Psalm 1.
    ¶ 1. Opowieda ty być błogosławione ktorzy odstępuią od obyczaiow y od rad ludzi niepobożnych, a vczą się zakonu Bożego, sprawuiąc się wedle niego. 4. A zasię ty opowieda nieszczęsliwemi ktorzy się wedle tego nie sprawuią.

  1. Szczęsliwy iest ten człowiek ktory nie chodził w radzie niepobożnych, a nie stanął na drodze grzesznych, ani A siedział na stolicy pośmiewcow.
      A To iest, ktory vstawiczną złą sprawą nie bywa zatwardzon iżby się miał smiać z Boga y z zakonu iego.

  2. * Ale w zakonie Pańskim iest chuć iego, a w nim B rozmysla we dnie y w nocy.
      B To iest, miłuie gi nad wszytki ine rzeczy y ćwiczy się w nim.

      * Iozue.1.v.8.

  3. + Y będzie iako drzewo wsadzone nad strumieniem wod ktore podawa owoc swoy czasu swego, y nie opada list iego, a wszytko cokolwiek czynić będzie, szczęsliwie mu przypadnie.
      + Ieremi.17.v.8.

  4. Nie takci złosnicy będą, ale się staną iako plewy ktore rozmiata wiatr.
  5. A przetoż się nie ostoią złosnicy na sądzie, ani grzesznicy w zgromadzeniu sprawiedliwych.
  6. Abowiem Pan C zna drogę sprawiedliwych, a droga niepobożnych zginie.
      C To iest, wdzięcznie prziymuie y fortuni sprawy ich.

    Psalm 2.
    ¶ 1. Prożne spiknienie Zydow y Poganow przeciw Krystusowi. 4. Abowiem łacno bywa rosproszone od Boga. 6. Ktory potwirdza Krole y Książęta aby się go bali: Proroctwo iasne y barzo pewne o Krystusie y o Krolestwie iego.

  1. * Przeczże się buntuie pogaństwo, a po prożnicy szemrzą narodowie:
      * Dźiei.4.v.25.

  2. Zastawili się Krolowie ziemscy, a książęta radzą się społem przeciwko Panu, y przeciw pomazańcowi iego, mowiąc.
  3. A Potargaymy zwiąski ich, a odrzućmy powrozy ich.
      A Abowiem przykra rzecz iest złosnikom być poddanemi Bogu.

  4. Ale ten ktory mieszka w niebie naśmieie się z nich, a Pan szydzić z nich będzie.
  5. B Tedy będzie knim C mowił w popędliwosci swoiey, a w gniewie swoim przestraszy ie.
      B To iest, gdy prziydzie czas sądu iego.
      C To iest, nie słowem, ale samą rzeczą potwierdzaiąc krolestwo Syna swego.

  6. Mowiąc, A iam postanowił Krola moiego nad D Syonem gorą E swiętą moią.
      D Syon często kroć w pismiech znaczy koscioł Pański tak iako tu na tym mieyscu.
      E Ta świątość dla tego iest Syonowi przypisana, że tam Skrzynia Pańska przeniesiona była, przytym też dla nauki ktorą tam opowiedano y dla chwały Bożey.

  7. Opowiem ten dekret ktory mi Pan opowiedział. + Syn moy ty iesteś ktoregom ia F dziś porodził.
      F Dawid był iako narodzony od Boga gdy iawnie był opowiedzian Krolem, a co się tycze Krystusa, to sie ma rozumieć ile iest oznaymion synem Bożym, co się iawnie okazało przy iego zmartwychwstaniu, A tu nie powieda o wiecznym rodzeniu syna Bożego.

      + Dźiei.13.v.33. Zyd.1.v.5. y 5.v.5.

  8. Ząday odemnie, a podam narody w dziedzictwo twoie, a w osiadłość twą granice ziemie.
  9. # Potrzesz ie laską zelazną, a iako naczynie zduńskie pokruszysz ie.
      # Ziaw.2.v.26. y 19.v.15.

  10. Teraz że zrozumieycie krolowie, nauczcież się sędziowie ziemie.
  11. Służcie Panu w boiaźni, a rozraduycie się iemu w strachu.
  12. Pocałuycie syna, by się snadź nie rozgniewał, a iżbyście nie zginęli z drogi gdyby sprędka zapaliła się popędliwość iego: Sczęsliwi wszyscy ktorzy iedno w nim vfaią.

    Psalm 3.
    ¶ 2. Wielki vcisk Dawidow gdy był oblężon ze wsząd od nieprzyiacioł swoich. 4. A wżdy on przedsię dufa w Panu. 5. Wzywa go. 7. A śmiele się spuszcza na zwycięstwo iego. 8. Przytym prorokuie o zmartwychwstaniu Krystusowem.

  1. Psalm Dawidow * gdy vciekał przed Absalomem Synem swoim.
      * 2.Samu.15.v.14.

  2. Panie iako się wiele namnożyło nieprzyiacioł moich, a iako się ich wiele oborzyło przeciwko mnie.
  3. A Wiele ich mowią duszy moiey, niemać ten wybawienia od Boga B Sela.
      A To iest nieprzyiaciele moi przebiiaią serce me swemi naśmiewiski.
      B To iest, w prawdzie Bożey, abo na wieki, abo był nieiaki znak, ktory pobudzał głos ku wysokiemu spiewaniu psalmu, aby tak ci ktorzy słuchali spiewania, tym się mu z więczszą pilnoscią przysłuchawali.

  4. A wszakoż ty Panie iesteś C tarczą moią, y owszem D chwała, a ten ktory E wywyzszasz głowę moię.
      C To iest, iestem opatrzon mocą twoią.
      D To iest, tyś iest obrońcą dostoieństwa Krolewskiego na ktoreś mię przełożył.
      E To iest, rozweselasz mię nie podawaiąc napohańbienie.

  5. Wołałem głosem swym do Pana, a F ozwał mi się z gory swey swiętej, Sela.
      F To iest, wysłuchał mię.

  6. G Iam się vkładł y zasnąłem, a ocuciłem się: abowiem mię Pan podpierał.
      G To iest, takem był beśpieczen w Bogu moim, iżem każdą swą sprawę poczynał oprocz boiaźni.

  7. H Nie lękam się y dziesiąci tysięcy ludu, ktorzy mię zewsząd ogarnęli.
      H Tu sobie Dawid czyni dobrą mysl.

  8. Iedno ty Panie powstań, a wybaw mię Boże moy, abowiemeś ty dał I policzek wszystkim nieprzyiaciołom moim, a pokruszyłeś zęby złośnikow.
      I To iest, abowiemeś ty iest ktoryś mię zawsze wyrwał od nieprzyiacioł moich iako od Saula.

  9. Od Panać iest J wybawienie, a K błogosławieństwo twoie nad ludem twym, Sela.
      J To iest ratunek.
      K To iest, życzność y obfitość wszytkich dobr.

    Psalm 4.
    ¶ 2. Wzywa Boga przeciwko sprzysiężeniu Absalomowemu. 3. Hańbi nieprzyiacioły swoie. 5. Namawia ie ku vznaniu. 7. Opowiada że niemasz nic lepszego, iedno vfać w dobrotliwości Bożey.

  1. Przednieyszemu nad spiewaki na A Neginot Psalm Dawidow.
      A Iest przezwysko nieiakiego instrumentu muzyki abo piesni.

  2. Boże B sprawiedliwosci moiey gdy cie wzywam, ozowi mi sie, abowiemeś ty mnie C sprawił przestrzeństwo w mieyscu ciasnym, zmiłuy się nademną, a wysłuchay modlitwy moie.
      B To iest, obrońca y świadek niewinności mej, a tak się Dawid chłubi z swey sprawiedliwosci z strony nieprzyiacioł, ale nie z strony Bożey.
      C To iest, wybawiłeś mię od wielkich vciskow.

  3. Synowie ludzcy, y dokądże będziecie lżyć chwałę moię: miłuiąc prożności a szukaiąc kłamstwa: Sela.
  4. Wiedzcież żeć Pan sobie obrał miłosiernego, a wysłucha Pan gdy zawołam do niego.
  5. * Lękaycież się, a nie grzeszcie, rozmyslaycie w sercach swych na D łożach waszych, a vmilknicie, Sela.
      D To iest, gdy się vspokoicie.

      * Efez.4.v.26.

  6. E Sprawuycież ofiary sprawiedliwości, a vfaycie w Panu.
      E To iest, ktore pochodzą z prawego a z czystego serca, iako iest wiara, wzywanie y prawdziwe vznanie.

  7. Wieleć ich mowią, Ktoż nam da oglądać dobra: ale ty Panie oswieć nad nami F światłosć oblicza twego.
      F To iest, życzność y łaskę.

  8. Tyś mi więczszą radość sprawił w sercu mym, a niźli ią oni miewaią na on czas gdy zbieraią obficie zboża swe, y wina swoie.
  9. G Położę się a społu zasnę w pokoiu, abowiem ty sam Panie sprawisz mi mieszkanie bespieczne.
      G Chłubi się iż iest tak beśpieczny w obronie Pańskiey, iako też ze wsząd miał być murem obtoczony.

    Psalm 5.
    ¶ 2. Modlitwa Dawidowa przeciw pochlebcom, a tym co byli z strony Saulowey. 5. Przytym cieszy sam siebie. 8. A vfa w Bogu ktory ma w nienawiści ludzi niepobożne. 12. A zasię broni dobrych.

  1. Przednieyszemu nad śpiewaki na Nehilot Dawidowa pieśń.
  2. Obroć Panie vcho twoie ku słowam moim, a wyrozumiey A powiesciam moim.
      A To iest skrytą żałobę moię.

  3. O Krolu moy, y Boże moy, słuchay że pilnie głosu wołania mego, boć się modlę tobie.
  4. Panie wysłuchasz głos moy sporanku, abowiem rano zgotuię k tobie modlitwę moię, B y będę się przypatrywał.
      B To iest będę oczekawał ratunku twego.

  5. Abowiem ty nie iesteś Bog ktorybyś się kochał w nieprawości, a złośnik nie zmieszka z tobą.
  6. Nie ostoią sie C szaleni przed oczyma twymi, gdyż ty masz w nienawisci wszytki ktorzy broią złosci.
      C Tu na tym mieyscu szalonemi zowie ty ktorzy nic rozumnie nie czynią, ale owszem co w pożądliwosciach swych nie rozmyslnych są nie powscięgliwi.

  7. Wygubisz ty ktorzy mowią kłamstwo, bo Pan brzydzi się morderzem y zdraycą.
  8. Ale ia w obfitości miłosierdzia twego wnidę do domu twoiego, a dam tobie chwałę w kosciele twym swiętym z boiaźnią twoią.
  9. Panie wiedźże mię w sprawiedliwosci twoiey przed tymi ktorzy czyhaią na mię, a drogę twą D wyprostuy przedemną.
      D To iest, day mi to abych mogł nasladować tego co się podoba tobie.

  10. Abowiem w vsciech ich niemasz nic prawego, wnętrznosci ich są złościwe, * a E gardło ich iako grob odwarty, a ięzykiem swym pochlebuią.
      E To iest przyłudzaią k sobie ludzi aby ie zdradzili y zagubili.

      * Rzymia.3.v.13.

  11. O Boże spustoszże ie, a niechać vpadną w radach swoich, odrzuć ie dla wielkosci przestępstwa ich, abowiemci są odpornymi przeciw tobie.
  12. A ci wszyscy co vfaią w tobie, niechać sie rozweselą y wiecznie rozraduią, brońże ich, aby się ci weselili w tobie, ktorzy miłuią imię twoie.
  13. Abowiem ty Panie sprawiedliwemu będziesz błogosławił, a dobrotliwoscią twoią iako tarczą go zastawisz.

    Psalm 6.
    ¶ 2. Zapalczywa modlitwa Dawidowa gdy był cieszką niemocą złożon. 4. A vczuł Boży gniew. 6. Y ściśnienie smierci. 9. Prętkie iego wesele z vfania nieiakiego że Bog wysłuchał modlitwę iego.

  1. Przednieyszemu nad śpiewaki na A Neginot y Seminit, pieśń Dawidowa.
      A Pieśń tę śpiewano na osmy ton na instrumencie ktory był o ośmi stron oktawą wyższey nad drugiemi.

  2. Panie nie karz mię w gniewie twoim, a nie tresć mię w twoiey popędliwosci.
  3. Zmiłuy się nademną Panie bociem mdły, vzdrow mię Panie boć się strwożyły B kosci moie.
      B To iest, wszytko ciało moie iest wzruszone y potarte bolescią gwałtowną.

  4. Dusza moia barzo iest zatrwożona, y długoż tak będzie Panie:
  5. Nawroć się Panie a wyrwi duszę moię, wybawi mię dla miłosierdzia twego.
  6. Abowiem w śmierci nie masz pamiątki o tobie, a w C grobie ktoż cię wyznawać będzie:
      C Tuć nie daie znać aby dusza przy śmierci miała zginąć, ale iż poznawał sąd Boży nad sobą przy śmierci, ktory gdy na człowieka przypada, iest rzecz niepodobna, aby się człowiek zatrwożyć niemiał, tak iż ani wspominać Boga nie może, ktorego tak widzi przeciw sobie rozgniewanego.

  7. Spracowałem się w płaczu moim, na każdą noc opływa posciel moia, a łoże moie mokre iest od łez.
  8. Zaćmiło się oko moie od popędliwosci, a D starzało się przed wszytkimi ktorzy mię trapią.
      D To iest, vtraciło czerstwość swą.

  9. * E Odstąpcie wy odemnie ktorzy się paracie złosciami, abowiem Pan vsłyszał głos płaczu moiego.
      E Tu Dawid po długich swych cięszkosciach vczuwszy ratunek Pański czyni sobie tak dobrą mysl iakoby też iuż do końca miał być wybawion.

      * Mat.7.v.23.

  10. Pan wysłuchał modlitwę moię, a Pan przyiął prośbę moię.
  11. Będą zawstydzeni y barzo zatrwożeni wszyscy nieprzyiaciele moi, y podadzą tył, a będą F prętko pohańbieni.
      F To iest omylą się w nadziei swoiey.

    Psalm 7.
    ¶ 2. Modlitwa Dawidowa gdy był niewinnie trapion od Saula. 7. Sądu Bożego przeciwko swym przeciwnikom pragnie, a przytym y Krolestwa ktore mu było obiecano. 13. Groźi swym nieprzyiaciołom iesli się nie vznaią. 15. A okazuie iż złosnicy są przyczyną vpadku swego.

  1. A Sygaion Dawidowe ktore spiewał Panu o sprawach B Chusa syna Iemini Beniamitczyka.
      A Sygaion iest nota pieśni niektorey.
      B Chus był krewny Saulow, ktory go pobudzał zawżdy przeciw Dawidowi fałszywemi powiesciami. A przetoż Dawid będąc sam w sobie frasownym żałuie się przed Bogiem y prosi o swpomożenie przeciwko Chusowi, y przeciw inym potwarcom y Saulowi przesladowcy swemu.

  2. Panie Boże moy w tobie vfam, wybawiże mię od wszystkich przesladowcow moich, y wyrwi mię.
  3. By snadź nie C porwał iako lew, y nie rozdrapał dusze moiey, a nie byłby ktoby ią wyrwał.
      C To iest Saul.

  4. Panie Boże moy iesliżem się D tego dopuscił, a iesliż iest złosć w ręku moich.
      D To iest, ocz mię przesladowcy moi potwarzaią.

  5. Iesliżem źle czynił temu ktory ze mną w pokoiu mieszkał, iesliżem nie wyrwał tego ktory iest nieprzyiacielem mym bez przyczyny.
  6. Niechayżeć nieprzyiaciel przesladuje duszę moię, a niechay poima y podepce na ziemi żywot moj, a chwałę moię niechay zagrzebie w proch. Sela.
  7. Powstańże Panie w popędliwosci twej, podnieś się przeciw zagniewaniu nieprzyiacioł moich, a ocuć się według E sądu ktoryś mnie postanowił.
      E To mowi o krolestwie Zydowskim ktore mu Pan przysądził.

  8. F Tedy zgromadzenie narodow zbieży się do ciebie, a dla niego G vsiądź na wysokosci.
      F To iest iako skoro Krolem będę, tedy sie narodowie zbieżą aby cię chwalili.
      G To iest okaż możnosć y sprawiedliwosć twoię.

  9. Pan będzie sądził narody, osądźże mię moy Panie wedle H sprawiedliwosci moiey, a wedle doskonałosci ktora iest we mnie.
      H To wszytko sie ściąga na on spor miedzy nim y Saulem, gdzie tu Dawid czyni sie wtey rzeczy niewinnym acz sie zna w wielu inych rzeczach grzesznym.

  10. Niechayże proszę vstanie złość ludzi niepobożnych, a vmocni sprawiedliwego: O Boże ktoryś iest sprawiedliwy, a * doswiadczasz serc y wnętrznosci.
      * 1.Sam.16.v.7. 1.Kron.28.v.9. Ierem.11.v.20.

  11. Obrona moia iest w Bogu, ktory wybawia ludzi prawego serca.
  12. Bog iest sędzią sprawiedliwym, a Bog groźi na każdy dzień.
  13. Iesliż się I nie nawroci, J naostrzy nań miecz swoy, a iuż nań wyciągnął y nagotował łuk swoy.
      I To iest złosnik.
      J To iest Bog.

  14. Zgotował nań broń śmiertelną, a strzały posprawował na przesladowce moie.
  15. * Oto boleie aby porodził złość, począł trapienie, ale porodzi kłamstwo.
      * Iob.15.v.35. Ezaiasz.59.v.4.

  16. Począł kopać doł, y wykopał gi, y wpadł w doł ktory sam vczynił.
  17. Praca iego obroci się na głowę iego, a gwałt iego spadnie na wirzch głowy iego.
  18. A przetoż ia będę chwalił Pana według sprawiedliwości iego, a będę śpiewał imieniowi Pana nawyzszego.

    Psalm 8.
    ¶ 2. Wysławia z wielkiem podziwieniem moc Bożą. 5. Y zacność ktorą oslachcił człowieka. Prorokuie o mocy krolestwa Krystusowego.

  1. Przednieyszemu nad śpiewaki na A Gitit psalm Dawidow.
      A Iest nieiaki instrument muzyki abo pieśń.

  2. O Panie Panie nasz, iako iest zacne imię twoie po wszytkiey ziemi, ktoryś postawił chwałę twoię nad niebiosa.
  3. * Z vst niemowiątek y ieszcze ssących dziatek vgruntowałeś moc twą przed nieprzyiacioły twymi, abyś wyniszczył nieprzyiaciela, y tego ktory sie mści.
      * Mateu.21.v.16.

  4. Gdy się przypatruię niebiosam twym ktore są sprawa palcow twoich, miesiącowi y gwiazdam ktoreś ty wystawił.
  5. + Coż iest człowiek iż nań tak pamiętasz: abo syn człowieczy iż go nawiedzasz:
      + Zyd.2.v.6.

  6. Abowiem mało mnieyszymeś go vczynił od B Boga, y ochędożyłeś go chwałą y vczciwoscią.
      B Abo od Aniołow.

  7. # Dałeś mu opanować wszytki sprawy rąk twych, a wszytkoś poddał pod nogi iego.
      # 1.Kor.15.v.27.

  8. Owce y woły wszytki, nad to y zwierzęta polne.
  9. Ptaki powietrzne, ryby morskie, ktore się przechadzaią po scieszkach morskich.
  10. O Panie Panie nasz, iakoż zacne iest imię twoie po wszystkiey ziemi:

    Psalm 9.
    ¶ 2. Dźiękowanie za zwycięstwo ktore otrzymał nad nieprzyiacioły swymi. 10. Wysławia dobrotliwość, sprawiedliwość, y moc Bożą, ktory iest sam vcieczka wszytkim vtrapionym. 14.20. Tegoż pokornie wzywa.

  1. Przednieyszemu nad śpiewaki na A Mutlabben Pieśń Dawidowa.
      A Iest instrument muzyki abo imię piosnki iakieykolwiek, abo się też może tak rozumieć nad śmiercią Laben, to iest Goliatową.

  2. Będę chwalił Pana ze wszytkiego serca mego, a wszytki cuda twoie opowiedać będę.
  3. Rozweselę się, y rozraduię sie w tobie, a będę spiewał imieniu twemu, o Nawyzszy.
  4. Abowiem nieprzyiaciele moi podali tył, vpadli y poginęli od obliczności twoiey.
  5. Gdyżeś ty odprawił sąd moy y sprawę moię, zasiadłeś na stolicy twoiey iako sprawiedliwy sędzia.
  6. Pogromiłeś pogany, a zatraciłeś złośnika, y wygładziłeś imię ich na wieki wieczne.
  7. B O nieprzyiacielu, skończyłyć się spustoszenia na wieki, y poborzyłeś miasta, ktorych społu z nim y pamiątka zginęła.
      B Naśmiewa się z nieprzyiaciela swego, ktory ktory mniemał iakoby iuż mogł wszytko pohołdować, a iżby rady swoie do szczęsliwego końca przywieść miał.

  8. A Pan na wieki C siedzi, zgotowawszy stolicę swą dla sądu.
      C Aczkolwiek popędliwość gwałtowna ludzka wydziera się przeciwko Bogu, a wszakoż go niemogą zrzucić z mieysca sądow iego.

  9. On będzie sądził świat w sprawiedliwości, a vczyni sprawiedliwe skazanie przeciwko narodom.
  10. Y będzie Pan vcieczką vbogiemu, a owszem vcieczką czasu vtrapienia.
  11. A ci ktorzy maią znaiomosć imięnia twego, będą vfać w tobie, abowiem ty Panie nie opuszczasz tych ktorzy szukaią ciebie.
  12. Spiewaycież Panu ktory mieszka w Syonie, a opowiadaycie miedzy narody sprawy iego.
  13. Abowiem on D pyta się krwie, y ma ią w pamięci, a nie zapomina wołania vtrapionych.
      D To iest, msci się śmierci człowieka niewinnego.

  14. Zmiłuy się nademną Panie, a obacz vtrapienie moie od tych ktorzy mię maią w nienawiści, ty co mię sam wyimuiesz z E bran śmierci.
      E To iest, od śmierci mnie nagotowaney.

  15. Abych opowiedał wszytki chwały twe F w branach Corki Syońskiey weseląc się w zbawieniu twoim.
      F To iest, w społecznym zebraniu ludu twego.

  16. Zanurzylić sie pogani w dole ktory vczynili, a w tey sieci ktorą skrycie postawili vmotała się noga ich.
  17. Oznaymił się Pan gdy vczynił sąd, a vsidlił się złośnik w sprawie rąk swoich, G Higaion, Sela.
      G To iest, rozmyslanie y rzecz godna pamiątki wieczney.

  18. Niepobożnicy wpadną w niskości, y wszyscy ludzie ktorzy zapominaią Boga.
  19. Abowiem vbogi nie będzie na wieki zapamiętan, a nadzieia nędznych nie zginie na wieki.
  20. Powstańże Panie niechay się nie wzmaga człowiek, a niechay narodowie osądzeni będą przed tobą.
  21. Założ Panie na nie strach, aby narodowie poznali iż są ludźmi. Sela.

    Psalm 10.
    ¶ 1.13. Vskarżanie y modlitwa tych ktorzy są w przesladowaniu przeciw okrutnikom. 6. Pycha, gwałt, skaranie, y rada ludzi niepobożnych. 14. Pan Bog sam iest ktory się msci krzywdy niewinnych.

  1. A przeczże Panie stoisz od nas z daleka: a taisz się czasu vcisku naszego:
  2. Złosnik zhardosci przesladuie vbogiego, niechayże będą podchwyceni w myslach swych ktore zmyslaią.
  3. Abowiem złosnik chłubi się w pożądliwosciach dusze swey, a waży sobie łupiesce, waśniąc Pana.
  4. Złosnik dla swey pychy nie pyta sie iesli iest Bog, ale to wszytka mysl iego iż Boga nie masz.
  5. Drogi iego fortunnie mu przypadaią na każdy czas, a twoie sądy A daleko są od niego, a przetoż sapa przeciwko wszytkim swym przeciwnikom.
      A To iest, złosnicy zawżdy mnimaią: iż Pan Bog iest od nich daleko a nie będzie ich karał za wszeteczeństwa ich.

  6. Mowi w sercu swym, Nie będę wzruszon na wieki, bo nie czuię nic przeciwnego.
  7. * Vsta iego pełne są złorzeczeństwa, chytrosci y zdrady, a pod ięzykiem iego vprzykrzenie y złosć.
      * Wyższey.5.v.10. Rzym.3.v.14.

  8. Siedzi czyhaiąc we wsiach, a zabiia niewinnego w swych pochronkach, oczy iego vpatruią opuszczonego.
  9. Kryie się na mieyscu taiemnem iako lew w iamie swoiey, czyha iakoby vchwycił vbogiego, a vłapiwszy go ciągnie go do sieci swoiey.
  10. Sciska się y pokornym się okazuie, a na ten czas mocą iego vpada wiele vbogich.
  11. Mowi w sercu swym, Zapomniałci tego Bog, y zakrył oblicze swoie aby tego nie widział na wieki.
  12. A przetoż Panie Boże powstań a podnieś rękę twoię, nie zapominayże vbogich.
  13. Przeczże złosnik bluźni Bog, a mowiąc w sercu swym, Nie będzieć się o tym pytał.
  14. Ale go ty widzisz, abowiem patrzysz na krzywdę y na vcisk, B abyś ie wźiął w rękę twą, tobieć się poruczył nędzniczek, a sierotce ty iesteś ratunkiem.
      B To iest, abyś się pomscił nad tym ktory czyni krzywdę.

  15. Potrzyż ramię niepobożnego y złosnika, dowiedz się o iego złosci, a iuż go C nie znaydzie.
      C To iest, nie stanie na sąd twoy.

  16. Pan iest Krolem na wieki wieczne, a zginą narodowie z źiemie iego.
  17. Panie ty wysłuchawasz żądosci pokornych, a ty sprawuiesz serca ich, nachylaiąc ku nim vcha twoiego.
  18. Abyś się pomscił krzywdy sierotki y vciśnionego, aby człowiek ziemski więcey się nie srożył.

    Psalm 11.
    ¶ 2. Vskarża się na ty ktorzy go wyganiali z źiemie Izraelskiey. 4. Okazuie iako wielkie ma vfanie w Bogu. 6. Ktory się prętko pomsci nad nieprzyiacioły swymi.

  1. Przednieyszemu nad śpiewaki Dawidowemi.
  2. Gdyż ia vfam Panu, iakoż tedy A mowicie duszy moiey, Vciekay od gory naszey iako ptak.
      A Mowi do tych ktorzy przy nim byli pokąd iedno trwało ono przesladowanie Saulowe.

  3. Otoć złosnicy naciągnęli łuk swoy, założyli strzałę swą na cięciwę, aby potaiemnie strzelali na ty ktorzy są prawego serca.
  4. Abowiem poborzone są B grunty, a sprawiedliwy y coż vczynił:
      B Niektorzy wykładaią sieci, to iest chytrosci y przewrotne rady.

  5. * Pan iest w pałacu swoim swiętym, a stolica Pańska iest na niebie, oczy iego vpatruią, a powieki iego doświadczaią synow ludzkich.
      * Abak.2.v.20.

  6. Pan doświadcza sprawiedliwego, ale niepobożnego y tego ktory się kocha w gwałcie, ma w nienawisci dusza iego.
  7. Spuszcza na złosniki iako deszcz, sidła, ogień, y siarkę, a wiatr gwałtowny F będzie cząstką kielicha ich.
      F To iest, tego wszytkiego napoieni bedą.

  8. Abowiem Pan iest sprawiedliwy y miłuie sprawiedliwosć, a oblicze iego patrza na sprawiedliwego.

    Psalm 12.
    ¶ 2. Vskarża się iż na mieyscu prawdy y sprawiedliwosci wszędzie fałsz a zdrada panuie. 4. Modli się do Pana przeciwko niepobożnym, a iżby raczył ludzi nędzne y vtrapione od ich przewrotnosci wybawić.

  1. Przednieyszemu nad śpiewaki A Seminit pieśń Dawidowa.
      A O tym patrzay wyższey w Psalmie szostym.

  2. Ratuy Panie boć B zginął miłosierny, a prawdziwych nie sstawa między syny ludzkimi.
      B To iest, iuż nie masz żadnego miedzy ludźmi ktory by miał być prawdziwym y miłosiernym.

  3. Ieden z drugim mowi kłamliwie: a mowią vsty pochlebnymi z dwoiakim sercem.
  4. Niechayże Pan wytnie wszytki wargi pochlebne: y ięzyk mowiący rzeczy wyniosłe.
  5. Ktorzy mowili, Przewiedziemy ięzyki naszemi, a wolnichmy są w wargach naszych, y ktoż iest panem nad nami:
  6. Dla vcisku vtrapionych, y dla płaczu niedostatecznych teraz wstanę, mowi Pan, wybawię onego na ktorego zarzucono sidło.
  7. Słowa Pańskie są czyste iako śrebro wypławione w piecu glinianym, a siedmkroć przeczyścione.
  8. Ty Panie zachoway ie, a strzeż od tego narodu aż na wieki.
  9. Bowiem złośnicy biegaią y tam y sam, a gdy sie wywyzszaią, pohańbienim bywaią synom ludzkim.

    Psalm 13.
    ¶ 2. Vskarża się przed Panem, iż odwłoczy wybawić go z tak wielkiego vtrapienia. 4. A tak prosi od niego aby temu dał szczęśliwe dokończenie. 6. Y za to dziękuie.

  1. Przednieyszemu nad śpiewaki Dawidowa Pieśń.
  2. Y pokądże będziesz Panie mnie tak przepominał zawżdy: y pokiż będziesz zakrywał oblicze twoie przedemną:
  3. Y dokądże się będę radził w duszy swey, a trapienie będzie w sercu moim przes cały dzień: A pokądże będzie się wywyszał nieprzyiaciel moy nademną:
  4. O Panie Boże moy weyźrzysz a ozow mi się, a oświeć oczy me bych snadź nie zasnął w śmierci.
  5. Aby snadź nie rzekł nieprzyiaciel moy, Pohołdowałem go, a iżby się nie kochali nieprzyiaciele moi ieslibych vpadł.
  6. Ale ia vfam w dobrotliwosci twoiey, serce moie rozraduie się w zbawieniu twoim, a będę spiewał Panu za dobrodzieystwa ktore mi okazał.

    Psalm 14.
    ¶ 1. Mniemanie y słowa złosnikow y ludzi niepobożnych, ktorych swiat pełen. 7. Ząda wybawienia ludowi Bożemu, okazuiąc społu skażenie narodu ludzkiego.

  1. Przednieyszemu nad śpiewaki Dawidowemi.
  2. A Mowil szalony w sercu swem, Niemaszci Boga, Popsowalić się, a obrzydłą sprawę roszczęli, y niemasz żadnego coby dobrze czynił.
      A Abowiem z żywota y z obyczaiow człowieka złosciwego co mysli w sercu swym o Bogu snadnie rozumieć możemy.

  3. * Weyźrał Pan z niebios na syny ludzkie, chcąc widzieć iesliby był kto coby zrozumiał a szukał Boga.
      * Rzymia.3.v.10.

  4. Wszyscy odstąpili, społem sie popsowali, nie masz żadnego coby dobrze czynił aż do iednego.
  5. Wszyscy ktorzy iedno broią złosci izali nie znaią że pożeraią lud moy iakoby chleb iedli: a nie wzywaią Pana.
  6. B Pana się vlękną z drżeniem, abowiem Bog iest przy narodzie sprawiedliwych.
      B Na ten czas gdy złosnicy będą mniemać że są nabeśpiecznieyszy tedy ie Pan pokarze.

  7. Wy się naśmiewacie z rady vbogiego, iż iest Pan nadzieia iego.
  8. C Ktoż da z Syonu wybawienie Izraelowi: gdy Pan wybawi z więźienia lud swoy, rozraduie się Iakob, a rozweseli się Izrael.
      C Tu iakoby zapomniawszy potrzeb swych modli się o potrzeby kościelne.

    Psalm 15.
    ¶ 1. Wypisuie iakimi obyczaymi maią być ochędożeni mieszczanie krolestwa niebieskiego, y synowie Koscioła Bożego.

  1. Dawidowa pieśń.
  2. Y ktoż Panie w przybytku twoim przebywać będzie, a kto będzie mieszkał na gorze twey swiętey:
  3. A * Ten ktory chodzi w doskonałosci, a obchodzi się sprawiedliwie, mowiąc prawdę w sercu swoim.
      A Naprzod chce to mieć, aby się w wiernym okazała szczyrość we wszytkich sprawach, potym aby się zachował sprawiedliwie przeciw bliźnim, a trzecie aby prawdę powiedał.

      * Ezai.33.v.15.

  4. Ktory nie obmawia ięzykiem swoim, a nic złego nieczyni przeciw bliźniemu swemu, y żadnego B pohańbienia nie prziymuie przeciw sąsiadowi swemu.
      B To iest, nie zarazem wierzy powiesciam złem.

  5. Ktory C vniża y wzgardza samego siebie, ale ma w vczciwosci ty ktorzy się boią Pana, ktory chociaż przysięże z swą szkodą, a wszakoż nie odmieni.
      C Drudzy wykładaią, Niepobożny iest v niego wzgardzony.

  6. Pieniędzy swoich nie da na lichwę, ani weźmie daru żadnego przeciw niewinnemu, ktory tak czyni nie będzie poruszon na wieki.

    Psalm 16.
    ¶ 1. Ząda od Pana wspomożenia z wielkim vfaniem. 5. W ktorym pokłada wszytko swe dobre, y obronę y podparcie. 7. Y czyni mu dzięki za tak wiele dobrodzieystw ktore wźiął od niego. 8. Wyznawa sie też być czystym od każdego bałwochwalstwa, okazuiąc pohańbienia tych ktorzy przy nim stoią. 10. Ku końcowi prorokuie o zmartwych wstaniu Krystusowym. 11. Skąd na nas przychodzi wszytko szczęscie, iako iest o tym napisano w Dźieiach Apost.2. y.13.Kap.

  1. A Michtam Dawidowe. Strzeż mię o Boże, bowiem w tobie vfam.
      A Iest nota Piośńki miektorey, a to słowo znaczy ochędostwo abo iaki kleynot zacny.

  2. O duszo moia rzeczże Panu, Pan moy iesteś ty, a dobrodzieystw moich niepotrzebuiesz.
  3. Ku świętym ktorzy są na ziemi, y ku zacnem mam wszytkę chuć swoię.
  4. Rozmnożą sie boleści tych ktorzy się za inszym bogiem kwapią, B nie vkuszę ze krwie ofiar ich, ani wezmę w vsta imion ich.
      B Dawid nie tylko niechce przestawać przy zwierzchownych Cerymoniach bałwochwalcow, ale ich też vsty swemi mianować nie chce, wczym nas tu vczy iż żadney wymowki oni nie maią ktorzy się przed nimi kłaniaią chociaż powiedaią że serca wznoszą ku Bogu.

  5. Pan iest C cząstką dziedzictwa moiego, y kielicha mego, a ty sam trzymasz los moy.
      C Tu cząstka dziedzictwa, kielich y los, także y sznury za iednę się rzecz rozumieią, iakoby chciał rzec iż Pan iest wszytko dobro moie y osiadłość moia.

  6. Sznury mi przypadły na mieyscach wesołych, przypadło mi też y dziedzictwo wdzięczne.
  7. Będę błogosławił Panu ktory mi dawa radę, gdyż y na każdą noc trapią mię D wnętrzności moie.
      D W Zydowskim stoi, nerki moie, iakoby rzekł, gdy iestem wyłączon od zgromadzenia ludzkiego tedy mię Pan skrycie naucza przez natchnienie we wnętrzne.

  8. * Zawżdym Pana przed oblicznoscią moią pokładał, a gdy on iest po prawey mey stronie, nie będę wzruszon.
      * Dźiey.2.v.25.

  9. A przetoż się vweseliło serce moie, a rozradowała sie chwała moia, a ktemu y ciało moie mieszka przespiecznie.
  10. Abowiem nie opuścisz E dusze moiey w grobie, a nie dopuscisz miłosiernemu twemu oglądać nakażenia.
      E To iest, Zywota mego, a to sie sciąga na zmartwych wstanie ciała, a przytacza się na Kristusa ktory się figuruie w osobie Dawidowey, iako o tym też napisano iest w Dźie.2.v.31. y.13.v.35.

  11. Oznaymiż mi drogę żywota, a obfitosć wesela iest z obliczem twoim, po prawicy twey są roskoszy aż na wieki.

    Psalm 17.
    ¶ 1.8. Modli sie zapalczywie aby nieustał w swym przesladowaniu. 4. Wyznawa iż się wiarował wszelakiey zmazy świeckiey. 9. Vkazuie moc y okrucieństwo przesladowcow swoich, od ktorych gwałtu prosi o obronę.

  1. Modlitwa Dawidowa. Wysłuchay Panie sprawiedliwosci moiey, a bądź pilen wołania mego, y nachyl vcho ku modlitwie moiey ktorą czynię nie A zdradliwemi vsty.
      A To iest, ktora iest czysta a nie zmyslona.

  2. B Prawo moie niechay wynidzie od obliczności twoiey, a oczy twoie niechay patrzaią na sprawiedliwość.
      B To iest, pomsci się nad moimi nieprzyiacioły.

  3. Gdy doświadczysz serca mego, y nawiedzisz ie w nocy, a sprobuiesz, y nie naydziesz abych ia miał co inego myslić, a co inego mieć w vsciech.
  4. Co się tycze spraw ludzkich, według słowa vst twoich chroniłem sie zawżdy drogi okrutnikow.
  5. Postąpienia moie były mocne na drogach twoich, a podeszwy nog moich nie posliznęły sie.
  6. Wzywałem cię o Boże, abowiemeś mi się ozwał, nakłońże tedy vcha twoiego ku mnie, a wysłuchay słow moich.
  7. Okaż dziwne dobrotliwosci twe ty ktory zachowywasz vfaiące w tobie, przeciw tym ktorzy powstawaią przeciwko prawicy twoiey.
  8. Strzeż mię iako źrzenice w oku, pod cieniem skrzydeł twoich zakriy mię.
  9. Przed złośniki ktorzy mię borzą, y przed nieprzyiacioły ktorzy mię ogarnęli chcąc wźiąć zdrowie moie.
  10. C Zatkali vsta swe tłustością, a mowią hardzie gębą swą.
      C To iest, otyli w roskoszach swoich tak iż hardzie mowią.

  11. Otoć nas ogarnęli na scieszkach naszych, vpatruią oczyma swymi gdzieby na ziemi sidla rozstawić.
  12. Podobienci iest lwowi ktory iest chutliwy ku porwaniu, y lwięciu ktore się tai w iamie.
  13. Powstańże Panie a vprzedz go, strąć go, a wybawi duszę moię od złośnika D mieczem twoim.
      D Abo ktory iest mieczem twoim, a to się ma rozumieć iż złośnicy są iako naczyniem Bożym ku trapieniu wiernych, A wszakoż przedsię Bog zostawa sprawiedliwym, a oni w swej złosci zostawaią.

  14. Y od mężow ręką twą wyrwi mię o Panie, a od ludzi tego swiata, ktorych cząstka iest w tym żywocie, a ktorych żywot napełniasz z twego skarbu, tak iż maią dosyć y synowie ich, y pozostanie ostatek po nich potomstwu ich.
  15. Ale ia oglądam oblicze twoie w sprawiedliwości, a nasycę sie obliczności twey, gdy się ocucę.

    Psalm 18.
    ¶ 1. Ta pieśń iest barzo znamienita w ktorey Dawid Panu zwycięstwa swe spiewaiąc wysławia, a to na on czas gdy go iuż postanowił spokoynym krolem. 5. Okazuie iako go wiele kroć wyrwał z wiela niebespieczeństw iego. 18. A nawięcey z rąk nieprzyiacioł iego. 38. Ktore zwyciężył dziwnymi obyczaymi. 21. Wyznawa iż Pan Bog bronił niewinności iego.

  1. Przednieyszemu nad spiewaki sługi Pańskiego Dawida, * ktory spiewał Panu piosnkę tę na on czas gdy go Pan wyrwał z rąk wszytkich nieprzyiacioł iego, y z rąk Saulowych, tak mowiąc.
      * 2.Samu.22.v.1.

  2. Rozmiłuię się ciebie Panie ktoryś iest mocą moią.
  3. Pan iest opoka moia, y obrona moia, y wybawiciel moy, Bog moy y skała moia, * w ktorym ia vfać będę, Onci iest tarcz moia, y A rog zbawienia mego, y twirdza moia.
      A To iest moc.

      * Zyd.2.v.13.

  4. Będę wzywał Pana chwaląc go, a będę wybawion od nieprzyiacioł moich.
  5. Ogarnęłyć mię były boleści smierci, a potoki niepobożnych ludzi straszyli mię.
  6. Bolesci grobu ogarnęły mię były, a potykały mię sidła śmierci.
  7. A wszakożem wzywał Pana w vtrapieniu moim, a wołałem do Boga mego, y wysłuchał głosu mego z koscioła swego, a wołanie ktorem czynił k niemu, przyszło aż do vszu iego.
  8. B Tedy się wzruszyła y zadrżała ziemia, a zatrząsnęły się fundamenty gor, y wzruszyły się od gniewu iego.
      B Abowiem iż nas porządek przyrodzony nigdy ruszyć nie może, a przetoż przypomina prętkie odmiany ktore nas przywodzą ku zdumieniu, skąd więc poznawamy ratunek od Boga.

  9. Zakurzył sie dym z nozdrzy iego, a ogień wychodzący z vst iego pożerał, a węgle się od niego rospalało.
  10. Nakłonił niebo y zstąpił, a ciemność była pod nogami iego.
  11. Y ieździł na Cherubie, a latał będąc noszon na skrzydłach wiatru.
  12. Vczynił sobie pochronką ciemności, a przybytek około siebie ciemności wod y obłoki gęste.
  13. Przed iasnoscią ktora szła przed nim rozbiegły sie obłoki ony, grad y węgle ogniste.
  14. Y zagrzmiał Pan na niebie, a Nawyzszy dał się słyszeć z gradem y z węglem ognistem.
  15. Puscił strzały swe y rosproszył ie, rzucił wiele błyskawic, y rozgromił ie.
  16. Y okazały się głębokosci wod, a odkryte są grunty swiata na fukanie twe o Panie, y na tchnienie wiatru C gniewu twego.
      C W Zydowskim stoi nosa twego.

  17. Sciągnął rękę z wysokości y zachwycił mię, a wyrwał mię z wod wielkich.
  18. Wydarł mię od mocnego nieprzyiaciela mego, y od tych ktorzy mię mieli w nienawiści, przeto iż byli mocnieyszy niźli ia.
  19. Potkali sie zemną w dzień vcisnienia mego, ale Pan był podparciem moiem.
  20. Wywiodł mię na mieysce przestrone, a wybawił mię przeto że mię vmiłował.
  21. Pan mnie płacił wedle D sprawiedliwości moiey, a nagrodził mi wedle czystości rąk moich.
      D Abowiem ia miałem rzecz sprawiedliwą przeciw nieprzyiacielowi.

  22. Abowiemem strzegł drog Pańskich, anim odstawał złościwie od Boga mego.
  23. Gdyżem zawżdy przed sobą miał wszytki sądy iego, a vstaw iego nie odmiatowałem od siebie.
  24. Calem zawżdy przestawał przy nim, a strzegłem się nieprawosci.
  25. A przetoż mi Pan zapłacił wedle sprawiedliwości mey, y wedle czystości rąk moich ktora była przed oczyma iego.
  26. Okażesz się miłosiernym miłosiernemu, a będziesz szczyrym człowiekowi szczyremu.
  27. Będziesz czyst z czystym, a z przewrotnym przewrotnie obchodzić sie będziesz.
  28. Abowiem lud znędzony wybawisz, a oczy podniosłe vniżysz.
  29. Oswiecisz też sam pochodnią moię a Pan Bog moy oświeci ciemności moie.
  30. Gdyżem ia w mocy twey przebił sie przez woyska, a w Bogu moim przeskoczyłem mur.
  31. Onci iest Bogiem ktorego są drogi doskonałe, a słowo Pańskie iest wypolerowane, y iest tarczą wszytkim ktorzy w nim vfaią.
  32. Y ktoryż iest Bog nad Pana: a kto iest mocnieyszy nad Boga naszego:
  33. Onci iest Bog ktory mię opasał mocą, a vczynił doskonałą drogę moię.
  34. Sprawiwszy nogi moie iako ielenie, a postawił mię na mieyscach moich wysokich.
  35. Ktory sprawił ręce me do walki, tak iżem skruszył ramiony swemi łuk stalony.
  36. Y dałeś mi tarcz zbawienia twego, a prawica twa podpierała mię, y dobrotliwość twoia rozmnożyła mię.
  37. Rosprzestrzeniłeś postąpienia moie podemną, a nie chwiały się goleni moie.
  38. Goniłem nieprzyiacioły moie y poimałem ie, a nie wrociłem się ażem ie wytracił.
  39. Poraźiłem ie tak iż powstać nie mogli, vpadaiąc pod nogi moie.
  40. Opasałeś mię mocą ku walce, a powaliłeś nieprzyiacioły moie pod mię.
  41. Y tyś sprawił iż nieprzyiaciele moi podali tył przedemną, a wykorzeniłem ty ktorzy mię mieli w nienawiści.
  42. Wołali, ale nie był ktoby ie ratował, a ktemu y do Pana, ale sie im nie ozwał.
  43. Potłukłem ie iako proch przed wiatrem pierzchaiący, a podeptałem ie iako błoto na vlicach.
  44. Wyrwałeś mię od zwad ludskich, a postawiłeś mię głową narodom, a lud ktory mię nie znał służył mi.
  45. Iako ktory posłyszał o mnie, byli mi posłuszni, a ludzie postronni E poddawali mi się.
      E To iest, zmyslonym a przymuszonym posłuszeństwem dawali się w opanowanie moie ale nie dobrowolnie.

  46. Narodowie postronni stracili dobrą mysl, a drżeli w zamknieniu swoim.
  47. Niechay żywie Pan, a niech będzie błogosławiony obrońca moy, y niech będzie wywyzszon Bog zbawienia moiego.
  48. Bogci iest ktory sie mnie mscić dawa, a narody daie mi w posłuszeństwo.
  49. Onci iest wybawicielem mym od nieprzyiacioł moich, y tyś mię sam wywyzszył od tych ktorzy powstaią przeciw mnie, a od człowieka okrutnego wyrwałeś mię.
  50. * F A przetoż będę cię chwalił miedzy narody o Panie, a będę spiewał imieniowi twemu.
      F Proroctwo o krolestwie Krystusowym, Boby pogani nie byli wezwani do koscioła tedyby rożno mowił iż wyznawa chwałę Pańską posrzod ich.

      * Rzym.15.v.9.

  51. Gdyżeś vczynił zacne wybawienia krolowi swemu, a sprawił miłosierdzie pomazańcowi swoiemu Dawidowi, y potomstwu iego aż na wieki.

    Psalm 19.
    ¶ 1. Zacna sprawa niebieska, y inego stworzenia dziwnie wywyzsza zacność stworzycielowę. 8. Y swiętey nauki iego. 13. A tu głosem prosi y odpuszczenie niezliczonych grzechow ludzkich. 14. Od ktorych prosi żeby był zachowan, aby był tym wdzięcznieyszy Bogu.

  1. Przednieyszemu nad śpiewaki Psalm Dawidow.
  2. Nieba opowiedaią chwałę Bożą a sprawę rąk iego wyznawa A rospostrzenie.
      A Otym patrz w Księ.1.Mo.Ka.1.

  3. B Ieden dzień vczy drugi dzień, a noc oznaymuie vmieiętność drugiey nocy.
      B To iest, ony przemiany dni y nocy wyznawaią moc Pańską.

  4. Niemasz w nich ani powieści, ani słow, ani słuchać głosu ich.
  5. * A wszakoż C pomiar ich wyszedł na wszytkę ziemię, a słowa ich aż do kończyn swiata, a w nich założył przybytek słońcu.
      C To iest, iż na niebie prawie iest wypisana iako na księgach moc y chwała Boża.

      * Rzym.10.v.18.

  6. A on wychodzi iako oblubieniec z łożnice swoiey, raduiąc sie iako mocarz aby mogł co rychley przybieżeć do kresu swego.
  7. Od końca niebios iest wyscie iego, a wescie iego aż na drugim końcu ich, a nie iest nikt coby się miał zakryć od gorącosci iego.
  8. Zakon Pański iest doskonały, nawracaiący dusze, swiadectwo Pańskie wierne iest dawaiące mądrość nieumieiętnemu.
  9. Roskazania Pańskie są proste rozweselaiące serce, a Przykazanie Pańskie czyste oświecaiące oczy.
  10. Boiaźń Pańska iest czysta trwaiąca na wieki, sądy Pańskie są prawdziwe a społu sprawiedliwe.
  11. Wdzięcznieysze są niźli złoto, a niźli złoto z Ofir, a słodsze niźli miod w plastrzech.
  12. Też y sługa twoy iest oswiecon przez nie, a strzegąc ich ma wielką zapłatę za to.
  13. Y ktoż iest coby znał błędy swe: a tak mię oczysć od moich taiemnych występkow.
  14. Zachoway mię też sługę twego od swawoleństw vpornych aby nademną nie panowały, a tedy będę doskonałym y czystym od wielkiego przestępstwa.
  15. Niechay będą wdzięcznie przyięte słowa vst moich, y rozmyslanie serca mego przed tobą Panie, ktoryś iest skałą mą y odkupicielem moim.

    Psalm 20.
    ¶ 1. Modlitwa ludu, w ktorey iest prośba za krolem gdy ciągnie na woynę. 7. Dźiękuie za otrzymane zwycięstwo.

  1. Przednieyszemu nad spiewaki, pieśń Dawidowa.
  2. Niechayże cię A wysłucha Pan w dzień vtrapienia, a imię Boga Iakobowego niechaycię broni.
      A Są słowa ludu modlącego się za Krolem

  3. Niechci zesle ratunk B z mieysca swiętego, a niechay cię podeprze z Syonu.
      B Rozumie o skrzyni ktora była na gorze Syon.

  4. Niechay wspomni na wszytki ofiary twoie, a niechay C w popioł obroci palone ofiary twoie, Sela.
      C To iest na świadectwo wdzięcznego przyięcia ofiary.

  5. Niechay cię tym obdarzy coby było po mysli twoiey, a wszytkę radę twą napełni.
  6. Rozweselimy się w wybawieniu twoim, a w imię Boga naszego podniesiemy chorągiew, niechayże wypełni Pan wszytki prośby twoie.
  7. Terazciem poznał iż Pan wybawił pomazańca swego, wysłucha go z nieba swoiego swiętego przez zbawienną moc prawice swoiey.
  8. Iednić vfali w woźiech, a drudzy w konioch, ale my będziem pamiętać na imię Pana Boga naszego.
  9. Onić polegli y vpadli, alechmy my powstali, y ostali się.
  10. Pan wybawi krola, a wysłucha nas w dzień w ktory go wzywać będziemy.

    Psalm 21.
    ¶ 2. Pieśń w ktorey czyni dzięki za zwycięstwa iemu od Pana Boga dane. 9. Z nieiakiem vfaniem y modlitwą o insze dobrodzieystwa ktorych sie od nie spodziewa.

