Kápitułá 1.
    ¶ 2. Pożythek krzyżá. 17. Pocżątek dobrego y złego. 21. Iáko ſię mámy poddáć ſłowu Bożemu. 27. O práwdźiwey pobożnośći.

  1. Iákub ſługá Boży / y Páná Iezuſá Kryſtuſá / dwiemánáśćie pokoleniám rozproſzonym zdrowiá życży.
  2. Bráćiá moi mieyćie zá náwiętſzą rádość / ilekroć wpádniećie w A rozmáite pokuſy.
      A To ieſt / w vtrápieniá.

  3. Wiedząc tho iż * doświádcżenie wiáry wáſzey ſpráwuie ćierpliwość.
      * Rzym.5.v.3.

  4. Ale potrzebá ieſt áby ćierpliwość B doſkonáły vcżynek miáłá / żebyśćie byli doſkonáli y zupełni / thák iżby wám ni ná cżym nie ſchodźiło.
      B To ieſt / áby trwáłá áż do końcá.

  5. Ieſli ktory z wás potrzebuie C mądrośći / niech o nię Bogá prośi ktory ią dá wſzytkim D hoynie áni wymáwiá / y będźie iemu dáná.
      C To ieſt / ieſli ſię ieſzcże nie náucżył iáko má wdźięcżnie przyimowáć od Bogá náwiedzeniá y vćiſki.
      D W Greckim ſtoi prośćie.

  6. † Ale niech prośi z wiárą / nic nie wątpiąc: ábowiem ktory wątpi / ieſt podobny wáłu morſkiemu / ktory bywá poruſzon y miotán od wiátru.
      † Mát.7.v.7. Már.11.v.24. Luk.11.v.9. Ián.14.v.13. y 16.v.23.

  7. Abowiem niech then cżłowiek nie mnimá / áby co miáł wźiąć od Páná.
  8. Cżłowiek dwoiákiego ſercá / nieſtátecżny ieſt we wſzech drogách ſwoich.
  9. A brát niſkiego ſtánu niech ſię chłubi w wywyżſzeniu ſwoim.
  10. Záſię / bogáty niech ſię chłubi E w vniżeniu ſwoim / ¤ ábowiem iáko kwiát źiołká przeminie.
      E To ieſt / iż ieſt wezwán do towárzyſtwá Kryſtuſowego y Aniołow iego.

      ¤ Ekle.14.v.18. Ezá.40.v.6. 1.Piotr.2.v.24.

  11. Abowiem iáko gdy ſłońce wzeſzło z gorącośćią / tedy źiele vwiędło / y kwiát iego vpádł / y známienitá piękność iego zginęłá / ták też bogáty w F drogách ſwoich vwiędnie.
      F Abo z bogáctwy ſwoiemi.

  12. ♀ Błogoſłáwiony cżłowiek kthory ćierpi pokuſę / bo gdy będźie doświádcżony / weźmie koronę żywotá / ktorą obiecáł Pán tym ktorzy go miłuią.
      ♀ Iob.5.v.1.

  13. Żáden G gdy bywá kuſzon / niech nie mowi / iż ieſt kuſzon od Bogá: ábowiem Bog złemi rzecżámi kuſzon być niemoże / á ſám żádnego nie kuśi.
      G To ieſth / bywá poruſzon ku złem vcżynkom / bo tu mowi o pokuſách wnętrznych kthore ſą pożądliwoſći ſkáżonego przyrodzeniá náſzego.

  14. Ale káżdy bywá kuſzon / gdy od włáſney pożądliwośći bywá odwodzon y przynęcon.
  15. Zátym pożądliwość pocżąwſzy rodźi grzech / á grzech będąc dokonány / przynośi śmierć.
  16. Bráćiá námilſzy / nie mylćież ſię.
  17. Wſzelkie H dárowánie dobre / y wſzeláki dár doſkonáły / ieſt z gory / zſtępuiąc od Oycá świátłośći / v ktorego niemáſz odmiány / I áni záćmieniá wrácáiącego ſię.
      H Gdyż Bog ieſt powodem wſzego dobrego nie godźi mu ſię nic złego przycżytáć.
      I To ieſt / nie záćimiá świáthłoſći ſwoiey / á tu bierze podobieńſthwo od ſłońcá ktore według ſwego rozmáitego biegu ráz ſię vkáże / á drugi ráz go nie widáć / ráz iáśnie świeći á drugi ráz záćimiwſzy ſię kryie / ráz nádydźie / drugi ráz odeydźie / z kąd rozmáite y rozne chwile bywáią / Ale Bożá dobrotliwość záwżdi ieſt iednáká / á iż ſię nám niektore iego dobrodźieyſtwá ku złemu obrácáią toć ſię nie im dźieie ále náſzą złoſćią.

