Kapituła 1.
    ¶ 2. Roskazał Bog Iozuemu aby wszedł do ziemie obiecaney. 7. Y zachowywał zakon Pański. 9. Pan go potwierdza swą oblicznoscią. 10. Iozue roskazuie sie gotować ludowi. 16. Ktory mu obiecuie posłuszeństwo.

  1. Y stało sie po smierci Moiżesza sługi Pańskiego, iż mowił Pan do Iozuego syna Nunowego służebnika Moiżeszowego tymi słowy.
  2. Moiżesz służebnik moy vmarł, A przetoż bądź teraz gotow, a przeydź przez ten Iordan ze wszytkim tem ludem, do ziemie ktorą ia dawam, synom Izraelskim.
  3. * A iakom powiedział Moiżeszowi dałem wam wszelkie mieysce, gdzie iedno staną stopy nog waszych.
      * W.5.Mo.11.v.24. Niżey.14.v.9.

  4. Granice wasze będą od puszczey y od Libanu aż do rzeki wielkiey Eufrates, wszytka ziemia Heteyczykow, aż do Morza wielkiego ku Zachodowi.
  5. Żaden się tobie nie oprze dokąd żyw będziesz: Abowiem iakom był z Moiżeszem, tak y z tobą będę. + Nie odstąpię cie, ani cie opuszczę.
      + Zyd.13.v.5.

  6. Bądź że tedy mocnym a stałym, abowiem ty ludowi temu podzielisz w dziedzictwo ziemię tę, ktorąm ia zaprzysiągł oycom ich, iż ią im dać mam.
  7. Iedno bądź mocnym a stałym tym więcey abyś się starał żebyś czynił dosyć wszytkiemu zakonowi, ktory tobie roskazał Moiżesz służebnik moy. Nie vchylayże się od niego, ani na prawo ani na lewo, iżbyś sie rostropnie sprawował gdzie kolwiek poydziesz.
  8. Księgi zakonu tego niechay nigdy od vst twych nie odstępuią, ale w nich będziesz rozmyslał we dnie y w nocy, a staray się abyś czynił dosić wszytkiemu temu co w nich iest napisano. Abowiem tak sprawy twe szczęsliwieć się szańcować będą, a rostropnie sie sprawować będziesz.
  9. Izalim tobie nie roskazał, abyś był mocnym y stałym: a iżbyś sie nie bał ani lękał: Abowiem Pan Bog twoy iest z tobą gdziekolwiek poydziesz.
  10. A A przetoż Iozue roskazał tak przełożonym nad ludem.
      A Tu mamy w Iozuem przykład prawdziwego posłuszeństwa y mocney wiary, ktory sie nie zbrania wźiąć na się vrzędu trudnego y nie bespiecznego.

  11. Przeydźcie przez posrzodek woyska, a roskażcie ludowi, aby sobie przygotowali spiżę, abowiem po trzecim dniu przeydziecie Iordan, abyscie weszli a posiedli ziemię, ktorą Pan Bog wasz dawa w osiadłosć wam.
  12. Przy tym mowił Iozue Rubenitom y Gadytom y połowicy pokolenia Manassesowego tymi słowy.
  13. Pamiętaycie na to co wam roskazał Moiżesz służebnik Pański mowiąc. * Pan Bog wasz sprawił wam odpoczynienie, a dał wam tę ziemię.
      * W.4.Mo.32.v.20.

  14. Żony wasze, dziatki y bydła wasze zostaną w źiemi ktorą wam dał Moiżesz z tę tu stronę Iordanu, ale wy poydziecie zbroyni przed bracią waszą ile iest miedzy wami godnych ku boiowi, a będziecie im na pomocy.
  15. Aż też Pan sprawi odpoczynienie braciey waszey iako y wam, a oni posiędą ziemię ktorą im dawa Pan Bog wasz, potym sie wrocicie do ziemie dziedzictwa waszego, a otrzymacie ią, tę ktorą wam oddał Moiżesz sługa Pański z tę stronę Iordanu ku Wschodu słońca.
  16. Tedy odpowiedzieli Iozuemu tymi słowy, My vczyniemy wszytko to coś nam roskazał, a poydziemy gdziekolwiek nas poslesz.
  17. Abowiem iakochmy we wszem Moiżeszowi posłuszni byli, także y tobie posłusznymi będziemy, tylko żeby z tobą był Pan Bog twoy iako był z Moiżeszem.
  18. Ktożkolwiek przeciwnem będzie roskazaniu twemu, a słowom twym nie będzie posłusznym gdy mu co roskażesz, niechay vmrze, iedno bądź mężnym a stałym.

    Kapituła 2.
    ¶ 1. Dwa szpiegowie posłani do Ierycho. 3. Szukaią ich od Krola. 4. Rahab ie skryła. 9. Spuszcza sie na ich wiarę. 15. A wypuszcza ie.

  1. A tak Iozue syn Nunow posłał z Setym dwa męże taiemne szpiegi, roskazuiąc im aby szli a wypatrowali ziemię y Ierycho, A tak oni poszli y przyszli w dom niektorey * niewiasty A wszeteczney, ktorą zwano Rahab, y tamże gospodą stali.
      A Drudzy wykładaią do karczmarki abo do gospodyniej, a z narodu tej Rahaby wszetecznice poszedł Kirstus wedle ciała, nie gardząc y grzeszniki, dla ktorych tu on zbawienia przyszedł.

      * Zyd.11.v.31. Iak.2.v.25.

  2. Y powiedziano Krolowi Ierycha tymi słowy, Oto niektorzy mężowie przyszli tey nocy z synow Izraelskich, aby wyszpiegowali tę ziemię.
  3. Tedy Krol Ierycha posłał do Rahab y kazał iey powiedzieć, wywiedź męże ty ktorzy przyszli do ciebie do domu twego, abowiemci oni przyszli aby wyszpiegowali wszytkę ziemię.
  4. Ale ona niewiasta wźiąwszy ony dwa męże, skryła ie była y rzekła, Prawdać iest iż niektorzy mężowie do mnie przyszli alem niewiedziała zkąd byli.
  5. Gdy tedy iuż w wieczor branę zamykano, mężowie oni wyszli y niewiem do kąd sie obrocili, Gońciesz ich co narychley bo ich dogonicie.
  6. A ona wywiodła ie była na dach a tam ie przykryła snopkami lnu, ktore było na dachu rozstawiono.
  7. A tak ie goniono drogą ku Iordanu aż do brodu, a bronę zamkniono iako skoro oni wyszli ktorzy szli za nimi w pogonią.
  8. A tak pirwey niż posnęli tedy ona do nich weszła na dach.
  9. A rzekła im, Wiem iż wam Pan dał tę ziemię, abowiem strach wasz przypadł na nas, a wszyscy mieszkaiący w tey ziemi trwożą sie przed wami.
  10. Bosmy słyszeli iż wody Morza Czerwonego wysuszył Pan przed wami gdyście szli z Egiptu, * y coscie vczynili Sehonowi z Ogiem dwiema Krolom Amorreyskim, ktorzy byli z onę stronę Iordanu coscie wy ie poraźili.
      * W.4.Mo.21.v.24.

  11. Ktore rzeczy vsłyszawszy zemdlało serce nasze, tak iż w każdym człowieku ledwie co dusze stawa przed wami, B abowiem Pan Bog wasz iest Bogiem na niebie wzgorę, y na ziemi nisko.
      B Tu sie okazuie wyznanie wiary w tey niewiescie ktora vwierzyła słowu Bożemu ktore słyszała od onych szpiegow przez ktorą wiarę iest vsprawiedliwona, y do tego przywiedziona, że to czyni co tu o niey Pismo powieda.

  12. A tak was teraz proszę przysięszcie mi przez Pana, iż iakom ia nad wami vżyła miłosierdzia, że też y wy vczynicie także miłosierdzie nad domem oyca mego, a daycie mi pewny znak tego.
  13. C Iż wy zachowacie żywo oyca mego y matkę moię, bracią moię, y siostry moie, ze wszytkim tym co iest ich, a wybawicie nas od śmierci.
      C Tu sie okazuie miłość pochodząca z wiary.

  14. Ktorey mężowie oni odpowiedzieli, Gardła nasze położymy za was, tylko nas w tey naszey sprawie nie wydawaycie, a gdy nam Pan poda tę ziemię, tedy nad tobą miłosierdzie wiernie okażemy.
  15. D A także ona spusciła ie oknem po powroźie, abowiem dom iey tuż był przy murze y ona sama na murze mieszkała.
      D Ta niewiasta niemoże być w zdradzie winowana, abowiem to czyni z wiary, nauczywszy sie woley Bożey, ktora byla na to, aby był podał onę ziemię ludowi Izraelskiemu.

  16. Y rzekła im, Wnidźciesz na gorę, by sie snadź z wami nie potkali ci ktorzy za wami szli w pogonią, y tam sie skriycie przez trzy dni, aż sie wrocą ci co was gonią, a potym poydziecie w swą drogę.
  17. Tedy iey rzekli mężowie oni, Oto tym sposobem będziemy wolni przysięgi ktorąś nas poprzysięgła.
  18. Gdy wnidziemy do ziemie tey, tedy vwiążesz ten czerwony sznur v okna przez ktoreś nas spusciła, y zbierzesz do domu swego, oyca, matkę, y bracią twoię, ze wszytkiem domem oyca twego.
  19. Ktokolwiekby wyszedł ze drzwi domu tego, ten sam sobie śmierci winien będzie, a my zostaniemy niewinnemi, ale iesliby sie kto targnął na ktorego w domu twoim, tedy mu winni będziemy śmierci iego.
  20. Ale iesliż nas z tą rzeczą wydasz, tedy my będziemy wolni od przysięgi ktorąś nas poprzysięgła.
  21. Na co ona odpowiedziała, Niechayże tak będzie iakoście powiedzieli, A tak ie wypusciła, a potym gdy oni odeszli, vwiązała sznur czerwony w oknie.
  22. A oni odszedszy przyszli do gory, y zostali tam przez trzy dni, aż sie wrocili ci co ie gonili, ktorzy szukaiąc po oney wszytkiey drodze nie naleźli ich.
  23. A tak oni dwa wrociwszy sie gdy zeszli z gory, przeprawili sie a przyszli do Iozuego syna Nunowego, y opowiedzieli wszytko co sie z niemi działo.
  24. Przytym mowili ku Iozuemu, Pan wszytkę tę ziemię podał w ręce nasze, abowiem strwożeni są przed nami wszyscy mieszkaiący w tey ziemi.

    Kapituła 3.
    ¶ 1. Przyszli do Iordanu. 6. Skrzynia Pańska idzie przed nimi. 17. Przeszli po suszy.

  1. Tedy Iozue wstał rano, a ruszyli sie z Setym, y przyszli aż ku Iordanu, on y wszyscy synowie Izraelscy, y tamże przez noc byli niźli sie przeprawili.
  2. A po trzeciem dniu Rotmistrze przeszli przez pośrzodek woyska.
  3. Y roskazali ludowi temi słowy, Gdy vyzrycie A Skrzynię przymierza Pana Boga waszego, y Lewity kapłany niosące ią, tedy sie ruszycie z miesca swego a poydziecie za nią.
      A Skrzynia przymirza noszona od Lewitow, znamionuie nam Krystusa ktory bywa przynoszon y oznaymiō w swoiey Ewanieliey przez sługi y Kaznodzieie, a on sam odeymuie wszytki zawady ktore nam przekazuią drogę ku żywotowi wiecznemu, co sie nam znaczy przez tę obiecaną ziemię.

  4. Ale będzie plac miedzy nią y miedzy wami na dwu tysiącu łokiet, a nie przystępuycie blisko do niey, abyscie wiedzieli drogę ktorą idź macie, abowiem ieszczescie przed tym nie chodzili taką drogą.
  5. Tedy rzekł Iozue ludowi, B Nagotuyciesz sie, abowiem Pan dziwy iutro vczyni miedzy wami.
      B W żydowskiem, Bądźcie swiętemi, abo poświęćcie sie.

  6. Przytym Iozue mowił do kapłanow tymi słowy, Weźmicie Skrzynię przymierza, a idźcie przed ludem. A także oni niosąc Skrzynię przymirza, szli w przod przed ludem.
  7. Potym Pan rzekł do Iozuego, Dźiś ia ciebie zacnym pocznę czynić przed oczyma wszytkich Izraelitow aby poznali iż ia z tobą będę, tak iakom był y z Moiżeszem.
  8. Roskażże ty kapłanom niosącym Skrzynię przymirza w ty słowa, Gdy do brzegu pirwszego wod Iordańskich prziydziecie, tedy sie zastanowicie w Iordanie.
  9. Tedy Iozue mowił tak do synow Izraelskich, Chodźcie sam, a słuchaicie słow Pana Boga waszego.
  10. Y rzekł po wtore Iozue, W tym poznacie że Bog żywy iest miedzy wami, a iż przed wami wypędzi Chananeyczyka, Heteyczyka, Heweyczyka, Ferezeyczyka, Gergezeyczyka, Amoreyczyka y Iebuzeyczyka.
  11. Oto Skrzynia przymirza Pana wszey ziemie poydzie przed wami przez Iordan.
  12. A przetoż obierzcie dwanascie mężow z pokolenia Izraelitow, po iednemu z każdego pokolenia.
  13. Bo iak skoro kapłani niosący Skrzynię Pana wszey ziemie, staną w wodzie Iordańskiey stopami swemi, tedy sie rozstąpią wody w Iordanie tak iż woda z gory płynąca * stanie na iedney kupie.
      * Psal.114.v.3.

  14. A tak wyszedł lud z namiotow swych, aby się przeprawili za Iordā, + y kapłani noszący Skrzynię przymirza przed nimi.
      + Dźiei.7.v.45.

  15. Y iak skoro oni co Skrzynię niesli przyszli ku Iordanu, a Kapłani co niesli Skrzynię omoczyli nogi swe w wodzie pirwszego brzegu, + Bo Iordan po wszytek czas żniwa wylewał wszędy z brzegow swych.
      + Ekle.24.v.36.

  16. Tedy wody z gory płynące zastanowiły sie, a podniosły sie na iednę kupę, barzo daleko od miasta Adama, ktore iest ku stronie Sartan, a ony zasię, ktore były na dole przy Morzu ku puszczy, to iest ku Morzu Słonemu zginęły y vpłynęły, A tak lud przeprawował sie przeciwko Ierychu.
  17. A Kapłani ktorzy niesli Skrzynię przymierza Pańskiego C stanęli na suszy w Iordanie rzędem, a wszyscy Izraelitowie szli po suszy, aż lud wszytek przeszedł za Iordan.
      B W żydowskiem, Bądźcie swiętemi, abo poświęćcie sie.

    Kapituła 4.
    ¶ 2.y.20. Wystawienie dwunascie kamieni. 6.y.21. Na pamięć przescia przez Iordan. 12. Rubenitowie, Gadytowie, y Manasseyczycy naprzod idą na woynę przed Izraelczyki. 14. Posłuszni są Iozuemu. 18. Iordan wpada w swe brzegi.

  1. Gdy tedy wszytek lud przeprawił sie za Iordā, mowił Pan do Iozuego w ty słowa.
  2. Obierzcie dwanascie mężow, po iednem z każdego pokolenia.
  3. Y tak im roskażcie: Weźmicie tam sobie z posrzod Iordanu, gdzie kapłani stali rzędem nogami swemi, dwanascie kamieni, ktore z sobą wyniozszy, postawicie na tym stanowisku, gdzie będziecie leżeć przez te noc.
  4. A tak Iozue wezwał dwunascie mężow, ktore był naznaczył z synow Izraelskich, po iednemu z każdego pokolenia.
  5. Do ktorych rzekł Iozue. Idźcie przed Skrynią Pana Boga waszego w posrzod Iordanu, a włoż każdy po kamieniu na ramię swe, według liczby pokolenia synow Izraelskich.
  6. Aby ten znak był miedzy wami gdyby potym pytali synowie waszy was oycow swoich mowiąc, Coż się wżdy znaczy przez to kamienie:
  7. Abyscie im tak odpowiedzieli. Iż sie rostąpiły wody w Iordanie, przed Skrzynią przymierza Pańskiego, abowiem gdy szła przez Iordan, tedy sie wody Iordańskie rostępowały, Y będą ty kamienie wieczną pamiątką tego synom Izraelskim.
  8. Vczynili tedy dosyć synowie Izraelscy roskazaniu Iozuego, y wźięli dwanascie kamieni z pośrzod Iordanu, iako był Pan roskazał Iozuemu według liczby pokolenia Izraelskiego, a niesli ie z sobą aż do stanowiska, y tamże ie składli.
  9. A Iozue też wystawił dwanascie kamieni pośrod Iordanu na mieyscu kędy stały nogi kapłanow niosących Skrzynię przymierza, ktore tam zostały aż do tego czasu.
  10. A tak kapłani niosący Skrzynię stali w pośrzod Iordanu, aż sie to wszytko wypełniło co Pan roskazał Iozuemu mowić do ludu, y iako miał od Moiżesza roskazanie, a tak przeszedł lud spieszno.
  11. A gdy sie przeprawił lud wszytek tedy Skrzynia Pańska y kapłani szli przed ludem.
  12. * A synowie Rubenowi, y synowie Gad z połowicą pokolenia Manassesowego szli zbroynie przed Izraelczyki, iako im był powiedział Moiżesz.
      * W.4.Mo.32.v.26.

