Kápitułá 1.

    ¶ 1. Vkázuie pewność y owoc Ewánieliey. 7. Y iákom ſpoſobem możemy być vcżeſtnikámi iey.

  1. Co było od pocżątku / cochmy ſłyſzeli / cochmy widźieli ocżymá náſzymi / cochmy oglądáli / y ręce náſze mácáły o Słowie żywotá.
  2. (Abowiemći żywot obiáwion ieſt / y widźieliſmy / y świádcżemy / y opowiedámy wám on żywoth wiecżny kthory był v Oycá / y obiáwion ieſt nám).
  3. Coſmy widźieli y ſłyſzeli / to wám oznáymuiemy ábyśćie też y wy ſpołecżność mieli z námi / á iżby ſpołecżność náſzá byłá z Oycem y z Synem iego Iezuſem Kryſtuſem.
  4. A ty rzecży piſzemy wám / áby weſele wáſze było zupełne.
  5. Toć tedy ieſt poſelſtwo ktoreſmy ſłyſzeli od niego / y oznáymuiemy wám / * iż Bog ieſt świátłoſćią / á iż żádney ćiemnoſći w nim nie máſz.
      * Ián.8.v.12.

  6. Ieſlibychmy rzekli / Iż ſpołecżność mámy z nim / á w ćiemnośći chodźimy / kłámámy / á ſzcżyrze ſię nie obchodźimy.
  7. A ieſli w świátłoſći chodźimy / iáko on ieſt w świátłoſći / ſpołecżność mámy z nim zobopolną / á kreẃ Iezu Kryſthá Syná iego ocżyśćiá nás od wſzelkiego grzechu.
      Zyd.6.v.14. 1.Piotr.1.v.19. Ziáw.1.v.6.

  8. ¤ Ieſlibychmy rzekli iż grzechu nie mámy / ſámi śiebie oſzukáwámy / á práwdy w nás nie máſz.
      ¤ 1.Krol.8.v.46. 2.Kron.6.v.36. Przyp.20.v.9. Ekkl.7.v.20.

  9. Ieſlibyſmy wyznáwáli grzechy náſze / wiernyć ieſt y ſpráwiedliwy áby nám odpuśćił grzechy náſze / y ocżyſćił nás od wſzelákiey niepráwoſći.
  10. Ieſlibyſmy rzekli iżeſmy nie zgrzeſzyli / kłámcą go cżyniemy / á ſłowá iego w nás nie máſz.

    Kápitułá 2.

    ¶ 1. Okázuiąc dobrodźieyſtwo Kryſtuſowe / nápominá ku cżyſtoſći ſzcżyroſći. 10. Y ku miłoſći. 18. Y ku wyſtrzegániu ſię Anthykryſtow.

  1. Dźiátki moie thy rzecży piſzę wám ábyſćie nie grzeſzyli / á ieſliby ktho zgrzeſzył / przycżyńcę mámy v Oycá Iezuſá Kryſtuſá ſpráwiedliwego.
  2. A onći ieſt vbłágániem zá grzechy náſze / á nie tylko zá náſze / ále też zá grzechy A wſzytkiego świátá.
      A Tho ieſt / wſzytkich ktorzy przez wiárę prźiymuią Ewánielią.

  3. A przez to wiemy iżechmy go poználi / ieſli przykázániá iego záchowywámy.
  4. Kthory mowi znám go / á przykázániá iego nie záchowywá / kłámcą ieſt / y práwdy w nim nie máſz.
  5. A ktory záchowywá B ſłowo iego / práwdźiwie w nim miłość Bożá ieſt wypełnioná / przez to wiemy iż w nim ieſteſmy.
      B Tho ieſt / miłuie Bogá że wſzytkiego ſercá.

  6. Ktory mowi iż w nim mieſzká / má iáko on chodźił / táki ſám chodźić.
  7. Bráćiá nie piſzeć wám nowey náuki / ále náukę ſtárą / kthorąśćie mieli iuż od pocżątku / tá C ſtárá náuká ieſt ono ſłowo kthoreśćie ſłyſzeli od pocżątku.
      C Znácży tu iż Ewánieliá nie ieſth náuká nowá / y owſzem wiecżná práwdá Bożá.

  8. Záſię náukę D nową piſzę wám / ktorá rzecż ieſt práwdźiwá w nim y w wás / ábowiem ćiemnoſći przemiiáią / á práwdźiwá oná świáthłość iuż świeći.
      D To ieſt / kthorą Bog odnáwiá w nás / ábyſmy ſię w niey ćwicżyli po wſzytek cżás żywotá náſzego.

