Biblia
tho ieſt / wſzytko Piſmo Święte / Brześć 1563
Wtore Kſięgi Kroniki
Stary Teſtament, Kſięga 14.
Kapituła:
1,
2,
3,
4,
5,
6,
7,
8,
9,
10,
11,
12,
13,
14,
15,
16,
17,
18,
19,
20,
21,
22,
23,
24,
25,
26,
27,
28,
29,
30,
31,
32,
33,
34,
35,
36,
Indeks Kſiąg.
Kápitułá 1.
¶ 3. Ofiárá Sálomonowá w Gábáon.
8. Modlitwá Sálomonowá / przez kthorą proſi Páná o mądroſć.
11. Ktorą mu dáwá y ieſzcże więcey ktemu.
14. Licżbá wozow y koni iego.
15. Bogáctwá iego.
- Y
*
zmocnił ſię Sálomon Syn Dáwidow w Kroleſtwie ſwem á Pán Bog iego był przy nim / y wywyżſzył go známienićie.
-
A
Tedy roſkázáł wſzytkiemu Izráelowi / rotmiſtrzom / ſetnikom / y ſędźiom / tákże wſzytkim co przednieyſzym nád Izráelem / y cżelnieyſzym z domow.
A
To ieſt áby ſię zeſzli ná zácną ofiárę.
- A tákże Sálomon y ze wſzytkim zgromádzeniem co było z niem / ſzli do káplice ktorá byłá ná gorze w Gábáon / ábowiem tám ſtáł Przybytek zgromádzeniá Bożego / kthory był Moiżeſz ſługá Páńſki ſpráwił ná puſzcży.
- A Dáwid był przenioſł Skrzynię Páńſką z Káryáthyárym / ná mieyſce ktore iey był zgotowáł / ábowiem iey był ſpráwił námiot w Ieruzálem.
-
†
Ołtárz też miedźiány kthory był vrobił Beſeleel ſyn Vry ſyná Hurowego / był tám przed námiotem Páńſkim /
B
z kąd bráli rádę Sálomon y wſzytko ono zgromádzenie.
B
Abo do kthorego chodźili pytáć.
†
2.Mo.38.v.1.
- Y támże ná onym miedźiánym Ołtárzu kthory ſtáł w Przybytku zgromádzeniá / ofiárowáł Sálomon przed Pánem / tyſiąc ofiár pálonych.
- Oneyże nocy vkázáł ſię Pán Sálomonowi y ták mowił kniemu / Żądáy ode mnie coćbych miáł dáć:
- A Sálomon rzekł Bogu / Okázáłeś wielkie miłoſierdźie nád Dáwidem oycem moiem / y poſtánowiłeś mię Krolem ná mieyſcu iego.
- A thák teráz Pánie Boże ſłowu twemu ktoremeś przyrzekł Dáwidowi oycu moiemu / niech ſię doſyć ſtánie /
¤
ábowiemeś mię vcżynił krolem nád ludem twoim / ktorego ieſt ták wiele iáko piáſku morſkiego.
¤
1.Krol.3.v.8.
W 1.Kron.28.v.5.
- Dáyże mi teráz mądroſć y vmieiętność /
C
ábych lud then porządnie ſpráwowáć mogł / ábowiem kthoż ieſt co by mogł ſądźić ten ták wielki lud twoy:
C
W żydowſkim ſthoi / ábych przed tym ludem wychádzáł y przychádzáł.
- Tedy Bog odpowiedźiáł Sálomonowi / Dlá tego iżeś to miáł w ſercu ſwem / á nie proſiłeś o bogáctwá / áni o máiętnoſći / áni o chwáłę / áni o
D
duſze tych co ćię nie náwidzą / ániś też proſił o długie żyćie / áleś proſił mądroſći y vmieiętnoſći / iżbyś vmiáł ſądźić lud moy nád ktoremem ćię poſtánowił Krolem.
D
Nie proſiłeś pomſthy nád nieprzyiáćiołmi twemi.
- Mądroſć y vmiejętnoſć dám tobie / á ku temuć dám bogáctwá y máiętnoſći / y chwáłę / ták iż żáden Krol niebył podobnem tobie / áni żáden po tobie tákowy będźie.
- A ták ſię wroćił Sálomon od oney káplice ná mieyſcu wyſokiem ktore było w Gábáon do Ieruzálem od Przybytku zgromádzeniá / y krolowáł nád Izráelem.
-
♀
Y zebráł Sálomon wozy y iezdne / A miáł tyſiąc y cżtery ſtá wozow / y dwánáſćie tyſięcy iezdnych / ktorych iednę cżęſć miáł w miáſtách kędy wozy chowáno / á drugą cżęść zoſtáwił przy ſobie w Ieruzálem.
-
*
A Krol w Ieruzálem rozdáwáł złoto y śrebro iáko kámienie / á Cedry iáko Sykomory / kthorych mnoſtwo roſćie po polách.
- Y wodzono mu konie z Egiptu / á kupcy Krolewſcy ſkupowáli konie zá pewną ſumę.
- Ktemu z Egiptu przywodzono tákie woźniki ktore ſzácowáno zá ſzeſć ſet ſrebrnikow / to ieſt káżdy koń po ſtu y po piąćidźieſiąt / A ták że ich też wſzyſcy Krolowie Heteyſcy y Syriyſcy doſtáwáli z ich rąk.
Kápitułá 2.
¶ 2.17. Licżbá robotnikow Sálomonowych ku budowániu Koſćiołá.
3. Poſyłá do Hirámá o drwá y o robotniki.
11. Kthory mu dáie wſzego doſtátek cżego od niego żądá.
- Vmyſlił thedy Sálomon budowáć dom imieniowi Páńſkiemu / y páłác Krolewſki.
- A oblicżył ſiedḿdźieſiąt tyſięcy tych co noſili / á ośḿdźieſiąt tyſięcy tych co kámień ćioſáli w gorze / á do nich przyſtáwow trzy tyſiące y ſześć ſet.
-
*
Wypráwił też do Hirámá Krolá Tyrſkiego z tym poſelſtwem / Thák iákoś ſię záchowáł z Dáwidem oycem moim poſyłáiąc mu drzewá Cedrowe ku budowániu Domu w ktorym mieſzkáł.
- Otoż iá też budowáć mám Dom imieniowi Páná Bogá mego ábych mu gi poświęćił / á iżbych przed nim kádźił rzecżámi wonnemi y dlá vſtáwicżnego pokłádániá chlebá / y dlá ofiár pálonych poránnieyſzych y od wiecżornych ták w Sábáty iáko ná Nowie Mieſiącow y w świętá vrocżyſte Páná Bogá náſze° co v Izráelitow trwáć będźie áż ná wieki.
- A Dom kthory budowáć mám / wielki będźie / ábowiem Bog náſz więcſzy ieſt nád wſzytki bogi.
- Y ktoż tedy ieſt ták możny ktory by iemu Dom zbudowáć mogł: Ieſliż Go niebo y ſzerokoſći niebieſkie ogárnąć nie mogą / á cożem iá zácż ieſt iżbych mu Dom budowáć miáł:
A
Alećiem to tylko dlá tego vcżynił ábych tám przed nim kádźił.
A
Tháć ieſt ſámá przycżyná pod ktorą ſię ine wſzythki rzecży zámykáią / ktore bywáły wedle zákonu w koſćiele ſpráwowáne / ná ktore ſie Sálomon oglądáiąc ták mowi o nich / nie iżby miáł zámknąć Páná w koſćiele onym.
- Poſliż mi teráz cżłowieká zmyſlnego coby vmiáł robić ná złoćie y ná ſrebrze / ná miedźi / ná żeleźie y ná ſzárłáćie / iedwábiem y Hiácyntem / á co by vmiáł ryſowáć y ryć ſpołu z drugiemi ktorzy theż v mnie ſą vmieiąc to w Iudźie y w Ieruzálē / ktore ku temu nágotowáł Dáwid oćiec moj.
- Poſli mi też drzewá Cedrowe y Iodłowe y
B
Algumim z Libánu / Bo iá wiem iż ſłudzy twoi vmieią dobrze drzewo ćioſáć z Libánu / á ſłudzy moi będą z ſługámi twemi.
B
O tym pátrz wyżſzey. 1.Kſię. Krol. Káp.10.v.11.
- Aby mi co náwięcey drzewá wygotowáli / Bo dom kthory budowáć mám będźie bárzo wielki y dźiwny.
- A iá dám tym twoim robothnikom ktorzy drzewo y kámienie ćioſáć będą dwádźieſćiá tyſięcy korce pſzenice mełthey / y dwádźieſćiá tyſięcy korcy ięcżmieniá / y dwádźieſćiá tyſięcy bátow winá / przytym y dwádźieſćiá tyſięcy bátow oliwy.
- Tedy Hirám Krol Tyrſki dáł odpowiedź przez liſt kthory poſłáł do Sálomoná / Iż Pán lud ſwoy vmiłowáł przetoż ćię poſtáwił Krolem nád nim.
- Ktemu ieſzcże przydáł Hirám / Niecháyże Pán będźie błogoſłáwion ktory ſtworzył niebo y źiemię / á ktory dáł Krolowi Dáwidowi ſyná mądrego / obdárzonego rozumem y roſtropnoſćią / áby budowáł koſćioł Pánu y ſobie páłác Krolewſki.
- A thák teráz poſłáłemći mężá mądrego y roſtropnego / kthory ſłużył Hirámowi oycu moiemu.
- Syná iedney niewiáſthy z corek Dán / kthorego oćiec był Tyryicżyk cżłowiek vmieiętny w roboćie złotem / ſrebrem / miedźią / żelázem / drzewem y kámieniem / ſzárłátem / Hiácyntem / lnem ſubtelnym y iedwábiē ktory vmie zrobić wſzelkie ryćie / y zmyſlić káżdą foremną robothę ktorą mu podádzą z thwemi mędrcy y z mędrcy Dáwidá oycá twego páná mego.
- A ták teráz pán moy niech do ſłużebnikow ſwych poſzle zboże y ięcżmień / oliwę y wino co obiecáł.
- A my też drzewá ćioſáne z Libánu ile ich potrzebá będźie odprowádźiem ná tráwthách do Morzá do Ioppy / á ty ie káżeſz wieść do Ieruzálem.
- Oblicżył tedy Sálomon wſzytki ludźie goſćinne ktorzy byli w źiemi Izráelſkiey / po onym iáko ie był oblicżył Dáwid oćiec iego / y nálázło ſię ich ſto y pięćdźieſiąt tyſięcy y ſześć ſeth.
- A z nich poſtánowił ſiedḿdźieſiąt tyſięcy tych co noſili / á ośḿdźieſiąt tyſięcy tych co ćioſáli ná gorách / nád nimi záſię trzy tyſiące y ſześć ſet przyſtáwow ktorzy by ludu pilnowáli przy roboćie.
Kápitułá 3.
¶ 1. Budowánie Koſćiołá y tego co do niego náleżáło.
-
*
Pocżął tedy Sálomon budowáć koſćioł Páńſki w Ieruzálem ná gorze Moryá / kthorá byłá vkázáná Dáwidowi oycu iego ná mieyſcu ktore Dáwid zgotowáł
†
ná grunćie Ornáná Iebuzeycżyká.
*
1.Krol.6.v.1.
†
2.Sámu.24.v.18.
1.Kroni.21.v.18.
- A pocżął gi budowáć wtorego dniá Mieſiącá wtorego roku cżwártego zá ſwego pánowániá.
- Y záłożył Sálomon grunty tákowe pocżynáiąc budowáć koſćioł Páńſki / ták iż pierwſzego rozmierzeniá było wzdłuż ná ſzeſćidźieſiąt łokiet / á ſzerzá ná dwádźieſćiá łokiet.
- Sień też ktorá byłá przed oną dłużą y przed ſzerzą / byłá ná dwudźieſtu łokiet / á ná wzwyſz ſto y dwádźieſćiá łokiet / ktorą we wnątrz opráwił ſzcżyrym złotem.
- A pokłád Domu wielkiego położył drzewem iodłowem / ktory theż opráwił ſzcżyrem złothem / dáwſzy ná nim wyryć pálmy y łáńcuſzki.
- Przykrył też Dom kámieniem drogiem ná ſchwáł / á złoto było z Párwáim.
- Nád to opráwił Dom / trámy / podwoie / ſćiány / y drzwi iego złotem / dáwſzy wyryć Cherubiny ná śćiánách.
- Spráwił theż Dom mieyſcá náświętſzego / ktory był ná dłużą thák iáko y on Dom ná dwádźieſćiá łokiet á w ſzerzą ná dwádźieſćiá / y opráwił gi ſzeſćią ſet tálentow złotá náwybornieyſzego.
- Goźdźie theż wáżyły pięćdźieſiąt ſyklow złotá / á gmáchy też opráwił złotem.
- Kthemu w Domu mieyſcá náſwiętſzego ſpráwił dwá Cherubiny ná kſztáłt dźiátek / ktore też opráwił złotem.
- Tych Cherubinow ſkrzydłá były wzdłuż ná dwudźieſtu łokiet / ſkrzydło iedno ná piąći łokiet / doſięgáiąc ſćiány domu / Drugie tákże ſkrzydło ná piąći łokiet / doſięgáiąc ſkrzydłá Cherubiná drugiego.
- Tákże ſkrzydło Cherubiná drugiego ná piąći łokći doſięgáło ſćiány domu / á ſkrzydło drugie ná piąći łokći doſięgáło ſkrzydłá Cherubiná drugiego.
- A ták onych Cherubinow rozſzerzone ſkrzydłá były ná dwádźieſćiá łokiet: A oni ſtáli ná nogách ſwych / ktorych twárzy były w Dom obrocone.
-
¤
Spráwił też y Záſłonę z Hiácyntu / z ſzárłátu / z iedwábiu / y z ſubtylnego lnu y dáł wyháftowáć ná niey Cherubiny.
-
♀
Przed domem też ſpráwił dwá Słupy ná trzydźieſći y ná piąći łokći wzdłuż / á Gáłká ktorá byłá ná wierzchu káżdey byłá ná piąći łokiet.
- Spráwił też Láńcuſzki tákie iáko y ná mieyſcu Swięthym / á przypráwił ie ná wierzch onych Słupow: Spráwił też y ſto Iábłek gránátowych / kthore wpráwił miedzy ony łáńcuſzki.
- Y dáł poſtáwić ony Słupy przed Koſćiołem / ieden po práwey á drugi po lewey ſtronie / y przezwáł práwy Iáchin / á lewy názwáł Booz.
Kápitułá 4.
¶ 1. Ołtárz ofiár.
2. Koćieł wielki.
6. Wánny.
7. Lichtárze.
8. Stoły / y ine nácżyniá Koſćielne.
- Vcżynił też y Ołthárz wzdłuż ná dwudźieſtu łokiet / y wſzerz ná dwudźieſtu / á wzwyſz ná dźieſiąći.
-
*
Spráwił też y Koćieł wielki ná dźieſiąći łokieth / od iednego brzegu iego áż do drugiego ze wſząd okrągły / ktory był ná wzwyſz ná piąći łokiet / á miáł wokoło trzydźieſći łokiet miáry nićią.
- A pod thym Kotłem były podobieńſtwá Wołow / w okrąg ze wſząd dźieſięć ná łokćiu káżdym wſzędy wokoło pod kotłem dwiemá rzędy / á ty Woły były lithe ſpołu z inem odlániem.
- Y ſtháł ná dwunáſćie Wołow / z ktorych trzey byli obroceni ku Pułnocy / á trzey ku Záchodowi / á trzey ku Południu / á trzey ku Wſchodowi ſłońcá / ná kthorych Koćieł był poſtáwion: Ale poſládki ich wſzytki były pod ſpodkiem.
- Był też wzmięſz iákoby ná dłoń / á krániec iego był iáko krániec v kubká liliowemi kwiátámi ochędożony: A bráł w ſię trzy tyſiące bátow.
- Spráwił ktemu y dźieſięć Wánien y poſtáwił ich pięć po práwey / á pięć po lewey ſtronie / iżby tám vmywáno y chędożono to co ku ofiárám pálonem przyſłuſzáło: Ale Koćieł był dlá tego iżby ſię w nim Kápłáni vmywáli.
- Ktemu ſpráwił dźieſięć Lichtárzow złotych tym kſztáłtem iáko być miáły / kthore poſtáwił w Koſćiele pięć po práwey á pięć po lewey ſtronie.
- Spráwił też y dźieſięć Stołow / ktore poſtháwił w Koſćiele / pięć po práwey á pięć po lewey ſtronie / á ku temu vcżynił y ſto Cżáſzek złotych.
- Ktemu Sień kápłáńſką ſpráwił / y Sień wielką / y drzwi v oney Sieni / y opráwił drzwi ich miedźią.
- Potym Koćieł poſtáwił po práwey ſtronie od Wſchodu ſłońcá ku Południowi.
- Spráwił mu też Hirám y ine kotły / Miotły / y Miednice / á dokońcżył wſzytkiey roboty Sálomonowi Krolowi w domu Páńſkim.
- To ieſt dwá Słupy z Gáłkámi y z Wierzchy ktore były ná onych dwu Słupiech y dwie Siátce kthore okrywáły Gáłki co były ná wierzchu Słupow.
- Ktemu cżtery ſtá Iábłek gránátowych miedzy onymi dwiemá Siátkámi / ktore to Iábłká gránáthowe były dwiemá rzędy / okrywáiąc ony dwie Gáłce okrągłe kthore były ná wierzchu Słupow.
- Poſpráwowáł też Podſtháwki / ná ktorych poſtáwił Wánny.
- Koćieł ieden wielki / á pod nim dwánáſćie Wołow.
- Kthemu Kotły / Miotły / y Widły / z inem wſzytkim nácżyniem co był porobił Hirám Abif / á ono wſzytko nácżynie porobił z miedźi wypłáwioney Krolowi Sálomonowi do Domu Páńſkiego.
- A roſkázáł ie był Krol odlewáć w polu nád Iordánem w źiemi iłowátey / miedzy Sochoth y Sáredáthá.
- Y náſpráwowáno Krolowi Sálomonowi nácżyniá onego bárzo wiele / thák iż miedźi wági nie było.
- A ták Sálomon ſpráwił wſzytko nácżynie kthore miáło być w domu Páńſkim / y Ołtárz złoty / Stoły też ná ktorych były pokłádne chleby.
- Tákże lichtárze z ich Lámpámi z ſzcżyrego złotá / ku ſwieceniu przed mieyſcem modlitwy iáko był zwycżáy.
- Ktemu Kwiáty / Lámpy / y Możycżki złote / co wſzytko było ze złotá ſzcżyrego.
- Inſtrumenty też do Muzyki / y Miednice / Lyſzki / Kádźielnice z ſzcżyrego złotá / weſzćie też w Koſćioł / y brány v Mieyſcá náświętſzego / brány też Domu Koſćielnego były złote.
Kápitułá 5.
¶ 1. Rzecży poświęcone od Dáwidá ſchowáno do Koſćiołá.
2. Skrzyniá z pocżćiwoſćią przynieſioná ná mieyſce ſwoie.
10. Y z tym co w niey było.
6. Ofiáry ſpráwuią.
12. Y chwálą Páná ſpiewáiąc.
- A
*
ták dokońcżyłá ſię robothá kthorą był Sálomon zácżął w Domu Páńſkim / y wnioſł tám rzecży poświęcone od Dáwidá Oycá ſwego / tákże śrebro y złoto / y wſzytki nácżyniá włożył do ſkárbu domu Bożego.
-
†
Zebráł potym Sálomon wſzytki ſtárſze z Izráelá / y wſzytki Kſiążętá przednieyſze z pokoleniá / z domow ſynow Izráelſkich do Ieruzálem / áby przeprowádźili Skrzynię przymierzá Páńſkiego z miáſtá Dáwidowego ktore ieſt Syon.
- Tedy ſię zebráli ku Krolowi wſzyſcy mężowie Izráelſcy w ſwięto vrocżyſte / kthore bywá Mieſiącá
A
ſiodmego.
A
Ten mieſiąc był Wrzeſień ktory po wyſćiu z Egiptu był ſiodmy / gdyż przed thym bywáł pierwſzym Mieſiącem w roku.
- Zeſzli ſię też wſzyſcy ſtárſzy z Izráelá / á Lewitowie nieſli Skrzynię.
- Y przyprowádźili ią tám ſpołu z Przybytkiem zgromádzeniá / ktemu wſzytki nácżyniá poświęcone ktore były w námiećie przenieſli Kápłáni y Lewitowie.
- Zátym Krol Sálomon y ze wſzytkim zgromádzeniem co ſię byli zeſzli do niego / ofiárowáli przed Skrzynią owce y woły / ktorym y licżby nie było przed wielkoſćią.
- A Kápłáni wnieſli Skrzynię przymierzá Páńſkiego ná iey mieyſce / á ná Mieyſce Modlitwy w Domu / ná Mieyſce náświętſze pod ſkrzydłá Cherubinow.
- A Cherubinowie roſćiągnęli byli ſkrzydłá ſwe nád mieyſcem kędy byłá Skrzyniá / y okrywáli Cherubini z wierzchu thák Skrzynię iáko y drążki iey.
- Y poćiągniono drążkow / thák iż było widáć końce ich od Skrzynie ná Mieyſcu Modlitwy / á ná dwor ich widáć nie było / y zoſtáły tám áż y do dniá tego.
- W Skrzyni też nic więcey nie było
B
iedno dwie táblicy ktore był Moiżeſz ſchowáł w Horeb / gdy Pán cżynił przymierze z ſyny Izráelſkimi kiedy wyſzli z Egiptu.
B
Abowiem przed tym láſká Aáronowá y Mánná o ktorych Páweł przypominá do Zydow Kápi.9.v.4. były przed tym wźięte z támtąd gdy przenoſzono Skrzynię.
- Y przydáło ſię gdy wyſzli Kápłáni z Mieyſcá Swiętego / bo wſzyſcy kápłáni ile ich było poświęćili ſię byli ieſzcże ná ten cżás miedzy ſobą rzędow nie záchowywáiąc.
- Lewitowie też kthorzy ſpiewáli wſzyſcy byli pod porucżeńſtwem Aſáfá / Hemáná / y Iedythuná / y ſynowie y bráćiá ich oblecżeni byli w odźieniá lniáne / máiąc z ſobą cymbáły / gęſli / y hárfy / á ſtáli ku Wſchodu ſłońcá v Ołtárzá / ſpołu ze ſtem y ze dwiemádźieſty Kápłánow ktorzy trąbili w trąby.
- A gdy ták poſpołu trąbili y głoſem ſpiewáli / ták iż práwie iednáki głos wydáwáli / chwáląc y ſłáwiąc Páná / y gdy ták podnoſili głos trąbiąc / brzmiąc cymbáły / y gráiąc ná inſtrumenćiech muzyki chwálili Páná mowiąc / Iż on ieſt dobry / á iż ná wieki ieſt miłoſierdźie iego / Thedy Dom Páńſki nápełnion ieſt obłokiem gęſtem.
- Ták iż Kápłáni oſtáć ſię nie mogli ná ſłużbie / ábowiem
C
ták wielká iáſność Páńſká nápełniłá byłá Dom Boży.
C
To ieſt obłok / Abowiem thu ieſt imię rzecży znácżoney miáſtho imieniá znáku / Ale piſmo tákowe ſłowá ábo imioná cżęſto kroć złącżá dlá onego mocnego złącżeniá kthore ieſt miedzy rzecżámi známięnuiącemi / y miedzy znáki ſámemi / á zwłáſzcżá kiedy co roſpráwuie o Swiątoſćiách / Abowiē obłok był znákiem oblicżnoſći y bytnoſći Páńſkiey ku poſtráchu złośnikom / Iáko ſię y ná on cżás przydáło gdy Zákon podán był ludowi.
Kápitułá 6.
¶ 3. Sálomon błogoſłáwi ludowi.
4. Chwáli Páná.
14. Cżyniąc do niego modlitwę zá onymi ktorzyby ſię nápotym modlili w koſćiele onym.
-
*
Pothym ták rzekł Sálomon / Pán powiedźiáł iż mieſzkáć miáł w obłoku.
- A iám mu zbudowáł Dom ku mieſzkániu / y mieyſce gdźieby miáł mieſzkáć ná wieki.
- A obroćiwſzy Sálomon oblicże ſwe błogoſłáwił wſzytkiemu zgromádzeniu Izráelſkiemu / ábowiem ſtáło wſzytko ono zebránie.
- Záthym rzekł / Błogoſłáwiony Pán Bog Izráelſki / ktory to co powiedźiáł vſthy ſwemi Dáwidowi oycu memu wypełnił
A
ſkutkiem / A ták mowił.
A
W Zydowſkim ſtoi wypełnił rękámi ſwemi.
- Od onego cżáſu iákom wywiodł lud moy z źiemie Egiptſkiey / nie obráłem ſobie miáſtá żádnego miedzy wſzytkiem pokoleniem Izráelſkim ku budowániu Domu gdźieby miáło być imię moie / ánim obráł mężá inego kthoryby miáł być ſpráwcą ludu mego Izráelſkiego.
- Alem obráł Ieruzálem áby thám było imię moie / obráłem też y Dáwidá áby był przełożonym nád ludem moim Izráelſkim.
- Y vmyſlił był Dáwid oćiec moy áby zbudowáł Dom imieniowi Páná Bogá Izráelſkiego.
- Ale Pán rzekł Dáwidowi oycu moiemu / Iżeś to vmyſlił ábyś budowáł Koſćioł imieniowi moiemu dobrześ vcżynił iżeś tho vmyſlił w ſercu ſwem.
- A wſzákoż ty nie będźieſz budowáł Domu tego iedno ſyn twoy ktory wynidźie z biodr twoich onći zbuduie Dom imieniowi memu.
- Y vcżynił Pán doſyć ſłowu ſwemu ktore był powiedźiáł / y powſtáłem ná mieyſce oycá mego / á oſiádłem ſtolicę Izráelſką iáko był powiedźiáł Pán / y zbudowáłem Dom imieniowi Páná Bogá Izráelſkiego.
- Támżem też poſtáwił Skrzynię onę w kthorey ieſt przymierze Páńſkie kthore vcżynił z ſyny Izráelſkiemi.
- Y ſthánął v ołtárzá Páńſkiego przed wſzytkim zgromádzeniem roſćiągnąwſzy ręce ſwe.
- Abowiem był Sálomon ſpráwił ſtolec miedźiány / ktory poſtáwił w poſrod Sieni / á ten był wzdłuż ná piąći łokiet wſzerz też ná piąći łokiet á ná wzwyż ná trzech łokiet / y ſtánął ná nim á poklęknął ná koláná ſwe przed wſzytkim zgromádzeniem Izráelſkim roſćiągnąwſzy ręce ſwe ku niebu.
- Y mowił / Pánie Boże Izráelſki tobie żáden bog rowny nie ieſt áni ná niebie áni ná źiemi / ktory ſtrzeżeſz przymierzá y miłoſierdźiá ſłużebnikom twoim ktorzy przed tobą chodzą z zupełnym ſercem.
- Ktoryś zdźierżáł Dáwidowi ſłudze twemu oycu moiemu tho coś mu był obiecáł / powiedźiáwſzy vſty ſwemi wypełniłeś mocą twą iáko ſię to dźiś okázáło.
