀ W.2.Mo.12.v.29.

  52. * Y wyprowádźił lud ſwoy iáko owiecżki / á wiodł ie iáko ſtádo ná puſzcży.
      * W.2.Mo.13.v.18.

  53. Prowádźił ie w beśpiecżeńſtwie iż ſię nic nie lękáli / á nieprzyiáćioły ich okryło morze.
  54. Wiodł ie do gránic mieyſcá ſwego świętego / á ná oto tę gorę ktorey doſtáłá práwicá iego.
  55. † Wyrzućił przed nimi pogány / á przypádły ná nie ſznury dźiedźictwá / y dáł mieſzkánie w przybytkoch ich národowi Izráelſkiemu.
      † Iozue.13.v.7.

  56. A wſzákoż kuſili go / y przykrzyli ſię Bogu náywyżſzemu / á nie ſtrzegli świádectwá iego.
  57. Odwroćili ſię y przewrothnie ſię z nim obchodźili iáko oycowie ich / wywroćili ſię iáko lud omylny.
  58. Y wzruſzyli go ku gniewu ná gorách ſwoich / á báłwány ſwymi wyzwáli go ku zápálcżywośći.
  59. Co ſłyſząc Bog wzruſzył ſię / y bárzo wzgárdźił ludem Izráelſkim.
  60. ¤ Y dlá tego opuſćił przybytek E Sylo / y námiot w ktorym mieſzkáł miedzy ludźmi.
      E To ſię ná on cżás ſtáło gdy byli wźięli ſkrzynię Filiſtynowie / á poſtáwili ią w Kośćiele Dágoná bogá ſwego.

      ¤ W.1.Sám.4.v.11.

  61. Y podáł do więźieniá moc ſwoię / á chwáłę ſwoię w ręce nieprzyiáćielowi.
  62. Podáł też pod miecż lud ſwoy / á rozgniewáł ſię ná dźiedźictwo ſwe.
  63. Młodźieńce iego pożárł ogień / á pánienki iego nie były w vcżćiwoſći.
  64. Kápłáni iego polegli od miecżá / á wdowy ie° nie chodźiły w żáłobie.
  65. A wſzákoż ſię Pán ocućił iáko ze ſnu / á iáko mocárz wykrzykáiąc podpiwſzy ſobie.
  66. Y poráźił nieprzyiáćioły ſwoie iż podáli tył / á podáł ie w wiecżne poháńbienie.
  67. Wzgárdźił námiot Iozefow / á pokoleniá Efráimowego nie obráł.
  68. Obráł ſobie národ Iudſki / y gorę Syon w ktorey ſię roſkocháł.
  69. Y pobudowáł ſobie iáko páłáce wyſokie mieyſce ſwięte ſwoie / á iáko źiemię ktorey grunthy záłożył od wieku.
  70. ♀ Y obráł Dáwidá ſłużebniká ſwego / á wyiął go z obor owcżych.
      ♀ W 1.Sám.16.v.12. W.2.Sám.7.v.8.

  71. A thego ktory páſł owce doyne / przywiodł ktemu * áby páſł Iákobá lud iego / y Izráelá dźiedźictwo iego.
      * W.2.Sám.5.v.2.

  72. A przetoż on ie chowáł w ſzcżyrośći ſercá ſwego / y w roſtropnośći rąk ſwych prowádźił ie.

    Pſálm 79.
    ¶ 1. Vſkárżánie. 3. Zgwáłceniá chwáły Bożey / y okrućieńſtwá przećiwko ludowi iego. 5. Modlitwá o otrzymánie rátunku y o pomſtę nád nieprzyiáćioły. 8. Z pokornym wyznániem grzechow y z modlitwą zá nie. 13. Y z cżynieniem dźięk.

  1. A Pſálm Aſáfow. O Boże toć pogáni wthárgnęli w dźiedźictwo twoie / ſplugáwili kośćioł twoy święty á ſkłádli Ieruzálem ná kupy rumur.
      A Ten pſálm vcżynion ieſt dlá pomſty ktorą Bog dopuśćił ná lud ſwoy á wſzákoż o thym nie máſz pewney wiádomoſći / ieſli przez Nábuchodonozorá ábo przez Antyochá.

  2. Podáli trupy ſłużebnikow twoich ku pokármu ptákom powietrznym / á ćiáłá miłoſiernych thwoich zwierzętám źiemſkim.
  3. Rozláli krew ich iáko wodę około Ieruzálem / á nie był then coby ie pogrzebł.
  4. Bylichmy w poháńbieniu v ſąſiád náſzych / śmiechowiſkiem y igrzyſkiem v tych ktorzy nám ſą okolicżni.
  5. Y iużeſz ſię thák Pánie będźieſz gniewáł ná wieki: á popędliwość twá izáli będźie gorzáłá iáko ogień:
  6. * Puśćże gniew twoy ná pogány ktorzy ćiebie nie znáią / y ná kroleſtwá kthore nie wzywáią imieniá twego.
      * Ierem.10.v.25.

  7. Abowiemći pożárli Iákob / á mieſzkánie iego ſpuſtoſzyli.
  8. † Nie wſpomináyże Pánie pierwſzych złośći / ále poſpieſz / á niecháy nás vprzedźi miłoſierdźie twoie / ábowiemćiechmy ſą bárzo zniſzcżeni.
      † Ezá.61.v.9.

  9. Rátuyże nás o Boże zbáwieniá náſzego dlá chwáły imieniá twego / á wyrwi nás / y bądź miłośćiw grzechom náſzym dlá imieniá twego.
  10. Aby ſnádź nie rzekli pogáni / Kędyż ieſt Bog ich: Niecháyże będźie znácżná pomſthá miedzy pogány przed ocżymá náſzymi / zá kreẃ ſłużebnikow twoich ktorą wyláli.
  11. Niecháyże przedćię prźiydźie nárzekánie więźniow / á według możnoſći rámieniá twego / zoſtáw przy zdrowiu ty co ſą ſkázáni ná ſmierć.
  12. Oddáyże ſąſiádom náſzym po ſiedḿ kroć w zánádrá ich / zá to poháńbienie ich kthorem ćię zelżyli o Pánie.
  13. Ale my lud twoy y owce páſtwiſká thwego będźiem ćię wyſłáwiáć ná wieki / á ná pothomne cżáſy będźiem opowiedáć chwáłę twoię.

    Pſálm 80.
    ¶ 2.15. Modlitwá zápálcżywá ludu wiernego. 6. Kthorá w ſobie zámyká wylicżánie ták vćiſkow iáko y ſzcżęśćiá ktoremi Pán obdárzáł pierwſze oyce ſwięte / A przethoż proſi o wybáwienie od złych przygod. 9. Przyrownywá lud Izráelſki y Kośćioł Páńſki winnicy ſpuſthoſzoney / á obiecuie ſtátecżne poſłuſzeńſtwo.

  1. Przednieyſzemu nád śpiewáki ná Soſánnim A Eduth / Pſálm Aſáfow.
      A To ieſt świádectwo: Niektorzy to rozumieią być wdźięcżną notę pieśni nieiákiey. Ten pſálm wydán ieſt ku ſłáwie dźieſięćiorgá pokoleniá / gdy ſię rozerwáło Kroleſtwo Izráelſkie.

  2. O Páſterzu Izráelſki poſłucháyże / ktory prowádźiſz iáko owiecżki Iozefá / á thy kthory ſiedźiſz miedzy Cherubiny okáż twoię iáſność.
  3. Wzbudź możność twą przed Efráimem / Beniáminem / y Mánáſeſem / á prźiydź ku wybáwieniu náſzemu.
  4. O Boże przywroć nás / y oświeć oblicże twoie / á będźiem wybáwieni.
  5. O Pánie Boże záſtępow / y dokądże ſię będźieſz gniewáł przećiw modlitwie ludu twego:
  6. Nákármiłeś ie chlebem z łez / á nápoiłeś ie łzámi nád miárę.
  7. Podáłeś nás ná zwádę ſąſiádom náſzym / á nieprzyiáćiele náſzy ſzydźili ſobie z nás.
  8. O Boże záſthępow przywroćże nás / á obiáśń oblicże twoie / á będźiemy wybáwieni.
  9. Przenioſłeś máćicę B winną z Egiptu / á wyrzućiwſzy pogány wſádźiłeś ią.
      B Rozumie lud ktory był wywiodł z Egiptu / á potym y w źiemi Chánáneyſkiey obfićie rozmnożył.

  10. Vchędożyłeś iey mieyſce / á dáłeś ſię iey roſkorzenić thák iż nápełniłá źiemię.
  11. Okrył iey ćień gory / á gáłązki iey były iáko Cedry wyſokie.
  12. Wypuśćiłá gáłęźi ſwe áż do morzá / á látoroſli ſwe áż do Rzeki.
  13. Przecżżeś tedy C rozebráł płothy iey / á wyzbieráli ią wſzyſcy kthorzy iedno ſzli drogą.
      C Tu rozumie ſpuſtoſzenie ktore dopuſćił Bog przez nieprzyiáćioły ludu onego / kárząc ie y kośćioł ſwoy.

  14. Popſowáł ią leśny D wieprz / á źwierzętá dźikie wypáſły ią.
      D Przez Wieprzá dźiekiego y źwierzęthá leśne rozumie národy pogáńſkie.

  15. O Boże záſthępow náwroćże ſię proſzę ćię / poyzryż z niebá / oglądáy / á náwiedz oto tę máćicę.
  16. Y winnicę ktorą náſádźiłá práwicá twoiá / y látoroſli ktoremeś ſám dáł moc ku chwále twoiey.
  17. Otoć ieſt popáloná ogniem y wyrąbáná / á ginie od gniewu twego.
  18. Ręká twoiá niecháy będźie nád tymi ktoreś wybáwił práwicą twą / y nád ſyny ludzkiemi kthoreś ſobie zmocnił.
  19. Záchowáyże nás thedy we zdrowiu / á nie odſthąpiemy od ćiebie / y będźiemy wzywáć imieniá twego.
  20. O Pánie Boże záſthępow przywroćże nás / á obiáśń oblicże twoie y będźiem wybáwieni.

    Pſálm 81.
    ¶ 1. Nápominánie ku chwále Páńſkiey. 8. Y ku roſpámiętywániu dobrodźieyſtw iego. 9. Obietnice o iego obronie y o opiece ktorą on má nád tymi ktorzy ſą poſłuſzni iemu. 11. Okázuie iákie nieſzcżęśćie pothyká ty kthorzy nie ſą poſłuſzni iemu. 14. A co ieſt zá ſtáránie iego o zbáwnieniu ludzkiem.

  1. Przednieyſzemu nád śpiewáki ná A Githyth Pſálm Aſáfow.
      A Ieſt przezwiſko inſtrumentu nieiákiego / ktory był przenieſion z Gád miáſtá Filiſtyńſkiego / A then Pſálm ſpiewáli przednieyſzy Kánthorowie przy thym inſtrumenćie w ſwiętho vrocżyſte.

  2. Weſelćie ſię w Bogu kthory ieſt mocą náſzą / wykrzykáiąc Bogu Iákobowemu.
  3. Zácżnićie pieśń B biiąc ná bębnie przy wdźięcżney hárfie y przy ſkrzypicách.
      B O vżywániu tych inſtrumentow muzyki / iákie má być w kośćiele Bożym pátrz w Pſálmie 33.v.2.

  4. Zátrąbćie w trąbę ná nowie Mieſiącá / y w dźień náſzego świętá vrocżyſtego.
  5. Abowiem to ieſt poſtánowienie w Izráelu / á ten ieſt dekret wydány Bogá Iákobowego.
  6. * Záłożył ie ná C świádectwo w Iozef kiedy D przychodźił do źiemie Egiptſkiey / kędym ſłyſzáł ięzyk ktoregom nie rozumiáł.
      C To ieſt / thák poſtánowił Pán miedzy wſzem ludzem ſwoim / o kthorem thu rozumie pod tym imieniem Iozefowym / iż on chowáł oyce ich w Egiptćie.
      D To ieſt Pán ktory okázowáł cudá wielkie.

      * W.1.Mo.41.v.25.

  7. E Odwiodłem go od brzemion / á ręce iego od robot gárncżárſkich.
      E Tu okázuie iákoby Bog mowił / iż on ſám lud ſwoy wybáwił z niewolſtwá / y od onych ćięſzkich robot ktore muſieli robić w Egiptćie.

  8. W ćięſzkoſći ſwey wzywáłeś mię / y wyrwáłem ćię / y ozwáłemći ſię F w ſkrytośći gromu / † á doświádcżáłem ćię v wod Merybá. Selá.
      F Tho ieſt / gdy ſię im w obłoku okázowáł z grzmieniem.

      † W.2.Mo.17.v.6.

  9. Thedym mowił / Słucháyże ludu moy / oświádcżámći ſię przed tobą / o Izráelu będźieſzli mię ſłucháł.
  10. ¤ A ieſli nie będźieſz miáł bogá cudzego / áni ſię będźieſz kłániáł bogu poſtronnemu.
      ¤ W.2.Mo.20.v.1.

  11. Tedy iá kthory ieſtem Pán Bog twoy / á kthorym ćię wywiodł z źiemie Egiptſkiey / ocż iedno G otworzyſz vſtá twoie / wypełnięć to.
      G Tho ieſt / cokolwiek odemnie żądáć będźieſz vcżynię dlá ćiebie.

  12. Ale lud moy nie był poſłuſzen głoſu moiego / á Izráel nie chćiáł mi być powołnym.
  13. A przetożem iá dáł ie w zátwárdzenie ſercá ich / ♀ y chodźili zá rádámi ſwemi.
      ♀ Dźiei.14.v.16.

  14. O by był lud moy mnie poſłuſznym / áby był Izráel chodźił drogámi moimi.
  15. W krotkiem cżáſie pohołdowáłbych był nieprzyiáćiele ich / á przećiw przećiwnikom ich obroćiłbych był rękę moię.
  16. Ci kthorzy nie náwidzą Páná / poddáliby ſię im byli / á zoſtáliby byli przy nich áż ná wieki.
  17. A Bog kármiłby ie obfitośćią zbożá / á náſyćiłby z opoki miodem.

    Pſálm 82.
    ¶ 1. Sztrofuie ſędźie y przełożone. 3. Okázuiąc iákoby miáł być vrząd ich. 5. A gdy widźi złoſć ich w tákowym zácnym ſtánie ich. 8. Modli ſię Bogu áby on ſám iáko ſpráwiedliwy ſędźiá miáł ná nie bácżenie.

  1. Pſálm Aſáfow. A W zebrániu bogow ſthánął Bog / á w pośrzodku ſądźi B bogi.
      A Tho ieſt w náwyzſzey ſwoiey rádźie.
      B To ieſt przełożone ná vrzędy / ktore mieyſce y ſám Kryſthus przypominá v Iáná.10.v.35.

  2. Y dokądże będźiećie ſądźić nieſpráwiedliwie: á będźiećie folgowáć oſobám złoſnikow: Selá.
  3. Sądźćie vbogiego / ſierotkę / á cżyńćie ſpráwiedliwość nędznemu y niedoſtátecżnemu.
  4. * Wyzwolćie ſtrápionego y niedoſtáthecżnego / á wyrwićie go z ręki niepobożnym.
      * Przyp.24.v.11.

  5. C Lecż oni nie wiedzą áni rozumieią / w ćiemnośćiách chodzą / á D chwieią ſię wſzytki grunty źiemie.
      C Iákoby rzekł / Prożno ie nápomináć / gdyż ſą w vſtáwicżney nieumieiętnoſći.
      D To ieſt zá ich nieſpráwiedliwemi ſądy pełno po wſzytkiey źiemi rozruchow y zámieſzániá.

  6. A iám rzekł / E Bogowie ieſteſćie á wy wſzyſcy ſynowie ieſteśćie Náwyzſzego.
      E Tho ieſt / Iám wás tym przezwiſkiem vcżćił / gdyż wy tu ná źiemi záſiedliſćie mieyſcá moie.

  7. A wſzákoż wy pomrzećie iáko y ini ludźie / á vpádniećie iáko ieden z Kſiążąt.
  8. Powſtáńże Boże ábyś ſądźił źiemię / ábowiem ty poſiędźieſz dźiedźicżnie wſzytki národy.

    Pſálm 83.
    ¶ 2. Modli ſię Bogu áby dáł rátunek ludowi ſwemu przećiwko ſrogiem á okrutnym ich nieprzyiáćiołom. 10. A iżby ie wytráćił y poráźił / iáko ony ktorzy przed tym powſtáwáli przećiwko niemu.

  1. Pieśń y A Pſálm Aſáfow.
      A Ten Pſálm ieſt złożon zá cżáſu Iozáfátá Krolá Iudſkiego / gdy przećiw iemu wálcżyli Ammonithowie/ Moábitowie y ini národowie.

  2. O Boże nie vſtáwáyże / áni chćiey zámilcżeć / áni zániecháwáy o Boże.
  3. Abowiemći ſię oto burzą nieprzyiáćiele twoi / á ći ktorzy ćię w nienáwiśći máią / podnieſli głowę.
  4. Wymyſlili chytrą rádę przećiw ludowi twemu / á rádźili ſię przećiwko tym ktorych ty broniſz.
  5. Y mowili / Podzmyż á wytráćmy ie z národu ludzkiego / áby nie wſpomináno więcey imieniá Izráelſkie°.
  6. Abowiemći ſpołu w rádę weſzli iednym vmyſłem / á wźięli miedzy ſobą przymierze przećiwko tobie.
  7. B Námioty Edomcżykow / Izmáelitow / Moábitow / y Agárenow.
      B To ieſt / ći národowie.

  8. Gebálcżycy / Ammonitowie / Amelechitowie / Filiſtyni / y ći ktorzy mieſzkáią w Tyrze.
  9. Y Aſsur ſtowárzyſzył ſię z nimi / á przyſzli ná pomoc ſynom C Lothowym. Selá.
      C To ieſt / Ammonithom y Moábitom.

  10. Vcżyńże im ták * iáko Mádyánitom / † iáko Syſárze y Iábinowi v potoku Cyſon.
      * Sędź.7.v.21.
      † Sędź.4.v.15.

  11. Ktorzy ſą poráżeni w Endor / á ſtáli ſię iáko gnoy ná źiemi.
  12. Obchodź że ſię z ich hetmány iáko D z Oreb y Zeb / y Zebee / y Sálmáná ktorzy byli Kſiążęty ich.
      D Ten ieſt poráżon przez Gedeoná iáko o tym nápiſáno w Sędź.7.v.25. y 8.v.21.

  13. A mowili / Poſiądźmy mieſzkánie Boże.
  14. O Boże moy vcżyńże ie iáko E koło á iáko źdźbło przed wiátrem.
      E To ieſt nie vſtáwicżnemi á prętko ſię obrácáiącymi iáko koło.

  15. Iáko ogień ktory páli láſy á iáko płomień ktory rozpálá gory.
  16. Ták ie ty prześláduy náwáłnoſćią thwoią / á zátrwoż ie wichrem twoim.
  17. Nápełni twárzy ich poháńbieniem / áby ſzukáli imieniá thwego Pánie.
  18. Niecháć będą záwſtydzeni y vſtráſzeni áż ná wieki wiecżne / á będąc poſromoceni niecháć poginą.
  19. Aby poználi iż ty kthoremu ieſt imię Pán / ſámeś ieſt náwyzſzym nád wſzytką źiemią.

    Pſálm 84.
    ¶ 2. Przypominá ſobie dom Páńſki / prágnąc áby gi oglądáł. 9. Y prośi bárzo áby miáł wolny przyſtęp do niego. 5. Vkázuie ſzcżęſćie tych ktorzy w nim mieſzkáią. 13. Y ktorzy ſię ſpuſzcżáią ná opiekę Bożą.

  1. Przednieyſzemu nád śpiewáki ná A Githyth / Pſálm ſynow Korego.
      A O tym pátrz w Pſálmie 8. á then Pſálm złożon ieſt przez Dáwidá gdy vćiekſzy nieśmiáł bywáć w zgromádzeniu świętym.

  2. Pánie Boże záſthępow / iákoż ſą wdźięcżne przybytki twoie:
  3. Duſzá moiá vprzeymie prágnie y ſchućią żądá wnidź do páłácow Páńſkich / á ſerce moie y ćiáło moie vdáwá ſię z weſelem ku Bogu żywemu.
  4. Wrobl nálázł ſobie domek / á iáſkołká gniázdo gdźie ſwe dźiáthki chowá / to ieſt ołtárze twoie Pánie Boże záſtępow / Krolu moy y Boże moy.
  5. O iákoż ſą ſzcżęſliwi ktorzy mieſzkáią w domu twoim / á ktorzy ćię bez przeſtánku chwálą. Selá.
  6. O iákoż tho ieſt ſzcżęſliwy cżłowiek ktorego moc położoná ieſt w tobie / á w ktorego ſercu B ſą drogi twoie.
      B To ieſt / ktorego ſerce gotowe ieſt áby chodźiło zá roſkázániem twoim.

  7. Oni ktorzy idą przez dolinę C Hábbáchá cżynią w niey zrodłá / á thám deſzcż nápełniá cyſterny.
      C To ieſt oni ktorzy chodzá po mieyſcách ſuchych iákoby po dolinie Hábbáchá kopáią ſobie ſtudnie y cyſterny áby wod doſtáli idąc do mieyſcá S. Páńſkiego áby w drodze vlżyli ſobie prágnieniá ſwoiego.

  8. Y chodzą w gromádźie / áż káżdy z nich vkáże ſię w Syonie przed Bogiem.
  9. O Pánie Boże záſtępow wyſłucháyże modlitwy moiey / á nákłoń vchá twego o Boże Iákobow. Selá.
  10. Ty Boże ktory ieſteś tárcż náſzá obácżże á weyzry ná oblicże pomázáńcá twoiego.
  11. Abowiem lepſzy ieſt ieden dźień w páłácách twoich / niż ich gdźie indźiey tyſiąc / á wolę być odźwiernym w domu Bogá moiego / á niźli mieſzkáć w páłácách ludźi niepobożnych.
  12. Abowiem Pán Bog ieſt ſłońcem y tárcżą náſzą / á Pán dáie łáſkę ſwą y chwáłę nie broniąc wſzego dobrá tym ktorzy chodzą w niewinnoſći.
  13. O Pánie záſtępow iákoż ieſt błogoſłáwiony cżłowiek ktory w tobie vfá.

    Pſálm 85.
    ¶ 2. Przekłádá dobrotliwość Páńſką przećiw ludowi iego / á prośi Go o wybáwienie ſwoie. 8. Y oznáymienie zbáwieniá y Kroleſtwá Kryſtuſowego. 12. Kthorego z nádźieią cżeká że ie má pewnie otrzymáć.

  1. Przednieyſzemu nád śpiewáki ſynow Korego A Pſálm.
      A Ten Pſálm ieſt złożon ná on cżás gdy Antyoch trápił okruthnie lud Zydowſki.

  2. Przyiąłeś Pánie w łáſkę źiemię twoię / á przywroćiłeś z więźieniá Iákobá.
  3. Odpuſćiłeś niepráwość ludu twoiego / á pokryłeś wſzytek grzech ich. Selá.
  4. Odiąłeś wſzytek gniew twoy / á odwiodłeś od zápálcżywoſći popędliwość twoię.
  5. O Boże zbáwieniá náſzego B obroć że ſię ku nám / á po przeſtáń gniewu twego przećiwko nám.
      B Drudzy to wykłádáią / Náwroć że nás / ábo przywiedż nás ku ſobie.

  6. Izáli ná wieki będźieſz ſię gniewáł ná nás: á gniew twoy roſćiągnieſz ná potomne cżáſy:
  7. Izáli nás znowu nie przywroćiſz: á nie ożywiſz nás áby lud twoy rozrádowáł ſię w tobie:
  8. Okáż nám Pánie miłoſierdźie twoie / á dáy nám wybáwienie twoie.
  9. Vſłyſzę co będźie mowił Pán Bog / ábowiem opowie pokoy ludowi ſwemu / á miłośnikom ſwym áby ſię C nie vdáwáli zá głupſtwem.
      C To ieſt / áby go więcey nieobráżáli.

  10. Záiſteć bliſko ieſth wybáwienie tym ktorzy ſię go boią / przeto iż trwá chwáłá iego w źiemi náſzey.
  11. D Miłoſierdźie y práwdá zeydą ſię z ſobą / ſpráwiedliwość y pokoy pocáłuią ſię ſpołu.
      D W thych ſłowiech okázuie ſię oſobliwá dobroć y miłoſierdźie Boże przećiwko kośćiołowi iego / Zámyká theż w ſobie proroctwo o przyſćiu Kryſthuſowym / kthory ſám ieſt miłoſierdźiem ludźiom / á ktorego kroleſtwo pełne ieſth miłoſierdźiá / práwdy y ſpráwiedliwoſći.

  12. E Práwdá ſię národźi z źiemie / á ſpráwiedliwość wyizry z niebá.
      E To ieſt / ſpráwiedliwość y práwdá nápełnią niebo y źiemię / Abowiem ná źiemi wiárá ieſt gdy ſię ſpodźiewámy wſzego dobrá / Ale ná niebie iuż niemáſz nádźieie / iedno ſpráwiedliwość / gdy iuż doſthąpiemy cżegośmy ſię ſpodźiewáli.

  13. Abowiem Pán dá dobrá ſwe / á źiemiá náſzá podá owoc ſwoy.
  14. F Spráwiedliwość będźie vprzedzáć káżdego / á zoſtáwi ná drodze ſlád ſwoy.
      F Tho ieſt / káżdy ſpráwiedliwy będźie w kroleſtwie Kryſtuſowym náſláduiąc roſkázániá iego.

    Pſálm 86.
    ¶ 2.11. Modli ſię Bogu / áby mogł żyć cnotliwie y beśpiecżnym być od nieprzyiáćioł ſwoich. 5. Przypominá oſobliwe dobrodźieyſtwá ktore bráł od niego. 12. Zá ktore mu cżyni dźięki wdźięcżne.

  1. Modlitwá Dáwidowá. Nákłoń Pánie ku mnie vchá twego / á wyſłucháy mię / ábowiem vbogi y niedoſtátecżny iá ieſtem.
  2. Strzeżże duſze moiey / ábowiemem ieſt miłoſierny / Záchowáyże o Boże moy ſługę twego vfáiącego w tobie.
  3. Zmiłuy ſię nádemną Pánie / ábowiem ku thobie wołám ná káżdy dźień.
  4. Rozweſel duſzę ſłużebniká twego ábowiem ku tobie o Pánie podnoſzę duſzę moię.
  5. * Gdyżeś ty ieſt Pánie dobrym / ćierpliwym / y wielce miłoſiernym / tym wſzytkim ktorzy wzywáią ćiebie.
      * Ioel.2.v.13.

  6. Wyſłucháyże Pánie modlitwy moiey / á wyſłucháy pilnie głoſu prośby moiey.
  7. Wzywám ćię cżáſu vtrápieniá mego / bo ty mnie wyſłucháwáſz.
  8. Żáden nie ieſt miedzy bogi iáko ty o Pánie / á żáden nie zrowná z ſpráwámi twemi.
  9. Wſzyſcy národowie ktoreś thy ſtworzył zbieżą ſię / á vpádną przed tobą Pánie chwáląc imię twoie.
  10. Abowiemeś ty ieſt wielki / á Bog ktory ſám cżyniſz cudá.
  11. Náucżże mię Pánie drogi twoiey / ábych chodźił w práwdźie twoiey / á przywiedź ſerce moie ku boiáźni imieniá twego.
  12. Będę ćię chwálił Pánie Boże moy ze wſzytkiego ſercá moiego / á będę ná wieki wyſłáwiáł imię twoie.
  13. Abowiem miłoſierdźie twoie wielkie ieſt nádemną / á tyś wyrwáł duſzę moię z dołu głębokiego.
  14. O Boże toć hárdźi powſtáli przećiwko mnie / á zgromádzenie okrutnikow cżyháli ná zdrowie moie / nie przekłádáiąc ćię przed ſwe ocży.
  15. † Ale ty Pánie ieſteś Bog miłoſierny / łáſkáwy / y nierychły ku gniewu wielce miłoſierny y práwdźiwy.
      † W 2.Mo.34.v.6.