  9. Ktory mowi iż ieſt w świátłośći / á brátá ſwoiego nie náwidźi / ieſzcże do tąd ieſt w ćiemnoſćiách.
  10. Ktory miłuie brátá ſwego / w świátłośći trwá / y zgorſzeniá w nim nie máſz.
  11. A ktory nie náwidźi brátá ſwego / w ćiemnośćiách ieſth / y w ćiemnośćiách chodźi / á nie wie gdźie idźie / bo ćiemnoſći záſlepiły ocży iego.
  12. Piſzę wám dźiáthki / iż grzechy ſą wám odpuſzcżone dlá imieniá iego.
  13. Piſzę wám oycowie iż znáćie tego ktory ieſt od pocżątku / piſzę wám młodźieńcy / iżeśćie Złego onego zwyćiężyli.
  14. Piſzę wám dźiátecżki iż znáćie Oycá / piſzę wám oycowie iż znáćie tego ktory ieſt od pocżątku / piſáłem wám młodźieńcy iż ieſteśćie mocni / á ſłowo Boże mieſzká w wás / y onego złego zwyćiężyliśćie.
  15. Nie miłuyćie świátá / áni tych rzecży ktore ſą ná świećie / Ieſli kto miłuie świát / miłoſći Oycowſkiey w nim nie máſz.
  16. Abowiem wſzytko co ieſt ná świećie / pożądliwość ćiáłá / y żądzá ocżu / y pychá żywotá / nie ieſtći z Oycá / ále z świátá.
  17. A świátći przemiiá y pożądliwość iego / ále kthory cżyni wolą Bożą / trwá ná wieki.
  18. Dźiátecżki iużći ieſt oſtátni cżás / á iákośćie ſłyſzeli iż Anthykryſt má prźiydź / y teráz wiele Anthykryſtow náſtáło / z kąd wiemy iż ieſt oſthátni cżás.
  19. Z náſći wyſzli / ále nie byli z nás / ábowiem ieſliby z nás byli / iśćieby byli z námi trwáli / A to ſię ſtáło áby ſię okázáli iż nie wſzyſcy z nás ſą.
  20. Ale wy E pomázánie máćie od onego święte° / y wſzyſtki rzecży F vmiećie.
      E To ieſt / ieſteśćie náucżeni złáſki ktorá wám ieſt dáná przez Iezuſá Kryſtuſá.
      F To ieſt / co náleży ku náuce zbáwienney.

  21. Nie piſáłćiem wám iákobyśćie práwdy nie vmieli / ále iż wy ią znáćie / á iż żádne kłámſtwo nie ieſt z práwdy.
  22. Ktoż ieſt kłámcą iedno ten kthory przy iż Iezus nie ieſt Kryſtus: tenći ieſt Anthykryſtem prząc ſię Oycá y Syná.
  23. A ktokolwiek Syná przy / ten áni Oycá má.
  24. Cośćie tedy ſłyſzeli od pocżątku / to niecháy w wás trwá / Ieſliby w wás trwáło cośćie ſłyſzeli od pocżątku / wy też w Oycu y w Synie trwáć będźiećie.
  25. A táć ieſt oná obietnicá ktorą obiecáł nám / to ieſt żywot wiecżny.
  26. Ty rzecży piſáłem wám o tych ktorzy wás zwodzą.
  27. Ale pomázánie ktoreśćie wźięli od niego / trwá w wás / á nie potrzebuiećie áby wás kto náucżył / Ale iáko też pomázánie vcży wás o wſzytkich rzecżách / ktore też práwdźiwe ieſt á nie kłámliwe / á iáko náucżyło wás / G w nim trwáć będźiećie.
      G To ieſt w Kryſthuſie / iáko Duch Swięty wás náucżył.

  28. Teráz tedy dźiátecżki trwáyćie w nim / ábyſmy gdy ſię okáże vfánie mieli / áni ſię wſtydáli przed nim w przyśćiu iego.
  29. Ieſli wiećie iż ſpráwiedliwy ieſt / wiećie iż ktokolwiek cżyni ſpráwiedliwość / z niego ſię národźił.

    Kápitułá 3.

    ¶ 1. Okázuiąc miłość / dobrodźieyſtwá Boże przez Kryſtuſá / nápominá ku ſpráwiedliwośći y miłośći.

