Biblia
tho ieſt / wſzytko Piſmo Święte / Brześć 1563
Pierwſzy liſt Páwłá ſwiętego do Theſsálonicenſow
Nowy Teſtament, Kſięga 13.
Kapituła:
1
,
2
,
3
,
4
,
5
,
Indeks Kſiąg
.
Kápitułá 1.
¶ 2. Chwáli ie iż w pośrzodku vćiſkow ſtátecżnie trwáli w Ewánieliey kthorą im on był przepowiedźiáł. 7. A iż ini wzor z nich bráli.
Páweł y Sylwán / y Thymotheuſz / Koſćiołowi Theſsáloniceńſkiemu / ktory ieſt w Bogu Oycu y w Pánie Iezuſie Kryſtuſie / Láſká y pokoy niech wám będźie od Bogá Oycá náſzego / y od Páná Iezu Kryſtá.
*
Dźiękuiemy Bogu záwſze zá wás /
†
wſpomináiąc wás w modlitwách náſzych.
*
2.Tes.1.v.3.
†
Fil.1.v.3.
Bez przeſtánku wſpomináiąc ſkutecżną wiárę wáſzę / y prácowitą miłość / y ćierpliwą onę nádźieię w Pánu náſzym Iezuſie Kryſtuśie / przed Bogiem y Oycem náſzym.
Wiedząc bráćiá mili iż ieſteſćie wybráni od Bogá.
Przeto iż Ewánieliá náſzá byłá v wás nie powieſćią tylko / ále też y mocą w Duchu święthym / y práwdźiwym vpewnieniu / iáko wiećie iákowymichmy byli miedzy wámi dlá wás.
A wyſćie ſię ſtáli náſládowcámi náſzymi y Páńſkimi / przyiąwſzy ſłowo z vćiſkiem wielkim / z weſelem Duchá świętego.
Ták iżeſćie byli wzormi wſzythkim wierzącym w Mácedoniiey / y w Acháiey.
Abowiem od wás nie tylko brzmiáło ſłowo Páńſkie w Mácedoniey y w Acháiey / ále też ná wſzytkim mieyſcu wiárá wáſzá ktorá ieſt w Bogá ták ſłynęłá / iż nám nie potrzebá nic mowić.
Gdyż oni o wás powiedáią / cochmy zá przyſtęp do wás mieli / á iákoſćie náwroceni byli do Bogá opuſćiwſzy báłwány / ábyſćie ſłużyli Bogu żywemu y práwdźiwemu.
Y ocżekáwáli Syná iego z niebá / ktorego wzbudźił z mártwych / to ieſt Iezuſá / ktory wybáwiá nás od onego gniewu przyſzłego.
Kápitułá 2.
¶ 1. Aby nie vſtháli pod krzyżem / chwáli pilność ſwoię około przepowiedániá Ewánieliey. 13. A iż oni theż zárázem przyięli ſłowo Boże. 17. Pothym ſię wymáwiá iż ſám do nich przyść nie mogł.
Gdyż ſámi wiećie bráćiá / iż przyſtęp náſz do wás nie był prożny.
Ale choćiáż my przed tym ćierpieli / y zelżeni byli w
*
Filipiech iáko wiećie / á wſzákże śmieleſmy ſobie pocżęli w Bogu náſzym / ku przepowiedániu v wás Ewánieliey Bożey z wielkim boiowániem.
*
Dźiey.10.v.21.
Abowiem nápominánie náſze nie było z zdrády áni z niecżyſtośći / áni z chytroſćią.
Ale iákoſmy ſię Bogu podobáli áby nám byłá zwierzoná Ewánieliá / ták mowiemy nie iáko ſię ludźiám podobáiąc / ále Bogu ktory doświádcżá ſerc náſzych.
Abowiem nigdyſmy nie vżywáli powieſći pochlebney / iáko wiećie / ániſmy dlá łákomſtwá nic nie zmyſláli / Bog świádkiem ieſt.
Ani ſzukáiąc chwáły z ludźi / áni od wás / áni od inſzych.
Mogąc wás obćiążáć iáko Apoſtołowie Kryſtuſowi / ále byliſmy ćichemi w poſrzodku wás / iákoby mámká ogrzewáiąc dźiátki ſwoie.
Ták tedy chutliwi przećiw wám będąc / żądáliſmy wám vżycżyć nie tylko Ewánieliey Bożey / ále też y duſz náſzych / dlá te° iżeſćie nám miłemi byli.
Abowiem bráćiá pámiętáćie prácą náſzę y kłopoth / gdyż w nocy y we dnie
†
robiąc / ábyſmy żádnego z wás nie obćiążyli / przepowiedálichmy v wás Ewánielią Bożą.