- A przetoż teráz o Pánie Boże Izráelſki zdźierż to Dáwidowi oycu moiemu coś mu był obiecáł ták mowiąc / Iż nigdy nie będźie odięt potomek z národu twego od oblicżnoſći moiey ktory by niemiáł oſieść ſtolice Izráelſkiey / by iedno ſtrzegli ſynowie twoi drog ſwych chodząc w zákonie moim iákoś y ty chodźił przede mną.
- Teráz tedy Pánie Boże Izráelſki niech ſię ſtánie doſyć ſłowu twemu ktoreś powiedźiáł Dáwidowi ſłudze twemu.
- Y podobnáſz to rzecż áby miáł mieſzkáć Bog z ludźmi ná źiemi / gdyż niebo y ſzerokoſći niebieſkie ćiebie ogárnąć nie mogą / tedyć dáleko mniey ten dom ktorym iá zbudowáł.
- Weyrzyż teráz ná modlitwę ſługi twego y ná prośbę iego o Pánie Boże moy / wyſłucháyże wołániá y modlitwy kthorą ſię thobie modli ſługá twoy.
- Niecháyże ocży twe nád domem tym otwárte będą we dnie y w nocy á nád mieyſcem kędyś ty obiecáł poſtánowić imię twoie / ábyś wyſłucháł modlitwy ktorą modlić ći ſię będźie ſługá twoy ná mieyſcu tym.
- Wyſłucháyże tedy prośby ſługi twego y ludu twego Izráelſkiego / kthorąć ſię modlić będą ná mieyſcu tym wyſłucháyże z mieyſcá mieſzkániá twego / to ieſt z niebá / wyſłucháyże á odpuść.
- Ieſliby kto zgrzeſzył przećiw bliźniemu ſwemu á przywiodłby go ná przyſięgę ták iżby muſiáł przyſiąc / á przyſzłáby przyſięgá oná przed ołtárz twoy w Domu tym.
- Wyſłucháyże ty z niebá / á vcżyń y rozſądź ſługi twe płácąc złoſnikowi / á poſtępek iego obrácáiąc ná głowę ie° á vſpráwiedliwiáiąc ſpráwiedliwego / y nágrádzáiąc mu wedle ſpráwiedliwoſći iego.
- Gdyby też był poráżon lud twoy Izráelſki od nieprzyiáćielá ſwego prze grzech ktorym by zgrzeſzyli tobie á náwroćiwſzy ſię ku tobie wyználiby imię twoie y modlili ſię á proſili ćiebie w Domu tym.
- Tedy ty wyſłucháy z niebá / á odpuść grzech ludowi twemu Izráelſkiemu / y przyprowádź ie do źiemie ktorąś dáł im y oycom ich.
- Gdyby też niebo zámknione było / á nie byłoby dżdżá przeto iż zgrzeſzyli thobie / A oni modliliby ſię ná mieyſcu tym wyznáwáiąc imię twoie / poniecháwſzy grzechu ſwego gdybyś iego trápił.
- Tedy ty wyſłucháy z niebá / á odpuść grzech ſłużebnikom twoim y ludowi twemu Izráelſkiemu / á náucż ie dobrey drogi po ktorey by chodźili / dáyże deſzcż ná źiemię twą ktorąś podáł w dźiedźictwo ludowi temu.
-
¤
Ieſliby też głod był ná źiemi / ábo powietrze / ábo ſuſzá / ábo rdzá / ábo ſzáráńcże ábo chrząſzcże / ieſliby też nieprzyiáćiel ich obległ ie w źiemi ich / ábo obległ miáſtá ich / ábo też iákie ine káránie / ábo chorobá.
- Tedy tę ich / prośbę / y modlithwę ktorą by vcżynił cżłowiek ktorykolwiek / ábo y wſzytek lud twoy Izráelſki / poznáwſzy káránie ſwoie y chorobę ſwoię gdyby podnioſł ręce ſwe ku Domowi temu.
- Wyſłucháy z niebá z mieyſcá mieſzkániá twego / á odpuſć y nágrodź káżdemu wedle wſzythkich drog iego / gdyż ty znáſz ſerce iego / ábowiem ty ſám znáſz ſercá ſynow ludzkich.
- Aby ſię báli ćiebie / á iżby chodźili drogámi twemi po wſzytki dni / iáko długo żyć będą ná źiemi kthorąś dáł oycom ich.
- Tákże y cudzoźiemcá kthory nie ieſt z ludu twego Izráelſkiego ktory by przyſzedł z źiemie dálekiey dlá wielkiego imieniá twego / y dlá możney ręki twey / á dlá wyćiągnionego rámieniá twego / gdyby przyſzedſzy modlił ſię w Domu tym.
- Tedy go ty wyſłucháy z niebá twego / á z mieyſcá mieſzkániá twego / y vcżyń to wſzythko o co ćię wzywáć będźie on cudzoźiemiec / áby poználi wſzyſcy národowie źiemie imię twoie / á iżby ſię báli ćiebie iáko y lud twoy Izráelſki / y żeby też wiedźieli iż wzywáno ieſt imię thwe nád Domem tym ktorym zbudowáł.
- Ieſliby theż lud twoy ćiągnął ná woynę przećiw nieprzyiáćiołom ſwym drogą tą ktorą byś ty ie poſłáł / y modliliby ſię ná drodze ku Miáſtu temu ktoreś ty obráł / y ku Domowi ktorym iá zbudowáł imieniowi twoiemu.
- Tedy ty wyſłucháy z niebá modlitwy y prośby ich / á
B
vcżyń ſąd ich.
B
Tho ieſt dáy im zwyćięſthwo nád nieprzyiáćioły.
-
♀
Ieſlić by theż zgrzeſzyli (iákoż nie máſz cżłowieká co by zgrzeſzyć nie miáł) á rozgniewáłbyś ſię ná nie / á podáłbyś ie nieprzyiáćiołom żeby ie záwiedli w niewolą do źiemie dálekiey ábo bliżſzey.
♀
1.Krol.8.v.46.
Ekle.7.v.21.
W 1.Ián.1.v.8.
- A vpámiętháliby ſię w źiemi do ktorey ſą záwiedźieni w niewolą y náwroćiwſzy ſię proſili ćiebie w źiemi niewolſtwá ſwego ták mowiąc / Zgrzeſzylichmy á przewrotnie y niepobożniechmy ſię ſpráwowáli.
- Gdyby ſię tedy náwroćili ku tobie ze wſzytkiego ſercá / y ze wſzythkiey ſwey duſze w źiemi niewolſthwá ſwego kędy ſą w więźieniu / á modliliby ſię ku ſtronie źiemie ſwey ktorąś dáł oycom ich / y przećiw Miáſtu ktoreś ty obráł y przećiw Domowi ktorym zbudowáł imieniowi twemu.
- Wyſłucháyże z niebá z mieyſcá mieſzkániá twego modlitwy y prośby ich / á vcżyń im ſąd / y odpuſć ludowi twemu ktory tobie zgrzeſzył.
- A ták teráz o Boże moy proſzę niecháy będą otwárte ocży twe / á vſzy twe nákłonione ku modlitwám ná mieyſcu tym.
- Powſtháńże teráz o Pánie Boże ku odpocżynieniu twoiemu / thy y Skrzyniá
C
mocy twoiey: Kápłáni też twoi o Pánie Boże niecháy będą
D
oblecżeni zbáwieniem / á ſwięći twoi niecháy ſię w dobrách rozráduią.
C
To ieſt / przez ktorąś okázowáł zácną moc twoię.
D
To ieſt / broń záwżdy kápłánow twoich.
- O Pánie Boże nie odwrácáyże oblicżá od pomázáńcá twego / roſpomni ná
E
miłoſierdźie Dáwidá ſługi twego.
E
To ieſt / ná obietnice ktoreś z miłoſierdźiá twego vcżynił Dáwidowi ſłudze twemu.
Kápitułá 7.
¶ 1. Ogień z niebá popálił ofiáry Sálomonowe.
2. Chwáłá Páńſká nápełniłá Koſćioł.
12. Pán wyſłucháwá modlitwę Sálomonowę.
17. Obiecuie wywyżſzyć ſtolicę iego ieſli mu będźie poſłuſzen.
- A gdy dokońcżył Sálomon modlitwy / tedy ogień zſtąpił z niebá y pożárł ofiáry pálone y ine ofiáry / á chwáłá Páńſká nápełniłá Koſćioł.
- Y nie mogli Kápłáni wnidź do domu Páńſkiego / bo chwáłá Páńſká nápełniłá dom iego.
- Y widźieli wſzyſcy ſynowie Izráelſcy gdy zſtępowáł ogień y chwáłá Páńſká ná Dom / y vpádli ná oblicżá ſwe ná źiemię ná páwimenth / á kłániáiąc ſię chwálili Páná / iż ieſt dobry / á iż ná wieki miłoſierdźie ie°.
-
†
Ale Krol y ze wſzythkim ludem ſpráwowáli ofiáry przed Pánem.
- Thedy Krol Sálomon ſpráwowáł ofiárę dwádźieſćiá y dwá tyſiącá wołow / á ſto y dwádźieſćiá tyſięcy owiec: A tákże Krol ze wſzytkiem ludem poświęćili Dom Boży.
- A Kápłáni byli pilni vrzędow ſwoich / Lewitowie tákże z inſtrumenty Muzyki Páńſkiey / ktore był ſpráwił Dáwid Krol ku chwáleniu Páná / iż ná wieki miłoſierdźie ie° / gdy Dáwid przez nie chwáłę dáwáł: Kápłáni też trąbili przed nimi przy cżym ſtáli wſzyſcy Izráelcżycy.
- Nád to Sálomon poświęćił poſrzodek Sieni oney ktorá byłá przed Domem Páńſkim: Abowiem thám ſpráwowáł pálone ofiáry / y tłuſtoſći pálił ſpokoynych ofiár / Abowiem Ołtárz miedźiány ktory był ſpráwił Sálomon / nie mogł zdźierżeć ná ſobie ofiár pálonych / y ſniednych y tłuſtoſći.
- Y obchodźił Sálomon onego cżáſu ſwiętho przez ſiedḿ dni / á z nim wſzythek Izráel w bárzo wielkim zgromádzeniu / pocżąwſzy od Emáth áż do potoká Egiptſkiego.
- Potym dniá oſmego vcżynił zbor ábowiem poſwięcenie Ołtárzá ſpráwowáli przez ſiedḿ dni / y obchod ſwięthá też przez ſiedḿ dni.
- A dniá dwudźieſtego y trzećiego Mieſiącá ſiodmego / roſpuſćił ludźi do námiotow ſwoich / weſołe y rádoſnego ſercá z onego dobrodźieyſtwá kthore Pán vcżynił Dáwidowi / Sálomonowi / y ludowi ſwemu Izráelſkiemu.
-
¤
A ták Sálomon dokońcżył domu Páńſkiego y domu Krolewſkiego / y wſzytkiego co iedno vmyſlił w ſercu ſwoim / áby to vcżynił w domu Páńſkim y w domu ſwym / w cżym ſię mu ſzcżęſćiło.
- Vkázáł ſię potym Pán Sálomonowi w nocy / y rzekł do niego / Wyſłucháłem modlitwę twoię /
♀
y obráłem mieſce to ſobie zá Dom ku ofiárám.
- Ieſli zámknę niebo żeby dżdżá nie było / á ieſli roſkáżę ſzáráńcy áby pożárłá źiemię / ieſli też przepuſzcżę powietrze ná lud moy.
- A ieſli ſię vpokorzy lud moy / ktory ſię imieniem moim ozywá / y będą proſić y ſzukáć oblicżá mego / náwroćiwſzy ſię od drog ſwych złoſćiwych / tedy iá ie wyſłuchám z niebá / y odpuſzcżę grzechy ich / á vzdrowię źiemię ich.
- Ocży theż moie otworzone będą / á vſzy moie przykłonione ku modlitwie mieyſcá tego.
-
A
A przethoż teráz obráłem y poświęćiłem Dom ten / áby tám imię moie było áż ná wieki / y będą tám ocży y ſerce moie po wſzytki cżáſy.
A
Obácżyć mámy iż cokolwiek tho o tym domu powiedźiáno że ſię to ſtoſuie ná Kryſtuſá.
- Ty też ieſli będźieſz chodźił przede mną iáko chodźił Dáwid oćiec twoy / á będźieſz cżynił wſzytko com roſkázáł tobie / y będźieſz ſtrzegł vſtáw y ſądow moich.
- Tedy vmocnię ſtolicę Kroleſtwá twego / iákom vcżynił przymierze z Dáwidem oycem twem mowiąc / Nie będźie z ćiebie odięt mąż pánuiący nád Izráelem.
- Ale ieſli wy ſię odwroćićie á opuſćićie vſtáwy moie / y roſkázániá me ktorem iá podáł / á odſzedſzy będźiećie ſłużyć bogom cudzym kłániáiąc ſię im.
- Tedy wás wykorzenię z źiemie moiey ktorąm wám dáł / á Dom ten ktorym poświęćił imieniowi memu / podám w przypowieſć y w báśń v wſzytkich národow.
- Owá ten Dom ktory miáł być ſłáwnem v wſzytkich przechodzących przezeń / będźie w podźiw / á rzeką / Y przecżże ták vcżynił Pán źiemi tey y Domowi temu:
- Tedy odpowiedzą / Przeto iż opuſćili Páná Bogá oycow ſwoich ktory ie wywiodł z źiemię Egiptſkiey á chwyćili ſię bogow cudzych á chwálili ie y ſłużyli im / á dlá tego przywiodł ná nie wſzytko to nieſzcżęſćie.
Kápitułá 8.
¶ 2. Miáſthá pobudowáne od Sálomoná.
7. Hołdownicy Sálomonowi.
12. Ofiáry iego.
17. Szle do Ofir po złoto.
-
*
Stáło ſię potym po dwudźieſtu lećiech przez ktore budowáł Sálomon Dom Páńſki y dom ſwoy.
- Iż ty miáſtá ktore był dáł
A
Hirám Sálomonowi pobudowáł ie Sálomon / á dáł thám mieſzkánie ſynom Izráelſkim.
A
W pierwſzych Kſięgách Krole. Káp.9.v.11. nápiſáno ieſt / iż Sálomon dáł był Hirámowi Krolowi Tyrſkiemu dwádźieſćiá miáſt ktore ſię mu niepodobáły / ſkąd ie názwáł Chábul á z tego mieſcá rozumiemy iż thy záſie były wrocone Sálomonowi ktory ie opráwił / ábowiem były ná gránicách Kroleſtwá iego.
- Ciągnął potym Sálomon do Emáth Sobá / y wźiął ie.
- Pobudowáł też Tádmor ná puſzcży / y wſzytki miáſtá
B
obronne ktore pobudowáł w Emáth.
B
Abo miáſtá kędy chowáno ſpiże y przypráwy woienne.
- Nád to zbudowáł Bethoron wyżſze y Bethoron dolne miáſtá murowáne / z bránámi y z záworámi.
- Bálááth też y wſzytki miáſtá mocne ktore iego były / y wſzytki miáſtá kędy były wozy / y miáſthá gdźie też byli iezdni / y wſzythko co ſię podobáło Sálomonowi / tho pobudowáł w Ieruzálem y w Libánie / y we wſzythkiey źiemi páńſtwá ſwego.
- Wſzytek też lud ktory był pozoſtáł z Heteycżykow / Amoreycżykow / Ferezeycżykow / Heweycżykow / y Iebuzeycżykow ktorzy nie byli z Izráelá.
- Z ſynow ich ktorzy zoſtáli po nich w źiemi / co ich byli nie wygubili ſynowie Izráelſcy / pocżynił Sálomon hołdowniki áż y do dniá tego.
- Ale z ſynow Izráelſkich nie poſtánowił Sálomon żádnego ſługi w robotách ſwych: Abowiem oni byli mężowie wálecżni / y przednieyſzy Hetmáni iego / y przełożeni nád wozy iego / y nád iezdnemi iego.
- A ćić ſą przednieyſzy z przełożonych ktorzy byli Krolá Sálomoná / dwieſćie y pięćdźieſiąt kthorzy rządźili nád ludem.
- Zátym Sálomon roſkázáł ſię wyprowádźić corce Fáráonowey z miáſtá Dáwidowego do domu ktory iey zbudowáł / Abowiem thák mowił / Nie będźie mieſzkáłá żoná moiá w domu Dáwidá Krolá Izráelſkiego / ábowiem ieſt ſwięty / przeto iż weſzłá byłá do niego Skrzyniá Páńſká.
- Ofiárowáł tedy Sálomon ofiáry pálone Pánu ná Ołtárzu Páńſkim ktory był zbudowáł przed ſienią.
- Aby też ták ná káżdy dźień ofiárowáno wedle roſkázániá Moiżeſzowego w Sábáty / w pierwſze dni Mieſiącá / y w Swiętá vrocżyſte / trzy kroć do roku / to ieſt w ſwiętho Przáſnikow / w ſwięto Tegodniow y w ſwięto Kucżek.
- Y poſthánowił wedle porządku Dáwidá oycá ſwego rozdźiáł Kápłánow w poſługowániu ich / y Lewity w vrzędźiech ich / áby chwáły cżynili y ſłużyli przed Kápłány wedle zwycżáiu káżdego dniá / Odźwierne też w vrzędźiech ſwych przy káżdey bránie / Abowiem thák było roſkázánie Dáwidá mężá Bożego.
- Y nie vchylili ſię od roſkázániá Krolewſkiego około Kápłánow y Lewitow / we wſzytkich rzecżách y ſtrzeżeniu ſkárbow.
- A miáł Sálomon wſzytko gotowo od one° dniá iáko záłożono fundámenthy Domu Páńſkiego áż do wykonániá iego / y tákże ſię dokońcżył Dom Páńſki.
- Tedy Sálomon iecháł do Aſyon Gáber / y do Eloth kthore ieſt nád brzegiem Morzá w źiemi Edom.
- Wypráwił pothym Hirám przez ſłużebniki ſwe okręthy / y żeglárze świádome ná Morzu / ktorzy iecháli z ſługámi Sálomonowemi do Ofir / y wźięli z támtąd pułpiętá ſtá thálentow złotá / á przynieſli ie do Krolá Sálomoná.
Kápitułá 9.
¶ 1.y.9. Krolowá Sábá náwiedzá Sálomoná Krolá z vpominki.
13. Dochody iego.
22. Y doſtoieńſtwo.
30. Cżás iego Krolowániá.
31. Y ſmierć iego.
-
*
Tedy Krolowá Sábá ſłyſząc ſłáwę Sálomonowę / przyiecháłá do Ieruzálem áby doſwiádcżáłá Sálomoná w gádkách bárzo z wielkim pocżthem / y z wielbłądy nioſącemi rzecży wonne / złotá wiele / y kámieni drogich: A przyſzłá do Sálomoná / y mowiłá z nim to co byłá vmyſliłá ná ſercu ſwoim.
*
1.Krole.10.v.1.
Máth.12.v.42.
Luk.11.v.31.
- A Sálomon oznáymił iey wſzytki rzecży / ták iż nic przed nim ſkryto nie było cżego by iey nie oznáymił.
- Y widźiáłá Krolowá Sábá mądroſć Sálomonowę / y Dom ktory był zbudowáł.
- Tákże potráwy ſtołu iego / y iáko ſiádáli ſłużebnicy ie° / przytym ſtán vrzędnikow iego y ſzáty ich / podcżáſze iego y ſzáty ich / ofiáry pálone kthore ſpráwowáł w domu Páńſkim / ták iż ſię bárzo
A
zumiáłá.
A
W żydowſkim ſtoi nie zſtháło w niey duſze.
- Y rzekłá ku Krolowi / Práwdźiweć ſą ſłowá ktorem ſłyſzáłá w źiemi ſwey o ſpráwách twych y o mądroſći twey.
- A nie wierzyłám ſłowom ich / áżem ſámá przyſzłá / y oglądáły ocży moie / á oto y połowicę wielkiey mądroſći thwey nieoznáymiono mi / gdyżeś więcey ieſzcże przydáł ku ſłáwie twey niźlim ſłyſzáłá.
- Błogoſłáwiony ieſt lud twoy / y ći ſłużebnicy twoi ktorzy záwżdy ſtoią przed thobą / á ſłucháią mądrośći twey.
- Niecháyże będźie Pán Bog twoy błogoſłáwiony / ktory ſię roſkocháł w tobie / ták iż ćię poſádźił ná ſtolicy ſwey Krolem ná mieyſcu Páná Bogá twego / dlá thego iż vmiłowáł Bog twoy Izráelcżyki áby ie vmocnił ná wieki / y poſtánowił ćię Krolem nád nimi / ábyś cżynił ſąd y ſpráwiedliwość.
- Y oddáłá Krolowi ſto y dwádźieſćiá tálentow złothá / y bárzo wiele rzecży wonnych / y kámieniá drogiego / á nie były potym tákowe rzecży wonne iákie Krolowá Sábá dáłá Krolowi Sálomonowi.
- Słudzy theż Hirámowi y ſłudzy Sálomonowi ktorzy mu byli przynieſli złotá z Ofir / przynieſli y drzewá
B
Algumim / y kámienie drogie.
B
Abo Almugim / O tym páthrz w.1.Krol.10.v.11.
- Thedy Krol z drzewá Algumim ſpráwił ſchody w domu Páńſkim y w páłácu Krolewſkim / przythym árfy y gęſle śpiewákom / iákich przed tym nie widáno w źiemi Iudſkiey.
- A Krol też Sálomon dáł Krolowey Sábie wſzytko cże° iedno żądáłá / oprocż tego co iey był z chući ſwey dáł: A potym ſię wroćiłá y odeſzłá do źiemie ſwey z ſłużebniki ſwemi.
- Y byłá wágá złotá ktore przychodźiło Sálomonowi ná káżdy rok ſześć ſet ſzeſćdźieſiąt y ſzeſć tálentow złotá.
- Oprocż tego co przynoſili kupcy y hándlownicy / wſzyſcy też krolowie Arábſcy / y wſzyſcy Kſiążęthá onych źiem przynoſili złoto y śrebro do Sálomoná.
- Spráwił thedy Krol Sálomon dwieſćie Tárcży ze złotá ćiągnionego / á ná káżdą thárcżą wychodźiło ſzeſć ſet pieniędzy złotá ćiągnionego.
- Spráwił też trzy ſtá Puklerzow ze złotá ćiągnionego / ták iż ná ieden puklerz wychodźiło trzy ſtá pieniędzy złotych / kthore Krol ſchowáł w domu ktory był w leſie Libánowym.
- Potym Krol ſpráwił Stolicę wielką z koſći ſłoniowey / y opráwił ią ſzcżyrym złotem.
- A było ſzeſć ſtopniow v ſtolice / y podnożek złoty do nie° przybity / poręcżá też y po tey y po owey ſtronie kędy ſiádáno / á dwá lwi ſtáli v poręcżá.
- Stháło też dwánáſćie lwow ná ſzeſći ſtopniách po tey y po owey ſtronie / ták iż tákowey Stolice nie było w żádnym Kroleſtwie.
- Nád to wſzytki nácżyniá z kthorych piiáł Krol Sálomon były złote / y wſzytek ſprzęt domu w leſie Libánowem ze złothá ſzcżerego / bo zá cżáſu Sálomonowego śrebro ni zácż ſię ſtáło.
- Abowiem okręty Krolewſkie ktore chodźiły do Tárſys z ſługámi Hirámowemi ráz we trzy látá / tyż okręty przychodźiły z Thárſys przynoſząc złoto y śrebro / koſći ſłoniowe kocżkodány y páwy.
- Y był zácnym Krol Sálomon nád wſzytki Krole źiemſkie w bogáctwách y w mądroſći.
- A wſzyſcy Krolowie źiemſcy prágnęli widźieć Sálomoná / áby ſłucháli mądroſći iego kthorą był dáł Bog w ſerce iego.
- Y przynoſili mu káżdy vpominki ſwoie / klenoty śrebrne / y klenothy złote / ſzáty / zbroie / y rzecży wonne / konie y muły ná káżdy rok.
-
†
A ták miáł Sálomon cżtery tyſiące ſtáien koni y wozow / á dwánáſćie tyſięcy iezdnych / kthore położył w mieſćiech kędy chowáno wozy / y przy ſobie w Ieruzálem.
- Y pánowáł nád wſzytkimi Krolmi od
C
rzeki áż do źiemie Filiſthyńſkiey / y áż do gránicę Egiptſkiey.
- Tedy rozdáwáł Krol śrebro iáko kámienie / á cedry iáko płone figi / ktorych bárzo wiele roſćie po polách.
- Przywodzono też konie do Sálomoná z Egiptu y ze wſzytkich źiem.
- Ale oſthátek ſpráw Sálomonowych ták pierwſzych iáko y poſlednich / ſą ſpiſáne w Kſięgách Nátháná Proroká / y w proroctwie Ahiáſzá Sylonitſkiego / y w widzeniu Iáddo Widzącego ktory Prorokowáł przećiw Ieroboámowi ſynowi Nábáthowemu.
- Y Krolowáł Sálomon w Ieruzálem nád wſzytkim Izráelem cżterdźieſći lát.
-
¤
Záſnął potym Sálomon z oycy ſwemi / á pogrzebion ieſt w mieśćie Dáwidá oycá ſwego / y Krolowáł po nim Roboám ſyn iego.
Kápitułá 10.
¶ 4.y.14. Roboám bárzo ſię ſrogo ſtáwi przećiwko ludowi Izráelſkiemu.
16. Odſtháli od niego dźieſięćioro pokolenie.
-
*
Tedy Roboám iecháł do Sychem / ábowiem ſię tám zebráł był wſzythek Izráel áby go poſtánowili Krolem.
- Tho gdy vſłyſzáł Ieroboám ſyn Nábáthow / ktory był w Egiptćie / kędy był vćiekł przed Krolem Sálomonem / tedy ſię wroćił z támtąd.
- A ták poſłáli y wezwáli go / y przyſzedł Ieroboám ze wſzytkim ludem Izráelſkim / á mowili do Roboámá tymi ſłowy.
- Oćiec twoy kłádł ná nás iárzmo ćięſzkie / á przetoż ty teráz vlży nám tey niewoley ćięſzkiey oycá twego / y ták ćięſzkiego iárzmá ktore ná nás kłádł / á będźiem ſłużyć tobie.
- Do ktorych on rzekł / Po trzećiem dniu wroćićie ſię do mnie / A thákże lud odſzedł.
- Y wſzedł Krol Roboám w rádę z ſtárſzemi ktorzy ſtáwáli przed Sálomonem oycem iego poki ieſzcże był żyw thák do nich mowiąc / Coż wy rádźićie iákimi ſłowy mám odpowiedźieć ludowi temu:
- A oni mu odpowiedźieli / Ieſli ſię poſtáwiſz łáſkáwie ludowi themu / á ſpodobáſz ſię im / y dáſz im łáſkáwą odpowiedź / tedyć będą ſłużebniki twemi po wſzytki cżáſy.
- Ale on opuſćiwſzy rádę ſtárſzych ktorą mu rádźili / wſzedł w rádę z młodźieńcy kthorzy z nim weſpołek roſli / á ktorzy mu ſłużyli.