  1. Obácżćie iáką miłość dáł nám Oćiec / tho ieſt / ábyſmy byli názwáni ſyny Bożymi / dlá tego świáth nás nie zná / iż też nie zná iego.
  2. Námileyſzy theráz ſynmi Bożymi ieſteſmy / ále ſię ieſzcże A nie okázáło co będźiemy / lecż wiemy iż gdy B on ſię okáże / iemu podobni będźiemy / ábowiem vyzrymy go iáko ieſt.
      A Tho ieſt / iż ſzcżęśćie náſze nám ieſt záchowáne ná niebie.
      B To ieſt / Kryſtus żywot náſz.

  3. A ktokolwiek má tę nádźieię w nim / C ocżyſćiá ſię iáko y on cżyſty ieſt.
      C To ieſt / ſtárá ſię áby żył w cżyſtoſći y w niewinnoſći.

  4. Ktokolwiek popełniá grzech / pogotowiu zákon przeſtępuie / gdyż grzech ieſt przeſtępſtwo zákonu.
  5. * Przytym wiećie iż on ſię okázáł áby grzechy náſze zgłádźił / á grzechu w nim nie máſz.
      * Ezá.55.v.9. 1.Piotr.2.v.22.

  6. Ktokolwiek w nim mieſzká / nie D grzeſzy / kthokolwiek grzeſzy / nie widźiáł go / áni go zná.
      D To ieſth / w nim grzech niepánuie.

  7. Synácżkowie niecháy wás żáden nie zwodźi / ktokolwiek cżyni ſpráwiedliwość / ſpráwiedliwy ieſt iáko y on ieſt ſpráwiedliwy.
  8. Ktory grzech E popełniá / ze dyábłá ieſt / gdyż od pocżątku dyábeł grzeſzy / Ku temu ſię okázáł Syn Boży / áby zepſowáł vcżynki dyábłowe.
      E To ieſt / ktory vmyſlnie y dobrowolnie grzeſzy.

      Ián.8.v.44.

  9. Ktokolwiek ſię národźił z Bogá / grzechu nie F popełniá / gdyż G náśienie iego w nim trwá / áni H może grzeſzyć / przeto iż z Bogá ſię národźił.
      F To ieſt / choć w ſyniech Bożych ſą wyſtępki y niedoſtátki / iednák w nich nie pánuie grzech iáko w ſyniech diábłowych.
      G To ieſth / Duch S. ktorym bywámy odrodzeni.
      H To ieſt / nie może być pod mocą grzechu / przeto iż go ſpráwuie Duch Boży.

  10. Thym znácżni ſą ſynowie Boży y ſynowie dyábłowi / Ktokolwiek nie záchowywá ſpráwiedliwośći / nie ieſtći z Bogá / y kto nie miłuie brátá ſwego.
  11. Abowiem toć ieſt poſelſtwo coſćie ſłyſzeli od pocżątku / ¤ ábyſmy ſię ſpołecżnie miłowáli.
      ¤ Ián.13.v.34. y 15.v.12.

  12. Nie iáko Káin ktory był z onego Złego / y brátá ſwego zábił / dlá ktoreyże go przycżyny zábił: iż vcżynki iego złe były / á brátá iego ſpráwiedliwe.
      1.Mo.4.v.8.

  13. Nie dźiwuyćie ſię bráćiá moi ieſli wás nie náwidźi świát.
  14. My wiemy iż ieſteſmy przenieſieni z śmierći do żywothá / iż I miłuiemy bráćią / * kto nie miłuie brátá / trwá w śmierći.
      I Miłość ieſthći znák á nie przycżyná zbáwieniá náſzego.

      * Wyżſzey.2.v.10. 3.Mo.19.v.17.

  15. Ktokolwiek nie náwidźi brátá ſwego / mężoboycá ieſt / A wiećie iż wſzelki mężoboycá nie má żywotá wiecżnego w ſobie trwáiącego.
  16. W tymeſmy poználi miłość / iż on duſzę ſwą zá nás położył / A ták mámy zá bráćią duſze kłáść.
      Ián.15.v.13. Efes.5.v.2.

  17. ¤ A ktoby miáł máiętnoſći świetſkie / y vyzráł brátá ſwego potrzebuiącego / á záwárłby wnętrznoſći ſwe przed nim / iákoż w nim trwá miłość Bożá:
      ¤ Luk.3.v.11.