  1. Przednieyszemu nad spiewaki, pieśń Dawidowa.
  2. Panie w mocy twoiey raduie się krol, a w zbawieniu twoim barzo się weseli.
  3. Vczyniłeś dosyć żądosci serca iego, a nie odmowiłeś mu tego o co cię prosił, Sela.
  4. Abowiemeś go ty potkał błogosławieństwy przenalepszymi, włożyłeś na głowę iego koronę złotą.
  5. Prosił cię o zdrowie, a przedłużyłeś dni iego aż na wieki.
  6. Wielka iest chwała iego dla wybawienia twego, a położyłeś na nim chwałę y zacność.
  7. Abowiemeś go postanowił aby był błogosławieniem na wieki, a rozweseliłeś go w radości obliczem twoiem.
  8. Gdyż krol vfa w Panu, a dla miłosierdzia Nawyzszego nie vpadnie.
  9. Ręka twa naydzie wszytki nieprzyiacioły twoie, a prawica twa dosięże wszytkich co cię w nienawisci maią.
  10. Ty ie czynisz iako piec rospalony czasu gniewu twego, a wytraci ie Pan w popędliwości swey, y pożrze ie ogień.
  11. Owoc ich wygubisz z źiemie, a nasienie ich z posrod synow ludzkich.
  12. Abowiem czyhaią na twe złe, a zmyslaią radę ktorey dowieść nie mogą.
  13. Gdyż ie składziesz na kupę, a cięciwę twą wyciągniesz prawie na ich twarz.
  14. Podnieśże się Panie w twey mocy, a tedy z spiewaniem będziem wysławiać moc twoię.

    Psalm 22.
    ¶ 1. Proroctwo o Panu Krystusie, kędy Dawid spiewa na przod o swoim vniżeniu wzgardzonym. 20. A przytym żąda aby był wybawion od nieprzyiacioł swoich. 26. Y wypisuie wywyzszenie y vmocnienie krolestwa swego.

  1. Przednieyszemu nad śpiewaki o A łaniey iutrzenney, pieśń Dawidowa.
      A Tak się poczynała niektora pieśń pospolita, Niektorzy o gwiaździe iutrzence to rozumieią, abowiem ten psalm wszytek iest o Krystusie ktory iest prawdziwym przynsicielē światłości.

  2. * Boże moy, Boże moj przecześ mię opuscił, a oddaliłeś się precz od mego wybawienia, y od słow ryku moiego:
      * Mat.27.v.46. Mar.15.v.34.

  3. Boże moy wołam przez dzień, a nie ozywasz mi się, także y w nocy nie przestawaiąc.
  4. Aleś ty iest święty mieszkaiąc w B chwałach Izraelskich.
      B To iest na mieyscu kędy cię chwali Izrael w Przybytku twem.

  5. W tobie vfali oycowie naszy, vfali a wybawiłeś ie.
  6. Do ciebie wołali y wybawieni są, w tobie nadzieię mieli a nie byli pohańbieni.
  7. Alem ia iest robaczek a nie mąż, pohańbienie v ludzi, y wzgardzony od pospolstwa.
  8. + Wszyscy widząc mię śmieią się ze mnie, rozdziewiaią wargi, a chwieią głową mowiąc.
      + Mat.27.v.39.

  9. # Porucza się Panu, niechayże go wyrwie, niech go wybawi, wszak się w nim kocha.
      # Mat.27.v.43.

  10. Aleś ty iest coć mię wyiął z żywota, a dałeś mi dobrą otuchę ieszcze od piersi matki moiey.
  11. Iestem tobie poruczon wnet po vrodzeniu, a skoro z żywota matki mey tyś iest Bogiem moim.
  12. Nie oddalayże się odemnie, abowiemci tuż iest vtrapienie, a nie masz ktoby ratował.
  13. Ogarnęło mię mnostwo C cielcow, a bycy z Basan oblegli mię.
      C Przez cielce lwy y psy rozumie okrucieństwo y gniew nieprzyiacioł swoich.

  14. Otworzyli na mię paszczeki swe, iako lew chwytaiący y ryczący.
  15. Wylanem iest iako woda, a rozstąpiły się wszytki kosci me, serce me rospłynęło się iako wosk w pośrod wnętrznosci moich.
  16. Moc moia wyschła iako skorupa, a ięzyk moy przysechł do podniebienia mego, y obrociłeś mię w proch śmierci.
  17. Abowiem ogarnęli mię D psi, a zebranie złosnikow obległo mię, y o sprzebiiali ręce moie y nogi moie.
      D To się wypełniło w Krystusie.

      o Mat.27.v.35. Mar.15.v.24. Luk.23.v.33.

  18. Rozliczyłbych wszytki kosci moie, a onić na mię patrzą y przypatruią się.
  19. * Rozdzielili sobie odzienie moie, a o szaty moie miotali losy.
      * Ian.19.v.23.24.

  20. Ale ty Panie nie stoy z daleka, o mocy ma pospieżże na ratunek moj.
  21. Wyrwi od miecza duszę moię, a z ręki psa iedynaczkę moię.
  22. A wybawi mię z paszczęki lwiey, a od rogow E iednorożcowych wybawi mię.
      E W tych słowiech rozumie wielkie a srogie swe nieprzyiacioły ktore przyrownawa iednorożcom zwierzętom żadnym sposobem nieskroconym.

  23. * Opowiem imię twoie braciey moiey, a w pośrzod koscioła chwalić cię będę.
      * Zydow.2.v.12.

  24. Ktorzy się boicie Pana chwalcież go, a wysławiaycie go wszytko potomstwo Iakobowe, niech się go boi wszytek narod Izraelski.
  25. Abowiem nie wzgardził ani lekce poważył vtrapienia nędznikowego, ani zakrył od niego oblicza swego, owszem go wysłuchał kiedy wołał k niemu.
  26. Z ciebieć chwała moia w zebraniu wielkim, a sluby moie prezd tymi oddam ktorzy się ciebie boią.
  27. Będą ieść vbodzy y będą nasyceni a będą chwalić Pana ci ktorzy go szukaią, serce ich będzie żyć na wieki.
  28. Rospomnią się, y nawrocą się do Pana wszytki granice ziemie, a vpadną przed oblicznoscią iego wszytki pokolenia ludzkie.
  29. Abowiem Pańskie iest krolestwo, a on iest Panuiący nad narody.
  30. Wszyscy bogacze ziemie będą ieść y vpadać przed nim, y wszyscy ktorzy F leżą w prochu, a ledwo żywi zostali, kłaniać się przed nim będą.
      F To iest, ktorzy są od wszytkich wzgardzeni, a nic inego nie czekaią iedno śmierci.

  31. Potomstwo ich służyć mu będzie, a będą się ozywać narodem pańskim.
  32. Zbieżą się a będą opowiedać sprawiedliwosć iego G (ktorą mnie vczynił) narodowi co po nich nastanie.
      G To iest, iż dosyć vczynił obietnicam swoim.

    Psalm 23.
    ¶ 1. Pod podobieństwem pasterza dobrego przeciwko trzodzie swey, wysławia iako iest wdzięcznie opatrzon od Pana, vfaiąc mu iż go toż zawżdy potka od niego.

  1. Psalm Dawidow. * Pan iest Pasterzem moim, a przetoż żadnego niedostatku nie vznam.
      * Ezai.40.v.11. Ierem.23.v.5. Ezech.34.v.23. Ian.10.v.11. 1.Piotr.2.v.25.

  2. Dał mi odpoczywać na pastwiskach obfitych, a prowadzi mię nad wodami cichemi.
  3. Prawie mi zdrowie przywrocił wiodąc mię drogami sprawiedliwosci dla imienia swego.
  4. Choćbych też chodził w dolinie cienia śmierci, tedy się iednak nie będę bał nic złego, bowiemeś ty iest ze mną, a A laska twa y kiy twoy cieszą mię.
      A W tych słowiech okazuie pilność y pracą ktorą Pan ma o nim.

  5. Gotuiesz przedemną stoł przeciwko tym ktorzy mię trapią, B natłusciłeś głowę moię oleyki, a kubek moy iest opływaiący.
      B Przypomina tu ony czasy w ktorych ten zwyczay bywał, iż oleyki wdzięcznemi okazuiąc wdzięczność ieden drugiemu pomazowali głowy, ktoremi słowy Dawid święty dawa znać o wielkiey obwitossi ktorą go był Pan Bog obdarzyć raczył.

  6. Nadto dobrodzieystwo y miłosierdzie twe poydą za mną po wszytki dni żywota mego, a będę mieszkał w domu Pańskiem na długie czasy.

    Psalm 24.
    ¶ 1. Dawid wysławia chwały Pański. 2. Ktory chociaż był Panē oney wszytkiey ziemie: a wżdy iednak sobie obrał gorę Morya kędy zbudował Koscioł swoy, ktory iest figurą prawdziwego Koscioła Krystusowego. 3. Wypisuie ktorzy są prawie własni synowie iego. 6. A godni aby mieszkali na oney gorze, A ten Psalm spiewano gdy przyniesiono Skrzynię Pańską do koscioła. 8. Mieysce mieszkania iego.

  1. Psalm Dawidow. Pańska iest ziemia, j * wszytko cokolwiek iest na niey okrąg swiata y mieszkaiący na nim.
      * W 2.Mo.16.v.5. 1.Kor.10.v.26. Psalm.49.v.12.

  2. Abowiem on nad morzem vgruntował ią, a nad rzekami vtwierdził ią.
  3. Y ktoż iest coby miał wnidź na gorę Pańską: a kto stanie na mieyscu świętem iego:
  4. Ten ktory iest niewinnych rąk y serca czystego, ktory nie skłonił ku kłamstwu serca swoiego, a nie przysiągł zdradliwie.
  5. Abowiem takowy weźmie błogosławieństwo od Pana, y A sprawiedliwosć iego od Boga zbawiciela swego.
      A To iest nagrodę sprawiedliwosci.

  6. Tenci iest narod tych ktorzy go szukaią, a ktorzy szukaią oblicza twego Boże w B Iakobie, Sela.
      B W tym własnym imieniu Iakobowem zamyka wszytek Izraelski narod.

  7. Wy C brany podnieścież wierzchy wasze, a podnieście się wy brany wieczne, y wnidzie D Krol chwały.
      C Obraca słowa swe ku kosciołowi iakoby iuż zbudowanemu, a to będąc pewien obietnice ktorą miał od Pana Boga iż miał zbudowan koscioł, A ku temu przytacza ie na Krystusa ktory iest prawdziwem kosciołem Bożym.
      D Nazywa Skrzynię Bożą imieniem iego, przego iż ona była pewnym znamieniem oblicznosci iego.

  8. Y ktoryż to iest Krol chwały: Iest Pan mocny y możny, a Pan mocny walecznik.
  9. Podnieścież o brany wierzchy wasze, a podniescie się wy brany wieczne, y wnidzie Krol chwały.
  10. Y ktoryż to iest Krol chwały: Pan zastępow tenci iest Krol chwały, Sela.

    Psalm 25.
    ¶ Dawid będąc ogarniony grzechy swoimi y od nieprzyiacioł swoich, a wszakoż vfaiąc dobrotliwosci y wiernosci Bożey, modli się za wszytek lud y za samego siebie, y za wszytek Kościoł, vkazuiąc pożytek ktory przychodzi boiaźni Pańskiey.

  1. Psalm Dawidow. Ku tobie Panie podnoszę duszę moię.
  2. Boże moj w tobie vfam, niechże nie będę zawstydzon, aby się nie weselili ze mnie nieprzyiaciele moi.
  3. Też y ci wszyscy ktorzy oczekawaią ciebie nie zawstydaią się, ale ci ktorzy bez przyczyny przestępstwa się dopuszczaią, będą pohańbieni.
  4. Drogi twe Panie dayże mi poznać, a ścieszek twoich naucz mię.
  5. Prowadź mię przez prawdę twoię, y naucz mię, abowiemeś ty iest Bog zbawienia mego, a w tobie vfam na każdy czas.
  6. Wspomni Panie na miłosierdzie twoie, y na dobrotliwosci twoie, abowiem są od wieka.
  7. Grzechow młodości moiey, y przestępstwa mego, nie przywodź sobie na pamięć, ale według miłosierdzia twego wspomni na mię dla twey dobrotliwosci Panie.
  8. Panci iest dobry y sprawiedliwy, a przetoż grzesznikow nauczy drogi.
  9. Poprowadzi pokorne w sprawiedliwosci, a pokornych nauczy drogi swoiey.
  10. Wszytki ścieszki Pańskie są miłosierdzie y prawda, tym ktorzy strzegą przymierza y świadectw iego.
  11. Dla imienia twego Panie odpuść nieprawosci moiey, abowiemci iest wielka.
  12. Ktoryż iest człowiek coby się bał Pana: a nauczy go drogi ktorą ma obrać.
  13. Dusza iego w dobrach przemięszkawać będzie, a potomstwo iego otrzyma w dziedzictwo ziemię.
  14. Taiemnica Pańska wiadoma iest wszytkim boiącym się iego, a przymierze swoie oznaymuie im.
  15. Oczy moie zawżdy podnoszę ku Panu, abowiem on z sieci wywiedzie nogi moie.
  16. Weyrzyż na mię, a zmiłuy się nademną, abowiemciem ia iest opuszczony y vtrapiony.
  17. Trapienia serca mego rozmnożyły się, przeto od vcisku mego wywiedź mię.
  18. Obacz vdręczenie moie y pracą moię, a odpusć wszytki grzechy moie.
  19. Obacz też nieprzyiacioły moie boć ich barzo wiele, a maią mię w okrutney nienawisci.
  20. Strzeż dusze moiey, a wyrwi mię, bych nie był pohańbion gdyż w tobie vfam.
  21. Szczyrosć moia y wiernosć moia zachowywaią mię, abowiem ciebie oczekawam.
  22. Wybawiże ty o Boże lud Izraelski ze wszytkich vciskow iego.

    Psalm 26.
    ¶ 1. Dawid z wielkiem vfaniem modli się Panu. 11. Oświadcza się w swey niewinności. 4. Iż się strzegł zgromadzenia złosciwych. 8. A pragnął przyłęczyć się do koscioła Bożego. 9. Prosi aby był wyięt od nieprawosci.

  1. Dawidow. Rozsądźże mię Panie, abowiemciem chodził w doskonałosci mey, a gdyżem vfał Panu nie zachwieię się.
  2. Doświadczay mię Panie y pokuszay, wywiedz się wnętrznosci moich y serca moiego.
  3. Abowiem miłosierdzie twoie iest przed oczyma moimi, a chodziłem w prawdzie twoiey.
  4. Nie zasiadałem z ludźmi kłamliwemi, a z ludźmi obłudnymi nie miałem towarzystwa.
  5. Nie nawidziałem zgromadzenia złosnikow, a nie siedziałem z niepobożnemi.
  6. Vmyłem w niewinnosci ręce moie, a obchodziłem w około Ołtarz twoy Panie.
  7. Abych tobie czynił chwałę głosem wielkim, a opowiedał wszytki cuda twoie.
  8. Vmiłowałem Panie mieszkanie domu twego, y mieysce przybytku chwały twoiey.
  9. Nie przyłączayże miedzy grzeszniki dusze moiey, ani miedzy morderze żywota moiego.
  10. W ktorych ręku iest przewrotność, a prawica ich pełna iest darow.
  11. Aleć ia chodzę w doskonałosci moiey, a dla tegoż odkup mię, a zmiłuy się nademną.
  12. Noga moia stanęła w prostosci, a przetoż w zborzech będę błogosławił Pana.

    Psalm 27.
    ¶ 1. Dawid lekce sobie waży nieprzyiacioły swoie maiąc vfanie w Bogu. 4.y.9. Prosi pokornie Pana aby sobie vczynił mieszkanie v niego. 6. Obiecuie cale przystac do Pana y iego chwalić. 14. Przywodzi też ku temu każdego wiernego aby także czynił.

  1. Dawidow. Pan iest swiatłoscią moią, y wybawieniem moim y kogoż się bać będę: Panci iest mocą żywota mego, y kogoż się ia mam lękać:
  2. Gdy się przeciwko mnie zbieżą złośnicy chcąc pożrzeć ciało moie, tedy ci sprzeciwnicy y nieprzyiaciele moi potkną się y vpadną.
  3. A chociaż się też około mnie zatoczą obozem, przedsię się ich nie vlęknie serce moie, Y chociaż walka powstanie przeciwko mnie, przedsię ia A w tym vfam.
      A To iest, iż Bog iest światłoscią moią y zbawieniem moim.

  4. O iednem rzecz prosił Pana, o ktorą ieszcze prosić będę, abych mieszkał w domu Pańskim po wszytki dni żywota mego, a iżbych oglądał wdzięczność Pańską, y z pilnoscią wypatrzył koscioł iego.
  5. Abowiemby mię skrył w przybytku swoim czasu nieszczęscia, a zachowałby mię na skryte mieysce przybytku swego, y wysadziłby mię na skałę.
  6. A teraz będzie wywyzszona głowa moia nad nieprzyiacioły moimi okolicznymi, y będę w przybytku iego sprawował ofiary z weselem, a będę spiewał y wykrzykał Panu.
  7. Vsłyszże Panie głos moy ktorymem na cię wołał, a zmiłuy się nademną y wysłuchay mię.
  8. Serce moie rozmyslało to coś ty roskazał, to iest, Szukaycie obliczności moiey: A przetoż ia Panie będę szukał oblicza twego.
  9. Nie zakrywayże odemnie twarzy twey, a nie odmiatuy w gniewie służebnika twego, Tyś był ratunkiem moim, nie opuszczayże mię ani mię odstępuy Boże zbawienia mego.
  10. Abowiem B ociec moy y matka moia opuścili mię, ale mię Pan przyiął.
      B Tu na tym mieyscu nie vskarża się na rodzice swoie, ale czyni przyrownanie ktorym okazuie dobrodzieystwo ktore wźiął od Pana przeciwko ktoremu przyrownani y ociec y matka nic nie są.

  11. Naucz mię Panie drogi twoiey a prowadź mię prostą scieszką dla nieprzyiacioł moich.
  12. Nie podawayże mię na wolą nieprzyiaciołom moim, abowiemci powstali przeciwko mnie świadkowie fałszywi, y ci ktorzy zmyslają potwarzy.
  13. C Bych był nie wierzył że mam oglądać dobrotliwość Pańską w źiemi żywiących, źleby o mnie było.
      C Pan obiecał był Dawidowi spokoyne Krolestwo y potomstwu iego, czemu on wierzył vfaiąc tey obietnicy iż miał zyć też y wposrod nawięcszego niebeśpieczeństwa śmierci, abowiem Bog nie iest kłamliwym.

  14. Mieyże tedy oczekawanie w Panu, a zmocni się y vtwirdz serce twoie, a także oczekaway Pana.

    Psalm 28.
    ¶ 1. Wierny napilniey o to prosi, aby nie zginął w karaniu niepobożnych. 4. Y prosi o pomstę Boga. 6. Dźiękuie Bogu za wybawienie swoie, a iż go podeprzeć raczył.

  1. Dawidow. Do ciebie Panie wołam mocy moia, nie zatulayże vszu twych przedemną, bo snadź iesli mi się nie ozowiesz, będę rownym tym co zstępuią do grobu.
  2. Vsłyszże głos prośb mych gdy wołam ku tobie, y gdy podnoszę ręce moie do przybytku twego świętego.
  3. Nie poryway mię ze złosniki, y z tymi ktorzy broią złosci, ani z tymi * ktorzy mowią cudnie z bliźnimi swymi, a myslą źle w sercach swoich.
      * Ierem.9.v.8.

  4. A Oddayże im wedle spraw ich, y wedle złosciwych vczynkow ich, oddayże im wedle vczynkow rąk ich a day im zapłatę ich.
      A Tego sobie ku przykładu żaden brać niema chybaby duchem Prorockim wiedział iako y Dawid to co Pan vmyslił vczynić nad nieprzyiacioły naszemi, A wszakoż niema nas własna nasza krzywda ruszać iedno krzywda Boża.

  5. Abowiem nie obaczywaią spraw Pańskich, ani spraw rąk iego, a przetoż ie popsuie, a nie B pobuduie ich.
      B To iest, żadnego potomstwa po nich nie zostanie.

  6. Błogosławionyć iest Pan, abowiem wysłuchał głosu prośb mych.
  7. Panci iest mocą moią y tarczą moią, a w nim vfało serce moie, y ratował mię, a przetoż rozweseliło się serce moie, a w piesni mey chwalić go będę.
  8. Panci iest C mocą ich, y mocą wybawienia pomazańca swoiego.
      C O tych tu mowi ktorzy go ratowali przeciw nieprzyiaciołom iego ku otrzymaniu zwycięstwa, ktorym nic nie przyczyta chwały tylko samemu Bogu.

  9. Zachowayże Panie lud twoy, a błogosław dziedzictwu twoiemu, sprawuyże ie a wywyzszay aże na wieki.

    Psalm 29.
    ¶ 1. Napomina wszytki co zacnieysze między ludźmi aby chwalili Pana y służyli iemu. 3. Ktorego możnosć znaczna iest w gromiech y w błyskawicach. 5. Tak iż iest na postrach wszytkim rzeczam stworzonym. 11. A zasie wszytkim wiernym swoim iest łaskawym.

  1. Psalm Dawidow. Synowie możnych ludzi oddawaycie Panu a oddawaycie mu chwałę y moc.
  2. Oddaycie Panu cześć powinną imieniowi iego, a chwalcie Pana na zacnem a swiętym mieyscu iego.
  3. A Głos Pański iest nad wodami, a Bog chwalebny czyni gromy, Panci iest nad wodami wielkimi.
      A W tych tu słowiech rozumie gromy gwałtowne z swemi błyskawicami y trzaskianiem.

  4. Głos Pański iest mocny, a głos Pański wielmożny.
  5. Głos Pański tłucze Cedry, a Pan kruszy Cedry Libańskie.
  6. A czyni to iż skakać muszą iako cielcy, a Liban y B Syrion iako iednorożczęta.
      B Iest część gory Libanu, ktora się zbiega z źiemią świętą, a zowią ią też inaczey Hermon.

  7. Głos Pański wypuszcza płomień ognisty.
  8. Głos Pański zatrząsa pustyniami, a przed głosem Pańskim drży puszca Kades.
  9. Przed głosem Pańskim porzucaią łanie, y odkrywaią się lasy, a wszyscy w Kosciele iego wysławiaią iego chwały.
  10. Pan władnie nawałnosciami dżdżow, y będzie siedział Pan aby krolował na wieki.
  11. Pan da moc ludowi swoiemu, a Pan będzie w pokoiu błogosławił ludowi swoiemu.

    Psalm 30.
    ¶ 2. Wysławia dobrotliwość Boską: widząc iż iest wybawion od tak wiele niebespiecznosci. 5. Napomina wszytki wierne aby także czynili. 6. Okazuie iako iest dobrotliwym, y iako się sprawował przeciwko niemu, tak przed wybawieniem iako y potym.

  1. Psalm ktory iest piesnią * poswięcenia Dawidowego domu.
      * 1.Samu.5.v.11.

  2. Wywyzszać cię Panie będę, abowiemeś mnie też ty wywyzszył, a niedałeś pociechy nieprzyiaciołom moim nademną.
  3. Panie Boże moy wołałem do ciebie, y A vzdrowiłeś mię.
      A To się ma rozumieć o przesladowaniu Absalomowē, gdy Dawid iakoby znowu był postawionem Krolem, iakoby rzekł, Tyś mię wybawił z wielkiego vtrapienia.

  4. Panie wywiodłeś duszę moię z grobu, a przywrociłeś mi żywot miedzy tymi ktorzy do grobu zstępuią.
  5. Spiewaycież Panu miłosierni iego, a obchodźcie swiętą pamiątkę iego.
  6. B Abowiem popędliwość iego przemiia w okamgnieniu, ale łaska iego długo trwa, iż choć w wieczor będzie płacz, wszakże rano wesele.
      B Gdy karze swe wierne tedy nie tylko wdzięczne karanie dopuszcza ale też natychmiast bywa vbłagan, a zasię długo im folguie.

  7. A gdym ia był w szczęsciu moim: mowiłem, Nie będę wzruszon na wieki.
  8. Abowiem Panie według twey dobrey woley vmocniłeś C gorę moię, ale iakoś skoro zakrył oblicze swoie zatrwożonem iest.
      C To iest, dostoieństwo Krolewskie.

  9. Tedy ku tobie Panie wołałem, a modliłem się Panu, tak mowiąc.
  10. Coż iest za pożytek we krwi moiey, chociażbych zstąpił y do grobu: Yzali cię proch chwalić będzie: a izali on prawdę twą opowiedać może.
  11. Wysłuchayże Panie, a zmiłuy się nademną, bądźże Panie ratunkiem moim.
  12. Natychmiasteś ty odmienił płacz moy w taniec, odpasałeś ze mnie wor a oblokłeś mię w radość.
  13. A przetoż tobie będzie spiewał D ięzyk moy, ani vmilknie: Panie Boże moy będę cię chwalił aże na wieki.
      D W Zydowskim stoi, chwała moia.

    Psalm 31.
    ¶ 2. Dawid oblężony od Saula w puszczy Maon, iako o tym napisano iest w księgach pirwszych Samuelowych w kapi.23. gdzie będąc vtrapiony woła ku Panu. 5.y.10. Oznaymuie mu wielkie niebespieczeństwo w ktorym iest. 18. Potym się vskarża na nieprzyiacioły swoie. 20. Vfa w dobrotliwości Boskiey, a wszytki wierne napomina aby też także czynili.

  1. Przednieyszemu nad śpiewaki psalm Dawidow.
  2. W tobie vfam Panie, niechże nie będę zawstydzon na wieki, a wybawi mię w sprawiedliwości twoiey.
  3. Nakłoń ku mnie vcha twego, a wybawi mię co narychley: bądźże mi iako mocna skała, y domem obronnym abyś mię zachował.
  4. Abowiemeś ty iest skałą y obroną moią, a przetoż wiedź mię y prowadź dla imienia twego.
  5. Wybawi mię z sieci ktorą przedemną zakryto, abowiem ty iesteś mocą moią.
  6. * W ręce twoie poruczam ducha mego, odkupże mię Panie Boże prawdziwy.
      * Luk.23.v.46.

  7. Miałem w nienawiści ty ktorzy się parali prożnosciami, alem w tobie vfał Panie.
  8. Będę się radował y weselił w miłosierdziu twoim, abowiemeś ty obaczył vtrapienie moie, a poznałeś duszę moię w iakowym iest vciśnieniu.
  9. Y nie zamknąłeś mię w ręku nieprzyiaciela, aleś wywiodł na przestrzeństwo nogi moie.
  10. Zmiłuyże się nademną Panie, abowiemem iest w vtrapieniu, tak iż oko moie, dusza moia, y żywot moy zwiotszał od żałości.
  11. Vstało od boleści zdrowie moie, a lata moie od wzdychania, siły moie vstały dla A grzechu mego, a kosci moie poprochniały.
      A Abo prze cięszkość bolesci ktorą cierpię.

  12. Byłem w pohańbieniu v wszech nieprzyiacioł moich, a tym więcey v sąsiad moich, y na postrach znaiomym moim, ktorzy vyzrawszy mię vciekali odemnie.
  13. Wypadłem z pamięci w sercach ludzkich iako vmarły, stałem się iako naczynie zgniłe.
  14. Abowiemem słyszał sromocenie od wiela ich, a strach około mnie zewsąd, gdy się radzili społu przeciwko mnie, mysląc iakoby mi odięli zdrowie moie.
  15. Alem ia Panie w tobie vfał, a mowiłem iżeś ty iest Bog moy.
  16. W ręku twoich są B czasy moie, wyrwiż mię tedy z rąk nieprzyiacioł moich, od tych ktorzy mię przesladuią.
      B To iest stan moy.

  17. Obiaśńże oblicze twoie nad służebnikiem twoim, a wybawi mię dla miłosierdzia twego.
  18. Panie niechayżeć pohańbion nie będę, abowiemem cię wzywał, ale niepobożni niechay się zawstydaią, niechay będą pohamowani w grobie.
  19. Niechay że zamilkną wargi kłamliwe, ktore mowią przeciwko sprawiedliwemu rzeczy haniebne z hardoscią y z wzgardzeniem.
  20. O iako są wielkie dobra twoie, ktoreś ty zachował boiącym się ciebie, a ktoreś sprawił przed syny ludzkiemi tym ktorzy vfaią w tobie.
  21. Zakryłeś ie na mieyscu taiemnym oblicza twego od C vrągania ludzkiego, zachowywasz ie iako w przybytku przed swarliwemi ięzyki.
      C Abo hardosci.

  22. Błogosławionyć iest Pan, abowiem on mnie sprawił dziwne miłosierdzie swoie, nie inak iako w miescie obronnem.
  23. Ale gdym prętko vciekał mowiłem: Odrzuconem iest od oczu twych wszakożeś ty wysłuchał głosu modlitwy moiey gdym wołał ku tobie.
  24. Rozmiłuycież się Pana wszyscy miłosierni iego, abowiem Pan strzeże wiernych, a oddawa sowito hardzie się sprawuiącemu.
  25. Zmocnicież się wszyscy ktorzy vfacie w Panu, a on vmocni serce wasze.

    Psalm 32.
    ¶ 1. Gdyż często kroć Dawid doświadczał dobrotliwosci pańskiey przeciw sobie, tedy teraz z wołaniem wyznawa, w czym iest sprawiedliwosć y szczęscie ludzkie położone, y ktorymby iey obyczaiem dostać miał, To iest w odpuszczeniu grzechow y w prawdziwem ich poznaniu. 9. Potym napomina niepobożne ku vznaniu, a pobożne ku weselu.

  1. Dawidowe A Maskil. * Szczęśliwy ten iest ktoremu iest odpuszczone przestępstwo, a ktorego grzech iest zakryty.
      A Iest przezwisko tak rzeczoney pieśni, przeto iż z tąd człowiek zrozumiewa, y stawa się mędrszym z nauk ktore są w tey piosnce wyrażone.

      * Rzym.4.v.7.

  2. Błogosławiony iest człowiek ktoremu Pan nie poczyta złosci, a niemasz zdrady w duchu iego.
  3. Gdym przez cały dzień abo milczał abo wołał z wzdychaniem, zwiotszały B kosci moie.
      B To iest, siły moie zniszczały chociażem wołał ku Panu w takowey bolesci.

  4. Gdyż we dnie y w nocy ociążona iest nademną ręka twoia, a czerstwość moia obrociła się w suszą letnią, Sela.
  5. A przetoż grzech moy oznaymiłem tobie, a złosci moiey nie kryłem, Mowiłem: Wyznam przeciwko sobie złosci moie Panu, a tyś odpuscił winę grzechu moiego, Sela.
  6. A dlategoż każdy miłosierny będzie się modlił ku tobie na ten czas gdy cię naleść może: A chociaż C zbiorą powodzi wod wielkich, przedsię nie przyidą do niego.
      C To iest, by w nawięczszych niebieśpieczeństwach człowiek on nie będzie zatłumionym.

  7. Tyś iest pochronką moią, a będziesz mię strzegł od vciśnienia, y ogarniesz mię D piosnkami wybawienia, Sela.
      D To iest, ogarniesz mię takowym weselem iakim się radować zwykli ci ktorzy bywaią od nieprzyiacioł wybawieni.

  8. Damci zrozumieć, y nauczę cię drogi po ktorey chodzić będziesz, a okiem swym poprowadzę ciebie.
  9. Nie bądźcież iako koń, abo muł, ktorzy nie maią rozumu, a ktorych gęby vzdą y wędzidłem hamuią, aby się na cię nie porywali.
  10. Na złośnika przypadną wielkie bolesci, ale vfaiącego w Panu ogarnie miłosierdzie.
  11. Weselcież się w Panu, a raduycie się sprawiedliwi, a raduycie się wszyscy ktorzy iesteście serca szczyrego.

    Psalm 33.
    ¶ 1. Naprzod vpomina wierne ku chwale y boiaźni Pańskiey, a iżby w nim zupełne vfanie pokładali. 6. A to w krotkim wysławianiu dziwnych spraw iego. 11. Ktore są pełne prawdy, sprawiedliwosci, mocy y dobroci. 14. Od ktorego samego zbawienia oczekawać mamy, a nie od stworzenia żadnego. 20. Potym się modli aby się mu to wszytko działo wedle wiary iego.

  1. Spiewajcie sprawiedliwi z weselem Panu, abowiem godna rzecz iest chwalić go ludziom szczyrym.
  2. Chwalcież Pana na A harfie, spiewaycież mu przy skrzypicach y przy instrumencie o dziesiąci strunach.
      A Ty Insfrumenty muzyki o ktorych tu przypomina y na wielu mieyscach w psalmiech zależały na ćwiczenie zakonne, A przetoż zwyczay ich ma być oddalon od zebrania Krzesciiańskiego, iako kadzenia y świece, Abowiem w tym zgromadzeniu wiernych Pan Bog ma być chwalon sercem y ięzykiem rozumianym. O czym patrz w 1. do Korin.14. Ale oprocz zgromadzenia słuszny zwyczay ich może być zachowan.

  3. Spiewaycież mu piosnkę nową, a krzyczcie głosem wysokim śpiewaiąc.
  4. Abowiem słowo Pańskie iest prawdziwe, a każda sprawa iego iest wierna.
  5. Kocha się w sprawiedliwosci y w sądzie, a miłosierdzia Pańskiego pełna iest ziemia.
  6. * Na słowo Pańskie stały się niebiosa, a wszytki zastępy ich na tchnienie vst iego.
      * W 1.Mo.1.v.6.

  7. Zbieraiąc wody Morskie iakoby na iednę gromadę, a kładąc przepasci iakoby do skarbu.
  8. Niechayże się Pana boi wszytka ziemia, a niechay się go lękaią wszyscy mieszkaiący na świecie.
  9. Abowiem on rzekł y stało się, on roskazał a wnet tak było.
  10. Pan rosprasza rady narodow, a wniwecz obraca mysli ludzkie.
  11. Ale rada Pańska trwa na wieki, a mysli serca iego trwaią po wszytki czasy.
  12. O iako iest szczęsliwy ten narod ktoremu Pan iest Bogiem iego, a narod ktory on sobie w dziedzictwo obrał.
  13. Patrzy Pan z nieba, y widzi wszytki syny ludzkie.
  14. B Pogląda z mieysca mieszkania swego na wszytki mieszkaiące na ziemi.
      B To mieysce okazuie nam, iż sam Bog iest sprawcą wszytkiego świata.

  15. Abowiemci on iest ktory społu sprawił serce ich, obaczaiąc wszytki sprawy ich.
  16. Krol nie będzie wyzwolon wielkoscią woyska, a mocarz nie vydzie w wielkiey mocy swoiey.
  17. Omyłkać iest koń ku ratunkowi, a żadnego nie wyrwie w wielkosci mocy swoiey.
  18. Ale oko Pańskie iest nad tymi ktorzy się go boią, y nad vfaiącemi w miłosierdziu iego.
  19. Aby wyrwał od śmierci dusze ich, a pożywił ie czasu głodu.
  20. A przetoż dusza nasza oczekawa Pana, abowiem on iest ratunek nasz y tarcz nasza.
  21. Zaisteć w nim rozweseli się serce nasze, abowiem vfamy w świętym imieniu iego.
  22. Niechayże miłosierdzie twoie Panie będzie nad nami, tak iako my vfamy w tobie.

    Psalm 34.
    ¶ 2. Dawid będąc wybawin od Krola Getskiego śpiewa ten psalm. 4. Wzywa każdego aby toż czynił a bał się Pana. 7. Okazuiąc iakie są iego dobroci przeciwko temu ktory się go boi. 17. A zasię iego srogość przeciw tym ktorzy im gardzą.

  1. Dawidow, * gdy sobie odmienił postawę przed Abimelechem, a on go od siebie wygnał, iż odszedł precz.
      * 1.Samu.21.v.13.

  2. Będę chwalił Pana na każdy czas, a chwała iego zawżdy będzie w vsciech moich.
  3. Dusza moia w Panu się chłubić będzie, co vsłyszawszy pokorni rozweselą się.
  4. Wysławiaycież zacnie Pana zemną, a wywyzszaymy imię iego społecznie.
  5. Szukałem Pana, a wysłuchał mię, y wyrwał mię od wszytkich strachow moich.
  6. Ci ktorzy ku niemu poglądaią, będą oświeceni, a oblicza ich nie będą zawstydzone.
  7. Ten A vbogi wołał, a Pan go wysłuchał, y zachował go od wszytkiego vtrapienia iego.
      A To iest, Dawid nędznie vtrapiony.

  8. Anioł Pański zatacza oboz około tych ktorzy się go boią, y wyrywa ie.
  9. Skosztuycież a obaczcie iako iest dobry Pan, a szczęsliwy to człowiek ktory w nim vfa.
  10. Boycież się Pana swięci iego, abowiemci żadnego niedostatku nie czuią ktorzy się go boią.
  11. Lwięta będą w niedostatku cierpieć głod, ale ci ktorzy szukaią Pana w żadney rzeczy B nie vcierpią niedostatku.
      B Prawdać iż Pan Bog wiele dopuszcza na wierne swoie, a wszakoż ich nigdy nie opuszcza bez ratunku.

  12. Zeydźcież się synowie a słuchaycie mię, nauczę was boiaźni Pańskiey.
  13. * Ktoryż iest mąż takowy co chce długo żyć, a ktory się kocha w długim zdrowiu aby C widział dobra:
      C Iakoby rzekł, iestli ktory coby chciał oglądać szczęscie prawdziwe, gdyż tu ma każdy naukę iako go dostąpić ma.

      * 1.Piotr.3.v.10.

  14. Strzeż ięzyka twego od złości, a warg twoich od mowy zdradliwey.
  15. Odchyl się od złego, a czyń dobrze, szukay pokoia a idź za nim.
  16. + Oczy Pańskie są nad sprawiedliwymi, a vszy iego ku wołaniu ich.
      + Ekle.15.v.20.

  17. Ale D oblicze Pańskie przeciwko tym ktory broią złosci, aby wykorzenił pamiątkę ich z źiemie.
      D To iest gniew.

  18. Sprawiedliwi wołaią a wysłuchawa ich Pan, wyimuie ie y ze wszytkich trudnosci.
  19. Pan iest bliskim tym ktorzy są serca skruszonego, a zafrasowane w duchu zachowywa.
  20. Wieleć ma nieszczęścia sprawiedliwy, a wszakoż od wszytkiego wyrywa go Pan.
  21. Strzegąc wszytkich E kości iego, tak iż się by iedna z nich nie skruszy.
      E Ty słowa zgadzaią się z onymi słowy Krystusowemi ktore mowi Lukasz.12. iż wszytki włosy policzone są na głowie waszey aby y ieden z nich nie zginął.

  22. Ale złośnika zatraci złość, a ci ktorzy maią sprawiedliwego w nienawisci, będą spustoszeni.
  23. Odkupi Pan zdrowie sług swoich, a wszyscy ktorzy w nim vfaią, nie będą poborzeni.

    Psalm 35.
    ¶ 1. Pilniuchno się modli Panu aby bronił sprawiedliwości iego. 4. A iżby przeciwnicy iego ktorzy go tak srodze trapili, byli pohańbieni y wywroceni, iesliby w tey złości vpornie trwali ktorą tu wypisuie. 9. Pobudza się sam ku chwałam Pańskim. 18. A opowiada się że imię iego iawnie chce wyslawiać.

  1. Dawidow. Panie krzywdę moię weźmi na się, A przeciwko tym ktorzy się wadzą ze mną, a walcz przeciwko tym ktorzy walczą przeciwko mnie.
      A Ty słowa są przeciwko onym potwarcom ktorzy byli na dworze Saulowym, a ktorzy poduszczali y ine z ludu przeciw Dawidowi fałszywemi obmowami.

  2. Porwi tarcz y rodellę, a powstań na ratunek moy.
  3. B Dobądź szefelina twego, a zastaw się na drodze przeciwko tym ktorzy mię przesladuią, rzeczże duszy moiey, iaciem iest wybawieniem twoiem.
      B Tu zbroią widomą wypisuie nam Dawid moc niezwyciężoną Boga niewidomego.

  4. Niechay będą pohańbieni, a niechay się zasromaią ktorzy szukaią dusze moiey, a ci ktorzy mi źle myslą, niechać tył podadzą a zostaną bezecnymi.
  5. Niechay będą iako plewy pirzchaiące przed wiatrem, a Anioł Pański niechay ie rosproszy.
  6. Droga ich niech będzie ciemna y sliska, a niechay ie goni Anioł Pański.
  7. Abowiem bez mey niewinności zakryli przedemną na doł sieci swoich, a bez przyczyny wykopali doł na duszę moię.
  8. Niechay nań prziydzie vpadek o ktorym nie wie, a sieć ktorą zakrył niechay go samego poima, y niechay wpadnie w tenże doł.
  9. Ale dusza moia niechay się rozraduie w Panu, a niechay się rozweseli w wybawieniu iego.
  10. Tedy rzeką wszytki C kosci moie: Y ktoż iest Panie takowym iako ty: ktory wyrywa vtrapionego od mocnieyszego nadeń, a vbogiego y niedostatecznego od drapieżce.
      C To iest, wszytki moie zmysły abo siły.

  11. Powstali swiadkowie fałeszni a pytali mię o tym o czymem ia nie wiedział.
  12. Oddawali mi złem za dobre, a starali się iakoby mię zbawili zdrowia mego.
  13. Alem się ia gdy oni chorowali obłoczył w wor, a trapiłem postem duszę swoię, y modliłem się za nimi iako sam za się.
  14. Sprawowałem się iako z przyiacielem y z bratem moim, a chodziłem schyliwszy się iako ten ktory chodzi w żałobie po matce.
  15. Ale oni z choroby moiey weselili się, y zebrali się na mię, tak iż y napodleyszy miedzy nimi zgromadził się przeciwko mnie, a iam nie wiedział, szarpali mię a nie przestawali.
  16. D Z pochlebcami y z szyderzmi ktorzy brzuchowi folguią zgrzytali zębami przeciwko mnie.
      D Tu przypomina dworzany Saulowe, ktorzy na biesiadach swoich o śmierci Dawidowey radzili.

  17. Y długoż Panie na to patrzać będziesz: Wyrwisz duszę moię od vpadku ich, a ode lwow opuszczony żywot moy.
  18. Będę cię sławił w wielkim zgromadzeniu, a miedzy ludem możnym chwalić cię będę.
  19. Niechayże się nie raduią nieprzyiaciele moi nie słusznie, * a ci ktorzy mię maią w nienawisci bez przyczyny niechay nie mrugaią okiem.
      * Ian.15.v.25.

  20. Abowiem nie mowią przyiacielskie, owszem przeciwko pokornym na ziemi zdradliwe słowa zmyślaią.
  21. Rozdarli przeciwko mnie gębę swą mowiąc: Ehey E Widziałoć oko nasze.
      E To iest, czegochmy pragnęli aby Dawid vpadł y zginął.

  22. O Panie widziałeś to, nie milczże tego, a nie oddalay się Panie ode mnie.
  23. Obudźże się, a ocuć na sąd moy o Boże y Panie moy, a obacz moię rzecz.
  24. Osądźże mię wedle sprawiedliwosci twoiey Panie Boże moy, aby się nie weselili ze mnie.
  25. Aby nie mowili w sercu swoim, Tegociechmy pragnęli, a iżby nie rzekli iżechmy go pożarli.
  26. Niechayże będą pohańbieni y zawstydzeni społu się weselący z nieszczęscia mego, a ci ktorzy się chłubią przeciwko mnie niechay będą wstydem y sromotą ogarnieni.
  27. Ale ci ktorzy się kochaią w sprawiedliwosci moiey, niechay się rozweselą y rozraduią, a niechay vstawicznie mowią: Niech Pan będzie wywyzszon ktory życzy pokoiu służebnikowi swemu.
  28. Tedy ięzyk moy będzie rozsławiał sprawiedliwość twoię y chwałę twoię na każdy dzień.

    Psalm 36.
    ¶ 2. Dźiwuie się wielkiey dobrotliwosci Pańskiey ktora wszędy rozliczna iest, tak iż też y ludzie złosciwi czuią ią nad sobą, Przytym wysławia iako pobożni czuią nad sobą dobrotliwość Boską, y prosi Boga aby chciał dłużey dobrotliwość swą oznaymować tym ktorzy go znaią, y zachować ie od gwałtu ludzi nie pobożnych, ktorych vpadek opowieda.

  1. Przednieyszemu nad śpiewaki Dawida sługi Pańskiego.
  2. Tak mi powieda serce moie o złosci niepobożnego iż niemasz boiaźni Bożey przed oczyma iego.
  3. Abowiem sobie pobłaża sam przed sobą, aż znaydzie złość swoię ktora iest godna nienawisci.
  4. Słowa vst iego są fałsz y zdrada, a przestał rozumieć y dobrze czynić.
  5. Rozmysla złość na łożu, a stoi podle drogi niedobrey, y nie brzydzi się złoscią.
  6. O Panie toć miłosierdzie twoie iest aż do nieba, a prawda twoia aż pod obłoki.
  7. Sprawiedliwość twoia iest iako gory wysokie, a sądy twoie iako przepasci wielkie, a ty Panie zachowywasz tak ludzi iako y zwierzęta.
  8. O Boże iakoż iest zacne miłosierdzie twoie, a synowie ludzcy vfaią pod cieniem skrzydeł twoich.
  9. Będą nasyceni z obfitosci domu twego, a z rzeki roskoszy twoiey dasz im pić.
  10. Abowiem v ciebie iest źrzodło żywota, a w światłosci twoiey oglądamy oświecenie.
  11. Przedłuż że miłosierdzia twego tym ktorzy cię poznawaią, a sprawiedliwosci twoiey nad tymi ktorzy są serca prawego.
  12. Strzeż że aby daley hardzi nie przystępowali ku mnie, a ręka złośnikow niechay mię nie spycha z mieysca moiego.
  13. Tamci vpadli oni ktorzy broili złosci, iż zepchnieni powstać nie mogli.

    Psalm 37.
    ¶ Niemamy się vchylać z sprawiedliwey drogi dla doczesnego szczęscia złośnikow, y vtrapienia ludzi pobożnych, Y napomina nas abysmy w cierpliwosci oczekawali roznego dokończenia pobożnych y niepobożnych, A przez społeczne przyrownanie vkazuie, iż choć złośnicy zacnie bywaią wywyzszeni, a wszakoż prętko vpadaią, y z gruntu wykorzenieni bywaią, Wierni zasię chociaż na czas bywaią vtrapieni rozmaitym nieszczęsciem, a wszakoż iednak czasu swego bywaią wybawieni, y otrzymawaią vżywanie dobr nawyzszych.

  1. Dawidow. * Nie wzruszay się dla złośnikow, a nie bądź zawisny tym ktorzy broią złosci.
      * Przyp.23.v.17. y 24.v.1.

  2. Abowiem prętko vwiędną iako siano, a natychmiast vschną iako zielona trawa.
  3. Ale vfay w Panu, a czyń dobrze, mieszkayże na ziemi, a będziesz żywion w prawdzie.
  4. Kochay się w Panu, a dać to czego pożąda serce twoie.
  5. Spusć na Pana twe sprawy, y vfay w nim, a onci to sprawi.
  6. Y wywiedzie sprawiedliwosć twą iako światłosć, a prawo twe iako południe.
  7. Oczekaway Pana cierpliwie y vfay w nim, a nie wzruszay się przeciwko temu ktoremu się szczęsci w iego sprawach, y przeciwko człowiekowi ktory czyni obrzydłosci.
  8. Przestań od gniewu, a opuść popędliwość, a nie towarzysz się z tymi z ktoremi byś co źle czynić miał.
  9. Abowiem złosnicy będą wykorzenieni, ale ci ktorzy oczekawaią Pana, otrzymaią w dziedzictwo ziemię.
  10. Ieszcze w krotkim czasie ażci nie masz złosnika, a poyzrysz na mieysce iego, ano go nie masz.
  11. * Ale pokorni będą dziedziczyć na ziemi, y rozkochaią się w wielkim pokoiu.
      * Mat.5.v.4.

  12. Zmysla złosnik przeciwko sprawiedliwemu, a zgrzyta nań zębami swemi.
  13. Ale Pan śmieie się z niego, abowiem widzi że przychodzi dzień iego.
  14. Dobyli złosnicy miecza, a naciągnęli łuk swoy na vpadek vbogiego y niedostatecznego, a iżby mordowali tych co idą prostą drogą.
  15. Ale miecz ich przeniknie serce ich, a łuk ich będzie złaman.
  16. Lepsza iest trocha sprawiedliwego, a niż bogactwa wiela niepobożnych.
  17. Abowiem ramiona złośnikow będą pokruszone, ale sprawiedliwe Pan podpomaga.
  18. Pan swiadom A czasu wszytkich tych ktorzy są niewinni, a dziedzictwo ich zostanie na wieki.
      A To iest wie Pan w iakich są niebeśpieczeństwach vstawicznie, a przytym y o ratunku ktory im potrzebny iest.

  19. Nie będą zawstydzeni czasu nieszczęscia, y owszem będą nasyceni czasu głodu.
  20. Ale złosnicy poginą, y nieprzyiaciele Boży będą zniszczeni iako tłustosć barania, a wniwecz się z dymem obrocą.
  21. Pożycza złosnik y nie wraca, ale sprawiedliwy rozdawa y daruie.
  22. Abowiem ktorzy są błogosławieni od niego, otrzymaią dziedzictwo ziemie, a przeklęci od niego będą wykorzenieni.
  23. Postąpienia człowiecze bywaią sprawowane od Pana, a vpodoba mu się droga iego.
  24. Gdy się powali nie stłucze się, abowiem Pan podpiera rękę iego.
  25. + Młodzieniaszkiemem był y zstarzałem się, a nie widziałem sprawiedliwego aby miał być opuszczon, ani B potomstwo iego aby nabywało chleba.
      B Iest to doczesne błogosławieństwo nieuznawać niedostatku żadnego, a obietnica ta wypełnia sie wiernym od Pana, A na wszytkiem bywa dana ile ktoremu z nich potrzeba.

      + Ekle.2.v.12.

  26. Na każdy dzień rozdawa y pożycza, a potomstwo iego iest w błogosławieństwie.
  27. Przestańże od złosci a czyń dobrze, a będziesz mieszkał na wieki.
  28. Abowiem Pan miłuie sąd, a nie opuści miłosiernych swoich, ale na wieki będzie ich strzegł, a potomstwo złośnikow wykorzeni.
  29. Sprawiedliwi otrzymaią dziedzictwo ziemie, y będą w niey mieszkać na wieki.
  30. o Vsta sprawiedliwego będą opowiadać mądrość, a ięzyk iego będzie rosprawował sąd.
      o Ezai.51.v.7.

  31. Zakon Boga iego iest w sercu iego, a dla tegoż nie zachwieią się nogi iego.
  32. Vpatruie niepobożny sprawiedliwego, y szuka iakoby go zabił.
  33. Ale Pan niepoda go w ręce iego, a gdy go sędzić będą, niepoda na skazanie.
  34. Oczekawayże Pana y strzeż drogi iego, a on cię wywyzszy, y otrzymasz w dziedzictwo ziemię, a będziesz patrzał na niepobożne gdy wytraceni będą.
  35. Widziałem złośnika moznego, a źielenieiącego się iako drzewo bobkowe.
  36. Ale zginął, a nie ostał się, y szukałem go, alem go nie mogł naleść.
  37. Obacz człowieka niewinnego, a przypatrz się człowiekowi vprzeymemu, abowiem dokończenie takowego człowieka iest pokoy.
  38. Ale przestępcy będą społu rosproszeni, a ostatki złośnikow będą wykorzenione.
  39. Wszakoż wybawienie sprawiedliwych będzie od Pana, ktory iest mocą ich czasu vciśnienia.
  40. A podpomaga ie Pan, y wyrywa ie, wybawia ie od niepobożnych y zachowywa, przeto iże w nim vfali.

    Psalm 38.
    ¶ 2. Dawid gdy był vcisnion wielkiem vtrapieniem dla złosci swey, vskarża się przed Panem na iego sąd srogi. 12. Przytym na niewiarę przyiacioł. 13. A na okrucieństwo nieprzyiacioł. 11.14. A wyznawa iż iuż prawie się nie czuie przed wielkoscią nieprawosci swych. 16. Ktemu wszytko swoie vfanie y ratunek przypuszcza na Pana. 22. A prosi pokornie o wspomożenie iego.