†
Dźiei.10.v.34. 1.Kor.4.v.12. 2.Tes.3.v.8.
Wy świádkowie ieſteśćie y Bog / iákoſmy świątobliwie y ſpráwiedliwie / y bez nágánieniá żyli miedzy wámi ktorzyſćie vwierzyli.
Iáko wiećie ktorymeſmy ſpoſobem káżdego z wás (iákoby oćiec dźiátki ſwoie) nápomináli y ćieſzyli.
Y bárzo prośili ábyſćie
*
poſtępowáli iáko náleży Bogu kthory wás wezwáł do ſwe° kroleſtwá y chwáły.
*
Efes.4.v.1. Fil.1.v.27. Kol.1.v.10.
A przeto też dźiękuiemy Bogu vſtáwicżnie / iż wy przyiąwſzy ſłowo Boże ktoreśćie ſłyſzeli od nás / przyięliſćie nie zá ſłowo ludzkie / ále (iáko było práwdźiwie) zá ſłowo Boże / kthory theż ſkutecżnie ſię okázuie w wás ktorzy wierzyćie.
Abowiem bráćiá ſtáliśćie ſię náſládowcámi Kośćiołow Bożych / ktore ſą w Zydowſkiey źiemi w Kryſtuſie Iezuśie / iżeſćie wy ty rzecży ćierpieli od ſwoich przyrodnych / iáko y oni od Żydow.
Ktorzy też Páná Iezuſá zábili / y włáſne Proroki / y nás wygnáli / áni ſię Bogu podobáią / y wſzythkim ſię ludźiám
A
przećiwiáią.
A
To ieſt / ſą nieprzyiáćielem zbáwieniá ich.
Broniąc nám żebychmy nie mowili pogánom cżym by byli zbáwieni / áby záwſze wypełniáli grzechy ſwe / ábowiem ogárnął ie gniew áż do końcá.
A my bráćiá będąc oſieroćiáłymi bez wás ná krotki cżás oblicżnośćią nie ſercem /
†
vprzeymieſmy ſię ſtáráli widźieć oblicże wáſze z wielką chućią.
†
Rzym.1.v.11.
Dlá tegoſmy chćieli przyść do wás / (zwłáſzcżá iá Páweł) ráz y powtore / ále przekáźił nám ſzátán.
Abowiem ktoráż ieſt nádźieiá náſzá / ábo weſele / ábo koroná / z ktorey bym ſię iá chwálił: Izáli nie wy przed oblicżnoſćią Páná náſzego Iezu Kryſtá w przyśćie iego:
Záiſteć wy ieſteſćie chwáłą náſzą y weſelem.
Kápitułá 3.
¶ 1. W thym rozdźieleniu oznáymuie im życżność ſwoię / ſzląc do nich Thymotheuſzá y modląc ſię zá nie.
A ták gdyſmy iuż wſtrzymáć ſię nie mogli / zdáło ſię nám zá rzecż nálepſzą ábyſmy ſámi w Athenách zoſtáli.
A poſłálichmy
*
Tymotheuſzá brátá náſzego y ſługę Bożego / y pomocniká náſzego w Ewánieliey Kryſtuſowey / áby wás potwierdźił y
A
nápomináł około wiáry wáſzey.
A
Drudzy cżytáią áby wás poćieſzył z wiáry náſzey.
*
Dźiei.16.v.1.
Thák áby żáden nie poruſzył ſię w tych vćiſkách / ábowiem ſámi wiećie żeſmy ná to wyſádzeni.
Bo gdychmy byli v wás / przedtymechmy tho wám opowiedáli żeſmy mieli być vćiśnieni / co ſię theż ſtáło / y wiećie to.
Przeto też iá iuż nie mogąc ſię wſtrzymáć / poſłáłem go ábym ſię dowiedźiáł o wierze wáſzey / iżby wás ſnádź był nie kuśił on kuśićiel / á iżby ſię prożná nie ſtáłá prácá náſzá.
Nie dáwno tedy Tymotheuſz od wás przyſzedſzy do nás / oznáymił nám wiárę y miłość wáſzę / á iż nás máćie w dobrey pámięći / záwſze nás żądáiąc widźieć / iáko y my też wás.
A przetoż bráćiá ieſteſmy poćieſzeni z wás w káżdym vtrápieniu y potrzebie náſzey przez wiárę wáſzę.
Abowiem theráz żywiemy ieſli wy ſtoićie w Pánie.
Bo ktoreż dźiękowánie możemy oddáć Bogu zá wás z wſzelkiego weſelá ktorym ſię weſelemy dlá wás przed Bogiem náſzym:
†
W nocy y we dnie bárzo pilno proſząc ábyſmy widźieli oblicże wáſze / y ábychmy wypełnili cżego ieſzcże w wierze wáſzey nie doſtáwá.