- Y rzekł do nich / A wy co mi rádźićie / iáką odpowiedź mám dáć ludowi temu ktory do mnie mowił / Vlży iárzmá tego ktore ná nás włożył oćiec twoy:
- Ná to mu ták odpowiedźieli młodźieńcy ktorzy z nim roſli / Ludowi ktory mowił do ćiebie thymi ſłowy / Oćiec twoy oćiążáł nás iárzmem ále go ty nám vlży / Tákową dáſz odpowiedź / To co ieſt námnieyſzego we mnie / miężſze ieſt niż biodrá oycá mego.
- Oćiec moy kłádł ná wás iárzmo ćięſzkie / ále iá wám ieſzcże przydám ćiężſze: Oćiec moy káráł wás bicżmi / á iá wás będę káráł
A
głogiem.
A
Abo bicżmi ſpilcżáſtemi / po żydowſku ſtoi / Niedźwiátkámi.
- A thák Ieroboám y wſzytek lud przyſzli do Roboámá dniá trzećiego iáko im był roſkázáł Krol mowiąc / Wroććie ſię ku mnie po thrzećiem dniu.
- Y dáł im Krol odpowiedź ſrogą opuſćiwſzy rádę ſtárſzych.
- A mowił ták do nich wedle rády młodźieńcow / Oćiec moy oćiążáł wás iárzmem / ále iá wám przydám tym więcey / Oćiec moy káráł wás bicżmi / á iá wás będę káráł głogiem.
- Y nie chćiáł Krol zezwolić ludowi gdyż ſię to dźiáło z przycżyny Bożey áby Pán doſyć vcżynił ſłowu ſwemu ktore powiedźiáł przez Ahiáſzá Sylonithę do Ieroboámá ſyná Nábáthowego.
- A widząc wſzytek lud Izráelſki iż ich Krol nie vſłucháł / odpowiedźieli Krolowi tymi ſłowy / Coż zá dźiáł mámy w Dáwidźie: Abo co zá dźiedźictwo w ſynu Iſáiego: Káżdy tedy Izráelcżyku idź do námiotu ſwego / á ty też o Dáwidźie opátrz dom ſwoy: A ták wſzytcy Izráelcżycy rozeſzli ſię do námiotow ſwoich.
- A thák Roboám Krolowáł nád Izráelcżyki ktorzy mieſzkáli w miáſtách Iudſkich.
- Zátym Krol Roboám poſłáł Adorámá ktory był nád pobory / y vkámionowáli go ſynowie Izráelſcy y tákże vmárł: A Krol Roboám poſpieſzywſzy ſię wſiádł ná woz / y vćiekł do Ieruzálem.
- Y odſthąpili Izráelcżycy domu Dáwidowego áż y do tego cżáſu.
Kápitułá 11.
¶ 1. Roboám chcąc wálcżyć z Izráelcżyki.
4. Záwſćiągnion ieſt od Páná.
5. Miáſtá od niego zbudowáne.
14. Báłwochwálſtwo Ieroboámowe.
17. Kroleſtwo / żony / y dźieći Roboámowe.
- Przyiecháł tedy Roboám do Ieruzálem y zebráł wſzytek lud z Iudá y z Beniámin / ſto y ośḿdźieſiąt tyſięcy ludu przebránego ku boiowi / áby wálcżył z Izráelcżyki / á przywroćił Kroleſtwo do ſiebie.
-
*
Y rzekł Pán do Semeiáſzá mężá Bożego tymi ſłowy.
- Powiedz Roboámowi ſynowi Sálomonowemu Krolowi Iudſkiemu / y wſzem Izráelcżykom z Iudy y z Beniáminá tymi ſłowy.
- Ták mowi Pán / Nie ćiągnićie áni wálcżćie przećiw bráćiey wáſzey / ále ſię wroć káżdy do domu ſwego / ábowiem thá rzecż ode mnie ſię ſtáłá / y byli poſłuſzni ſłowu Páńſkiemu / y wroćili ſię á nie ćiągnęli przećiw Ieroboámowi.
- A przethoż mieſzkáł Roboám w Ieruzálem / á pobudowáł miáſthá obronne w Iudźie.
- Bethlehem / Ethám y Thekue.
- Bethſur / Socho / y Odollę.
- Ktemu Geth / Máreſá / y Zyf.
- Adurám też / Láchis / y Azeká.
- Nád to Sáráá / Aiálon y Hebron ktore były w Iudźie y w Beniáminie miáſtá obronne.
- A gdy ie obmurowáł / poſtáwił w nich ſtároſty y ſzpiklerze ná zbożá oliwy y winá.
- A we wſzytkich mieſćiech tárcże y drzewá / á opátrzył ie bárzo mocnie / á opánowáł Iudę y Beniáminá.
- Kápłáni też y Lewitowie ktorzy byli we wſzem Izráelu zebráli ſię kniemu ze wſzytkich gránic ſwych.
- A opuſćiwſzy Lewithowie przedmieſćiá y oſiádłoſći ſwoie / ſzli do Iudy y do Ieruzálem / Abowiem ie był wyrzućił Ieroboám y ſynowie iego áby nie ſłużyli Pánu.
-
†
Y poſtánowił ſobie Kápłány po gorách
A
dyábelſthwom / y ćielcom ktore był ſpráwił.
A
W Zydowſkim ſtoi / Koſmátym / tho ieſt / dyábłom ktorzy ſię okázowáli w poſtáwie ludźi koſmátych.
†
1.Krol.12.v.31.
- A zá nimi też ze wſzytkiego pokoleniá Izráelſkiego / ktorzy vdáli ſercá ſwe ku ſzukániu Páná Bogá Izráelſkiego / przyſzli do Ieruzálem ſpráwowáć ofiár Pánu Bogu oycow ſwoich.
- A ták vmocnili Kroleſtwo Iudſkie / y vtwierdźili Roboámá Syná Sálomonowego przez trzy látá / ábowiem w onych trzech lećiech chodźili drogámi Dáwidowemi y Sálomonowemi.
- Y poiął ſobie Roboám zá żonę Máháláth corkę Ierymothá ſyná Dáwidowego / y Abiháil corkę Eliábá ſyná Iſáiego.
- Ktorá mu porodźiłá ſyny / Ieuſá / Somoryáſzá / y Zoomá.
- Po niey záſię wźiął ſobie Mááchę corkę Abſálomowę / ktorá mu porodźiłá Abię / Etháiá / Zyzę / y Sálomithá.
- Y miłowáł Roboám Mááchę corkę Abſálomowę więcey niż wſzytki żony y záłożnice ſwoie / ábowiem był poiął ośḿnáſćie żon / á záłożnic ſzeſćdźieſiąth / y miáł z nimi ośḿ á dwádźieſćiá ſynow / á ſzeſćdźieſiąt corek.
- Y poſtánowił Abie ſyná Mááchy hetmánem y Kſiążęćiem miedzy bráćią iego / ábowiem go chćiáł poſtánowić Krolem.
- A dáł go vcżyć rozeſłáwſzy wſzytki ine ſyny ſwe do wſzech źieḿ Iudſkich y Beniáminowych / y do wſzytkich miáſt obronnych opátrzywſzy ie doſtátecżną żywnoſćią / á ſtáráł ſię oto áby miáł wiele żon.
Kápitułá 12.
¶ 1. Roboám iż opuſćił Páná vthrápion ieſt od Sefáká.
5. Sztrofuie go o to Semeiáſz / á on ſię vpokárzá.
7. Pán pokorą iego ieſt vbłágán.
9. Seſák zábráł ſkárby iego.
13. Cżás Krolowániá y śmierć iego.
16. Abiá po nim zoſtáł Krolem.
- A gdy było vtwierdzone y vmocnione kroleſtwo Roboámowe / opuſćił Zákon Páńſki / y wſzytek lud Izráelſki z nim.
- A ták roku piątego zá Krolá Roboámá / przyćiągnął Seſák Krol Egipthſki przećiw Ieruzálem / ábowiem byli zgrzeſzyli przećiw Pánu.
- Y miáł z ſobą tyſiąc y dwieſćie wozow / y ſzeſćdźieſiąt tyſiąc iezdnych / á nie było licżby ludźi ktorzy przyćiągnęli z nim z Egiptu / to ieſt Libiycżykow Troglodythow / y Ethyopcżykow.
- A pobráł miáſtá obronne w Iudźie / y przyćiągnął áż ku Ieruzálem.
- Przyſzedł tedy Semeiáſz do Roboámá y do wſzythkich Kſiążąt Iudſkich kthorzy ſię zebráli byli w Ieruzálem przed Syſákiem / y rzekł do nich / Thák mowi Pán / Iżeſćie wy mnie opuſćili y iá też wás opuſzcżę w ręku Seſákowych.
- Ale Kſiążętá Izráelſkie y Krol vpokorzyli ſię y mowili / Spráwiedliwy ieſt Pán.
- A gdy obácżył Pán iż ſię vpokorzyli / rzekł do Semeiáſzá tymi ſłowy / Iż ſię vpokorzyli nie wytrácę ich / ále im dám w krotce wybáwienie / á popędliwoſć moiá nie prźiydźie ná Ieruzálem przez ręce Seſákowe.
- A wſzákoż będą ſługámi iego / áby doświádcżyli niewolſtwá mego / á niewolſtwá Krolow źiemſkich.
- Przetoż Seſák Krol Egiptſki ćiągnąwſzy ku Ieruzálem zábráł ſkárby z domu Páńſkiego / y ſkárby z domu Krolewſkiego / y wſzytko ine / y tárcże złote ktorych był Sálomon náſpráwowáł.
- Ná ktorych mieyſce Krol Roboám ſpráwił miedźiáne tárcże / y porucżył ie w ręce Rotmiſtrzom nád ſłużebnemi ktorzy ſtrzegli ſieni páłácu Krolewſkiego.
- A gdy iedno ſzedł Krol do domu Páńſkiego / tedy oni ſłużebni przychodźili y noſili ie / á potym ie odnoſili do ſwego ſchowániá.
- Potym gdy ſię vpokorzył / odwroćił ſię od niego gniew Páńſki / iż go do końcá nie wytráćił / á w Iudźie też dobrze ſię dźiáło.
-
*
A ták Krol Roboám vmocnion ieſt w Ieruzálem / y Krolowáł tám / A ná then cżás gdy Krolowáć pocżął było mu cżterdźieſći lát y rok / á ſiedḿnáſćie lát Krolowáł w Ieruzálem mieſćie / kthore obráł Pán ze wſzytkich miáſt pokoleniá Izráelſkiego áby tám poſtáwił imię ſwoie: A imię mátki iego było Náámá Ammonitká.
- A táć byłá złoſć ktorey ſię on dopuſćił / iż nie zgotowáł ſercá ſwego áby ſzukáł Páná.
- Ale wſzytki tedy ſpráwy Roboámowe ták pierwſze iáko y poſlednieyſze wypiſáne ſą w Kſięgách Semeiáſzá Proroká / y Addo widzącego / gdźie wypiſuią porządek rodzáiow / á były vſtáwicżne wálki miedzy Roboámem á miedzy Ieroboámem.
- A ták záſnął Roboám z oycy ſwemi / y pogrzebion ieſt w mieſćie Dáwidowym / á po nim Krolowáł Abiá ſyn iego.
Kápitułá 13.
¶ 2. Abiá wálcży przećiw Ieroboámowi.
4. Niewinnoſć ſwą z zákonu okázuie.
12. A dufáiąc Pánu poráźił Ieroboámá.
21. Zony y dźieći Abiego.
- Roku oſmynáſtego zá Ieroboámá Krolá / Krolowáł Abiá nád Iudą.
- A krolowáł w Ieruzálem przez trzy látá / á imię mátki iego było Micháiá corká Vryelowá z Gábáá:
*
Y byłá wálká miedzy Abią y Ieroboámem.
- A ták Abiá zſzykowáł woyſko ku bitwie / máiąc z ſobą cżtery kroć ſto tyſięcy wálecżnych mężow ná wybor: Ieroboám tákże z ſzykowáł woyſko ſwe / máiąc z ſobą ośḿ kroć ſto tyſięcy mężow ná wybor ludźi mężnych.
- Tedy Abiá ruſzył ſię ná gorę Semeron / kthorá byłá miedzy gorámi Efráim / y rzekł / Poſłucháy mię Ieroboám y wſzytcy Izráelitowie.
- Izáli nie wám náleżáło wiedźieć iż Pán Bog Izráelſki podáł Kroleſtwo Dáwidowi nád Izráelem áż ná wieki / ták iemu iáko y ſynom iego z przymierzem
A
mocnem.
A
W Zydowſkim ſthoi / Z przymierzem ſoli / dlá tego iż ſol nie dopuſzcżá żádnego nákáżeniá / ábo iż theż do ofiár záwżdy ią prźidáwáno / ták w inych Cerymoniách iáko y przy ſpráwowániu przymierzá. Bo v Zydow ten był zwycżáy / iż nigdy żádnych ofiár áni przymierzá nie ſpráwowáno przez ſoli. O cżym pátrz w kſięgách. 4.Mo.18.v.19.
-
†
Ale Ieroboám ſyn Nábáthow ſługá Sálomoná ſyná Dáwidowego powſtáł / á był odpornym przećiw pánu ſwemu.
- Y zebráli ſię do niego mężowie nikcżemni á ludźie niepobożni / y zmocnili ſię przećiw Roboámowi ſynowi Sálomonowemu: A Roboám był práwie dźiećię y lękliwego ſercá / y niemogł ſię im oprzeć.
- A przetoż wy teráz vmyſliliſćie ſię zmocnić przećiw kroleſtwu Páńſkiemu / ktore ieſt w ręku ſynow Dáwidowych / y ieſt wás bárzo wielká licżbá / á máćie z ſobą ćielce złote kthore wám ſpráwił Ieroboám zá bogi.
-
¤
Izáżeśćie nie wyrzućili ſynow Aáronowych Kápłánow Páńſkich y Lewitow / á pocżyniliſćie ſobie kápłány iáko ini národowie źiemſcy: Ktokolwiek przydźie z ćielcem áby poświęćił rękę ſwą á z ſiedmią ſkopow / też zoſtánie Kápłánem tych ktorzy nie ſą bogowie.
- Ale my ieſteſmy Páná Bogá náſzego / y nie opuſćilichmy go / A Kápłáni ſynowie Aáronowi ſłużą Pánu / y Lewitowie pilnuią vrzędu ſwe°.
- Y ſpráwuią Pánu ofiáry pálone ná káżdy záránek y ná káżdy wiecżor / kádząc rzecżámi wonnemi / y máiąc pokłádne chleby ná ſtole cżyſtym / ku temu Lichtárz złoty y z lámpámi iego / áby gorzáły ná káżdy wiecżor / Abowiem my ſtrzeżemy roſkázániá Páná Bogá náſzego kthoregośćie wy opuſćili.
- A záiſteć Bog ſám z námi ieſt Hetmánem náſzem / á Kápłáni iego y trąby głośne będą brzmiáły przećiwko wám / á ták ſynowie Izráelſcy nie wálcżćie z Pánem Bogiem oycow wáſzych / boć ſię wám to nie poſzcżęśći.
- Ale Ieroboám roſkázáł hufcom áby im záćiągnęli ćicho z tyłu / y obtocżyli Iudę ták wprzod iáko y w tył.
- A vyzráwſzy ſynowie Iudſcy że byłá wálká ná nie z przodku y z tyłu / do Páná wołáli / á Kápłáni trąbili w trąby.
- Gdy tedy okrzyk vcżynili mężowie Iudſcy / w onym ich okrzyku poráźił Bog Ieroboámá y wſzythki Izráelcżyki przed Abią y Iudą.
- A thák ſynowie Izráelſcy vćiekli przed Iudą / á podáł ie Bog w ręce ich.
- Y pobił ie Abiá z ludem ſwem poráżką wielką / ták iż poległo ránnych z Izráelá / pięć kroć ſto thyſięcy mężow ná wybor.
- A przetoż vſkromieni ſą ſynowie Izráelſcy ná ten cżás / á zmocnili ſię ſynowie Iudſcy / gdyż vfáli Pánu Bogu oycow ſwoich.
- Y gonił Abiá Ieroboámá / á odiął mu kilká miáſt / Bethel / Ieſáná / Efron / y ze wſiámi ich.
- A niemogł przyſć potym ku możnoſći Ieroboám zá cżáſu Abie / bo go Pán záráźił / á tákże vmárł.
- Y vmocnion ieſt Abiá / á poiął ſobie żon cżternáſćie / z ktorych ſię mu národźili dwádźieſćiá y dwá ſynowie y ſzeſnáſćie corek.
- Ale oſtátek ſpráw Abie / obycżáie y poſtępki iego / wypiſáne ſą w Kſięgách Proroká Addoná.
Kápitułá 14.
¶ 1. Azá náſtáł po Abiem y wyrzućił báłwochwálſtwo.
4. Y roſkázuie Páná Bogá ſzukáć.
6. Będąc w pokoiu buduie miáſtá.
8. Pocżet woyſká iego.
11. Wzywáiąc Páná otrzymáwá zwyćieſtwo nád Zárą Krolem Ethyopſkim.
-
*
Záſnął thedy Abiá z oycy ſwemi / y pogrzebiono go w mieſćie Dáwidowym / á krolowáł po nim Azá ſyn iego / zá kthorego cżáſow byłá źiemiá w pokoiu przez dźieſięć lát.
- Y záchowáł ſię Azá pobożnie y ſpráwiedliwie przed Pánem Bogiem ſwoim.
- Bo ołtárze obcych bogow poborzył y káplice po gorách pokruſzył / y báłwány / y porąbáł gáie ſwięcone.
- Y roſkázáł Iudźie áby ſzukáli Páná Bogá oycow ſwoich / á cżynili doſyć zákonowi y roſkázániu iego.
- Wyrzućił też ze wſzytkich miáſt Iudſkich káplice y báłwány / á było Kroleſtwo w pokoiu zá niego.
- Nád to pobudowáł miáſtá obronne w Iudźie / przeto iż był pokoy w źiemi / á iż w onych lećiech nie miáł żádney woyny przećiw ſobie: Bo mu Pán dáł był pokoy.
- Tedy mowił do Iudy / Pobuduymy ty miáſtá y obtocżmy ie murem / wieżámi / bránámi / y záworámi / gdy mámy wolną źiemię bowiemechmy ſzukáli Páná Bogá náſzego / á iżechmy go ſzukáli ſpráwił nám pokoy zewſząd: A przetoż budowáli á ſzcżęſćiło ſię im.
- Y miáł Azá woyſko z Iudy / noſzących tárcż y drzewo trzy kroć ſto tyſięcy / á z Beniáminá noſzących tárcż y ćiągnących łuk dwieſćie y ośḿdźieſiąt tyſięcy: A wſzytko ludźi mężnych.
- Tedy wyćiągnął przećiwko nim Zárá Ethyopcżyk máiąc woyſká tyſiąc tyſięcy / á wozow trzy ſtá y przyćiągnął áż do
A
Máreſy.
A
Tho miáſto było w Iudźie ſkąd był Micheáſz Prorok.
- Wyćiągnął też y Azá przećiw niemu / á zſzykowáł woyſko ku potykániu w dolinie Sefáthá v Máreſy.
- Tedy Azá záwołáł ku Pánu Bogu ſwemu temi ſłowy / O Pánie
†
niemáſzći v Ciebie roznoſći gdy ty chceſz rátowáć / ták miedzy możnym iáko y tym ktory nie má z to mocy / Rátuyże nás o Pánie Boże náſz gdyż w tobie vfámy / á w imię twoie wyſlichmy przećiwko wielkoſći tey / O Pánie tyś ieſt Bog náſz / niecháyże cżłowiek nie má mocy przećiw tobie.
- A ták Pán poráźił Ethyopcżyki przed Azą y przed Iudą / y vćiekli.
- Ktore gonił Azá y lud kthory z nim był áż do Geráry / y polegli Etyopcżycy áż do iednego / á pothárći ſą przed Pánem y przed woyſkiem iego / ktore nábráło bárzo wiele łupow.
- Nád to poborzyli wſzytki miáſtá kthore były około Geráry / ábowiem ſtrách Páńſki przyſzedł był ná nie / y wybráli ony wſzytki miáſtá gdźie było bárzo wiele łupow.
- Ktemu poborzyli obozy trzod / y zágnáli bárzo wiele owiec y wielbłądow / á wroćili ſię do Ieruzálem.
Kápitułá 15.
¶ 1. Z nápominániá Azáryáſzowego.
8. Azá ieſt poćieſzon y ocżyſćiá źiemię ſwą od báłwochwálſtwá.
11. Ofiáruie z ludem Pánu.
14. Przyſięgáią ſpołu ſtáć przy Pánie.
16. Aſá zrzućił Mátkę z páńſtwá prze iey báłwochwálſtwo.
- Y był nád Azáryáſzem ſynem Obedá Duch Boży.
- Ktory wyſzedſzy przećiw Aźie rzekł ku niemu / Słucháy mię Azá y ty wſzytko Iudá y Beniámin / Pán z wámi będźie ieſliże wy z nim będźiećie / á ieſli go ſzukáć będźiećie náydźiećie go / ieſliż go też opuſćićie y on też wás opuſći.
- Wyſzedł cżás nie máły że Izráel był przez práwdźiwego Bogá / przez kápłáná náucżyćielá / y przez zákonu.
- Ale w trápieniu ſwym náwroćili ſię ku Pánu Bogu Izráelſkiemu / y ſzukáli go / á náleźion ieſt od nich.
- Zá onych że cżáſow nie było pokoiu wchodzącemu y wychodzącemu / ále był rozruch miedzy wſzythkimi mieſzkáiącemi ná źiemi.
- Y wálcżył národ przećiwko národowi / miáſto przećiwko miáſtu / ábowiem Bog zátrwożył ie ze wſząd vćiśnieniem.
- A przetoż wy vmocnićie ſię / á niecháy nie mdleią ręce wáſze / ábowiem będźie zápłátá ſpráwám wáſzym.
- Gdy tedy vſłyſzáł Azá ſłowá ty / y prorocthwo Obedá Proroká / vmocnion ieſt / y wyrzućił z pośrzod wſzythkiey źiemie Iudſkiey y z Beniámińſkiey obrzydłoſći / y z miáſt ktore był pobráł ná gorze Efráim / á opráwił Ołtárz Páńſki kthory był przed Sienią Páńſką.
- Zebráł potym wſzytek lud z Iudy y z Beniáminá / y przychodnie ktorzy byli z Efráim / z Mánáſse / y z Symeon: Abowiem ich było bárzo wiele z Izráelá vćiekło do niego / widząc iż z nim był Pán Bog iego.
- Tedy ſię zebráli do Ieruzálem mieſiącá trzećiego roku piętnáſthego zá Krolowániá Azy.
- Y ſpráwowáli Pánu ofiáry dniá onego z łupow ktore byli przygnáli / wołow ſiedḿſet / á owiec ſiedḿ tyſięcy.
- Y weſzli w przymierze tákowe / iż mieli ſzukáć Páná Bogá oycow ſwoich ze wſzythkiego ſercá / y ze wſzytkiey duſze ſwoiey.
- A ktory by kolwiek nie ſzukáł Páná Bogá Izráelſkiego áby był zábit / od námnieyſzego áż do náwięcżſzego / od mężá áż do niewiáſty.
- Y przyſięgli Pánu głoſem wielkim / z krzykiem / z trąbámi / y z kornety.
- A weſelił ſię wſzytek lud Iudſki z oney przyſięgi / ábowiem ze wſzytkim ſercem ſwem przyſięgáli / á ze wſzytką wolą ſwą ſzukáli go y náleźli / y dáł im Pán odpocżynienie ze wſząd.
-
*
Nád to Krol Azá Mááchę mátkę ſwą złożył z páńſtwá / ábowiem byłá vcżyniłá báłwáná w gáiu / y pokruſzył Azá onego iey báłwáná / y ſpálił v potoká Cedron.
- Ale Káplic nie popſowáno w Izráelu / á wſzákoż ſerce Azy było doſkonáłe po wſzytki dni iego.
- Wnioſł potym do Domu Páńſkiego rzecży poſlubione od oycá ſwego y rzecży kthore też on ſám poſlubił / śrebro / złoto / y nácżyniá.
- A nie byłá wálká áż do trzydźieſtego y piąte° roku zá krolowániá Azy.
Kápitułá 16.
¶ 2. Azá iż ſobie przyzwáł ná pomoc Krolá Syriyſkiego.
7. Winuie go o tho Prorok.
12. Rozniemogſzy ſię nádźieię ſwą pokłádá w lekárzách.
13. Smierć iego.
- Roku trzydźieſtego y ſzoſte° krolowániá Azy ćiągnął Báázá Krol Izráelſki przećiwko Iudźie / y zbudowáł Ráme / thák iż żádnemu nie dopuſćił wnidź áni wynidź do Azy Krolá Iudſkiego.
- Tedy Azá wźiął śrebro y złotho z ſkárbu Domu Páńſkiego / y z domu Krolewſkiego / á poſłáł ie do Benádádá Krolá Syriyſkiego ktory mieſzkáł w Dámáſzku opowiedáć mu.
- Ieſt przymierze miedzy mną y miedzy tobą / miedzy oycem mym y miedzy oycem twoim / otoć ſzlę śrebro y złoto / idźże á złáḿ przymierze twe z Báázą Krolem Izráelſkim áby odćiągnął ode mnie.
- Y vſłucháł Benádád Krolá Azy / á poſłáł hetmány ſwe ktore miáł do miáſt Izráelſkich / y poborzył Ahion Dán / Abelmáim / y wſzytki miáſtá obronne w Neftáli.
- To gdy vſłyſzáł Báázá przeſtháł budowáć Rámy y oney ſwey zácżętey roboty.
- Tedy Krol Azá wźiąwſzy z ſobą wſzytek lud Iudſki / pobráł kámienie w Rámie / y drzewo ktorym budowáł Báázá / á pobudowáł z niego Gábáá y Másfá.
- Támże onego cżáſu przyſzedł Hánáni Widzący do Krolá Iudſkiego á powiedźiáł mu / Iżeś vfáł Krolowi Syriyſkiemu / á nie vfáłeś Pánu Bogu twemu / á dlá tegoż woyſko Krolá Syriyſkiego nie prźiydźie w ręce twoie.
-
*
Izáż Etyopcżykow y Libiycżykow nie było więcey / kthorzy z ſobą mieli bárzo wiele wozow y iezdnych á wżdy kiedyś Pánu vfáł podáł ći ie w ręce twoie.
- Abowiem ocży Páńſkie przepátruią wſzytkę źiemię / áby ſię okázáł być możnym v tych
¤
ktorzy przy nim z práwem ſercem zoſtháwáią: Głupieś w tym ſobie pocżął / á przethoż potym prźiydą ná ćię wálki.
- Tedy Azá rozgniewáł ſię ná widzącego / y dáł go do więźieniá / bo ſię był przećiw niemu obruſzył o thę rzecż: Tegoż cżáſu Azá vćiſkáł niektore z ludu.
- Ale ſpráwy pierwſze y poślednieyſze Azy / nápiſáne ſą w Kſięgách krolow Iudſkich y Izráelſkich.