  18. Thenże iż chćiáł / porodźił nás ſłowem práwdy / ábyſmy byli iáko niektore pierworodztwá ſtworzeniá ie°.
  19. A ták bráćiá moi mili / * niech wſzelki cżłowiek będźie J prędki ku ſłuchániu / á nie rychły ku mowieniu / y leniwy ku gniewowi.
      J To ieſt / niech ſię rád vcży.

      * Przyp.17.v.27.

  20. Abowiem gniew cżłowiecży nie cżyni doſyć K ſpráwiedliwośći Bożey.
      K To ieſt temu / co Bog roſkázuie.

  21. A thák odrzućiwſzy wſzeláką ſproſność y omiećiny złośći / przyimćie z ćichośćią ſłowo ktore bywá wſzcżepione w wás / á może záchowáć duſze wáſze.
  22. † A ſkuthecżnie ſłowo pełńćie / áni bądźćie tylko ſłuchácżmi oſzukáwáiąc ſámi ſiebie.
      † Mát.7.v.22. Rzym.2.v.13.

  23. Abowiem ieſliby ktho ſłucháł ſłowá / á nie pełniłby go / ten podobny ieſt mężowi ktory przyrodzone oblicże ſwoie w zwierćiedle oglądá.
  24. Bo ſámego ſiebie oglądáwſzy / gdy odeydźie wnet zápomni iákim był.
  25. Ale kto by pilnie weyzráł w on doſkonáły zákon wolnośći / y trwáłby w nim / ten nie będąc ſłuchácżem zápámiętliwym / ále ſpráwcą vcżynku / błogoſłáwiony będźie w ſpráwie ſwey.
  26. Ieſli kto ſię zdá być nábożnym miedzy wámi / kthory by nie powśćiągáł ięzyká ſwe° / ále by ſerce ſwe zwodźił / tegoć nábożeńſtwo prożne ieſt.
  27. Nábożeńſthwo ſcżyre y bez zmázy v Bogá y Oycá / to ieſt / náwiedzáć ſieroty y wdowy w vćiſku ich / y záchowáć ſámego ſiebie niepokálánym od świátá.

    Kápitułá 2.
    ¶ 1. Zálecá żywą wiárę y miłość kthorá ieſth źrzodłem y náuką práwdźiwego ſądu / y wſzelákich dobrych vcżynkow.

  1. Bráćiá moi / nie mieyćie wiáry * Páná náſzego Iezu Kryſtá chwálebne° z brákowániem oſob.
      * 3.Mo.19.v.15. W 5.Mo.1.v.17. y 16.v.19. Przyp.24.v.23. Ekle.42.v.1.

  2. Abowiem ieſliby wſzedł do zgromádzeniá wáſzego mąż z złothym pierśćieniem / w ſzáćie ſlicżney / á wſzedłby też vbogi w plugáwym odźieniu.
  3. A wy byśćie weyzráwſzy ná thego ktory má ná ſobie ſzátę ſlicżną / rzekli mu / Thy ſiedź tu pocżćiwie: á rzeklibyśćie vbogiemu / Ty ſtoy tám / ábo ſiedź tu pod podnożkiem moim.
  4. A záżeśćie nie vcżynili rożnośći v ſiebie / y ſtáliśćie ſię ſędźmi przewrotnie rozwáżáiącemi:
  5. Słucháyćież bráćiá moi mili / Azáż Bog nie obráł vbogich świátá tego áby ſię ſtáli bogátymi wiárą / y dźiedźicmi kroleſtwá / ktore obiecáł tym ktorzy go miłuią:
  6. Aleśćie wy vbogiego zelżyli / Izáli bogáći okrutnie wás nie vćiſkáią: y ćiągną wás do ſądow:
  7. Izáli nie bluźnią onego zácnego A imieniá ktorym ſię ozywáćie:
      A To ieſt / Bożego y Kryſtuſowego.

