Biblia
tho ieſt / wſzytko Piſmo Święte / Brześć 1563
Liſt pierwſzy do wſzech wobec Iáná świętego Apoſtolá
Nowy Teſtament, Kſięga 23.
Kapituła:
1
,
2
,
3
,
4
,
5
,
Indeks Kſiąg
.
Kápitułá 1.
¶ 1. Vkázuie pewność y owoc Ewánieliey. 7. Y iákom ſpoſobem możemy być vcżeſtnikámi iey.
Co było od pocżątku / cochmy ſłyſzeli / cochmy widźieli ocżymá náſzymi / cochmy oglądáli / y ręce náſze mácáły o Słowie żywotá.
(Abowiemći żywot obiáwion ieſt / y widźieliſmy / y świádcżemy / y opowiedámy wám on żywoth wiecżny kthory był v Oycá / y obiáwion ieſt nám).
Coſmy widźieli y ſłyſzeli / to wám oznáymuiemy ábyśćie też y wy ſpołecżność mieli z námi / á iżby ſpołecżność náſzá byłá z Oycem y z Synem iego Iezuſem Kryſtuſem.
A ty rzecży piſzemy wám / áby weſele wáſze było zupełne.
Toć tedy ieſt poſelſtwo ktoreſmy ſłyſzeli od niego / y oznáymuiemy wám /
*
iż Bog ieſt świátłoſćią / á iż żádney ćiemnoſći w nim nie máſz.
*
Ián.8.v.12.
Ieſlibychmy rzekli / Iż ſpołecżność mámy z nim / á w ćiemnośći chodźimy / kłámámy / á ſzcżyrze ſię nie obchodźimy.
A ieſli w świátłoſći chodźimy / iáko on ieſt w świátłoſći / ſpołecżność mámy z nim zobopolną /
†
á kreẃ Iezu Kryſthá Syná iego ocżyśćiá nás od wſzelkiego grzechu.
†
Zyd.6.v.14. 1.Piotr.1.v.19. Ziáw.1.v.6.
¤
Ieſlibychmy rzekli iż grzechu nie mámy / ſámi śiebie oſzukáwámy / á práwdy w nás nie máſz.
¤
1.Krol.8.v.46. 2.Kron.6.v.36. Przyp.20.v.9. Ekkl.7.v.20.
Ieſlibyſmy wyznáwáli grzechy náſze / wiernyć ieſt y ſpráwiedliwy áby nám odpuśćił grzechy náſze / y ocżyſćił nás od wſzelákiey niepráwoſći.
Ieſlibyſmy rzekli iżeſmy nie zgrzeſzyli / kłámcą go cżyniemy / á ſłowá iego w nás nie máſz.
Kápitułá 2.
¶ 1. Okázuiąc dobrodźieyſtwo Kryſtuſowe / nápominá ku cżyſtoſći ſzcżyroſći. 10. Y ku miłoſći. 18. Y ku wyſtrzegániu ſię Anthykryſtow.
Dźiátki moie thy rzecży piſzę wám ábyſćie nie grzeſzyli / á ieſliby ktho zgrzeſzył / przycżyńcę mámy v Oycá Iezuſá Kryſtuſá ſpráwiedliwego.
A onći ieſt vbłágániem zá grzechy náſze / á nie tylko zá náſze / ále też zá grzechy
A
wſzytkiego świátá.
A
Tho ieſt / wſzytkich ktorzy przez wiárę prźiymuią Ewánielią.
A przez to wiemy iżechmy go poználi / ieſli przykázániá iego záchowywámy.
Kthory mowi znám go / á przykázániá iego nie záchowywá / kłámcą ieſt / y práwdy w nim nie máſz.
A ktory záchowywá
B
ſłowo iego / práwdźiwie w nim miłość Bożá ieſt wypełnioná / przez to wiemy iż w nim ieſteſmy.
B
Tho ieſt / miłuie Bogá że wſzytkiego ſercá.
Ktory mowi iż w nim mieſzká / má iáko on chodźił / táki ſám chodźić.
Bráćiá nie piſzeć wám nowey náuki / ále náukę ſtárą / kthorąśćie mieli iuż od pocżątku / tá
C
ſtárá náuká ieſt ono ſłowo kthoreśćie ſłyſzeli od pocżątku.
C
Znácży tu iż Ewánieliá nie ieſth náuká nowá / y owſzem wiecżná práwdá Bożá.