  1. Psalm Dawidow ku A przypominaniu.
      A To iest ku przywodzeniu na pamięć łaski Bożey nad grzechy naszemi.

  2. Nie karz mię Panie w gniewie twym, a nie sroż się nademną w popędliwości twoiey.
  3. Abowiem strzały twoie vtknęły we mnie, a ręka twoia iest położona na mnie.
  4. Niemasz nic całego w ciele moim dla rozgniewania twego, a niemasz odpoczynku kościam moim dla grzechu moiego.
  5. Abowiem nieprawosci moie przyszły na głowę moię, a iako brzemię cięszkie obciążyły mię.
  6. B Wrzody me zasiniałe zbotwiały, y popsowały się dla C głupstwa moiego.
      B W tych słowiech okazuie vstawiczny a barzo długi bol swoy.
      C To iest iżem się dawał vwodzić roskoszam cielesnym, iako głupi ludzie ktorzy się w nich kochaią.

  7. Skurczyłem się y skrzywił barzo, a przes cały dzień chodziłem smętny będąc.
  8. Abowiem biodra moie pełne są zapalenia, a niemasz nic zdrowia w ciele moim.
  9. Zemdlałem y skaźiłem się barzo, a ryczałem przed strfożeniem serca mego.
  10. Panie wszytka chuć moia iest przed tobą, a wzdychanie moie nie iest taiemne tobie.
  11. Serce moie drży, y moc moia opusciła mię, a owszem iasności oczu moich niemasz przy mnie.
  12. Przyiaciele moi, y towarzysze moi z daleka stanęli widząc chorobę moię, a powinowaci moi stali z daleka.
  13. Rozciągnęli sidła ci ktorzy czyhali na duszę moię, a ktorzy szukali nieszczęścia mego, złościwie mowili zmyslając zdrady vstawicznie.
  14. Alem ia iako głuch nie słyszał, a iako niemy nie otworzyłem vst moich.
  15. Y zstałem się iako człowiek ktory nic niesłyszy, a iako ten ktory rosprawy żadney niema w vściech swoich.
  16. Abowiem w tobie vfam Panie, a ty się mnie ozowiesz o Panie Boże moy.
  17. Gdyżem mowił, by się snadź nie cieszyli zemnie, bo iak skoro by się posliznęła noga moia, oborzyliby się przeciwko mnie.
  18. Abowiemem iest bliskim ku chramaniu, a boleść moia zawżdy iest przedemną.
  19. Y oznaymuię złość moię, a lękam się dla grzechu moiego.
  20. A na ten czas żywą nieprzyiaciele moi y zmacniaią się, a ci się zbieraią ktorzy mię nienawidzą niesprawiedliwie.
  21. Ci też ktorzy złem za dobre oddawaią, przeciwiaią się mnie, iż nasladuię tego co iest dobre.
  22. Panie nie opuszczayże mię, o Boże moy nie oddalayże się odemnie.
  23. Pospiesz się na ratunek moy Panie ktory iesteś zbawieniem moim.

    Psalm 39.
    ¶ Dawid przed Absalomem vciekaiąc y cirpiąc złorzeczeństwa od Semeia: iako otym napisano we wtorych księgach Samuelowych kap.16. nie mysli nic o pomscie, y owszem obacza w tey odmianie stanu swego, w iakiey są nędzy ci ktorzy są zanieyszymi tu na świecie, a vznawa iż to vtrapienie przyszło nań z wysokości dla grzechow iego. A przetoż prosi aby był wybawion.

  1. Przednieyszemu nad śpiewaki A Iedutunowi, pieśń Dawidowa.
      A Otym śpiewaku patrz w pierwszych księ. Kron.16.v.38. y 25.v.1.

  2. Rzekłem sam w sobie, będę strzegł drog moich, abych nie zgrzeszył ięzykiem swoim y włożę munsztuk w vsta swe, pokąd iedno B niepobożny będzie przedemną.
      B Ty słowa się sciągaią na Semeia ktory złorzeczył Dawidowi, O czym iest 2.Samu.16.v.7.

  3. Oniemiałem w milczeniu, y C zamilczałem rzeczy dobrey, a boleść moia tym się więcey mnoży.
      C To iest, bych snadź z krewkości nie mieszał błogosławieństwa miedzy przeklęctwa.

  4. Rospaliło się serce moie we mnie, a w rozmyslaniu rozżarzył się ogień ażem tak iął mowić ięzykiem moim.
  5. Dayże mi D Panie wiedzieć dokończenie moie, y iakoś zamierzył kres dni moich, abych wiedział iako długo żyć mam na tym swiecie.
      D To mowi będąc ściśnion bolesciami swoiemi, abowiem z krewkości pragnie śmierci, wołaiąc tak rownie iako y Iob w vtrapieniu swem.

  6. Otoś iedno na piędzi zamierzył dni moie, a czas żywota moiego przed tobą iest iako nic. A zaisteć wszelki człek nic inego nie iest, iedno wszytka prożność. Sela.
  7. Zaprawdęć człowiek iakoby iakie wyobrażenie chodzi, a iście się prożno burzy, zgromadza, a nie wie kto ponim będzie zbierał.
  8. A teraz czegoż oczekawam Panie: w tobieć iest nadzieia moia.
  9. Wybawże mię tedy od wszytkich złości moich, a nie poday mię na pohańbienie szalonym.
  10. Zmilknę, a nie otworzę vst moich, boś ty to vczynił.
  11. Oddalże odemnie karanie twoie, abowiemciem vstał przed srogoscią ręki twoiey.
  12. Gdy ty karzesz człowieka dla złości iego, tedy niszczysz wszytkę zacność iego iako mol, a zaisteć wszelki człowiek iest prożność. Sela.
  13. Wysłuchayże Panie modlitwy moiey, a przyimi w vszy twoie wołanie moie, nie zamilczawayże łez moich, abowiemci iestem gosciem v ciebie, a do czasu mieszkaiący iako y wszyscy oycowie moi.
  14. Zaniechayże mię abych się posilił, pierwey niźli poydę a nie stanie mię.

    Psalm 40.
    ¶ 2. Chwali Pana za wybawienie ktore od niego wźiął. 4. Vkazuie pożytek iaki z tąd ma. 5. Szczęście wiernych. 6. Wielość dobrotliwości Boskich. 7. A pod figurą Pana Krystusa ofiaruie się za ofiarę Panu. 9. Oznaymuie pilność y posługę ktorą czyni w opowiedaniu cudow Pańskich. 14. Prosi z wiarą aby był wybawion od nieprzyiacioł swoich na ich pohańbienie. 17. Wesele wiernych y chwała Boża.

  1. Przednieyszemu nad śpiewaki pieśń samego Dawida.
  2. W cierpliwości oczekawałem Pana, a on mi nakłonił vcha swego, y wysłuchał wołanie moie.
  3. Y dał mi wynidź z A dołu kędy iest wielki szum, y z błota gęstego, a postawił na opoce nogi moie, y wyprostował chody moie.
      A Znamienuie wielkie niebespieczeństwa, iako doły w ktore wody gwałtownie wpadaią.

  4. Położył nową piosnkę w vstach mych ku chwale Boga naszego, wiele ich to oglądaią, y vlękną się a będą vfać w Panu.
  5. Błogosławionyż to człowiek ktory pokłada nadzieię swą w Panu, a nie ogląda się na harde, ani na ty ktorzy się vchylaią za kłamstwem.
  6. O Panie Boże moy wieleżeś ty sprawił cudow, a z rad twoich przeciwko nam żaden nie iest ktoryby się mogł wyprawić, a ieslibych chciał opowiedzieć y wysławić, tedy ich więcey iest niżbych ie wypowiedzieć mogł.
  7. * B Niechciałeś ofiary zarznioney, ani śniednych ofiar, aleś mi C przekłoł vcha, palonych y inych ofiar nie żądałeś za grzech.
      B Bog się tylko kocha w szczyrosci y vprzeymosci serca w wierze y w owocech ktorez one y rostą a oprocz tych rzeczy wszytki ofiary obrzydłe są Bogu.
      C To iest abych zrozumiał wolą twoię a przetoż mamy baczyć iżechmy są głuchemi z przyrodzenia ku słuchaniu woley Bożey iesliże on sam nie otworzy nam vszu naszych.

      * Zyd.10.v.5.

  8. Tedym rzekł: Otom D przyszedł, a napisano iest o mnie E naprzodku ksiąg.
      D To iest, dobrowolniem się sam ofiarował.
      E To iest napisano iest w księgach zakonu, iżem powinien być posłusznym woley twey, chociaż to Apostoł rozumiał pod podobieństwem o Krystusie. Zyd.10.v.7.

  9. O moy Boże chcę abym dosyć czynił woley twoiey, a zakon twoy iest w pośrod wnętrznosci moich.
  10. Opowiedałem sprawiedliwość twoię w zgromadzeniu wielkim, a zaiste nie zawsciągnąłem warg moich iako ty sam znasz Panie.
  11. Nie zakryłem sprawiedliwosci twoiey w pośrod serca mego, oznaymowałem prawdę twą y zbawienie twe, a nie taiłem miłosierdzia twego y wierności twey w zgromadzeniu wielkiem.
  12. A przetoż ty Panie nie odeymuy odemnie miłosierdzia twego, abowiem prawda twa y miłosierdzie twe zawżdy mię strzegą.
  13. Ogarnęły mię niezliczone nieszczęscia, a poimały mię złosci moie tak iżem ich przeyzreć nie mogł, a iest ich więcey niźli włosow na głowie mey, a przetoż vstało we mnie serce moie.
  14. Racz że mię Panie wyrwać, a pośpiesz o Panie na ratunek moy.
  15. Niechay się zawstydaią, a niechay będą pohańbieni wszyscy społu, ktorzy czyhaią na duszę moię aby ią zatracili, niechayże się obrocą nazad, a niechay się zawstydaią ktorzy pragną nieszczęscia mego.
  16. Niechayże będą zborzeni ktorzy mię pohańbić chcieli, a ktorzy mnie mowią, Ehey, Ehey.
  17. Wszyscy też ktorzy szukaią ciebie niechay się rozweselą y rozraduią w tobie, a ci ktorzy miłuią zbawienie twoie niechay zawżdy mowią, Pan niech będzie zacnie wysławion.
  18. Vbogić iestem y niedostateczny, ale Pan mysli o mnie, będąc ratunkiem moim y wybawicielem moim, o Boże moy nie omieszkawayże.

    Psalm 41.
    ¶ 2. Szczęscie tych ktorzy bywaią miłosiernemi nad vtrapionemi. 6. Vkazuie złość y zdradę swych przyiacioł obłudnych. 10. A zwłaszcza niektorego co był osobliwym przyiacielem iego, ktory niesie na sobie osobę Iudaszowę. 11. Potym wzywa y chwali Pana.

  1. Przednieyszemu nad śpiewaki, pieśń Dawidowa.
  2. Szczęsliwy ten iest ktory ma baczność na niedostatecznego, czasu nieszczęscia wybawi go Pan.
  3. Pan go będzie strzegł y zachowa go żywo aby był szczęsliwym na ziemi, y nie poda go na wolą nieprzyiaciołom iego.
  4. Pan go będzie cieszył w niemocy łożney, a A odmieni posciel iego w niemocy iego.
      A To iest, odmieni chorobę iego ku pierwszemu zdrowiu.

  5. Tedym ia rzekł, Panie zmiłuy się nademną, vlecz duszę moię, abowiemem zgrzeszył tobie.
  6. Nieprzyiaciele moi mowią źle o mnie, y kiedyż wżdy vmrze a zginie imię iego:
  7. Iesli też ktory z nich przychodził nawiedzać mię, tedy ku mnie kłamliwie mowił, a w sercu swem zbierał złość ktorą wyszedszy precz opowiedał.
  8. Wszyscy ktorzy mię mieli w nienawisci szemrali pospołu przeciw mnie, a myslili źle o mnie.
  9. Mowiąc, Iakaś cięszka złosć dzierży się go, a iako leży iuż więcey nie wstanie.
  10. Y ten też z ktorymem mieszkał w pokoiu, a ktoremum vfał, * y ktory ze mną chleb moy iadał, wierzgał przeciwko mnie.
      * Ian.13.v.18. Dźie.1.v.16.

  11. Ale ty Panie zmiłuy się nademną, podnieś mię a oddam to im.
  12. W tym ia znam iże ty mnie miłuiesz, gdyż nademną nie wykrzyka nieprzyiaciel moy.
  13. Aleś ty mnie podparł w vprzeymosci mey, a postawiłeś mię zawżdy przed sobą.
  14. Błogosławiony iest Pan Bog Izraelski na wieki wieczne, Amen, amen.

    Psalm 42.
    ¶ 2. Dawid się vskarża iż niemoże wniść do Koscioła Bożego, y wyznawa iż chociaż wedle ciała nie iest w Kosciele, a wszakoż chucią y vmysłem iest w nim. 6. A tak będąc vciśnionym cieszy się sam, a vfa w dobrotliwosci Pańskiey.

  1. Przednieyszemu nad śpiewaki, Maskil synow Korego.
  2. Iako Lani krzyczy do strumieniow wod, tak krzyczy dusza moia ku tobie o Boże.
  3. Pragnie dusza moia do Boga żywego mowiąc, Y kiedyż prziydę y okażę się przed A Bogiem:
      A Rozumie o skrzyni Pańskiey ktora była swiadectwem oblicznosci iego, y pragnie widzieć zgromadzenie święte.

  4. Lzy moie były mnie miasto chleba we dnie y w nocy, gdy mi mowiono każdy dzień, Y kędyż iest Bog twoy:
  5. Przywodziłem to sobie na pamięć, skąd się rospływała dusza moia we mnie, iżem chodził z pocztem, a prowadziłem ie do domu Bożego z wesołym głosem y z chwałą, ze wszytkim zgromadzeniem weselących się, tak mowiąc.
  6. O duszo moia przeczże tak w sobie wątpisz y frasuiesz się we mnie: vfayże Bogu, abowiem ieszcze będę mu dziękował za wybawienie przed oblicznoscią iego.
  7. O Boże moy toć dusza moia trwoży sobą we mnie, gdy na cię wspominam z źiemie Iordanu y Hermon, y z gory Mizar.
  8. B Przepaść drugiey przepasci wzywa na głos przetchlin twoich, wszytki C powodzi y nawałnosci twoie przyszły na mię.
      B Znamienuie w tych słowiech wielkosć długo trwaiącego nieszczęscia swego.
      C Rozumie okrucieństwo nieprzyiacioł swoich.

  9. Pan sprawował we dnie dobrotliwość swoię, a w nocy piosnka iego była ze mną, y modlitwa do Boga żywota moiego.
  10. A tak będę mowił do Boga opoki moiey: Y przeczżeś mię zapomniał: iż chodzę żałosnym przed vciśnieniem nieprzyiaciela mego.
  11. Sprzeciwnicy moi przebiiaią kosci moie gdy mię hańbią, mowiąc ku mnie na każdy dzień: Y gdzież wżdy iest Bog twoy:
  12. Y przeczże tak w sobie wątpisz o duszo moia, a przecz się frasuiesz we mnie: Vfayże w Bogu, abowiem ieszcze chwalić go będę, iż on mnie okazał wiele wybawienia przed oczyma moimi, y iest Bogiem moim.

    Psalm 43.
    ¶ 1. Modli się Bogu aby go wybawił od Absaloma y od towarzyszow iego. 3. A raz czyni rzecz ku Bogu, a drugi ku sobie, maiąc nadzieię wrocić się do Koscioła Bożego, kędy będzie czynił chwałę za wybawienie ktore iemu sprawił.

  1. Rozsądź mię o Boże, a weźmi na się krzywdę moię, od narodu niemiłosiernego, a wyrwi mię od człowieka zdradliwego y złosciwego.
  2. Abowiemeś ty iest Boże moc moia, y przeczżeś mię odegnał od siebie: a przecz chodzę żałosnym dla vcisnienia nieprzyiaciela mego:
  3. Wypusć światłosć twą y prawdę twoię, a ony mię poprowadzą y wwiodą na świętą gorę twoię, y do przybytkow twoich.
  4. Tedy prziydę do Ołtarza Bożego, do Boga radosci y kochania mego, y będę cię chwalił przy harfie o Boże, Boże moy.
  5. Y przeczże tak w sobie wątpisz o duszo moia: a przeczże się tak frasuiesz we mnie: vfayże w Bogu, abowiem go ieszcze chwalić będę, gdyż on iest iawnym wybawicielem moim y Bogiem moim.

    Psalm 44.
    ¶ 2. Zapalczywa modlitwa imieniem wszytkich wiernych vskarżających się na wiele trudnosci ktore vstawicznie cierpią dla słowa Bożego. 23. Y dla imienia iego. 24. Ktorzy vstawicznie proszą aby od nich byli wybawieni.

  1. Przednieyszemu nad spiewaki synow Korego Maskil.
  2. O Boże słyszelichmy w vszy nasze a Oycowie naszy opowiedali nam sprawy ktoreś z dawna czynił za czasow ich.
  3. Iakoś ręką twą wypędził pogany, a iakoś ie samy wszczepił, vtrapiłeś narody a rosproszyłeś ie.
  4. Abowiem nie przez miecz swoy posiedli ziemię, ani ich wybawiło ramię ich, ale prawica twoia y ramię twoie, a światłosć oblicza twego, gdyżeś się w nich był roskochał.
  5. Tyś iest sam Krol moy o Boże, sprawiże wybawienie Iakobowi.
  6. Przez cię oborzymy się przeciwko nieprzyiaciołom naszym, a w imię twe podepcemy nieprzyiacioły swe.
  7. Abowiem nie będę vfał w łuku moim, a miecz moy nie wybawi mię.
  8. Ale ty nas wybawisz od nieprzyiacioł naszych, a pohańbisz maiące nas w nienawisci.
  9. A dla tegoż będziemy się chłubić po wszytki dni w Bogu, a na wieki będziemy czynić dzięki imieniowi twemu. Sela.
  10. Y tera żeś też odegnał y zasromał nas, a niewychodzisz więcey z woyski naszemi.
  11. Sprawiłeś iż musiemy tył podawać przed nieprzyiacielem, a rozrywaią nas miedzy się ci ktorzy nas maią w nienawisci.
  12. Dałeś nas im iako na rzeź owce, a rosproszyłeś nas miedzy pogany.
  13. Zaprzedałeś lud twoy nie za A żadne pieniądze, a nie podwyszyłeś kupna ich.
      A To iest, iżeś z tąd żadnego pożytku niewźiął.

  14. Dałeś nas na pohańbienie sąsiadom naszym, a na szyderstwo y na pośmiech tym ktorzy mieszkaią około nas.
  15. Vczyniłeś nas przypowiescią miedzy pogany, iż na nas kiwaią głowami miedzy narody.
  16. Na każdy dzień posromocenie moie iest przed oczyma moiemi, a wstyd zakrywa oblicze moie.
  17. Dla głosu tego ktory mię sromoci y potwarza, a dla nieprzyiaciela ktory się mści.
  18. Toć wszytko przyszło na nas, a wszakożeśmy nie zapomnieli ciebie, anichmy sfałszowali przymierza twego.
  19. Nie obrociło się od ciebie na zad serce nasze, ani się vchyliły stopy nasze z scieszki twoiey.
  20. Gdyś nas potarł na mieyscu B Smokowym, a przykryłeś nas cieniem śmierci.
      B To iest, w źiemi ludzi niewiernych.

  21. Bychmyć byli zapamiętali imienia Boga naszego, a podnosili ręce nasze ku bogu cudzemu.
  22. Izaliby się tego Bog niedowiedział: gdyż on wie skrytosci serca.
  23. * Ale my na każdy dzień bywamy dla ciebie zabiiani, a maią nas iako owce na rzeź zgotowane.
      * Rzymia.8.v.36.

  24. Wstańże, Y przeczże spisz Panie: ocuć się, a nie odmiatay nas na wieki.
  25. Przeczże zakrywasz oblicze twoie, a zapominasz trapienia y vcisku naszego.
  26. Abowiem dusza nasza złożona iest rowno z prochem, a żywot nasz przysechł ku ziemi.
  27. Powstańże na ratunek nasz, a odkup nas dla miłosierdzia twoiego.

    Psalm 45.
    ¶ 2. Piosńka o małżeństwie Krystusowem y Koscioła iego. 3. Pod figurą Salomonową. 11. Y corki Faraonowey ktora była naprzednieyszą żoną iego. 7. Gdzie tu oto Bostwo y człowieczeństwo Pana Krystusowe dostatecznie iest wypisane.

  1. Przednieyszemu nad śpiewaki na A Sosanim synow Korego Maszkil B piesń miłosci.
      A Słowo to znaczy lilią, ale się tu rozumie o iakim instrumencie abo iakiey pieśni pospolitey Zydowskiey na ktorey notę ten psalm iest vczynion.
      B Ta pieśń nie iest Dawidowa, ale iakiegoś człowieka abo Proroka, ktory chciał pod imieniem Salomonowem y w dobrodzieystwach ktore Pan iemu sprawił, okazać złączenie Pana Krystusowe z Kosciołem iego.

  2. Rzecz zacną wydawa z siebie serce moie, a sprawa moia będzie powiedać o Krolu, ięzyk moy będzie iako pioro pisarza prętkiego.
  3. Barzoś iest pięknym nad syny ludzkie, a rozpłynęła się łaska w wargach twoich, a dla tegoż powiedam iż cię błogosławił Bog aż na wieki.
  4. Przypasz że miecz twoy na biodra twoie o namocnieyszy, ktory iest chwałą y zacnoscią twoią.
  5. Ku zacnosci twey wsiądź fortunnie iako na woz na słowo prawdy, cichosci, y sprawiedliwosci, a tedy dokażesz rzeczy straszliwych prawicą twoią.
  6. Strzały twoie są ostre, a przenikną serca nieprzyiacioł krolewskich a narodowie vpadną pod cię.
  7. C O * Boże stolica twoia iest na wieki wieczne, a łaska sprawiedliwosci iest Sceptrum Krolestwa twego.
      C Aczkolwiek zadnego człowieka pismo niezowie zgoła Bogiem, a wszakoż tu Salomona tak nazywa nie względem iego, ale iż na sobie niosł osobę Mesyasza Krysta Pana, na ktorego własnie należy to wieczne Sceptrum sprawiedliwosci.

      * Zydow.1.v.8.

  8. Vmiłowałeś sprawiedliwość, a nienawidziałeś nieprawosci dla tegoż cię pomazał Bog, Bog twoy oleykiem wesela nad towarzysze twoie.
  9. Szaty twe wszytki pachną D mirrą, aloe, y kasyą gdy wychadzasz z gmachow vrobionych z kosci słoniowych w ktorych się ty kochasz.
      D Tą zacnoscią y ochędostwem doczesnym y zwierzchownym około Krola y krolowey okazuie Prorok bogactwa y zacność Krystusowę y Koscioła iego, ktore przyrownanie dzieie się dla prostosci rozumu ludzkiego.

  10. Corki Krolewskie są miedzy inemi panienkami twemi, a krolowa stoi po prawey ręce twoiey przyobleczona w złoto z Ofir.
  11. Słuchay że corko E a obacz, y nakłoń vcha twego, zapomni narodu twego, y domu oyca twego.
      E Ty słowa ściągaią się na corkę Faraonowę ktora była Salomonową żoną.

  12. Y vpodoba sobie Krol piękność twoię, abowiem on iest Pan twoy, a ty mu masz poczciwość czynić.
  13. Miasto też Tyr z dary swoiemi y co nabogatszy z ludu będą się kłaniać przed tobą.
  14. Corka Krolewska wszytka iest zacna we wnątrz, a szaty iey są złotem haftowane.
  15. Przywiodą ią do Krola w odzieniu haftowanym, a przywiodą z nią do ciebie panienki towarzyszki iey.
  16. Przywiodą ie ku tobie z weselem y z radoscią, a wnidą aż na pałac Krolewski.
  17. Na mieysce oycow twych narodzi się tobie synow, a postanowisz ie Książęty po wszytkiey ziemi.
  18. Będzie wspominane imię twoie po wszytki czasy, a dla tegoż narodowie będą cię chwalić na wieki wieczne.

    Psalm 46.
    ¶ 2. Mocne vfanie ktore maią wierni w mocy Bożey gdy są posrod swego niebespieczeństwa. 6. Vkazuie iż sam Pan broni Koscioła swego. 9. Napomina każdego ku rozmyslaniu dziwnych spraw Bożych.

  1. Przednieyszemu nad śpiewaki synow Korego na A Alamot piesń.
      A Iest abo iaki instrument abo iaki początek pieśni Zydowskiey pospolitey za onych czasow, a ten Psalm iest Proroka niektorego na on czas vczyniony gdy był Sennacheryb porazon od Anioła 2.Krol.19.

  2. Iest Bog nam vcieczką y mocą, a ratunkiem doświadczonym w vtrapieniu.
  3. A dla tegoż nie będziem się bać chociażby się zachwiała ziemia, a choćby były gory obalone w posrod Morza.
  4. Y choćby zaszumiały a zburzyły się wody iego, y zadrżały gory przed wzburzeniem iego. Sela.
  5. B Strumienie rzeki iego rozweselą miasto Boże, ktore iest naświętszem mieszkaniem Nawyzszego.
      B Przyrownywa malucką rzekę ktora idzie z Syloe, z wielkim pędem y nawałnosciami o ktorych przypomina w trzecim wierszu, y niedostatek Ierozolimski z mocą y spychą Sennacherybową.

  6. Bog iest w posrodku iego, a przeto nie będzie wzruszone, ratuie go Bog ieszcze z zaranku.
  7. Burzą się narodowie, a zatrząsnęły się krolestwa, ale iako się dał słyszeć, rospłynęła się ziemia.
  8. Pan zastępow iest z nami, a Bog Iakobow iest twierdzą naszą. Sela.
  9. Podźcież a oglądaycie sprawy Pańskie, ktory popustoszył ziemię.
  10. Vśmierza woyny aż do kończyn ziemie, łamie łuk, kruszy drzewa, a wozy pali ogniem.
  11. Przestańcież a wiedzcie żeciem ia iest Bog ktorym iest wywyzszon miedzy narody, y wielmożnym po wszytkiey ziemi.
  12. Pan zastępow iest z nami, a twierdzą naszą iest Bog Iakobow. Sela.

    Psalm 47.
    ¶ 2. Napomina wszytki ludzi aby chwalili Pana z wesołem sercem dla osobliwych darow iego, ktore Pan Bog do czasu dał Zydom. 8. Ale potym pospolicie wszytkim za przysciem Mesyaszowem, o ktorym osobliwie ten psalm ma być rozumian.

  1. Przednieyszemu nad śpiewaki synow Korego piesń.
  2. Wszyscy narodowie klaskaycie rękami wykrzykaiąc Bogu z wesołym głosem.
  3. Abowiem iest nawyzszy Pan, straszliwy y Krol wielki nad wszytką ziemią.
  4. Podbiia narody pod nas, a ludzi pod nogi nasze.
  5. Obrał nam dziedzictwo nasze chwałę Iakobowę, w ktorym się kocha. Sela.
  6. Wstąpił Pan z krzykiem, a Pan z głosem trąby.
  7. Spiewaycież Panu śpiewaycie, śpiewaycież Krolowi naszemu śpiewaycie.
  8. Abowiem Krolem wszey ziemie iest Bog, śpiewacież ile was iest rozumnych.
  9. Kroluie Bog nad narody, a Bog siedzi na stolicy swey świętey.
  10. Książęta narodow zebrali się aby byli ludem Boga Abrahamowego, abowiem Boże są A tarcze ziemskie, a on iest zacnie wywyzszonym.
      A To iest, Pan Bog sam iest obroną wszytkiey ziemie.

    Psalm 48.
    ¶ 2. Okazuie iako Pan Bog obdarzył miasto swoie S. Ieruzalem. 5. Zacnie ie wybawiaiąc od wszech nieprzyiacioł iego. 10. Pod ktorego figurą wysławia dziwne szczęscie koscioła, ktory iest zachowan pod obroną Bożą.

  1. Pieśń psalmu synow Korego.
  2. Wielkić iest Pan y barzo chwalebny w miescie Boga naszego, y na gorze iego swiętey.
  3. Gora Syon ktora iest w stronach pułnocnych, a iest miasto krola wielkiego, iest nadobna kraina y kochanie wszytkiey ziemie.
  4. Znacznyć iest Bog w pałacoch iego, iż on sam iest mu obroną.
  5. Abowiem oto się krolowie ziemie zgromadzili, y zeszli się społu.
  6. A vyzrawszy zadziwili się, a zatrwożywszy się z trzaskiem vciekali.
  7. Ogarnął ie strach, y boleść iako niewiasty rodzącey.
  8. Rosproszyli się iako od wiatru ze wschodniego, ktory rozbiia okręty z Tarsis.
  9. Iakochmy słyszeli, takechmy y widzieli w miescie Pana zastępow, w miescie Boga naszego, gdyż ie Bog vmocni aż na wieki. Sela.
  10. Oczekawalichmy Boże miłosierdzia twego, w pośrod koscioła twoiego.
  11. Iakie iest imię twoie o Boże, takaż iest chwała twoia aż do granic ziemie, a prawica twoia pełna iest sprawiedliwosci.
  12. Rozweseli się gora Syon, a corki Iudskie rozraduią się dla sądow ich.
  13. Obtoczcie Syon y obeydźcie ią, a obliczcie wieże iey.
  14. Mieycie bacznosć na przygrodek iego, a oglądaycie pałace iego, abyscie to opowiedzieli potomstwu.
  15. Abowiem ten Bog iest Bogiem naszym na wieki wieczne, a on nas poprowadzi pokichmy żywi.

    Psalm 49.
    ¶ 2. Napomina wszytki ludzie, aby serca swe, y nadzieię swą odwodzili od bogactw. 8. Okazuiąc iako iest rzecz prożna vfać w nich człowiekowi. 13.y.18. Przytym krewkość człowiecza. 16. Naucza abysmy wszytko nasze vfanie pokładali w Panu.

  1. Przednieyszemu nad śpiewaki synow Korego Psalm.
  2. Słuchaycie tego wszyscy narodowie, a wezmicie to w vszy swoie wszyscy ktorzy mieszkacie na swiecie.
  3. Tak wy z pospolstwa iako y wy zacnieyszy, tak bogaty, iako j vbogi.
  4. Vsta moie będą opowiadać mądrosci, a serce moie vmieiętność rozmyslać będzie.
  5. * Nakłonię vcha mego ku przypowieści, a gadkę moię będę wykładał przy harfie.
      * Psal.28.v.2. Mat.13.v.35.

  6. Y przeczże się mam bać czasu nieszczęscia, gdy mię obstąpi złość pięty moiey.
  7. Ci ktorzy vfaią bogactwam swoim, a ktorzy się chlubią w wielkich dostatkach swoich.
  8. Zaden brata nie okupi, ani A może dać Bogu okupu zań.
      A Zywot człowieczy iest w ręku Bożych, iż im szafuie wedle woley swey. A przetoż żadny człowiek nie może go vkrocić ani przedłużyć sobie.

  9. Abowiem iest drogi odkup dusze ich, y nigdy być nie może.
  10. Aby miał żyć na wieki, a nie oglądać grobu.
  11. Abowiem każdy baczy iako vmieraią mądrzy, a iako społu głupi y szaleni giną zostawuiąc inym bogactwa swoie.
  12. O tym iest mysl ich, aby domy ich trwały na wieki, a mieszkanie ich na potomne czasy, y dla tegoż nazywaią ziemie imiony swemi.
  13. Ale człowiek nie będzie trwał we ćci, a owszem będzie B podobien bydlętom ktore giną.
      B Dawa znać, iż choć się ludzie staraią o wieczną pamiątkę żywota swego na tym swiecie, a wszakoż co się tycze stanu żywota tego, tedy mu go nic więcey ie zbywa iedno iako zwierzęciu. A tuć niemasz żadney zmianki o żywocie przyszłym, tylko o stanie tych ktorzy się w świecie kochaią.

  14. Takowa droga tych iestci szaleństwo, a potomstwo ich nasladować będzie vstaw ich. Sela.
  15. Iako C owce będą zagnani w niskości, a poźrze ie śmierć, y będą sprawiedliwi nad nimi panować D rano, a kształt ich vstanie, gdy oni z mieszkania swoiego wstąpią do grobu.
      C To iest: będą wpędzeni do owczarniey śmierci, kędy się śmierć będzie karmiła nimi. W tych słowiech pod podobieństwy znamionuie iż chociaż są nabogatszy y wielkiey zacności, przedsię pomrą.
      D Okazuie czas zupełnego obiawienia gdy Pan przyidzie. A toć rano będzie gdy przyidzie on dzień ostateczny gdyżechmy teraz są w ciemnosciach nocnych.

  16. A wszakoż Bog duszę moię wykupi z mocy grobu, gdy mię przyimie. Sela.
  17. Nie boyże się gdy się zbogaci człowiek, a gdy się rozmnoży chwała domu iego.
  18. + Abowiem gdy vmrze, nie weźmie nic z sobą, ani za nim poydzie chwała iego.
      + Iob.27.v.19.

  19. Gdyż poki żyw iest zda się sobie być szczęsliwym, a chwalą go gdy wczasow swych vżywa.
  20. Aleć on poydzie za potomstwem oycow swych, a aż na wieki nie ogląda swiatłości.
  21. Człowiek gdy iest we ćci nie rozumie, a podobien iest bydlętom ktore giną.

    Psalm 50.
    ¶ 1. Okazuie zacność maiestatu Bożego gdy prziydzie na sąd. 5. A iako do siebie wszytki narody zbierze przez przepowiedanie Ewanieliey, y iako są v niego wdzięcznymi ludzie miłosierni. 8. Ktemu iż żadne ofiary v niego nie są przyiemne. 15. Chyba modlitwa. 23. O wypełnieniu woley iego. 25. Y chwały. 16. Potym hańbi niepobożne chociaż się zdobić chcą iakąś zwierzchowną swiątością.

  1. Pieśń A Asafowa. Bog nad B bogi Pan mowił, y wezwał wszytkiey ziemie, od wschodu słońca aż do zachodu iey.
      A Ten był przednieiszym nad śpiewaki obranym od Dawida. A niemasz nic o tym pewnego iesliże tę pieśń vczynił sam Asaf, abo ią od Dawida miał.
      B To iest Bog Aniołow abo krolow.

  2. Bog ktory iest doskonałey swiatłości, C obiaśnił się z Syonu.
      C Abo obiasni się. Abowiem v Prorokow częstokroć czas przeszły bywa położon za przyszły w czym się nam znaczy wielka pewność tego co się ma stać napotym iakoby się też to iuż wykonać miało.

  3. Prziydzie Bog nasz a niezamilczy, D ogień przed nim będzie pożerać, a około niego wzruszy się wielki wicher.
      D W tych słowiech niewymowną moc y dobroć Boską wypisuie, gdy będzie chciał sprawować swoy sąd.

  4. Przyzowie nieba z gory y źiemie, aby sądził lud swoy.
  5. Zgromadźcież ku mnie swięte moie, ktorzy zemną vczynili przymierze przy ofierze.
  6. Y oznaymiły niebiosa sprawiedliwość iego. Abowiem Bog iest sędzią. Sela.
  7. Słuchayże ludu moy coć powiem, zrozumieyże Izraelu gdy się przeciw tobie oswiadczać będę, abowiemem ia iest Bog a Bog twoy.
  8. Nie będę cię karał z ofiar twoich, ani z ofiar palonych, iż ich przedemną zawżdy nie sprawowano.
  9. Nie będę brał z domu twego cielca, ani z obory twey kozła.
  10. Abowiem wszytki zwierzęta lesne moie są, y tysiące zwierząt pasących się po gorach.
  11. Znam wszytki ptaki po gorach, y wszytki zwierzęta polne są moie.
  12. Iesli będę łaknął nie rzekęć nic o to, * abowiem iest moy swiat y wszytko co na nim iest.
      * W Psal.24.v.1.

  13. Y zali będę iadł mięso bykowe: abo pił krewi kozłową:
  14. E Ofiaruy Bogu chwałę, a odday Nawyzszemu sluby twoie.
      E Tuć iest wypisan koniec wszytkich ofiar y Cerymoniy zakonnych, ktory iesliby niebył, tedy są obrzydłemi przed Bogiem, A w tych słowiech chwały wzywania y slubow zamyka wszytkę duchowną chwałę Bożą ktora należy w prawdziwey wierze, y w wzywaniu czystym sercem y chuci ku posłuszeństwu Bogu we wszytkich rzeczach.

  15. Wzywayże mię czasu vtrapienia a wyrwę cię, y tak mię vćcisz.
  16. Ale złosnikowi Bog rzekł, Coż tobie do tego że ty opowiedasz vstawy moie, a bierzesz w vsta twe przymierze moie:
  17. A ty masz w nienawisci karność a słowa moie zarzuciłeś w tył za się.
  18. Widziszli złodzieia, natychmiast z nim bieżysz, a bierzesz dział z cudzołożniki.
  19. Vsta twe rospuszczasz za złoscią, a ięzyk twoy plecie zdrady.
  20. Zasiadasz a mowisz przeciw bratu twemu, a vwłaczasz ćci synowi matki twoiey.
  21. Toś czynił, a iam milczał, y dla tegoś mnimał żebym ia był takowy iakoś ty, ale cię będę karał, a przełożęć to przed oczy twoie.
  22. Zrozumieycież to proszę was wy ktorzy zapominacie Boga, bych was snadź nie porwał, a nie będzie kto by was wydarł.
  23. Ktory mi ofiaruie chwałę, vćci mię, a temu ktory się trzyma tey drogi, okażę zbawienie Boże.

    Psalm 51.
    ¶ 3. Gdy się dopuścił cudzołostwa z Betsabee, y przyprawiwszy o gardło Vryasza, wyznawa Dawid grzech swoy y prosi o odpuszczenie. 12. A prosi na potym o ducha poświęcenia. 17. Aby mogł chwalić Pana. 20. Budowanie prawdziwego Ieruzalem ktore iest Kosciołem. 18. Ktore są ofiary iemu wdzięczne.

  1. Przednieyszemu nad śpiewaki psalm Dawidow.
  2. * Gdy do niego przyszedł Natan prorok po onym iako się był zszedł z Betsabee.
      * W 2.Sam.12.v.1.

  3. Zmiłuy się nademną Boże według miłosierdzia twego a według wielkiey litosci twoiey zgładź nieprawości moie.
  4. Omyyże mię co nawięcey od złości moiey, a od grzechu moiego oczyść mię.
  5. (Abowiem ia znam nieprawość moię, a grzech moy iest zawżdy przedemną
  6. Tobieciem ia samemu zgrzeszył, y dopusciłem się złości przed tobą) * abyś się vsprawiedliwił w powiesciach twoich, a oczyscił w sądziech twoich.
      * Rzym.3.v.4.

  7. Otociem iest zaczęt w złosci, a w grzechu poczęła mię matka moia.
  8. Oto się kochasz w prawdzie wewnętrzney, a w skrytości oznaymiłeś mi mądrość.
  9. Oczyść mię A Izopem, y będę ochędożon, omyiesz mię a nad snieg będę wybielon.
      A To się sciąga do Cerymoniy zakonnych, o czym patrz w 3.Mo.kap.14. y w 4.Mo.19.

  10. Oznaymi mi radość y wesele, a pocieszą się kości me ktoreś pokruszył.
  11. Odwroć oblicze twe od grzechow moich, a zgładź wszytki nieprawości moie.
  12. Serce czyste stworz we mnie o Boże, a ducha prawego odnowi we wnętrznościach moich.
  13. Nie odrzucay mię od oblicza twoiego, a Ducha twego swiętego nie odeymuy odemnie.
  14. B Przywroć mi radosć zbawienia twoiego, a duchem C wolnym podeprzy mię.
      B To iest zaniechay mię w pokoiu twoim, abowiem to iest wszytko kochanie moie.
      C Abo naprzędnieyszym abo też krolewskim, to iest, takowym ktory przysłuszy krolowi ku sprawowaniu ludu iego.

  15. Nauczę przestępcow drog twoich, aby się grzesznicy k tobie nawrocili.
  16. Vczyń mię wolnym z tego morderstwa o Boże, Boże zbawienia moiego, a tedy ięzyk moy będzie wysławiał sprawiedliwosć twoię.
  17. Panie otworz wargi me, a vsta moie opowiedać będą chwałę twą.
  18. Abowiem nie żądasz ofiar ktorebych ia tobie dał, ani się kochasz w palonych ofiarach.
  19. Ofiary Boże są duch skruszony, a serca vniżonego y pokornego nie wzgardzisz o Boże.
  20. Obchodź że się łaskawie z Syonem wedle twoiey dobroci, a pobuduy D mury Ierozolimskie.
      D Mury ktore tu przypomina, są slowo Boże y prawdziwa nauka, ktoremi się buduią serca ludzkie ktore bywaią rządzone Duchem Swiętym.

  21. Tedy prziymiesz ofiary sprawiedliwości, palone y dobrowolne, a naniosą na ołtarz twoy cielcow.

    Psalm 52.
    ¶ 3. Hańbi przewrotność Doegowę, y nych złosnikow. 7. Opowieda vpadek ich. 8. Okazuie co z tąd za pożytek ma y z inymi wiernymi.

  1. Przednieyszemu nad śpiewaki A Maskil Dawidowe.
      A O tym patrz w psalmie 32.

  2. * Gdy Doeg Edomczyk przyszedł do Saula oznaymuiąc mu y mowiąc, iż Dawid wszedł w dom Achimelechow.
      * 1.Sam.22.v.9.

  3. Przeczże się chlubisz z złoscio mocarzu: Bozeć miłosierdzie trwa zawżdy.
  4. Ięzyk twoy broi złości, a iest iako ostra brzytwa obchodząc się na zdradzie.
  5. Więcey się kochasz w złem niż w dobrem, a więcey w kłamstwie niż mowić prawdę. Sela.
  6. Miłuiesz wszytki słowa szkodliwe, y powieści zdradliwe.
  7. A też cię Bog zniszczy do szczętu, porwie cię a wydrze z przybytku twoiego, y wykorzeni cię z źiemie żywiących. Sela.
  8. Co widząc sprawiedliwi, będą się bać, y będę się naśmiewać z niego.
  9. Onoż masz człowieka, ktory mocy swey niepokładał w Bogu, ale vfaiąc w wielkich swych bogactwach zmacnia się w złości swoiey.
  10. Aleć ia iestem iako oliwa zielona w domu Bożym, abowiemem położył vfanie swoie w miłosierdziu Bożym na wieki wieczne.
  11. Będę cię chwalił na wieki za to coś vczynił, a będę miał nadzieię w imieniu twym, gdyż iest dobre przed oblicznoscią wiernych twoich.

    Psalm 53.
    ¶ 2. Wypisuie przewrotne przyrodzenie y okrucieństwo, przytym y karanie wszytkich niewiernikow. 7. Prosi o wybawienie ludu Bożego. A ten psalm podobien iest czternastemu.

  1. Przednieyszemu nad śpiewaki na Mahalot, Maskil Dawidowe.
  2. Mowi szalony w sercu swym, iż niemasz Boga, zepsowani są, a dopuszczali się obrzydłych złosci, ani iest ktory by dobrze czynił.
  3. Poyźrał Bog z nieba na syny ludzkie, aby vyźrał iesli iest ktory rozumny, a coby chciał szukać Boga.
  4. Aleć wszyscy odstąpili, a społu się pokaźili, tak iż niemasz ktoryby dobrze czynił aż y do iednego.
  5. Izali nie wiedzą wszyscy ktorzy broią złosci, iż lud moy pożeraią iakoby chleb iedli, a nie wzywaią Boga:
  6. A przetoż będą się lękać z strachem tam kędy się bać nie trzeba, abowiem Bog rosproszył kosci tego ktory cię obległ, tyś ie pohańbił, abowiem ie Bog wzgardził.
  7. Y ktoż da z Syonu wybawienie Izraelowi: Abowiem gdy Bog przywroci lud swoy z więźienia, rozraduie się Iakob, a rozweseli się Izrael.

    Psalm 54.
    ¶ 3. Będąc scisnionym od nieprzyiacioł, modli się chutliwie aby miał wspomożenie od Pana. 6.y.8. Czyni dzięki iż iest wysłuchan y wybawion.

  1. Przednieyszemu nad śpiewaki na Neginot, Maskil Dawidowe.
  2. * Gdy przyszli Zyfeyczycy a oznaymili Saulowi mowiąc, A zaż się Dawid nie v nas kryie:
      * W 1.Sam.23.v.2. 19. y 26.v.1.

  3. Boże przez imię twoie wybawi mię a przez moc twoię vczyń mi sprawiedliwość.
  4. Boże wysłuchay modlitwę moię, a vważ słowa vst moich.
  5. Abowiem obcy powstali przeciwko mnie, a A okrutnicy czyhaią na zdrowie me, nie maiąc Boga przed sobą. Sela.
      A Tu rozumie Saula z pochlebniki iego.

  6. Oto mię Bog podpomaga, a Pan iest z tymi ktorzy podpieraią zdrowia moiego.
  7. On odda złość nieprzyiaciołom moim, zatraćże ie według prawdy twoiey.
  8. Tedy dobrowolnie będę ofiarował tobie, a będę chwalił Panie imię twoie, abowiem dobre iest.
  9. Gdyż z każdego vtrapienia wyrwał mię, a oko moie oglądało pomstę nad nieprzyiacioły memi.

    Psalm 55.
    ¶ 2. Prosi aby był wybawion od nieprzyiacioł swoich. 11. Wypisuiąc złości ich. 10.y.16. Prosi y groźi im. 17. A vfa w łasce Bożey iako y ini sprawiedliwi. A psalm ten od Dawida złozony iest na ten czas gdy go przesladował Absalom syn iego, abo gdy był w wielkim niebespieczeństwie v Ceille.

  1. Przednieyszemu nad śpiewaki na Neginot Maskil Dawidowe.
  2. Przyimi w vszy swe o Boże modlitwę moię, a nie kriy się od prośby mey.
  3. Weyźryż na mię a wysłuchay mię, gdy się vskarżam w modlitwach, a iestem strwożon.
  4. Przed wołaniem nieprzyiaciela y przed vcisnieniem złosnika, abowiem mię zarzucaią kłamstwem, a w popędliwości swey przeciwiaią mi się.
  5. A dla tegoż serce me bolesne iest we mnie, a strachy śmierci przypadły na mię.
  6. Boiaźń y z drżeniem przyszła na mię, a trfoga mię ogarnęła.
  7. Y mowiłem, ktoż mi przyprawi skrzydła iako gołębicy, żebych gdzie vleciał, a odpoczynął:
  8. Otobych daleko gdzie vciekł, a mieszkałbych na puszczy. Sela.
  9. Pospieszyłbych abych się wyrwał od wiatru gwałtownego, y od A nawałności.
      A W tych słowiech rozumie przesladowanie Saulowe abo Absalomowe.

  10. Zatraćże Panie a rozdziel ięzyk ich, abowiemciem widział gwałt a niesnaski w miescie.
  11. Ktore ie ogarnuią we dnie y w nocy B po murzech, a złosć y przewrotność iest pośrod iego.
      B Rzecz pospolita dobrze postanowiona w ktorym kolwiek miescie, iesliby była raz napsowana, tedy w niey musi być zewsząd wielkie zamieszanie.

  12. Dosyć w nim nieprawosci, a z vlic iego nie vstawa chytrość y zdrada.
  13. Abowiem nie moy nieprzyiaciel zelżywość mi vczynił, bo bych wżdy był wycierpiał, ani ten ktory mię miał w nienawisci oburzył się na mię, bo bych się wżdy był skrył przed nim.
  14. Ale ty ktoregom ia tak ważył iako samego siebie D Wodz moy y znaiomy moy.
      D Wykładacz Kaldeyski rozumie to o Achitofelu panu radnym Dawidowym. O czym iest 2.Samu.15.v.12.

  15. Ktoremu się ia społu wdzięcznie zwierzał taiemnic moich, a do domu Bożego chodzilismy w towarzystwie.
  16. Niechay śmierć oborzy się przeciwko nim, a niechay żywo zstąpią do grobu: Abowiem pełno złosci w towarzystwie ich, y w pośrod ich.
  17. Ia tedy zawołam do Boga, a Pan mię wybawi.
  18. Z wieczora, z poranku, y w południe modliłem się y vskarżał, a wysłuchał głosu moiego.
  19. Odkupił w pokoiu duszę moię od walki ktora była przeciwko mnie, abowiem ich wiele przestawało zemną.
  20. Wysłucha Pan y vtrapi ie, abowiem on siedzi od początku. Sela. Przeto iż w nich żadney odmiany niemasz, ani się boią Boga.
  21. E Puscił rękę swą na ty ktorzy z nim żyli w pokoiu y zgwałcił przymierze swoie.
      E Ty słowa maią rozumiane być o obłudnym przyiacielu Dawidowym ktory był powodem zbuntowania przeciwko niemu, a ktory czasu pokoiu wzruszył walkę y złamał wiarę.

  22. Lżeysze są słowa iego niż masło, ale walka iest w sercu iego, słowa iego wdzięcznieysze są niż oliwa, ale są iako miecze ostre.
  23. * Włożże brzemię twoie na Pana, a on cię podeprze a nie da się na wieki zachwiać sprawiedliwemu.
      * Mat.6.v.25. Lukasz.12.v.22. 1.Piotr.5.v.7.

  24. Ale ty Panie wepchniesz ie w doł zginienia, abowiem morderze y zdraycy niedoydą w pośrod wieku swego, ale ia w tobie vfać będę.

    Psalm 56.
    ¶ 2. Gdy był w nawiętszem niebeśpieczeństwie prosi o wybawienie. 4. Vfa w obietnicach Pańskich czasu vtrapienia. 6. Chytrosci Saulowe y potwarzy pochlebcow iego. 10. Pomsta ktorą Bog czyni nad nieprzyiacioły iego, y wybawienie iego, Przytym opowieda pilnosć y pracą ktorą Bog ma o nim. 11. Iż często kroć doznał ratunku Pańskiego przetoż się nań spuszcza. 13. Oddawa mu sluby y chwały za wybawienie swoie.

  1. Przednieyszemu nad śpiewaki na A Ionat Elem Rechokim, Dawidowe B Michtam, gdy go Filistynowie poimali w Get.
      A Abo iako niektorzy wykładaią o gołębicy milczącey na stronie, ku ktorey się Dawid przyrownawa będąc na mieyscach dalekich od ziemie świętey tak iako się w tym przednieyszym Psalmie nazywa gołębiczką prosząc aby mogł vlecieć od zginienia na puszczą.
      B O tym patrz w psalmie szostymnastym.

  2. Zmiłuy się nademną Boże, abowiemci mię chciał pochłonąć człowiek, walcząc vstawicznie zatłumia mię.
  3. Chcieli mię połknąć nieprzyiaciele moi na każdy dzień, abowiem wiele iest walczących przeciwko mnie, o Nawyzszy.
  4. Na ten czas gdy się obawać będę, w tobie będę vfał.
  5. Będę chwalił Boga dla słowa iego, będę vfał Bogu, ani się bać będę by mi co vczyniło ciało.
  6. Na każdy czas słowa moie bolesci mi przydawaią, a wszytki mysli ich są przeciwko mnie na me złe.
  7. Zbieraią się y taią się, y czyhaią na moy slad czekaiąc iakoby mogli wźiąć zdrowie moie.
  8. Mniemaią aby mieli vydź złoscią swoią, o Boże potłumże narody w popędliwosci.
  9. Rozliczyłeś tułanie moie, zbierzże łzy moie w twe C wiadro, Izaż nie są spisane w księgach twoich:
      C Tym sposobem mowienia okazuie iż Bog wspomienie wszytko czasu swego tym ktorzy przesladuią wierne iego a nie zaniecha ich bez pomsty.

  10. Ile kroć cię wzywam podaią tył nieprzyiaciele moi, a w tym znam iż iest Bog za mną.
  11. Vfaiąc Bogu będę chwalił obietnicę iego, a w Panu będę się chłubił ze słowa iego.
  12. Vfaiąc Bogu nic się nie boię aby mi co człowiek vczynić miał.
  13. Na mię to należy abych oddał sluby swe Bogu, a przetoż oddam tobie chwały.
  14. Abowiemeś wyrwał duszę moię od śmierci, także nogi moie od vpadku, abych chodził przed Bogiem w światłosci żywiących.