- Potym roku trzydźieſtego dźiewiątego Krolowániá ſwego rozniemogł ſię Azá ná nogi ſwoie / á niemoc iego byłá bárzo ćięſzká / A wſzákoż w oney chorobie ſwey nie ſzukáł Páná ále lekárzow.
- A ták záſnął Azá z oycy ſwemi / á vmárł roku cżterdźieſtego y pierwſzego pánowániá ſwego.
- Y pogrzebion ieſt w iednym z grobow ſwych kthore ſobie pokopáł w mieſćie Dáwidowym: Y położono go ná łożu iego / ktore było nápełniono rzecżámi wonnemi / y rozmáitemi máſćiámi ſpráwionemi Aptekárſką robotą / y ſpálili go bárzo wielkim ogniem.
Kápitułá 17.
¶ 1. Iozáfáth dufáiąc Pánu.
5. Rozmnożon ieſt w bogáctwách y w ſłáwie / y w zácnoſći.
6. Wyrzucá báłwochwálſtwo.
7. Stárá ſię iákoby lud był náucżon zákonu.
11. Bierze hołd od cudzoźiemcow.
13. Miáſtá iego obronne y rycerſtwo.
- Po nim thedy Krolowáł Iozáfát ſyn ie° / á zmocnił ſię przećiw Izráelowi.
- Y oſádźił ſłużebne po wſzytkich miáſtách obronnych Iudſkich / oſádźił też y źiemię Iudſką ſłużebnemi / tákże y miáſtá Efráimſkie ktore pobráł oćiec iego.
- A był Pán z Iozáfáthem / przeto iż chodźił drogámi
A
pierwſzemi Dáwidá oycá ſwego / á
B
nie ſzukáł Báálow.
A
Tho ieſt poki ſię ieſzcże nie dopuſćił cudzołoſtwá.
B
Tho ieſt nie ſzukáł wſpomożeniá v báłwánow.
- Ale ſzukáł Páná Bogá oycow ſwoich chodząc w roſkázániu iego / á nie wedle ſpráw Izráelſkich.
- Y vtwierdźił Pán Kroleſtwo w ręku iego / á wſzyſcy z Iudy dáwáli dáry Iozáfáthowi / ták iż był ſłáwnym w bogáctwách y w zácnoſći.
- Nád tho ſerce iego vtwierdzone ieſt w drogách Páńſkich / y poborzył Káplice y gáie święcone w Iudźie.
- Potym roku trzećiego zá Krolowániá ſwego poſłáł Kſiążętá ſwoie / Bencháilá / Obádyáſzá / Zácháryáſzá / Náthánáelá / y Micheáſzá / áby vcżyli w mieśćiech Iudſkich.
- A przy nich Lewity / Semeiáſzá / Náthániáſzá / Zábádyáſzá / ktemu Aſáelá / Semirámothá / Ionátháná / Adoniáſzá / Thobiáſzá / y Thobádoniáſzá / á przy nich theż Eliſámá y Iorámá Kápłány.
- A ták vcżyli w Iudźie máiąc z ſobą kſięgi zákonu Páńſkie° / obchodząc wſzytki miáſtá Iudſkie vcżyli lud.
- Y dlá thego był ſtrách Páńſki ná wſzytki Kroleſtwá źiemie ktore były około Iudy ták iż żáden nie ſmiáł wálcżyć przećiw Iozáfáthowi.
- A przynoſili Filiſthyni Iozáfátowi vpominki y dáń śrebrá / Arábcżycy też dáwáli mu bydłá ſkopow ſiedḿ thyſięcy y ſiedḿ ſet / á kozłow ſiedḿ tyſięcy y ſiedḿ ſet.
- A ták Iozáfát tym ſię więcey wzbiiáł ku gorze / á pobudowáł w Iudźie páłáce y miáſtá obronne.
- A wiele prácey podiął około miáſt Iudſkich / máiąc w Ieruzálem wielki pocżet ludu rycerſkiego.
- A tháć ieſt licżbá ich wedle domow oycow ich: W Iudźie Hethmáni woyſká / Adná Kſiążę kthory miewáł w ſwym porucżeńſtwie trzy kroć ſto tyſięcy ludu rycerſkiego.
- Po nim Iohánán Hetmán / z ktorym bywáło dwieſćie y ośḿdźieſiąt tyſięcy.
- Po nim Amázyáſz ſyn Zechry / ktory ſię był dobrowolnie ofiárowáł Pánu / á then miewáł dwá kroć ſto tyſięcy ludu rycerſkiego.
- Przytym z ſynow Beniáminowych cżłowiek wálecżny Eliádá / w ktorego porucżeńſtwie było dwá kroć ſto tyſięcy ludu zbroynego z łuki y z thárcżámi.
- Po nim Iozábád / z ktorym bywáło ſto y ośḿdźieſiąt tyſięcy ludu gotowego ku boiowi.
- A ćić ſłużyli Krolowi oprocż tych ktore był Krol oſádźił po wſzytkich mieſćiech obronnych Iudſkich.
Kápitułá 18.
¶ 1. Iozáfát ſpowinowáćił ſię z Achábem.
3. Rádá ich o ćiągnieniu przećiw Rámot Gáláádſkiemu.
5. Cżtery ſtá Prorokow fáłſzywych rádzą áby tám ćiągnęli.
16. Micheáſz ſám iedno zbrániá tego y opowiedá ich nieſzcżęſćie.
23. Wźiął zá to policżek od Sedekiáſzá / y wrzucon ieſt do ćiemnice.
29. Proroctwo ſię iego ſpełniło.
- Y miáł Iozáfát doſyć bogáctwá y wielką ſłáwę / á ſpowinowáćił ſię z Achábem.
-
*
Tedy po kilku lát iecháł ku Achábowi do Sámáryey / á Acháb nábił bárzo wiele owiec y wołow dlá niego / y dlá ludu kthory z nim był / y námáwiáł go áby z nim ćiągnął do Rámoth Gáláádſkiego.
- Y rzekł Acháb Krol Izráelſki do Iozáfáthá Krolá Iudſkiego / A nie poćiągnieżże ze mną do Rámot Gáláádſkiego: A on mu odpowiedźiáł / Wſzákechmy obádwá iáko ieden / á lud thwoy iáko y lud moy z tobą poydźiem ná woynę.
- Ktemu ieſzcże rzekł Iozáfáth Krolowi Izráelſkiemu / Proſzę rádźże ſię dźiś ſłowá Páńſkiego.
- A ták Krol Izráelſki zebráł cżteryſthá mężow prorokow / y mowił do nich / Y mámyż ćiągnąć do Rámot Gáláádſkiego wálcżyć cżyli niecháć: A oni odpowiedźieli / ćiągni / Abowiem podá ie Bog w ręce krolewſkie.
- Rzekł pothym Iozáfát / Ieſtli tu ieſzcże ktory Prorok Páńſki ábychmy go też ſpytáli:
- Tedy rzekł Krol Izráelſki do Iozáfáthá / Ieſtći tu mąż ieden przez ktorego możemy Páná pytáć / lecż go iá mám w nienáwiſći / bo mi nic dobrego nie prorokuie iedno záwżdy wſzytko złe: A tenći ieſt Micheáſz ſyn Iemle: Ná to rzekł Iozáfáth / Nie mowże ták Krolu.
- A ták Krol Izráelſki przyzwáł iednego z komornikow y rzekł mu / Káż rychło przydź Micheáſzowi ſynowi Iemle.
- A Krol Izráelſki y Iozáfát Krol Iudſki ſiedźieli obádwá ná ſtholicách ſwych oblecżeni w ſzáty: A ſiedźieli ná niekthorym plácu v brány Sámáryey / kędy wſzyſcy Prorocy prorokowáli przed nimi.
- Y vcżynił był ſobie Sedekiáſz ſyn Chánááná rogi żelázne / á mowił / Ták powiedá Pán / Tymi będźieſz tłukł Syryány áż ie wytráćiſz.
- Toż y ini wſzyſcy prorocy prorokowáli mowiąc / Ciągni do Rámoth Gáláádzkie° á poſzcżęſćić ſię / ábowiē ie podá Pán w ręce Krolewſkie.
- Ale poſeł ktory był ſzedł áby przyzwáł Micheáſzá mowił do niego tymi ſłowy / Oto wſzyſcy prorocy zgádzáią ſię ná iedno ſłowo / iednoſtáynemi vſty winſzuiąc ſzcżęſćiá Krolowi / A przethoż ćię proſzę ábyś ſię z nimi zgodźił ná iedno ſłowo opowiedáiąc mu co dobrego.
- Thedy rzekł Micheáſz / Swiádkiem mi ieſt Pán / że cokolwiek mi roſkáże Bog moy to mowić będę.
- A przetoż gdy przyſzedł do Krolá / rzekł Krol kniemu / Micheáſzu mámyli ćiągnąć ná wálkę do Rámoth Gáláádſkiego cżyli niecháć: A on odpowiedźiáł / Ciągnićie á poſzcżęśći ſię wám / y będą wám podáni w ręce wáſze.
- Ale Krol rzekł ku niemu / Azáż iá pierwſzy kroć ćiebie poprzyſięgám ábyś mi nie powiedáł iedno práwdę w imię Páńſkie.
- Tedy on odpowiedźiáł / Widźiáłem wſzytki Izráelithy roſproſzone po gorách iáko owce ktore niemáią páſterzá: Y rzekł Pán / Niemáią ći pánow / niecháyże ſię káżdy wroći w pokoiu do domu ſwego.
- Y rzekł Krol Izráelſki do Iozáfáthá / Izáżemći nie powiedźiáł że mi nic dobrego prorokowáć nie miáł / iedno wſzytko złe:
- Ale on rzekł powtore / Przethoż ſłucháyćie ſłowá Páńſkiego / Widźiáłem Páná ſiedzącego ná ſtolicy iego / y wſzytek záſtęp niebieſki ſtoiący po práwey y po lewey ſtronie iego.
- Y rzekł Pán / Kto zwiedźie Achábá Krolá Izráelſkie° áby ćiągnął ná ſwoy vpádek do Rámoth Gáláádſkiego / Tedy ieden mowił ták á drugi inák.
- Wyſzedł potym duch niekthory y ſtánął przed Pánem y rzekł / Iá go zwiodę / A Pán rzekł ku niemu / W cżymże:
- A on odpowiedźiáł / Poydę y będę kłámliwem duchem w vſćiech wſzytkich prorokow iego: A thák Pán rzekł / Zwiedźieſz y wygráſz / Idźże á vcżyń ták.
- A przeto oto teráz podáł Pán duchá kłámliwego w vſtá tych prorokow twoich / á powiedźiáł Pán nieſzcżęſćie twoie.
- Zátym Sedekiáſz ſyn Chánááná przyſtąpiwſzy dáł Micheáſzowi policżek mowiąc / A kthorąż drogą odſzedł Duch Páńſki ode mnie áby mowił z tobą:
- Ktoremu odpowiedźiáł Micheáſz / Oto ty oglądáſz ná on cżás gdy będźieſz kryiąc ſię vćiekáł z komory do komory.
- A ták Krol Izráelſki rzekł / Weźmićie Micheáſzá á odwiedźćie go do Amoná ſtároſty mieſckiego / y do Ioáſá ſyná Krolewſkiego.
- Y powiedzćie / Ták roſkázáł Krol ábyſćie tego wſádźili do ćiemnice / á kármili go trochą chlebá y throchą wody áż ſię Krol wroći w pokoiu.
- Thedy rzekł Micheáſz / Ieſliże ſię wroćiſz w pokoiu thedyć Pán nie mowił przez mię: A nád tho rzekł / Słucháyćież tego wſzyſcy ludźie.
- Ciągnął tedy Krol Izráelſki y Iozáfát Krol Iudſki do Rámoth Gáláádſkiego.
- Y rzekł Krol Izráelſki ku Iozáfáthowi / Odmienię ſię iá y poydę ku bitwie / ále ſię ty vbierz w ſzáty ſwe: Tákże ſię odmienił Krol Izráelſki y potym zwiedli bitwę.
- A Krol Syriyſki roſkázáł był hetmánom ſwym kthorzy byli nád iezdą ták mowiąc / Nie potykáyćie ſię áni z máłym áni wielkim / iedno tylko z Krolem Izráelſkim.
- Y vyzráwſzy oni Hetmáni iezdnych Iozáfátá rzekli / Tenći ieſt krol Izráelſki: Y obroćili ſię przećiwko niemu áby ſię z nim potykáli / Ale Iozáfáth záwołáł / á Pán go rátowáł / y odegnáł ie Bog od niego.
- A obácżywſzy hetmáni iż nie tho był Krol Izráelſki / wroćili ſię od niego.
- A niektory cżłowiek wyćiągnąwſzy łuk ſwoy / z trefunku ránił Krolá Izráelſkiego miedzy nity y páncerz: A on rzekł woźnicy ſwemu / Náwroć á wywieź mię z woyſká boćiem ieſt ránion.
- Y byłá ſrogá bitwá dniá onego / á Krol Izráelſki ſtáł proſto ná woźie przećiwko Syryicżykom áż do wiecżorá / á w ten cżás gdy ſłońce záchodźiło vmárł.
Kápitułá 19.
¶ 1. Iozáfáth sfukán od Proroká iż ſię ſpowinowáćił z Achábem.
4. Przywodźi lud do Páná.
5. Vſtáwuie Sędźie.
8. Y Lewity.
9. Náucżá y nápominá ie ku boiáźni Páńſkiey.
- Tedy Iozáfáth Krol Iudſki wroćił ſię w pokoiu ku domowi ſwemu do Ieruzálem.
- Przećiwko ktoremu wyſzedł Iehu ſyn Hánánie° widzący y rzekł ku niemu / Izáliś miáł ſłuſznie pomágáć niepobożnemu / á miłowáć thy ktorzy nienáwidzą Páná: á dlá tegoż nád tobą ieſt gniew Páńſki.
- Ale ſpráwy dobre náleźione ſą w tobie przeto iżeś porąbáł gáie ſwięcone co były w źiemi / á zgothowáłeś ſerce ſwe ábyś ſzukáł Bogá.
- A ták Iozáfáth mieſzkáł w Ieruzálem / á wroćiwſzy ſię ſzedł w drogę miedzy lud od Berſebá áż do gory Efráim / áby ie záſię przywiodł do Páná Bogá oycow ſwoich.
- Y poſthánowił ſędźie w źiemi po wſzytkich miáſtách Iudſkich obronnych y po inych miáſtecżkách.
- Rzekł potym do ſędźiow / Bácżćież co máćie cżynić / ábowiem nie záſiádáćie ná ſądźie ludzkim / ále ná Páńſkim / ktory będźie z wámi przy ſpráwách ſądu.
- A przetoż teráz niecháy będźie miedzy wámi boiáźń Páńſká / ſtrzeżćież tego y ták ſię ſpráwuyćie / ábowiem niemáſz złoſći w Pánu Bogu náſzym
*
áni brákuie oſobámi / áni bierze dárow.
*
W.5.Mo.10.v.17.
Iob.34.v.19.
Eklezy.35.v.15.
Dźiei.10.v.34.
Rzym.2.v.11.
Gálá.2.v.6.
Efes.6.v.9.
Kolos.3.v.26.
1.Piotr.1.v.17.
- Tákże y w Ieruzálem poſtánowił Iozáfát z Lewitow y z kápłánow / y z przednieyſzych domow Izráelſkich dlá ſądow Páńſkich / y dlá ſpráw iego: A ták ſię wroćili do Ieruzálem.
- Tedy im roſkázáł mowiąc / Tákże ſię ſpráwuyćie z boiáźnią Páńſką w wierze y w doſkonáłym ſercu.
- A wſzytki ſpráwy ktore przed wás przychodźić będą od bráćiey wáſzey / kthorzy mieſzkáią w mieſćiech ſwoich /
A
ták około morderſtwá iáko około zákonu y przykázániá / y około vſtáw y ſądow / A będźiećie ie nápomináć áby nie wyſtępowáli przećiwko Pánu / áby nie przyſzedł gniew ná wás y ná bráćią wáſzę: Ták tedy cżynić będźiećie á nie zgrzeſzyćie.
A
W Zydowſkim ſtoi miedzy krwią y krwią / to ieſt ieſliby ſię morderſtwo ſtáło vmyſlnie ábo z trefunku.
- A oto y Amáryáſz náwyżſzy Kápłán będźie miedzy wámi we wſzytkich ſpráwách Páńſkich / y Zábádyáſz ſyn Izmáelow / Kſiążę domu Iudſkiego we wſzech ſpráwách krolewſkich / A Lewithowie też będą przełożonemi miedzy wámi: Bądźćie tedy ſercá dobrego á ták ſię ſpráwuyćie / á Pán będźie z tym ktory dobrze cżynić będźie.
Kápitułá 20.
¶ 3. Iozáfát boiąc ſię Ammonitow modli ſię Pánu.
14. Poćieſzon ieſt od proroká.
20. Iozáfát vpomináiąc lud ku boiáźni Bożey.
22. Otrzymáwá zwyćięſtwo nád Ammonity y Moábitámi kthorzy ſię ſámi pobili.
30. Cżás przez ktory Krolowáł y ſpráwy ie°.
- Potym Moábitowie y Ammonitowie / á z nimi też niekthorzy ozywáiący ſię Ammonitámi ćiągnęli przećiw Iozáfátowi ná woynę.
- Y przyſzto á opowiedźiáno Iozáfáthowi w ty ſłowá / Bárdzo wielkie woyſko przyſzło przećiw tobie z zá morzá y z Syryey / á oto ſię położyli w Házázonthámár / kthore ieſt w Engáddy.
-
A
Vlękł ſię tedy Iozáfát / á vdáł ſię áby ſzukáł Páná / y zápowiedźiáł poſt po wſzytkim Iudźie.
A
Z tąd ſię okázuie iáki ſtrách przychodźi ná wierne / Abowiem ieſt im iáko pobudká kthorym ſię pobudzáią á ocucáią ku wzywániu wſpomożeniá Bożego / á vdáwáią ſię ſámi wſzyſcy z mocnym vfániem do niego / á záſię tákowy ſtrách niewierniki przypądzá iż ſzukáią rátunku w ſwey mądroſći y dowćipie / ábo wpádáią ná oſtátek w roſpácż.
- Y zebráli ſię mężowie Iudſcy áby ſzukáli Páná / y ze wſzythkich miáſt Iudſkich zeſzli ſię wzywáć Páná.
- Tedy ſtánął Iozáfáth w zgromádzeniu Iudy y Ieruzálem / w domu Páńſkim przed nową ſienią.
- Y mowił / O Pánie Boże oycow náſzych / izáli nie ty ieſteś ſám Bog ná niebie / á pánuieſz nád wſzemi kroleſtwy národow / y w ręku twoich ieſt moc y możnoſć / á nie ieſt ten coby ſię mogł tobie ſprzećiwić:
- Izáli nie ty Pánie Boże náſz wypędźiłeś obywátele tey źiemie przed ludem thwym Izráelſkim / y podáłeś ią potomſtwu Abráhámá przyiáćielá twego ná wieki:
- A dlátegoż mieſzkáli w niey / y zbudowáli tobie w niey Mieſce ſwięte y imieniowi twemu ták mowiąc.
-
*
Ieſliby ná nás przyſzło nieſzcżęſćie miecż pomſty / ábo powietrze / ábo głod / á ſtániemy przed Domem tym y przed tobą / gdyż thu ieſt w nim imię twoie / á záwołámy do ćiebie w vtrápieniu náſzym / tedy nás wyſłucháſz y wybáwiſz.
- Otoż teráz Ammonitowie y Moábitowie y gorá Seir
†
/ przez ktoreś ty nie dopuſćił przeydź Izráelithom gdy ſzli z źiemie Egiptſkiey / ále ie minęli á nie wytráćili ich.
- Otoż nám to theráz oddáwáią / gdyż przyſzli áby nás wyrzućili z dźiedźictwá twego ktoreś nám dáł práwem dźiedźicżnem.
- Boże náſz / izáż ich niebędźieſz ſądźił / ábowiem w nás niemáſz żádney mocy przećiw tákowey wielkoſći ktorá przyſzłá przećiwko nám / áni wiemy co cżynić mámy / iednoż ocży náſze wznoſiemy do ćiebie.
- A wſzytek lud z Iudy ſtáł przed Pánem / dźiátecżki ich żony ich / y ſynowie ich.
- Thedy Iáháźyel ſyn Zácháryáſzow ſyná Bánáie / ſyná Iáhielá / ſyná Máthánie / Lewithá z ſynow Azáfátowych / ná ktore° przyſzedł Duch Páńſki w pośrod zgromádzeniá.
- Rzekł / Słucháyćie teráz wſzytcy ludźie Iudſcy y mieſzcżánie z Ieruzálem y ty Krolu Iozáfáćie: Ták wám powiedá Pán / Nieboyćież ſię wy áni ſię lękáyćie przed ták wielkiemi woyſki bo to nie wáſzá wálká ále Bożá.
- Iutroż ſię ruſzćie przećiwko nim / boć ſię będą ſpuſzcżáć z gory Sys / y náydźiećie ie ná końcu potoká przećiw puſzcży Ieruel.
- A nie wy tám będźiećie wálcżyć / ále ſię záſtánowćie y ſtoyćie á vyrzyćie wybáwienie Páńſkie nád wámi / O Iudá y Ieruzálem nie boy ſię áni ſię lękáy / iutroż wyćiągnićie przećiwko nim / á Pán będźie z wámi.
- Tedy ſię kłániáł Iozáfáth áż do ſámey źiemie / á wſzytek lud Iudſki y mieſzcżánie z Ieruzálem pádáli przed Pánem chwáląc go.
- A wſtáwſzy Lewitowie z ſynow Kááthowych / y z ſynow Korego chwálili Páná Bogá Izráelſkiego głoſem wielkim ná wyſokoſći.
- Tedy ráno wſtáwſzy ćiągnęli ná puſzcżą Thekuá / á gdy wyćiągnęli ſtánął Iozáfáth y rzekł / Słucháy mię Iudá y mieſzcżánie Ierozolimſcy / Wierzćie w Páná Bogá wáſzego / á bądźćie ſercá dobrego / wierzćież prorokom iego / á będźie ſię wám ſzcżęſćiło.
- A ták tedy wſzedſzy w rádę z ludem poſthánowił ſpiewáki Pánu kthorzy go chwálili z ochędoſtwem ſwiętym gdy wychodźili przed zbroynemi temi ſłowy / Chwálćie Páná gdyż ieſt ná wieki miłoſierdźie iego.
- Ná ten cżás gdy pocżęli z wielkim głoſem y z chwáłą śpiewáć / thedy Pán obroćił iedny przećiw drugim Ammonity / Moábithy / y obywátele gory Seir ktorzy ćiągnęli przećiw Iudźie że ſię ſámi pomordowáli.
- Abowiem powſtáli Ammonitowie y Moábithowie przećiwko obywátelom gory Seir / áby ie wytráćili y wygłádźili / A gdy iuż do końcá poráźili ony co mieſzkáli w Seir / oborzył ſię ieden przećiw drugiemu / á ták ſie ſpołecżnie pobili.
- A gdy oni z Iudy przyſzli do Másfá ktore ieſt ná puſzcży / poyrzáwſzy ná onę wielkoſć widźieli á ono trupi leżeli po źiemi ták iż żáden nie vſzedł.
- Przetoż Iozáfáth przyſzedł y lud iego áby pobráli łupy ich / y náleźli bárzo wielkie bogácthwá przy nich / ſzáty y koſztowny ſprzęt / ktore miedzy ſię rozebráli / á przez trzy dni ony łupy biorąc wſzytkich zánieść nie mogli / ábowiem ich było bárzo wiele.
- Potym cżwártego dniá zebráli ſię w dolinie Beráchá / Abowiem iż tám chwálili Páná / dlá thego mieyſcu onemu dáli imię doliná Beráchá áż do tego cżáſu.
- Y wroćił ſię wſzytek lud Iudſki y z Ieruzálem / y Iozáfáth przed nimi / á iecháli do Ieruzálem z rádoſćią / ábowiem ie był Pán vweſelił nád nieprzyiáćioły ich.
- Thedy wiecháli do Ieruzálem z ſkrzypicámi / z hárfámi y z trąbámi do Domu Páńſkiego.
- Y przyſzedł ſtrách Boży ná wſzytki Kroleſtwá źiemie / gdy vſłyſzeli iż Pán wálcżył przećiw nieprzyiáćiołom Izráelſkim.
- Zoſtáło thedy w pokoiu Kroleſtwo Iozáfáthowe / á dáł mu odpocżynienie Bog iego ze wſząd.
- A ták Krolowáł Iozáfáth nád Iudą / á miáł trzydźieſći y pięć láth gdy Krolowáć pocżął / á przez dwádźieſćiá y pięć lát Krolowáł w Ieruzálem / A imię mátki iego było Azubá corká Seláhi.
- Y chodźił drogą Azy oycá ſwoiego / nie vchyláiąc ſię z niey / á cżyniąc wſzytko co ſię iedno Pánu podobáło.
- A wſzákoż
B
káplice nie były poborzone / y ieſzcże był lud nie zgothowáł ſercá ſwego ku Bogu oycow ſwoich.
B
Wyżſzey. Kápit. 17.v.6. piſze iż Iozáfáth poborzył káplice iákoż to byłá práwdá / Ale báłwochwálſthwo y chwáłá zmyſloná ták ſię były w korzeniły miedzy tym ludem iż nie mogł temu doſyć vcżynić áby byli ieſzcże niekthorzy błędźić nie mieli nápráwuiąc mieyſcá poborzone.
- Wſzytki też ine ſpráwy Iozáfátowe ták pierwſze iáko y poſlednieyſze ſą wpiſáne w Kſięgi Iehu ſyná Hánániego / o ktorym ieſt wzminká w Kſięgách Krolow Izráelſkich.
- Pothym Iozáfáth Krol Iudſki wźiął towárzyſtwo z Ochozyáſzem Krolem Izráelſkim / kthorego ſpráwy były niepobożne.
- A dlá tego ſię był z nim ſtowárzyſzył áby zbudowáł okręty kthore by chodźiły do Thárſys / y budowáli ony okręty w Aſyongáber.
- Ale Eliezer ſyn Dodáu z Máreſy prorokowáł przećiw Iozáfáthowi ták mowiąc /
C
Iżeś ſię ſtowárzyſzył z Ochozyáſzem / przeto Pán roſypáł ſpráwy twe: Y połámáne ſą okręty / á nie mogły idź do Thárſys.
C
Pán ſię thym brzydźi w wiernych gdy wchodzą w przymierze y w towárzyſthwo z báłwochwálcy y z ludźmi niepobożnemi.
Kápitułá 21.
¶ 1. Smierć Iozáfáthowá.
3. Iorám po nim Krolem zoſtáł.
4. Ktory pozábiiáł bráćią ſwą.
6. Y vdáł ſię ná báłwochwálſtwo.
11. Y lud w nie przywiodł.
16. Skárán zá to.
18. Smierć y ſromotny pogrzeb iego.
- Potym záſnął Iozáfáth z oycy ſwemi / á pogrzebion ieſt z nimi w mieſćie Dáwidowym / y krolowáł po nim Iorám ſyn iego.