Záſię náukę
D
nową piſzę wám / ktorá rzecż ieſt práwdźiwá w nim y w wás / ábowiem ćiemnoſći przemiiáią / á práwdźiwá oná świáthłość iuż świeći.
D
To ieſt / kthorą Bog odnáwiá w nás / ábyſmy ſię w niey ćwicżyli po wſzytek cżás żywotá náſzego.
Ktory mowi iż ieſt w świátłośći / á brátá ſwoiego nie náwidźi / ieſzcże do tąd ieſt w ćiemnoſćiách.
Ktory miłuie brátá ſwego / w świátłośći trwá / y zgorſzeniá w nim nie máſz.
A ktory nie náwidźi brátá ſwego / w ćiemnośćiách ieſth / y w ćiemnośćiách chodźi / á nie wie gdźie idźie / bo ćiemnoſći záſlepiły ocży iego.
Piſzę wám dźiáthki / iż grzechy ſą wám odpuſzcżone dlá imieniá iego.
Piſzę wám oycowie iż znáćie tego ktory ieſt od pocżątku / piſzę wám młodźieńcy / iżeśćie Złego onego zwyćiężyli.
Piſzę wám dźiátecżki iż znáćie Oycá / piſzę wám oycowie iż znáćie tego ktory ieſt od pocżątku / piſáłem wám młodźieńcy iż ieſteśćie mocni / á ſłowo Boże mieſzká w wás / y onego złego zwyćiężyliśćie.
Nie miłuyćie świátá / áni tych rzecży ktore ſą ná świećie / Ieſli kto miłuie świát / miłoſći Oycowſkiey w nim nie máſz.
Abowiem wſzytko co ieſt ná świećie / pożądliwość ćiáłá / y żądzá ocżu / y pychá żywotá / nie ieſtći z Oycá / ále z świátá.
A świátći przemiiá y pożądliwość iego / ále kthory cżyni wolą Bożą / trwá ná wieki.
Dźiátecżki iużći ieſt oſtátni cżás / á iákośćie ſłyſzeli iż Anthykryſt má prźiydź / y teráz wiele Anthykryſtow náſtáło / z kąd wiemy iż ieſt oſthátni cżás.
Z náſći wyſzli / ále nie byli z nás / ábowiem ieſliby z nás byli / iśćieby byli z námi trwáli / A to ſię ſtáło áby ſię okázáli iż nie wſzyſcy z nás ſą.
Ale wy
E
pomázánie máćie od onego święte° / y wſzyſtki rzecży
F
vmiećie.
E
To ieſt / ieſteśćie náucżeni złáſki ktorá wám ieſt dáná przez Iezuſá Kryſtuſá.
F
To ieſt / co náleży ku náuce zbáwienney.
Nie piſáłćiem wám iákobyśćie práwdy nie vmieli / ále iż wy ią znáćie / á iż żádne kłámſtwo nie ieſt z práwdy.
Ktoż ieſt kłámcą iedno ten kthory przy iż Iezus nie ieſt Kryſtus: tenći ieſt Anthykryſtem prząc ſię Oycá y Syná.
A ktokolwiek Syná przy / ten áni Oycá má.
Cośćie tedy ſłyſzeli od pocżątku / to niecháy w wás trwá / Ieſliby w wás trwáło cośćie ſłyſzeli od pocżątku / wy też w Oycu y w Synie trwáć będźiećie.
A táć ieſt oná obietnicá ktorą obiecáł nám / to ieſt żywot wiecżny.
Ty rzecży piſáłem wám o tych ktorzy wás zwodzą.
Ale pomázánie ktoreśćie wźięli od niego / trwá w wás / á nie potrzebuiećie áby wás kto náucżył / Ale iáko też pomázánie vcży wás o wſzytkich rzecżách / ktore też práwdźiwe ieſt á nie kłámliwe / á iáko náucżyło wás /
G
w nim trwáć będźiećie.
G
To ieſt w Kryſthuſie / iáko Duch Swięty wás náucżył.
Teráz tedy dźiátecżki trwáyćie w nim / ábyſmy gdy ſię okáże vfánie mieli / áni ſię wſtydáli przed nim w przyśćiu iego.
Ieſli wiećie iż ſpráwiedliwy ieſt / wiećie iż ktokolwiek cżyni ſpráwiedliwość / z niego ſię národźił.
Kápitułá 3.
¶ 1. Okázuiąc miłość / dobrodźieyſtwá Boże przez Kryſtuſá / nápominá ku ſpráwiedliwośći y miłośći.