    Psalm 57.
    ¶ 2. Prosi pokornie z wiarą o ratunek przeciw nieprzyiaciołom swoim, pragnąc aby chwała Boża była zacnie wywyzszona wszędzie. 5. Wypisuie niebespieczeństwo w ktorym iest. 8. Potym obiecuie z wesołym vmysłem wszędy wysławiać y chwalić Pana.

  1. Przednieyszemu nad śpiewaki A Niezatracay, Michtam Dawidowe * kiedy vciekał przed Saulem do iaskinie.
      A Niektorzy mniemaią iż się tak poczynała nieiaka pieśń pospolita Zydowska, a niektorzy mniemaią że ty słowa Dawid mawiał pospolicie cierpiąc vtrapienia od Pana.

      * Samu.22.v.1. y 24.v.4.

  2. Zmiłuy się nademną Boże zmiłuy się nademną, abowiem dusza moia vfa w tobie, a vciekam się pod cień skrzydeł twych aż przeminie B złość.
      B Abo nieszczęscia a vtrapienie moie.

  3. Będę wołał do Boga nawyzszego, do Boga ktory się zemną obchodzi doskonale.
  4. Posłał z nieba y wybawił mię, a dał w pohańbienie ty ktorzy mię pochłanąć chcieli. Sela. Zesłał mi Bog miłosierdzie y prawdę swoię.
  5. Dusza moia iest w pośrodku lwow, a mieszkam miedzy ludźmi zapalczywemi, ktorych zęby są iako oszczepy y strzały, a ięzyk ich iako miecz ostry.
  6. O Boże wywyszże się nad niebiosa, a chwała twoia niechay będzie nad wszytkę ziemię.
  7. Postawilić sieci swe na ścieszkach moich, na vpadek zdrowia mego, wykopali doł przedemną a sami weń wpadli. Sela.
  8. + Gotowe iest serce moie, o Boże gotowe iest serce moie, a dla tegoż będę śpiewał y będę cię piosnkami sławił.
      + Psalm.108.v.1.

  9. Powstańże chwało moia, powstańcież skrzypice y harfo moia, bowiem ia wstanę na świtaniu.
  10. Będę cię Panie wysławiał miedzy ludem, a będęć śpiewał miedzy narody.
  11. Abowiem miłosierdzie twoie wywyzszone iest aż pod niebiosa, a prawda twa aż pod obłoki.
  12. Wywyszże się o Boże nad niebiosa, a niechay będzie chwała twoia nad wszytką ziemią.

    Psalm 58.
    ¶ 2. Vskarżanie przeciw niesprawiedliwosci przewrotnych przełożonych. 4. Ktorych złość y przewrotność przyrodzoną vkazuie. 7. Ząda aby byli pokarani. 12. Vkazuie iaki pożytek z tąd sprawiedliwi wźiąć maią.

  1. Przednieyszemu nad śpiewaki, Nie zatracay, Michtam Dawidowe.
  2. Y prawdziwież wy ktorzy zasiadacie w radach, skazuiecie sprawiedliwość: a wy o synowie ludscy dobrzeli sądzicie.
  3. Lecz wy zmyslacie nieprawosci w sercu swem, a ręce wasze ważą niesprawiedliwość na ziemi.
  4. Złośnicy wnet skoro z żywota występuią tedy błądzą, a wnet od narodzenia swego powiedaią kłamstwo.
  5. Maią w sobie iad podobny iadowi wężowemu, abo iako aspida głuchego ktory sobie zatula vszy.
  6. Ktory nie chce słuchać głosu zaklinaiącego, abo czarnoksiężnika ktory iest biegłym w swoich czarach.
  7. Pokrusz że o Boże zęby w vsciech ich, a połam Panie czelusci lwiąt.
  8. Niechayże się rozpłyną iako wody ciekące, a gdy wystrzelaią strzały swe A niechay się wnet połamią.
      A Prosi aby ich starania w niwecz się obrociły.

  9. Niech zniszczeią iako slimak rospływaiący się, a iako martwy płod niechay nie oglądaią słońca.
  10. Iako mięso surowe gdy bywa wymowane z garncow pierwey niźli ich ogień doydzie z ciernia, także y oni niech będą porwani w popędliwosci iakoby z iakim wichrem.
  11. B A sprawiedliwy rozweseli się gdy vzry pomstę, a nogi swe omyie we krwi niepobożnego.
      B To iest, sprawiedliwi kochaią się z sądow Bożych ktore okazuie nad niewierniki.

  12. A rzecze każdy, Zaprawdęć ma pożytek sprawiedliwy, a iscieć iest Bog ktory sądzi ziemię.

    Psalm 59.
    ¶ 2. Wzywa Boga przeciwko sprzysiężeniu ludzi niepobożnych. 5. A oswiadcza się iawnie w swoiey niewinnosci. 8. Wypisuie obyczaie sprzeciwnikow swoich. 14. Opowieda że Bog pomstę vczyni nad nimi. 17. Vfaiąc iż będzie wybawion.

  1. Przednieyszemu nad śpiewaki, Nie rospraszay, Dawidowe Michtam * gdy posłał Saul aby strzeżono domu iego a zabito gi.
      * 1.Samu.19.v.11.

  2. Wyrwi mię o Boże moy od nieprzyiacioł moich, a wybawi mię od tych ktorzy powstawaią przeciwko mnie.
  3. Wyrwi mię od tych ktorzy broią nieprawosci, a od ludzi krewi wylewaiących zachoway mię.
  4. Abowiem oto czyhaią na duszę moię, a zebrali się przeciwko mnie mocarze, oprocz przestępstwa mego, y oprocz winnosci moiey Panie.
  5. Oprocz złosci moiey zbieżeli się, y są gotowi, powstańze tedy a zaydź przeciwko mnię, y obacz.
  6. Ty tedy Panie Boże zastępow, Boże Izraelski ocuć się, a nawiedz wszytki narody, ani się zmiłuy nad wszytkimi przestępcy złościwemi. Sela.
  7. Wracaiąć się pod wieczor, a warczą iako psi chodząc około miasta.
  8. Oto mowią vsty swemi, a wargi ich są iako miecz, abowiem mowią, Y ktoż iest coby nas słyszał:
  9. Ale ty Panie naśmieiesz się z nich, naszydzisz się ze wszytkich narodow.
  10. Tobie moc moię poruczę, abowiemeś ty iest Boże obrona moia.
  11. Bog miłosierdzia moiego vprzedzi mię, a Bog da mi oglądać to czego żądam nad nieprzyiacioły memi.
  12. Nie zabiiayże ich, by snadź tego nie zapomniał lud moy, dopuść się im tułać przez moc twoię, a złoż ie, gdyżeś iest tarczą naszą Panie.
  13. Dla grzechu vst ich, y dla słowa warg ich, będą poimani z hardoscią swoią dla złorzeczeństwa y dla kłamstwa ktore opowiedaią.
  14. Wytraćże ie w popędliwości, a wniwecz obroć, niechayże wiedzą iż Bog panuie w Iakobie, y po kończynach ziemie. Sela.
  15. Y wrocą się ku wieczorowi, y będą warczeć iako psi chodząc około miasta.
  16. Będą się tułać aby się A naiedli, a nie B naiadszy się poydą spać.
      A To iest, będą chcieć komu zaszkodzić ale nie będą mogli.
      B Abo iesli żądosci swey nie nasycą, tedy szemrać będą.

  17. A ia będę wysławiał moc twoię, y będę rano wychwalał miłosierdzie twoie, gdyżeś był obroną moią y vcieczką czasu vcisku mego.
  18. Tobie będę śpiewał o mocy moia, abowiemeś ty iest Boże obrona moia, a Bog miłosierdzia moiego.

    Psalm 60.
    ¶ 3. Modli się Panu aby podnieść raczył lud swoy ktory vniżył. 8. A przypomina obietnice o Krolestwie swoim nad Izraelem y nad postronnemi. 13. Prosi o ratunek Boga, vfaiąc w samey iego dobroci y mocy.

  1. Przednieyszemu nad śpiewaki na A Susanedut, Michtam Dawidowe ku nauce.
      A Iest przezwisko instrumentu nieiakiego, a niektorzy to wykładaią, rożą świadectwa.

  2. * Gdy walczył przeciw Mezopotamiey, y przeciw Syryanom z Soby, gdy się Ioab wrociwszy poraźił Edomczykow dwanascie tysięcy w Dolinie Solney.
      * 2.Samu.8.v.3. y 10.v.7. 1.Kron.18.v.3.

  3. O Boże odrzuciłeś nas y B rosproszyłeś nas, rozgniewałeś się, a przetoż się nawroć do nas.
      B Załobliwie wysławia długie vtrapienie ktore kościoł cierpiał za czasu Saulowego.

  4. Zatrząsnąłeś ziemią, y roszczepiłeś ią, naprawże rospadliny iey, boć się chwieie.
  5. Srodześ vtrapił lud twoy, a opoiłeś nas winem C iadowitem.
      C Drudzy wykładaią winem ktore czyni że wszytek człowiek ztrętwieie.

  6. Aleś dał tym ktorzy się ciebie boią D chorągiewi ku wywyzszeniu dla prawdy twey. Sela.
      D To iest dobrą mysl w zwycięztwie.

  7. + Aby byli wybawieni miłosnicy twoi, wybawiże mię prawicą twoią a wysłuchay mię.
      + Psal.108.v.7.

  8. Bogci mowił na swiętym mieyscu swoim, skąd się ia rozweselę że będę dzielił E Sychem, a rozmierzę dolinę Sokot.
      E Wymienia niektore częsci ziemie o ktorych sobie tuszy że ie posiesć ma, vfaiąc w obietnicy Bożey, a przez ty częsci rozumie sobie wszytko Krolestwo.

  9. Moieć iest Galaad, y moieć iest Manasse, Efraim iest moc głowy moiey, a Iuda F iest vstawcą praw moich.
      F To iest będzie stolicą Krolewską, skąd będą wychodzić wszytki prawa.

  10. G Moab będzie garncem vmywania mego, a na Edom porzucę boty moie, a ty Palestyno wykrzykay nademną.
      G W tych słowiech znamienuie iż Moabity y Edomczyki ma podbić w wielką niewolą.

  11. Ktoż mię przywiedzie do miasta obronnego: a kto mię przyprowadzi aż do Edom:
  12. Izali nie ty Boże ktoryś nas był odrzucił, a nie chodziłeś Boże przed woyski naszymi.
  13. Dayże nam ratunek w vtrapieniu naszym, abowiemci iest omylny ratunek ludzki.
  14. Za pomocą Bożą zwiedziemy bitwę, a on podepce nieprzyiacioły nasze.

    Psalm 61.
    ¶ 2. Dawid gdy był przesladowan od nieprzyiacioł swoich, prosi aby był wybawion od takiego niebespieczeństwa. 4. Vkazuie iż była wysłuchana prośba iego y z prętkiem ratunkiem. 7. Przytym iż Krolestwo Krystusowe miało trwać na wieki. 9. Czynienie dzięk.

  1. Przednieyszemu nad śpiewaki na Neginat, Dawidow.
  2. Wysłuchay Boże wołania mego, a obacz pilnie modlitwę moię.
  3. Od końca A źiemie będę wołał ku tobie gdy iest w żałosci serce moie, wywiedźże mię na skałę ktora iest B wyższa niż ia.
      A To iest Izraelskiey , abowiem w ten czas był na puszczy, gdzie był vciekł przed Absalomem.
      B To iest na mieyscu bespiecznym, kędy ia mocą swą wnidź nie mogę.

  4. Abowiemeś ty był nadzieią moią, y basztą mocną przed nieprzyiacielem.
  5. Będę mieszkał w Przybytku twoim na wieki, vfaiąc pod cieniem skrzydeł twoich, Sela.
  6. Abowiem ty Boże wysłuchałeś o com żądał, a dałeś dziedzictwo boiącym się imienia twego.
  7. Przyczynisz sowicie dni Krolewskich, a lata iego będą iako potomne czasy.
  8. Będzie mieszkał na wieki przed Bogiem, zgotuyże miłosierdzie y prawdę ktoreby go zachowały.
  9. A takci będę śpiewał imieniowi twemu na wieki, oddawaiąc sluby swe na każdy dzień.

    Psalm 62.
    ¶ 2.7. Przykładem swym vkazuie iż mamy vfać w Bogu a nie w człowieku ktory iest omylnosć. 9. Napomina wszytkich narodow aby vfali w Bogu.

  1. Przednieyszemu nad spiewaki A Iedutunowi, Psalm Dawidow.
      A O tym Iedutunie patrz w Psalmie.39.

  2. Na samym tylko Bogu przestawa dusza moia, abowiem tylko od niego samego iest wybawienie moie.
  3. Onci iest sam skałą moią y wybawieniem moiem, twirdzą moią, iż barzo vpaść nie mogę.
  4. Y dokądże będziecie zmyslać złosć przeciw każdemu, będziecie wszyscy pozabiiani, a będziecie iako ściana pochyła, y iako mur walący się.
  5. Aleć się społu radzą iakoby mię zepchnęli z stanu moiego, kochaią się w kłamstwie, a chociaż vsty błogosławią, ale w sercu swym złorzeczą, Sela.
  6. Przestańże ty na samym Bogu o duszo moia, abowiem od niegoć to iest czego ia oczekawam.
  7. Onci iest skałą moją y wybawieniem moiem, twirdzą moią, a nie zachwieię się.
  8. W Boguć iest wybawienie y chwała moia, moc moia y nadzieia moia iest w Bogu.
  9. Vfaycież w nim o narodowie na każdy czas, serca wasze poruczcie iemu, gdyż Bog iest nadzieia nasza. Sela.
  10. Zaisteć synowie ludscy omylni są, a mocarze tak kłamliwi, iż iesliby ie pospołu włożono na wagę, tedy będą lżeyszemi niż sama prożnosć.
  11. Nie vfaycież w krzywdzie ani w drapiestwie, a nie podaycie się w prożnosć: Iesliże przybędzie maiętności nie przykładaycież serca.
  12. Razci Bog rzekł, to com ia po A dwa kroć słyszał, iż Bog iest mocny.
      A To iest częstokroć.

  13. A twoieć iest Panie miłosierdzie, * abowiem ty oddawasz każdemu według sprawy iego.
      * Mat.16.v.27. Rzym.2.v.6. 1.Kori.3.v.8. Gal.6.v.5.

    Psalm 63.
    ¶ 2. Dawid gdy był wygnan, pragnie tego iakoby się wrocić mogł do zgromadzenia swiętego. 6. Oznaymuie iako iest rzecz wdzięczna y roskoszna kto zakusi dobrotliwosci Pańskiey. 10. Okazuie nieszczęście ktore ma przyść na iego nieprzyiaciele. 12. A szczęście ktore tak nań iako y na każdego wiernego przyść ma.

  1. Psalm Dawidow gdy był na A puszczy Iudskiey.
      A Tać iest puszcza Zyf, kędy się krył gdy go Saul gonił w 1.Samu.23.v.14.

  2. O Boże ktory iesteś Bog moy szukam cię z poranku, a dusza moia pragnie ku tobie, ciało moie pożąda ciebie w tey ziemi spustoszałey, y suchey ktora w sobie wody nie ma.
  3. Iakom cię widział na mieyscu swiętym, abych oglądał moc twoię y chwałę twoię.
  4. Abowiem dobrotliwosć twoia lepsza iest niż zdrowie, a dla tegoż wargi moie chwalić cię będą.
  5. Takci będę błogosławił przez wszytek żywot moy, a w imię twoie będę podnosił ręce moie.
  6. Dusza moia nasycona iest iako tłustoscią y smalcem, a vsta moie będą śpiewać pieśni wesołe.
  7. Gdy na cię wspominam na łożu moim, a gdy o tobie rozmyslam czuiąc w nocy.
  8. Abowiemeś ty był ratunkiem moim, a iam się rozradował pod cieniem skrzydeł twoich.
  9. Dusza moia przystała ku tobie, a prawica twa podpierała mię.
  10. Ale ci ktorzy czyhaią na vpadek dusze moiey, wnidą w niskości ziemie.
  11. Zamorduią go mieczem, a prziydzie w B dział liszkam.
      B To iest trupy ich będą podane ku pożarciu źwierzętam leśnym.

  12. Ale Krol rozraduie się w Bogu, a będzie się chłubił w nim, ktory iedno przezeń C przysięga, abowiem będą zatkane vsta tym ktorzy powiedaią kłamstwo.
      C Toć iest cząstka chwały Bożey przysięgać, Abowiem tak imięniem iego podpieramy prawdy.

    Psalm 64.
    ¶ 1. Dawid vciekszy przed Saulem prosi o ratunek Pański przeciwko pochlebcom y podszczuwaczom. 4. Złość ich. 9. Y przyszłe karanie.

  1. Przednieyszemu nad śpiewaki, Psalm Dawidow.
  2. Wysłuchayże o Boże głosu moiego w modlitwie moiey, a od strachu nieprzyiacielskiego strzeż żywota moiego.
  3. Przekriyże mię od skrytey rady złośnikow, y od zbuntowania ludzi przy nieprawości stoiących.
  4. Ktorzy iako miecz zostrzyli ięzyk swoy, wypuszczaiąc iako strzały swe słowa iadowite.
  5. Aby z pociemka postrzelili niewinnego, strzelaiąc nań z prętka a nic się nie boiąc.
  6. Vtwirdzili się w swey złey rzeczy, rozmawiaią iakoby zakryć sidła: Y mowią, Ktoż ie obaczy:
  7. O rzeczach przewrotnych nazbyt się badaią, y chcą wiedzieć doskonale coby iedno kto rozumem wymyslić mogł.
  8. Ale Bog wypuścił na nie prętko strzałę, a natychmiast przyszło karanie ich.
  9. Y A obrocił się na nież samy ięzyk ich, a wszyscy z strachem zuciekaią widząc ie.
      A To iest fałszywe ich obmowiska obrocą się na ich samych vpadek.

  10. Y vlękną się wszyscy ludzie, a będą opowiedać sprawę Bożą, y vczynki iego zrozumieią.
  11. Ale sprawiedliwy rozweseli się w Panu, y będzie w nim vfał, a będą się chłubić wszyscy ktorzy są prawego serca.

    Psalm 65.
    ¶ 2. Bog iest godzien chwały dla dobrotliwosci ktorą okazuie ludowi swemu, y przeciw wszytkiemu stworzeniu, y ktory mocą swą stworzył wszytko y zachowywa. 10. Y czyni ziemię rodzayną, napełniaiąc ią wszytkim dobrem.

  1. Przednieyszemu nad śpiewaki, Psalm Dawidow na kształt pieśni.
  2. Tobieć służy chwała o Boże w A Syonie, a tobie oddadzą slub.
      A To iest, gdy Kościoł będzie zbudowan.

  3. Dla tego iż wysłuchawasz modlitw wszelkiego stworzenia przychodzącego do ciebie.
  4. Rzeczy złościwe wźięły moc nademną, a ty będziesz miłościw przewrotnosciam naszym.
  5. Szczęsliwy iest ten ktorego ty wybierzesz a prziymiesz ku sobie, aby mieszkał w pałacoch twoich, y będziem nasyceni dobrami domu twego, na mieyscu swiętem Kościoła twego.
  6. O Boże zbawienia naszego ty się nam ozowiesz w straszliwych cudach twoich z sprawiedliwoscią, ktory iesteś nadzieią wszech granic ziemie, y tych ktorzy daleko mieszkaią na morzu.
  7. Ktory zatrzyma gory mocą swoią, a ktory iest przepasan mocą.
  8. Ktory zawściąga szum morski, y szum nawałności ich, y wzruszenia narodow.
  9. Y lękaią się mieszkaiący na granicach ziemie cudow twoich, ktore rozweselasz gdy B nastawa zaranie y wieczor.
      B To iest dla wschodzenia Słońca, Miesiąca y inych gwiazd.

  10. Nawiedzasz ziemię, a gdyś ią wysuszył, zasię obficie bogacisz ią, strumień Boży pełenci iest wody, a ty sam gotuiesz zboża ich, bo ią tak sprawuiesz.
  11. Brozdy iey pokrapiasz, a odwilżasz zagony iey, dżdżami ią odmiękczasz, a błogosławisz vrodzaiom iey.
  12. Dobrami twemi przyochędażasz lata, a C ścieszka twa opływa tłustością.
      C To iest obłok na ktorym pismo powieda iż Bog chodzi.

  13. Y płynie na pastwiska puszczey, a pagorki okrywaią się weselem.
  14. Przykryią się pola stady owiec, a pagorki okryią się zbożem, a przetoż będą D wykrzykać y śpiewać.
      D To iest ludzie, A tu iest podobieństwo w ktorym vrodzay wielki zboża znać dawa.

    Psalm 66.
    ¶ 2.8. Wzywa wszytkich ludzi ku chwale Pańskiey z sercem wesołem za iego zacne sprawy. 9. Y za pokoy ktory trzymał po rozmaitych walkach. 13. Y wyznawa że mu chce czynić dzięki y zacne chwały.

  1. Przednieyszemu nad spiewaki pieśń Psalmu. Niechayże Bogu wykrzyka wszytka ziemia.
  2. Spiewaycież chwałę imieniowi iego, a vczyńcie mu cześć chwalebną.
  3. Rzeczcież Bogu, O iako są straszne sprawy twoie, a dla wielkości mocy twoiey poddadząć się w niewolą nieprzyiaciele twoi.
  4. Wszyscy mieszkaiący na ziemi vpadną przed tobą, a będą spiewać, y będą śpiewać imieniowi twemu. Sela.
  5. Podźcież a oglądaycie sprawy Boże, boć iest straszny w swey sprawie nad syny ludzkimi.
  6. Obrocił A morze w źiemię suchą, a przez B rzekę przeszli po suszy, y tam żesmy się weselili w nim.
      A To iest Morze czerwone.
      B To iest Iordan.

  7. W mocy swey panuie na wieki, oczy iego vpatruią narody, a odporni nie wywyzszają się. Sela.
  8. Błogosławcież narodowie Bogu naszemu, a niechay będzie miedzy wami głośna chwała iego.
  9. Onci iest sam ktory zachował przy zdrowiu żywot nasz, a nie dopuścił się posliznąć nodze naszey.
  10. Abowiemeś ty Boże doświadczył nas, a wypławiłeś nas iako pławią śrebro.
  11. Wwiodłeś nas był w sieć, a ścisnąłeś biodra nasze.
  12. Przepuściłeś człowieka na naszę głowę, weszlichmy byli C w ogień y w wodę, aleś ty nas wywiodł na mieysce roskoszne.
      C To iest w wielkie vtrapienia.

  13. Wnidę do domu twego z palonemi ofiarami, a oddamci sluby moie.
  14. To co iedno slubowały wargi moie, a to cokolwiek powiedziały vsta moie, gdy na mię przychodziło vtrapienie.
  15. Będęć ofiarował ofiary z tłustych baranow, a z kadzeniem skopy, y nasprawuięć wołow y kozłow. Sela.
  16. Zeydźcież się wy wszyscy ktorzy się boicie Boga, słuchaycież a opowiem wam co czynił Pan duszy moiey.
  17. Wołałem k niemu vsty swemi, a on był wywyzszan ięzykiem moim.
  18. Bych był myslił co złego w sercu mym, nie wysłuchałby mię był Pan.
  19. Ale mnie wysłuchał Bog prawdziwie, a był pilen głosu modlitwy moiey.
  20. Niechayże będzie błogosławiony Bog, ktory nie odrzucił od siebie modlitwy moiey, a nie odiął miłosierdzia swego odemnie.

    Psalm 67.
    ¶ 2. Imieniem wszytkiego ludu modli się aby Pan Bog dał poznanie swe wszytkim mieszkaiącym na ziemi. 7. Ktorym żąda wszytkiego szczęścia.

  1. Przednieyszemu nad śpiewaki na A Neginot, Psalm na kształt pieśni.
      A O tym patrz wyższey w psalmie.6.

  2. Zmiłuy się o Boże nad nami, y błogosław nam, obiaśń że oblicze twe nad nami, Sela.
  3. Aby była poznana na ziemi droga twoia, a po wszech narodziech zbawienie twoie.
  4. Tedy cię będą wysławiać narodowie o Boże, a będą cię wysławiać wszytcy ludzie.
  5. Rozweselą y rozraduią się ludzie abowiem będziesz sądził ludzi w sprawiedliwosci, a narody będziesz rządził na ziemi, Sela.
  6. O Boże będą cię wysławiać narodowie, a będą cię wysławiali ludzie wszytcy.
  7. Tedy ziemia wyda owoc swoy, a będzie nam błogosławił Bog a Bog nasz.
  8. Będzie nam błogosławił Bog nasz, a będą się go bać wszytki granice ziemie.

    Psalm 68.
    ¶ 2. Dawid po otrzymaniu zwycięztwa nad nieprzyiacioły czyni dzięki Panu. 5.27. Wzywa wszytkich wiernych aby także czynili. 6. Dobrotliwość Pańska przeciwko tym ktorzy się zdadzą być opuszczonem. 8. Możne sprawy ktore czynił dla ludu swego, y dobrodzieystwa ktoremi ie obdarzył. 32. Opowieda o Krolestwie Pana Krystusowem y o możnosci iego.

  1. Przednieyszemu nad śpiewaki psalm Dawidow na kształt piesni.
  2. * Niechayże powstanie Bog, a rosproszeni będą nieprzyiaciele iego, a zuciekaią przed nim ci ktorzy go maią w nienawisci.
      * W 4.Mo.10.v.35.

  3. Ty ie rospędzasz iako dym ktory się wniwecz obraca, a iako się wosk rospływa przed ogniem, tak złośnicy poginą przed oblicznoscią Bożą.
  4. Ale się sprawiedliwi rozweselą y rozraduią przed Bogiem skacząc od radosci.
  5. Spiewaycież Bogu, a śpiewaycie imieniowi iego, wywyzszaycie onego ktory ieździ na obłokach, a rozraduycie się przed onym ktorego imię iest Pan.
  6. Onci iest oycem sierotek y sędzią wdow, onci iest Bog ktory mieszka w przybytku swym świętym.
  7. Bog A sprawuie mieszkanie w domu tym ktorzy sami byli y wywodzi więźnie z okow, ale odporni mieszkaią na mieyscu spustoszałem.
      A To iest, ktory niepłodnym dawa obfitość dziatek.

  8. O Boże gdyś ty wychodził przed ludem twoim, a gdyś chodził po puszczy, Sela.
  9. Ziemia zadrżała, a zniebios też płynęło przed oblicznoscią Bożą, ta gora Synai drżała przed Bogiem ktory iest Bog Izraelski.
  10. O Boże tocieś obfity deszcz spuszczał na dziedzictwo twoie, a gdy było w vtrapieniu tedyś ią ty ochładzał.
  11. Zgromadzenie twoie mieszka w nim, a obfitoscią dobr obdarzasz ie Boże dla vbogich.
  12. Pan też B podał słowo tym ktore oznaymowały o wielkich zastępiech iego.
      B To iest gdy Pan dał zwycięstwo zacne ludowi swemu, tedy chciał aby niewiasty o tym śpiewały.

  13. Krolowie z woyski z vciekali y odbieżeli, a C ta ktora mieszkała w domu dzieliła łupy.
      C Tu dawa znać, iż taka obfitość łupow nieprzyiacielskich miała być, że też y niewiasty około nich zabawić się miały.

  14. D Byscie też byli y miedzy kotły okopciałymi, tedy się staniecie iako gołębice maiące barwę srebrną, a v ktorych skrzydła lśnią się iako złoto.
      D W tym podobieństwie dawa znać, iż wierni chociażby też byli w nawiętszym vtrapieniu, y w nawiętszych przygodach, a wszakoż nie będą zniszczeni, y owszem będą szczęsliwemi prawie iako gołębice ktorych piorka są zawżdy całe chędogie a nie pomiechrane.

  15. Gdy Wszechmocny E w niey rosproszył krole, tedy się bielała iako śnieg w Salmon.
      E To iest, w źiemi Chananeyskiey ktorą Pan dał ludowi swemu.

  16. F Gora Boża iest iako Basan, a gora podniosła iako gora Basan.
      F To iest, Syon.

  17. G Przeczże wyskakuiecie gory wysokie: abowiemci Bog kocha się w tey gorze aby tam mieszkał, a zaiste Pan będzie tam mieszkał aż na wieki.
      G Iakoby rzekł, skaczcie poki chcecie, aleć przedsię Syon będzie zacnieysza niźli wy, a tu taiemnie dawa zrozumieć przez gorę Syon Krolestwo Mesyaszowe to iest koscioł iego khtory swoim przewyższa wszytki zacne zwierzchnosci tego świata.

  18. Obozu Bożego iest dwadziescia tysięcy y miliony Aniołow a Pan iest miedzy nimi na mieyscu naświętszem iako na Synai.
  19. + H Wstąpiłeś na wysokość, a wiodłeś z sobą więźnie poimane, nabrałeś vpominkow miedzy ludźmi, aby też y vporni mieszkali na mieyscu Pana Boga.
      H Dawid wszytko swe zwycięstwo przypisuie Bogu powiedaiąc iż on pobrał więźnie, vłożył dań na pogany, co wszytko działo się przez Dawida ktory figurował Krystusa, Iako o tym mowi Paweł święty.

      + Efez.4.v.8.

  20. Błogosławiony iest Pan ktory vstawicznie opatruie nas dobrami, a Bog ktory iest zbawieniem naszym, Sela.
  21. Bog ci iest Bogiem naszym ku zbawieniu, a I dokończenie każdego śmierci iest od Pana Boga.
      I To iest, Panci sam iest ktory wybawia z ostatecznego niebeśpieczeństwa.

  22. A wszakoż Bog przebiie głowę nieprzyiacioł swoich, a wierzch czupryny tego ktory chodzi w grzechoch swych.
  23. Pan powiedział J / Wywiodę ty ktorzy są moi z Basan, a wyprowadzę ie z głębokosci Morskich.
      J To iest, wybawię ie z ręku Obrzymow y znawiętszych niebieśpieczeństw.

  24. Aby się K omoczyła noga twoia we krwi, a ięzyk psow twoich, aby też łeptał krewi nieprzyiacielską.
      K Znaczy straszliwą pomstę y porażkę ktorą Bog miał vczynić na nieprzyiaciołmi ludu swego, ktora tak wielka miała być, iż też nogi ich we krwi brodzić miały, a psi ięzyki swe w niey maczać mieli.

  25. Widzianoć slad twoy o Boże, slad Boga moiego y Krola moiego na świętym mieyscu.
  26. Szli w przod śpiewacy, a za nimi gracze z instrumenty, a w pośrodku szły panienki biiąc na bębniech.
  27. Chwalcież Boga w zebraniu, a Pana wy ktorzy iestescie z narodu Izraelskiego.
  28. Tamci był Beniamin maluczki ktory ie opanował, a Książęta Iudskie były mocą ich, Książęta Zabulońskie, y Książęta Neftalimskie.
  29. Dodał ci Pan mocy takowey, O Boże vmocniże to coś sprawił znami.
  30. Dla koscioła twego ktory iest w Ieruzalem, kędy tobie Krolowie dary oddawać będą.
  31. Poraźże poczet L kopiennikow, y mnostwo możnych bykow y cielcow w narodziech, aby się poddali w hołd z sztukami śrebra, rosproszże narody ktore się kochaią w walkach.
      L Na tym miescu przez kopienniki y byki znarodow rozumie Książęta y sprawce ludzi ktorzy mocą Pańską będąc pohołodwani będą dawać dań ktorą Prorok tu zowie sztukami śrebra.

  32. M Zacne Książęta przyidą z Egiptu a z Etiopiey pośpieszą się podnosić rąk swych ku Bogu.
      M Ten wiersz y z tym drugim po nim zamykaią w sobie powołanie Poganow pod Krolestwo Pana Krystusowe.

  33. Krolestwa ziemie śpiewaycież Bogu, śpiewaycie Panu, Sela.
  34. Temu ktory zdawna ieździ na obłokach niebieskich, boć oto głośno podawa głos mocy swoiey.
  35. Podaycież moc Bogu, Boć nad Izraelem iest zacność iego, a nad obłoki moc iego.
  36. O Boże iakożeś ty iest straszliwy od świętych przybytkow twoich, Bog ci Izraelski iest ktory dawa moc y siły ludowi, Niechayże będzie Bog błogosławiony.

    Psalm 69.
    ¶ 2. Vskarżanie Dawidowe gdy był vciśnion vtrapieniem. 7. Modli się Bogu aby go wspomagał y wszytki ludzi vtrapione. 9. Przytym iako są ci w wielkim pohańbieniu ktorzy miłuią koscioł Boży. 11. Ktorzy wielką żałość z tego miewaią gdy widzą iż prawdziwa chwała Boża zatłumiona bywa. 14. A tak w vtrapieniu takowym ma vcieczkę ku Bogu, modląc się aby był wybawion. 23. A iżby też iego przesladownicy byli wniwecz obroceni. 29. Ażeby też byli wygładzeni z Ksiąg żywota. 30. Potym sobie czyniąc dobrą mysl w vtrapieniu, czyni dzięki Panu. 35. Napominaiąc wszytko stworzenie aby takież czyniło. 36. Opowieda szczęście Krystusowe y koscioła iego.

  1. Przednieyszemu nad śpiewaki na A Sosannim Psalm Dawidow.
      A O tym patrz w Psalmie.45.

  2. O Boże zachoway mię abowiemci przyszły B wody aż ku duszy.
      B Przez wody rozumie wszytki wielkie vtrapienia y sprzeciwieństwa.

  3. Zanurzyłem się w przepasci głębokiey, a niemam się gdzie ostać, przyszedłem w głębokosci wod, a porwały mię ich nawałnosci.
  4. Spracowałem się wołaiąc aż mi gardło ochrapiało, vstały oczy moie gdym oczekawał Boga moiego.
  5. Więcey iest tych ktorzy mię maią w nienawisci bez mey przyczyny niż włosow na głowie moiey, zmocnili się nieprzyiaciele moi ktorzy mię gubią oprocz winnosci moiey, tak iż muszę to wracać czegom nie wydzierał.
  6. O Boże ty znasz głupstwo moie a występki moie nie są tayne przed tobą.
  7. Niechayże nie będą zawstydani we mnie ci ktorzy ciebie oczekawaią o Panie Panie zastępow, a niechay nie będą zasromani we mnie ci ktorzy ciebie szukaią o Boże Izraelski.
  8. Abowiemem dla ciebie podeymował pohańbienie, a zelżywość okrywała oblicze moie.
  9. Stałem się iako obcy v braciey moiey, a iako nieznaiomy v synow matki moiey.
  10. * Abowiem chutliwa miłość domu twego C zgryzła mię, a + zelżywości tych ktorzy ciebie hańbią przypadły na mię.
      C Okazuie iż nie o swą, ale o Bożą krzywdę był przesladowan.

      * Ian.2.v.17.
      + Rzym.15.v.3.

  11. Płakałem y trapiłem w poscie duszę moię, a D tyś mnie był na pohańbienie.
      D To iest, ieszczē w wiecszym wzgardzeniu był v ludzi.

  12. Y oblokłem miasto szaty wor, a byłem v nich przypowiescią.
  13. Mowili przeciwko mnie ci ktorzy siedzieli w branie, a byłem piosnką v tych ktorzy się popili.
  14. Ale ia obracam ku tobie modlitwę moię o Panie czasu twey dobrej woley, o Boże wysłuchayże mię według wielkiego miłosierdzia twego, y dla prawdy zbawienia twego.
  15. Wyrwi mię z błota abych w nim nie za grężnął, wyrwi mię od tych ktorzy mię maią w nienawisci, y z głębokości wod.
  16. Niechże mię nie zatapia wezbranie wod, a niechay mię nie pożera głębokość, y niechay studnia około mnie nie zamyka wierzchu swego.
  17. Wysłuchayże mię Panie, abowiemci iest dobre miłosierdzie twoie, weyzryż na mię według wielkich litości twoich.
  18. Nie zakrywayże oblicza swego od służebnika twego, abowiemciem iest w vtrapieniu, pospieszże się a wysłuchay mię.
  19. Przybliż się ku duszy moiey a wykup ią; a dla nieprzyiacioł twoich wybawi mię.
  20. Ty sam znasz pohańbienie moie, zelżywość y posromocenie moie, a przed tobą są wszyscy nieprzyiaciele moi.
  21. Pohańbienie pokruszyło serce moie, z czegom był żałosciw, y oczekawałem ktoby się mnie rozżalił, ale takiego nie było, anim nalazł ktoby mię był pocieszył.
  22. Y podali mi miasto pokarmu żołć, + a w pragnieniu moim napawali mię octem.
      + Mat.27.v.48. Ian.19.v.28.

  23. # Niechayże będzie stoł ich sidłem przed nimi, a szczęscie ich niech się im w vpadek obroci.
      # Rzym.11.v.9.

  24. Niechayże się zaćmią oczy ich aby niewidzieli, a biodra ich niechay się zawżdy rostrzęsą.
  25. Wypuśćże na nie gniew twoy, a niechay ie ogarnie popędliwość rozgniewania twego.
  26. o Mieszkanie ich niechay spustoszeie, a w przybytkoch ich niechay nikt nie mieszka.
      o Dźie.1.v.20.

  27. Abowiem tego ktoregoś ty poraźił przesladuią, a o twoich rannych rozmawiaią.
  28. C Przydayże złość ku złości ich, a niech nie wchodzą ku sprawiedliwości twoiey.
      C To iest, puść ie za ich swowolnym rozmysłem na zginienie ich.

  29. Niechay będą wygładzeni z ksiąg żywota, a niechay nie będą napisani między sprawiedliwe.
  30. Aleciem ia iest vtrapiony y żałosny, lecz ratunek twoy o Boże podniesie mię ku gorze.
  31. Tedy będę chwalił imię Boże w piosnkach, a zacnie go wysławiać będę.
  32. Co daleko wdzięczniey Panu będzie niźli woł albo cielec ktoremu rogi y kopyta odrastaią.
  33. Toć oglądaią pokorni y rozraduią się, a wam ktorzy szukacie Boga, ożywię serce wasze.
  34. Abowiem Pan wysłuchawa vbogich, a więźńmi swemi nie gardzi.
  35. Niechayże go chwalą niebiosa y źiemia, morze y wszytko co się na nich rusza.
  36. Abowiem Bog zachowa Syon, y pobuduie miasta Iudskie, y będą mieszkać, a wezmą ziemię w dziedzictwo.
  37. Y potomstwo sług iego otrzymaią ią dziedzicznie, a ktorzy miłuią imię iego, będą w niey mieszkać.

    Psalm 70.
    ¶ 2. Prosi o prętki ratunek, a iżby sprzeciwnicy iego byli pohańbieni, a wierni aby się rozweselili.

  1. A Przednieyszemu nad śpiewaki, Dawidow, na wspominanie.
      A Ten Psalm iest cząstka czterdziestego psalmu.

  2. O Boże pośpieszże abyś mię wyrwał, a pokwap się na ratunek moy.
  3. B Ci ktorzy czyhaią na duszę moię, niechayże będą zawstydzeni y posromoceni, niechay podadzą tył, y niechay będą pohańbieni ktorzy mi pragną czego złego.
      B O żądanu pomsty przeciwko nieprzyiaciołom naszym, patrz w psalmie 28.v.4.

  4. Niechayże się wrocą na zad dla pohańbienia swoiego, ktorzy mowią, Ehej, Ehej.
  5. Niechayże się rozweselą y rozraduią w tobie wszyscy ktorzy cię szukaią, a niechay mowią zawżdy ci ktorzy miłuią ratunek twoy, Niechay będzie zacnie wywyzszon Bog.
  6. Aleciem ia iest nędzny y vtrapiony, a przetoż o Boże pokwap się na ratunek moy, bowiemeś ty iest wspomożenie moie, y wybawiciel moy, a dla tegoż Panie nie omieszkaway.

    Psalm 71.
    ¶ 1.y.9. Prosi z wielkiem vfaniem y z wiarą o łaskę Pańską. 5. Czego wszytkiego doznał po Panu ieszcze w młodosci swoiey. 8. Czyni mu dzięki. 14. Y obiecuie mu zawżdy śpiewać. 19. Dla zacnych spraw iego. 20. Y dobrodzieystw ktore dla niego czynił. 10. Vkazuiąc gwał nieprzyiacioł swoich. 13. Ząda aby byli pohańbieni y vpadli.

  1. Panie vfałem w tobie, niechayże nie będę zawstydzon na wieki.
  2. W sprawiedliwości twey wybawi mię y wyrwi mię, a nakłoń ku mnie vcha twego y zachoway mię.
  3. Raczże mi być iako mocna skała do ktoreybych się zawsze vciekał, boś ty roskazał aby mię strzeżono, gdyżeś iest iako skałą moią, y mocą moią.
  4. O Boże moy wyrwisz mię z ręki niepobożnemu, a z ręki przewrotnego y gwałtownika.
  5. Abowiemeś ty iest oczekawanie moie Panie, tyś sam Panie vfanie moie ieszcze od młodości moiey.
  6. Tobieciem iest poruczon wnet z żywota, a tyś iest sam ktoryś mię wytargnął z wnętrzności matki moiey, y w tobie się chlubię vstawicznie.
  7. Byłem v wiela iako w podziw, a wszakożeś ty sam iest mocnym vfaniem moiem.
  8. Vsta moie niechay będą napełnione chwałą twą, y sławą twą na każdy dzień.
  9. Nie odmiatuyże mię czasu starości, y gdyby vstała moc moia nie opuszczay mię.
  10. Abowiem nieprzyiaciele moi mowili przeciwko mnie, a ci ktorzy czyhali na duszę moię zeszli się społu w radę.
  11. Mowiąc, opuścił ci go Bog, gońcież go a poimaycie, boć niemasz ktoby go odiął.
  12. O Boże nie oddalayże się odemnie, a pospiesz się o Boże moy ku ratunkowi memu.
  13. Niechayże będą zawstydzeni, a niechay poginą przeciwnicy dusze moiey, a ci ktorzy czyhaią na moie złe, przykryy ie pohańbieniem y sromotą.
  14. Aleć ia zawżdy będę oczekawał na cię, a tym więcey będę rozmnażał wszytkę chwałę twoię.
  15. Vsta moie opowiedać będą sprawiedliwość twoię, y wybawienia twoie vstawicznie, aczkolwiek ich liczby niewiem.
  16. A Będę opowiedał możne sprawy Pańskie, Panie będę wspominał sprawiedliwość twoię własną.
      A Drudzy wykładaią, Będę wychodził na woynę w możności Pańskiey.

  17. Boże tyś mię ćwiczył od młodości moiey, y aż dotąd oznaymowałem cuda twoie.
  18. Nie opuszczay mię aż do starości y do szedziwości o Boże, aże opowiem możność twą temu narodowi, a moc twoię wszytkiemu potomstwu przyszłemu.
  19. Ktemu sprawiedliwość twoię o Boże ktora się zacnie wywyzszyła, gdyżeś czynił rzeczy wielkie o Boże, y ktoż iest takowym iako ty:
  20. Ktoryś na mię przepuścił wiele złych trudnosci, aleś mię zaś ożywił y wyiął z przepaści ziemskich.
  21. Rozmnożyłeś zacność moię, a zlitowawszy się pocieszyłeś mię.
  22. A ia też ciebie wysławiać będę o Boże moy przy skrzypicach dla prawdy twoiey, a będęć śpiewał przy harfie, o Swięty Izraelski.
  23. Rozraduiąć się wargi moie gdyć będę śpiewał, y dusza moia ktorąś wykupił.
  24. Nad to ięzyk moy rosprawować będzie przez cały dzień o twey sprawiedliwości, abowiem są zawstydzeni a sromotnie pohańbieni ci ktorzy czyhali na moie nieszczęście.

    Psalm 72.
    ¶ 1. Pod figurą krolestwa Salomonowego, wypisuie przyszłe Krolestwo Krystusowe. 8. Y iako miało być wzdłuż y na szerzą. 12. Sprawiedliwość. 13. Moc. 15. Szczęście. 17. Y trwałość iego.

  1. A Salomonow. Dayże o Boże krolowi rozsądek twoy, a twoię sprawiedliwość synowi krolewskiev.
      A To iest, o krolestwie iego.

  2. Aby sądził lud twoy w sprawiedliwości, a vbostwo twoie z rozsądkiem.
  3. Gory przyniosą pokoy ludowi, a pagorki sprawiedliwość.
  4. Będzie czynił sprawiedliwość vbogim z ludu, a wybawi vbostwo, y pokruszy potwarce.
  5. A poki iedno słońce y miesiąc będzie trwać, będą się bać ciebie po wszytki wieki.
  6. Zstąpi iako deszcz na posieczoną trawę, a iako deszcz pogodny odwilżaiący ziemię.
  7. Za iego czasu zakwitnie sprawiedliwy, a będzie wielki pokoy poki zstawa miesiąca.
  8. Będzie panował od B Morza do Morza, a od C Rzeki aż do kończyn ziemie.
      B To iest, od morza Arabskiego aż do morza ktore zową Mediterraneum.
      C To iest, Eufrates.

  9. Vpadną przed nim mieszkaiący na D puszczach, a nieprzyiaciele iego będą lizać ziemię.
      D To iest, Arabskich.

  10. Krolowie Tarsis z wyspow przyniosą mu dary, a krolowie Arabscy y Seba przyniosą dań.
  11. Y będą się kłaniać przed nim wszyscy krolowie, a wszyscy narodowie będą służyć iemu.
  12. Abowiem wyrwie vbogiego wołaiącego, y vtrapionego ktory nie ma ratunku.
  13. Zmiłuie się nad vbogim y nad niedostatecznym, a duszę nędznikow wybawi.
  14. Od chytrości y od gwałtu wyzwoli duszę ich, a krewi ich będzie droga przed oczyma iego.
  15. Y będzie każdy żył, a da mu krol złota Arabskiego, y będzie się modlił za nim vstawicznie, a na każdy czas będzie mu błogosławił.
  16. Z E iedney garści pszeńice ktorą wsieią w źiemię, y na wierzchu gor, zaszumi vrodzay iako Liban, a mieszczanie rozkwitną się iako zioła polne.
      E W tych słowiech okazuie się obfite Boskie błogosławieństwo.

  17. Sława iego będzie trwała na wieki, a imię iego będzie poki słońca stawa, y będą w nim sobie błogosławić wszyscy narodowie, opowiedaiąc go szczęsliwym.
  18. Błogosławionyć iest Pan Bog Izraelski, ktory sam czyni cuda.
  19. Y niech będzie błogosławiono imię sławne iego na wieki, a wszytka ziemia iego niechay będzie napełniona chwałą iego, Amen, Amen.
  20. A tuć iest koniec modlitwam Dawida syna Izaiego.

    Psalm 73.
    ¶ 1. Asaf przykładem swym naucza wierne, aby się nie vnosili za szczęsciem niepobożnych. 13. Ani się też gorszyli z rzeczy przeciwnych ktore się wiernym przydawaią. 17. Ale aby się przypatrowali skrytym sądom Bożym, a iżby cierpliwie oczekawali końca tych obudwu stanow. 18.27. Okazuie vpadek y prędkie zginienie niepobożnych. 28. A bespieczną vcieczkę wiernych.

  1. Psalm Asafow. Zaisteć dobry iest Bog Izraelczykom, tym ktorzy są czystego serca.
  2. A co się mnie tknie, nogi moie mało się nie pochyliły, a blisko tego było że się miał zachwiać chod moy.
  3. Abowiem byłem ruszon zawiscią przeciwko szalonym, gdym widział szczęscie niepobożnych.
  4. Gdyż prze A niedostatki nieprzychodzą w śmierć, y owszem są czyrstwi w mocy swey.
      A W Zydowskiem stoi zwiąski.

  5. Ludzkiemi pracami nie są obciążeni, ani bywaią vtrapieni iako y ini ludzie.
  6. A przetoż ie pycha obtoczyła iako łańcuch, a obłoczą się w szaty gwałtu.
  7. Wypukły im oczy od tłustości, a więcey maią niż serce ich pomyslić może.
  8. Psuią mysl innym rosprawuiąc o srogiem okrucieństwie, a gornie mowią.
  9. B Vsta swe podnoszą aż ku niebu, a ięzyk ich wszędy zbiega po ziemi.
      B To iest mowią przeciwko Bogu y przeciw ludziom.

  10. A dla tegoż lud iego C obraca się tam, a wody im pełno wyżymaią.
      C Wierni widząc szczęście niepobożnych, przychylaią się za nimi, będąc sami w vstawicznym trapieniu.

  11. Y powiedaią, iakoż to wżdy Bog zna: a iako o tym wie Nawyzszy:
  12. Oto ci niepobożni szczęśliwi za wieku swego zbieraią bogactwa.
  13. Zaisteciem ia prożno zachował czyste serce swe, a prożnom omył w niewinności ręce moie.
  14. Będąc vbit na każdy dzień, a cierpiąc karanie na każdy poranek.
  15. A gdym tak sobie rozmyslał, otom D był ku krzywdzie synom twoim.
      D To iest, mnimaiąc iakoby Bog o nich nie miał pracey.

  16. A przetoż mysliłem iakoby się tego wywiedzieć, ale to było barzo trudno na mię.
  17. Ażem E wszedł na mieysce swięte Boże, a obaczyłem dokończenie ich.
      E Rozmyslaiąc takiemne rady Boże.

  18. Zaprawdęś ie postawił na mieyscach śliskich, a zpychasz ie na zginienie.
  19. O iakoż prętko przyszli w spustoszenie, vstali a zniszczeni są od strachow.
  20. Iako sen gdy się kto ocuci, a ty Panie F obraz ich pohańbisz w miescie.
      F To iest, zacność ich moc y pamiątkę w niwecz obrocisz. Co się też może rozumieć y o duszy ktorą Pan odrzuci po zmartwychwstaniu.

  21. Ale serce moie było zakwaszone, a gryzły mię wnętrzności moie.
  22. A iam był głupiem y nicem nie rozumiał, a byłem iako bydlę przed tobą.
  23. A wszakożem ia zawżdy był z tobą, a tyś dzierżał prawą rękę moię.
  24. Radą twą prowadziłeś mię, a potymeś mię przyiął vczciwie.
  25. Y kogoż ia mam nad cię na niebie: a niechcę nad cię inego mieć na ziemi.
  26. Vstało ciało y serce moie, ale iest Bog mocą serca mego, y cząstką moią aż na wieki.
  27. Abowiem oto ci ktorzy się oddalaią od ciebie zginą, a ty wytracisz każdego odstępuiącego ciebie.
  28. Ale mnie iest lepiey zostać przy Bogu moim, a przetożem położył w Panu Bogu nadzieię moię, abych opowiedział wszytki sprawy twoie.

    Psalm 74.
    ¶ 1. Vskarżanie ludu wiernego dla wywrocenia chwały y słowa Bożego. 3.y.10. Modli się z vfaniem, aby rzeczam vpadłym dał pomoc. 11. Przypominaiąc zacne sprawy iego. 18. A iżby zawściągnął gwałtowną popędliwość nieprzyiacielską. 19. Wybawiaiąc z paszczęki ich koscioł swoy, y syny swoie.

  1. Maskil Asafowe. Y przeczżeś o Boże od siebie nas odegnał na wieki: a popędliwosć twoia rospaliła się przeciwko owieczkam pastwiska twego.
  2. Wspomni na zgromadzenie ktoregoś sobie z dawna nabył, y na roszczkę dziedzictwa twoiego ktoreś odkupił, y na oto tę gorę Syon na ktorey mieszkasz.
  3. Pospieszże się ku spustoszeniu na wieki każdego nieprzyiaciela twoiego, ktory poborzył mieysce swięte.
  4. Ryczeli nieprzyiaciele twoi posrod kosciołow twoich, a na znak tego zostawili chorągwie swoie.
  5. A Ten ktory podnosił siekierę swą na gęste drzewa, był zacnym wyprawuiąc robotę znamienitą.
      A To iest, co przed tym zacni rzemięsnicy byli pobudowali, to teraz nieprzyiaciel poborzył.