†
Rzym.1.v.10.
Ale ſám Bog Oćiec náſz / y Pán náſz Iezus Kryſtus niech wyproſtuie drogę náſzę do wás.
A Pán niecháy wás pomnoży / y obfitymi vcżyni / ſpołecżną miłośćią miedzy wámi y przećiw wſzythkim / iáko y my przećiwko wám.
¤
Aby ſercá wáſze nienágánione vtwierdźił w świąthobliwoſći przed Bogiem y Oycem náſzym / ná przyśćie Páná náſzego Iezu Kryſthá ze wſzytkimi świętymi iego.
¤
1.Kor.1.v.8.
Kápitułá 4.
¶ 1. Nápominá ie ku cżyſtośći. 6. Niewinnośći. 8. Miłośći. 11. Prácy. 13. Y ku mierney żáłośći vmárłych. 15. Opiſuie iákie má być zmártwychwſtánie.
Ná oſtáthek tedy bráćiá prośimy wás y nápominámy przez Páná Iezuſá / iákoſćie wźięli od nás / kthorym ſpoſobem máćie chodźić y Bogu ſię podobáć / ábyſćie więcey przewyżſzáli.
Gdyż wiećie ktore roſkázániá wźiąwſzy dálichmy wám od Páná Iezu Kryſtá.
*
Abowiem táć ieſt wolá Bożá / toć ieſt poświęcenie wáſze / żebyſćie ſię powśćiągáli od niecżyſtoty.
*
Rzym.12.v.2. Efes.5.v.17.
Y áby vmiáł káżdy z wás
A
nácżynie ſwe trzymáć w świątobliwoſći y vcżćiwośći.
A
To ieſt / ćiáło.
Nie będąc źięći pożądliwoſćią iáko pogáni ktorzy nie znáią Bogá.
†
Niecháy żáden nie vćiſká / ábo podchodźi w żádney ſpráwie bráthá ſwego / ábowiemći Pán ieſt ktory ſię mśći wſzytkich tych rzecży / iákochmy to y przed thym powiedźieli wám / y oświádcżyli ſię.
†
1.Kor.6.v.8.
¤
Bo nie wezwáł nás Bog ku niecżyſtoſći / ále ku świątobliwoſći.
¤
1.Kor.1.v.2.
A przeto ktory to odrzucá / nie odrzucá cżłowieká / ále Bogá / kthory wám dáł Duchá ſwego świętego.
Przytym co ſię tycże bráterſkiey miłośći / nie potrzebá wám thego ábym do wás piſáł /
♀
ábowiem ſámi od Bogá ieſteśćie náucżeni / ábyſćie iedni drugie miłowáli.
♀
Ián.13.v.34. 1.Ián.2.v.8.
Bo też y to cżynićie przećiwko wſzytkim brátom / ktorzy ſą we wſzytkiey Mácedoniiey / A prośimy wás bráćiá iżbyſćie więcey przewyżſzáli.
Y ſtáráli ſię ábyſćie byli ſpokoynymi / y pilnowáli rzecży ſwoich / á robili włáſnymi rękámi wáſzymi / iákoſmy wám opowiedźieli.
Abyſćie ſię pocżćiwie záchowáli obcym / y áby nicżego wám potrzebá nie było.
A nie chcę bráćiá ábyſćie wiedźieć nie mieli / co ſię tycże tych ktorzy záſnęli / iżbyśćie ſię nie ſmućili iáko y drudzy ktorzy nádźieie nie máią.
Abowiem ieſli wierzymy iż Iezus vmárł y powſtáł / ták też Bog ty ktorzy záſnęli w Iezuśie / przywiedźie z nim.
Bo tho wám powiedámy ſłowy Páńſkimi /
*
Iż my żywi ktorzy pozoſtániemy áż do przyśćiá Páńſkiego / nie vprzedźiemy tych ktorzy záſnęli.
*
1.Kor.15.v.23.
Gdyż ſám Pán z krzykiem / y z głoſem Anielſkim / y
†
z trąbą Bożą zſtąpi z niebá / á ktorzy byli vmárli w Kryſtuśie / powſtáną pierwey.
†
Mát.24.v.32. 1.Kor.15.v.52.
Potym my żywi ktorzy pozoſtániemy /
B
záchwyceni będźiemy ſpołu z nimi ná obłoki / żebychmy záſzli Pánu ná powietrze / A ták záwſze z Pánem będźiemy.
B
W tym záchwyceniu będźie nágłá odmiáná ktorá ſtánie zá śmierć.
A przethoż poćieſzáyćie iedni drugie tymi ſłowy.
Kápitułá 5.
