Kapituła 1.
    ¶ 1. Krotko przypominaiąc wezwanie swoie. 4. Y dobrodzieystwo Krystusowe. 6. Gani ie iż tak prętko odstąpili prawdziwey Ewanieliey. 8. Y zaklina ty ktorzy opowiedaią inszą Ewanielią niż Krystusowę. 13. Okazuie przez swoie obcowanie, iż niechce się ludziam podobać. 16. Y rozmaitemi dowody okazuie iż nauka iego nie iest od ludzi ale od Boga.

  1. Paweł Apostoł * nie od ludzi, ani przez człowieka, ale przez Iezusa Krystusa, y Boga Oyca, ktory go wzbudził z martwych.
      * Tyt.3.v.1.

  2. Y wszyscy bracia ktorzy są zemną, kościołom Galacyiey.
  3. Łaska niech wam będzie y pokoy od Boga Oyca, y Pana naszego Iezusa Krystusa.
  4. Ktory samego siebie wydał za grzechy nasze, + aby nas wyiął z teraźnieyszego A świata złego, wedle woley Boga y Oyca naszego.
      A Tu światem nazywa skażone sprawy ludzi ktorzy w Krystusie nie żywą.

      + Łuk.1.v.74.

  5. Ktoremu niech będzie chwała na wieki wiekow. Amen.
  6. Dźiwuię się iż opuściwszy tego ktory was był wezwał ku łasce Krystusowey, tak prętko bywacie przeniesieni do inszey Ewanieliey.
  7. Gdyż żadney inszey niemasz, iedno niektorzy są co was trwożą, y chcą wywrocić Ewanielią Krystusowę.
  8. Ale choćby y my, abo B Anioł z nieba przepowiedał wam nad to cosmy wam przepowiedali, niech będzie przeklęty.
      B Iesliby to być mogło żeby to Anioł vczynił.

  9. Iakosmy przed tym powiedali, też teraz zasię powiedam: Iesliby kto wam opowiedał nad to coscie wźięli, niech będzie przeklętym.
  10. Abowiem teraz izali wam do ludzi czyli do Boga radzę: abo szukamli abym się podobał ludziam: Abowiem ieslibych się ieszcze ludziam podobał, nie byłbych sługą Krystusowym.
  11. # A oznaymuię wam bracia, iż Ewanielia przepowiedana odemnie, nie iest wedle człowieka.
      # 1.Kor.15.v.1.

  12. Abowiem anim iey wźiął od człowieka, anim był nauczon, ale przez obiawienie Iezusa Krystusa.
  13. o Boscie słyszeli co za postępek moy był niekiedy w Żydostwie, iżem nad miarę przesladował kościoł Boży, y borzyłem gi.
      o Dźiei.9.v.1.

  14. Y poprawowałem się w Żydostwie nad wiele rownych w narodzie moim, gdym był więtszym miłosnikiem vstaw, ktorem był wźiął od oyca moiego.
  15. Ale gdy się podobało Bogu, ktory mię był odłączył z żywota matki moiey, y wezwał z łaski swoiey.
  16. * Obiawiać Syna swego we mnie, abym go przepowiedał miedzy pogany, nie zarazemem się dokładał ciała y krwie.
      * Efes.3.v.8.

  17. Anim się wrocił do Ieruzalem do tych ktorzy przedemną byli Apostołmi, alem szedł do Arabiey, y wrociłem się zasię do Damaszku.
  18. Zatym po trzech lat wrociłem się do Ieruzalem, abym nawiedził Piotra, y mieszkałem przy nim piętnascie dni.
  19. A inszego z Apostołow nie widziałem żadnego, oprocz Iakuba brata Pańskiego.
  20. A co wam piszę, oto przed Bogiem świadczę iż nie wymyslam.
  21. Zatym przyszedłem do krain Syryey y Cylicyey.
  22. Y byłem nieznaiomym z twarzy kościołom ziemie Zydowskiey, ktore były w Krystusie.
  23. Ale tylko vsłyszeli: Ten ktory przesladował nas niekiedy, teraz opowieda wiarę, ktorą przed tym borzył.
  24. Y chwalili Boga zemnie.