  13. I szło przez pola Ierycho przed Panem ludu zbroynego około czterdziesci tysięcy gotowego ku boiowi.
  14. Tam dnia onego, vczynił Pan zacnym Iozuego przed oczyma wszech Izraelitow, y bali sie go tak iako sie bali Moiżesza poki iedno był żyw.
  15. Potym Pan mowił do Iozuego tymi słowy.
  16. Roskaż kapłanom niosącym Skrzinię swiadectwa, aby wyszli z Iordanu.
  17. A tak Iozue roskazał kapłanom mowiąc, wynidźcie z Iordanu.
  18. A gdy kapłani niosący Skrzynię przymierza Pańskiego, wyszli z Iordanu, a stanęli nogami swemi na suszy, tedy wody Iordańskie wrociły sie na mieysce swoie, a płynęły iako y pirwey wszędy w brzegoch swoich.
  19. Tam lud wyszedszy z Iordanu dziesiątego dnia miesiąca pirwszego, rozbili namioty w Galgal, ku stronie Ierycha od Wschodu słońca.
  20. A postawił A Iozue w Galgal ony dwanascie kamieni, ktore przyniesiono z Iordanu.
      A Prawdziwe vżywanie kamieni tych vkazuie sie w wierszu.24. Gdyż zakon zakazował wystawować słupow dla iakiey chwały Bożey.

  21. Y rzekł tak do Izraelitow, Gdy dzieci wasze spytaią potym oycow swych mowiąc: Coż sie znaczy przez to kamienie:
  22. Tedy oznaymicie dzieciom waszym, iż Izraelczycy przeszli po suszy przez Iordan.
  23. Abowiem Pan Bog wasz osuszył wody Iordańskie przed wami ażeście przeszli, tak iako Pan Bog wasz vczynił to był Morzu + Czerwonemu ktore wysuszył przed nami ażechmy przeszli.
      + W.2.Mo.14.v.22. Psal.78.v.13. y 114.v.3.

  24. B Aby wszyscy narodowie na ziemi poznali, iako można iest ręka Pańska, a iżbyście sie bali Pana Boga waszego po wszytki czasy.
      B A przetoż ty kamienie są iako znaki swiętemi, y pamiątką od Pana Boga wźiętych dobrodzieystw.

    Kapituła 5.
    ¶ 1. Strach Ammoreyczykow y Chananeyczykow. 2. Wtore obrzezanie. 4. Y przyczyny iego. 10. Obchod Wielkiey nocy. 12. Manna padać przestała. 13. Anioł sie vkazał Iozuemu.

  1. A gdy krolowie wszytcy Amorreyscy, ktorzy byli za Iordanem ku Zachodowi, y wszyscy krolowie Chananeyscy khorzy byli nad Morzem, vsłyszeli iako Pan osuszył wody w Iordanie przed syny Izraelskimi aż sie przeprawili, że mdlało serce ich tak iż w nich mało dusze zostało dla synow Izraelskich.
  2. Tegoż czasu rzekł Pan ku Iozuev Poczyń sobie noże ostre, a zaś powtore, A obrzeż syny Izraelskie.
      A Aby potomstwo Abrahamowe nie było pomieszane z ynemi narody, Abowiem z niego miał wynidź Mesyasz, Dla tego Bog chciał ie znaczyć tym znakiem obrzezania, a tać iest przyczyna przecz ludu przez czterdziesci lat nie obrzezowano na puszczy gdzie tam tylko sam był nie mieszaiąc sie z inemi narody, Ale gdy wszedł do ziemie Chananeyskiey obrzezan iest, bo sie iuż miał pomieszać z ludem oney ziemie.

  3. Tedy sobie poczynił Iozue noże ostre, y obrzezał syny Izraelskie, na Pagorku nieobrzezek.
  4. A tać była przyczyna dla czego ie obrzezował Iozue. Wszytki mężczyzny ludu ktory wyszedł z Egyptu, mężowie godni ku boiowi pomarli byli w drodze na puszczy gdy wyszli z Egyptu.
  5. A wszytek on lud co z tamtąd wyszedł obrzezan był, ale wszytek lud ktory sie zrodził na puszczy w drodze po wysciu z Egyptu, B nie był obrzezan.
      B Aczkolwiek lud swięty nie był przez obrzezania we wnętrznego y duchownego, ktorego znakiem tylko iest zwierzchowne obrzezowanie.

  6. Abowiem synowie Izraelscy, chodzili po puszczey przez czterdziesci lat, aż wszyscy mężowie boiowi ktorzy wyszli z Egiptu poginęli przeto, iż posłusznemi nie byli głosowi Pańskiemu, a dla tegoż im też Pan zaprzysiągł, iż im nie miał okazać ziemie, ktorą Pan zaslubił oycom ich, iż im ią dać miał ziemię opływaiącą mlekiem y miodem.
  7. Tedy Iozue obrzezał syny ich, ktore on był na mieysce ich postawił, bo ieszcze nosili nieobrzeskę, ani ich obrzezował w drodze.
  8. A gdy iuż był obrzezan wszytek lud mieszkał każdy na mieyscu swem, w oboźie aż sie wygoili.
  9. Potym Pan rzekł do Iozuego, Dźiś z was ziąłem C pohańbienie Egiptskie, Z kąd mieysce ono nazwano Galgal, aż y do tego czasu.
      C Pohańbienie Egiptskie ono iest, Iż Egiptcyanie wymiatowali iē na oczy, iakoby ie wywiodł Bog na stracenie ich, a nie przeto iż by im dać miał ziemię obiecaną.

  10. Tedy synowie Izraelscy położyli sie z obozem w Galgal, a obchodzili swięto Wielkonocne czternastego dnia miesiąca w wieczor, na polach Ierycho.
  11. A nazaiutrz po Wielkiey nocy iedli ze zboża oney ziemie, chleby niekwaszone y kłosy prażone onegoż dnia.
  12. A tak nazaiutrz przestała manna gdy poczęli pożywać zboża oney ziemie, y nie mieli potym synowie Izraelscy manny, ale vżywali vrodzaiow ziemie Chananeyskiey onego roku.
  13. I trefiło sie gdy Iozue był v Ierycha, że podniosł oczu swych, * a vyzrał niektorego stoiącego przeciw sobie, maiącego dobyty miecz w ręku, do ktorego przystąpiwszy rzekł k niemu: A z naszycheś, czy z nieprzyiacioł:
      * W.2.Mo.23.v.23.

  14. A on rzekł, Nie, aleciem ia iest Książę woyska Pańskiego, a dopierom teras przyszedł, Tedy Iozue vpadszy na oblicze swe, kłaniał sie iemu a mowił, Panie coż wżdy mi powiedasz słudze swemu:
  15. Tedy Książe woyska Pańskiego rzekł Iozuemu, D Zzuy boty twe z nog swoich, bo E mieysce na ktorym stoisz iest swięte, I vczynił tak Iozue.
      D Takowych rownie słow patrz w.2.Mo.3.v.5.
      E To iest dla oblicznosci Pańskiey.

    Kapituła 6.
    ¶ 3.y.7. Ierycho oblężono. 16.y.20. Wźięto. 21. y zburzono. 18. Lupy iego zapowiedziano. 22. Rahab z domem swym zachowana. 26. Iozue przeklina tego, ktoby z nowu zbudował Ierycho.

  1. Y było Ierycho tak zamknione y opatrzone przed syny Izraelskimi że żaden niebył coby z tamtąd wynidź, abo tam wnidź miał.
  2. Tedy Pan rzekł do Iozuego, Obacz żeciem dał w ręce twoie Ierycho y z krolem iego, y ze wszytkim rycerstwem iego.
  3. A tak wy wszytcy mężowie boiowi obeydziecie wkoło miasto A raz, A to vczynicie przez szesć dni.
      A To iest, na każdy dzień raz ieden.

  4. Przytym siedmi kapłanow poniosą siedmi trąb B rogowych przed Skrzynią, a dnia siodmego obeydziecie miasto siedmi kroć, y będą kapłani trąbić w trąby.
      B Abo baranich.

  5. A gdy będą trąbienie przedłużać na rogowych trąbach, iako skoro vsłyszycie głos trąby, tedy lud vczyni wielki okrzyk, a mur miasta obali sie C na mieyscu swem, y wnidzie lud onędy iako gdzie kto będzie stał na mieyscu swoiem.
      C Kaldeyski tłumacz tak ma, A mur w źiemię wpadnie.

  6. A tak Iozue Syn Nunow wezwawszy kapłanow rzekł do nich, Weźmicie Skrzynię przymierza, a drugich siedmi kapłanow niech niosą siedmi trąb rogowych przed Skrzynią Pańską.
  7. Potym rzekł do ludu, Idźcie a obeydźcie miasto, a ktorzy są zbroyni niechay idą przed skrzynią Pańską.
  8. D To skoro Iozue ludowi powiedział siedmi kapłanow niosąc siedmi trąb rogowych, szli w przod przed Skrzynią Pańską y trąbili w ony trąby, a Skrzynia przymierza Pańskiego szła za nimi.
      D Ten sposob ciągnienia okazany przez Iozuego zda sie głupstwem rozumowi ludzkiemu, Ale mądrosć Boża okazana w słowie iego daleko iest inksza, ktorey nasladuią wierni, poddawaiąc rozumy swe pod nie.

  9. A mężowie zbroyni szli przed kapłany trąbiącemi w trąby, drugi też lud pospolity szedł pozad Skrzynię, y trąbiono w trąby idąc.
  10. A Iozue przykazał był ludowi tymi słowy: Niewołayciesz, ani daycie słyszeć głosu swego, y namnieysze słowo z vst waszych niechay nie wychodzi aż do onego dnia gdy wam roskażę, vczyńcie okrzik, tedy vczynicie okrzyk.
  11. A tak Skrzynia Pańska obeszła miasto w krąg ieden raz, a oni sie wrocili do obozu y tamże trwali przez noc.
  12. Nazaiutrz Iozue wstał rano, a kapłani niesli Skrzynię Pańską.
  13. Drugich też siedmi kapłanow niosąc siedmi trąb rogowych szło przed Skrzynią Pańską, y trąbili idąc, przed ktoremi szedł lud zbroyny, a zasie pozad Skrzynię szedł lud pospolity, y trąbiono w trąby idąc.
  14. A tak dnia wtorego obeszli miasto drugi raz, a potym sie wrocili do obozu, y także czynili przez szesć dni.
  15. Y stało sie dnia siodmego gdy wstali rano na świtaniu, obeszli miasto tymże sposobem siedmi kroć, a tylkoż tego siodmego dnia siedmi kroć obeszli miasto.
  16. A gdy kapłani siedmi kroć zatrąbili w trąby, tedy rzekł Iozue do ludu, Vczyńcie okrzyk, abowiem Pan podał wam miasto.
  17. Y będzie do gruntu poburzono y to co w nim iest k woli Panu, iednoż Rahab wszetecznica żywo zostanie y wszyscy ktorzy z nią są w domu * gdyż przekryła posły ktorechmy my byli posłali.
      * Wyższey.2.v.4.

  18. A wszakoż sie wy strzeżcie E rzeczy zapowiedzianych, abyscie sie niczego z nich nie dotykali ani ich brali, byscie w przeklęctwo y w kłopot nie wprawili woyska Izraelskiego.
      E Rzeczy zapowiedziane znamienuią ty rzeczy, ktore do gruntu zniszczone być maią, nic z nich nie zostawuiąc, iako z rzeczy przeklętych.

  19. Ale wszytko złoto y śrebro, y naczynia miedziane y żelazne będą poświęcone Panu, a wniosą ie do skarbu Pańskiego.
  20. A tak lud krzyknął gdy zatrąbiono, abowiem gdy vsłyszał lud głos trąb, krzyczeli wielkim krzykiem, + y obalił sie mur na mieyscu swym, tak iż lud wszedł do miasta, każdy ztamtąd gdzie stał, y wźięli miasto.
      + Zydo.11.v.30.

  21. Pomordowali mieczem wszytko co iedno było w miescie, tak męże iako y niewiasty, tak młodzieńce iako y starce, aż do wołow, owiec y osłow.
  22. Ale Iozue rzekł do onych dwu mężow ktorzy wyszpiegowali onę ziemię, # Wnidźcie do domu oney niewiasty wszetecznice, a wywiedźcie ią z tamtąd ze wszytkim co iest iey, iakoscie iey przysięgli.
      # Wyższey.2.v.14. Zydow.11.v.31.

  23. Tedy mężowie oni co byli wyszpiegowali ziemię, wszedszy wywiedli Rahab y oyca, y matkę iey, bracią y to wszytko co było iey, także y wszytek iey narod, a odwiedli za namioty Izraelskie.
  24. F Potym zapalili miasto ze wszytkiem co w nim było, tylkoż złoto, śrebro, a naczynie miedziane y żelazne, schowali do skarbu w domu Pańskiem.
      F W tey historyei o Ierychu znamienuie sie nam ten świat, a mury Ierychuntskie moc y mądrosć świata tego znamienuią, Trąbienie też to w trąby znaczy nam opowiedanie Ewangeliey, przez ktorą wszelka moc świata tego bywa zwyciężona, A ta Rachab znamienuie nas wszytki ludzi grzeszne y pokutuiące.

  25. Ale Iozue zostawił żywo onę Rahab wszetecznicę z domem oyca iey, y ze wszytkim co iedno iey było, a ona mieszkała w Izraelu aż y do tego czasu, abowiem była przekryła posły ktore Iozue posłał ku przeszpiegowaniu Ierycha.
  26. Tam tegoż czasu przysiągł Iozue mowiąc, G Niechay będzie przeklętym mąż ten przed Panem, ktoryby budował a oprawował miasto Ierycho, założy iego grunty na zginienie pirworodnego syna swego, a wystawi brany iego na zatracenie młodszego syna swego.
      G To sie wypełniło w Hielu. ktory znowu zbudował Ierycho. O czym. 1.Krol.16.v.34.

  27. Y był Pan z Iozuem, a sława iego szła po wszytkiey ziemi.

    Kapituła 7.
    ¶ 1. Iż Achan vkradł rzecz zapowiedzianą Pan sie rozgniewał na Izraelity. 4. Y vciekaią przed Haitami. 6. Modlitwa Iozuego ku Panu. 18. Achan poiman y vkamionowan, a maiętnosć iego wszytkę spalono.

  1. Y przestąpili synowie Izraelscy w rzeczy zapowiedzianey, abowiem * Achan syn Charmiego syna Zabdy, syna Zare, z pokolenia Iuda wźiął z zapowiedzianych łupow, za co sie rospaliła popędliwosć Pańska przeciw synom Izraelskim.
      * Niżey.22.v.20. 1.Kron.v.7.

  2. Tedy posłał Iozue kilka mężow z Ierycha do Hai ktore iest w Betawen ku Wschodu słońca od Betel, y mowił do nich w ty słowa, Idźcie a wyszpieguycie tam tę ziemię, A tak oni mężowie szedszy wyszpiegowali Hai.
  3. A wrociwszy sie k Iozuemu powiedzieli, Niech tam wszytek lud nie chodzi, ale około dwu abo trzech tysięcy, niech ciągnie tedy zborzą Hay, ani trudź ludu wszytkiego boć ich tam trocha.
  4. Szło tam tedy około trzech tysięcy mężow z ludu, y pierzchnęli przed Haitami.
  5. A poraźili z nich Haitowie około trzechdziesiąt y szesci mężow, goniąc ie od brany aż do Sabarim, a pobili ie bieżąc z gory, a dla tegoż rospłynęło sie serce w ludu iako woda.
  6. Tedy Iozue rozdarszy odzienie swoie, vpadł na swe oblicze na ziemię przed skrzynią Pańską aż do wieczora, tak sam iako y wszyscy starszy Izraelscy, posypawszy prochem głowy swoie.
  7. Zatym rzekł Iozue, Ach Panie Boże przeczżeś roskazał przeprawić sie przez Iordan ludowi temu, abyś nas podał w ręce Amoreyczykom, a iżbyś nas potracił: Obyżechmy byli radszey mieszkali za Iordanem.
  8. Ach coż rzec mam o Panie, gdyż iuż Izrael podaie tył przed nieprzyiacioły swemi:
  9. Bo Chananeyczycy y wszyscy mieszkaiący w tey ziemi, vsłyszawszy to oblegą nas ze wsząd, a wygładzą imię nasze z źiemie, Ale coż vczynisz wielkiemu imieniowi twemu:
  10. Tedy rzekł Pan Iozuemu, Wstań przeczże tak vpadasz na oblicze swoie:
  11. A Zgrzeszyłci Izrael, a przestąpili przymierze moie ktorem im roskazał, abowiem wźięli z łupu zapowiedzianego, a vkradli go y skłamali, schowawszy go miedzy naczynie swoie.
      A Tu baczemy iako potaiemny grzech człowieka iednego, pobudza ku gniewu Pana Boga przeciw wszemu ludowi.