  16. Weyzryſz ná mię á rozlithuy ſię mnie / dáyże moc twą ſłużebnikowi twemu / á záchowáy ſyná ſłużebnice twoiey.
  17. Okáż mi znák dobrotliwoſći twoiey / áby obácżyli ći ktorzy mię máią w nienáwiſći / á iżby byli záwſtydzeni gdy ty mnie rátuieſz y poćieſzáſz moy Pánie.

    Pſálm 87.
    ¶ 1. Wyſłáwiá zácność kośćiołá w podobieńſtwie gory Syon / iż tám Pán ieſt oblicżnośćią ſwoią / á iż ſię thám dźieie chwáłá iego. 4. Rozrodzenie thegoż kośćiołá zá powołániem pogánom. 5. Rádośći iego.

  1. A Pſálm Synow Korego y pieśń. Fundámenty B iego ſą ná gorách ſwiętych.
      A Ten pſálm ieſth złożon / gdy lud Izráelſki był przywrocon z więźieniá Bábilońſkiego / A przethoż Prorok dodáwá ſercá Kośćiołowi / okázuiąc łáſkę Bożą przećiwko niemu.
      B To ieſt / kośćiołá Ierozolimſkiego.

  2. Vmiłowáł Pán brány Siońſkie / więcey niźli wſzytki przybytki Iákobowe.
  3. Słáwne o tobie rzecży powiedáią / o miáſto Boże. Selá.
  4. Wſpomnię ná C Egipt y ná Bábilon między tymi ktorzy mię znáią / y ná źiemię Filiſtyńſką / ná Tyr / y ná Ethyopią / D iákoby ſię tám kto z nich miáł vrodźić.
      C Tu okázuie iż Egiptcyánie / Bábilońcżycy / Filiſtyni Tyryicżycy / Ethyopcżycy / y ine národy okolicżne z nieprzyiáćioł ludu Izráelſkiego / mieli być przyłącżeni między lud Boży / á iż ſię mieli zſtháć ſpołecżnymi mieſzcżány miáſthá tego / to ieſt kośćiołá ſwiętego.
      D W tych ſłowiech dáwá znáć o nierozerwánym złącżeniu tych národow z ludem Bożym / kthorzy dlá wiáry w Kryſthá Páná práwie iák iednym národem zſtáć ſię mieli.

  5. A o Syonie będą powiedáć / Wiele ſię ich tám národźiło / á ſám Náwyzſzy vgruntuie ią.
  6. Gdy Pán będźie popiſowáł lud / tedy ie oblicży / iákoby ſię tám káżdy z nich E národźić miáł. Selá.
      E To ieſt włáſnie / iáko z ludu mego.

  7. A F śpiewácy iáko trębácże / y wſzytki też G źrodłá moie ſą w tobie.
      F To ieſt / wſzyſcy muzykowie będą ćiebie chwálić.
      G To ieſt / práwie z ſercá będą obfitowáły chwáły y ſłáwy Páńſkie.

    Pſálm 88.
    ¶ 2. Modlitwá z wielkiem vſkárżániem niektorego cżłowieká vtrápionego / ktory ſię zdá być od Bogá y od ludźi opuſzcżonym / okázuiąc iż práwdźiwá chwáłá náleży ná żywe á nie ná vmárłe.

  1. Pieśń á pſálm ſynow Korego / Przednieyſzemu nád ſpiewáki ná A Máhálát ku ſpiewániu / Máſkil Hemáná Ezráhity.
      A O thym pátrz w Pſálmie 53. á then Pſálm złożył Hemán Ezráhitcżyk o ktorym przypominá hiſtoriá w 1.Kſię.Krol.4.v.31.

  2. Pánie Boże zbáwieniá mego / we dnie y w nocy wołám przed tobą.
  3. Niecháyże przed ćię przyidźie modlitwá moiá / á nákłoń vchá twoiego ku wołániu memu.
  4. Abowiem duſzá moiá pełná ieſt nieſzcżęſćiá / á żywot moy przyſzedł áż do grobu.
  5. Ieſtem policżon między ty ktorzy wſtępuią w doł / á byłem iáko cżłowiek ktory niemá mocy.
  6. Y byłem podán między vmárłe / á iáko między zábithe kthorzy leżą w grobiech / á ktorych niemáſz w pámięći / y ktorzy B wypádli z ręki twey.
      B To ieſt / z ktorycheś zdiął opiekę twoię.

  7. Wrzućiłeś mię w doł głęboki ná mieyſcá ćiemne y w przepáśći.
  8. Záſtánowił ſię gniew twoy nádemną / á vtrápiłeś mię wſzytkimi náwáłnoſćiámi twemi. Selá.
  9. Oddáliłeś odemnie znáiome moie / á dáłeś mię im w obrzydzenie / zámknionem ieſth iż iuż wyniść nie mogę.
  10. Oko moie zemdláło w vtrápieniu / o Pánie wzywám ćię ná káżdy cżás podnoſząc ku tobie ręce moie.
  11. C Izáli przed vmárłym cudá cżynić będźieſz: izáli vmárli powſtáną áby ćiebie chwálili: Selá.
      C Iákoby rzekł / Ieſliże ſię nie pośpieſzyſz o Pánie Boże tedy mię nie záſtánieſz / á potrzebá będźie ábyć cudá cżynił ieſliż mię chceſz rátowáć.

  12. Izáli w D grobie będą opowiedáć miłoſierdźie twoie / á práwdę twą w zginieniu:
      D Nie rozumie áby vmárli mieli wiecżnie zginąć / ále dáwá znáć iż nie wcżás bywá rátunek / kiedy cżłowiek vmrze.

  13. Izáli poznáią w ćiemnoſćiách cudá twoie: á ſpráwiedliwość twoię w źiemi zápámiętániá:
  14. Ale iá Pánie wołám ku tobie / á modlitwá moiá vprzedźi ćię rániuchno.
  15. Y przecżże Pánie odpądzáſz duſzę moię: á zákrywáſz przedemną oblicże ſwoie:
  16. Vbogićiem iá ieſt y niedoſtátecżny od młodoſći / odnoſiłem ná ſobie ſtráchy twoie / á przedſię záwżdy wątpię o ſobie.
  17. Przyſzły ná mię rozgniewániá twoie / á ſtráchy thwoie zátráćiły mię.
  18. Ogárnowáły mię vſtáwicżnie iáko wody / á wſzytki mię obtocżyły.
  19. Oddáliłeś odemnie przyiáćielá y towárzyſzá / á znáiomi moi pokryli ſię przedemną.

    Pſálm 89.
    ¶ 2. Wyſłáwiá moc y dobrotliwość Páńſką. 4.21. A náprzod przymierze z Dáwidem poſtánowione / potym przez Kryſtuſá vtwierdzone. 9. Przypominá iego zácne ſpráwy / obronę y záchowánie Kroleſthwá iego. 39. A vſkárżá ſię iże ieſth od nieprzyiáćioł zborzony. 47. Modli ſię Bogu áby mu dáł vlżenie / á to nieſzcżęśćie áby obroćił ná nieprzyiáćioły iego.

  1. Máſkil A Etháná Ezráhithy.
      A Skłádácż thego Pſálmu był Ethán cżłowiek mądry / o ktorym przypominá hiſtoriá 1.Krol.4.v.38.

  2. O Páńſkich dobrothliwośćiách ná wieki ſpiewáć będę / á ná cżáſy potomne vſty ſwoimi oznáymowáć będę práwdę twą.
  3. Abowiemem mowił / Miłoſierdźie twoie ná wieki vtwierdzone będźie / á práwdę twą vtwierdźiłeś ná niebie.
  4. B Poſtánowiłem przymierze z wybránym moim / á przyſiągłem Dáwidowi ſłużebnikowi memu.
      B Tu okázuie iákoby ſám Bog mowił o Kroleſthwie Kryſthuſowem / pod podobieńſwē kroleſtwá Dáwidowego.

  5. * Zmocnię áż ná wieki pothomſtwo twoie / á ſtolicę twoię zbuduię ná wiecżne cżáſy. Selá.
      * Sám.7.v.16.

  6. Wyſłáwiáią niebioſá cudá twoie Pánie / á práwdá twoiá ieſth w zgromádzeniu ſwiętych.
  7. Abowiem kthoż ná niebie Pánu przyrownán być może / á kto Pánu podobnym ieſt między ſyny C Bożymi:
      C To ieſt / między ludźmi zácnymi.

  8. Bog ſtráſzliwy ieſth w wielkim zebrániu ſwiętych / á ſtráſzliwy nád wſzytkimi ktorzy ſą około niego.
  9. O Pánie Boże záſtępow / y kthoż ieſt táki iáko ty: mocny Pán / á ktorego práwdá ieſt wſzędy okolicżnie.
  10. Ty pánuieſz nád podwyzſzeniem morzá / á gdy ſię podnoſzą náwáłnośći iego / tedy ie ty zniżáſz.
  11. Tyś poráźił D Egipt áż ná głowę á w mocy rámieniá twego roſproſzyłeś nieprzyiáćioły twoie.
      D W Zydowſkiem ſthoi Ráháb / iáko też o tym ſtoi wyzſzey Pſál.87.v.4.

  12. Twoieć ſą niebioſá y twoiáć ieſth źiemiá / † á tyś vgruntowáł okrąg świátá / y wſzytko co ná nim ieſt.
      † W 1.Moi.1.v.5.

  13. Thyś ſtworzył Pułnoc y Południe / á w twym imieniu weſelą ſię Tábor y Hermon.
  14. Rámię twoie ieſt mocne / á ręká twá możná / y wywyzſzoná ieſt práwicá twoiá.
  15. Spráwiedliwość y ſąd ieſt podſtáwkiem ſtolice twoiey / á miłoſierdźie y práwdá vprzedzáią twoie oblicże.
  16. Błogoſłáwieni ludźie ktorzy ćię z weſelem vmieią ſłáwić / á ćić Pánie w ſwiátłośći oblicżá twego chodźić będą.
  17. Będą ſię záwſze weſelić w imieniu twoim / á w ſpráwiedliwośći twoiey wywyzſzáć ſię będę.
  18. Abowiemeś ty ieſt chwáłá mocy ich / á w twoiey woli wywyzſzáią ſię mocy náſze.
  19. Abowiem Pán ieſt tárcżą náſzą / á Krol náſz ieſt Swiętego Izráelſkiego.
  20. Tedyś mowił w widzeniu do E miłośniká twego / á powiedáłeś iżeś rátunek twoy położył ná mocárzu / á wywyzſzyłeś wybránego z ludu.
      E To ieſt / do Sámuelá / ábo do Proroká Gádá.

  21. ¤ Nálázłem ſobie Dáwidá ſługę mego / á pomázáłem go oleiem moim ſwiętym.
      ¤ 1.Sám.16.v.12. Dźiei.13.v.22.

  22. Ktorego iá vmocnię ręką ſwą / á vtwierdzę rámieniem moim.
  23. Nie zmocni mu ſię nieprzyiáćiel / áni go vtrápi złośnik.
  24. Y owſzem pokruſzę przed nim iego przećiwniki / á wywrocę ty co go w nienáwiśći máią.
  25. Wierność moiá y miłoſierdźie moie będźie z nim / á w imię moie wywyzſzy ſię moc F iego.
      F W Zydowſkiem ſtoi rog iego.

  26. Y G poſtháwię rękę iego nád morzem / y nád rzekámi práwicę iego.
      G To ieſt poſtánowię páńſtwo iego od morzá / áż do rzeki Eufrátes y Nilu.

  27. On mię wzywáć będźie mowiąc / Thyś oćiec moy / Bog moy / y ſkáłá zbáwieniá moiego.
  28. Vcżynię go iá też pirworodnym / á náwyzſzym nád krolmi źiemie.
  29. Záchowám nád nim miłoſierdźie moie áż ná wieki / á przymierze moie będźie z nim mocne.
  30. Y vcżynię wiecżne potomſtwo iego / á ſtolicę iego iáko cżáſy niebá.
  31. ♀ Ale ieſliż ſynowie iego opuſzcżą zákon moy / á w ſądźiech moich chodźić nie będą.
      ♀ W 1.Sám.7.v.14.

  32. Ieſliż zgwáłcą vſtháwy moie / á roſkázániá mego ſtrzedz nie będą.
  33. Tedy przeſtępſtwo ich náwiedzę rozgą / á kárániem złośći ich.
  34. A wſzákoż miłoſierdźiá moiego nie odeymę od niego / áni ſkłámám przećiw práwdźie moiey.
  35. Nie zgwáłcę przymierzá mego / á to co wyſzło z vſt mych nie odmienię.
  36. Rázem przyſiągł przez ſwiątość moię / że nie ſkłámám Dáwidem.
  37. * Potomſtwo iego zoſthánie ná wieki / á ſtolicá iego będźie iáko ſłońce przedemną.
      * Ián.13.v.34.

  38. Y będźie vmocniony iáko mieſiąc ná wieki / będąc iáko wiernym † ſwiádkiem ná niebie. Selá.
      † Ziáw.1.v.5.

  39. Aleś ty ie teráz odpędźił y wzgárdźił nimi / á rozgniewáłeś ſię przećiw pomázáńcowi twemu.
  40. Zrzućiłeś przymierze z ſłużebnikiem twoim / á zráźiłeś áż ná źiemię koronę iego.
  41. Popſowáłeś wſzytki przygrodki iego / á poborzyłeś báſzti iego.
  42. Vrywáli go wſzyſcy ktorzy mimo oń ſzli drogą / á zſtháł ſię poháńbieniem v ſąſiádow ſwoich.
  43. Wywyzſzyłeś práwicę nieprzyiáćioł iego / á dáłeś nád nim poćiechę wſzytkim przećiwnikom iego.
  44. H Przytępiłeś oſtrze miecżowi iego / á nie rátowáłeś go w bitwie.
      H To ieſt / niedáłeś mu mocy przećiw nieprzyiáćielowi.

  45. Odiąłeś ſwietną zácność iego / á przewroćiłeś ná źiemię ſtolicę iego.
  46. I Vkroćiłeś dni młodośći iego / á okryłeś go záwſtydzeniem. Selá.
      I To ieſt / onego cżáſu ktorego kwitnęło kroleſtwo moie.

  47. Y dokądże ſię ták będźieſz krył Pánie áż ná wieki: á gniew twoy zápáláć ſię będźie iáko ogień:
  48. J Wſpomniſz ná to com wżdy iá ieſt / á co ieſth zá cżás moy / przecżżeś wżdy prożno ſtworzył wſzytki ſyny ludzkie:
      J To ieſt / iáko ieſt krotki żywot moy.

  49. Y ktoryż cżłowiek będźie żył áby niemiáł oglądáć śmierći: á ktoryby zdrowie ſwoie miáł wyrwáć z mocy grobowi: Selá.
  50. Y gdźież ſą o Pánie ony dáwne dobrodźieyſtwá twoie / ktoreś ¤ záprzyſiągł w práwdźie twey Dáwidowi:
      ¤ 2.Sám.7.v.16.

  51. Wſpomniſz Pánie ná poháńbienie ſłużebnikow twoich / ktore noſzę w zánádrzu moiem od wielá národow możnych.
  52. Abowiemći Pánie poſromoćili nieprzyiáćiele twoi / á poháńbili śćieſzki pomázáńcá twego.
  53. O błogoſłáwionyſz ieſth Pán áż ná wieki / K Amen / Amen.
      K To ieſt / niecháyże ſię ták ſtánie.

    Pſálm 90.
    ¶ 2. Náprzod przypominá wielką życżliwoſć Bożą przećiwko ſwoim. 3. Potym wypiſuie krotkość y nędzę tego żywothá. 10. Dlá grzechow. 11. Y prágnie áby to wſzyſcy poználi. 13. A ku końcowi prośi o miłoſierdźie Boże / áby był od ſwoich chwálon.

  1. A Modlitwá Moizeſzá mężá Bożego. Tyś Pánie był náſzą vćiecżką / od wiekuiſthych cżáſow.
      A Moizeſz vcżynił tę modlitwę málucżko co przed ſmierćią / áby lud miáł poćiechę w thák wielkich trudnoſćiách ktore miáł ná ſię.

  2. Pierwey niźli ſię gory zſtáły / y niźliś wykſztáłtowáł źiemię y okrąg ſwiátá / tedyś ty ieſt Bogiem od wiekow áż ná wieki.
  3. Ty práwie B pokruſzyſz cżłowieká / á mowiſz: Náwroććie ſię o ſynowie ludzcy.
      B To ieſt / thy cżłowieká nędzą y ſtároſćią ſtreſceſz / á potym go ſmierćią złożyſz / á obroćiſz w źiemię z ktorey wyſzedł / áleś ty ieſth wiecżnym.

  4. * Abowiem przed tobą tyſiąc lát / ſą iáko dźień wcżoráyſzy ktory przeminął / y iáko ſtráż nocná.
      * 2.Piotr.3.v.8.

  5. Porwieſz ie iáko dżdżem gwáłtownym / á zſtáną ſię iáko ſen / z poránku będą iáko źiołko w cżerſtwośći.
  6. Z poránku kwitnie á rośćie / á ku wiecżoru bywá poſiecżone y vſchnie.
  7. Abowiem w popędliwośći twey bywámy zniſzcżeni / á w twoim gniewie vſtráſzeni.
  8. Skłádłeś przed ſobą niepráwośći náſze / á wyſtępki náſze przed iáſnoſćią oblicżá twego.
  9. Abowiemći przemiiáią wſzythki dni náſze dlá gniewu twego / á látá náſze ták niſzcżeią iáko ſłowá ktore ná wiátr puſzcżámy.
  10. † Cżás żywotá náſzego ieſt ſiedḿdźieſiąt / ábo náwięcey ośḿdźieſiąt / á nálepſzy cżás ich boleść y nędzá / ábowiem pręthko przemiiá / á my też vlátuiemy.
      † Ekklez.18.v.8.

  11. Y ktoż zná moc gniewu twego: á C iáko ſię kto ćiebie boi / ták náń przypádá gniew twoy.
      C Im ſię więcey boimy Bogá y chwálimy go / tym więcey cżuiemy w ſercách náſzych / iákowy ieſt ſąd iego  popędliwość przećiw grzechom náſzym.

  12. Náucżże nás iáko mámy D oblicżyć dni náſze / ábychmy ſerce náſze przywiedli ku mądrośći.
      D To ieſt / Obácżyć iáko ieſt krotki żywot náſz.

  13. Zmiłuyże ſię o Pánie / y dokądże ſię nie zmiłuieſz: zlituyże ſię nád ſłużebniki twymi.
  14. Náſyćże nás z poránku twym miłoſierdźiem / y rozráduiemy ſię / á rozweſelemy po wſzytki cżáſy náſze.
  15. Rozweſel nás przez thák długi cżás iákoś nás trápił / á według tych lát iákochmy w nieſzcżęſćiu byli.
  16. Niecháy będźie znácżná ſpráwá twá nád ſłużebniki twemi / á chwáłá twoiá nád ſyny ich.
  17. Niecháyże będźie iáſność Páná Bogá náſze° nád námi / á ſpráwuy w nás práce rąk náſzych / y vtwierdź práce rąk náſzych.

    Pſálm 91.
    ¶ 1. Spiewáiąc wyſłáwiá w iákim ſzcżęſćiu y beſpiecżeńſtwie wierny żywie / ktory ſię porucżył pod ſtráż Páńſką.

  1. Ten ktory mieſzká w pochronce Náwyzſzego / á w ćieniu Wſzechmocnego przemieſzkáwá.
  2. Ten może rzec / Iż Pán ieſt nádźieiá moiá / twirdzá moiá / á Bog moy w ktorym vfám.
  3. Ciebieć on iſćie wyrwie z śidłá łowiącemu / y od powietrzá ſzkodliwego.
  4. Okryie ćię pierzem ſwoiem / á będźieſz beſpiecżnym pod ſkrzydły iego / ábowiem ieſt tárcżą y puklerzem práwdá iego.
  5. Nie vlęknieſz ſię A ſtráchu nocnego / y ſtrzáły ktoráby látáłá we dnie.
      A W thych ſłowiech rozumie złe wſzythki przygody kthore ná ludźie przychodzą thák z poduſzcżeniá cżárthowſkiego iáko y ludzkiego.

  6. Ani záráżeniá ktore przeráżá w ćiemnośći / á od powietrzá ktore záráżá w południe.
  7. Od iedney twey ſtrony odpádnie ich tyſiąc / á od práwey ſtrony twoiey dźieſięć tyſięcy / á ku tobie nie przyſtąpią.
  8. Tylkoż weyzryſz ocżymá twoimi á oglądáſz nágrodę niepobożnych.
  9. Gdyżeś ty rzekł / Pánći ieſth nádźieiá moiá / á thyś ſobie położył vćiecżkę ná wyſokiem mieyſcu.
  10. Nie tknie ſię ćiebie nic złego / áni przyidźie nieſzcżęſćie ná przybythek twoy.
  11. * Abowiem o tobie roſkázáł Aniołom ſwoim / áby ćię ſtrzegli ná wſzytkich drogách twoich.
      * Mát.4.v.6. Luk.4.v.10.

  12. Będą ćię nośić ná ręku ſwoich byś ſnádź nie ſtrąćił o kámień nogi twoiey.
  13. Będźieſz deptáł po lwie y po Aſpidźie / á podepceſz lwię y ſmoká.
  14. Iż ſię we mnie roſkocháł / dlá tegoż go wyrwę / á wywyzſzę go przeto iż poznáł imię moie.
  15. Będźie mię wzywáł / á wyſłuchám go / będę przy nim w trudnośći / á wyrwę go y vbogoſłáwię go.
  16. Przedłużę żywothá iego / á dám mu oglądáć zbáwienie moie.

    Pſálm 92.
    ¶ 2. Z przypáthrowániá ſpráw Bożych weſelą ſię wierni / y chwálą Páná. 7. Nieſzcżęſćie / y żywoth zwierzęcy ludźi niepobożnych. 11. Szcżęſćie / y długie żyćie ſpráwiedliwych.

  1. Pſálm kthory był pieśnią ná dźień Sobotny.
  2. O iáko ieſth dobrze Páná wyſłáwiáć / á ſpiewáć imieniowi twemu o Náwyzſzy.
  3. Wyznáwáć z poránku miłoſierdźie twoie / á ná káżdą noc práwdę twoię.
  4. Ná inſtrumenćie o dźieſiąći ſtrun / ná ſkrzypicách / w pieſniách / y ná hárfie.
  5. Abowiemeś mię rozweſelił w ſpráwách twoich o Pánie / á weſelę ſię w vcżynkách rąk twoich.
  6. O iákoż ſą zácne ſpráwy twe Pánie / á iáko ſą bárzo głębokie myſli twoie.
  7. Cżłowiek nicżemny nie dozná ich / á ſzálony nie zrozumie temu.
  8. Iż złoſnicy kwitną iáko źiołá / á wſzyſcy kthorzy broią niepráwośći wypuſzcżáią kwiátki / áby pothym byli wykorzenieni wiecżnie.
  9. Ale ty Pánie / ieſteś ſám wywyzſzony ná wieki.
  10. Abowiem oto nieprzyiáćiele twoi Pánie / ábowiem oto nieprzyiáćiele twoi zginą / á będą roſproſzeni wſzyſcy ktorzy broią niepráwośći.
  11. Y wywyzſzyſz iáko iednorożcowę moc moię / A á będę pomázán oliwą świeżą.
      A To ieſt / będę vmocnion.

  12. Y oglądá oko moie cżego prágnie nád nieprzyiáćioły ſwemi / á o tych ktorzy powſtáią przećiwko mnie / y ktorzy ſię kocháią w złoſćiách / vſłyſzy vcho me rzecży wdźięcżne.
  13. Rozkwitnie ſię ſpráwiedliwy iáko pálmá / á rozmnoży ſię iáko drzewo cedrowe w Libánie.
  14. Ci kthorzy ſą wſádzeni w domu Páńſkim / rozkwitną ſię w ſieniách Bogá náſzego.
  15. Ktemu y w ſthárośći podádzą owoc / á będą cżerſtwemi y źielonemi.
  16. Ku wyznániu iż ieſt dobry Pán / á iż ieſt mocą moią / y niemáſz w nim niepráwoſći.

    Pſálm 93.
    ¶ 1. Opiſánie wielmożnoſći y zácnoſći máieſtátu y wiecżnoſći Kroleſtwá Bożego przez Kryſtuſá / á przytym o zácnoſći Koſćiołá Páńſkiego według práwdy ſłowá iego.

  1. Pán kroluie oblokſzy ſię w chwáłę / Pán ſię przyoblokł w możność / y przepáſáł ſię / vthwierdźił też okrąg świátá żeby ſię áni ruſzył.
  2. Vmocnioná ieſt ſtolicá thwoiá od pocżątku świátá / á tyś ſám ieſt od wieku.
  3. A Záſzumiáły rzeki Pánie / záſzumiáły rzeki / á záſzumiáły náwáłnoſći rzek.
      A To ieſt / wzburzyli ſię ſrodzy nieprzyiáćiele przećiw ludowi twemu.

  4. Dáleko ieſt możnieyſzy Pán ná wyſokoſći / á niźli ſzum wod wielkich y mocnych náwáłnoſći Morſkich.
  5. Swiádectwá twoie ſą nápewnieyſze Pánie / á świątość thwoiá ieſt ochędoſtwem domowi thwoiemu áż ná wieki.

    Pſálm 94.
    ¶ 1. Proſi o rátunek y o pomſtę Páná Bogá przećiwko okrućieńſthwu gwáłtownych nieprzyiáćioł. 12. Cieſzy wſzytki vtrápione iż máią wźiąć dobry koniec ſwych trudnoſći. 17. Gdyż tego ſám ná ſobie doświádcżył. 18. A przytym opowiedá vpádek prętki nieprzyiáćioł.

  1. O Pánie Boże mśćiwy / á Boże włádnący pomſtą / okáż ſię iáśnie.
  2. Wywyſzże ſię ſędźiá źiemie / á vcżyń nágrodę pyſznym.
  3. Y dokądże złośnicy Pánie / y dokądże złośnicy rádowáć ſię będą:
  4. A świegocąc y mowiąc hárdźie / wynoſić ſię będą wſzyſcy ktorzy broią złoſći:
  5. Vćiſkáią lud twoy Pánie / á trápią dźiedźictwo twoie.
  6. Wdowę y goſćiá morduią / á ſierotki zábiiáią.
  7. Y mowią / Nie widźić tego Pán / á nie rozumie themu Bog Iákobow.
  8. Zrozumieyćież wy głupi miedzy ludźmi / á wy ſzáleni kiedyż wżdy będźiećie mądremi:
  9. Izáli ten ktory ſpráwił vcho nie vſłyſzy: á ten ktory ſtworzył oko ázáżby widźieć nie miáł:
  10. Izáli ten ktory kárze národy nie będźie káráł: on ći vcży cżłowieká vmieiętnoſći.
  11. * Pán zná myſli ludzkie iż ſą prożne.
      * 1.Kor.3.v.20.