- A miáł bráćią ſyny Iozáfáthowe / Azáryáſzá / Iáhielá / Zácháryáſzá / Azáryáſzá / Micháelá / y Sáfátyáſzá / á ćić wſzyſcy byli ſynowie Iozáfáthá Krolá
A
Izráelſkiego.
A
Niekiedy Izráel rozumie ſię o wſzytkim pokoleniu Izráelſkiem / á niekiedy o dźieſięćiorgu / á niekiedy tylko o dwoygu / á dlá tegoż thu Krolá Iudſkiego názywá Krolem Izráelſkim iż on też był Krolem ſynow Izráelſkich / tho ieſt pokoleniá Iudy y Beniáminá.
- Ktorym był dáł oćiec ich vpominki wielkie ſrebrá y złotá / y rzecży koſztownych / y z miáſty obronnemi w Iudźie / A Kroleſthwo oddáł Iorámowi iáko pierworodnemu.
-
*
A ták gdy Iorám náſtáł ná kroleſtwo po oycu ſwoim / y gdy ſię iuż zmocnił pomordowáł bráćią ſwą / y niektore z przednieyſzych w Izráelu.
- Ná ten cżás Iorám miáł trzydźieſći y dwie lećie gdy pocżął krolowáć / á Krolowáł ośḿ lát w Ieruzálem.
- Y chodźił drogámi Krolow Izráelſkich / ták iáko ſię ſpráwowáł dom Achábow: Abowiem miáł zá żonę corkę Achábowę / y dopuſzcżáł ſię złoſći przed Pánem.
-
†
Ale Pán niechćiáł wywroćić domu Dáwidowego dlá przymierzá kthore był z nim vcżynił / y iáko mu przyrzekł że mu miáł dáć
B
ſwiátłoſć y ſynom iego po wſzytki dni.
B
Przez świátłość rozumie Kroleſtwo kthore miáło trwáć áż do przyſćiá Páná Kryſtuſowego.
†
2.Sámue.7.v.12.
- Zá iego cżáſow odſtąpili od niego Edomcżycy / niechcąc być poddánemi w Iudźie / á poſtánowili nád ſobą Krolá.
- Tedy Iorám z Hetmány ſwemi / y ze wſzythką iezdą ruſzywſzy ſię w nocy poráźił Edomcżyki / ktorzy go byli obtocżyli y z hetmány iezdnych.
- A ták Edomcżycy odſtąpili go / y niebyli pod mocą iego áż y do dniá tego: Tegoż też cżáſu odſtąpiło y Lobná áby nie było pod roſkázowániem iego / przeto iż był opuſćił Páná Bogá oycow ſwoich.
- A on był pobudowáł Káplice ná gorách Iudſkich / á przywiodł w
C
cudzołoſtwo mieſzcżány Ierozolimſkie / y przywiodł Iudę do tego.
C
Thu cudzołoztwem názywá báłwochwálſtwo okázuiąc to iż ono ieſt we wnęthrznym cudzołożeniem od práwdźiwey chwáły Bożey.
- Tedy przynieſiono liſty od Eliáſzá Proroká do niego w thy ſłowá / Tákći powiedá Pán Bog Dáwidá oycá twoiego / przetho iżeś nie chodźił drogámi Iozáfátá oycá twoiego / y drogámi Azy Krolá Iudſkie°.
- Aleś chodźił drogą Krolow Izráelſkich / á przywiodłeś ku cudzołoſtwu Iudę y mieſzcżány Ierozolimſkie / ták iáko ſię cudzołożył y dom Achábow / nád to ieſzcże pomordowáłeś bráćią ſwą z domu oycá twoiego lepſze niźliś ſám.
- Otoż Pán dopuſći káránie wielkie ná lud twoy y ná ſyny twoie / ná żony twe / y ná wſzythkę máiętność twoię.
- Ná ćię też prźiydą niemocy rozmáithe / á ćięſzkie bolenie wnętrzá / áż przed boleſćią będą z ćiebie pádáć trzewá twoie ná káżdy dźień.
- A ták Pán pobudźił przećiw Iorámowi ſerce Filiſtynow y Arábcżykow / kthorzy byli o gránicę z Etyopcżyki.
- Ktorzy ruſzywſzy ſię do źiemie Iudſkiey wtárgnęli w nię / y pobráli wſzytki máiętnoſći ktore náleźli w domu Krolewſkim / ktemu ſyny iego y żony iego / ták iż nie oſtáł z ſynow iego iedno
D
Ioácház námnieyſzy.
D
Tego Ioácházá troiákim názywáno imieniem / Bo w thym drugim kápitulum w pierwſzym wierſzu názywá go piſmo Ochozyáſzem / á záſię w ſzoſtym wierſzu tegoż Kápitulum názywá go Azáryáſzem.
- A po wſzytkim thym záráźił go Pán niemocą ná wnętrzu iego / ktorá nie mogłá być vlecżoná.
- Potym po niemáłym cżáſie / á zwłáſzcżá gdy wychodźiły oſtáthecżne dwie lećie / wypłynęły z niego wnętrznoſći iego z boleſćią / y vmárł w niemocách ćięſzkich / á lud iego nie vcżynił mu pogrzebu z ſpáleniem iáko
E
przodkom iego.
E
To ieſt iáko ſpráwowáli pogrzeb Aźie / O cżym pátrz wyżſzey Káp. 16.v.14.
- A miáł ná ten cżás gdy Krolowáć pocżął trzydźieſći y dwie lećie / á ośḿ lát krolowáł w Ieruzálem / á zſzedł z tego świátá ták iż go nikt nie żáłowáł / y pogrzebion ieſt w mieśćie Dáwidowym / ále nie w grobiech Krolewſkich.
Kápitułá 22.
¶ 1. Ochozyáſz náſtáł ná Kroleſtwo po Iorámie.
3. Wzruſzył Páná ku gniewu złoſćiámi ſwemi.
5. Stowárzyſzył ſię z Krolem Izráelſkim.
7. A táć byłá przycżyná zginieniá iego.
8. Bo go Iehu zámordowáł.
10. Atáliá poſiádłá Kroleſtwo y wſzytko potomſtwo Krolewſkie wytráćiłá.
11. Oprocż Ioáſá ktorego ſioſtrá przekryłá.
-
*
Tedy mieſzcżánie Ierozolimſcy obráli Krolem Ochozyáſzá ſyná iego námnieyſzego po nim / ábowiem wſzytki pierwſze pobiło było woyſko kthore przyſzło było z Arábcżyki do woyſká onego / A Krolowáł Ochozyáſz ſyn Iorámá krolá Iudſkiego.
- A ná ten cżás było Ochozyáſzowi
A
cżterdźieſći y dwie lećie gdy pocżął krolowáć / á tylko ieden rok krolowáł w Ieruzálem: A imię mátki iego było Atháliá corká Amry.
A
Thu ieſt bárzo wielká roznicá / ábowiem ná końcu przeſzłego Kápit. piſáno / iż Iorámowi gdy Krolowáć pocżął było ná then cżá trzydźieſći y dwie lećie á tylko ośḿ lát był ná Kroleſthwie / ktore wſzytki látá w iedno zebráwſzy nie byłoby ie° wieku więcey iedno cżterdźieſći lát / Tu záſię w tym Kápi. piſze / iż Ochozyáſzowi było. 42. lećie gdy krolowáć pocżął / A thák zdáłoby ſię tho komu iż ſyn był ſthárſzy niż oćiec / Gdyż w 2. Kſię. Krolew. Kápit. 8.v.26. piſze o nim / iż ná ten cżás Ochozyáſzowi było. 22. lećie gdy Krolowáć pocżął á tu záſię 42. Ale co w tych kſięgách nápiſáno tho ſię má rozumieć o ſpráwowániu Kroleſtwá ktore był wźiął Ochozyáſz po śmierći oycowſkiey / To záſię co nápiſáno ieſth w Kſięgách Krolewſkich / tho ſię má rozumieć o ſpráwowániu kroleſtwá kthore był wźiął ieſzcże zá żywotá oycowſkiego ktore on zá ie° żywotá. 20. lát ſpráwowáł y dlá tegoż tu ná końcu przeſzłe° Kápitulum nápiſáno iż Iorám był oćiec iego zgárdzonem cżłowiekiem ktory 28. láth był Krolem.
- Ten theż chodźił drogámi domu Achábowego / ábowiem przeſtáwáł ná rádźie mátki ſwey ktorá go wiodłá ku niepobożnoſći.
- A ták ſię złoſći dopuſzcżáł przed Pánem iáko y potomkowie Achábowi / bo miáł od nich złą rádę po śmierći oycá ſwego ná zginienie ſwoie.
- Gdyż on chodźił wedle rády ich / y iecháł z Iorámem ſynem Achábowym Krolem Izráelſkim ná woynę przećiw Házáelowi krolowi Syryiſkiemu do Rámoth Gáláádſkiego kędy Iorámá zránili Syryánie.
- A thák ſię z támtąd wroćił lecżyć do Iezreel / bowiem miáł w ſobie wiele rán / ktorych doſtáł w Rámie wálcżąc z Házáelem Krolem Syryiſkiem / A Azáryáſz ſyn Iorámá Krolá Iudſkiego iecháł náwiedzáć niemocnego Iorámá ſyná Achábowego do Iezreel.
- Abowiem to było zginienie Ochozyáſzowi zgotowáne od Bogá áby iecháł do Iorámá / á tám będąc wyſzedł z nim przećiw Iehu Synowi Námſy ktorego był Pán pomázáł áby wytráćił dom Achábow.
- Gdy ſie tedy Iehu mſćił nád domem Achábowem / nálázł też thám y kſiążętá Iudſkie / y ſyny brátow Ochozyáſzowych ktorzy mu ſłużyli / á pomordowáł ie.
- Szukáł też y ſámego Ochozyáſzá ktorego poimáno gdy ſię krył w Sámáryey / y przywiedźiono do Iehu / á on go dáł zábić y pogrześć / ábowiem mowiono / Synći ieſt Iozáfátow ktory náſládowáł Páná z cáłem ſercem / y nie było w domu Ochozyáſzowym ktory by miáł tę możnoſć áby otrzymáł Kroleſtwo po nim.
-
†
Co widząc Atháliá mátká Ochozyáſzowá iż vmárł ſyn iey / powſtáwſzy pomordowáłá wſzytko potomſtwo Krolewſkie z domu Iudá.
- Ale Iozábeth corká Krolewſká wźięłá Ioáſá ſyná Ochozyáſzowe° / y przekrádłá go z ſynow Krolewſkich ktore mordowáno / á ſkryłá go z mámką do
A
gmáchu miedzy łożá / á tá Iozábeth corká Krolá Iorámá byłá żoną Ioiády kápłáná / á ſioſtrą Ochozyáſzową / A thák go ſkryłá przed Atálią iż nie był zábit.
A
Ten gmách był kędy ſtáły łożá kápłáńſkie y Lewitow gdźie legáli iedni po drugich przez ſwoy tydźień.
- Y kryli go tám miedzy ſobą w Domu Bożym przez ſześć lát / w kthorych Atháliá Krolowáłá nád źiemią.
Kápitułá 23.
¶ 1. Ioiádá vcżynił Krolem Ioáſá.
14. Y roſkázáł zámordowáć Athálią.
17. Rozmiotáno koſćioł Báálow.
18. Ioiádá poſtánowił kápłány y Lewithy w Domu Páńſkim.
-
*
Siodmego roku Ioiádá vcżyniwſzy ſobie dobre ſerce wźiął z ſobą rotmiſtrze Azáryáſzá ſyná Ierohámowe° y Izmáelá ſyná Iochánáná / ktemu Azáryáſzá ſyná Obedowego / Máázyáſzá ſyná Adáiáſzowego y Eliſáfátá ſyná Zechry / z ktorymi wſzedł w przymierze.
- Ktorzy obchodząc Iudę zebráli Lewity ze wſzytkich miáſt Iudſkich / y przednieyſze z domow Izráelſkich / á przyſzli do Ieruzálem.
- A ták wſzytko zgromádzenie vcżynili przymierze z Krolem w domu Bożym / ábowiem im był powiedźiáł / Oto ſyn Krolewſki będźie krolowáł / ták iáko powiedźiáł Pán o ſyniech Dáwidowych.
- Ták ſię thedy ſpráwowáć máćie / Trzećiá cżęſć z wás ktorzy przychodźićie ná Sábát z Kápłánow y z Lewitow będźiećie odźwiernemi.
- A trzećiá cżęſć záſię z wás będźie w domu Krolewſkim / á trzećiá cżęść w
A
bránie fundámentu / A wſzytek iny lud zoſtánie w ſieniách Domu Páńſkiego.
A
O they bránie pátrz we. 2.Krol.11.v.6.
- A niecháy żáden nie wchodźi w Dom Páńſki / iedno Kápłáni á Lewitowie ktorzy ſłużą / ći niecháy wychodzą ábowiem ſą poſwięceni / Ale wſzythek iny lud niecháy będźie ná
B
ſtráży Páńſkiey.
B
To ieſt / niecháy będą pilni vrzędu ſwego w Sieni Páńſkiey.
- Y ſtáną Lewitowie zewſząd około Krolá / máiąc káżdy broń ſwą w ręku ſwych / A ktho by kolwiek wſzedł w dom niecháy będźie zábit / á wy bądźćie przy Krolu kiedy będźie wchodźił y wychodźił.
- A ták Lewitowie y wſzythek lud Iudſki ták ſię ſpráwowáli we wſzytkim iáko im był roſkázáł Ioiádá kápłán / á wźiął káżdy z nich lud ſwoy przychodzący ná Sábát y odchodzący z Sábátu / ábowiem był Ioiádá Kápłán nie roſpuſćił
C
pocżtow ich.
C
Tho ieſt onych kthorzy byli pierwſzego thegodniá przyſzli ku poſłudze.
- Y rozdáł Ioiádá Kápłán rotmiſtrzom Oſzcżepy / Thárcże / Puklerze / kthore był Krol Dáwid dáł do Domu Páńſkiego.
- Poſtáwił też wſzytek lud máiący miecże w ręku ſwych po práwey y po lewey ſtronie Domu / podle Ołtárzá y podle Domu / y wſzędy około Krolá.
- Zátym wywiedli ſyná Krolewſkiego włożywſzy náń Koronę y vbior / á poſtánowili go Krolem / y pomázáł go Ioiádá y ſynowie iego / á mowili / Niecháy żywie Krol.
- Gdy tedy vſłyſzáłá Atháliá huk ludu bieżącego y chwálące° Krolá / tedy przybieżáłá ku ludowi w dom Páńſki.
- Kthorá vyzráwſzy iż Krol ſtáł v ſłupá w ſámem weſćiu / á Kſiążętá y trębácże około niego / á iż ſię lud wſzythek źiemſki weſelił trąbiąc w trąby / śpiewáli też z inſtrumenty Muzyki ćwicżone ku chwáleniu / rozdárłá Atáliá ſzáty ſwe mowiąc / Zdrádá / zdrádá.
- Wywiodł potym Ioiádá kápłán rotmiſtrze y Hetmány mowiąc im / Wywiedźćie ią precż zá párkán / á kto by zá nią ſzedł niecháy będźie zábit: Abowiem roſkázáł był Kápłán żeby iey nie zábiiáno w Domu Páńſkim.
- A thák ią oni vchwyćiwſzy gdy przychodźiłá ku bránie ſtháien przy domu Krolewſkim / zábili ią tám.
- Potym Ioiádá vcżynił przymierze miedzy ſobą / miedzy wſzythkim ludem / y miedzy Krolem / áby byli ludem Páńſkim.
- A ták wſzythek lud ſzli do domu Báálowego y poborzyli gi / Ołtárze też y báłwány iego połámáli / Mátháná też kápłáná Báálowego zámordowáli przed ołtárzmi.
- Y poſtánowił Ioiádá przełożone w Domu Páńſkim pod porucżeńſtwem kápłánow y Lewitow / ktore był Dáwid rozrządźił w domu Páńſkim / áby ſpráwowáli ofiáry pálone Pánu / iáko nápiſáno ieſt w zákonie Moiżeſzowym / z weſelem y z pieśniámi wedle porządku Dáwidowe°.
- Poſtáwił też y odźwierne v brán Domu Páńſkiego / áby thám żáden nie wchodźił ktory by był niecżyſtym w iákieykolwiek rzecży.
- Potym wźiąwſzy Rotmiſtrze y przednieyſze / y ty kthorzy pánowáli nád ludem / ktemu wſzytek lud oney źiemie / prowádźił Krolá z domu Páńſkiego / á przyſzli przez wyżſzą bránę do domu Krolewſkiego / y poſádźili Krolá ná ſtolicy kroleſtwá.
- A przetoż wſzytek lud oney źiemie bárzo ſię weſelił / y vſpokoiło ſię miáſto: A Atháliá zámordowáná byłá miecżem.
Kápitułá 24.
¶ 1. Ioás dáł opráwić Koſćioł.
8. Podáthek od ludu ná to.
15. Smierć Ioiády.
17. Ioás po iego śmierći ſię vdáł zá báłwochwálſtwem y roſkázáł zábić Zácháryáſzá proroká.
23. Ioás vtrápion od Syryánow.
25. Ioás zábit od ſług ſwoich.
- A
*
był Ioás w ſiedmi lećiech gdy Krolowáć pocżął / y krolowáł w Ieruzálē cżterdźieſći lát / A imię mátki iego Sebiá z Berſábee.
- Y ſpráwowáł ſię Ioás pobożnie przed Pánem po wſzytek cżás żywotá Ioády Kápłáná.
- Y dáł mu Ioádá dwie żenie / á národźiły mu ſynow y corek.
- Potym Ioás myſlił opráwowáć Dom Páńſki.
- A zebráwſzy Kápłány y Lewity rzekł do nich / Idźćie do miáſt Iudſkich á wybieráyćie od wſzytkich Izráelcżykow pieniądze ku popráwowániu Domu Bogá wáſzego ná káżdy rok / á wy ſámi pilnie ſię do tego przycżyńćie: Ale thego Lewitowie pilni nie byli.
- A dlá tegoż wezwáł ſobie Ioiády Kſiążęćiá y rzekł mu / Przecż ſię nie ſtáráſz áby Lewitowie znoſili z Iudy y z Ieruzálem y od zgromádzeniá Izráelſkiego podáthek vſtáwiony przez Moiżeſzá ſługę Páńſkiego / ná Przybytek świádectwá:
- Bo Atháliá niezbożná y ſynowie iey popſowáli Dom Boży á wſzytki rzecży poświęcone z Domu Páńſkiego obroćili ná báłwány.
- Przetoż Krol roſkázáł áby vcżyniono ſkrzynię iednę / ktorą poſtáwiono przed bráną Domu Páńſkiego.
- Y obwołáno w Iudźie y w Ieruzálem áby znoſzono Pánu podátek
†
vſtáwiony od Moiżeſzá ſługi Bożego ná Izráelcżyki ná puſzcży.
- A byli temu rádźi wſzyſcy przednieyſzy y wſzytek lud / á przynáſzáli y kłádli do oney Skrzynie / áż ſię wſzytcy obeſzli.
- Thedy gdy przynoſili ſkrzynię podług porucżeniá krolewſkie° Lewitowie / á widźieli iż w niey było pełno pieniędzy / przychodźił piſárz krolewſki y przyſtáw Kápłáná przednieyſzego / y wyſypowáli z niey / á odnoſili ią y ſtáwiáli ná mieyſce iey: A thák ná káżdy dźień cżynili / y zebráli pieniędzy bárzo wiele.
- Ktore oddáł Krol y Ioiádá przyſtáwom kthorzy pilnowáli robot domu Páńſkiego / á oni náymowáli ćieſle y rzemieśniki ku opráwowániu domu onego / ktemu kowále robiące żelázem y miedźią / áby tym mocniey ſtáł Dom Páńſki.
- A ták robili rzemieśnicy / y opráwili wſzytko co było opádło / á pobudowáli Dom Boży iáko y pierwey / y mocnie go wyſtáwili.
- A gdy go dokońcżyli przynieſli oſtátek pieniędzy do Krolá y do Ioiády / á poſpráwowáli zá nie nácżyniá w Dom Páńſki / nácżyniá ku poſługowániu / moźdzerze y łyſzki / y ine nácżyniá złote y śrebrne: A ſpráwowáli pálone ofiáry vſtáwicżnie w Domu Páńſkim po wſzytki cżáſy zá Ioiády.
- Zſtárzáł ſię potym Ioiádá y będąc zeſzłym w lećiech / vmárł we ſthu y we trzechdźieſiąt lát.
- Y pogrzebion ieſt w mieſćie Dáwidowym miedzy Krolmi / ábowiem ſię dobrze ſpráwowáł w Izráelu / przećiw Pánu Bogu y przećiw Koſćiołowi iego.
- A gdy vmárł Ioiádá / przyſzli przednieyſzy z Iudá / y
A
pokłonili ſię Krolowi / ktory ich poſłucháł.
A
Przyſzli do Krolá rádząc mu áby odmienił chwáłę Bożą po śmierći Ioiády kápłáná náywyżſzego / á opuſćiwſzy Koſćioł áby żył iákoby mu ſię zdáło / ná co im on łácwie pozwolił.
- Tedy opuſćiwſzy Páná Bogá oycow ſwoich / ſłużyli po gáioch báłwánom rytym: A dlá tegoż gniew Páńſki przyſzedł ná Iudę y ná Ieruzálem prze on ich wyſtępek.
- Y ſłáł Pán do nich Proroki żeby ie náwroćili do niego / ktorzy ſię przećiw nim oſwiádcżáli / ále ich oni ſłucháć nie chćieli.
- Wzbudzony tedy Duchem Bożym Zácháryáſz ſyn Ioiády kápłáná ſtánąwſzy przed nimi mowił do nich / Ták powiedá Bog: Przecż przeſtępuiećie roſkázánie Páńſkie / nie poſzcżęſćić ſię wám / bo iżeſćie wy opuſćili Páná tedy też y on opuſći wás.
- Ale oni ſprzyſiągſzy ſię przećiw niemu / vkámionowáli go zá roſkázániem Krolewſkim w Sieni Domu Páńſkiego.
- Y nie pámiętáł Ioás Krol ná dobrodźieyſtwo kthore iemu vcżynił Ioiádá oćiec iego /
¤
B
ále zábił ſyná iego / ktory gdy vmieráł mowił / Niecháy to Pán obácży á pomſći ſię.
B
Tego Zácháryáſzá názywá Máteuſz. S. Synem Báráchiáſzowym / ktore imię było idno z onych imion Ioiádowych / bo theż ták názywáno Ioiádę oycá iego.
¤
Máth.23.v.35.
- A gdy rok dochodźił / tedy przyćiągnęli z woyſkiem Syryánie przećiw niemu / á przyſzli do Iudy y do Ieruzálem / y pomordowáli wſzythki przednieyſze z ludu / á wſzytki ich łupy poſłáli Krolowi do Dámáſzku.
- Choćiáż woyſká Syryánow był bárzo máły pocżet / á wżdy Pán podáł bárzo wielkie woyſko w ręce ich przetho iż opuſćili Páná Bogá oycow ſwoich: Y Ioáſá też pokáráli.
- A gdy odćiągnęli zoſtáwili go bárzo w wielkich boleſćiách / Przećiwko ktoremu ſprzyſięgli ſię ſłudzy ie° / mſzcżąc ſię krwie ſyná Ioiády Kápłáná / y zábili go ná łożu iego á ták że vmárł: Y pogrzebiono go w mieſćie Dáwidowym / ále nie był pogrzebion w grobiech Krolewſkich.
- A ćić ſą kthorzy ſię byli ſprzyſięgli przećiwko niemu / Zábád ſyn Semááthy Ammonithki / y Iozábáth ſyn Semárythy Moábitki.
- Ale ſynowie iego / y wſzytek podátek ktory ieſt zebrán zá niego ná budowánie domu Bożego / ſą ſpiſáne w Kſięgách Krolewſkich / y Krolowáł po nim Amázyáſz ſyn iego.
Kápitułá 25.
¶ 1. Amázyáſz Krol pobił morderze oycá ſwego.
5. Popiſuie woyſko ſwe.
6. Zá rádą niektorego Proroká roſpuſzcżá Izráelcżyki.
11. Zwyćiężá Edomcżyki.
14. Zoſtáwá báłwochwálcą.
17. Poráżon przetho y poimán od Krolá Izráelſkiego.
27. Zábit od thych co ſię náń ſprzyſięgli.
- Y było Amázyáſzowi pięć á dwádźieſćiá lát gdy zoſtáł Krolem / á krolowáł w Ieruzálem dwádźieſćiá y dźiewięć lát / á imię mátce iego było Ioádáná z Ieruzálem.
- Kthory ſię ſpráwowáł pobożnie przed Pánem / á wſzákoż nie z cáłem ſercem.
- A gdy było vtwierdzone Kroleſtwo iego / pomordowáł ſłużebniki ſwe kthorzy byli zábili Krolá oycá iego.
- Wſzákże ſynow ich zábiiáć nie kázáł / owſzem z nimi poſtępowáł iáko ieſt nápiſáno w kſięgách zákonu Moiżeſzowego / kędy roſkázáł Pán mowiąc /
*
Nie będą mordowáni oycowie zá ſyny / áni ſynowie zá oyce / ále káżdy zá grzech ſwoy vmrze.
*
5.Mo.24.v.16.
2.Krol.14.v.6.
Ezech.18.v.20.
- Tedy Amázyáſz zebráł Iudę / y poſtánowił wedle ich domow rotmiſtrze y ſetniki po wſzytkim Iudźie y Beniáminie / y oblicżył ie pocżąwſzy od dwudźieſthego roku y dáley / á nálázło ſię miedzy nimi mężow ná wybor gotowych ku boiowi trzy kroć ſto tyſięcy z drzewcy y z tárcżámi.
- Ktemu z Izráelá przyiął zá pieniądze ſto thyſięcy ludu rycerſkiego zá ſto tyſięcy tálentow śrebrá.
- Przyſzedł pothym do niego mąż Boży y ták mowił / O Krolu / niecháyże woyſko Izráelſkie z tobą nie chodźi: Abowiemći nie máſz Páná z Izráelem y ze wſzytkimi ſyny Efráimowemi.
- A ieſli mi nie wierzyſz / ćiągniż á ták vcżyń / á zwiedźieſzli bitwę poráźi ćię przed nieprzyiáćioły: Abowiem w mocy Bożey ieſt ráthowáć y dáć vpáść.
- Ná tho rzekł Amázyáſz mężowi Bożemu / Ale coż mám cżynić z tym ſtem tálentow ktorem dáł woyſku Izráelſkiemu: Odpowiedźiáł mąż Boży / Má Pán więcey niźli to coć może dáć.
- A przetoż Amázyáſz oddźielił woyſko ktore było do niego przyſzło z Efráim áby ſię wroćiło do mieyſcá ſwego: A oni ſię oto bárzo rozgniewáli ná Iudę / y wroćili ſię w popędliwoſći do mieyſcá ſwego.
- Amázyáſz potym wźiąwſzy poſiłek wywiodł lud ſwoy / y ćiągnął ná Dolinę Soli / á poráźił ludu z ſynow Seir dźieſięć tyſięcy.
- Przytym ſynowie Iudſcy poimáli dźieſięć tyſięcy mężow / kthore záwiodſzy ná wierzch ſkáły poſpycháli ie ná doł / áż ſię wſzyſcy poroſpukáli.