  6. Ale teraz siekierami y młoty pospołu, potłukli misterne roboty iego.
  7. * Założyli ogień na swiętych mieyscach twoich, a obaliwszy aż na ziemię zgwałcili przybytek imienia twego.
      * W 2.Krol.25.v.9.

  8. Mowili w sercu swoim, Poborzymy ie pospołu: Y popalili wszytki przybytki Boże w źiemi.
  9. Nie widzimy cudow naszych, iuż daley niemasz Proroka, ani iest przy nas ktoryby wiedział, poki to ma trwać.
  10. Y dokądże o Boże będzie cię lżył przeciwnik: a nieprzyiaciel będzie bluźnił imię twoie aż na wieki:
  11. Przeczże odwodzisz rękę twoię y prawicę twoię: nie B chowayże iey do zanadrz twoich.
      B To iest, aż wytracisz wszytki nieprzyiaciele twoie.

  12. + Ale Bog ktory iest krolem moim zdawna, ten sprawuie wybawienie w pośrod ziemie.
      + Luk.1.v.70.

  13. Tyś w mocy twoiey rozdzielił Morze, a potarłeś głowy wielorybow w wodach.
  14. Tyś skruszył głowy C Lewiatanowe, a dałeś go za D pokarm ludowi na puszczy mieszkaiącemu.
      C O tym patrz v Ioba w 40. przez Lewiatana tu rozumie Faraona.
      D To iest lud Izraelski ktory się tułał po puszczy y pobrał łupy Egiptcyanom.

  15. Tyś otworzył źrodło y potoki, a tyś osuszył rzeki bystre.
  16. Twoyci iest dzień y twoia też iest noc, a tyś sprawił światłość y słońce.
  17. Tyś postawił wszytki granice ziemie, a tyś sprawił lato y źimę.
  18. Wspomniż na to żeć nieprzyiaciel bluźnił Pana, a iż lud szalony lekce poważył imię twoie.
  19. Nie podayże zwierzętom dusze E sinogarlice twoiey, a zgromadzenia vbogich twoich nie zapominay na wieki.
      E Przez tego ptaka rozumie koscioł dla iego prostoty y szczyrosci.

  20. Wspomni na przymierze twoie, abowiemci F wszytki mieszkania ciemne na ziemi napełnione są okrucieństwa.
      F Gdy Bog popusci wodze okrutnikom tedy oni sobie tuszą żeby ich Bog niewidział.

  21. Niechayże się nędzniczek od ciebie G nie wraca z pohańbieniem, ale vbogi y żebraczek niechay chwalą imię twoie.
      G To iest, gdy się do ciebie vcieka niechay nie będzie odrzucon.

  22. Powstańże o Boże a rozsądź sprawę twą, wspomni na pohańbienie twoie ktore się dzieie od szalonego na każdy czas.
  23. Nie przepominayże głosu nieprzyiacioł twoich, a niechay zawżdy będzie przed tobą krzyk tych ktorzy powstaią przeciwko tobie.

    Psalm 75.
    ¶ 1. Wierni chwalą imię Pańskie dla nadzieie ktorą maią o Panu, iż on ma raz świat sądzić y vczynić naprawę iego, ku pohańbieniu niepobożnych, a ku chwale wiernych. 5. Napomina złośniki iżby się hardzie nie stawili. 10. A dobre ku chwale Bożey.

  1. Przednieyszemu nad śpiewaki, Niezatracay, Psalm Azafowy y piesń.
  2. Wysławiać cię będziem o Boże, wysławiać cię będziem, abowiem blisko iest imię twoie, a ci ktoreś wybawił będą opowiedać cuda twoie.
  3. A Gdy obaczę czas zamierzony, tedy ia będę sądził sprawiedliwie.
      A Tu mowi w osobie Bożey, opowiedaiąc iako on ma wszytko wprawić w słuszny porządek czasu naznaczonego.

  4. B Rozstąpiła się ziemia y wszyscy mieszkaiący na niey, a iam postanowił słupy iey, Sela.
      B To iest, aczkolwiek przeminie ziemia, y mieszkaiący na niey, a wszakoż podparcie ich będzie w Bodze.

  5. Mowiłem szalonym, Nieszaleycie, a niepobożnym, Nie wywyzszaycie roku swego.
  6. Nie podnoscież się ku gorze strząsaiąc porożem waszym a nie mowcie zatyłą szyią.
  7. Abowiem ani od Wschodu słońca, ani od Zachodu, ani od C Puszczey przychodzi D wywyzszenie.
      C To iest od Południa.
      D Iakoby rzec chciał iż niemasz nigdzie y tak zacnego portu na ziemi kędyby moc abo dostoieństwo przedawano ktore pochodzi od samego Boga, y napomina aby się żaden niepodwyższał przeciwko Bogu dla iakiego dostoieństwa abo mocy, gdyż to iest od samego Boga.

  8. Abowiem Bog iest sędzią ktory iednego poniża, a drugiego wywyzsza.
  9. E Y dzierży Pan w ręku kubek w ktorym się czerwieni wino, a iest pełen zamącenia, z tegoż nalewa, a wszakoż drożdże iego wyssą y wypiią wszyscy niepobożni na ziemi.
      E W tych słowiech dawa znać iaką pomstę ma wźiąć Pan z nieprzyiacioł swoich.

  10. Ale ia będę wysławiał na wieki śpiewaiąc Bogu Iakobowemu.
  11. A pokruszę wszytki poroża niepobożnych, y będą wywyzszone mocy sprawiedliwych.

    Psalm 76.
    ¶ 1. Wsyławia moc Boską nad ludem iego ktorą okazuie przeciwko nieprzyiaciołom swoim. 6. Lekce waży moc ich. 12. Wszytki wierne napomina ku wyznaniu dobrodzieystw Pańskich.

  1. Przednieyszemu nad śpiewaki na Neginot A Psalm y piesń Azafowa.
      A Ten psalm złożon iest od niektorego Proroka na pamiątkę onego sławnego wybawienia ludu y Koscioła Bożego od Sennacheryba.

  2. Bog iest zacny w Iudzie a sławne imię iego w Izraelu.
  3. Przybytek iego iest w Salem, a mieszkanie iego Syonie.
  4. Tamci połamał strzały y łuk, tarcz y miecz y walkę, Sela.
  5. Ochędożnieyszy iesteś y strasznieyszy niż B gory łupow.
      B To iest, kędy pełno srogich zwierząt.

  6. Ci ktorzy byli mężnemi podani są na łup, posnęli twardym snem, a wszyscy ludzie rycerscy stracili moc w rękach swych.
  7. O Boże Iakobow wozy y iezdni posnęli na fukanie twoie.
  8. Tyś iest straszliwym sam, y ktoż się ostoi przed tobą gdy się zapali gniew twoy:
  9. Dałeś się słyszeć C sądem twym z nieba, a vlękła się ziemia y vmilknęła.
      C Rozumie gromy, skąd pochodzi strach na nieprzyiacioły Boże.

  10. Gdyś powstał o Boże na sąd abyś wybawił wszytki pokorne na ziemi, Sela.
  11. Zaisteć gniew człowieczy obroci się ku twey chwale, a ty zawsciągniesz ostatek gniewow.
  12. Slubuycież a oddawaycie sluby Panu Bogu waszemu wszyscy ktorzy iestescie około niego, przynoscież dary Straszliwemu.
  13. Ktory odeymuie ducha książętam, a iest na postrach krolom na ziemi.

    Psalm 77.
    ¶ 2. Vtrapiony vciśnieniem y pokusami cięszkiemi czyni sobie przystęp do Pana. 6. Przypominaiąc dobrodzieystwa ktore przed tym wźiął od niego. 12. Y dziwne sprawy a cuda iego. 20. A to przeciwko ludowi Izraelskiemu, vfaiąc dobrotliwosci iego.

  1. Przednieyszemu nad śpiewaki na Iedutun, Psalm Azafow.
  2. Głosem swym wołałem ku Bogu: głosem swym wołałem ku Bogu, a wysłuchał mię.
  3. W dzień vtrapienia mego szukałem Pana, rana moia płynie bez przestanku w nocy, ani się chce vcieszyć dusza moia.
  4. Wspomniałem na Boga y trwożyłem sobą: Mowiłem, a duch moy był vciśnieniem vtrapion, Sela.
  5. Zatrzymałeś w czuynosci oczy moie: Potłumionem iest a nie mogłem mowić.
  6. Tedym rachował dni od początku, y lata od wieku.
  7. Przypominałem sobie piesń moię, a w nocy rozmyslałem w sercu swem, y wywiadowałem się w duchu moim.
  8. Izali mię Pan iuż odpędzi na wieki, a niebędzie mi iuż chciał więcey dobrze czynić:
  9. Izali iuż na wieki vstanie miłosierdzie iego: a słowo iego weźmie koniec na wieki:
  10. Izali Bog iuż zapomniał aby się zmiłować nie miał: Izali zamknął w gniewie zmiłowania swoie, Sela.
  11. Y pomyslałem, Iużci to śmierć moia, a wszakożem wspomniał na lata prawice Naywyższego.
  12. Wspomniałem na sprawy Pańskie, a wspomniałem od początku cuda twoie.
  13. Y rozmyslałem o wszytkich sprawach twoich, a rozmawiałem o vczynkach twoich.
  14. O Boże toć są święte drogi twoie, a ktoryż iest tak wielki Bog iako ty Boże:
  15. Tyś iest Bog ktory czynisz cuda, a oznaymiłeś miedzy narody moc twoię.
  16. Możnieś wyswobodził lud twoy syny Iakobowe, y Iozefowe, Sela.
  17. Oglądały cię wody o Boże: Oglądały cię wody y vlękły się, a wzruszyły się też y przepasci.
  18. Wezbrały wody z obłokow, a na powietrzu były gromy y strzały też twoie biegały.
  19. Głos gromu twego na okręgu, a błyskało się po świecie, wzruszyła się y zadrżała ziemia.
  20. Na Morzu drogi twoie, a ścieszki twoie na wodach wielkich, a nieznaczne ścieszki twe.
  21. * Wiodłeś iako owce lud twoy przez Moyżesza y Aarona.
      * W 2.Mo.14.v.22.

    Psalm 78.
    ¶ 1. Napomina lud aby był posłusznym Bogu. 4.12. Wylicza zacne sprawy ktore czynił przodkom ich. 8.56. Ich krnąbrność. 31.59. Pomsty y karanie nad nimi. 38.65. Y iako potym był nad nimi miłosierny. 67. Efraim ruszony z dostoieństwa krolewskiego. 68. A Iuda obran, zkąd Dawid poszedł kochanek Pański y Pasterz ludu iego.

  1. Maskil Azafowe. Słuchay ludu moy zakonu mego nakłońcież vszu waszych ku słowam vst moich.
  2. * Otworzże vsta swe ku przypowiesci, a będę wyprawował gadki czasow przeszłych.
      * Psalm.49.v.50. Mat.13.v.35.

  3. Ktorechmy słyszeli y doznali ich a ktore nam opowiedali oycowie naszy.
  4. Niezataimy też tego przed syny ich, ktorzy potym przyszłemu potomstwu będą opowiedać chwały Pańskie, moc iego y cuda ktore czynił.
  5. Y wzbudził świadectwo w Iakobie, a postanowił zakon w Izraelu, + co roskazał oycom naszym aby to oznaymowali synom swoim.
      + W.5.Mo.6.v.7.

  6. Aby to wiedzieli potomkowie ich, a ci synowie ktorzy się narodzili podrostszy, będą opowiedać synom swoim.
  7. Aby pokładali nadzieię swoię w Bogu, a nie zapamiętawali spraw Bożych strzegąc roskazania iego.
  8. Aby się też nie stali iako oycowie ich narodem niewiernym y odpornym, narodem serca nieprawego, a ktorego duch nie był wiernym Bogu.
  9. Synowie A Efraimowi zbroyni strzelaiący z łuku, podali tył czasu walki.
      A W tym imieniu Efraim o wszytkich Izraelczykach rozumie, A osobliwie tu przypomina Efraima ktory był powodem odstąpienia od Boga, dawaiąc znać o Ieroboamie, za ktorego się rozerwało krolestwo, a zgwałcona iest chwała Boża, ktoremu się poddało dziesięcioro pokolenie.

  10. Nie strzegli przymierza Bożego, ani chcieli chodzić w zakonie iego.
  11. Ale zapomnieli spraw iego, y cudow iego ktore im okazował.
  12. Czynił cuda przed oycy ich w źiemi Egipskiey na polu Zoan.
  13. # Rozdzielił morze y przeprowadził ie przez nie, a kazał stanąć wodam na kupie.
      # W.2.Mo.14.v.21.

  14. o Y prowadził ie w obłoku przez dzień, a przez wszytkę noc w iasnym ogniu.
      o W.2.Mo.13.v.21. Psal.105.v.39.

  15. * Roszczepił skałę na puszczy, a dał im picie z przepaści wielkich.
      * W 2.Mo.17.v.7. W.4.Mo.20.v.11. 1.Korin.10.v.4.

  16. Y wywiodł strumienie z opoki, a puścił wody iako rzeki.
  17. A wszakoż oni zasię zgrzeszyli przeciwko iemu, wzruszaiąc ku gniewu Nawyzszego na puszczy.
  18. + Y kusili Boga w sercu swym, prosząc o pokarm ku swey chciwosci.
      + W 4.Mo.11.v.4.

  19. A mowili przeciwko Bogu tymi słowy, Izali Bog może nam zgotować stoł na puszczy:
  20. # Oto rostrącił opoki y wypłynęły wody, a strumienie wzbierały, Izali też może dać chleb, a nagotować mięsa ludowi swemu:
      # W 4.Mo.20.v.11.

  21. A przetoż Pan słysząc to rozgniewał się, a ogień iego zapalił się przeciw Iakobowi, y wzruszyła się popędliwość iego przeciwko Izraelowi.
  22. Iż nie wierzyli Bogu, a nie vfali w wybawieniu iego.
  23. Abowiem roskazał z wierzchu obłokom, a otworzył forty niebieskie.
  24. o Y puścił im iako deszcz mannę ku pokarmowi, a pszenicę niebieską oddał im.
      o W.2.Mo.16.v.14. W.4.Mo.11.v.7. Ian.6.v.31. 1.Kor.10.v.3.

  25. Chleb B mocarzow iadł człowiek, a posłał im pokarm obfity.
      B To iest Aniołow.

  26. o Abowiem wzbudził wiatr zewschodni na niebie, a przywiodł w mocy swey wiatr z Południa.
      o W 4.Mo.11.v.31.

  27. Y puścił na nie iako proch mięso, a iako piasek morski ptastwo skrzydlaste.
  28. Y dał im vpaść w pośrod namiotow ich, y około obozu ich.
  29. Tedy się naiedli y nasyceni są barzo, a dosyć się stało chciwości ich.
  30. A ieszcze nie mieli dosyć w chuci swey, y ieszcze mieli pokarm w vściech swych.
  31. Gdy gniew Boży zstąpił na nie, a pomordował co natłustsze z nich, a przednieysze z Izraela złożył.
  32. W tym wszytkim ieszcze zgrzeszyli, y nie wierzyli cudam iego.
  33. A przetoż czasy ich y lata ich prętko w niwecz obrocił.
  34. Iesli ie kiedy mordował wzywali go, y nawracali się, a raniuczko szukali Boga.
  35. Przypominaiąc sobie iż Bog iest skałą ich, a Bog nawyzszy odkupicielem ich.
  36. Y nadobnie mowili do niego vsty swoimi, ale ięzykiem swym kłamali.
  37. Serce ich nie było prawe przed nim, a nie byli wiernymi w przymierzu iego.
  38. A wszakoż on iako miłosierny odpuszczał im złości, a nie zatracił ich, y częstokroć od nich odwracał gniew swoy, a nie pobudzał wszytkiego rozgniewania swego.
  39. Rospominaiąc na to że są C ciałem, a wiatr idący przed się, a nie wracaiący się.
      C Ogląda się na stan tego żywota ziemskiego, ktory pręciuchno przebieży iako wiatr, a iako raz przeminie, iuż się więcey nie wraca.

  40. Ile kroć wzruszali go ku gniewu na puszczy, a przykrzyli mu się ma mieyscach pustych.
  41. A częstokroć się odwracaiąc kusili Boga, zamierzaiąc kres Swiętemu Izraelskiemu.
  42. Nie pamiętali na możność iego y na on dzień w ktory ie wywiodł z vciśnienia.
  43. Ani na onego ktory okazował cuda swe w Egiptcie, a dziwy swe w krainie Zoan.
  44. o Y obrocił w krewi rzeki ich y strumienie ich aby z nich nie pili.
      o W.2.Mo.7.v.20.

  45. * Puścił na nie wielkosć much ktore ie kąsały, a żaby ktore ie gubiły.
      * W.2.Moi.8.v.6. Psal.105.v.30. y 24.

  46. + Oddał chrząszczom owoce ich, a pracą ich szarańczey.
      + W.2.Mo.10.v.13.

  47. # Potłukł gradem winnice ich, a plone figi ich wielkiem gradem
      # W 2.Mo.9.v.23.

  48. Y potłukł gradem bydła ich, a maiętnosci ich popalił węglem ognistem.
  49. Puscił na nie zapalczywosć popędliwości swoiey, y gniew swoy, srogosć y vcisnienie sprawą duchow złych.
  50. Wyprostował ścieszkę gniewowi swemu, y nie zawściągnął zdrowia ich od śmierci, ale żywot ich zaraźił powietrzem.
  51. o Y pobił wszytki pierworodne w Egiptcie, y pierworodztwa mocy ich w przybytkoch D Cham.
      D To iest Egiptu, abowiem Egiptczykowie poszli od Chama.

      o W.2.Mo.12.v.29.

  52. * Y wyprowadził lud swoy iako owieczki, a wiodł ie iako stado na puszczy.
      * W.2.Mo.13.v.18.

  53. Prowadził ie w beśpieczeństwie iż się nic nie lękali, a nieprzyiacioły ich okryło morze.
  54. Wiodł ie do granic mieysca swego świętego, a na oto tę gorę ktorey dostała prawica iego.
  55. + Wyrzucił przed nimi pogany, a przypadły na nie sznury dziedzictwa, y dał mieszkanie w przybytkoch ich narodowi Izraelskiemu.
      + Iozue.13.v.7.

  56. A wszakoż kusili go, y przykrzyli się Bogu naywyższemu, a nie strzegli świadectwa iego.
  57. Odwrocili się y przewrotnie się z nim obchodzili iako oycowie ich, wywrocili się iako lud omylny.
  58. Y wzruszyli go ku gniewu na gorach swoich, a bałwany swymi wyzwali go ku zapalczywości.
  59. Co słysząc Bog wzruszył się, y barzo wzgardził ludem Izraelskim.
  60. # Y dla tego opuscił przybytek E Sylo, y namiot w ktorym mieszkał miedzy ludźmi.
      E To się na on czas stało gdy byli wźięli skrzynię Filistynowie, a postawili ią w Kościele Dagona boga swego.

      # W.1.Sam.4.v.11.

  61. Y podał do więźienia moc swoię, a chwałę swoię w ręce nieprzyiacielowi.
  62. Podał też pod miecz lud swoy, a rozgniewał się na dziedzictwo swe.
  63. Młodzieńce iego pożarł ogień, a panienki iego nie były w vczciwosci.
  64. Kapłani iego polegli od miecza, a wdowy iego nie chodziły w żałobie.
  65. A wszakoż się Pan ocucił iako ze snu, a iako mocarz wykrzykaiąc podpiwszy sobie.
  66. Y poraźił nieprzyiacioły swoie iż podali tył, a podał ie w wieczne pohańbienie.
  67. Wzgardził namiot Iozefow, a pokolenia Efraimowego nie obrał.
  68. Obrał sobie narod Iudski, y gorę Syon w ktorey się roskochał.
  69. Y pobudował sobie iako pałace wysokie mieysce swięte swoie, a iako ziemię ktorey grunty założył od wieku.
  70. o Y obrał Dawida służebnika swego, a wyiął go z obor owczych.
      o W 1.Sam.16.v.12. W.2.Sam.7.v.8.

  71. A tego ktory pasł owce doyne, przywiodł ktemu * aby pasł Iakoba lud iego, y Izraela dziedzictwo iego.
      * W.2.Sam.5.v.2.

  72. A przetoż on ie chował w szczyrości serca swego, y w rostropności rąk swych prowadził ie.

    Psalm 79.
    ¶ 1. Vskarżanie. 3. Zgwałcenia chwały Bożey, y okrucieństwa przeciwko ludowi iego. 5. Modlitwa o otrzymanie ratunku y o pomstę nad nieprzyiacioły. 8. Z pokornym wyznaniem grzechow y z modlitwą za nie. 13. Y z czynieniem dzięk.

  1. A Psalm Asafow. O Boże toć pogani wtargnęli w dziedzictwo twoie, splugawili kościoł twoy święty a składli Ieruzalem na kupy rumur.
      A Ten psalm vczynion iest dla pomsty ktorą Bog dopuścił na lud swoy a wszakoż o tym nie masz pewney wiadomosci, iesli przez Nabuchodonozora abo przez Antyocha.

  2. Podali trupy służebnikow twoich ku pokarmu ptakom powietrznym, a ciała miłosiernych twoich zwierzętam ziemskim.
  3. Rozlali krew ich iako wodę około Ieruzalem, a nie był ten coby ie pogrzebł.
  4. Bylichmy w pohańbieniu v sąsiad naszych, śmiechowiskiem y igrzyskiem v tych ktorzy nam są okoliczni.
  5. Y iużesz się tak Panie będziesz gniewał na wieki: a popędliwość twa izali będzie gorzała iako ogień:
  6. * Puśćże gniew twoy na pogany ktorzy ciebie nie znaią, y na krolestwa ktore nie wzywaią imienia twego.
      * Ierem.10.v.25.

  7. Abowiemci pożarli Iakob, a mieszkanie iego spustoszyli.
  8. + Nie wspominayże Panie pierwszych złości, ale pospiesz, a niechay nas vprzedzi miłosierdzie twoie, abowiemciechmy są barzo zniszczeni.
      + Eza.61.v.9.

  9. Ratuyże nas o Boże zbawienia naszego dla chwały imienia twego, a wyrwi nas, y bądź miłościw grzechom naszym dla imienia twego.
  10. Aby snadź nie rzekli pogani, Kędyż iest Bog ich: Niechayże będzie znaczna pomsta miedzy pogany przed oczyma naszymi, za krewi służebnikow twoich ktorą wylali.
  11. Niechayże przedcię prziydzie narzekanie więźniow, a według możnosci ramienia twego, zostaw przy zdrowiu ty co są skazani na smierć.
  12. Oddayże sąsiadom naszym po siedmi kroć w zanadra ich, za to pohańbienie ich ktorem cię zelżyli o Panie.
  13. Ale my lud twoy y owce pastwiska twego będziem cię wysławiać na wieki, a na potomne czasy będziem opowiedać chwałę twoię.

    Psalm 80.
    ¶ 2.15. Modlitwa zapalczywa ludu wiernego. 6. Ktora w sobie zamyka wyliczanie tak vciskow iako y szczęścia ktoremi Pan obdarzał pierwsze oyce swięte, A przetoż prosi o wybawienie od złych przygod. 9. Przyrownywa lud Izraelski y Kościoł Pański winnicy spustoszoney, a obiecuie stateczne posłuszeństwo.

  1. Przednieyszemu nad śpiewaki na Sosannim A Edut, Psalm Asafow.
      A To iest świadectwo: Niektorzy to rozumieią być wdzięczną notę pieśni nieiakiey. Ten psalm wydan iest ku sławie dziesięciorga pokolenia, gdy się rozerwało Krolestwo Izraelskie.

  2. O Pasterzu Izraelski posłuchayże, ktory prowadzisz iako owieczki Iozefa, a ty ktory siedzisz miedzy Cherubiny okaż twoię iasność.
  3. Wzbudź możność twą przed Efraimem, Beniaminem, y Manasesem, a prziydź ku wybawieniu naszemu.
  4. O Boże przywroć nas, y oświeć oblicze twoie, a będziem wybawieni.
  5. O Panie Boże zastępow, y dokądże się będziesz gniewał przeciw modlitwie ludu twego:
  6. Nakarmiłeś ie chlebem z łez, a napoiłeś ie łzami nad miarę.
  7. Podałeś nas na zwadę sąsiadom naszym, a nieprzyiaciele naszy szydzili sobie z nas.
  8. O Boże zastępow przywroćże nas, a obiaśń oblicze twoie, a będziemy wybawieni.
  9. Przeniosłeś macicę B winną z Egiptu, a wyrzuciwszy pogany wsadziłeś ią.
      B Rozumie lud ktory był wywiodł z Egiptu, a potym y w ziemi Chananeyskiey obficie rozmnożył.

  10. Vchędożyłeś iey mieysce, a dałeś się iey roskorzenić tak iż napełniła ziemię.
  11. Okrył iey cień gory, a gałązki iey były iako Cedry wysokie.
  12. Wypuściła gałęźi swe aż do morza, a latorosli swe aż do Rzeki.
  13. Przeczżeś tedy C rozebrał płoty iey, a wyzbierali ią wszyscy ktorzy iedno szli drogą.
      C Tu rozumie spustoszenie ktore dopuscił Bog przez nieprzyiacioły ludu onego, karząc ie y kościoł swoy.

  14. Popsował ią leśny D wieprz, a źwierzęta dzikie wypasły ią.
      D Przez Wieprza dziekiego y źwierzęta leśne rozumie narody pogańskie.

  15. O Boże zastępow nawroćże się proszę cię, poyzryż z nieba, ogląday, a nawiedz oto tę macicę.
  16. Y winnicę ktorą nasadziła prawica twoia, y latorosli ktoremeś sam dał moc ku chwale twoiey.
  17. Otoć iest popalona ogniem y wyrąbana, a ginie od gniewu twego.
  18. Ręka twoia niechay będzie nad tymi ktoreś wybawił prawicą twą, y nad syny ludzkiemi ktoreś sobie zmocnił.
  19. Zachowayże nas tedy we zdrowiu, a nie odstąpiemy od ciebie, y będziemy wzywać imienia twego.
  20. O Panie Boże zastępow przywroćże nas, a obiaśń oblicze twoie y będziem wybawieni.

    Psalm 81.
    ¶ 1. Napominanie ku chwale Pańskiey. 8. Y ku rospamiętywaniu dobrodzieystw iego. 9. Obietnice o iego obronie y o opiece ktorą on ma nad tymi ktorzy są posłuszni iemu. 11. Okazuie iakie nieszczęście potyka ty ktorzy nie są posłuszni iemu. 14. A co iest za staranie iego o zbawnieniu ludzkiem.

  1. Przednieyszemu nad śpiewaki na A Gityt Psalm Asafow.
      A Iest przezwisko instrumentu nieiakiego, ktory był przeniesion z Gad miasta Filistyńskiego, A ten Psalm spiewali przednieyszy Kantorowie przy tym instrumencie w swięto vroczyste.

  2. Weselcie się w Bogu ktory iest mocą naszą, wykrzykaiąc Bogu Iakobowemu.
  3. Zacznicie pieśń B biiąc na bębnie przy wdzięczney harfie y przy skrzypicach.
      B O vżywaniu tych instrumentow muzyki, iakie ma być w kościele Bożym patrz w Psalmie 33.v.2.

  4. Zatrąbcie w trąbę na nowie Miesiąca, y w dzień naszego święta vroczystego.
  5. Abowiem to iest postanowienie w Izraelu, a ten iest dekret wydany Boga Iakobowego.
  6. * Założył ie na C świadectwo w Iozef kiedy D przychodził do ziemie Egiptskiey, kędym słyszał ięzyk ktoregom nie rozumiał.
      C To iest, tak postanowił Pan miedzy wszem ludzem swoim, o ktorem tu rozumie pod tym imieniem Iozefowym, iż on chował oyce ich w Egiptcie.
      D To iest Pan ktory okazował cuda wielkie.

      * W.1.Mo.41.v.25.

  7. E Odwiodłem go od brzemion, a ręce iego od robot garnczarskich.
      E Tu okazuie iakoby Bog mowił, iż on sam lud swoy wybawił z niewolstwa, y od onych cięszkich robot ktore musieli robić w Egiptcie.

  8. W cięszkosci swey wzywałeś mię, y wyrwałem cię, y ozwałemci się F w skrytości gromu, + a doświadczałem cię v wod Meryba. Sela.
      F To iest, gdy się im w obłoku okazował z grzmieniem.

      + W.2.Mo.17.v.6.

  9. Tedym mowił, Słuchayże ludu moy, oświadczamci się przed tobą, o Izraelu będzieszli mię słuchał.
  10. # A iesli nie będziesz miał boga cudzego, ani się będziesz kłaniał bogu postronnemu.
      # W.2.Mo.20.v.1.

  11. Tedy ia ktory iestem Pan Bog twoy, a ktorym cię wywiodł z źiemie Egiptskiey, ocz iedno G otworzysz vsta twoie, wypełnięć to.
      G To iest, cokolwiek odemnie żądać będziesz vczynię dla ciebie.

  12. Ale lud moy nie był posłuszen głosu moiego, a Izrael nie chciał mi być powołnym.
  13. A przetożem ia dał ie w zatwardzenie serca ich, o y chodzili za radami swemi.
      o Dźiei.14.v.16.

  14. O by był lud moy mnie posłusznym, aby był Izrael chodził drogami moimi.
  15. W krotkiem czasie pohołdowałbych był nieprzyiaciele ich, a przeciw przeciwnikom ich obrociłbych był rękę moię.
  16. Ci ktorzy nie nawidzą Pana, poddaliby się im byli, a zostaliby byli przy nich aż na wieki.
  17. A Bog karmiłby ie obfitością zboża, a nasyciłby z opoki miodem.

    Psalm 82.
    ¶ 1. Sztrofuie sędzie y przełożone. 3. Okazuiąc iakoby miał być vrząd ich. 5. A gdy widzi złosć ich w takowym zacnym stanie ich. 8. Modli się Bogu aby on sam iako sprawiedliwy sędzia miał na nie baczenie.

  1. Psalm Asafow. A W zebraniu bogow stanął Bog, a w pośrzodku sądzi B bogi.
      A To iest w nawyzszey swoiey radzie.
      B To iest przełożone na vrzędy, ktore mieysce y sam Krystus przypomina v Iana.10.v.35.

  2. Y dokądże będziecie sądzić niesprawiedliwie: a będziecie folgować osobam złosnikow: Sela.
  3. Sądźcie vbogiego, sierotkę, a czyńcie sprawiedliwość nędznemu y niedostatecznemu.
  4. * Wyzwolcie strapionego y niedostatecznego, a wyrwicie go z ręki niepobożnym.
      * Przyp.24.v.11.

  5. C Lecz oni nie wiedzą ani rozumieią, w ciemnościach chodzą, a D chwieią się wszytki grunty ziemie.
      C Iakoby rzekł, Prożno ie napominać, gdyż są w vstawiczney nieumieiętnosci.
      D To iest za ich niesprawiedliwemi sądy pełno po wszytkiey ziemi rozruchow y zamieszania.

  6. A iam rzekł, E Bogowie iestescie a wy wszyscy synowie iesteście Nawyzszego.
      E To iest, Iam was tym przezwiskiem vczcił, gdyż wy tu na ziemi zasiedliscie mieysca moie.

  7. A wszakoż wy pomrzecie iako y ini ludzie, a vpadniecie iako ieden z Książąt.
  8. Powstańże Boże abyś sądził ziemię, abowiem ty posiędziesz dziedzicznie wszytki narody.

    Psalm 83.
    ¶ 2. Modli się Bogu aby dał ratunek ludowi swemu przeciwko srogiem a okrutnym ich nieprzyiaciołom. 10. A iżby ie wytracił y poraźił, iako ony ktorzy przed tym powstawali przeciwko niemu.

  1. Pieśń y A Psalm Asafow.
      A Ten Psalm iest złożon za czasu Iozafata Krola Iudskiego, gdy przeciw iemu walczyli Ammonitowie/ Moabitowie y ini narodowie.

  2. O Boże nie vstawayże, ani chciey zamilczeć, ani zaniechaway o Boże.
  3. Abowiemci się oto burzą nieprzyiaciele twoi, a ci ktorzy cię w nienawiści maią, podniesli głowę.
  4. Wymyslili chytrą radę przeciw ludowi twemu, a radzili się przeciwko tym ktorych ty bronisz.
  5. Y mowili, Podzmyż a wytraćmy ie z narodu ludzkiego, aby nie wspominano więcey imienia Izraelskiego.
  6. Abowiemci społu w radę weszli iednym vmysłem, a wźięli miedzy sobą przymierze przeciwko tobie.
  7. B Namioty Edomczykow, Izmaelitow, Moabitow, y Agarenow.
      B To iest, ci narodowie.

  8. Gebalczycy, Ammonitowie, Amelechitowie, Filistyni, y ci ktorzy mieszkaią w Tyrze.
  9. Y Assur stowarzyszył się z nimi, a przyszli na pomoc synom C Lotowym. Sela.
      C To iest, Ammonitom y Moabitom.

  10. Vczyńże im tak * iako Madyanitom, + iako Sysarze y Iabinowi v potoku Cyson.
      * Sędź.7.v.21.
      + Sędź.4.v.15.

  11. Ktorzy są porażeni w Endor, a stali się iako gnoy na ziemi.
  12. Obchodź że się z ich hetmany iako D z Oreb y Zeb, y Zebee, y Salmana ktorzy byli Książęty ich.
      D Ten iest porażon przez Gedeona iako o tym napisano w Sędź.7.v.25. y 8.v.21.

  13. A mowili, Posiądźmy mieszkanie Boże.
  14. O Boże moy vczyńże ie iako E koło a iako źdźbło przed wiatrem.
      E To iest nie vstawicznemi a prętko się obracaiącymi iako koło.

  15. Iako ogień ktory pali lasy a iako płomień ktory rozpala gory.
  16. Tak ie ty prześladuy nawałnoscią twoią, a zatrwoż ie wichrem twoim.
  17. Napełni twarzy ich pohańbieniem, aby szukali imienia twego Panie.
  18. Niechać będą zawstydzeni y vstraszeni aż na wieki wieczne, a będąc posromoceni niechać poginą.
  19. Aby poznali iż ty ktoremu iest imię Pan, sameś iest nawyzszym nad wszytką ziemią.

    Psalm 84.
    ¶ 2. Przypomina sobie dom Pański, pragnąc aby gi oglądał. 9. Y prosi barzo aby miał wolny przystęp do niego. 5. Vkazuie szczęscie tych ktorzy w nim mieszkaią. 13. Y ktorzy się spuszczaią na opiekę Bożą.

  1. Przednieyszemu nad śpiewaki na A Gityt, Psalm synow Korego.
      A O tym patrz w Psalmie 8. a ten Psalm złożon iest przez Dawida gdy vciekszy nieśmiał bywać w zgromadzeniu świętym.

  2. Panie Boże zastępow, iakoż są wdzięczne przybytki twoie:
  3. Dusza moia vprzeymie pragnie y schucią żąda wnidź do pałacow Pańskich, a serce moie y ciało moie vdawa się z weselem ku Bogu żywemu.
  4. Wrobl nalazł sobie domek, a iaskołka gniazdo gdzie swe dziatki chowa, to iest ołtarze twoie Panie Boże zastępow, Krolu moy y Boże moy.
  5. O iakoż są szczęsliwi ktorzy mieszkaią w domu twoim, a ktorzy cię bez przestanku chwalą. Sela.
  6. O iakoż to iest szczęsliwy człowiek ktorego moc położona iest w tobie, a w ktorego sercu B są drogi twoie.
      B To iest, ktorego serce gotowe iest aby chodziło za roskazaniem twoim.

  7. Oni ktorzy idą przez dolinę C Habbacha czynią w niey zrodła, a tam deszcz napełnia cysterny.
      C To iest oni ktorzy chodza po mieyscach suchych iakoby po dolinie Habbacha kopaią sobie studnie y cysterny aby wod dostali idąc do mieysca S. Pańskiego aby w drodze vlżyli sobie pragnienia swoiego.

  8. Y chodzą w gromadzie, aż każdy z nich vkaże się w Syonie przed Bogiem.
  9. O Panie Boże zastępow wysłuchayże modlitwy moiey, a nakłoń vcha twego o Boże Iakobow. Sela.
  10. Ty Boże ktory iesteś tarcz nasza obaczże a weyzry na oblicze pomazańca twoiego.
  11. Abowiem lepszy iest ieden dzień w pałacach twoich, niż ich gdzie indziey tysiąc, a wolę być odźwiernym w domu Boga moiego, a niźli mieszkać w pałacach ludzi niepobożnych.
  12. Abowiem Pan Bog iest słońcem y tarczą naszą, a Pan daie łaskę swą y chwałę nie broniąc wszego dobra tym ktorzy chodzą w niewinnosci.
  13. O Panie zastępow iakoż iest błogosławiony człowiek ktory w tobie vfa.

    Psalm 85.
    ¶ 2. Przekłada dobrotliwość Pańską przeciw ludowi iego, a prosi Go o wybawienie swoie. 8. Y oznaymienie zbawienia y Krolestwa Krystusowego. 12. Ktorego z nadzieią czeka że ie ma pewnie otrzymać.

  1. Przednieyszemu nad śpiewaki synow Korego A Psalm.
      A Ten Psalm iest złożon na on czas gdy Antyoch trapił okrutnie lud Zydowski.

  2. Przyiąłeś Panie w łaskę ziemię twoię, a przywrociłeś z więźienia Iakoba.
  3. Odpusciłeś nieprawość ludu twoiego, a pokryłeś wszytek grzech ich. Sela.
  4. Odiąłeś wszytek gniew twoy, a odwiodłeś od zapalczywosci popędliwość twoię.
  5. O Boże zbawienia naszego B obroć że się ku nam, a po przestań gniewu twego przeciwko nam.
      B Drudzy to wykładaią, Nawroć że nas, abo przywiedż nas ku sobie.

  6. Izali na wieki będziesz się gniewał na nas: a gniew twoy rosciągniesz na potomne czasy:
  7. Izali nas znowu nie przywrocisz: a nie ożywisz nas aby lud twoy rozradował się w tobie:
  8. Okaż nam Panie miłosierdzie twoie, a day nam wybawienie twoie.
  9. Vsłyszę co będzie mowił Pan Bog, abowiem opowie pokoy ludowi swemu, a miłośnikom swym aby się C nie vdawali za głupstwem.
      C To iest, aby go więcey nieobrażali.

  10. Zaisteć blisko iest wybawienie tym ktorzy się go boią, przeto iż trwa chwała iego w źiemi naszey.
  11. D Miłosierdzie y prawda zeydą się z sobą, sprawiedliwość y pokoy pocałuią się społu.
      D W tych słowiech okazuie się osobliwa dobroć y miłosierdzie Boże przeciwko kościołowi iego, Zamyka też w sobie proroctwo o przysciu Krystusowym, ktory sam iest miłosierdziem ludziom, a ktorego krolestwo pełne iest miłosierdzia, prawdy y sprawiedliwosci.

  12. E Prawda się narodzi z źiemie, a sprawiedliwość wyizry z nieba.
      E To iest, sprawiedliwość y prawda napełnią niebo y źiemię, Abowiem na ziemi wiara iest gdy się spodziewamy wszego dobra, Ale na niebie iuż niemasz nadzieie, iedno sprawiedliwość, gdy iuż dostąpiemy czegośmy się spodziewali.

  13. Abowiem Pan da dobra swe, a źiemia nasza poda owoc swoy.
  14. F Sprawiedliwość będzie vprzedzać każdego, a zostawi na drodze slad swoy.
      F To iest, każdy sprawiedliwy będzie w krolestwie Krystusowym nasladuiąc roskazania iego.

    Psalm 86.
    ¶ 2.11. Modli się Bogu, aby mogł żyć cnotliwie y beśpiecznym być od nieprzyiacioł swoich. 5. Przypomina osobliwe dobrodzieystwa ktore brał od niego. 12. Za ktore mu czyni dzięki wdzięczne.

  1. Modlitwa Dawidowa. Nakłoń Panie ku mnie vcha twego, a wysłuchay mię, abowiem vbogi y niedostateczny ia iestem.
  2. Strzeżże dusze moiey, abowiemem iest miłosierny, Zachowayże o Boże moy sługę twego vfaiącego w tobie.
  3. Zmiłuy się nademną Panie, abowiem ku tobie wołam na każdy dzień.
  4. Rozwesel duszę służebnika twego abowiem ku tobie o Panie podnoszę duszę moię.
  5. * Gdyżeś ty iest Panie dobrym, cierpliwym, y wielce miłosiernym, tym wszytkim ktorzy wzywaią ciebie.
      * Ioel.2.v.13.

  6. Wysłuchayże Panie modlitwy moiey, a wysłuchay pilnie głosu prośby moiey.
  7. Wzywam cię czasu vtrapienia mego, bo ty mnie wysłuchawasz.
  8. Żaden nie iest miedzy bogi iako ty o Panie, a żaden nie zrowna z sprawami twemi.
  9. Wszyscy narodowie ktoreś ty stworzył zbieżą się, a vpadną przed tobą Panie chwaląc imię twoie.
  10. Abowiemeś ty iest wielki, a Bog ktory sam czynisz cuda.
  11. Nauczże mię Panie drogi twoiey, abych chodził w prawdzie twoiey, a przywiedź serce moie ku boiaźni imienia twego.
  12. Będę cię chwalił Panie Boże moy ze wszytkiego serca moiego, a będę na wieki wysławiał imię twoie.
  13. Abowiem miłosierdzie twoie wielkie iest nademną, a tyś wyrwał duszę moię z dołu głębokiego.
  14. O Boże toć hardzi powstali przeciwko mnie, a zgromadzenie okrutnikow czyhali na zdrowie moie, nie przekładaiąc cię przed swe oczy.
  15. + Ale ty Panie iesteś Bog miłosierny, łaskawy, y nierychły ku gniewu wielce miłosierny y prawdziwy.
      + W 2.Mo.34.v.6.

  16. Weyzrysz na mię a rozlituy się mnie, dayże moc twą służebnikowi twemu, a zachoway syna służebnice twoiey.
  17. Okaż mi znak dobrotliwosci twoiey, aby obaczyli ci ktorzy mię maią w nienawisci, a iżby byli zawstydzeni gdy ty mnie ratuiesz y pocieszasz moy Panie.

    Psalm 87.
    ¶ 1. Wysławia zacność kościoła w podobieństwie gory Syon, iż tam Pan iest oblicznością swoią, a iż się tam dzieie chwała iego. 4. Rozrodzenie tegoż kościoła za powołaniem poganom. 5. Radości iego.

  1. A Psalm Synow Korego y pieśń. Fundamenty B iego są na gorach swiętych.
      A Ten psalm iest złożon, gdy lud Izraelski był przywrocon z więźienia Babilońskiego, A przetoż Prorok dodawa serca Kościołowi, okazuiąc łaskę Bożą przeciwko niemu.
      B To iest, kościoła Ierozolimskiego.

  2. Vmiłował Pan brany Siońskie, więcey niźli wszytki przybytki Iakobowe.
  3. Sławne o tobie rzeczy powiedaią, o miasto Boże. Sela.
  4. Wspomnię na C Egipt y na Babilon między tymi ktorzy mię znaią, y na ziemię Filistyńską, na Tyr, y na Etyopią, D iakoby się tam kto z nich miał vrodzić.
      C Tu okazuie iż Egiptcyanie, Babilończycy, Filistyni Tyryiczycy, Etyopczycy, y ine narody okoliczne z nieprzyiacioł ludu Izraelskiego, mieli być przyłączeni między lud Boży, a iż się mieli zstać społecznymi mieszczany miasta tego, to iest kościoła swiętego.
      D W tych słowiech dawa znać o nierozerwanym złączeniu tych narodow z ludem Bożym, ktorzy dla wiary w Krysta Pana prawie iak iednym narodem zstać się mieli.

  5. A o Syonie będą powiedać, Wiele się ich tam narodziło, a sam Nawyzszy vgruntuie ią.
  6. Gdy Pan będzie popisował lud, tedy ie obliczy, iakoby się tam każdy z nich E narodzić miał. Sela.
      E To iest własnie, iako z ludu mego.

  7. A F śpiewacy iako trębacze, y wszytki też G źrodła moie są w tobie.
      F To iest, wszyscy muzykowie będą ciebie chwalić.
      G To iest, prawie z serca będą obfitowały chwały y sławy Pańskie.

    Psalm 88.
    ¶ 2. Modlitwa z wielkiem vskarżaniem niektorego człowieka vtrapionego, ktory się zda być od Boga y od ludzi opuszczonym, okazuiąc iż prawdziwa chwała należy na żywe a nie na vmarłe.

  1. Pieśń a psalm synow Korego, Przednieyszemu nad spiewaki na A Mahalat ku spiewaniu, Maskil Hemana Ezrahity.
      A O tym patrz w Psalmie 53. a ten Psalm złożył Heman Ezrahitczyk o ktorym przypomina historia w 1.Księ.Krol.4.v.31.

  2. Panie Boże zbawienia mego, we dnie y w nocy wołam przed tobą.
  3. Niechayże przed cię przyidzie modlitwa moia, a nakłoń vcha twoiego ku wołaniu memu.
  4. Abowiem dusza moia pełna iest nieszczęscia, a żywot moy przyszedł aż do grobu.
  5. Iestem policzon między ty ktorzy wstępuią w doł, a byłem iako człowiek ktory niema mocy.
  6. Y byłem podan między vmarłe, a iako między zabite ktorzy leżą w grobiech, a ktorych niemasz w pamięci, y ktorzy B wypadli z ręki twey.
      B To iest, z ktorycheś zdiął opiekę twoię.

  7. Wrzuciłeś mię w doł głęboki na mieysca ciemne y w przepaści.
  8. Zastanowił się gniew twoy nademną, a vtrapiłeś mię wszytkimi nawałnosciami twemi. Sela.
  9. Oddaliłeś odemnie znaiome moie, a dałeś mię im w obrzydzenie, zamknionem iest iż iuż wyniść nie mogę.
  10. Oko moie zemdlało w vtrapieniu, o Panie wzywam cię na każdy czas podnosząc ku tobie ręce moie.
  11. C Izali przed vmarłym cuda czynić będziesz: izali vmarli powstaną aby ciebie chwalili: Sela.
      C Iakoby rzekł, Iesliże się nie pośpieszysz o Panie Boże tedy mię nie zastaniesz, a potrzeba będzie abyć cuda czynił iesliż mię chcesz ratować.

  12. Izali w D grobie będą opowiedać miłosierdzie twoie, a prawdę twą w zginieniu:
      D Nie rozumie aby vmarli mieli wiecznie zginąć, ale dawa znać iż nie wczas bywa ratunek, kiedy człowiek vmrze.

  13. Izali poznaią w ciemnosciach cuda twoie: a sprawiedliwość twoię w źiemi zapamiętania:
  14. Ale ia Panie wołam ku tobie, a modlitwa moia vprzedzi cię raniuchno.
  15. Y przeczże Panie odpądzasz duszę moię: a zakrywasz przedemną oblicze swoie:
  16. Vbogiciem ia iest y niedostateczny od młodosci, odnosiłem na sobie strachy twoie, a przedsię zawżdy wątpię o sobie.
  17. Przyszły na mię rozgniewania twoie, a strachy twoie zatraciły mię.
  18. Ogarnowały mię vstawicznie iako wody, a wszytki mię obtoczyły.
  19. Oddaliłeś odemnie przyiaciela y towarzysza, a znaiomi moi pokryli się przedemną.

    Psalm 89.
    ¶ 2. Wysławia moc y dobrotliwość Pańską. 4.21. A naprzod przymierze z Dawidem postanowione, potym przez Krystusa vtwierdzone. 9. Przypomina iego zacne sprawy, obronę y zachowanie Krolestwa iego. 39. A vskarża się iże iest od nieprzyiacioł zborzony. 47. Modli się Bogu aby mu dał vlżenie, a to nieszczęście aby obrocił na nieprzyiacioły iego.

  1. Maskil A Etana Ezrahity.
      A Składacz tego Psalmu był Etan człowiek mądry, o ktorym przypomina historia 1.Krol.4.v.38.

  2. O Pańskich dobrotliwościach na wieki spiewać będę, a na czasy potomne vsty swoimi oznaymować będę prawdę twą.
  3. Abowiemem mowił, Miłosierdzie twoie na wieki vtwierdzone będzie, a prawdę twą vtwierdziłeś na niebie.
  4. B Postanowiłem przymierze z wybranym moim, a przysiągłem Dawidowi służebnikowi memu.
      B Tu okazuie iakoby sam Bog mowił o Krolestwie Krystusowem, pod podobieńswē krolestwa Dawidowego.

  5. * Zmocnię aż na wieki potomstwo twoie, a stolicę twoię zbuduię na wieczne czasy. Sela.
      * Sam.7.v.16.

  6. Wysławiaią niebiosa cuda twoie Panie, a prawda twoia iest w zgromadzeniu swiętych.
  7. Abowiem ktoż na niebie Panu przyrownan być może, a kto Panu podobnym iest między syny C Bożymi:
      C To iest, między ludźmi zacnymi.

  8. Bog straszliwy iest w wielkim zebraniu swiętych, a straszliwy nad wszytkimi ktorzy są około niego.
  9. O Panie Boże zastępow, y ktoż iest taki iako ty: mocny Pan, a ktorego prawda iest wszędy okolicznie.
  10. Ty panuiesz nad podwyzszeniem morza, a gdy się podnoszą nawałności iego, tedy ie ty zniżasz.
  11. Tyś poraźił D Egipt aż na głowę a w mocy ramienia twego rosproszyłeś nieprzyiacioły twoie.
      D W Zydowskiem stoi Rahab, iako też o tym stoi wyzszey Psal.87.v.4.

  12. Twoieć są niebiosa y twoiać iest ziemia, + a tyś vgruntował okrąg świata, y wszytko co na nim iest.
      + W 1.Moi.1.v.5.

  13. Tyś stworzył Pułnoc y Południe, a w twym imieniu weselą się Tabor y Hermon.
  14. Ramię twoie iest mocne, a ręka twa można, y wywyzszona iest prawica twoia.
  15. Sprawiedliwość y sąd iest podstawkiem stolice twoiey, a miłosierdzie y prawda vprzedzaią twoie oblicze.
  16. Błogosławieni ludzie ktorzy cię z weselem vmieią sławić, a cić Panie w swiatłości oblicza twego chodzić będą.
  17. Będą się zawsze weselić w imieniu twoim, a w sprawiedliwości twoiey wywyzszać się będę.
  18. Abowiemeś ty iest chwała mocy ich, a w twoiey woli wywyzszaią się mocy nasze.
  19. Abowiem Pan iest tarczą naszą, a Krol nasz iest Swiętego Izraelskiego.
  20. Tedyś mowił w widzeniu do E miłośnika twego, a powiedałeś iżeś ratunek twoy położył na mocarzu, a wywyzszyłeś wybranego z ludu.
      E To iest, do Samuela, abo do Proroka Gada.

  21. # Nalazłem sobie Dawida sługę mego, a pomazałem go oleiem moim swiętym.
      # 1.Sam.16.v.12. Dźiei.13.v.22.

  22. Ktorego ia vmocnię ręką swą, a vtwierdzę ramieniem moim.
  23. Nie zmocni mu się nieprzyiaciel, ani go vtrapi złośnik.
  24. Y owszem pokruszę przed nim iego przeciwniki, a wywrocę ty co go w nienawiści maią.
  25. Wierność moia y miłosierdzie moie będzie z nim, a w imię moie wywyzszy się moc F iego.
      F W Zydowskiem stoi rog iego.

  26. Y G postawię rękę iego nad morzem, y nad rzekami prawicę iego.
      G To iest postanowię państwo iego od morza, aż do rzeki Eufrates y Nilu.

  27. On mię wzywać będzie mowiąc, Tyś ociec moy, Bog moy, y skała zbawienia moiego.
  28. Vczynię go ia też pirworodnym, a nawyzszym nad krolmi ziemie.
  29. Zachowam nad nim miłosierdzie moie aż na wieki, a przymierze moie będzie z nim mocne.
  30. Y vczynię wieczne potomstwo iego, a stolicę iego iako czasy nieba.
  31. o Ale iesliż synowie iego opuszczą zakon moy, a w sądziech moich chodzić nie będą.
      o W 1.Sam.7.v.14.