  18. Dźiátki moie nie miłuymy ſłowem áni ięzykiem thylko / ále vcżynkiem y práwdą.
  19. Po tym známy iż K z práwdy ieſteſmy / y przed nim beſpiecżne ſercá L náſze mámy.
      K To ieſt / práwdźiwemi ſyny Bożemi.
      L To ieſt / miłość ieſt vthwierdzeniem wiáry náſzey ále nie gruntem / áni przycżyną.

  20. Abowiem ieſliby nás oſądźiło ſerce náſze / mocnieyſzyć ieſt Bog niż ſerce náſze / y wie wſzytki rzecży.
  21. Námileyſzy ieſli ſerce náſze nás nie oſądzá / my vfánie mámy v Bogá.
  22. A ocżkolwiek prośimy / bierzemy od niego / ábowiem roſkázániá iego záchowywámy / á rzecży wdźięcżne przed oblicżnoſćią iego cżyniemy.
      Mát.22.v.22. Ián.15.v.7. y 16.v.23. Niżey.5.v.24.

  23. * Táć ieſt tedy náuká iego / ábyſmy wierzyli imieniowi Syná iego Iezu Kryſtá / y miłowáli iedni drugich iáko nám przykázánie dáł.
      * Ián.6.v.29. y 17.v.3.

  24. Abowiem ktory chowá przykázániá iego / w nim mieſzká / á on w nim / á po tym wiemy iż mieſzká w nás / to ieſt z Duchá ktorego nám dáł.
      Ián.13.v.34. y 15.v.10.

    Kápitułá 4.

    ¶ 1. Nápominá wierne około fáłſzywych prorokow. 7. Nápominá ie ku miłośći Bożey y bliźniego. 14. Okázuiąc im miłość Bożą przez Iezuſá Kryſtuſá.

  1. Námileyſzy nie wierzćie ledá duchowi / ále doświádcżáyćie duchow ieſli z Bogá ſą / ábowiem wiele fáłſzywych prorokow wyſzło ná świát.
  2. Po tym poznáwáyćie Duchá Bożego / wſzelki duch ktory wyznáwá iż Iezus Kryſthus przyſzedł w ćiele / z Bogá ieſt.
  3. Ale ktorykolwiek duch nie wyznáwá iż Iezus Kryſtus przyſzedł w ćiele / ten z Bogá nie ieſt / ále ten ieſt duch on Antykryſtow o ktorymeśćie ſłyſzeli / iż prźiydźie y iuż ieſt ná świećie.
  4. Wy ieſteſćie z Bogá ſynácżkowie / y zwyćiężyliſćie ie / bo mocnieyſzy ieſt ten ktory w wás ieſt / niż kthory A ná świećie.
      A To ieſt / niż ſzátán ktory ieſt kſiążęćiem świátá.

  5. Oni ſą z świáthá przeto świetſkie rzecży mowią / á świát ich ſłuchá.
  6. My z Bogá ieſtechmy / * ktory zná Bogá / ſłuchá nás / ktory nie ieſt z Bogá / nie ſłuchá nás / á z tąd známy Duchá práwdy y duchá błędu.
      * Ián.8.v.47.

  7. Námileyſzy miłuymy iedni drugie / ábowiem miłość ieſt z Bogá / ktokolwiek miłuie / z Bogá ſię národźił / y zná Bogá.
  8. Kto nie miłuie / nie zná Bogá / ábowiem Bog ieſt miłość.
  9. * W tym ſię okázáłá miłość Bożá w nás / iż Syná ſwego iednorodzonego zeſłáł Bog ná świát / ábychmy żyli przezeń.
      * Ián.3.v.16.

  10. B W tymći ieſt miłość / nie iżbyſmy my vmiłowáli Bogá / ále iż on vmiłowáł nás / y poſłáł Syná ſwego áby był vbłágániem zá grzechy náſze.
      B Bog rozmáitym obycżáiem miłość ſwą przećiw nám okázáł / ále ten ieſt znák przednieyſzy.

  11. Námileyſzy ieſli nás ták Bog vmiłowáł / mámy też my iedni drugie miłowáć.
  12. Bogá żáden nigdy nie widźiáł / Ieſli miłuiem iedni drugie / Bog w nás mieſzká / á miłoſć iego wypełniłá ſię w nás.
      Ián.1.v.18. 1.Tym.6.v.16.