- Ono záſię woyſko ktore roſpuśćił Amázyáſz á nie wźiął go z ſobą ku bitwie / wtárgnęło do miáſt Iudſkich pocżąwſzy od Sámáryey áż do Betorom / Y poráźili z nich trzy tyſiące ludu / á pobráli wielką korzyść.
- Gdy ſię tedy Amázyáſz wroćił poráźiwſzy Edomcżyki / przynioſł z ſobą bogi ludu Seir / á poſtánowił ie zá bogi ſwoie y kłániáł ſię przed nimi kádząc im.
- A przetoż ſię Pán rozgniewáł ná Amázyáſzá / y poſłáł do niego Proroká ktory mu ták mowił / Przecżżeś ſobie ſzukáł bogow ktorzy ludu ſwego nie wydárli z rąk twoich:
- To gdy on mowił do niego / Krol mu powiedźiáł / Izáli ćię obráno pánem rádnym Krolowi: Przeſtáńże by ćię ſnádź nie zábito: A ták go zániecháł prorok mowiąc / Iuż znám że Bog vmyſlił iżby ćię zátráćił / gdy żeś to vcżynił niechcąc ſłucháć rády moiey.
- Wſzedł potym Amázyáſz Krol Iudſki w rádę / y poſłáł do Ioáſá ſyná Ioácházowego ſyná Iehu Krolá Izráelſkiego z tym poſelſthwem / Prźiydź á vyrzy ſię ze mną.
- A Ioás Krol Izráelſki poſłáł do Amázyáſzá Krolá Iudſkiego z tákową odpowiedźią / Oſet ktory ieſt w Libánie / poſłáł do Cedru ktory ieſt w Libánie z tym poſelſtwem / Dáy corkę twą Synowi memu zá żonę: Tedy idąc támtędy beſtyie polne ktore były w Libánie podeptáły on oſet.
- Tákżeś y ty rzekł / Otom poráźił Edomcżyki / y z thąd podnioſło ſię ſerce twe: Zoſtáńże tedy w domu twym / á przecżże ſię ty ze mną ſtocżyć chceſz ku twemu złemu / ábyś zginął y ſám y Iudá z tobą:
- Ale Amázyáſz nie przeſtáł ná tym bo ták był Pán poſtánowił że go podáć miáł w ręce nieprzyiáćielſkie / przetho że ſobie ſzukáł bogow Edomſkich.
- A przetoż Ioás Krol Izráelſki ćiągnął / y oglądáli ſię oko ná oko z Amázyáſzem krolem Iudſkim w Betſámes ktore ieſt w Iudźie.
- Y poráżone ieſt Iudá przed Izráelem / á zućiekáli káżdy do námiotu ſwego.
- Y poimáł Ioás Krol Izráelſki Amázyáſzá Krolá Iudſkiego / ſyná Ioáſá ſyná Ioácházowego w Bethſámes / y przywiodł go do Ieruzálem / á poborzył mury Ierozolimſkie od brány Efráim áż do brány Kątney ná cżtery ſtá łokiet.
- Potym wſzytko złotho y ſrebro / y wſzytki klenoty ktore nálázł w Domu Bożym v
A
Obededomá y w ſkárbiech Krolewſkich / przytym y dźieći áby były w zákłádźie záwiodł do Sámáryey.
A
To ieſt v niektorego z národu Obededomowego.
- Y był żyw Amázyáſz ſyn Ioáſow Krol Iudſki po śmierći Ioáſá ſyná Ioácházowego Krolá Izráelſkiego przez piętnáſćie lát.
- Ale ine ſpráwy Amázyáſzowe ták pierwſze iáko y poſlednie ſą nápiſáne w Kſięgách Krolow Iudſkich y Izráelſkich.
- A iáko ſkoro odſtáł Amázyáſz od Páná / ſprzyſiężono ſię przećiwko niemu w Ieruzálem ták iż vćiekł do Láchis / kędy zá nim poſłáno y zábitho gi tám.
- A przynieſiono gi ná koniách / y pogrzebiono w mieſćie Iudſkiem z oycy iego.
Kápitułá 26.
¶ 1. Ozyáſz Krol iż był poſłuſzny Pánu.
5. Wſzytko mu ſię ſzcżęſliwie wodźi.
16. Skąd ſię podnioſł w pychę y wźiął ná ſię vrząd kápłáńſki.
19. Dlá cżego záráżon ieſt trędem.
20. Y wyrzucon z koſćiołá y odłącżon od ludźi.
-
*
Tedy wſzytek lud Iudſki wźięli Ozyáſzá kthory ná ten cżás był w ſzeſnáſćie lećiech / y poſtánowili go Krolem ná mieſcu Amázyáſzá oycá ie°.
*
2.Krol.14.v.21. y 15.v.1.
- Ten pobudowáł Ailáthę / á przywroćił ie ku páńſtwu Iudſkiemu / gdy záſnął Krol z oycy ſwemi.
- Ná ten cżás Ozyáſzowi było ſzeſnáſćie lát gdy Krolowáć pocżął / á pięćdźieſiąt y dwie lećie Krolowáł w Ieruzálem: A imię mátki iego było Iecheliá z Ieruzálem.
- Then ſię pobożnie ſpráwowáł przed Pánem we wſzytkim iáko y Amázyáſz oćiec iego.
- Y ſzukáł Bogá zá cżáſow Zácháryáſzá ktory rozumiáł widzeniá Boże / á po wſzytek on cżás poki ſzukáł Páná wſzytko mu Bog ſzcżęſćił.
- Abowiem ruſzywſzy ſię wálcżył przećiw Filiſtynom y poborzył mury Gethu / y mury Iábny / y mury Azotu / pobudowáł też miáſtecżká w Azoćie y w źiemi Filiſtyńſkiey.
- Y pomágáł mu Bog przećiw Filiſtynom y przećiw Arábcżykom ktore mieſzkáli w Gurbáálu y przećiw Ammonitom.
- Y dáwáli Ammonithowie dáń Ozyáſzowi / y było imię iego ſłáwne áż do ſámego Egiptu / ábowiem ſie był bárzo zmocnił.
- Nád to Ozyáſz pobudowáł wieże około Ieruzálem nád bráną Kątną / nád bráną Doliny / y po inych kąćiech y mocnie ie opátrzył.
- Pobudowáł też wieże ná puſzcży y pokopáł wiele ſtudźien / ábowiem miáł bárzo wiele ſtád ták w polách iáko y w rowninách / przytym orácże y winárze po gorách / y w Kármelu / ábowiem ſie kocháł w rolách.
- Y miáł Ozyáſz woyſko gotowe ku wálce ktore wychádzáło ná woynę w pocżćiech ſwych / wedle popiſu iáko byli oblicżeni przez Iehielá piſárzá y Máázyáſzá Hetmáná / z roſkázániá Anániáſzá kthory był ieden z przednieyſzych pánow Krolewſkich.
- A wſzytká licżbá byłá przednieyſzych z domow ludźi rycerſkich dwá tyſiącá ſześć ſet.
- A pod tych roſkázowániem było woyſko rycerſtwá trzy kroć ſto tyſięcy y pułoſmá tyſiącá wálcżących z wielką mocą á pomágáiących krolowi ná nieprzyiáćielá.
- A onemu wſzythkiemu woyſku dáwáł Ozyáſz thárcże / drzewá / przyłbice / páncerze / łuki y kámieniá do proc.
- Przytym w Ieruzálem pocżynił przypráwy woienne miſterną robotą áby były ná wieżách y ná węgłách ku miotániu ſtrzáł y kámieniá wielkiego / y było imię ie° ſłáwne dáleko przeto że ſobie dźiwne pomocy cżynił / áż ſię bárzo zmocnił.
- A gdy ſię iuż ták zmocnił / wywyżſzyło ſie ſerce iego ku vpádku iego y wyſtąpił przećiw Pánu Bogu ſwemu / Abowiem wſzedł do koſćiołá Páńſkiego áby pálił kádźidłá ná ołtárzu kádzeniá.
- Ale zá nim wſzedł kápłán Azáryáſz / á z nim osḿdźieſiąt Kápłánow Páńſkich ludźi zácnych.
- Y ſtánęli przećiw Ozyáſzowi krolowi á mowili ku niemu / Nie twoiá to rzecż Ozyáſzu kádźić Pánu ále kápłánow ſynow Aáronowych ktorzy ſą poświęceni ná to áby kádźili / Wynidźże z Mieyſcá świętego ábowiemeś przeſtąpił / á niebędźieć to ku cżći v Páná Bogá.
- Tedy ſię rozgniewáł Ozyáſz máiąc w ręku kádźidlnicę ku kádzeniu gdy ſię ták gniewáł ná kápłány / wyſtąpił trąd ná cżoło iego przed kápłány w domu Páńſkim v ołtárzá kádzeniá.
- Y weyrzáł náń Azáryáſz náwyżſzy kápłán ze wſzytkimi kápłány / á oto był trąd ná cżele iego / y roſkázáł mu prętko wynidź z támtąd / Y ſám theż muſiáł wynidź gdyż go Pán záráźił.
-
†
Y był Ozyáſz Krol trędowátym áż do dniá onego w ktorym vmárł / á mieſzkáł w domu wolnym będąc trędowátym / ábowiem był wyłącżon z domu Páńſkiego: A Ioátám ſyn iego był nád domem Krolewſkim ſądząc lud w źiemi.
- A ine ſpráwy Ozyáſzowe ták pierwſze iáko y poſlednieyſze wypiſáł Izáiáſz Prorok ſyn Amoſow.
- Y záſnął Ozyáſz z oycy ſwemi / á pogrzebion ieſt miedzy nimi ná polu gdźie theż ine Krole pogrzebowáno / Przeto iż trędowáty był / A Ioáthám ſyn iego Krolowáł po nim.
Kápitułá 27.
¶ 1. Ioáthám gdy zoſtáł Krolem.
5. Zwálcżył Ammonity.
8. Cżás kroleſtwá śmierći y pothomek iego.
-
*
Ná ten cżás Ioátámowi było dwádźieſćiá y pięć láth gdy pocżął Krolowáć / á Krolowáł w Ieruzálem ſzeſnáſćie lát: A imię mátki iego było Ieruſá corká Sádokowá.
- Y ſpráwowáł ſię pobożnie przed Pánem iáko y Ozyáſz oćiec iego / Wſzákoż nie wchádzáł do koſćiołá Páńſkiego / á lud też był ieſzcże złych zwycżáiow.
- Ten zbudowáł bránę wyſoką domu Páńſkiego y ná murzech zámkowych wiele pobudowáł.
- Nád to pobudowáł miáſtá ná gorách Iudſkich / á w leſiech pobudowáł páłáce y wieże.
- Ten też wálcżył z Krolem Ammonitow / y zwálcżył ie ták iż Ammonitowie dáli mu ná rok ſtho tálentow ſrebrá / y dźieſięć thyſięcy korcy pſzenice / y dźieſięć tyſięcy korcy ięcżmieniá: A dáwáli mu to Ammonitowie ná drugi y ná trzeći rok.
- A ták wźiął moc Ioáthám przeto iż drogi ſwe pobożnie ſpráwowáł przed Pánem Bogiem ſwoim.
- Ale ine ſpráwy Ioátámowe / wálki y poſtępki iego / ty ſą nápiſáne w kſięgách Krolow Izráelſkich y Iudſkich.
- A było mu ná ten cżás pięć á dwádźieſćiá lát gdy Krolowáć pocżął / á ſzeſnáſćie lát Krolowáł w Ieruzálem.
- Pothym Ioáthám záſnął z oycy ſwemi y pogrzebiono go w mieſćie Dáwidowym / á po nim Krolowáł Acház ſyn iego.
Kápitułá 28.
¶ 1. Acház báłwochwálcá.
5. Podán ieſt w ręce Syryánow y Krolá Izráelſkiego.
6. Ktory poráźił Iudę y połupił.
9. Vpominá go prorok z ie° okrućieńſtwá.
17. Lud Iudy vtrápiony od Edomcżykow Filiſtynow y od Aſsyryánow.
22. Acház przedſię báłwochwálcą.
26. Smierć y potomek iego.
- A
*
był Acház we dwudźieſthu lát gdy Krolowáć pocżął / á przez ſzeſnáſćie lát Krolowáł w Ieruzálem y nieſpráwowáł ſię pobożnie przed Pánem ták iáko Dáwid oćiec iego.
- Ale chodźił drogámi Krolow Izráelſkich / y poſpráwowáł ſłupy báłwánow.
- Nád to kádźił w dolinie Benhennon y pálił ſyny ſwe w ogniu według obrzydłoſći pogánow kthore wygnáł Pán przed ſyny Izráelſkimi.
- Spráwowáł też ofiáry / y kádźił ná gorách / y ná págorkách / y pod káżdym drzewem źielonym.
- A thák go Pán Bog iego podáł w ręce Krolá Syryiſkiego / kthory go poráźił / á nábráwſzy wiele łupow od niego odwiozł do Dámáſzku: Ktemu był podán w ręce Krolowi Izráelſkiemu ktory go też poráźił poráżką wielką.
- Abowiem Fáceáſz ſyn Romeliáſzow pobił w Iudźie ſto y dwádźieſćiá tyſięcy dniá iednego wſzytko ludu boiowego / przeto iż opuſćili Páná Bogá oycow ſwoich.
- Nád to Zechry cżłowiek rycerſki z Efráim zábił Máázyáſzá ſyná krolewſkiego / y Ezrykámá ochmiſtrzá domu iego / ktemu Elkánę wtorego po Krolu.
- Zábráli theż ſynowie Izráelſcy z bráćiey ſwey dwá kroć ſtho tyſięcy niewiáſt / ſynow y corek / y bárzo wiele łupow pobráli od nich / y zágnáli do Sámáryey.
- Tám był niektory Prorok Páńſki imieniem Oded / kthory záſzedſzy przed ono woyſko co ćiągnęli do Sámáryey rzekł do nich / Oto Pán Bog oycow wáſzych rozgniewáwſzy ſię ná Iudę podáł ie w ręce wáſze ktoreſćie pomordowáli w tákiey popędliwoſći kthorá przyſzłá áż w niebo.
- A teráz ieſzcże lud z Iudy y z Ieruzálem chcećie mieć zá ſługi y zá ſłużebnice ſwoie / Izáliſćie y wy ſámi nie zgrzeſzyli przećiw Pánu Bogu wáſzemu:
- Przetoż mię teráz ſłucháyćie / á odwiedzćie więźnie ktoreſćie pobráli z bráćiey wáſzey / bo pewnie gniew popędliwoſći Páńſkiey nád wámi ieſt.
- Tedy powſtáli mężowie przednieyſzy z ludu Efráim / Azáryáſz ſyn Iohánáná / Báráchiáſz ſyn Moſollámotá / Ezechiáſz ſyn Sellumá y Amázá ſyn Hádláiow przećiwko tym ktorzy przyſzli z woyny.
- Y rzekli do nich / Nie wodźćie tu tych więźniow / ábyſmy przećiw Pánu nie zgrzeſzyli: Wyſćie vmyſlili przydáć nád grzechy y nád wyſtępki náſze / A wielkić ieſth grzech wáſz / y gniew popędliwoſći nád Izráelem.
- A przetoż ono woyſko roſpuſćiło więźnie y z onemi łupy przed Kſiążęty y przed wſzythkim zgromádzeniem.
- Y powſtáwſzy mężowie ktorzy byli ná tho miánowićie obráni wźięli ony więźnie / á wſzytki z nich ktorzy byli nádzy przyodźiáli z łupow / dáli im ſzáty y obow / á nákármiwſzy y nápoiwſzy ie pomázáli ie y odprowádzáli ná oſlech káżdego niemocnego / á przyprowádźili do Ierychá miáſtá pálm do bráćiey ich: A potym ſię wroćili do Sámáryey.
- Ná then cżás Krol Acház poſłáł do Krolow Aſsyriyſkich o rátunek.
- Bo też byli ieſzcże przyćiągnęli Edomcżycy y poráźili Iudę / á pobráli więźnie.
- Nád to Filiſtyni położyli ſię też byli po mieśćiech w rowninách y ná Południe w Iudźie / y wźięli Bethſámes / Aiálon y Gáderoth / przytym Socho / Támnę / y Gámzę z ich wſiámi / y támże mieſzkáli.
- Abowiem był Pán vniżył Iudę dlá Acházá Krolá Izráelſkiego / iż był wyrzućił chwáłę Bożą z Iudy / á przewrotnie ſię ſpráwowáł przećiw Pánu.
- Y przyćiągnął Telgáthſálnáſár krol Aſsyriyſki / ktory mu był ieſzcże więcey ćiężek / á niźli mu przydáł pomocy.
- Abowiem Acház pobráł niemáło z domu Páńſkiego y z domu Krolewſkiego / y od Kſiążąt / á dáł Krolowi Aſsyriyſkiemu / ktory go przedſię nie rátowáł.
- A ná ten cżás gdy był náwięcey vtrápion / thedy ieſzcże tym więcey grzeſzył przećiw Pánu / tenże Krol Acház.
- Abowiem ofiárowáł bogom z Dámáſzku od ktorych był poráżon / y mowił / Gdyż bogowie Krolow Syriyſkich pomágáią im / thedyć iá im też będę ofiárowáł á rátuią mię: Ale mu oni byli ku vpádkowi y wſzytkiemu Izráelowi.
- Pobráł też Acház nácżyniá Domu Páńſkiego y potłukł ie / á zámknął drzwi Domu Páńſkiego / y pobudowáł ſobie Ołthárze po wſzytkich kąćiech w Ieruzálem.
- Thákże y po wſzytkich miáſtách Iudſkich pobudowáł káplice / áby kádźił bogom cudzym / wzruſzáiąc ku gniewu Páná Bogá oycow ſwoich.
- Ale ine ſpráwy y wſzytki poſtępki iego ták przednieyſze iáko y poſlednieyſze / nápiſáne ſą w kſięgách Krolow Iudſkich y Izráelſkich.
- Záſnął potym Acház z oycy ſwemi / y pogrzebion ieſt w mieſćie Ieruzálem / Ale nie był położon w grobiech Krolow Izráelſkich / á po nim Krolowáł Ezechiáſz ſyn iego.
Kápitułá 29.
¶ 1. Ezechiáſz Krol popráwuie koſćiołá / y vkázuie Lewitom iáko ieſt bárzo zepſowáná chwáłá Bożá.
10. Ktore nápominá ku nápráwie iey.
12. Lewitowie koſćioł ocżyſćiáią.
20. Ezechiáſz y z Kſiążęty ſpráwuie ofiáry w koſćiele.
25. A tám Lewitowie ſpiewáią chwáląc Páná.
30. A śpiewáiąc pſálmy Dáwidowe y Azáfowe.
32. Ofiáry od ludu.
- Y
*
pocżął krolowáć Ezechiáſz we dwudźieſtu y piąći lećiech / á krolowáł dwádźieſćiá dźiewięć lát w Ieruzálem: A imię mátki iego było Abiá corká Zácháryáſzowá.
- A ſpráwowáł ſię pobożnie przed Pánem we wſzytkim iáko Dáwid oćiec iego.
-
A
Ten roku pierwſzego Krolowániá ſwego Mieſiącá pierwſzego / otworzył drzwi domu Páńſkiego y opráwił ie.
A
Ten Krol ieſth nádobnem przykłádē á práwie zwierćiádłem wſzytkim krzeſćiáńſkim pánom / kthory roku pierwſzego pánowániá ſwego náprzod pocżął nápráwę około chwáły Bożey / A o thym było náwięcżſze iego ſtháránie áby Pán Bog był ſzcżyrze á práwdźiwie chwálon.
- Y roſkázáł ſię zeydź Kápłánom y Lewithom / á zebráł ie ná vlicy od Wſchodu ſłońcá.
- Do ktorych rzekł / Słucháyćie mię Lewitowie / Poświęććież ſię teráz / y poświęććie też Koſćioł Páná Bogá oycow wáſzych / wyrzuććież plugáſtwá z mieſcá świętego.
- Abowiem zgrzeſzyli oycowie náſzy / y cżynili złoſć przed Pánem Bogiem náſzym / opuſzcżáiąc go / y odwrácáiąc oblicżá ſwoie od Przybytku Páńſkiego / obrácáiąc ſię thyłem do niego.
- Y zámknęli drzwi v Sieni / á pogáſili Lámpy / á nie kádźili áni ſpráwowáli ofiár pálonych ná Mieyſcu Swiętym Bogu Izráelſkiemu.
- A dlá tegoż gniew Páńſki był nád Iudą y nád Ieruzálē á podáł ie w rozruch / w ſpuſtoſzenie y w pośmiech iáko otho widźićie ocżymá ſwemi:
- Oto oycowie náſzy polegli od miecżá / á ſynowie náſzy / corki náſze / y żony náſze záwiedźione ſą do więźieniá dlá tego.
- A przeto żem teráz vmyſlił vcżynić przymierze z Pánem Bogiem Izráelſkim / áby od nás gniew odwroćił popędliwoſći ſwoiey.
- Synowie moi nie błądźćież theráz / ábowiemći wás Pán obráł ábyſćie ſtháli przed nim / y ſłużyli iáko práwi ſłużebnicy iego / á ofiárowáli mu kádźidło.
- A ták powſtáli Lewitowie / Máhát ſyn Amázáiow / y Ioel ſyn Azáryáſzow z ſynow Káátowych / á z ſynow Meráry Cys ſyn Abdy / y Azáryáſz ſyn Iáláleelá / á z Gerſonitow Ioách ſyn Zemá y Eden ſyn Ioáchá.
- Z ſynow Elizáfánowych Sámry y Iáhiel: A z ſynow Azáfowych / Zácháryáſz y Máthániáſz.
- Przytym z ſynow Hemánowych / Iáhiel y Semei / á z ſynow Iedytunowych Semeiáſz y Ozyel.
- Zebráli tedy bráćią ſwą / á poſwięćiwſzy ſię / weſzli według roſkázániá krolewſkiego y roſkázániá Páńſkiego ku ocżyſćieniu Domu Boże°.
- Y weſzli Kápłáni do Domu Páńſkiego áby go ocżyſćili / y wynieſli z niego wſzytki plugáſtwá ktore byli náleźli w Koſćiele y w Sieni przed Domem Páńſkim / á zábráwſzy to Lewitowie wynieſli precż áż do potoká Cedron.
- A pocżęli poświęcáć pierwſzego dniá Mieſiącá pierwſzego / A potym weſzli do Sieni Páńſkiey oſmego dniá onegoż Mieſiącá poſwiącáiąc dom Páńſki przez ośḿ dni / á dokońcżyli ſzoſtegonáſtego dniá Mieſiącá pierwſzego.
- Potym ſzli do Krolá Ezechiáſzá / y opowiedźieli mu: Ocżyſćiliśmy wſzytek Kośćioł Páńſki / y Ołtárz ku páleniu ofiár / y wſzytki nácżyniá iego / y ſtoł pokłádny ze wſzem nácżyniem iego.
- Przytym wſzytko nácżynie ktore był
B
zoſtáwił Krol Acház w Kroleſthwie ſwoim kiedy był zgrzeſzył / zgotowáliſmy y poświęćili / á otho ſą przed Ołtárzem Páńſkim.
B
Drudzy wykłádáią ktore był ſplugáwił ábo zániedbáł y opuſćił.
- A ták ráno wſtáwſzy Ezechiáſz Krol zebráł wſzytki Kſiążętá z miáſtá / y ſzedł do Domu Páńſkiego.
- Y przywiedźiono mu Cielcow ſiedḿ / Skopow ſiedḿ / Báránow ſiedḿ y Kozłow ſiedḿ ku ofierze zá grzech / zá Kroleſtwo / zá Mieyſce Swięte / y zá Iudę / A mowił do ſynow Aáronowych Kápłánow áby to ofiárowáli ná Ołtárzu Páńſkim.
- A thák rzezáli woły / á wźiąwſzy kápłáni kreẃ / kropili ią ná Ołtárz / porzezáli też ſkopy á kropili krwią ná Ołtárz.
- Y przywiedli kozły ku ofierze zá grzech przed krolem y wſzytkim zgromádzeniē / á włożyli ręce ſwe ná nie.
- Y zárznęli ie Kápłáni / á krwią ich kropili ná Ołthárz ku ocżyśćieniu wſzytkiego ludu Izráelſkiego / Abowiem im roſkázáł Krol zá wſzytkiego Izráelá ſpráwowáć ofiárę páloną / y ofiárę zá grzech.
- Poſtánowił theż Lewity w Domu Páńſkim z cymbáły / z ſkrzypicámi / y z hárfámi według roſkázániá Dáwidowego / y Gádá widzącego Krolewſkiego y Nátháná proroká / Abowiem to było roſkázánie Páńſkie przez proroki iego.
- A thák oni Lewithowie ſtánęli z inſtrumenty Muzyki Dáwidowey / y Kápłáni z trąbámi.
- Y roſkázáł Ezechiáſz áby ſpráwowáli ofiárę páloną ná Ołthárzu: A ſkoro by pocżętho pálenie ofiáry / áby też pocżęto y pieśń Páńſką z trąbámi y z inſtrumenty Muzyki Dáwidá Krolá Izráelſkiego.
- Tedy wſzytko zgromádzenie chwáliło Páná / á Kántorowie śpiewáli á trębácże trąbili / co wſzytko trwáło áż ſię dokońcżyłá ofiárá páloná.
- A gdy dokońcżyli ofiár / tedy Krol y wſzyſcy ktorzy z nim byli / kłániáli ſię y chwálili Páná.
- Potym roſkázáł Ezechiáſz Krol y Kſiążętá Lewithom / áby chwálili Páná ſłowy Dáwidowemi y Azáfá widzącego / A ták go chwálili z weſelem kłániáiąc ſię y klękáiąc.
- Nád to rzekł Ezechiáſz / Teráżeſćie poſwięćili ręce ſwe Pánu / podźćież á przywiedźćie ofiáry ku chwále w domu Páńſkim / A ták przywiodło ono zgromádzenie ofiáry ku chwále / y káżdy ktory dobrą wolą miáł przywiodł ofiáry ku páleniu.
- Y byłá licżbá ofiár ktore przywiodło zgromádzenie / Wołow ſiedḿdźieſiąt / ſkopow ſto / báránow dwie ſćie / ku ofierze páloney Pánu.
- Rzecży theż poświęconych ſzeſć ſet wołow / y trzy tyſiące owiec.
- A nie było thák wiele Kápłánow ktorzy by mogli łupić wſzytki ofiáry ku páleniu: A przetoż im pomágáli Lewitowie bráćiá ich / áż ſię oná ſpráwá dokońcżyłá / y áż ſię też poſwięćili drudzy kápłáni: Abowiem Lewitowie byli ochotnieyſzy ku poświącániu ſámi ſiebie niż kápłáni.
- Nád to było bárzo wiele ofiár pálonych z tłuſtoſćiámi zá pokoy / y ofiár mokrych do ofiár pálonych / A ták ſię ſpráwiło poſługowánie Domu Páńſkiego.
- A thák Ezechiáſz weſelił ſię y ze wſzytkim ludem / iż Bog táką łáſkę okázáł ludowi / bo ſię tá rzecż ſprętká byłá ſtáłá.
Kápitułá 30.