  8. A wſzákże / ieſli zákon Krolewſki pełnićie wedle piſmá / † Będźieſz miłowáł bliźniego twego iáko ſámego ſiebie / dobrze cżynićie.
      † 3.Mo.19.v.18. Mát.22.v.39. Már.12.v.31. Rzym.13.v.9. Gál.5.v.14.

  9. Ale ieſli oſobą brákuiećie / grzechu ſię dopuſzcżáćie / ¤ y bywáćie káráni od zákonu iáko przeſtępce.
      ¤ 3.Mo.19.v.15. W 5.Mo.1.v.17. y 16.v.19.

  10. Abowiem kto by záchowáł wſzytek zákon / á w iednym by vpádł / ieſth winien wſzytkiego.
  11. Bo ten ktory rzekł / ♀ Nie będźieſz cudzołożył / powiedźiáł theż / Nie będźieſz zábiiáł / A ieſli nie będźieſz cudzołożył / ále będźieſz zábiiáł / ſtáłeś ſię przeſtępcą zákonu.
      ♀ Mát.5.v.19.

  12. Ták moẃćie y ták cżyńćie / iáko ći ktorzy máią być ſądzeni B przez zákon wolnośći.
      B To ieſth / przez miłoſierdźie Boże ktore nás wyzwálá od potępieniá zákonu.

  13. Abowiem ſąd bez miłoſierdźiá cżynion będźie z tym kthory by miłoſierdźiá nie cżynił / á miłoſierdźie C chłubi ſię przećiwko potępieniu.
      C Miłośierni nie tylko ſię potępieniá báć nie będą / ále też y nieiákim ſpoſobem okáżą znáki chłuby że im nic vcżynić nie może.

  14. Bráćiá moi / Coż zá pożytek / ieſli by kto rzekł iż má wiárę / á vcżynkow by nie miáł: Izáli go może D wiárá oná zbáwić:
      D Tu rozumie przez wiárę niektore poznánie Boże zwierzchowne.

  15. A ieſliby brát ábo ſioſtrá * byli nádzy y potrzebowáli powſzedniey żywnośći.
      * Luk.3.v.11. 1.Ián.3.v.17.

  16. Y rzekłby im kthory z wás / Idźćie z pokoiem / zgrzeyćie ſię y náſyććie ſię / A przedſię niedálibyśćie im rzecży potrzebnych ćiáłu / coż zá pożythek będźie:
  17. Tákżeć też wiárá ieſliby nie miáłá vcżynkow / mártwá ieſt w ſobie.
  18. Y owſzem rzecże kto / Thy wiárę máſz / á iá mám vcżynki / Okáż mi wiárę z vcżynkow twoich / á iá tobie okáżę wiárę moię z vcżynkow moich.
  19. Ty wierzyſz iż ieſth ieden Bog / dobrze cżyniſz / Y diáblić wierzą y drżą.
  20. A chceſz wiedźieć o cżłowiecże prożny / iż wiárá bez vcżynkow mártwá ieſt:
  21. Abráhám oćiec náſz / izáli nie z vcżynkow vſpráwiedliwion ieſth: ¤ gdy ofiárowáł Izááká ſyná ſwego ná ołtárzu:
      ¤ 1.Mo.22.v.10.

  22. Widźiſz iż wiárá E ſpráwowáłá vcżynki iego / á iż z vcżynkow wiárá doſkonáłá byłá:
      E To ieſt / nie byłá prożná y owſzem z niey wychodźiły ty dobre vcżynki.

  23. Y wypełniło ſię Piſmo / kthore mowi / ♀ Vwierzył Abráhám Bogu / y pocżytháno mu ieſt ku ſpráwiedliwośći / y názwán ieſth przyiáćielem Bożym.
      ♀ 1.Mo.15.v.6. Rzym.4.v.3. Gál.3.v.6.

  24. Widźićież tedy / iż z F vcżynkow bywá vſpráwiedliwion cżłowiek / á nie z G wiáry tylko:
      F To ieſt / pochwálon bywá y poznán ſpráwiedliwym przed ludźmi.
      G To ieſt / zwierzchownego y prożnego poznániá Bożego.

  25. Tákże też y * Ráháb wſzethecżnicá / izáli z vcżynkow nie ieſt vſpráwiedliwioná / gdy przyięłá poſły / y inſzą drogą wypuśćiłá:
      * Ioz.2.v.1.