  12. A dla tegoć synowie Izraelscy nie mogą sie ostać przed nieprzyiacioły swemi, ale będą podawać tył przed nimi, abowiem wźięli rzecz zapowiedzianą, A tak nie będzie więcey z wami aż wykorzenicie przeklętego miedzy sobą.
  13. A przetoż wstań a poświęć lud, y powiedz mu, Poswięćcie sie na iutro, bo Pan Bog Izraelski tak mowił, Przeklęctwo iest w pośrzod ciebie o Izraelu, a nieostoisz sie przed nieprzyiacioły swymi, aż odeymiecie przeklęctwo z pośrzod siebie.
  14. A tak iutro rano zeydźcie sie według pokolenia waszego, a ktore Pan pokolenie B okaże, tedy sie zeydzie wedle narodow, a ktory narod Pan okaże, tedy sie zeydzie wedle domow, ktory zasie dom Pan okaże, tego sie mężowie zeydą.
      B To iest prez los ktory na nie padnie, Bo Pan za onych czasow, takowe był losy postanowił ku okazaniu winnego, iako y około wod przeklinania oczem w 4.Moiżeszo.5.Ka.

  15. Ten tedy co będzie naleźion w przeklęctwie, będzie spalon w ogniu y ze wszytkiem co iedno ma, abowiem przestąpił przymierze Pańskie, a dopuscił sie grzechu w Izraelu.
  16. A przetoż wstał rano Iozue, a roskazał sie zeydź Izraelitom wedle ich pokolenia, y znalazło sie pokolenie Iuda.
  17. Gdy sie tedy roskazał zeydź pokoleniu Iuda, znalazł sie narod Zare, potym zebrawszy męże z narodu Zare, znalazł sie dom Zabdy.
  18. Tedy zebrał z domu iego męże, y znalazł sie Achan syn Charmiego syna Zabdy, syna Zare z pokolenia Iuda.
  19. Zatym Iozue rzekł do Achana, Miły synu dayże chwałę Panu Bogu Izraelskiemu, a wyznay przed nim, a teraz mi oznaymi coś vczynił, y nie tay przedemną.
  20. Tedy Achan odpowiedział mowiąc, Zaprawdem ia zgrzeszył Panu Bogu Izraelskiemu, a takem to vczynił.
  21. Widziałem miedzy łupy wyborny płaszcz Babiloński, y dwie scie syklow śrebra, y C blachę złotą ważącą pięćdziesiąt syklow, ktorych rzeczy pożądawszy wźiąłem ie, a oto są zakopane w źiemi w pośrzod namiotu mego, a śrebro na spodku.
      C Niektorzy wykładaią drot, pręt, abo ięzyk złoty.

  22. Posłał zatym Iozue posły, ktorzy bieżawszy do namiotu iego, znaleźli ony rzeczy zakopane w niem, y śrebro na spodku.
  23. A wźiąwszy ie z namiotu, przyniesli ie do Iozuego y do wszytkich synow Izraelskich, a położyli ie przed Panem.
  24. A tak wźiąwszy Iozue Achana wnuka Zarowego, srebro, płaszcz, blachę złotą, D syny iego, y corki iego, woły, osły, owce, z namiotem iego, y ze wszytką iego maiętnoscią, y wszyscy Izraelczycy z niem, wywiedli ie na dolinę Achor.
      D Ten przykład iż dzieci za złość oycowską skarano, nie ma być bran na przykład, chyba żeby sie to stało z iawnego roskazania Bożego, iako tu było. Bo ten iedno iest sam ktory zna skryte a taiemne złosci nasze.

  25. Y rzekł Iozue, Przecześ nas zafrasował, niechayże cię też Pan zafrasuie dnia tego, A tak go wszyscy Izraelczycy vkamionowali, a vkamionowawszy popalili wszytko co iego było.
  26. Tamże na onym mieyscu namiotana iest wielka kupa kamienia, ktora trwa aż y do tego czasu, a vśmierzon iest gniew Pański, A przetoż imię mieysca onego nazwane iest doliną Achor, aż y do dnia dzisieyszego.

    Kapituła 8.
    ¶ 1. Iozuego Bog cieszy. 3. Szle woisko przeciwko Hai. 19. Wźięte Hai. 24. I zborzone. 29. Y krola iego obieszono. 30. Iozue ołtarz buduie Panu, y ofiary czyni na nim. 32. Wyrył zakon na kamieniu y czyta gi ludowi. 34. Opowieda błogosławieństwa y przeklęctwa.

  1. Potym Pan rzekł do Iozuego, Nic sie nie boy ani sie lękay, Weźmi z sobą wszytek lud boiowy a wstawszy ciągni do Hay, Obaczże iżemci dał w ręce krola Hay y z ludem iego, także miasto, y źiemię iego.
  2. Y będziesz sie tak obchodzić z Hai y z krolem iego, iakoś sie obszedł z Ierycho y z krolem iego, A wszakoż łupy iego y bydła zabierzecie sobie, Posadzisz też lud na vsadce z drugą stronę miasta.
  3. A tak wstał Iozue ze wszytkim ludem walecznym aby ciągnęli ku Hai, I przebrał Iozue trzydziesci tysięcy mężow mocnych, a posłał ie nocą.
  4. Y roskazał im tymi słowy, Baczciesz na to, wy sie na vsadce zasadzicie z drugą stronę miasta, a nie barzo daleko od niego stać będziecie, będąc wszyscy pogotowiu.
  5. A ia też ze wszytkim tym ludem co przy mnie iest przyciągniemy ku miastu, A tak gdy oni wynidą też przeciwko nam iako y pirwey, tedy my przed nimi vciekać będziemy.
  6. A onić poidą za nami w pogonią aż ie od miasta vwiedziemy, bo rzekną iż vciekamy iako y pirwey, A gdy my rzekomo przed nimi vciekać będziemy.
  7. Wy też zasię ruszycie sie z zasadki swej a weźmiecie miasto ktore wam poda w moc Pan Bog wasz.
  8. Y gdy iuż miasto weźmiecie, zapalicie ie ogniem czyniąc wedle słowa Pańskiego: Baczciesz to co wam roskazuię.
  9. Posłał ie tedy Iozue, y szli na vsadkę a położyli sie miedzy Betel y Hai od Zachodu słońca ku miastu, Ale Iozue przez onę noc został w oboźie.
  10. Potym wstał Iozue barzo rano, y obliczył lud, a szedł z starszemi z Izraela przed ludem przeciw Hai.
  11. Y wszytek lud boiowy ktory z nim był, ciągnął a przyszedł blisko przeciw miastu, y położył sie na stronie Pułnocney ku Hai, gdzie była dolina miedzy nim y miedzy Hai.
  12. Nad to wźiął około piąci tysięcy ludu, ktore postawił na vsadce miedzy Betel y Hai, od strony Zachodney ku miastu.
  13. A wszytko woysko ktore było od strony Pułnocney ku miastu, także też y oni co na vsadce byli od Zachodu ku miastu bliżey kniemu przystępowali, y przyciągnął Iozue oney nocy w pośrzod doliny.
  14. Co gdy vyzrał krol Hai, pospieszył sie y wstał rano, a ruszył sie z mieszczany przeciw Izraelczykom ku bitwie tak on sam iako też y wszytek lud iego na czas naznaczony w pole niewiedząc iż był lud na vsadce w tył z drugą stronę miasta.
  15. Tedy Iozue ze wszytkiemi Izraelczyki iakoby od nich porażeni vciekali drogą ku puszczy.
  16. A lud wszytek co go w miescie było przyzwany ktemu szedł za nimi w pogonią, y doganiali Iozuego, owa tak byli wywiedzieni z miasta.
  17. Tak iż żaden nie został, ani w Hai ani w Betel ktoryby nie wyszedł za Izraelczyki, y zostawili miasto otworem, a gonili Izraelczyki.
  18. Tedy Pan rzekł do Iozuego, A Podnieś drzewo swe ktore masz w ręce swey przeciwko Hai, bo ie dam w ręce twoie. A tak Iozue swe drzewo ktore miał w ręku podniosł przeciwko miastu.
      A Tu obaczaymy, iż dowcip y rostropność Iozuego ktorey vżywał, nie otrzymał zwycięztwa nad nieprzyiacioły iego, Ale słowo Pańskie, ktorego on nasladował.

  19. Zatym natychmiast oni co byli na vsadce, ruszyli sie spieszno z mieysca swego, a bieżeli gdy on podniosł rękę swą, y przyszedszy do miasta wźięli ie a strzaskiem zapalili.
  20. Potym mieszczanie Hai obrociwszy sie vyzreli a ono sie miasto dymem kurzy aż ku niebu, y nie mieli mieysca kędyby vciec, ani tam ani sam, zatym lud ktory vciekał ku puszczy obrocił sie na ony co ie gonili.
  21. Tedy Iozue y wszytek lud Izraelski widząc iż oni co byli na vsadce wźięli miasto, a iż sie iuż dym z miasta kurzył, obrocili sie a pobili mieszczany Hai.
  22. Także zatym y oni drudzy wyszli z miasta przeciwko im, y także ie obtoczyli Izraelitowie, iedni z tąd a drudzy z tamtąd y poraźili ie tak iż z nich żaden nie został ani vszedł.
  23. Tamże Krola Hai żywo poimali, a przywiedli go przed Iozuego.
  24. Gdy tedy Izraelczycy dokończyli bitwy z mieszczany Hai na polu przy puszczy, kędy za nimi szli w pogonią, a wszytki mieczem pomordowali aż do iednego, wrocili sie z tamtąd wszyscy Izraelczycy do Hai, y wysiekli ie.
  25. Y była liczba wszytkich ktorzy są pobici dnia onego, tak mężow iako y niewiast, dwanascie tysięcy wszytkich mieszkaiących w Hai.
  26. A Iozue nie spuscił drzewa ktore miał w ręku aż pomordowani byli wszytcy mieszczanie Hai.
  27. A wszakoż Izraelczycy zabrali sobie bydła y łupy miesckie według słowa ktore Pan roskazał Iozuemu.
  28. Także Iozue zapalił Hai, a vczynił z niego kupę kamienia na wieczność y pustynią aż do dnia tego.
  29. A Krola Hai dał obiesić na drzewie aż do wieczora, a gdy słońce zachodziło, roskazał Iozue aby zięto trupa iego z drzewa, a porzucono go w samem wesciu brany miesckiey y namiotali nań wielką kupę kamienia ktora iest aż y do dnia tego.
  30. * Tedy Iozue zbudował Ołtarz Panu Bogu Izraelskiemu na gorze Hebal.
      * W.5.Mo.27.v.5.

  31. Tak iako był roskazał Moiżesz sługa Pański synom Izraelskim, a iako napisano iest w księgach zakonu Moiżeszowego, + B Ołtarz z całego kamienia na ktorym żadne żelazo nie postało, y sprawowali na nim ofiary palone Panu, a ofiarowali spokoyne ofiary.
      B Ołtarz on był z kamienia nieciosanego, Co sie nam wtem znaczy iż sie Panu niepodoba gdy co ludzie ku chwale iego zdomysłu swego przydawaią, ktorey on niechce inaczey mieć, iedno wedłu Słowa swego.

      + W.2.Mo.20.v.25.

  32. Tamże też napisał na kamieniu powtorzenie Zakonu Moiżeszowego, ktore podał na piśmie przed oblicznosć synow Izraelskich.
  33. A wszyscy Izraelczycy y starszy z nich, y przełożeni a sędziowie ich stali y tu y owdzie około Skrzynie przed oblicznoscią Kapłanow, gdy niesli Lewitowie Skrzynię przymierza Pańskiego, społu tak gosć iako y rodzic, częsć ich była przeciw gorze Garyzym, a druga część przeciw gorze Hebal, iako był roskazał Moiżesz sługa Pański, aby błogosławił ludowi Izraelskiemu.
  34. Potym czytał wszytki słowa Zakonu błogosławieństwa y przeklęctwa, według tego wszytkiego co iest napisano w księgach Zakonu.
  35. Tak iż nic nie było ze wszytkiego co roskazał Moiżesz czegoby Iozue nie czytał przed wszytkiem zgromadzeniem Izraelskiem, tak przed niewiastami iaki y przed dziatkami, y przed cudzoźiemcy ktorzy mieszkali miedzy niemi.

    Kapituła 9.
    ¶ 1. Wiele Krolow zebrało sie przeciw Izraelitom. 3. Gabaonitowie chytroscią swą otrzymali przymirze y pokoy od Iozuego. 20. Stan ich przeklęty y niewolniczy.

  1. A gdy wszyscy Krolowie ktorzy byli za Iordanem na gorach, na polach, y nad wszytkiem brzegiem morza wielkiego przeciw Libanu, to vsłyszeli, iako Heteyczyk, Amoreyczyk, Chananeyczyk, Ferezeyczyk, Heweyczyk, y Iebuzeyczyk.
  2. A Zebrali sie społu za iednem zezwoleniem aby walczyli przeciw Iozuemu, y przeciw Izraelczykom.
      A Tu wtych Kroloch baczyć możemy, iako iest płatny dowcip y moc ludzka, gdy sobie vfaią wnich.

  3. Ale mieszczanie w Gabaon słysząc co Iozue vczynił Ierychu y Hai.
  4. Chytrze w tym postąpili, abowiem szli a vczynili sie posły, wźiąwszy stare wory na osły swe, y wina w stare B sumki potarte y łatane.
      B W onych Krainach był zwyczay, iż w skorzanem naczyniu miewali wina, co my możemy nazywać sumkami abo miechami skorzanemi.

  5. Maiąc stare y łatane boty na nogach swoich, y wiotche szaty na sobie, a wszytek chleb co go z sobą na drogę nabrali był suchy y splesniały.
  6. Tedy przyszli ku Iozuemu do obozu w Galgal, a rzekli do niego y do Izraelitow, Przyszlichmy z źiemie dalekiey, a tak teraz vczyńcie przymirze z nami.
  7. Ale Izraelczycy odpowiedzili Heweyczykowi, Podobno ty mieszkasz miedzy nami, iakoż z tobą możemy wźiąć przymierze.
  8. Tedy rzekli do Iozuego, My iestesmy słudzy twoi: Ktorym rzekł powtore Iozue, coscie wy zacz, a zkąd idziecie: A oni mu odpowiedzieli.
  9. My słudzy twoi przyszlichmy z źiemie barzo dalekiey dla imienia Pana Boga twego, abowiemechmy słyszeli sławę iego, y wszytko co czynił w Egipcie.
  10. Także y to wszytko co vczynił krolom dwiema Amoreyskiem, ktorzy byli za Iordanem, * Sehonowi Krolowi Hesebon, y Og Krolowi Basan, ktory mieszkał w Astaror.
      * W 4.Mo.21.v.24.

  11. A tak nam roskazali starszy naszy y wszyscy mieszkaiący w źiemi naszey, Nabierzcie z sobą żywnosci na drogę, a idźcie przeciwko nim a tak im mowcie, Mychmy są słudzy waszy a tak teraz vczyńcie przymierze z nami.
  12. Chleb ten co gi z sobą mamy ieszcze ciepły pobralichmy na drogę z domow naszych, tego dnia gdychmy tu do was wyszli, a teraz oto iuż zsechł y popleśniał.
  13. Oto y sumki ty cochmy byli w nie pełno nalali wina nowe były, a teraz iuż potarły sie, y szaty nasze, także y boty zwiotszały od dalekiey drogi.
  14. A tak Izraelczycy wźięły oney żywnosci ich, nie pytaiąc sie C rady Pańskiey.
      C W Zydowskim stoi Vst Pańskich.

  15. Tedy Iozue vczynił pokoy z niemi, a wszedł w przymirze, y dopuscił im żywo zostać, a Książęta zgromadzenia przysięgły im.
  16. Ale po trzech dnioch iako z nimi vczynili przymirze, dowiedzieli sie iż blisko ich byli, a iż mieszkali w pośrzod ich.
  17. Potym Izraelczycy ruszywszy sie z onąd, przyszli do miast ich dnia trzeciego, ktore były, Gabaon, Kafira, Berot, y Karyatiarym.
  18. D Y nie mordowali ich synowie Izraelscy, abowiem Książęta zgromadzenia przysięgły im były przez Pana Boga Izraelskiego, z kąd szemrało wszytko zgromadzenie przeciw Książętom.
      D Tu mamy baczyć, iż obietnica przysięgą potwierdzona ma być chowana, chociażby też nas kto w tym podszedł przez zdradę, tylko ona obietnica żeby nie była przeciw Panu Bogu. Saul chciał był wygubić ty Gabaonity, iakoby iem przymierza poprzysiężonego zdzierżeć sie nie godziło, Ale iednak odniosł za to karanie. O czym patrz w.2.Samuelo.21.

  19. Tedy wszytki Książęta odpowiedzieli wszemu zgromadzeniu, My przysięglichmy iem przez Pana Boga Izraelskiego, a także sie ich ani tknąć nie możemy.
  20. Ale im tak vczyniemy, Zachowamy ie żywo, iżby na nas nie przyszło rozgniewanie, dla przysięgi ktorąchmy im przysięgli.
  21. Powtore Książęta rzekli do nich, Niech E zostaną żywo, a niech drwa rąbaią, y niechay czerpaią wodę dla wszytkiego zgromadzenia, iako im powiedzieli Książęta.
      E To nic onemu nie iest przeciwno co napisano w.5.Mo.7. Gdzie roskazano wymordować wszytki mieszkaiące w tey ziemi, O czym patrz dostatecznieiszego wykładu w tamtym Ka.v.2.