¶ 1. Dlá niepewnośći oſtátniego dniá / vpominá ie ku rozmáitym vrzędom żywotá krześćiáńſkiego / á wſzego im dobrego życży.
Zátym co ſię tycże cżáſow y chwil zámierzonych bráćiá / nie potrzebuiećie ábym wám piſáł.
Abowiem ſámi doſtátecżnie wiećie / iż on
*
dźień Páńſki ták prźiydźie iáko
A
złodźiej w nocy.
A
To ieſt / z nágłá.
*
Mát.24.v.44. 2.Piotr.3.v.10. Ziáw.3.v.3.
Bo gdy rzeką / Pokoy y beśpiecżeńſtwo / tedy nágle zginienie prźiydźie ná nie / iáko bol niewiáſty brzemienney / á nie vydą.
Ale wy bráćiá nie ieſteśćie w ćiemnoſći / áby on dźień wás miáł iáko złodźiey záſtáć.
Wſzyſcy wy ieſteśćie ſynowie świátłośći y ſynowie dniá / nie ieſteſmy nocy áni ćiemnoſći.
Przeto tedy nieſpimy iáko inſzy / ále cżuymy y bądźmy trzeźwiemi.
Abowiem ći kthorzy ſpią / w nocyć ſpią / á ktorzy ſię vpiiáią / w nocyć ſię vpiiáią.
Ale my kthorzy ieſtechmy dniowi / bądźmy trzeźwi /
†
oblokſzy przedni pleſzek wiáry y miłoſći / á zá hełm nádźieię zbáwieniá.
†
Ezá.59.v.17. Efes.6.v.17.
Abowiem Bog nie poſthánowił nás ná
B
gniew / ále ná otrzymánie zbáwieniá przez Páná náſzego Iezu Kryſtá.
B
To ieſt / ná potępienie.
Ktory vmárł zá nás / áby choćbyſmy cżuli choć ſpáli / ábychmy ſpołu z nimi żyli.
A przetoż nápomináyćie ieden drugiego / y buduyćie iedni drugich / iáko też cżynićie.
A prośimy wás bráćiá ábyśćie poználi ty ktorzy prácuią miedzy wámi / y ktorzy ſą przełożonymi wáſzymi w Pánie / y nápomináią wás.
A iżbyſćie ie wielce miłowáli dlá ſpráwy ich / pokoy záchowáyćie ſpołecżnie miedzy ſobą.
Y prośimy wás bráćiá nápomináyćie nierządne / ćieſzćie mdłe / wſpomágáyćie niemocne / bądźćie ćierpliwymi przećiwko wſzytkim.
¤
Bácżćie áby żáden złem zá złe nikomu nie oddáwáł / záwſze dobrotliwoſći náſláduyćie / ták miedzy wámi ſpołecżnie / iáko y przećiwko wſzytkim.
¤
Przyp.17.v.17. Mát.5.v.39. Rzym.12.v.17. 1.Piotr.3.v.9. Ekle.18.v.1. Luk.18.v.1. Kol.4.v.3.
Záwſze ſię
C
weſelćie.
C
To ieſt / ſkromni bądźćie w vtrápieniu ſwoim.
Bez przeſtánku ſię modlćie.
We wſzythkim dźiękuyćie / ábowiem táć ieſt wolá Bożá przez Iezuſá Kryſtuſá przećiwko wám.
D
Duchá nie zágáſzáyćie.
D
To ieſt / nátchnieniá Bożego y świátłośći niebieſkiey / ktorá świeći w ſercách náſzych.
E
Proroctwá nie wzgárdzáyćie.
E
To ieſt wykłádánie Piſmá świętego przez ktore Duch święty nás oświecá.
Wſzytkich rzecży doſwiádcżáyćie / á co ieſt dobrego tego ſię trzymáyćie.
Od wſzelákiego podobieńſtwá złoſći wſtrzymáwáyćie ſię.
A ſám Bog pokoiu niech
*
poświęći wás zupełne / á duch wáſz cáły y duſzá / y ćiáło bez nágánieniá w przyśćie Páná náſzego Iezu Kryſtá niecháy będą záchowáne.
*
1.Kor.1.v.8.
Wiernyć ieſt ktory wás wezwáł / ktory też to vcżyni.
Bráćiá modlćie ſię zá nás.
Pozdroẃćie bráćią wſzytkę z pocáłowániem świętym.
Poprzyſięgám wás przez Páná / áby ten liſt przecżytán był wſzytkiey świętey bráćiey.
Łáſká Páná náſzego Iezu Kryſtá niech będźie z wámi / Amen.
¶ Do Teſsálonicenſow pierwſzy nápiſán ieſt z Athen.
Spis Kapituł
,
Indeks Kſiąg