  26. Abowiem iáko ćiáło bez duchá ieſt mártwe / ták y wiárá oná ktorá ieſth bez vcżynkow / mártwá ieſt.

    Kápitułá 3.
    ¶ 1. Zákázuie ábyſmy inſzych nie ſądźili. 5. Y opiſuie włáſność ięzyká. 13. Przythym o práwdźiwey y fáłſzywey mądrośći.

  1. Niecháy z wás nie będźie A wiele miſtrzow bráćiá moi / wiedząc / iż ſrożſzy ſąd odnieſiemy.
      A Zákázuie tu wyſtępku poſpolitego miedzy ludźmi / iż káżdy ſrodze inſze gáni á ſobie folguie.

  2. Abowiem w B wielu rzecżách vpádámy wſzyſcy: * Ieſli kto w mowie nie vpádá / ten ieſt mąż doſkonáły / ktory też może powśćiągáć wſzytkiego ćiáłá.
      B To ieſt / ktory w ſię weyzry nie będźie ſrogi przećiwko inym.

      * Ekle.14.v.1. y 19.v.16. y 15.v.11.

  3. Oto koniom wędźidłá w gęby wpráwuiemy / áby nám poſłuſzne były / y wſzytko ich ćiáło obrácámy.
  4. Oto też okręty / choć ták wielkie ſą / y od wiátrow gwáłtownych pędzone bywáią / málucżki rudel obrácá gdźiekolwiek chce chuć ſpráwce.
  5. Ták też ięzyk ieſtći cżłonek málucżki á wielce ſię chłubi / oto ogień máły iáko wielką máteryą zápálá:
  6. Ięzyk też ieſt płomień C y świát nie práwośći / ktemu ięzyk ieſt ták poſtánowiony miedzy cżłonkámi náſzemi / oſzpecáiąc wſzytko ćiáło / y zápálá D okrąg tego świátá / y bywá zápálán od ogniá piekielnego.
      C To ieſt / gromádá y kupá wſzytkiego złego.
      D Abo Bieg żywotá náſzego.

  7. Abowiem wſzelkie przyrodzenie y zwierząt y ptákow / y gádźin / y morſkich rzecży bywá ſkrocone / y ieſt okrocone od ludzkiego przyrodzeniá.
  8. Ale ięzyká żáden cżłowiek nie może okroćić / gdyż ieſth złość nie pohámowáná / y pełny ieſt iádu śmiertelnego.
  9. Przezeń błogoſłáwimy Bogá y Oycá / y przezeń złorzecżymy ludźiám ktorzy ná podobieńſtwo Boże ſtworzeni ſą.
  10. Z tych że vſth wychodźi błogoſłáwieńſthwo y przeklęctwo: Bráćiá moi / nie máiąć być ty rzecży thák cżynione.
  11. Izáli ſtok z iednego źrzodłá wypuſzcżá ſłodką y gorzką wodę:
  12. Izáli może bráćiá moi / figowe drzewo oliwy rodźić / ábo winná máćicá figi: Ták żáden ſtok ſłoney y ſłodkiey wody podáwáć nie może.
  13. Ktoryż ieſt mądry y vmieiętny miedzy wámi: Niecháy pokáże z dobrego obcowániá vcżynki ſwe / z ćichośćią mądrośći.
  14. A ieſli zázdrość gorzką máćie / y ſpor w ſercách wáſzych / nie chlubćież ſię / áni kłámáyćie przećiwko práwdźie.
  15. Abowiem tá mądrość z gory nie zſtępuie / owſzem ieſt źiemſká / ludzká / y diábelſká.
  16. Bo gdźie ieſt zázdrość y ſpor / tám roſterk y wſzeláká złá ſpráwá.
  17. Ale mądrość ktorá ieſt z gory / náprzodći ieſt cżyſtá / potym ſpokoyná / mierná / powolná / pełná miłoſierdźiá y owocow dobrych / nie E ſądzącá / áni obłudná.
      E To ſię rozumie o brákowániu oſob.

  18. A owoc ſpráwiedliwośći z pokoiem bywá ſiány ſpokoynym.

    Kápitułá 4.
    ¶ 1. Okázuie ſkąd pochodzą wſzelákie krzywdy y grzechy. 4. Y nápominá ku miłośći Bożey / y ábyſmy ſię iemu poddáwáli. 10. Zákázuie obmowiſk. 15. Nápominá ábyſmy ſię ſpuſzcżáli ná przeyzrenie Boże.