  22. Potym Iozue wezwawszy ich mowił do nich w ty słowa, Przeczżescie nas zdradzili, powiedaiąc żescie barzo z daleka byli, gdyż mieszkacie prawie w pośrzod nas:
  23. A tak teraz przeklęci iestescie, F a żaden z was nie zostanie coby nie miał być sługą ku rąbaniu drew, y ku czerpaniu wody do domu Boga mego.
      F To niewolstwo włożono iest na nie aby ich nakarano za zdradę, ale nie na wieki trwała niewola ona, iedno do kąd ziemia miedzy pokolenia nie była podzielona.

  24. Ktorzy odpowiedzieli tak Iozuemu, Iż nam oznaymiono sługam twoim co był roskazał Pan Bog twoy Moiżeszowi słudze swemu, aby wam dał ziemię tę, a iżby wygładził wszytki mieszkaiące w tey ziemi przed wami, tedychmy sie barzo bali o żywot nasz, y dla tegochmy tak vczynili.
  25. A przetoż teraz iestechmy w ręku twoich, czyńże z nami coć sie podoba, a co sie tobie zda nalepszego.
  26. Y vczynił tak z niemi, a wybawił ie z rąk synow Izraelskich iż ich nie wymordowali.
  27. Tamże dnia onego vstawił na nie aby drwa rąbali y wodę czerpali zgromadzeniu, y do Ołtarza Pańskiego aż y do tego czasu, na mieyscu ktoreby obrał.

    Kapituła 10.
    ¶ 3. Pięć Krolow ciągnąc przeciw Gabaonitom porażeni są od Iozuego. 11. Y pobici są gradem wielkiem. 12. Słońce y Miesiąc zastanowiły sie. 16.y.23. Ony pięć Krolow wywlokszy z Iaskinie obieszono. 28. Wźięto Maceda y ine miasta z Krolmi.

  1. Gdy vsłyszał Adonisedek Krol Ierozolimski, iż Iozue wźiął Hai, a zborzył ie do gruntu, a iako sie obchodził z Ierychē y z Krolem iego, że toż vczynił Hai y Krolowi iego: Ktemu iż Gabaonitowie vczynili sobie pokoy z Izraelczyki, y mieszkali z niemi.
  2. Tedy sie barzo vlękł, abowiem Gabaon było wielkie miasto, iako niektore z miast krolewskich, nad to iż było więczsze niż Hai, y mężowie w niem mocni.
  3. A przetoż posłał Adonisedek Krol Ierozolimski do Hoham Krola Hebron, y do Faram krola Ierymot, y do Iafia Krola Lachis, y do Dabir Krola Eglon, z temi słowy.
  4. Sciągnicie sie ku mnie, a ratuycie mie abychmy pobili Gabaończyki, ktorzy sobie vczynili pokoy z Iozuem y z syny Izraelskimi.
  5. A tak sie zebrali a ciągnęli pięć krolow Amoreyskich, Krol z Ieruzalem, Krol z Hebron, Krol z Ierymot, Krol z Lachis, y Krol z Eglon, ze wszytkiemi woyski swemi, y położyli sie z obozem v Gabaon, a dobywali go.
  6. Tedy Gabaończycy posłali do Iozuego do obozu w Galgal z takiemi słowy, Nie odciągay rąk swych od służebnikow swoich, przyciągni knam co narychley a wybawi y ratuy nas, boć wszyscy Krolowie Amoreyscy ktorzy po gorach mieszkali zebrali sie przeciwko nam.
  7. Ruszył sie tedy Iozue z Galgal ze wszytkiem swym ludem boiowem, ktorzy byli wszyscy waleczni.
  8. Y rzekł Pan ku Iozuemu, Nie boy sie ich, abowiem podałem ie tobie w ręce twe, a nieostoi sie żaden z nich przed tobą.
  9. A tak Iozue przyszedł nagle na nie bo całą noc ciągnął z Galgal.
  10. Postraszył ie tedy Pan A przed Izraelczyki, a poraźił ie porażką wielką v Gabaon, y gonili ie Izraelczycy drogą ktorą chodzą ku Betoron y gromił ie aż do Azeka y do Maceda.
      A Abo potarł.

  11. A gdy vciekali przed Izraelczyki bieżąc z gory od Betoron, tedy na nie puscił Pan z nieba kamienie wielkie aż do Azeka, y daleko ich więcey pomarło od kamienia gradowego, a niźli ich pobili mieczem synowie Izraelscy.
  12. Potym Iozue mowił do Pana onegoż dnia, gdy podał Pan w ręce Izraelczykom Amoreyczyka, y rzekł przed oczyma Izraelitow, * Stoy B Słońce w Gabaon, a Miesiąc w dolinie Aialon.
      B Ty słowa stosuią sie z pirwszemi, kędy Iozue mowi z Panem, Bo prosi Pana aby słońce stało na miescu swym, ale mu nie roskazuie.

      * Ezai.28.v.21. Ekle.46.v.5.

  13. Y stanęło Słońce a zastanowił sie Miesiąc, aż sie lud pomscił nad nieprzyiacioły swemi: Izali to nie iest napisano w księgach C sprawiedliwego: Tedy słońce stanęło w pośrzod nieba, ani sie pospieszyło ku zachodowi iakoby za cały dzień.
      C To iest Moiżesza, iako niektorzy mnimaią, Niektorzy czytaią w księgach Iasar, a powiedaią że ty księgi zginęły gdy był lud w więźieniu Babilonskiem.

  14. Takowy dzień nigdy przed tym ani potym nie był w ktoryby Pan miał D vsłuchać głosu człowieczego, A samci Pan walczył za Izraelczyki.
      D Aby na prośbę iego miał zawściągnąć biegu przyrodzonego.

  15. Potym sie wrocił Iozue ze wszytkiemi Izraelczyki do obozu do Galgal.
  16. A ci pięć Krolowie vciekaiąc skryli sie byli do iaskinie w Maceda.
  17. Tedy to oznaymiono Iozuemu iż naleźiono pięć Krolow co sie byli skryli do iaskinie w Maceda.
  18. Y rzekł Iozue, Zawalcie kamieńmi wielkiemi dziurę v iaskinie, a postawcie v niey męże aby ich strzegli.
  19. A wy przedsię nie stoiąc gońcie nieprzyiacioły wasze, a biycie ostatki, ani im daycie vchodzić do miast ich, boć ie dał Pan Bog wasz w ręce wasze.
  20. A gdy dokończył Iozue z syny Izraelskiemi mordu tak wielkiego aż ie na głowę poraźili, tedy nieco ostatkow vszło do miast obronnych.
  21. A wszytek lud wrocił sie zdrowo do obozu ku Iozuemu w Maceda, owa żaden nie śmiał y słowa przemowić przeciw Izraelitom.
  22. Potym rzekł Iozue, Otworzcie tę dziurę v iaskinie, a przywiedźcie mi z niey tych pięć Krolow.
  23. Y vczynili tak: Przywiedli przedeń onych pięć Krolow z iaskinie, Krola Ierozolimskiego, Krola Hebrońskiego, Krola Ierymotskiego, Krola Lachiskiego, y Krola Eglońskiego.
  24. Tam gdy wywiedli onych pięć Krolow do Iozuego, tedy ku sobie wezwał wszytkich mężow Izraelskich y rzekł do rotmistrzow mężow co walecznieiszych ktorzy z nim chodzili, Przystępcie sam a następcie na szyie tym Krolom, ktorzy przyszedszy deptali nogami po szyiach ich.
  25. Zatym do nich rzekł Iozue, Nie boycie sie ani sie lękaycie, ale bądźcie serca dobrego y mężnego, boć tak vczyni Pan wszytkim waszym nieprzyiaciołom przeciw ktorym walczycie.
  26. Potym ie Iozue pobił a zamordował, a kazał ie powieszać na piąci drzewach, kędy wisieli aż do wieczora.
  27. A gdy zaszło słońce, roskazał Iozue że ie zięto z drzewa, a wrzucono D do iaskinie w ktorey sie byli skryli, a zawalono kamienmi wielkiemi onę dziurę v iaskinie ktore tam są ieszcze y do dnia tego.
      D Według zakonu. w.5.Mo.21.v.23.

  28. Tegoż dnia wźiął Iozue Maceda y wysiekł ie mieczem, y Krola ich zamordował społu ze wszytkiemi ludźmi co iedno w nim byli, tak iżby iednego nie zostawił, a obszedł sie tak z Krolem Maceda iako y z Krolem Ierycha.
  29. Potym ciągnął Iozue ze wszytkiemi Izraelczyki z Maceda do Lebni, y dobywał go.
  30. A podał ie Pan y Krola iego w ręce Izraelitom, y wysiekli ie mieczem y wszytki ludzi ktorzy tam w niem byli, tak iż by iednego w nim nie zostawił, y vczynił także Krolowi iego, iako Krolowi Ierycha.
  31. Potym Iozue ze wszytkiemi Izraelczyki ruszył sie z Lebni do Lachis, a położywszy sie przy niem dobywał go.
  32. Y podał ie Pan w ręce Izraelitom, iż ie wźięli dnia drugiego, y wysiekli ie mieczem, y wszytki ludzi co iedno w nim byli, a obchodził sie tak z niem iako y z Lebna.
  33. Tedy Horam Krol Gazer przyszedł na ratunek Lachis, ale go Iozue poraźił z ludem iego, tak iż y ieden z nich nie pozostał.
  34. Potym sie ruszył ze wszytkiemi Izraelczyki od Lachis do Eglon, y oblegszy ie dobyli go.
  35. Ktore wźiąwszy onegoż dnia wysiekli mieczem, y wymordowali wszytki ludzi co iedno tam było onegoż dnia, y także sie z niem obszedł iako y z Lachis.
  36. Potym sie Iozue ruszył ze wszytkiemi Izraelitami od Eglon ku Hebron, a dobywali go.
  37. Y wźiąwszy ie wysiekli ie mieczem y Krola iego, y ze wszytkiemi miasty iego, y każdego człowieka ktory tam iedno był, tak iż by iednego z nich nie zostawił, obchodząc sie tak rownie iako y z Eglon, a zborzył ie ze wszytkiem co iedno w niem było.
  38. Z tamtąd sie ruszył Iozue ze wszytkiemi Izraelczyki do Dabir, y dobywał go.
  39. A gdy ie wźiął z Krolem iego y ze wszytkiemi miasty iego, wysiekł ie mieczem, y pomordował wszytki ludzie co iedno tam byli, tak iż by iednego nie zostawił, a iako vczynił Hebron, także też vczynił Dabir y Krolowi iego, a iako sie też był obszedł z Lebną y z Krolem iego.
  40. A tak Iozue poborzył wszytki krainy po gorach, y ku Południu, w polach y po pagorkach ze wszytkiemi Krolmi ich, tak iż by iednego nie zostawił, a wymordował wszytki ludzi, tak iako był roskazał Pan Bog Izraelski.
  41. Poborzył ie tedy Iozue, od Kadesbarne aż do Gazy, y wszytkę ziemię Gosen aż do Gabaon.
  42. A wszytki ty Krole wźiął Iozue z ich ziemicami iednem razem, abowiem Pan Bog Izraelski walczył za Izraelczyki.
  43. Zatym sie Iozue wrocił ze wszytkiemi Izraelczyki do obozu do Galgal.

    Kapituła 11.
    ¶ 1. Niemało Krolow zebrało sie przeciw Iozuemu. 3. Porażeni są. 10. Hasor y Krol iego y ine miasta wźięte / 16. Ze wszytką ziemią ich. 21. Synowie Enak do końca są wykorzenieni.

  1. To gdy posłyszał Iabin krol Hasor, posłał do Iobab krola Madon, y do krola Semeron, także y do Krola Achsaf.
  2. Przytym do krolow ktorzy byli na Pułnocy po gorach y po polach ku Południu A Cenerot, y w rowninach, y w krainach Dor ku Zachodowi.
      A O tym patrz w 5.Mo.3.v.17. w.4.Mo.34.v.11. Abowiem to iest Ieźioro Genezaret.

  3. Y do Chananeyczyka ktory był na wschod y na zachod słońca, y do Amoreyczykow, Heteyczykow, Ferezeyczykow y Iebuzeyczykow po gorach y do Heweyczykow ktorzy byli pod B Hermon w krainie Masfa.
      B Hermon w krainie Masfa, iest część gory Libanu ku Pułnocy, a Masfa zaś iest tuż podle tey gory za Iordanem ku Wschodu słońca.

  4. Tedy oni y ze wszytkim swym woyskiem wyszli, a lud wielki z nimi iako piasek ktory iest na brzegu morskim, też y koni y wozow z nimi barzo wiele.
  5. A tak sie wszytcy ci krolowie zciągnęli, a społu położyli obozem v wod Merom, aby zwiedli bitwę z Izraelity.
  6. Ale Pan rzekł do Iozuego: Nieboy sie ich, abowiem iutro tegoż czasu podam ci ie wszytki pobite przed Izraelczyki, koniom ich łytki z podcinasz, a wozy ich popalisz ogniem.
  7. A tak Iozue ze wszytkim ludem boiowym przyciągnął sprętka przeciwko nim ku wodam Merom y vderzyli na nie.
  8. Tamże ie podał Pan w ręce Izraelczykom y pobili ie goniąc ie aż do Sydonu wielkiego, y do Wod C gorących, y aż do pola Maspa na Wschod słońca, a poraźili ie tak iż y ieden z nich nie pozostał.
      C To iest cieplic, ktore sie poczynaią a idą z gory Libanu, abo z solnych gor.

  9. I vczynił im tak Iozue iako mu Pan roskazał, koniom ich z podcinał łytki, a wozy ich popalił ogniem.
  10. Tegoż czasu wrociwszy sie Iozue wźiął D Hasor, a krola iego zamordował mieczem, abowiem Hasor było przed tym głową wszytkich tych krolestw.
      D Hasor leży w oney ziemi, ktorą potym nazwano Galilea.

  11. Nad to wysiekli wszytki ludzi ktorzy byli w nim mieczem, wszytki do gruntu wygładzaiąc, tak iż żadnego nie zostało, a samo Hasor spalił ogniem.
  12. Ktemu Iozue wźiął wszytki miasta krolow onych, y wszytki krole ich, y pobił ie mieczem a pomordował, iako był roskazał * Moiżesz sługa Pański.
      * W.4.Mo.33.v.52. w 5.Mo.7.v.2.

  13. A wszakoż wszytki miasta ktore były ieszcze cało zostały, tych nie palili Izraelczycy, tylkoż samo Hasor, ktore spalił Iozue.
  14. Zabrali tedy sobie synowie Izraelscy wszytki łupy z miast onych, y bydła, tylkoż ludzi wszytki pomordowali mieczem, y wytracili, a nie zostawili z nich ni iednego.
  15. A iako był Pan + roskazał Moiżeszowi słudze swemu, a Moiżesz roskazał Iozuemu, także też vczynił Iozue, a nic nie opuscił ze wszytkiego co roskazał Pan Moiżeszowi.
      + W.2.Mo.34.v.11.

  16. A tak Iozue wźiął wszytkę onę ziemię po gorach y wszytkę ku Południu leżącą, także wszytkę ziemię Gosen pola y rowniny, też y gorę Izrael z rowniną iey.
  17. Od gory E Halak, ktora idzie ku Seir aż do Baalgad w dolinie Libanu, pod gorę Hermon, A poimawszy wszytki krole ich pomordował ie.
      E To słowo znamionuie gołe miesce kędy lasow nie było, abowiem ta gora leży ku Seir Idumeiskiey, ktora iest ziemia pod Południe krainy Chananeyskiey, A tak Iozue wźiął wszytkę tę ziemię od Południa aż na Pułnocy.

  18. I wiodł Iozue walkę przez wiele dni ze wszytkimi krolmi onymi.
  19. Ani było miasto żadne, ktoreby pokoy vczynić chciało z synmi Izraelskimi, oprocz Heweyczykow, ktorzy mieszkali w Gabaon, a tak wszytki wźiął przez walkę.
  20. Abowiem sie to od Pana stało ktory zatwardził serca ich, aby szli ku bitwie przeciw Izraelczykom, aby ie wygładzili niemaiąc nad nimi miłosierdzia, a tak wytracili, iako był Pan roskazał Moiżeszowi.
  21. Tegoż też czasu ciągnął Iozue, y wymordował syny Enakowe po gorach z Hebron z Dabir, z Anab, y ze wszytkich gor Iudskich, także ze wszytkich gor Izraelskich, a wykorzenił ie Iozue społu z miasty ich.
  22. Żaden z synow Enakowych nie pozostał w źiemi synow Izraelskich, tylkoż w Gaźie, w Get, y w Azot nieco ich zostało.
  23. A tak Iozue wźiął wszytkę onę ziemię, tak iako był Pan powiedział Moiżeszowi, y podał ią w dziedzictwo Izraelitom, według rozdziału pokolenia ich, y vspokoiła sie ziemia od walki.

    Kapituła 12.
    ¶ 1. Imiona Krolow porażonych od Izraelczykow. Tak z tę iako z onę stronę Iordanu ktorych ziemię posiedli.

  1. A cić są Krolowie ziemie ktore pobili synowie Izraelscy, y posiedli ziemię ich z tę stronę Iordanu ku wschodu słońca.
  2. Sehon Krol Amoreyski ktory mieszkał w Hesebon, a panował od Aroer, ktore leży nad brzegiem rzeki Arnon, y od miast tych ktore w pośrzod rzeki, y od pul Galaadu, aż do rzeki Iabok, ktora iest na granicy synow Ammonowych.
  3. Y od pola aż do Morza Cenerot przeciw Wschodowi słońca, y aż do Morza ku puszczy, to iest do Morza Słonego ku Wschodu słońca, drogą ktora idzie ku Betsymot, y od Południa pod A Asdotfasga.
      A Niektorzy wykładaią, pod zdroymi ktore idą z gor Fasga.