    Kapituła 2.
    ¶ 1. Twirdząc Apostolstwo swoie być od Boga. 3. Okazuie przecz Tytus nie był obrzezan. 6. A iż nie iest podleyszy nad insze Apostoły. 11. Ze też Piotra ganił. 16. A przystępuiąc ku przednieyszey rzeczy, okazuie iż vsprawiedliwienie iest z szczyrey łaski przez wiarę w Krystusa, a nie przez zakonne vczynki.

  1. Potym we czternascie lat szedłem zasię do Ieruzalem we społ y z Barnabaszem, wźiąwszy z sobą y Tytusa.
  2. A szedłem z obiawienia, y oznaymiłem im Ewanielią ktorą przepowiedam miedzy pogany, ale to z osobna z tymi ktorzy byli zacnymi, iżbym snadź darmo nie A biegł, abo też nie biegał.
      A Co się tycze nauki nie wątpił Paweł o niey, ale tim sposobem chciał zabieżeć potwarcam ktorzy powiedali o nim iż rozną naukę od Apostołow powiedał.

  3. Ale y Tytus ktory zemną był, będąc Grekiem, nie był przymuszon obrzezać się.
  4. A to dla braciey obłudnych y fałszywych, ktorzy wkradali się aby wyszpiegowali wolność naszę, ktorą mamy w Iezusie Krystusie, aby nas zniewolili.
  5. Ktorym nie vstąpilismy bynamniey iakoby się im poddawaiąc, aby prawda Ewanieliey trwała v was.
  6. A od tych ktorzy się zdadzą być czym (nie vczyłem się) y B iakimi byli przed tym, nic mi do tego, * osobąć człowieczą Bog nie brakuie, Abowiem ktorzy są w powadze, nic mi nie C dołożyli.
      B O tych przypomina ktorzy byli iakoby domowniki Krystusowemi, od ktorych powieda że się niczego nie nauczył, a tymi mu też słowy oczy zarzucali nieprzyiaciele iego, mowi tu tedy Apostoł iż o to niedba, abowiem Bog w vżyczaniu swey łaski, ani osobą, ani czasem niebrakuie gdyż są wolne sądy iego, iż komu iedno chce y ile chce tyle dawa, A także y ia będąc wyćwiczonym w zakonie Farizayskim, y będąc nieprzyiacielem Krystusowym, zarazemem się stał nie podleyszym tych ktorzy pierwey Krystusa poznali, A tymi słowy nic nie vwłacza powadze inych Apostołow.
      C To iest, nic nowego nie mieli czegoby mi vżyczyli, owszem na tym dosyć mieli gdy y naukę moię pochwalili.

      * 5.Mo.10.v.17. 2.Kron.19.v.7. Iob.34.v.19. Dźiei.10.v.34. Rzym.2.v.11.

  7. Y owszem gdy widzieli iż mi iest zwierzona Ewanielia D nieobrzezania, iako Piotrowi obrzezania.
      D To iest, opowiedanie Ewanieliey miedzy pogany.

  8. Abowiem ten ktory był mocny przez Piotra na Apostolstwo obrzezania, tak też był mocny przez mię do poganow.
  9. A gdy poznali łaskę mnie daną, Iakub, Cefas, y Ian, ktore miano za E słupy, dali mi y Barnabaszowi prawicę społeczności, abysmy miedzy pogany przepowiedali, a oni miedzy obrzezanymi.
      E To iest, za przednieysze Apostoły.