¶ 1.13. Obchod wielkonocny ſpráwion z roſkázániá Ezechiáſzowego.
6. Ktory nápominá Izráelcżyki áby ſię náwroćili do Páná Bogá ſwego.
18. Modli ſię zá ludem.
24. Ofiárá iego y Kſiążąt.
27. Lewitowie błogoſłáwią ludowi.
- Rozeſłáł potym Ezechiáſz do wſzytkiego Izráelá y do Iudy / nápiſáł też liſty do Efráim y do Mánáſse / áby ſię zeſzli do domu Páńſkiego w Ieruzálem / żeby obchodźili święto wielkonocne Pánu Bogu Izráelſkiemu.
- Abowiem Krol z Kſiążęthy y ze wſzytkim zgromádzeniem w Ieruzálem / vrádźili byli Wielkąnoc obchodźić Mieſiącá
A
wtorego.
A
Then obchod Wielkonocny wedle Zákonu miáł być Mieſiącá pierwſzego / ále iż ſię zábáwili około poświącániá kápłánow y koſćiołá / tedy ten obchod był odłożon ná inſzy cżás.
- Gdyż nie mogł być cżáſu ſwego / bo kápłáni nie byli do końcá poświęceni / áni lud był zgromádzon do Ieruzálem.
- Y podobáłá ſię tá rzecż Krolowi y wſzytkiemu zgromádzeniu.
- Y poſtánowił áby to było obwołáno po wſzytkim Izráelu od Berſábee áż do Dán / żeby ſię zeſzli w Ieruzálem ku obchodzeniu wielkiey nocy Pánu Bogu Izráelſkiemu / Abowiem iuż dáwno nieobchodźili wielkiey nocy podług tego iáko nápiſáno ieſt.
- A ták bieżeli poſłowie od Krolá y od kſiążąt iego z liſty po wſzytkim Izráelu y Iudźie z tákowym krolewſkim roſkázániem / Synowie Izráelſcy náwroććie ſię do Páná Bogá Abráhámowego / Izáákowego / y Izráelowego / á on ſię też do thych náwroći kthorzy z wás vſzli z rąk Krolá Aſsyriyſkiego.
- Y nie bądźćie iáko oycowie y bráćiá wáſzy / ktorzy odſtąpili od Páná Bogá oycow ſwoich / á przetoż ie on podáł w ſpuſtoſzenie iáko oto ſámi widźićie.
- Nie zátwárdzáyćież teráz kárku wáſzego iáko oycowie wáſzy / ále dáyćie rękę Pánu / á zeydźćie ſię do mieyſcá iego ſwiętego ktore poświęćił ná wieki / á ſłużćież Pánu Bogu wáſzemu / á ták odwroći od wás gniew popędliwoſći iego.
- Abowiem ieſli ſię náwroćićie do Páná / tedy bráćiá y ſynowie wáſzy otrzymáią miłoſierdźie przed onymi ktorzy ie záwiedli do więźieniá / ták iż ſię wrocą do źiemie tey: Gdyż ieſt Pán Bog wáſz miłoſierny y dobrotliwy / á nie odwroći od wás oblicżá ſwego / ieſliż ſię wy náwroćićie ku niemu.
- A thák poſłowie oni chodźili od miáſtá do miáſtá w źiemi Efráim y Mánáſse áż do Zábulon / ále ſię oni z nich náśmiewáli y ſzydźili.
- Wſzákże niektorzy ludźie z Aſser z Mánáſse y z Zábulon / podáli ſię w pokorę y przyſzli do Ieruzálem.
- W Iudźie też iuż byłá
B
łáſká Bożá gdyż im dáł
C
ſerce iedno ku doſyć cżynieniu roſkázániu Krolewſkiemu y Kſiążąt według ſłowá Páńſkiego.
B
W żydowſkim ſtoi ręká.
C
Ci z Iudá ſłużyli Pánu / ábowiem im był dáł thákie ſerce do thego / á przetoż iemu nikt ſłużyć niemoże iedno áż on pierwey dá y myſl y wolą ták iáko to záwżdy cżyni wybránym ſwoim / kthore odrádzá y odnáwiá przez Duchá ſwego święte° / A iż tego dobrodźieyſtwá nie okázáł nád pokoleniem Efráimowē Mánáſseſowem / tedy v nich byłá w pośmiech chwáłá Bożá.
- Zeſzło ſię tedy do Ieruzálem bárzo wiele ludu ku obchodzeniu zácnego święthá Przáſnikow Mieſiącá wtorego / á było ich bárzo wielkie zgromádzenie.
- Tedy powſtáwſzy popſowáli ołtárze ktore były w Ieruzálem / Wſzytki też ołtárze ná kthorych kádzono ſprzewrácáli / á wmiátáli do potoká Cedron.
- A dniá cżternáſtego Mieſiącá wtore° ſpráwowáli ofiárę Wielkonocną / A kápłáni y Lewitowie zá wſtydem poświącáli ſię / y przywodźili ofiáry pálone do Domu Páńſkiego.
- Y ſtánęli w ſwym porządku wedle zwycżáiu ſwego / y wedle zákonu Moiżeſzá mężá Bożego: A Kápłáni kropili krwią wźiąwſzy ią z rąk Lewitow.
- Abowiem ich było wiele w zgromádzeniu ktorzy ſię byli nie poświęćili / á przetoż Lewitowie odpráwowáli ofiáry wielkonocne zá Wſzytki ktorzy nie byli cżyſtemi / áby byli poświęceni Pánu.
- Bo wiele ludu z Efráim / z Mánáſse / z Izáſchár / y z Zábulon / nie byli ocżyśćieni / á wſzákoż vżywáli Wielkieynocy nie wedle poſthánowieniá opiſánego / A przetoż Ezechiáſz modlił ſię zá nie mowiąc / Pán ktory ieſt dobrotliwy niecháy będźie miłoſćiw káżdemu.
- Ktory ze wſzytkim ſercem ſwym zgotowáł ſię áby ſzukáł Bogá / Páná Bogá oycow ſwoich / choćiáż nie był ocżyſćion wedle ocżyſćieniá święte°.
- Y wyſłucháł Pán Ezechiáſzá / á vzdrowił lud.
- A ták ſynowie Izráelſcy ktorzy byli w Ieruzálem / obchodźili święto Przáſnikow przez ſiedḿ dni z weſelem wielkim / á ná káżdy dźień Lewitowie y Kápłáni chwálili Páná wywyżſzáiąc go ná głoſnych inſtrumenćiech.
- Potym Ezechiáſz mowił ſłowy wdźięcżnemi ku wſzythkim Lewitom ktorzy mieli dobre rozumienie o Pánu / y iedli przez ſiedḿ dni onych świąt / ſpráwuiąc ofiáry zá pokoy / á wyſłáwiáiąc Páná Bogá oycow ſwoich.
- Tedy wſzytko zgromádzenie weſzli w rádę / áby toż cżynili przez drugie ſiedḿ dni / A ták obchodźili záſię ſwięto przez ſiedḿ dni z weſelem.
- Abowiem Ezechiáſz Krol Iudſki oddáł był zgromádzeniu tyſiąc ćielcow y ſiedḿ tyſięcy owiec: A Kſiążętá też tyſiąc ćielcow y dźieſięć tyſięcy owiec: A poświęćiło ſię bárzo wiele kápłánow.
- Y weſeliło ſię wſzytko zgromádzenie Iudſkie z kápłány y z Lewitámi y wſzytko zgromádzenie onych ktorzy byli przyſzli z Izráelá / y z gośćmi ktorzy ſię zeſzli z źiemie Izráelſkiey / á mieſzkáli w Iudźie.
- Ták iż było wielkie weſele w Ieruzálem: Bo od cżáſow Sálomoná ſyná Dáwidowego Krolá Izráelſkiego / nigdy nic tákiego nie było w Ieruzálem.
- Potym powſtáli Kápłáni y Lewitowie / y błogoſłáwili ludowi / á wyſłuchán ieſt głos ich / y przyſzłá modlitwá ich do mieſzkániá świątoſći iego w niebie.
Kápitułá 31.
¶ 1. Lud połámáł báłwány.
2. Ezechiáſz ſtánowi Kápłány y Lewity.
4. Dáwá im opátrzenie.
12. Z rzecży pierworodnych / y z dźieſięćin.
13. Przednieyſzy miedzy nimi y vrzędy ich.
- A gdy to wſzytko dokońcżyli / wyſzedł wſzytek lud Izráelſki ktory iedno był w mieſćiech Iudſkich y połámáli ſłupy á porąbáli święcone gáie / y poborzyli Káplice po gorách y ołtárze we wſzytkim Iudźie y Beniáminie / w Efráim też y w Mánáſse / áż wſzytko odpráwili / A potym ſię wroćili wſzyſcy Izráelcżycy do máiętnoſći ſwych y do miáſt ſwych.
- Ale Ezechiáſz poſtánowił porządek Kápłánow y Lewitow wedle rozdźiáłu ich / káżdego ná vrząd iego / Kápłány y Lewity do ofiár pálonych y ſpokojnych / áby ſłużyli y cżynili dźięki / y chwálili Páná w bránách obozu Páńſkiego.
- A był dźiáł Krolewſki z máiętnośći iego ku ſpráwowániu pálonych ofiár vſtáwicżnie po ránu y w wiecżor / y ofiár pálonych w Sábáty / y w pierwſze dni Mieſiącá / y w ine ſwiętá / iáko ieſt nápiſáno w zákonie Páńſkim.
- Rozkázáł też y ludowi mieſzkáiącemu w Ieruzálem iżby dáli dźiáł Kápłánom y Lewitom / áby byli vtwierdzeni w zákonie Páńſkim.
- A gdy ſię tá rzecż rozgłoſiłá / tedy ſynowie Izráelſcy bárzo wiele znieſli rzecży pierworodnych / zboż / winá / oliwy / y miodu / y wſzytkich dochodow z pol / y bárzo wiele dźieſięćin ze wſzytkiego.
- Kthemu ſynowie Izráelſcy y Iudſcy ktorzy mieſzkáli w mieſćiech Iudſkich nieſli też dźieſięćiny od wołow y od owiec / y dźieſięćiny z rzecży ſwiętych ktore były poświęcone Pánu Bogu ich á zniozſzy ie kłádli ná
A
kupy.
A
To ieſt / ná żywność Kápłánom / Lewithom wdowám / ſierothom / cudzoźiemcom / y inym ludźiom potrzebnym.
- A potym Mieſiącá trzećiego pocżęli zákłádáć brogi / á dokońcżyli ich Mieſiącá ſiodmego.
- Tedy przyſzedſzy Ezechiáſz z kſiążęty oglądáli ony brogi / y błogoſłáwili Pánu y ludowi Izráelſkiemu.
- Zátym Ezechiáſz ſpytáł Kápłánow y Lewitow o brogi.
- Ktoremu ták odpowiedźiáł Azáryáſz kápłán przednieyſzy z domu Sádokowego / Od tego cżáſu iáko pocżętho znáſzáć ofiáry do Domu Páńſkiego / iedlichmy y bylichmy náſyceni / y zoſtháło nám ieſzcże bárzo wiele / Abowiem Pán błogoſłáwił ludowi ſwemu / y tey wielkoſći ktorá tu ieſzcże zoſtáłá.
- A ták Ezechiáſz roſkázáł áby ſpráwiono ſkárbnice w domu Páńſkim / Y ſpráwiono ie.
- A znieſiono rzecży pierworodne / dźieſięćiny / y rzecży poświęcone wiernie / á porucżono ie Choneniáſzowi Lewićie / y Semeiáſzowi brátu iego wtoremu po nim.
- Iehiel záſię y Azáriáſz / Náhát / Azáel / y Ierymoth / Iozábád / Eliel / y Ieſmáchiáſz / Máháth y Bánáiáſz / ći byli pod porucżeńſtwem Choneniáſzá y Semeiáſzá brátá iego / według roſkázániá Ezechiáſzá Krolá / y Azáryáſzá przednieyſzego Kápłáná w Domu Bożym.
- Kore też ſyn Iemny Lewitá był odźwiernym v brány od Wſchodu ſłońcá / nád tymi rzecżámi ktore dobrowolnie ofiárowáno Bogu / áby oddáwáł rzecży pierworodne Pánu / y rzecży poświęcone.
- A w iego porucżeńſtwie był Eden y Miniámin / Iezuáſz y Semeiáſz / Amáryáſz y Secheniáſz po mieſćiech kápłáńſkich / áby tym wiernie ſzáfowáli miedzy bráćią ſwą / vdźieláiąc ták wielkiemu iáko y máłemu.
- Wyiąwſzy národ ich mężcżyńſki we trzech lećiech y dáley káżdemu ktory wchodźił do Domu Páńſkiego / według dźiáłu ná káżdy dźień ná vrząd ich / ná ſtráż / y ná dźiáł ich.
- Aby to oddáwáli národowi Kápłáńſkiemu wedle domow oycow ich y Lewitom / ode dwudźieſtu lát y dáley / wedle vrzędow y rozdźiáłow ich.
- Y wſzytkiemu národowi dźiátecżek ich / żonám ich / ſynom ich / y corkom ich / owá wſzytkiemu zgromádzeniu /
B
ktore było w ſwiątobliwoſći poſwięcone w ich porucżeńſtwie.
B
V żydow ſtoi / Abowiem w wiernoſći ich poświącáli ſię w ſwiątoſći.
- Ktemu ſynom Aáronowym kápłánom kthorzy mieſzkáli ná rolách ná przedmieſćiách miáſt ſwoich w káżdym mieſćie / ći mężowie ktorzy ſą wyżſzey námienieni / dáwáli cżąſtkę wſzytkim mężcżyznom z Kápłánow / y wſzytkiemu potomſtwu Lewitow.
- A tákći vcżynił Ezechiáſz po wſzytkim Iudźie / y ſpráwowáł ſię pobożnie / cnotliwie / y práwdźiwie przed Pánem Bogiem ſwoim.
- We wſzytkich też ſpráwách ktore pocżął około poſługowániá domu Bożego / w zákonie y w przykázániu chcąc ſzukáć Páná Bogá ſwego / cżynił ze wſzytkim ſercem / y ſzcżęſćiło ſię iemu.
Kápitułá 32.
¶ 1. Sennácheryb oborzył ſię ná Iudę.
7. Vpominá lud áby vfáł Pánu.
9. Sennácheryb bluźni Bogá.
20. Ezechiáſz y Ezáiáſz modlą ſię Pánu.
21. Anioł poráżá Aſsyryány / á Krol ich zábit ieſt.
25. Ezechiáſz niewdźięcżny przećiw Pánu.
33. Smierć iego.
-
*
Po onych rzecżách ktore ſię dźiáły práwdźiwie / Sennácheryb Krol Aſsyriyſki ćiągnął do Iudy / y obległ miáſtá obronne tym vmyſłem áby ie ſobie wźiął.
*
2.Krol.18.v.13.
Ezái.36.v.1.
Eklezy.48.v.20.
- A widząc Ezechiáſz iż przyćiągnął Sennácheryb / y chćiáł wálcżyć przećiwko Ieruzálem.
- Wſzedł w rádę z Kſiążęty ſwemi y z rycerſtwem ſwoim / áby záſypáli źrodłá wod ktore były około miáſtá / y pomogli mu w tym.
- A ták zebráwſzy ſię lud wielki / záſypáli wſzytki źrzodłá y potok ktory wylewáł ná onę źiemię / przetho áby Krolowie Aſsyriyſcy przyćiągnąwſzy nie náleźli tey obfithośći wod.
- A vcżyniwſzy ſobie dobre ſerce / pobudowáł wſzytki obálony mury / y wieże też opráwił / przytym też drugi mur przed nim opráwił mocnie / y Mello w mieſćie Dáwidowym / á dáł pocżynić wiele broni y tárcży.
- Y poſthánowił hetmány nád ludem ktore on zebráł do ſiebie ná plác v brány mieſckiey / y mowił ták do nich wdźięcżnemi ſłowy.
- Bądźćie ſtáłymi y mężnymi / á nie boyćie ſię áni ſię lękáyćie Krolá Aſsyriyſkiego / áni wielkoſći oney wſzytkiey ktorá z nim ieſt / Abowiem dáleko więcey ich z námi ieſt niźli z nimi.
- Z nimi ieſt
A
rámię ćieleſne / ále z námi ieſt Pán Bog náſz áby nás rátowáł / y ſpráwowáł náſze wálki: Thedy lud wźiął śmiáłoſć z onych ſłow Ezechiáſzá Krolá Iudſkiego.
- Potym Sennácheryb Krol Aſsyriyſki poſłáł ſłużebniki ſwoie do Ieruzálem (gdy ieſzcże dobywáł Láchis / y miáł z ſobą wſzytek lud kroleſtwá ſwego) do Ezechiáſzá Krolá Iudſkie° / y do wſzytkich z Iudy ktorzy byli w Ieruzálem z tym poſelſtwē.
- Thák mowi Sennácheryb Krol Aſsyriyſki / W cżymże wżdy dufáćie mieſzkáiąc w Ieruzálem w oblężeniu:
- Izáli wás nie zwodźi Ezechiáſz áby wás pomorzył głodem y prágnieniem mowiąc / Pán Bog náſz wyrwie nás z ręku Krolá Aſsyriyſkie°:
- Izáli nie ten ieſt Ezechiáſz ktory popſowáł Káplice y ołtárze
B
iego: y przykázáł Iudźie y mieſzcżánom Ierozolimſkim tymi ſłowy: Będźiećie chwálić Páná tylko przy iednym ołtárzu / y ná nim kádźić będźiećie.
B
To ieſt Bogá / A to mowi Sennácheryb niepráwdźiwie bo ołtárze ony były báłwánow á nie Bogá práwdźiwego / Iáko też y báłwochwálcy cżáſu tego wymiátuią ná ocży wiernym ktorzy chwáłę Bożą nápráwuią żeby mieli vſtáwy Boże wyniſzcżáć.
- Izáli nie wiećie com iá vcżynił y oycowie moi wſzythkim národom źiemſkiem: Záż bogowie národow innych mogli wyrwáć źiemię ſwoię z ręki moiey:
- Y ktoryż był ze wſzytkich bogow onych národow ktore oycowie moi poráźili / ktory by mogł wybáwić lud ſwoy z ręki moiey: áby też Bog wáſz mogł wás z ręki mey wyrwáć:
- Teráz tedy niech wás Ezechiáſz nie zwodźi / á niecháy wás w thym nie oſzukáwá / áni mu wierzćie: Abowiem ieſli żáden bog wſzytkich národow y wſzythkich Kroleſtw nie mogł wybáwić ludu ſwego z ręki moiey / y z ręki oycow moich / dáleko więcey Bog wáſz nie wiymie wás z ręki moiey.
- Nád tho ieſzcże ſłużebnicy iego mowili przećiw Pánu Bogu / y przećiwko Ezechiáſzowi ſłudze iego.
- Piſáł ktemu liſty bluźniąc Páná Bogá Izráelſkiego / á mowiąc przećiwko niemu tymi ſłowy / Iáko bogowie inych národow źiemſkich nie mogli wyrwáć ludu ſwego z ręki moiey / thák Bog Ezechiáſzow ludu ſwego nie wyrwie z ręki moiey.
- Y
C
wołáli wielkim głoſem po Zydowſku ná lud Ierozolimſki ktory był ná murzech ſtráſząc ie / y trfożąć imi áby ták miáſto wźięli.
C
Wołánie ich iákowe było pátrzáy we wtorych Kſię. Krole. Káp.18.
- A mowili przećiw Bogu Ierozolimſkiemu / iáko przećiw bogom národow źiemſkich roboćie rąk ludzkich.
- Tedy ſię modlił Ezechiáſz Krol y Ezáiáſz ſyn Amoſá Proroká dlá thego wołáiąc áż do niebá.
- Y poſłáł Pán Aniołá ktory wytráćił wſzytki mocárze w woyſzcże y wodzá y Hetmáná w oboźie Krolá Aſsyriyſkiego ták iż ſię z záwſtydzoną twárzą wroćił do źiemie ſwoiey: Tám gdy wſzedł do domu bogá ſwego / ći ktorzy wyſzli byli z niego zámordowáli go tám miecżem.
- A ták Pán wybáwił Ezechiáſzá y mieſzcżány Ierozolimſkie z rąk Sennácherybá Krolá Aſsyriyſkiego / y z rąk wſzytkich inych / á ſpráwił im pokoy ze wſząd.
- Thedy wiele ich przynoſili Pánu dáry do Ieruzálem / y vpominki koſztowne Ezechiáſzowi Krolowi Iudſkiemu / A ták potym wywyżſzon był przed wſzytkimi národy.
-
*
W onychże cżáſiech rozniemogł ſię Ezechiáſz áż ná śmierć / y modlił ſię Pánu / á on mowił do niego / á dáł mu znák.
*
2.Krol.20.v.1.
Ezáiáſz.38.v.1.
Ekle.48.v.26.
- Ale Ezechiáſz nie wdźięcżen był dobrodźieyſtw iego / ábowiem ſerce iego
D
wynioſło ſię y wzruſzył gniew przećiwko ſobie przećiw Iudźie y przećiw Ieruzálem.
D
To ſię dźiáło gdy vkázáł Bábilońcżykom ſkárby ſwe. O cżym páthrz. 2.Krol.20.v.13.
- Wſzákże ſię vpokorzył z tego Ezechiáſz
E
że ſię było wynioſło ſerce iego / ták on ſám iáko y mieſzcżánie Ierozolimſcy ták iż ná nie nie przyſzedł Páńſki gniew zá żywotá iego.
E
Tho ieſt gdy go Ezáiáſz Prorok vpomináł y káráł ſłowy z błędu iego.
- A miáł Ezechiáſz bárzo wiele bogáctw / y był bárzo w wielkiey ſłáwie máiąc wielkie ſkárby / śrebrá / złotá / y kámieni drogich / rzecży wonnych / zbroi rozlicżnych / y wſzytkiego nácżyniá koſztownego.
- Miáł też ſzpiklerze dlá pſzenice / y piwnice dlá win y oliwy / á ſtáynie dlá rozmáitych źwierząt / y obory dlá bydłá.
- Ktemu pobudowáł ſobie miáſtá / y miáł bárzo wiele owiec y wołow / ábowiem mu był Bog dáł bárzo wiele máiętnoſći.
- Nád to ten Ezechiáſz záſypáł źrzodłá wod w Gihon wyżſzym / á przywiodł ie proſto pod Záchod ſłońcá ku miáſtu Dáwidowemu / y ſzcżęſćiło ſię Ezechiáſzowi we wſzytkich ſpráwách iego.
- A wſzákoż dlá poſłow Kſiążąth Bábilońſkich ktorzy byli poſłáni do niego / áby go pytáli o cud kthory ſię był ſtáł w źiemi / opuſćił gi Bog áby go kuſił / á iżby wiedźiáno wſzythko co było w ſercu iego.
- Ale wſzytki ine ſpráwy Ezechiáſzá y pobożnoſći iego / thy ſą nápiſáne w Kſięgách Ezáiáſzá ſyná Amoſá Proroká / y w kſięgách Iudſkich y Izráelſkich.
- Záſnął pothym Ezechiáſz z oycy ſwemi / y pogrzebion ieſth ná gorze miedzy groby ſynow Dáwidowych / á wielką mu pocżćiwoſć vcżynili wſzytcy ludźie Iudſcy y mieſzcżánie Ierozolimſcy przy śmierći iego / á po nim Krolowáł Mánáſses ſyn iego.
Kápitułá 33.
¶ 1. Mánáſses báłwochwálcá.
9. Záwiodł Iudę w błąd.
11. A dlá thegoż był záwiedźion w więźienie do Bábilonu.
12. Modli ſię Pánu / ktory go wybáwiá.
16. Chwáłę Bożą przywrácá.
20. Smierć ie° / po nim náſtáie Amon.
24. Ktorego zábili ſłudzy iego.
- Y
*
było Mánáſseſowi dwánáſćie lát gdy pocżął Krolowáć / á pięćdźieſiąt y pięć láth Krolowáł w Ieruzálem.
- Then ſię złośći dopuſzcżáł przed Pánem / według obrzydłośći pogánow ktore był Pán wygnáł przed ſyny Izráelſkimi.
- Bo znowu pobudowáł káplice ktore był poborzył Ezechiáſz oćiec iego / wyſtáwił też y ołtárze báłwánom / á náſádźił gáie poſwięcone / y chwálił wſzytki gwiázdy niebieſkie á ſłużył im.
- Nád to poſtáwił y ołtárze w Domu Páńſkim / o ktorym powiedźiáł Pán iż w Ieruzálem będźie
†
imię moie ná wieki.
†
W.5.Mo.12.v.11.
W 1.Krol.8.v.29.
Ieremi.32.v.34.
- Ktemu pobudowáł ołtárze wſzytkim gwiázdom niebieſkim we dwu ſieniách Domu Páńſkiego.
- Y przenoſił ſyny ſwe przez ogień w dolinie ſynow Hennon: Przythym cżáſow przeſtrzegáł báwiąc ſię práktykárſtwem y cżáry / rádźił ſię złych duchow y cżárnokſiężnikow: Y wiele złego pobroił przed Pánem pobudzáiąc go ku gniewu.
- Nád to poſtánowił báłwáná rytego ktorego był ſpráwił w Domu Bożym / o ktorym był Bog powiedźiáł Dáwidowi y Sálomonowi ſynowi iego / iż w Domu thym y w Ieruzálem ktorem obráł miedzy wſzytkim pokoleniem Izráelſkim zoſtáwię imię moie ná wieki.
-
¤
A nie ruſzę ludu Izráelſkiego z źiemie tey ktorám dáł oycom ich / á to tym ſpoſobem / ieſli ſię będą záchowáć wedle wſzytkich rzecży ktorem im roſkázáł / wedle wſzytkiego zákonu / á wedle vſtáw y ſądow ktorem im roſkázáł przez Moiżeſzá.
- Záwiodł tedy Mánáſses w błąd Iudę y mieſzcżány Ierozolimſkie / ták iż ſię złoſćiwiey ſpráwowáli niźli pogáni ktore Pán wytráćił przed ſyny Izráelſkimi.
- Y
A
mowił Pán do Mánáſseſá y do ludu iego / ále oni nie dbáli.
- A przetoż Pán przywiodł ná nie hetmány woyſká Krolá Aſsyriyſkiego / kthorzy poimáwſzy Mánáſseſá okowáli go / y związáwſzy dwiemá łáńcuchy záwiedli do Bábiloniey.
- Gdy tedy ták był vtrápion /
B
modlił ſię Pánu Bogu ſwemu / y vpokorzył ſię bárzo przed Bogiem oycow ſwoich.
B
O thym nic nie wſpominá w kſię. Krolewſkich.
- A gdy ſię ták modlił przyiął go w łáſkę / y wyſłucháł modlitwę iego / á przywroćił go do Ieruzálem ná kroleſtwo iego / A ná then cżás poznáł Mánáſses iż ſám Pán ieſt Bogiem.
- Pothym zbudowáł mur przedni miáſtá Dáwidowego od Záchodu w Gihon w dolinie v ſámey rybney brány / y Ofel obtocżył bárzo wyſokim murem / á poſtánowił Rotmiſtrze we wſzytkich miáſthách obronnych w Iudźie.