  4. Ktemu też wźięli granice Og krola Basańskiego, ktory był pozostał od Obrzymow, a mieszkał w Astarot y w Edrei.
  5. Panował też na gorze Hermon, y w Salecha także y we wszytkim Basan, aż do granic Gesurytow y Mahatytow, y do puł gory Galaad ktora była granicą Sehona Krola z Hesebon.
  6. A Moiżesz sługa Pański y synowie Izraelscy pobili ie, y podał ią Moiżesz sługa Pański w dziedzictwo Rubenitom, Gadytom, y połowie plemienia Manassesowego.
  7. Cić też zasię są Krolowie ziemie ktore pobił Iozue y synowie Izraelscy za Iordanem na Zachod słońca od Baalgad, ktore leży w dolinie Libanu, aż do Halak ktora idzie do Seir, ktorą Iozue podał w osiadłosć pokoleniom Izraelskim według działu ich.
  8. Tak na gorach iako y w dolinach, y po polach, y w niźinach, w puszczy y na Południe, kędy mieszkali Heteyczycy, Amoreyczycy, Chananeyczycy, Ferezeyczycy, Heweyczycy, y Iebuzeyczycy.
  9. Z Ierycho Krol ieden, z Hai ktore iest w bok Betel Krol ieden.
  10. Z Ieruzalem Krol ieden, z Hebron Krol ieden;
  11. Z Ierymot Krol ieden, z Lachis Krol ieden.
  12. Z Heglon Krol ieden, z Gazer Krol ieden.
  13. Z Dabir Krol ieden, z Gader Krol ieden.
  14. Z Horma Krol ieden, z Hered Krol ieden.
  15. Z Lebny Krol ieden, z Adulle Krol ieden.
  16. Z Maceda Krol ieden, z Betel Krol ieden.
  17. Z Tafua Krol ieden, z Hefer Krol ieden.
  18. Z Afek Krol ieden, z Lassaron Krol ieden.
  19. Z Madon Krol ieden, z Hazor Krol ieden.
  20. Z Semeron Meron Krol ieden, z Achsaf Krol ieden.
  21. Z Tenak Krol ieden, z Mageddo Krol ieden.
  22. Z Cedes Krol ieden, z Iachanan Karmela Krol ieden.
  23. Krol Dor z Nafat Dor ieden, Krol z Goim w Galgal ieden.
  24. Z Tersa Krol ieden, owa wszytkich Krolow trzydziesci y ieden.

    Kapituła 13.
    ¶ 1. Granice ziemie Chananeyskiey. 14. Dźiedzictwo Lewito ofiary Pańskie. 15. Osiadłosci Rubenitow. 24. Gadytow. 29. Y połowice pokolenia Manassesowego.

  1. Gdy sie tedy starzał Iozue, a był zeszły w leciech, rzekł do niego Pan, Tyś sie starzał a zszczedłeś w leciech, a ieszcze zostawa barzo wiele ziemie ku posiadaniu.
  2. A tać iest ziemia ktora pozostawa, Wszytki granice Filistynow, y wszytcy Gessurytowie.
  3. Od Nylu ktora idzie przez Egipt aż do granice Akaron ku Pułnocy przyleżą ku Chananeyczykom Państw pięcioro Filistynow, Gaza, Azot, Askalon, Get, Akaron, y Heweyskie.
  4. Od Południa wszytka ziemia Chananeyska, A y pole v Sydonu aż do Afeka, y aż do granic Amoreyskich.
      A Po Zydowsku iaskinia.

  5. Y źiemia Gibli ze wszytkim Libanem ku Wschodu słońca od Baalgad pod gorę Hermon, aż idąc do Emat.
  6. Wszytki mieszkaiące w gorach, od Libanu aż do wod gorących, y wszytki Sydończyki ia sam wypędzę przed syny Izraelskimi, iedno ią ty podziel w dziedzictwo Izraelitom iakom roskazał tobie.
  7. A przetoż teraz dziel tę ziemię w dziedzictwo dziewięciorgu pokoleniu, y połowicy pokolenia Manassesowego.
  8. Oprocz oney z ktorą Rubenitowie y Gadytowie wźięli dziedzictwo swoie, * ktore im dał Moiżesz za Iordanē na wschod słońca, iako im to tam oddał Moiżesz sługa Pański.
      * W.4.Mo.32.v.33. Niżey.22.v.4.

  9. Od Aroer ktore iest nad brzegiem rzeki Arnon, y miasta ktore iest w pośrzod doliny, y wszytkiego pola Medaba aż do Dybon.
  10. Y wszytki miasta Sehona Krola Amoreyskiego, ktory panował w Hesebon, aż do granice synow Ammon.
  11. Także Galaad y granice Gessurytow y Machatytow, y wszytkę gorę Hermon, przytym wszytko Basan aż do Salecha.
  12. Wszytko krolestwo Og Krola Basańskiego, ktory panował w Astarot y w Edrei z narodu obrzymskiego, a pobił ie Moiżesz y wypędził ie.
  13. A wszakoż synowie Izraelscy nie wygnali Gesurytow y Machatytow, ale oni mieszkali w pośrzod Izraelczykow aż do tego czasu.
  14. + Tylkoż pokoleniu Lewi nie dał dziedzictwa, bo ofiary Pana Boga Izraelskiego są dziedzictwem iego, iako mu powiedział.
      + W 4.Mo.18.v.21.

  15. A tak oddał Moiżesz pokoleniu synow Ruben dziedzictwo wedle domow ich.
  16. Y była granica ich do Aroer ktore iest nad brzegiem rzeki Arnon, y miasto ktore iest w pośrzod doliny ze wszytkim polem ktore leży ku Medaba.
  17. Hesebon y wszytki miasta iego ktore były w polach Dybon, y Bamotbaal, y Betbaalmeon.
  18. Y Iassa, y Cedymot, y Mefaat.
  19. Y Karyatiarym, y Sebaam, y Saratasar na gorze ktora leży w dolinie.
  20. Y Betfegor, Asdotfasga, y Betiesymot.
  21. Wszytki też miasta w polach, y wszytko krolestwo Sehona Krola Amoreyskiego ktory panował w Hesebon, a ktorego # zamordował Moiżesz y z Książęty Madyańskiemi Eui y Recem, Sur, Hur, y Reba Książęta Sehonowe co mieszkały w źiemi.
      # W.4.Mo.31.v.8.

  22. Zabili też mieczem synowie Izraelscy Balaama Syna Beorowego wieszczka miedzy inemi zabitemi.
  23. Była tedy granica synow Rubenowych Iordan z granicami swemi, toć iest dziedzictwo synow Rubenowych wedle domow ich, miasta y wsi ich.
  24. Potym Moiżesz oddał dziedzictwo pokoleniu synow Gad wedle domow ich.
  25. A tyć były ich granice, Iazer y wszytki miasta Galaad, z połowicą ziemie synow Ammon aż do Aroer, ktore iest przeciw Rabba.
  26. Y od Hesebon aż do Ramat Masfa, y Betonim, y od Mahanaim, aż do granice Dabir.
  27. Też y w dolinie Betaram y Betnemra, y Sokkot, y Safon, ostatek krolestwa Sehona Krola Hesebońskiego nad Iordanem z granicami iego, aż do końca Morza Ceneret za Iordanem ku Wschodu słońca.
  28. A toć iest dziedzictwo synow Gad wedle domow ich, miasta y wsi ich.
  29. Nad to oddał Moiżesz dziedzictwo połowicy pokoleniu Manassesowemu, a ono dziedzictwo połowice pokolenia synow Manassesowych wedle domow ich to było.
  30. Granice ich od Mahaanaim były wszytko Basan, y wszytko krolestwo Og Krola Bazańskiego, y wszytki miasteczka Iair, ktore są w Basan szesćdziesiąt miast.
  31. Y połowica Galaad, y Astarot, y Edrai miasta krolestwa Og w Basan, synom Machir, syna Manassesowego, połowicy synow Machir wedle domow ich.
  32. A tyć są dziedzictwa ktore podzielił Moiżesz w polach Moabskich za Iordanem przeciw Ierychu na Wschod słońca.
  33. Ale pokoleniu Lewi nie oddał Moiżesz dziedzictwa, abowiem sam Pan Bog Izraelski iest dziedzictwem ich, o iako to im powiedział.
      o W 4.Mo.18.v.2.

    Kapituła 14.
    ¶ 1. Rozdział ziemie Chananeyskiey miedzy syny Izraelskiemi. 3. Lewitowie dziedzictwa niemaią. 6. Prośba Kalebowa. 13. Ktoremu oddano Hebron.

  1. A toć iest co w dziedzictwo wźięli synowie Izraelscy w źiemi Chananeyskiey, a co prawem dziedzicznem oddali im w osiadłosć Eleazar Kapłan y Iozue syn Nunow, y przednieyszy mężowie z pokolenia synow Izraelskich.
  2. * A przyszło im dziedzictwo losem iako był Pan roskazał przez Moiżesza, aby oddał dziewięciorgu pokoleniu, y połowicy pokolenia iednego.
      * W 4.Mo.34.v.13.

  3. Abowiem był Moiżesz oddał dziedzictwo dwoygu pokoleniu, y połowicy pokolenia za Iordanem, Ale Lewitom nie dał dziedzictwa miedzy nimi.
  4. Bo było synow Iozefowych dwoie pokolenie, Manasse y Efraim, ani dali działu Lewitom w źiemi, oprocz miast ku mieszkaniu y z przedmiesciami ich, dla bydł y dla trzod ich.
  5. A iako był Pan roskazał Moiżeszowi, tak vczynili synowie Izraelscy y podzielili ziemię.
  6. Tedy przyszli synowie Iuda do Iozuego w Galgal, a rzekł do niego Kaleb syn Iefona Cenizeyskiego, + Ty wiesz co mowił Pan do Moiżesza męża Bożego o mnie y o tobie w Kades Barne.
      + W 4.Mo.14.v.24.

  7. Iużem był we czterdziestu lat gdy mię posłał Moiżesz sługa Pański z Kades barne ku przeszpiegowaniu ziemie, y odniosłem mu wszytkę rzecz A iakom zrozumiał.
      A W żydowskim stoi, iako było w sercu moim.

  8. Ale bracia moi ktorzy chodzili ze mną, skaźili serce ludowi, a iam przedsię szedł statecznie za Panem Bogiem moim.
  9. Y przysiągł Moiżesz dnia onego mowiąc # / Ziemia po ktoreieś chodził prziydzie tobie w dziedzictwo y synom twoim na wieki, abowiemeś statecznie chodził za Panem Bogiem moim.
      # Wyższey.1.v.3.

  10. A teraz oto Pan przedłużył żywota mego, iako powiedział, Iuż są czterdziesci y pięć lat od onego czasu iako tę rzecz mowił Pan do Moiżesza, a iako chodzili Izraelczycy po puszczy, a terazem iuż iest w ośmidziesiąt y w piąci leciech.
  11. A ieszczem oto y dziś teyże siły iako y na on czas gdy mię słał Moiżesz, o a iakom na on czas moc miał, taką mam y teraz ku boiowaniu y ku wychodzeniu y przychodzeniu.
      o Ekle.46.v.11.

  12. A tak teraz day mi tę gorę o ktorey Pan powiedział dnia onego, abowiemeś ty słyszał dnia onego, iż Enacytowie tam są, y miasta wielkie a obronne, owa Pan będzie ze mną a wypędzę ie, tak iako to Pan obiecał.
  13. Y błogosławił mu Iozue, * a oddał w dziedzictwo Hebron Kalebowi synowi Iefonowemu.
      * Sędz.1.v.20.

  14. A tak B Hebron Kalebowi synowi Iefona Cenezeyskiego przyszło w dziedzictwo, aż y do dnia tego, przeto iż statecznie szedł za Panem Bogiem Izraelskim.
      B Miasto same nie było dane Kalebowi iedno tylko kraina około niego, Abowiem ono miasto oddane było Lewitom. O czem patrz niżey Ka.21.v.11.

  15. A zwano przed tym Hebron Kiryat Arba, ktory Arba był człowiekiem wielkim miedzy Enacity, y także sie ziemia vspokoiła od walki.

    Kapituła 15.
    ¶ 1. Dźiał Iudow. 13. Dźiał Kalebow. 16. Otoniel poymuie Achsę dziewkę iego. 18. Prośba iey do Oyca. 21. Przezwiska miast Iudowych.

  1. Y * był dział pokolenia synow Iudowych wedle ich domow, przy granicach Edom a puszczey Syn ku Południu, od ostateczney granice ku Południowey.
      * W 4.Mo.34.v.3.

  2. A granica ich od Południa była po końcu Morza Słonego, y A od Skały ktora iest ku Południu.
      A Morze Słone idzie klinem precz pod Południe od tey ziemie, a na kształt ięzyka bieży, a przetoż tu niektorzy wykładaią Ięzyk, a nie Skałę.

  3. Y bieży ku Południowi, ku B Pagorku niedźwiadkow, a ciągnie sie aż do Syn, a idąc od Południa do Kadesbarne bieży aż ku Hesron, a także sie ciągnie aż do Adar, obtaczaiąc Karkaa.
      B Ty gory są na kształt niedzwiadkow, y przeto ie tak nazywaią.

  4. Z tamtąd idąc do Asemona wychadza ku rzece Egiptskiey, a koniec tych granic idzie na Zachod, A tać będzie granica ich od Południa.
  5. Granica zasie od Wschodu słońca iest Morze Słone aż do końca Iordanu, a granica strony Pułnocney od Skały morskiey y od końca Iordanu.
  6. A ciągnie sie ta granica do Betagla, y bieży od Pułnocy aż do Betaraba, a z tamtąd idzie ta granica aż do opoki Bohen syna Rubenowego.
  7. Bieży nad to granica ta aż do Debery od doliny Achor, a ciągnie sie ku Pułnocy do Galgal, ktore iest przeciwko pagorkowi Adommim, ktory iest ku Południu od rzeki, y idzie ta granica do wod Eusemes, a kończy sie w Enrogiel.
  8. Bieży też ta granica przez dolinę syna Hennom, po bok Iebuzeyczyka od Południa, a toć iest Ieruzalem, a ktemu bieży ta granica ku wierzchu gory ktora iest przeciwko dolinie Hennom na Zachod, a ktora iest po końcu doliny Obrzymow ku Pułnocy.
  9. Obtacza też ta granica od wierzchu gory aż do źrzodła wody Neftoa, y bieży aż do miast gory Efron, potym sie ciągnie ku Baala, ktore iest Karyatiarym.
  10. Tamtędyż kołem bieży ta granica od Baala ku Zachodu do gory Seir, a z tamtąd przechodzi po bok gory Iarym od Pułnocy, ktora iest Cheslon, y bieży do Betsames, a ciągnie sie do Tamna.
  11. Y wychodzi ta granica po bok Akaronu na Pułnocy, a idzie kołem aż do Sechrony, y bieży przez gorę Baala, a z tamtąd przychodzi do Iabneel, y kończą sie granice iego v Morza.
  12. A granica Zachodnia iest Morze wielkie, A tać iest granica synow Iuda w okrąg, podług domow ich.
  13. Ale Iozue dał Kalebowi synowi Iefonowemu dział miedzy syny Iuda, iako Pan powiedział Iozuemu, To iest Karyatarbę oyca Obrzymow, a toć iest Hebron.
  14. + Y wypędził Kaleb z tamtąd trzech synow Enakowych, Sesai, Ahimana, y Tolma, ktorzy z Enaka poszli.
      + Sędz.1.v.10.v.20.

  15. A wyszedł z tamtąd do mieszkaiących w Dabir, ktore przed tym zwano Karyatsefer.
  16. Y rzekł Kaleb, Ktoby dobył Karyatsefer, a wźiąłby ie, tedy mu dam Achsę corkę swą za żonę.
  17. Tedy Otoniel syn Ceneza brata Kalebowego wźiął ie, a on mu dał Achsę corkę swą za żonę.
  18. Y stało sie gdy ona przyszła do niego, radziła mu aby prosił v oyca iey pola, y z siadła z osła, a rzekł do niey Kaleb, Czegoż chcesz:
  19. A ona odpowiedziała, Day mi A błogosławieństwo, Gdyżeś mi dał ziemię suchą, day mi też źrzodła wod, a on iey dał źrzodła wyższe y źrzodła dolne.
      A To iest daruy mie czym.