  12. O ſzcżęſliwyż to ieſt cżłowiek ktorego ty ćwicżyſz Pánie / á vcżyſz go zákonu twego.
  13. Abyś mu ſpráwił pokoy cżáſu nieſzcżęſćiá / áż będźie wykopán doł złośnikowi.
  14. Abowiemći Pán nie opuſći ludu ſwego / áni porzući dźiedźicthwá ſwego.
  15. Aż ſię obroći ſąd ku ſpráwiedliwoſći / á zá nią wſzyſcy ſercá práwego.
  16. Ktoż ſię zá mną wzdeymie przećiwko złośnikom: á kto ſię záſtáwi o mię przećiwko tym ktorzy broią niepráwość:
  17. By był Pán nie przybył mi ná rátunek / málucżko duſzá moiá A nie zoſtáłá w milcżeniu.
      A To ieſt / pewnie bych był vmárł.

  18. Ieſliżem rzekł / Záchwiáłá ſię nogá moiá / tedy Pánie miłoſierdźie twe zátrzymáło mię.
  19. W wielkoſći myſli moich we wnętrznych poćiechy twoie rozweſeliły duſzę moię.
  20. Izáli ty máſz co zá towárzyſtwo z ſtolicą złoſćiwych kthorá ſtánowi krzywdę miáſto práwá:
  21. Zbieráią ſię przećiwko duſzy ſpráwiedliwego / á kreẃ niewinną zdáwáią.
  22. Ale Pán moy ieſt twierdzą moią / á Bog moy opoką vfániá mego.
  23. Y oddá im złość ich / á złośćią ich potráći ie / á pewnie ie potráći Pán Bog náſz.

    Pſálm 95.
    ¶ 1. Nápominá lud ku chwále Bożey. 8. A przytym ku poſłuſzeńſtwu oprocż ktorego wſzytki zwierzchowne chwáły ſą prożne.

  1. Podźćież rozráduymy ſię Pánu / á śpiewáymy opoce zbáwieniá náſzego.
  2. Zábiegáymy przed iego oblicżność z chwáłą / á śpiewáymy pieśni iemu.
  3. Abowiem Pán ieſt możny Bog / á Krol wielki nád wſzemi bogi.
  4. W kthorego ręku ſą niſkoſći źiemie / á wyſokoſći gor ſą iego.
  5. Ktorego ieſt Morze / á on ie ſám ſpráwił / y ſuchą źiemię kſztáłtowáłá ręká iego.
  6. Podzmyż / vpádnimy / kłániáymy ſię / y klękáymy ná koláná przed Pánem ſtworzyćielem náſzym.
  7. Abowiemći on ieſt Bog náſz / á mychmy ſą lud páſtwiſká iego / y owiecżki pod ręką iego * ieſliż dźiś ſłucháć będźiećie głoſu iego /
      * Zyd.3.v.7.

  8. Nie zátwárdzáyćież ſerc wáſzych † iáko w Merybá / á iáko cżáſu ♀ Máſá ná puſzcży.
      † W 4.Mo.14.v.22. ♀ W 2.Mo.17.v.3.

  9. Kędy mię kuſili oycowie wáſzy / á doświádcżáiąc mię oglądáli ſpráwy moie.
  10. ¤ Przez cżterdźieſći láth miáłem poſwárek z národem tym y mowiłem / Lud ten błądźi w ſercu áni znáią drog moich.
      ¤ W 4.Mo.14.v.34. Zyd.4.v.3.

  11. A przetożem przyſiągł w popędliwoſći moiey / żeć ći nie wnidą do A odpocżynieniá mego.
      A To ieſt do źiemie Chánáneyſkiey ktorąm im był obiecáł gdźie ſobie odpocżywáć mieli.

    Pſálm 96.
    ¶ 2. Pioſnká chwáły. 4. W ktorey ieſt nápominánie ku wyſłáwiániu Páná náde wſzytko. 10. Dlá iego wſzechmocnoſći y ſpráwiedliwoſći / y ku oznáymowániu zbáwieniá ktorego doſtáwámy przez Kryſtuſá.

  1. Spiewáyćie Pánu pioſnkę nową / á niech Pánu śpiewá wſzythká źiemiá.
  2. Záśpiewáyćież Pánu dobrorzecżąc imieniowi iego / á wyſłáwiáyćie vſtáwicżnie wybáwienie iego.
  3. Opowiedáyćie miedzy národy chwáłę iego / á miedzy wſzythkiemi ludźmi cudá iego.
  4. * Abowiemći ieſt wielki Pán y bárzo chwálebny y ſtráſzliwy nád wſzytki bogi.
      * Ekkle.43.v.31.

  5. Aleć wſzyſcy bogowie národow ſą báłwáni / á Pán ći ſám ſpráwił niebioſá.
  6. Zácność y ochędoſtwo przed nim / á moc y chwáłá ná mieyſcu iego świętem.
  7. Znieśćież do Páná wſzytki pokoleniá národow / á znieſćie do Páná chwáłę y moc.
  8. Znoſzáyćież do Páná chwáłę imieniowi iego / á znoſćie mu dáry wchodząc do páłácu iego.
  9. Kłániáyćież ſię Pánu ná iego zácnem mieyſcu świętem / á wſzytká źiemiá niecháy ſię lęká oblicżá iego.
  10. Opowiedáyćie miedzy národy iż ći Pán kroluie / á iż ieſt vthwierdzon okrąg świátá / ták iż nie będźie wzruſzon / y będźie ſądźił národy w ſpráwiedliwoſći.
  11. Niecháyże ſię rozráduią niebioſá / á rozweſeli źiemiá / niecháyże záſzumi Morze y wſzythko co w nim ieſt.
  12. Niecháyże ſię rozráduią polá ze wſzytkim co ieſt ná nich / á tedyſz ſię też rozweſelą wſzytki drzewá w leſiech.
  13. A to przed Pánem iż przyſzedł / ábowiem ná to przyſzedł áby ſądźił źiemię / y będźie ſądźił okrąg świátá w ſpráwiedliwoſći / á národy w práwdźie ſwoiey.

    Pſálm 97.
    ¶ 1. Okázuie zácność y máieſtát Kroleſtwá Bożego przez Kryſtuſá. 7. Y iáko ieſt rzecż ſrogá odſtępowáć chwáły iego. 3. Ktoremu wſzytko ſtworzenie ieſt poſłuſzne. 10. Nápominá wſzytki wierne áby ſię ſtrzegli złośći á chwyćili ſię cnoty / ſkąd im okázuie iáko wielki pożytek wźiąć máią.

  1. Kroluie Pán niecháyże ſię rozráduie źiemiá á niech ſię rozweſelą wiele A wyſpow.
      A W tym ſłowie wyſpow rozumie wſzytki kráiny w Europie.

  2. B Obłok y ćiemnoſći około niego / á ſpráwiedliwość y ſąd ieſt mieſzkániem ſtolice iego.
      B W tych ſłowiech známienuie dźiwny máieſtát Boży.

  3. C Ogień przed nim chodźi páląc około nieprzyiáćioł iego.
      C Rozumie ſtráſzliwe ſądy Boże / y pomſtę ktorą okázuie nád niewiernemi.

  4. Oświecáią błyſkáwice iego okrąg świáthá widźi to źiemiá / y drży przed nim.
  5. Gory ſię roſpływáią iáko woſk przed Pánem / á przed oblicżnoſćią Páná wſzey źiemie.
  6. Niechże wyſłáwiáią niebioſá D ſpráwiedliwość iego / á niecháy oglądáią wſzyſcy národowie chwáłę iego.
      D Tho ieſt / ſpráwiedliwość ktorą Bog obiáwi w Kroleſtwie Kryſtuſowem będźie thák wielká y zácná że nápełni niebo y źiemię.

  7. * Niecháyże będą záwſthydzeni wſzyſcy kthorzy ſłużą báłwánom / á ktorzy ſię chłubią w obráźiech / † E kłániáyćież ſię wy mu wſzyſcy bogowie.
      E To ieſt / wſzytki ty rzecży kthore zá Bogá chwálą niecháy vpádną przed Pánem.

      * W.2.Mo.20.v.4. W.3.Mo.26.v.1. W.5.Mo.7.v.8.
      † Zyd.1.v.6.

  8. Vſłyſzáło Syon y rozrádowáło ſię / y rozweſeliły ſię corki Iudſkie dlá ſądow twych Pánie.
  9. Abowiemeś ty ieſt Pán zácnieyſzy nád wſzytką źiemią / á bárzo wywyzſzony nád wſzemi bogi.
  10. ¤ Wy kthorzy miłuiećie Páná / mieyćież złość w nienáwiśći / ábowiemći ſtrzeże duſz miłoſnikow ſwoich / á wyrywá ie z rąk niepobożnym.
      ¤ Amo.5.v.15. Rzym.12.v.9.

  11. Náſiáno świátłoſći ſpráwiedliwemu / á ludźiom ſercá práwego weſelá.
  12. Ráduyćież ſię ſpráwiedliwi w Pánu / á wyſłáwiáyćie świętą pámiątkę iego.

    Pſálm 98.
    ¶ 1. Dźiękowánie / iż Bog ieſt práwdźiwy w obietnicách ſwoich / y dlá thegoż poſłáł Kryſthuſá zbáwićielá. 2. Co też wſzytkim okázuie w Ewánieliey. 4. Nápominá káżdego ku chwále Bożey.

  1. Pſálm. Spiewáyćież Pánu nową pieśń / ábowiem vcżynił cudá / y otrzymáłá zwyćięſtwo práwicá iego / y święte rámię iego.
  2. * Obiáwił Pán zbáwienie ſwe / á Pogánom oznáymił ſpráwiedliwość ſwoię.
      * Ezái.52.v.10.

  3. Wſpomniáł ná miłoſierdźie ſwoie / y ná práwdę ſwą ktorą obiecáł domowi Izráelſkiemu / y oglądáły wſzythki gránice źiemie zbáwienie Bogá náſzego.
  4. Spiewáyże Pánu wſzytká źiemiá / wykrzykáyćie á weſelćie ſię y śpiewáyćie.
  5. Gráyćie Pánu ná hárfie / y ná hárfie z głośnem śpiewániem.
  6. Ná klárećiech / ná trąbách / trąbćie przed Krolem wiecżnym.
  7. Niecháyże záſzumi morze y co ieſt w nim / wſzythek okrąg świátá y co ieſt ná nim.
  8. Rzeki niech A okázuią znáki weſelá / á gory ſpołu z nimi niech ſię rozráduią.
      A W Zydowſkim / Niecháć kláſkáią rękomá.

  9. Przed Pánem ktory przyſzedł ſądźić źiemię / á on będźie ſądźił świát w ſpráwiedliwośći / y národy wedle práwá.

    Pſálm 99.
    ¶ 1. Imię Boże má być nád wſzytko wyſłáwione / ktory kroluie przez Kryſthuſá w wielkiey zácnoſći nád Zydy y nád pogány. 6. Iáko prowádźił lud ſwoy / á był miłośćiw wybránym ſwoim / á przeſtępſtwá ich ſrodze káráł.

  1. Pán kroluie áż drżą národowie / ſiedźi ná Cherubiniech áż ſię trzęſie źiemiá.
  2. Pán ieſt wielki w Syonie / á wywyzſzony nád wſzytki národy.
  3. Będą ſłáwić wielkie / ſtráſzne y święte imię twoie.
  4. A moc Krolewſká kochá ſię w ſądźie / bowiemeś ty zgothowáł práwo / á ſąd y ſpráwiedliwość vcżyniłeś w Iákobie.
  5. Wywyzſzáyćież zácnie Páná Bogá náſzego / á kłániáyćie ſię A podnoſzkowi nog iego / gdyż ieſt ſwięty.
      A Tho ieſt / przed Skrzynią Przymierzá Páńſkiego / ktorą tu názywá podnożkiem nog iego dáwáiąc znáć iż ſercá ſwe wierni wyżſzey podnáſzáć mieli / choćiáż tám był Pán poſtánowił pewny znák oblicżnoſći ſwoiey.

  6. Moiżeſz y Aáron byli miedzy kápłány iego / á Sámuel miedzy wzywáiącemi imieniá iego / wzywáli Páná á on ich wyſłucháwáł.
  7. Mowił do nich w ſłupie obłokowym / á ſtrzegli świádectwá iego / y vſtáw ktore im poſtánowił.
  8. O Pánie Boże náſz thyś ich wyſłucháwáł / á byłeś im Bogiem litoſćiwym dlá B nich / á mśćiłeś ſię ich ſpráw.
      B To ieſt / dlá onych wybránych thwoich przepuſzcżáłeś ludowi twemu / przytymeś ſię mśćił káżdey krzywdy ktorá ſię dźiáłá iemu.

  9. Wywyzſzáyćie Páná Bogá náſzego / á kłániáyćie ſię przed ſwiętą gorą iego / ábowiemći ieſt święty Pán Bog náſz.

    Pſálm 100.
    ¶ 1. Nápominá wſzytki ku chwále Bożey. 4. A iżby ſię ſchodźili do święthego zgromádzeniá.

  1. Pſálm ku chwále. Spiewáyćie Pánu wſzyſcy mieſzkáiący ná źiemi.
  2. Służćie Pánu z weſelem / á przychodźćie przedeń z rádośćią.
  3. Wiedzćież że Pán ieſt Bogiem / á odniegoćiechmy ſtworzeni nie ſámi od ſiebie / mychmy ſą lud iego / y owce páſtwiſká iego.
  4. Wnidźćież w brány iego z wyſłáwiániem / á do páłácow iego z chwáłą / wyſłáwiáyćież go á dobrorzecżćie imieniowi iego.
  5. Abowiem Pán dobry ieſt / á miłoſierdźie iego trwá záwżdy / y práwdá iego áż ná wiecżne cżáſy.

    Pſálm 101.
    ¶ 1. Obiecuie záwſze poſłuſznym być Pánu ſpráwuiąc Kroleſtwo ſwoie / okázuiąc w iákim porządku ie chce chowáć. 3. Náprzod ſię w nim ſpráwuiąc bez krzywdy żádnego. 4.y.7. Potym kárząc złośniki y broniąc dobrych.

  1. Pſálm Dáwidow. Záśpiewám o miłoſierdźiu y o ſpráwiedliwośći / á będę tobie śpiewáł Pánie.
  2. Będę ſię roſtropnie ſpráwowáł ná práwey drodze gdy ku mnie A prźiydźieſz / á będę chodźił w ſzcżyrośći ſercá moiego w domu moim.
      A To ieſt / gdy mię będźieſz miáł poſtánowić ná ſtholicy Kroleſtwá mego.

  3. Nie będę bráł przed ocży moie rzecży złoſćiwey / á káżdą ſpráwę ludźi przewrotnych będę miáł w nienáwiśći / á nie przyſtánę ku niey.
  4. Serce złośćiwe odſtąpi odemnie / á nie vznám złośći.
  5. Tego ktory potáiemnie vwłácżá cżći bliźniemu ſwemu / wytrácę / á tego kthory ieſt hárdy y ſercá wynioſłego / nie záćierpię.
  6. Będę rád widźiáł wierne ná źiemi áby ſiádáli zemną / á ten kthory chodźi práwą drogą mnie ſłużyć będźie.
  7. W domu mym zdráycá mieſzkáć nie będźie / áni ſię oſtoi kłámcá przedemną.
  8. B Wcżás będę wytrácáł wſzythki złośniki ná źiemi / ábym wykorzenił z miáſtá Páńſkiego wſzytki ktorzy broią złośći.
      B W Zydowſkiem / bárzo ráno.

    Pſálm 102.
    ¶ 1. Nárzekánie ludu Bożego w vtrápieniu. 4. Okázuie doległoſći ſwe w tym krotkim żywoćie. 13. Pilno proſi áby od nich był wybáwion. 17. Y áby Syon było nápráwione. 22. Skądby ſię mnożyłá chwáłá Páńſká. 23. Y náwrocenie pogánow y poſtronnych Kroleſtw. 27. Trwáłość Kroleſtwá Kryſtuſowego. 29. Y Koſćiołá iego.

  1. Modlitwá vtrápionego kiedy ieſt w vćiſku / á gdy ſię przed Pánem żáłobliwie vſkárżá.
  2. Pánie wyſłucháy modlitwę moię / á niecháy wołánie moie prźiydźie przed ćię.
  3. Nie zákrywáy oblicżá twego przedemną / y owſzem gdym ieſt vćiśnion nákłoń vchá thwego ku mnie / á wyſłucháy mię prętko gdy ćię wzywám.
  4. Abowiem dni moie zniſzcżáły iáko dym / á koſći moie wygorzáły iáko głowniá.
  5. Serce moie wywiędło y wyſchło iáko tráwá / iżem zápomniáł ieść chlebá mego.
  6. Kośći moie przyſchły do ſkory moiey dlá głoſu nárzekániá mego.
  7. Stáłem ſię iáko A Pelikán ná puſzcży / á ieſtem iáko puhácż mieſzkáiący ná puſtyniách.
      A Niektorzy wykłádáią gżegżołkę ábo bąká.

  8. Nie ſpię / á ieſtem podobien wroblowi ktory ſám zoſtáwá ná dáchu.
  9. Nieprzyiáćiele moi vſtáwicżnie mi lekkość wyrządzáią / á ći co ſię záiątrzyli przećiw mnie / B ſprzyſięgáią ſię.
      B Abo przyſięgáią przez mię.

  10. Ták iżem iádł popioł iáko chleb / á pićie moie mieſzáłem ze łzámi.
  11. Dlá thwoiey popędliwośći y dlá gniewu twego / ábowiem wywyzſzyłeś mię y záſieś mię złożył.
  12. Dni moie ſą iáko ćień ktory przemiiá / á iám zwiądł iáko tráwá.
  13. Ale ty Pánie trwáſz ná wieki / á pámiątká twoiá ná wieki wiecżne.
  14. Powſtáń á zmiłuy ſię nás Syonem / ábowiemći ieſt cżás żebyś ſię rozlitowáł nád nim / gdyż cżás C náznácżony przyſzedł.
      C Tho ieſt przepowiedźiány od Prorokow / á zwłáſzcżá przez Ieremiáſzá / Kápit.16.v.15.

  15. Abowiem bárzo ſię kocháią ſłudzy twoi w kámieniách iego / y żáłuią prochu iego.
  16. Tedy pogáni będą ſię báć imieniá Páńſkiego / á wſzyſcy Krolowie źiemſcy wielmożnoſći twoiey.
  17. Abowiem Pán pobudowáł Syon / y okázáł ſię w chwále ſwoiey.
  18. Weyzráł ná modlitwę vbogich / á nie wzgárdźił prośbą ich.
  19. To będźie nápiſáno dlá potomſtwá przyſzłego / á lud ktory ſię zrodźi będźie chwálił Páná.
  20. Abowiem Pán weyzráł z wyſokośći mieſzkániá ſwego świętego / á poyzráł Pán z niebá ná źiemię.
  21. Aby wyſłucháł wzdychániá więźniow / y rozwiązáł zdáne ná ſmierć.
  22. A iżby imię Páńſkie było chwálone w Syonie / y ſłáwá iego w Ieruzálem.
  23. Gdy będą zebráni poſpołu národowie Kroleſtwá / áby ſłużyli Pánu.
  24. Vćiſnął w drodze ſiły moie / y vkroćił dni moich.
  25. A ták mowię / Boże moy nie zátrácáy mię w pośrodku wieku mego / ábowiem twoie látá trwáią ná wieki wiecżne.
  26. * Náprzod vgruntowáłeś źiemię / á niebioſá ſą ſpráwą rąk twoich.
      * Zydow.1.v.10.

  27. Ony zginą ále thy zoſtánieſz / á wſzytko zwiothſzeie iáko odźienie / odmieniſz ie iáko ſzátę / y przemienią ſię.
  28. Ale ty záwſze iednákim ieſteś / á látá twoie końcá nie máią.
  29. Dźieći ſłużebnikow twoich zoſtáną / á potomſtwo ich będźie vtwierdzone przed tobą.

    Pſálm 103.
    ¶ 1. Wyſłáwiá wielkie y nieſkońcżone dobrotliwoſći Boſkie. 3. Ták przećiwko ſobie iáko y przećiwko wſzythkim wiernym / ktorzy ſtrzegą przymierzá iego. 14. Potym vkázáwſzy krewkość y prożność ludzką. 20. Námáwiá wſzytko ſtworzenie ku chwále Páńſkiey.

  1. Pſálm Dáwidow. Błogoſłáw duſzo moiá Pánu / y wy wſzytki wnętrznoſći moie ſwięthemu imieniowi iego.
  2. Błogoſłáwże duſzo moiá Pánu / á nie zápámiętáwáy wſzytkich dobrodźieyſtw iego.
  3. Ktory odpuſzcżá wſzytki niepráwośći twoie / á vzdráwiá wſzythki choroby twoie.
  4. Kthory wiymuie z grobu żywot twoy / á ktory ćię koronuie litośćią y miłoſierdźiem.
  5. Ktory obfićie dáwá do vſt twych dobrá / á A odnáwiá młodość twoię iáko orlá.
      A To ieſt wiecżney y iednákowey cżerſtwoſći záchowywáią / Abowiē orzeł ieſt pták zdrowy y bárzo mocny / á bárzo długo żywie / thák iż przez wſzytek cżás żywothá ſwego żádney ná ſię mdłoſći nie cżuie áż y do ſtárośći ſwey / á práwie áż y do śmierći ſwoiey.

  6. Pán cżyni ſpráwiedliwość y ſąd wſzytkim tym ktorzy gwáłt ćierpią.
  7. Oznáymił drogi ſwe Moiżeſzowi / á ſpráwy ſwoie ſynom Izráelſkim.
  8. * Pán ieſt miłoſierny y dobrotliwy / nie rychły ku gniewu y wielkiey łáſkáwośći.
      * W.4.Mo.14.v.18.

  9. Nie wádźi ſię ná wieki / áni chowá gniewu wiecżnie.
  10. Nie obchodźi ſię z námi według grzechow náſzych / áni nám płáćił według niepráwoſći náſzych.
  11. Iáko dáleko ieſt niebo od źiemie / ták on vtwirdźił miłoſierdźie ſwoie nád tymi ktorzy ſię go boią.
  12. Iáko dáleko ieſt Wſchod ſłońcá od Záchodu / ták dáleko od nás oddálił przeſtępſtwá náſze.
  13. Iáko oćiec lituie ſynow ſwoich / ták też Pán má litość nád tymi co ſię go boią.
  14. Abowiem on zná z cżego nás ſtworzył / á pámiętá iżechmy my ſą proch.
  15. Cżáſy cżłowiecże ſą iáko źiołko á iáko kwiát polny ktory kwitnie.
  16. Abowiem gdy náń wiátr powienie / thedy go wnet nie máſz / áni znáć kędy było mieyſce iego.
  17. Ale miłoſierdźie Páńſkie od wiekow áż ná wieki / nád tymi ktorzy ſię go boią / á ſpráwiedliwość iego nád ſyny ſynow ich.
  18. Nád tymi kthorzy ſtrzegą przymierzá iego / á ktorzy ſobie przypomináią roſkázánie iego cżyniąc mu doſyć.
  19. Pán poſtháwił ná niebie ſtolicę ſwoię / á Kroleſtwu iego ſą poddáni wſzyſcy.
  20. Dobrorzecżćież Pánu Aniołowie iego zácni w mocy / ktorzy cżynićie doſyć roſkázániu iego / á ieſteśćie poſłuſzni głoſowi ſłow iego.
  21. Błogoſłáwćież Pánu wſzythki záſtępy iego / ktorzyſćie ſą ſługámi iego / á cżynićie doſyć woley iego.
  22. Błogoſłáwćie Pánu wſzytki ſpráwy iego / ná wſzytkich mieyſcách pánowániá iego / á błogoſłáw duſzo moiá Pánu.

    Pſálm 104.
    ¶ 1. Od ſtworzeniá / od opátrznośći / y od rządzeniá wſzytkich rzecży chwáli Bogá. 4. Od wiátrow. 5. Od źiemie / od wod / y od źrzodł. 13. Od dżdżow y od ich pożytku. 16. Od drzew / od gor / Mieſiącá / Słońcá / y od ich pożytku. 20. Od dniá y nocy / y pożytku ich. 25. Od Morzá ze wſzytkim co má w ſobie. 27. Przypominá iż wſzytki źwierzętá opátrznoſćią Bożą bywáią záchowywáne. 31. Zácnie wywyzſzá chwáłę Páńſką / ktorego obiecuie wiecżnie chwálić / modląc ſię przythym áby Pán wytráćił niewierniki.

  1. Duſzo moiá błogoſłáw Páná / o Pánie Boże moy toćieś thy ieſt bárzo zácnym á przyoblecżoneś ieſt chwáłą y ochędoſtwem.
  2. Ktoryś ſię okrył świátłośćią iáko ſzátą / á ktoryś roſpoſtárł niebioſá iáko oponę.
  3. Kthoryś A gmáchy ſwe pobudowáł miedzy wodámi / á vcżyniłeś ſobie woz z chmur / przechádzáiąc ſię ná ſkrzydłách wiátru.
      A W thych podobieńſtwách dáwá znáć / iż nám nie potrzebá wſtępowáć do niebá ábychmy tám ſzukáli Bogá / ábowiem po wſzytkich ſtronách ſwiáthá / okázuie nám moc y wielmoznoſć ſwoię.

  4. B Ktory poſyłá poſły ſwe wiátry / á ogień páłáiący ſługi ſwoie.
      B Páweł S. do Zydow w.1.v.7. ty poſły rozumie być Anioły.

  5. Vgruntowáł źiemię ná podſtáwkách ſwoich / áby ſię nie ruſzáłá ná wieki wiecżne.
  6. C Okryłeś ią był przed tym przepáśćiámi iáko ſzátą / á wody ſtáły nád gorámi.
      C Tu mowi o wſzytkim ſthworzeniu świátá porządnie roſpráwionym / odmieniwſzy ono pirwſze pomieſzánie ktore ná nim było.

  7. Ale ná twoie fukánie rozbiegły ſię / á ná głos gromu twoiego prętko ſię rozeſzły.
  8. Tedy ſię podnioſły gory / á doliny ſię zniżyły ná mieyſce ono ktoreś im záłożył.
  9. Zámierzyłeś im kres ktorego nie przeſtąpią / áni ſię wrocą áby miáły okryć źiemię.
  10. Kthory wypuſzcżáſz źrzodłá po dolinách / ták iż bieżą miedzy gorámi.
  11. Z ktorych piią wſzytki źwierzęthá polne / á z nich oſłowie leśni vśmierzáią prágnienie ſwoie.
  12. Przy nich mieſzkáią ptháſzkowie powietrzni / podáwáiąc miedzy gáłązkámi głos ſwoy.
  13. Kthory pokrápiáſz gory z gmáchow ſwoich / á z owocu ſpráw twoich obfićie bywá nápełnioná źiemiá.
  14. Ktory dáwáſz rość ſiánu dlá bydląt / y źiołá zá prácą ludzką / ábyś wywiodł chleb z źiemie.
  15. * Y winu áby rozweſeliło ſerce cżłowiecże / y oliwie áby ſię lśniáłá iego twárz / á ſerce cżłowiecże áby ſię podpieráło chlebem.
      * Sędźiow.9.v.13.