  10. Tylko vpominali abysmy pamiętali na vbogie, o czym też starałem się abych tak czynił.
  11. A gdy przyszedł Piotr do Antyochiey, sprzeciwiłem się mu oblicznie, przeto iż był godzien naganienia.
  12. Abowiem przed tym niż przyszli nie ktorzy od Iakuba, wespoł y z pogany iadał, a gdy ci przyszli, skradał się, y odłączył się od nich, boiąc się tych ktorzy byli z obrzezania.
  13. Y obłudnie się obchodzili wespoł z nim ini też Żydowie, tak iż Barnabas też był vwiedzion w obłudność ich.
  14. Ale gdym obaczył iż nie prosto chodzili, iako przystało prawdzie Ewanieliey, rzekłem Piotrowi przed wszytkimi: Iesli ty będąc Żydem pogańskie żywiesz, a nie po Zydowsku, czemu pogany F przymuszasz aby po Zydowsku żyli:
      F Powieda Paweł ty być przymuszone ktorzy przykładem y zacnoscią Piotrową wahaiąc się w sumnieniu przychylili.

  15. My z przyrodzenia iestesmy Żydowie, a nie z poganow grzesznicy.
  16. Wiedząc iż nie bywa vsprawiedliwion człowiek z vczynkow zakonu, ale przez wiarę w Iezusa Krystusa, teżesmy my w Krystusa Iezusa vwierzyli, abysmy byli vsprawiedliwieni z wiary Krystusowey, a nie z vczynkow zakonu, przeto iż żadne G ciało nie będzie vsprawiedliwione z vczynkow zakonu.
      G To iest, żaden człowiek.

  17. + A iesli my szukaiąc abysmy byli vsprawiedliwieni przez Kristusa, bywamy znaleźieni sami grzesznymi, izali Krystus iest sługą grzechu: nie day tego Boże.
      + Rzym.3.v.19.

  18. Abowiem iesli zasię buduię ty rzeczy ktorem popsował, czynię siebie samego przestępcą.
  19. Bom ia przez zakon zakonowi vmarł, abym Bogu żył, y iestem wespoł z Krystusem vkrzyżowany.
  20. A żywę iuż nie ia, ale żywie we mnie Krystus, A żywot ktorym teraz żywę w ciele, w wierze Syna Bożego żywę, ktory vmiłował mię, y wydał samego siebie za mię.
  21. Nie obracamci w niwecz łaski Bożey, bo iesli przez zakon iest sprawiedliwość, tedyć Krystus prożno vmarł.

    Kapituła 3.
    ¶ 1. Srodze ie napomina. 2. Potym dowodzi iż vsprawiedliwienie iest z wiary. 6. Iako z przykładu Abraamowego. 19.24. Tak z vrzędu zakonu y wiary.

  1. O bezrozumni Galatowie, y ktoż was zmamił, abyscie prawdzie nie byli posłusznymi, ktorym przed oczyma Kristus przed tym był wymalowan, y miedzy wami vkrzyżowany:
  2. Tego się tylko żądam vczyć od was, z vczynkowli zakonnych wźięliscie ducha, czyli z wiary przez słuchanie:
  3. Takescie bezrozumni, począwszy duchem, teraz bywacie dokończeni A ciałem.
      A To iest, przez rzeczy docześne iakowe były ceremonie zakonne.

  4. Y takżescie wiele cirpieli darmo: iesli też iedno darmo.
  5. Ktory tedy wam dodawa ducha, y sprawuie mocy w was, izali to czyni z vczynkow zakonu, czyli z wiary przez słuchanie:
  6. * Iako Abraam vwierzył Bogu, y poczytano mu iest ku sprawiedliwości.
      * 1.Moi.15.v.6. Rzym.4.v.3. Iaku.2.v.23.

  7. Tak też wiecie, iż ktorzy z wiary są, ci są synmi Abraamowymi.
  8. A obaczaiąc wprzod Pismo, iż z wiary Bog vsprawiedliwia pogany, przed tym opowiedało Abraamowi: * Błogosławieni będą w tobie wszyscy narodowie.
      * 1.Mo.12.v.3. Ekle.44.v.20. Dźiei.3.v.25.

  9. A tak ktorzy z wiary są, błogosławieni bywaią z wiernym onym Abraamem.
  10. Abowiem ile ich iest z vczynkow zakonu, pod przeklęctwem są, bo napisano iest: + Przeklęty każdy ktoryby nie trwał we wszytkich rzeczach, ktore napisane są w księgach zakonu, aby ie czynił.
      + W 5.Mo.27.v.26.