Obácżćie iáką miłość dáł nám Oćiec / tho ieſt / ábyſmy byli názwáni ſyny Bożymi / dlá tego świáth nás nie zná / iż też nie zná iego.
Námileyſzy theráz ſynmi Bożymi ieſteſmy / ále ſię ieſzcże
A
nie okázáło co będźiemy / lecż wiemy iż gdy
B
on ſię okáże / iemu podobni będźiemy / ábowiem vyzrymy go iáko ieſt.
A
Tho ieſt / iż ſzcżęśćie náſze nám ieſt záchowáne ná niebie.
B
To ieſt / Kryſtus żywot náſz.
A ktokolwiek má tę nádźieię w nim /
C
ocżyſćiá ſię iáko y on cżyſty ieſt.
C
To ieſt / ſtárá ſię áby żył w cżyſtoſći y w niewinnoſći.
Ktokolwiek popełniá grzech / pogotowiu zákon przeſtępuie / gdyż grzech ieſt przeſtępſtwo zákonu.
*
Przytym wiećie iż on ſię okázáł áby grzechy náſze zgłádźił / á grzechu w nim nie máſz.
*
Ezá.55.v.9. 1.Piotr.2.v.22.
Ktokolwiek w nim mieſzká / nie
D
grzeſzy / kthokolwiek grzeſzy / nie widźiáł go / áni go zná.
D
To ieſth / w nim grzech niepánuie.
Synácżkowie niecháy wás żáden nie zwodźi / ktokolwiek cżyni ſpráwiedliwość / ſpráwiedliwy ieſt iáko y on ieſt ſpráwiedliwy.
†
Ktory grzech
E
popełniá / ze dyábłá ieſt / gdyż od pocżątku dyábeł grzeſzy / Ku temu ſię okázáł Syn Boży / áby zepſowáł vcżynki dyábłowe.
E
To ieſt / ktory vmyſlnie y dobrowolnie grzeſzy.
†
Ián.8.v.44.
Ktokolwiek ſię národźił z Bogá / grzechu nie
F
popełniá / gdyż
G
náśienie iego w nim trwá / áni
H
może grzeſzyć / przeto iż z Bogá ſię národźił.
F
To ieſt / choć w ſyniech Bożych ſą wyſtępki y niedoſtátki / iednák w nich nie pánuie grzech iáko w ſyniech diábłowych.
G
To ieſth / Duch S. ktorym bywámy odrodzeni.
H
To ieſt / nie może być pod mocą grzechu / przeto iż go ſpráwuie Duch Boży.
Thym znácżni ſą ſynowie Boży y ſynowie dyábłowi / Ktokolwiek nie záchowywá ſpráwiedliwośći / nie ieſtći z Bogá / y kto nie miłuie brátá ſwego.
Abowiem toć ieſt poſelſtwo coſćie ſłyſzeli od pocżątku /
¤
ábyſmy ſię ſpołecżnie miłowáli.
¤
Ián.13.v.34. y 15.v.12.
♀
Nie iáko Káin ktory był z onego Złego / y brátá ſwego zábił / dlá ktoreyże go przycżyny zábił: iż vcżynki iego złe były / á brátá iego ſpráwiedliwe.
♀
1.Mo.4.v.8.
Nie dźiwuyćie ſię bráćiá moi ieſli wás nie náwidźi świát.
My wiemy iż ieſteſmy przenieſieni z śmierći do żywothá / iż
I
miłuiemy bráćią /
*
kto nie miłuie brátá / trwá w śmierći.
I
Miłość ieſthći znák á nie przycżyná zbáwieniá náſzego.
*
Wyżſzey.2.v.10. 3.Mo.19.v.17.
Ktokolwiek nie náwidźi brátá ſwego / mężoboycá ieſt / A wiećie iż wſzelki mężoboycá nie má żywotá wiecżnego w ſobie trwáiącego.
†
W tymeſmy poználi miłość / iż on duſzę ſwą zá nás położył / A ták mámy zá bráćią duſze kłáść.
†
Ián.15.v.13. Efes.5.v.2.
¤
A ktoby miáł máiętnoſći świetſkie / y vyzráł brátá ſwego potrzebuiącego / á záwárłby wnętrznoſći ſwe przed nim / iákoż w nim trwá miłość Bożá:
¤
Luk.3.v.11.