  16. Obcżerſtwiáią ſię drzewá wyſokie / y cedry Libánu ktorych on náſádźił.
  17. Aby tám ptácy gniázdá ſwe mieli / á boćiáni ná iedlinách domy ſwe.
  18. Gory wyſokie dźikiem kozám / á chowánie w opokách krolikom.
  19. Spráwił Mieſiąc ná cżáſy / á ſłońce wie Záchod ſwoy.
  20. Przywodźiſz ćiemność y ſthánie ſię noc / á w niey ſię przechádzáią wſzytki źwierzętá leśne.
  21. Lwiętá rycżą ku łupowi / ſzukáiąc od Bogá pokármu ſwego.
  22. Lecż ſkoro ſłońce wznidźie wnet ſię zgromádzáią / á leżą w iámách ſwoich.
  23. Tedy cżłowiek wychodźi ku roboćie ſwoiey / y ku ſpráwám ſwoim áż do wiecżorá.
  24. O Pánie iákoż ieſt bárzo wiele ſpráw twoich ktoreś ty wſzytki mądrze ſpráwił / á nápełnioná ieſt źiemiá opánowániem twoim.
  25. To morze wielkie y ſzerokie mieyſcy kędy ieſt wielká licżbá źwierząt pływáiących / źwierząt ták máłych iáko y wielkich.
  26. Kędy przechádzáią okręty † / y kędy ieſt Lewiátán / ktoregoś ty ſtworzył áby w nim igráł.
      † Iob.40.v.20.

  27. ¤ Wſzytko to w tobie vfá / á ty im dáwáſz pokárm cżáſu ſwego.
      ¤ Pſálm.145.v.15.

  28. Ty im dáwáſz á ony zbieráią / otwárzáſz rękę twoię / á máią obfitość wſzego dobrá.
  29. Lecż gdy oblicże twoie zákryieſz / wnet ſobą trfożą / odeymuieſz duchá ich / á wnet zginą / y w proch ſię obrácáią.
  30. A gdy záſię puśćiſz duchá twego bywáią ſtworzone / y odnáwiáſz oblicżność źiemie.
  31. Chwáłá Páńſká będźie trwáć ná wieki / á Pán ſię rozweſeli w ſpráwách ſwoich.
  32. Ktory gdy weyzry ná źiemię / tedy oná zádrży / á gdy dotknie gor / tedy ſię zákurzą.
  33. Będę śpiewáł Pánu pokim iedno żyw / á będę śpiewáł Pánu moiemu poki mię ſtáwá.
  34. Będźie wdźięcżnie prźiymowáł ſłowá moie / á iá ſię rozweſelę w Pánu.
  35. Niecháyżeć będą wytráceni grzeſznicy z źiemie / á niecháć ſię dáley złośnicy nie oſtoią: O duſzo moiá dobrorzecżże Pánu: Chwálćież Páná.

    Pſálm 105.
    ¶ 1. Nápominá ku wzywániu Páná / y ku przypominániu zácnych ſpráw iego. 6. Przypominá przymierze vcżynione z oycy ich. 12. Rátunek y ſtáránie ktore má o wiernych ſwoich gdy ie záchowáł cżáſu głodu przez Iozefá / o cżym przypominá Hiſtoryą kroćiuchno. 23. Przyſzćie ich do Egiptu / y co też tám vćierpieli. 26. Y iáko káráł o nie Egiptcyány / przytym y wyſzćie ich z Egipthu z bogáctwem y z weſelem. 43. Y przyſzćie do źiemie świętey.

  1. * Wyſłáwiáyćie Páná wzywáiąc imieniá iego / oznáymićie miedzy národy o ſpráwách iego.
      * 1.Kron.16.v.8. Ezáiáſz.12.v.4.

  2. Spiewáyćie mu pieśni / rozmáwiáyćie o wſzytkich cudách iego.
  3. Chłubćie ſię w świętym imieniu iego / á niech ſię rozráduie ſerce tych co ſzukáią Páná.
  4. Szukáyćież Páná y mocy iego / á záwżdy ſzukáyćie oblicżá iego.
  5. Przypomináyćie ſobie cudá iego ktore cżynił / y ſtráſzne dźiwy á ſądy vſt iego.
  6. A zwłáſzcżá wy potomſtwo Abráhámowe ſłudzy iego / á wy ſynowie Iákobowi wybráni iego.
  7. Gdyżći on ieſt Pán Bog náſz / á ſą po wſzytkiey źiemi ſądy iego.
  8. Bo on má ná wieki w pámięći przymierze ſwoie / y ſłowo ktore przyrzekł tyſiącu národom.
  9. † Kthore poſtánowił z Abráhámem / y poprzyſiągł to Izáákowi.
      † W 1.Mo.22.v.16. Luk.1.v.73. Zyd.6.v.17.

  10. Y poſtánowił to z Iákobem vmową / á Izráelowi zá przymierze wiecżne.
  11. Mowiąc / Dám źiemię Chánáneyſką w dźiáł wáſz dźiedźicżny.
  12. Gdy ich byłá bárzo málucżká licżbá / á bárzo przez krotki cżás w niey mieſzkáli iáko gośćie.
  13. Y przechádzáli ſię od národu do národu / á z kroleſtwá do inego ludu.
  14. A Y nie dopuſzcżáł im krzywdy cżynić żádnemu cżłowiekowi / y owſzem dlá nich káráł Krole.
      A Okázuie prácą / ſtáránie / y opátrzność Páńſką ktorą miáł około nich / nie chcąc dopuśćić áby ſię ich kto námniey miáł dotknąć / gdźie ie otho názywá pomázáńcy ſwemi poświęconemi przez Duchá S. y Proroki ſwoiemi / ktorym on iáko ſwym kochánkom obiáwił táiemnice ſwoie.

  15. ¤ Nie tykáyćie ſię Pomázáńcow moich / áni cżyńćie nic złego Prorokom moim.
      ¤ 1.Kron.16.v.22.

  16. Y przepuśćił głod ná źiemię / á odiął wſzytkę żywność.
  17. Poſłáł przed nimi mężá Iozefá / ♀ ktory był záprzedán zá niewolniká.
      ♀ W 1.Mo.37.v.28.

  18. * Okowáno nogi iego pętámi / á był śćiśnion w żelázá.
      * W 1.Mo.39.v.20.

  19. Aż do onego cżáſu gdy ſię wypełniło ſłowo iego / á ocżyśćił go B wyrok Páńſki.
      B Tho ieſt / okázáł Pán niewinność iego.

  20. † Poſłáł Krol á vcżynił go wolnym / á ten ktory pánowáł nád národy kázáł go rozwiązáć.
      † W 1.Mo.41.v.14.

  21. ¤ Poſtánowił go Pánem w domu ſwoim / á podáł mu w opánowánie wſzytki máiętnośći ſwoie.
      ¤ W 1.Mo.41.v.40.

  22. Aby wedle zdániá ſwego dáwáł Kſiążętá do więźieniá / á ſtárce iego áby vcżył mądrośći.
  23. ♀ Záſzedł thedy Izráel do Egiptu / á Iákob był gośćiem w źiemi C Chám.
      C Ziemię Egiptſką názywá Chám dlá tego iż Egiptcyánie poſzli od niego.

      ♀ W 1.Mo.46.v.6.

  24. * Y rozmnożył lud ſwoy bárzo / á zmocnił ie nád nieprzyiáćioły ich.
      * W 2.Moi.1.v.7. y 16. Dźiei.7.v.17.

  25. Przetoż odmienił ſerce ich iż mieli w nienáwiſći lud iego / á zmyſláli zdrády przećiw ſłużebnikom iego.
  26. † Tedy poſłáł Moiżeſzá ſłużebniká ſwego / y Aároná ktorego obráł.
      † W 2.Mo.3.v.10. y 4.v.14.y.30.

  27. ¤ Kthorzy przed nimi okázowáli znáki z roſkázániá iego / y cudá w źiemi Chám.
      ¤ W 2.Mo.7.v.9.

  28. ♀ Puśćił ćiemnośći y záćmił ie / thák iż nie mogli odeprzeć ſłowu iego.
      ♀ W 2.Mo.10.v.22.

  29. * Obroćił w kreẃ wody ich / á pomorzył ryby ich.
      * W 2.Mo.7.v.20.

  30. † Wypuśćiłá z ſiebie źiemiá ich żáby / áż były w páłácoch krolewſkich.
      † W 2.Mo.8.v.6. Pſálm.78.v.45.

  31. ¤ Ná iego roſkázánie przyſzłá wielkość much / y wſzy po wſzytkich gránicách ich.
      ¤ W 2.Mo.8.v.24.

  32. ♀ Puśćił ná nie grád / y ogień páłáiący ná ich źiemię.
      ♀ W 2.Mo.9.v.23.

  33. Y potłukł winnice y figi ich / á pokruſzył drzewá po gránicách ich.
  34. * Ná iego roſkázánie przyſzłá ſzáráńcżá / á chrząſzcże bez licżby.
      * W.2.Mo.10.v.4. y 13.

  35. † Y wyiádły wſzytki źiołá w źiemi ich / y ſpáſły wſzytki owoce w ich okolicy.
      † W 2.Mo.10.v.15. Pſál.78.v.45.

  36. ¤ Y pomordowáł wſzythki pierworodne w źiemi ich / á przednieyſze ze wſzytkich mężcżyzn ich.
      ¤ W 2.Mo.12.v.29.

  37. ♀ Y wywiodł ie z obfithośćią śrebrá y złotá / á nikt nie był mdłym miedzy pokoleniem iego.
      ♀ W 2.Mo.12.v.36.

  38. Rádowáłá ſię źiemiá Egiptſká gdy wychodźili z niey / ábowiem był przyſzedł ná nie ſtrách ich.
  39. * Roſpoſtárł nád nimi obłok miáſto námiothu / á ogień ku oświecániu nocy.
      * W 2.Mo.13.v.21. Pſál.78.v.14.

  40. † Ná prośbę ich przywiodł mnoſtwo przepiorek / á chlebem niebieſkim náſyćił ie.
      † W 2.Mo.16.v.13.

  41. ¤ Otworzył opokę y wypłynęły wody / á ſzły po ſuchych mieyſcách iáko rzeká.
      ¤ W 2.Mo.17.v.6. W 4.Mo.20.v.11. Pſál.78.v.15. 1.Kor.10.v.4.

  42. Abowiem wſpomniáł ná ſłowo święte ſwoie / ♀ ktore przyrzekł Abráhámowi ſłużebnikowi ſwemu.
      ♀ W 1.Mo.22.v.16.

  43. * Y wywiodł lud ſwoy z weſelem / á z rádoſnym krzykiem wybráne ſwe.
      * Iozu.3.v.17.

  44. Y podáł im źiemię národow / á poſiedli prácą ludzką.
  45. Aby ſtrzegli vſtáw iego / á záchowáli ſię wedle práw iego: Chwálćież Páná.

    Pſálm 106.
    ¶ 1. Nápominá ku chwále dobrotliwośći Páńſkiey. 6. Y proſi chutliwie o wybáwienie ludu. 6. Wyznáwá grzechy ſwe. 8. Wypiſuie zácne ſpráwy Páńſkie / thák w Egiptćie iáko y ná puſzcży. 22. Thákże też w źiemi Chánáneyſkiey nád Izráelithy. 13. Niewdźięcżność ich. 25. Szemránie ludu. 35. Báłwochwálſtwo ich. 40. Pomſty y kárániá ktore ná nie zá to przypádáły. 47. Ku końcowi chwáli Páná.

  1. Chwálćie Páná. Wyſłáwiáyćie Páná / ábowiemći ieſt dobry / á ná wieki trwá miłoſierdźie iego.
  2. † Y ktoż ſię wypowie o mocnych ſpráwách Páńſkich / á námowi ſię o wſzythkiey chwále iego:
      † Ekkle.43.v.35.

  3. Błogoſłáwieni ktorzy ſtrzegą ſądu / á ktorzy ſię obchodzą ſpráwiedliwie ná káżdy cżás.
  4. Wſpomniż Pánie ná mię w tey życżnośći iáką máſz ku ludowi ſwemu / náwiedźże mię wybáwieniem twoiem.
  5. Abych oglądáł ſzcżęśćie wybránych twoich / á rozweſelił ſię w rádośći ludu thwego / y chłubił ſię dźiedźictwem twoiem.
  6. Zgrzeſzylićieśmy z oycy náſzymi / złoſćiwiechmy ſię á niepobożnie ſpráwowáli.
  7. Oycowie náſzy nie zrozumieli w Egiptćie cudám twoim / áni roſpámięthywáli wielkiego miłoſierdźiá twoiego / owſzem tobie byli odpornemi ná brzegu Morzá Cżerwonego.
  8. A wſzákoż ie on wybáwił dlá imieniá ſwego / áby im oznáymił moc ſwoię.
  9. ♀ Y sfukáł Morze Cżerwone thák iż wyſchnęło / á przeprowádźił ie przez przepáſći iáko przez puſzcżą.
      ♀ W 2.Mo.14.v.21.

  10. Y wybáwił ie z rąk tych kthorzy ie mieli w nienáwiſći / á wykupił ie z ręki nieprzyiáćielſkiey.
  11. * Y okryłá wodá nieprzyiáćioły ich / ták iż z nich y ieden nie zoſtáł.
      * W 2.Mo.14.v.27.

  12. Tedy vwierzyli ſłowám iego / á ſpiewáli ku chwále iemu.
  13. Ale oni prędko zápomnieli ſpráw iego / á nie cżekáli rády iego.
  14. † Y zjęći ſą chćiwośćią ná puſzcży; á kuſili Bogá ná mieyſcu ſpuſtoſzáłem.
      † W 2.Moi.17.v.2. 1.Kor.10.v.6.

  15. ¤ Y dáł im to ocż proſili / á wſzákoż A dopuſćił ſuchoty ná nie.
      A Iákoby chćiáł rzec / Iż gdy chćieli być ſtucżnieyſzy y mocnieyſzy od onego mięſá ktorego żądáli / thedy zá ſkárániem Bożem ieſzcże tym więcey chudli y zdycháli od niego.

      ¤ W 4.Mo.11.v.31.

  16. Y wzruſzyli ſię zázdroſćią przećiw Moiżeſzowi w oboźie / y przećiw Aáronowi ſwiętemu Páńſkiemu.
  17. ♀ Tedy ſię otworzyłá źiemiá / y pożárłá Dátáná / y okryłá zgromádzenie Ab romowo.
      ♀ W 4.Mo.16.v.31. w 5.Mo.11.v.6.

  18. Y zápálił ſię ogień w zgromádzeniu tych / á płomień popálił niepobożne.
  19. o/* Spráwili ćielcá w Horeb / y kłániáli ſię báłwánowi litemu.
      o/* W 2.Mo.32.v.4.

  20. B Y odmienili chwáłę ſwą w podobieńſtwo wołu iedzącego tráwę.
      B To ieſt / opuśćiwſzy Bogá kthory był chwáłą ich y ochędoſtwem / chwálili ná podobieńſtwo wołu ſpráwionego.

  21. Zápomnieli Bogá wybáwićielá ſwego / kthory cżynił zácne rzecży w Egiptćie.
  22. Rzecży dźiwne w źiemi Chám / y ſtráſzliwe w Morzu Cżerwonem.
  23. † C Y powiedźiáł że ie chćiáł wytráćić / by był Moiżeſz wybrány iego nie ſtánął przed nim w onym rozerwániu / áby był w cżás nie odwroćił gniewu iego áby ich nie wytráćił.
      C To ieſt Pán.

      † W 2.Mo.32.v.11.

  24. Wzgárdźili też y źiemię wdźięcżną / á nie wierzyli ſłowu iego.
  25. Y ſzemráli w námiećiech ſwoich / á nie byli poſłuſzni głoſowi Páńſkiemu.
  26. ¤ Y podnioſł ná nię rękę ſwą / chcąc ie pomordowáć ná puſzcży.
      ¤ W 4.Mo.14.v.28.

  27. Ktemu theż chcąc pomordowáć potomſtwo ich w národźiech / á roſproſzyć ie po źiemiách.
  28. Przyſtáli potym do Báálfegor / y iedli ofiáry vmárłym ſpráwowáne.
  29. Y wzruſzyli ku gniewu Bogá ſpráwámi ſwemi / á rozſrożyło ſię nád nimi káránie.
  30. ♀ Y záſtháwił ſię Finees / á pomſćił ſię / y záwſćiągnione ieſt káránie.
      ♀ W 4.Mo.25.v.7.

  31. Tedy mu to pocżytáno ku ſpráwiedliwoſći ná potomne y ná wiecżne cżáſy.
  32. * Wzruſzyli go theż ku gniewu v wod Merybá / thák iż ſię y z Moiżeſzem źle dźiáło dlá nich.
      * W 4.Mo.20.v.2.

  33. Abowiem wzruſzyli duchá iego / iż też mowił D niebácżnie vſty ſwemi.
      D Mowił nie bácżnie / á to ná on cżás kędy powiedźiáł / Izáż wám może Bog wywieść wodę z tego kámieniá.

  34. † Nád to nie wytráćili národow o ktorych im Pán powiedźiáł.
      † W 5.Mo.7.v.1.

  35. Ale ſię mieſzáli z onymi národy / y vcżyli ſię ſpráw ich.
  36. Y ſłużyli rzezánym báłwánom ich / ktore były vpádkiem ich.
  37. Abowiem ofiárowáli ſyny y corki ſwoie dyábelſtwu.
  38. Y wylewáli kreẃ niewinną ſynow y corek ſwoich / ktore ofiárowáli rythym báłwánom Chánáneyſkim / thák iż źiemiá ſplugáwioná ieſth krwią.
  39. Y oſzpećili ſię w ſpráwách ſwoich / á cudzołożyli w vcżynkoch ſwoich.
  40. Rozgniewáł ſię tedy Pán w popędliwoſći nád lud ſwoy / á obrzydźił ſobie dźiedźictwo ſwoie.
  41. Y podáł ie w ręce pogánom / á pánowáli nád nimi ći ktorzy ie mieli w nienáwiſći.
  42. Y vćiſkáli ie nieprzyiáćiele ich / á poddáni ſą pod moc ich.
  43. Wybáwiáł ie wielokroć / á wſzákoż oni wzruſzáli go ku gniewu rádámi ſwemi / á ták bywáli vniżeni dlá złoſći ſwoich.
  44. A wſzákoż on widźiáł gdy byli w vćiſku / y wyſłucháwáł wołániá ich.
  45. ¤ Y wſpomniáł ná przymierze ktore miáł z nimi / á rozlithowáł ſię ich według wielkich dobrotliwoſći ſwoich.
      ¤ W 5.Mo.30.v.1.

  46. Wzruſzył też przećiwko nim wſzytkich litoſć ktorzy ie miewáli w więźieniu v ſiebie.
  47. Wybáwże nás Pánie Boże náſz / á zgromádź nás z národow / ábychmy chwálili ſwięte imię twe / á chłubili ſię w chwále twoiey.
  48. Błogoſłáwiony ieſt Pán Bog Izráelſki od wiekow áż ná wieki / niecháyże rzecże wſzytek lud Amen. Chwálćie Páná.

    Pſálm 107.
    ¶ 1. Nápominá wſzytki wykupione od Páná áby go chwálili. 4. Okázuiąc rozmáite ſpoſoby kthorych vżywáł / y vżywá wybáwiáiąc ſwe wierne z nieſzcżęſćiá / á ſpráwuiąc wſzythko wedle woley ſwoiey. 9. Przepuſzcżáiąc ſzcżęſćie y nieſzcżęſćie / chcąc ie przywieſć ku ſobie. 11. A kárząc odporne. 33. Dlá ktorych przepuſzcżá nieurodzáie / á záſię poſłuſznym dáwá błogoſłáwieńſtwo ſwoie. 40. Odmieniá ſtány kſiążęce. 41. A ćieſzy vtrápione. 42. Okázuie pożytki ktore przychodzą z przypátrowániá opátrznoſći Bożey.

  1. Wyſłáwiáyćie Páná / ábowiemći ieſt dobry / á ná wieki trwá miłoſierdźie iego.
  2. Niecháyżeć powiedzą ći co ſą odkupieni od Páná / á ktore wykupił z ręki okrutnikow.
  3. Y kthore zgromádźił z rozlicżnych źiem / od Wſchodu / od Záchodu / od Pułnocy / y od Południá.
  4. Gdy ſię tułáli po puſzcży y po puſtyni bez drogi / á nie náleźli miáſtá ku mieſzkániu.
  5. Byli głodnemi y prágnącemi ták iż w nich vſtáwáłá duſzá ich.
  6. Y wołáli do Páná z vtrápieniá ſwego / á rátowáł ie w vćiſku ich.
  7. Y prowádźił ie proſthą drogą / iż przyſzli do miáſtá w ktorem mieſzkáli.
  8. Niecháyżeć wyſłáwiáią miłoſierdźie Páńſkie / á cudá iego przed ſyny ludzkimi.
  9. Iż obfićie náſyćił duſzę prágnącą / á duſzę głodną nápełnił wſzem dobrem.
  10. Tych co mieſzkáli w ćiemnoſćiách y w ćieniu ſmierći / á byli więźniámi w niedoſtátku y w żeleźie.
  11. Abowiem byli odporni wyrokom Bożym / á rádą Náwyzſze° gárdźili.
  12. Y dlá tego vniżył w nędzy ſerce ich / ták iż vpádli / á nie był ktoby ie rátowáł.
  13. Ná ten cżás wołáli ku Pánu w vtrápieniu ſwoim / á on ie wybáwił z vćiſkow ich.
  14. Wywiodł ie z ćiemnoſći y z ćieniá śmierći / á okowy ich połámáł.
  15. Niecháyżeć wyſłáwiáią miłoſierdźie Páńſkie / á cudá iego przed ſyny ludzkimi.
  16. Przeto iż potárł brány miedźiáne / á zátwory żelázne połámáł.
  17. Száleni dlá cżęſthego przeſtępſtwá ſwego / y dlá złoſći ſwoich bywáią vtrápieni.
  18. Thák iż ſię duſzá ich brzydźi káżdym pokármem / á przyſzli áż do brán śmierći.
  19. Tedy wołáli do Páná w vtrápieniu ſwoim / á wybáwił ie z vćiſkow ich.
  20. Puſćił ſłowo ſwe / y vzdrowił ie / á wyrwáł ie z dołu ich.
  21. Niecháyżeć wyſłáwiáią miłoſierdźie Páńſkie / á cudá iego przed ſyny ludzkimi.
  22. Niecháyże ſpráwuią ofiáry chwáły / á niecháy opowiádáią ſpráwy iego z weſelem.
  23. Ci ktorzy chodzą w okręćiech po morzu / y hándluią po wodách wielkich.
  24. Onić widzą ſpráwy Páńſkie / á dźiwy iego w głębokoſći.
  25. Ná iego roſkázánie wzruſzá ſię wiátr gwáłtowny / á podnoſi náwáłnoſći iego.
  26. Podnoſzą ſię áż ku niebu / á opádáią áż w przepáſći / ták iż w nich y duſze nie ſtháwá w onym niebeſpiecżeńſtwie.
  27. Chwieią ſię y zátácżáią iáko piiáni / ták iż im y rozumu nie zſtáwá.
  28. Ná ten cżás wołáią do Páná w vtrápieniu ſwoim / á z vćiſkow ich wybáwiá ie.
  29. Záſtánáwiá wicher ćichucżko / á vſmierzá ony náwáłnoſći.
  30. Thedy rádźi gdy ſię vćiſzą / á iż ie przeprowádźi do portu do ktorego przydź chćieli.
  31. Niecháyże wyſłáwiáią miłoſierdźie Páńſkie / á cudá iego przed ſyny ludzkimi.
  32. Niecháyżeć go zácnie wywyzſzáią w zgromádzeniu ludu / á niecháć go chwálą w ſpołecżnem zeſćiu ſtárſzych.
  33. Cżyni z rzek puſtynie / á pothoki wod obrácá w ſuſzą.
  34. Ziemię rodzáyną obrácá w niepłodną / dlá złoſći tych ktorzy w niey mieſzkáią.
  35. A záſię puſtynią obrácá w ieźiorá / á źiemię ſpuſtoſzáłą w potoki.
  36. Y dáwá tám mieyſce głodnem / iż buduią ſobie miáſto ku mieſzkániu.
  37. Y ſieią tám polá / á ſádzą winnice / cżyniąc ſobie z owocow pożytki.
  38. Y błogoſłáwi im / á bárdzo ſię rozmnáżáią / y nie vmnieyſzá bydłá ich.
  39. Ale potym vmnieyſzá ſię ich / y bywáią poddáni pod okrućieńſtwo / pod vćiſk y vtrápienie.
  40. Dopuſzcżá wzgárdę ná kſiążętá / á dopuſzcżá ná nie iż błądzą po puſzcży kędy nie máſz drogi.
  41. A záſię podnośi vbogie z niedoſtátku / á rozmnáżá ie w wielki národ.
  42. † Co widząc ſpráwiedliwi weſelą ſię / á wſzelká niepráwoſć muśi vſtá zámknąć.
      † Iob.22.v.19.

  43. Ktokolwiek ieſt mądry / zrozumie temu / á przypátrowáć ſię będźie dobrotliwoſćiám Páńſkim.

    Pſálm 108.
    ¶ 1. Opowiedá ſię iż chce wyſłáwiáć chwáłę Páńſką. 6. Pokornie prośi áby go w tym vtwirdźić rácżył. 8. Przytym vfá w obietnicách Páńſkich ktore mu przyrzekł / ták z ſtrony kroleſtwá Izráelſkiego / iáko też z ſtrony ich národu. 11.13. A zátym prośi o obronę y o rátunek iego.

  1. Pieśń Pſálmu Dáwidowego.
  2. O Boże thoćiem gotow w ſercu moim ſpiewáć y wyſłáwiáć ćię / gdyżeś ty ieſt chwáłá moiá.
  3. Niecháyżeć ſię ocucą ſkrzypice me y Arfá moiá / gdy ſię y iá ocucę ná ſwitániu.
  4. Wyſłáwiáć ćię będę miedzy národy Pánie / á będęć śpiewáł miedzy rozlicżnym ludem.
  5. Abowiem zácne ieſt áż nád niebo miłoſierdźie twoie / á áż nád niebioſá práwdá twoiá.
  6. Okáż że ſię mocnie o Boże nád niebioſy / á chwáłá twá niecháy będźie nád wſzytką źiemią.
  7. * Aby byli wybáwieni miłoſnicy twoi / wybáẃże mię práwicą twą á wyſłucháy mię.
      * Pſál.60.v.7.

  8. Przyrzekł Bog przez ſwięthobliwoſć ſwoię / z cżego ſię iá rádowáć będę / iż podźielę Sychem / á rozmierzę dolinę Sokot.
  9. Moieć będźie Gáláád / y moy będźie Mánáſse / Efráim mocą głowy moiey / á Iudá vſtáwcá práw moich.
  10. Moáb ieſt kotłem ku vmywániu memu / á ná Edom porzucę oboẃ moię / y będę wykrzykáł nád źiemią Filiſtyńſką.
  11. Ktoż mię przeprowádźi do miáſtá obronnego: á kto mię przywiedźie áż do Edom:
  12. Izáli nie ty Boże ktoryś był nás odrzućił: á nie chodźiłeś Boże z woiſki náſzemi.
  13. Dáyże nám wſpomożenie w vćiſku / ábowiemći ieſt omylne wybáwienie ludzkie.
  14. Zá pomocą Bożą dokáżemy męſtwá / á on ſám podepce nieprzyiáćioły náſze.

    Pſálm 109.
    ¶ 2. Modlitwá przećiwko wſzytkim zdráycom y pochlebcom / iákim był Doeg przećiw Dáwidowi / á Iudáſz przećiwko Kryſtuſowi. 3. Wypiſuie ich niepobożeńſtwo. 6. y ſtráſzliwe pomſty nád nimi. 16. Zá ich niepráwoſć y okrućieńſtwo. 21. Obrácá żáłobę y prośbę ku Bogu o wybáwienie ſwoie / cżego ſobie známienićie winſzuie.