  11. A iż przez zakon żaden nie bywa vsprawiedliwion v Boga, iawnoć iest, gdyż # sprawiedliwy z wiary żyć będzie.
      # Abak.2.v.4. Rzym.1.v.17. Zyd.10.v.38.

  12. A zakon nie iestci z wiary, o ale człowiek ktoryby im dosyć vczynił, w nich żyć będzie.
      o W 3.Mo.18.v.5.

  13. Lecz Krystus nas odkupił od przeklęctwa zakonu, gdyż za nas zstał się przeklęctwem, abowiem napisano iest: * Przeklęty ktorykolwiek wisi na drzewie.
      * 5.Mo.21.v.23.

  14. Aby w poganoch błogosławieństwo Abraamowe było w Krystusie Iezusie, y abysmy obiecanego Ducha wźięli przez wiarę.
  15. Bracia, ludzkimci obyczaiem mowię: + Choć człowieczy testament iest, wszakże gdy iest vtwirdzony, nikt go niełamie, ani kniemu przydawa.
      + Zyd.9.v.17.

  16. # A Abraamowi opowiedziane są obietnice, y plemieniowi iego, nie mowi plemieniom, iako o wielu, ale iako o iednym: Y plemieniowi twoiemu, ktore iest Krystus.
      # W 1.Moi.12.v.3. y 15.v.5.

  17. A toć powiedam, iż vmowy przed tym od Boga vtwirdzoney, względem Krystusa, zakon ktory po czterech set y trzechdziesiąt lat nastał, w niwecz obrocić nie może, aby zgładził obietnicę.
  18. Abowiem iesliż z zakonu iest dziedzictwo, iuż nie z obietnice, aleć Abraamowi przez obietnicę darował Bog dziedzictwo.
  19. Coż tedy zakon: Przydan iest dla występkow, ażby przyszło ono plemię ktoremu vczyniona iest obietnica, a iestci postanowion przez o Anioły, B przez rękę pośrzednika.
      B To iest, przez Krystusa choć też drudzy Moyżesza wykładaią, co niechay kościoł rozsądza, gdyż się o tym tak starzy iako y dzisieyszy doktorowie niezgadzaią.

      o Dźieiow 7.v.38.

  20. A pośrzednik nie iestci iednego, a Bogci ieden iest.
  21. Zakon tedy izali iest przeciwko obietnicam Bożym: nie day tego Boże, Abowiem gdyby był dan zakon ktoryby mogł vsprawiedliwić, prawdziwieby z zakonu była sprawiedliwość.
  22. * Ale Pismo zamknęło wszytko pod grzech, aby obietnica z wiary Iezusa Kristusa była dana tym ktorzi wierzą.
      * Rzym.3.v.9.

  23. A przed tym niż przyszła wiara, bylismy zamknieni pod strażą zakonu, abysmy przyszli w tę wiarę, ktora miała być obiawiona.
  24. + A przetoż zakon nauczycielem naszym był ku Krystusowi, abychmy z wiary byli vsprawiedliwieni.
      + Rzym.10.v.4.

  25. Ale gdy przyszła wiara, iuż pod nauczycielem nie iestechmy.
  26. Abowiem wszyscy synmi Bożymi iesteście przez wiarę w Krystusie Iezusie.
  27. # Bo ktorzykolwiek iestescie okrzczeni w Krystusie, oblekliscie Krystusa.
      # Rzym.6.v.3.

  28. Nie iest Żyd ani Grek, nie iest ci niewolnik ani wolny, nie iest mężczyzna, ani niewiasta, Abowiem wszyscy wy iednym iestescie w Kristusie Iezusie.
  29. A iesli iestescie Krystusowi, iście plemieniem Abraamowym iestescie, dziedzicmi wedle obietnice.