  32. Iesliż zgwałcą vstawy moie, a roskazania mego strzedz nie będą.
  33. Tedy przestępstwo ich nawiedzę rozgą, a karaniem złości ich.
  34. A wszakoż miłosierdzia moiego nie odeymę od niego, ani skłamam przeciw prawdzie moiey.
  35. Nie zgwałcę przymierza mego, a to co wyszło z vst mych nie odmienię.
  36. Razem przysiągł przez swiątość moię, że nie skłamam Dawidem.
  37. * Potomstwo iego zostanie na wieki, a stolica iego będzie iako słońce przedemną.
      * Ian.13.v.34.

  38. Y będzie vmocniony iako miesiąc na wieki, będąc iako wiernym + swiadkiem na niebie. Sela.
      + Ziaw.1.v.5.

  39. Aleś ty ie teraz odpędził y wzgardził nimi, a rozgniewałeś się przeciw pomazańcowi twemu.
  40. Zrzuciłeś przymierze z służebnikiem twoim, a zraźiłeś aż na ziemię koronę iego.
  41. Popsowałeś wszytki przygrodki iego, a poborzyłeś baszti iego.
  42. Vrywali go wszyscy ktorzy mimo oń szli drogą, a zstał się pohańbieniem v sąsiadow swoich.
  43. Wywyzszyłeś prawicę nieprzyiacioł iego, a dałeś nad nim pociechę wszytkim przeciwnikom iego.
  44. H Przytępiłeś ostrze mieczowi iego, a nie ratowałeś go w bitwie.
      H To iest, niedałeś mu mocy przeciw nieprzyiacielowi.

  45. Odiąłeś swietną zacność iego, a przewrociłeś na ziemię stolicę iego.
  46. I Vkrociłeś dni młodości iego, a okryłeś go zawstydzeniem. Sela.
      I To iest, onego czasu ktorego kwitnęło krolestwo moie.

  47. Y dokądże się tak będziesz krył Panie aż na wieki: a gniew twoy zapalać się będzie iako ogień:
  48. J Wspomnisz na to com wżdy ia iest, a co iest za czas moy, przeczżeś wżdy prożno stworzył wszytki syny ludzkie:
      J To iest, iako iest krotki żywot moy.

  49. Y ktoryż człowiek będzie żył aby niemiał oglądać śmierci: a ktoryby zdrowie swoie miał wyrwać z mocy grobowi: Sela.
  50. Y gdzież są o Panie ony dawne dobrodzieystwa twoie, ktoreś # zaprzysiągł w prawdzie twey Dawidowi:
      # 2.Sam.7.v.16.

  51. Wspomnisz Panie na pohańbienie służebnikow twoich, ktore noszę w zanadrzu moiem od wiela narodow możnych.
  52. Abowiemci Panie posromocili nieprzyiaciele twoi, a pohańbili ścieszki pomazańca twego.
  53. O błogosławionysz iest Pan aż na wieki, K Amen, Amen.
      K To iest, niechayże się tak stanie.

    Psalm 90.
    ¶ 2. Naprzod przypomina wielką życzliwosć Bożą przeciwko swoim. 3. Potym wypisuie krotkość y nędzę tego żywota. 10. Dla grzechow. 11. Y pragnie aby to wszyscy poznali. 13. A ku końcowi prosi o miłosierdzie Boże, aby był od swoich chwalon.

  1. A Modlitwa Moizesza męża Bożego. Tyś Panie był naszą vcieczką, od wiekuistych czasow.
      A Moizesz vczynił tę modlitwę maluczko co przed smiercią, aby lud miał pociechę w tak wielkich trudnosciach ktore miał na się.

  2. Pierwey niźli się gory zstały, y niźliś wykształtował ziemię y okrąg swiata, tedyś ty iest Bogiem od wiekow aż na wieki.
  3. Ty prawie B pokruszysz człowieka, a mowisz: Nawroćcie się o synowie ludzcy.
      B To iest, ty człowieka nędzą y staroscią strescesz, a potym go smiercią złożysz, a obrocisz w źiemię z ktorey wyszedł, aleś ty iest wiecznym.

  4. * Abowiem przed tobą tysiąc lat, są iako dzień wczorayszy ktory przeminął, y iako straż nocna.
      * 2.Piotr.3.v.8.

  5. Porwiesz ie iako dżdżem gwałtownym, a zstaną się iako sen, z poranku będą iako ziołko w czerstwości.
  6. Z poranku kwitnie a roście, a ku wieczoru bywa posieczone y vschnie.
  7. Abowiem w popędliwości twey bywamy zniszczeni, a w twoim gniewie vstraszeni.
  8. Składłeś przed sobą nieprawości nasze, a występki nasze przed iasnoscią oblicza twego.
  9. Abowiemci przemiiaią wszytki dni nasze dla gniewu twego, a lata nasze tak niszczeią iako słowa ktore na wiatr puszczamy.
  10. + Czas żywota naszego iest siedmidziesiąt, abo nawięcey ośmidziesiąt, a nalepszy czas ich boleść y nędza, abowiem prętko przemiia, a my też vlatuiemy.
      + Ekklez.18.v.8.

  11. Y ktoż zna moc gniewu twego: a C iako się kto ciebie boi, tak nań przypada gniew twoy.
      C Im się więcey boimy Boga y chwalimy go, tym więcey czuiemy w sercach naszych, iakowy iest sąd iego  popędliwość przeciw grzechom naszym.

  12. Nauczże nas iako mamy D obliczyć dni nasze, abychmy serce nasze przywiedli ku mądrości.
      D To iest, Obaczyć iako iest krotki żywot nasz.

  13. Zmiłuyże się o Panie, y dokądże się nie zmiłuiesz: zlituyże się nad służebniki twymi.
  14. Nasyćże nas z poranku twym miłosierdziem, y rozraduiemy się, a rozweselemy po wszytki czasy nasze.
  15. Rozwesel nas przez tak długi czas iakoś nas trapił, a według tych lat iakochmy w nieszczęsciu byli.
  16. Niechay będzie znaczna sprawa twa nad służebniki twemi, a chwała twoia nad syny ich.
  17. Niechayże będzie iasność Pana Boga naszego nad nami, a sprawuy w nas prace rąk naszych, y vtwierdź prace rąk naszych.

    Psalm 91.
    ¶ 1. Spiewaiąc wysławia w iakim szczęsciu y bespieczeństwie wierny żywie, ktory się poruczył pod straż Pańską.

  1. Ten ktory mieszka w pochronce Nawyzszego, a w cieniu Wszechmocnego przemieszkawa.
  2. Ten może rzec, Iż Pan iest nadzieia moia, twirdza moia, a Bog moy w ktorym vfam.
  3. Ciebieć on iscie wyrwie z sidła łowiącemu, y od powietrza szkodliwego.
  4. Okryie cię pierzem swoiem, a będziesz bespiecznym pod skrzydły iego, abowiem iest tarczą y puklerzem prawda iego.
  5. Nie vlękniesz się A strachu nocnego, y strzały ktoraby latała we dnie.
      A W tych słowiech rozumie złe wszytki przygody ktore na ludzie przychodzą tak z poduszczenia czartowskiego iako y ludzkiego.

  6. Ani zarażenia ktore przeraża w ciemności, a od powietrza ktore zaraża w południe.
  7. Od iedney twey strony odpadnie ich tysiąc, a od prawey strony twoiey dziesięć tysięcy, a ku tobie nie przystąpią.
  8. Tylkoż weyzrysz oczyma twoimi a oglądasz nagrodę niepobożnych.
  9. Gdyżeś ty rzekł, Panci iest nadzieia moia, a tyś sobie położył vcieczkę na wysokiem mieyscu.
  10. Nie tknie się ciebie nic złego, ani przyidzie nieszczęscie na przybytek twoy.
  11. * Abowiem o tobie roskazał Aniołom swoim, aby cię strzegli na wszytkich drogach twoich.
      * Mat.4.v.6. Luk.4.v.10.

  12. Będą cię nosić na ręku swoich byś snadź nie strącił o kamień nogi twoiey.
  13. Będziesz deptał po lwie y po Aspidzie, a podepcesz lwię y smoka.
  14. Iż się we mnie roskochał, dla tegoż go wyrwę, a wywyzszę go przeto iż poznał imię moie.
  15. Będzie mię wzywał, a wysłucham go, będę przy nim w trudności, a wyrwę go y vbogosławię go.
  16. Przedłużę żywota iego, a dam mu oglądać zbawienie moie.

    Psalm 92.
    ¶ 2. Z przypatrowania spraw Bożych weselą się wierni, y chwalą Pana. 7. Nieszczęscie, y żywot zwierzęcy ludzi niepobożnych. 11. Szczęscie, y długie życie sprawiedliwych.

  1. Psalm ktory był pieśnią na dzień Sobotny.
  2. O iako iest dobrze Pana wysławiać, a spiewać imieniowi twemu o Nawyzszy.
  3. Wyznawać z poranku miłosierdzie twoie, a na każdą noc prawdę twoię.
  4. Na instrumencie o dziesiąci strun, na skrzypicach, w piesniach, y na harfie.
  5. Abowiemeś mię rozweselił w sprawach twoich o Panie, a weselę się w vczynkach rąk twoich.
  6. O iakoż są zacne sprawy twe Panie, a iako są barzo głębokie mysli twoie.
  7. Człowiek niczemny nie dozna ich, a szalony nie zrozumie temu.
  8. Iż złosnicy kwitną iako zioła, a wszyscy ktorzy broią nieprawości wypuszczaią kwiatki, aby potym byli wykorzenieni wiecznie.
  9. Ale ty Panie, iesteś sam wywyzszony na wieki.
  10. Abowiem oto nieprzyiaciele twoi Panie, abowiem oto nieprzyiaciele twoi zginą, a będą rosproszeni wszyscy ktorzy broią nieprawości.
  11. Y wywyzszysz iako iednorożcowę moc moię, A a będę pomazan oliwą świeżą.
      A To iest, będę vmocnion.

  12. Y ogląda oko moie czego pragnie nad nieprzyiacioły swemi, a o tych ktorzy powstaią przeciwko mnie, y ktorzy się kochaią w złosciach, vsłyszy vcho me rzeczy wdzięczne.
  13. Rozkwitnie się sprawiedliwy iako palma, a rozmnoży się iako drzewo cedrowe w Libanie.
  14. Ci ktorzy są wsadzeni w domu Pańskim, rozkwitną się w sieniach Boga naszego.
  15. Ktemu y w starości podadzą owoc, a będą czerstwemi y źielonemi.
  16. Ku wyznaniu iż iest dobry Pan, a iż iest mocą moią, y niemasz w nim nieprawosci.

    Psalm 93.
    ¶ 1. Opisanie wielmożnosci y zacnosci maiestatu y wiecznosci Krolestwa Bożego przez Krystusa, a przytym o zacnosci Koscioła Pańskiego według prawdy słowa iego.

  1. Pan kroluie oblokszy się w chwałę, Pan się przyoblokł w możność, y przepasał się, vtwierdził też okrąg świata żeby się ani ruszył.
  2. Vmocniona iest stolica twoia od początku świata, a tyś sam iest od wieku.
  3. A Zaszumiały rzeki Panie, zaszumiały rzeki, a zaszumiały nawałnosci rzek.
      A To iest, wzburzyli się srodzy nieprzyiaciele przeciw ludowi twemu.

  4. Daleko iest możnieyszy Pan na wysokosci, a niźli szum wod wielkich y mocnych nawałnosci Morskich.
  5. Swiadectwa twoie są napewnieysze Panie, a świątość twoia iest ochędostwem domowi twoiemu aż na wieki.

    Psalm 94.
    ¶ 1. Prosi o ratunek y o pomstę Pana Boga przeciwko okrucieństwu gwałtownych nieprzyiacioł. 12. Cieszy wszytki vtrapione iż maią wźiąć dobry koniec swych trudnosci. 17. Gdyż tego sam na sobie doświadczył. 18. A przytym opowieda vpadek prętki nieprzyiacioł.

  1. O Panie Boże mściwy, a Boże władnący pomstą, okaż się iaśnie.
  2. Wywyszże się sędzia ziemie, a vczyń nagrodę pysznym.
  3. Y dokądże złośnicy Panie, y dokądże złośnicy radować się będą:
  4. A świegocąc y mowiąc hardzie, wynosić się będą wszyscy ktorzy broią złosci:
  5. Vciskaią lud twoy Panie, a trapią dziedzictwo twoie.
  6. Wdowę y goscia morduią, a sierotki zabiiaią.
  7. Y mowią, Nie widzić tego Pan, a nie rozumie temu Bog Iakobow.
  8. Zrozumieycież wy głupi miedzy ludźmi, a wy szaleni kiedyż wżdy będziecie mądremi:
  9. Izali ten ktory sprawił vcho nie vsłyszy: a ten ktory stworzył oko azażby widzieć nie miał:
  10. Izali ten ktory karze narody nie będzie karał: on ci vczy człowieka vmieiętnosci.
  11. * Pan zna mysli ludzkie iż są prożne.
      * 1.Kor.3.v.20.

  12. O szczęsliwyż to iest człowiek ktorego ty ćwiczysz Panie, a vczysz go zakonu twego.
  13. Abyś mu sprawił pokoy czasu nieszczęscia, aż będzie wykopan doł złośnikowi.
  14. Abowiemci Pan nie opusci ludu swego, ani porzuci dziedzictwa swego.
  15. Aż się obroci sąd ku sprawiedliwosci, a za nią wszyscy serca prawego.
  16. Ktoż się za mną wzdeymie przeciwko złośnikom: a kto się zastawi o mię przeciwko tym ktorzy broią nieprawość:
  17. By był Pan nie przybył mi na ratunek, maluczko dusza moia A nie została w milczeniu.
      A To iest, pewnie bych był vmarł.

  18. Iesliżem rzekł, Zachwiała się noga moia, tedy Panie miłosierdzie twe zatrzymało mię.
  19. W wielkosci mysli moich we wnętrznych pociechy twoie rozweseliły duszę moię.
  20. Izali ty masz co za towarzystwo z stolicą złosciwych ktora stanowi krzywdę miasto prawa:
  21. Zbieraią się przeciwko duszy sprawiedliwego, a krewi niewinną zdawaią.
  22. Ale Pan moy iest twierdzą moią, a Bog moy opoką vfania mego.
  23. Y odda im złość ich, a złością ich potraci ie, a pewnie ie potraci Pan Bog nasz.

    Psalm 95.
    ¶ 1. Napomina lud ku chwale Bożey. 8. A przytym ku posłuszeństwu oprocz ktorego wszytki zwierzchowne chwały są prożne.

  1. Podźcież rozraduymy się Panu, a śpiewaymy opoce zbawienia naszego.
  2. Zabiegaymy przed iego obliczność z chwałą, a śpiewaymy pieśni iemu.
  3. Abowiem Pan iest możny Bog, a Krol wielki nad wszemi bogi.
  4. W ktorego ręku są niskosci ziemie, a wysokosci gor są iego.
  5. Ktorego iest Morze, a on ie sam sprawił, y suchą ziemię kształtowała ręka iego.
  6. Podzmyż, vpadnimy, kłaniaymy się, y klękaymy na kolana przed Panem stworzycielem naszym.
  7. Abowiemci on iest Bog nasz, a mychmy są lud pastwiska iego, y owieczki pod ręką iego * iesliż dziś słuchać będziecie głosu iego /
      * Zyd.3.v.7.

  8. Nie zatwardzaycież serc waszych + iako w Meryba, a iako czasu o Masa na puszczy.
      + W 4.Mo.14.v.22. o W 2.Mo.17.v.3.

  9. Kędy mię kusili oycowie waszy, a doświadczaiąc mię oglądali sprawy moie.
  10. # Przez czterdziesci lat miałem poswarek z narodem tym y mowiłem, Lud ten błądzi w sercu ani znaią drog moich.
      # W 4.Mo.14.v.34. Zyd.4.v.3.

  11. A przetożem przysiągł w popędliwosci moiey, żeć ci nie wnidą do A odpoczynienia mego.
      A To iest do ziemie Chananeyskiey ktorąm im był obiecał gdzie sobie odpoczywać mieli.

    Psalm 96.
    ¶ 2. Piosnka chwały. 4. W ktorey iest napominanie ku wysławianiu Pana nade wszytko. 10. Dla iego wszechmocnosci y sprawiedliwosci, y ku oznaymowaniu zbawienia ktorego dostawamy przez Krystusa.

  1. Spiewaycie Panu piosnkę nową, a niech Panu śpiewa wszytka ziemia.
  2. Zaśpiewaycież Panu dobrorzecząc imieniowi iego, a wysławiaycie vstawicznie wybawienie iego.
  3. Opowiedaycie miedzy narody chwałę iego, a miedzy wszytkiemi ludźmi cuda iego.
  4. * Abowiemci iest wielki Pan y barzo chwalebny y straszliwy nad wszytki bogi.
      * Ekkle.43.v.31.

  5. Aleć wszyscy bogowie narodow są bałwani, a Pan ci sam sprawił niebiosa.
  6. Zacność y ochędostwo przed nim, a moc y chwała na mieyscu iego świętem.
  7. Znieścież do Pana wszytki pokolenia narodow, a zniescie do Pana chwałę y moc.
  8. Znoszaycież do Pana chwałę imieniowi iego, a znoscie mu dary wchodząc do pałacu iego.
  9. Kłaniaycież się Panu na iego zacnem mieyscu świętem, a wszytka ziemia niechay się lęka oblicza iego.
  10. Opowiedaycie miedzy narody iż ci Pan kroluie, a iż iest vtwierdzon okrąg świata, tak iż nie będzie wzruszon, y będzie sądził narody w sprawiedliwosci.
  11. Niechayże się rozraduią niebiosa, a rozweseli ziemia, niechayże zaszumi Morze y wszytko co w nim iest.
  12. Niechayże się rozraduią pola ze wszytkim co iest na nich, a tedysz się też rozweselą wszytki drzewa w lesiech.
  13. A to przed Panem iż przyszedł, abowiem na to przyszedł aby sądził ziemię, y będzie sądził okrąg świata w sprawiedliwosci, a narody w prawdzie swoiey.

    Psalm 97.
    ¶ 1. Okazuie zacność y maiestat Krolestwa Bożego przez Krystusa. 7. Y iako iest rzecz sroga odstępować chwały iego. 3. Ktoremu wszytko stworzenie iest posłuszne. 10. Napomina wszytki wierne aby się strzegli złości a chwycili się cnoty, skąd im okazuie iako wielki pożytek wźiąć maią.

  1. Kroluie Pan niechayże się rozraduie ziemia a niech się rozweselą wiele A wyspow.
      A W tym słowie wyspow rozumie wszytki krainy w Europie.

  2. B Obłok y ciemnosci około niego, a sprawiedliwość y sąd iest mieszkaniem stolice iego.
      B W tych słowiech znamienuie dziwny maiestat Boży.

  3. C Ogień przed nim chodzi paląc około nieprzyiacioł iego.
      C Rozumie straszliwe sądy Boże, y pomstę ktorą okazuie nad niewiernemi.

  4. Oświecaią błyskawice iego okrąg świata widzi to ziemia, y drży przed nim.
  5. Gory się rospływaią iako wosk przed Panem, a przed oblicznoscią Pana wszey ziemie.
  6. Niechże wysławiaią niebiosa D sprawiedliwość iego, a niechay oglądaią wszyscy narodowie chwałę iego.
      D To iest, sprawiedliwość ktorą Bog obiawi w Krolestwie Krystusowem będzie tak wielka y zacna że napełni niebo y źiemię.

  7. * Niechayże będą zawstydzeni wszyscy ktorzy służą bałwanom, a ktorzy się chłubią w obraźiech, + E kłaniaycież się wy mu wszyscy bogowie.
      E To iest, wszytki ty rzeczy ktore za Boga chwalą niechay vpadną przed Panem.

      * W.2.Mo.20.v.4. W.3.Mo.26.v.1. W.5.Mo.7.v.8.
      + Zyd.1.v.6.

  8. Vsłyszało Syon y rozradowało się, y rozweseliły się corki Iudskie dla sądow twych Panie.
  9. Abowiemeś ty iest Pan zacnieyszy nad wszytką ziemią, a barzo wywyzszony nad wszemi bogi.
  10. # Wy ktorzy miłuiecie Pana, mieycież złość w nienawiści, abowiemci strzeże dusz miłosnikow swoich, a wyrywa ie z rąk niepobożnym.
      # Amo.5.v.15. Rzym.12.v.9.

  11. Nasiano światłosci sprawiedliwemu, a ludziom serca prawego wesela.
  12. Raduycież się sprawiedliwi w Panu, a wysławiaycie świętą pamiątkę iego.

    Psalm 98.
    ¶ 1. Dźiękowanie, iż Bog iest prawdziwy w obietnicach swoich, y dla tegoż posłał Krystusa zbawiciela. 2. Co też wszytkim okazuie w Ewanieliey. 4. Napomina każdego ku chwale Bożey.

  1. Psalm. Spiewaycież Panu nową pieśń, abowiem vczynił cuda, y otrzymała zwycięstwo prawica iego, y święte ramię iego.
  2. * Obiawił Pan zbawienie swe, a Poganom oznaymił sprawiedliwość swoię.
      * Ezai.52.v.10.

  3. Wspomniał na miłosierdzie swoie, y na prawdę swą ktorą obiecał domowi Izraelskiemu, y oglądały wszytki granice ziemie zbawienie Boga naszego.
  4. Spiewayże Panu wszytka ziemia, wykrzykaycie a weselcie się y śpiewaycie.
  5. Graycie Panu na harfie, y na harfie z głośnem śpiewaniem.
  6. Na klareciech, na trąbach, trąbcie przed Krolem wiecznym.
  7. Niechayże zaszumi morze y co iest w nim, wszytek okrąg świata y co iest na nim.
  8. Rzeki niech A okazuią znaki wesela, a gory społu z nimi niech się rozraduią.
      A W Zydowskim, Niechać klaskaią rękoma.

  9. Przed Panem ktory przyszedł sądzić ziemię, a on będzie sądził świat w sprawiedliwości, y narody wedle prawa.

    Psalm 99.
    ¶ 1. Imię Boże ma być nad wszytko wysławione, ktory kroluie przez Krystusa w wielkiey zacnosci nad Zydy y nad pogany. 6. Iako prowadził lud swoy, a był miłościw wybranym swoim, a przestępstwa ich srodze karał.

  1. Pan kroluie aż drżą narodowie, siedzi na Cherubiniech aż się trzęsie ziemia.
  2. Pan iest wielki w Syonie, a wywyzszony nad wszytki narody.
  3. Będą sławić wielkie, straszne y święte imię twoie.
  4. A moc Krolewska kocha się w sądzie, bowiemeś ty zgotował prawo, a sąd y sprawiedliwość vczyniłeś w Iakobie.
  5. Wywyzszaycież zacnie Pana Boga naszego, a kłaniaycie się A podnoszkowi nog iego, gdyż iest swięty.
      A To iest, przed Skrzynią Przymierza Pańskiego, ktorą tu nazywa podnożkiem nog iego dawaiąc znać iż serca swe wierni wyższey podnaszać mieli, chociaż tam był Pan postanowił pewny znak oblicznosci swoiey.

  6. Moiżesz y Aaron byli miedzy kapłany iego, a Samuel miedzy wzywaiącemi imienia iego, wzywali Pana a on ich wysłuchawał.
  7. Mowił do nich w słupie obłokowym, a strzegli świadectwa iego, y vstaw ktore im postanowił.
  8. O Panie Boże nasz tyś ich wysłuchawał, a byłeś im Bogiem litosciwym dla B nich, a mściłeś się ich spraw.
      B To iest, dla onych wybranych twoich przepuszczałeś ludowi twemu, przytymeś się mścił każdey krzywdy ktora się działa iemu.

  9. Wywyzszaycie Pana Boga naszego, a kłaniaycie się przed swiętą gorą iego, abowiemci iest święty Pan Bog nasz.

    Psalm 100.
    ¶ 1. Napomina wszytki ku chwale Bożey. 4. A iżby się schodzili do świętego zgromadzenia.

  1. Psalm ku chwale. Spiewaycie Panu wszyscy mieszkaiący na ziemi.
  2. Służcie Panu z weselem, a przychodźcie przedeń z radością.
  3. Wiedzcież że Pan iest Bogiem, a odniegociechmy stworzeni nie sami od siebie, mychmy są lud iego, y owce pastwiska iego.
  4. Wnidźcież w brany iego z wysławianiem, a do pałacow iego z chwałą, wysławiaycież go a dobrorzeczcie imieniowi iego.
  5. Abowiem Pan dobry iest, a miłosierdzie iego trwa zawżdy, y prawda iego aż na wieczne czasy.

    Psalm 101.
    ¶ 1. Obiecuie zawsze posłusznym być Panu sprawuiąc Krolestwo swoie, okazuiąc w iakim porządku ie chce chować. 3. Naprzod się w nim sprawuiąc bez krzywdy żadnego. 4.y.7. Potym karząc złośniki y broniąc dobrych.

  1. Psalm Dawidow. Zaśpiewam o miłosierdziu y o sprawiedliwości, a będę tobie śpiewał Panie.
  2. Będę się rostropnie sprawował na prawey drodze gdy ku mnie A prziydziesz, a będę chodził w szczyrości serca moiego w domu moim.
      A To iest, gdy mię będziesz miał postanowić na stolicy Krolestwa mego.

  3. Nie będę brał przed oczy moie rzeczy złosciwey, a każdą sprawę ludzi przewrotnych będę miał w nienawiści, a nie przystanę ku niey.
  4. Serce złościwe odstąpi odemnie, a nie vznam złości.
  5. Tego ktory potaiemnie vwłacza czci bliźniemu swemu, wytracę, a tego ktory iest hardy y serca wyniosłego, nie zacierpię.
  6. Będę rad widział wierne na ziemi aby siadali zemną, a ten ktory chodzi prawą drogą mnie służyć będzie.
  7. W domu mym zdrayca mieszkać nie będzie, ani się ostoi kłamca przedemną.
  8. B Wczas będę wytracał wszytki złośniki na ziemi, abym wykorzenił z miasta Pańskiego wszytki ktorzy broią złości.
      B W Zydowskiem, barzo rano.

    Psalm 102.
    ¶ 1. Narzekanie ludu Bożego w vtrapieniu. 4. Okazuie doległosci swe w tym krotkim żywocie. 13. Pilno prosi aby od nich był wybawion. 17. Y aby Syon było naprawione. 22. Skądby się mnożyła chwała Pańska. 23. Y nawrocenie poganow y postronnych Krolestw. 27. Trwałość Krolestwa Krystusowego. 29. Y Koscioła iego.

  1. Modlitwa vtrapionego kiedy iest w vcisku, a gdy się przed Panem żałobliwie vskarża.
  2. Panie wysłuchay modlitwę moię, a niechay wołanie moie prziydzie przed cię.
  3. Nie zakryway oblicza twego przedemną, y owszem gdym iest vciśnion nakłoń vcha twego ku mnie, a wysłuchay mię prętko gdy cię wzywam.
  4. Abowiem dni moie zniszczały iako dym, a kosci moie wygorzały iako głownia.
  5. Serce moie wywiędło y wyschło iako trawa, iżem zapomniał ieść chleba mego.
  6. Kości moie przyschły do skory moiey dla głosu narzekania mego.
  7. Stałem się iako A Pelikan na puszczy, a iestem iako puhacz mieszkaiący na pustyniach.
      A Niektorzy wykładaią gżegżołkę abo bąka.

  8. Nie spię, a iestem podobien wroblowi ktory sam zostawa na dachu.
  9. Nieprzyiaciele moi vstawicznie mi lekkość wyrządzaią, a ci co się zaiątrzyli przeciw mnie, B sprzysięgaią się.
      B Abo przysięgaią przez mię.

  10. Tak iżem iadł popioł iako chleb, a picie moie mieszałem ze łzami.
  11. Dla twoiey popędliwości y dla gniewu twego, abowiem wywyzszyłeś mię y zasieś mię złożył.
  12. Dni moie są iako cień ktory przemiia, a iam zwiądł iako trawa.
  13. Ale ty Panie trwasz na wieki, a pamiątka twoia na wieki wieczne.
  14. Powstań a zmiłuy się nas Syonem, abowiemci iest czas żebyś się rozlitował nad nim, gdyż czas C naznaczony przyszedł.
      C To iest przepowiedziany od Prorokow, a zwłaszcza przez Ieremiasza, Kapit.16.v.15.

  15. Abowiem barzo się kochaią słudzy twoi w kamieniach iego, y żałuią prochu iego.
  16. Tedy pogani będą się bać imienia Pańskiego, a wszyscy Krolowie ziemscy wielmożnosci twoiey.
  17. Abowiem Pan pobudował Syon, y okazał się w chwale swoiey.
  18. Weyzrał na modlitwę vbogich, a nie wzgardził prośbą ich.
  19. To będzie napisano dla potomstwa przyszłego, a lud ktory się zrodzi będzie chwalił Pana.
  20. Abowiem Pan weyzrał z wysokości mieszkania swego świętego, a poyzrał Pan z nieba na ziemię.
  21. Aby wysłuchał wzdychania więźniow, y rozwiązał zdane na smierć.
  22. A iżby imię Pańskie było chwalone w Syonie, y sława iego w Ieruzalem.
  23. Gdy będą zebrani pospołu narodowie Krolestwa, aby służyli Panu.
  24. Vcisnął w drodze siły moie, y vkrocił dni moich.
  25. A tak mowię, Boże moy nie zatracay mię w pośrodku wieku mego, abowiem twoie lata trwaią na wieki wieczne.
  26. * Naprzod vgruntowałeś ziemię, a niebiosa są sprawą rąk twoich.
      * Zydow.1.v.10.

  27. Ony zginą ale ty zostaniesz, a wszytko zwiotszeie iako odzienie, odmienisz ie iako szatę, y przemienią się.
  28. Ale ty zawsze iednakim iesteś, a lata twoie końca nie maią.
  29. Dźieci służebnikow twoich zostaną, a potomstwo ich będzie vtwierdzone przed tobą.

    Psalm 103.
    ¶ 1. Wysławia wielkie y nieskończone dobrotliwosci Boskie. 3. Tak przeciwko sobie iako y przeciwko wszytkim wiernym, ktorzy strzegą przymierza iego. 14. Potym vkazawszy krewkość y prożność ludzką. 20. Namawia wszytko stworzenie ku chwale Pańskiey.

  1. Psalm Dawidow. Błogosław duszo moia Panu, y wy wszytki wnętrznosci moie swiętemu imieniowi iego.
  2. Błogosławże duszo moia Panu, a nie zapamiętaway wszytkich dobrodzieystw iego.
  3. Ktory odpuszcza wszytki nieprawości twoie, a vzdrawia wszytki choroby twoie.
  4. Ktory wiymuie z grobu żywot twoy, a ktory cię koronuie litością y miłosierdziem.
  5. Ktory obficie dawa do vst twych dobra, a A odnawia młodość twoię iako orla.
      A To iest wieczney y iednakowey czerstwosci zachowywaią, Abowiē orzeł iest ptak zdrowy y barzo mocny, a barzo długo żywie, tak iż przez wszytek czas żywota swego żadney na się mdłosci nie czuie aż y do starości swey, a prawie aż y do śmierci swoiey.

  6. Pan czyni sprawiedliwość y sąd wszytkim tym ktorzy gwałt cierpią.
  7. Oznaymił drogi swe Moiżeszowi, a sprawy swoie synom Izraelskim.
  8. * Pan iest miłosierny y dobrotliwy, nie rychły ku gniewu y wielkiey łaskawości.
      * W.4.Mo.14.v.18.

  9. Nie wadzi się na wieki, ani chowa gniewu wiecznie.
  10. Nie obchodzi się z nami według grzechow naszych, ani nam płacił według nieprawosci naszych.
  11. Iako daleko iest niebo od ziemie, tak on vtwirdził miłosierdzie swoie nad tymi ktorzy się go boią.
  12. Iako daleko iest Wschod słońca od Zachodu, tak daleko od nas oddalił przestępstwa nasze.
  13. Iako ociec lituie synow swoich, tak też Pan ma litość nad tymi co się go boią.
  14. Abowiem on zna z czego nas stworzył, a pamięta iżechmy my są proch.
  15. Czasy człowiecze są iako ziołko a iako kwiat polny ktory kwitnie.
  16. Abowiem gdy nań wiatr powienie, tedy go wnet nie masz, ani znać kędy było mieysce iego.
  17. Ale miłosierdzie Pańskie od wiekow aż na wieki, nad tymi ktorzy się go boią, a sprawiedliwość iego nad syny synow ich.
  18. Nad tymi ktorzy strzegą przymierza iego, a ktorzy sobie przypominaią roskazanie iego czyniąc mu dosyć.
  19. Pan postawił na niebie stolicę swoię, a Krolestwu iego są poddani wszyscy.
  20. Dobrorzeczcież Panu Aniołowie iego zacni w mocy, ktorzy czynicie dosyć roskazaniu iego, a iesteście posłuszni głosowi słow iego.
  21. Błogosławcież Panu wszytki zastępy iego, ktorzyscie są sługami iego, a czynicie dosyć woley iego.
  22. Błogosławcie Panu wszytki sprawy iego, na wszytkich mieyscach panowania iego, a błogosław duszo moia Panu.

    Psalm 104.
    ¶ 1. Od stworzenia, od opatrzności, y od rządzenia wszytkich rzeczy chwali Boga. 4. Od wiatrow. 5. Od ziemie, od wod, y od źrzodł. 13. Od dżdżow y od ich pożytku. 16. Od drzew, od gor, Miesiąca, Słońca, y od ich pożytku. 20. Od dnia y nocy, y pożytku ich. 25. Od Morza ze wszytkim co ma w sobie. 27. Przypomina iż wszytki źwierzęta opatrznoscią Bożą bywaią zachowywane. 31. Zacnie wywyzsza chwałę Pańską, ktorego obiecuie wiecznie chwalić, modląc się przytym aby Pan wytracił niewierniki.

  1. Duszo moia błogosław Pana, o Panie Boże moy tocieś ty iest barzo zacnym a przyobleczoneś iest chwałą y ochędostwem.
  2. Ktoryś się okrył światłością iako szatą, a ktoryś rospostarł niebiosa iako oponę.
  3. Ktoryś A gmachy swe pobudował miedzy wodami, a vczyniłeś sobie woz z chmur, przechadzaiąc się na skrzydłach wiatru.
      A W tych podobieństwach dawa znać, iż nam nie potrzeba wstępować do nieba abychmy tam szukali Boga, abowiem po wszytkich stronach swiata, okazuie nam moc y wielmoznosć swoię.

  4. B Ktory posyła posły swe wiatry, a ogień pałaiący sługi swoie.
      B Paweł S. do Zydow w.1.v.7. ty posły rozumie być Anioły.

  5. Vgruntował ziemię na podstawkach swoich, aby się nie ruszała na wieki wieczne.
  6. C Okryłeś ią był przed tym przepaściami iako szatą, a wody stały nad gorami.
      C Tu mowi o wszytkim stworzeniu świata porządnie rosprawionym, odmieniwszy ono pirwsze pomieszanie ktore na nim było.

  7. Ale na twoie fukanie rozbiegły się, a na głos gromu twoiego prętko się rozeszły.
  8. Tedy się podniosły gory, a doliny się zniżyły na mieysce ono ktoreś im założył.
  9. Zamierzyłeś im kres ktorego nie przestąpią, ani się wrocą aby miały okryć ziemię.
  10. Ktory wypuszczasz źrzodła po dolinach, tak iż bieżą miedzy gorami.
  11. Z ktorych piią wszytki źwierzęta polne, a z nich osłowie leśni vśmierzaią pragnienie swoie.
  12. Przy nich mieszkaią ptaszkowie powietrzni, podawaiąc miedzy gałązkami głos swoy.
  13. Ktory pokrapiasz gory z gmachow swoich, a z owocu spraw twoich obficie bywa napełniona ziemia.
  14. Ktory dawasz rość sianu dla bydląt, y źioła za pracą ludzką, abyś wywiodł chleb z źiemie.
  15. * Y winu aby rozweseliło serce człowiecze, y oliwie aby się lśniała iego twarz, a serce człowiecze aby się podpierało chlebem.
      * Sędziow.9.v.13.

  16. Obczerstwiaią się drzewa wysokie, y cedry Libanu ktorych on nasadził.
  17. Aby tam ptacy gniazda swe mieli, a bociani na iedlinach domy swe.
  18. Gory wysokie dzikiem kozam, a chowanie w opokach krolikom.
  19. Sprawił Miesiąc na czasy, a słońce wie Zachod swoy.
  20. Przywodzisz ciemność y stanie się noc, a w niey się przechadzaią wszytki źwierzęta leśne.
  21. Lwięta ryczą ku łupowi, szukaiąc od Boga pokarmu swego.
  22. Lecz skoro słońce wznidzie wnet się zgromadzaią, a leżą w iamach swoich.
  23. Tedy człowiek wychodzi ku robocie swoiey, y ku sprawam swoim aż do wieczora.
  24. O Panie iakoż iest barzo wiele spraw twoich ktoreś ty wszytki mądrze sprawił, a napełniona iest ziemia opanowaniem twoim.
  25. To morze wielkie y szerokie mieyscy kędy iest wielka liczba źwierząt pływaiących, źwierząt tak małych iako y wielkich.
  26. Kędy przechadzaią okręty + / y kędy iest Lewiatan, ktoregoś ty stworzył aby w nim igrał.
      + Iob.40.v.20.

  27. # Wszytko to w tobie vfa, a ty im dawasz pokarm czasu swego.
      # Psalm.145.v.15.

  28. Ty im dawasz a ony zbieraią, otwarzasz rękę twoię, a maią obfitość wszego dobra.
  29. Lecz gdy oblicze twoie zakryiesz, wnet sobą trfożą, odeymuiesz ducha ich, a wnet zginą, y w proch się obracaią.
  30. A gdy zasię puścisz ducha twego bywaią stworzone, y odnawiasz obliczność ziemie.
  31. Chwała Pańska będzie trwać na wieki, a Pan się rozweseli w sprawach swoich.
  32. Ktory gdy weyzry na ziemię, tedy ona zadrży, a gdy dotknie gor, tedy się zakurzą.
  33. Będę śpiewał Panu pokim iedno żyw, a będę śpiewał Panu moiemu poki mię stawa.
  34. Będzie wdzięcznie prziymował słowa moie, a ia się rozweselę w Panu.
  35. Niechayżeć będą wytraceni grzesznicy z źiemie, a niechać się daley złośnicy nie ostoią: O duszo moia dobrorzeczże Panu: Chwalcież Pana.

    Psalm 105.
    ¶ 1. Napomina ku wzywaniu Pana, y ku przypominaniu zacnych spraw iego. 6. Przypomina przymierze vczynione z oycy ich. 12. Ratunek y staranie ktore ma o wiernych swoich gdy ie zachował czasu głodu przez Iozefa, o czym przypomina Historyą krociuchno. 23. Przyszcie ich do Egiptu, y co też tam vcierpieli. 26. Y iako karał o nie Egiptcyany, przytym y wyszcie ich z Egiptu z bogactwem y z weselem. 43. Y przyszcie do ziemie świętey.

  1. * Wysławiaycie Pana wzywaiąc imienia iego, oznaymicie miedzy narody o sprawach iego.
      * 1.Kron.16.v.8. Ezaiasz.12.v.4.

  2. Spiewaycie mu pieśni, rozmawiaycie o wszytkich cudach iego.
  3. Chłubcie się w świętym imieniu iego, a niech się rozraduie serce tych co szukaią Pana.
  4. Szukaycież Pana y mocy iego, a zawżdy szukaycie oblicza iego.
  5. Przypominaycie sobie cuda iego ktore czynił, y straszne dziwy a sądy vst iego.
  6. A zwłaszcza wy potomstwo Abrahamowe słudzy iego, a wy synowie Iakobowi wybrani iego.
  7. Gdyżci on iest Pan Bog nasz, a są po wszytkiey ziemi sądy iego.
  8. Bo on ma na wieki w pamięci przymierze swoie, y słowo ktore przyrzekł tysiącu narodom.
  9. + Ktore postanowił z Abrahamem, y poprzysiągł to Izaakowi.
      + W 1.Mo.22.v.16. Luk.1.v.73. Zyd.6.v.17.

  10. Y postanowił to z Iakobem vmową, a Izraelowi za przymierze wieczne.
  11. Mowiąc, Dam ziemię Chananeyską w dział wasz dziedziczny.
  12. Gdy ich była barzo maluczka liczba, a barzo przez krotki czas w niey mieszkali iako goście.
  13. Y przechadzali się od narodu do narodu, a z krolestwa do inego ludu.
  14. A Y nie dopuszczał im krzywdy czynić żadnemu człowiekowi, y owszem dla nich karał Krole.
      A Okazuie pracą, staranie, y opatrzność Pańską ktorą miał około nich, nie chcąc dopuścić aby się ich kto namniey miał dotknąć, gdzie ie oto nazywa pomazańcy swemi poświęconemi przez Ducha S. y Proroki swoiemi, ktorym on iako swym kochankom obiawił taiemnice swoie.

  15. # Nie tykaycie się Pomazańcow moich, ani czyńcie nic złego Prorokom moim.
      # 1.Kron.16.v.22.

  16. Y przepuścił głod na ziemię, a odiął wszytkę żywność.
  17. Posłał przed nimi męża Iozefa, o ktory był zaprzedan za niewolnika.
      o W 1.Mo.37.v.28.

  18. * Okowano nogi iego pętami, a był ściśnion w żelaza.
      * W 1.Mo.39.v.20.

  19. Aż do onego czasu gdy się wypełniło słowo iego, a oczyścił go B wyrok Pański.
      B To iest, okazał Pan niewinność iego.

  20. + Posłał Krol a vczynił go wolnym, a ten ktory panował nad narody kazał go rozwiązać.
      + W 1.Mo.41.v.14.

  21. # Postanowił go Panem w domu swoim, a podał mu w opanowanie wszytki maiętności swoie.
      # W 1.Mo.41.v.40.

  22. Aby wedle zdania swego dawał Książęta do więźienia, a starce iego aby vczył mądrości.
  23. o Zaszedł tedy Izrael do Egiptu, a Iakob był gościem w źiemi C Cham.
      C Ziemię Egiptską nazywa Cham dla tego iż Egiptcyanie poszli od niego.

      o W 1.Mo.46.v.6.

  24. * Y rozmnożył lud swoy barzo, a zmocnił ie nad nieprzyiacioły ich.
      * W 2.Moi.1.v.7. y 16. Dźiei.7.v.17.

  25. Przetoż odmienił serce ich iż mieli w nienawisci lud iego, a zmyslali zdrady przeciw służebnikom iego.
  26. + Tedy posłał Moiżesza służebnika swego, y Aarona ktorego obrał.
      + W 2.Mo.3.v.10. y 4.v.14.y.30.

  27. # Ktorzy przed nimi okazowali znaki z roskazania iego, y cuda w źiemi Cham.
      # W 2.Mo.7.v.9.

  28. o Puścił ciemności y zaćmił ie, tak iż nie mogli odeprzeć słowu iego.
      o W 2.Mo.10.v.22.

  29. * Obrocił w krewi wody ich, a pomorzył ryby ich.
      * W 2.Mo.7.v.20.

  30. + Wypuściła z siebie ziemia ich żaby, aż były w pałacoch krolewskich.
      + W 2.Mo.8.v.6. Psalm.78.v.45.

  31. # Na iego roskazanie przyszła wielkość much, y wszy po wszytkich granicach ich.
      # W 2.Mo.8.v.24.

  32. o Puścił na nie grad, y ogień pałaiący na ich ziemię.
      o W 2.Mo.9.v.23.

  33. Y potłukł winnice y figi ich, a pokruszył drzewa po granicach ich.
  34. * Na iego roskazanie przyszła szarańcza, a chrząszcze bez liczby.
      * W.2.Mo.10.v.4. y 13.

  35. + Y wyiadły wszytki zioła w źiemi ich, y spasły wszytki owoce w ich okolicy.
      + W 2.Mo.10.v.15. Psal.78.v.45.

  36. # Y pomordował wszytki pierworodne w źiemi ich, a przednieysze ze wszytkich mężczyzn ich.
      # W 2.Mo.12.v.29.

  37. o Y wywiodł ie z obfitością śrebra y złota, a nikt nie był mdłym miedzy pokoleniem iego.
      o W 2.Mo.12.v.36.

  38. Radowała się ziemia Egiptska gdy wychodzili z niey, abowiem był przyszedł na nie strach ich.
  39. * Rospostarł nad nimi obłok miasto namiotu, a ogień ku oświecaniu nocy.
      * W 2.Mo.13.v.21. Psal.78.v.14.

  40. + Na prośbę ich przywiodł mnostwo przepiorek, a chlebem niebieskim nasycił ie.
      + W 2.Mo.16.v.13.

  41. # Otworzył opokę y wypłynęły wody, a szły po suchych mieyscach iako rzeka.
      # W 2.Mo.17.v.6. W 4.Mo.20.v.11. Psal.78.v.15. 1.Kor.10.v.4.

  42. Abowiem wspomniał na słowo święte swoie, o ktore przyrzekł Abrahamowi służebnikowi swemu.
      o W 1.Mo.22.v.16.

  43. * Y wywiodł lud swoy z weselem, a z radosnym krzykiem wybrane swe.
      * Iozu.3.v.17.

  44. Y podał im ziemię narodow, a posiedli pracą ludzką.
  45. Aby strzegli vstaw iego, a zachowali się wedle praw iego: Chwalcież Pana.

    Psalm 106.
    ¶ 1. Napomina ku chwale dobrotliwości Pańskiey. 6. Y prosi chutliwie o wybawienie ludu. 6. Wyznawa grzechy swe. 8. Wypisuie zacne sprawy Pańskie, tak w Egiptcie iako y na puszczy. 22. Także też w źiemi Chananeyskiey nad Izraelity. 13. Niewdzięczność ich. 25. Szemranie ludu. 35. Bałwochwalstwo ich. 40. Pomsty y karania ktore na nie za to przypadały. 47. Ku końcowi chwali Pana.

  1. Chwalcie Pana. Wysławiaycie Pana, abowiemci iest dobry, a na wieki trwa miłosierdzie iego.
  2. + Y ktoż się wypowie o mocnych sprawach Pańskich, a namowi się o wszytkiey chwale iego:
      + Ekkle.43.v.35.

  3. Błogosławieni ktorzy strzegą sądu, a ktorzy się obchodzą sprawiedliwie na każdy czas.
  4. Wspomniż Panie na mię w tey życzności iaką masz ku ludowi swemu, nawiedźże mię wybawieniem twoiem.
  5. Abych oglądał szczęście wybranych twoich, a rozweselił się w radości ludu twego, y chłubił się dziedzictwem twoiem.
  6. Zgrzeszylicieśmy z oycy naszymi, złosciwiechmy się a niepobożnie sprawowali.
  7. Oycowie naszy nie zrozumieli w Egiptcie cudam twoim, ani rospamiętywali wielkiego miłosierdzia twoiego, owszem tobie byli odpornemi na brzegu Morza Czerwonego.
  8. A wszakoż ie on wybawił dla imienia swego, aby im oznaymił moc swoię.
  9. o Y sfukał Morze Czerwone tak iż wyschnęło, a przeprowadził ie przez przepasci iako przez puszczą.
      o W 2.Mo.14.v.21.

  10. Y wybawił ie z rąk tych ktorzy ie mieli w nienawisci, a wykupił ie z ręki nieprzyiacielskiey.
  11. * Y okryła woda nieprzyiacioły ich, tak iż z nich y ieden nie został.
      * W 2.Mo.14.v.27.

  12. Tedy vwierzyli słowam iego, a spiewali ku chwale iemu.
  13. Ale oni prędko zapomnieli spraw iego, a nie czekali rady iego.
  14. + Y zjęci są chciwością na puszczy; a kusili Boga na mieyscu spustoszałem.
      + W 2.Moi.17.v.2. 1.Kor.10.v.6.

  15. # Y dał im to ocz prosili, a wszakoż A dopuscił suchoty na nie.
      A Iakoby chciał rzec, Iż gdy chcieli być stucznieyszy y mocnieyszy od onego mięsa ktorego żądali, tedy za skaraniem Bożem ieszcze tym więcey chudli y zdychali od niego.

      # W 4.Mo.11.v.31.

  16. Y wzruszyli się zazdroscią przeciw Moiżeszowi w oboźie, y przeciw Aaronowi swiętemu Pańskiemu.
  17. o Tedy się otworzyła ziemia, y pożarła Datana, y okryła zgromadzenie Ab romowo.
      o W 4.Mo.16.v.31. w 5.Mo.11.v.6.

  18. Y zapalił się ogień w zgromadzeniu tych, a płomień popalił niepobożne.
  19. o/* Sprawili cielca w Horeb, y kłaniali się bałwanowi litemu.
      o/* W 2.Mo.32.v.4.

  20. B Y odmienili chwałę swą w podobieństwo wołu iedzącego trawę.
      B To iest, opuściwszy Boga ktory był chwałą ich y ochędostwem, chwalili na podobieństwo wołu sprawionego.

  21. Zapomnieli Boga wybawiciela swego, ktory czynił zacne rzeczy w Egiptcie.
  22. Rzeczy dziwne w źiemi Cham, y straszliwe w Morzu Czerwonem.
  23. + C Y powiedział że ie chciał wytracić, by był Moiżesz wybrany iego nie stanął przed nim w onym rozerwaniu, aby był w czas nie odwrocił gniewu iego aby ich nie wytracił.
      C To iest Pan.

      + W 2.Mo.32.v.11.

  24. Wzgardzili też y źiemię wdzięczną, a nie wierzyli słowu iego.
  25. Y szemrali w namieciech swoich, a nie byli posłuszni głosowi Pańskiemu.
  26. # Y podniosł na nię rękę swą, chcąc ie pomordować na puszczy.
      # W 4.Mo.14.v.28.

  27. Ktemu też chcąc pomordować potomstwo ich w narodziech, a rosproszyć ie po ziemiach.
  28. Przystali potym do Baalfegor, y iedli ofiary vmarłym sprawowane.
  29. Y wzruszyli ku gniewu Boga sprawami swemi, a rozsrożyło się nad nimi karanie.
  30. o Y zastawił się Finees, a pomscił się, y zawsciągnione iest karanie.
      o W 4.Mo.25.v.7.

  31. Tedy mu to poczytano ku sprawiedliwosci na potomne y na wieczne czasy.
  32. * Wzruszyli go też ku gniewu v wod Meryba, tak iż się y z Moiżeszem źle działo dla nich.
      * W 4.Mo.20.v.2.

  33. Abowiem wzruszyli ducha iego, iż też mowił D niebacznie vsty swemi.
      D Mowił nie bacznie, a to na on czas kędy powiedział, Izaż wam może Bog wywieść wodę z tego kamienia.

  34. + Nad to nie wytracili narodow o ktorych im Pan powiedział.
      + W 5.Mo.7.v.1.

  35. Ale się mieszali z onymi narody, y vczyli się spraw ich.
  36. Y służyli rzezanym bałwanom ich, ktore były vpadkiem ich.
  37. Abowiem ofiarowali syny y corki swoie dyabelstwu.
  38. Y wylewali krewi niewinną synow y corek swoich, ktore ofiarowali rytym bałwanom Chananeyskim, tak iż ziemia splugawiona iest krwią.
  39. Y oszpecili się w sprawach swoich, a cudzołożyli w vczynkoch swoich.
  40. Rozgniewał się tedy Pan w popędliwosci nad lud swoy, a obrzydził sobie dziedzictwo swoie.
  41. Y podał ie w ręce poganom, a panowali nad nimi ci ktorzy ie mieli w nienawisci.
  42. Y vciskali ie nieprzyiaciele ich, a poddani są pod moc ich.
  43. Wybawiał ie wielokroć, a wszakoż oni wzruszali go ku gniewu radami swemi, a tak bywali vniżeni dla złosci swoich.
  44. A wszakoż on widział gdy byli w vcisku, y wysłuchawał wołania ich.
  45. # Y wspomniał na przymierze ktore miał z nimi, a rozlitował się ich według wielkich dobrotliwosci swoich.
      # W 5.Mo.30.v.1.