Dźiátki moie nie miłuymy ſłowem áni ięzykiem thylko / ále vcżynkiem y práwdą.
Po tym známy iż
K
z práwdy ieſteſmy / y przed nim beſpiecżne ſercá
L
náſze mámy.
K
To ieſt / práwdźiwemi ſyny Bożemi.
L
To ieſt / miłość ieſt vthwierdzeniem wiáry náſzey ále nie gruntem / áni przycżyną.
Abowiem ieſliby nás oſądźiło ſerce náſze / mocnieyſzyć ieſt Bog niż ſerce náſze / y wie wſzytki rzecży.
Námileyſzy ieſli ſerce náſze nás nie oſądzá / my vfánie mámy v Bogá.
♀
A ocżkolwiek prośimy / bierzemy od niego / ábowiem roſkázániá iego záchowywámy / á rzecży wdźięcżne przed oblicżnoſćią iego cżyniemy.
♀
Mát.22.v.22. Ián.15.v.7. y 16.v.23. Niżey.5.v.24.
*
Táć ieſt tedy náuká iego / ábyſmy wierzyli imieniowi Syná iego Iezu Kryſtá / y miłowáli iedni drugich iáko nám przykázánie dáł.
*
Ián.6.v.29. y 17.v.3.
†
Abowiem ktory chowá przykázániá iego / w nim mieſzká / á on w nim / á po tym wiemy iż mieſzká w nás / to ieſt z Duchá ktorego nám dáł.
†
Ián.13.v.34. y 15.v.10.
Kápitułá 4.
¶ 1. Nápominá wierne około fáłſzywych prorokow. 7. Nápominá ie ku miłośći Bożey y bliźniego. 14. Okázuiąc im miłość Bożą przez Iezuſá Kryſtuſá.
Námileyſzy nie wierzćie ledá duchowi / ále doświádcżáyćie duchow ieſli z Bogá ſą / ábowiem wiele fáłſzywych prorokow wyſzło ná świát.
Po tym poznáwáyćie Duchá Bożego / wſzelki duch ktory wyznáwá iż Iezus Kryſthus przyſzedł w ćiele / z Bogá ieſt.
Ale ktorykolwiek duch nie wyznáwá iż Iezus Kryſtus przyſzedł w ćiele / ten z Bogá nie ieſt / ále ten ieſt duch on Antykryſtow o ktorymeśćie ſłyſzeli / iż prźiydźie y iuż ieſt ná świećie.
Wy ieſteſćie z Bogá ſynácżkowie / y zwyćiężyliſćie ie / bo mocnieyſzy ieſt ten ktory w wás ieſt / niż kthory
A
ná świećie.
A
To ieſt / niż ſzátán ktory ieſt kſiążęćiem świátá.
Oni ſą z świáthá przeto świetſkie rzecży mowią / á świát ich ſłuchá.
My z Bogá ieſtechmy /
*
ktory zná Bogá / ſłuchá nás / ktory nie ieſt z Bogá / nie ſłuchá nás / á z tąd známy Duchá práwdy y duchá błędu.
*
Ián.8.v.47.
Námileyſzy miłuymy iedni drugie / ábowiem miłość ieſt z Bogá / ktokolwiek miłuie / z Bogá ſię národźił / y zná Bogá.
Kto nie miłuie / nie zná Bogá / ábowiem Bog ieſt miłość.
*
W tym ſię okázáłá miłość Bożá w nás / iż Syná ſwego iednorodzonego zeſłáł Bog ná świát / ábychmy żyli przezeń.
*
Ián.3.v.16.
B
W tymći ieſt miłość / nie iżbyſmy my vmiłowáli Bogá / ále iż on vmiłowáł nás / y poſłáł Syná ſwego áby był vbłágániem zá grzechy náſze.
B
Bog rozmáitym obycżáiem miłość ſwą przećiw nám okázáł / ále ten ieſt znák przednieyſzy.
Námileyſzy ieſli nás ták Bog vmiłowáł / mámy też my iedni drugie miłowáć.
†
Bogá żáden nigdy nie widźiáł / Ieſli miłuiem iedni drugie / Bog w nás mieſzká / á miłoſć iego wypełniłá ſię w nás.
†
Ián.1.v.18. 1.Tym.6.v.16.
Po tym známy iż my w nim mieſzkámy / á on w nás / iż z Duchá ſwego nám dáł.
A myſmy widźieli y świádcżemy / iż Oćiec poſłáł Syná áby był zbáwićielem świátá.
