Rycina 12. Sieni Przybytku zgromádzeniá * opiſánie.

 
A B Dłużá Sieni ku Południu ná ſto łokiet / w ktorey było dwádźieśćiá Słupow / á z tych káżdy miáł po piąći łokiet ná wyżſzą / y Podſtáwki y Wierzchy ſwoie z Oponámi ze lnu kręcone°. E Opony z iedney ſtrony ná piętnáśćie łokći ze lnu kręconego / z trzemi Słupy / z kthorych káżdy miáł. 5.łokiet ná wyżſzą y Podſtáwki y Wierzchy ſwoie.
C D Dłużá tákáż ku Pułnocy. F Opony drugiey ſtrony tymże kſztáłtē.
B C Dłużá ſtrony ku Záchodu ná pięćdźieſiąt łokiet / w ktorei było dźieſięć Słupow / á z tych káżdy miáł po piąći łokiet ná wyżſzą / y Podſtáwki y Wierzchy ſwoie z Oponámi ze lnu kręcone°. G Opony háftowáne ná dwádźieśćiá łokiet wzdłuż w weśćiu do Sieni z cżtermi Słupy.
A D Dłużá tákáż ſtrony ná Wſchod ſłońcá. H Kołki do ktorych powrozy Opon przywięzowáno.

    Kápitułá 1.
    ¶ 5. Przednieyſze oſoby káżdego pokoleniá. 18. Policżenie ludźi w káżdem pokoleniu godnych ku boiowi. 46. Summá wſzytkich. 49. Lewitowie ktorzy byli przełożeni nád Przybytkiem / nie idą w licżbę.

  1. Roku wtorego po wyśćiu ich z Egiptu / dniá pierwſzego Mieſiącá wtorego mowił Pán do Moiżeſzá ná puſzcży Synái w Przybytku zgromádzeniá temi ſłowy.
  2. * Oblicżćie ſumę wſzytkiego woyſká Synow Izráelſkich według národow ich / á według domow oycow ich / miánowićie głowy męſzcżyzn wſzytkich.
      * W 2.Mo.30.v.21.

  3. A thy y Aáron będźiećie ie licżyć po hufie / káżdego od dwudźieſtu lát y dáley / z tych ktorzy ſię godzą ku boiowi miedzy Izráelcżyki.
  4. Y niecháy z wámi będą mężowie z káżdego pokoleniá / kthorzyby byli przednieyſzy w domiech oycow ſwoich.
  5. A tyć ſą imioná mężow tych ktorzy z wámi być máią / z domu Rubenowego / Elizur ſyn Sedeurow.
  6. Z domu Symeoná / Sálámiel ſyn Suryſádáyow.
  7. Z domu Iudá / Náázon ſyn Aminádábow.
  8. Y domu Izáſchárowego / Nátánáel ſyn Suárow.
  9. Z domu Zábulonowego / Eliáb ſyn Helonow.
  10. Z ſynow Iozefowych z Efráimá / Elizámá ſyn Ammiudow / z Mánáſeſá Gámáliel ſyn Fádáſsurow.
  11. Z domu Beniáminowego / Abidán ſyn Gedeonow.
  12. Z domu Dán / Ahiezer ſyn Ammiſádáiow.
  13. Z domu Aſer / Fegiel ſyn Ochránow.
  14. Z domu Gád / Eliázáf ſyn Duelow.
  15. Z domu Neftáli / Ahirá ſyn Enánow.
  16. Cić ſą co zácnieyſzy ze wſzytkiego ludu / ktorzy byli przednieyſzy w domiech oycow ſwoich / á Hethmány nád woyſki Izráelſkimi.
  17. Wźięli tedy ku ſobie Moiżeſz y Aáron męże ty iáko tu ſą miánowáni.
  18. A pierwſzego dniá Mieſiącá wtorego zezwáno wſzytko woyſko / y oblicżono káżdego głowę miánowićie według rodu / pokoleniá / y podług domow oycow ich / ktoremuby iedno z nich było dwádźieſćiá lát y wyżſzey.
  19. Y oblicżył ie Moiżeſz ná puſzcży Synái ták iáko mu był Pán roſkázáł.
  20. Byli tedy Rubená pierworodnego ſyná Izráelowego policżeni / według rodu / pokoleniá / á podług domow oycow ich / káżdy mężcżyzná miánowićie z oſoby ſwey / ktory iedno miáł dwádźieſćiá lát y wyżſzey á godźił ſię ku boiowi.
  21. Y byłá ſummá wſzytkich policżonych z pokoleniá Rubenowego cżterdźieſći y ſzeſć tyſięcy y pięć ſet.
  22. A z ſynow Symeonowych policżeni też ſą według rodu / pokoleniá y domow oycow ich / káżdy mężcżyzná miánowićie z oſoby ſwey / ktory iedno miáł dwádźieſćiá lát y wyżſzey / á godźił ſię ku boiowi.
  23. Y byłá ſummá policżonych z pokoleniá Symeonowego pięćdźieſiąt y dźiewięć tyſięcy y trzy ſtá.
  24. A z ſynow Gád byli policżeni według rodu / pokoleniá y domow oycow ich / káżdy mężcżyzná miánowićie z oſoby ſwey / kthory iedno miáł dwádźieſćiá lát y wyżſzey / á godźił ſię ku boiowi.
  25. Byłá tedy ſummá wſzech policżonych z pokoleniá Gád / cżterdźieſći y pięć tyſięcy / ſzeſć ſet y pięćdźieſiąt.
  26. A z ſynow Iudá policżeni byli wedle rodu / pokoleniá / y domow oycow ich / káżdy mężcżyzná miánowićie z oſoby ſwey / ktory iedno miáł dwádźieſćiá lát y więcey / á godźił ſię ku boiowi.
  27. A było wſzytkich policżonych z pokoleniá Iudá ſiedḿdźieſiąt y cżtery tyſiące y ſzeſć ſet.
  28. A z ſynow Izáſchárowych oblicżeni ſą wedle rodu / pokoleniá / y domow oycow ich / káżdy mężcżyzná miánowićie z oſobny ſwey / ktory iedno miáł dwádźieſćiá lát y więcey á godźił ſię ku boiowi.
  29. Y było wſzytkich policżonych z pokoleniá Izáſchárowego pięćdźieſiąt y cżtery tyſiące y cżtery ſtá.
  30. A z ſynow Zábulonowych oblicżeni ſą podług rodu / pokoleniá / y domow oycow ich / káżdy mężcżyzná miánowićie z ſwey oſoby / ktoremu było dwádźieśćiá láth ábo y wyżſzey / á godźił ſię ku boiowi.
  31. Y byłá ſummá wſzech ſynow Zábulonowych / pięćdźieſiąt y ſiedḿ tyſięcy y cżtery ſtá.
  32. A z ſynow Iozefowych od Efráimá policżeni ſą według rodu / pokoleniá / y domow oycow ich / káżdy mężcżyzná miánowićie z ſwej oſoby / kthory miáł dwádźieſćiá lát y wyzſzey / á godźił ſie ku boiowi.
  33. A nálicżono ich z pokoleniá Efráim / cżterdźieſći tyſięcy y pięć ſet.
  34. Tákże z ſynow Mánáſseſowych policżeni ſą podług rodu / pokoleniá / y domow oycow ich / káżdy mężcżyzná miánowićie z oſoby ſwey / ktory miáł dwádźieſćiá lát y więcey / á godźił ſię ku boiowi.
  35. Y nálicżono ich z pokoleniá Mánáſseſowego / trzydźieſći y dwá tyſiącá y dwie śćie.
  36. A z ſynow Beniáminowych policżeni ſą podług rodu / pokoleniá / y domow oycow ich / káżdy mężcżyzná miánowićie z oſoby ſwey / kthory iedno miáł dwádźieſćiá lát y wyżſzey / á godźił ſię ku boiowi.
  37. Tedy nálicżono z pokoleniá Beniáminowego / trzydźieſći y pięć tyſięcy y cżtery ſtá.
  38. A z Synow Dán byli policżeni podług rodu / pokoleniá / y domow oycow ich / káżdy mężcżyzná miánowićie z oſoby ſwey / ktory iedno miáł dwádźieſćiá lát y wyzſzey / á godźił ſie ku boiowi.
  39. Y było nálicżonych z pokoleniá Dán / ſzeſćdźieſiąth y dwá tyſiącá y ſiedḿ ſet.
  40. A z ſynow Aſer policżeni też ſą według rodu / pokoleniá / y domow oycow ich / káżdy mężcżyzná miánowićie z oſoby ſwey ktory miáł dwádźieſćiá láth y wyzſzey / á godźił ſie ku boiowi.
  41. Y nálicżono ich z pokoleniá Aſer cżterdźieſći y ieden tyſięcy y pięć ſet.
  42. Ktemu też z domu Neftáli policżeni ſą wedle rodu / pokoleniá y domow oycow ich / káżdy mężcżyzná miánowićie z oſoby ſwey ktory miáł dwádźieſćiá lát y wyzſzey á godźił ſie ku boiowi.
  43. A było oblicżonych z domu Neftáli / piećdźieſiąt y trzy tyſiące y cżtery ſtá.
  44. A ćić ſą policżeni przez Moiżeſzá y Aároná / y przes onych dwánáſćie przednieyſzych Hetmánow / ktorzy byli obráni po iednemu z domow oycow ſwych.
  45. Y było policżonych z ſynow Izráelſkich według domow oycow ich / ktorzy mieli dwádźieſćiá lát y wyzſzey / á godźili ſie ku boiowi.
  46. Wſzytkich w licżbie ſzeſćkroć ſto tyſięcy / pięć ſet y pięćdźieſiąt.
  47. Ale Lewitowie nie byli policżeni miedzy niemi podług domow oycowſkich.
  48. Abowiem Pán ták był roſkázáł Moiżeſzowi.
  49. Nie będźieſz licżył pokoleniá Lewi / áni ich położyſz w licżbę ſynow Izráelſkich.
  50. Ale poſtánoẃ Lewity przełożonemi nád Przybytkiem zgromádzeniá / y nád wſzytkim nácżyniem iego / tákże y nád wſzytkim tym co náleży do niego: Oni noſić będą Prźibytek y ze wſzytkim nácżyniem iego / y będą w nim ſłużyć / y będą rozbiiáć námioty ſwe około niego.
  51. A gdy ſię z mieyſcá ruſzyć máią Lewitowie Przybythek rozbiorą / y gdy ſie ná mieyſcu położą / thedy gi rozbiią á poſtáwią / ieſliby kto iny oprocż nich przyſtąpił do niego / then niech vmrze.
  52. A ſynowie Izráelſcy máią ſię káżdy z ſwem hufem położyć ná mieyſcu ſwem / á pod chorągwią ſwoią w woyſcże ſwem.
  53. Ale Lewitowie położyć ſię máią około Przybytku zgromádzeniá / áby gniew Boży nie obruſzył ſię ná zgromádzenie ſynow Izráelſkich / A ták Lewitowie będą ſtrzedz Przybytku zgromádzeniá.
  54. Vcżynili tedy ſynowie Izráelſcy wſzytko to co iedno Pán roſkázáł Moiżeſzowi.

    Kápitułá 2.
    ¶ Rozrządzenie hufow w Woyſzcże ſynow Izráelſkich / według porządku pokoleniá ich / Hetmáni ich / y licżbá ich.

  1. Rzekł thedy Pán do Moiżeſzá y do Aároná w ty ſłowá.
  2. Káżdy z ſynow Izráelſkich rozbije námiot ſwoj pod chorągwią ná ktorei będą herby domu iego oycowſkiego z dáleká około Przybytku zgromádzeniá.
  3. Ci tedy będą ktorzy ſię z obozem położą ku wſchodu ſłońcá / chorągieẃ woyſká ſynow Iudá z hufy ſwemi / ktorych hetmánem będźie Náázon ſyn Aminádábow.
  4. A w hufie ich będźie ludu policżonego ſiedḿdźieſiąt y cżtery tyſiące y ſzeſć ſet.
  5. Podle niego pokolenie Izáſchárowe rozbije námiothy ſwoie / nád ktorem będźie Hetmánem Nátánáel ſyn Suárow.
  6. Kthorych pocżet oblicżonych má w ſobie pięćdźieſiąt y cżtery tyſiące y cżtery ſtá.
  7. Potym wedle nich pokolenie Zábulonowe / nád ktorem będźie Hetmánem Heliáb ſyn Helonow.
  8. A hufu iego oblicżone° będźie pięćdźieſiąt y ſiedḿ tyſięcy y cżtery ſtá.
  9. A ták wſzytkich w oboźie Iudowem będźie w licżbie / ſto ośḿdźieſiąt y ſzeſć tyſięcy / y cżtery ſtá ludu z hufy ſwemi / á ćiż ná przod ná cżele poydą.
  10. Chorągieẃ woyſká Rubenowego má być ku Południowi z ſwymi hufy / y będźie Hetmánem nád ſyny Rubenowemi Elizur ſyn Sedeurow.
  11. W iego hufie będźie ludu policżonego cżterdźieſći y ſzeſć tyſięcy y pięćſet.
  12. Podle niego rozbije námiothy ſwe pokolenie Symeonowo / nád ktorem będźie Hetmánem Sálámiel ſyn Suryſádáiow.
  13. Hufu iego y ludu w niem policżonego / będźie pięćdźieſiąt y dźiewięć tyſięcy y trzy ſtá.
  14. Podle nich położy ſię pokolenie Gád / ktorych Hetmánem będźie Eliázáf ſyn Reuelow.
  15. W ich hufie będźie ludu policżonego cżterdźieſći y pięć tyſięcy y ſzeſć ſet á pięćdźieſiąt.
  16. A ták wſzytkich w oboźie Rubenowem będźie w licżbie ſto y pięćdźieſiąt tyſięcy y ieden / y połpiętá ſtá w hufiech ſwoich / á ći drugiem woyſkiem poydą we wtorem rzędźie.
  17. Potym Przybytek zgromádzeniá má iść w poſrzodku miedzy woyſkiem z hufem Lewitow / záchowywáiąc tenże porządek w ćiągnieniu iáko gdy ſie ná mieyſcu z námiothy położą / idąc káżdy podług mieyſcá ſwego / pod chorągwią ſwoią.
  18. Chorągieẃ pokoleniá Efráim leżeć będźie ku Záchodu ſłońcá z pocżthy ſwemi / á będźie Hetmánem ſynow Efráimowych / Elizámá ſyn Ammiudow.
  19. W iego vfie ludu policżonego będźie cżterdźieſći tyſięcy y pięć ſet.
  20. A podle niego położy ſie pokolenie Mánáſe / ktorych Hetmánem będźie Gámáliel ſyn Fádáſurow.
  21. A będźie w hufie ich ludu policżonego trzydźieśći y dwá tyſiącá y dwie śćie.
  22. Podle nich położy ſię pokolenie Beniámin / ktorych Hetmánem będźie Abidán ſyn Gedeonow.
  23. W ich hufie będźie ludu policżonego trzydźieſći y pięć tyſięcy y cżtery ſtá.
  24. Owá wſzythkich policżonych w woyſku Efráimowem będźie ſto y ośḿ tyſięcy / y ſto cżłowieká w hufiech ſwoich / á ći poćiągną w trzećiem rzędźie.
  25. Proporzec obozu Dán / będźie leżeć ku Pułnocy z hufy ſwemi / á będźie Hetmánem ich Ahiezer Syn Amiſádáiow.
  26. W ich hufie ludu oblicżonego będźie ſzeſćdźieſiąt y dwá thyſiącá / y ſiedḿſet.
  27. Podle nich poſtáwi námioty ſwe pokolenie Aſer / ktorych Hetmánem będźie Fegiel ſyn Ochránow.
  28. A w iego hufie ludu policżonego będźie cżterdźieſći y ieden tyſiąc y pięć ſet.
  29. Wedle nich położy ſie pokolenie Neftáli / ktorych Hetmánem będźie Ahirá ſyn Enán.
  30. W ich hufie ludu policżonego będźie pięćdźieſiąt y trzy tyſiące / y cżtery ſtá.
  31. A ták wſzytkich ktorzy będą w oboźie Dán / będźie w licżbie ſto pięćdźieſiąt y ſiedḿ thyſięcy / y ſześć ſet / á ći poydą pozád A z Proporcy ſwemi.
      A To ieſt z mnieyſzemi á z ſpoſpolitemi Proporcy / Abowiem tylko cżtery Proporce były przednieyſze / ále mnieſzych było bárzo wiele.

  32. Owá wſzytká ſumá woyſká ſynow Izráelſkich tá ieſt / iáko byli oblicżeni według domow y hufow ſwych / ſześć kroć ſto tyſięcy y trzy tyſiące / pięć ſet y pięćdźieſiąt.
  33. Ale Lewithowo niebyli w licżbie miedzy ſyny Izráelſkiemi / ták iáko to był Pán roſkázáł Moiżeſzowi.
  34. Synowie thedy Izráelſcy ſtánowili ſię z obozem ſwym według proporcow ſwoich / thák iáko był Pán roſkázáł Moiżeſzowi / y ták że ſzli w ćiągnieniu według pokoleniá y domow oycow ſwych.

    Kápitułá 3.
    ¶ Synowie Aáronowi / vrzędy y poſługi Lewitow około rzecży ſwiętych / Licżbá ich / y ktorem porządkiem námioty ſtánowili.

  1. Toć ieſt tedy potomſtwo Moiżeſzowe y Aáronowe od onego cżáſu iáko z nim Pán mowił ná gorze Synái.
  2. A imioná ſynow Aáronowych ty ſą / * Nádáb ſyn pierworodny / Abiu / Eleázár / y Itámár.
      * W.2.Mo.6.v.23.

  3. A tyć były imioná ſynow Aáronowych kápłánow pomázánych / ktorych ręce poſwięcone były ku ſpráwowániu vrzędu kápłáńſkiego.
  4. † Ale Nádáb y Abiu pomárli przed Pánem / iż ofiárowáli ogień obcy przed nim ná puſzcży Synái / á zeſzli bez potomſtwá / wſzákże Eleázár y Itámár ſpráwowáli vrząd kápłáńſki zá żywotá Aároná oycá ſwoiego.
      † W.3.Mo.10.v.1. Niżey.26.v.61. 1.Kro.24.v.2.

  5. Tedy rzekł Pán do Moiżeſzá temi ſłowy.
  6. Przywiedź pokolenie Lewi / á poſtáẃ ie przed Aáronem Kápłánem áby mu ſłużyli.
  7. A ſtrzegli porządku iego / máiąc ná piecży wſzytek lud przed Przybytkiem zgromádzeniá / w kthorym ſłużyć będą.
  8. Oni niecháy chowáią wſzytki nácżyniá Przybytku zgromádzeniá / pilnuiąc vrzędu ſynow Izráelſkich / y poſługuiąc w onym Przybytku.
  9. Oddáyże Aáronowi y ſynom iego Lewity / ktorzy ſą iemu iſtotnie oddáni z ſynow Izráelſkich.
  10. Y poſtáwiſz Aároná z ſyny iego / áby ſpráwowáli vrząd kápłáńſtwá ſwe°: A gdyby ſię kto iny weń wtrąćić chćiáł / tákowy áby vmárł.
  11. Záthym ieſzcże Pán mowił do Moiżeſzá tymi ſłowy.
  12. Iám ſobie oddźielił Lewity z Izráelitow / zá wſzytki pierworodne ich / ktorzyby ſie iedno náprzod vrodźili z mátek ſwych od ſynow Izráelſkich / áby Lewitowie byli moiemi.
  13. Abowiem wſzelki pierworodny ná mię przychodźi / bo od onego cżáſu iákom pobił wſzytki pierworodne w Egipćie / * poſwięćiłem ſobie wſzytki pierworodne z Izráelá / ták od ludźi iáko y od bydłá / á onyć ſą moie / Bom iá ieſt Pán.
      * W.2.Moi.13.v.2. y 22.v.29. y 34.v.19. W.2.Mo.27.v.26. Niżey.8.v.16. Ezech.44.v.30. Luk.2.v.23.

  14. Rzekł ieſzcże ktemu Pán ná puſzcży Synái do Moiżeſzá w ty ſłowá.
  15. Oblicż ſyny Lewi / wedle domow oycow ich / y wedle ich pokoleniá / licżąc mężcżyznę káżdego kthoryby miáł ieden mieſiąc ábo y dáley.
  16. A przethoż ie oblicżył Moiżeſz według roſkázániá Páńſkiego.
  17. † Były tedy ty imioná ſynow Lewi / Gerſon / Káát / y Meráry.
      † W.2.Mo.6.v.16. 1.Kroni.6.v.1. y 23.v.6.

  18. Imioná Synow Gerſonowych wedle domow ich / Lebni y Semei.
  19. Synowie Kááth wedle ſwych domow / Amrám / Izáár / Hebron / y Ozyel.
  20. Synowie Merári wedle domow ſwych Máheli y Muſi. A tyć ſą potomſtwá Lewi podług domow oycow ich.
  21. Z Gerſoná wyſzedł národ Lebnitow / y národ Semeitow. A tyć domy były Gerſonitow.
  22. Z ktorych wſzytkich mężcżyzn ktorym wyſzedł mieſiąc y dáley / było nálicżonych ſiedḿ thyſięcy y pięć ſet.
  23. Ten rod Gerſonitow máią ſię położyć z námioty ſwoiemi zá Przybytkiem od Záchodu ſłońcá.
  24. A Eliázáf ſyn Láelow był Hetmánem domu Gerſonitow.
  25. Y będźie ten vrząd pokoleniá Gerſonitow w Przybytku zgromádzeniá / áby byli pilni Przybytku / y Námiotu z Nákryćiem iego / y Záſłony v drzwi Przybytku zgromádzeniá.
  26. Opon v Sieni / y Záſłony we drzwiách v Sieni / ktorá byłá przed Przybytkiem około Ołtárzá weſpoł z Powrozy do niey náleżącemi.
  27. Z Káát też poſzedł národ Amrámitow / y národ Iſáárytow / národ Hebronitow / y národ Ozyelitow. A tyć były domy Káátytow.
  28. Z ktorych wſzytkich mężcżyzn ktorym wyſzedł Mieſiąc ieden y wyżſzey / było nálicżonych Ośḿ Tyſięcy y ſześć ſet / ktorzy pilnowáli Mieſcá Swiętego.
  29. Ty pokoleniá Káátytow położą ſię z námioty ſwemi podle Przybytku ku Południowi.
  30. Miedzy thym národem Káátytow był Hetmánem Elizáfán ſyn Ozyelow.
  31. A tych vrząd był áby mieli pilnoſć około Skrzynie / Stołu / y Lichtárzá / około Ołtárzow / y około nácżyniá Mieyſcá Swiętego / kthorego do poſługi w nim vżywáno / tákże Záſłony ze wſzytkiemi iey przypráwámi.
  32. A náwyzſzem Kſiążęćiem Lewithow będźie Eleázár Syn Aároná Kápłáná / máiąc przełożeńſtwo nád temi kthorym porucżono pilnowánie około Mieyſcá Swiętego.
  33. Przytym theż z Meráry wyſzedł národ Máálithow / y národ Muzytow. A thyć były domy Merárytow.
  34. Z ktorych pokoleniá było mężcżyzn nálicżonych ktorzy mieli Mieſiąc y dáley / ſzeſć tyſięcy y dwie śćie.
  35. A Suryel Syn Abiháelow był Hetmánem domow Meráry / á ći rozbiją námioty ſwe podle Przybytku ku Pułnocy.
  36. Ci ſynowie Meráry będą mieć vrząd then / áby pilnowáli Deſzcżek Przybythkowych / drążkow / Słupow / Podſtáwkow / y wſzego nácżyniá y ſprzętu iego.
  37. Theż y Słupow około Sieni / y Podſtáwkow ich / Kołkow y Powrozow ich.
  38. Tákże y przed Przybytkiem zgromádzeniá od Wſchodu ſłońcá położą ſię z námioty ſwemi / Moiżeſz / Aáron / y ſynowie ie° / pilnuiąc Mieyſcá Swiętego zá wſzytki ſyny Izráelſkie / á kthoby obcy tám przyſtąpić śmiáł / ten niech vmrze.
  39. A ták wſzytkich Lewitow policżonych od Moiżeſzá y Aároná ná roſkázánie Páńſkie według domow ich / było w licżbie mężcżyzn ktorzy mieli mieſiąc ieden y dáley / dwádźieſćiá y dwá tyſiącá.
  40. Tedy rzekł Pán do Moiżeſzá / Policż miánowićie wſzytki mężcżyzny pierworodne z ſynow Izráelſkich / ktorymby wyſzedł mieſiąc y wyżſzey.
  41. A mnie ktory ieſtem Pán oddźieliſz Lewity zá wſzytki pierworodne ſynow Izráelſkich / tákże y bydłá Lewitow / zá wſzytki bydłá pierworodne ſynow Izráelſkich.
  42. Policżył thedy Moiżeſz według roſkázániá Páńſkiego wſzytki pierworodne z ſynow Izráelſkich.
  43. A wſzytkich mężcżyzn pierworodnych miánowićie oblicżonych ktorzy mieli ieden mieſiąc y dáley / było dwádźieſćiá y dwá tyſiącá / dwieſćie y ſiedḿdźieſiąt y trzy.
  44. Potym Pán rzekł do Moiżeſzá temi ſłowy.
  45. Oddźieliſz mi Lewity zá wſzytki pierworodne ſynow Izráelſkich / y bydłá ich / zá bydłá ſynow Izráelſkich / á Lewitowie będą moi / Bom iá Pán.
  46. A zá okup onych dwieſćie ſiedḿdźieſiąt y trzech / ktorzy z pierworodnych ſynow ludu Izráelſkiego zbywáią nád licżbę Lewitow.
  47. Weźmieſz pięć Syklow kośćielnych / od káżdego głowy. A Syklći wáży dwádźieśćiá pieniędzy.
  48. A ty pieniądze oddáſz Aáronowi y ſynom iego / zá okup onych ktorzy nád licżbę zbywáią.
  49. Wźiął thedy Moiżeſz pieniądze odkupu / od thych co zbywáli nád licżbę odkupionych przez Lewity.
  50. A wźiął pieniądze ony od pierworodnych ſynow Izráelſkich / to ieſt thyſiąc / trzy ſtá / ſześćdźieſiąt y pięć Syklow wági kośćielney.
  51. A thy pieniądze odkupu oddáł Moiżeſz Aáronowi y ſynom iego / według ſłowá Páńſkiego / ták iáko był Pán roſkázáł Moiżeſzowi.

    Kápitułá 4.
    ¶ Licżbá y vrząd Kááthytow / Eleázárá / Gerſonitow / y Merárytow.

  1. Rzekł ktemu Pán do Moiżeſzá y Aároná temi ſłowy.
  2. Położ licżbę ſynow Kááth ſpośrzod ſynow Lewi / według pokoleniá y domow oycow ich.
  3. Od tych ktorym ieſt trzydźieśći lát y dáley / áż do tych co ſą w piąćidźieſiąt lát / A kthorzyby ſie mogli zeydź do zgromádzeniá / áby ſpráwowáli vrząd ſwoy w Przybytku zgromádzeniá.
      A Niektorzy wykłádáią. Ktorzyby byli godni ku boiowi / nie przeto áby oni wálcżyć mieli / ále iżby byli duży á mężni ku poſłudze około Przybytku zgromádzeniá.

  4. A táć będźie poſługá ſynow Káát w Przybytku zgromádzeniá / áby pilnowáli Mieyſcá Swiętego.
  5. Gdy ſię tedy z obozem będą mieli z mieyſcá ruſzyć / tedy ſie zeydą Aáron y ſynowie iego / á zdeymą Záſłonę Námiotu Przybytkowego / y tąż przykryią Skrzynię ſwiádectwá.
  6. Potym ná tey położą Wierzch z ſkor borſukowych / á tho z wierzchu przykryią oponą hiácynthową / á záłożą do niey drążki.
  7. Tákże przykryią oponą hiácynthową Stoł chlebow pokłádnych / á ſkłádą ná nim Miſy / Kádźielnice / Kubki y Cżáſzki / w ktore nálewáią / á nád to má być ná niem Chleb vſtáwicżnie.
  8. To potym przykryią oponą ſzárłátną / á ná wierzch włożą przykryćie z ſkor borſukowych / y záłożą drążki do niego.
  9. Wezmą też oponę hiácyntową / á vwiną w nię Lichtárz z iego Lámpámi / Nożycżki y Kágánki iego / y wſzytki nácżyniá w ktorych chowáią Oliwę ku poſługowániu około niego.
  10. A ktemu gi z onem wſzytkiem nácżyniem iego vwiną w nákryćie z ſkor borſukowych / á záłożą drążki.
  11. Tákże ná Ołtárzu złotem rozpoſtrzywſzy oponę hiácyntową przykryią go przykryćiem z ſkor borſukowych / á záłożą do niego drążki iego.
  12. Pozbieráią też wſzytki nácżyniá ktoremi poſługuią ná Mieyſcu Swiętem / á vwiną ie wſzythki w oponę hiácyntową / á włożą ná nie przykryćie z ſkor borſukowych / y záłożą drążki.
  13. Ktemu zmiotą popioł z Ołtárzá á ná niem roſpoſtrzą oponę hiácyntową.
  14. Y włożą náń wſzythki nácżyniá ktore do niego przyſłuſzáią / to ieſt / Lopáty / Widełki / Miotły / y Miednice / y wſzytko ine nácżynie ku Ołtárzowi náleżące / á włożywſzy náń przykryćie z ſkor borſukowych / záłożą do niego drążki.
  15. A gdy iuż do końcá Aáron y ſynowie iego odpráwią ſię z onym przykrywániem Mieyſcá Swiętego ze wſzythkiem nácżyniem iego / gdy ſię z obozem ruſzyć máią / thedy ſynowie Káát przyidą áby ony rzecży nieſli / Ale ſię nie máią dothykáć rzecży ſwiętych / áby nie pomárli: A táć poſługá będźie Káátythow w Przybytku zgromádzeniá.
  16. Ale Eleázár ſyn Aároná kápłáná będźie pilen Oliwy ku ſwiceniu / y rzecży wonnych / ofiáry śniedney / y oliwy pomázowániá: Nád to będźie miáł w porucżeńſtwie wſzytek Przybytek / y wſzytko co w niem iedno ieſt / tákże y Mieyſce Swięthe ze wſzytkiem nácżyniem iego.
  17. Potym rzekł Pán do Moiżeſzá y Aároná temi ſłowy.
  18. Nie zátrácáyćie pokoleniá Káátytow z pośrzod Lewitow.
  19. Ale ták iem vcżyńćie áby żywi byli / á iżby nie pomárli / Gdy przyidą do Mieyſcá náświętſzego / thám ſie zeydą Aáron y ſynowie iego / á káżdemu z nich vrząd iego y brzemię iego náznácżą.
  20. Aby nie pomárli ieſliby przyſzli pátrzáć gdy będą przykrywáć rzecży ſwięte.
  21. A ktemu ieſzcże rzekł Pán do Moiżeſzá w ty ſłowá.
  22. Vcżyniſz też licżbę ſynow Gerſonowych / według pokoleniá y domow ich.
  23. Od tych ktorzy máią trzydźieśći lát / áż do tych co ſą w piąćidźieſiąt lát / licżąc wſzytki ktorzyby ſie zeſzli do zgromádzeniá / áby też mieli vrząd ſwoy około Przybytku zgromádzeniá.
  24. A táć będźie poſługá pokoleniá Gerſonitow ku poſłudze y ku noſzeniu.
  25. Będą noſić opony od Przybytku / y ſám Przybythek zgromádzeniá / Wierzch iego / y Przykryćie z ſkor borſukowych / ktore bywá ná wierzchu rozbite nád niem / tákże y Záſłonę ktorá bywá v drzwi Przybytku zgromádzeniá.
  26. Ktemu ieſzcże y opony od Sieni / y Záſłonę ktorá bywá we drzwiách v Sieni / ktorá ieſt około Przybytku y około Ołtárzá / przythym Powrozy / y wſzytki przypráwy do tego náleżące / á ktemu y wſzytko cżego vżywáią około poſługi ich.
  27. Vrząd ich będźie według roſkázániá Aáronowego y ſynow iego / ták około brzemion iáko y około poſługi: A thák porucżyćie pod ich ſtráż wſzytko to co iem náleżeć będźie.
  28. A thenći będźie vrząd pokoleniá ſynow Gerſonowych w Przybytku zgromádzeniá / ktore będźie miáł w ſwem porucżeńſtwie Itámár ſyn Aároná Kápłáná.
  29. Oblicżyſz też ſyny Meráry / wedle pokoleniá y domow oycow ich.
  30. Od thych co ſą we trzechdźieſiąt lát y dáley / áż do tych co ſą w piąćidźieſiąt lát / licżąc ty wſzytki ktorzyby ſie zeſzli do zgromádzeniá / áby też mieli ſwoy vrząd w Przybythku zgromádzeniá.
  31. A thenći będźie ich vrząd przy poſłudze Przybythku zgromádzeniá / áby noſili Deſzcżki od Przybytku / Drążki / Słupy y Podſtáwki iego.
  32. Przytym Słupy ktore bywáią około Sieni z Podſtháwki / Kołki / Powrozy / y wſzythki przypráwy y nácżyniá kniem náleżące / á káżdemu miánowićie porucżyćie cżego kto má być pilen.
  33. A thenći będźie vrząd pokoleniá Merárytow w Przybytku zgromádzeniá / pod porucżeńſtwem Ithámárowem ſyná Aároná kápłáná.
  34. Oblicżyli thedy Moiżeſz á y Aáron przełożeni z ludu Káátyty wedle pokoleniá y domow oycowſkich.
  35. Pocżąwſzy od tych co byli w trzechdźieſiąt lát y dáley / áż do tych co byli w piąćidźieſiąt lát / á byli godni do zgromádzeniá / áby mieli vrząd ſwoy w Przybytku zgromádzeniá.
  36. Y było policżonych wedle ich pokoleniá dwá tyſiącá ſiedḿ ſet y pięćdźieſiąt.
  37. A tháć byłá ſummá policżonych z domu Káátytow / kthorem zwierzono vrzędu około Przybythku zgromádzeniá / á ktore oblicżył Moiżeſz y Aáron / według roſkázániá ktore Moiżeſz miáł od Páná.
  38. Tákże ſynowie Gerſonowi policżeni ſą wedle pokoleniá y domow oycowſkich.
  39. Od tych co byli we trzechdźieſiąt lát y dáley / áż do tych co byli w piąćidźieſiąt / á byli godni do zgromádzeniá / áby ſłużyli w Przybytku zgromádzeniá.
  40. A tych było w licżbie wedle pokoleniá y domow oycowſkich / dwá tyſiącá / ſześć ſet y trzydźieśći.
  41. A táć byłá ſumá policżonych z domu Gerſonitow / áby ſłużyli w Przybytku zgromádzeniá / ktore Moiżeſz y Aáron oblicżyli ná roſkázánie Páńſkie.
  42. Tákże y ſynowie Meráry oblicżeni ſą wedle pokoleniá y domow oycowſkich.
  43. Od tych co mieli trzydźieśći lát / áż do tych co byli w piąćidźieſiąt lát / á byli godni do zgromádzeniá / áby ſłużyli w Przybytku zgromádzeniá.
  44. Tych thedy nálicżono wedle domow ich / trzy tyſiące y dwie śćie.
  45. A tháć byłá ſummá policżonych z pokoleniá Meráry przez Moiżeſzá y Aároná ná roſkázánie Páńſkie / ktore było dáne Moiżeſzowi.
  46. Owá wſzytkich Lewitow oblicżonych / kthore Moiżeſz / Aáron y przełożeni ludu Izráelſkiego / wedle pokoleniá y domow ich oblicżyli.
  47. Ktorzy iuż przechodźili trzydźieśći lát áż do piąćidźieſiąt / będąc godni ku ſpráwowániu vrzędu ſwego / á ktorzy mogli znoſić brzemioná w Przybytku zgromádzeniá.
  48. Było w licżbie ośḿ thyſięcy pięć ſet y ośḿdźieſiąt.
  49. Ktorzy zá roſkázániem Páńſkim oblicżeni ſą przez Moiżeſzá y przełożeni / káżdy nád vrzędē ſwem y nád brzemiony ſwemi / podług tego iáko był Pán roſkázáł Moiżeſzowi.