  20. A toć iest dziedzictwo pokolenia synow Iuda wedle domow ich.
  21. Y były miasta pograniczne pokolenia synow Iuda podle granice Edom ku Południu, Kabseel, Eder y Iagur.
  22. Cyna, Dymona, y Adada.
  23. Kedes, Hasor, y Ietnan.
  24. Zyf, Telem, y Balot.
  25. Hasor, Hadata, Karyot, Hesron, a toć iest Hasor.
  26. Amam, Sama, y Molada.
  27. Asergadda, Hassemon, y Betfelet.
  28. Hasersual, Bersabee, y Basyotia.
  29. Baala, Iym, y Essem.
  30. Eltolad, Kesil, y Harma.
  31. Syceleg, Medemena, y Sensenna.
  32. Lebaot, Selim, Aen, y Remmon, wszytkich miast dwadziescia y dziewięć z ich wsiami.
  33. W polach zasie Estaol, Sarea y Assena.
  34. Zanoe, Engannim, Tafua, y Enaim.
  35. Ierymot, Adullam, Socho, y Azeka.
  36. Saraim, Adytaim, Gedera, y Gederotaim, czternascie miast z ich wsiami.
  37. Sanan, Hadasa, y Magdalgad.
  38. Delean, Masefa, y Iektel.
  39. Lachis, Baszkat, y Eglon.
  40. Chebbon, Leheman, y Cetlis.
  41. Giderot, y Betdagon, Naama y Maceda, szesćnascie miast ze wsiami ich.
  42. Labana, Eter, y Asan.
  43. Iefta, Esna, y Nesyb.
  44. Ceila, y Achzyb, y Maresa, dziewięć miast z ich wsiami.
  45. Akkaron z miasteczki y z wioskami swemi.
  46. A od Akkaron aż do Morza wszytko co bieży po bok Azotu y ze wsiami ich.
  47. Azot z miasteczki y ze wsiami iego, y Gaza z miasteczki y ze wsiami iey, aż do rzeki Egiptskiey, y do granice Morza wielkiego.
  48. A na gorze Samir, Ieter, y Sokkot.
  49. Danna, y Karyatsenna, ktore iest Dabir.
  50. Anab, Istemo, y Anim.
  51. Gosen, Holon, y Gilo, iedennascie miast z ich wsiami.
  52. Arab, Duma, y Esaan.
  53. Ianum, Bettafua, y Afeka.
  54. Atmata, y Karyatarbe, a toć iest Hebron y Syor, dziewięć miast z ich wsiami.
  55. Maon, Karmel, Zyf, y Iota.
  56. Iezrael, Iukadam, y Zanoe.
  57. Akkain, Gabaa, y Tamna, miast dziesięć ze wsiami ich.
  58. Halhul, Betsur, y Gedor.
  59. Maret, Betanot, y Eltekon, szesć miast y ze wsiami ich.
  60. Karyatbaal, ktore iest Karyatiarym, y Rabba, dwie miescie z ich wsiami.
  61. A zasię na puszczy Betaraba, Meddin, y Sachacha.
  62. Nebsan y miasto Soli, y Engaddy, szesć miast, y z ich wsiami.
  63. Ale synowie Iuda, niemogli wypędzić Iebuzeyczykow mieszkaiących w Ieruzalem, y także mieszkał Iebuzeyczyk w Ieruzalem z syny Iuda, aż y do tego czasu.

    Kapituła 16.
    ¶ 1. Dźiał synow Iozefowych. 5. Y granice ich. 10. Chananeyczyk mieszka miedzy Efraimity.

  1. Przyszedł też dział synom Iozefowym od Iordanu ku Ierychu do wod Ierycha ku wschodu słońca, a od puszczey, ktora idzie od Ierycha przez gorę do Betel.
  2. Y wychodzi od Betel do Luzy, a z tamtąd idzie do granice Archi w Atarot.
  3. Potym sie ciągnie na Zachod do granice Ieflety, y aż do granice Betoron dolnego, y aż do Gazer, a kończy sie aż v Morza.
  4. A także Manasse y Efraim synowie Iozefowi wźięli dziedzictwo swoie.
  5. Była też granica synow Efraim wedle domow ich, a granica dziedzictwa ich ku Wschodu słońca, od Atarot Adar aż do Betoron wyższego.
  6. Y wychodzi granica ta do Morza od Machmatat ku Pułnocy, a idą kołem ty granice pod Wschod słońca do Taanatselo, y bieży od Wschodu aż do Ianoe.
  7. Y ciągnie sie od Ianoe do Atarot y Naarata, a przychodzi do Ierycha, a potym sie kończy v Iordanu.
  8. Od Tafua zasie ta granica bieży ku Zachodowi do potoka Kana, a koniec iey iest v Morza. Toć iest dziedzictwo pokolenia synow Efraimowych wedle domow ich.
  9. Były też miasta oddzielone synow Efraimowych, w pośrzod dziedzictwa synow Manassesowych wszytki ty miasta y ze wsiami ich.
  10. Y nie wygnali Chananeyczyka mieszkaiącego w Gazer, A A także mieszkał Chananeyczyk w pośrzodku Efraimitow aż y do dnia tego dawaiąc im dań.
      A To nic nie iest przeciwno przykazaniu Pańskiemu ktore iest opisane w księgach. 5.Mo.Ka.7.v.2. O czym czytay w tych księgach Iozuego. wyż.w.9.Ka.v.18.

    Kapituła 17.
    ¶ 1. Dźiał pokolenia Manassesowego. 3. Y corek Salfaadowych. 13. Chananeyczyk hołdownikiem. 14. Osiadłosci przyczyniono synom Iozefowym.

  1. Także przyszedł dział pokolenia Manassesa pirworodnego syna Iozefowego, Machirowi pirworodnev Manassesowemu oycu Galaada, ktory był mężem walecznym, y dostało mu sie Galaad y Basan.
  2. * Potym sie dostało inem synom Manassesowem wedle domow ich synom Abiezer, synom Helek, y synom Esriel, synom Sychem, y synom Hefer, y synom Semida, A cić są synowie Manassesa syna Iozefowego mężczyzny wedle domow ich.
      * W.4.Mo.26.v.30.

  3. + Ale Salfaad syn Heferow, syn Galaada, syna Machirowego, syna Manassesowego niemiał synow iedno dziewki, ktorych imiona ty są, Maala, Noa, Hegla, Melcha y Tersa.
      + W.4.Mo.17.v.1.

  4. Ty przyszły do Eleazara kapłana y do Iozuego syna Nunowego, także y do książąt, y tak mowiły, Pan roskazał Moiżeszowi, aby nam dał dziedzictwo wposrod braciey naszey, y także im oddał dziedzictwo w posrzod braciey oyca ich, według roskazania Pańskiego.
  5. Y przypadły dziesięć działow na Manassesa, oprocz ziemie Galaad y Basan ktore były za Iordanem.
  6. Abowiem corki Manassesowe, otrzymały dziedzictwo miedzy syny iego, a źiemia Galaad dostała sie inym synom Manassesowym.
  7. Y była granica Manassesa od Aser do Machmatat, ktore iest przeciwko Sychem, a idzie granica ta po prawey stronie do mieszkaiących w Entafue.
  8. Y była ziemia Tafua Manassesowa, ale Tafua ktora iest przy granicy Manassesowey, była synow Efraimowych.
  9. Y bieży granica ta do Potoku Kana ku Południu tegoż potoku, a miasta ty Efraimitow są miedzy miasty Manassesowymi, ale granica Manassesowa idzie od pułnocy onego potoku, a kończy sie v Morza.
  10. Strona od Południa była Efraimowa, a strona od Pułnocy Manassesowa, y rozgranicza ie Morze, a w Aser zbiegaią sie od Pułnocy, a w Isaschar od Wschodu słońca.
  11. Y dostało sie Manassesowi w Isaschar, y w Aser, Betsan z miasteczki iego, y Ieblaam z miasteczki iego, przytym mieszkaiący w Dor z miasteczki ich, także mieszkaiący w Endor z miasteczki ich, mieszkaiący też w Tanach z miasteczki ich, y mieszkaiący w Magedu y z miasteczki ich, trzy powiaty.
  12. A niemogli synowie Manassesowi wypędzić z onych miast onych co tam mieszkali ale mieszkał iako chciał Chananeyczyk w oney ziemi.
  13. Gdy sie tedy zmacniali synowie Izraelscy, vczynili Chananeyczyka hołdownikiem a nie wygnali go.
  14. Y mowili synowie Iozefowi do Iozuego tymi słowy, Przecześ mi dał w dziedzictwo dział ieden, y dziedzictwo iedno, gdyżem ia iest lud wielki, tak iż aż do tego czasu błogosławi mię Pan:
  15. Tedy rzekł Iozue: Iesliżeś iest lud wielki, idźże do lasa, a tam sie osadź w źiemi Ferezeyskiey, y Obrzymskiey iesliżci iest gora Efraim ciasna.
  16. Ktoremu odpowiedzieli synowie Iozefowi, nie dosyć nam na tey gorze, a wozy żelazne są v wszech Chananeyczykow ktorzy mieszkaią w źiemi po dolinach, y ktorzy mieszkaią w Betsan y w miasteczkach iego, także y ci ktorzy mieszkaią w dolinie Iezrael.
  17. Rzekł tedy Iozue do domu Iozefowego, to iest do Efraim y do Manasse tymi słowy. Iestescie ludem wielkim, a moc wasza iest wielka, a tak nie przestaniecie na iednem dziale.
  18. Abowiem y ta gora wasza będzie y las ktory sobie wyrąbacie, y będziecie mieć granice iego, bo wypędzicie Chananeyczyka, chociaż są żelazne wozy iego, a chociaż iest mocny.

    Kapituła 18.
    ¶ 1. Przybytek postawiony w Sylo. 3. Iozue posyła ludzi ktorzyby podzielili ziemie miedzy ine siedmioro pokolenie. 9. Ziemia opisana iest w księgach. 10. I losem rozdzielona. 11. Dźieł Beniaminow.

  1. Tedy sie zebrało wszytko zgromadzenie synow Izraelskich w A Sylo, y postawili tam Przybytek zgromadzenia, gdy iuż ziemia była podana im.
      A Sylo iest gora we czterzech milach od Ieruzalem, gdzie Skrzynia Pańska z Przytkiē stała aż do onych czasow za Heli kapłana, potym przez Dawida przeniesiona iest do Ieruzalem.

  2. A zostało było z synow Izraelskich ktorym dziedzictwa ich nie podzielono siedmioro pokolenie.
  3. Rzekł tedy Iozue do synow Izraelskich, Pokądże nie poydziecie abyscie posiedli ziemię ktorą wam dał Pan Bog oycow waszych:
  4. Obierzcie miedzy sobą po trzech mężow z każdego pokolenia, ktore poszlę aby szli przez ziemię, a rospiszą ią wedle działow dziedzictwa ich, a potym sie wrocą ku mnie.
  5. Y rozdzielą ią na siedmi działow, Iuda stanie na granicach swoich od Południa, A dom Iozefow stanie na granicach swoich od Pułnocy.
  6. Wy tedy rospiszcie ziemię na siedmi częsci, a przyniescie to do mnie, tedy wam rzucę los tu przed Panem Bogiem naszym.
  7. Abowiem Lewitowie nie maią działu miedzy wami, gdyż Kapłaństwo Pańskie iest dziedzictwo ich, a Gad y Ruben, y połowica pokolenia Manassesowego wźięli dziedzictwa swe za Iordanem na Wschod słońca, ktore im oddał Moiżesz sługa Pański.
  8. A tak szli mężowie oni ktorem roskazał Iozue aby rospisali ziemię, tak im mowiąc, Idźcie a obeydźcie ziemię y rospiszcie ią, a potym sie wroćcie ku mnie, a tu wam rzucę los przed Panem w Sylo.
  9. Odeszli tedy mężowie oni y obchodzili ziemię, y rospisowali ią wedle miast w księgi na siedmi częsci, potym sie wrocili ku Iozuemu do obozu w Sylo.
  10. Y rzucił iem los Iozue w Sylo przed Panem, a rozdzielił tam ziemię synom Izraelskim wedle działu ich.
  11. Tedy padł los pokoleniu synom Beniaminowym wedle domow ich, a przyszła granica działu miedzy syny Iuda y syny Iozefowe.
  12. Y była granica ich ku stronie Pułnocney od Iordanu, a szła taż granica po bok Ierycha od Pułnocy, ciągnąc sie na gorę ku Zachodowi, a kończąc sie w puszczey Betawen.
  13. Z tamtąd zasie ta granica idzie do Luzy, od strony Południowey Luzy, ktore iest Betel, y bieży ta granica do Atarot Adar, podle gory ktora iest pod Południe Betoron dolnego.
  14. Y bieży taż granica kołem po bok Morza ku Południu, od gory ktora iest przeciw Betoron na Południe, y kończy sie w Karyat Baal, ktore iest Karyatiarym miasto synow Iuda, a toć iest strona Zachodnia.
  15. Strona zasie ku Południu od końca Karyatiarym wychodzi ku Morzu, y bieży ku źrodłu wod Neftoa.
  16. Y ciągnie sie ta granica do końca gory ktora iest przeciwko dolinie Benhennon, a ktora iest w dolinie Refaim na Pułnocy, y idzie ku dolinie Hennon, po stronie Iebuzeyczyka ku Południu, a z tamtąd bieży do Enrogiel.
  17. Y kołem idzie od Pułnocy precz do Ensemes, a wychodzi od Gelilot, ktore iest przeciwko pagorkowi Adommim, bieżąc z tamtąd ku Abenbohen syna Ruben.
  18. Z tamtąd idzie ku stronie ktora iest przeciwko polu od Pułnocy, y ciągnie sie ku Araba.
  19. Z tamtąd zasie ta granica bieży ku stronie Betagla na Pułnocy, y kończy sie v granice Morza Słonego na Pułnocy, po końcu Iordanu na Południe, A tać iest granica Południowa.
  20. Kończy ią zasie Iordan ku stronie Wschodu słońca, A toć iest dziedzictwo synow Beniaminowych, według ich granic w okrąg wedle domow ich.
  21. Były tedy miasta ty pokolenia synow Beniaminowych wedle domow ich, Ierycho, Betagla, y dolina Kasys.
  22. Betaraba, Samaraim, y Betel.
  23. Anim, Afara, y Ofera.
  24. Kefar, Hamonay, Ofni, y Gabee, dwanascie miast z ich wsiami.
  25. Gabaon, Rama, y Berot.
  26. Mesfa, Kafara, y Amosa.
  27. Recem, Iarefel, y Tarela.
  28. Sela, Elef, y Iebuz ktore iest Ieruzalem, Gabaat, y Karyat, czternaście miast ze wsiami ich, a toć iest dziedzictwo synow Beniaminowych wedle domow ich.

    Kapituła 19.
    ¶ 1. Dźiał pokolenia Symeon. 10. Zabulon. 17. Izaschar. 24. Aser. 32. Neftali. 40. Dan. 49. Iozuego.

  1. Padł też los wtory pokoleniu Symeonowemu wedle domow ich. A dostało sie im dziedzictwa ich posrzod dziedzictwa synow Iuda.
  2. Y wźięli dziedzictwo swe Bersabee, Sabee, y Molada.
  3. Hasersual, Bala, y Asem:
  4. Eltolad, Betul, y Horma.
  5. Syceleg, Betmarchabot, y Hasersusa.
  6. Betlebaot, y Sarohen, trzynascie miast z ich wsiami.
  7. Ain, Remmon, Atar, y Asan, cztery miasta ze wsiami ich.
  8. Y wszytki wsi ktore były wokoło tych miast aż do Baalatbeer y Ramat ku stronie Południowey. A toć iest dziedzictwo synow Symeonowych wedle domow ich.
  9. Z działu synow Iuda dostało sie dziedzictwo synom Symeonowym abowiem był więczszy dział synow Iuda niż oni sami, a także dziedzictwo wźięli synowie Symeonowi w posrzod dziedzictwa ich.
  10. Padł zasie trzeci los na syny Zabulonowe wedle domow ich, a była granica dziedzictwa ich aż do Saryd.
  11. Y szła granica ich do Morza y Merala, y przychodziła do Debbaset, ciągnąc sie precz do rzeki ktora iest przeciw Ieknoam.
  12. Obraca sie też od Sarid na wschod słońca ku granicy Chaselettabor, a z tamtąd bieży do Daberet, y ciągnie sie do Iafiie.
  13. Potym z tamtąd bieży ku wschodu słońca do Getefer y Takasim, a wychodzi w Remmon, Amtar y Noa.
  14. Zakoliła sie potym ta granica od Pułnocy ku Hannaton, a kończą sie granice iey v doliny Ieftael.
  15. Y Katet, Naalol, Semeron, Iedala, y A Betlehem, dwanaście miast z ich wsiami.
      A Iest y drugie Betlehem w pokoleniu Iuda ku Południu.