  1. Przednieyſzemu nád ſpiewáki / Pſálm Dáwidow. Boże moiey chwáły / nie milcżże tego.
  2. Iżći otho zdrádliwi á niepobożni othworzyli vſtá przećiwko mnie / á mowili ku mnie ięzykiem kłámliwym.
  3. Ogárnęli mię ſłowy przykremi / á wálcżyli przećiw mnie bez przycżyny.
  4. Zá miłoſć moię byli mi przećiwnymi / á iám ſię zá nimi modlił.
  5. Oddáwáli mi złem zá dobre / á nienáwiſćią zá moię przyiáźń.
  6. Poſtáwże przećiw niemu złoſniká / á ſprzećiwnik niech ſtoi po práwey ręce iego.
  7. Gdy o nim ſąd będźie záſádzon / niecháyże wyidźie przećiwko niemu ſkázánie / á iego prośbá niecháy go winnym vcżyni.
  8. Niecháy ſię ſkrocą dni iego / * á przełożeńſtwo iego niecháy weźmie kto iny.
      * Ián.17.v.12. Dźiei.1.v.20.

  9. Synowie iego niecháy oſieroćieią / á żoná iego niecháy będźie wdową.
  10. Niecháyżeć ſię vſtáwicżnie tułáią ſynowie ich / niecháy zebrzą / á niecháy nábywáią żywnoſći ſobie wychodząc z puſtek ſwoich.
  11. Niecháy wſzytká máiętnoſć iego zginie v lichwiárzá / á prácą iego niecháy rozchwytáią obcy.
  12. Niecháyże ſię nád nim nikt nie wzruſzá miłoſierdźiem / á niecháy nie má nikt litoſći nád ſierotámi iego.
  13. Oſtátki iego niecháy poginą / á w drugim národźie niecháć będźie wygłádzone imię iego.
  14. Niecháyżeć Pán przywiedźie ſobie ná pámięć złoſć oycow iego / á grzech máthki iego niecháć zgłádzon nie będźie.
  15. Niecháć Pán má ná nie vſtáwicżną piecżą / á niecháy pámiątkę ich wytráći z źiemie.
  16. Przeto iż on też zápomináł cżynić miłoſierdźiá / á prześládowáł cżłowieká vbogiego y żebráká / á chćiáł zábić tego ktory był ſercá záfráſowánego.
  17. A iż ſię kocháł w złorzecżeńſtwie / przetho náń też przyſzło / á gdyż nie chćiáł błogoſłáwieńſtwá / oddáliło ſię od niego.
  18. Oblokł ſię w przeklęctwo iáko w ſzátę ſwoię / przeniknęło iáko wodá áż do wnętrznoſći iego / á iáko oliwá áż w koſći iego.
  19. Niecháyżeć w nim chodźi iáko w ſzáćie / á miáſtho páſá niecháć ſię im záwżdy opáſuie.
  20. Tá zápłátá od Páná niecháć będźie ſprzećiwnikom moim / y thym kthorzy wſzytko złe mowią przećiw duſzy moiey.
  21. Ale ty o Pánie Boże moy vcżyń ták zemną dlá imieniá twego / á gdyż ieſt dobrotliwe miłoſierdźie twoie / wyrwiż ty mnie ſám.
  22. Abowiememći iá ieſt vbogi y niedoſtátecżny / á ſerce moie zránione ieſt we mnie.
  23. Przemiiám práwie iáko ćień ginący prędko / á ginę iáko ſzáráńcżá.
  24. Zemdlone ſą od poſtu koláná moie / á ćiáło moie wychudło przez tłuſtoſći.
  25. Y zſtáłem ſię iá v nich pośmiewiſkiem / á ktorzy mię widźieli / kiwáli ná mię głową.
  26. Wſpomożże mię o Pánie Boże moy / á wybáẃ mię według miłoſierdźiá twego.
  27. Aby poználi iż to ieſt moc twoiá / á iż ty to cżyniſz Pánie.
  28. Niecháyżeć mi oni złorzecżą / á ty błogoſłáw / niecháy powſtáwáią áleć będą záwſtydzeni / á rozweſeli ſię ſłużebnik twoy.
  29. Przećiwnicy moi niecháć będą wſtydem oblecżeni / á niecháć ſię okryią ſromotą ſwą.
  30. Będę zácnie wyſłáwiáł Páná vſty moiemi / á pośrod wielá ludu chwálić go będę.
  31. Iż on ſtánął po práwey ſtronie vbogiemu / áby go wybáwił od tych ktorzy chćieli potępić duſzę iego.

    Pſálm 110.
    ¶ 1. Proroctwo o mocy y o ſzerokoſći Kroleſtwá Kryſtuſowego. 3. Pokorne poſłuſzeńſthwo ludu iego. 4. Wiecżne iego kápłáńſtwo y zwyćięſtwo nád nieprzyiáćioły iego.

  1. Pſálm Dáwidow. * Rzekł Pán Pánu memu / Siądź ná práwicy moiey / áż podám nieprźiiáćioły twoie podnożkiem nogom moim.
      * Mát.22.v.44. 1.Korin.15.v.25. Zyd.1.v.13. y 10.v.12. Dźieiow.2.v.34.

  2. Sceptrum mocy thwoiey puſći Pán z Syionu / ku opánowániu w poſrzod nieprzyiáćioł twoich.
  3. Lud twoy będźie tobie poſłuſznym ná then cżás gdy będźieſz zbieráł woyſká twoie w ſwiętey zácnośći / á rozrodzenie twoie będźie z żywotá iáko A roſá ná świtániu.
      A W tych ſłowiech dáwá znáć / iż licżbá tych kthorzy do tego Krolá ſwego Kryſthuſá Páná przyſtáć mieli / nie inácżey być miáłá iedno iáko obfithá roſá / ktorá pádnąc z poránku okrywá wſzytkę źiemię.

  4. Przyſiągł Pán / á nie będźie tego żáłowáł / † iżeś ty ieſt Kápłánem ná wieki ná podobieńſtwo Melchizedekowe.
      † Zydow.7.v.6. y 7.v.17. Ián.12.v.34.

  5. Pán ktory ſtoi po práwey twey ſtronie / potrze krole w dźień popędliwośći ſwoiey.
  6. Będźie ſądźił národy / y nápełni wſzytki mieyſcá trupy / potłucże B głowę ktorá ieſt nád wielką źiemią.
      B Przez tę głowę rozumie zgromádzeniá okrutnych páńſtw odpornych Kryſtuſowi / iáko ieſt páńſtwo Antykryſtowe.

  7. C Nápiie ſię ze ſtrumieniá ná drodze / á dlá tegoż wywyzſzy głowę.
      C To ieſt / pokwápi ſię áby wźiął pomſtę nád ſwoiemi nieprzyiáćioły / A ten obycżáy mowieniá wźięt ieſt od zácnych ludźi rycerſkich / kthorzy záiątrzywſzy ſię przećiw nieprzyiáćiołom / nie pátrzą y wcżáſow ſwych w pićiu / ále gdźie ſię im ledá ſtrużká trefi thedy z niey piią z trzáſkiem / á bieżą w ſkok w pogonią zá ſwym nieprzyiáćielem.

    Pſálm 111.
    ¶ 1. Od zácnych ſpráw chwáli Páná. 6. Kthore okázáł przećiw ludowi ſwemu. Ktory odkupił. 10. Okázuie w cżym záleży práwdźiwá mądrość y chwáłá.

  1. Chwálćie Páná. Wyſłáwiáć będę Páná wſzytkim ſercem / w zebrániu y w zgromádzeniu pobożnych.
  2. Zácneć ſą ſpráwy Páńſkie / á doświádcżone v wſzytkich ktorzy ſię w nich kocháią.
  3. Spráwá iego ieſt chwálebná y powáżná / á ſpráwiedliwość iego trwá ná wieki.
  4. Zoſtáwił ku pámiątce cudá ſwoie / gdyż Pán ieſt łáſkáwy á miłoſierny.
  5. Dáł pokárm boiącym ſię ſiebie / ábowiem nie zápámiętywá ná wieki przymierzá ſwego.
  6. Moc ſpráw ſwoich oznáymił ludowi ſwoiemu / dáwſzy im dźiedźicżnie národy.
  7. Práwdá á ſąd ſą ſpráwą rąk iego / á wierne ſą wſzythki przykázániá iego.
  8. Vtwierdzone ſą ná wieki wiecżne / á vcżynione w práwdźie y w ſzcżyrośći.
  9. Stáráł ſię o wykupienie ludowi ſwemu / á poſtánowił ná wieki przymierze ſwoie: A ieſt ſwięte y ſtráſzliwe imię iego.
  10. * Pocżątek mądrośći ieſt boiáźń Páńſká / á ktorzy ſię ſpráwuią według niey ſą rozumnymi / kthorych chwáłá trwá áż ná wieki.
      * Przyp.1.v.7. y 9.v.10. Ekkle.1.v.16.

    Pſálm 112.
    ¶ 1. Szcżęſćie tych ktorzy ſię boią Páná. 10. Y nieſzcżęſćie niepobożnych tu wypiſuie.

  1. Chwálćie Páná. Błogoſłáwiony cżłowiek ktory ſię boi Páná / á vprzeymie ſię kochá w roſkázániu iego.
  2. Możne będźie ná źiemi pothomſtwo iego / á národ ſpráwiedliwych błogoſłáwiony.
  3. Obfitoſći y bogáctwá w domu iego / á ſpráwiedliwość iego trwá ná wieki.
  4. Wſchodźi świátłość w ćiemnośćiách ſpráwiedliwym / kthorzy ſą miłoſierni / pobożni / y ſpráwiedliwi.
  5. Dobry cżłowiek będąc lithoſćiw pożycżá / á ſkromnie rzecży ſwe z rozſądkiem ſpráwuie.
  6. Abowiem ná wieki wzruſzon nie będźie / á w wiecżney pámiątce będźie ſpráwiedliwy.
  7. Nie będźie ſię báł złych poſłuchow / ábowiem ſtátecżne ſerce iego vfá w Pánu.
  8. Mocne ſerce nie vlęknie ſię / áż oglądá pomſtę nád nieprzyiáćioły ſwemi.
  9. * Hoynie rozdáwá vbogim / á ſpráwiedliwość iego trwá ná wieki / y wywyzſzy ſię ſłáwá iego w chwále.
      * 2.Kor.9.v.9.

  10. Co widząc złośnik będźie ſię gniewáł zgrzytáiąc zębámi ſwemi / á będźie ſechł / á chćiwość niepobożnych zginie.

    Pſálm 113.
    ¶ 1. Nápominá áby chwáłę dáwáno Pánu iż on folguie náſzey krewkoſći. 6. A wybáwiá ſwe w vtrápieniu. 7. Wywyzſzá y rozmnáżá.

  1. Chwálćie Páná. O wy Páńſcy ſłudzy chwálćie imię Páńſkie.
  2. * Niecháy będźie imię Páńſkie błogoſłáwione od tego cżáſu áż ná wieki.
      * Dániel.2.v.20.

  3. † Od Wſchodu ſłońcá áż do Záchodu iego / chwálebne ieſt imię Páńſkie.
      † Málách.1.v.11.

  4. Wywyzſzon ieſt Pán nád wſzytkiemi národy / á chwáłá iego nád niebioſá.
  5. Y ktoż ieſt tákim iáko Pán Bog náſz: ktory mieſzká ná wyſokoſći:
  6. Ktory ſię zniżá áby widźiáł to co ieſt ná niebie y ná źiemi.
  7. Ktory podnośi z prochu niedoſtátecżnego / á z gnoiu dźwigá vbogie°.
  8. Y dáwá mu ſiedźieć z kſiążęty ludu ſwoiego.
  9. Ktory mátce niepłodney dáwá z weſelem pothomſtwo. Chwálćie Páná.

    Pſálm 114.
    ¶ 1. Weſele z dźiwnego wybáwieniá ludu Izráelſkiego z Egiptu. 3. Y z dźiwney ſpráwy Páńſkiey gdy wiodł lud ſwoy przez Morze Cżerwone y przez puſzcżą.

  1. Gdy wychodźił lud Izráelſki z Egiptu / á dom Iákobow od ludu poſtronnego.
  2. A Był Iudá poświęceniem iego / á Izráel opánowániem iego.
      A To ieſt / okázáł nád nimi świáthłość y możność ſwoię.

  3. * Morze widząc to vćiekło / † á Iordán wroćił ſię ná zád.
      * W 2.Mo.14.v.21.
      † Iozu.3.v.13.

  4. Gory wyſkákowáły iáko ſkopowie / á págorki iáko iágniątká.
  5. Y coż ći Morze że vćiekáſz: y tobie Iordánie że ſię wrácáſz ná zád:
  6. Tákże y wám gory iż ſkácżećie iáko ſkopowie: y wám págorki iż ſkácżećie iáko iágniątká:
  7. Przed oblicżnoſćią Páńſką drży źiemiá / á przed oblicżnoſćią Bogá Iákobowego.
  8. Ktory odmieniá opoki w ieźiorá / á krzemień w źrzodłá wody.

    Pſálm 115.
    ¶ 1. Prośi áby wſzytkę chwáłę ſámemu Pánu oddáwáno / á iżby káżdá iná zwierzchnoſć vpádłá. 4. Aby też wſzyſcy báłwochwálcy y z báłwány poháńbieni byli / ktorych prożnoſć doſtátecżnie wypiſuie. 9. Ku końcowi nápominá wierne áby vfáli w Pánu. 12. Zá pewne im obiecuiąc łáſkę Bożą y błogoſłáwieńſtwo iego.

  1. Nie nám Pánie / nie nám / ále imieniowi twemu dáy chwáłę / dlá miłoſierdźiá twego y dlá práwdy twoiey.
  2. Y thákże pogáni mowić będą / Gdźież wżdy teráz ieſt Bog ich:
  3. Aleć zápráwdę Bog náſz ieſt ná niebie / á wſzytko co chce cżyni.
  4. Báłwáni ich ſą ſrebro y złoto / y robotá rąk ludzkich.
  5. Vſtá máią á nie mowią / ocży máią á nie widzą.
  6. Máią vſzy á nie ſłyſzą / nozdrze máią á nie cżuią wonnoſći.
  7. Máiąc ręce ni cżego ſie nie tkną / á máiąc nogi nie chodzą / áni wołáią gárdłem ſwym.
  8. Niecháyże będą tákowymi iáko y oni ktorzy ie cżynią / y káżdy ktory im vfá.
  9. Ale Izráel niecháy vfá Pánu / ábowiem on ieſt rátunkiem y tárcżą ich.
  10. Dom Aáronow niecháć vfá Pánu / ábowiem on ieſt ráthunkiem y tárcżą ich.
  11. Ci ktorzy ſię Páná boią / niecháyżeć vfáią Pánu / gdyż on ieſt obroną y tárcżą ich.
  12. Pánći nás nie zápomni / y będźie nám błogoſłáwił / będźie ſzcżęſćił dom Izráelſki / y błogoſłáwił dom Aáronow.
  13. Będźie błogoſłáwił ty kthorzy ſie go boią / ták máłe iáko y wielkie.
  14. Przydá też wám Pán tym więcey / wám y ſynom wáſzym.
  15. Szcżęſliwiżeśćie wy ſą od Páná / ktory ſpráwił niebo y źiemię.
  16. A Niebo / niebo Páńſkie ieſt / ále źiemię oddáł ſynom ludzkim.
      A Thu ieſt wielká náuká ku poznániu wielkiey dobrotliwośći Bożey przećiw ludźiom. Iákoby rzekł / Boguć nic potym nie było iżby był ſtworzył ten świát ſám dlá ſiebie / ábowiem on ſám w ſobie był doſkonáłem we wſzytkiem / ále iż ſtworzył źiemię y co ná niey ieſt / tedy tho vcżynił dlá cżłowieká áby był chwálon od niego.

  17. Nie vmárli chwálić ćię będą Pánie / áni ći wſzyſcy ktorzy zoſtáwáią w milcżeniu.
  18. † Ale my będźiemy błogoſłáwić Páná / od thego cżáſu áż y ná wieki. Chwálćież Páná.
      † Dániel.2.v.20.

    Pſálm 116.
    ¶ 1.5. Wyſłáwiá nie ogárnioną dobroć Bożą przećiwko ſobie. 3.6. Iż go wybáwił z wielkich nie beſpiecżnoſći y pokus. 10. Ktorych vſzedł przez wiárę. 9.12. Obiecuie vprzeymym ſercem dufáć Pánu ſámemu. 17. Y oddáć mu ſluby / y dźiękowánie.

  1. Miłuię Páná iż wyſłucháł głoſu prośb moich.
  2. Abowiem nákłonił vcho ſwoie ku mnie / á przetoż będę go wzywáł poki będę żyw.
  3. Ogárnęły mię były boleſći śmierći / y źięły mię vtrápieniá grobu / y potkáł mię vćiſk y boleſć.
  4. Będę wzywáł imieniá Páńſkiego / proſzę Pánie wybáẃ że duſzę moię.
  5. Pán ieſt dobrotliwy y ſpráwiedliwy / á Bog náſz ieſt miłoſierny.
  6. Pán ieſth ſtrożem ſzcżyrych / á gdym był vćiſniony / záchowáł mię.
  7. Wroć ſię duſzo moiá do odpocżynieniá twego / ábowiem Pán okázáł dobrodźieyſtwo przećiwko tobie.
  8. Abowiemeś wybáwił duſzę moię od śmierći / y ocży moie od płácżu / y nogi moie od vpádku.
  9. Będę chodźił przed oblicżnoſćią Páńſką w źiemiách żywiących.
  10. * Vwierzyłem / á dlá tegoż będę mowił / będąc bárzo vtrápiony.
      * 2.Kor.4.v.13.

  11. † Rzekłem w A zátrwożeniu moim / Káżdy cżłowiek ieſt kłámcá.
      A Abo w kwápieniu / tho ieſt gdym vćiekáł przed Sáulem.

      † Rzym.3.v.4.

  12. A coż wżdy mám oddáć Pánu zá wſzythki dobrodźieyſtwá iego przećiwko mnie:
  13. B Wezmę kubek zbáwieniá / y będę C wzywáł imieniá Páńſkiego.
      B To ſię śćiągá ku Cerymoniám zákonnym / ábowiem był ten zwycżáy iż pili y iedli przed Pánem ná znák weſelá y wybáwieniá / á iżby też dźiękowáli Pánu zá dobrodźieyſtwá iego.
      C Tho ieſt / będę chwálił Páná.

  14. Oddám teráz D ſluby moie Pánu przed wſzytkiem ludem iego.
      D O thym pátrz w 1.Mo.28.v.20. y w 3.Mo.27.v.2.

  15. Smierć miłoſiernych iego ieſth drogá przed ocżymá Páńſkimi.
  16. Záiſte Pánie iżem ieſth ſługą twoim y ſłużebnikiem twym / y ſynem ſłużebnice twoiey / potárgáłeś moie zwiąſki.
  17. Będę thobie ofiárowáł ofiárę chwáły / y będę wzywáł imieniá Páńſkiego.
  18. Oddám teráz ſluby moie Pánu przed wſzytkiem ludem iego.
  19. W przyśionkách Koſćiołá Páńſkiego / y w poſrzodku ćiebie o Ieruzálem. Chwálćie Páná.

    Pſálm 117.
    ¶ Nápominá wſzytki ludźi áby chwálili miłoſierdźie y práwdę wiecżną Páńſką.

  1. * Wſzyſcy národowie chwálćie Páná / á wy wſzyſcy ludźie iemu cżeſć dáwáyćie.
      * Rzym.15.v.11.

  2. Abowiem dobrotliwoſć ie° wielká ieſt nád námi / † á práwdá Páńſká trwá ná wieki. Chwálćie Páná.
      † Ián.12.v.34.

    Pſálm 118.
    ¶ 1.15. Wyſłáwiá Dáwid dobroć Bożą / á ku temu nápominá wſzytek Koſćioł. 5.14. Dlá tego iż wyrwáwſzy ze wſzythkich przygod / poſthánowił krolem nád wſzytkim Izráelem. 21. Obiecuie go chwálić ná wieki. 25. Pokłádáiąc w nim wſzytkę nádźieię ſwoię.

  1. Chwálćie Páná / ábowiemći ieſt dobry / á miłoſierdźie iego trwá ná wieki.
  2. Niecháy theráz Izráel wyznáwá iż miłoſierdźie iego trwá ná wieki.
  3. Dom Aáronow niecháy theráz wyznáwá iż miłoſierdźie iego trwá ná wieki.
  4. Ci ktorzy ſię Páná boią / niecháy teráz wyznáwáią iż miłoſierdźie iego trwá ná wieki.
  5. Będąc w vćiſku wzywáłem Páná / á Pán wyſłucháł mię / y poſtáwił ná przeſtrzeni.
  6. Pán ieſt zemną / przetoż nie będę ſię báł áby mi cżłowiek miáł co vcżynić.
  7. * Pán ieſt zemną miedzy thymi ktorzy mię rátuią / przetoż oglądám pomſtę nád nieprzyiáćioły memi.
      * Zyd.13.v.6.

  8. Lepiey ieſt mieć nádźieię w Pánu / á niż dufáć ludźiám.
  9. Lepiey ieſt pokłádáć nádźieię ſwoię w Pánu / á niżeli mieć vfánie w kſiążętách.
  10. Wſzyſcy národowie mię ogárnęli / á iá wſzytki poráżę w imię Páńſkie.
  11. Ogárnęli mię y obtocżyli / á poráżę ie w imię Páńſkie.
  12. Ogárnęli mię iáko pcżoły / y zátłumieni ſą iáko ogień z ćierniá / á ſtárłem ie w imię Páńſkie.
  13. A Potrąćiłeś mię ábyś mię powálił / ále mi Pán przybył ná rátunek.
      A To ſię może rozumieć o Sáulu / ábo też w iego oſobie o inych wſzytkich nieprzyiáćiołách iego.

  14. † Pán ieſt mocą y pieśnią moią / y ſpráwił mi zbáwienie.
      † W 2.Mo.14.v.2. Ezá.12.v.2.

  15. Głos weſelá y zbáwieniá ieſt w przybytkách ſpráwiedliwych / iż práwicá Páńſká ſpráwiłá wielkie rzecży.
  16. Práwicá Páńſká ieſt wielmożná / práwicá Páńſká ſpráwiłá wielkie rzecży.
  17. Nie vmrę ále zoſtánę żyw / y opowiem ſpráwy Páńſkie.
  18. Srodze mię Pán pokáráł / ále mię nie zdáł ná śmierć.
  19. Otworzćie mi B brány ſpráwiedliwośći / przez ktore wnidę y chwálić będę Páná.
      B To ieſt koſćielne.

  20. Táć ieſt bráná Páńſká / á przez nię ſpráwiedliwi wnidą.
  21. Ciebie chwálić będę iżeś mię wyſłucháł y wybáwił.
  22. ¤ C Kámień ktory odrzućili buduiący / poſtháwion ieſt ná wierzchu węgłowem.
      C Dáwá znáć / iż choćiá był Dáwid odrzuconym od Izráelſkich przełożonych / wſzákże ſię przedſię ſtáł Krolem. Co ſię też y ná Kryſthuſie Pánie iáwnie okázáło / ktorego figurę Dáwid ná ſobie noſił.

      ¤ Ezá.28.v.16. Mátt.21.v.42. Márek.12.v.10. Luk.20.v.17. Dźiei.4.v.11. Rzym.9.v.32. 1.Piotr.2.v.8.

  23. To ſię ſtáło od Páná / á ieſt to w podźiw ocżám náſzym.
  24. Tenći ieſt dźień ktory Pán ſpráwił / rozweſelmy ſię á rozráduymy weń.
  25. ♀ Pánie proſzę wybáẃ teráz / Pánie proſzę dáy teráz ſzcżęſćie.
      ♀ Mát.21.v.9. Márek.11.v.9. Luk.19.v.38.

  26. Niecháy będźie błogoſłáwiony kthory przychodźi w imię Páńſkie: Dobrorzecżemy wám ktorzy ieſteśćie z domu Páńſkiego.
  27. Pán ieſt mocny / y oświećił nás / przeto zwiążćie powrozmi bydło ku ofierze v rogow Ołtárzá.
  28. Thyś ieſt Bog moy / á iá ćiebie chwálić będę / Ieſteś Bog moy á wywyzſzáć ćię będę.
  29. Dáyćie chwáłę Pánu ábowiemći ieſt dobry / y miłoſierdźie iego trwá ná wieki.

    Pſálm 119.
    * Doſtátecżnie chwáli zákon y ſłowo Páńſkie okázuiąc moc iego: Y ktorym bywá náwyzſzá mądrość dáná: Z iáką pilnoſćią / á z iáką prácą o tym ſię wierni ſtháráć máią: Szcżęśćie tych ktorzy ſię wedle niego záchowywáią. A záſię nieſzcżęśćie tych ktorzy go przeſtępuią. Przytym zámyká w ſobie wiele modlitw / żáłob / y zácnych poćiech.

    Alef

  1. Błogoſłáwieni ſą doſkonáli w drodze / ktorzy chodzą w zákonie Páńſkim.
  2. Błogoſłáwieni ktorzy ſtrzegą świádectw iego / á ſzukáią go ze wſzytkiego ſercá.
  3. Ci też ktorzy ſię nie ſpráwuią złośćiwie / ále chodzą drogámi iego.
  4. Tyś przykázáł roſkázániá twoie / áby ich pilnie ſtrzeżono.
  5. O by ták były vtwierdzone drogi moie / ku ſtrzeżeniu práw twoich.
  6. Tedy záwſthydzon niebędę / gdy weźzrę ná wſzytki roſkázániá twe.
  7. Będę ćię wyſłáwiáł w ſzcżyrośći ſercá / gdy ſię náucżę ſądow twoich ſpráwiedliwych.
  8. Będę ſtrzegł vſtáw twych / iużeż mię dáley nie opuſzcżáy.

    9. Beth

  9. W cżymże młodźieniec będźie popráwowáł obycżáiow ſwoich / iedno gdy ſię będźie záchowáł wedle ſłowá twe°:
  10. Ze wſzytkiego ſercá mego ſzukáłem ćiebie / niedopuſzcżáyże mi błędźić od roſkázániá twego.
  11. Skryłem w ſercu moim wyrok twoy / ábych niezgrzeſzył przećiw tobie.
  12. Błogoſłáwionyżeś ty ieſt Pánie / náucżże mię vſtáw twoich.
  13. Wárgámi moimi opowiedáłem wſzytki ſądy vſt twoich.
  14. Kocháłem ſię w drodze twoich ſwiádectw / iáko we wſzytkich bogáctwách.
  15. W roſkázániu twoim rozmyſláć będę / y obácżę ſćieſzki twoie.
  16. Roſkoſz moiá będźie w vſtáwách twoich / á nie zápomnię ſłow twoich.

    17. Gimel

  17. Dáruy tym ſłużebniká twego ábych żył / á iżbych ſtrzegł ſłowá twego.
  18. Odſłoń ocży moie / ábych vyzráł cudá zákonu twego.
  19. Ieſtemći goſćiem ná źiemi / nie zákrywáyże odemnie roſkázániá twoiego.
  20. Vfráſowáłá ſię duſzá má / prágnąc ſądow twoich ná káżdy cżás.
  21. Wytráćiłeś pyſzne / á przeklęći ſą ći co ſię obłądźili od roſkázániá twoiego.
  22. Oddál odemnie poháńbienie y wzgárdę / gdyżem ſthrzegł twoich ſwiádectw.
  23. Záſiedlić też y kſiążęthá á mowili przećiw mnie / wſzákoż ſługá twoy rozmyſláł práwá twoie.
  24. Kochániem moiem były też ſwiádectwá twoie y ráycámi memi.