Ktobykolwiek wyznáł iż Iezus ieſt Syn Boży / Bog w nim mieſzká á on w Bogu.
Myſmy poználi y vwierzyli miłoſći ktorą Bog má w nás / Bogći ieſt miłość / á kto trwá w miłoſći / w Bogu trwá / á Bog w nim.
Tymći ſię wypełniłá miłość w nás / ábyſmy vfánie mieli w dźień ſądny / iż
C
iáki on ieſt / tácy y my ieſthechmy ná tym świećie.
C
To ieſt / ábyſmy wyobráżenie iego noſili ktore ieſt iáko piecżęćią iż nás ſobie zá ſwoie ſyny ſpoſobił.
Nie máſzći boiáźni w miłoſći / zupełná miłoſć precż wyrzucá
D
boiáźń / ábowiem boiáźń má vdręcżenie / A kto ſię boi / nie ieſtći zupełny w miłoſći.
D
To ieſt / niepokoy y trfogę ná ſumnieniu.
My go miłuiemy / ábowiem on nás pierwſzy vmiłowáł.
Ieſliby kto rzekł / Miłuię Bogá / á brátáby ſwego nie náwidźiáł / kłámcą ieſt / Abowiem kto nie miłuie brátá ſwego ktorego widźiáł / Bogá ktorego nie widźiáł iáko może miłowáć:
¤
Y to roſkázánie mámy od niego / áby ten ktory Bogá miłuie / miłowáł też brátá ſwego.
¤
Ián.13.v.43. y 15.v.12.
Kápitułá 5.
¶ 1. O owocách wiáry. 5. Vrząd / moc / y Boſtwo Kryſthuſowe. 25. Przećiwko báłwánom.
Ktokolwiek wierzy Iezuſá być
A
Kryſtuſem / z Bogá ſię
B
národźił / á ktokolwiek miłuie thego ktory vrodźił / miłuie też tego ktory z niego ieſt národzon.
A
To ieſt / być práwdźiwym Meſyáſzem.
B
To ieſt / odrodzonym mocą Duchá S.
W tym známy iż miłuiemy Syny Boże / gdy Bogá miłuiemy / y przykázániá iego chowámy.
Abowiem táć ieſt miłość Bożá ábyſmy przykázániá iego chowáli /
*
á przykázániá iego nie ſą
C
ćięſzkie.
C
To ieſth / ſynom Bożym ktorzy bywáią duchem iego rządzeni.
*
Mát.11.v.30.
Bo wſzytko co ſię národźiło z Bogá / zwyćiężá
D
świáth / á wiárá náſzá ieſt to zwyćięſtwo ktore zwyćiężá świát.
D
To ieſt / wſzelákie ſkáżenie / ábo co ſię z przećiwiá duchowi Bożemu.
†
Y kthoż ieſt ten kthory zwyćiężá świát / iedno ten ktory wierzy iż Iezus ieſt Synem Bożym:
†
1.Kor.15.v.57.
Tenći ieſt on Iezus Kryſtus ktory przyſzedł przez
E
wodę y kreẃ / nie przez wodę thylko / ále przez wodę y kreẃ / á
F
duch ten ieſt ktory świádcży / iż Duch ieſt práwdą.
E
To ieſt / iáko wodá y kreẃ wypłynęłá z boku iego / ták theż okázuie iż mámy zupełne omyćie y doſyć vcżynienie zá grzechy náſze w nim.
F
To ieſt / duch náſz nám świádcży / iż Duch Swięthy ieſt práwdá / to ieſt iż práwdźiwá ieſt náuká iego / kthorą nás vcży iż práwdźiwie ieſthechmy ſyny Bożemi / o cżym pátrz do Rzym.8.v.16.
Abowiem
G
trzey ſą ktorzy świádcżą ná niebie / Oćiec / Słowo / y Duch święty / á ći trzey iednoć ſą.
G
Sześćią świádectw okázuie / iż zbáwienie mámy w Kryſtuſie / trzemi ná niebie y trzemi ná źiemi / co ſię tycże świádectw niebieſkich / iáwne ſą / á co ſię thknie źiemſkich ták máią być rozumiáne / to ieſt przez wodę mámy rozumieć świątobliwość náſzę / to ieſt odrodzenie ktorego znáki były w zákonie ocżyſćiániá ony ktore Moyżeſz przypominá w 3.Kſięgách / A przez kreẃ ſpráwiedliwość rozumiemy ktorą ſię zámyká w zgłádzeniu grzechow y w przycżythániu poſłuſzeńſtwá Kryſtuſowego / Owá kreẃ tu znácży ofiárę krwáwą Kryſtuſowę / Náoſtátek Duch znácży to co Páweł Swięty mowi iż ſię nám Kryſtus ſtáł od Bogá mądroſćią / iákoby rzekł / iż duch náſz nápełniony mądroſćią Bożą przez Duchá Swięthego przyimuie Kryſtuſá zá zbáwićielá.