    Kápitułá 5.
    ¶ 2. Wylicżánie trędowátych. 6. Ocżyśćienie niektorych grzechow. 12. Spráwá około podeyrzáney wiáry w máłżeńſtwie. 15. Obycżáy doświádcżeniá y ocżyśćieniá niewiáſty podeyrzáney w cudzołoſtwie.

  1. Y rzekł Pán do Moiżeſzá w ty ſłowá.
  2. Roſkáż Izráelitom áby wſzytki trędowáte wypędźili A z námiotow / y wſzytki ktorzy ćierpią płynienie przyrodzonego náſieniá / tákże y wſzytki ſplugáwione przy vmárłym.
      A Były troiákie námiothy / iedny Boże / to ieſt Przybytek / Drugie Lewitow / Trzećie inych Izráelſkich domow. A thák z tych wſzytkich wypędzáno trędowáte ále ty co płynienie ćierpieli / tedy iedno ze dwu pierwſzych / á záſie ſplugáwionych nád vmárłem niewypędzáno / tylko z pierwſzego to ieſt z Prźibytku zgromádzeniá.

  3. A wypędźićie precż zá námioty ták mężcżyzny iáko y niewiáſty / áby nie ſplugáwili námiotow ludźi tych / miedzy ktoremi iá mieſzkám.
  4. Y vcżynili ták Izráelcżycy / á wygnáli wſzytki zá námioty / ták iáko był Pán roſkázáł Moiżeſzowi.
  5. Ktemu rzekł Pán do Moiżeſzá tymi ſłowy.
  6. Powiedz to Izráelitom / Ieſliby mąż ábo niewiáſtá dopuśćili ſię iákiegożkolwiek B cżłowiecżeńſkiego grzechu / obráżáiąc tym Páná / tedy tákowy zoſtánie winien.
      B To ieſt przećiw bliźniemu ſwemu. O cżem ſzerzey w 3.Mo.6.v.3.

  7. A dlá tegoż máią wyznáć grzech ſwoy ktorego ſię dopuśćili / á máią wroćić wcále tho w cżymby winni byli / przydáwſzy ieſzcże nád to piątą cżęść / oddáć onemu przećiw ktoremu ſię wyſtępek ſtáł.
  8. A ieſliżby kto niebył komuby ſzkodá oná miáłá być nágrodzoná / tedy nágrodá zá ſzkodę má być wroconá ſámemu Pánu / á prźiydźie ná Kápłáná / oprocż Skopu vbłágániá / przez ktorego má gi ocżyſćić.
  9. Káżdá też ofiárá ze wſzytkich rzecży poſwięconych od ſynow Izráelſkich / ktorą przynioſą do Kápłáná / tedy náń prźiydźie.
  10. Owá wſzytki rzecży poſwięcone od kogożkolwiek / ktore oddáwáią kápłánowi / będą iego.
  11. A potym ieſzcże rzekł ták Pán do Moiżeſzá.
  12. Moẃ do ſynow Izráelſkich á powiedz iem / Gdyby ſię żoná cżyiá przeniewierzyłá / y wyſtąpiłá przećiw mężowi.
  13. A iżby ſię z inem mężem ćieleśnie złącżyłá / o cżemby mąż iey nie wiedźiáł / gdyż ſię tho zátáiło że ſię oná niecżyſtoty dopuſćiłá / świádectwá by też przećiw niey nie było / ániby iey ná tym vcżynku záſtáno.
  14. C A iżby ią mąż iey miáł zá podeyzráną gdyby ſię oná niecżyſtoty dopuſćiłá / ábo żeby był o niey złego mniemániá / choćiáżby thego vcżynku winná nie byłá.
      C W Zydowſkiem wykłádźie ſtoi. Ieſliżby go duch ruſzył miłośći záwiſtney.

  15. Tedy mąż on przywieść má żonę ſwą do kápłáná / przyniozſzy z nią ofiárę iey / tho ieſt dźieſiątą cżęść Efá mąki ięcżmienney / do ktorey niemá kłáść áni oliwy / áni kádźidłá / ábowiem ieſt ofiárá podeyzráney miłośći przywodzącá grzech ná pámięć.
  16. A ták ią kápłán przywiedźie y poſtáwi przed oblicżnośćią Páńſką.
  17. Y wźiąwſzy wody ſwiętey w gliniáne nácżynie / nábráwſzy prochu z páwimentu w Przybytku / náſypie go do oney wody.
  18. Potym niewiáſtę poſtáwi przed Pánem odkrywſzy głowę iey / támże iey dá w ręce ofiárę przypominániá / ktorá ofiárá ieſt zá podeyzráną miłość / á Kápłán będźie miáł w ręku wodę gorzką przeklęctwá.
  19. Y obowiąże przyſięgą niewiáſtę onę temi ſłowy / Ieſliż ſię z nikiem nie złącżyłá / á niż ſię niecżyſtoty niedopuſćiłá przećiw mężowi ſwemu / tedy bądź nienáruſzoną od tey wody gorzkiey przeklęctwá.
  20. Ale ieſliżeś vſtąpiłá od mężá ſwego á niecżyſtoty ſię wáżyłá / iż z tobą ſpáł kto iny oprocż mężá twego.
  21. (A tuć má przyſięgą przeklęctwá kápłán obowiązáć niewiáſtę onę / mowiąc iey) Niecháy ćię podá Pán pod przeklęcthwo / á w przyſłowie złorzecżeńſtwá miedzy twym ludem / ábyć łono wypádło / á iżby opuchł żywot twoy.
  22. A thy wody przeklęte niech przenikną wnętrznośći twe / ábyć żywot opuchł / á łono twe żeby wypádło. Ná to niewiáſtá má odpowiedźieć / Amen / Amen.
  23. Tedy ty przeklęctwá nápiſze ná Kſięgách / á omyie ie oną wodą gorzką.
  24. A oney wody gorzkiey przeklęctwá dá ſię nápić niewieśćie / áby ią przeniknęły wody przeklęctwá / á obroćiły ſię iey w gorzkość.
  25. Potym weźmie kápłán z rąk niewiáſty oney ofiárę podeyzráney miłośći / á będźie ią podnoſił przed Pánē / á potym ofiárowáł ná ołtárzu.
  26. Weźmie też kápłán gárść ofiáry oney ku kádzeniu / á ſpáli ią ná Ołtárzu / potym ſie dá nápić wody niewieśćie.
  27. A gdy ſie oná nápije wody / ieſliż ſię niecżyſtoty dopuſćiłá á wyſtąpiłá przećiw mężowi ſwemu / tedy oná wodá przeklęctwá obroći ſie iey w gorzkość / y ſpuchnie iey żywot / á wypádá łono iey / ták iż niewiáſthá oná w złorzecżeńſtwie będźie miedzy ludem ſwoiem.
  28. A ieſliż niewiáſtá od oney niecnoty cżyſtą będźie / tedy iey to nic niezáſzkodźi / y będźie miáłá płod.
  29. D Táć tedy ieſt vſtáwá około podeyzráney miłoſći / gdyby niewiáſtá vſtąpiłá od mężá ſwego / á niecżyſtoty ſie dopuſćiłá.
      D Tá vſtáwá dlá te° ieſt nápiſáná / ábychmy wiedźieli iáko to ieſt ſproſny á ćięſzki grzech cudzołoſtwo przed Pánem Bogiem / A iżbychmy máłżeńſtwo ſwięte w cżyſtośći záchowywáć vmieli.

  30. A gdyby mąż ruſzon był złym mnimániem o żenie ſwoiey / á przed Pánem ią poſtáwił / á Kápłán ſię theż ták z nią obchodźił wedle wſzytkiey vſtáwy tey.
  31. Mąż tedy on nic winien niezoſtánie / ále niewiáſtá odnieſie ná ſobie złość ſwoię.

    Kápitułá 6.
    ¶ Vſtáwá około Názáreycżykow. 12. Poświęcenie y ofiárá ich. 23. Spoſob iáko kápłáni błogoſłáwić mieli ludowi.

  1. Rzekł thedy Pán do Moiżeſzá w ty ſłowá.
  2. Moẃ ſynom Izráelſkiē á powiedz im / Ieſliby mąż ábo niewiáſtá ſlubili ſlubem A Názáreycżyká poświącáiąc ſie Pánu.
      A To ſłowo Názár známionuie odłącżone° / áby był ten wſzytek tákowem ktory ſie Kryſtuſowi chche poświęćić.

  3. Nie będźie pił winá áni B Sekár / áni má koſztowáć octu z winá / áni z Sekár / żádnego nápoiu z iágod pić nie má / áni iágod świeżych / ábo ſuchych ieść będźie.
      B To ſłowo Zydowſkie Sekár wſzytko to znácży cżem ſie cżłowiek vpić może.

  4. C Poki będźie Názáreuſzem / nie będźie vkuſzáł z máćice Winney / áni źiárnek z iágod / áni ich łupin.
      C To známionuie oſobliwą trzezwoſć z ſłuſznem á bácżnē rozſądkiem / O cżē máſz w 3.Mo.10.v.9.

  5. Przytym dokąd ſlub iego poſwięceniá trwáć będźie / * D brzytwá nie má poſtáć ná głowie iego / E áż wynidźie cżás do kthorego będźie poſwięconym Pánu: Będźie ſwiętym á dopuśći rość włoſom ná głowie ſwoiey.
      D Cáłe włoſy známionuią moc y ſtátecżność.
      E Niekthorzy ten ſlub miewáli do pewnego cżáſu / á niektorzy przez wſzytek cżás żywothá ſwego / iáko był Sámſon.

      * Sędź.13.v.5.

  6. Iáko też dlugo będźie poświęconym Pánu / do żádnego vmárłego nie má chodźić.
  7. Nie má ſie pyſkłáć nád Oycem ſwym / nád Mátką / nád Brátem / nád Sioſtrą / gdyby z nich ktore vmárło / Abowiem poświęcenie Bogá ſwego má ná głowie ſwoiey.
  8. Po wſzytki dni dokąd iedno będźie poſlubion Pánu / má być ſwiętym.
  9. A ieſliżby z prętká á nágle vmárł kto przy niem / z kądby ſię głowá poſwięconá iego ſplugáwiłá / thedy má ogolić głowę w dźień ocżyśćieniá ſwego / to ieſt dniá ſiodmego.
  10. A oſmego dniá przynieſie dwie ſynogárlice / ábo dwoie Gołąbiąt do Kápłáná ku drzwiám Przybythku zgromádzeniá.
  11. Thámże Kápłán iedno z nich będźie zá grzech ofiárowáł / á drugie ku ofierze páloney / támże onego ocżyśći od wyſtępku kthorego ſie dopuśćił przy vmárłym / y tákże dniá onegoż poświęći głowę iego.
  12. Poświęći też Pánu dni odłącżeniá ſwego / ofiáruiąc Báránká łońſzcżáká zá grzech / á ony pierwſze dni od iego poświąceniá wniwecż poydą / gdyż ſplugáwił poświęcenie ſwoie.
  13. A táć ieſt vſtáwá około Názáreycżyká / gdy ſię wypełni cżás poświęceniá iego / thedy prźiydźie do drzwi Przybytku zgromádzeniá.
  14. Y tám vcżyni ofiárę ſwą Pánu / przyniowſzy Báráná łońſzcżáká zdrowego ku ofierze páloney / á owiecżkę rocżnią iednę zdrową zá grzech / á Skopu iednego zdrowego ku ofierze ſpokoyney.
  15. Przytym koſz chlebow przáſnych / z mąki cżyſtey Plácki nágnietáne z oliwą / y Kreple przáſne oliwą pomázáne / z ofiárámi ich ſniednemi y mokremi.
  16. Ktore wſzytki Kápłán poſtáwi przed Pánem / á będźie ſpráwowáł ofiárę zá grzech iego / y ofiárę páloną.
  17. Tákże będźie ofiárowáł Skopu ku ſpokoyney ofierze Pánu / z koſzem chlebow przáſnych / á przytym Kápłán oddá Sniedną y Mokrą ofiárę iego.
  18. † Támże przed drzwiámi Przybytku zgromádzeniá Názáreycżyk dá ſobie ogolić głowę poſwięconą / á pozbieráwſzy włoſy głowy ſwey poſwięconey / ſpáli ie w ogniu ktory ieſt pod ſpokoynemi ofiárámi.
      † Dźiei.21.v.24.

  19. Ktemu Kápłán weźmie Lopátkę wárzoną ſkopową / y ieden Plácek przáſny z koſzá / y ieden Krepel niekwáſzony / á to podá w ręce Názáreycżykowi gdy ogoli włoſy poſwięcone ſwoie.
  20. Kápłán tedy má tho podnoſić przed Pánem / A tá rzecż poſwięconá ná kápłáná prźiydźie / ták pierśi podnoſzeniá iáko y Lopáthká oddźieloná / á potym Názáreycżyk może pić wino.
  21. A táć ieſt vſtáwá około Názáreycżyká / kthory poſlubił Pánu ofiárę zá poſwięcenie ſwoie / nád to cżego może doſtáć według obiecániá ſwego / y tákże cżynić má wedle vſtáwy poſwięceniá ſwego.
  22. Pothym Pán rzekł do Moiżeſzá temi ſłowy.
  23. Moẃ Aáronowi y ſynom iego / á powiedz iem / Wy ták błogoſłáwić máćie ſynom Izráelſkiem mowiąc ku niem.
  24. Pán niecháy błogoſłáwi ćiebie / á niecháy ćię ſtrzeże.
  25. Pán niecháy roźiáſni twárz ſwoię nád tobą / á niechći miłoſćiw będźie.
  26. Pán niech oblicżem ſwoiem weyzry ná ćię / á niechći ſpráwi pokoy.
  27. A gdy thák imię moie nád Syny Izráelſkiemi przypomináć będą / tedy iem iá błogoſłáwić będę.

    Kápitułá 7.
    ¶ Ofiáry Kſiążąt y Hetmánow / y káżdego pokoleniá Izráelſkiego.

  1. Y ſtháło ſię w on dźień w kthory dokońcżył Moiżeſz wyſtáwieniá Przybytku / á pomázáł go y poſwięćił ze wſzytkiem nácżyniem iego / tákże y Ołtárz ze wſzytkiem nácżyniem iego.
  2. Tedy że przyſzły Kſiążęthá Izráelſkie przednieyſzy z domow oycowſkich / á Hetmáni z káżdego pokoleniá / ktorzy byli przełożeni nád oblicżonemi.
  3. Y przynieśli ofiáry ſwe przed Páná / Sześć Wozow przykrythych / y dwánáśćie Wołow: Ieden woz był od dwoygá Kſiążąt / á od káżdego woł ieden: A to poſtháwili przed Przybytkiem.
  4. Rzekł tedy Pán do Moiżeſzá temi ſłowy.
  5. Weźmi to od nich / áby to było ku poſłudze Przybythku zgromádzeniá / á rozdáſz to miedzy Lewity / ile będźie náleżeć ná vrząd káżdego.
  6. Wźiął tedy Moiżeſz wozy y woły / á rozdáł ie Lewitom.
  7. Synom Gerſonowē oddáł dwá wozy y cżthery woły / ile potrzebowáł vrząd ich.
  8. A ſynom Meráry oddáł cżthery wozy y ośḿ wołow / ile potrzebowáł vrząd ich / pod porucżeńſtwo Itámárá ſyná Aároná Kápłáná.
  9. Ale ſynom Káát nic nie oddáł / bo onych vrząd był noſić rzecży mieyſcá ſwiętego ná rámionách ſwoich.
  10. Przynieśli tedy Kſiążętá ku poſwięceniu Ołtárzá / onegoż dniá gdy był pomázán / dáry ſwe przed Ołtárz.
  11. A Pán rzekł do Moiżeſzá / Niecháy iedno Kſiążę iednego dniá / á drugie drugiego / oddáwá dáry ſwoie ku poſwięceniu Ołtárzá.
  12. A ták pierwſzego dniá Náázon ſyn Aminádábow z pokoleniá Iudá oddáł dáry ſwoie.
  13. A dár iego był Miſá iedná ſrebrná co wáżyłá ſto y trzydźieśći ſyklow / á Cżáſzá śrebrná co wáżyłá ſiedḿdźieſiąt ſyklow koſćielnych / ná ktorych było pełno mąki cżyſtey nágnietáney z oliwą ku ofierze śniedney.
  14. Oddáł też Cżáſzkę złotą wáżącą dźieſięć ſyklow / pełną rzecży wonnych ku kádzeniu.
  15. Przytym Cielcá iednego / Skopu iednego / Báráná łońſzcżáká dlá ofiáry páloney.
  16. A Kozłá iednego zá grzech.
  17. A zá ofiárę ſpokoyną dwá Woły / pięć Skopow / pięć Kozłow / y pięć Báránkow łońſkich. A tyć były dáry Náázoná ſyná Aminádábowego.
  18. Wthorego dniá oddáwáł dáry ſwe Nátánáel ſyn Suárow Kſiążę z pokoleniá Izáſchár.
  19. A dáry iego były Miſá iedná śrebrná / co wáżyłá ſto y trzydźieſći ſyklow / Cżáſzá śrebrná co wáżyłá ſiedḿdźieſiąt ſyklow koſćielnych / ná ktorych było pełno mąki cżyſtey z oliwą nágnietánej ku ofierze ſniednej.
  20. Przytym Cżáſzkę złothą wáżącą dźieſięć ſyklow / pełną rzecży wonnych ku kádzeniu.
  21. Potym Cielcá iednego / Skopu iednego / Báránká łońſzcżáká dlá ofiáry páloney.
  22. A kozłá iednego zá grzech.
  23. A ku ofierze ſpokoyney dwá Woły / pięć Skopow / pięć Kozłow / y pięć Báránkow łońſkich. Tyć thedy były dáry Nátánáelá ſyná Suárowego.
  24. Po niem dniá trzećiego oddáł dáry ſwe Eliáb ſyn Elonow / Kſiążę z pokoleniá Zábulon.
  25. A dáry iego były Miſá śrebrná co wáżyłá ſtho y trzydźieſći ſyklow / Cżáſzá ſrebrná co wáżyłá ſiedḿdźieſiąt ſyklow koſćielnych / ná ktorych było pełno mąki cżyſtey z oliwą nágnietáney ku ofierze śniedney.
  26. Dáł theż Cżáſzkę złotą wáżącą dźieſięć Syklow / pełną rzecży wonnych ku kádzeniu.
  27. Dáł też Cielcá iednego / Skopu iednego / Báránká łońſzcżáká dlá ofiáry páloney.
  28. A Kozłá iednego zá grzech.
  29. A ku ofierze ſpokoyney dwá Woły / pięć Skopow / pięć Kozłow / y pięć Báránkow łońſkich. To thedy były dáry Eliábá ſyná Elonowego.
  30. Cżwártego dniá oddáł ſwe dáry Elizur ſyn Sedeurow / Kſiążę pokoleniá Rubenowego.
  31. A dáry ie° były Miſá śrebrná / ktorá wáżyłá ſto y trzydźieſći ſyklow / Cżáſzá ſrebrná co wáżyłá ſiedḿdźieſiąt Syklow koſćielnych / ná ktorych było pełno mąki cżyſtey z oliwą nágnietáney ku ofierze śniedney.
  32. Przytym Cżáſzkę złotą wáżącą dźieſięć ſyklow / ná ktorey było pełno rzecży wonnych ku kádzeniu.
  33. Przytym Cielcá iednego / Skopu iednego / Báránká łońſzcżáká ku ofierze páloney.
  34. A Kozłá iednego zá grzech.
  35. Ktemu dwá Woły / pięć Skopow / pięć Kozłow / y pięć Báránow rocżnych ku ofierze ſpokoyney. A tyć były dáry Elizurá ſyná Sedeurowe°.
  36. Piątego dniá po niem przynioſł dáry ſwe Sálámiel ſyn Suryſádáiego / Kſiążę pokoleniá Symeon.
  37. A dáry iego były / Miſá śrebrná co wáżyłá ſto y trzydźieśći ſyklow / Cżáſzá śrebrná co wáżyłá ſiedḿdźieſiąth ſyklow kośćielnych / pełne mąki cżyſtey nágnietáney z Oliwą ku ofierze śniedney.
  38. Przy tym też dáł Cżáſzkę złothą wáżącą dźieſięć ſyklow / pełną rzecży wonnych ku kádzeniu.
  39. Ktemu Cielcá iednego / Skopu / y Báránká ku ofierze páloney.
  40. A Kozłá iednego zá grzech.
  41. Nád to dwá Woły / pięć Skopow / pięć Kozłow / pięć Báránow rocżnych ku ofierze ſpokoyney. A tyć były dáry Sálámielá ſyná Suryſádáiego.
  42. Szoſthego dniá przynioſł dáry ſwe Eliázáf ſyn Duelow Kſiążę ſynow Gád.
  43. A dáry iego były / Miſá śrebrná co wáżyłá ſto y trzydźieśći ſyklow / á Cżáſzá śrebrná co wáżyłá ſiedḿdźieſiąt ſyklow kośćielnych / ná ktorych było pełno cżyſtey mąki nágnietáney z oliwą ku ofierze śniedney.
  44. Oddáł też Cżáſzkę złotą wáżącą dźieſięć ſyklow / pełną rzecży wonnych ku kádzeniu.
  45. Ktemu ćielcá iednego / Skopu / y Báránká ku ofierze páloney.
  46. A Kozłá ku ofierze zá grzech.
  47. Nád to dwá Woły / pięć Skopow / pięć Kozłow / pięć Báránow rocżnych ku ofierze ſpokoyney. A tyć były dáry Eliázáfá ſyná Duelowe°.
  48. Siodmego dniá przynioſł dáry ſwe Elizámá ſyn Amiudow Kſiążę ſynow Efráim.
  49. A dáry iego były / Miſá śrebrná co wáżyłá ſto y trzydźieſći ſyklow / á Cżáſzá śrebrná co wáżyłá ſiedḿdźieſiąt ſyklow kośćielnych / ná ktorych było pełno mąki cżyſtey nágnietáney z oliwą ku ofierze śniedney.
  50. Oddáł też Cżáſzkę złotą wáżącą dźieſięć ſyklow / pełną rzecży wonnych ku kádzeniu.
  51. Ktemu Cielcá iednego / Skopu / y Báránká ku ofierze páloney.
  52. A Kozłá ku ofierze zá grzech.
  53. Nád to dwá Woły / pięć Skopow / pięć Kozłow / pięć Báránow rocżnych ku ſpokoyney ofierze. A tyć ſą dáry Elizámowe Syná Amiudowego.
  54. Oſmego dniá przynioſł ofiáry ſwe Gámáliel Syn Fádázurow / Kſiążę ſynow Mánáſe.
  55. A dáry iego były Miſá śrebrná co wáżyłá ſtho y trzydźieśći ſyklow / á Cżáſzá śrebrná co wáżyłá ſiedḿdźieſiąt ſyklow kośćielnych / pełne mąki cżyſtey z oliwą nágniećioney ku ofierze śniedney.
  56. Oddáł też Cżáſzkę złotą wáżącą dźieſięć ſyklow / pełną rzecży wonnych ku kádzeniu.
  57. Ktemu Cielcá iednego / Skopu / y Báránká ku ofierze páloney.
  58. A Kozłá ku ofierze zá grzech.
  59. Nád to dwá Woły / pięć Skopow / pięć Kozłow / pięć Báránkow rocżnych ku ſpokoyney ofierze. A tyć były dáry Gámálielá ſyná Fádázurowego.
  60. Dźiewiąthego dniá oddáł dáry ſwe Abidám ſyn Gedeonow / Kſiążę ſynow Beniáminowych.
  61. A dáry iego były / Miſá śrebrná co wáżyłá ſto y trzydźieśći ſyklow / á Cżáſzá śrebrná co wáżyłá ſiedḿdźieſiąt ſyklow kośćielnych / ná ktorych było pełno mąki cżyſtey nágniećioney z oliwą ku ofierze śniedney.
  62. Oddáł też Cżáſzkę złotą wáżącą dźieſięć ſyklow / pełną rzecży wonnych ku kádzeniu.
  63. Ktemu Cielcá iednego / Skopu / y Báránká ku ofierze páloney.
  64. A Kozłá dlá ofiáry zá grzech.
  65. Nád to dwu Wołu / pięć Skopow / pięć Kozłow / pięć Báránow rocżnych ku ſpokoyney ofierze. A tyć były dáry Abidámowe ſyná Gedeonowego.
  66. Dniá dźieſiątego przynioſł dáry ſwe Ahiezer ſyn Amiſádáiego Kſiążę ſynow Dán.
  67. A dáry iego były Miſá śrebrná co wáżyłá ſto y trzydźieśći ſyklow / á Cżáſzá śrebrná co wáżyłá ſiedḿdźieſiąt ſyklow kośćielnych / ná ktorych było pełno mąki cżyſtey z oliwą nágniećioney ku ofierze śniedney.
  68. Oddáł też Cżáſzkę złotą wáżącą dźieſięć ſyklow / pełną rzecży wonnych ku kádzeniu.
  69. Ktemu Cielcá iednego / Skopu / y Báránká ku ofierze páloney.
  70. A Kozłá ku ofierze zá grzech.
  71. Nád to dwá Woły / pięć Skopow / pięć Kozłow / pięć Báránow rocżnych ku ofierze ſpokoyney. A tyć były dáry Ahiezerowe ſyná Amiſádáiego.
  72. Dniá iedennáſtego przynioſł dáry ſwe Págiel ſyn Okránow Kſiążę ſynow Aſer.
  73. A dáry iego były Miſá ſrebrná ſto y trzydźieśći Syklow wáżącá / Cżáſzá śrebrná ſiedḿdźieſiąt Syklow kośćielnych wáżącá / pełne mąki nágniećioney z oliwą ku ofierze śniedney.
  74. Dáł też Cżáſzkę złotą co wáżyłá dźieſięć Syklow / pełną rzecży wonnych ku kádzeniu.
  75. Przytym Cielcá iednego / Skopu y Báráná łońſzcżáká ku ofierze páloney.
  76. A Kozłá ku ofierze zá grzech.
  77. Nád to dwá Woły / pięć Skopow / pięć Kozłow / pięć Báránow rocżnych ku ſpokoyney ofierze. A tyć były dáry Págielá ſyná Ochránowego.
  78. Dniá potym dwunáſtego Ahirá ſyn Enánow Kſiążę ſynow Neftáli przynioſł dáry ſwe.
  79. A dáry ty były Miſá śrebrná wáżącá ſto trzydźieſći ſyklow / Cżáſzá śrebrná wáżącá ſiedḿdźieſiąt Syklow kośćielnych / pełne mąki cżyſtey z oliwą nágnietáney ku ofierze śniedney.
  80. Cżáſzká też złotá wáżącá dźieſięć Syklow / pełná rzecży wonnych ku kádzeniu.
  81. Dáł też Cielcá iednego / Skopu y Báráná rocżnie° ku ofierze páloney.
  82. A Kozłá ku ofierze zá grzech.
  83. Ktemu dwá Woły / pięć Skopow / pięć Kozłow / pięć Báránow rocżnych ku ofierze ſpokoyney. A tyć były dáry Ahiry ſyná Enánowego.
  84. A toć było poświącánie Ołtárzá onegoż dniá gdy pomázán ieſt od Kſiążąt Izráelſkich: Náprzod dwánáſćie mis śrebrnych / dwánáſćie cżáſz śrebrnych / dwánáſćie cżáſzek złotych.
  85. Káżdá Miſá wáżyłá ſto y trzydźieſći ſyklow / á Cżáſzá ſiedḿdźieſiąt. Owá wſzytkiego ſrebrá w onym nácżyniu było dwá tyſiącá y cżtery ſtá Syklow wági koſćielney.
  86. A dwánáſćie cżáſzek złothych co były pełne rzecży wonnych ku kádzeniu / káżdá z nich wáżyłá dźieſięć ſyklow wági koſćielney: Owá wágá wſzytkiego złotá byłá onych cżáſzek ſto y dwádźieſćiá Syklow.
  87. A wſzytkich Wołow ku ofierze páloney / dwánáśćie ćielcow / dwánáſćie Skopow / y dwánáſćie Báránkow rocżnych z ich ſniednemi ofiárámi / y dwánáſćie Kozłow zá grzech.
  88. A záſię ku ofiárom ſpokoynem było Wołow dwádźieſćiá y cżthery / ſzeſćdźieſiąt Skopow / ſzeſćdźieſiąt Kozłow / ſzeſćdźieſiąt Báránow rocżnych. A thoć było poſwiącánie Ołtárzá gdy gi pomázáno.
  89. A gdy Moiżeſz wſzedł do Przybytku zgromádzeniá / áby ſię rozmáwiáł z Bogiem / thedy ſłyſzáł głos mowiącego do ſiebie z onego Wieká ktore było nád Skrzynią ſwiádectwá / miedzy dwiemá Cheruby / á z támtąd ſie z niem rozmáwiáł.

    Kápitułá 8.
    ¶ 2. Rozrządzenie Lámp. 4. Kſztháłt Lichtárzá. 6. Ocżyśćienie y ofiárá Lewitow. 14. Wiek o kthorym mieli być ná ſłużbę Páńſką przypuſzcżáni.

  1. Pothym Pán rzekł do Moiżeſzá temi ſłowy.
  2. Powiedz to Aáronowi / Gdy zápáliſz Lámpy / tedy wſzytká ſiedḿ gorzeć będą przećiw Lichtárzowi.
  3. A ták vcżynił to Aáron á zápálił Lámpy przećiw Lichtárzowi / thák iáko był Pán roſkázáł Moiżeſzowi.
  4. Lichtárz też on vrobion był ze złotá ſzcżerego breytowánego / ták ſłupiec iego iáko y kwiáty około niego / Ná ten kſztáłt iáki był Pán vkázáł Moiżeſzowi / ſpráwił gi.
  5. Potym ieſzcże mowił ták Pán do Moiżeſzá.
  6. Weźmi Lewithy z pośrzod ſynow Izráelſkich / á ocżyſć ie.
  7. A będźieſz ie ták ſpráwowáł przy ocżyſćieniu ich / A Pokrop ie wodą ocżyśćieniá / á niech ogolą brzytwą wſzythko ćiáło ſwoie / á vpráwſzy ſzáty ſwe / niech cżyſtemi będą.
      A Tu ſie znácży w tey Cerymoniey omyćie y ocżyśćienie ſynow Bożych ktorzy ſą omyći y ocżyśćieni we krwi Kryſthuſowey / á poświęceni ſą ku chwále iego.

  8. Tedy máią wźiąć ćielcá á kniemu ofiárę ſniedną z mąki cżyſtey nágnietáney z oliwą / á weźmieſz też y drugiego ćielcá ofiárę zá grzech.
  9. Y przywiedźieſz Lewithy przed Przybytek zgromádzeniá / á przyzowieſz do tego wſzythek lud Izráelſki.
  10. Y poſtáwiſz Lewithy przed Pánem / á ſynowie Izráelſcy włożą ręce ſwe ná nie.
  11. Ty Lewity Aáron poſtáwi y ofiárowáć będźie przed Pánem od ſynow Izráelſkich / áby ſpráwowáli poſługi Páńſkie.
  12. Ci záſię Lewitowie będą kłáſć ręce ſwe ná głowę ćielcow / y iednego będźieſz ofiárowáł zá grzech / á drugiego ku ofierze zápáloney Pánu / áby przez to ocżyſćieni byli.
  13. Potym poſtáwiſz Lewity przed Aáronem y przed ſyny iego / á ofiárowáć ie będźieſz przed Pánem.
  14. A odłącżyſz Lewity z pośrzod ſynow Izráelſkich / iżby byli moiemi.
  15. Potym ſie zeydą Lewitowie áby ſłużyli w Przybytku zgromádzeniá / A ták ie ocżyśćiſz y ofiárowáć mnie będźieſz.
  16. Abowiem oni mnie ſą iſthotnie oddáni od Synow Izráelſkich / zá wſzytki pierworodne kthoreby ſie iedno náprzod vrodźiły z máthek ſwych / á thyćiem iá ſobie obráł z ſynow Izráelſkich.
  17. Gdyż wſzyſcy pierworodni z Izráelitow moi ſą / ták od ludźi iáko y od bydłá / ktorem iá poświęćił ſobie / iákoſz ieſzcże od onego cżáſu gdym pobił wſzythki pierworodne w Egiptćie.
  18. Y obráłem ſobie Lewithy miáſto pierworodnych ſynow Izráelſkich.
  19. A dárowáłem ie Aáronowi y ſynom iego z pośrzod Izráelitow / áby oni odpráwowáli ſłużby zá ſyny Izráelſkie w Przybytku zgromádzeniá / á iżby ſie modlili zá Izráelcżyki / áby ná nie nie przyſzło iákie káránie / gdyby przychodźili do Mieyſcá Swiętego.
  20. A ták Moiżeſz y Aáron y wſzytko zgromádzenie Izráelſkie / wſzytko to vcżynili z Lewithámi / co iedno był Pán o nich roſkázáł Moiżeſzowi.
  21. A przetoż Lewitowie vpráwſzy ſzáty ſwe ocżyśćieni byli / á Aáron ofiáruiąc ie przed Pánem / vcżynił modlitwę zá ich ocżyſćienie.
  22. Pothym przyſzli Lewitowie ku ſpráwowániu vrzędu ſwe° w Przybytku zgromádzeniá / przed Aáronem y przed ſyny iego / thák iáko był Pán o Lewithoch roſkázáł Moiżeſzowi / y ták że to vcżynili z niemi.
  23. Rzekł nád to Pán do Moiżeſzá temi ſłowy.
  24. To też ieſzcże máſz wiedźieć o Lewitách / od dwudźieſtego y piątego roku y wyżſzey / káżdy z nich wnidźie ſpráwowáć vrząd ſwoy w poſłudze Przybytku zgromádzeniá.
  25. A ktorzy z nich będą w piąćidźieſiąt lát / ći iuż nie máią ſpráwowáć vrzędu ſwego / áni dáley ſłużyć máią.
  26. Ale bráćiey ſwoiey nádſługowáć będą w Przybytku zgromádzeniá / ſtrzegąc tego coby iem porucżono / ále ſłużb inych ná ſobie nieść nie będą. A ták tym porządkiem porucżyſz Lewitom vrzędy ich.