    25. Dáleth

  25. Przylnęłá do prochu duſzá moiá / ożywże mię według obietnice twoiey.
  26. Drogi me oznáymiłem thobie y wyſłucháłeś mię / á przetoż mię náucż vſtáw twoich.
  27. Dáy mi zrozumieć drogi roſkázániá twego / á będę rozmyſláł cudá twoie.
  28. Rozpływá ſię duſzá moiá od ſmętku / vtwirdzże mię według ſłowá twego.
  29. Drogę kłámſtwá oddál odemnie á obdárz mię zákonem twoim.
  30. Obráłem ſobie drogę práwdy / á ſądy twe pokłádáłem przed ſobą.
  31. Stháłem mocnie przy ſwiádectwách twych Pánie / nie záwſtydáyże mię.
  32. Drogą roſkázániá twego pobieżę / gdy roſprzeſtrzeniſz ſerce moie.

    33. He

  33. Náucż mię Pánie drogi vſtáw twych / á będę iey ſtrzegł áż do końcá.
  34. Dáy mi zrozumienie ábych ſtrzegł zákonu twego / á będę go ſtrzegł ze wſzytkiego ſercá.
  35. Przeprowádź mię ſćieſzką przykázániá twego / gdyż w nim ieſt vpodobánie moie.
  36. Nákłoń ſerce me ku świádectwám twoim / á nie ku łákomſtwu.
  37. Odwroć ocży moie áby nie pátrzyły ná prożność / á w drodze twoiey obżyw mię.
  38. Vtwierdź wyrok twoy ſłużebnikowi twemu ktory ſię boi ćiebie.
  39. Oddál odemnie poháńbienie ktoregom ſię obáwáł / ábowiem ſądy twe ſą dobre.
  40. Otom prágnął roſkázániá twego / obżywże mię w ſpráwiedliwoſći twoiey.

    41. Wáw

  41. Niecháyżeć mi przyidą dobrodźieyſtwá twe Pánie / á wybáwienie twe według wyroku twego.
  42. Y dám odpowiedź temu ktory mię háńbi / gdyż vfám w ſłowie twoim.
  43. Nie wyrywáyże żádną miárą z vſt moich ſłowá práwdźiwego / ábowiem ocżekáwám ſądow twoich.
  44. Y będę ſtrzegł vſtáwicżnie zákonu twego / áż ná wieki wiecżne.
  45. Będę chodźił ná przeſtrzeńſtwie / gdyżem ſtrzegł roſkázániá twego.
  46. O świádectwách twych będę rozmáwiáł przed krolmi / á nie będę záwſtydzon.
  47. Roſkochám ſię w przykázániu twoiem ktorem vmiłowáł.
  48. Y podnioſę ſerce moie ku roſkázániu twemu ktore miłuię / á będę rozmyſláł w vſtáwách twoich.

    49. Záin

  49. Wſpomni ná obietnicę ktorąś vcżynił ſłużebnikowi twemu / á w kthorey mi vfánie cżyniſz.
  50. Táć ieſt poćiechá w vtrápieniu moim / gdyż wyrok thwoy ożywił mię.
  51. Bárzo ſię ze mnie náśmiewáli hárdźi / lecżem ſię iá nie odchylił od zákonu twego.
  52. Przypomniáłem ſobie Pánie wiecżne ſądy twoie / á ſámem ſię w nich ćieſzył.
  53. Ogárnął mię ſtrách dlá niepobożnych / ktorzy zákon twoy opuſzcżáli.
  54. Spiewáłem ſobie o vſtháwách twoich w domu kędy ieſthem goſćiem.
  55. Przypomniáłem ſobie w nocy imię twoie Pánie / y ſtrzegłem zákonu twego.
  56. A toć mi przypádáło iżem ſtrzegł roſkázániá twego.

    57. Heth

  57. Pánie tyś ieſt dźiáł moy / á iám vmyſlił ſtrzedz roſkázániá twego.
  58. Modlę ſię przed tobą ze wſzytkiego ſercá / zmiłuyże ſię nádemną według przyrzecżeniá twego.
  59. Przypátrowáłem ſię drogám moim / á vdáłem nogi moie ku świádectwám twoim.
  60. Pośpieſzyłem ſię / á nie omieſzkáłem ſtrzedz roſkázániá twego.
  61. Hufy niepobożnych złupiły mię / álem iá nie zápomniáł zákonu twe°.
  62. Wſtáwám o pułnocy ku chwále twoiey / dlá ſądow twych ſpráwiedliwych.
  63. Stowárzyſzyłem ſię ze wſzytkiemi kthorzy ſię boią ćiebie / á ſtrzegą roſkázániá twego.
  64. Dobrotliwoſći twey Pánie pełná ieſt źiemiá / náucżże mię vſtáw twoich.

    65. Theth

  65. Łáſkáwieś ſię obchodźił z ſługą twym Pánie / według ſłowá twoiego.
  66. Náucżże mię ſłuſznego rozſądku y vmiejętnoſći / ábowiemem vwierzył roſkázániu twemu.
  67. Przed thym niźlim iá był vniżon błądźiłem / ále teráz ſtrzegę wyroku twego.
  68. Dobryżeś ty y miłoſierny / náucżże mię vſtáw twoich.
  69. Zmyſláli hárdźi kłámſtwo przećiwko mnie / ále iá Pánie ze wſzytkiego ſercá ſtrzegłem roſkázániá twe°.
  70. Zátyło ſerce ich iáko ſádło / á iám ſię kocháł w zákonie twoim.
  71. Ieſt mi tho ku dobremu iżem był vtrápion / ábych ſię vcżył vſtáw twoich.
  72. Náuká vſt twoich lepſzá ieſt niźli tyſiące złotá y ſrebrá.

    73. Iod

  73. Ręce thwoie ſpráwiły mię y wykſztáłthowáły mię / dáyże mi zrozumieć y náucżyć ſię roſkázániá twego.
  74. Tedy ći ktorzy ſię boią ćiebie gdy mię vyzrą rozweſelą ſię / ábowiemem ocżekáwáł ſłowá twoiego.
  75. Znám Pánie iż ſą ſpráwiedliwe ſądy twoie / á iżeś mię ſłuſznie pokáráł.
  76. Niecháyżeć proſzę dobrotliwość twoiá poćieſzy mię według wyroku twego kthoryś vcżynił ſłudze twoiemu.
  77. Niecháć ná mię przyidźie miłoſierdźie twoie y będę żył / ábowiem zákon twoy ieſt kochánie moie.
  78. Niecháyżeć hárdźi będą záwſtydzeni ktorzy mię niewinnie podwroćić chćieli / ále iá w roſkázániu twoim rozmyſláć będę.
  79. Niecháyże ſię ku mnie obrocą wſzyſcy ktorzy ſię boią ćiebie / á ktorzy znáią świádectwá twoie.
  80. Serce moie niecháy będźie doſkonáłe w vſtáwách twoich ábych záwſtydzon nie był.

    81. Káph

  81. Duſzá moiá práwie vſtáłá prágnąc zbáwieniá twe° / á ocżekáwám ſłowá twoiego.
  82. Ocży moie vſtáły cżekáiąc wyroku twego / á mowiłem / Kiedyż mię wżdy poćieſzyſz:
  83. A Abowiemem był iáko nácżynie ſkorzáne w dymie / á wſzákożem vſtáw twych nie zápomniáł.
      A To ieſt / ſchnę wſzytek y więdnę od żáłośći.

  84. A záż wiele dni ſłużebniká twego: gdy vcżyniſz ſąd przećiwko tym ktorzy mię przeſláduią.
  85. Pokopáli mi ludźie pyſzni doły / co iśćie nie ieſt wedle zákonu twoiego.
  86. Wſzytki twe roſkázániá ſą práwdźiwe / przeſláduią mię niewinnie / rátuyże mię.
  87. Práwieć mię iuż wytráwili ná źiemi / á wſzákożem iá nieopuſzcżáł roſkázániá twego.
  88. Według dobrotliwośći twoiey obżyẃ mię / á będę ſtrzegł świádectwá vſt twoich.

    89. Lámed

  89. Słowo thwoie ná wieki Pánie ná niebie trwáć będźie.
  90. Po wſzytki cżáſy práwdá twoiá / á iákżeś ty vgruntowáł źiemię tákże ſtoi.
  91. Według twych dekretow wſzytko trwá áż y do thego cżáſu / ábowiem tobie wſzytko ſłuży.
  92. By był zákon twoy nie był kochániem moiem / tedybych był zginął w vtrápieniu ſwem.
  93. Nie zápomnię ná wieki roſkázániá twego / gdyżeś mię w nim obżywił.
  94. Twoyćiem iá ieſt / záchowáyże mię / ábowiemćiem pilen roſkázániá twoiego.
  95. Ná mię cżyháią złośnicy iákoby mię zátráćili / álem iá ſobie vwáżáł ſwiádectwá twoie.
  96. Widźiáłem koniec káżdey rzecży ſchodzącey / Ale nieſkońcżone ieſt roſkázánie twoie.

    97. Mem

  97. O iáko miłuię zákon twoy / á on ieſt ná káżdy cżás rozmyſlániem moim.
  98. Vcżyniłeś mię mędrſzym roſkázániem twoim nád nieprzyiáćioły memi / ábowiem iá trzymám ſię go ná wieki.
  99. Zſtháłem ſię rozumnieyſzy nád wſzytki ktorzy mię vcżyli / bo ſwiádectwá twoie moim ſą rozmyſlánim.
  100. Byłem rozumnieyſzym nád ſtárce / gdyż ſtrzegę roſkázániá twego.
  101. Od káżdey złej ſćieſki záwſćiągáłem nogi moie / ábych ſtrzegł ſłowá twoiego.
  102. Nie odſthępowáłem od ſądow twoich / ábowiemeś ty ich mnie náucżył.
  103. O iákoż ſą wdźięcżne podniebieniu moiemu ſłowá twoie / á ſłodſze niźli miod w vſćiech moich.
  104. Doſtháłem ſobie zrozumieniá z roſkázániá twego / á przetożem miáł w nienáwiſći wſzytki ſćieſzki kłámliwe.

    105. Nun

  105. Słowo twoie ieſt pochodnią nogám moim / á ſwiátłoſćią ſćieſce moiey.
  106. Przyſiągłem / y vcżynię temu doſyć / ſtrzegąc ſpráwiedliwych ſądow twoich.
  107. Sfráſowánem ieſt bárzo Pánie / obżywże mię według ſłowá twego.
  108. Dobrowolne ſluby vſth moich prźiymi proſzę zá wdźięcżne Pánie / á ſądow twoich náucż mię.
  109. Duſzá moiá ieſt záwżdy w niebeſpiecżeńſtwie / á wſzákoż nie zápomnię zákonu twego.
  110. Záłożyli złoſnicy ſidło ná mię / lecż iá nie obłądzę ſię od roſkázániá twego.
  111. Wźiąłem zá wiecżne dźiedźictwo ſwiádectwá twoie / ábowiem ſą rádoſć ſercá mego.
  112. Przykłoniłem ſerce me ku doſyć cżynieniu vſtáwám twoim záwſze y áż ná wieki.

    113. Sámech

  113. Miáłem w nienáwiſći myſli zdrádliwe / á rozmiłowáłem ſię zákonu twego.
  114. Tyś ieſt pochronką moią y tárcżą moią / á przetoż ocżekáwám ná twoie ſłowo.
  115. Odſtępćież odemnie wſzyſcy złoſnicy / á będę ſtrzegł roſkázániá Bogá moiego.
  116. Vtwirdźże mię według ſłowá twego y będę żył / á niecháć nie będę záwſtydzon w ocżekáwániu moim.
  117. Podpieráy mię / á záchowán będę / y záwżdy ſię kocháć będę w vſtháwách twoich.
  118. Podeptáłeś wſzytki ktorzy ſię obłądźili od vſtáw twoich / ábowiemći ieſt kłámliwá zdrádá ich.
  119. Obroćiłeś w niwecż wſzytki złoſniki źiemie iáko zużelicę / y dlá tegożem vmiłowáł ſwiádectwá twoie.
  120. Zdrygáło ſię ćiáło moie dlá ſtráchu twego / á lękáłem ſię przed wyroki twemi.

    121. Ain

  121. Cżyniłem ſąd y ſpráwiedliwoſć / nie opuſzzcáyże mię miedzy tymi ktorzy mię vćiſkáią.
  122. Niecháy ſię ſługá twoy roſkochá w dobrym / á pyſzni niecháy mię gwáłtem nie vćiążáią.
  123. Ocży moie vſtáły prágnąc zbáwieniá twego / y ku wyrokom ſpráwiedliwoſći twoiey.
  124. Obchodźże ſię z ſłużebnikiem twem według miłoſierdźiá twego / á náucż mię vſtáw twoich.
  125. Ieſtemći iá ſługá twoy / dáyże mi zrozumienie / ábych wiedźiáł świádectwá twoie.
  126. Cżáſći iuż cżynić o Pánie / ábowiem roſproſzono zákon twoy.
  127. A dlá tegożem więcey vmiłowáł roſkázániá twoie / niźli złotá y klenoty.
  128. A przethoż wſzytki roſkázániá o wſzech rzecżách opowiedáłem być práwdźiwe / álem miáł w nienáwiſći wſzytki śćieſzki kłámſtwá.

    129. Pe

  129. Dźiwne ſą wſzytki świádectwá twoie / á przetoż ich ſtrzeże duſzá moiá.
  130. Pocżątek ſłow twoich oświecá / y dáwá zrozumienie proſtákom.
  131. Otworzyłem vſtá moie y wzdycháłem / ábowiemem prágnął przykázániá twego.
  132. Weyzryż ná mię / á zmiłuy ſię nádemną według zwycżáiu thwego przećiw tym ktorzy miłuią imię twe.
  133. Chod moy wyproſtuy w ſłowie twoim / á niecháy nádemną żádná złość nie pánuie.
  134. Wykup mię od vćiśnieniá ludzkiego / á będę ſtrzegł roſkázániá twoiego.
  135. Oświeć oblicże twoie nád ſłużebnikiem twoiem / á vſtháw twoich náucż mię.
  136. Wypłynęły źrzodłá wod z ocżu moich / dlá tego iż nie ſtrzeżono zákonu twego.

    137. Záde

  137. Spráwiedliwyś thy ieſt Pánie / y práwdźiwy w ſądźiech twoich.
  138. Roſkázáłeś chowáć ſpráwiedliwe świádectwá twe / á náwięcey práwdę.
  139. Popędliwość moiá ſtrápiłá / mię iż nieprzyiáćiele moi zápámiętáli ſłow twoich.
  140. Słowo thwoie wycżyśćione ieſt doſtátecżnie / á rozmiłowáł ſię go ſługá twoy.
  141. Málucżkićiem ieſt y wzgárdzony / wſzákoż nie zápomniáłem roſkázániá twego.
  142. Spráwiedliwość twoiá / ſpráwiedliwość ieſth wiecżná / á zákon twoy ieſt práwdá.
  143. Trápienie y vćiſk ogárnęły mię / lecż kochániem moim były roſkázániá twoie.
  144. Swiádectwá twoie ſpráwiedliwe ſą áż ná wieki / dáyże mi zrozumienie / y będę żył.

    145. Kuf

  145. Wołáłem ze wſzytkiego ſercá mego / wyſłucháyże mię o Pánie / á będę ſtrzegł vſtáw twych.
  146. Wołáłem ktobie / záchowáy że mię / á będę pilen świádectw twoich.
  147. Vprzedzám ine ná świtániu / y wołám ocżekáwáiąc ná ſłowo twe.
  148. Ocży moie niedoſypiáią w nocy / ku rozmyſlániu wyrokow twoich.
  149. Słucháyże Pánie głoſu moiego według miłoſierdźiá twego / á obżyw mię wedle ſądu twego.
  150. Przyſtąpili ſię ku mnie ći ktorzy náſláduią złoſći / á oddálili ſię od zákonu twego.
  151. Pánie tyś ieſt bliſko / á wſzytki roſkázániá twe ſą ſpráwiedliwe.
  152. Zdáwnám zrozumiáł o świádectwách thwoich iżeś ie vtwierdźił ná wieki.

    153. Reſz

  153. Obácż vtrápienie moie á wyrwi mię / boćiem nieprzepomniáł zákonu twego.
  154. Broń práwá mego / y záſtęp mię / á dlá ſłowá twego obżyw mię.
  155. Dálekieć ieſt od złoſnikow zbáwienie / gdyż nie ſą pilni vſtáw twoich.
  156. Wielkieć ſą dobrothliwoſći twe Pánie / obżywże mię wedle ſądow twoich.
  157. Wieleć ieſt tych ktorzy mię przeſláduią / y nieprzyiáćioł moich / á iám ſię nie odchyláł od świádectw twoich.
  158. Widźiáłem przeſtępcę / y byłem źięt tęſknoſćią / przeto iż nie ſtrzegli wyroku twego.
  159. Obácżże iż roſkázánie twoie miłuię Pánie / á według miłoſierdźiá twego obżyẃ mię.
  160. Pocżątek ſłowá twego ieſt práwdá / á wſzytki twe ſądy ſpráwiedliwe ſą ná wieki.

    161. Szyn

  161. Kſiążętá przeſládowáły mię niewinnie / ále ſłow twoich báło ſię ſerce moie.
  162. Weſelę ſię w wyroku thwoim / iáko ten ktory náyduie korzyſći wielkie.
  163. Nienáwidźiáłem kłámſthwá y brzydźiłem ſię im / á vmiłowáłem zákon twoy.
  164. Siedm kroć przez dźień chwálę ćię / z ſpráwiedliwych ſądow twoich.
  165. Pokoy ieſt wielki tym ktorzy miłuią zákon twoy / á nie obáwáią ſię żádnego niebeśpiecżeńſtwá.
  166. Ocżekáwáłem wybáwieniá twego Pánie / á pełniłem roſkázániá twoie.
  167. Strzegłá duſzá moiá świádectw twoich / á rozmiłowáłem ſię ich vprzeymie.
  168. Byłem pilen roſkázániá twego / y świádectw thwoich / ábowiem wſzythki drogi moie ſą przed tobą.

    169. Táu

  169. Niechżeć Pánie przed ćię przyidźie wołánie moie / á według ſłowá twego dáy mi zrozumienie.
  170. Niecháyże prośbá moiá przydźie przed ćię / á według obietnice twoiey wyrwi mię.
  171. Vſtá moie wyſłáwiáć będą twą chwáłę / gdy mię náucżyſz práw twoich.
  172. Ięzyk moy opowiedáć będźie wyroki twoie / ábowiem wſzytki twe mándáty ſą ſpráwiedliwe.
  173. Sćiągni rękę twą ku rátunkowi moiemu / ábowiemem ſobie obráł roſkázánie twoie.
  174. Prágnąłem o Pánie zbáwieniá twego / á zákon thwoy ieſt kochániem moim.
  175. Będźie żyć duſzá moiá / y będźie ćię chwálić / á ſądy twoie podpomogą mię.
  176. Błądźiłem iáko owiecżká ſtráconá / ſzukáyże mię ſłużebniká twego / ábowiemem nie zápomniáł roſkázániá twego.

    Pſálm 120.
    ¶ 1. Vfá w życżnośći y w Páńſkim ráthunku cżáſu potrzeby ſwey / wzywáiąc go przećiw ięzykom kłámliwem. 5. Zá kthorych przycżyną muſiáł mieſzkáć miedzy národy obcemi.

  1. Pieśń A Máháloth. Wołáłem do Páná w vtrápieniu moim / á on mię wyſłucháł.
      A Thy cżternáśćie Pſálmow kthore tu idą porząd / názywáią ie pieśniámi Máháloth / to ieſt pieśni wſchodow / ábo doſthoieńſtw / ábo też pewnych iákich thonow muzyki: A choćiáż miedzy wykłádácżmi nie máſz pewnego nic o tym przezwiſku / á wſzákoż rzecż ieſt podobná iż dlá thego thym imieniem ſą wezwáne / iż ie ſpiewáno oſobliwemi notámi nie ták iáko ine.

  2. Pánie wyrwiż duſzę moię od vſt kłámliwych / y od ięzyká zdrádliwego.
  3. Coż máſz zá pożytek / á coć przybędźie z tego ięzyká zdrádliwego:
  4. Ktory ieſt iáko ſtrzáły oſtre mocárzowe / y iáko B węgle iáłowcowe.
      B Położył tu węgle iáłowcowe dlá tego / iż to drzewo długo w ſobie ogień trzymá.

  5. Ach nieſtotyſz mnie iż ták długo ieſtem gośćiem w C Meſech / á mieſzkám w námiećiech Cedár.
      C Meſech y Cedár ſą národowie ná Wſchod ſłońcá / á iedni z nich poſzli byli z Iáfethá / iáko ieſt w 1.Mo.10.v.2. A drudzy záſię od niektorego ſyná Izmáelowego / A przetoż przez Meſech rozumie Arábcżyki / á przez Cedár Izmáelity.

  6. Iż też thák długo mieſzká duſzá moiá z tymi ktory pokoy w nienáwiſći máią.
  7. Alem iá ieſt ſpokoynym / y gdy o tym mowię / wnet ſię oni wzruſzáią ku wálce.

    Pſálm 121.
    ¶ 1. Wierny w vtrápieniu podnośi myſl ſwą ku Pánu / ocżekáwáiąc rátunku iego. 5. Abowiem on ieſt ſtrożem y wodzem ſwoich.

  1. Pieśń Máháloth. Ocży moie podnoſzę ná A gory / * ſkądby mi miáło przydź podpomożenie.
      A Niektorzy ty gory rozumieią / gorę Syon y Moryá / ná ktorey był zbudowán kośćioł.

      * 2.Kron.20.v.17.

  2. Aleć moy rátunek od Páná ktory ſtworzył niebo y źiemię.
  3. B Nie dá ſię záchwiáć nogám twoim / áni záſnie ten ktory ſtrzeże ćiebie.
      B Prorok tu obrácá rzecż ſwą ku káżdemu wiernemu / cżyniąc go pewnym o dobrotliwoſći Bożey.

  4. Oto nie záſnie / á iśćie nie záſnie ten ktory ſtrzeże Izráelá.
  5. Pánći ſtrzeże ćiebie / á Pán ieſt záſłoną twoią / ſtoiąc po práwey twey ręce.
  6. Nie vderzy ná ćię Słońce przez dźień / áni Mieſiąc w nocy.
  7. Pán ſtrzeże ćiebie od wſzego złego / y ſtrzeże duſze twoiey.
  8. Pán ieſt ſtráżem wyſćiá y weſćiá twego / od tego cżáſu áż y ná wieki.

    Pſálm 122.
    ¶ 1. Weſele y chuć cżłowieká wiernego ktory prágnie mieſzkáć w święthym zebrániu Páńſkim. 4. Aby tám chwálił Páná Bogá. 3. Wypiſuie nádobny porządek onego zebrániá. 6. A przetoż modli ſię zá iego ſzcżęśćie.

  1. Pieśń Máháloth Dáwidowá. Weſeliłem ſię z tymi ktorzy mi mowili / Poydźiemy do domu Páńſkiego.
  2. Sthánęły nogi náſze w bránách twoich o Ieruzálem.
  3. Ty Ieruzálem ktoreś ieſt pobudowáne iáko miáſto / á A ktoreś ieſt z ſobą ſpołecżnie złącżone.
      A To ſię rozumieć może o mieſzcżánoch kthorzy miedzy ſobą ſpołecżnie á życżliwie żyli / ábo o budowániu porządnie wypráwionym / A przetoż tu przez Ieruzálem mámy rozumieć koſćioł Páńſki.

  4. Kędy ſię oto ſchodzą pokoleniá / á pokoleniá Páńſkie ná świádectwo Izráelcżykom / ku wyſłáwiániu imieniá Páńſkiego.
  5. Abowiem tám poſtháwione ſą ſtolice ku ſądom / y B ſtholicá domu Dáwidowego.
      B Tym powtárzániem dáwá znáć o ſtholicy Krolewſkiey / á pod podobieńſtwem tey tu ſtolice / okázuie ſtolicę Kryſtuſowę / kthory Kroluie w pośrzod Koſćiołá ſwego.

  6. Modlćież ſię zá pokoy Ierozolimſki / á niecháy ſię wſzythko ſzcżęśći tym ktorzy miłuią ćiebie.
  7. Niecháy będźie pokoy w báſztách twoich / á ſzcżęśćie w páłácách twoich.
  8. Dlá bráćiey moiey y dlá bliźnich moich / będę ſię theráz modlił o pokoy twoy.
  9. Dlá domu Páná Bogá náſzego będę ſzukáł ſzcżęśćiá twoiego.

    Pſálm 123.
    ¶ 1. Modlitwá wiernych áby byli wybáwieni od pośmiewcow kthorzy gárdzą Bogiem.

  1. Pieśń Máháloth. Podnoſzę ku tobie ocży moie ktory mieſzkáſz w niebie.
  2. Otho iáko ocży ſłużebnikow pilnuią ręki pánow ſwoich / iáko theż ocży ſłużebnice pilnuią ręki pániey ſwoiey / tákżeć też y ocży náſze poglądáią ku Pánu náſzemu / áż ſię zmiłuie nád námi.
  3. Zmiłuy ſię nád námi Pánie / zmiłuy ſię nád námi / ábowiemćiechmy ſą bárzo nápełnieni wzgárdzeniem.
  4. Náſyconá ieſt duſzá náſzá bárzo pośmiewiſkiem bogácżow / á wzgárdą pyſznych.

    Pſálm 124.
    ¶ 1. Dźiękowánie wiernych Bożych / w ktorym wyznáwáią iż ſą wybáwieniem z wielkiego niebeſpiecżeńſtwá iego ſámego życżnoſćią.

  1. Pieśń Máháloth Dáwidowá. Gdyby był Pán nieſtháł przy nás / powiedz theráz Izráelu.
  2. Gdyby był Pán z námi niebył / gdy ſię ná nás ludźie oborzyli /
  3. Tedyćby nás byli żywo pożárli / rozgniewáwſzy ſię ná nás w popędliwoſći ſwoiey.
  4. Tedyćby nás zábráły wody / á potoki zátopiłyby duſze náſze.
  5. Tedyćby przypádły ná nás ony A gwáłtowne wody.
      A W thych ſłowiech byſtrych potokow y gwáłtownych wod / dáwá znáć wielkie niebeſpiecżeńſtwá y trápieniá y przeſládowániá.

  6. Niecháyżeć Pán będźie błogoſłáwiony / ktory nás nie podáł ná łup w B zęby ich.
      B To ieſt / w ſrogie ich okrućieńſtwo.

  7. Duſzá náſzá iáko ptáſzek vſzłá z ſidłá ptáſznikom / potárgáło ſię ſidło á mychmy go vſzli.
  8. Rátunek náſz w imieniu Páńſkim / ktory ſtworzył niebo y źiemię.

    Pſálm 125.
    ¶ 1. Okázuie iż wierni w pośrod náwięcſzego niebeſpiecżeńſtwá w Pánu vfáć máią. 4. Prośi zá ſzcżęśćiem ich / á o pomſtę nád niewierniki.

  1. Pieśń Máháloth. Ci kthorzy vfáią w Pánu ſą iáko gorá Syon / ktorá ſię nie wzruſzy trwáiąc áż ná wieki.
  2. O Ieruzálem / iákieſz ſą gory około niego / á Pán ieſt około ludu ſwoiego od tego cżáſu áż y ná wieki.
  3. Abowiem ſceptrum złoſćiwych nie będźie długo trwáć nád dźiáłem ſpráwiedliwych / áby ſnádź ſpráwiedliwi A nie śćiągnęli ręki ſwey ku złoſći.
      A Tho ieſt / áby ſię wierni nie zgorſzyli będąc pod opánowániem złoſnikow.