  13. Po tym známy iż my w nim mieſzkámy / á on w nás / iż z Duchá ſwego nám dáł.
  14. A myſmy widźieli y świádcżemy / iż Oćiec poſłáł Syná áby był zbáwićielem świátá.
  15. Ktobykolwiek wyznáł iż Iezus ieſt Syn Boży / Bog w nim mieſzká á on w Bogu.
  16. Myſmy poználi y vwierzyli miłoſći ktorą Bog má w nás / Bogći ieſt miłość / á kto trwá w miłoſći / w Bogu trwá / á Bog w nim.
  17. Tymći ſię wypełniłá miłość w nás / ábyſmy vfánie mieli w dźień ſądny / iż C iáki on ieſt / tácy y my ieſthechmy ná tym świećie.
      C To ieſt / ábyſmy wyobráżenie iego noſili ktore ieſt iáko piecżęćią iż nás ſobie zá ſwoie ſyny ſpoſobił.

  18. Nie máſzći boiáźni w miłoſći / zupełná miłoſć precż wyrzucá D boiáźń / ábowiem boiáźń má vdręcżenie / A kto ſię boi / nie ieſtći zupełny w miłoſći.
      D To ieſt / niepokoy y trfogę ná ſumnieniu.

  19. My go miłuiemy / ábowiem on nás pierwſzy vmiłowáł.
  20. Ieſliby kto rzekł / Miłuię Bogá / á brátáby ſwego nie náwidźiáł / kłámcą ieſt / Abowiem kto nie miłuie brátá ſwego ktorego widźiáł / Bogá ktorego nie widźiáł iáko może miłowáć:
  21. ¤ Y to roſkázánie mámy od niego / áby ten ktory Bogá miłuie / miłowáł też brátá ſwego.
      ¤ Ián.13.v.43. y 15.v.12.

    Kápitułá 5.

    ¶ 1. O owocách wiáry. 5. Vrząd / moc / y Boſtwo Kryſthuſowe. 25. Przećiwko báłwánom.

  1. Ktokolwiek wierzy Iezuſá być A Kryſtuſem / z Bogá ſię B národźił / á ktokolwiek miłuie thego ktory vrodźił / miłuie też tego ktory z niego ieſt národzon.
      A To ieſt / być práwdźiwym Meſyáſzem.
      B To ieſt / odrodzonym mocą Duchá S.

  2. W tym známy iż miłuiemy Syny Boże / gdy Bogá miłuiemy / y przykázániá iego chowámy.
  3. Abowiem táć ieſt miłość Bożá ábyſmy przykázániá iego chowáli / * á przykázániá iego nie ſą C ćięſzkie.
      C To ieſth / ſynom Bożym ktorzy bywáią duchem iego rządzeni.

      * Mát.11.v.30.

  4. Bo wſzytko co ſię národźiło z Bogá / zwyćiężá D świáth / á wiárá náſzá ieſt to zwyćięſtwo ktore zwyćiężá świát.
      D To ieſt / wſzelákie ſkáżenie / ábo co ſię z przećiwiá duchowi Bożemu.

  5. Y kthoż ieſt ten kthory zwyćiężá świát / iedno ten ktory wierzy iż Iezus ieſt Synem Bożym:
      1.Kor.15.v.57.

  6. Tenći ieſt on Iezus Kryſtus ktory przyſzedł przez E wodę y kreẃ / nie przez wodę thylko / ále przez wodę y kreẃ / á F duch ten ieſt ktory świádcży / iż Duch ieſt práwdą.
      E To ieſt / iáko wodá y kreẃ wypłynęłá z boku iego / ták theż okázuie iż mámy zupełne omyćie y doſyć vcżynienie zá grzechy náſze w nim.
      F To ieſt / duch náſz nám świádcży / iż Duch Swięthy ieſt práwdá / to ieſt iż práwdźiwá ieſt náuká iego / kthorą nás vcży iż práwdźiwie ieſthechmy ſyny Bożemi / o cżym pátrz do Rzym.8.v.16.

  7. Abowiem G trzey ſą ktorzy świádcżą ná niebie / Oćiec / Słowo / y Duch święty / á ći trzey iednoć ſą.
      G Sześćią świádectw okázuie / iż zbáwienie mámy w Kryſtuſie / trzemi ná niebie y trzemi ná źiemi / co ſię tycże świádectw niebieſkich / iáwne ſą / á co ſię thknie źiemſkich ták máią być rozumiáne / to ieſt przez wodę mámy rozumieć świątobliwość náſzę / to ieſt odrodzenie ktorego znáki były w zákonie ocżyſćiániá ony ktore Moyżeſz przypominá w 3.Kſięgách / A przez kreẃ ſpráwiedliwość rozumiemy ktorą ſię zámyká w zgłádzeniu grzechow y w przycżythániu poſłuſzeńſtwá Kryſtuſowego / Owá kreẃ tu znácży ofiárę krwáwą Kryſtuſowę / Náoſtátek Duch znácży to co Páweł Swięty mowi iż ſię nám Kryſtus ſtáł od Bogá mądroſćią / iákoby rzekł / iż duch náſz nápełniony mądroſćią Bożą przez Duchá Swięthego przyimuie Kryſtuſá zá zbáwićielá.