    Kápitułá 9.
    ¶ 3. Cżás y obycżáy obchodu Wielkiey nocy. 15. Obłok nád Przybytkiem miedzy Izráelcżyki.

  1. Y rzekł Pán do Moiżeſzá ná puſzcży Synái / Mieſiącá pierwſzego / roku wtorego po wyśćiu ich z Egiptſkiey źiemie temi ſłowy.
  2. Synowie Izráelſcy obchodźić będą Wielką noc cżáſu náznácżonego.
  3. To ieſt cżternáſte° dniá mieſiącá te° / będźiećie obchod iey ſpráwowáć w wiecżor cżáſu ſwego / według wſzech cerymoniy y vſtáw około niey.
  4. Mowił tedy Moiżeſz do Izráelitow / około obchodu Wielkonocne°.
  5. A ták ſynowie Izráelſcy obchod cżynili Wielkonocny / Dniá Cżternáſtego Mieſiącá Pierwſzego w wiecżor ná puſzcży Synái / á wſzytko to Izráelcżycy cżynili co był Pán roſkázáł Moiżeſzowi.
  6. Y byli niektorzy ſplugáwieni nád vmárłemi / kthorzy nie mogli obchodu cżynić Wielkonocnego onego dniá / A przethoż tego dniá przyſzli do Moiżeſzá y do Aároná.
  7. A rzekli do niego / Splugáwienichmy ſą vmárłem / y cżemuſz wżdy niemożemy oddáć ofiáry Pánu cżáſu ſwego w pośrzod ſynow Izráelſkich:
  8. Ktorym ták odpowiedźiáł Moiżeſz / Potrwáyćie áż vſłyſzę od Páná co mi roſkáże o wás.
  9. Tedy rzekł Pán do Moiżeſzá temi ſłowy.
  10. Powiedz ták ſynom Izráelſkiem / Gdyby kto z wás ábo z potomſtwá wáſzego nápotym był ſplugáwion vmárłym / ábo był ná dálekiey drodze / tedy przedſię będźie ſpráwowáł obchod Wielkonocny Pánu.
  11. Ale mieſiącá wtorego dniá cżternáſtego ſpráwowáć gi będą w wiecżor / iedząc chleby przáſne á gorzkie źiołá.
  12. Nie zoſtáwią go nic názáiutrz * áni złámią w niem żádney kośći / á wedle wſzego obchodu Wielkonocnego ſpráwowáć gi będą.
      * W.2.Mo.12.v.46. Ioán.19.v.36.

  13. Ale ieſliż ieſt cżłowiek cżyſty / ábo iż też nie ieſt w drodze / á niecżyniłby obchodu Wielkonocnego / A Tákowy będźie wykorzenion z licżby ludu ſwego / A iż nie oddáł ofiáry Pánu cżáſu ſwego / odnieſie káránie zá grzech ſwoy.
      A Tu ſie táiemnie znácży / o cżem powiedźiáł Ián S. w.6.K. Ieſliż nie będźiećie ieść ćiáłá Syná cżłowiecżego á nie będźiećie pić krwie iego / nie będźiećie mieć żywotá w ſobie.

  14. A ieſliżby przychodźień mieſzkáiący miedzy wámi ſpráwowáł obchod Wielkonocny Pánu / tedy gi má ſpráwowáć wedle vſtáw y Cerymoniy iey / A iedenże zwycżáy będźie thák gośćiá iáko y tego kthory ſie rodźił w źiemi wáſzey.
  15. Dniá thedy onego gdy ieſt wyſtáwion Przybythek / Obłok okrył Wierzch Przybytku świádectwá / á w wiecżor okázáło ſie nád Przybytkiem iákoby podobieńſtwo ogniá áż do poránku.
  16. Y thákże bywáło vſtáwicżnie / że we dnie Obłok / á w nocy podobieńſtwo ogniá Okrywáło gi.
  17. A gdy ſię Obłok podnáſzáł od Przybytku / ná ten cżás ruſzáli ſie Izráelitowie z mieyſcá / á gdźie ſie kolwiek záſtánáwiáł Obłok / tám Izráelcżycy ſtánowili námioty ſwoie.
  18. Owá ná roſkázánie Páńſkie ſynowie Izráelſcy ruſzáli ſie z mieyſcá ſwego / y ſtánowili ſie z obozem ſwoiem / á iáko długo ſtáł obłok nád Przybytkiem / ták też y oni ná mieyſcu trwáli.
  19. † A ieſliż długo ſtáł Obłok on nád Przybytkiem / tedy też Izráelſcy ſynowie ſpráwowáli ſłużbę Páńſką / nie ruſzáiąc ſie z mieyſcá.
      † 1.Korin.10.v.1.

  20. Ale gdy Obłok niedługo trwáł nád Przybytkiem / iáko trwáli ná mieyſcu ná roſkázánie Páńſkie / ták ſię też tedy ruſzáli.
  21. A gdy Obłok záſthánowiwſzy ſie od wiecżorá áż do poránku / podnáſzáł ſie w tenże cżás / tedy ćiągnęli: Owá gdy ſie podnáſzáł thák we dnie iáko y w nocy Obłok / tedy ſzli w drogę.
  22. A ieſli przes kilká dni ábo cáły mieſiąc / ábo też cáły rok trwáł Obłok nád Przybytkiem / tedy ſynowie Izráelſcy thák długo z obozem ſtáli / á z mieyſcá ſie nie ruſzáli / Ale iák ſkoro ſię podnoſił / tedy ćiągnęli w drogę.
  23. B A thák záwżdy ná roſkázánie Páńſkie ſtánowili ſie ná mieyſcu / y ruſzáli ſie z obozem / ſtrzegąc wſzytkiego tego co iem Pán roſkázáł przez Moiżeſzá.
      B Słowo Páńſkie má być záwżdy wodzem ſługom iego w káżdey rzecży.

    Kápitułá 10.
    ¶ 2. Trąby śrebrne y vżywánie ich. 12. Ruſzenie ludu z ſwemi woyſki z puſzcżey Synái do Fárán. 29. Obáb ſie zbrániá ćiągnąć z ludem. 35. Modlitwá Moiżeſzowá w ruſzeniu y w ćiągnieniu z Skrzynią.

  1. Potym Pán mowił do Moiżeſzá temi ſłowy.
  2. Spráẃ ſobie dwie trąbie śrebrne breytowáne / ktorych vżywáć będźieſz ku wzywániu ludu / y gdy ſie woyſko ruſzyć má.
  3. Gdy tedy w nie zátrąbią / tedy ſie do ćiebie zbieży lud wſzythek ku drzwiám Przybythku zgromádzeniá.
  4. A ieſliż zátrąbią w iednę trąbę / tedy ſie zeydą ktobie Kſiążętá y Hetmáni woyſká Izráelſkiego.
  5. A gdy zátrąbią hucżnie á ogromnie / tedy oboz tych co leżą od Wſchodu ſłońcá náprzod ſie z mieſcá ruſzy.
  6. A gdy záś drugi ráz zátrąbią tákże ogromnie tedy ſię z mieyſcá ruſzy oboz thych ktorzy ſię byli położyli ku Południu: Bo ku ćiągnieniu ogromniey trąbić máią.
  7. Ale ku zgromádzeniu ludu lekko zátrąbićie / á nie hucżnie á ogromniey.
  8. Synowie A Aáronowi kápłáni trąbić máią w ty trąby / ktory zwycżáy będźie miedzy wámi zá wiecżne práwo / y w potomſtwie wáſzym.
      A Vrząd trąbieniá w trąby porucżony ſynom Aáronowem / známionuie vrząd práwdźiwych ſlug Bożych w Kośćiele / Aby rozgłáſzáli chwáłę Bożą w zgromádzeniu y náukę Słowá iego / ábowiem to ieſt práwdźiwy á wdźięcżny głos trąb / ktory ſtráſząc nieprzyiáćioły Páńſkie zwyćięſthwo nád niemi ſpráwuie.

  9. A gdy wyćiągniećie ku bitwie w źiemi wáſzey / z nieprzyiáćielem kthoryby wás trápił / tedy zátrąbićie w trąby ogromnie / Támże ná ten cżás Pán Bog wáſz wſpomni ná wás / y záchowá wás od nieprzyiáćioł wáſzych.
  10. Kthemu cżáſu weſelá wáſzego w ſwiętá vrocżyſte / y cżáſu odnowieniá mieſiącow / będźiećie trąbić w trąby przy ofiárách wáſzych pálonych / y przy ofiárách ſpokoynych / áby wás ony przywiodły ná pámięć Bogu wáſzemu / Bom iá ieſt Pán Bog wáſz.
  11. Y ſtháło ſie Roku Wtorego dniá dwudźieſtego mieſiącá B wtorego / iż z Przybythku świádectwá podnioſł ſie obłok.
      B To ieſt Kwietniá.

  12. A tákże ſie ruſzyli ſynowie Izráelſcy zſzykowáwſzy hufy z puſzcżey Synái / á obłok ſtánął nád puſzcżą Fárán.
  13. A to ruſzenie z támtąd było nápierwſze / iáko był Pán roſkázáł Moiżeſzowi.
  14. Náprzod ſzłá ná cżele chorągieẃ obozu Synow Iudowych z hufy ſwemi / nád ktoremi był Hetmánem Náázon ſyn Aminádábow.
  15. A nád hufem pokoleniá Izáſchárowego był Hetmánem Nátánáel ſyn Suárow.
  16. Nád hufem pokoleniá Zábulonowego / był Hetmánem Eliáb ſyn Elonow.
  17. Thedy był rozebrán Przybytek / á potym wyćiągnęli Gerſonitowie y Merárytowie nioſąc gi.
  18. Zátym ſzedł proporzec obozu Rubenowego z hufy ſwemi / nád ktoremi był Hetmánem Elizur ſyn Sedeurow.
  19. Nád hufem pokoleniá Symeonowego był Hethmánem Sálámiel ſyn Suryſádáiego.
  20. Nád hufem też pokoleniá Gád był Hetmánem Eliázáf ſyn Duelow.
  21. Zá temi ſzli Káátythowie nioſąc rzecży ſwięthe / á oni pierwſzy rozbijáli Przybytek niźli ći nádćiągnęli.
  22. Potym ſzedł proporzec obozu ſynow Efráimowych z hufy ſwemi / nád ktoremi był Hetmánem Elizámá ſyn Amiudow.
  23. A nád hufem pokoleniá Mánáſeſowego był Hetmánem Gámáliel ſyn Fádázurow.
  24. Nád hufem też pokoleniá Beniáminowego był Hethmánem Abidám ſyn Gedeonow.
  25. A potym ſzłá pozád chorągieẃ ſynow Dán / zámykáiąc wſzytki woyſká / nád tem hufem był Hetmánem Ahiezer ſyn Amiſádáiego.
  26. A nád hufem pokoleniá Aſer / był Hethmánem Págiel ſyn Ochránow.
  27. Nád hufem theż pokoleniá Neftáli / był Hetmánem Ahirá ſyn Enánow.
  28. Tákowemći porządkiem ćiągnęli w ſzyku ſynowie Izráelſcy rozdźieleni ná hufy.
  29. Potym thák Moiżeſz mowił do Obáb ſyná Ráguelowego świekrá ſwego Mádyáńcżyká / My ćiągniemy do mieyſcá ktore nám Pán dáć obiecáł / podź z námi á my tobie dobrze vcżyniemy / Abowiem obiecáł to Pán iż má wiele dobrego dáć Izráelowi.
  30. Tedy mu on ná to odpowiedźiáł / Nie poydę / ále ſie wrocę do źiemie ſwey y do rodźiny moiey.
  31. Ale on rzekł kniemu / Proſzę nie puſzcżáy ſie nás / ábowiem ty rozumieſz ná ktorym mieyſcu w puſzcży mámy zátácżáć oboz / á thy będźieſz náſzem wodzem.
  32. A ieſliż poydźieſz z námi / thych dobr ktorych nám Pán vżycży / tychże też y tobie vżycżemy.
  33. A tákże odćiągnęli od gory Páńſkiey / á ſzli w drogę przez trzy dni á Skrzyniá przymierzá Páńſkiego ſzłá przed niemi náprzod trzy dni / áby iem było náleźiono mieyſce ku odpocżynieniu.
  34. A obłok Páńſki ſzedł nád niemi we dnie gdy ſię ruſzáli z obozem.
  35. A gdy iuż ſzli w drogę z Skrzynią / thedy ſie Moiżeſz modlił mowiąc ták / Powſtháń o Pánie / áby ſie roſproſzyli nieprzyiáćiele twoi / á vćiekli przed tobą ći kthorzy máią w nienáwiśći ćiebie.
  36. A gdy iuż ſthánęłá tedy mowił / Obroć ſię Pánie ku wielkoſći woyſk Izráelſkich.

    Kápitułá 11.
    ¶ 1. Pomſtá ná nieſłuſzne vſkárzánie ludu. 4. Kthorzy gdy prágnęli mięſá. 31. Dáne iem ſą mnoſtwá przepiorek. 33. A záthym wnet przyſzłá pomſtá. 11. Moiżeſz ſie modli zá ludem. 16. A ſiedmdźieſiąt ſtárſzych z ludu dáni ſą iemu ná pomoc.

  1. Y trefiło ſie pothym że lud nie ſłuſznie ſie vſkárżáł nárzekáiąc / co ſie Pánu nie podobáło: A vſłyſzáwſzy to bárzo ſie rozgniewáł / y zápálił ſie ogień iego przećiwko iem / á popálił niemáłą cżęść obozu.
  2. Tedy lud wołáł do Moiżeſzá / á on ſie modlił Pánu / y wnet vgáſł ogień.
  3. Thámże wezwáł mieyſce ono A Táberá / ábowiem ſie tám był zápálił ná nie ogień Páńſki.
      A To ieſt ſpálenie.

  4. Lud tedy poſpolity ktory był miedzy niemi poruſzon chćiwoſćią wielką odwroćił ſie / gdźie też y Synowie Izráelſcy płákáli mowiąc / * Y ktoż nás nákármi mięſá:
      * 1.Korin.10.v.6.

  5. Wſpominámy ná ryby kthorycheſmy dármo vżywáli w Egiptćie / y ná ogorki / málony / łuk / cybulę y cżoſnek.
  6. A teráz wywiędły duſze náſze / gdyż nic przed ocżymá nie mámy iedno tylko Mánnę.
  7. A oná Mánná podobná byłá źiárnu Koryándrowemu / á bárwy tákiey iáko B Perłá biáłá.
      B W Zydowſkiem ſthoi Bedolá / á w Greckiem Kryſztáł.

  8. † Ktorą ludźie rozſzedſzy ſię zbieráli á mełli w żárnách / y tłukli w moźdźierzách / á wárzyli w kotlech cżyniąc też z niey y plácki / á ſmák iey był iáko świeżey oliwy.
      † W 2.Mo.16.v.14. Pſál.78.v.24. Ioán.6.v.31.

  9. Tá mánná pádáłá w nocy z roſą do obozu.
  10. Y vſłyſzáł Moiżeſz iż lud wſzytek w obec płákáł przed námiothy ſwemi / ktorá rzecż poruſzyłá Páná ku wielkiemu gniewu / á Moiżeſzá też to bárzo obráźiło.
  11. Thedy rzekł Moiżeſz do Páná / Przecżże mię ták trápiſz ſługę twego: á przecż łáſki v ćiebie náleść nie mogę: iżeś ty thák ćięſzkie brzemię thego wſzytkiego ludu ná mię włożył:
  12. Y záżem iá ſám pocżął á porodźił lud ten / iż mi mowiſz / Nieś gi ná łonie ſwoiem / iáko piáſthun nośi niemowiątko / do źiemie o kthorąś przyſiągł oycom ich:
  13. Y gdźież iá mám wźiąć mięſá iż bych go wſzytkiemu ludowi themu dáł: Bo oto płácżą ná mię á mowią / Dáy nám mięſá ábychmy ſie go náiedli.
  14. Nie mogęć ſám doſyć vcżynić temu ludowi / ábowiem mi ieſt názbyt ćiężek.
  15. A ieſliż ſie iuż thák zemną obchodźić chceſz: proſzę ćię ieſliżem nálázł łáſkę v ćiebie / C rádſzey mię zábiy ábych iuż dáley nie pátrzył ná ſwoy żál.
      C Rádſzey niech vmrę á niżbych miáł widźieć pomſthę / ktorą ty ſpráwiedliwym ſwym ſądem puśćiſz ná ten lud zá iego złośći / A tákowyć ieſt záwżdy ſthán ſług Bożych / ktorym zwierzono práce y około kośćiołá iego / iż w niem pełno żálu y fráſunku záwżdy miewáią.

  16. Thedy Pán rzekł do Moiżeſzá / Zbierz ku mnie ſiedḿdźieſiąt mężow z ſtárſzych ludu Izráelſkiego / ktore ty wieſz być Stárſzemi y przednieyſzemi nád ludem / á przywiedź ie przed drzwi Przybytku zgromádzeniá / y niech tám z tobą ſtáną.
  17. A iá też tám zſtąpię ábych ſię rozmowił z tobą / y vdźieliwſzy z tego duchá ktory w tobie ieſt podźielę go też miedzy nie / áby oni z tobą noſili brzemię ludu tego / á nie tylko ty ſám.
  18. Rzecżeſz theż ludowi / Poſwięććie ſie ná iutro / á będźiećie ieść mięſo / bo płácż wáſz przyſzedł do vſzu Páńſkich á mowiliſćie / Ktoż nás nákármi mięſá: lepieyći nám było mieſzkáć w Egiptćie / A przetoż wám Pán dá mięſo / ktore ieſć będźiećie.
  19. Nie będźiećie go ieść thylko przez ieden dźień / ábo przez dwá / áni przez pięć / áni przez dźieſięć / áni przez dwádźieſćiá.
  20. Ale przez cáły mieſiąc / áż ſie wám nozdrzámi rzući / á omierznie wám / gdyżeśćie wzgárdźili Pánem ktory ieſth miedzy wámi / á iżeſćie przed niem płákáli ták mowiąc / Nácożeſmy tu wyſzli z Egiptu:
  21. A Moiżeſz rzekł / Ludu tego z ktorym mieſzkám ieſt ſześć kroć ſto tyſięcy pieſzych / á tyś powiedźiáł iż im dáſz mięſá doſtátek / áby iedli przez cáły mieſiąc.
  22. Izáli iem będą bić woły y owce iżby ich doſtáthek mieć mogli: izáli ſie też zbiorą wſzytki ryby morſkie áby ich doſtátek mieli:
  23. Ná to odpowiedźiáł Pán Moiżeſzowi / Izáſz ręká Páńſká ieſt ſkurcżoná: oto iuż vyzryſz ieſliż ſie doſyć ſtánie obietnicy moiey / ábo nie.
  24. A ták wyſzedſzy Moiżeſz opowiedźiáł ludowi ſłowá Páńſkie / y zebráł ſiedḿdźieſiąt mężow z ſtárſzych ludu onego / á poſtháwił ie około Przybytku.
  25. Tedy Pán zſtąpił w obłoku y mowił do niego / á vdźieliwſzy z duchá onego ktory był w niem / podźielił go miedzy ony Siedḿdźieſiąt mężow z ſtárſzych / á gdy on duch zoſtháł ná nich / tedy przez przeſtánku D prorokowáli.
      D Od one° dniá prorokowáli do kąd ná onym vrzędźie byli / tho ieſt káráli / nápomináli / náucżáli lud y chwálili Páná.

  26. Ale Dwá z nich zoſtáli byli w námiećiech / z ktorych było imię iednego Eldád / á drugiego Medád / ná ktorych też zoſtáł onże Duch (bo byli nápiſáni / ále nie przyſzli do Przybytku) A ták ći theż prorokowáli w námiećiech.
  27. Tedy przybieżáło iedno pácholę opowiedáiąc Moiżeſzowi / Iż Eldád y Medád prorokuią w oboźie.
  28. A ták Iozue ſyn Nunow Moiżeſzow ſłużebnik ieden z onych kthore był ſobie obráł / odpowiedźiáł ná to y rzekł / Pánie moy Moiżeſzu zákáſz iem.
  29. Ktoremu ták odpowiedźiáł Moiżeſz / Cżemuś thy zá mię zázdroſćiw: Boże dáy áby wſzythek lud Páńſki prorokowáł / á iżby iem Pán dáł Duchá ſwoiego.
  30. Odſzedł tedy Moiżeſz do obozu z ſtárſzemi ludu Izráelſkiego.
  31. * A zátym wyſzedł wiátr od Páná / á wypłoſzywſzy z Morzá Przepiorki / przypędźił do námiotow / y roſpuſćił ták dáleko wſzędy około obozu / iáko ná ieden dźień chodu / á látáły nád źiemią iákoby ná dwu łokiet.
      * W 2.Mo.16.v.13. Pſálm.78.v.26.

  32. Tedy wſtáwſzy lud przez cáły on dźień y przez wſzythkę noc / y názáiutrz przez wſzytek dźień / chwytáli Przepiorki / á iuż tho było námniey ktory ich názbieráł dźieſięć Omer / kthorych ſobie wſzędy około námiotow doſyć náwieſzáli.
  33. A ieſzcże było mięſo w zębiech ich nie zeżwáne / gdy Pán obruſzywſzy ſie w gniewie ná lud ſwoy / pobił ie bárzo wielką plágą.
  34. Thámże mieyſce ono názwáno E Kibrot hátááwá / ábowiem tám pogrzebion lud co pożądáł mięſá.
      E Tho ieſt groby chćiwoſći.

  35. Y wnet z Kibrot hátááwá ruſzył ſie lud do Háſeroth / y pomieſzkáli ná onym mieyſcu.

    Kápitułá 12.
    ¶ 1. Nárzekánie Máryey y Aároná przećiw Moiżeſzowi. 6. Pán go zálecá. 10. Máryá trądem záráżoná. 13. Potym ná prośbę Moiżeſzowę vzdrowioná.

  1. A tedy Máryá y Aáron przećiw Moiżeſzowi mowili o A niewiáſtę Etyopſką / ktorą on był ſobie poiął zá żonę B z Etyopiey.
      A Dlá thego iż cudzoźiemkę przećiw práwom Izráelſkiem poiął ſobie zá żonę.
      B Choćiáż oná byłá Mádyánitką / ále ią tu dlá thego ták názywá iż cżárney płći byłá / ábo też dlá tego iż byłá z Etyopiey od wſchodu ſłońcá / ktorá ieſt o gránice z Arábią opocżyſtą / gdźie też ieſt y Mádyán.

  2. Y mowili / Izáli tylko przez ſámego Moiżeſzá Pán mowi: á záſz też y przez nás nie mowił: A to wſzytko ſłyſzáł Pán.
  3. A Moiżeſz był nápokornieyſzy miedzy wſzytkiemi ludźmi co ich iedno było ná źiemi.
  4. A ták rzekł nátychmiáſt Pán do Moiżeſzá / do Aároná / y do Máriey / Wynidźćie wy trzey do Przybytku zgromádzeniá: A wyſzli wnet wſzytko troie.
  5. Tedy zſtąpił Pán w Słupie obłokowem / á ſthánął we drzwiách Przybytku / y wezwáł k ſobie Aároná y Máryey: Y przyſzli oboie.
  6. A on mowił ták do nich / Słucháyćie teráz ſłow moich / Ieſli kto miedzy wámi będźie Prorokiem Páńſkiem / Iá kthory ieſtem Pán dám ſie mu znáć C w widzeniu / ábo przez ſny będę z niem mowił.
      C Pán troiákiem obycżáiem vkázuie ſie Prorokom ſwoiem. Náprzod w widzeniu co ſię trefuie ták cuiąc iáko y ſpiąc. Drugiem przez ſny / Trzećiem iáwnie á iáſnie przez ſwoie ſłowo. Ty dwá pierwſze obycżáie bywáią iákoby duchá záchwycenie / á z zátrwożeniem wſzytkich zmyſłow w onym obiáwieniu. Ale ten trzeći bywá z vſpokoieniem duchá y wſzytkich zmyſłow.

  7. Ale z Moiżeſzem ſłużebnikiem moim nie ták / gdyż on ieſt wiernem we wſzytkiem domu moiem.
  8. Abowiem iá z niem vſthnie á w widzeniu mowię / á on Páná widá nie pod pokrywką / áni pod podobieńſtwy: Y przecżżeſćie ſie nie báli mowić przećiw ſłużebnikowi moiemu Moiżeſzowi:
  9. A ták ſie Pán rozgniewáł ná nie á potym odſzedł.
  10. Tedy obłok zniknął od Przybytku / á otho Máryá ſtrędowáćiáłá zbieláwſzy iáko śnieg. A weyzráwſzy Aáron ná Máryą / obácżył ią być trędowátą.
  11. Y rzekł potym Aáron do Moiżeſzá / Pánie proſzę nie wkłádáyże ná nás grzechu tego / boćiechmy głupie vcżynili / á zgrzeſzyliſmy.
  12. Proſzę áby oná nie byłá podobná dźiećiątku mártwemu / ktorego połowicá ćiáłá zepſowáná wychodźi z żywotá mátcżynego.
  13. Tedy záwołáł Moiżeſz do Páná ták mowiąc / O Boże proſzę vzdroẃże ią teráz.
  14. Kthoremu Pán odpowiedźiáł / Ieſliby Oćiec iey plunął ná twárz iey / izáliby ſie nie muſiáłá wſthydáć przez ſiedḿ dni: A ták niech będźie wyrzuconá z obozu przez ſiedḿ dni / á potym będźie przyiętá.
  15. A thák wypędzoná ieſt Máryá przez ſiedḿ dni z obozu / á lud nigdźiey ſie nie ruſzył / áż záſie Máryá byłá przyiętá.

    Kápitułá 13.
    ¶ 3. Szpiegowie poſłáni do źiemie Chánáneyſkiey. 18. Porucżeńſtwo iáko ſie ſpráwowáć mieli. 22. Doſyć temu cżynią y powiedáią co ſie dźieie w źiemi Chánáneyſkiey.

  1. Pothym ſie lud ruſzył od Háſerotu / á położyli ſie z obozem ná puſzcży Fárán.
  2. A Pán mowił tedy do Moiżeſzá tymi ſłowy.
  3. Poſzli ludźi ktorzyby przeſzpiegowáli źiemię Chánáneyſką / ktorą iá dáwám ſynom Izráelſkiem / á poſlećie po iednemu z káżdego pokoleniá oycow ich / ktorzyby byli przednieyſzy miedzy niemi.
  4. Tedy ie Moiżeſz poſłáł z puſzcżey Fárán według roſkázániá Páńſkiego / á oni mężowie wſzyſcy byli co przednieyſzy z ſynow Izráelſkich.
  5. A tyć ſą imioná ich: Z pokoleniá Ruben Sámmuá ſyn Zechurow.
  6. Z pokoleniá Symeon / Sáfát ſyn Hurow.
  7. Z pokoleniá Iudá / Káleb ſyn Iefonow.
  8. Z pokoleniá Iſáſchár / Igál ſyn Iozefow.
  9. Z pokoleniá Efráim / Ozee ſyn Nunow.
  10. Z pokoleniá Beniámin / Fálthy ſyn Ráfuow.
  11. Z pokoleniá Zábulon / Gedyel ſyn Sodego.
  12. Z pokoleniá Iozef / to ieſt z potomſtwá Mánáſse Gády ſyn Suſego.
  13. Z pokoleniá Dán Amiel ſyn Gemálego.
  14. Z pokoleniá Aſser / Sethur ſyn Micháelow.
  15. Z pokoleniá Neftáli / Náábi ſyn Wápſego.
  16. Z pokoleniá Gád / Guel ſyn Máchego.
  17. A tyć ſą imioná mężow tych ktore poſłáł Moiżeſz ku przeſzpiegowániu źiemie: Ale Moiżeſz Ozee ſyná Nunowego przezwáł Iozue.
  18. A ták poſłáł ie Moiżeſz ku przeſzpiegowániu źiemie Chánáneyſkiey / roſkázuiąc iem / Idźćieſz tędy ku południowi á wnidźćie ná gorę.
  19. Y oglądáyćie iáká ieſt źiemiá / á iáki ieſt lud kthory w niey mieſzká / ieſliż mocny cżyli mdły / ieſliż wielká ábo máłá licżbá ich.
  20. Iáká też ieſt źiemiá w ktorey mieſzkáią / dobráli cżyli złá / y co ſą zá miáſtá w kthorych mieſzkáią / á ieſliż w námiećiech cżyli w mieyſcách obronnych mieſzkáią.
  21. Co theż wżdy ieſt zá źiemiá / rodzáynáli cżyli nie płodná / máli w ſobie drzewá cżyli nie. A bądźćie cżyſthego ſercá / y nárwićie z owocow źiemie tey. A thoć ſie práwie w ten cżás dźiáło gdy winá doyźrewáły.
  22. A ták oni tám weſzli / y przeſpiegowáli źiemię od puſzcżey Syn / áż do Rohob kędy idą do Emát.
  23. A idąc ku Południowi przyſzli áż do Hebron / gdźie byli Achimán y Syzái / y Tolmái ſynowie Enákowi / A Hebron było zbudowáne ſiedmią lát przed thym niż A Soán Egiptſkie.
      A Niektorzy tho miáſtho názywáią Tánes iáko wykłádácż Káldeyſki.

  24. * Przyſzli potym áż do rzeki Eſzkol / á tám vrznęli gáłąź z máćice winney / ná ktorey było pełno gron / y nieſli ią dwá ná drążku / tákże y Pomágránáty / y figi.
      * W.5.Mo.1.v.24.

  25. Y przezwáno mieyſce ono Náchál Eſzkol / od oney gáłęźi gron winá / ktorą tám byli vrznęli ſynowie Izráelſcy.
  26. A ták ſie potym po cżterdźieſtu dni wroćili przeſzpiegowáwſzy źiemię.
  27. Y przyſzli do Moiżeſzá y do Aároná / y do wſzytkiego ludu Izráelſkiego ná puſzcżą Fárán / kthorá ieſth w Kádes / y dáli iem y wſzytkiemu poſpolſtwu o wſzytkiem pewną ſpráwę / y vkázáli owoce oney źiemię.
  28. A powiedáli iem mowiąc / Przyſzliſmy do źiemie tey gdźieś ty nás był poſłáł / Y práwdáć to ieſt że obfituie mlekiem y miodem / co oto znáć z tych owocow iey.
  29. Lecż iż lud ktory w támtych kráinách mieſzká ieſt mocny / á kthemu w nich ſą miáſtá wielkie y obronne / gdźiechmy też widźieli y ſyny B Enákowe.
      B To ieſt Obrzymſkie.

  30. Amálechitowie mieſzkáią ku Południowi: A Heteycżycy / Iebuzeycżycy / y Amoreycżycy / ći leżą po gorách: A Chánáneycżycy záſię leżą po iedney ſtronie morzá y nád brzegiem Iordánu.
  31. Thedy Káleb vcżynił milcżenie wſzemu ludowi przed Moiżeſzem / á rzekł / Idźmy iedno tám á podbiymy ią pod ſie / bo ią możem opánowáć.
  32. Ale mężowie oni ktorzy z niem chodźili rzekli / Niemożem wthárgnąć miedzy táki lud / bo ſą mocnieyſzy niźli my.
  33. Y zgánili ſynom Izráelſkim onę źiemię ktorą byli przeſzpiegowáli ták mowiąc / Ziemiá tá gdźiechmy chodźili ku przeſzpiegowániu / ieſt źiemiá pożeráiącá obywátele ſwoie / A lud wſzytek ktorychmy tám widźieli / ſą mężowie wzroſthu wyſokiego.
  34. Widźielichmy też tám obrzymy Syny Enákowe z rodu obrzymiego / ták iżechmy ſie przy nich zdáli iáko ſzáráńcá.

    Kápitułá 14.
    ¶ Ná powieść fáłeſznych nowin vlękł ſie lud / á wołáł ſzemrząc. 6. Chcą vkámionowáć Kálebá y Iozue ktorzy chwálili źiemię obiecáną. 10. Pán iem tego niedopuśćił / á chce ie pomordowáć. 13. Ale iem odpuſzcżá ná prośbę Moiżeſzowę. 22. Oni ktorzy ſzemráli nie mieli przyść do obiecáney źiemie. 44. Poráżeni ſą od nieprzyiáćioł.

  1. Krzyknęło tedy wſzytko zgromádzenie / á lud oney nocy płákáł.
  2. Y ſzemráli wſzyſcy Izráelſcy ſynowie przećiw Moiżeſzowi y Aáronowi / á wſzytek lud mowił do nich / O bychmy byli rádſzey pomárli w źiemi Egiptſkiey ábo ná they puſzcży / obychmy byli pomárli.
  3. Cżemuſz wżdy prowádźi Pán nás do źiemie they áby nás miecżem pomordowáno / á iżbyſmy byli podáni ná łup z żonámi y z dźiátkámi náſzymi / á záżby ſie nám záſie nie lepiey do Egiptu wroćić:
  4. Y mowili miedzy ſobą / Obierzmy miedzy ſobą Hetmáná / á wroćmy ſie do Egiptu.
  5. Tedy Moiżeſz y Aáron vpádli ná źiemię ná oblicżá ſwe przed wſzytką wielkośćią zgromádzeniá ſynow Izráelſkich.
  6. A Iozue ſyn Nunow z Kálebem ſynem Iefonowem / kthorzy też byli ſzpiegowie źiemie oney A rozſzárpáli ná ſobie odźieniá ſwoie.
      A Ten zwycżáy był ku okázániu rozgniewániá przećiw bluźnierſtwu y złorzecżeniu iáwnemu przećiw Bogu.

  7. I mowili do wſzytkiego zgromádzeniá ſynow Izráelſkich tymi ſłowy / Ziemiá tá ktorąchmy przeſzpiegowáli ieſt źiemiá przenáwybornieyſzá.
  8. Ieſliż Pán ieſt nám miłoſćiwym / thedyć nás wprowádźi do niey / á podá ią nám / kthorá źiemiá ieſt opływáiącá mlekiem y miodem.
  9. Iedno niebądźćie odpornemi Pánu / á nic ſie nie boyćie ludu oney źiemie / bo ie możemy źieść iáko chleb / gdyż ich obroná ieſt odiętá od nich / á Pán ieſt z námi / Nie boyćieſz ſie.
  10. B Tedy wſzytek lud pocżęli mowić / áby byli vkámionowáni: Ale chwáłá Páńſká okázáłá ſie w Przybytku zgromádzeniá wſzytkiem Izráelitom.
      B Tu bácżyć możemy przyrodzenie cżłowieká nie odrodzonego w oſobách thych ktorzy thák ſzemrzą / á kthorzy przyſtáwáią do náucżyćielow fáłeſznych / wierząc kłamſtwu á opuſzcżáiąc práwdę.