  46. Wzruszył też przeciwko nim wszytkich litosć ktorzy ie miewali w więźieniu v siebie.
  47. Wybawże nas Panie Boże nasz, a zgromadź nas z narodow, abychmy chwalili swięte imię twe, a chłubili się w chwale twoiey.
  48. Błogosławiony iest Pan Bog Izraelski od wiekow aż na wieki, niechayże rzecze wszytek lud Amen. Chwalcie Pana.

    Psalm 107.
    ¶ 1. Napomina wszytki wykupione od Pana aby go chwalili. 4. Okazuiąc rozmaite sposoby ktorych vżywał, y vżywa wybawiaiąc swe wierne z nieszczęscia, a sprawuiąc wszytko wedle woley swoiey. 9. Przepuszczaiąc szczęscie y nieszczęscie, chcąc ie przywiesć ku sobie. 11. A karząc odporne. 33. Dla ktorych przepuszcza nieurodzaie, a zasię posłusznym dawa błogosławieństwo swoie. 40. Odmienia stany książęce. 41. A cieszy vtrapione. 42. Okazuie pożytki ktore przychodzą z przypatrowania opatrznosci Bożey.

  1. Wysławiaycie Pana, abowiemci iest dobry, a na wieki trwa miłosierdzie iego.
  2. Niechayżeć powiedzą ci co są odkupieni od Pana, a ktore wykupił z ręki okrutnikow.
  3. Y ktore zgromadził z rozlicznych ziem, od Wschodu, od Zachodu, od Pułnocy, y od Południa.
  4. Gdy się tułali po puszczy y po pustyni bez drogi, a nie naleźli miasta ku mieszkaniu.
  5. Byli głodnemi y pragnącemi tak iż w nich vstawała dusza ich.
  6. Y wołali do Pana z vtrapienia swego, a ratował ie w vcisku ich.
  7. Y prowadził ie prostą drogą, iż przyszli do miasta w ktorem mieszkali.
  8. Niechayżeć wysławiaią miłosierdzie Pańskie, a cuda iego przed syny ludzkimi.
  9. Iż obficie nasycił duszę pragnącą, a duszę głodną napełnił wszem dobrem.
  10. Tych co mieszkali w ciemnosciach y w cieniu smierci, a byli więźniami w niedostatku y w żeleźie.
  11. Abowiem byli odporni wyrokom Bożym, a radą Nawyzszego gardzili.
  12. Y dla tego vniżył w nędzy serce ich, tak iż vpadli, a nie był ktoby ie ratował.
  13. Na ten czas wołali ku Panu w vtrapieniu swoim, a on ie wybawił z vciskow ich.
  14. Wywiodł ie z ciemnosci y z cienia śmierci, a okowy ich połamał.
  15. Niechayżeć wysławiaią miłosierdzie Pańskie, a cuda iego przed syny ludzkimi.
  16. Przeto iż potarł brany miedziane, a zatwory żelazne połamał.
  17. Szaleni dla częstego przestępstwa swego, y dla złosci swoich bywaią vtrapieni.
  18. Tak iż się dusza ich brzydzi każdym pokarmem, a przyszli aż do bran śmierci.
  19. Tedy wołali do Pana w vtrapieniu swoim, a wybawił ie z vciskow ich.
  20. Puscił słowo swe, y vzdrowił ie, a wyrwał ie z dołu ich.
  21. Niechayżeć wysławiaią miłosierdzie Pańskie, a cuda iego przed syny ludzkimi.
  22. Niechayże sprawuią ofiary chwały, a niechay opowiadaią sprawy iego z weselem.
  23. Ci ktorzy chodzą w okręciech po morzu, y handluią po wodach wielkich.
  24. Onić widzą sprawy Pańskie, a dziwy iego w głębokosci.
  25. Na iego roskazanie wzrusza się wiatr gwałtowny, a podnosi nawałnosci iego.
  26. Podnoszą się aż ku niebu, a opadaią aż w przepasci, tak iż w nich y dusze nie stawa w onym niebespieczeństwie.
  27. Chwieią się y zataczaią iako piiani, tak iż im y rozumu nie zstawa.
  28. Na ten czas wołaią do Pana w vtrapieniu swoim, a z vciskow ich wybawia ie.
  29. Zastanawia wicher cichuczko, a vsmierza ony nawałnosci.
  30. Tedy radzi gdy się vciszą, a iż ie przeprowadzi do portu do ktorego przydź chcieli.
  31. Niechayże wysławiaią miłosierdzie Pańskie, a cuda iego przed syny ludzkimi.
  32. Niechayżeć go zacnie wywyzszaią w zgromadzeniu ludu, a niechać go chwalą w społecznem zesciu starszych.
  33. Czyni z rzek pustynie, a potoki wod obraca w suszą.
  34. Ziemię rodzayną obraca w niepłodną, dla złosci tych ktorzy w niey mieszkaią.
  35. A zasię pustynią obraca w ieźiora, a źiemię spustoszałą w potoki.
  36. Y dawa tam mieysce głodnem, iż buduią sobie miasto ku mieszkaniu.
  37. Y sieią tam pola, a sadzą winnice, czyniąc sobie z owocow pożytki.
  38. Y błogosławi im, a bardzo się rozmnażaią, y nie vmnieysza bydła ich.
  39. Ale potym vmnieysza się ich, y bywaią poddani pod okrucieństwo, pod vcisk y vtrapienie.
  40. Dopuszcza wzgardę na książęta, a dopuszcza na nie iż błądzą po puszczy kędy nie masz drogi.
  41. A zasię podnosi vbogie z niedostatku, a rozmnaża ie w wielki narod.
  42. + Co widząc sprawiedliwi weselą się, a wszelka nieprawosć musi vsta zamknąć.
      + Iob.22.v.19.

  43. Ktokolwiek iest mądry, zrozumie temu, a przypatrować się będzie dobrotliwosciam Pańskim.

    Psalm 108.
    ¶ 1. Opowieda się iż chce wysławiać chwałę Pańską. 6. Pokornie prosi aby go w tym vtwirdzić raczył. 8. Przytym vfa w obietnicach Pańskich ktore mu przyrzekł, tak z strony krolestwa Izraelskiego, iako też z strony ich narodu. 11.13. A zatym prosi o obronę y o ratunek iego.

  1. Pieśń Psalmu Dawidowego.
  2. O Boże tociem gotow w sercu moim spiewać y wysławiać cię, gdyżeś ty iest chwała moia.
  3. Niechayżeć się ocucą skrzypice me y Arfa moia, gdy się y ia ocucę na switaniu.
  4. Wysławiać cię będę miedzy narody Panie, a będęć śpiewał miedzy rozlicznym ludem.
  5. Abowiem zacne iest aż nad niebo miłosierdzie twoie, a aż nad niebiosa prawda twoia.
  6. Okaż że się mocnie o Boże nad niebiosy, a chwała twa niechay będzie nad wszytką ziemią.
  7. * Aby byli wybawieni miłosnicy twoi, wybawiże mię prawicą twą a wysłuchay mię.
      * Psal.60.v.7.

  8. Przyrzekł Bog przez swiętobliwosć swoię, z czego się ia radować będę, iż podzielę Sychem, a rozmierzę dolinę Sokot.
  9. Moieć będzie Galaad, y moy będzie Manasse, Efraim mocą głowy moiey, a Iuda vstawca praw moich.
  10. Moab iest kotłem ku vmywaniu memu, a na Edom porzucę obowi moię, y będę wykrzykał nad ziemią Filistyńską.
  11. Ktoż mię przeprowadzi do miasta obronnego: a kto mię przywiedzie aż do Edom:
  12. Izali nie ty Boże ktoryś był nas odrzucił: a nie chodziłeś Boże z woiski naszemi.
  13. Dayże nam wspomożenie w vcisku, abowiemci iest omylne wybawienie ludzkie.
  14. Za pomocą Bożą dokażemy męstwa, a on sam podepce nieprzyiacioły nasze.

    Psalm 109.
    ¶ 2. Modlitwa przeciwko wszytkim zdraycom y pochlebcom, iakim był Doeg przeciw Dawidowi, a Iudasz przeciwko Krystusowi. 3. Wypisuie ich niepobożeństwo. 6. y straszliwe pomsty nad nimi. 16. Za ich nieprawosć y okrucieństwo. 21. Obraca żałobę y prośbę ku Bogu o wybawienie swoie, czego sobie znamienicie winszuie.

  1. Przednieyszemu nad spiewaki, Psalm Dawidow. Boże moiey chwały, nie milczże tego.
  2. Iżci oto zdradliwi a niepobożni otworzyli vsta przeciwko mnie, a mowili ku mnie ięzykiem kłamliwym.
  3. Ogarnęli mię słowy przykremi, a walczyli przeciw mnie bez przyczyny.
  4. Za miłosć moię byli mi przeciwnymi, a iam się za nimi modlił.
  5. Oddawali mi złem za dobre, a nienawiscią za moię przyiaźń.
  6. Postawże przeciw niemu złosnika, a sprzeciwnik niech stoi po prawey ręce iego.
  7. Gdy o nim sąd będzie zasadzon, niechayże wyidzie przeciwko niemu skazanie, a iego prośba niechay go winnym vczyni.
  8. Niechay się skrocą dni iego, * a przełożeństwo iego niechay weźmie kto iny.
      * Ian.17.v.12. Dźiei.1.v.20.

  9. Synowie iego niechay osierocieią, a żona iego niechay będzie wdową.
  10. Niechayżeć się vstawicznie tułaią synowie ich, niechay zebrzą, a niechay nabywaią żywnosci sobie wychodząc z pustek swoich.
  11. Niechay wszytka maiętnosć iego zginie v lichwiarza, a pracą iego niechay rozchwytaią obcy.
  12. Niechayże się nad nim nikt nie wzrusza miłosierdziem, a niechay nie ma nikt litosci nad sierotami iego.
  13. Ostatki iego niechay poginą, a w drugim narodzie niechać będzie wygładzone imię iego.
  14. Niechayżeć Pan przywiedzie sobie na pamięć złosć oycow iego, a grzech matki iego niechać zgładzon nie będzie.
  15. Niechać Pan ma na nie vstawiczną pieczą, a niechay pamiątkę ich wytraci z źiemie.
  16. Przeto iż on też zapominał czynić miłosierdzia, a prześladował człowieka vbogiego y żebraka, a chciał zabić tego ktory był serca zafrasowanego.
  17. A iż się kochał w złorzeczeństwie, przeto nań też przyszło, a gdyż nie chciał błogosławieństwa, oddaliło się od niego.
  18. Oblokł się w przeklęctwo iako w szatę swoię, przeniknęło iako woda aż do wnętrznosci iego, a iako oliwa aż w kosci iego.
  19. Niechayżeć w nim chodzi iako w szacie, a miasto pasa niechać się im zawżdy opasuie.
  20. Ta zapłata od Pana niechać będzie sprzeciwnikom moim, y tym ktorzy wszytko złe mowią przeciw duszy moiey.
  21. Ale ty o Panie Boże moy vczyń tak zemną dla imienia twego, a gdyż iest dobrotliwe miłosierdzie twoie, wyrwiż ty mnie sam.
  22. Abowiememci ia iest vbogi y niedostateczny, a serce moie zranione iest we mnie.
  23. Przemiiam prawie iako cień ginący prędko, a ginę iako szarańcza.
  24. Zemdlone są od postu kolana moie, a ciało moie wychudło przez tłustosci.
  25. Y zstałem się ia v nich pośmiewiskiem, a ktorzy mię widzieli, kiwali na mię głową.
  26. Wspomożże mię o Panie Boże moy, a wybawi mię według miłosierdzia twego.
  27. Aby poznali iż to iest moc twoia, a iż ty to czynisz Panie.
  28. Niechayżeć mi oni złorzeczą, a ty błogosław, niechay powstawaią aleć będą zawstydzeni, a rozweseli się służebnik twoy.
  29. Przeciwnicy moi niechać będą wstydem obleczeni, a niechać się okryią sromotą swą.
  30. Będę zacnie wysławiał Pana vsty moiemi, a pośrod wiela ludu chwalić go będę.
  31. Iż on stanął po prawey stronie vbogiemu, aby go wybawił od tych ktorzy chcieli potępić duszę iego.

    Psalm 110.
    ¶ 1. Proroctwo o mocy y o szerokosci Krolestwa Krystusowego. 3. Pokorne posłuszeństwo ludu iego. 4. Wieczne iego kapłaństwo y zwycięstwo nad nieprzyiacioły iego.

  1. Psalm Dawidow. * Rzekł Pan Panu memu, Siądź na prawicy moiey, aż podam nieprziiacioły twoie podnożkiem nogom moim.
      * Mat.22.v.44. 1.Korin.15.v.25. Zyd.1.v.13. y 10.v.12. Dźieiow.2.v.34.

  2. Sceptrum mocy twoiey pusci Pan z Syionu, ku opanowaniu w posrzod nieprzyiacioł twoich.
  3. Lud twoy będzie tobie posłusznym na ten czas gdy będziesz zbierał woyska twoie w swiętey zacności, a rozrodzenie twoie będzie z żywota iako A rosa na świtaniu.
      A W tych słowiech dawa znać, iż liczba tych ktorzy do tego Krola swego Krystusa Pana przystać mieli, nie inaczey być miała iedno iako obfita rosa, ktora padnąc z poranku okrywa wszytkę ziemię.

  4. Przysiągł Pan, a nie będzie tego żałował, + iżeś ty iest Kapłanem na wieki na podobieństwo Melchizedekowe.
      + Zydow.7.v.6. y 7.v.17. Ian.12.v.34.

  5. Pan ktory stoi po prawey twey stronie, potrze krole w dzień popędliwości swoiey.
  6. Będzie sądził narody, y napełni wszytki mieysca trupy, potłucze B głowę ktora iest nad wielką ziemią.
      B Przez tę głowę rozumie zgromadzenia okrutnych państw odpornych Krystusowi, iako iest państwo Antykrystowe.

  7. C Napiie się ze strumienia na drodze, a dla tegoż wywyzszy głowę.
      C To iest, pokwapi się aby wźiął pomstę nad swoiemi nieprzyiacioły, A ten obyczay mowienia wźięt iest od zacnych ludzi rycerskich, ktorzy zaiątrzywszy się przeciw nieprzyiaciołom, nie patrzą y wczasow swych w piciu, ale gdzie się im leda strużka trefi tedy z niey piią z trzaskiem, a bieżą w skok w pogonią za swym nieprzyiacielem.

    Psalm 111.
    ¶ 1. Od zacnych spraw chwali Pana. 6. Ktore okazał przeciw ludowi swemu. Ktory odkupił. 10. Okazuie w czym zależy prawdziwa mądrość y chwała.

  1. Chwalcie Pana. Wysławiać będę Pana wszytkim sercem, w zebraniu y w zgromadzeniu pobożnych.
  2. Zacneć są sprawy Pańskie, a doświadczone v wszytkich ktorzy się w nich kochaią.
  3. Sprawa iego iest chwalebna y poważna, a sprawiedliwość iego trwa na wieki.
  4. Zostawił ku pamiątce cuda swoie, gdyż Pan iest łaskawy a miłosierny.
  5. Dał pokarm boiącym się siebie, abowiem nie zapamiętywa na wieki przymierza swego.
  6. Moc spraw swoich oznaymił ludowi swoiemu, dawszy im dziedzicznie narody.
  7. Prawda a sąd są sprawą rąk iego, a wierne są wszytki przykazania iego.
  8. Vtwierdzone są na wieki wieczne, a vczynione w prawdzie y w szczyrości.
  9. Starał się o wykupienie ludowi swemu, a postanowił na wieki przymierze swoie: A iest swięte y straszliwe imię iego.
  10. * Początek mądrości iest boiaźń Pańska, a ktorzy się sprawuią według niey są rozumnymi, ktorych chwała trwa aż na wieki.
      * Przyp.1.v.7. y 9.v.10. Ekkle.1.v.16.

    Psalm 112.
    ¶ 1. Szczęscie tych ktorzy się boią Pana. 10. Y nieszczęscie niepobożnych tu wypisuie.

  1. Chwalcie Pana. Błogosławiony człowiek ktory się boi Pana, a vprzeymie się kocha w roskazaniu iego.
  2. Możne będzie na ziemi potomstwo iego, a narod sprawiedliwych błogosławiony.
  3. Obfitosci y bogactwa w domu iego, a sprawiedliwość iego trwa na wieki.
  4. Wschodzi światłość w ciemnościach sprawiedliwym, ktorzy są miłosierni, pobożni, y sprawiedliwi.
  5. Dobry człowiek będąc litosciw pożycza, a skromnie rzeczy swe z rozsądkiem sprawuie.
  6. Abowiem na wieki wzruszon nie będzie, a w wieczney pamiątce będzie sprawiedliwy.
  7. Nie będzie się bał złych posłuchow, abowiem stateczne serce iego vfa w Panu.
  8. Mocne serce nie vlęknie się, aż ogląda pomstę nad nieprzyiacioły swemi.
  9. * Hoynie rozdawa vbogim, a sprawiedliwość iego trwa na wieki, y wywyzszy się sława iego w chwale.
      * 2.Kor.9.v.9.

  10. Co widząc złośnik będzie się gniewał zgrzytaiąc zębami swemi, a będzie sechł, a chciwość niepobożnych zginie.

    Psalm 113.
    ¶ 1. Napomina aby chwałę dawano Panu iż on folguie naszey krewkosci. 6. A wybawia swe w vtrapieniu. 7. Wywyzsza y rozmnaża.

  1. Chwalcie Pana. O wy Pańscy słudzy chwalcie imię Pańskie.
  2. * Niechay będzie imię Pańskie błogosławione od tego czasu aż na wieki.
      * Daniel.2.v.20.

  3. + Od Wschodu słońca aż do Zachodu iego, chwalebne iest imię Pańskie.
      + Malach.1.v.11.

  4. Wywyzszon iest Pan nad wszytkiemi narody, a chwała iego nad niebiosa.
  5. Y ktoż iest takim iako Pan Bog nasz: ktory mieszka na wysokosci:
  6. Ktory się zniża aby widział to co iest na niebie y na ziemi.
  7. Ktory podnosi z prochu niedostatecznego, a z gnoiu dźwiga vbogiego.
  8. Y dawa mu siedzieć z książęty ludu swoiego.
  9. Ktory matce niepłodney dawa z weselem potomstwo. Chwalcie Pana.

    Psalm 114.
    ¶ 1. Wesele z dziwnego wybawienia ludu Izraelskiego z Egiptu. 3. Y z dziwney sprawy Pańskiey gdy wiodł lud swoy przez Morze Czerwone y przez puszczą.

  1. Gdy wychodził lud Izraelski z Egiptu, a dom Iakobow od ludu postronnego.
  2. A Był Iuda poświęceniem iego, a Izrael opanowaniem iego.
      A To iest, okazał nad nimi światłość y możność swoię.

  3. * Morze widząc to vciekło, + a Iordan wrocił się na zad.
      * W 2.Mo.14.v.21.
      + Iozu.3.v.13.

  4. Gory wyskakowały iako skopowie, a pagorki iako iagniątka.
  5. Y coż ci Morze że vciekasz: y tobie Iordanie że się wracasz na zad:
  6. Także y wam gory iż skaczecie iako skopowie: y wam pagorki iż skaczecie iako iagniątka:
  7. Przed oblicznoscią Pańską drży ziemia, a przed oblicznoscią Boga Iakobowego.
  8. Ktory odmienia opoki w ieźiora, a krzemień w źrzodła wody.

    Psalm 115.
    ¶ 1. Prosi aby wszytkę chwałę samemu Panu oddawano, a iżby każda ina zwierzchnosć vpadła. 4. Aby też wszyscy bałwochwalcy y z bałwany pohańbieni byli, ktorych prożnosć dostatecznie wypisuie. 9. Ku końcowi napomina wierne aby vfali w Panu. 12. Za pewne im obiecuiąc łaskę Bożą y błogosławieństwo iego.

  1. Nie nam Panie, nie nam, ale imieniowi twemu day chwałę, dla miłosierdzia twego y dla prawdy twoiey.
  2. Y także pogani mowić będą, Gdzież wżdy teraz iest Bog ich:
  3. Aleć zaprawdę Bog nasz iest na niebie, a wszytko co chce czyni.
  4. Bałwani ich są srebro y złoto, y robota rąk ludzkich.
  5. Vsta maią a nie mowią, oczy maią a nie widzą.
  6. Maią vszy a nie słyszą, nozdrze maią a nie czuią wonnosci.
  7. Maiąc ręce ni czego sie nie tkną, a maiąc nogi nie chodzą, ani wołaią gardłem swym.
  8. Niechayże będą takowymi iako y oni ktorzy ie czynią, y każdy ktory im vfa.
  9. Ale Izrael niechay vfa Panu, abowiem on iest ratunkiem y tarczą ich.
  10. Dom Aaronow niechać vfa Panu, abowiem on iest ratunkiem y tarczą ich.
  11. Ci ktorzy się Pana boią, niechayżeć vfaią Panu, gdyż on iest obroną y tarczą ich.
  12. Panci nas nie zapomni, y będzie nam błogosławił, będzie szczęscił dom Izraelski, y błogosławił dom Aaronow.
  13. Będzie błogosławił ty ktorzy sie go boią, tak małe iako y wielkie.
  14. Przyda też wam Pan tym więcey, wam y synom waszym.
  15. Szczęsliwiżeście wy są od Pana, ktory sprawił niebo y źiemię.
  16. A Niebo, niebo Pańskie iest, ale ziemię oddał synom ludzkim.
      A Tu iest wielka nauka ku poznaniu wielkiey dobrotliwości Bożey przeciw ludziom. Iakoby rzekł, Boguć nic potym nie było iżby był stworzył ten świat sam dla siebie, abowiem on sam w sobie był doskonałem we wszytkiem, ale iż stworzył ziemię y co na niey iest, tedy to vczynił dla człowieka aby był chwalon od niego.

  17. Nie vmarli chwalić cię będą Panie, ani ci wszyscy ktorzy zostawaią w milczeniu.
  18. + Ale my będziemy błogosławić Pana, od tego czasu aż y na wieki. Chwalcież Pana.
      + Daniel.2.v.20.

    Psalm 116.
    ¶ 1.5. Wysławia nie ogarnioną dobroć Bożą przeciwko sobie. 3.6. Iż go wybawił z wielkich nie bespiecznosci y pokus. 10. Ktorych vszedł przez wiarę. 9.12. Obiecuie vprzeymym sercem dufać Panu samemu. 17. Y oddać mu sluby, y dziękowanie.

  1. Miłuię Pana iż wysłuchał głosu prośb moich.
  2. Abowiem nakłonił vcho swoie ku mnie, a przetoż będę go wzywał poki będę żyw.
  3. Ogarnęły mię były bolesci śmierci, y źięły mię vtrapienia grobu, y potkał mię vcisk y bolesć.
  4. Będę wzywał imienia Pańskiego, proszę Panie wybawi że duszę moię.
  5. Pan iest dobrotliwy y sprawiedliwy, a Bog nasz iest miłosierny.
  6. Pan iest strożem szczyrych, a gdym był vcisniony, zachował mię.
  7. Wroć się duszo moia do odpoczynienia twego, abowiem Pan okazał dobrodzieystwo przeciwko tobie.
  8. Abowiemeś wybawił duszę moię od śmierci, y oczy moie od płaczu, y nogi moie od vpadku.
  9. Będę chodził przed oblicznoscią Pańską w źiemiach żywiących.
  10. * Vwierzyłem, a dla tegoż będę mowił, będąc barzo vtrapiony.
      * 2.Kor.4.v.13.

  11. + Rzekłem w A zatrwożeniu moim, Każdy człowiek iest kłamca.
      A Abo w kwapieniu, to iest gdym vciekał przed Saulem.

      + Rzym.3.v.4.

  12. A coż wżdy mam oddać Panu za wszytki dobrodzieystwa iego przeciwko mnie:
  13. B Wezmę kubek zbawienia, y będę C wzywał imienia Pańskiego.
      B To się ściąga ku Cerymoniam zakonnym, abowiem był ten zwyczay iż pili y iedli przed Panem na znak wesela y wybawienia, a iżby też dziękowali Panu za dobrodzieystwa iego.
      C To iest, będę chwalił Pana.

  14. Oddam teraz D sluby moie Panu przed wszytkiem ludem iego.
      D O tym patrz w 1.Mo.28.v.20. y w 3.Mo.27.v.2.

  15. Smierć miłosiernych iego iest droga przed oczyma Pańskimi.
  16. Zaiste Panie iżem iest sługą twoim y służebnikiem twym, y synem służebnice twoiey, potargałeś moie zwiąski.
  17. Będę tobie ofiarował ofiarę chwały, y będę wzywał imienia Pańskiego.
  18. Oddam teraz sluby moie Panu przed wszytkiem ludem iego.
  19. W przysionkach Koscioła Pańskiego, y w posrzodku ciebie o Ieruzalem. Chwalcie Pana.

    Psalm 117.
    ¶ Napomina wszytki ludzi aby chwalili miłosierdzie y prawdę wieczną Pańską.

  1. * Wszyscy narodowie chwalcie Pana, a wy wszyscy ludzie iemu czesć dawaycie.
      * Rzym.15.v.11.

  2. Abowiem dobrotliwosć iego wielka iest nad nami, + a prawda Pańska trwa na wieki. Chwalcie Pana.
      + Ian.12.v.34.

    Psalm 118.
    ¶ 1.15. Wysławia Dawid dobroć Bożą, a ku temu napomina wszytek Koscioł. 5.14. Dla tego iż wyrwawszy ze wszytkich przygod, postanowił krolem nad wszytkim Izraelem. 21. Obiecuie go chwalić na wieki. 25. Pokładaiąc w nim wszytkę nadzieię swoię.

  1. Chwalcie Pana, abowiemci iest dobry, a miłosierdzie iego trwa na wieki.
  2. Niechay teraz Izrael wyznawa iż miłosierdzie iego trwa na wieki.
  3. Dom Aaronow niechay teraz wyznawa iż miłosierdzie iego trwa na wieki.
  4. Ci ktorzy się Pana boią, niechay teraz wyznawaią iż miłosierdzie iego trwa na wieki.
  5. Będąc w vcisku wzywałem Pana, a Pan wysłuchał mię, y postawił na przestrzeni.
  6. Pan iest zemną, przetoż nie będę się bał aby mi człowiek miał co vczynić.
  7. * Pan iest zemną miedzy tymi ktorzy mię ratuią, przetoż oglądam pomstę nad nieprzyiacioły memi.
      * Zyd.13.v.6.

  8. Lepiey iest mieć nadzieię w Panu, a niż dufać ludziam.
  9. Lepiey iest pokładać nadzieię swoię w Panu, a niżeli mieć vfanie w książętach.
  10. Wszyscy narodowie mię ogarnęli, a ia wszytki porażę w imię Pańskie.
  11. Ogarnęli mię y obtoczyli, a porażę ie w imię Pańskie.
  12. Ogarnęli mię iako pczoły, y zatłumieni są iako ogień z ciernia, a starłem ie w imię Pańskie.
  13. A Potrąciłeś mię abyś mię powalił, ale mi Pan przybył na ratunek.
      A To się może rozumieć o Saulu, abo też w iego osobie o inych wszytkich nieprzyiaciołach iego.

  14. + Pan iest mocą y pieśnią moią, y sprawił mi zbawienie.
      + W 2.Mo.14.v.2. Eza.12.v.2.

  15. Głos wesela y zbawienia iest w przybytkach sprawiedliwych, iż prawica Pańska sprawiła wielkie rzeczy.
  16. Prawica Pańska iest wielmożna, prawica Pańska sprawiła wielkie rzeczy.
  17. Nie vmrę ale zostanę żyw, y opowiem sprawy Pańskie.
  18. Srodze mię Pan pokarał, ale mię nie zdał na śmierć.
  19. Otworzcie mi B brany sprawiedliwości, przez ktore wnidę y chwalić będę Pana.
      B To iest koscielne.

  20. Tać iest brana Pańska, a przez nię sprawiedliwi wnidą.
  21. Ciebie chwalić będę iżeś mię wysłuchał y wybawił.
  22. # C Kamień ktory odrzucili buduiący, postawion iest na wierzchu węgłowem.
      C Dawa znać, iż chocia był Dawid odrzuconym od Izraelskich przełożonych, wszakże się przedsię stał Krolem. Co się też y na Krystusie Panie iawnie okazało, ktorego figurę Dawid na sobie nosił.

      # Eza.28.v.16. Matt.21.v.42. Marek.12.v.10. Luk.20.v.17. Dźiei.4.v.11. Rzym.9.v.32. 1.Piotr.2.v.8.

  23. To się stało od Pana, a iest to w podziw oczam naszym.
  24. Tenci iest dzień ktory Pan sprawił, rozweselmy się a rozraduymy weń.
  25. o Panie proszę wybawi teraz, Panie proszę day teraz szczęscie.
      o Mat.21.v.9. Marek.11.v.9. Luk.19.v.38.

  26. Niechay będzie błogosławiony ktory przychodzi w imię Pańskie: Dobrorzeczemy wam ktorzy iesteście z domu Pańskiego.
  27. Pan iest mocny, y oświecił nas, przeto zwiążcie powrozmi bydło ku ofierze v rogow Ołtarza.
  28. Tyś iest Bog moy, a ia ciebie chwalić będę, Iesteś Bog moy a wywyzszać cię będę.
  29. Daycie chwałę Panu abowiemci iest dobry, y miłosierdzie iego trwa na wieki.

    Psalm 119.
    * Dostatecznie chwali zakon y słowo Pańskie okazuiąc moc iego: Y ktorym bywa nawyzsza mądrość dana: Z iaką pilnoscią, a z iaką pracą o tym się wierni starać maią: Szczęście tych ktorzy się wedle niego zachowywaią. A zasię nieszczęście tych ktorzy go przestępuią. Przytym zamyka w sobie wiele modlitw, żałob, y zacnych pociech.

    Alef

  1. Błogosławieni są doskonali w drodze, ktorzy chodzą w zakonie Pańskim.
  2. Błogosławieni ktorzy strzegą świadectw iego, a szukaią go ze wszytkiego serca.
  3. Ci też ktorzy się nie sprawuią złościwie, ale chodzą drogami iego.
  4. Tyś przykazał roskazania twoie, aby ich pilnie strzeżono.
  5. O by tak były vtwierdzone drogi moie, ku strzeżeniu praw twoich.
  6. Tedy zawstydzon niebędę, gdy weźzrę na wszytki roskazania twe.
  7. Będę cię wysławiał w szczyrości serca, gdy się nauczę sądow twoich sprawiedliwych.
  8. Będę strzegł vstaw twych, iużeż mię daley nie opuszczay.

    9. Bet

  9. W czymże młodzieniec będzie poprawował obyczaiow swoich, iedno gdy się będzie zachował wedle słowa twego:
  10. Ze wszytkiego serca mego szukałem ciebie, niedopuszczayże mi błędzić od roskazania twego.
  11. Skryłem w sercu moim wyrok twoy, abych niezgrzeszył przeciw tobie.
  12. Błogosławionyżeś ty iest Panie, nauczże mię vstaw twoich.
  13. Wargami moimi opowiedałem wszytki sądy vst twoich.
  14. Kochałem się w drodze twoich swiadectw, iako we wszytkich bogactwach.
  15. W roskazaniu twoim rozmyslać będę, y obaczę scieszki twoie.
  16. Roskosz moia będzie w vstawach twoich, a nie zapomnię słow twoich.

    17. Gimel

  17. Daruy tym służebnika twego abych żył, a iżbych strzegł słowa twego.
  18. Odsłoń oczy moie, abych vyzrał cuda zakonu twego.
  19. Iestemci gosciem na ziemi, nie zakrywayże odemnie roskazania twoiego.
  20. Vfrasowała się dusza ma, pragnąc sądow twoich na każdy czas.
  21. Wytraciłeś pyszne, a przeklęci są ci co się obłądzili od roskazania twoiego.
  22. Oddal odemnie pohańbienie y wzgardę, gdyżem strzegł twoich swiadectw.
  23. Zasiedlić też y książęta a mowili przeciw mnie, wszakoż sługa twoy rozmyslał prawa twoie.
  24. Kochaniem moiem były też swiadectwa twoie y raycami memi.

    25. Dalet

  25. Przylnęła do prochu dusza moia, ożywże mię według obietnice twoiey.
  26. Drogi me oznaymiłem tobie y wysłuchałeś mię, a przetoż mię naucz vstaw twoich.
  27. Day mi zrozumieć drogi roskazania twego, a będę rozmyslał cuda twoie.
  28. Rozpływa się dusza moia od smętku, vtwirdzże mię według słowa twego.
  29. Drogę kłamstwa oddal odemnie a obdarz mię zakonem twoim.
  30. Obrałem sobie drogę prawdy, a sądy twe pokładałem przed sobą.
  31. Stałem mocnie przy swiadectwach twych Panie, nie zawstydayże mię.
  32. Drogą roskazania twego pobieżę, gdy rosprzestrzenisz serce moie.

    33. He

  33. Naucz mię Panie drogi vstaw twych, a będę iey strzegł aż do końca.
  34. Day mi zrozumienie abych strzegł zakonu twego, a będę go strzegł ze wszytkiego serca.
  35. Przeprowadź mię scieszką przykazania twego, gdyż w nim iest vpodobanie moie.
  36. Nakłoń serce me ku świadectwam twoim, a nie ku łakomstwu.
  37. Odwroć oczy moie aby nie patrzyły na prożność, a w drodze twoiey obżyw mię.
  38. Vtwierdź wyrok twoy służebnikowi twemu ktory się boi ciebie.
  39. Oddal odemnie pohańbienie ktoregom się obawał, abowiem sądy twe są dobre.
  40. Otom pragnął roskazania twego, obżywże mię w sprawiedliwosci twoiey.

    41. Waw

  41. Niechayżeć mi przyidą dobrodzieystwa twe Panie, a wybawienie twe według wyroku twego.
  42. Y dam odpowiedź temu ktory mię hańbi, gdyż vfam w słowie twoim.
  43. Nie wyrywayże żadną miarą z vst moich słowa prawdziwego, abowiem oczekawam sądow twoich.
  44. Y będę strzegł vstawicznie zakonu twego, aż na wieki wieczne.
  45. Będę chodził na przestrzeństwie, gdyżem strzegł roskazania twego.
  46. O świadectwach twych będę rozmawiał przed krolmi, a nie będę zawstydzon.
  47. Roskocham się w przykazaniu twoiem ktorem vmiłował.
  48. Y podniosę serce moie ku roskazaniu twemu ktore miłuię, a będę rozmyslał w vstawach twoich.

    49. Zain

  49. Wspomni na obietnicę ktorąś vczynił służebnikowi twemu, a w ktorey mi vfanie czynisz.
  50. Tać iest pociecha w vtrapieniu moim, gdyż wyrok twoy ożywił mię.
  51. Barzo się ze mnie naśmiewali hardzi, leczem się ia nie odchylił od zakonu twego.
  52. Przypomniałem sobie Panie wieczne sądy twoie, a samem się w nich cieszył.
  53. Ogarnął mię strach dla niepobożnych, ktorzy zakon twoy opuszczali.
  54. Spiewałem sobie o vstawach twoich w domu kędy iestem gosciem.
  55. Przypomniałem sobie w nocy imię twoie Panie, y strzegłem zakonu twego.
  56. A toć mi przypadało iżem strzegł roskazania twego.

    57. Het

  57. Panie tyś iest dział moy, a iam vmyslił strzedz roskazania twego.
  58. Modlę się przed tobą ze wszytkiego serca, zmiłuyże się nademną według przyrzeczenia twego.
  59. Przypatrowałem się drogam moim, a vdałem nogi moie ku świadectwam twoim.
  60. Pośpieszyłem się, a nie omieszkałem strzedz roskazania twego.
  61. Hufy niepobożnych złupiły mię, alem ia nie zapomniał zakonu twego.
  62. Wstawam o pułnocy ku chwale twoiey, dla sądow twych sprawiedliwych.
  63. Stowarzyszyłem się ze wszytkiemi ktorzy się boią ciebie, a strzegą roskazania twego.
  64. Dobrotliwosci twey Panie pełna iest ziemia, nauczże mię vstaw twoich.

    65. Tet

  65. Łaskawieś się obchodził z sługą twym Panie, według słowa twoiego.
  66. Nauczże mię słusznego rozsądku y vmiejętnosci, abowiemem vwierzył roskazaniu twemu.
  67. Przed tym niźlim ia był vniżon błądziłem, ale teraz strzegę wyroku twego.
  68. Dobryżeś ty y miłosierny, nauczże mię vstaw twoich.
  69. Zmyslali hardzi kłamstwo przeciwko mnie, ale ia Panie ze wszytkiego serca strzegłem roskazania twego.
  70. Zatyło serce ich iako sadło, a iam się kochał w zakonie twoim.
  71. Iest mi to ku dobremu iżem był vtrapion, abych się vczył vstaw twoich.
  72. Nauka vst twoich lepsza iest niźli tysiące złota y srebra.

    73. Iod

  73. Ręce twoie sprawiły mię y wykształtowały mię, dayże mi zrozumieć y nauczyć się roskazania twego.
  74. Tedy ci ktorzy się boią ciebie gdy mię vyzrą rozweselą się, abowiemem oczekawał słowa twoiego.
  75. Znam Panie iż są sprawiedliwe sądy twoie, a iżeś mię słusznie pokarał.
  76. Niechayżeć proszę dobrotliwość twoia pocieszy mię według wyroku twego ktoryś vczynił słudze twoiemu.
  77. Niechać na mię przyidzie miłosierdzie twoie y będę żył, abowiem zakon twoy iest kochanie moie.
  78. Niechayżeć hardzi będą zawstydzeni ktorzy mię niewinnie podwrocić chcieli, ale ia w roskazaniu twoim rozmyslać będę.
  79. Niechayże się ku mnie obrocą wszyscy ktorzy się boią ciebie, a ktorzy znaią świadectwa twoie.
  80. Serce moie niechay będzie doskonałe w vstawach twoich abych zawstydzon nie był.

    81. Kaph

  81. Dusza moia prawie vstała pragnąc zbawienia twego, a oczekawam słowa twoiego.
  82. Oczy moie vstały czekaiąc wyroku twego, a mowiłem, Kiedyż mię wżdy pocieszysz:
  83. A Abowiemem był iako naczynie skorzane w dymie, a wszakożem vstaw twych nie zapomniał.
      A To iest, schnę wszytek y więdnę od żałości.

  84. A zaż wiele dni służebnika twego: gdy vczynisz sąd przeciwko tym ktorzy mię przesladuią.
  85. Pokopali mi ludzie pyszni doły, co iście nie iest wedle zakonu twoiego.
  86. Wszytki twe roskazania są prawdziwe, przesladuią mię niewinnie, ratuyże mię.
  87. Prawieć mię iuż wytrawili na ziemi, a wszakożem ia nieopuszczał roskazania twego.
  88. Według dobrotliwości twoiey obżywi mię, a będę strzegł świadectwa vst twoich.

    89. Lamed

  89. Słowo twoie na wieki Panie na niebie trwać będzie.
  90. Po wszytki czasy prawda twoia, a iakżeś ty vgruntował ziemię także stoi.
  91. Według twych dekretow wszytko trwa aż y do tego czasu, abowiem tobie wszytko służy.
  92. By był zakon twoy nie był kochaniem moiem, tedybych był zginął w vtrapieniu swem.
  93. Nie zapomnię na wieki roskazania twego, gdyżeś mię w nim obżywił.
  94. Twoyciem ia iest, zachowayże mię, abowiemciem pilen roskazania twoiego.
  95. Na mię czyhaią złośnicy iakoby mię zatracili, alem ia sobie vważał swiadectwa twoie.
  96. Widziałem koniec każdey rzeczy schodzącey, Ale nieskończone iest roskazanie twoie.

    97. Mem

  97. O iako miłuię zakon twoy, a on iest na każdy czas rozmyslaniem moim.
  98. Vczyniłeś mię mędrszym roskazaniem twoim nad nieprzyiacioły memi, abowiem ia trzymam się go na wieki.
  99. Zstałem się rozumnieyszy nad wszytki ktorzy mię vczyli, bo swiadectwa twoie moim są rozmyslanim.
  100. Byłem rozumnieyszym nad starce, gdyż strzegę roskazania twego.
  101. Od każdey złej scieski zawsciągałem nogi moie, abych strzegł słowa twoiego.
  102. Nie odstępowałem od sądow twoich, abowiemeś ty ich mnie nauczył.
  103. O iakoż są wdzięczne podniebieniu moiemu słowa twoie, a słodsze niźli miod w vsciech moich.
  104. Dostałem sobie zrozumienia z roskazania twego, a przetożem miał w nienawisci wszytki scieszki kłamliwe.

    105. Nun

  105. Słowo twoie iest pochodnią nogam moim, a swiatłoscią sciesce moiey.
  106. Przysiągłem, y vczynię temu dosyć, strzegąc sprawiedliwych sądow twoich.
  107. Sfrasowanem iest barzo Panie, obżywże mię według słowa twego.
  108. Dobrowolne sluby vst moich prziymi proszę za wdzięczne Panie, a sądow twoich naucz mię.
  109. Dusza moia iest zawżdy w niebespieczeństwie, a wszakoż nie zapomnię zakonu twego.
  110. Założyli złosnicy sidło na mię, lecz ia nie obłądzę się od roskazania twego.
  111. Wźiąłem za wieczne dziedzictwo swiadectwa twoie, abowiem są radosć serca mego.
  112. Przykłoniłem serce me ku dosyć czynieniu vstawam twoim zawsze y aż na wieki.

    113. Samech

  113. Miałem w nienawisci mysli zdradliwe, a rozmiłowałem się zakonu twego.
  114. Tyś iest pochronką moią y tarczą moią, a przetoż oczekawam na twoie słowo.
  115. Odstępcież odemnie wszyscy złosnicy, a będę strzegł roskazania Boga moiego.
  116. Vtwirdźże mię według słowa twego y będę żył, a niechać nie będę zawstydzon w oczekawaniu moim.
  117. Podpieray mię, a zachowan będę, y zawżdy się kochać będę w vstawach twoich.
  118. Podeptałeś wszytki ktorzy się obłądzili od vstaw twoich, abowiemci iest kłamliwa zdrada ich.
  119. Obrociłeś w niwecz wszytki złosniki ziemie iako zużelicę, y dla tegożem vmiłował swiadectwa twoie.
  120. Zdrygało się ciało moie dla strachu twego, a lękałem się przed wyroki twemi.

    121. Ain

  121. Czyniłem sąd y sprawiedliwosć, nie opuszzcayże mię miedzy tymi ktorzy mię vciskaią.
  122. Niechay się sługa twoy roskocha w dobrym, a pyszni niechay mię gwałtem nie vciążaią.
  123. Oczy moie vstały pragnąc zbawienia twego, y ku wyrokom sprawiedliwosci twoiey.
  124. Obchodźże się z służebnikiem twem według miłosierdzia twego, a naucz mię vstaw twoich.
  125. Iestemci ia sługa twoy, dayże mi zrozumienie, abych wiedział świadectwa twoie.
  126. Czasci iuż czynić o Panie, abowiem rosproszono zakon twoy.
  127. A dla tegożem więcey vmiłował roskazania twoie, niźli złota y klenoty.
  128. A przetoż wszytki roskazania o wszech rzeczach opowiedałem być prawdziwe, alem miał w nienawisci wszytki ścieszki kłamstwa.

    129. Pe

  129. Dźiwne są wszytki świadectwa twoie, a przetoż ich strzeże dusza moia.
  130. Początek słow twoich oświeca, y dawa zrozumienie prostakom.
  131. Otworzyłem vsta moie y wzdychałem, abowiemem pragnął przykazania twego.
  132. Weyzryż na mię, a zmiłuy się nademną według zwyczaiu twego przeciw tym ktorzy miłuią imię twe.
  133. Chod moy wyprostuy w słowie twoim, a niechay nademną żadna złość nie panuie.
  134. Wykup mię od vciśnienia ludzkiego, a będę strzegł roskazania twoiego.
  135. Oświeć oblicze twoie nad służebnikiem twoiem, a vstaw twoich naucz mię.
  136. Wypłynęły źrzodła wod z oczu moich, dla tego iż nie strzeżono zakonu twego.

    137. Zade

  137. Sprawiedliwyś ty iest Panie, y prawdziwy w sądziech twoich.
  138. Roskazałeś chować sprawiedliwe świadectwa twe, a nawięcey prawdę.
  139. Popędliwość moia strapiła, mię iż nieprzyiaciele moi zapamiętali słow twoich.
  140. Słowo twoie wyczyścione iest dostatecznie, a rozmiłował się go sługa twoy.
  141. Maluczkiciem iest y wzgardzony, wszakoż nie zapomniałem roskazania twego.
  142. Sprawiedliwość twoia, sprawiedliwość iest wieczna, a zakon twoy iest prawda.
  143. Trapienie y vcisk ogarnęły mię, lecz kochaniem moim były roskazania twoie.
  144. Swiadectwa twoie sprawiedliwe są aż na wieki, dayże mi zrozumienie, y będę żył.

    145. Kuf

  145. Wołałem ze wszytkiego serca mego, wysłuchayże mię o Panie, a będę strzegł vstaw twych.
  146. Wołałem ktobie, zachoway że mię, a będę pilen świadectw twoich.
  147. Vprzedzam ine na świtaniu, y wołam oczekawaiąc na słowo twe.
  148. Oczy moie niedosypiaią w nocy, ku rozmyslaniu wyrokow twoich.
  149. Słuchayże Panie głosu moiego według miłosierdzia twego, a obżyw mię wedle sądu twego.
  150. Przystąpili się ku mnie ci ktorzy nasladuią złosci, a oddalili się od zakonu twego.
  151. Panie tyś iest blisko, a wszytki roskazania twe są sprawiedliwe.
  152. Zdawnam zrozumiał o świadectwach twoich iżeś ie vtwierdził na wieki.

    153. Resz

  153. Obacz vtrapienie moie a wyrwi mię, bociem nieprzepomniał zakonu twego.
  154. Broń prawa mego, y zastęp mię, a dla słowa twego obżyw mię.
  155. Dalekieć iest od złosnikow zbawienie, gdyż nie są pilni vstaw twoich.
  156. Wielkieć są dobrotliwosci twe Panie, obżywże mię wedle sądow twoich.
  157. Wieleć iest tych ktorzy mię przesladuią, y nieprzyiacioł moich, a iam się nie odchylał od świadectw twoich.
  158. Widziałem przestępcę, y byłem zięt tęsknoscią, przeto iż nie strzegli wyroku twego.
  159. Obaczże iż roskazanie twoie miłuię Panie, a według miłosierdzia twego obżywi mię.
  160. Początek słowa twego iest prawda, a wszytki twe sądy sprawiedliwe są na wieki.

    161. Szyn

  161. Książęta przesladowały mię niewinnie, ale słow twoich bało się serce moie.
  162. Weselę się w wyroku twoim, iako ten ktory nayduie korzysci wielkie.
  163. Nienawidziałem kłamstwa y brzydziłem się im, a vmiłowałem zakon twoy.
  164. Siedm kroć przez dzień chwalę cię, z sprawiedliwych sądow twoich.
  165. Pokoy iest wielki tym ktorzy miłuią zakon twoy, a nie obawaią się żadnego niebeśpieczeństwa.
  166. Oczekawałem wybawienia twego Panie, a pełniłem roskazania twoie.
  167. Strzegła dusza moia świadectw twoich, a rozmiłowałem się ich vprzeymie.
  168. Byłem pilen roskazania twego, y świadectw twoich, abowiem wszytki drogi moie są przed tobą.

    169. Tau

  169. Niechżeć Panie przed cię przyidzie wołanie moie, a według słowa twego day mi zrozumienie.
  170. Niechayże prośba moia przydzie przed cię, a według obietnice twoiey wyrwi mię.
  171. Vsta moie wysławiać będą twą chwałę, gdy mię nauczysz praw twoich.
  172. Ięzyk moy opowiedać będzie wyroki twoie, abowiem wszytki twe mandaty są sprawiedliwe.
  173. Sciągni rękę twą ku ratunkowi moiemu, abowiemem sobie obrał roskazanie twoie.
  174. Pragnąłem o Panie zbawienia twego, a zakon twoy iest kochaniem moim.
  175. Będzie żyć dusza moia, y będzie cię chwalić, a sądy twoie podpomogą mię.
  176. Błądziłem iako owieczka stracona, szukayże mię służebnika twego, abowiemem nie zapomniał roskazania twego.

    Psalm 120.
    ¶ 1. Vfa w życzności y w Pańskim ratunku czasu potrzeby swey, wzywaiąc go przeciw ięzykom kłamliwem. 5. Za ktorych przyczyną musiał mieszkać miedzy narody obcemi.

  1. Pieśń A Mahalot. Wołałem do Pana w vtrapieniu moim, a on mię wysłuchał.
      A Ty czternaście Psalmow ktore tu idą porząd, nazywaią ie pieśniami Mahalot, to iest pieśni wschodow, abo dostoieństw, abo też pewnych iakich tonow muzyki: A chociaż miedzy wykładaczmi nie masz pewnego nic o tym przezwisku, a wszakoż rzecz iest podobna iż dla tego tym imieniem są wezwane, iż ie spiewano osobliwemi notami nie tak iako ine.

  2. Panie wyrwiż duszę moię od vst kłamliwych, y od ięzyka zdradliwego.
  3. Coż masz za pożytek, a coć przybędzie z tego ięzyka zdradliwego:
  4. Ktory iest iako strzały ostre mocarzowe, y iako B węgle iałowcowe.
      B Położył tu węgle iałowcowe dla tego, iż to drzewo długo w sobie ogień trzyma.

  5. Ach niestotysz mnie iż tak długo iestem gościem w C Mesech, a mieszkam w namieciech Cedar.
      C Mesech y Cedar są narodowie na Wschod słońca, a iedni z nich poszli byli z Iafeta, iako iest w 1.Mo.10.v.2. A drudzy zasię od niektorego syna Izmaelowego, A przetoż przez Mesech rozumie Arabczyki, a przez Cedar Izmaelity.

  6. Iż też tak długo mieszka dusza moia z tymi ktory pokoy w nienawisci maią.
  7. Alem ia iest spokoynym, y gdy o tym mowię, wnet się oni wzruszaią ku walce.

    Psalm 121.
    ¶ 1. Wierny w vtrapieniu podnosi mysl swą ku Panu, oczekawaiąc ratunku iego. 5. Abowiem on iest strożem y wodzem swoich.

  1. Pieśń Mahalot. Oczy moie podnoszę na A gory, * skądby mi miało przydź podpomożenie.
      A Niektorzy ty gory rozumieią, gorę Syon y Morya, na ktorey był zbudowan kościoł.

      * 2.Kron.20.v.17.

  2. Aleć moy ratunek od Pana ktory stworzył niebo y źiemię.
  3. B Nie da się zachwiać nogam twoim, ani zasnie ten ktory strzeże ciebie.
      B Prorok tu obraca rzecz swą ku każdemu wiernemu, czyniąc go pewnym o dobrotliwosci Bożey.

  4. Oto nie zasnie, a iście nie zasnie ten ktory strzeże Izraela.
  5. Panci strzeże ciebie, a Pan iest zasłoną twoią, stoiąc po prawey twey ręce.
  6. Nie vderzy na cię Słońce przez dzień, ani Miesiąc w nocy.
  7. Pan strzeże ciebie od wszego złego, y strzeże dusze twoiey.
  8. Pan iest strażem wyscia y wescia twego, od tego czasu aż y na wieki.

    Psalm 122.
    ¶ 1. Wesele y chuć człowieka wiernego ktory pragnie mieszkać w świętym zebraniu Pańskim. 4. Aby tam chwalił Pana Boga. 3. Wypisuie nadobny porządek onego zebrania. 6. A przetoż modli się za iego szczęście.