  1. Skądże przychodzą wálki y bithwy miedzy wámi: Izáli nie z tąd: To ieſt z roſkoſzy wáſzych ktore wálcżą w cżłonkách wáſzych:
  2. Pożądáćie / á nie máćie / záyzryćie y z chućią żądáćie / á nie możećie otrzymáć / biiećie ſię y wálcżyćie / á wżdy nie otrzymáwáćie / dlá thego iż nie prośićie.
  3. Prośićie / á nie bierzećie / przeto iż źle prośićie / ábyśćie to tráwili ná roſkoſzách wáſzych.
  4. Cudzołożnicy y cudzołożnice niewiećie / iż przyiáźń świátá ieſt nieprzyiáźnią z Bogiem: kto by kolwiek tedy chćiáł być przyiáćielem świátu / nieprzyiáćielem Bożym zoſtáwá.
  5. Azáż mnimáćie / iż prożno Piſmo mowi / Duch ktory mieſzká w nás / A izáli pożądá ku zázdrośći:
      A To ieſt / nie záyzrzy Duch Święty y owſzem hoynie dárow ſwoich ludźiám vdźielá.

  6. Ale więtſzą łáſkę ofiáruie w thym co mowi / * Bog pyſznym ſię ſprzećiwiá / á pokornym łáſkę dáwá /
      * Przyp.3.v.34. 1.Piotr.5.v.5.

  7. Podáyćie ſię tedy Bogu / † przećiwćie ſię diábłu / á on vćiecże od wás.
      † Efes.4.v.27.

  8. Przybliżáyćie ſię ku Bogu / á on ſię do wás przybliży / Ocżyśććie ręce grzeſznicy / y ocżyśćiáyćie ſercá wáſze / wy vmyſłu dwoiákiego.
  9. Bywáyćie vtrápieni / y żáłuyćie / y płácżćie: śmiech wáſz niech ſię obrácá w ſmutek / á weſele w żáłość.
  10. ¤ Vpokorzćie ſię przed oblicżnośćią Páńſką / á on wás podnieſie.
      ¤ 1.Piotr.5.v.6.

  11. Bráćiá / Nie mowćie iedni przećiw drugim: Ktory mowi przećiw brátu / y ktory oſądzá brátá ſwego / mowi przećiwko zákonowi y zákon oſądzá: A ieſli oſądzáſz zákon / iuż nie ieſteś thym kthory záchowywá zákon / ále ſędźią.
  12. Iedenći ieſt ktory dáł zákon / y może záchowáć y zágubić / ♀ Thy ktożeś ieſt ktory drugiego ſądźiſz:
      ♀ Rzym.14.v.4.

  13. Nuż teráz wy kthorzy mowićie / Dźiś ábo iutro poydźiem do thego miáſtá / y zmieſzkámy tám rok ieden / á będźiem hándlowáć y zyſzcżemy.
  14. (Ktorzy nie wiećie co má być názáiutrz: ábowiem iákiż ieſth żywoth wáſz: bo párá ieſt ktorá ſię ná máły cżás okázuie / á potym niſzcżeie).
  15. Miáſto tego co byśćie mieli mowić / * Ieſli Pán będźie rácżył / y będźiemli żywi / vcżynimy to ábo owo.
      * Dźiei.19.v.21. 1.Kor.4.v.19.

  16. A teráz chłubićie ſię w pychách wáſzych / wſzelákie chłubienie thákowe ieſtći złe.
  17. A thák ktory vmie dobrze cżynić / á nie cżyni / ten ieſt winien grzechu.

    Kápitułá 5.
    ¶ 1. Opowiedá ſrogi ſąd Boży bogácżom złym / y gwáłtownikom. 7. Cieſzy vtrápione / nápomináiąc ie ku ćierpliwośći. 12. Y áby nie przyſięgáli. 14. O pomázowániu chorych. 15. O Modlithwie / wyznáwániu grzechow. 19. Y o náwroceniu bráćiey.

  1. Nuż teráz bogácże płácżćie nárzekáiąc nád nędzámi wáſzemi ktore przyidą.
  2. Bogáctwá wáſze zgniły / w ſzáthy wáſze mole ſię wrzućiły.
  3. Złoto wáſze y ſrebro wáſze pordzewiáło / á rdzá ich będźie wám ná świádecthwo / y źie ćiáłá wáſze iáko ogień / wyśćie ſobie * ſkárb zbieráli ná oſtátnie dni.
      * Rzym.2.v.5.