  11. Rzekł tedy Pán Moiżeſzowi / Y dokądże lud then wzruſzáć mie má ku gniewu: y dokądże mi wierzyć nie będą widząc thák wiele cudow ktorem cżynił miedzy niemi:
  12. Pobiję ie morem y wyniſzcżę ie / Ale ćiebie rozmnożę w więcżſzy y możnieyſzy národ niż ten ieſt.
  13. A Moiżeſz rzekł do Páná / † Vſłyſząli to Egiptcyánie z poſrzodku ktorych wywiodłeś ten lud mocą ſwą.
      † W.2.Mo.32.v.12.

  14. Tedy też toż opowiedzą mieſzkáiącym w tey źiemi / á dowiedzą ſie o Pánie żeś ty był w pośrzodku ludu te° / y okázowáłeś ſie iem ocżywiſćie / ¤ á Obłok ſtáwáł nád niemi / tákże iż we dnie chodźiłeś przed niemi w Słupie Obłokowem / á w nocy w Słupie ogniſtem.
      ¤ W.2.Mo.13.v.22.

  15. A iżeś ty pobił lud ten iáko cżłeká iednego / Tedyć rzecże pogáńſtwo ktorzy o twey ſłáwie ſłyſzeli thymi ſłowy.
  16. ♀ Iż nie mogł Pán ludu tego wwieść do źiemie ktorą im ſlubił pod przyſięgą / á przetoć ie ná puſzcży pomordowáł.
      ♀ W.5.Mo.9.v.28.

  17. A ták teráz proſzę áby ſie okázáłá moc Páńſká ktorąś thy opowiedźiáł temi ſłowy.
  18. * Pán ieſt nierychły ku gniewowi / á wielki w miłoſierdźiu / odpuſzcżáiąc niepráwoſći y przeſtępſtwo / y C kthory niecżyni z winnego niewinnego / † kárząc niepráwość oycowſką w ſyniech do trzećiego y do cżwártego pokoleniá.
      C To ieſt Bog muśi być ſpráwiedliwy / A przethoż go nie oto prośił Moiżeſz áby nie miáł złośći ludu onego káráć / ále iżby vżył miłoſierdźiá w ſwey ſpráwiedliwośći / kárząc iáko oćiec dobrotliwy / á nie iáko ſrogi Sędźiá.

      * Pſálm.103.v.8.
      † W.2.Mo.20.v.5. W.5.Moiże.5.v.9. Ierem.32.v.18.

  19. Odpuſćże proſzę niepráwoſć ludu tego / według twego wielkiego miłoſierdźiá / ták iákoś mu odpuſzcżáł iákoſz ieſzcże z Egiptu áż dotąd.
  20. Tedy Pán rzekł / Odpuſćiłem iákoś proſił.
  21. D Ale zápráwdę iáko żywę iá / y nápełniá chwáłá Páńſká wſzytkę źiemię.
      D Tenći ieſt ſpoſob przyſięgi / ktorego vżywá Pán do ludźi / áby ſie oświádcżył / á thym więcey pothwierdźił ſłowo ſwoie dlá ich krewkoſći.

  22. Ci wſzyſcy ludźie ktorzy widźieli Wielmożność moię / y dźiwy moie / kthorem cżynił w Egiptćie y ná puſzcży / á ktorzy mie iuż kuśili po dźieſięć kroć / y nie chćieli być poſłuſzni głoſu moiego.
  23. Nie oglądáią źiemie tey ktorám iá pod przyſięgą záſlubił oycom ich / A tákże y ći wſzyſcy co mię ku gniewu wzruſzáią / nie oglądáią iey.
  24. ¤ Ale ſługę mego Kálebá kthory będąc inákſzego Duchá przy mnie trwáł ſtátecżnie wwiodę do tey źiemie do ktorey chodźił / á potomſtwo iego poſiędźie ią.
      ¤ Iozue.14.v.6.

  25. Tákże Amálechity / y Chánáneycżyki w rowniách mieſzkáiące. A przetoż iutro wroććie ſie ná zád / á idźćie ná puſzcżą drogą ku Morzu E Cżerwonemu.
      E Pátrz o tym w 5.Mo.2.v.1.

  26. Ktemu mowił ták Pán do Moiżeſzá y do Aároná.
  27. ♀ Y dokądże ćierpieć mám temu złoſliwemu zgromádzeniu kthore ſzemrze przećiwko mnie: ſłyſzáłem ſzemránie ſynow Izráelſkich / iáko ſzemrzą przećiwko mnie.
      ♀ Pſálm.106.v.25.

  28. A przethoż powiedz iem / * Zywę iá mowi Pán / Iż iákoſćie przedemną mowili / ták wám to vcżynię.
      * Niżey.26.v.65. y 32.v.10. W.5.Moi.1.v.35.

  29. Ciáłá wáſze zoſtáną ná tey puſzcży / á wy wſzyſcy policżeni według wſzythkiey licżby wáſzej od dwudźieſtego roku y wyżſzey / ktorzyſćie ſzemráli przećiwko mnie.
  30. Nie wnidźiećie do źiemie tey / ná ktorám iá F podnioſł rękę moię / obiecuiąc żeſćie w niey mieſzkáć mieli / krom Kálebá ſyná Iefunowego / y Iozue ſyná Nunowego.
      F To ieſt przyſiągłem.

  31. A wwiodę tám málucżkie wáſze o ktorycheſćie wy mowili iżby mieli być podáni ná łup / onić oglądáią tę źiemię ktorąſćie wy wzgárdźili.
  32. Ale trupy wáſze polęgą ná they puſzcży.
  33. A ſynowie wáſzy będą ſie tułáć po tey puſzcży przez cżterdźieſći lát / odnoſząc ná ſobie káránie zá ſcudzołożenie wáſze / áż wáſzych trupow nic nie ſtánie ná puſzcży.
  34. A ileśćie dni byli ſzpieguiąc w źiemi / tyle też lát wedle tych dni / † to ieſt cżterdźieſći lát ponieſiećie káránie zá wáſze złoſći / y poznáćie ieſliżem iá co rzekł prożno.
      † Ezech.4.v.6. Pſál.94.v.10.

  35. Ieſtemći iá Pán ktorym to mowił / á ſpráwię to iż wſzytko to złoſliwe zgromádzenie ktore ſie buntuie przećiw mnie / pozdychá á wniwecż ſie obroći ná tey puſzcży.
  36. Oni tedy mężowie ktore Moiżeſz ſłáł ku przeſzpiegowániu źiemie / á ktorzy wroćiwſzy ſie / wzruſzyli wſzytek lud ku ſzemrániu ná przećiwko iemu vwłácżáiąc oney źiemi.
  37. ¤ Pozdycháli zárázem przed oblicżnośćią Páńſką iż gánili źiemię onę.
      ¤ 1.Korin.10.v.10. Zyd.3.v.17. Iudás.5.

  38. Ale Iozue ſyn Nunow / y Káleb ſyn Iefonow zoſtáli żywi / z tych ktorzy chodźili ku przeſzpiegowániu źiemie.
  39. Y opowiedźiáł Moiżeſz wſzytki ty ſłowá ſynom Izráelſkiem / co lud ſłyſząc bárzo ſie záſmućił.
  40. Tedy ráno wſtáwſzy wſtąpili ná wierzch gory mowiąc / ♀ Oto my poydźiem ná to mieyſce gdźie nám Pán powiedźiáł / boćiechmy zgrzeſzyli.
      ♀ W.5.Mo.1.v.41.

  41. Ale iem powiedźiáł Moiżeſz / Przecż ſłowo Páńſkie przeſtępuiećie: wiedzćie żeć ſie tho wám niepoſzcżęśći.
  42. Niechodźćie thám ábyſćie od nieprzyiáćioł ſwych pomordowáni nie byli / boć nie máſz Páná miedzy wámi.
  43. Sąć tám Amálechitowie y Chánáneycżycy tuſz przećiwko wám / á wy miecżem pomordowáni będźiećie: Abowiemeſćie odſtąpili od Páná / á przetoż nie będźie przy wás.
  44. A oni przedſię vpornie ná wierzch gory ſzli: Ale Skrzyniá przymierzá Páńſkiego z Moiżeſzem nie ruſzyłá ſie z obozu.
  45. Tedy Amálechitowie y Chánáneycżycy kthorzy mieſzkáli ná oney gorze poráźili á wpárli ie áż do Hormá.

    Kápitułá 15.
    ¶ 3. Ofiáry rozmáite y vſtáwá około nich. 22. Ocżyśćienie zá grzech niewiádomoſći. 32. Cżłowiek ktori zgwáłćił Sábát ná gárdle kárán. 38. Roſkázánie około noſzeniá brámow ná ſzátách / á dlá cżego ie miewáno.

  1. Y mowił Pán do Moiżeſzá tymi ſłowy.
  2. Opowiedz to Izráelithom / Gdy przyidźiećie do źiemie mieſzkániá wáſzego kthorą iá wám dám.
  3. A gdy będźiećie chćieć ofiárowáć ofiárę zápáloną Pánu / ábo też poſlubioną / ábo dobrowolną ofiárę / ábo przy obchodzeniu świąth wáſzych / cżyniąc wdźięcżną wonnoſć Pánu z Wołow ábo z Skopow.
  4. Ten ktory dár przynieſie / thedy má oddáć zá ofiárę śniedną Pánu dźieſiątą cżęſć Efá mąki przedniecżyſtey nágniećioney / z cżwártą cżęſćią Hinu oliwy.
  5. Przytym winá cżwártą cżęſć Hinu / ku pokropieniu ofiár pálonych / ábo ku ofierze iednego Báráná.
  6. Przy Skopie theż oddáſz ofiárę twą śniedną dwie cżęśći dźieſiąći mąki cżyſthey nágnietáney / z trzećią cżęſćią Hinu oliwy.
  7. Oddáſz też y wino ku pokropieniu zá wdźięcżną wonnoſć Pánu.
  8. Przytym ofiáruiąc Cielcá ku páleniu / ábo ku ofierze dlá wypełnieniá ſlubu Pánu / ábo zá pokoy.
  9. Tedy máſz ku Cielcowi oddáć ofiárę śniedną / troię dźieſiątą cżęść Efá / mąki przedniecżyſtey nágniećioney z połowicą Hinu oliwy.
  10. Oddáſz też ku zákrápiániu połowicę Hinu winá zá ogniſtą ofiárę / dlá wdźięcżney wonnośći Pánu.
  11. A toż má być przy káżdym Wole / y przy káżdym Skopie / ábo Báránie / ták z ſtádá Owiec iáko z ſtádá Koz.
  12. A ile kroć zárznione ofiáry oddáwáć będźiećie / thedy ſię ták przy káżdey ſpráwowáć máćie.
  13. Wſzyſcy tedy domowi thák cżynić máią ofiáruiąc zápáloną ofiárę ku wdźięcżney wonnoſći Pánu.
  14. A ktoby też goſć będący miedzy wámi ábo iáki przychodźień mieſzkáiący miedzy potomſtwem wáſzem ofiárowáł ogniſtą ofiárę Pánu ku wonnoſći wdźięcżney / tedy iáko ſię wy ſpráwowáć będźiećie / y on ſie też ták niecháy ſpráwuie.
  15. O A ludu moy / niecháy będźie iednákáſz vſtáwá / thák wám iáko y przychodniom mieſzkáiącym z wámi / ktorá niecháy trwá zá wiecżne práwo y miedzy potomſtwem wáſzem / á iáko wy ták y przychodźień będźie przed Pánem.
      A W Zydowſkiem ſtoi o zgromádzenie.

  16. B W iednem práwie y pod iednem ſądem bądźćie / thák wy iáko y przychodniowie mieſzkáiący z wámi.
      B Gdyż nie ieſt iedno ieden Bog / tedyć też nie ieſt iedno iedná wiárá / ieden zákon / ieden páſterz / y owcżárniá iedná.

  17. Tedy mowił Pán do Moiżeſzá tymi ſłowy.
  18. Powiedz ták ſynom Izráelſkim / Gdy wnidźiećie do źiemie do ktorey wás wiodę.
  19. A pocżniećie vżywáć chlebá oney źiemie / tedy z niego máćie oddáć ofiárę Pánu.
  20. Oddáćie ku podnoſzeniu plácek z pierwſzych ćiáſt wáſzych / ták iáko oddáwáćie ofiárę z pierwſzego wymłocku.
  21. A thák z pierwſzych ſwych ćiáſt oddáwáć będźiećie ofiárę Pánu / y w potomſtwách wáſzych.
  22. A ieſliż nie bácżnie obłądźićie ſie nie cżyniąc doſyć wſzythkiemu temu roſkázániu co Pán powiedźiáł Moiżeſzowi.
  23. To ieſt wſzytkiemu co wám Pán roſkázáł przez Moiżeſzá / od thego cżáſu iáko wám náprzod dáł roſkázánie / y ná potym potomſtwom wáſzym.
  24. A ieſliżby ſie co miedzy ludem z omyłki á nieobácżnie ſtáło / tedy wſzytko zgromádzenie má ofiárowáć Cielcá ku ofierze páloney zá wdźięcżną wonnoſć Pánu / ſpołu z ſniedną y z mokrą ofiárą według zwycżáiu / y Kozłá z ſtádá zá grzech.
  25. Ták pothym Kápłán má ſie modlić zá wſzythko zgromádzenie ſynow Izráelſkich / á będźie iem odpuſzcżono / bo ieſt grzech niewiádomoſći / á oni máią oddáć dár ku ofierze páloney Pánu / y ofiárę zá grzech ſwoy przed Pánem iż ſię thák obłądźili.
  26. Tedy będźie odpuſzcżono wſzytkiemu zgromádzeniu ſynow Izráelſkich / y przychodniowi ktory mieſzká z wámi / ábowiem ſie obłądźił wſzytek lud.
  27. A ieſliżby kto ſám tylko zgrzeſzył z niewiádomoſći / tedy má przynieſć kozę rocżnią ku ofierze zá grzech.
  28. Y będźie ſie modlił Kápłán zá tym ktory zgrzeſzył / á vpádł z niewiádomoſći przed Pánem / á thák go ocżyśći y będźie mu odpuſzcżono.
  29. Iáko domowemu z ſynow Izráelſkich / ták y przychodniowi ktory mieſzká z niemi / iednákáſz vſtáwá być má / gdyby ſie kto cżego dopuſćił z niewiádomoſći.
  30. Ale ktoby vpornie zgrzeſzył thák domowy iáko y przychodźień / then C bluźnił Páná / A przetoż tákowy má być wykorzenion ſpośrzod ludu ſwego.
      C Grzech hárdoſći y vporu / znácży grzech nie odpuſzcżony / To ieſt bluźnierſtwo przećiw Duchowi Swięthemu. A grzech máło wyżſzey námieniony z niewiádomośći / okázuie grzech z krewkoſći ktory Pán odpuſzcżá.

  31. Abowiem lekce powáżył ſłowo Páńſkie / á zgwáłćił roſkázánie iego / á przetoż then będźie wykorzenion / odnoſząc ná ſobie pomſthę zá złość ſwoię.
  32. A gdy ſynowie Izráelſcy byli ná puſzcży / tedy ználeźli cżłowieká ktory zbieráł drwá w dźień Sábátny.
  33. Tedy oni co go náleźli drwá zbieráiącego / przywiedli go przed Moiżeſzá / przed Aároná / y przed wſzytko zgromádzenie.
  34. Ktorego oni dáli do więźieniá / D ábowiem ieſzcże niebyłá vſtáwá coby z tákiem cżynić miáno.
      D Było roſkázáno w wthorych kſięgách Moiżeſzowych.31. Kápi.v.14. Iż táki winien był śmierći / ále ieſzcże niebyło náznácżono iáką miáł śmierćią być kárán.

  35. Thedy Pán rzekł do Moiżeſzá / Cżłowiek then niecháy vmrze / á od wſzythkiego zgromádzeniá zá námiothy niecháy vkámionowán będźie.
  36. A ták wſzytko zgromádzenie wywiedli go zá námioty / y vkámionowáli / thákże y vmárł iáko był Pán roſkázáł Moiżeſzowi.
  37. Potym ták mowił Pán do Moiżeſzá.
  38. Opowiedz ſynom Izráelſkiem á roſkáż iem / áby ſobie pocżynili brámy v nádołkow ſzát ſwoich / á thoż chowáli y w potomſtwách ſwoich / A do tych brámow niech pokłádáią ſtrefy z iedwábiu modrego.
  39. * Będźiećie tedy mieć brámy tákie / iż gdy weyzryćie ná nie / wſpomniećie ſobie ná wſzytki roſkázániá Páńſkie / ábyſćie ie pełnili / á nie vdáćie ſie zá myſlámi áni zá ocżymá ſwemi / ktore wás ku zcudzołożeniu wiodą.
      * W 5.Mo.22.y.12. Mátt.23.v.5.

  40. A ták ſobie przywodźić będźiećie ná pámięć wſzytki roſkázániá moie / ábyśćie iem doſyć cżynili / á byli ſwiętemi Bogu wáſzemu.
  41. A iámći ieſth Pán Bog wáſz / ktorym wás wywiodł z źiemie Egiptſkiey / ábych był Bogiem wáſzym / Iá Pán Bog wáſz.

    Kápitułá 16.
    ¶ 1. Roſterk wſzcżęty przez Kore / Dátáná / y Abironá. 31. Pomſthá nád niemi. 41. Szemránie ludu. 45. Káránie Páńſkie nád niemi. 47. A iáko ieſt vbłágán przez Aároná.

  1. Y * zbuntowáli ſie Kore ſyn Izáárow ſyná Káhátowego z pokoleniá Lewi / y Dátán / y Abiron Synowie Eliábowi / z niemi theż y Hon ſyn Feletow z pokoleniá Ruben.
      * Niżey.26.v.9. Iud.v.11.

  2. A powſtháli ná Moiżeſzá / á ſpołu z niemi pultrzećiá ſtá mężow z ſynow Izráelſkich / przednieyſzy miedzy ludem / ktorzy do rády przypuſzcżáni bywáli / mężowie zácni.
  3. A Ci zebráwſzy ſie do Moiżeſzá y do Aároná rzekli iem / B Wieleć tho iuż ná wás / gdyż wſzytek lud práwie ieſt ſwięty / á Pán ieſt miedzy niemi / A przecżże ſie wy ták wynoſićie nád zgromádzeniem Páńſkiē:
      A Ci buntownicy ſą przykłádem przeklętym ludźiō ktorzy ſie tárgáć śmieią ná ten porządek kthory Pán Bog poſtáwił w Kośćiele ſwoiem.
      B Bárzo wiele ſobie przywłáſzcżáćie / mielibyſćie iuż przeſtáwáć ná ſtánie ſwym.

  4. Co gdy vſłyſzáł Moiżeſz / vpádł ná oblicże ſwoie.
  5. A mowił do Kore y do towárzyſzow iego tymi ſłowy / Iutroż ráno okáże Pán / kto ieſt iego / á przypuſći do ſiebie tego ktory ieſt świętym / y tego co go on ſobie obráł.
  6. A przetoſz vcżyńćie ták / weźmićie kádźidlnice / ty Kore ze wſzytkiem twym zebrániem.
  7. Y nákłádćieſz do nich ogniá y rzecży wonnych ku kádzeniu przed Pánem iutro / á ten kogoć ſobie Pán obierze / będźie ſwiętem / wieleć tho iuż ná wás ſynowie Lewi.
  8. Y rzekł powtore Moiżeſz do Kore / Słucháyćie proſzę wás ſynowie Lewi.
  9. Ieſzcżeſz ná thym máło máćie iż wás Pán Bog Izráelſki wybráł z poſrzodku zgromádzeniá Izráelſkiego / áby wás przypuſćił do ſiebie ku poſłudze w Przybytku Páńſkim / á iżbyſćie ſtháli przed zgromádzeniem ſłużąc zá nie.
  10. Nád tho że przypuſćił y ćiebie y wſzytkę twą bráćią ſyny Lewi / á wy ieſzcże żądáćie y náwyzſzego kápłáńſtwá.
  11. Y dlá thego żeſćie ſie zbuntowáli przećiw Pánu / ty y ze wſzythkiem ſwem zebrániem: Bo á coż zácż ieſt Aáron / żebyſćie mieli ſzemráć przećiw iemu:
  12. Tedy roſkázáł do ſiebie wezwáć Moiżeſz Dátáná y Abironá ſynow Eliábowych / ná co oni odpowiedźieli / Niepoydźiemy.
  13. Ieſzcżeſz ná tym máło máſz żeś nás wywiodł z źiemie opływáiącey mlekiem y miodem / ábyś nás pomorzył ná tey puſzcży / A ieſzcżeſz chceſz mieć nád námi zwierzchnoſć á chceſz nás rzędźić:
  14. Ktemu nie dowiodłeś nás do źiemie obfituiącey mlekiem y miodem / ániś nám dáł zá oſiádłoſć pol y winnic / C Abo chceſz ocży wyłupić ludowi temu: Nie poydźiemy.
      C Abo nás chceſz ſlepemi vcżynić.

  15. Tedy ſie bárzo rozgniewáł Moiżeſz / y rzekł do Páná / Nie obźieráy ſie ná ich ofiáry / gdyżem iá od nich áni oſłá nie wźiął / y niwcżymem żádnego z nich nieućiſnął.
  16. Potym rzekł Moiżeſz do Kore / Zeydźćie ſie iutro ráno przed Páná / ty ſám y wſzytko twe zebránie / przydźie też y Aáron.
  17. A weźmiećie wſzyſcy ſwe kádźidlnice nákłádſzy kádźidłá do nich / prźiydźieſz káżdy z ſwą kádźiedlnicą przed Páná / iż będźie wſzytkich kádźiedlnic pułtrzećiá ſtá / á ty też y Aáron prźiydźiećie z ſwemi kádźiedlnicámi.
  18. Wźięli tedy káżdy z nich kádźiedlnice ſwoie / á nákłádſzy w nie ogniá y kádźidłá / ſtánęli przed drzwiámi Przybytku zgromádzeniá / á thákże też Moiżeſz y Aáron.
  19. Ale Kore iuż był zebráł wſzytek lud przećiwko niem ku drzwiám Przybytku zgromádzeniá: A tedy chwáłá Páńſká vkázáłá ſie wſzemu ludowi.
  20. Y mowił Pán do Moiżeſzá y do Aároná temi ſłowy.
  21. Odſtępćie z pośrzodku zebrániá tego / ábych ie nágle potráćił.
  22. Tedy oni vpádli ná oblicżá ſwe mowiąc / D O Boże Boże ſpráwuiący duchá w káżdym ćiele / ieſliż ieden cżłowiek zgrzeſzy / izáli ſie rozgniewáſz ná wſzytek lud:
      D W Zydowſkiem ſtoi / Boże duchow wſzelkiego ćiáłá.

  23. A záś ták rzekł Pán do Moiżeſzá.
  24. Opowiedz ludowi wſzytkiemu áby precż odſtąpili od námiotu / Kore / Dátáná / y Abironá.
  25. A wſtáwſzy Moiżeſz / ſzedł ku Dátánowi y Abironowi / á zá nim ſzli ſtárſzy z ludu Izráelſkiego.
  26. Támże rzekł do wſzytkiego zgromádzeniá / Roſtąpćie ſie proſzę wás od námiotow thych ludźi niepobożnych / áni ſie námnieſzey ich rzecży dotykáyćie / ábyſćie ſnádź nie poginęli dlá wſzytkich grzechow ich.
  27. Odſtąpili thedy ze wſząd od námiotow Kore / Dátáná y Abironá / á wyſzedſzy Dátán y Abiron ſtáli przed ſwemi námioty z żonámi y z ſynmi y z málucżkiemi ſwymi.
  28. Tedy rzekł Moiżeſz / Z tąd ſie dowiećie żemći iá od Páná ieſt poſłán ku tákowym wſzem ſpráwám / E á nie ſámem ſie w to wdáł.
      E W Zydowſkiem ſtoi / Iżem thego z ſercá ſwego nieucżynił.

  29. Ieſliż ći ſwą przyrodzoną śmierćią vmrą / á ieſliż ták będą náwiedźieni iáko y ini ludźie / thedyć mnie Pán nie poſłáł.
  30. Ale ieſliż co nowego Pán okáże / á iżby ſie otworzyłá źiemiá y pożárłá ie ze wſzytkiemi máiętnośćiámi ich / ták iżby żywo wſtąpili w przepáſć / tedy wiedzćie iż mężowie ći wzruſzyli ku gniewu Páná.
  31. To iáko ſkoro wymowił / źiemiá ſie pod niemi † roſtąpiłá.
      † Niżey.27.v.3. W.5.Mo.11.v.6. Pſál.106.v.17.

  32. A otworzywſzy páſzcżekę ſwą pożárłá ie z domy ich / y ze wſzytkiemi ludźmi / ktorzy byli z domu Kore / y ze wſzytką ich májętnoſćią.
  33. A ták oni y ze wſzytkiemi ktorzy z niemi przeſtáwáli / wſthąpili żywo w przepáſć / á záwárłá ſie o nich źiemiá / y thákże poginęli z pośrzodku zgromádzeniá.
  34. A wſzyſcy Izráelcżykowie ktorzy około nich byli / vćiekli precż przed krzykiem ich / boiąc ſie áby ich też źiemiá nie pożárłá.
  35. Wyſzedſzy theż ogień od Páná / popálił ony pułtrzećiá ſtá mężow / ktorzy ſpráwowáli ofiáry kádzeniá.
  36. Potym mowił Pán tymi ſłowy do Moiżeſzá.
  37. Powiedz Eleázárowi Kápłánowi ſynowi Aáronowemu / áby pozbieráł kádźiedlnice z onego pogorzeliſká / á ogień y tám y ſám rozrućił / bo ſą poſwięcone.
  38. A z tych kádźiedlnic co pozoſtáły od thych złoſnikow / F ktorzy ſámi chcąc poginęli / niech podźiáłáią bláchy ſzerokie ku opráwiániu Ołtárzá: Bo iż w nich ofiárowáli Pánu poſwięcone ſą / á zoſtáną ná pámiątkę ſynom Izráelſkiem.
      F W Zydowſkiem ſtoi / thych złoſnikow ná ich duſze.

  39. Tedy Eleázár Kápłán pozbieráł ony miedźiáne kádźiedlnice / w ktorych ofiárę ſpráwowáli oni ludźie popáleni / á pocżyniono z nich bláchy ku powlecżeniu Ołtárzá.
  40. Aby oná rzecż byłá ku pámiątce Izráelitom / iżby nikt inny coby nie był z pokoleniá Aáronowego / nie śmiáł ſpráwowáć kádzoney ofiáry przed Pánem / by go theż toż nie podkáło co Korego y z iego onym zebrániem / ták iáko mu to był Pán opowiedźiáł przez Moiżeſzá.
  41. Potym G názáiutrz lud wſzytek Izráelſki ſzemráł przećiw Moiżeſzowi y Aáronowi mowiąc iem / Wyſćie pomordowáli lud Boży.
      G Tu ſie w tych ludźiách vkázuie iákie ieſt zátwárdzenie y vpor w ludźiách tych ktorzy nie ſą odrodzeni / á żádná náuká áni żáden przykłád ruſzyć ich niemoże ku polepſzeniu.

  42. A gdy ſie iuż wſzytko zgromádzenie zbuntowáło przećiw Moiżeſzowi y Aáronowi / thedy pátrząc ku Przybytku zgromádzeniá / vyzreli iż go okrył obłok / á okázáłá ſie chwáłá Páńſká.
  43. Tám gdy Moiżeſz y Aáron weſzli do Przybytku zgromádzeniá.
  44. Tedy Pán mowił do Moiżeſzá tymi ſłowy.
  45. Wynidźćie precż pośrzod ludu tego / á potrácę ie w oká mgnieniu / Ale oni vpádli ná oblicżá ſwoie.
  46. Potym rzekł Moiżeſz do Aároná / Weźmi kádźiedlnice á włoż do niey ogniá z Ołthárzá y rzecży wonnych / á náthychmiáſt bież do zgromádzeniá á modl ſie zá niemi / boć iuż wyſzłá popędliwość od Páná / y iuż ſie káránie pocżyná.
  47. Aáron tedy wźiął to co mu roſkázáł Moiżeſz / á przybieżáł w pośrzodek zgromádzeniá gdy ſie iuż káránie pocżynáło ſzerzyć miedzy ludem / H á wźiąwſzy ku kádzeniu rzecży wonnych / modlił ſie zá ludem.
      H Tenći ieſt zwycżáy wiernych ludźi modlić ſie zá nieprzyiáćioły ſwemi.

  48. A gdy ſtánął miedzy żywemi y vmárłemi plágá oná przeſtáłá.
  49. A w tym było pomordowánych cżternáśćie tyſięcy y ſiedḿſet / oprocż onych kthorzy pomárli przy Korem.
  50. Zátym ſie wroćił Aáron do Moiżeſzá ku drzwiám Przybytku zgromádzeniá gdy ſie plágá vćiſzyłá.

    Kápitułá 17.
    ¶ 2. Láſki dwoygánáſćie pokoleniá. 8. Láſká Aáronowá zákwitnęłá. 10. Schowáno ią do Przybytku. 12. Vſkárżánie ludu.

  1. Potym Pán mowił do Moiżeſzá tymi ſłowy.
  2. Moẃ do ſynow Izráelſkich / á weźmi od káżdego Kſiążęćiá wedle domow oycow ich po iedney Láſce / to ieſt dwánáſćie láſek / á ná káżdey láſce nápiſzeſz imię káżdego.
  3. Ale ná láſce Lewi nápiſzeſz imię Aáronowe / bo od káżdego Kſiążęćiá pokoleniá ſwego / iedná láſká będźie.
  4. Y poſtáwiſz ie w Przybytku zgromádzeniá przed świádecthwem / gdźie ſie iá z wámi rozmáwiám.
  5. A láſká tego ktorego iá ſobie obiorę A zákwitnie / y vśmierzę ty ſzemrániá ſynow Izráelſkich / kthoremi ſzemrzą przećiwko wám.
      A Ieſt to włáſnie náleżącá rzecż ná ſámego Páná obieráć ſługi koſćiołowi ſwemu / ktorim dáwá znáki y ſwiádectwá wybrániá ſwego / to ieſt dáry Duchá ſwego S. iáko dáł Aáronowi / ktorego láſká zákwitnęłá.

  6. To gdy Moiżeſz powiedźiáł ſynom Izráelſkim / wſzythki Kſiążęthá oddáli mu láſki / káżde Kſiążę od ſwego pokoleniá po iedney láſce / thák iż ich było dwánáſćie / miedzy ktoremi też byłá láſká Aáronowá.
  7. Y poſtháwił ony láſki Moiżeſz przed Pánem w Przybythku zgromádzeniá.
  8. A gdy názáiutrz przyſzedł Moiżeſz do Przybytku zgromádzeniá / oto láſká Aáronowá zákwitnęłá z domu Lewi / y puſćiłá liſtki y kwiátki / y zrodźiłá doyzráłe Migdáły.
  9. A ták wźiął Moiżeſz od oblicżnoſći Páńſkiey wſzytki láſki ſynow Izráelſkich / ktore gdy vyzreli / tedy káżdy z nich wźiął láſkę ſwą.
  10. Potym Pán rzekł Moiżeſzowi / Odnieś Láſkę Aáronowę przed świádectwo / áby byłá ſchowáná ná znák ſynom vpornym / iż gdy przeſtáną ſzemrániá ich odemnie / áby więcey nie márli.
  11. Y vcżynił tho Moiżeſz iáko mu Pán był roſkázáł.
  12. A Izráelcżycy mowili ták do Moiżeſzá / Oto my ſchodźiemy / niſzcżeiemy / á práwie wſzyſcy giniemy.
  13. Káżdy kto iedno przyſthąpi ku Przybytku Páńſkiemu / ten vmrze / y tákże iuż wytráceni być mámy / áż do ſzcżątká:

    Kápitułá 18.
    ¶ 1. Vrząd Aáronow / ſynow iego / y Lewitow w Przybytku. 8. Práwo ich ná rzecży poświęcone z pierworodnych. 20. Dźieſięćiny im zá dźiedźictwo dáne. 26. Z ktorych też oni dźieſiątą cżęść ofiárowáć mieli Pánu.

  1. Rzekł potim Pán do Aároná / Ty ſpołu z ſyny twemi y z domem oycá twego odnoſić ná ſobie będźiećie / to coby ſie nieſłuſznego w Páńſkiem Przybytku ſtáło: A ty z ſyny ſwemi ponieſiećie winę A Kápłáńſtwá wáſzego.
      A To ieſt / Ieſliżby ſie iákie obłądzenie ábo nieſłuſzny porządek ſtáć miáł w nim.

  2. Przypuſćiſz theż ku ſobie bráćią twą z pokoleniá twego oycowſkiego Lewi / áby byli przy tobie ſłużąc ći / á thy y z ſynmi ſwemi będźiećie ſpráwowáć vrząd ſwoy przed Przybytkiem świádectwá.
  3. Oni będą pilni tego co im ty porucżyſz / máiąc prácą około Przybytku wſzytkiego / iedno tylko do nácżyniá mieyſcá ſwiętego / áni do Ołtárzá nie przyſtąpią / byſćie ſnádź y wy y oni nie pomárli.
  4. Dlá tegoć będą przydáni / áby mieli prácą około Przybytku zgromádzeniá w káżdey poſłudze iego / á żáden obcy niecháy ſie niemieſzá miedzy wás.
  5. Wy tedy ná ſwey prácy będźiećie mieć mieyſce ſwięte y Ołthárz / áby ſie ná pothym nie wzruſzył gniew przećiw Izráelcżykom.
  6. Iáćiem obráł bráćią wáſzę Lewity z pośrzod ſynow Izráelſkich / ktorzy będąc Páńſkiemi / oddáni wám ſą dárem ku ſłużbie Przybytku zgromádzeniá.
  7. Ale ty y ſynowie twoi z tobą będźiećie ſtrzedz kápłáńſkiego vrzędu ſwego przy káżdey ſpráwie około Ołtárzá / tákże ſłużąc przy tych ktore ſą zá záſłoną / Iáćiem wám dármo dáł vrząd kápłáńſki / B A ták ieſliżby tám kto iny oprocż wás przyſtąpił / vmrze.
      B Tu o tych rozumie ktorzyby był z inego pokoleniá / iáko on Krol Ozyáſz ktory był záráżony thrędem / O cżym świádcży hiſtoriá. 2.Kro.26.v.19.