A trzey ſą ktorzy świádcżą ná źiemi / Duch / y wodá / y kreẃ / á ći trzey ná iedno ſię zgádzáią.
Ieſli świádectwo ludzkie prźiymuiemy / świádecthwo Boże więcſzeć ieſt / ábowiem thoć ieſt świádectwo Boże ktore świádcżył o Synie ſwym.
¤
Ktory wierzy w Syná Bożego / má świádectwo ſám w ſobie / Ktory nie wierzy Bogu / cżyni go kłámcą / gdyż nie vwierzył świádectwu ktore Bog świádcżył o Synie ſwoim.
¤
Ián.2.v.37.
A thoć ieſt świádectwo / iż żywot wiecżny dáł nám Bog / á then żywot ieſt w Synie iego.
Ktory má Syná / má żywot / ktory nie má Syná Boże° / nie má żywotá.
Ty rzecży piſáłem wám ktorzy wierzyćie w imię Syná Boże° / żebyſćie wiedźieli iż żywot wiecżny máćie / y ábyśćie wierzyli w imię Syná Bożego.
Y toć ieſt vfánie ktore mámy v Bogá /
♀
iż ieſlibyſmy o co proſili wedle woley iego / ſłuchá nás.
♀
Wyżſzey.3.v.22.
A ieſli wiemy iż ſłuchá nás cżegobyſmykolwiek żądáli / wiemy iż otrzymáwámy prośby
H
kthorycheſmy od niego prośili.
H
To ieſt / nie tylko ſobie ále y bráćiey.
Ieſliby kto widźiáł brátá ſwego á on grzeſzy grzechem ktory nie ieſt ná śmierć /
I
proſić będźie / y dá mu żywot / grzeſzącym (mowię) nie
J
ná śmierć /
*
ieſtći grzech ná śmierć / nie mowię ábyś záń proſił.
I
To ieſt / Bogá.
J
Grzech ná śmierć ieſt grzech przećiw Duchowi Swiętemu choć wſzeláki grzech ieſt śmiertelny / wſzákże Bog z ſwey oycowſkiey dobrotliwoſći ſwoim folguie y odpuſzcżá / á grzech przećiwko Duchowi S. thenći bywá názwán / iż Duch S. ktory nás oſobliwie oświecá y do práwdy wprowádzá / tenże Oycá y Syná y ſámego ſiebie nám oznáymuie / á dlá tegoż kto ták od niego ieſt oświeconym iż muśi wiedźieć práwdę Bożą choćiáżby niechćiáł / á wſzákoż vmyſlną złoſćią chcąc y wiedząc ſprzećiwiá ſię Bogu / tedy o tym powiedá iż przećiw Duchowi S. grzeſzy zá ktorego modlitwy ſpráwowáne być niemáią.
*
Mát.12.v.31. Már.3.v.29. Luk.12.v.10.
Wſzelká niepráwość ieſtći grzech / ále ieſtći grzech nie ná śmierć.
Wiemy iż ktokolwiek národźił ſię z Bogá / nie grzeſzy / ále ktory ſię národźił z Bogá / záchowywá ſámego ſiebie / á on zły nie dotyká ſię go.
Wiemy iż z Bogá ieſteſmy / á świát
K
wſzytek we złem położon ieſt.
K
To ieſt / wſzytcy ludźie wobec iákowemi ſą ſámi w ſobie tedy leżą iákoby w złoſćiách pogrzebieni.
Ale wiemy iż Syn Boży
*
przyſzedł / y dáł nám myſl ábyſmy poználi onego ktory ieſt práwdźiwy / á ieſteſmy w onym práwdźiwym / to ieſt w Synie iego Iezuſie Kryſtuſie. Tenći ieſt práwdźiwy Bog y żywot wiecżny.
*
Luk.24.v.45.
Dźiátecżki ſtrzeżćie ſię báłwánow / Amen.
Spis Kapituł
,
Indeks Kſiąg