  4. O Pánie cżyńże dobrze dobrym / y tym ktorzy ſą ſercá práwego.
  5. Ale ty ktorzy ſię vdáwáią zá przewrotnoſćiámi ſwoiemi / puſći Pán zá tymi ktorzy niepráwoſći broią / y będźie pokoy nád Izráelem.

    Pſálm 126.
    ¶ 1. Ráduią ſię wierni z ſwego wybáwieniá. 3. Prze co beśpiecżnie wyznáwáią iż chcą chwálić Páná. 5. Y nádźiewáią ſię po ták wielkich niebeśpiecżeńſtwách przyſzłey rádoſći.

  1. A Pieśń Máháloth. Gdy Pán przywroćił Syońſkie więźienie / tedychmy byli iáko ći ktorym ſię ſni.
      A Ten pſálm złożon ieſt / gdy Pán wroćił lud z więźieniá Bábilońſkiego.

  2. Tedy vſtá náſze nápełnione ſą śmiechu / á ięzyk náſz weſelá / á ná then cżás mowiono ták miedzy národy / Pán bárzo wielkie rzecży vcżynił z tymi.
  3. Pánći bárzo wielkie rzecży vcżynił z námi / z cżegochmy ſię my rádowáli.
  4. Dáyże ſię nám Pánie wroćić z więźieniá náſzego / iáko B potoki od Południá.
      B To ieſt / ták nám to wdźięcżną rzecż vcżyniſz / iáko ſą wdźięcżne pothoki tym ktorzy mieſzkáią w kráinách ſuchych.

  5. Ci ktorzy ſiáli ze łzámi będą żąć w rádoſći.
  6. Ktorzy C idą z płácżem nioſąc náſienie / thedy przyſzedſzy z rádoſćią znoſzą ſnopy ſwoie.
      C Bierze podobieńſtwo od orácżow / ktorzy cżáſu drogośći gdy ſieią náſienie / tedy ſą ſmętni / ále cżáſu żniwá gdy im Pán Bog dá vrodzáy / thedy ſię ráduią.

    Pſálm 127.
    ¶ 1. Oprocż rátunku y błogoſłąwieńſtwá Páńſkiego wſzytki náſze ſtárániá y pilnoſći ſą prożne.

  1. Pieśń Máháloth Sálomonowá. Ieſliby Pán nie budowáł A domu / prożno ći robią ktorzy gi buduią / Ieſliż Pán nie będźie ſtrzegł miáſtá / prożno ten cżuie ktory go ſtrzeże.
      A Przez dom y miáſto rozumie porządek thák mieyſcki iáko y domowy.

  2. Prożnoć máćie ráno wſtáwáć / y z wiecżorá długo ſiádáć ktorzy B iećie z prácą chleb / C boć ták Pán dá ſwemu miłośnikowi odpocżynienie.
      B Dáwá znáć / iż żáden ſię z ſwey prácey nie zbogáći / ieſliże mu Pán nie będźie błogoſłáwił.
      C Pán bez wielkiey prácey wiele dobrego wiernem ſwoim dáwá.

  3. Oto dźiedźictwem Páńſkim ſą ſynowie / á nágrodą ieſt owoc żywotá.
  4. Iákieć ſą ſtrzáły w ręku mocárzá / tácyć też ſą ſynowie w młodoſći.
  5. Błogoſłáwiony ten cżłowiek ieſt ktory nápełni D ſáháydák ſwoy imi / ábowiem nie będą záwſtydzeni gdy będą mieć ſpráwę w bránie z nieprzyiáćioły ſwemi.
      D To ieſt / gdy ktory dom będźie pełen ſynow thákowych.

    Pſálm 128.
    ¶ 1. Szcżęśćie cżłowieká wiernego ktory ſię Páná boi we wſzytkich ſpráwách ſwoich.

  1. Pieśń Máháloth. Błogoſłáwiony ieſt káżdy ktory ſię Páná boi / á ktory chodźi drogámi iego.
  2. Abowiem prácey rąk thwoich pożywáć będźieſz / ſzcżęſliwym będźieſz / y będźieć ſię dobrze dźiáło.
  3. Zoná thwoiá będźie iáko winná máćicá podáwáiąc owoc w domu twym / á ſynowie twoi iáko látoroſli oliwne około ſtołu twego.
  4. Otoż ták záiſte będźie vbłogoſłáwion cżłowiek ktory ſię boi Páná.
  5. Będźieć błogoſłáwił Pán z Syonu / á oglądáſz dobrá w Ieruzálem po wſzythek cżás żywotá twoiego.
  6. Y oglądáſz ſyny ſynow twoich / á pokoy nád Izráelem.

    Pſálm 129.
    ¶ 1. Nápominá zebránie wiernych áby ſię weſelili / iáko byli ſmętnemi w vtrápieniu ſwoiem. 5. A iż nieprzyiáćiele ich będą záwſtydzeni choćiáż ſą możnymi.

  1. A Pieśń Máháloth. Niecháyże teráz powie Izráel / iáko cżęſthem trápienim vćiſkáli mię od B młodośći moiey.
      A Podobieńſtwo ieſt / iż then Pſálm złożon ieſth ná on cżás gdy Koſćioł Izráelſki był pod Antyochowem okrućieńſtwem.
      B To ieſt od onych cżáſow zá Abráhámá y Iákobá / od ktorych ſię pocżął koſćioł ten.

  2. Ieſthem wielekroć vtrápion od młodośći moiey / á wſzákoż mię nie przemogli.
  3. C Orácże oráli po grzbiećie moim / cżyniąc długie zágony ſwoie.
      C To ieſt / nieprzyiáćiele koſćiołá twego przeſládowáli mię.

  4. Ale Pán ſpráwiedliwy pothárgáł powrozy złoſnikow.
  5. Będą záwſtydzeni / á wſzyſcy ſię ná zád obrocą kthorzy Syon máią w nienáwiśći.
  6. Będą iáko tráwá ná dáchu / ktorá pierwey niż ią wyrwą vſchnie.
  7. Z ktorey nie nápełni ręki ſwey ten ktory żnie / áni rámieniá ſwego ktory wiąże ſnopy.
  8. Ani rzeką ći co imo nie idą / Błogoſłáwieńſtwo Páńſkie nád wámi / á błogoſłáwiemy wám w imię Páńſkie.

    Pſálm 130.
    ¶ 1. Chutliwá modlitwá cżłowieká vćiſnionego grzechy ſwemi / Ktorych proſi odpuſzcżeniá y wybácżeniá. 5. Abowiem vfá w dobrotliwośći y w obietnicách Bożych. 6. Skąd wierni ſłużą iemu z ochotą.

  1. Pieſń Máháloth. O Pánie wołám ku tobie z A głębokośći.
      A To ieſt / z wielkiego niebeſpiecżeńſtwá.

  2. Wyſłucháyże Pánie głoſu moiego / á nákłoń vſzu twoich ku głoſowi prośby moiey.
  3. O Pánie / ieſliż będźieſz miáł ná piecży złoſći y / ktoż ſię oſtoi Pánie:
  4. Abowiemći ieſt v ćiebie odpuſzcżenie / á przetoż ſię ćiebie boią.
  5. Ocżekáwáłem Páná / á ocżekáwáłá go duſzá má / á w ſłowie ie° vfáłem.
  6. Duſzá moiá ocżekáwáłá Páná pilniey niż ſtráż ná świtániu / á więcey niźli ſtráż z záránku.
  7. Niecháyżeć Izráel ocżekáwá Páná / ábowiemći v niego ieſt miłoſierdźie / á obfite v niego odkupienie.
  8. Onći ſám odkupi Izráelá ze wſzytkich niepráwoſći iego.

    Pſálm 131.
    ¶ 1. Przykłádem ſwem vcży ſkromnoſći / tho ieſt / áby żáden o ſobie wiele nie rozumiáł / ále owſzem iżby vfáł w Pánu.

  1. Pieśń Máháloth Dáwidowá. Pánie nie wywyzſzáło ſię ſerce moie / ánim podnoſił hárdźie ocżu moich / ánim ſię A kuſił o rzecży wielkie á ſkryte przedemną.
      A W Zydowſkiem ſtoi / nie chodźiłem w rzecżách wielkich / á dźiwnieyſzych nád mię.

  2. Ieſliżem nie záwſćiągnął y nie hámowáł vmyſłu me° B iáko dźiećiątko oſtáwione od mátki (niech mi ſię nic nie ſzcżęśći) áleć vmyſł moy ieſt v mnie iáko dźiećiątko oſtáwione.
      B Iáko dźiećiątko od pierśi máćierzyńſkich odſádzone / cżeká wſzytkiego od mátki ſwoiey / tákżem też y iá práwie iáko dźiećiąthko záwżdy od Páná mego ocżekáwáł wſzythkich potrzeb moich.

  3. Pokłádáyże Izráelu nádźieię ſwą w Pánu / od tego cżáſu áż ná wieki.

    Pſálm 132.
    ¶ 1. Dáwid proſi áby mu Pán wypełnił obietnicę o budowániu koſćiołá. 7. Y weſeli ſię iákoby też iuż był zbudowán. 8. Y ſkrzyniá poſtáwioná byłá ná mieſcu ſwym. 9.16. Y kápłáni w ich doſtoieńſtwie. 10. A to dlá vfániá w obietnicy Páńſkiey o vmocnieniu Kroleſtwá iego / A przetoż ſię modli zá wiecżnem Kroleſtwem pomázáńcá ſwego.

  1. Pieśń A Máháloth. Wſpomni Pánie ná Dáwidá / y ná wſzytki vtrápieniá iego.
      A Niektorzy mniemáią żeby Sálomon miáł złożyć then Pſálm / iż w nim przypominá Dáwidá y obietnice kthore ſą iemu vcżynione o budowániu koſćiołá.

  2. Ktory záprzyſiągł Pánu / á záſlubowáł mocárzowi Iákobowemu.
  3. Iż nie wnidę do przybytku domu mego / á iż nie wſtąpię ná poſłánie łożá mego.
  4. Ani też dopuſzcżę ſnu ocżom moim / y záſnieniá powiekám moim.
  5. Aż náydę mieyſce Pánu / á mieſzkánie mocárzowi Iákobowemu.
  6. Otochmy o nim ſłyſzeli w Efrátá / á nálezliſmy ie ná polách B leśnych.
      B Tho rozumie o grunćie Ornánowem / o cżym pátrz w 2.Sámue.24.v.20. Abo też o Ieruzálem / około ktore° było wiele drzew rodzáynych.

  7. Wnidźmyſz do mieſzkániá iego / á kłániáymy ſię podnożkowi nog iego.
  8. * Ruſzże ſię Pánie do odpocżynieniá twego / ty y Skrzyniá możnoſći twoiey.
      * 2.Kron.6.v.41.

  9. Kápłáni twoi niecháć ſię obloką w ſpráwiedliwość / á miłośnicy twoi niecháy ſię rozráduią.
  10. Dlá Dáwidá ſłużebniká twego nie odwrácáy oblicżá od C Pomázáńcá twego.
      C To ieſt od Sálomoná.

  11. Poprzyſiągł Pán Dáwidowi práwdę / ktorey nie odmieni / ták mowiąc / † Poſtánowię owoc żywothá twego ná ſtolicy twoiey.
      † 2.Sám.7.v.12. Dźiei.2.v.30. Luk.1.v.32. y 1.v.55.

  12. Ieſliże ſynowie twoi ſtrzedz będą przymierzá moiego y vſtáw moich ktorych ich náucżę / tedy też y ſynowie ich będą ſiedźieć áż ná wieki ná ſtolicy twoiey.
  13. Abowiem Pán obráł ſobie Syon / á vpodobáł ią ſobie áby byłá mieſzkániem iego.
  14. Táć ieſt odpocżynieniem moim áż ná wieki / á tám będę mieſzkáł / ábowiemem ią vpodobáł ſobie.
  15. Żywnoſći iey będę obfićie ná wſzem błogoſłáwił / á vbogie iey náſycę chlebem.
  16. Kápłány iey przyoblokę zbáwieniem / á miłośnicy iey vprzeymie ſię rozráduią.
  17. ¤ Tám dám kwithnąć D zácnoſći Dáwidowey / á zgotuię pochodnią Pomázáńcowi moiemu.
      D W Zydowſkiem ſthoi / Rogowi Dáwidowemu.

      ¤ Málách.3.v.1. Luk.1.v.69.

  18. Nieprzyiáćioły iego przyoblokę wſtydem / á nád nimi ſię roſkwitnie koroná iego.

    Pſálm 133.
    ¶ 1. Iáko ieſt wdźięcżná ſpołecżność y miłość miedzy wiernemi Páńſkiemi thu we dwu podobieńſtwách okázuie.

  1. Pieśń Máháloth Dáwidowá. Oto iáko ieſt rzecż dobrá y wdźięcżná kędy bráćiá ſpołecżnie mieſzkáią.
  2. Ieſt iáko náwybornieyſzy A oleiek ná głowę ſpływáiąc y áż ná brodę Aáronowę / á opływáiący áż ná podołek ſzát iego.
      A O thym oleyku pátrzáy w 2.Moi.6.v.7 y w.1.Sámu.10.v.1.

  3. Ieſt też iáko roſá Hermon / ktorá zſtępuie ná gory Syon / ábowiem tám Pán ſpráwił B błogoſłáwieńſtwo / y żywot áż ná wieki.
      B To ieſt / tám kędy ieſth wierná á bráterſká miłoſć / thedy Pán tákowym wſzytko fortuni / iż żywą w błogoſłáwieńſtwie iego.

    Pſálm 134.
    ¶ 1. Nápominá Lewity y wierne Páńſkie áby w cżuynoſći chwálili Páná winſzuiąc im błogoſłáwieńſtwá.

  1. Pieśń Máháloth. Otoż teráz dobrorzecżćie Pánu wſzyſcy ſłudzy Páńſcy / ktorzy ſtáwáćie w domu Páńſkim przez noc.
  2. Podnoſćie ręce wáſze ku mieyſcu świętemu / á błogoſłáwćie Pánu.
  3. Niecháyżeć Pán błogoſłáwi z Syonu ktory ſtworzył niebo y źiemię.

    Pſálm 135.
    ¶ 1.19. Nápominá wſzytki wierne ku chwále Páńſkiey dlá iego dźiwnych ſpráw. 4. A náwięcey dlá dobrodźieyſtw ktore okázowáł Izráelitom. 15. Náśmiewá iſę z báłwánow y z báłwochwálcow / á okázuie im ich prożność.

  1. Chwálćie Páná. Chwálćie imię Páńſkie / Chwálćież go ſłudzy Páńſcy.
  2. Ktorzy ſtoićie w domu Páńſkim w ſieniách domu Bogá náſzego.
  3. Chwálćież Páná / ábowiemći ieſt dobry Pán / śpiewáyćież imieniowi iego / boć ieſt wdźięcżne.
  4. Abowiemći Pán obráł ſobie Iákobá / á Izráel ieſt włáſná oſiádłość iego.
  5. Gdyż iá znám iż ieſth wielki Pán / á Pán náſz nád wſzythkiemi bogi.
  6. Bo Pán wſzytko co iedno chce ſpráwuie ná niebie / ná źiemi / w Morzu / y we wſzytkich przepáſćiách.
  7. * Ktory wywodźi od końcżyn źiemie obłoki / á łyſkáwice y dżdże ſám ſpráwuie / á wywodźi wiátr z ſkárbow ſwoich.
      * Ierem.10.v.13.

  8. † Kthory pobił pierworodne w Egiptćie od cżłowieká áż do bydlęćiá.
      † W 2.Mo.12.v.29.

  9. Puſćił cudá ſwe y znáki w pośrod ćiebie Egiptćie ná Fáráoná / y ná wſzytki ſługi iego.
  10. ¤ Ktory poráźił wiele národow / á pomordowáł Krole możne.
      ¤ W 4.Mo.21.v.24. y 35.

  11. Seoná Krolá Amoreyſkiego / y Ogá Krolá Báſáńſkiego / y wſzytki kroleſtwá Chánáneyſkie.
  12. ♀ Y oddáł źiemię ich dźiedźicżną w dźiedźictwo ludowi ſwemu Izráelſkiemu.
      ♀ Iozu.12.v.7.

  13. O Pánie toć twe imię trwá ná wieki / á twoiá pámiątká ná potomne cżáſy.
  14. Abowiem Pán będźie ſię mśćił zá lud ſwoy / á rozlituie ſię nád ſłużebniki ſwemi.
  15. * Báłwáni pogáńſcy śrebro y złoto / robotá rąk ludzkich.
      * Wyżſzey.115.v.4.

  16. Vſtá máią á nie mowią / ocży máią á nie widzą.
  17. Vſzy máią á nie ſłyſzą / áni máią tchnieniá w vſćiech ſwoich.
  18. Niecháyżeć tákowemi będą ći ktorzy ie robią / y wſzyſcy ktorzy w nich vfáią.
  19. Národy Izráelſkie błogoſłáwćie Páná / národy Aáronowe błogoſłáwćie Páná.
  20. Národy Lewitow błogoſłáwćie Páná / y wy kthorzy ſię boićie Páná błogoſłáwćie Páná.
  21. Chwálebnyć ieſt Pán z Syonu ktory mieſzká w Ieruzálem. Chwálćie Páná.

    Pſálm 136.
    ¶ 1. Nápominánie ku dźiękowániu Pánu zá iego dobrotliwość. 4. Y zá moc ktorą okázáł w ſtworzeniu wſzech rzecży y w porządku ich. 11. Y iáko wybáwił lud ſwoy od nieprzyiáćioł ich. 21. A wwiodł gi do źiemie obiecáney.

  1. Wyſłáwiáyćież Páná / ábowiemći ieſt dobry / á iż A ná wieki trwá miłoſierdźie iego.
      A To powtárzánie tych ſłow zá káżdym wierſzem ieſt nám ſwiádectwē / iż my vſtáwicżnie ſobie dobrodźieyſtwá Páńſkie przypomináć mámy.

  2. Wyſłáwiáyćież Bogá nád bogi / ábowiem ná wieki trwá miłoſierdźie iego.
  3. Wyſłáwiáyćież Páná nád pány / bo ná wieki trwá miłoſierdźie iego.
  4. Tego ktory ſám cżyni cudá wielkie / ábowiem ná wieki trwá miłoſierdźie iego.
  5. * Thego ktory mądrze ſtworzył niebioſá / ábowiem ná wieki trwá miłoſierdźie iego.
      * W 1.Mo.1.v.1.

  6. † Thego ktory roſpoſtárł źiemię nád wodámi / ábowiem ná wieki trwá miłoſierdźie iego.
      † W 1.Mo.1.v.6. Ieremi.10.v.12. y 51.v.15.

  7. ¤ Tego kthory ſpráwił ſwiátłośći wielkie / ábowiem ná wieki trwá miłoſierdźie iego.
      ¤ W 1.Mo.1.v.14.

  8. Słońce áby pánowáło dniowi / bo ná wieki trwá miłoſierdźie iego.
  9. Mieſiąc y gwiázdy áby pánowáły nocy / ábowiem ná wieki trwá miłoſierdźie iego.
  10. ♀ Tego ktory pokáráł Egiptcyány z pierworodnemi ich / ábowiem ná wieki trwá miłoſierdźie iego.
      ♀ W 2.Mo.12.v.29.

  11. * Tego ktory wywiodł Izráelá z pośrodku ich / ábowiem ná wieki trwá miłoſierdźie iego.
      * W 2.Mo.12.v.37. y 13.v.17.

  12. Możną ręką y wyćiągnionem rámieniem / ábowiem ná wieki trwá miłoſierdźie iego.
  13. Tego ktory rozdźielił Morze Cżerwone ná dwoię / ábowiem ná wieki trwá miłoſierdźie iego.
  14. Y przeprowádźił lud Izráelſki przez pośrodek iego / ábowiem ná wieki trwá miłoſierdźie iego.
  15. † Y wrzućił Fáráoná z woyſkiem iego w Morze Cżerwone / ábowiem ná wieki trwá miłoſierdźie iego.
      † W 2.Mo.14.v.28.

  16. Ktory prowádźił lud ſwoy przez puſzcżą / ábowiem ná wieki trwá miłoſierdźie iego.
  17. Tego ktory poráźił Krole wielkie / ábowiem ná wieki trwá miłoſierdźie iego.
  18. ¤ Y pobił Krole możne / ábowiem ná wieki trwá miłoſierdźie iego.
      ¤ W 4.Mo.21.v.2.

  19. Seoná Krolá Amoreyſkiego / ábowiem ná wieki trwá miłoſierdźie ie°.
  20. ♀ Y Ogá Krolá Báſáńſkiego / ábowiem ná wieki trwá miłoſierdźie iego.
      ♀ W 4.Mo.21.v.35.

  21. * Y dáł im źiemię ich w dźiedźictwo / ábowiem ná wieki trwá miłoſierdźie iego.
      * Iozue.12.v.7.

  22. W dźiedźictwo Izráelowi ſłudze ſwemu / ábowiem ná wieki trwá miłoſierdźie iego.
  23. Kthory w náſzym vniżeniu nie przepomináł nás / ábowiem ná wieki trwá miłoſierdźie iego.
  24. Y wyrwáł nás od nieprzyiáćioł náſzych / ábowiem ná wieki trwá miłoſierdźie iego.
  25. Ktory dáwá pokárm ćiáłu káżdemu / ábowiem ná wieki trwá miłoſierdźie iego.
  26. Wyſłáwiáyćież Bogá niebieſkiego / ábowiem ná wieki trwá miłoſierdźie iego.

    Pſálm 137.
    ¶ 1. Vſkárżánie ludu Zydowſkiego w Bábilownie / y chuć wielká ich ku przywroceniu do Ieruzálem w kthorym ieſt nároſkoſznieyſze mieſzkánie. 7. Przytym przypominá nieſzcżęſśćie Edomcżykow y Bábilońcżykow.

  1. Siedząc tám podle rzek Bábilońſkich płákáliſmy wſpomináiąc Syon.
  2. Záwieſiwſzy wpośrod niego ná wirzbinách hárfy náſze.
  3. Y gdy tám ći ktorzy nás záwiedli w poimánie żądáli od nás / ábyśmy im pioſnki śpiewáli / á ná hárfách náſzych ábyſmy im dobrą myſl cżynili mowiąc / Spiewáyćie nám iáką pieśń Syońſką / tedyſmy im odpowiedźieli.
  4. Y iákoż mámy śpiewáć pioſnkę Páńſką w źiemi cudzej:
  5. O Ieruzálem ieſliżbych iá zápomniáł ćiebie / thedy ręká moiá práwá niecháć zápomni grániá ſwego.
  6. Niecháyżeć ięzyk moy przyſchnie do podniebieniá mego ieſlibych miáł zápomnieć ćiebie / y A ieſli też Ieruzálem nie będźie przednieyſzym nád wſzytko weſele moie.
      A W Zydowſkiem ſtoi / Ieſliże nie będę przekłádáł Ieruzálem nád głową weſelá mego.

  7. Wſpomniż Pánie ná ſyny Edomſkie ktorzy ná on cżás mowili przećiw Ieruzálem / Poborzćie ie / poborzćie / áż do gruntu iego.
  8. O y ty corko Bábilońſká będźieſz poborzoná / á błogoſłáwiony then ktory tobie oddá to coś ty nám cżyniłá.
  9. * Szcżęſliwy ten będźie ktory pochwyći á potłucże dźiátecżki twe o ſkáłę.
      * Ezái.13.v.16.

    Pſálm 138.
    ¶ 1. Obiecuie wyznáwáć y wychwáláć imię Páńſkie. 4. Gdyż ie wſzyſcy krolowie chwálą. 7. Przypominá też o dobrodźieyſtwie y o rátunku ktorego ſię nádźiewá od Páná.

  1. Dáwidow. Wyſłáwiáć ćię Pánie będę ze wſzytkiego ſercá mego / á przed A bogi śpiewáć tobie będę.
      A W Zydowſkiem ſtoi / Elohim / ktore ſłowo Zydowſkie rozumie ſię niekiedy o Bogu / niekiedy o Anielech / á drugdźie też o przełożonych ábo o ſędźioch / A Dáwid S. ná wielu mieyſcách opowiedá ſię iż przed Krolmi y Kſiążęty chce wyznáwáć możność Páńſką.

  2. Będę ſię kłániáł Koſćiołowi twemu świętemu / á wyſłáwiáć będę imię twoie dlá miłoſierdźiá twoiego / y dlá práwdy thwoiey / ábowiem imię twoie y wyrok twoy ieſt zácnieyſzy náde wſzytko.
  3. Ná ten cżás gdym wołáł do ćiebie wyſłucháłeś mię / á mocą twą vmocniłeś mię w duſzy moiey.
  4. Wyſłáwiáć ćiebie Pánie będą wſzyſcy Krolowie źiemie / ábowiem ſłyſzeli B wyroki vſt twoich.
      B To ieſt / iżeś thy mnie obiecáł zácnie wywyzſzyć w pánowániu moim.

  5. Y będą śpiewáć ná drogách Páńſkich / iż zácná ieſt chwáłá Páńſká.
  6. Abowiem náwyzſzy Pán poglądá ná rzecży niſkie / á wyſokie z dáleká poznáwá.
  7. Ieſliż też będę chodźił w pośrod vtrápieniá / tedy ty mnie przy zdrowiu záchowáſz / á przećiw gniewowi nieprzyiáćioł moich śćiągnieſz rękę á wybáwiſz mię práwicą twą.
  8. Pán zá mię doſyć vcżyni / á miłoſierdźie twoie Pánie trwá ná wieki iż nie opuśćiſz ſpráwy rąk twoich.

    Pſálm 139.
    ¶ 1. Zácne wypiſánie opátrznoſći Páńſkiey. 2. Przed ktorym nie ieſt nic zákrytho. 17. A przed ktorym prágnie áby żył według roſkázániá iego. 19. A żeby nád nim możnoſći nie mieli niewiernicy / żądá vpádku ich.

  1. Przednieyſzemu nád ſpiewáki / Dáwidow Pſálm. A Pánie doſwiádcżáłeś y doznáłeś mię.
      A Okázuie ſtáránie y opátrznoſć Páńſką że ſię śćiągá nie tylko ná wſzythko ſtworzenie poſpolićie / ále też y ná káżdego z oſobná. A thu ieſt nádobná náuká przećiw Epikureuſzom.

  2. Ty znáſz kiedy iá ſiędę y powſtánę / á myſli moie B z dáleká zrozumiewáſz.
      B To ieſt / pierwey niż biorą ſkuthek ſwoy.

  3. Ty ogárnuieſz wyſćie moie y przyśćie moie / á ieſteś ze mną ná wſzytkich drogách.
  4. Bo oto ieſzcże niżeli co wymowię ięzykiem moim / ty to wſzytko znáſz Pánie.
  5. Z tyłu y z przodku wykſztáłtowáłeś mię / á położyłeś nádemną rękę twoię.
  6. Ktorey rzecży wiádomość dźiwná ieſt v mnie / á ták wyſoká że iey doſiąc nie mogę.
  7. Y gdźież vydę przed duchem twoim: á kędy vćiekę przed oblicżem twoim:
  8. * Ieſliżbych wſtąpił do niebá / tedyś ty tám ieſt / y ieſliżbych ſobie vcżynił poſłánie w niſkośćiách / otho y tám ieſteś.
      * Amos.9.v.1.

  9. Bych też miáł C ſkrzydłá świtániá / á mieſzkáłbych ná końcu morzá.
      C To ieſt / Choćiáżby ſię też cżłowiek chćiáł przyrownáć prędkośći ſłonecżney / á wſzákoż mieyſcá nie znáydźie kędyby miáł ſię ſkryć / áby nie był pod opánowániem Boſkiem.