  8. Nád to ieſzcże Pán powiedźiáł Aáronowi / Iám thobie porucżył vrząd podnoſzeniá ofiár moich / ze wſzytkich rzecży ktore mnie ſą poświęcone od ſynow Izráelſkich / y dáłem tho tobie y ſynom twoim zá wiecżne práwo / dlátego żeś ieſt pomázán.
  9. To ná ćię przychodźić będźie z tych rzecży ktore ku páleniu poświęcone będą: Cożkolwiek przynioſą / choć ofiárę ſniedną choć ofiárę zá grzech / choć zá wyſtępek / co iedno oni przynioſą / tedy to będźie poświęcone / á prźiydźie ná ćię y ná twoie ſyny.
  10. Pożywáć tego będźiećie ná mieyſcu ſwiętym / wſzelki mężcżyzná będźie iádł z tego / bo to dlá ćiebie ieſt poświęcono.
  11. To theż ieſzcże ná ćię przychodźić má / to ieſt ofiáry dárowne od nich / y káżdá podnoſzoná ofiárá od ſynow Izráelſkich / kthorám iá tobie dáł y ſynom twym / tákże y corkám twym z tobą práwem wiecżnem / á káżdy cżyſty w domu twoiem będźie iádł z tego.
  12. Oddáłem też thobie pierworodne / kthore oni będą ofiárowáć Pánu z káżdey oliwy cżyſtey / z moſzcżu náwybornieyſzego y z zboż.
  13. Thákże y pierworodne ze wſzytkich owocow w źiemi ich / ktore oni Pánu przynioſą wſzytki twoie będą / káżdy cżyſty w domu twoim pożywáć ich będźie.
  14. Wſzytko co kolwiek ieſt C poſlubiono od Izráelitow / to twoie będźie.
      C To ſłowo w Lewityku przełożono ieſt o rzecżách zápowiedźiánych / tho ieſth poſlubionych Pánu / o cżym tám pátrz. Ká.27.v.21.

  15. Tákże y to co iedno náprzod rodźi ſie z żywotá mátki ſwey w ktorymkolwiek rodzáiu / á co będą ofiárowáć Pánu / ták od ludźi iáko y od źwierząt / tho będźie twoie / ále zá pierworodne od cżłowieká y od źwierząt niecżyſtych / będźieſz bráł okup.
  16. A tenći będźie ſpoſob odkupowániá pierworodnych / kthorym iuż więcey niż mieſiąc wynidźie / weźmieſz okup wedle ſzácżunku / tho ieſt pięć ſyklow wági kośćielney / * á ſykl wáży dwádźieśćiá pieniędzy.
      * Wyſzey.3.v.47. W.2.Mo.30.v.13. W.3.Mo.27.v.25. Ezech.45.v.12.

  17. Ale zá pierworodne od Krowy / Owce y Kozy nie będźieſz bráł okupu / ábowiem ſą poświęcone / ktorych kreẃ wyleieſz ná Ołtárz / á ſpáliſz tłuſtość ich ku ogniſtey ofierze zá wdźięcżną wonność Pánu.
  18. Mięſo ich ná ćię przychodźić będźie / iáko y pierſi podnoſzeniá / y Lopátká práwá.
  19. Wſzytki ofiáry podnoſzone z rzecży poſwięconych / ktore ſynowie Izráelſcy oddáwáią Pánu oddáłem thobie y ſynom twym y corkám twoim z tobą ná wieki. D Vſtáwá około ſoli / tá niecháy będźie wiecżná przed Pánem v ćiebie y potomſtwá twego.
      D To ieſt / ábyś ofiáry żádney nieofiárowáł przez ſoli / o cżem pátrz w 3.Mo.2.v.13.

  20. Potym ieſzcże Pán rzekł do Aároná / W źiemi ich żádnego dźiedźicthwá mieć niebędźieſz / áni dźiáłu miedzy niemi / † ábowiem iá ieſtem E dźiáł twoy y dźiedźictwo twoie / w pośrzod ſynow Izráelſkich.
      E Tu wſzyſcy wierni náukę máią / áby żądze ſwe odwodźili od rzecży źiemſkich / biorąc ſobie Páná zá dźiedźictwo ſwoie / gdyż ſą národem ſwiętym y kápłáńſkiem.

      † W.5.Mo.10.v.9. y 18.v.2. Iozue.13.v.14. y 33. Ezech.44.v.28.

  21. Co ſie też tknie ſynow Lewi / tedym iem dáł dźiedźicżnie wſzythki dźieſięćiny od ſynow Izráelſkich / ná vrząd ktory ſpráwuią w poſłudze około Przybythku zgromádzeniá.
  22. A ſynowie Izráelſcy niecháy iuż więcey nie przychodzą do Przybytku zgromádzeniá / áby nie zoſtháli winni grzechu / á iżby nie pomárli.
  23. Ale Lewitowie niecháy ſpráwuią vrząd ſwoy około Przybytku zgromádzeniá / á oni niecháy odnoſzą káránie zá grzech ſwoy / á tá vſtáwá zoſtánie wiecżnie w pothomſtwie wáſzym / áby oni miedzy ſyny Izráelſkiemi żádnego dźiedźictwá nie mieli.
  24. Abowiem iá Lewitom oddáłem dźiedźicżnie dźieſięćiny od ſynow Izráelſkich / ktore będą oddáwáć ku podnoſzeniu Pánu / A przetoż zákázáłem áby oni dźiedźictwá nie mieli miedzy ſyny Izráelſkiemi.
  25. Pothym Pán rzekł do Moiżeſzá w ty ſłowá.
  26. Moẃ ták do Lewitow á powiedz iem / Gdy weźmiećie dźieſięćiny od Izráelithow / ktorem iá wám náznácżył miáſto dźiedźictwá wáſzego / tedy z tych dźieſięćin ofiárowáć będźiećie dźieſiątą cżęść Pánu.
  27. A oná ofiárá ták od wás przyimowáná będźie / iáko zboże z boiſká F ábo co przychodźi od pełney práſy.
      F To ieſt Moſzcż / Oliwá / y cokolwiek tłocżą w práſách.

  28. A ták wy też ofiárowáć będźiećie Pánu ze wſzytkich ſwych dźieſięćin co weźmiećie od ſynow Izráelſkich / á oddáćie onę Páńſką ofiárę Aáronowi kápłánowi.
  29. Tákże y ze wſzytkich dochodow ſwych co nálepſze oddáćie Pánu zá ofiárę / áby byłá poświęconá.
  30. Powieſz im też / Gdy z tych dochodow ſwych co náwybornieyſze zá ofiárę oddáwáć będźiećie / thedy od Lewitow thák to będźie prźiymowáno / iáko dochod z boiſká / ábo dochod z práſy.
  31. Y będźiećie ich vżywáć ná káżdym mieyſcu / ſpołu z cżeládźią wáſzą / ábowiem to ieſt zápłátá wáſzá zá ſłużbę kthorą cżynićie w Przybytku zgromádzeniá.
  32. A ták nie ponieſiećie zá to kárániá prze grzech / gdy co náwybornieyſze rzecży z nich oddáwáć będźiećie / á nieſplugáwićie rzecży poświęconych od ſynow Izráelſkich / áni pomrzećie.

    Kápitułá 19.
    ¶ 2. Cerymonie około krowy płowey. 11. Kto ſie dotknie śćierwu iákiego / niecżyſthem ieſt. 17. Ocżyśćienie tákiego.

  1. Mowił kthemu Pán do Moiżeſzá y do Aároná tymi ſłowy.
  2. Táć ieſt vſtáwá ktorą Pán roſkázuie w ty ſłowá / Powiedz Izráelitom ábyć przywiedli A płową krowę zdrową oprocż wſzego náruſzeniá / ná ktoreyby iárzmo nie poſtáło.
      A Thá ofiárá znácży ofiárę Páná Iezuſá Kryſtuſá / kthorego figuruie przez ſámicę dlá náſzey krewkośći / Bárwá tá płowá ábo cżerwoná znácży grzech Kośćiołá iego / ktory nośi ná ſobie / nie cżuiąc ieſzcże ná ſobie żádnego iárzmá cżártowſkie°.

  3. Tę oddáćie Eleázárowi Kápłánowi / ktory ią wywiedźie B zá námioty / á przed niem zárznioná będźie.
      B Tákżeć y Kryſthus ieſt ofiárowán przed miáſtem / iáko o thym piſze Ián.19.

  4. Thedy Eleázár Kápłán omocży pálec we krwi iey / á ſiedḿ kroć ią kropić będźie ku Przybytkowi zgromádzeniá.
  5. Támże przed nim krowá oná má być ſpáloná ſpołu z ſkorą / z mięſem / ze krwią y z gnoiem iey.
  6. Y weźmie Kápłán C drzewo Cedrowe / Izop / y cżerwony iedwáb / á wrzući do ogniá ná ktorym ſie krowá páli.
      C Cedr drzewo ieſt wyſokie / ktore nie botfieie / A Izop záſie ocżyſćiá gorzkoſćią ſwoią / ktore rzecży nádobnie ſie zgádzáią z wiecżnem ocżyſćieniē Kryſtuſowem.

  7. Y vpierze Kápłán ſzáthy ſwe / á ćiáło omyie wodą / á pothym wroći ſie do námiotow / y niecżyſtem będźie áż do wiecżorá.
  8. Ten też ktory ią pálić będźie / vpierze ſzáthy ſwe y omyie ćiáło ſwe / á nie cżyſtem będźie áż do wiecżorá.
  9. A cżłowiek ktory ieſt cżyſtym / pozbierá popioł oney krowy / y wyſypie popioł on zá námioty ná mieyſce cżyſthe / á ſchowáią go ſynowie Izráelſcy do wody ocżyſćieniá / gdyż ieſt ofiárá zá grzech.
  10. Ten tedy ktory popioł iey zbieráć będźie / má vpráć ſzáty ſwe / á zoſtánie niecżyſtem áż do wiecżorá: A tá vſtáwá wiecżnie má być záchowáná / ták miedzy Izráelity iáko y miedzy gośćmi / ktorzy mieſzkáią miedzy niemi.
  11. Ktoby ſie kolwiek dotknął trupá cżłowiecżego / ten niecżyſtem będźie przez ſiedḿ dni.
  12. A then ſie ocżyśćić má / oną wodą thrzećiego y ſiodmego dniá / y pothym będźie cżyſtem / gdźie więc ieſliżby ſie nieocżyśćił dniá trzećiego / tedy y ſiodmego cżyſtem nie będźie.
  13. Ktożby ſie kolwiek tknął D trupá cżłowiecżego / á iżby ſie nie ocżyſćił / ten ſplugáwił Przybytek Páńſki / á przetoż tákowy będźie wykorzenion z Izráelcżykow / gdyż wodą ocżyśćieniá nie ieſt pokropion / y będźie niecżyſtem / á ſplugáwienie iego zoſtánie ná nim.
      D Dothknienie trupá / znácży nám ſthowárzyſzenie z cżłowiekiem wedle ćiáłá żywiącē / ktory nie ieſt ieſzcże odrodzony.

  14. Tá záſię ieſt vſtáwá około cżłowieká ktoryby w Námiećie vmárł / ktożbykolwiek wſzedł do Námiotu / y cożbykolwiek thám było / niecżyſtem będźie przez ſiedḿ dni.
  15. Káżde nácżynie nie zátworzyſte ná ktorym nie máſz przybitego wieká / niecżyſte będźie.
  16. Kthokolwiekby ſie ná polu dotknął trupá cżłeká miecżem zábitego ábo vmárłego / ábo kośći cżłowiecżych / ábo grobu / thákowy przez ſiedḿ dni niecżyſtem będźie.
  17. Dlá onego tedy niecżyſtego máią wźiąć popiołu z oney ſpáloney ofiáry zá grzech / y náláć náń wody cżyſtey do nácżyniá.
  18. A cżłowiek ktory ieſt cżyſtym weźmie Izopu / y omocży w wodźie / á tym będźie kropił námiot / y wſzytko nácżynie / thákże y wſzytki oſoby ktore tám będą / tákże y onego ktoryby ſie dotknął kośći / ábo zábitego / ábo vmárłego / ábo grobu.
  19. On ktory cżyſtym ieſt będźie kropił niecżyſtego / trzećiego y ſiodmego dniá / á gdy ocżyſćion będźie dniá ſiodmego / vpierze ſzáty ſwe / y omyie ſie wodą / á potym w wiecżor cżyſtym będźie.
  20. On niecżyſthy gdyby ſie ocżyśćić nie chćiáł / wykorzenion będźie z zgromádzeniá / ábowiem ſwięte mieyſce Páńſkie ſplugáwił / á iż ſie nie dáł kropić wodą ocżyśćieniá / niecżyſtym ieſt.
  21. A thoć będźie v nich vſtháwá wiecżná / iż kto będźie pokrápiáł wodą ocżyśćieniá / áby vpráł odźienie ſwe / tákże y ten kto ſie dotknie wody ocżyśćieniá / nie cżyſthym będźie áż do wiecżorá.
  22. Niecżyſty cżegokolwiek ſie dotknie / tedy to niecżyſte będźie / y drugi coby ſie tego dotknął / też niecżyſtym będźie áż do wiecżorá.

    Kápitułá 20.
    ¶ 1. Smierć Máryey. 2. Nárzekánie ludu o wodę. 8. Ktorá im dáná ieſt z opoki. 13. Y przezwáná wodá poſwárku. 14. Krol Edom niechce im dopuśćić wolnego przeſćiá. 23. Moiżeſz y Aáron nie weſzli do źiemie Chánáneyſkiey. 28. Aáron vmárł. A Eleázár zoſtáł Kápłánem ná mieyſcu ie°.

  1. Tedy A pierwſzego mieſiącá wſzytko woyſko ſynow Izráelſkich przyſzło ná puſzcżą B Syn / y mieſzkáł lud w C Kádes: A thám że vmárłá y pogrzebioná ieſt Máryá.
      A To ieſt cżterdźieſtego roku po wyśćiu z Egiptu.
      B Tu oto Syn nie ieſt oná puſzcżá o ktorey ieſt zminká w.2.Mo.16.Káp. gdźie było oſme ſtánowiſko ſynow Izráelſkich / Ale tho Syn ieſth puſzcżá przyległá gránicom Edō / O cżym pátrzáy wyzſzey.3.Kápit.
      C To też Kádes ieſth ná gránicách Edō / bo było drugie kthore zwáno Bárne nie dálego źiemie Iudá.

  2. A gdy wſzythko woyſko niemiáło wody / zebráli ſie przećiw Moiżeſzowi y Aáronowi.
  3. Y pocżęli ludźie tárgáć ſie ná Moiżeſzá tákimi ſłowy / Obyſmy byli poginęli ná on cżás gdy bráćiá náſzy poginęli przed Pánem:
  4. * Y przecżżeśćie záwiedli ná thę puſzcżą to zgromádzenie Páńſkie / ábychmy tu oto pozdycháli y z bydły náſzemi:
      * W.2.Mo.17.v.2.

  5. Dlá cżegożeśćie wżdy nás wywiedli z Egiptu: ábyſćie nás wyprowádzáli ná tho złe mieyſce / gdźie ſie oto áni zbożá / áni figi / áni winnice / áni Pomágránáty nierodzą / á nádtho niemáſz wody ku pićiu.
  6. Tedy Moiżeſz y Aáron odeſzli od zgromádzeniá / á przyſzli do drzwi Przybytku świádectwá / y vpádli ná oblicżá ſwoie / á tám ſie im vkázáłá chwáłá Páńſká.
  7. Y rzekł potym Pán do Moiżeſzá tymi ſłowy.
  8. Weźmi láſkę / á zbierzćie wſzytek lud do ſiebie ty y brát twoy Aáron / á roſkáż tuż przed ocżymá ich Opoce / áby z ſiebie wypuśćiłá wodę ſwoię / y ták im wywiedźieſz wodę z Opoki / á dáſz ią ku pićiu woyſku y bydłu ich.
  9. A ták wźiął Moiżeſz láſkę od oblicżnośći Páńſkiey / thák iáko mu był roſkázáł.
  10. Támże Moiżeſz z Aáronem zwołáli wſzytek lud do Opoki / y mowił do nich / Słucháyćieſz teráz ludźie vporni / * Izáli z tey opoki możemy wám wywieść wodę:
      * W.2.Mo.17.v.6. W.5.Moi.32.v.51. Pſálm.78.v.15. y 105.v.41. 1.Korin.10.v.4.

  11. A thák Moiżeſz podniożſzy rękę ſwą / D vderzył dwá kroć láſką ſwą w opokę / á nátychmiáſt z thámtąd wielká obfitoſć wody wypłynęłá / z ktorey piło wſzytko zgromádzenie y z bydłem ſwym.
      D Tá vderzoná opoká ieſt Kryſtus ktory zá grzechy náſze vderzon ieſt od Oycá ſwego. A przetoż ktokolwiek pić będźie wodę z they opoki / thedy ſie w niem otworzy źrzodło wod żywych.

  12. † Powtore Pán rzekł do Moiżeſzá y do Aároná / E Iżeśćie wy mnie wierzyć niechćieli ábyſćie mie zácnie vcżćili przed ocżymá ſynow Izráelſkich / á dlá thegoż nie w wiedźiećie zgromádzeniá tego do źiemie ktorą im dáć mám.
      E Tu ſie vcżyć mámy z przykłádu Moiżeſzowego iákie ieſt przyrodzenie náſze gdy nás Pán niepopierá / widźiáł ták wiele cudow Moiżeſz / y cżęſthokroć z Pánem ocżywiſćie máwiáł / á wżdy przedſie wiárá iego bárzo ieſt wątpliwá. O cżym theż pátrz Káp.27.v.14.

      † Niżey.27.v.14. W.5.Mo.1.v.37.

  13. A tyć wody ſą poſwárku o ktore ſynowie Izráelſcy ſpor wiedli przećiw Pánu / gdźie ſie im on chwálebnym okázáł.
  14. Pothym poſłáł Moiżeſz z Kádes poſły do krolá Edomſkiego mowiąc / Tákći dáli powiedźieć Izráelcżycy F bráćiá twoi / Ty wieſz wſzytki trudnośći ktore nás potykáły.
      F Abowiem Idumeycżycy poſzli byli z Ezáu / á przeto ie Izráelcżycy zową bráćią ſwoią.

  15. A iáko byli oycowie náſzy záſzli do Egiptu / gdźiechmy thám bárzo długo mieſzkáli / Przytym iáko nás tám Egipthcżycy z oycży náſzymi trápili.
  16. Ale gdyſmy do Páná wołáli / wyſłucháł głoſu náſzego / y poſłáł Aniołá / ktory nás z Egiptu wywiodł: A ták wiedz żechmy ſą teráz w Kádes ktore miáſto ieſt oſthátecżne ná gránicách twoich.
  17. A przetoż proſimy ćię ábyś nám dopuśćił przyść przez thwą źiemię / myć nie poydźiemy przez polá / áni przez winnice / áni wod z ſthudźien pić nie będźiemy / ále poydźiemy gośćincem / ták iż áni ná práwo áni ná lewo nieuchylemy ſię / áż wynidźiemy z gránic twych.
  18. Ná to im odpowiedźiáł Edom / Nie poydźiećie przez moię źiemię / bo bych pewnie przećiw wám ruſzył ſie zbroynie.
  19. Thedy mu powiedźieli ſynowie Izráelſcy / Gośćińcemći my poydźiemy / á ieſlibychmy my ábo bydłá náſze mieli pić wody twoie / thedyć ie zápłáćimy / thylko ábychmy oprocż twey ſzkody mogli prźiydź wolnie.
  20. Ale on im powtore powiedźiáł / Nie poydźiećie. Y potym ſie Edom ruſzył z woyſkiem wielkiem / á z ręką zbroyną przećiwko im.
  21. A tákże zábronił Edom prześćiá Izráelowi przez gránice ſwoie / á przetoż theż Izráel inędy ſie obroćił od niego.
  22. ¤ A gdy ſynowie Izráelſcy ruſzyli ſie z Kádes / przyſzli do gory Hor.
      ¤ Niżey.33.v.37.

  23. Potym mowił Pán z Moiżeſzem y z Aáronem ná gorze Hor / ná gránicách źiemie Edomſkiey tymi ſłowy.
  24. Aáron będźie przyłącżon do ludu ſwego / ábowiem nie wnidźie do źiemie kthorám dáł ſynom Izráelſkiem / przeto iżeśćie odpornemi byli ſłowu moiemu przy wodách poſwárku.
  25. ♀ Weźmiſz tedy ku ſobie Aároná y Eleázárá ſyná iego / á roſkáſz iem wniść ná gorę Hor.
      ♀ Niżey.33.v.38. W.5.Mo.32.v.50.

  26. Potym ſie káż zewlec Aáronowi z ſzát iego / á oblecż w nie Eleázárá ſyná iego: A tám Aáron przyłącżon będźie do ludu ſwego / y vmrze.
  27. A ták vcżynił Moiżeſz iáko mu Pán roſkázáł / y weſzli ná gorę Hor / ná co pátrzáło wſzytko zgromádzenie.
  28. Tedy Moiżeſz roſkázáł ſie Aáronowi zewlec z ſzát iego / w ktore oblokł Eleázárá ſyná iego / * á potym tám Aáron vmárł ná wierzchu gory / á Moiżeſz z Eleázárem zeſzli z gory.
      * W.5.Mo.10.v.6.

  29. Wſzytko tedy zgromádzenie widząc iż Aáron vmárł / płákáli go przez trzydźieſći dni káżdy w ſwym pokoleniu.

    Kápitułá 21.
    ¶ Zwyćięſtwo nád Arád Krolem Chánáneyſkim. 4. Lud nárzeká. 6. Bog ná nie puśćił węże iádowite. 9. Moiżeſz vcżynił wężá miedźiánego. 10. Rozmáite ich ſtánowiſká w ćiągnieniu. 21. Sehon y Og Krolowie poráżeni.

  1. A * gdy vſłyſzáł Krol Chánáneyſki A w Arád / kthory mieſzkáł ku południu / iż Izráelcżycy ćiągnęli drogą ſzpiegow ſwych / ruſzył woyſko przećiw nim / y więźnie poimáł z nich.
      A Arád było miáſtho Amoreycżykow.

      * Niżey.33.v.4.

  2. Thedy Izráelcżycy vcżynili ſlub Pánu mowiąc / Ieſli dáſz pod moc náſzę lud then / my ich miáſthá do gruntu zwywrácámy.
  3. Y wyſłucháł Pán głoſu ich / á podáł w ręce ich Chánáneycżyki / y poráźili ie / á miáſtá ich do gruntu zwywrácáli / A z tądze ono mieyſce przezwáli B Hormá.
      B To ieſt / Poráſká.

  4. Potym odćiągnęli od gory Hor ku Morzu Cżerwonemu / áby obeſzli źiemię Edom / y vprzykrzyłá ſie ludowi drogá.
  5. Y pocżęli nárzekáć przećiw Bogu y przećiw Moiżeſzowi mowiąc / Przecżeś nás z Egiptu wywiodł / ábyś nás pomorzył ná puſzcży: oto áni chlebá / áni wody nie máſz / á ten nicżemny chleb iuż nám obmierzł.
  6. † Tedy Pán puſćił ná lud Węże C iádowite / ktorzy ie kąſáli / ták iż ich wiele z ludu Izráelſkiego pozdycháło.
      C W Zydowſkiem ſtoi ogniſte Węże: á tho iż gdy kogo ktory vkąſił / tedy zá tym táki ogień był w ćiele ludzkiem / że od onego zápáleniá zdycháli.

      † 1.Cor.10.v.9.

  7. Przybieżáł potym lud do Moiżeſzá mowiąc / Zgrzeſzyliſmy iżeſmy ná Páná y ná ćię nárzekáli / modl ſie Pánu áby nás od tych wężow wybáwił: Tedy ſie modlił Moiżeſz zá ludem.
  8. Do ktore° ták rzekł Pán / Spráẃ ſobie Wężá D Miedźiáne° / á záwieś go ná drzewcu: Ktokolwiek tedy vkąſzon będźie á weyzry náń / żyw zoſtánie.
      D My według wierſzá 9. położylichmy Miedźiánego Wężá / choćiá w Zydowſkiem ſtoi Wężá ogniſtego / ku podobieńſtwu Wężow onych żywych.

  9. ¤ Spráwił tedy Moiżeſz E Wężá Miedźiánego / y záwieſił go ná drzewcu / A thák kogokolwiek wąż vkąſił / ten pátrzáiąc ná onego Wężá / był vzdrowion.
      E O tym Wężu Miedźiánem nádobnie Kryſthus powiedá v Iáná w.3.Káp.

      ¤ 2.Krol.18.v.4. Ián.3.v.14.

  10. ♀ A ták ruſzyli ſie z mieyſcá ſynowie Izráelſcy / y położyli ſie z námioty w Obot.
      ♀ Niżey.33.v.43.

  11. A z Obot ruſzywſzy ſie / położyli ſie z námiothy w Ieábárym ná puſzcży kthorá ieſt przećiw Moáb od Wſchodu ſłońcá.
  12. A odſzedſzy z támtąd rozbili námioty nád potokiem Záred.
  13. Z támtąd potym odćiągnąwſzy / położyli ſie z obozem ná tey ſtronie Arnon / ktorá ieſt ná puſzcży idąc od gránic Amoreyſkich / * ábowiem Arnon gránicży miedzy Moábcżyki y Amoreycżyki.
      * Sędźiow.11.v.13.

  14. A przetoż powiedáć będą F w kſięgách wálk Páńſkich / to co cżynił w Cżerwonem Morzu y v rzeki Arnon.
      F Niekthorzy to rozumieią o Kſięgách ſędźiow kędy wiele wálk wypiſuią / A niektorzy mniemáią iż były kſięgi ktore zginęły / Niekthorzy miáſto kſiąg cżytáią powieſć / rozumieiąc to wſzytko co ieſt o wálkách piſáno. A rozmáićie then wierſz od wykłádácżow wypráwion ieſt.

  15. Y G v wody rzek ktore bieżą do Ar / idąc ku gránicom Moábſkiem.
      G To ieſt / Będą powiedáć iż Pán poborzył onę kráinę w kthorey płyną rzeki od Arnon áż do Ar / á wpádáią do kráin Moábſkich.

  16. Z támtąd potym przyſzli do Beer: A táć ieſt ſtudniá v ktorey roſkázáł Pán Moiżeſzowi áby zebráł lud gdźie im miáł dáć wody.
  17. Tedy Izráelitowie śpiewáli tę pioſnkę / Podnieś ſie Beer / śpiewáyćieſz o nim.
  18. Kſiążętá láſkámi ſwemi wykopáli ſtudnią / á Hetmáni ludu wykopáli ią z vſtháwcą zákonu. Y ſzli z puſzcżey do Mátáná.
  19. Potym z Mátáná ſzli do Náháliel / á z Náháliel do Bámot.
  20. Z Bámot záſię ku Hágái / ktore ieſt w polách Moáb ná wierzchu págorku / ktory leży ku Ieſymon.
  21. Y † poſłáli Izráelcżycy poſły ſwe do Sehoná Krolá Amoreyſkiego z tym poſelſtwem.
      † W.5.Mo.2.v.26. Sędź.11.v.19.

  22. Dopuść nám prześć wolno przez ſwą źiemię / á my nie poydźiemy áni przez polá / áni przez winnice twoie / áni wod z ſtudźien twych pić nie będźiem / ále poydźiem gośćińcem / áż wynidźiemy z gránic twych.
  23. Ale Sehon nie chćiáł przepuſćić Izráelitow przez źiemię ſwą / á zebráwſzy ſie ze wſzytkiem ſwym woyſkiem / záćiągnął im ná puſzcżą / y gdy przyſzedł do Iáchſá / zwiodł bitwę z Izráelity.
  24. ¤ Ale poráźili go Izráelcżycy w oney bitwie / y wźięli źiemię ie° w dźiedźictwo od Arnon áż do Iábok / á áż do Ammonitow / ábowiem gránice Ammonitow mocnie opátrzone były.
      ¤ Iozue.24.v.8. Pſálm.135.v.11. Amos.2.v.9.

  25. Tedy Izráelcżycy pobráli wſzytki miáſtá iego / y mieſzkáli we wſzytkich miáſtách Amoreyſkich / w Heſebon y we wśiách iego.
  26. A Heſebon było miáſto Sehoná Krolá Amoreyſkiego / ktory przed tym wálcżył z Krolem Moábſkim / á wydárł mu był wſzytkę źiemię iego áż po Arnon.
  27. Z kąd pothym weſzło to było w przypowieſć / Podźćie do Heſebon / á niech zbuduią y nápráwią miáſto Sehonowo.
  28. Abowiem wyſzedł ogień z Heſebon / á płomień z miáſtá Sehonowego / y popálił Ar Moábſkie / y Obywátele wyſokich gor Arnon.
  29. * Biádáſz tobie Moáb / zginąłeś o ludźie H Chámos: Vćiekli ſynowie iego / á corki iego záwiedźione ſą w poimánie do Sehoná Krolá Amoreyſkiego.
      H Chámos był báłwán v Moábitow.

      * 1.Krol.11.v.7.

  30. Y zginęło pánowánie ich od Heſeboná áż do Dybon / á poborzyliſmy ie áż do Nofe / ktore ieſt v Medábá.
  31. A thák mieſzkáli Izráelcżycy w źiemi Amoreycżykow.
  32. A Moiżeſz poſłáł ná ſzpiegi do Iázer / ktorego wśi pobráli wypędźiwſzy z nich Amoreycżyki.
  33. † Pothym wroćiwſzy ſię ſzli ku Báſán / kędy Og Krol Báſán ze wſzytkiem ſwym woyſkiem záćiągnął im drogę áby ſie z niemi pothykáł w Edráy.
      † W.5.Mo.3.v.1. y 29.v.7.

  34. Thedy rzekł Pán do Moiżeſzá / Nic ſie go nie boy / bom go y ze wſzytkiem iego woyſkiem podáł w ręce twoie / á przytym też y wſzytkę źiemię iego / ¤ A thák z niem pocżynáć będźieſz iáko z Sehonem Krolem Amoreyſkiem / ktory mieſzkáł w Heſebon.
      ¤ Pſál.135.v.11.

  35. A tákże go z ſyny iego y ze wſzytkiem iego ludem poráźili / á żádnego żywo nie zoſtáwili / y źiemię iego pod ſie podbili.

    Kápitułá 22.
    ¶ 5. Bálák ſzle po Báláámá áby przeklináł Izráelity. 9. Zákázáno mu áby nie ieźdźił / áni ich przeklináł. 12. Roſkázáno mu áby błogoſłáwił ludowi. 22. Anioł go ná drodze chce zábić. 28. Oſlicá iego mowi:

  1. Sthámtąd ſie ruſzywſzy Izráelcżycy położyli ſie z obozem ná polách Moábſkich zá Iordánē przećiw Ierychowi.
  2. To gdy vyzráł Bálák ſyn Seforow co pocżynili Izráelitowie nád Amoreycżyki.
  3. A iż ſie bárzo báli y ſobą trwożyli Moábcżycy przed oną wielkoſćią Izráelſkiego woyſká.
  4. Y mowili do ſtárſzych ludu Mádyáńſkiego / Teráz iuż tá wielkość wygoli wſzythko cokolwiek ieſt około nás / ták iáko woł wygálá tráwę ná polu. A ten to Bálák ſyn Seforow był ná then cżás Moábſkiem Krolem.
  5. * A ták poſłáł poſły ſwe do Báláámá ſyná Beorowego do Petor / ktore ieſt A przy Rzecże w źiemi tey w ktorey ſie on był vrodźił / áby go wezwáli do niego mowiąc mu thák / Oto lud wyſzedſzy z Egiptu okrywá wſzytkę źiemię / á iuż ſie y przećiwko mnie położył.
      A Rzeká tá ieſt Eufráthes nád kthorą leży Káldeá / kędy było doſyć Aſtrologow / cżárnokſiężnikow / y wieſzcżkow / z ktorych licżby był Báláám.

      * Ioſue.24.v.9.

  6. A ták ćię teráz proſzę ábyś przyiecháł / á ludowi temu kthory ieſt mocnieyſzy niż iá ábyś B złorzecżył: Owá ſnádź będę gi mogł poráźić á wygnáć precż z they źiemie / Bo iá wiem iż komu thy dobrorzecżyć będźieſz / dobrze ſie mu ſtánie / á kogo złorzecżyſz / będźie zle o nim.
      B To ieſt / Abyś ie przeklináł ſwemi Cżárámi.

  7. Tedy ſtárſzy z Moábcżykow ſzli z ſtárſzemi z Mádyánitow / nioſąc z ſobą zápłátę zá iego cżáry / y przyſzli do Báláámá ſpráwuiąc do niego poſzelſtwo od Báláká.
  8. A on im odpowiedźiáł / Potrwáyćie thu przez noc / á iá wám dám odpowiedź iáko mi Pán oznáymi. A tákże zoſtáli Kſiążętá Moábſkie v Báláámá.
  9. Tedy przyſzedł C Bog do Báláámá D y rzekł mu / Co to zá mężowie ſą v ćiebie:
      C Pán dlá pożytkow wiernych ſwych y niewiernikow ſie vkázuie. Iáko o tym przykłád ieſt w Kſięgách 1.Mo.31.v.24.
      D Przes ſen.

  10. Y odpowiedźiáł Báláám Bogu / Poſłáł ie ku mnie Bálák Krol Moábſki ſyn Seforow.
  11. Opowiedáiąc że lud wyſzedł z Egiptu / ktory okrył źiemię: A przetoż prośi ábych ſzedł przeklináć gi / owá by gi mogł poráźić y wygnáć precż.
  12. Thedy rzekł Pán do Báláámá / Niechodź z niemi / áni przeklináy ludu / bowiem ieſt błogoſłáwiony.
  13. Wſtáwſzy thedy ráno Báláám / powiedźiáł Kſiążęthom Bálákowym / Wrocżćie ſie do źiemie wáſzey / bo mi Pán niechce dopuſćić ábych iść miáł z wámi.
  14. A ták Kſiążętá Moábſkie wroćiwſzy ſie przyſzli do Báláká opowiedáiąc że Báláám z niemi iść nie chćiáł.
  15. Powtore tedy poſłáł Bálák więcey Kſiążąt powáżnieyſzych.
  16. Ktorzy przyſzli do Báláámá / á powiedźieli mu / Prośi ćię Bálák ſyn Seforow ábyś nie odmáwiáł iecháć do niego.
  17. Abowiemći chce vcżynić wielką pocżćiwość / á cokolwiek mu roſkáżeſz to vcżyni / iedno ćię tylko prośi ábyś przyſzedł á przeklináł lud ten.
  18. Thedy Báláám odpowiedźiáł á rzekł ſługom Bálákowym / By mi też Bálák dáł dom pełny ſwoy śrebrá y złotá / E tedy iá roſkázániá Páná Bogá mego przeſtąpić nie mogę / ábych miáł co ábo więcey ábo námniey cżynić.
      E To wyznánie nie ieſt ku chwále Bożey iáko ludźi wiernych / ále ieſt wyznániem możnoſći Páńſkiey / kthorą Cżárt y z ſługámi ſwemi / rád y nierád wyznáwáć muſi.