  1. Pieśń Mahalot Dawidowa. Weseliłem się z tymi ktorzy mi mowili, Poydziemy do domu Pańskiego.
  2. Stanęły nogi nasze w branach twoich o Ieruzalem.
  3. Ty Ieruzalem ktoreś iest pobudowane iako miasto, a A ktoreś iest z sobą społecznie złączone.
      A To się rozumieć może o mieszczanoch ktorzy miedzy sobą społecznie a życzliwie żyli, abo o budowaniu porządnie wyprawionym, A przetoż tu przez Ieruzalem mamy rozumieć koscioł Pański.

  4. Kędy się oto schodzą pokolenia, a pokolenia Pańskie na świadectwo Izraelczykom, ku wysławianiu imienia Pańskiego.
  5. Abowiem tam postawione są stolice ku sądom, y B stolica domu Dawidowego.
      B Tym powtarzaniem dawa znać o stolicy Krolewskiey, a pod podobieństwem tey tu stolice, okazuie stolicę Krystusowę, ktory Kroluie w pośrzod Koscioła swego.

  6. Modlcież się za pokoy Ierozolimski, a niechay się wszytko szczęści tym ktorzy miłuią ciebie.
  7. Niechay będzie pokoy w basztach twoich, a szczęście w pałacach twoich.
  8. Dla braciey moiey y dla bliźnich moich, będę się teraz modlił o pokoy twoy.
  9. Dla domu Pana Boga naszego będę szukał szczęścia twoiego.

    Psalm 123.
    ¶ 1. Modlitwa wiernych aby byli wybawieni od pośmiewcow ktorzy gardzą Bogiem.

  1. Pieśń Mahalot. Podnoszę ku tobie oczy moie ktory mieszkasz w niebie.
  2. Oto iako oczy służebnikow pilnuią ręki panow swoich, iako też oczy służebnice pilnuią ręki paniey swoiey, takżeć też y oczy nasze poglądaią ku Panu naszemu, aż się zmiłuie nad nami.
  3. Zmiłuy się nad nami Panie, zmiłuy się nad nami, abowiemciechmy są barzo napełnieni wzgardzeniem.
  4. Nasycona iest dusza nasza barzo pośmiewiskiem bogaczow, a wzgardą pysznych.

    Psalm 124.
    ¶ 1. Dźiękowanie wiernych Bożych, w ktorym wyznawaią iż są wybawieniem z wielkiego niebespieczeństwa iego samego życznoscią.

  1. Pieśń Mahalot Dawidowa. Gdyby był Pan niestał przy nas, powiedz teraz Izraelu.
  2. Gdyby był Pan z nami niebył, gdy się na nas ludzie oborzyli /
  3. Tedyćby nas byli żywo pożarli, rozgniewawszy się na nas w popędliwosci swoiey.
  4. Tedyćby nas zabrały wody, a potoki zatopiłyby dusze nasze.
  5. Tedyćby przypadły na nas ony A gwałtowne wody.
      A W tych słowiech bystrych potokow y gwałtownych wod, dawa znać wielkie niebespieczeństwa y trapienia y przesladowania.

  6. Niechayżeć Pan będzie błogosławiony, ktory nas nie podał na łup w B zęby ich.
      B To iest, w srogie ich okrucieństwo.

  7. Dusza nasza iako ptaszek vszła z sidła ptasznikom, potargało się sidło a mychmy go vszli.
  8. Ratunek nasz w imieniu Pańskim, ktory stworzył niebo y źiemię.

    Psalm 125.
    ¶ 1. Okazuie iż wierni w pośrod nawięcszego niebespieczeństwa w Panu vfać maią. 4. Prosi za szczęściem ich, a o pomstę nad niewierniki.

  1. Pieśń Mahalot. Ci ktorzy vfaią w Panu są iako gora Syon, ktora się nie wzruszy trwaiąc aż na wieki.
  2. O Ieruzalem, iakiesz są gory około niego, a Pan iest około ludu swoiego od tego czasu aż y na wieki.
  3. Abowiem sceptrum złosciwych nie będzie długo trwać nad działem sprawiedliwych, aby snadź sprawiedliwi A nie ściągnęli ręki swey ku złosci.
      A To iest, aby się wierni nie zgorszyli będąc pod opanowaniem złosnikow.

  4. O Panie czyńże dobrze dobrym, y tym ktorzy są serca prawego.
  5. Ale ty ktorzy się vdawaią za przewrotnosciami swoiemi, pusci Pan za tymi ktorzy nieprawosci broią, y będzie pokoy nad Izraelem.

    Psalm 126.
    ¶ 1. Raduią się wierni z swego wybawienia. 3. Prze co beśpiecznie wyznawaią iż chcą chwalić Pana. 5. Y nadziewaią się po tak wielkich niebeśpieczeństwach przyszłey radosci.

  1. A Pieśń Mahalot. Gdy Pan przywrocił Syońskie więźienie, tedychmy byli iako ci ktorym się sni.
      A Ten psalm złożon iest, gdy Pan wrocił lud z więźienia Babilońskiego.

  2. Tedy vsta nasze napełnione są śmiechu, a ięzyk nasz wesela, a na ten czas mowiono tak miedzy narody, Pan barzo wielkie rzeczy vczynił z tymi.
  3. Panci barzo wielkie rzeczy vczynił z nami, z czegochmy się my radowali.
  4. Dayże się nam Panie wrocić z więźienia naszego, iako B potoki od Południa.
      B To iest, tak nam to wdzięczną rzecz vczynisz, iako są wdzięczne potoki tym ktorzy mieszkaią w krainach suchych.

  5. Ci ktorzy siali ze łzami będą żąć w radosci.
  6. Ktorzy C idą z płaczem niosąc nasienie, tedy przyszedszy z radoscią znoszą snopy swoie.
      C Bierze podobieństwo od oraczow, ktorzy czasu drogości gdy sieią nasienie, tedy są smętni, ale czasu żniwa gdy im Pan Bog da vrodzay, tedy się raduią.

    Psalm 127.
    ¶ 1. Oprocz ratunku y błogosłąwieństwa Pańskiego wszytki nasze starania y pilnosci są prożne.

  1. Pieśń Mahalot Salomonowa. Iesliby Pan nie budował A domu, prożno ci robią ktorzy gi buduią, Iesliż Pan nie będzie strzegł miasta, prożno ten czuie ktory go strzeże.
      A Przez dom y miasto rozumie porządek tak mieyscki iako y domowy.

  2. Prożnoć macie rano wstawać, y z wieczora długo siadać ktorzy B iecie z pracą chleb, C boć tak Pan da swemu miłośnikowi odpoczynienie.
      B Dawa znać, iż żaden się z swey pracey nie zbogaci, iesliże mu Pan nie będzie błogosławił.
      C Pan bez wielkiey pracey wiele dobrego wiernem swoim dawa.

  3. Oto dziedzictwem Pańskim są synowie, a nagrodą iest owoc żywota.
  4. Iakieć są strzały w ręku mocarza, tacyć też są synowie w młodosci.
  5. Błogosławiony ten człowiek iest ktory napełni D sahaydak swoy imi, abowiem nie będą zawstydzeni gdy będą mieć sprawę w branie z nieprzyiacioły swemi.
      D To iest, gdy ktory dom będzie pełen synow takowych.

    Psalm 128.
    ¶ 1. Szczęście człowieka wiernego ktory się Pana boi we wszytkich sprawach swoich.

  1. Pieśń Mahalot. Błogosławiony iest każdy ktory się Pana boi, a ktory chodzi drogami iego.
  2. Abowiem pracey rąk twoich pożywać będziesz, szczęsliwym będziesz, y będzieć się dobrze działo.
  3. Zona twoia będzie iako winna macica podawaiąc owoc w domu twym, a synowie twoi iako latorosli oliwne około stołu twego.
  4. Otoż tak zaiste będzie vbłogosławion człowiek ktory się boi Pana.
  5. Będzieć błogosławił Pan z Syonu, a oglądasz dobra w Ieruzalem po wszytek czas żywota twoiego.
  6. Y oglądasz syny synow twoich, a pokoy nad Izraelem.

    Psalm 129.
    ¶ 1. Napomina zebranie wiernych aby się weselili, iako byli smętnemi w vtrapieniu swoiem. 5. A iż nieprzyiaciele ich będą zawstydzeni chociaż są możnymi.

  1. A Pieśń Mahalot. Niechayże teraz powie Izrael, iako częstem trapienim vciskali mię od B młodości moiey.
      A Podobieństwo iest, iż ten Psalm złożon iest na on czas gdy Koscioł Izraelski był pod Antyochowem okrucieństwem.
      B To iest od onych czasow za Abrahama y Iakoba, od ktorych się począł koscioł ten.

  2. Iestem wielekroć vtrapion od młodości moiey, a wszakoż mię nie przemogli.
  3. C Oracze orali po grzbiecie moim, czyniąc długie zagony swoie.
      C To iest, nieprzyiaciele koscioła twego przesladowali mię.

  4. Ale Pan sprawiedliwy potargał powrozy złosnikow.
  5. Będą zawstydzeni, a wszyscy się na zad obrocą ktorzy Syon maią w nienawiści.
  6. Będą iako trawa na dachu, ktora pierwey niż ią wyrwą vschnie.
  7. Z ktorey nie napełni ręki swey ten ktory żnie, ani ramienia swego ktory wiąże snopy.
  8. Ani rzeką ci co imo nie idą, Błogosławieństwo Pańskie nad wami, a błogosławiemy wam w imię Pańskie.

    Psalm 130.
    ¶ 1. Chutliwa modlitwa człowieka vcisnionego grzechy swemi, Ktorych prosi odpuszczenia y wybaczenia. 5. Abowiem vfa w dobrotliwości y w obietnicach Bożych. 6. Skąd wierni służą iemu z ochotą.

  1. Piesń Mahalot. O Panie wołam ku tobie z A głębokości.
      A To iest, z wielkiego niebespieczeństwa.

  2. Wysłuchayże Panie głosu moiego, a nakłoń vszu twoich ku głosowi prośby moiey.
  3. O Panie, iesliż będziesz miał na pieczy złosci y, ktoż się ostoi Panie:
  4. Abowiemci iest v ciebie odpuszczenie, a przetoż się ciebie boią.
  5. Oczekawałem Pana, a oczekawała go dusza ma, a w słowie iego vfałem.
  6. Dusza moia oczekawała Pana pilniey niż straż na świtaniu, a więcey niźli straż z zaranku.
  7. Niechayżeć Izrael oczekawa Pana, abowiemci v niego iest miłosierdzie, a obfite v niego odkupienie.
  8. Onci sam odkupi Izraela ze wszytkich nieprawosci iego.

    Psalm 131.
    ¶ 1. Przykładem swem vczy skromnosci, to iest, aby żaden o sobie wiele nie rozumiał, ale owszem iżby vfał w Panu.

  1. Pieśń Mahalot Dawidowa. Panie nie wywyzszało się serce moie, anim podnosił hardzie oczu moich, anim się A kusił o rzeczy wielkie a skryte przedemną.
      A W Zydowskiem stoi, nie chodziłem w rzeczach wielkich, a dziwnieyszych nad mię.

  2. Iesliżem nie zawsciągnął y nie hamował vmysłu mego B iako dzieciątko ostawione od matki (niech mi się nic nie szczęści) aleć vmysł moy iest v mnie iako dzieciątko ostawione.
      B Iako dzieciątko od piersi macierzyńskich odsadzone, czeka wszytkiego od matki swoiey, takżem też y ia prawie iako dzieciątko zawżdy od Pana mego oczekawał wszytkich potrzeb moich.

  3. Pokładayże Izraelu nadzieię swą w Panu, od tego czasu aż na wieki.

    Psalm 132.
    ¶ 1. Dawid prosi aby mu Pan wypełnił obietnicę o budowaniu koscioła. 7. Y weseli się iakoby też iuż był zbudowan. 8. Y skrzynia postawiona była na miescu swym. 9.16. Y kapłani w ich dostoieństwie. 10. A to dla vfania w obietnicy Pańskiey o vmocnieniu Krolestwa iego, A przetoż się modli za wiecznem Krolestwem pomazańca swego.

  1. Pieśń A Mahalot. Wspomni Panie na Dawida, y na wszytki vtrapienia iego.
      A Niektorzy mniemaią żeby Salomon miał złożyć ten Psalm, iż w nim przypomina Dawida y obietnice ktore są iemu vczynione o budowaniu koscioła.

  2. Ktory zaprzysiągł Panu, a zaslubował mocarzowi Iakobowemu.
  3. Iż nie wnidę do przybytku domu mego, a iż nie wstąpię na posłanie łoża mego.
  4. Ani też dopuszczę snu oczom moim, y zasnienia powiekam moim.
  5. Aż naydę mieysce Panu, a mieszkanie mocarzowi Iakobowemu.
  6. Otochmy o nim słyszeli w Efrata, a nalezlismy ie na polach B leśnych.
      B To rozumie o gruncie Ornanowem, o czym patrz w 2.Samue.24.v.20. Abo też o Ieruzalem, około ktorego było wiele drzew rodzaynych.

  7. Wnidźmysz do mieszkania iego, a kłaniaymy się podnożkowi nog iego.
  8. * Ruszże się Panie do odpoczynienia twego, ty y Skrzynia możnosci twoiey.
      * 2.Kron.6.v.41.

  9. Kapłani twoi niechać się obloką w sprawiedliwość, a miłośnicy twoi niechay się rozraduią.
  10. Dla Dawida służebnika twego nie odwracay oblicza od C Pomazańca twego.
      C To iest od Salomona.

  11. Poprzysiągł Pan Dawidowi prawdę, ktorey nie odmieni, tak mowiąc, + Postanowię owoc żywota twego na stolicy twoiey.
      + 2.Sam.7.v.12. Dźiei.2.v.30. Luk.1.v.32. y 1.v.55.

  12. Iesliże synowie twoi strzedz będą przymierza moiego y vstaw moich ktorych ich nauczę, tedy też y synowie ich będą siedzieć aż na wieki na stolicy twoiey.
  13. Abowiem Pan obrał sobie Syon, a vpodobał ią sobie aby była mieszkaniem iego.
  14. Tać iest odpoczynieniem moim aż na wieki, a tam będę mieszkał, abowiemem ią vpodobał sobie.
  15. Żywnosci iey będę obficie na wszem błogosławił, a vbogie iey nasycę chlebem.
  16. Kapłany iey przyoblokę zbawieniem, a miłośnicy iey vprzeymie się rozraduią.
  17. # Tam dam kwitnąć D zacnosci Dawidowey, a zgotuię pochodnią Pomazańcowi moiemu.
      D W Zydowskiem stoi, Rogowi Dawidowemu.

      # Malach.3.v.1. Luk.1.v.69.

  18. Nieprzyiacioły iego przyoblokę wstydem, a nad nimi się roskwitnie korona iego.

    Psalm 133.
    ¶ 1. Iako iest wdzięczna społeczność y miłość miedzy wiernemi Pańskiemi tu we dwu podobieństwach okazuie.

  1. Pieśń Mahalot Dawidowa. Oto iako iest rzecz dobra y wdzięczna kędy bracia społecznie mieszkaią.
  2. Iest iako nawybornieyszy A oleiek na głowę spływaiąc y aż na brodę Aaronowę, a opływaiący aż na podołek szat iego.
      A O tym oleyku patrzay w 2.Moi.6.v.7 y w.1.Samu.10.v.1.

  3. Iest też iako rosa Hermon, ktora zstępuie na gory Syon, abowiem tam Pan sprawił B błogosławieństwo, y żywot aż na wieki.
      B To iest, tam kędy iest wierna a braterska miłosć, tedy Pan takowym wszytko fortuni, iż żywą w błogosławieństwie iego.

    Psalm 134.
    ¶ 1. Napomina Lewity y wierne Pańskie aby w czuynosci chwalili Pana winszuiąc im błogosławieństwa.

  1. Pieśń Mahalot. Otoż teraz dobrorzeczcie Panu wszyscy słudzy Pańscy, ktorzy stawacie w domu Pańskim przez noc.
  2. Podnoscie ręce wasze ku mieyscu świętemu, a błogosławcie Panu.
  3. Niechayżeć Pan błogosławi z Syonu ktory stworzył niebo y źiemię.

    Psalm 135.
    ¶ 1.19. Napomina wszytki wierne ku chwale Pańskiey dla iego dziwnych spraw. 4. A nawięcey dla dobrodzieystw ktore okazował Izraelitom. 15. Naśmiewa isę z bałwanow y z bałwochwalcow, a okazuie im ich prożność.

  1. Chwalcie Pana. Chwalcie imię Pańskie, Chwalcież go słudzy Pańscy.
  2. Ktorzy stoicie w domu Pańskim w sieniach domu Boga naszego.
  3. Chwalcież Pana, abowiemci iest dobry Pan, śpiewaycież imieniowi iego, boć iest wdzięczne.
  4. Abowiemci Pan obrał sobie Iakoba, a Izrael iest własna osiadłość iego.
  5. Gdyż ia znam iż iest wielki Pan, a Pan nasz nad wszytkiemi bogi.
  6. Bo Pan wszytko co iedno chce sprawuie na niebie, na ziemi, w Morzu, y we wszytkich przepasciach.
  7. * Ktory wywodzi od kończyn ziemie obłoki, a łyskawice y dżdże sam sprawuie, a wywodzi wiatr z skarbow swoich.
      * Ierem.10.v.13.

  8. + Ktory pobił pierworodne w Egiptcie od człowieka aż do bydlęcia.
      + W 2.Mo.12.v.29.

  9. Puscił cuda swe y znaki w pośrod ciebie Egiptcie na Faraona, y na wszytki sługi iego.
  10. # Ktory poraźił wiele narodow, a pomordował Krole możne.
      # W 4.Mo.21.v.24. y 35.

  11. Seona Krola Amoreyskiego, y Oga Krola Basańskiego, y wszytki krolestwa Chananeyskie.
  12. o Y oddał ziemię ich dziedziczną w dziedzictwo ludowi swemu Izraelskiemu.
      o Iozu.12.v.7.

  13. O Panie toć twe imię trwa na wieki, a twoia pamiątka na potomne czasy.
  14. Abowiem Pan będzie się mścił za lud swoy, a rozlituie się nad służebniki swemi.
  15. * Bałwani pogańscy śrebro y złoto, robota rąk ludzkich.
      * Wyższey.115.v.4.

  16. Vsta maią a nie mowią, oczy maią a nie widzą.
  17. Vszy maią a nie słyszą, ani maią tchnienia w vsciech swoich.
  18. Niechayżeć takowemi będą ci ktorzy ie robią, y wszyscy ktorzy w nich vfaią.
  19. Narody Izraelskie błogosławcie Pana, narody Aaronowe błogosławcie Pana.
  20. Narody Lewitow błogosławcie Pana, y wy ktorzy się boicie Pana błogosławcie Pana.
  21. Chwalebnyć iest Pan z Syonu ktory mieszka w Ieruzalem. Chwalcie Pana.

    Psalm 136.
    ¶ 1. Napominanie ku dziękowaniu Panu za iego dobrotliwość. 4. Y za moc ktorą okazał w stworzeniu wszech rzeczy y w porządku ich. 11. Y iako wybawił lud swoy od nieprzyiacioł ich. 21. A wwiodł gi do ziemie obiecaney.

  1. Wysławiaycież Pana, abowiemci iest dobry, a iż A na wieki trwa miłosierdzie iego.
      A To powtarzanie tych słow za każdym wierszem iest nam swiadectwē, iż my vstawicznie sobie dobrodzieystwa Pańskie przypominać mamy.

  2. Wysławiaycież Boga nad bogi, abowiem na wieki trwa miłosierdzie iego.
  3. Wysławiaycież Pana nad pany, bo na wieki trwa miłosierdzie iego.
  4. Tego ktory sam czyni cuda wielkie, abowiem na wieki trwa miłosierdzie iego.
  5. * Tego ktory mądrze stworzył niebiosa, abowiem na wieki trwa miłosierdzie iego.
      * W 1.Mo.1.v.1.

  6. + Tego ktory rospostarł ziemię nad wodami, abowiem na wieki trwa miłosierdzie iego.
      + W 1.Mo.1.v.6. Ieremi.10.v.12. y 51.v.15.

  7. # Tego ktory sprawił swiatłości wielkie, abowiem na wieki trwa miłosierdzie iego.
      # W 1.Mo.1.v.14.

  8. Słońce aby panowało dniowi, bo na wieki trwa miłosierdzie iego.
  9. Miesiąc y gwiazdy aby panowały nocy, abowiem na wieki trwa miłosierdzie iego.
  10. o Tego ktory pokarał Egiptcyany z pierworodnemi ich, abowiem na wieki trwa miłosierdzie iego.
      o W 2.Mo.12.v.29.

  11. * Tego ktory wywiodł Izraela z pośrodku ich, abowiem na wieki trwa miłosierdzie iego.
      * W 2.Mo.12.v.37. y 13.v.17.

  12. Możną ręką y wyciągnionem ramieniem, abowiem na wieki trwa miłosierdzie iego.
  13. Tego ktory rozdzielił Morze Czerwone na dwoię, abowiem na wieki trwa miłosierdzie iego.
  14. Y przeprowadził lud Izraelski przez pośrodek iego, abowiem na wieki trwa miłosierdzie iego.
  15. + Y wrzucił Faraona z woyskiem iego w Morze Czerwone, abowiem na wieki trwa miłosierdzie iego.
      + W 2.Mo.14.v.28.

  16. Ktory prowadził lud swoy przez puszczą, abowiem na wieki trwa miłosierdzie iego.
  17. Tego ktory poraźił Krole wielkie, abowiem na wieki trwa miłosierdzie iego.
  18. # Y pobił Krole możne, abowiem na wieki trwa miłosierdzie iego.
      # W 4.Mo.21.v.2.

  19. Seona Krola Amoreyskiego, abowiem na wieki trwa miłosierdzie iego.
  20. o Y Oga Krola Basańskiego, abowiem na wieki trwa miłosierdzie iego.
      o W 4.Mo.21.v.35.

  21. * Y dał im ziemię ich w dziedzictwo, abowiem na wieki trwa miłosierdzie iego.
      * Iozue.12.v.7.

  22. W dziedzictwo Izraelowi słudze swemu, abowiem na wieki trwa miłosierdzie iego.
  23. Ktory w naszym vniżeniu nie przepominał nas, abowiem na wieki trwa miłosierdzie iego.
  24. Y wyrwał nas od nieprzyiacioł naszych, abowiem na wieki trwa miłosierdzie iego.
  25. Ktory dawa pokarm ciału każdemu, abowiem na wieki trwa miłosierdzie iego.
  26. Wysławiaycież Boga niebieskiego, abowiem na wieki trwa miłosierdzie iego.

    Psalm 137.
    ¶ 1. Vskarżanie ludu Zydowskiego w Babilownie, y chuć wielka ich ku przywroceniu do Ieruzalem w ktorym iest naroskosznieysze mieszkanie. 7. Przytym przypomina nieszczęsście Edomczykow y Babilończykow.

  1. Siedząc tam podle rzek Babilońskich płakalismy wspominaiąc Syon.
  2. Zawiesiwszy wpośrod niego na wirzbinach harfy nasze.
  3. Y gdy tam ci ktorzy nas zawiedli w poimanie żądali od nas, abyśmy im piosnki śpiewali, a na harfach naszych abysmy im dobrą mysl czynili mowiąc, Spiewaycie nam iaką pieśń Syońską, tedysmy im odpowiedzieli.
  4. Y iakoż mamy śpiewać piosnkę Pańską w źiemi cudzej:
  5. O Ieruzalem iesliżbych ia zapomniał ciebie, tedy ręka moia prawa niechać zapomni grania swego.
  6. Niechayżeć ięzyk moy przyschnie do podniebienia mego ieslibych miał zapomnieć ciebie, y A iesli też Ieruzalem nie będzie przednieyszym nad wszytko wesele moie.
      A W Zydowskiem stoi, Iesliże nie będę przekładał Ieruzalem nad głową wesela mego.

  7. Wspomniż Panie na syny Edomskie ktorzy na on czas mowili przeciw Ieruzalem, Poborzcie ie, poborzcie, aż do gruntu iego.
  8. O y ty corko Babilońska będziesz poborzona, a błogosławiony ten ktory tobie odda to coś ty nam czyniła.
  9. * Szczęsliwy ten będzie ktory pochwyci a potłucze dziateczki twe o skałę.
      * Ezai.13.v.16.

    Psalm 138.
    ¶ 1. Obiecuie wyznawać y wychwalać imię Pańskie. 4. Gdyż ie wszyscy krolowie chwalą. 7. Przypomina też o dobrodzieystwie y o ratunku ktorego się nadziewa od Pana.

  1. Dawidow. Wysławiać cię Panie będę ze wszytkiego serca mego, a przed A bogi śpiewać tobie będę.
      A W Zydowskiem stoi, Elohim, ktore słowo Zydowskie rozumie się niekiedy o Bogu, niekiedy o Anielech, a drugdzie też o przełożonych abo o sędzioch, A Dawid S. na wielu mieyscach opowieda się iż przed Krolmi y Książęty chce wyznawać możność Pańską.

  2. Będę się kłaniał Kosciołowi twemu świętemu, a wysławiać będę imię twoie dla miłosierdzia twoiego, y dla prawdy twoiey, abowiem imię twoie y wyrok twoy iest zacnieyszy nade wszytko.
  3. Na ten czas gdym wołał do ciebie wysłuchałeś mię, a mocą twą vmocniłeś mię w duszy moiey.
  4. Wysławiać ciebie Panie będą wszyscy Krolowie ziemie, abowiem słyszeli B wyroki vst twoich.
      B To iest, iżeś ty mnie obiecał zacnie wywyzszyć w panowaniu moim.

  5. Y będą śpiewać na drogach Pańskich, iż zacna iest chwała Pańska.
  6. Abowiem nawyzszy Pan pogląda na rzeczy niskie, a wysokie z daleka poznawa.
  7. Iesliż też będę chodził w pośrod vtrapienia, tedy ty mnie przy zdrowiu zachowasz, a przeciw gniewowi nieprzyiacioł moich ściągniesz rękę a wybawisz mię prawicą twą.
  8. Pan za mię dosyć vczyni, a miłosierdzie twoie Panie trwa na wieki iż nie opuścisz sprawy rąk twoich.

    Psalm 139.
    ¶ 1. Zacne wypisanie opatrznosci Pańskiey. 2. Przed ktorym nie iest nic zakryto. 17. A przed ktorym pragnie aby żył według roskazania iego. 19. A żeby nad nim możnosci nie mieli niewiernicy, żąda vpadku ich.

  1. Przednieyszemu nad spiewaki, Dawidow Psalm. A Panie doswiadczałeś y doznałeś mię.
      A Okazuie staranie y opatrznosć Pańską że się ściąga nie tylko na wszytko stworzenie pospolicie, ale też y na każdego z osobna. A tu iest nadobna nauka przeciw Epikureuszom.

  2. Ty znasz kiedy ia siędę y powstanę, a mysli moie B z daleka zrozumiewasz.
      B To iest, pierwey niż biorą skutek swoy.

  3. Ty ogarnuiesz wyscie moie y przyście moie, a iesteś ze mną na wszytkich drogach.
  4. Bo oto ieszcze niżeli co wymowię ięzykiem moim, ty to wszytko znasz Panie.
  5. Z tyłu y z przodku wykształtowałeś mię, a położyłeś nademną rękę twoię.
  6. Ktorey rzeczy wiadomość dziwna iest v mnie, a tak wysoka że iey dosiąc nie mogę.
  7. Y gdzież vydę przed duchem twoim: a kędy vciekę przed obliczem twoim:
  8. * Iesliżbych wstąpił do nieba, tedyś ty tam iest, y iesliżbych sobie vczynił posłanie w niskościach, oto y tam iesteś.
      * Amos.9.v.1.

  9. Bych też miał C skrzydła świtania, a mieszkałbych na końcu morza.
      C To iest, Chociażby się też człowiek chciał przyrownać prędkości słoneczney, a wszakoż mieysca nie znaydzie kędyby miał się skryć, aby nie był pod opanowaniem Boskiem.

  10. Tedy mię y tam doprowadzi ręka twoia, a ogarnie mię prawica twa.
  11. Gdybych rzekł, Wżdyć się zakryię w ciemnościach, ale prożno, abowiem y noc będzie swiatłoscią moią.
  12. Gdyż y ciemności nic nie zakryią przed tobą, a noc iako dzień roźiaśni się, a tak ciemności iako światłość.
  13. Abowiemeś ty świadom wnętrzności moich, a okryłeś mię w żywocie matki moiey.
  14. Wysławiać cię tedy Panie będę dla straszliwych spraw twoich, gdyżem ia dziwnie iest stworzon: A tak dziwne są twoie sprawy, co y dusza moia vznawa dostatecznie.
  15. Nie było zakryte przed tobą ciało moie gdym był sprawion na mieyscu zakrytym, a gdym był przyochędożon rozlicznemi członki w niskościach ziemie.
  16. Oczy twoie widziały mię sprawę niedoskonałą, a tyś znał wszytki członki moie iakoby miały być spisane w księgach twoich, chociaż przez wiele dni były wykształtowane, a gdy ieszcze by iednego z nich nie było.
  17. A przetoż iako mi są zacne rozmyslania twoie o Boże, a iako wielkie ich są obfitości.
  18. Tak iż gdybych ie chciał wyliczyć, tedy więcey ich iest niż piasku, a chociażem y czuł a ieszczem był z tobą, przedsiem ich obliczyć nie mogł.
  19. O Boże zamorduyże złosnika, y morderze niechać odstąpią odemnie.
  20. Ktorzy mowili przeciw tobie obrzydłosci, a przeciwnicy twoi brali na prożno imię twoie.
  21. Izalim nie miał w nienawiści tych ktorzy cię nienawidzą Panie: a brzydzę się tymi ktorzy powstawaią przeciw tobie.
  22. Miałem ie w prawey nienawisci, a byli nieprzyiaciołmi moimi.
  23. Doświadcz mię o Boże, a doznay serca mego, doświadże mię, a poznay mysli moie.
  24. Obaczże iesli iest we mnie droga przewrotnosci, a prowadz mię drogą D wieczną.
      D To iest, drogą sprawiedliwosci, abowiem ty rzeczy ktore są pobożne, wiecznie trwaią.

    Psalm 140.
    ¶ 2. Prosi o wybawienie od gwałtu nieprzyiacioł swoich, okazuiąc chytrosci ich przeciw sobie. 9. A przetoż Pana prosi aby ie potłumił. 13. W czym nie wątpi iż to on vczyni.

  1. Przednieyszemu nad śpiewaki Psalm Dawidow.
  2. Wyrwi mię Panie od A człowieka złego, a strzeż mię od gwałtownika.
      A Niektorzy to rozumieią o Doegu, a niektorzy to przystoyniey przytaczaią na Saula, y na poczet iego radnych panow, ktorzy stali o zdrowie iego.

  3. Ktorzy zmyslaią złosci w sercach swoich, a na każdy dzień walki zwodzą.
  4. * Zaostrzyli ięzyk swoy iako wężowie, a iad Aspidow pod wargami ich. Sela.
      * Rzym.3.v.14. Wyższey.14.v.3.

  5. Zachoway mię Panie od rąk złośnika, a od gwałtownika strzeż mię, y od tych ktorzy się starali aby się posliznęły nogi moie.
  6. Zakryli hardzi przedemną sidło, a rościągnęli na powroźiech sieci, zastawili mi też na ścieszce samolowkę. Sela.
  7. Alem ia mowił do Pana, Bog moy iesteś ty, wysłuchayże Panie głosu modlitw moich.
  8. O Panie Panie mocy zbawienia moiego, ktory przykrywasz głowę moię czasu walki.
  9. Nie podayże mię Panie na wolą złośnikowi, niechayże się nie stawa nic wedle iego mysli, żeby się nie podnosił. Sela.
  10. B Przewrotność warg ich niechayże ie okryie, y głowę tych ktorzy mię ogarnęli.
      B To iest, niechayże tak oni iako y książę ich będą pohańbieni, ktorzy się o moie złe starali.

  11. C Niechayże na nie spadnie węgle, a wepchni ie do ognia, y do dołow głębokich aby nie powstali.
      C Pragnie tu Prorok ich vpadku y zginienia wiecznego, abowiem w duchu prorockim widział ich odrzucenie.

  12. Człowiek potwarny niechay nie będzie vtwierdzon na ziemi, a gwałtownika niechay vłowi złość iego, aby strzaskiem vpadł.
  13. Wiem to pewnie że się Pan pomsci za vbogiego, a vczyni sprawiedliwość niedostatecznym.
  14. Zaisteć sprawiedliwi będą chwalić imię twoie, a pobożni będą mieszkać przed oblicznoscią twoią.

    Psalm 141.
    ¶ 1. Prosi pokornie Pana aby go zachował od złorzeczeństwa y od złych vczynkow. 4. Aby się też strzegł złośnikow a z towarzyszył się z wiernemi. 8. Vfa Panu iż on go zachowa od nieprzyiacioł iego.

  1. Pieśń Dawidowa. Panie ku tobie wołam, pośpiesz się ku mnie, vsłyszże głos moy gdy ku tobie wołać będę.
  2. Niechayżeć będzie płatna modlitwa moia v ciebie iako A kadzenie, a dar rąk mych iako ofiara wieczorna.
      A Ty słowa mowi maiąc wzgląd na Cerymonie zakonne.

  3. Panie postaw straż vstam moim, a strzeż drzwi warg moich.
  4. Nie przychylay serca mego k złey rzeczy, ani ku złościwem sprawam, a z ludźmi ktorzy złosci broią, iżbych się nie karmił roskoszami ich.
  5. Niechayże mię vderzy sprawiedliwy, a będę to sobie poczytał za dobrodzieystwo, niechay mię fuka, a będę to sobie miał za osobliwy oley ktory niezepsuie głowy moiey, abowiem ieszcze modlitwa moia będzie za B złosci ich.
      B Nazywa złoscią karanie przykre y srogie człowieka pobożnego, y opowieda się że za nimi chce Boga prosić, a iż to ma cierpliwie znosić.

  6. Niechayżeć vpadną na mieyscach skalistych sędziowie ich, a niechać vsłyszą słowa moie, abowiem są wdzięczne.
  7. Iako ten ktory rąba drwa y szczepa iż pierzchaią trzaski, takci są rosproszone kości nasze tuż nad grobem.
  8. Abowiem Panie ku tobie podnoszę oczy moie, w tobie vfam nie odeymuy że mi zdrowia.
  9. Strzeż mię od sidła ktore na mię zakryli, y od samołowek tych ktorzy broią złości.
  10. Niechayże ci niepobożni społu wpadną w sieci swoie, aż ia przeminę.

    Psalm 142.
    ¶ 2. Prosi zawzdy o ratunek Pański. 5. Pokładaiąc w nim nadzieię y vcieczkę swą, Vcząc przytym co ma wierny czynić gdy iest w vtrapieniu.

  1. Maskil Dawidowe * Modlitwa gdy był w iaskini.
      * 1.Krol.24.v.4.

  2. Głosem moim wołałem do Pana mego, a głosem moim modlę się do Pana.
  3. Pokładam przed nim rozmyslanie moie, a oznaymiam przed oblicznoscią iego vtrapienie moie.
  4. Gdy we mnie vstawał duch moy, tedyś ty znał ścieżkę moię, a na drodze ktorąm idź miał zakryli sidło na mię.
  5. Oglądałem się na prawą stronę a przypatrowałem się, a nie był ktoby mię był poznał, zginęła była vcieczka moia, a nie był ktoryby się starał o duszę moię.
  6. A przetożem ku tobie Panie wołał mowiąc, Tyś iest nadzieia moia, a cząstka moia w źiemi żywiących.
  7. Słuchay pilnie wołania mego, bociem barzo znędzniał, wyrwisz mię od tych ktorzy mię przesladuią, abowiemci są mocnieyszy nizli ia.
  8. Wywiedźże z ciemnice duszę moię, abych chwalił imię twoie, a będą A około mnie sprawiedliwi, przeto iżeś mi vczynił dobrodzieystwo.
      A To iest, ku przypatrowaniu wybawienia tego ktore się nademną stało.

    Psalm 143.
    ¶ 1. Modlitwa o odpuszczenie grzechow. 5. Dobrotliwość Pańska przeciwko nam. 9.12. Wybawienie od nieprzyiacioł iego, y pomsta nad nimi. 10. Pragnie aby Duch S. był wodzem w sprawach iego.

  1. Psalm Dawidow. Panie wysłuchay modlitwy moiey, a wysłuchay prośby moiey, dla prawdy twoiey, wysłuchay mię dla twoiey sprawiedliwości.
  2. Nie wchodźże w sąd z sługą twoim, * abowiem nie vsprawiedliwi się przed tobą żaden żywy.
      * W 2.Mo.34.v.7.

  3. Gdyż nieprzyiaciel przesladuie duszę moię, a potarł rowno z źiemią żywot moy, y wparł mię na miesca ciemne, iako ty co zdawna pomarli.
  4. Y vstał we mnie duch moy, a serce moie w posrzod mnie trfoży sobą.
  5. Wspominam sobie dni ktore były od początku, a rozmyslam sobie we wszytkich sprawach twych, y o vczynkoch rąk twoich rozmawiam.
  6. Wyciągam ku tobie ręce moie, a dusza moia iest iako ziemia sucha. Sela.
  7. Wysłuchayże mię prędko Panie, vstałci duch moy, nie zakrywayże oblicza twego odemnie, boć będę podobien tym ktorzy zstępuią do grobu.
  8. Oznaymiże mi wczas miłosierdzie twoie, abowiemci w tobie vfam, dayże mi wiedzieć drogę ktorąbych miał chodzić, gdyż ku tobie podnoszę duszę moię.
  9. Wyrwi mię od nieprzyiacioł moich Panie, gdy się vciekam ku tobie.
  10. Naucz mię dosyć czynić woley twey, abowiemeś ty iest Bog moy, a duch twoy dobrotliwy wyprowadzi mię do ziemie rowney.
  11. Dla imienia twego Panie obżywisz mię, a dla sprawiedliwosci twoiey wywiedziesz z vtrapienia duszę moię.
  12. Y dla miłosierdzia twego wytracisz nieprzyiacioły moie, a potracisz wszytki przeciwniki dusze moiey, bociem ia iest sługa twoy.

    Psalm 144.
    ¶ 1. Z wielką pokorą dziękuię Panu za dobrodzieystwa, y za zwycięstwa ktore otrzymał za pomocą iego. 5.11. Prosi o ratunek y o vpadek niewiernych. 3.12. Prożność człowieka, a zwłaszcza takowego ktory się vdał za roskoszami swiata tego. 15. Szczęście wiernych.

  1. Dawidow. Błogosławiony Pan skała moja, ktory ćwiczy ręce moie ku bitwie, a palce moie ku walce.
  2. Onci iest miłosierdziem moiem y twierdzą moią, wywyzszeniem moim y wybawicielem moim, tarczą moią, a w nim samym vfam, bo on podbił pod mię lud moy.
  3. * Panie, y coż iest człowiek iż nań tak masz baczenie, a syn człowieczy iż się oń tak starasz:
      * Wyższey.8.v.5. Zyd.2.v.6.

  4. Człowiek iest podobnym prożnosci, a dni iego iako cień przechodzą.
  5. A Nakłońże Panie nieba twego, a zstęp, dotkni gor, a zakurzą się.
      A W tych słowiech wyznawa że Bog prziydzie na wspomożenie iego.

  6. Zabłyśni błyskawicą a rosprosz ie, puść strzały twoie, y zatrfoż imi.
  7. Sciągni rękę twą z wysokości, a odkup mię, wyrwi mię z wod wielkich, y z B ręki synow obcych.
      B To iest od złosnikow ktorzy odstąpili zakonu twoiego, chociaż się vsty wyznawaią być nasladowcami twoimi.

  8. Ktorzy vsta maią fałeszne, a C prawica ich iest prawica omylna.
      C To mowi przeciw swym nieprzyiaciołom, ktorzy dawszy mu prawicę swą nie zdzierżeli mu słowa.

  9. O Boże piosnkę nową tobie zaspiewam, w piosnkach y przy instrumenciech o dziesiąci strun śpiewać tobie będę.
  10. Onci dawa wybawienie Krolom, a on odkupi Dawida służebnika swego od srogiego miecza.
  11. Wybawiże mię a wyrwi mię z ręki synom obcym, ktorych vsta są fałeszne, a prawica ich iest prawica kłamliwa.
  12. Aby byli synowie naszy iako szczepy rodzayne w młodości swoiey, a corki nasze D iako węgły wyciosane na kształt Koscioła.
      D Abowiem dla ich piękności y poczciwości są ochędostwem domom swoim.

  13. Spiżarnie nasze są pełne obfituiąc we wszytkich zbożach, trzody nasze rodzą tysiącmi, a dziesięć tysięcy po vlicach naszych.
  14. Woły nasze są duże, niechayżeć nie będzie E rozerwanie, ani iakie F prowadzenie, a niechay nie będzie krzyk po vlicach naszych.
      E To iest, aby nieprzyiaciel nie borzył murow naszych.
      F Niechay od nieprzyiacioł nie bywamy wygnani.

  15. Szczęsliwyć to iest lud z ktorym się tak dzieie, a błogosławiony to lud ktorego Bogiem iest Pan.

    Psalm 145.
    ¶ 1. Zacna chwała Pańska dla iego wielkosci. 6. Mocy. 7. Dobroci. 14. Opatrznosci. 17. Y dla sprawiedliwosci. 18. A zwłaszcza przeciw swym wiernym.

  1. Chwała Dawidowa. O Boże moy y Krolu, wywyzszać cię będę, a na wieki wieczne będę dobrorzeczył imieniowi twemu.
  2. Na każdy dzień będę błogosławił tobie, chwaląc imię twoie na wieki wieczne.
  3. Wielkić iest Pan y barzo chwalebny, a wielkość iego iest niedościgniona.
  4. Narod narodowi sprawy twoie opowiedać będzie, a moc iego oznaymować będą.
  5. Ochędogę chwały y wielmożnosci twoiey, w dziwnych twych sprawach rosprawować będę.
  6. Y moc straszliwych vczynkow twoich opowiedać będą, a zacność twoię oznaymię.
  7. Pamiątkę wielkiey dobrotliwosci twey serdecznie wyznaią, a sprawiedliwość twą rozgłaszać będą.
  8. Dobrotliwyć y miłosierny iest Pan, nie rychły ku gniewu y wielce dobrotliwy.
  9. Dobryć iest Pan wszytkim, a miłosierdzie iego nad wszytki sprawy iego.
  10. Wysławiaią cię Panie wszytki sprawy twe, a miłosnicy twoi błogosławią ciebie.
  11. Chwałę Krolestwa twego opowiedaią, a o mocy twoiey rosprawuią.
  12. Aby oznaymili mocy twe synom ludzkim, y chwałę swiętego Krolestwa twego.
  13. Krolestwo twoie Krolestwo po wszytki wieki, a opanowanie twoie na potomne czasy.
  14. Zadzierżawa Pan wszytki vpadłe, a podnosi wszytki powalone.
  15. * Oczy wszytkich vfaią w tobie, a ty im dawasz pokarm czasu swoiego.
      * Psalm.104.v.27.

  16. Otwarzasz rękę twoię a nasycasz do woley wszytko żywiące.
  17. Sprawiedliwy iest Pan we wszytkich drogach swoich, a miłosierny we wszech sprawach swoich.
  18. Bliskić Pan iest wszem ktorzy go wzywaią, y wszytkim ktorzy go prawdziwie wzywaią.
  19. Czyni dosyć woley tych ktorzy się go boią, a wysłuchawa wołania ich y zachowywa ie.
  20. Strzeże Pan wszytkich ktorzy go miłuią, a złośniki wszytki potraci.
  21. Chwałę Pańską wysławiać będą vsta moie, a wszelkie ciało dobrorzeczyć będzie świętemu imieniowi iego aż na wieki wieczne.

    Psalm 146.
    ¶ 2. Chwała Boża. 3. Napomina aby żaden nie vfał w mocy ludzkiey. 5. Ale tylko w samem Panu ktory iest nad wszytko mocnieyszy y lepszy. 6. A ktemu iż okazuie dobroć swą przeciw vtrapionym gdy wszytki rzeczy w zacnym porządku sprawuie.

  1. Chwalcie Pana.
  2. Chwalże duszo moia Pana, chwalić będę Pana poki iednom żyw, a będę śpiewał Bogu memu pokąd mię iedno stawa.
  3. Nie vfaycie w Książętoch, ani w żadnym człowieku w ktorym niemasz ratunku żadnego.
  4. Wynidzieć iego duch zniego, a on się obroci do ziemie swoiey, a na ten czas poginą mysli iego.
  5. Szczęsliwysz to iest ktoremu Bog Iakobow iest ratunkiem, a ktory nadzieię swą ma w Bogu swym.
  6. Ktory stworzył niebo y źiemię, Morze, y wszytko co w nich iest, a ktory zachowywa prawdę na wieki.
  7. Ktory czyni sprawiedliwość krzywdę cierpiącym, a ktory dawa żywność zgłodniałym, Panci rozwięzuie więźnie.
  8. Panci oświeca ślepe, a Pan podnosi vpadłe, Pan miłuie sprawiedliwe.
  9. Pan przestrzega goscie sierotkę y wdowę podpomaga, a drogę złośnikow podwraca.
  10. Pan będzie krolował na wieki, O Syon, onci iest Bogiem twem aż y na potomne czasy. Chwalcież Pana.

    Psalm 147.
    ¶ 1.7.12. Napomina ku chwale Pańskiey. 2.6. A to prze iego dobrotliwość ktorą okazuie przeciw vtrapionym. 4. Iż się okazuie mądroscią swoią. 5. Mocą y sprawiedliwoscią. 8.5. Przytym opatrznoscią swoią nad wszytkim stworzeniem. 10. A zwłaszcza przeciwko wiernym. 13. Abowiem się on w tych kocha ktorzy sie go boią y ktorzy go miłuią.

  1. Chwalciesz wiecznego, abowiemci iest dobrze śpiewać Bogu naszemu, a wdzięczna to iest y ochędożna chwała.
  2. Pan buduiąc Ieruzalem, zgromadza ty ktorzy są rosproszeni z Izraela.
  3. Ktory vzdrawia skruszone na sercu, a zawięzuie rany ich.
  4. Ktory zrachował liczbę gwiazd, nazywaiąc każdą swem imieniem.
  5. O wielkić iest Pan nasz y wielce mocny, a zrozumieniu iego niemasz liczby.
  6. Podnosi Pan vniżone, a zlośniki aż na ziemię vniża.
  7. Spiewaycież Panu z chwałą, a śpiewaycie Bogu naszemu przy harfie.
  8. Ten ktory okrywa niebiosa obłokami, a karmi, a przyprawuie deszcz ziemi, ktory dawa rość trawie po gorach.
  9. Ktory dawa bydłu pokarm ich, * y kruczętom ktore nań wołaią.
      * Iob.39.v.9.

  10. Ten ci się nie roskocha w mocy końskiey, ani się kocha w goleniach męskich.
  11. Miłuieć Pan ty ktorzy się go boią, a ktorzy vfaią miłosierdziu iego.
  12. Chwalże Ieruzalem Pana, chwalże Syonie Boga twoiego.
  13. Abowiem on czyni mocne zawory w branach twoich, a błogosławi synom twoim w pośrod ciebie.
  14. Ktory czyni pokoy w granicach twoich, a nasyca cię przewybornym zbożem.
  15. Ktory puszcza słowo swe na ziemię, a barzo prędko bieży słowo iego.
  16. Ktory dawa śnieg iako wełnę, a srzon rozsypuie iako popioł.
  17. Miece lod swoy sztukami, y ktoż się ostoi przed zimnem iego:
  18. Posyła słowo swe, y rostapia ie, powienie wiatrem swem a rospłyną się wody.
  19. Oznaymuie słowo swe Iakobowi, a vstawy swe y sądy swe Izraelowi.
  20. Nie każdemuć tak vczynił narodowi, ani im dał poznać sądow swoich. Chwalcie Pana.

    Psalm 148.
    ¶ Tu w tym psalmie iest napominanie do wszego stworzenia aby wysławiało Pana. 5. Tak w stworzeniu iak y w nadobnym porządku wszytkiego. 14. Przytym z dobrotliwosci iego ktorą okazuie przeciw wszem ludziom.

  1. Chwalcie Pana. Wy stworzenia niebieskie chwalcie Boga, y wy ktorzy iestescie na wysokosciach chwalcie go.
  2. Chwalcież go wszyscy anieli iego, chwalcież go wszytki woyska iego.
  3. Chwalcież go Słońce y Miesiąc, chwalcie go wszytki iasne gwiazdy.
  4. Chwalcież go wszytki niebiosa * y wody ktore są nad obłoki.
      * W 1.Mo.1.v.7. Dani.3.v.60.

  5. Niechayżeś chwalą imię Pańskie, abowiem on roskazał y stworzone są.
  6. Y postanowił ie aż na wieki wieczne, y dał im prawo ktore nie vstanie.
  7. Chwalcież Pana wy stworzenia ziemskie, smokowie, y wszytki przepasci.
  8. Ogień, grad, śnieg, y mgły, y wiatr gwałtowny czyniąc dosyć słowu iego.
  9. Gory, y wszytki pagorki, drzewa rodzayne, y wszytki Cedry.
  10. Zwierzęta, y wszytki bydła, gadziny, y ptastwa skrzydlaste.
  11. Krolowie ziemscy y wszyscy narodowie, Książęta y wszyscy sędziowie ziemie.
  12. Młodzieńcy y też panienki, starszy y z młodszemi.
  13. Chwalcież imię Pańskie, gdyż iest wywyzszone imię iego samego, a chwała iego na ziemi y na niebie.
  14. Y wywyzszył A zacność ludu swego, ku chwale miłosnikom swoim synom Izraelskim, ktorzy są nabliższym ludem iego. Chwalcież Pana.
      A W Zydowskiem stoi, rog.

    Psalm 149.
    ¶ 1. Napomina kościoł ku chwale Pańskiey. 4. Dla życzności ktorą okazał przeciw niemu. 6. Y dla zwycięstw zacnych ktore otrzymał przeciw możnym nieprzyiaciołom.

  1. Chwalcież Pana. Spiewaycie Panu piosnkę nową, a chwała iego niechay będzie w zgromadzeniu miłośnikow iego.
  2. Niechay się Izrael rozweseli w Stworzycielu swoim, a Syonczycy niechay się rozkochaią w Krolu swoim.
  3. Chwalcież imię Pańskie na piszczałkach y na bębnie, a przy harfie śpiewaycie iemu.
  4. Abowiem się Pan kocha w ludu swoim, a vwielbi pokorne w zbawieniu.
  5. Rozweselą się miłośnicy iego w chwale, a rozraduią się w łożnicach swoich.
  6. Wysławiania Boże będą w vsciech ich, a miecze ostre w ręku ich.
  7. Aby czynili pomstę nad pogany, a pofukali narody.
  8. Aby Krole ich okowali w pęta, a slachcice ich w pęta żelazne.
  9. Aby nad niemi vczynili sąd, a takać będzie vczciwość wszytkim miłośnikom iego. Chwalcie Pana.

    Psalm 150.
    ¶ 1. Napomina aby wysławiano maiestat Pański na wszytkich instrumenciech. 6. A społu aby go chwaliły wszytki rzeczy żywiące.

  1. Chwalcież Pana. Chwalcież Boga na swiętym mieyscu iego, chwalcie go w vtwierdzeniu mocy iego.
  2. Chwalcie go w mocach iego, chwalcie go według zacney wielmożnosci iego.
  3. Chwalcie go na głośnych trąbach, chwalcie go na skrzypicach y na harfie.
  4. Chwalcie go na bębnie y na piszczalce, chwalcie go na regalech y na organiech.
  5. Chwalcież go z głośnemi cymbały, y z cymbały wdzięcznie brzmiącemi.
  6. Niechayżeć wszelka dusza chwali Pana. Chwalcież Pana.
Spis Kapituł, Indeks Ksiąg