  4. Oto zápłátá robotnikow ktorzy żęli polá wáſze (od wás zátrzymáná) wołá / y wołániá żeńcow weſzły do vſzu Páná záſtępow.
  5. Wyśćie żyli w roſkoſzách ná źiemi / y buiáliśćie / nákármiliśćie ſercá wáſze iáko w dźień A ofiáry.
      A To ieſt / bieśiády hoyne ktore ſpráwowáli Zydowie gdy zábithe ofiáry Bogu cżynili.

  6. Wyśćie oſądźili y zámordowáli ſpráwiedliwego kthory ſię wám nie ſprzećiwiá.
  7. Bądźćie thedy ćierpliwi bráćiá áż do przyśćiá Páńſkiego / Otho orácż ocżekiwá drogiego owocu źiemie / ćierpliwie go cżekáiąc / áżby otrzymáł deżdż záránny y odwiecżorny.
  8. Wy thedy bądźćie ćierpliwi / y potwierdzáyćie ſercá wáſze / ábowiem przyśćie Páńſkie przybliżá ſię.
  9. Bráćiá nie B wzdycháyćie ieden przećiw drugiemu / ábyśćie nie byli oſądzeni: á othoć ſędźiá ſthoi przede drzwiámi.
      B To ieſt / żądáiąc pomſty.

  10. Bierzćie bráćiá moi zá wzor vćiſku y ćierpliwośći / Proroki ktorzy mowili w imię Páńſkie.
  11. Oto mámy zá błogoſłáwione ty ktorzy ćierpią / Słyſzeliśćie o ćierpliwośći Iobowey / y widźieliśćie C koniec Páńſki: ábowiem bárzo miłoſierny ieſt Pán y litośćiwy.
      C To ieſt / iák go ná oſtátek Bog ćieſzył.

  12. A náprzod bráćiá moi / † nie przyſięgáyćie áni ná niebo áni ná źiemię / áni żádną inſzą przyſięgą: ále niech będźie ſłowo wáſze / Ieſt / ieſt / y nie nie / ábyśćie niewpádli w D potępienie.
      D Abo w obłudnoſći.

      † Mát.5.v.34.

  13. Bywá kto miedzy wámi vtrápiony: niecháy ſię modli / bywá ktho dobrey myſli: niecháy śpiewá.
  14. Ieſt ktho niemocny miedzy wámi: niecháy wzowie ſtárſzych E koſćiołá / á niech ſię zá nim modlą / * F pomázuiąc go oleykiem w imię Páńſkie.
      E Dár vzdráwiániá ieſzcże ná on cżás był w koſćiele.
      F Then oleiek był znákiem świętym do cżáſu / y vſtháł z tą rzecżą kthorą znácżył / á przetho ktorzy tego ieſzcże vżywáią niemáiąc dáru vzdráwiániá ſprzećiwiáią ſię vſtáwám Bożym.

      * Már.6.v.13.

  15. A modlitwá wiáry záchowá niemocnego / y podnieśie go Pán / á ieſli by ſię grzechow dopuſćił / będą mu odpuſzcżone.
  16. G Wyznáwáyćie ieden drugiemu przeſthępſtwá / á modlćie ſię ieden zá drugiego / ábyſćie byli vzdrowieni / ábowiem wiele wáży ſkutecżná modlitwá ſpráwiedliwego.
      G To máią wſzytcy cżynić ſpołecżnie / á thák ſpowiedź obłudnych ludźi nie może z tąd być potwierdzoná.

  17. † Eliáſz był cżłowiek tymże niedoſtátkom poddány iáko y my / y nábożnie ſię modlił áby deżdż nie ſzedł / y nie ſzedł deżdż ná źiemię pułcżwártá látá.
      † 1.Krol.17.v.1. y 3.v.45.

  18. Y záſię ſię modlił / á niebo podáło deżdż / y źiemiá wydáłá owoc ſwoy.
  19. Bráćiá ieſliby ſię ktho obłądźił od práwdy / y náwroćiłby go kto.
  20. Niechże wie / iż kto by náwroćił grzeſzniká od błędney drogi iego / záchowá duſzę od śmierći / y zákryie wielkość grzechow.
Spis Kapituł, Indeks Kſiąg