- Wyrzućił też bogi cudze y báłwáná z Domu Páńſkiego / y wſzytki ołtárze ktore był pobudowáł ná gorze Domu Páńſkiego y w Ieruzálem / á wyrzućił ie precż zá miáſto.
- Y opráwił Ołtárz Páńſki / á ſpráwowáł ná nim ofiáry zá pokoy / y cżyniąc dźięki / á roſkázáł Iudźie áby ſłużył Pánu Bogu Izráelſkiemu.
- A wſzákoż ieſzcże lud ofiárowáł po gorách / iedno iż ſwemu Pánu Bogu.
- Ale ine ſpráwy Mánáſseſowe / y modlithwá iego do Bogá / y ſłowá widzących kthorzy mowili do niego w imię Páná Bogá Izráelſkiego / tyć ſą nápiſáne miedzy inemi ſpráwámi Krolow Izráelſkich.
- Ktemu modlitwá iego / y iáko mu Bog był miłoſćiw y wſzytek grzech y przeſtępſtwo iego / y mieyſcá gdźie pobudowáł Káplice y ſádźił ſwięcone gáie / y báłwány / y ſtáwiáł przed tym niż ſię był vpokorzył / to wſzytko nápiſáno ieſt w kſięgách prorockich.
- Záſnął pothym Mánáſses z oycy ſwemi / y pogrzebion ieſt w
C
Domu ſwym / á po nim Krolowáł Amon ſyn iego.
C
Bo iż ták był ćięſzko zgrzeſzył przećiw Bogu / thedy nie był pogrzebion z niemi / ále w niekthorym ogrodźie przy domu Krolewſkim.
- Y był Amon we dwudźieſthu y dwu lećiech gdy Krolowáć pocżął / á przez dwie lećie Krolowáł w Ieruzálem.
- Y dopuſzcżáł ſię złoſći przed Pánem iáko y Mánáſses oćiec iego: Abowiem wſzytkim báłwánom ktorych był náſpráwowáł Mánáſses / ofiárowáł Amon y ſłużył im.
- A nie chćiáł ſię vpokorzyć przed Pánem iáko Mánáſses oćiec iego / owſzem ſię tym więcey dopuſzcżáł złośći.
- Y ſprzyſięgli ſię przećiw niemu ſłudzy iego / y zábili go w iegoż domu.
- Ale lud oney źiemie wſzythki ony co ſię byli ſprzyſięgli przećiw Amonowi Krolowi pomordowáli / y poſtánowili po nim zá Krolá Iozyáſzá ſyná iego.
Kápitułá 34.
¶ 1. Iozyáſz Krol bogoboyny.
3. Ocżyſćiá źiemię ſwą od báłwochwálſtwá.
8. Opráwuie koſćioł Boży.
14. Kſięgi zákonu náleźione w kośćiele.
18. Przynieſione do niego.
21. Rádźi ſię Páná przez Oldę prorokinią.
27. Wyſłuchán od Bogá.
31. Y cżyni z nim przymierze.
-
*
Ná ten cżás Iozyáſzowi było ośḿ lát gdy Krolowáć pocżął / á trzydźieſći y ieden rok krolowáł w Ieruzálem.
- Ten ſię ſpráwowáł pobożnie przed Pánem / y chodźił drogámi Dáwidá oycá ſwego / nie vchyláiąc ſię áni ná práwo áni ná lewo.
- A będąc ieſzcże dźiećięćiem / w oſmym roku Kroleſtwá ſwego pocżął ſzukáć Bogá Dáwidá oycá ſwego / á we dwunáſtym roku pocżął ocżyſćiáć Iudę y Ieruzálem / od káplic / od gáiow ſwięconych / od báłwánow / y od rytych obrázow.
- Y roſkázáł przed ſobą popſowáć ołtárze báłwáńſkie y potłuc obrázy ktore ná nich ſtáły / gáie też święcone wyrąbáł ſłupy y obrázy ryte połámáł / á rozmiátáł ie po grobiech onych ktorzy im ofiárowáli.
- Y popálił koſći kápłánow ná ołtárzách ich / y ocżyſćił Iudę y Ieruzálem.
- Tákże w mieſćiech w Mánáſse / Efráim y w Symeon áż do Neftáli wſzytko potłukł młotem okolicżnie.
- A ták poborzył ołtárze y gáie ſwięcone / á pokruſzył báłwány / y wſzytki obrázy wymiotáł po wſzytkiey źiemi Izráelſkiey / A potym ſię wroćił do Ieruzálem.
- Tedy oſmegonáſtego roku zá kroleſtwá ſwego gdy ocżyſćił źiemię y Dom Páńſki / poſłáł Sáfáná ſyná Eſáliáſzowe° / y Máázyáſzá ſtároſtę mieſckiego / y Ioáchá ſyná Ioácházowego piſárzá / ku opráwowániu domu Páná Bogá ſwego.
- Ktorzy przyſzedſzy do Helkiáſzá kápłáná náwyżſzego oddáli mu pieniądze ktore znieſiono było do Domu Bożego / ktore wybieráli Lewitowie odźwierni od Mánáſsytow / Efráimitow / y od wſzytkiego oſtátká ludu Izráelſkie° / od wſzytkiego Iudy y Beniáminá / á wroćili ſię do Ieruzálem.
- Y oddáli w ręce przyſtáwom ktorzy ſtáli nád robotámi Domu Páńſkiego / á oni tho oddáwáli rzemieśnikom ktorzy robili w Domu Páńſkim opráwuiąc gi.
- A dáwáli to rzemieśnikom y murárzom / áby kupowáli kámienie ćioſáne / y drzewo ku ſtáwiániu á opráwowániu bálkow tych domow ktore byli popſowáli krolowie Iudſcy.
- A oni mężowie tych robot wiernie doglądáli / á nád nimi przyſtáwmi byli Iáháth y Abdyáſz Lewitowie z Merárytow / Zácháryáſz y Moſollám z Káátytow ktorzy pilnowáli robot / á z Lewitow káżdy co rozumiáł około inſtrumentow muzyki.
- Nád tymi też ktorzy noſili brzemioná y pilnowáli robotnikow káżdey roboty / byli z Lewitow piſárze / przyſtáwowie y odźwierni.
- A gdy wynoſili pieniądze kthore było złożono do Domu Páńſkiego / nálázł Helkiáſz Kápłán kſięgi zákonu Páńſkiego podáne° przez Moiżeſzá.
- Thedy rzekł Helkiáſz do Sáfáná piſárzá / Nálázłem kſięgi zákonu w Domu Páńſkim: Y oddáł ie Helkiáſz Sáfánowi.
- Ktore Sáfán przynioſł do Krolá / oznáymuiąc mu też tę rzecż / á powiedáiąc / Iż temu co porucżył ſłużebnikom ſwoim / doſyć cżynią.
- Abowiem śrebro ktore náleźli w Domu Páńſkim / zláli ie / y oddáli w ręce przyſtáwom y robotnikom.
- Nád to oznáymił Sáfán piſárz Krolowi iż mu oddáł Helkiáſz Kápłán kſięgi: Y cżytáł ie Sáfán przed Krolem.
- A gdy ſłyſzáł Krol ſłowá zákonu / rozdárł ſzáty ſwe.
- Y roſkázáł Krol Helkiáſzowi y Ahikámowi ſynowi Sáfánowemu / y Abdonowi ſynowi Micháſowemu / Sáfánowi piſárzowi / y Aſáiáſzowi ſłudze ſwemu tymi ſłowy.
- Idźćie á rádźćie ſię Páná o mię y o oſtátek ludu w Izráelu y w Iudźie / około ſłow tych kſiąg ktore ſą náleźione / Abowiemći ieſt wielká popędliwoſć Páńſká ktorá przyſzłá ná nás / przetho iż oycowie náſzy nie ſtrzegli ſłowá Páńſkiego / áby ſię byli mieli ſpráwowáć wedle wſzytkich rzecży ktore ſą nápiſáne w tych kſięgách.
- A ták ſzedł Helkiáſz y z inemi poſły Krolewſkiemi do Oldy prorokiniey żony Sellumá ſyná Thekuátá ſyná Házry / ktory przyglądáł ſzát / A oná mieſzkáłá w Ieruzálem w ſzkole / y mowili do niey w onyż ſłowá.
- A oná do nich rzekłá / Ták mowi Pán Bog Izráelſki / Powiedzćie mężowi ktory wás poſłáł do mnie.
- Tákći mowi Pán / Otho iá przywiodę nieſzcżęſćie ná mieſce to / y ná mieſzcżány iego / y wſzytki przeklęctwá kthore ſą nápiſáne w kſięgách tych co ie cżytáno przed krolem Iudſkim.
- A to dlá tego iż mię opuſćili / y kádźili bogom cudzym / áby mię we wſzytkich ſpráwách ſwoich wzruſzyli ku gniewu / á prźiydźie popędliwoſć moiá ná mieyſce to / áni będźie zágáſzoná.
- Powiedzćie też ták Krolowi Iudſkiemu kthory wás poſłáł o rádę do Páná / Thákćie powiedá Pán Bog Izráelſki: Słow tych ktoreś ſłyſzáł.
- Iże ſię vlękło ſerce twe / y vpokorzyłeś ſię przed Bogiem gdyś ſłyſzáł ſłowá iego przećiw mieyſcu temu / y przećiw mieſzcżánom iego / A thák iżeś ſię vpokorzył przede mną / á rozdárłeś ſzáty ſwe / y płákáłeś przede mną / iám theż wyſłucháł ćiebie / mowi Pán.
- Abowiem ćię wezmę do oycow twoich / á będźieſz włożon do grobu twego w pokoiu / y nie oglądáią ocży twoie nieſzcżęſćiá żádnego ktore iá przywiodę przećiw mieyſcu temu y przećiw mieſzcżánom iego:
†
A ták odnieſli Krolowi ty ſłowá.
- Tedy poſłáł Krol á zebráł wſzytki ſtárſze z Iudy y z Ieruzálem.
- Y ſzedł do Domu Páńſkiego / wſzythek lud Iudſki y mieſzcżánie Ierozolimſcy / Kápłáni y Lewithowie / y wſzytek lud od náwięcſzego do námnieyſzego / á cżytáł przed niemi wſzytki ſłowá kſiąg przymierzá / ktore było náleźiono w Domu Páńſkim.
- Pothym ſtánął Krol ná mieyſcu ſwym / á vcżynił przymierze przed Pánem / iż miáł chodźić zá nim ſtrzegąc roſkázániá iego / świádectw iego / y vſtáw iego ze wſzytkiego ſercá ſwego / y ze wſzytkiey ſwey duſze / á iż miáł doſyć cżynić ſłowám przymierzá ktore były nápiſáne w Kſięgách onych.
- Y roſkázáł też ſtáć przy tym przymierzu wſzytkim ktorzy iedno náleźieni byli w Ieruzálem y w Beniáminie y ſpráwowáli ſię mieſzcżánie Ierozolimſcy wedle przymierzá Bogá / Bogá oycow ſwoich.
- Y wyrzućił Iozyáſz wſzytki obrzydłoſći ze wſzech źieḿ ſynow Izráelſkich / á przywiodł wſzytki do thego ktorzy ſię iedno náleźli w Izráelu iż ſłużyli Pánu Bogu ſwemu po wſzytki dni ie° / á nie odſtąpili od Páná Bogá oycow ſwoich.
Kápitułá 35.
¶ 1. Iozyáſz obchodźi Wielkąnoc.
2. Vſtáwiá chwáłę Bożą.
20. Ciągnąwſzy ná woynę przećiw krolowi Egiptſkiemu.
23. Zábit ieſt.
-
*
Ktemu Iozyáſz obchodźił święto Wielkonocne Pánu w Ieruzálem / ktorego ofiárę ſpráwowáno dniá cżternáſtego Mieſiącá pirwſzego.
- Y poſtánowił Kápłány ná vrzędźiech ſwoich / á potwierdźił ie ku poſługowániu w Domu Páńſkim.
- A rzekł Lewithom ktorzy vcżyli wſzytkiego Izráelá / á ktorzy byli poſwięceni Pánu / Poſtáwćie Skrzynię ná mieyſcu świętym w Domu ktory zbudowáł Sálomon ſyn Dáwidow Krol Izráelſki / Boć iuż to brzemię nie będźie więcey ná rámionách wáſzych / A przetoż teráz ſłużćie Pánu Bogu wáſzemu / y ludowi iego Izráelſkiemu.
- Nágothuyćież ſię wedle domow wáſzych / y wedle porządkow wáſzych /
†
ták iáko wám roſpiſáł Dáwid Krol Izráelſki / y iáko nápiſáł Sálomon ſyn iego.
†
Wyżſzey.1.Kron. Káp.23.y.24. y 25.y.26.
- Stáńćież ná mieyſcu ſwiętym według porządku domow bráćiey wáſzey ludu poſpolitego / y wedle rozdźiáłu domu oycowſkie° Lewitow.
- Spráwuyćież ofiárę wielkąnocną á poświęććie ſię / y przygotuyćie bráćią wáſzę / á ſpráwuyćie ſię wedle ſłowá Páńſkiego kthore podáł przez Moiżeſzá.
- Tedy Iozyáſz dáł poſpolſtwu owce / bárány / y koźlętá / y wſzytki potrzeby ku ofiárám Wielkonocnym / káżdemu ktory iedno ieſt náleźion w licżbie wſzytkiego trzydźieſći tyſięcy / ktemu trzy tyſiące wołow / á to wſzytko z máiętnoſći ſámego krolá.
- Przythym Kſiążętá iego dáwáli dobrowolnie ludowi / Kápłánom / y Lewitom / A Helkiáſz / Zácháryáſz y Iehiel Kſiążętá Domu Bożego / oddáli Kápłánom ku ofiárám Wielkonocnym dwá tyſiącá y ſześćdźieſiąt owiec / á wołow trzyſtá.
- Ktemu Choneniáſz / Semeiáſz / y Náthánáel bráćiá iego / tákże Háſábiáſz / Iehiel / y Iozábád przednieyſzy z Lewitow / oddáli inym Lewitom ku ofiárám Wielkonocnym pięć tyſięcy owiec / y pięć ſeth wołow.
- A thák wſzytko zgotowáwſzy ku poſługowániu / ſtánęli Kápłáni ná mieyſcách ſwych / y Lewitowie w porządkoch ſwoich wedle roſkázániá Krolewſkiego.
- Y ſpráwowáli ofiáry wielkonocne / á kápłáni kropili krwią z rąk ich / á Lewitowie záſię ie łupili.
- Tedy
A
oddźielili od ofiár pálonych / áby rozdáli poſpolſtwu wedle rozdźiáłu domow w národźiech áby ofiárowáno Pánu iáko ieſt nápiſáno w kſięgách Moiżeſzowych / A tákże też y od wołow.
A
To ieſth cżęść owiec y báránow y wołow nie páląc wſzytkiego onego co był dáł Krol y Kſiążętá dlá ludu á ták tego cżęść zoſtáwiono było dlá poſpolſtwá.
- Y piekli ofiáry wielkonocne v ogniá wedle zwycżáiu / á rzecży poświęcone wárzyli w gárncách w kotlech / y w pánwiách / á podáwáli to rychło wſzytkiemu poſpolſtwu.
- Potym też ſobie nágotowáli y kápłánom: Abowiem kápłáni ſynowie Aáronowi około ofiár pálonych / y około tłuſtoſći zábáwieni byli áż do nocy: A przetoż Lewitowie gotowáli y ſámi prze ſię / y prze Kápłány ſyny Aáronowe.
- Nád to ſpiewácy ſynowie Azáfowi ſtáli też ná mieyſcách ſwych według roſkázániá Dáwidá / Azáfá / Hemáná / y Iedytuná widzącego
B
Krolewſkiego / Odźwierni też ſtáli v káżdych drzwi / ábowiem ſię im niegodźiło odchodźić od poſługi ich. A przetoż bráćiá ich Lewitowie gotowáli dlá nich.
B
To ieſt Proroká Krolá Dáwidá.
- A ták dniá onego zgotowáne ieſt wſzytko poſługowánie Páńſkie / áby obchodźili Wielką noc / y ſpráwowáli ofiáry pálone ná ołtárzu Páńſkim według roſkázániá Krolá Iozyáſzá.
- Tego tedy cżáſu ſynowie Izráelſcy kthorzy iedno náleźieni byli obchodźili Wielką noc y Swięto przáſnikow przez ſiedḿ dni.
- Y nie był obchod tákowy Wielkiey nocy w Izráelu od cżáſow Sámuelá Proroká / áni żáden ze wſzytkich Krolow Izráelſkich ſpráwowáł thákową wielką noc iáką ſpráwił Iozyáſz z kápłány / z Lewity / y ze wſzytkim Iudą y Izráelem kthory thám był náleźion y z mieſzcżány Ierozolimſkimi.
- A tá Wielkánoc byłá ſpráwowáná oſmegonáſthego roku zá Kroleſtwá Iozyáſzowego.
-
¤
Potym wſzytkim gdy dopráwił Iozyáſz koſćiołá / ruſzył woyſko Necho Krol Egipthſki chcąc dobywáć
C
Kárchemis nád rzeką Eufráthes á Iozyáſz też ćiągnął przećiwko niemu.
C
To miáſtho było Krolá Aſsyriyſkiego / á leżáło nád Eufrátes rzeką ktore gdy chćiáł wźiąć Necho Krol Egiptſki / Iozyáſz boiąc ſię áby on nie ćiągnął przez źiemię iego poſiádáć iey / ruſzył ſię też z woyſkiem przećiw niemu.
¤
2.Krol.23.v.19.
- Ale on poſłáł do niego poſły ſwe z temi ſłowy / Azáż iá mám co z tobą cżynić krolu Iudſki: gdyż iá dźiś nie ćiągnę przećiwko tobie / ále przećiwko domowi mnie odpornemu / kędy mi Bog roſkázáł ábym ſię pośpieſzył: A ták ſtrzeż ſię Bogá ktory ieſt ze mną áby ćię nie zábił.
- Ale Iozyáſz nie chćiáł ſię wroćić od niego / owſzem ſię gotowáł z nim potykáć / á nie przeſtáł ná ſłowiech Nechá ktore wyſzły z vſt Bożych:
♀
A ták przyćiągnąwſzy / zwiodł z nim bitwę w polu Mágeddo.
- Y poſtrzelili ſtrzelcy Krolá Iozyáſzá / á on rzekł do ſłużebnikow ſwoich / Znieſćie mnie / bom ieſt bárzo ránion.
- A ták ſłużebnicy iego znieſli go z wozu y włożyli go ná drugi woz ktory miáł z ſobą / á odwieźli go do Ieruzálem / támże vmárł y pogrzebion w grobiech oycow ſwoich / á płákáł wſzytek lud Iudſki y Ieruzálem nád Iozyáſzem.
- Vcżynił też y Ieremiáſz nárzekánie nád Iozyáſzem / kthore wſzyſcy śpiewácy y śpiewácżki w ſwych lámenćiech przypomináią o Iozyáſzu y po dźiſieyſzy dźień /
D
podáwſzy y inym ten zwycżáy w Izráelu / A ty wſzytki rzecży nápiſáne ſą w lámenćiech.
D
To ieſt śpiewáć pioſnki żáłoſne.
- Ale ine wſzytki ſpráwy Iozyáſzowe y dobrodźieyſthwá iego / iáko ieſt nápiſáno w zákonie Páńſkim.
- Przytym ine iego przednieyſze y oſtátecżnieyſze ſpráwy / tyć ſą nápiſáne w kſięgách Krolow Izráelſkich y Iudſkich.
Kápitułá 36.
¶ 1. Ioácház Krol Iudſki.
4. Záwiedźion w więźienie do Egiptu / á Eliákim ktorego też zową Ioákim poſtánowion ieſt ná mieyſcu iego.
6. Ktory też záwiedźion ieſt w więźienie do Bábilonu.
8. Ioáchin ná mieyſcu iego poſtánowion á ten też záwiedźion do Bábilonu / á Sedekiáſz obrán ná mieyſce iego.
14. Lud iż wzgárdźił vpominániá Boże.
17. Zágnán ieſt w niewolą do Bábiloniey.
19. Koſćioł y miáſto Ieruzálem poborzone.
22. Cyrus lud wolno puſzcżá z wieźieniá.
- Y
*
wźiął ſobie lud źiemie oney Ioácházá ſyná Iozyáſzowego / á poſthánowił go ſobie zá Krolá ná mieyſcu oycá iego w Ieruzálem.
- Ktoremu było dwádźieſćiá y trzy látá gdy Krolowáć pocżął / á iedno trzy mieſiące Krolowáł w Ieruzálem.
- Bo go wźiął Krol Egipthſki z Ieruzálem / y záłożył podáthek ná źiemię ſto tálentow śrebrá y tálent złotá.
- Y poſtánowił Krol Egiptſki Eliákimá brátá iego Krolem nád Iudą y nád Ieruzálem / á odmienił imię iego Ioákim / á wźiąwſzy Necho Ioácházá brátá iego z ſobą / przywiodł go do Egiptu.
- Ná then cżás Ioákimowi było dwádźieſćiá y pięć lát gdy Krolowáć pocżął / á iedennáſćie lát Krolowáł w Ieruzálem / dopuſzcżáiąc ſię złoſći przed Pánem Bogiem ſwoim.
- Przećiwko ktoremu ćiągnął Nábuchodonozor Krol Bábilońſki / á związáwſzy gi dwiemá łáńcuchy / záwiodł do Bábilonu.
- Nácżyniá też Domu Páńſkiego Nábuchodonozor krol Bábilońſki / záwiozł do Bábilonu / y poſtáwił ie w koſćiele ſwoim w Bábilonie.
- Ale ine ſpráwy Ioákimowe y obrzydłoſći ktorych ſię dopuſzcżáł / y co ſię nálázło
A
ná nim / tedy to ieſt nápiſáno w kſięgách Krolow Izráelſkich y Iudſkich / á po nim Krolowáł Ioáchin ſyn iego.
A
To ieſt cechy ná cżele iego / kthore był dáł wyryć á wypálić ku cżći báłwánom ſwoim ktorym ſłużyli / co też y dźiś ieſzcże niektorzy żydowie tákowe cechy ná ſobie noſzą.
- A był ná then cżás
B
Ioáchin w ośmi lát gdy Krolowáć pocżął / á tylko przez trzy Mieſiące y przez dźieſięć dni Krolowáł w Ieruzálem / á dopuſzcżáł ſię złoſći przed Pánem.
B
Stoi we wthorych Kſię. Krole. káp.24.v.8. iż był w oſmináſćie lát gdy pocżął Krolowáć ieſzcże zá oycá ſwego / á po śmierći oycowſkiey tylko trzy Mieſiące Krolowáł y dźieſięć dni / A ták ty ośḿ láth ktore ſię tu przypomináią ſćiągáią ſię do onego cżáſu kiedy pocżął Krolowáć zá oycá ſwego / á trzy Mieſiące y dźieſięc dni do cżáſu thego kiedy ſám Krolowáł.
- Tedy po roku poſłáł Krol Nábuchodonozor / á roſkázáł go przywieſć do Bábilonu y z nácżyniem nákoſztownieyſzym kthore było w domu Páńſkim / á poſtáwił Sedekiáſzá
C
brátá iego Krolem nád Iudą y nád Ieruzálem.
C
To ieſt ſtryiá według ięzyká Zydowſkiego.
-
†
A było Sedekiáſzowi dwádźieſćiá láth y rok gdy Krolowáć pocżął / á iedenáſćie lát Krolowáł w Ieruzálem.
†
Ieremi.52.v.1.
Ieremi.38.v.17.
- Y dopuſzcżáł ſię złoſći przed Pánem Bogiem ſwoim / á nie vpokorzył ſię ná nápominánie Ieremiáſzá Proroká ktory do niego mowił od Páná.
- Gdyż y przećiwko Krolowi Nábuchodonozorowi był odpornym ktorego on obowiązáł przyſięgą przez Bogá / ále on zátwárdźił kárk ſwoy / y vpárł ſerce ſwoie áby ſię nie náwrácáł do Páná Bogá Izráelſkiego.
- Wſzyſcy też przednieyſzy kápłáni y lud poſpolity wielce zgrzeſzyli według wſzech obrzydłoſći pogáńſkich / á pomázáli Koſćioł Páńſki ktory on był ſobie poſwięćił w Ieruzálem.
- A dlá tegoż Pán Bog oycow ich ſłáł do nich poſły ſwe
D
vſtáwicżnie ie vpomináiąc / Abowiem folgowáł ludowi ſwemu y mieſzkániu ſwemu.
D
W żydowſkim ſtoi wſtáwáiąc ráno y ſląc.
- Ale oni ſzydźili z poſłow Bożych y wzgárdźili ſłowá iego / á nágráwáli proroki iego / áż przyſzłá popędliwoſć Páńſká ná lud iego / thák iż żádnego lekárſtwá nie było.
- Abowiem Pán ruſzył przećiwko nim Krolá Cháldeyſkiego / ktory pomordowáł młodźieńce ich miecżem w domu Mieyſcá ich Swiętego / á nie przepuſćił ták dźiátecżkám iáko y pánienkám / ták ſtárcom iáko y zeſzłym w lećiech / że więc wſzytki podáł w ręce iego.
- Nád to wſzytko nácżynie domu Bożego thák wielkie iáko y máłe / y ſkárby Domu Páńſkiego / y ſkárby domu krolewſkiego / y kſiążąt iego / wſzytki záwiozł do Bábilonu.
- Y ſpálili Dom Boży / á poborzyli mury Ierozolimſkie / y wſzytki páłáce iego popálili / tákże wſzytki nácżyniá ie° co koſztownieyſze popſowáli.
- A to co od miecżá pozoſtáło przenioſł do Bábilonu / á ſłużyli mu y ſynom iego / ták długo áż náſtháło Kroleſtwo Perſkie.
- Aby ſię wypełniło ſłowo Páńſkie opowiedźiáne vſty Ieremiáſzowemi / á iżby źiemiá
E
odpocżywáłá ſobie / ábowiem pokąd byłá ſpuſtoſzoná odpocżywáłá áż wyſzło ſiedḿdźieſiąt lát.
E
W żydowſkim ſtoi iżby obchodźiłá ſwoie Sábáty / to iż niemiáłá być ſpráwowáná przez ſiedḿdźieſiąt lát pokiby oni byli w więźieniu.
-
♀
Roku tedy pierwſzego zá Cyruſá Krolá Perſkiego / áby ſię wypełniło ſłowo Páńſkie kthore powiedźiáł przez Ieremiáſzá / wzbudźił Pán duchá Cyruſá Krolá Perſkiego / kthory dáł wywołáć po wſzytkim Kroleſtwie ſwoim / y przez liſty ſwe tymi ſłowy.
♀
1.Ezdr.1.v.1.
Ieremi.25.v.12. y 29.v.10.
- Toć ieſt roſkázánie Cyruſá Krolá Perſkiego / Pán Bog niebieſki podáł mi wſzythki kroleſtwá źiemie / y roſkázáł mi ábych mu budowáł dom w Ieruzálem ktore ieſt w Iudźie / Ktożkolwiek ieſt tedy z wás miedzy wſzytkim ludem iego z ktorym by był Pán Bog iego / niecháyże idźie.