  19. Ale proſzę zetrwáyćie tu przez tę noc / á dowiem ſie co mi ieſzcże Pán powie.
  20. Támże oney nocy przyſzedł Bog do Báláámá y rzekł do niego / Ieſliż mężowie ći dlá tego przyſzli ábyś z niemi ſzedł / tedy idź z niemi / á wſzákoż to cżyń co iá tobie powiem.
  21. Wſtáwſzy tedy ráno Báláám oſiodłáł oſlicę ſwoię / y iecháł z Kſiążęty Moábſkiemi.
  22. Y F rozgniewáł ſie Bog że iácháł / á Anioł Páńſki záſtąpił mu drogę áby go powśćiągnął gdy iecháł ná oſlicy ze dwiemá ſługámi ſwemi.
      F To rozgniewánie z tąd przyſzło iż Báláám iecháł z tym vmyſłem áby lud przeklináł ſpuſćiwſzy ſie ná obietnice Bálákowe.

  23. * Tedy oſlicá vyzráwſzy Aniołá Páńſkiego ſtoiącego ná drodze / á trzymáiącego w ręku miecż dobyty / pierzchnęłá z drogi y vſtąpiłá ná pole: A gdy ią bił Báláám áby ſzłá drogą.
      * 2.Piotr.2.v.16. Iud.v.11.

  24. Anioł Páńſki ſtánął ná drodze miedzy dwiemá winnicomá / ktore były ogrodzone murem po obu ſtron.
  25. Y widząc oſlicá Aniołá Páńſkiego / przyćiſkáłá ſie ku murowi / ták iż nogę Báláámowę przypárłá ku niemu / gdźie ią więc Báláám bił ieſzcże tym więcey.
  26. Tedy Anioł przeſzedł powtore á ſthánął ná mieyſcu ćiáſnem / gdźie iuż nigdźiey z drogi áni ná práwo / áni ná lewo nie mogł vſtąpić.
  27. Tám oſlicá widząc Aniołá Páńſkiego / pádłá pod Báláámem / y rozgniewáwſzy ſie Báláám / bił kijem oſlicę.
  28. Potym Pán otworzył vſtá oney oſlice / kthorá rzekłá do Báláámá / Cożemći winná iż mię iuż po trzećie bijeſz:
  29. G A Báláám rzekł do oſlice / Iż ze mnie ſzydźiſz / á pewnie bych miáł miecż zábił bych ćię teráz.
      G Nic ſie niezlękł głoſu oney oſlice / Abowiem był iuż przywykł głoſom tákowym / kthore cżęſtokroć ſłycháł od cżártow kiedy ie záklináł.

  30. Tedy mu oná oſlicá rzekłá / A záżem iá nie ieſt oſlicá twoiá ná ktoreyśty áż do thego cżáſu zwykł ieźdźić: izálimći to kiedy przed tym cżynić zwykłá: A on iey odpowiedźiáł Nie cżyniłáś nigdy.
  31. A gdy otworzył Pán ocży Báláámowe / vyzráł Aniołá Páńſkiego ſtoiącego ná drodze / á trzymáiącego miecż dobyty w ręku / tedy ſie on H pokłonił ięmu áż práwie do źiemie.
      H Thák záwżdy Cżárth y złoſnicy drżą przed Pánem á muſzą choćiáſz niechcą mieć go w wielkiey vcżćiwoſći.

  32. Rzekł tedy do niego Anioł Páńſki / Przecżeś thrzeći kroć bił oſlicę ſwoię: othom iá przyſzedł ábych ćię powśćiągnął / ábowiemeś ná they drodze zgrzeſzył przećiwko mnie.
  33. A oſlicá widząc mie vſtąpiłá trzy kroć przedemną / á gdyby byłá nie vſtąpiłá przedemną / pewnie żebych iá był ćiebie zábił záchowáwſzy ią.
  34. Tedy rzekł Báláám do Aniołá Páńſkiego / I Zgrzeſzyłem / ábowiemem nie wiedźiáł byśmi był miáł záſtępić drogę / ále ieſliż ſie to tobie nie podobá tedy ſie iá wrocę.
      I To wyznánie ieſt też iáko y ono Fáráonowe / ktore pochodźi z ſtráchu iż widźi zginienie ſwoie.

  35. Záthym rzekł Anioł Páńſki do Báláámá / Iedź zá tymi ludźmi / ále co iá thobie powiem / tedy to mowić będźieſz: A tákże iecháł Báláám z Kſiążęty Bálákowemi.
  36. A gdy vſłyſzáł Bálák iż przyiecháł Báláám / tedy przećiwko niemu wyiecháł do niekthorego miáſtecżká Moábſkiego v Arnon / ktore było ná ſámey gránicy.
  37. Tedy rzekł Bálák do Báláámá / Cżemuś nieprźiſzedł do mnie gdym po ćię ſłáł pierwſze poſły: á záſz iá ćiebie zácnie vcżćić niemogę:
  38. Ná tho iemu opowiedźiáł Báláám / A coż mniemáſz żebych iá tobie miáł co inego powiedáć choćiáżem teráz przyſzedł do ćiebie / iedno tho co mi roſkázáł Bog ábych mowił.
  39. Tedy iecháł Báláám z Bálákiem / á przyiecháli do miáſtá K Huſot.
      K Po Zydowſku známionuie Vlice to ieſt miáſto wielkie y ludne.

  40. A ták Bálák dáł nábić wołow y owiec / y poſłáł ie do Báláámá / y do Kſiążąt ktorzy z niem byli.
  41. Názáiutrz thedy ráno Bálák wźiął Báláámá ná L mieyſce wyſokie / zbudowáne ku cżći Báálowi / z ktorego mogł obácżyć nieiáką cżęść ludu Izráelſkiego.
      L Piſmo zowie Mieſcá wyſokie / gory ábo págorki podnioſłe / ná ktorych były drzewá poſwięcone Báłwánom.

    Kápitułá 23.
    ¶ 1. Báláám nád wolą ſwą błogoſłáwi Izráelitom. 21. Opowiedá przyſzłą zácnoſć ich. 25. Bálák ſie oto gniewá.

  1. Y rzekł Báláám do Báláká / Poſtáẃ mi tu ſiedḿ ołtárzow / á zgothuy mi ſiedḿ ćielcow y ſiedḿ Skopow.
  2. Y vcżynił wſzythko Bálák co roſkázáł Báláám / y thámże ná káżdem Ołtárzu ofiárowáli Cielcá y Skopu Bálák z Báláámem.
  3. Potym rzekł Báláám do Báláká / Stáń przy ofierze ſwoiey páloney / á iá z thąd odeydę / A owá mi ſnádź záydźie Pán drogę / á cokolwiek mi oznáymi / thedy opowiem tobie: Tákże zátym ſám odſzedł.
      A Fáłſzerz wzywá imięniá Páńſkiego ácż ſerce iego vdáło ſie zá cżárámi y guſłámi cżártowſkiemi.

  4. Y potkáł ſie Báláám z Bogiem á rzekł mu / Poſtáwiłem ſiedḿ Ołtárzow / á ná káżdemem ofiárowáł Wołu y Skopu.
  5. Tedy Pán podáł do vſt Báláámowych ſłowá ktore miáł mowić / á rzekł mu áby ſie wroćił do Báláká / okázuiąc mu co mowić miáł.
  6. Do ktorego ſie on wroćiwſzy nálázł go ſtoiącego v ofiáry ſwoiey ze wſzytkiemi Kſiążęty Moábſkiemi.
  7. A ták pocżął rzecż ſwą tymi ſłowy / Bálák Krol Moábſki wezwáł mie kſobie z Syryey y z gor od wſchodu ſłońcá / Przyidź á przeklináy Iákobá / B przydź á złorzecż Izráelá.
      B Thu bácżyć mámy iáko vmyſł Páńſki ieſt wiecżny / nie odmienny w wybrániu wiernych / á w odrzuceniu niewiernych.

  8. Iákoż iá przeklináć mám tego kogo Bog nie przekliná: ábo iáko złorzecżyć mám tego kogo Pán nie złorzecży:
  9. Będę náń pátrzáł z wierzchu ſkáł / á oglądám go z págorkow: Oto lud ten C ſám mieſzkáć będźie / á miedzy národy mieſzáć ſie nie będźie.
      C To ieſt beſzpiecżnie.

  10. Ktoż może zlicżyć D wielkość Iákobowę / y licżbę cżwártey cżęśći Izráelá: O bych iá theż vmárł iáko y ſpráwiedliwy / á oſtátnie ześćie moie áby było tákie iáko y ich.
      D W Zydowſkiem ſtoi proch.

  11. Tedy rzekł Bálák Báláámowi / Coż mi wżdy cżyniſz: iám ćiebie wezwáł ábyś przeklináł nieprzyiáćioły moie / á ty iem dobrorzecżyſz:
  12. A on mu odpowiedźiáł y rzekł / Y niemám że tego mowić co mi Pán do vſt podáł:
  13. Ale mu rzekł Bálák / Podź zemną proſzę ćię ná ine mieyſce / gdźiebyś nie ná wſzytki / ále thylko ná iednę cżęść ich pátrzáł / z kąd byś ie mogł przeklináć mnie kwoli.
  14. A gdy go przywiodł ná pole Sofim / ná wierzch gory Fágá / tedy poſtáwił ſiedḿ Ołthárzow / á ná káżdym z nich ofiárowáł Cielcá y Skopu.
  15. Rzekł potym Báláám ku Bálákowi / Pozoſtáń tu przy ofierze ſwoiey páloney / á iá tám pocżekám áż bych ſie z Pánem podkáł.
  16. A Pán podkáwſzy Báláámá / podáł do vſt iego ſłowá ktore miáł mowić / á rzekł mu áby ſie wroćił do Báláká / okázuiąc mu co mowić miáł.
  17. Gdy potym przyſzedł kniemu / nálázł go á on ſtoi przy ofierze ſwoiey / á Kſiążęthá Moábſkie przy niem / tedy rzekł do niego Bálák / Coż powiedźiáł Pán:
  18. A on rzecż ſwą zácżął tymi ſłowy / Wſtáń Báláku / á ſłucháy / prźiyḿ w vſzy ſwe ſłowá moie ſynu Seforow.
  19. Nie ieſtći Bog kłámcą iáko cżłowiek / áni żáłuie iáko ſyn cżłowiecży / á záć on rzecże á nieucżyni: á záſz on obiecá á nie wypełni:
  20. Oto mám roſkázánie ábych dobrorzecżył / bo gdźie on błogoſłáwi / tedyć go iá odwroćić nie mogę.
  21. Nie bácżył żádney E winy do Iákobá / áni niewiáry do Izráelá / Pán Bog ich ieſtći z niemi / á głos weſelá Krolewſkiego z niemi.
      E Przez winę y przez niewiárę znácży ſie báłwochwálſtwo y fáłſzywe chwálenie Bogá.

  22. Bog ie wywiodł z Egiptu / ktorego moc ieſt iáko Iednorożcowá.
  23. Abowiem niemáſz cżárow w Iákobie / áni guſł miedzy Izráelem / cżáſu ſwego będą opowiedáć o Iákobie y o Izráelu co Bog z nim ſpráwowáł.
  24. Otho powſtánie lud iáko Lew / á podnieſie ſie iáko Lwię ktore nieuleże áż pożrze łup / á wypije kreẃ zábitych.
  25. Tedy rzekł Bálák do Báláámá / Iuż ich áni przeklináy / áni iem dobrorzecż.
  26. Ale mu Báláám ná to ták odpowiedźiáł / A záżemći nie powiedáł iż to iá cżynić muſzę co mi Pán roſkázáł.
  27. A Bálák rzekł do niego / Podźże ieſzcże proſzę ćię powiodę ćię ná inſze mieyſce / owá ſie Bogu podobáć będźie iż mi ie thám przeklináć będźieſz.
  28. Tedy Bálák wiodł Báláámá ná wierzch gory Fegor / kthorá ieſt ku puſzcży Ieſymon.
  29. Y rzekł kniemu Báláám / Poſtáẃ mi tu ſiedḿ Ołtárzow / á nágotuy mi ſiedḿ Cielcow y ſiedḿ ſkopow.
  30. A ták vcżynił Bálák iáko mu roſkázáł Báláám / á ofiárowáł ná káżdym Ołtárzu Cielcá y Skopu.

    Kápitułá 24.
    ¶ 1. Báláám wyſłáwiá chwáły Izráelſkie. 7. Prorokuiąc o zácnych ſpráwách y ſzcżęśćiu Kroleſtwá onego. 17. Opowiedá też o Kryſtuſie / prorokuiąc przećiw Moábowi. 20. Przećiw Amálekowi y Cyneycżykom / á przytym y inem národom.

  1. Gdy thedy bácżył Báláám iż ſie Pánu ták podobáło áby błogoſłáwił Izráelitō / iuż więcey nie chodźił ná wieſzcżbę / iáko przed tym ieden ráz y drugi / ále obroćił oblicże ſwe ku puſzcży.
  2. A podniowſzy ocżu ſwych vyzráł Izráelity / tám gdźie ſie byli położyli z obozem / káżdy wedle pokoleniá ſwego / y będąc nátchniony Duchem Bożym.
  3. Zácżął rzecż ſwą tákiemi ſłowy / A Báláám ſyn Beorow mowił / á mąż ktorego ocży ſą otworzone powiedźiáł.
      A Tu ſie pocżyná iego rzecż według zwycżáiu Prorockiego / iákoby rzekł Otho Proroctwo / ktore Báláám iáwnie opowiedźiáł / to ieſt Proroctwo pewne á nie omylne.

  4. Ten ktory ſłyſzáł ſłowá Boże / á ktory widzenie Wſzechmocnego widźiáł / B kthory ſpi nie záwieráiąc ocżu ſwych.
      B Známionuie widzenie to iż mu było przez ſen vkázáno.

  5. Iáko piękne ſą námioty twoie o Iákob / á przybytki twoie o Izráel.
  6. Roſćiągnione ſą iáko rzeki / á iáko ogrody nád rzeką / y iáko C námioty / ktore ſám Pán rozbił / y iáko Cedry nád wodámi.
      C Niektorzy wykłádáią Iáko drzewo Aloes.

  7. Wodá D wypłynie z wiádrá iego á náſienie ie° będźie w wielkiey wilgotnoſći E krol iego nád F Agág wywyzſzon będźie / á kroleſtwo iego / ſłáwnie ſie wynieſie.
      D Będźie płodnē y będźie wſzytkie° doſtátek miáł zá żywotá ſwego.
      E Then Krol ieſt Kryſtus Meſyáſz.
      F Agág to imię poſpolite było wſzytkich Krolow Amálechitſkich / iáko Ceſáſz wſzythkich Pánow Rzymſkich.

  8. * Bog go wywiodł z Egiptu / ktorego moc podobná ieſt iednorożcowi / poniſzcży národy ſprzećiwiáiące ſie iemu / á pokruſzy koſći ich / á przeráźi ie ſtrzáłámi ſwoiemi.
      * Wyżſzey.23.v.22.

  9. † Położył ſie y leży iáko lwię / y iáko lew / y ktoż go obudźi: ktorzy dobrorzecżą tobie / dobrze ſie im ſtánie / á ktorzy tobie zle życżą / zle ſie im też dźiáć będźie.
      † W.1.Mo.49.v.9.

  10. Thedy ſie rozgniewáł Bálák ná Báláámá / á záłámuiąc ręce mowił do niego: Iám ćiebie wyzwáł ábyś przeklináł nieprźiiáćiele moie / á tyś im iuż potrzećie błogoſłáwił.
  11. Vćiekáyże tám iuż ſkądeś przyiácháł / vmyśliłem ćie był zácnie vcżćić / ále ćie iuż Pán tey cżći pozbáwił.
  12. Ale mu Báláám odpowiedźiáł / Izáżem iá poſłom kthoreś ſłáł do mnie / niepowiedáł:
  13. ¤ By mi theż Bálák miáł dáć pełen dom ſwoy śrebrá y złotá / thedyć iá nie mogę przećiw roſkázániu Páńſkiemu ſám z ſiebie nic / áni dobrego áni złego cżynić / ále tho co mi Pán roſkázáł mowić muſzę.
      ¤ Wyżſzey.22.v.18.

  14. A ták iużći ſie iá do ſwoich wrácám / áleć iednák chcę oznáymić co lud ten G ná potym ludowi twemu vcżynić má.
      G Iákoby rzekł Báláámowi. Nic ſie teráz nieboy / bo to co ſie má ſtáć tedy ſie áż w oſtátecżnych cżáſiech ſthánie.

  15. Y zácżął ták rzecż ſwą do niego / Mowił Báláám ſyn Beorow / á mąż ktorego ocży ſą otworzone powiedźiáł.
  16. Ten ktory ſłyſzáł ſłowá Boże / á ktory má vmieiętnoſć Náwyzſze° / y ktory widźiáł widzenie Wſzechmocne° ktory ſpi nie zátwieráiąc ocżu ſwoich.
  17. Vyzrę go ále nie teráz / weyzrę náń ále nie zbliſká / H wzeydźie ♀ gwiázdá z Iákobá / á ſceptrum wywyzſzy ſie z Izráelá / y pokruſzy kſiążętá I Moáb / á wſzytki ſyny K Set wytráći.
      H Tá gwiázdá ieſt Kryſthus Pán świátłoſć / národ / y chwáłá Izráelſká. I Przez Moáb / rozumie wſzytki niewierniki y nieprzyiáćiele Boże. K To ieſt wſzytki ludźi / ábowiem wſzyſcy ktorzy żyli po potopie poſzli z Setá ſyná Adámowego przez Noego.

      ♀ Mátt.2.v.2.

  18. Tákże L Edom y Seir prźiydźie w dźiedźictwo y w oſiádłość nieprzyiáćiołom ſwoim / á Izráelcżycy mężnie ſobie pocżynáć będą.
      L Według obiáwieniá Rebeki iż ſtárſzy ſłużyć miáł młodſzemu.

  19. Abowiem ten ktory będźie pánowáł / wynidźie z Iákobá / á wygłádźi oſtátki miáſtá.
  20. A gdy poyzráł M ná Amáleká / tedy rzecż ſwą ták zácżął o nim / Amálek iż ieſt pocżątkiem národow / tedy ná oſtátek do gruntu zginie.
      M Pierwſzy ći ktorzy podnieſli wálkę przećiw Izráelitom gdy ſli z Egiptu byli Amálechitowie / á thákże ná oſtátku dokońcżą ſwe wálki y poginą.

  21. Potym weyzráwſzy ná N Cyneycżyká / zácżął też thák o niem rzecż ſwą / Mocneć mieſzkánie twoie / á vſłáłeś ná ſkále gniázdo ſwe.
      N Cyneycżycy poſzli od Ietrá / á ſą wytráceni od Aſyryánow.

  22. A wſzákoż ćię Cyneycżyku wypędzą / á Aſyryánin záwiedźie ćię do więźieniá.
  23. Nád to ieſzcże vcżynił rzecż ſwą tymi ſłowy / ♀ Hey kthoż będźie żyw gdy to vcżyni Bog:
      ♀ Ty ſłowá znácżą przyſzłą ſrogą poráżkę.

  24. A okręty przyſzedſzy z źiemie P Cytym / Aſyryány poráżą / á potym Ebreycżyki / ále theż y ſámi do gruntu poginą.
      P To ieſt od Morzá ktore zową Mediteráneum w páńſtwie Rzymſkiem.

  25. Thedy powſtáwſzy Báláám / wroćił ſie tám z kąd był przyiecháł / á Bálák też wroćił ſie drogą ſwą.

    Kápitułá 25.
    ¶ 1. Báłwochwálſtwo y ſcudzołożenie ludu z Moábithkámi. 7. Finees zápálcżywą miłośćią wzruſzony dwoie ludźi cudzołożących zábił. 11. Pán Bog przez to vbłágán ieſt. 12. Cżyni z niem vmowę y przymierze ná vrząd Kápłáńſki. 18. Roſkázuie pomordowáć Mádyánity.

  1. Potym gdy mieſzkáł Izráel * w Sytym / pocżął A lud cudzołożyć z corkámi Moábitſkiemi.
      A To ſie ſtáło zá rádą Báláámową / Abowiem on dodáł był rádi Bálákowi / áby co nápięknieyſze biáłe głowy przeſzyłáł do Obozu Izráelſkie° / á iżby tym pobudźili lud ku ſproſney pożądliwośći / O cżym pátrz 31.v.16.

      * 1.Korin.10.v.8.

  2. Ktore potym námáwiáli lud ku ofiárom bogow ſwoich / á lud iedząc / kłániáł ſie przed bogi ich.
  3. A ták ſie Izráelcżycy ſpoſpolitowáli B z Báál Fegor / z kąd rozgniewáł ſie Pán bárzo ná Izráelcżyki.
      B Tho imię ieſt ſproſnego Báłwáná Mádyáńſkie° / ktorego obrzydle á niewſtydliwie chwálili pod tym imieniem Fegor.

  4. Rzekł tedy Pán do Moiżeſzá / † Zbierz wſzytki Kſiążętá z ludu / C á przeſthępce dáy zwieſzáć iáwnie przed Pánem / áby ſie powśćiągnęłá popędliwoſć gniewu Páńſkiego od Izráelcżykow.
      C W Zydowſkiem ſtoi / Dáy ie zwieſzáć / ále ſie tho nie śćiągá ná Kſiążętá / á dlá thego żechmy my w wykłádźie ſwem dołożyli przeſtępce / ku vſtrzeżeniu wątpliwośći.

      † W.5.Mo.4.v.3. Iozue.22.v.17.

  5. A przetoż rzekł Moiżeſz ſędźiom Izráelſkiem / Zámorduy káżdy D z wás męże ſwe ktorzy ſie ſpoſpolitowáli z Báál Fegor.
      D To ieſt / ty męże ktorzy przynáleżą ſądom wáſzym.

  6. A oto niektory przyſzedł z ſynow Izráelſkich / á przywiodł miedzy bráćiá ſwą Mádyánitkę / przed ocżymá Moiżeſzowemi / y wſzytkiego zgromádzeniá Izráelſkiego / ktorzy ná ten cżás płákáli przed drzwiámi Przybytku zgromádzeniá.
  7. ¤ Co gdy vyzráł Finees ſyn Eleázárá ſyná Aároná Kápłáná / wſtáwſzy z pośrzodku zgromádzeniá / wźiął oſzcżep w ręce ſwe.
      ¤ Pſál.106.v.30.

  8. Y wſzedł zá onym Izráelitą áż do nierządnego gmáchu / á przebodł obydwu / ták mężá Izráelſkiego iáko niewiáſtę onę E przez żywot iey: A zátymże pomſtá odiętá ieſt od ſynow Izráelſkich.
      E Wedle Káldeyſkiego / Greckie° / y poſpolitego wykłádu / Przez łono iey.

  9. A wſzákoż w tey pomśćie pozdycháło ich dwádźieſćiá y cżtery thyſiące.
  10. Rzekł Pán potym do Moiżeſzá w ty ſłowá.
  11. Finees ſyn Eleázárá ſyná Aároná Kápłáná odwroćił popędliwoſć moię od ſynow Izráelſkich / będąc wzruſzony zápálcżywą miłośćią ku mnie w pośrzodku ich / á tákem iá popędliwoſćią ſwą nie wytráćił ſynow Izráelſkich.
  12. A przetoż powiedz mu / Oto iá ſobie vcżynię z nim przymierze ſwe / przymierze pokoiá.
  13. Y prźiydźie to náń y ná iego potomſtwo / to przymierze F wiecżnego kápłáńſtwá / ábowiem ſie obruſzył zápálcżywośćią Bogá ſwego / á przeiednáł v mnie rozgniewánie nád ſyny Izráelſkiemi.
      F Przez to tu rozumie náwyzſze Kápłáńſthwo / ábowiem go iuż pewnie iśći iż má doſtępić vrzędu tego po Eleázárze oycu ſwem.

  14. Było tedy imię onego mężá Izráelity zábitego ſpołu z Mádyánitką / Zámbry ſyn Sáluego Kſiążę z pokoleniá Symeon.
  15. Imię też Mádyánitki zábitey było Kozby corká Sur / ktory v Mádyánithow przednieyſze Kſiążę był nád národem ſwoiem.
  16. Mowił pothym Pán do Moiżeſzá tymi ſłowy.
  17. * Oborzćie ſie ná Mádyánity á pomorduyćie ie.
      * Niżey.31.v.2.

  18. Abowiem oni nieprzyiáćielſkie z ſwymi zdrádámi obchodźili ſie z wámi / á zdrádźili wás przez Fegor / y przez Kozby corkę Kſiążęćiá Mádyáńſkiego / ſioſthrę ſwoię / ktorą zábito tego dniá w ktory ſie byłá nád wámi zácżęłá pomſtá dlá Báłwáná Fegor.

    Kápitułá 26.
    ¶ 2. Popis Izráelitow ktorzy wniść mieli do źiemie Chánáneyſkiey. 5. Wedle domow y pokoleniá ich. 53. Rozdźiáły źiemie wedle licżby káżdego ich pokoleniá. 57. Licżbá Lewitow.

  1. Po tákowey pomśćie roſkázáł Moiżeſzowi y Eleázárowi ſynowi Aároná kápłáná ták mowiąc.
  2. Oblicżćie pocżet wſzytkiego zgromádzeniá ſynow Izráelſkich / tych ktorym iuż rok dwudźieſty wyſzedł według domow oycow ich wſzytkich ktory ſie iuż mogą zeydź ku bitwie miedzy Izráelity.
  3. Tedy Moiżeſz y Eleázár Kápłán mowił do nich ná polách Moábſkich nád Iordánem ku Ierychowi tymi ſłowy.
  4. Licżćie lud pocżąwſzy od tych ktorym iuż wyſzedł dwudźieſthy rok / ták iáko był roſkázáł Pán Moiżeſzowi y ſynom Izráelſkim gdy wychodźili z Egiptu.
  5. Ruben tedy był pierworodny Izráelow. * A ſynowie Rubenowi byli / Henoch / od ktorego poſzedł dom Henochitow / drugi Fállu / od ktorego poſzedł dom Fálluitow.
      * W.1.Mo.46.v.9. W.2.Mo.6.v.14. 1.Kron.5.v.1.

  6. Heſron / od ktorego poſzedł dom Heſronitow / Chármi / od ktorego poſzedł dom Chármitow.
  7. A tyć ſą domy Rubenitow / miedzy ktoremi oblicżono cżterdźieśći y trzy tyſiące / ſiedḿſet y trzydźieśći ludu.
  8. A ſyn Fállu był Eliáb.
  9. Synowie záſię Eliábowi byli / Námuel / Dáthán / y Abiron: A ći Dátán y Abiron zácniejſzy byli miedzy zgromádzeniem / † ktorzy roſterk cżynili przećiw Moiżeſzowi y Aáronowi w zburzeniu Korego / gdy ſie byli zbuntowáli przećiw Pánu.
      † Wyżſzey.16.v.2.

  10. Gdźie więc źiemiá roſthąpiwſzy ſie pożárłá ie / támże Kore vmárł w oney gromádźie gdy popálił ogień pułtrzećiá ſtá mężow / kthorzy byli przykłádem inem.
  11. Ale ſynowie Kore° nie pomárli.
  12. Synowie też Symeonowi wedle ſwych domow ći ſą / Námuel / od ktorego wyſzli Námuelitowie / Iámin / od kthorego dom Iáminitow / Iáchin / od ktorego Iáchinitowie.
  13. Záre od ktorego poſzedł dom Záreitow / Sául / od kthorego wyſzli Sáulitowie.
  14. A tyć były domy Symeonitow / ktorych wſzytkich było nálicżonych dwádźieśćiá y dwá tyſiącá y dwieśćie.
  15. A ſynowie Gád ći ſą wedle domow ſwych / Sefon / od ktorego poſzli Sefońcżycy / Aggi / od ktorego idą Aggitowie / Suni / od ktorego idą Sunitowie.
  16. Ozni / od ktorego idą Oznitowie / Hery / od ktorego poſzli Herytowie.
  17. Arod / od ktorego Arodytowie / Aryel / od ktorego idą Aryelitowie.
  18. A thyć ſą domy Gád wedle ich licżby / ktorych było cżterdźieſći tyſięcy y pięć ſet ludu.
  19. Synowie záſie Iudowi byli Her y Onán / ¤ ále ći pomárli w źiemi Chánáneyſkiey.
      ¤ W.1.Mo.38.v.7. y 10.

  20. A ták ſynowie Iudowi wedle domow ſwych ći byli / Selá / od ktorego poſzli Seláithowie / Fáres / od ktorego idą Fáreſitowie / Záre / od ktorego Záreycżycy.
  21. A ſynowie Fáreſowi byli / Heſron / od ktorego był dom Heſrońcżykow / y Hámul od ktorego poſzli Hámulitowie.
  22. Tyć ſą thedy domy Iudá wedle licżby ich / ſiedḿdźieſiąt y ſzeſć thyſięcy y pięć ſet ludu.
  23. Synowie też Izáſchárowi byli ći wedle ſwych domow / Tolá / z ktorego idą Toláitowie / Fuá / od ktorego idą Fuáitowie.
  24. Iáſub / od ktorego poſzli Iáſubitowie / Semrán / od ktorego Semránitowie.
  25. A tyć ſą domy Izáſchárowe wedle licżby ich / ſzeſćdźieſiąt y cżtery tyſiące y trzy ſtá ludu.
  26. Tákże też ſynowie Zábulonowi byli ći wedle ſwych domow / Sáred od ktorego był dom Sáredcżykow / Elon / od ktorego Elonitowie / Iáhleel / od ktorego Iáhleelitowie.
  27. A tyć były domy Zábulonithow wedle ich licżby ſzeſćdźieſiąt thyſiąc y pięć ſet ludu.
  28. A ſynowie Iozefowi byli wedle domow ſwych Mánáſes y Efráim.
  29. Synowie Mánáſseſá byli / Máchir / od ktorego poſzli Máchirytowie: A z Máchirá národźił ſie Gáláád / od ktorego idźie dom Gáláádytow.
  30. To też ſą ſynowie Gáláádowi / Iezer / z ktorego poſzli Iezerytowie. Helek / z ktorego poſzli Helekitowie.
  31. Aſryel / z kthorego Aſryelcżycy / Sechem / od ktorego idźie dom Sechemitow.
  32. Semidá / od ktorego dom Semidáitow / Hefer / od ktorego idą Heferytowie.
  33. A Sálfáád ſyn Heferow / then nie miáł ſynow iedno dźiewki / ktorych thy ſą imioná / Máálá / Noá / Heglá / Melchá y Terſá.
  34. A tyć były domy Mánáſseſowe / kthorych licżbá byłá pięćdźieſiąt y dwá tyſiącá y ſiedḿ ſet ludu.
  35. Tákże też ſynowie Efráim wedle domow ſwych ći byli / Sutálá / od ktorego Sutáláitowie / Becher / od ktorego Becherytowie / Tehen / od ktorego Tehenitowie.
  36. Sutulá záſie miáł ſyná / Herán / z ktorego poſzedł dom Heránitow.
  37. A tyć ſą domy Efráimitow wedle ich licżby / thrzydźieſći y dwá thyſiącá y pięćſet. A ćić ſą ſynowie Iozefowi wedle ſwych domow.
  38. A ſynowie Beniáminowi wedle domow ſwych ći ſą / Belá / od ktorego poſzli Beláitowie / Aſbel / z ktorego Aſbelitowie / Achirám / z ktorego dom Achirámitow.
  39. Sufám / od kthorego idźie dom Sufámithow / Hufám / od ktorego Hufámitowie.
  40. Belá też miáł ſyny / Heredá y Noemáná / z Heredá poſzedł dom Heredáithow / á z Noemá Noemáncżycy.
  41. A táć ieſt licżbá Beniámithow wedle domow ich / cżterdźieſći y pięć tyſięcy y ſzeſć ſet ludu.
  42. Tákże theż ſynowie Dán wedle domow ſwych / Suhám / od ktore° poſzedł dom Suhámitow / A toć były domy Dán wedle pothomſtw ich.
  43. Wſzytkich domow Suámitow było w licżbie / ſzeſćdźieſiąt y cżtery tyſiące y cżtery ſtá ludu.
  44. A ſynowie Aſser ći byli wedle domow ſwych / Iemná / z kthorego Iemnitowie / Ieſsui / z kthorego poſzli Ieſsuitowie / Brye / z ktorego Bryieycżycy.
  45. Synowie Bryiego / Heber / z ktorego Heberytowie / Melchiel / z ktorego dom Melchielitow.
  46. A imię dźiewki Aſer było Sárá.
  47. Cić ſą ſynowie Aſer wedle licżby ich / pięćdźieſiąt y trzy thyſiące y cżtery ſtá.
  48. A ſynowie Neftáli wedle ſwych domow ći ſą / Ieſyel / od kthorego dom Ieſyelitow / Guni / z kthorego dom Gunitow.
  49. Ieſer / z ktorego dom Ieſerytow / Selem / z ktorego Selemitowie.
  50. A ták tyć ſą domy Neftáli wedle potomſtw ich / kthorych licżbá byłá cżtherdźieſći y pięć tyſięcy y cżtery ſtá.
  51. Owá licżbá wſźitkich ſynow Izráelſkich byłá ſzeſć kroć ſto tyſięcy y ieden tyſiąc / ſiedm ſet y trzydźieſći.
  52. Tedy Pán mowił do Moiżeſzá w ty ſłowá.
  53. Miedzy ty podźielićie thę źiemię w dźiedźictwo wedle licżby imion.
  54. A gdźie ich będźie więcżſzá licżbá / tedy tym więcżſzy dźiáł mieć będą / kthorych mniey będźie / ći theż mnieyſzy dźiáł wezmą / káżdym tedy má być dáne dźiedźictwo wedle licżby ich.
  55. A wſzákoż loſem má być rozdźieloná źiemiá / á według imion oycow pokoleniá ſwego będą bráć dźiedźictwá.
  56. Y ták rozdźielą loſmi dźiedźictwá wedle licżby ich więcżſzey y mnieyſzey.
  57. Ci záſię ſą policżeni z Lewitow wedle domow ſwoich / * Gerſon / z ktorego dom Gerſonitow / Káhát / z ktorego dom Káhátytow / Meráry / z ktorego Merárytowie.
      * W.1.Mo.46.v.11. W.2.M.6.v.16. Wyżſz.3.v.17. 1.Kron.6.v.1. y 23.v.6.

  58. Tyć ſą domy Lewi / dom Libnitow / dom Hebronitow / dom Moholitow / dom Muſitow / dom Korytow. Ale z Káhát vrodźił ſie Amrám.
  59. A imię żony Amrámowey było Iochábod corká Leui / ktorá ſie iemu w Egipćie vrodźiłá. Tá Amrámowi porodźiłá Aároná / Moiżeſzá / y Máryą ſioſtrę ich.
  60. Aáronowi národźili ſie ſynowie Nádáb / Abiu / Eleázár / y Itámár.
  61. * Ale Nádáb y Abiu pomárli ofiáruiąc Pánu ogień obcy.
      * Wyżſzey.3.v.4. W.3.Mo.10.v.1. 1.Kron.24.v.2.