  16. A toć iest dziedzictwo synow Zabulonowych wedle domow ich, z miasty y ze wsiami ich.
  17. Potym czwarty los padł na syny Izascharowe wedle domow ich.
  18. Y była granica ich Iesrael, Chasalot, y Sunem.
  19. Hafaraim, Seon, y Anaharat.
  20. Rabot, Cesion, y Abes.
  21. Ramet, Engannim, Enhadda, y Betfeses.
  22. Y bieży granica ich do Tabor, do Sehesima, y do Betsemes, a kończą sie granice ich v Iordanu, szesnascie miast ze wsiami ich.
  23. A toć iest dziedzictwo synow Izascharowych wedle domow ich z miasty y ze wsiami ich.
  24. Potym przyszedł piąty los na pokolenie synow Aser wedle domow ich.
  25. Y była granica ich Halkat, Chali, Beten, y Axaf.
  26. Elmelech, Amaad, y Messal, y przychodzi aż do Karmelu ku Morzu, y do Sihor y Labanat.
  27. Z tamtąd sie obraca ku Wschodu słońca ku Betdagon, y bieży aż ku Zabulon przez dolinę Ieftael ku Pułnocy, v Betemek, y v Nehiel, wychodząc ku Kabul po lewey stronie.
  28. Abran, Rohob, Hamon, y Kana, aż do Sydonu wielkiego.
  29. Y obraca sie ta granica od Rama aż do Zor miasta obronnego, z tamtąd sie obraca granica aż do Hosa, a kończy sie v Morza od działu Achzyba.
  30. Amma, Afek, y Rohob, dwadziescia miast y dwie z ich wsiami.
  31. A toć iest dziedzictwo pokolenia synow Aser wedle domow ich, z miasty y wsiami ich.
  32. Potym na syny Neftali padł los szosty wedle domow ich.
  33. Y była granica ich od Helef y od Elon do Saananim y Adami, ktore iest Neceb y Iebnael, aż ku Lekum, y kończy sie v Iordanu.
  34. Potym sie obraca ta granica ku Morzu do Azanot Tabor a z tamtąd bieży ku Hukoka, y idzie do Zabulon na Południe, a do Aser ku Zachodu, do Iuda zasie ku Iordanowi na Wschod słońca.
  35. A miasta obronne, Asedim, Ser, Emat, Rekat, Ceneret.
  36. Edema, Arama, y Asor.
  37. Kedes, Edrei, Enhasor.
  38. Ieron, Magdalel, Horem, y Betanat, y Betsames, dziewiętnascie miast ze wsiami ich.
  39. A toć iest dziedzictwo pokolenia synow Neftali wedle domow ich, miasta y wsi ich.
  40. Potym na pokolenie synow Dan wedle domow ich przyszedł siodmy los.
  41. Y była granica dziedzictwa ich Saraa, Estaol, y Irsemes.
  42. Selebin, Aialon, y Ietela.
  43. Elon, Temnata, y Akron.
  44. Elteke, Gebbeton, y Baalat.
  45. Iehud, Bane, Barak, Getremmon.
  46. Y Mehaiarkon, Arekon, z granicą ktora bieży ku Ioppie.
  47. A tam sie kończy granica synow Dan, A wyszedszy synowie Dan dobywali Lesy, y wźięli ie y wysiekli mieczem, a wźiąwszy ie w dziedzictwo mieszkali w nim, y przezwali ie Lesem Dan, według imienia Dan oyca swego.
  48. A toć iest dziedzictw pokolenia synow Dan wedle domow ich, z miasty y ze wsiami ich.
  49. A tak gdy koniec czynili dzieleniu ziemie aby każdy posiadł granice swoie, tedy synowie Izraelscy dali dziedzictwo Iozuemu synowi Nunowemu miedzy sobą.
  50. A według roskazania Pańskiego dali mu miasto ktorego on żądał Tamnat Saraa na gorze Efraim, gdzie zbudował miasto y mieszkał w niem.
  51. Tyć są dziedzictwa ktore losem podzielili w osiadłosć Eleazar kapłan y Iozue syn Nunow, y Książęta przednieysze pokolenia synow Izraelskich w Sylo przed Panem v drzwi Przybytku zgromadzenia, y dokończyli rozdzielenia ziemie.

    Kapituła 20.
    ¶ 2. Miasta vcieczki. 9. Przecz są postanowione.

  1. Potym Pan mowił do Iozuego tymi słowy.
  2. Powiedz tak synom Izraelskim, Postanowcie sobie miasta vcieczki * o ktorychem do was mowił przez Moiżesza.
      * W.4.Mo.35.v.11. W.5.Mo.19.v.2.

  3. Aby tam vciekł każdy coby kogo z niewiadomosci zabił, abo też nie chcąc, y będą wam vcieczką od powinowatego onego zabitego.
  4. Y vciecze do iednego z tych miast, a stanie v drzwi brany mieyskiey, y opowie sprawę swą starszym miasta onego, ktorego oni wezmą do siebie do miasta, y dadzą mu mieysce, a będzie mieszkał miedzy nimi.
  5. A gdy go będzie gonił powinowaty zabitego, nie wydadzą mężoboyce w ręce iego, abowiem z niewiadomosci zabił bliźniego swego, niemaiąc przed tym żadney waśni z nim.
  6. Y będzie mieszkał w onym miescie aż stanie przed zebraniem na sąd, y aż do śmierci Kapłana wielkiego, ktory będzie za onych czasow, tedy sie wroci mężoboyca do miasta swego, do domu swego, y do miasta z ktorego vciekł.
  7. Y obrali Kedes w Galilei na gorze Neftali, a Sychem na gorze Efraim, y Karyatarba ktore iest Hebron na gorze Iuda.
  8. Z drugą zasię stronę Iordanu Ierycho od Wschodu słońca postanowili + Bosor na puszczy w rowninie z pokolenia Rubenowego, y Ramot, w Galaad z pokolenia Gad, przytym Golan w Basan miedzy pokoleniem Manassesowem.
      + W.5.Mo.4.v.43.

  9. Tyć były miasta naznaczone wszytkim synom Izraelskim, y cudzoźiemcom ktorzy mieszkali w pośrzodku ich, aby tam każdy vciekał ktoby kogo zabił z niewiadomości, a nie był zamordowan przez powinowatego zabitego, ażby pierwey stanął przed zgromadzeniem.

    Kapituła 21.
    ¶ 3. Miasta oddane Lewitom. 4.y.9. Dźiał Kahatytow. 6.y.27. Gersonitow. 7.y.34. Merarytow. 43. Osiadłość ziemie y pokoy dany Izraelitom.

  1. Przyszli zatym Książęta przednieysze z Lewitow do Eleazara Kapłana, y do Iozuego syna Nunowego, y do Książąt przednieyszych pokolenia Synow Izraelskich.
  2. Y mowili do nich w Sylo w źiemi Chananeyskiey tymi słowy: * Pan roskazał przez Moiżesza abyście nā dali miasta ku mieszkaniu y z przedmiesciami ich dla dobytkow nasźich.
      * W 4.Mo.35.v.2.

  3. A przetoż dali synowie Izraelscy Lewitom z dziedzictwa swego, według słowa Pańskiego, miasta ty z przedmiesciami ich.
  4. Tedy przyszedł los wedle domow ich Kahatytom, a dostało sie synom Aarona Kapłana, Lewitom, od pokolenia Iuda, od pokolenia Symeon, y od pokolenia Beniamin przez los miast trzynascie.
  5. A drugiem synom Kahatowym, od pokolenia Efraim, od pokolenia Dan, y od połowice pokolenia Manassesowego, dostało sie przez los dziesięć miast.
  6. A synom Gersonowym, z pokolenia Izaschar, z pokolenia Aser, y z pokolenia Neftali, y z połowice pokolenia Manassesowego w Basan, dostało sie przez los miast trzynascie.
  7. Także synom Merary wedle domow ich, od pokolenia Ruben, y od pokolenia Gad, y od pokolenia Zabulon, dostało sie miast dwanascie.
  8. A A tyć były miasta ktore synowie Izraelscy losem oddali Lewitom z przedmiesciami ich, tak iako był Pan roskazał przez Moiżesza.
      A Lewitowie ktorzy dział w źiemi Chananeyskiey nie mieli znamionuią nam stan prawdziwych krzescianow ktorzy żadnego miesca pewnego nie maią na tym świecie, będąc na nim iako goście a przychodniowie.

  9. A przetoż od synow pokolenia Iuda, y od synow pokolenia Symeon, oddali ty miasta ktore tu są namienione.
  10. A przyszedł pierwszy dział synom Aaronowem z domu Kahatowego z pokolenia Lewi.
  11. Y oddano im Karyatarbe oyca Enak, ktore iest Hebron na gorze Iuda z przedmiesciami około niego.
  12. + Ale role miesckie y wsi iego, dali Kalebowi synowi Iefonowemu w osiadłosć iego.
      + Wyższ.15.v.14. 1.Kron.6.v.56.

  13. Y oddano synom Aarona Kapłana miasto ku vcieczce mężoboycy, Hebron y z przedmiesciami iego, także Lobnę y z przedmiesciami iego.
  14. Ieter y przedmiescia iego, Estemoa y przedmiescia iego.
  15. Holon z przedmiesciami iego, y Dabir z przedmiesciami iego.
  16. Ain z przedmiesciami iego, Ieta z przedmiesciami iego, y Betsemes z przedmiesciami iego, dziewięć miast z tego dwoyga pokolenia.
  17. A z pokolenia Beniamin Gabaon y przedmiescia iego, y Gabae z przedmiesciami iego.
  18. Anatot y przedmiescia iego, Almon y przedmiescia iego, cztery miasta.
  19. Owa było wszytkich miast Aaronowych synow kapłanow, trzynascie miast z przedmiesciami ich.
  20. Ale drugiem domom synow Kahatowych Lewitow, dano miasta na ich dział z pokolenia Efraim.
  21. A tak im dano miast ku vcieczce mężoboycy, Sychem z przedmiesciami iego na gorze Efraim, y Gazer z przedmiesciami iego.
  22. Cybsaim z przedmiesciami iego, y Betoron z przedmiesciami iego, cztery miasta.
  23. Także z pokolenia Dan, Elteko z przedmiesciami iego y Gabaton z iego przedmiesciami.
  24. Aialon z iego przedmieściami, Getremmon y przedmiescia iego, cztery miasta.
  25. Ktemu z połowice pokolenia Manassesowego, Tanach z przedmiesciami, y Getremmon z przedmiesciami iego dwie miescie.
  26. Ty wszytki dziesięć miast y przedmiescia ich, oddano domom synow Kahatowych drugiem.
  27. Ktemu synom Gersonowym z pokolenia Lewi, od połowice pokolenia, Manassesowego dano miasto ku vcieczce mężoboycy, Golan w Basan, y przedmiescia iego, Bosra y przedmieścia iego, dwie miescie.
  28. Z pokolenia Izaschar Cesyon y przedmiescia iego, Daberet y przedmiescia iego.
  29. Iaramot z przedmiesciami iego, y Engannim z przedmiesciami iego, cztery miasta.
  30. A z pokolenia Aser, Masaa z przedmiesciami iego, y Abdon z przedmiesciami iego.
  31. Helkat y przedmiescia iego, Rohob z przedmiesciami iego, cztery miasta.
  32. Ktemu z pokolenia Neftali oddano miasto ku vcieczce mężoboycy, Kades w Galilei z przedmiesciami iego, y Hamotdor z przedmiesciami iego, także Kartan z przedmiesciami iego, trzy miasta.
  33. Wszytkich miast Gersonitow wedle domow ich było trzynaście miast z przedmiesciami ich.
  34. Potym synom Merary drugim Lewitom oddano z pokolenia Zabulon, Ieknam z przedmiesciami iego, y Karta z przedmiesciami iego.
  35. Damna y przedmiescia iego, Nahalol y przedmiescia iego, cztery miasta.
  36. Z pokolenia Ruben, Bosor, y przedmiescia iego, Iahasa y przedmiescia iego.
  37. Kedemot y przedmiescia iego, Mefaat y przedmiescia iego, cztery miasta.
  38. Nad to z pokolenia Gad oddano miasto ku vcieczce mężoboycy, Ramot w Galaad z przedmiesciami iego, y Mahanaim z przedmiesciami iego.
  39. Hesebon y przedmiescia iego, y Iazer z przedmieściami iego, cztery miasta.
  40. Owa wszytkich miast synow Merary ktorzy ieszcze byli pozostali z pokolenia Lewi, przyszło na ich dział dwanascie miast.
  41. A tak wszytkich miast Lewitow w pośrzodku dziedzictwa synow Izraelskich, było czterdziesci y ośmi miast z przedmiesciami ich.
  42. Y miały ty wszytki miasta każde z osobna przedmiescia swoie około siebie. Owa tak około wszytkich miast onych było.
  43. Oddał tedy Pan Izraelitom wszytkę ziemię o ktorey przysiągł że ią dać miał oycom ich, y posiedli ią a mieszkali w niey.
  44. Dał im też Pan y pokoy ze wsząd w około, prawie tak iako był przysiągł oycom ich, a żadny nie był ktory by sie im miał oprzeć ze wszytkich nieprzyiacioł ich, gdyż im Pan podał wszytki nieprzyiacioły w ręce ich.
  45. A niechybiło żadne słowo z onych wszytkich rzeczy szczęsliwych, ktore Pan obiecał domowi Izraelskiemu, bo sie wszytki wypełniły.

    Kapituła 22.
    ¶ 1.y.9. Rubenitowie, Gadytowie, y połowica pokolenia Manassesowego puszczeni są do swych osiadłosci. 10. Ołtarz buduią. 11. Z kąd sie barzo bracia ich rozgniewali. 13. Grożą iem przez posły. 21. Powiedaią przyczyny obmawiaiąc sie. 30. Ktore oni od nich przyięli.

  1. Tedy Iozue przyzwał Rubenitow Gadytow, y połowice pokolenia Manassesowego.
  2. Y rzekł do nich, Wyscie strzegli wszytkiego co wam roskazał Moiżesz sługa Pański, y byliście posłuszni głosowi moiemu we wszytkim com wam roskazał.
  3. Nie opusciliście braciey waszey przez wiele czasow aż y do dnia tego, alescie strzegli pilnie roskazania Pana Boga waszego.
  4. A iż teraz dał Pan Bog wasz odpoczynienie braciey waszey, iako im to był obiecał, A przetoż iuż teraz wroćcie sie, a idźcie do przybytkow waszych, y do ziemie osiadłosci waszey, * ktorą wam dał Moiżesz sługa Pański za Iordanem.
      * W.4.Mo.32.v.33. Wyższey.13.v.6.

  5. Tylko strzeżcie pilnie abyscie czynili dosyć roskazaniu y zakonowi, ktory wam roskazał Moiżesz sługa Pański, abyście miłowali Pana Boga waszego, a chodzili wszytkiemi drogami iego chowaiąc roskazania iego, a dzierżąc sie iego abyscie mu służyli ze wszytkiego serca waszego, y ze wszytkiey dusze waszey.
  6. Y błogosławił im Iozue, a odpuscił ie, y odeszli do przybytkow swoich.
  7. Ale połowicy pokolenia Manassesowego dał im Moiżesz osiadłość w Basan, a drugiey połowicy oddał dział z bracią ich z tę stronę Iordanu na Zachod słońca, A gdy ie odpuszczał Iozue do domu ich, y błogosławił im.
  8. Tedy mowił do nich tymi słowy, Wracacie sie z wielkiemi bogactwy do przybytkow waszych, y z maiętnoscią barzo wielką, ze śrebrem, ze złotem, z miedzią, z żelazem, y z barzo wielem szat, dzielcież sie łupem nieprzyiacioł waszych z bracią swoią.
  9. A także sie wracaiąc odeszli synowie Ruben, synowie Gad, y połowica pokolenia Manassesowego od synow Izraelskich z Sylo, ktore iest w źiemi Chananeyskiey, aby szli do ziemie Galaad, do ziemie osiadłosci swoiey, ktorą dziedzicznie otrzymali przez Moiżesza według słowa Pańskiego.
  10. Przyszli tedy synowie Ruben, synowie Gad, y połowica pokolenia Manassesowego do A Galilot nad Iordanem ktore było w źiemi Chananeyskiey, y zbudowali tam w podziw wielki Ołtarz.
      A Galilot iest ktore wyższey zowie Galaad, a iest za Iordanem ku Wschodu Słońca, a onę też ziemię za Iordanem zwano Chananeyską, przeto iż Amoreyczyka ktory w niey Panował, zwano też Chananeyczykiem, iż poszedł z oyca Chanaan.

  11. Y vsłyszeli synowie Izraelscy iż powiedano, Oto zbudowali Rubenitowie, Gadytowie, y połowica pokolenia Manassesowego Ołtarz przeciw ziemi Chananeyskiey, w Galilot nad Iordanem, kędy przeszli synowie Izraelscy.
  12. To gdy vsłyszeli Izraelczycy, B zeszło sie wszytko ich zgromadzenie w Sylo, aby szli walczyć przeciw nim.
      B To sie działo przeto iż Zakon on zakazował ofiarować na inszym mieyscu niż na tym ktore Pan był obrał, o czym czytać możesz w.5.Mo.12.v.5. Dla tego sie wszytko zgromadzenie zebrało w Sylo radząc sie około tych ktorzy byli przestąpili to roskazanie, a iżby woynę ruszyli przeciw nim, według roskazania Pańskiego, iako iest pisano w.5.Mo.13.v.12.

  13. Y posłali synowie Izraelscy do Rubenitow, do Gadytow, y do połowice pokolenia Manassesowego do ziemie Galaad Fineesa syna Eleazara Kapłana.
  14. A z niem dziesięć Książąt po iednem Książęciu z każdego domu oycowskiego ze wszytkiego pokolenia Izraelskiego, A każde Książę z tych było przednieyszym w domoch oycow swych w poczcie Izraelskim.
  15. A tak przyszli do Rubenitow do Gadytow, y do połowice pokolenia Manassesowego do ziemie Galaad, y mowili z nimi tymi słowy.
  16. Tak wam opowieda wszytko zgromadzenie Pańskie, Co to iest za przestępstwo ktoremescie wystąpili przeciw Bogu Izraelskiemu: iżescie sie dziś odwrocili abyscie nie szli za Panem buduiąc sobie Ołtarz, abyście dziś byli przeciwnemi Panu:
  17. Ieszczeż nam mało w złosci + Fegor od ktorey ieszcze nie iestesmy y po dzisieyszy dzień oczyscieni, chociaż była pomsta w zgromadzeniu Pańskiē:
      + 4.Mo.25.v.3.