  10. Tedy mię y tám doprowádźi ręká twoiá / á ogárnie mię práwicá twá.
  11. Gdybych rzekł / Wżdyć ſię zákryię w ćiemnośćiách / ále prożno / ábowiem y noc będźie ſwiátłoſćią moią.
  12. Gdyż y ćiemnośći nic nie zákryią przed tobą / á noc iáko dźień roźiáśni ſię / á thák ćiemnośći iáko świátłość.
  13. Abowiemeś ty świádom wnętrznośći moich / á okryłeś mię w żywoćie mátki moiey.
  14. Wyſłáwiáć ćię thedy Pánie będę dlá ſtráſzliwych ſpráw twoich / gdyżem iá dźiwnie ieſt ſtworzon: A ták dźiwne ſą twoie ſpráwy / co y duſzá moiá vznáwá doſtátecżnie.
  15. Nie było zákryte przed tobą ćiáło moie gdym był ſpráwion ná mieyſcu zákrytym / á gdym był przyochędożon rozlicżnemi cżłonki w niſkośćiách źiemie.
  16. Ocży twoie widźiáły mię ſpráwę niedoſkonáłą / á thyś znáł wſzytki cżłonki moie iákoby miáły być ſpiſáne w kſięgách twoich / choćiáż przez wiele dni były wykſztáłtowáne / á gdy ieſzcże by iedne° z nich nie było.
  17. A przetoż iáko mi ſą zácne rozmyſlániá twoie o Boże / á iáko wielkie ich ſą obfitośći.
  18. Ták iż gdybych ie chćiáł wylicżyć / tedy więcey ich ieſt niż piáſku / á choćiáżem y cżuł á ieſzcżem był z tobą / przedſiem ich oblicżyć nie mogł.
  19. O Boże zámorduyże złoſniká / y morderze niecháć odſtąpią odemnie.
  20. Ktorzy mowili przećiw tobie obrzydłoſći / á przećiwnicy twoi bráli ná prożno imię twoie.
  21. Izálim nie miáł w nienáwiśći tych ktorzy ćię nienáwidzą Pánie: á brzydzę ſię tymi ktorzy powſtáwáią przećiw tobie.
  22. Miáłem ie w práwey nienáwiſći / á byli nieprzyiáćiołmi moimi.
  23. Doświádcż mię o Boże / á doznáy ſercá mego / doświádże mię / á poznáy myſli moie.
  24. Obácżże ieſli ieſt we mnie drogá przewrotnoſći / á prowádz mię drogą D wiecżną.
      D To ieſt / drogą ſpráwiedliwoſći / ábowiem ty rzecży ktore ſą pobożne / wiecżnie trwáią.

    Pſálm 140.
    ¶ 2. Prośi o wybáwienie od gwáłtu nieprzyiáćioł ſwoich / okázuiąc chytroſći ich przećiw ſobie. 9. A przetoż Páná prośi áby ie potłumił. 13. W cżym nie wątpi iż to on vcżyni.

  1. Przednieyſzemu nád śpiewáki Pſálm Dáwidow.
  2. Wyrwi mię Pánie od A cżłowieká złego / á ſtrzeż mię od gwáłtowniká.
      A Niektorzy to rozumieią o Doegu / á niektorzy to przyſtoyniey przytácżáią ná Sáulá / y ná pocżeth iego rádnych pánow / ktorzy ſtáli o zdrowie iego.

  3. Ktorzy zmyſláią złoſći w ſercách ſwoich / á ná káżdy dźień wálki zwodzą.
  4. * Záoſtrzyli ięzyk ſwoy iáko wężowie / á iád Aſpidow pod wárgámi ich. Selá.
      * Rzym.3.v.14. Wyżſzey.14.v.3.

  5. Záchowáy mię Pánie od rąk złośniká / á od gwáłthowniká ſtrzeż mię / y od tych kthorzy ſię ſtáráli áby ſię poſliznęły nogi moie.
  6. Zákryli hárdźi przedemną śidło / á rośćiągnęli ná powroźiech śieći / záſtáwili mi też ná śćieſzce ſámolowkę. Selá.
  7. Alem iá mowił do Páná / Bog moy ieſteś thy / wyſłucháyże Pánie głoſu modlitw moich.
  8. O Pánie Pánie mocy zbáwieniá moiego / ktory przykrywáſz głowę moię cżáſu wálki.
  9. Nie podáyże mię Pánie ná wolą złośnikowi / niecháyże ſię nie ſtáwá nic wedle iego myſli / żeby ſię nie podnoſił. Selá.
  10. B Przewrotność wárg ich niecháyże ie okryie / y głowę tych ktorzy mię ogárnęli.
      B To ieſt / niecháyże thák oni iáko y kſiążę ich będą poháńbieni / kthorzy ſię o moie złe ſtháráli.

  11. C Niecháyże ná nie ſpádnie węgle / á wepchni ie do ogniá / y do dołow głębokich áby nie powſtáli.
      C Prágnie tu Prorok ich vpádku y zginieniá wiecżnego / ábowiem w duchu prorockim widźiáł ich odrzucenie.

  12. Cżłowiek potwárny niecháy nie będźie vtwierdzon ná źiemi / á gwáłtowniká niecháy vłowi złość iego / áby ſtrzáſkiem vpádł.
  13. Wiem to pewnie że ſię Pán pomſći zá vbogiego / á vcżyni ſpráwiedliwość niedoſtátecżnym.
  14. Záiſteć ſpráwiedliwi będą chwálić imię twoie / á pobożni będą mieſzkáć przed oblicżnoſćią twoią.

    Pſálm 141.
    ¶ 1. Prośi pokornie Páná áby go záchowáł od złorzecżeńſtwá y od złych vcżynkow. 4. Aby ſię też ſtrzegł złośnikow á z towárzyſzył ſię z wiernemi. 8. Vfá Pánu iż on go záchowá od nieprzyiáćioł iego.

  1. Pieśń Dáwidowá. Pánie ku tobie wołám / pośpieſz ſię ku mnie / vſłyſzże głos moy gdy ku thobie wołáć będę.
  2. Niecháyżeć będźie płátná modlitwá moiá v ćiebie iáko A kádzenie / á dár rąk mych iáko ofiárá wiecżorná.
      A Ty ſłowá mowi máiąc wzgląd ná Cerymonie zákonne.

  3. Pánie poſtáw ſtráż vſtám moim / á ſtrzeż drzwi wárg moich.
  4. Nie przychyláy ſercá mego k złey rzecży / áni ku złośćiwem ſpráwám / á z ludźmi ktorzy złoſći broią / iżbych ſię nie kármił roſkoſzámi ich.
  5. Niecháyże mię vderzy ſpráwiedliwy / á będę to ſobie pocżytáł zá dobrodźieyſtwo / niecháy mię fuká / á będę to ſobie miáł zá oſobliwy oley ktory niezepſuie głowy moiey / ábowiem ieſzcże modlitwá moiá będźie zá B złoſći ich.
      B Názywá złoſćią káránie przykre y ſrogie cżłowieká pobożnego / y opowiedá ſię że zá nimi chce Bogá proſić / á iż to má ćierpliwie znośić.

  6. Niecháyżeć vpádną ná mieyſcách ſkáliſtych ſędźiowie ich / á niecháć vſłyſzą ſłowá moie / ábowiem ſą wdźięcżne.
  7. Iáko ten ktory rąbá drwá y ſzcżepá iż pierzcháią trzáſki / tákći ſą roſproſzone kośći náſze tuż nád grobem.
  8. Abowiem Pánie ku tobie podnoſzę ocży moie / w tobie vfám nie odeymuy że mi zdrowiá.
  9. Strzeż mię od ſidłá ktore ná mię zákryli / y od ſámołowek tych ktorzy broią złośći.
  10. Niecháyże ći niepobożni ſpołu wpádną w ſieći ſwoie / áż iá przeminę.

    Pſálm 142.
    ¶ 2. Prośi záwzdy o rátunek Páńſki. 5. Pokłádáiąc w nim nádźieię y vćiecżkę ſwą / Vcżąc przytym co má wierny cżynić gdy ieſt w vtrápieniu.

  1. Máſkil Dáwidowe * Modlitwá gdy był w iáſkini.
      * 1.Krol.24.v.4.

  2. Głoſem moim wołáłem do Páná mego / á głoſem moim modlę ſię do Páná.
  3. Pokłádám przed nim rozmyſlánie moie / á oznáymiám przed oblicżnoſćią iego vtrápienie moie.
  4. Gdy we mnie vſtáwáł duch moy / tedyś ty znáł śćieżkę moię / á ná drodze kthorąm idź miáł zákryli ſidło ná mię.
  5. Oglądáłem ſię ná práwą ſtronę á przypátrowáłem ſię / á nie był ktoby mię był poznáł / zginęłá byłá vćiecżká moiá / á nie był ktoryby ſię ſtáráł o duſzę moię.
  6. A przetożem ku tobie Pánie wołáł mowiąc / Tyś ieſt nádźieiá moiá / á cżąſtká moiá w źiemi żywiących.
  7. Słucháy pilnie wołániá mego / boćiem bárzo znędzniáł / wyrwiſz mię od tych ktorzy mię przeſláduią / ábowiemći ſą mocnieyſzy nizli iá.
  8. Wywiedźże z ćiemnice duſzę moię / ábych chwálił imię twoie / á będą A około mnie ſpráwiedliwi / przetho iżeś mi vcżynił dobrodźieyſtwo.
      A To ieſt / ku przypátrowániu wybáwieniá tego ktore ſię nádemną ſtáło.

    Pſálm 143.
    ¶ 1. Modlitwá o odpuſzcżenie grzechow. 5. Dobrotliwość Páńſká przećiwko nám. 9.12. Wybáwienie od nieprzyiáćioł iego / y pomſthá nád nimi. 10. Prágnie áby Duch S. był wodzem w ſpráwách iego.

  1. Pſálm Dáwidow. Pánie wyſłucháy modlitwy moiey / á wyſłucháy prośby moiey / dlá práwdy thwoiey / wyſłucháy mię dlá twoiey ſpráwiedliwośći.
  2. Nie wchodźże w ſąd z ſługą twoim / * ábowiem nie vſpráwiedliwi ſię przed tobą żáden żywy.
      * W 2.Mo.34.v.7.

  3. Gdyż nieprzyiáćiel przeſláduie duſzę moię / á pothárł rowno z źiemią żywot moy / y wpárł mię ná mieſcá ćiemne / iáko ty co zdáwná pomárli.
  4. Y vſtáł we mnie duch moy / á ſerce moie w poſrzod mnie trfoży ſobą.
  5. Wſpominám ſobie dni ktore były od pocżątku / á rozmyſlám ſobie we wſzytkich ſpráwách twych / y o vcżynkoch rąk twoich rozmáwiám.
  6. Wyćiągám ku tobie ręce moie / á duſzá moiá ieſt iáko źiemiá ſuchá. Selá.
  7. Wyſłucháyże mię prędko Pánie / vſtáłći duch moy / nie zákrywáyże oblicżá twego odemnie / boć będę podobien tym ktorzy zſtępuią do grobu.
  8. Oznáyḿże mi wcżás miłoſierdźie twoie / ábowiemći w thobie vfám / dáyże mi wiedźieć drogę kthorąbych miáł chodźić / gdyż ku tobie podnoſzę duſzę moię.
  9. Wyrwi mię od nieprzyiáćioł moich Pánie / gdy ſię vćiekám ku tobie.
  10. Náucż mię doſyć cżynić woley twey / ábowiemeś ty ieſt Bog moy / á duch twoy dobrotliwy wyprowádźi mię do źiemie rowney.
  11. Dlá imieniá twego Pánie obżywiſz mię / á dlá ſpráwiedliwoſći twoiey wywiedźieſz z vtrápieniá duſzę moię.
  12. Y dlá miłoſierdźiá twego wytráćiſz nieprzyiáćioły moie / á potráćiſz wſzytki przećiwniki duſze moiey / boćiem iá ieſt ſługá twoy.

    Pſálm 144.
    ¶ 1. Z wielką pokorą dźiękuię Pánu zá dobrodźieyſtwá / y zá zwyćięſtwá ktore otrzymáł zá pomocą iego. 5.11. Prośi o rátunek y o vpádek niewiernych. 3.12. Prożność cżłowieká / á zwłáſzcżá tákowego ktory ſię vdáł zá roſkoſzámi ſwiátá tego. 15. Szcżęśćie wiernych.

  1. Dáwidow. Błogoſłáwiony Pán ſkáłá mojá / kthory ćwicży ręce moie ku bitwie / á pálce moie ku wálce.
  2. Onći ieſt miłoſierdźiem moiem y twierdzą moią / wywyzſzeniem moim y wybáwićielem moim / thárcżą moią / á w nim ſámym vfám / bo on podbił pod mię lud moy.
  3. * Pánie / y coż ieſt cżłowiek iż náń ták máſz bácżenie / á ſyn cżłowiecży iż ſię oń ták ſtáráſz:
      * Wyżſzey.8.v.5. Zyd.2.v.6.

  4. Cżłowiek ieſt podobnym prożnoſći / á dni iego iáko ćień przechodzą.
  5. A Nákłońże Pánie niebá twego / á zſtęp / dotkni gor / á zákurzą ſię.
      A W tych ſłowiech wyznáwá że Bog prźiydźie ná wſpomożenie iego.

  6. Zábłyśni błyſkáwicą á roſproſz ie / puść ſtrzáły twoie / y zátrfoż imi.
  7. Sćiągni rękę twą z wyſokośći / á odkup mię / wyrwi mię z wod wielkich / y z B ręki ſynow obcych.
      B To ieſt od złoſnikow ktorzy odſtąpili zákonu twoiego / choćiáż ſię vſty wyznáwáią być náſládowcámi twoimi.

  8. Kthorzy vſtá máią fáłeſzne / á C práwicá ich ieſt práwicá omylná.
      C Tho mowi przećiw ſwym nieprzyiáćiołom / kthorzy dáwſzy mu práwicę ſwą nie zdźierżeli mu ſłowá.

  9. O Boże pioſnkę nową tobie záſpiewám / w pioſnkách y przy inſtrumenćiech o dźieſiąći ſtrun śpiewáć tobie będę.
  10. Onći dáwá wybáwienie Krolom / á on odkupi Dáwidá ſłużebniká ſwego od ſrogiego miecżá.
  11. Wybáẃże mię á wyrwi mię z ręki ſynom obcym / ktorych vſtá ſą fáłeſzne / á práwicá ich ieſt práwicá kłámliwá.
  12. Aby byli ſynowie náſzy iáko ſzcżepy rodzáyne w młodośći ſwoiey / á corki náſze D iáko węgły wyćioſáne ná kſztáłt Koſćiołá.
      D Abowiem dlá ich pięknośći y pocżćiwośći ſą ochędoſtwem domom ſwoim.

  13. Spiżárnie náſze ſą pełne obfituiąc we wſzytkich zbożách / trzody náſze rodzą tyſiącmi / á dźieſięć tyſięcy po vlicách náſzych.
  14. Woły náſze ſą duże / niecháyżeć nie będźie E rozerwánie / áni iákie F prowádzenie / á niecháy nie będźie krzyk po vlicách náſzych.
      E To ieſt / áby nieprzyiáćiel nie borzył murow náſzych.
      F Niecháy od nieprzyiáćioł nie bywámy wygnáni.

  15. Szcżęſliwyć to ieſt lud z ktorym ſię ták dźieie / á błogoſłáwiony tho lud ktorego Bogiem ieſt Pán.

    Pſálm 145.
    ¶ 1. Zácná chwáłá Páńſká dlá iego wielkoſći. 6. Mocy. 7. Dobroći. 14. Opátrznoſći. 17. Y dlá ſpráwiedliwoſći. 18. A zwłáſzcżá przećiw ſwym wiernym.

  1. Chwáłá Dáwidowá. O Boże moy y Krolu / wywyzſzáć ćię będę / á ná wieki wiecżne będę dobrorzecżył imieniowi twemu.
  2. Ná káżdy dźień będę błogoſłáwił tobie / chwáląc imię twoie ná wieki wiecżne.
  3. Wielkić ieſt Pán y bárzo chwálebny / á wielkość iego ieſt niedośćignioná.
  4. Národ národowi ſpráwy twoie opowiedáć będźie / á moc iego oznáymowáć będą.
  5. Ochędogę chwáły y wielmożnoſći twoiey / w dźiwnych twych ſpráwách roſpráwowáć będę.
  6. Y moc ſtráſzliwych vcżynkow twoich opowiedáć będą / á zácność twoię oznáymię.
  7. Pámiątkę wielkiey dobrotliwoſći twey ſerdecżnie wyznáią / á ſpráwiedliwość twą rozgłáſzáć będą.
  8. Dobrothliwyć y miłoſierny ieſt Pán / nie rychły ku gniewu y wielce dobrotliwy.
  9. Dobryć ieſt Pán wſzythkim / á miłoſierdźie iego nád wſzytki ſpráwy iego.
  10. Wyſłáwiáią ćię Pánie wſzythki ſpráwy twe / á miłoſnicy twoi błogoſłáwią ćiebie.
  11. Chwáłę Kroleſtwá twego opowiedáią / á o mocy twoiey roſpráwuią.
  12. Aby oznáymili mocy twe ſynom ludzkim / y chwáłę ſwiętego Kroleſtwá twego.
  13. Kroleſtwo twoie Kroleſtwo po wſzytki wieki / á opánowánie twoie ná potomne cżáſy.
  14. Zádźierżáwá Pán wſzytki vpádłe / á podnoſi wſzytki powálone.
  15. * Ocży wſzytkich vfáią w tobie / á ty im dáwáſz pokárm cżáſu ſwoiego.
      * Pſálm.104.v.27.

  16. Otwárzáſz rękę twoię á náſycáſz do woley wſzytko żywiące.
  17. Spráwiedliwy ieſt Pán we wſzytkich drogách ſwoich / á miłoſierny we wſzech ſpráwách ſwoich.
  18. Bliſkić Pán ieſt wſzem ktorzy go wzywáią / y wſzytkim ktorzy go práwdźiwie wzywáią.
  19. Cżyni doſyć woley tych ktorzy ſię go boią / á wyſłucháwá wołániá ich y záchowywá ie.
  20. Strzeże Pán wſzytkich ktorzy go miłuią / á złośniki wſzytki potráći.
  21. Chwáłę Páńſką wyſłáwiáć będą vſtá moie / á wſzelkie ćiáło dobrorzecżyć będźie świętemu imieniowi iego áż ná wieki wiecżne.

    Pſálm 146.
    ¶ 2. Chwáłá Bożá. 3. Nápominá áby żáden nie vfáł w mocy ludzkiey. 5. Ale tylko w ſámem Pánu ktory ieſt nád wſzytko mocnieyſzy y lepſzy. 6. A ktemu iż okázuie dobroć ſwą przećiw vtrápionym gdy wſzytki rzecży w zácnym porządku ſpráwuie.

  1. Chwálćie Páná.
  2. Chwálże duſzo moiá Páná / chwálić będę Páná poki iednom żyw / á będę śpiewáł Bogu memu pokąd mię iedno ſtáwá.
  3. Nie vfáyćie w Kſiążętoch / áni w żádnym cżłowieku w ktorym niemáſz rátunku żádnego.
  4. Wynidźieć iego duch zniego / á on ſię obroći do źiemie ſwoiey / á ná ten cżás poginą myſli iego.
  5. Szcżęſliwyſz to ieſt kthoremu Bog Iákobow ieſt rátunkiem / á ktory nádźieię ſwą má w Bogu ſwym.
  6. Ktory ſtworzył niebo y źiemię / Morze / y wſzytko co w nich ieſt / á ktory záchowywá práwdę ná wieki.
  7. Kthory cżyni ſpráwiedliwość krzywdę ćierpiącym / á ktory dáwá żywność zgłodniáłym / Pánći rozwięzuie więźnie.
  8. Pánći oświecá ślepe / á Pán podnoſi vpádłe / Pán miłuie ſpráwiedliwe.
  9. Pán przeſtrzegá goſćie ſierotkę y wdowę podpomágá / á drogę złośnikow podwrácá.
  10. Pán będźie krolowáł ná wieki / O Syon / onći ieſt Bogiem twem áż y ná potomne cżáſy. Chwálćież Páná.

    Pſálm 147.
    ¶ 1.7.12. Nápominá ku chwále Páńſkiey. 2.6. A to prze iego dobrotliwość ktorą okázuie przećiw vtrápionym. 4. Iż ſię okázuie mądroſćią ſwoią. 5. Mocą y ſpráwiedliwoſćią. 8.5. Przytym opátrznoſćią ſwoią nád wſzytkim ſtworzeniem. 10. A zwłáſzcżá przećiwko wiernym. 13. Abowiem ſię on w tych kochá ktorzy ſie go boią y ktorzy go miłuią.

  1. Chwálćieſz wiecżnego / ábowiemći ieſt dobrze śpiewáć Bogu náſzemu / á wdźięcżná tho ieſt y ochędożná chwáłá.
  2. Pán buduiąc Ieruzálem / zgromádzá ty ktorzy ſą roſproſzeni z Izráelá.
  3. Ktory vzdráwiá ſkruſzone ná ſercu / á záwięzuie rány ich.
  4. Ktory zráchowáł licżbę gwiázd / názywáiąc káżdą ſwem imieniem.
  5. O wielkić ieſt Pán náſz y wielce mocny / á zrozumieniu iego niemáſz licżby.
  6. Podnoſi Pán vniżone / á zlośniki áż ná źiemię vniżá.
  7. Spiewáyćież Pánu z chwáłą / á śpiewáyćie Bogu náſzemu przy hárfie.
  8. Ten ktory okrywá niebioſá obłokámi / á kármi / á przypráwuie deſzcż źiemi / ktory dáwá rość tráwie po gorách.
  9. Ktory dáwá bydłu pokárm ich / * y krucżętom ktore náń wołáią.
      * Iob.39.v.9.

  10. Ten ći ſię nie roſkochá w mocy końſkiey / áni ſię kochá w goleniách męſkich.
  11. Miłuieć Pán ty ktorzy ſię go boią / á ktorzy vfáią miłoſierdźiu iego.
  12. Chwálże Ieruzálem Páná / chwálże Syonie Bogá twoiego.
  13. Abowiem on cżyni mocne záwory w bránách twoich / á błogoſłáwi ſynom twoim w pośrod ćiebie.
  14. Ktory cżyni pokoy w gránicách twoich / á náſycá ćię przewybornym zbożem.
  15. Ktory puſzcżá ſłowo ſwe ná źiemię / á bárzo prędko bieży ſłowo ie°.
  16. Ktory dáwá śnieg iáko wełnę / á ſrzon rozſypuie iáko popioł.
  17. Miece lod ſwoy ſztukámi / y ktoż ſię oſtoi przed źimnem iego:
  18. Poſyłá ſłowo ſwe / y roſtápiá ie / powienie wiátrem ſwem á roſpłyną ſię wody.
  19. Oznáymuie ſłowo ſwe Iákobowi / á vſtáwy ſwe y ſądy ſwe Izráelowi.
  20. Nie káżdemuć ták vcżynił národowi / áni im dáł poznáć ſądow ſwoich. Chwálćie Páná.

    Pſálm 148.
    ¶ Tu w thym pſálmie ieſt nápominánie do wſzego ſtworzeniá áby wyſłáwiáło Páná. 5. Ták w ſtworzeniu iák y w nádobnym porządku wſzytkiego. 14. Przytym z dobrotliwoſći iego ktorą okázuie przećiw wſzem ludźiom.

  1. Chwálćie Páná. Wy ſtworzeniá niebieſkie chwálćie Bogá / y wy ktorzy ieſteſćie ná wyſokoſćiách chwálćie go.
  2. Chwálćież go wſzyſcy ánieli ie° / chwálćież go wſzytki woyſká iego.
  3. Chwálćież go Słońce y Mieſiąc / chwálćie go wſzytki iáſne gwiázdy.
  4. Chwálćież go wſzytki niebioſá * y wody ktore ſą nád obłoki.
      * W 1.Mo.1.v.7. Dáni.3.v.60.

  5. Niecháyżeś chwálą imię Páńſkie / ábowiem on roſkázáł y ſtworzone ſą.
  6. Y poſtánowił ie áż ná wieki wiecżne / y dáł im práwo ktore nie vſtánie.
  7. Chwálćież Páná wy ſtworzeniá źiemſkie / ſmokowie / y wſzytki przepáſći.
  8. Ogień / grád / śnieg / y mgły / y wiátr gwáłtowny cżyniąc doſyć ſłowu iego.
  9. Gory / y wſzytki págorki / drzewá rodzáyne / y wſzytki Cedry.
  10. Zwierzętá / y wſzytki bydłá / gádźiny / y ptáſtwá ſkrzydláſte.
  11. Krolowie źiemſcy y wſzyſcy národowie / Kſiążętá y wſzyſcy ſędźiowie źiemie.
  12. Młodźieńcy y też pánienki / ſtárſzy y z młodſzemi.
  13. Chwálćież imię Páńſkie / gdyż ieſt wywyzſzone imię iego ſámego / á chwáłá iego ná źiemi y ná niebie.
  14. Y wywyzſzył A zácność ludu ſwego / ku chwále miłoſnikom ſwoim ſynom Izráelſkim / kthorzy ſą nábliżſzym ludem iego. Chwálćież Páná.
      A W Zydowſkiem ſtoi / rog.

    Pſálm 149.
    ¶ 1. Nápominá kośćioł ku chwále Páńſkiey. 4. Dlá życżnośći ktorą okázáł przećiw niemu. 6. Y dlá zwyćięſtw zácnych ktore otrzymáł przećiw możnym nieprzyiáćiołom.

  1. Chwálćież Páná. Spiewáyćie Pánu pioſnkę nową / á chwáłá iego niecháy będźie w zgromádzeniu miłośnikow iego.
  2. Niecháy ſię Izráel rozweſeli w Stworzyćielu ſwoim / á Syoncżycy niecháy ſię rozkocháią w Krolu ſwoim.
  3. Chwálćież imię Páńſkie ná piſzcżáłkách y ná bębnie / á przy hárfie śpiewáyćie iemu.
  4. Abowiem ſię Pán kochá w ludu ſwoim / á vwielbi pokorne w zbáwieniu.
  5. Rozweſelą ſię miłośnicy iego w chwále / á rozráduią ſię w łożnicách ſwoich.
  6. Wyſłáwiániá Boże będą w vſćiech ich / á miecże oſtre w ręku ich.
  7. Aby cżynili pomſtę nád pogány / á pofukáli národy.
  8. Aby Krole ich okowáli w pętá / á ſláchćice ich w pętá żelázne.
  9. Aby nád niemi vcżynili ſąd / á tákáć będźie vcżćiwość wſzytkim miłośnikom iego. Chwálćie Páná.

    Pſálm 150.
    ¶ 1. Nápominá áby wyſłáwiáno máieſtát Páńſki ná wſzytkich inſtrumenćiech. 6. A ſpołu áby go chwáliły wſzythki rzecży żywiące.

  1. Chwálćież Páná. Chwálćież Bogá ná ſwięthym mieyſcu iego / chwálćie go w vtwierdzeniu mocy iego.
  2. Chwálćie go w mocách iego / chwálćie go według zácney wielmożnoſći iego.
  3. Chwálćie go ná głośnych trąbách / chwálćie go ná ſkrzypicách y ná hárfie.
  4. Chwálćie go ná bębnie y ná piſzcżálce / chwálćie go ná regálech y ná orgániech.
  5. Chwálćież go z głośnemi cymbáły / y z cymbáły wdźięcżnie brzmiącemi.
  6. Niecháyżeć wſzelká duſzá chwáli Páná. Chwálćież Páná.
Spis Kapituł, Indeks Kſiąg