  62. Y byłá licżbá ich dwádźieſćiá y trzy tyſiące / wſzytkich męſzcżyzn ktorym wyſzedł mieſiąc / ktorzy nie byli policżeni miedzy ſyny Izráelſkie / ábowiem iem dźiedźictwo nie było dáno miedzy Izráelcżyki.
  63. A táć ieſt licżbá Izráelitow / gdy ie oblicżyli Moiżeſz y Eleázár kápłán ná polách Moábſkich nád Iordánem przećiw Ierychowi.
  64. † Miedzy ktoremi żáden nie był z onych ktore przed tym oblicżáł Moiżeſz y Aáron kápłán / kiedy ie oblicżáli ná puſzcży Synái.
      † Wyżſzęy.14.v.29. Niżey.32.v.10. W.5.Mo.1.v.35. Pſálm.106.v.26. 1.Korin.10.v.5.

  65. A Abowiem im był Pán powiedźiáł / że oni mieli pomrzeć ná puſzcży / á żáden z nich zoſtáć niemiáł / oprocż Kálebá ſyná Iefonowego / á Iozue ſyná Nunowego.
      A Pierwſzy popis ná ktorym oblicżono było ony ktorzy ná puſzcży pomárli było ich ſześć kroć ſto tyſiąc y trzy tyſiące pięć ſet y pięćdźieſiąt / á ná tym oſtátecżē popiſie było ich ſześć kroć ſto tyſięcy y tyſiąc ſiedm ſet y trzydźieśći.

    Kápitułá 27.
    ¶ 1. Vſtáwá około corek Sálfáádowych / y o dźiedźictwie tych ktorzy ſchodzą przez potomſtwá męſzcżyńſkie°. 12. Ziemiá obiecáná vkázáná ieſt Moiżeſzowi. 16. Zá ie° prośbą Iozue poſtánowion ieſt ná iego mieyſcu.

  1. * Tedy corki Sálfáádá przyſzły ſyná Heferowego / ſyná Gáláád / ſyná Máchir / ſyná Mánáſseſowe° / z pokoleniá Mánáſse ſyná Iozefowe° / ktorych dźiewek ty ſą imioná / Máálá / Noá / Heglá / Melchá / y Terſá.
      * Wyżſzey.26.v.33. Niżey.36.v.2. Iozue.17.v.3.

  2. Ty ſtánęły przed Moiżeſzem y Eleázárem Kápłánem / y przed Kſiążęty / y przed wſzytkiem zgromádzeniem v drzwi Przybytku zgromádzeniá / y ták mowiły.
  3. Oćiec náſz vmárł ná puſzcży / † á nie był w licżbie onych ktorzy ſie byli z Chorem przećiw Pánu zbuntowáli / Ale A vmárł prze grzech ſwoy niemáiąc ſynow.
      A Ten grzech był dlá ktorego muſieli mieſzkáć ná puſzcży przez cżterdźieśći lát / gdźie tám pomárli.

      † Wyżſzey.16.v.1.y.31.

  4. B A przecżżeby imię oycá náſzego zginąć miáło z domu iego gdyż żádnego ſyná nie má: Dáy nám też dźiedźictwo miedzy bráćią oycá náſzego.
      B Káżdy dom trwá z ſtrony mężcżyzn / ále ginie w národźie niewieśćiem.

  5. Thę rzecż ich gdy Moiżeſz opowiedźiáł przed Pánem.
  6. Tedy ná to Pán rzekł Moiżeſzowi.
  7. Dobrze mowią corki Sálfáádowe / Dáy im oſiádłoſć dźiedźictwá miedzy bráćią oycá ich / á dźiedźictwo oycá ich znieś ná mię.
  8. A potym thák powiedz Izráelitom / Gdy kto zeydźie bez ſyná / tedy dźiedźictwo iego przyidźie ſpádkiem ná dźiewkę.
  9. A ieſliżby dźiewki nie było / tedy dźiedźictwo ie° będźie oddáne bráćiey iego.
  10. Gdźie więc ieſliby y bráćiey niemiáł / tedy dźiedźictwo ono przyidźie ná bráćią oycá iego.
  11. A ieſliby y bráćiey oycá iego nie było / tedy práwo dźiedźicżne podáćie nábliſzemu z krewnych iego / á on ie otrzymá. Tá tedy vſtáwá práwá tego będźie záchowywáná miedzy Izráelity / thák iáko Pán roſkázáł Moiżeſzowi.
  12. ¤ Potym rzekł Pán do Moiżeſzá / Wnidź ná tę Gorę Abárym / y oglądáy źiemię ktorą dáwám ſynom Izráelſkiem.
      ¤ W 5.Mo.32.v.49.

  13. A oglądáwſzy ią / C przyłącżon też ty będźieſz do ludu twego / ták iáko ieſt przyłącżon Aáron brát twoy.
      C Moiżeſz y Aáron iż nie weſzli do obiecáney źiemie thedy nám to dlá náuki ieſt zoſtáwiono / iż áni Zákon / áni Kápłáńſtwo w nim vſtháwione / nie może nám dáć obiecánego dźiedźictwá / iedno Iozue kthory ſie wykłádá zbáwićielē / á ten ći ieſt Iezus Kryſtus Pán náſz ktory nás tám wprowádzá.

  14. Gdyżeśćie wy nie byli poſłuſzni ſłowu moiemu ná puſzcży Syn / przy poſwárku zgromádzeniá / D lekce pokłádáiąc chwáłę moię v onych wod przed ocżymá ich / tho ieſt v wod poſwárku w Kádes ná puſzcży Syn.
      D W Zydowſkiem ſtoi / niechćieliśćie mie mieć zá ſwiętego ábo wyſłáwiáć ſwiętem / iáko my cżęſto kroć wykłádámy.

  15. Tedy Moiżeſz rzekł do Páná tymi ſłowy.
  16. E O Pánie Boże ſpráwco duchow w káżdym ćiele / poſtánowże cżłowieká iákiego nád tym ludem.
      E To ieſt ktory znáſz ſercá wſzech ludźi.

  17. Ktoryby ſzedł przed niemi gdyby ſie gdźie ruſzyli / ábo ſie wrácáli / ktoryby ie wiodł y odwiodł / áby zgromádzenie Páńſkie nie było iáko owce niemáiąc páſterzá.
  18. Thedy Pán rzekł do Moiżeſzá / Weźmi z ſobą Iozue ſyná Nunowego cżłowieká w kthorym ieſt Duch moy / á włoż náń rękę ſwoię.
  19. Poſtáwże go przed Eleázárem Kápłánem y przed wſzytkiem zgromádzeniem / á roſkáſz mu tuż przed niemi.
  20. Zwierzywſzy mu F zwierzchnoſći ſwey / áby mu było poſłuſzno wſzytko woyſko Izráelſkie.
      F To ſłowo rozmáićie ſie wykłádá / ábowiem známionuie / ábo iáſnoſć / ábo chwáłę / ábo moc.

  21. Ktory będźie ſtáł przed Eleázárē kápłánem / ktory záń będźie ſie pytáł Páná / máiąc ná ſobie G Vrym / ná ktorego roſkázánie y on ſám / y wſzyſcy Izráelcżycy y wychodźić y przychodźić będą.
      G O tym pátrz w.2.Mo.28.v.30.

  22. A ták vcżynił Moiżeſz iáko mu Pán roſkázáł / á wźiąwſzy z ſobą Iozue / poſtháwił go przed Eleázárem kápłánem y przed wſzytkiem zgromádzeniem.
  23. Y włożywſzy náń ręce ſwe / dáł mu to roſkázánie iáko był Pán porucżył Moiżeſzowi.

    Kápitułá 28.
    ¶ 1. Vſtháwá około ofiár powſzednich. 9. W dźień Sábátny. 11. Przy odnowieniu Mieſiącá. 16. W dźień Wielkonocny. 26. W dźień zboż pierworodnych.

  1. Y mowił Pán do Moiżeſzá tymi ſłowy.
  2. Roſkáż ſynom Izráelſkiem á powiedz im / Będźiećie ſtrzedz ofiár moich / A chlebá moiego / ofiár moich zápáliſthych ku wdźięcżney wonnośći / ták ábyſćie mi ie ofiárowáli cżáſu ſwego.
      A To ſłowo znácży tu ofiáry śniedne / y wſzytki mięſá ktore ſą przyiemne Pánu / iáko cżłowiekowi pokárm ktorym żywie.

  3. A ktemu iem to powiedz / Otho ofiáry páloney thákowy ſpoſob będźie * / Dwá Bárány zdrowe łońſzcżáki ná káżdy dźień ku vſtáwicżnemu zápáleniu.
      * W.2.Mo.29.v.38.

  4. Iednego Báráná po ránu / á drugie° w wiecżor ofiárowáć będźieſz.
  5. Ktemu dźieſiątą cżęſć Efá mąki cżyſtey ná ofiárę śniedną / nágnietáney z cżwártą cżęśćią Hinu oliwy cżyſtey.
  6. A tá vſtáwicżná ofiárá páloná tákowá niech będźie / iáko byłá ſpráwowáná ná gorze Synái / ku wdźięcżney wonnoſći z ogniſtey ofiáry Pánu.
  7. Ofiárá też iey mokrá będźie z cżwártey cżęśći Hinu ku káżdemu Báránowi / á thę ofiárę mokrą będźieſz ſpráwowáł Pánu B z Sekár ná mieyſcu ſwiętem.
      B To ieſt z winá / ábowiem przy ofiárách zwykli byli zákrápiáć Winem / gdźie my też ná niektorych mieyſcách miáſtho ofiár mokrych kłádźiemy zákrápiániá ábo pokrápiániá.

  8. A drugiego Báráná pod wiecżor ofiárowáć będźieſz / tymże ſpoſobem iáko ofiárę poránnieyſzą / y według zákrápiániá iey / ábowiem thák będźie ſpráwowáná ogniſtá ofiárá ku wdźięcżney wonnośći Pánu.
  9. A w dźień Sábáthny ofiárowáć będźiećie dwá Bárány łońſzcżáki y dwoię dźieſiąthą cżeść Efá mąki cżyſtey zá ofiárę śniedną nágniećioney z oliwą / y z zákrápieniem iey.
  10. Kthorą ofiárę páloną Sábátną ſpráwowáć będźiećie ná káżdy Sábát / oprocż vſtháwicżney páloney ofiáry z zákrápiániem iey.
  11. Tákże ná nowie Mieſiącá ſpráwowáć będźiećie páloną ofiárę Pánu / dwá Cielcá / y Skopu iednego / y ſiedḿ Báránow łońſzcżákow zdrowych.
  12. Y trzy cżęśći z dźieſiąći Efá mąki cżyſtey nágnietáney z oliwą / ku ofierze śniedney do káżdego Cielcá / y dwie cżęſći z dźieſiąći mąki nágniećioney z oliwą ku káżdemu Skopowi.
  13. A iednę dźieſiątą cżęść mąki nágnietáney z oliwą ku ofierze śniedney ku káżdemu Báránowi / dlá ofiáry páloney ná wdźięcżną wonność Pánu.
  14. Y pokrápiánie iey z winá będźie puł Hinu ku káżdemu Cielcowi / á trzećiá cżęſć Hinu ku káżdemu Skopowi / y cżwártá cżęść Hinu do káżdego Báráná: A thákáć ná káżdy mieſiąc będźie zápáloná ofiárá.
  15. Kozłá theż iednego z ſthádá zá grzech máćie ofiárowáć Pánu / oprocż vſtháwicżney páloney ofiáry z pokrápiániem iey.
  16. Tákże też dniá C cżthernáſtego Mieſiącá pierwſzego będźiećie obchodźić dźień Wielkonocny Pánu.
      C O thym pátrz w 2.Mo.12.v.18. y w.3.Mo.23.v.5.

  17. A piątegonáſtego dniá tegoż mieſiącá ſwięto będźie / przez ſiedḿ dni chleby przáſne iádáć będźiećie.
  18. Pierwſzego tedy dniá będźiećie mieć ſwięte zgromádzenie / żádney roboty prácowitey nie pocżniećie.
  19. Y będźiećie zápálone ofiáry ſpráwowáć Pánu / dwá Cielcá / Skopu iednego / y ſiedḿ Báránow łońſkich zdrowych.
  20. Sniedná też ofiárá do nich będźie z mąki cżyſtey z oliwą nágnietáney / á do káżdego Cielcá przynieſiećie troię dźieſiątą cżęść / y dwoie dźieſiąte cżęſći do káżdego Skopu.
  21. Káżdą dźieſiątą cżęść przyłożyſz do káżdego z onych ſiedmi Báránow.
  22. Tákże iednego Kozłá zá grzech ku ocżyſćieniu wás.
  23. A wſzytko to ſpráwowáć będźiećie nád poránnieyſzą ofiárę páloną / ktorá bywá vſtáwicżnie.
  24. Ták thedy będźiećie / cżynić przez wſzythki ony Siedḿ Dni / ku záchowániu ofiáry ogniſtey zá wdźięcżną wonnoſć Pánu / nád vſtáwicżną ofiárę páloną / y z zákrápiániem iey.
  25. A ſiodmego dniá będźiećie mieć ſwięte zgromádzenie / w ktory żádney robothy prácowitey nie pocżniećie.
  26. Thákże też w dźień zboż pierworodnych / gdy będźiećie ofiárowáć nowe ſniedne ofiáry Pánu / gdy ſie wypełnią ſiedm tegodniow / będźiećie mieć ſwiętą ſchádzkę / tám dniá onego żádney roboty prácowithey nie pocżniećie.
  27. Będźiećie też ſpráwowáć pálone ofiáry ku wdźięcżney wonnoſći Pánu / dwu Cielcu / Skopu iednego / y ſiedḿ Báránow łońſzcżákow nienáruſzonych.
  28. A ofiárá ſniedná do nich będźie z mąki cżyſtey z oliwą nágniećioney troiá dźieſiątá cżęſć do káżdego Cielcá / á dwoiá dźieſiątá cżęſć do káżdego Skopu.
  29. A záſie iedná dźieſiąthá cżęść do káżdego z onych ſiedmi Báránow.
  30. Tákże y Kozłá iednego z ſtádá ku przeiednániu wáſzemu.
  31. A tho wy wſzytko máćie ofiárowáć oprocż vſtháwicżney ofiáry / y śniedney ofiáry iey / ktore rzecży wſzytki máią być cżyſte y z mokremi ofiárámi ſwemi.

    Kápitułá 29.
    ¶ 1. Swiętá Mieſiącá ſiodme°. 2.y.7. Ofiáry pierwſzego y dźieſiąte° dniá. 12. Ofiáry piętnáſtego dniá y drugich ſiedḿ po nim.

  1. W pierwſzy dźień Mieſiącá ſiodmego będźiećie mieć ſwiętą ſchádzkę / w ktory żádney roboty prácowithey nie pocżniećie / bo miedzy wámi będźie ten dźień trąbieniá.
  2. Będźiećie też ſpráwowáć ofiárę páloną ku wdźięcżney wonnośći Pánu / Cielcá iednego / Skopu iednego / ſiedḿ Báránow rocżnych zdrowych.
  3. A do nich będźie ofiárá śniedná z mąki cżyſtey z oliwą nágniećioney troiá dźieſiątá cżęść ku Cielcowi / á dwoię dźieſiątą cżęść do Skopu.
  4. A po iedney dźieſiąći cżęſći do káżdego z onych ſiedmi Báránow.
  5. Tákże y Kozłá zá grzech ku ofierze poiednániá wáſzego.
  6. Oprocż ofiáry ktorá ná káżdy mieſiąc má być ſpráwowáná z śniedną iey ofiárą / y oprocż vſtáwicżney páloney ofiáry z śniedną iey ofiárą / y mokrey według zwycżáiu ich / ku wdźięcżney wonnoſći z ogniſtey ofiáry Pánu.
  7. Potym dźieſiątego dniá tego ſiodmego mieſiącá / będźiećie mieć ſwięte ześćie / á będźiećie trápić ćiáłá wáſze / nie wſzcżynáiąc weń żádney roboty.
  8. Będźiećie też ſpráwowáć páloną ofiárę ku wdźięcżney wonnoſći Pánu / Cielcá / Skopu y ſiedḿ Báránow rocżnych nienáruſzonych.
  9. A ſniedná ofiárá do nich będźie z mąki cżyſtey nágnietáney z oliwą / do Cielcá troiádźieſiątá cżęſć / á dwoiá dźieſiątá cżęſć do Skopu.
  10. A iedná dźieſiątá cżęſć do káżdego z onych ſiedmi Báránow.
  11. Przytym y Kozłá zá grzech / oprocż ofiáry ku vbłágániu grzechu / y oprocż ofiáry páloney vſtháwicżney z ſniedną y z mokrą iey ofiárą.
  12. Ieſzcże też Piątegonáſte° Dniá tegoż ſiodmego Mieſiącá będźiećie mieć ſwięte zgromádzenie / żádney prácowitey roboty nie pocżynáiąc / á będźiećie obchodźić Pánu ſwiętá przez ſiedḿ dni.
  13. A będźiećie ſpráwowáć ofiáry pálone ku wonnośći wdźięcżney Pánu tho ieſt trzynáśćie Cielcow dwu Skopow / á Báránow lońſzcżákow cżternáśćie zdrowych.
  14. A ofiárá śniedná do nich będźie z mąki cżyſtey z oliwą nágnietáney / troiá dźieſiątá cżęſć / do káżdego z onych trzechnáſćie Cielcow / á dwoię dźieſiątá cżęść do káżdego Skopu.
  15. A po iedney dźieſiątey cżęſći do káżde° z onych cżternáſćie Báránow.
  16. Tákże y Kozłá zá grzech nád ofiárę páloną vſtáwicżną / z iey ofiárą śniedną y mokrą.
  17. Názáiutrz záſię będźiećie ofiárowáć dwánáſćie Cielcow / dwu Skopow y cżternáſćie Báránow nienáruſzonych rocżnych.
  18. A do nich ofiárę ſniedną y mokrą do Cielcow / do Skopow / y do Báránow wedle licżby / y wedle zwycżáiu ich.
  19. Nád to Kozłá zá grzech nád ofiárę vſtáwicżną páloną z śniedną y z mokrą iey ofiárą.
  20. Trzećiego dniá máćie ofiárowáć iedennáſćie Cielcow / dwá Skopy / y cżthernáſćie łońſkich Báránow zdrowych.
  21. Do nich też ofiárę śniedną y mokrą / ku Cielcom / ku Skopom / y ku Báránom / wedle licżby y zwycżáiu ich.
  22. Ktemu Kozłá zá grzech nád vſtáwicżną páloną ofiárę / y śniedną y z mokrą ofiárą iey.
  23. Cżwártego dniá máćie ofiárowáć dźieſięć Cielcow / dwá Skopy / y cżthernáſćie rocżnych Báránow nie náruſzonych.
  24. Do nich też ofiárę śniedną y mokrą / do Cielcow / do Skopow / y do Báránow / wedlug licżby y zwycżáiu ich.
  25. Kozłá też zá grzech nád vſtáwicżną páloną ofiárę / y śniedną y mokrą ofiárę iey.
  26. Piątego dniá máćie ofiárowáć dźiewięć Cielcow / dwá Skopy / y cżternáſćie rocżnych Báránow nie náruſzonych.
  27. A ku niem ofiárę śniedną y mokrą / do Cielcow / do Skopow y do Báránow / według licżby y porządku zwykłego.
  28. Tákże y Kozłá zá grzech oprocż vſtáwicżney ofiáry páloney / z śniedną y mokrą iey ofiárą.
  29. Szoſtego pothym dniá ofiárowáć będźiećie ośḿ Cielcow / dwá Skopy / y cżthernáſćie Báránow łońſzcżákow zdrowych.
  30. Do nich też śniedną y mokrą ofiárę / ku Cielcom / ku Skopom / ku Báránom / według ich licżby y porządku zwykłego.
  31. A nád to Kozłá zá grzech oprocż vſtháwicżney páloney ofiáry z iey śniedną y mokrą ofiárą.
  32. Potym ſiodmego dniá ſiedḿ Cielcow ofiárowáć máćie / dwá Skopy y cżternáſćie Báránow łońſzcżákow nieułomnych.
  33. Ku nim też śniedną y mokrą ofiárę / ku Cielcom / ku Skopom / ku Báránom / iáko licżbá y porządek ich ieſt poſtánowiony.
  34. Przythym Kozłá zá grzech nád vſtháwicżną páloną ofiárę / z śniedną y mokrą iey ofiárą.
  35. Kthemu ieſzcże y oſmego dniá ſwięte zeſćie mieć będźiećie / żádney roboty prácowithey weń nie pocżynáiąc.
  36. A będźiećie ſpráwowáć páloną ofiárę Pánu ku wonnoſći wdźięcżney / Cielcá iednego / Skopu iednego / y ſiedḿ łońſkich Báránow zdrowych.
  37. Ku temu też ofiárę śniedną y mokrą / do Cielcá / do Skopu / y do Báránow / wedle licżby y zwykłego porządku.
  38. Nád to Kozłá zá grzech nád vſtáwicżną páloná ofiárę / z śniedną y mokrą iey ofiárą.
  39. A to będźiećie ſpráwowáć Pánu w świętá wáſze / oprocż ſlubow wáſzych y dobrowolnych dárow ku Pálonem / Sniednem / Mokrem y Spokoynem ofiárám wáſzym.

    Kápitułá 30.
    ¶ 3. O ſlubiech thák mężcżyzny iáko y niewiáſty. 4. Choćiáżby byłá pod poſłuſzeńſtwem Oycá / ábo mężá ſwego / ábo y wdowá. 12. A iákie ſluby miáły być wypełnione á iákie nie.

  1. Ty wſzythki rzecży opowiedźiáł Moiżeſz ſynom Izráelſkiem / ták iáko mu był Pán roſkázáł.
  2. Pothym Moiżeſz mowił ták do wſzythkich przednieyſzych káżdego pokoleniá ſynow Izráelſkich / Toć ieſt roſkázánie Páńſkie.
  3. Mąż ieſliby co poſlubił Pánu / ábo iżby ſie nácż przyſięgą obowiązáł / niech nie łámie ſłowá ſwego / ále cokolwiek vſty wyrzecże / to ſkutkiem niech wypełni.
  4. Ale niewiáſthá ieſliżby co Pánu poſlubiłá / á nácżkolwiek ſie przyſięgą obowiązáłá w domu oycowſkim cżáſu młodoſći ſwey.
  5. Ieſliby oćiec dowiedźiáwſzy ſie o iey ſlubie y przyſiędze / kthorą ſię nácż obowiązáłá / thegoby iey nie zábrániáł / thedy iey wſzytki ſluby y przyſięgi kthoremi ſię obowiązáłá / máią być wypełnione.
  6. Ale gdyby ſie dowiedźiáwſzy oćiec iey zábrániáł iey tego / tedy ony wſzytki ſluby y przyſięgi ktoremi ſie obowiązáłá wniwecż ſie obrocą / á Pán iey odpuſći kiedy iey to od oycá zábroniono.
  7. Tákże ieſliby máiąc mężá ſlub iáki vcżyniłá / ábo ſie vſty ſwymi w iáką przyſięgę wdáłá.
  8. Gdyby ſie thego dowiedźiáł mąż iey / á w tym iey zárázem nic nie przekáżáł / tedy iey ſluby y przyſięgi pod ktore ſie poddáłá / máią wźiąć ſwoy ſkutek.
  9. Ale gdyby mąż dowiedźiáwſzy ſie bronił iey tego / wniwecż obroći ſlub iey w ktory ſie wdáłá / á ná co ſie vſthy ſwemi obowiązáłá / á Pán iey odpuśći.
  10. Ale ſlub káżdey wdowy / ábo tey co ſie rozwiodłá z mężem ktorymby ſie obowiązáłá / má być wypełniony.
  11. Lecż ieſliby ſlubiłá ieſzcże zá żywotá mężá ſwego / ábo ſie przyſięgą obowiązáłá.
  12. Ieſliżby mąż wiedząc tho zámilcżáł á nie przekáżáł iey tego / tedy ony wſzytki ſluby y przyſięgi pod ktore ſie poddáłá máią wźiąć ſwoy ſkutek.
  13. Wſzákoż ieſliby mąż iey zárázem dowiedźiáwſzy ſie bronił iey tego / tedy to ná cokolwiekby ſie oná obowiązáłá y ſlubiłá / wniwecż ſie obroćić má / á Pán iey to odpuſći / ábowiem to od mężá ieſt przekáżáno.
  14. Káżdego ſlubu y káżdey przyſięgi około A poſtu / mąż iey może dopuſćić / może też ono wniwecż obroćić.
      A W Zydowſkiem ſthoi / Vtrápienie ćiáłá.

  15. Ktory ieſliby milcżąc odedniá do dniá nie bronił iey tego / tedy onych wſzytkich iey ſlubow y przyſiąg potwierdźił á vmocnił ie / ábowiem milcżáł ná on cżás gdy ſie tego dowiedźiáł.
  16. A ieſliżby ie potym przekáźił dowiedźiáwſzy ſie / thedy iey káránie ná ſobie odnieſie.
  17. A thák tyć ſą vſtáwy ktore Pán Moiżeſzowi roſkázáł miedzy mężem á żoną iego / miedzy Oycem á corką iego / poki ieſzcże ieſt dźiewká w młodoſći ſwey w domu oycá ſwego.

    Kápitułá 31.
    ¶ 1. Bitwá z Mádyánity. 7. Poráżká ich / Krolow ich y Báláámá. 11. Lupy z oney kráiny. 20. Ocżyśćienie ich / ſummá á dźiáł ich. 28. Dáń ktorá ná Páná przyść miáłá.

  1. Potym mowił Pán Moiżeſzowi tymi ſłowy.
  2. Pomſći ſie zá ſyny Izráelſkimi nád Mádyánitámi / á potym do ludu twego przyłącżon będźieſz.
  3. A thák Moiżeſz mowił do ludu w ty ſłowá / Niech miedzy wámi ſie zgothuią mężowie ku bitwie / áby wtárgnęli do Mádyánitow / á iżby ſie nád nimi pomſćili krzywdy Páńſkiey.
  4. A poſzlićie z káżdego pokoleniá Izráelſkich ſynow ná woynę po tyſiącu.
  5. Obráni tedy ſą z woyſká Izráelſkiego po tyſiącu mężow z káżdego pokoleniá / to ieſt dwánáſćie tyſięcy ludźi godnych ku boiowi.
  6. Ktore Moiżeſz wyſłáł ná woynę z Fineeſem ſynem Eleázárá Kápłáná / A y z nácżyniem mieyſcá ſwiętego / kthory też z ſobą wźiął trąby ku trąbieniu.
      A To możemy rozumieć o Skrzyni y o Wieku vbłágániá / z trąbámi ktore známionuią ráthunek y ſwpomożenie Boże gdiż im on ſám dáwáł zwyćięſtwo.

  7. Ci thedy iáko był Pán roſkázáł Moiżeſzowi / zwiodſzy bitwę z Mádyánity pobili wſzytki męſzcżyzny.
  8. * Przytym Mádyáńſkie krole pomordowáli miedzy inemi poráżonemi ich / to ieſt / Ewi / Recem / Sur / Hur / y Rebe / pięć krolow Mádyáńſkich / támże też zámordowáli miecżem Báláámá ſyná Beorowego.
      * Iozue.13.v.21.

  9. Y pobráli ſynowie Izráelſcy w poymánie niewiáſthy Mádyáńſkie y dźiátki ich / bydłá / y wſzytki ich máiętnoſći.
  10. A wſzytki ich miáſtá w ktorych mięſzkáli / y wſzytki B wſi ich popálili.
      B Abo Dwory.

  11. Y pobráli łupy wſzytki / y plony ták z ludu iáko y z bydł.
  12. A odwiedli więźnie y z onemi plony y łupy do Moiżeſzá / y do Eleázárá kápłáná / y do wſzytkiego zgromádzeniá Izráelſkiego do Obozu / ná polá Moábſkie / nád Iordánem przećiw Hierychu.
  13. Przećiwko ktorym Moiżeſz z Eleázárem / y z inemi przednieyſzymi z ludu / wyſzli przed námioty.
  14. Y rozgniewáł ſie Moiżeſz ná Hetmány woiſká one° / ná Rotmiſtrze y ná Setniki / kthorzy ſie byli z oney bitwy wroćili.
  15. A rzekł do nich / Przecżeſćie wſzytki niewiáſty zoſtáwili:
  16. Izáliż nie ty ſą ktore zá rádą Báláámową przywiodły Izráelithy iż obráźili Páná / oną ſpráwą około Fegor / zá co było przyſzło káránie ná zgromádzenie Páńſkie:
  17. A dlá tegoż pomorduyćieſz wſzytki męſzcżyzny z dźiáthecżek / y káżdą niewiáſtę / ktorá iedno poznáłá mężá.
  18. Ale wſzytki dźiewecżki málucżkie / ktore nie poznáły mężow pozoſtáwćie żywo ſobie.
  19. A wy ſámi zoſtáńćie przed Obozem przez ſiedḿ dni / ktorzyſćie iedno kogo zámordowáli / áboſćie ſie vmárłe° dotknęli / á będźiećie ocżyſćieni dniá trzećiego y ſiodmego / ſpołu y z więźniámi wáſzymi.
  20. Przytym ocżyſćićie wſzytki ſzáty / y wſzelki ſprzęt ſkorzány / y wſzythko coby z koźiey śierśći ſpráwiono było tákże y káżde drzewiáne nácżynie.
  21. Thedy Eleázár Kápłán mowił ták do rycerſtwá / ktorzy chodźili ná woynę / Táć ieſth vſtáwá zákonná ktorą Pán roſkázáł Moiżeſzowi.
  22. Złoto / ſrebro / miedź / żelázo / cynę y ołow.
  23. Y wſzytko co ſie poleruie w ogniu włożywſzy do ogniá ocżyſćićie / á to wodą poſwięconą ocżyſćiono będźie / ále to co ſie od ogniá pſuie w wodźie vpłocżećie.
  24. Sámi też popráwſzy ſzáthy ſwe dniá ſiodmego będźiećie cżyſtemi / á potym wnidźiećie do námiotow.
  25. Tedy Pán mowił do Moiżeſzá tymi ſłowy.
  26. Ty y Eleázár Kápłán / y Kſiążętá káżde° pokoleniá weźmićie pocżet więźniow / ták ludźi iáko y bydłá / y ſummę łupu wſzytkiego.
  27. Rozdźielże łupy miedzy ty ktorzy byli ná woynie / y miedzy wſzythko ine woyſko.
  28. Zoſtáwiſz też Pánu dáń od mężow rycerſkich kthorzy chodźili ná woynę / to ieſt iedno od piąći ſet / ták od ludźi / iáko od wołow / ták od oſłow / iáko od owiec.
  29. Z połowice thych weźmieſz á oddáſz Eleázárowi Kápłánowi ku ofierze Pánu.
  30. Ale z połowice ſynow Izráelſkich weźmieſz iednę cżęſć z piąćidźieſiąt / ták od ludźi iáko od wołow / ták od oſłow iáko y od owiec / y od wſzytkiego bydłá / á to oddáſz Lewitom ktorzy máią prácą o Przybythku Páńſkim.
  31. Y vcżynił Moiżeſz z Eleázárem Kápłánem / ták iáko to był Pán roſkázáł iemu.
  32. A nád to co rycerſtwo rozebráli / przygnáno było owiec ſzeſć kroć ſto tyſięcy / ſiedḿdźieſiąt y pięć tyſięcy.
  33. Wołow ſiedḿdźieſiąt y dwá tyſiącá.
  34. Oſłow ſzeſćdźieſiąt y ieden tyſięcy.
  35. A z ludźi tho ieſt z dźiewecżek nie znáiących mężá / trzydźieſći y dwá tyſiącá.
  36. A ták połowicá tego dáná ieſt onym kthorzy chodźili ná woynę / á doſtháło ſie iem owiec trzy kroć ſto tyſięcy / trzydźieſći y ſiedḿ tyſięcy y pięćſet.
  37. Dáni też ktorą Pánu z owiec oddáno / było ſzeſćſeth ſiedḿdźieſiąt y pięć.
  38. Wołow ſie im też doſtáło ſzeſć y trzydźieſći tyſięcy / z ktorych przyſzło dáni Pánu ſiedḿdźieſiąt y dwá.
  39. Doſtáło ſie też iem Oſłow trzydźieſći tyſięcy y pięćſet / z ktorych też oddáno ná Páńſką ſtronę ſzeſćdźieſiąt y iednego.
  40. Przythym doſtáło ſie też ná ich dźiáł ludu ſzeſćnáſćie tyſięcy / z ktorych Pánu dáni przyſzło trzydźieſći y dwoie.
  41. A tę dáń ktorá ná Páńſką ſtronę przyſzłá / podáł Moiżeſz Eleázárowi Kápłánowi / ták iáko był Pán roſkázáł iemu.
  42. A potym w drugiey połowicy ktorą Moiżeſz oddźielił ſynom Izráelſkiē od rycerſtwá co ná woynie byli.
  43. Połowicá ktorá ná zgromádzenie przyſzłá / było owiec trzy kroć ſto tyſiąc / trzydźieſći y ſiedḿ thyſiąc y pięć ſet.
  44. Wołow trzydźieśći y ſześć thyſięcy.
  45. Oſłow trzydźieſći tyſięcy y pięć ſet.
  46. A z ludu ſzeſćnáſćie tyſięcy.
  47. A z tey połowice ſynow Izráelſkich bráł Moiżeſz od piąćidźieſiąt po iednemu / ták z ludźi iáko y z bydł / ktore oddáł Lewitom tym co mieli prácą o Przybytku Páńſkim / ták iáko to był Pán ſámemu Moiżeſzowi roſkázáł.
  48. Tedy przyſzli Hetmáni woyſká / Rotmiſtrze y ſetnicy do Moiżeſzá.
  49. Y mowili do niego / My ſłużebnicy twoi oblicżylichmy rycerſtwo nám porucżone á wſzyſcy ſą ſpełná.
  50. A ták chcemy oddáć Pánu dáry / iáko ktory doſtáł klenotow złotych / Zápony / Mánuele / Pierśćienie / Náuſznice / y Láńcuſzki / ábychmy ták ſobie Páná vbłágáli.
  51. Thedy Moiżeſz y Eleázár Kápłán odbieráli od nich złoto y wſzytki klenoty z niego vcżynione.
  52. Ktorego złotá oddánego Pánu od Rotmiſtrzow y od ſetnikow / byłá wágá ſzeſćnáſćie tyſięcy ſyklow / ſiedḿ ſet y pięćdźieſiąt.
  53. Abowiem rycerſtwo roſchwytáli byli nie máło tego miedzy ſobą.
  54. Ktore złoto wźiąwſzy Moiżeſz y Eleázár Kápłán od Rotmiſtrzow y od ſetnikow / wnieſli ie do Przybytku zgromádzeniá / áby było pámiąthką ſynow Izráelſkich przed Pánem.