  18. Wyscie sie dziś odwrocili od Pana, y iestescie odpornymi teraz Panu, a iutro sie rozgniewa na wszytko zgromadzenie Izraelskie.
  19. A iesliż iest nieczysta ziemia osiadłosci waszey, prziydźcie do ziemie dziedzictwa Pańskiego w ktorey iest Przybytek Pański, a weźmicie osiadłości w pośrzodku nas, a nie bądźcie odpornymi Panu: Nie odstawayciesz od nas buduiąc sobie Ołtarz, oprocz Ołtarza Pana Boga naszego.
  20. # Azaż przez Achana Syna Zarego gdy sie dopuscił przestępstwa w rzeczy zapowiedzianey, nieprzyszedł gniew na wszytko zgromadzenie Izraelskie: A nie on sam ieden vmarł dla złosci swoiey.
      # Wyższ.7.v.1.

  21. Tedy odpowiedzieli Rubenitowie Gadytowie, y połowica pokolenia Manassesowego, a mowili tak z Książęty wielkosci woyska Izraelskiego.
  22. Pan Bog nad Bogi, Pan Bog nad Bogi on to wie, y Izrael pozna, iesliż sie to stało z vporu abo przestępstwa przeciw Panu, niechay że nas niechowa dnia tego.
  23. Iesliżechmy my zbudowali ołtarz abychmy sie odwrocili od Pana, a iesliż ku ofiarowaniu ofiar palonych abo śniednych, abo ku sprawowaniu na nim ofiar spokoynych, Pan sam niechay to rozezna.
  24. Iesliżechmy nie w ten sposob a tym vmysłem vczynili tak sobie mowiąc: Iutro rzeką synowie waszy synom naszym, Coż wam do Pana Boga Izraelskiego:
  25. Oto Pan miedzy wami y miedzy nami Rubenitowie, y Gadytowie vczynił granice Iordan, nie macie wy działu v Pana, y tak synowie waszy przywiodą syny nasze iż sie nie będą bać Pana.
  26. Tedychmy rzekli, Vczyńmy tak zbuduimy ołtarz nie dla palonych, a nie dla inych ofiar.
  27. Ale iżby był świadectwem miedzy nami y miedzy wami, y miedzy potomstwy naszymi po nad, iżbychmy służyli Panu w palonych ofiarach naszych, w śniednych y w spokoynych, a iżby iutro nie rzekli synowie waszy synom naszym, Nie macie wy cząstki v Pana.
  28. Nad tochmy rzekli, Gdyby to było iżby tak rzekli nam abo potomstwu naszemu napotym, tedy my rzeczemy, Patrzaycie na podobieństwo Ołtarza Pańskiego ktory vczynili oycowie naszy, nie dla palonych ofiar ani dla inych takich, ale żeby był świadectwē miedzy nami y miedzy wami.
  29. Boże nas vchoway abychmy mieli być przeciwnemi Panu, a iżbychmy sie dziś mieli odwrocić od Pana buduiąc sobie Ołtarz dla palonych dla śniednych, y dla spokoynych ofiar, oprocz Ołtarza Pana Boga naszego, ktory iest przed Przybytkiem iego.
  30. To vsłyszawszy Finees Kapłan y Książęta zgromadzenia, ktorzy z niē byli czelnieyszy z wielkosci woiska Izraelskiego, co za słowa były ktore mowili Rubenitowie, Gadytowie, Manasseyczycy, wdzięcznie to v siebie przyimowali.
  31. Tedy rzekł Finees syn Eleazara Kapłana do Rubenitow, do Gadytow, y do Manasseyczykow, Dźisiechmy doznali iż Pan iest w pośrzodku nas, iżescie sie nie dopuscili przestępstwa tego przeciw Panu, a terazescie wybawili syny Izraelskie z rąk Pańskich.
  32. A tak wrocił sie Finees syn Eleazara Kapłana z onemi Książęty od Rubenitow, y od Gadytow z źiemie Galaad do ziemie Chananeyskiey do synow Izraelskich, y opowiedzieli im tę rzecz.
  33. Y barzo sie to podobało synom Izraelskim, a błogosławili Boga Izraelczycy, ani mowili daley aby mieli iść walczyć przeciwko nim, a iżby mieli poborzyć ziemię w ktorey Rubenitowie y Gadytowie mieszkali.
  34. Przezwali tedy Rubenitowie y Gadytowie Ołtarz on Ed tak mowiąc, swiadectwem będzie miedzy nami że Pan iest Bogiem.

    Kapituła 23.
    ¶ 2. Przez sprawy y dobrodzieystwa Boże okazane Izraelitom. 6. Napomina ie Iozue ku prawdziwey chwale Bożey obiecuiąc im ratunek iesliżeby posłusznymi byli, a pomstę iesliżeby posłusznymi nie byli.

  1. Y stało sie po niemałym czasie gdy dał Pan odpoczynienie Izraelczykom od wszytkich nieprzyiacioł ich okolicznych, a Iozue sie był starzał y był zeszłym w leciech.
  2. A Że przyzwał Iozue wszytkich Izraelczykow, starszych ich a czelnieyszych miedzy nimi, sędziow y przełożonych ich, y rzekł ku nim, Iam sie iuż starzał a zszedłem w leciech.
      A Iozue iest pozostawion na przykład wszytkiem książętom, przełożonym, y gospodarzom, aby się vczyli, iako vczyć maią poddanych swych czasu każdego, a zwłaszcza gdy sie z nimi rostawaią, tak przez śmierć iako y ktorem inszem obyczaiem.

  3. A wyscie widzieli wszytko to co czynił Pan Bog wasz wszytkim tym narodom przed wami, że Pan Bog wasz walczył za was.
  4. Obaczcież, rozdzieliłem wam losem ty pozostałe narody w dziedzictwo miedzy pokolenia wasze, y ty wszytki narody ktorem wytracił od Iordanu, aż do Morza wielkiego od Zachodu słońca.
  5. A Pan Bog wasz sam ie on wypędzi przed wami, a wypłoszy ie od obliczności waszey, y posiędziecie dziedzicznie ziemię ich, tak iako wam to powiedział Pan Bog wasz.
  6. Bądźcież tedy serca dobrego abyscie strzegli a czynili dosyć temu co napisano iest w Księgach zakonu Moiżeszowego, abyscie nie odstępowali od niego ani na prawo ani na lewo.
  7. Nie mieszaycież sie miedzy ty narody ktore zostały z wami, ani wspominaycie imienia bogow ich, nie przysięgaycież przez nie, ani im służcie, ani sie kłaniaycie przed nimi.
  8. Ale sie dzierzcie Pana Boga waszego, iakoscie to czynili aż y do dnia tego.
  9. Dla tegoć wypędził ty tak wielkie y mocne narody przed wami, a żaden sie przed wami nie mogł oprzeć aż y do dnia tego.
  10. Ieden mąż z was gonił ich tysiąc, abowiem Pan Bog wasz iest ktory walczy za wami iako to wam obiecał.
  11. B A przetoż przestrzegaycie sie z pilnością abyście miłowali Pana Boga waszego.
      B W żydowskiem stoi przestrzegaycie dusz waszych.

  12. Bo iesliż sie odwrocicie, a przystaniecie do tych pozostałych narodow ktore są z wami, y C spowinowacicie sie z niemi, a będziecie sie mieszać z nimi a oni też z wami.
      C Mamy sie strzedz małżeństwa z niewiernymi.

  13. Terazże iuż wiedzcie żeć potym Pan Bog wasz nie wypędzi wszytkich tych narodow przed wami, ale będą na was sidłem, zawadą, y biczem bokom waszym, a żądłami w oczoch waszych, aż poginiecie z tey przewyborney ziemie, ktorą wam dał Pan Bog wasz.
  14. A tak oto ia dziś iuż tam D idę, dokąd y wszyscy inszy ludzie, vznaycież tedy ze wszytkiego serca waszego, y ze wszytkiey dusze waszey, żeć nie vchybiło by iedno słowo ze wszytkich onych wybornych słow, ktore mowił o was Pan Bog wasz, wszytkić sie nad wami wypełniły, a żadna rzecz z nich nie iest opuszczona.
      D To iest Vmrę iako y inszem ludziom zamierzono iest.

  15. A przetoż iako sie nad wami wypełniły wszytki dobre obietnice ktore Pan Bog wasz przyrzekł wam, tak zasię przywiedzie Pan na was wszytko złe, aż was wytraci z źiemie tey wyborney ktorą wam dał Pan Bog wasz.
  16. A tak gdy przestąpicie przymierze Pana Boga waszego ktore wam roskazał, a odstąpiwszy od niego będziecie służyć bogom cudzym, y będziecie sie kłaniać przed nimi, rospali sie popędliwosć Pańska przeciwko wam, y zginiecie strzaskiem z tey przewyborney ziemie ktorą wam był dał.

    Kapituła 24.
    ¶ 1. Iozue krociuchno wylicza dobrodzieystwa Boże przeciw ludowi iego. 14. Napomina gi aby sie bał Pana. 16. Lud mu obiecuie posłuszeństwo. 25. Czyni przymierze miedzy Panem y miedzy ludem. 29. Smierc Iozuego. 33. Y Eleazara.

  1. Tedy zebrał Iozue wszytki pokolenia Izraelskie w Sychem, y wezwał starszych z Izraela y co czelnieyszych miedzy niemi, sędziow y przełożonych, a stanęli przed Bogiem.
  2. Y rzekł Iozue ku wszytkiemu ludowi, Tak mowi Pan Bog Izraelski, * A Za Rzeką mieszkali oycowie waszy od dawnych czasow, iako Tare ociec Abrahamow y Nachorow, y służyli bogom cudzym.
      A Ta rzeka iest Eufrates.

      * W 1.Mo.11.v.27.

  3. Y wźiąłem Abrahama oyca waszego z oney krainy ktora była za rzeką, y prowadziłem go przez wszytkę ziemię Chananeyską, rozmnożyłem potomstwo iego, + a dałem mu Izaaka.
      + W.1.Mo.21.v.2.

  4. # Dałem też Izaakowi Iakoba, y Ezau, o A podałem Ezauowi gorę Seir aby ią opanował, * Ale Iakob y synowie iego zaszli do Egiptu.
      # W.1.Mo.25.v.25.y.26.
      o W.1.Mo.36.v.8.
      * W.1.Mo.46.v.6.

  5. + Y posłałem Moiżesza y Aarona, a trapiłem Egipt, a gdym to vczynił w pośrzod niego, potymem was wywiodł.
      + W.2.Mo.3.v.10.

  6. # Y wywiodłem oyce wasze z Egiptu, a przyszliscie aż do Morza, o y gonili Egiptcyanie oyce wasze z wozmi, y z iezdnemi aż do Morza Czerwonego.
      # W.2.Mo.12.v.37. o W.2.Mo.14.v.9.

  7. Tedy wołali do Pana, a on położył ciemnosci miedzy wami y Egiptcyany, y przywiodł na nie Morze, a ogarnęło ie, I widziały to oczy wasze com czynił w Egipcie, y mieszkaliscie na puszczy przez długi czas.
  8. Potymem was przywiodł do ziemie Amoreyczykow * mieszkaiących za Iordanem, y walczyli przeciwko wam, alem ia ie podał w ręce wasze, y posiedliście ziemię ich, a iam ie wygładził przed wami.
      * W .4.Mo.21.v.24.

  9. + Powstał też Balak syn Seforow Krol Moabski aby walczył z Izraelem, a posławszy wezwał Balaama syna Beorowego aby wam złorzeczył.
      + W 4.Mo.22.v.5.

  10. Y niechciałem słuchać Balaama, alem wam błogosławił, y wybawiłem was z rąk iego.
  11. Przeprawiliscie sie potym przez Iordan, a przyszliscie do Ierycha, # y walczyli przeciwko wam mężowie z Ierycha, Amoreyczyk, Ferezeyczyk, Chananeyczyk, Heteyczyk, Gergezeyczyk, Heweyczyk, y Iebuzeyczyk, alem ie podał w ręce wasze.
      # Wyższ.6.v.1. y 11.v.3.

  12. o Y posłałem przed wami sierszenie ktorzy ie wypędzili przed wami, y dwu Krolow Amoreyskich, nie mieczem ani łukiem waszem.
      o W 5.Mo.7.v.20. Wyższ.11.v.20.

  13. Y dałem wam ziemię około ktoreiescie nie robili, y miasta ktorychescie nie budowali, w ktorych mieszkacie, a winnic y oliw ktorychescie nie szczepili pożywacie.
  14. A tak teraz boycie sie Pana, a służcie mu w doskonałosci y w prawdzie, odrzućciesz bogi ktorym służyli oycowie waszy za B Rzeką y w Egiptcie, a służcie Panu.
      B To iest Mezopotamiyey.

  15. A iesliż sie wam zda za przykre służyć Panu, obierzcież sobie dziś komubyscie służyli, chociaż bogi ktorem służyli oycowie waszy oni co byli za Rzeką, chociaż bogi Amoreyskie w ktorych ziemi mieszkacie, aleć ia y z domem swym będę służyć Panu.
  16. Ktoremu odpowiedział lud mowiąc, Nie dayże nam Boże abychmy mieli odstąpić Pana, a służyć bogom cudzym.
  17. Abowiem Pan Bog nasz samci iest ktory nas wywiodł y oyce nasze z źiemie Egiptskiey, a z domu niewoley, a ktory czynił ty tak wielkie cuda przed oczyma naszymi, y strzegł nas we wszytkiey drodze ktorąchmy szli, y miedzy wszytkimi narody przez ktorechmy przeszli.
  18. Panci wypędził wszytki narody przed nami, a zwłaszcza Amoreyczyka mieszkaiącego w źiemi, a tak my będziem służyć Panu, bo on sam iest Bog nasz.
  19. Tedy rzekł Iozue do ludu, C Nie możecie wy służyć Panu, bo Bog iest swięty, Bog zapalczywy iest, a nie przepusci złosciam waszym ani grzechom waszym.
      C To nie dla tego mowi, aby ie od Pana odwieść miał, ale żeby ie tym więcey vtwierdził przekładaiąc im niebespieczeństwo, ktore nad niemi zawisneło, iesliżeby nieczynili dosyć powinnosci swoiey.

  20. Iesliż opuscicie Pana a będziecie służyć bogu cudzemu, oburzy sie na was, a będzie wam źle czynił, y zniszczy was choć wam przed tym dobrze czynił.
  21. Na to lud odpowiedział iemu, Niebędzie tak ale owszem będziemy służyć Panu.
  22. Tedy rzekł Iozue do ludu, Sami przeciw sobie będziecie świadki, iżescie sobie obrali Pana abyscie służyli iemu, a oni rzekli, Iestechmy świadki.
  23. Terazże iuż odrzućcie bogi D cudze ktorzy są w pośrzodku was, a nakłońcie serce swe ku Panu Bogu Izraelskiemu.
      D To iest ony ktorescie wźięli z miast dobytych, abo ktorescie z sobą z Egiptu przywieźli.

  24. Ktoremu odpowiedział lud, Panu Bogu naszemu służyć będziemy, a głosowi iego posłuszni być chcemy.
  25. A tak Iozue dnia onego vczynił przymierze z ludem, y przełożył im roskazanie y sąd w Sychem.
  26. Y napisał Iozue słowa ty w księgi Zakonu Bożego, wźiął też kamień wielki a postawił gi pod dębem, ktory był E na mieyscu swiętem Pańskiem.
      E To iest, na miescu na ktorem stała Skrzynia Pańska ktore miesce było poświęcone bytnoscią Skrzynie, a dla tegoż ie zowie miescem świętem.

  27. Tedy rzekł Iozue do wszytkiego ludu, Oto kamień ten będzie nam świadectwem, abowiem on słyszał wszytki słowa Pańskie ktore mowił z nami, y będzie przeciwko wam świadectwem, byscie snadź nie skłamali przeciw Panu Bogu waszemu.
  28. Zatym Iozue rospuscił lud, każdego do dziedzictwa swego.
  29. To gdy sie stało, vmarł Iozue syn Nunow sługa Pański we stu y w dziesiąci lat.
  30. Y pogrzebli go na granicy dziedzictwa iego w Tamnat Sare, ktore iest na gorze Efraim ku Pułnocy gory Gaas.
  31. Y służył Izrael Panu po wszytki czasy za Iozuego, y po wszytki czasy starszych ktorzy długo żyli po Iozuem, a ktorzy wiedzieli o wszytkich sprawach Pańskich ktore czynił Izraelczykom.
  32. o Tedy kosci Iozefowe ktore byli przynieśli synowie Izraelscy z Egiptu pogrzebli w Sychem, na stronie pola ktore kupił Iakob * od synow Hemora oyca Sychem za sto śrebrnikow, y były v synow Iozefowych w ich osiadłosci.
      o W.1.Mo.50.v.25. W.2.Mo.13.v.19.
      * W.1.Mo.33.v.19.

  33. Vmarł też y Eleazar syn Aaronow, y pogrzebli go w Gabaat Fineesa syna iego, ktore mu było dano na gorze Efraim.
Spis Kapituł, Indeks Ksiąg