  8. A trzey ſą ktorzy świádcżą ná źiemi / Duch / y wodá / y kreẃ / á ći trzey ná iedno ſię zgádzáią.
  9. Ieſli świádectwo ludzkie prźiymuiemy / świádecthwo Boże więcſzeć ieſt / ábowiem thoć ieſt świádectwo Boże ktore świádcżył o Synie ſwym.
  10. ¤ Ktory wierzy w Syná Bożego / má świádectwo ſám w ſobie / Ktory nie wierzy Bogu / cżyni go kłámcą / gdyż nie vwierzył świádectwu ktore Bog świádcżył o Synie ſwoim.
      ¤ Ián.2.v.37.

  11. A thoć ieſt świádectwo / iż żywot wiecżny dáł nám Bog / á then żywot ieſt w Synie iego.
  12. Ktory má Syná / má żywot / ktory nie má Syná Boże° / nie má żywotá.
  13. Ty rzecży piſáłem wám ktorzy wierzyćie w imię Syná Boże° / żebyſćie wiedźieli iż żywot wiecżny máćie / y ábyśćie wierzyli w imię Syná Bożego.
  14. Y toć ieſt vfánie ktore mámy v Bogá / iż ieſlibyſmy o co proſili wedle woley iego / ſłuchá nás.
      Wyżſzey.3.v.22.

  15. A ieſli wiemy iż ſłuchá nás cżegobyſmykolwiek żądáli / wiemy iż otrzymáwámy prośby H kthorycheſmy od niego prośili.
      H To ieſt / nie tylko ſobie ále y bráćiey.

  16. Ieſliby kto widźiáł brátá ſwego á on grzeſzy grzechem ktory nie ieſt ná śmierć / I proſić będźie / y dá mu żywot / grzeſzącym (mowię) nie J ná śmierć / * ieſtći grzech ná śmierć / nie mowię ábyś záń proſił.
      I To ieſt / Bogá.
      J Grzech ná śmierć ieſt grzech przećiw Duchowi Swiętemu choć wſzeláki grzech ieſt śmiertelny / wſzákże Bog z ſwey oycowſkiey dobrotliwoſći ſwoim folguie y odpuſzcżá / á grzech przećiwko Duchowi S. thenći bywá názwán / iż Duch S. ktory nás oſobliwie oświecá y do práwdy wprowádzá / tenże Oycá y Syná y ſámego ſiebie nám oznáymuie / á dlá tegoż kto ták od niego ieſt oświeconym iż muśi wiedźieć práwdę Bożą choćiáżby niechćiáł / á wſzákoż vmyſlną złoſćią chcąc y wiedząc ſprzećiwiá ſię Bogu / tedy o tym powiedá iż przećiw Duchowi S. grzeſzy zá ktorego modlitwy ſpráwowáne być niemáią.

      * Mát.12.v.31. Már.3.v.29. Luk.12.v.10.

  17. Wſzelká niepráwość ieſtći grzech / ále ieſtći grzech nie ná śmierć.
  18. Wiemy iż ktokolwiek národźił ſię z Bogá / nie grzeſzy / ále ktory ſię národźił z Bogá / záchowywá ſámego ſiebie / á on zły nie dotyká ſię go.
  19. Wiemy iż z Bogá ieſteſmy / á świát K wſzytek we złem położon ieſt.
      K To ieſt / wſzytcy ludźie wobec iákowemi ſą ſámi w ſobie tedy leżą iákoby w złoſćiách pogrzebieni.

  20. Ale wiemy iż Syn Boży * przyſzedł / y dáł nám myſl ábyſmy poználi onego ktory ieſt práwdźiwy / á ieſteſmy w onym práwdźiwym / to ieſt w Synie iego Iezuſie Kryſtuſie. Tenći ieſt práwdźiwy Bog y żywot wiecżny.
      * Luk.24.v.45.

  21. Dźiátecżki ſtrzeżćie ſię báłwánow / Amen.

Spis Kapituł, Indeks Kſiąg