    Kápitułá 32.
    ¶ 1.y.15. Prośbá y żądánie Rubenithow y Gádytow y połowicę pokoleniá Mánáſseſowego o oſiádłość zá Iordánem ku Wſchodu ſłońcá. 6. Z kąd Moiżeſz bárzo ſie rozgniewáł ná nie. 10. Vkázuie iem gniew Páńſki. 13. Y przycżynę przecż ſie ták długo po puſzcży tułáli. 20. A wſzákoż im tego pozwálá iedno pod vmową pewną. 33. Dźiedźictwá ich. 34. Miáſthá od nich pobudowáne.

  1. A ſynowie Ruben y ſynowie Gád mieli wielką licżbę bydł / y gdy bácżyli grunth źiemie Iázer / y Gáláád / iż było mieſce po temu ku chowániu bydł.
  2. Thedy oni przyſzli á mowili do Moiżeſzá y do Eleázárá Kápłáná / y do Kſiążąt wſzego zgromádzeniá temi ſłowy.
  3. Ziemiá Atároth / Dybon / Iázer / Nemrá / Heſebon / Eleále / Sábán / Nebo / y Beon.
  4. Są źiemie kthore Pán poddáł pod moc zgromádzeniu Izráelſkiemu / y ſą przenácżyſtſze ku chowániu bydłá / á my ſłużebnicy twoi mámy bydł doſyć.
  5. Dokłádáli theż y tego / Proſimy tedy ieſliżechmy łáſkę ználeźli przed thobą / poſthąp nám ſłużebnikom ſwym źiemie they ku mieſzkániu / á nie prowádź nás zá Iordán.
  6. Tedy Moiżeſz odpowiedźiáł ſynom Gád y ſynom Rubenowym / A więcby bráćiá wáſzy mieli wálcżyć / á wybyſćie tu zoſtáć mieli:
  7. Przecżże ták cżynićie złą myſl Izráelitom / iżby nie chodźili do źiemie ktorą im Pán dáł:
  8. Thákći cżynili oycowie wáſzy gdym ie poſłáł z Kádeſbárne / ku przeſzpiegowániu źiemie tey.
  9. * Ktorzy gdy przyſzli ku potokowi Eſzkol / wyſzpiegowáwſzy onę źiemię z trwożyli ſercá ſynow Izráelſkich / áby nie chodźili do źiemie iem od Páná dáney.
      * Wyżſzey.13.v.24.

  10. † Stąd ſie Pán rozgniewáł / á przyſiągł tymi ſłowy.
      † Wyzſzey.14.v.28. y 26.v.65.

  11. Ludźie ći ktorzy z Egiptu wyſzli máiąc więcey niż dwádźieſćiá lát / nieoglądáią źiemie tey ktorám iá záſlubił pod przyſięgą Abráhámowi / Izáákowi / y Iákobowi / ábowiem do końcá przy mnie ſtátecżnie trwáć nie chćieli.
  12. Tylko Káleb ſyn Iefonow Cenizeyſki / y Iozue ſyn Nunow / ktorzy ſie przećiwko mnie záchowáli ſtátecżnie.
  13. Tákći ſie był Pán rozgniewáł ná Izráelity / á dopuſćił ſie im tułáć po puſzcży przez cżterdźieſći lát / áż potym poginął wſzythek národ onych ktorzy zgrzeſzyli przed ocżymá Páńſkiemi.
  14. A otho y wy zoſtáliſćie po oycoch ſwych / A wychowáńcy ludźi złoſliwych / ábyſćie ieſzcże więcey przycżynili gniewu Páńſkiego ná Izráelcżyki.
      A Drudzy wykłádáią przydátkiem ábo potomſtwem.

  15. Bo ieſliż ſie odwroćićie od niego / tedyć ie zádźierży dłużey ná tey puſzcży / á ták wy wſzytek ten lud potráćićie.
  16. Potym oni przyſtąpiwſzy bliżey kniemu rzekli / My tu y obory bydłu náſzemu / y miáſthá dźiátecżkám náſzym pobuduiemy.
  17. A wſzákoż ſámi poydźiemy zbroynie przed Izráelcżyki / áż ie doprowádźiemy ná mieyſce ich / á dźiátecżki náſze będą mieſzkáć w mieśćiech obronnych / iżby beſpiecżnieyſzemi byli od ludu mieſzkáiącego w tey źiemi.
  18. A ták my nie drzewiey ſie do domu wroćimy / áż z ſynow Izráelſkich prźiydźie káżdy do dźiedźicthwá ſwego.
  19. Y nie chcemy iuż z niemi mieć zá Iordánem dźiedźictwá y gdźie dáley / ábowiem dźiedźictwo náſze trefiło ſie nám ná thę ſtronę Iordánu ku Wſchodu ſłońcá.
  20. Do kthorych ták rzekł Moiżeſz / ¤ Ieſliż ták vcżynićie iż będźiećie gotowi zbroyno iść ná wálkę przed oblicżnoſćią Páńſką.
      ¤ Iozue.1.v.13.

  21. A wſzyſcy zbroynie poydźiećie zá Iordán przed oblicżnoſćią Páńſką / áżby wypędźił nieprzyiáćioły ſwoie od oblicżá ſwego.
  22. Ták iżby iuż źiemiá oná poddáná byłá Pánu / tedy ſie potym wroćićie á zoſthániećie przed Pánem y przed Izráelity niewinnemi / á będźiećie iuż mieć dźiedźicżnie źiemię tę przed Pánem.
  23. Ale ieſli ták nieucżynićie / wiedzćieſz iżeſćie wy przećiw Pánu zgrzeſzyli / á iż zá grzech ſwoy ná ſobie odnieſiećie pomſtę.
  24. Pobuduyćieſz tedy dźiátecżkám wáſzym miáſtecżká y obory dlá bydł wáſzych / iedno cżyńćie temu doſyć coſćie obiecáli.
  25. Thedy ſynowie Gád y ſynowie Ruben odpowiedźieli Moiżeſzowi / Vcżynią wſzythko ſłużebnicy twoi co iedno roſkázuieſz pán náſz.
  26. Dźiátecżki náſze / y żony náſze / ſtádá y wſzytki bydłá náſze pozoſtáną tu w mieśćiech Gáláád.
  27. Ale my wſzyſcy ſłużebnicy twoi vbráwſzy ſie we zbroię poydźiem ná wálkę przed Pánem / iáko thy nám pán náſz roſkázuieſz.
  28. ♀ Thedy Moiżeſz roſkázáł o nich tym ſpoſobem Eleázárowi Kápłánowi / y Iozue ſynowi Nunowemu / y Kſiążętom pokoleniá Izráelſkie°.
      ♀ Iozue.4.v.12.

  29. Ieſliż z wámi poydą zá Iordán ſynowie Gád y ſynowie Ruben / będąc gothowi ku boiowi przed Pánem / á byłáby źiemiá pohołdowáná przez wás / tedy iem dáćie w dźiedźictwo źiemię Gáláád.
  30. Ale ieſliż zbroynie nie poydą z wámi / tedy niecháy z wámi máią dźiáł w źiemi Chánáneyſkiey.
  31. Tedy Gádytowie y Rubenitowie odpowiedźieli / Ták iáko nám Pán roſkázáł ſłużebnikom twym / ták vcżyniemy.
  32. Oto my poydźiemy zbroyni przed Pánem do źiemie Chánáneyſkiey / áby dźiedźictwo kthorechmy wźięli ná tę ſtronę Iordánu przy nás zoſtáło.
  33. * A ták Moiżeſz dáł ſynom Gád / ſynom Ruben / y połowicy pokoleniá Mánáſseſowe° ſyná Iozefowego / kroleſtwo Sehoná Krolá Amoreyſkiego / y kroleſthwo Og Krolá Báſán źiemię y z miáſty / ták iáko w około gránice miáły.
      * W.5.Mo.3.v.12. Iozue.13.v.8. y 22.v.4.

  34. A przetoż ſynowie Gád opráwili Dybon Atároth / Aroer.
  35. Roth / Sofám / Iázer / Iegbáá.
  36. Bethnemerá / Bethárán / miáſto obronne / y obozy dlá bydł.
  37. Synowie záſię Ruben opráwili Heſebon / Eleále / y Káryátháim.
  38. Nebo y Báálmeon / odmieniwſzy iem imioná / thákże Sábámá / A dáli imioná miáſtom tym ktore zopráwiáli.
  39. Przytym ſynowie Máchir † ktorzy poſzli od Mánáſseſá / wtárgnęli w Gáláád y wźięli ie / z kąd Amoreycżyki tám mieſzkáiące wygnáli.
      † W.1.Mo.50.v.23.

  40. A ták Moiżeſz dáł Gáláád Máchirowi ſynowi Mánáſseſowemu / y támże on mieſzkáł.
  41. Pothym też Iáir ſyn Mánáſseſow wtárgnął á pobráł wśi ich / ktore przezwáł B Háwoth Iáir.
      B To ieſt twierdze ábo Zámki.

  42. Tákże też y Nobe wtárgnął á podbił pod ſie Kánáth z iego wśiámi / kthore przezwáł Nobe od ſwego imieniá.

    Kápitułá 33.
    ¶ 1. Stánowiſká z námioty. 42. Synow Izráelſkich ná puſzcżách. 38. Smierć Aáronowá. 51. Roſkázáno áby wygłádzono wſzytki Chánáneycżyki. 54. A iáko źiemiá ich loſem miedzy nie miáłá być podźieloná.

  1. Toć ſą ſtánowiſká Synow Izráelſkich ktorzy wyſzli z źiemie Egipthſkiej z hufy ſwemi / zá prowádzeniem Moiżeſzá y Aároná.
  2. Y piſáł Moiżeſz ich przechody y ſtánowiſká / ták iáko mu był Pán roſkázáł / ktore ty ſą podług ich ćiągnieniá.
  3. * Wyſzli ſynowie Izráelſcy z A Rámeſes dniá pięthnáſtego mieſiącá pierwſze° názáiutrz po dniu wielkonocnem / z wielką możnośćią przed oblicżnoſćią wſzythkich Egiptcyánow.
      A Rámeſes ieſt imię miáſtá / ále ini okolicżni ſądźiedźi zwáli ie Goſen.

      * W.2.Mo.12.v.37.

  4. Thedy Egiptcyánie pogrzebáli ony wſzytki ktore Pán miedzy niemi pomordowáł / tho ieſt wſzytki pierworodne / gdźie też Pán pomſćił ſie y nád bogi ich.
  5. A przethoż wyſzedſzy Izráelitowie z Rámeſes / záthocżyli oboz w Sokot.
  6. † A ruſzywſzy ſie z Sokot / rozbili námioty w Etám / ktore mieyſce ieſt ná gránicách od Puſzcżey.
      † W.2.Mo.13.v.20.

  7. Wyſzedſzy też z Etám / obroćili ſie do B Fiháchirot / kthore ieſt przećiw Báálſefon / á rozbili námioty w Mágdále.
      B To mieyſce o ktorym thu powiedá ieſth doliná podle Morzá Cżerwone° / kędy gdy byli / mieli przed ſobą Morze / á po práwey y po lewey ſthronie gory / á tuż zá ſobą Egiptcyány.

  8. A wyſzedſzy z Fiháchirot / ¤ przeſzli przez pośrzodek Morzá ná puſzcżą / gdźie mieli trzy dni chodu przez onę puſzcżą C Etám / y położyli ſie z námioty w Márá.
      C Etám ieſt gránicá wielkiey puſzcżey Sur nád Cżerwonem Morzem.

      ¤ W.2.Mo.14.v.22.

  9. Pothym wyſzedſzy z D Márá / ♀ przyſzli do Elim / gdźie było dwánáśćie ſtudźien y ſiedḿdźieſiąt pálm / y támże ſię położyli z obozem.
      D Márá y Elim / ſą cżęſći puſzcżey Sur.

      ♀ W.2.Mo.15.v.27.

  10. A odſzedſzy z Elim / rozbili námioty nád Morzem Cżerwonem.
  11. Wyſzedſzy też od Morzá Cżerwonego / * położyli ſie z obozem ná puſzcży E Syn.
      E Wſzytká oná puſzcżá ktorá ieſt od Morzá Cżerwonego áż do gory Synái / tedy ią zową Syn. O cżym pátrz wyżſzey.13.k.v.22.

      * W.2.Mo.16.v.1.

  12. Ruſzywſzy ſie pothym z puſzcżey Syn / położyli ſie z námioty w F Dáfká.
      F Ty trzy miáſtá Dáfká / Alus / y Ráfidim / ſą cżęſći puſzcżey Syn.

  13. A wyſzedſzy z Dáfká / rozbili námioty w Alus.
  14. Odſzedſzy theż z Alus / rozbili námioty w † Ráfidym / gdźie tám wody nie miáł lud ku pićiu.
      † W.2.Mo.17.v.1.

  15. A ruſzywſzy ſie z Ráfidym / ¤ zátocżyli oboz ná puſzcży G Synái.
      G Gorę tę zową też Agár / Thur / Syná / á cżęſć iednę kthorá ſie ćiągnie od Poludniá ku Pułnocy / tedy zową Horeb / á náwyzſzy iey wierzch ku źiemi Iudá / tedy zową Synái.

      ¤ W.2.Mo.19.v.1.

  16. ♀ Z thámtąd odſzedſzy z puſzcżey Synái / położyli ſie z námioty w Kibroth hátááwá.
      ♀ Wyżſzey.11.v.35. y 13.v.1.

  17. A odſzedſzy z Kibroth háthááwá / zátocżyli oboz w Háſerot.
  18. Potym wyſzedſzy z Háſerot / położyli ſie z námioty w Rethmá.
  19. Y wyſzedſzy z Rethmá / rozbili námioty w Remmonfáres.
  20. Ruſzywſzy ſię też z Remmonfáres / rozbili námioty w Lebná.
  21. A odſzedſzy z Lebná / zátocżyli oboz w Reſsá.
  22. Potym wyſzedſzy z Reſsá / położyli ſie z obozem w Cehelátá.
  23. Y wyſzedſzy z Cehelátá / rozbili námioty ná gorze Sefer.
  24. A ruſzywſzy ſie z gory Sefer / położyli oboz w Hárádá.
  25. A odſzedſzy z Hárádá / rozbili námioty w Mácelot.
  26. Potym idąc z Mácelot / poſtáwili námioty w Táhát.
  27. Wyſzedſzy záſie z Táhát / położyli ſie z obozem w Táre.
  28. Ruſzywſzy ſie też z Táre poſtáwili námioty w Metká.
  29. Odſzedſzy z Metká / położyli ſie z námioty v Heſmoná.
  30. * A idąc z Heſmoná / zátocżyli oboz w Moſerot.
      * W.5.Mo.10.v.6.

  31. A wyſzedſzy też z Moſerot / położyli ſie z obozem w Beneiáákán.
  32. A ruſzywſzy oboz z Beneiáákán / rozbili námioty w Horgádgád.
  33. Odſzedſzy potym z Horgádgád / rozbili námioty w Iotbátá.
  34. Z Iotbátá potym idąc / zátocżyli oboz w Hebroná.
  35. A odſzedſzy z Hebroná / ſtánęli z námioty w Aźiongáber.
  36. Idąc záſie z Aźiongáber / ſtánęli z obozem ná puſzcży Syn / kthore ieſt Kádes.
  37. † Y wyſzedſzy z Kádes / położyli ſie z námioty ná gorze Hor / ná gránicách źiemie Edomſkiey.
      † Wyſzey.20.v.22.

  38. ¤ Tedy Aáron Kápłán wſzedł ná gorę Hor z roſkázániá Páńſkiego / támże vmárł cżterdźieſtego roku po wyſćiu Synow Izráelſkich z Egipthſkiey źiemie / dniá pierwſzego Mieſiącá piątego.
      ¤ Wyſzey.20.v.25. W.5.Mo.32.v.50.

  39. A miáł Aáron ſto dwádźieſćiá y trzy látá gdy vmárł ná gorze Hor.
  40. ♀ Pothym Chánáneyſki Krol w Arád vſłyſzáł iż ćiągnie lud Izráelſki / á then mieſzkáł ku południu w źiemi Chánáneyſkiey.
      ♀ Wyſzey.21.v.1.

  41. Záthym ſie oni ruſzywſzy z gory Hor / rozbili námiothy w Sálmoná.
  42. Wyſzedſzy potym z Sálmoná / zátocżyli oboz w Funon.
  43. * A odſzedſzy z Funon / rozbili námioty w Oboth.
      * Wyſzey.21.v.10.

  44. A idąc z Oboth / położyli ſie w Ieábárym ná gránicách Moábſkich.
  45. Ruſzywſzy ſie też z Ieábárym / poſtáwili námioty w Dibongád.
  46. Tám idąc z Dybongád / położyli ſie w Helmondeblátáim.
  47. A wyſzedſzy z Helondeblátáim / ſtánęli z obozem ná gorách H Abárym ku Nábo.
      H Ty gory ktore idą od Moábitow ku gorze Gáláád / tedy dźielą Amoreycżyki od Amonithow / kthorych wierzchy náwyzſze názywáią Fáſgá y Nábo.

  48. Tedy wyſzedſzy z gor Abárym / położyli ſie ná polách Moábſkich / nád Iordánem ku Ierychu.
  49. Támże záłożyli oboz nád Iordánem v Betyeſimoth / áż do Abelſátym ná polách Moábſkich.
  50. Ná ktorych polách nád Iordánē ku Ierychu mowił Pán z Moiżeſzem tymi ſłowy.
  51. Mow do Izráelcżykow á powiedz iem to / Gdy przeydźiećie zá Iordán / á wnidźiećie do źiemie Chánáneyſkiey.
  52. Tedy wſzytki tám mieſzkáiące w oney źiemi precż wypędźćie / á poborzćie wſzytki ich báłwány / y obrázy ryte / przytym y wſzytki ich káplice zobáláyćie.
  53. * Z támtąd thedy wypędźiwſzy wſzythki mieſzkáiące / ſámi w niey mieſzkáć będźiećie / ábowiemē wám dáł w oſiádłoſć źiemię tę.
      * W.5.Mo.7.v.2. Iozue.11.v.11.

  54. A ták poſiędźiećie źiemię podźieliwſzy ią loſem miedzy ſie według domow wáſzych / á gdźie ich więcey będźie / tedy im też więcżſzy dźiáł dáćie / gdźie ich záſie mniey / tedy mnieyſze dźiedźictwá bráć máią / A ktore mieyſce loſem ná kthorego przypádnie / áby ſie zoſtáł przy tym / rozdźieliwſzy oſiádłoſć ná domy pokoleniá káżdego.
  55. Ale ieſliż nie wypędźićie precż mieſzkáiących w tey źiemi / oni kthore z nich pozoſtáwićie będą iáko żądłá w ocżoch wáſzych / á iáko ćiernie bokow wáſzych / y będą wás trápić w źiemi w ktorey oſiędźiećie.
  56. A to com iá z niemi vmyſlił vcżynić / tedy to wám vcżynię.

    Kápitułá 34.
    ¶ 2. Gránice źiemie Chánáneyſkiey. 14. Dźiáł Rubenitow y Gádytow. 17. Imioná tych ktorzy dźielili źiemię.

  1. Pothym Pán rzekł do Moiżeſzá tymi ſłowy.
  2. Roſkáż ſynom Izráelſkim á ták powiedz iem / Gdyż iuż wnidźiećie do źiemie Chánáneyſkiey / kthoráć źiemiá w gránicách ſwych przyidźie wám w dźiedźictwo.
  3. * A Tedy gránicá wáſzá ku południu będźie od puſzcżey Syn áż do gránic Edomſkich / ktorá gránicá południowá poydźie od Morzá Słonego ku Wſchodu ſłońcá.
      A Ziemiá wáſzá od ſtrony Południowey poydźie od Morzá Słonego / ktore ieſt ku Wſchodu ſłońcá áż do Morzá Egipthſkiego ná Záchod / á to idąc około Kádes y około Idumeey.

      * Iozue.15.v.1.

  4. Gránicá też wáſzá od Południá będźie obwiedźioná do Máháleákrábim / y poydźie áż ku Syn / á doydźie koniec iey od Południá do Kádeſbárne / á z támtąd ſie będźie ćiągnąć áż do wſi Adár / bieżąc áż ku Aſmon.
  5. Od Aſmon záſie zákrąży ſie áż do rzeki Egiptſkiej / á ſtánie áż v morzá.
  6. Záchodnią też gránicę będźiećie mieć B Morze wielkie / kthore wás iuż zá gránicży od Záchodu.
      B To Morze zową Mediteránneum.

  7. Gránicá też Pułnocná tá będźie od Morzá wielkiego / powiedźiećie gránicę ſwą do gory C Hor.
      C Hor tá gorá nie ieſt oná ná ktorey vmárł Aáron / ále ieſt bliſko Tyru y Sydonu / á ieſt cżęſćią iedną Libánu / ktorá ſie ćiągnie ku morzu.

  8. Potym od gory Hor poydą gránice wáſze thędy gdźie chodzą do D Hemát / á będą ſie końcżyć áż v Sedádá.
      D Ty przezwiſká Hemát y Sedádá / známionuią mieyſcá zácnieyſze / ktore ſą ná końcu gránice Gálileyſkiey wyżſzey ku Pułnocy od Záchodu ku Wſchodowi.

  9. Gránicá też tá będźie wiedźioná áż do Zefronu / y dokońcży ſie áż v wśi Enán / á tę będźiećie mieć gránicę Pułnocną.
  10. Gránicę też od Wſchodu powiedźćie od wſi Enán áż ku E Sefámá.
      E Sefámá ieſt ná brzegu Iordánu / ku miáſtu ktore zową Ceſáreá Filipowá.

  11. Od Sefámá poydźiećie gránicą ku Reblátá od Wſchodu Ain / á tá gránicá poydźie ku ſtronie F Morzá Cyneret ná Wſchod ſłońcá.
      F To Morze ktore zową ieźiorem Genezáret.

  12. A gránicá tá prźiydźie áż ku Iordánu / końcżąc ſie áż v Morzá Słonego / á wedle gránic tych źiemiá wáſzá ze wſząd ogránicżoná będźie.
  13. Tedy Moiżeſz roſkázáł Izráelitom ták do nich mowiąc / Táć ieſt źiemiá ktorą loſem otrzymáćie / ktorą roſkázáł Pán rozdáć dźiewięćiorgu pokoleniu / y połowicy dźieſiątego.
  14. Abowiem pokolenie ſynow Ruben / wźięli ſobie dźiedźictwo podług domow oycow ſwych / thákże pokolenie Gád wedle domow oycowſkich / y połowicá pokoleniá Mánáſse iuż wźięli dźiedźicthwo ſwoie.
  15. Dwoie pokolenie y połowicá trzećiego wźięli dźiedźictwo ſwe z they ſtrony Iordánu ku Ierychu od wſchodu ſłońcá.
  16. Y mowił Pán do Moiżeſzá thymi ſłowy.
  17. † Tyć ſą imioná mężow ktorzy wám podźielą źiemię / pierwſzy Eleázár Kápłán / y Iozue ſyn Nunow.
      † Iozue.14.v.1.

  18. Weźmiećie też po iednemu Kſiążęćiu z káżdego pokoleniá / kthorzy też dźielić będą źiemię.
  19. Ktorych Kſiążąt ty ſą imioná / z pokoleniá Iudá / Káleb ſyn Iefonow.
  20. Z pokoleniá ſynow Symeon / Sámuel ſyn Ammiudow.
  21. Z pokoleniá Beniámin / Elidád ſyn Cháſelonow.
  22. Z pokoleniá Dán / Buki ſyn Ioglonow.
  23. Z ſynow Iozefowych z pokoleniá Mánáſse / Hániel ſyn Efodow.
  24. Kſiążę z pokoleniá ſynow Efráim / Kámuel ſyn Seftánow.
  25. Kſiążę z pokoleniá Zábulon / Elizáfán ſyn Fárnáchow.
  26. Kſiążę z pokoleniá Synow Izáſchár / Fáltyel ſyn Ozánow.
  27. Kſiążę ſynow z pokoleniá Aſer / Ahiud ſyn Sálomiego.
  28. Kſiążę z pokoleniá Neftáli / Fedáel ſyn Ammiudow.
  29. A ćić ſą ktorym Pán roſkázáł áby podźielili dźiedźictwá ſynom Izráelſkim w źiemi Chánáneyſkiey.

    Kápitułá 35.
    ¶ 2. Miáſtá Lewitom oddáne. 6. Miáſtá vćiecżki. 15. A dlá iákich mordow ſą nádáne. 16. Práwo około mężoboyſtwá. 30. Swiádectwo iednego nic nie wáżne.

  1. Y mowił Pán do Moiżeſzá ná polách moábſkich nád Iordánem ku Ierychu tymi ſłowy.
  2. * Roſkáż Izráelitom / áby z dźiedźictwá ktore otrzymáią nádáli miáſtá Lewithom ku mieſzkániu / á oddáćie też iem y przedmieſćiá około miáſt.
      * Iozue.21.v.2.

  3. Y tákże będą mieć miáſtá ku mieſzkániu / á przedmieſćiá ich będą im ku chowániu bydłá / y máięthnoſći ich / y wſzytkich dobytkow.
  4. Ty przedmieſćiá około miáſt ktore Lewitom dáćie zá mury mieyſckiemi / tedy będą ná tyſiąc łokiet wſzędy około.
  5. Y rozmierzyćie od miáſtá ku wſchodu ſłońcá dwá tyſiącá łokiet / ku ſtronie Południowey dwá tyſiącá łokiet / ku Záchodu dwá tyſiącá / ku Pułnocy dwá tyſiącá łokiet / ták iż miáſto w pośrzodku będźie: A thoć będą przedmieſćiá ich około miáſt.
  6. † A miedzy tymi miáſty ktore Lewitom dáćie / ſzeſć ich będą dlá vćiecżki / kthore ná to dáćie áby tám vćiekáli zábijácże / á nád ty oddáćie im cżterdźieſći miáſtecżek y dwie.
      † W.5.Mo.4.v.41. Iozue.21.v.3.

  7. Ták iż wſzytkich miáſt ktore Lewitom dáćie / będźie cżtherdźieſći y ośḿ / y przedmieſćiá ich.
  8. A tych miáſtecżek ktore im z dźiedźictwá ſynow Izráelſkich oddáćie / im kto więcey trzymáć będźie / tym theż iem więcey dá / á im kto mniey mieć będźie / tym też mniey dá / áby káżdy wedle ſwey oſiádłoſći vdźielił Lewitom z miáſt ſwych.
  9. Potym Pán rzekł do Moiżeſzá w ty ſłowá.
  10. * Ták moẃ do ſynow Izráelſkich / Gdy przeſzedſzy zá Iordán przyidźiećie do źiemie Chánáneyſkiey.
      * W.5.Mo.19.v.2. Iozue.20.v.2.

  11. Poſtánowćie ſobie miáſtá ktoreby wám były dlá A vćiecżki / gdźie będą vćiekáć zábijácże / ktorzyby z nieobácżeniá zábili cżłowieká.
      A Ták to mámy rozumieć / iż żáden złocżyńcá nie miáł vćiecżki do thych to miáſt / iedno ktoryby z nieobácżeniá kogo zábił áby ſie thám przechowáł przez ten cżás áżby doſthátecżná wiádomoſć byłá o onym vcżynku / áby niebył zábit od przyiáćioł zábitego.

  12. A ty miáſthecżká będą wám vćiecżką dlá powinowátych zábitego / áby ten co zábił nie był też zábit / áżby pierwey przed zgromádzeniem ſtánął ná ſąd.
  13. Ty tedy miáſtecżká ktore nádáćie dlá vćiecżki / ſzeſć ich będą miedzy wámi.
  14. Z ktorych będą trzy z tę ſtronę Iordánu / á trzy w źiemi Chánáneyſkiey / miáſtá ku vćiekániu.
  15. Do ktorych ſzeſći miáſt ták Izráelcżycy iáko y goſćie / y przychodniowie z wámi mieſzkáiący vćiekáć ſie będą / áby káżdy ktożkolowiekby cżłowieká z nieobácżeniá zábił / do nich ſie ſchronił.
  16. Ten ktoryby żelázną bronią kogo vderzył / áżby vmárł / ten ieſt mężoboycá / á przetoż táki morderz má też y ſám vmrzeć.
  17. A ieſliby kto máiąc w rękách kámień zábił im kogo / ten ieſt mężoboycá y má vmrzeć morderz tákowy.
  18. Tákże ktoby kogo iákimkolwiek drewnem vderzył áżby vmárł / mężoboycá ieſt / á tháki zábiiácż má vmrzeć.
  19. Powinowáty zábitego / má zábić mężoboycę / tám gdźiekolwiekby ſie iedno z nim potkáł może go zábić.
  20. A ieſliżby go z nienáwiſći popchnął / ábo náń z náſády ćiſnął ták iżby vmárł.
  21. Abo iżby z wáſni zábił go ſwą ręką / thákowy zábiiácż má vmrzeć / gdyż ieſth mężoboycá / y gdźieby go mogł ználeſć powinowáti zábitego tedy go zábić może.
  22. Ale ieſliby kto z trefunku okrom wáſni kogo popchnął / ábo z niebácżeniá ná kogo cżym ćiſnął.
  23. Abo iżby iákim kámieniem z niechceniá ná kogo rzućił / ktoryby náń pádſzy zábił go / á onby mu niebył nieprzyiáćielem / ániby mu myſlił nic złego.
  24. Tedy zgromádzenie miedzy thym co zábił / y miedzy powinowáthym zábitego / według tego práwá rozſądek vcżynić máią.
  25. A má zgromádzenie vcżynić wolnym morderzá onego / z rąk powinowátego cżłowieká zábite° / y przeprowádzą go do miáſtá vćiecżki iego / gdźie był vſzedł. Támże będźie mieſzkáł áż B do śmierći náwyzſzego kápłáná / kthory ieſt pomázán oleiem świętym.
      B To známionuie śmierć Páná Kryſtuſowę / przez ktorą wierni nábywáią wolnoſći od cżártá / od piekłá y od śmierći.

  26. Ale ieſliżby mężoboycá wyſzedł zá gránice z miáſtá vćiecżki ſwoiey / kędy był vćiekł.
  27. A tám zá gránicą powinowáty zábitego potkáwſzy zábił go / thedy nic winien nie będźie.
  28. Abowiem má mieſzkáć w mieſćie vćiecżki ſwey / áż do śmierći náwyzſzego kápłáná / ſkąd ſie potym po iego śmierći do ſwey źiemie á oſiádłoſći wroćić má.
  29. A ták práwá ty ſądowe záchowywáć máćie miedzy ſobą y pothomſtwách wáſzych / gdźiekolwiek iedno mieſzkáć będźiećie.
  30. Ktokolwiekby cżłowieká iákiego zábił / tedy mężoboycá ná powieść świádkow má być zábit / łeć świádectwo iednego / o głowę iſć nie może.
  31. Od mężoboyce pieniędzy zá głowę bráć nie będźiećie / ktory iż záſłużył gárdło / tedy má vmrzeć.
  32. Od tego też ktory vſzedł do miáſtá vćiecżki ſwoiey / nie máćie bráć nágrody żeby ſie przed cżáſem do źiemie ſwey wroćić miáł / niżby vmárł náwyzſzy kápłán.
  33. Byśćie nie ſplugáwili źiemie w ktorey będźiećie / ábowiem źiemiá tá krwią ſplugáwioná bywá / á nie bywá ocżyśćioná od krwie ná nię wyláney / iedno krwią tego kthory ią wyláł.
  34. Nie będźiećie tedy plugáwić źiemie w kthorey mieſzkáć máćie / kędy też y iá mieſzkáć będę. Abowiemem iá Pán ieſt / ktory mieſzkám miedzy ſyny Izráelſkimi.

    Kápitułá 36.
    ¶ Nápominánie około dźiedźictwá corek Sálfáádowych. 7. Vſtáwá około máłżeńſtwá. 9. Dźiedźictwá nie máią być przenáſzáne z iednego pokoleniá ná drugie.

  1. Tedy mężowie przednieyſzy pokoleniá Gáláád Syná Máchir / ſyná Mánáſeſsowego z pokoleniá Iozefowego / zeſzli ſie do Moiżeſzá / y do Kſiążąt domow Izráelſkich / y mowili ták do nich.
  2. Tobie pánu memu roſkázáł Pán ábyś loſem podáł źiemię w dźiedźictwo Synom Izráelſkim. * A nád to Pán roſkázáł tobie pánu memu / ábyś oddáł dźiedźictwo brátá náſzego Sálfáádá / corkom iego.
      * Wyżſzey.27.v.1. Iozue.17.v.3.

  3. Ty ieſliżby zá ine Izráelity niż zá męże z pokoleniá ſwego ſzły zá mąż / tedy ich dźiedźictwo odeydźie od domu oycow náſzych / á wnidźie do onego pokoleniá z ktorego ie zpoymuią: A tákże z loſu dźiedźictwá náſzego vbędźie.
  4. Gdy potym prźiydźie rok wolnoſći ſynom Izráelſkim / ich dźiedźictwo ktore od náſzey oycżyzny odeſzło / będźie przyłącżone ku dźiedźictwu pokoleniá do kthorego ſzły zá mąż.
  5. Tedy Moiżeſz Izráelitom z roſkázániá Páńſkiego ták odpowiedźiáł / Dobrze mowi pokolenie Iozefowo.
  6. A ták toć ieſt roſkázánie ktore około corek Sálfáádowych Pán opowiedźiáł / Poydą zá mąż wedle woley ſwoiey / tylko áby ſzli w dom pokoleniá oycá ſwego.
  7. Aby ſie ták dźiedźictwo Izráelithow nie wnoſiło z pokoleniá ná pokolenie gdy káżdy z ſynow Izráelſkich przyłącżáć ſie będźie ku dźiedźictwu oycow ſwych.
  8. Káżdá dźiewká ktorá dźiedźicką zoſtáwá z ktoregożkolwiek pokoleniá Izráelſkiego / poydźie zá mąż zá kogożkolwiek z domu y pokoleniá oycá ſwego / iżby zoſtháły dźiedźictwá Izráelſkie w domách oycow ich.
  9. A dźiedźictwá z iednego pokoleniá ná drugie przenáſzáne nie były / ále káżdy z pokoleniá ſynow Izráelſkich zoſtáł przy dźiedźictwie ſwoiem.
  10. Tedy Sálfáádowe corki wſzytkiemu temu doſyć vcżyniły co Pán roſkázáł Moiżeſzowi.
  11. A ták Máhálá / Terſá / Heglá / Melchá / Noá / corki Sálfáádowe ſzły zá mąż zá ſtryiecżną bráćią ſwoię.
  12. Y zoſtáły żonámi onych ktorzy byli z pokoleniá ſynow Mánáſseſá ſyná Iozefowego / A tákże ich dźiedźictwo zoſtháło w pokoleniu oycá ich.
  13. A tyć ſą przykázániá y práwá ktore Pán roſkázáł Izráelithom przez Moiżeſzá ná polách Moábſkich nád Iordánem ku Ierychu.
Spis Kapituł, Indeks Kſiąg