    Kapituła 4.
    ¶ 1. Vkazuie dla czego ceremonie były vstawione. 4. A iż były skończone gdy Krystus przyszedł. 9. Napomina ie. 22. Y rzeczy swoiey dowodzi barzo nadobnym podobieństwem.

  1. A toć powiedam, Poki dziedzic iest dziecięciem, nic nie iest rożny od sługi, chociaż iest panem wszech rzeczy.
  2. Aleć iest pod opiekuny y sprawcami, aż do czasu ktoryby ociec naznaczył.
  3. Także y my gdysmy byli dziećmi, bylismy pod A początki świata zniewoleni.
      A Początki świata zowie zakon, ktori był iakoby nieiaki początek świata, gdyż Pan chcąc czasu swego zupełną wiadomość prawdy światu oznaymić, raczył gi temi iakoby początki nauczać, szkołę swoię małą naprzod w iednym kącie świata postanowiwszy, to iest, miedzy ludem Izraelskim.

  4. Ale gdy przyszło wypełnienie czasu, posłał Bog Syna swoiego sprawionego z niewiasty, ktory się zstał poddanym zakonowi.
  5. Aby wykupił ty ktorzy byli pod zakonem, * żebysmy otrzymali sposobienie synow.
      * Rzym.8.v.15.

  6. A iż wy iestescie synowie, posłał Bog Ducha Syna swego w serca wasze wołaiącego Abba, to iest, Ociec.
  7. Przeto teraz nie iesteś sługą, ale synem, a iesli syn, też y dziedzic Boży przez Krystusa.
  8. Y owszem gdyscie Boga nie znali, służyliscie tym ktorzy z przyrodzenia nie są bogowie.
  9. Ale teraz gdy znacie Boga, abo radszey iestescie vznani od Boga, iakoż się wracacie na zad ku B początkom mdłym y niedostatecznym, ktorym zasię chcecie służyć iako y pierwey:
      B To iest, Ceremoniam zakonnym.

  10. Zachowywacie dni, y księżyce, y czasy, y lata.
  11. Boię się o was, bym snadź darmo nie pracował około was.
  12. C Bądźcie iako y ia, abowiem iam iest iako y wy, Bracia: proszę was, D żadneiescie mi krzywdy nie vczynili.
      C Tymi słowy oznaymuie swą osobliwą życzność y miłość przeciwko nim.
      D Chociaż oni wzgardzali naukę iego, a pogotowiu Krystusowę, wszakoż tego nie bierze sobie od nich za krzywdę, odpuszczaiąc im wszytko z miłości, iesliby się prawdziwie vznać chcieli.

  13. Wiecie też iżem przez E krewkość ciała przepowiedał wam pirwey Ewanielią.
      E To iest, Przez rozmaite vtrapienia.

  14. A doświadczenia moiego ktore było w ciele moim, nie lekcescie sobie ważyli, aniscie odrzucili, alescie mię przyięli iako Anioła Bożego, iako Krystusa Iezusa.
  15. Ktoreż tedy było przechwalanie błogosławieństwa waszego: Abowiem świadczę wam, iż iesliby było mogło być, dalibyscie mi byli wyłupiwszy oczy swoie.
  16. A tak, izalim się wam zstał nieprzyiacielem, gdy wam prawdę mowię:
  17. F Miłuiąć was nie dobrze, y owszem chcą nas wyłączyć, abyscie ie miłowali.
      F Fałszywi Apostołowie dla pożytku swego rzkomo miłowali Galaty, dla tego też Pawła odrzucić chcieli.

  18. Aleć cudna iest rzecz barzo miłować w dobrey rzeczy zawżdy, a nie tylko gdy obecnie bywam v was /
  19. Dźiatki moie ktore zaś rodzę, ażby był Krystus w was wykształtowan.
  20. A chciałbym teraz być przy was, y odmienić głos moy, przeto iż wątpię w was.
  21. Powiedzcie mi ktorzy pod zakonem chcecie być, zakonu nie słuchacie:
  22. Abowiem napisano iest: + iż Abraam dwu synu miał, iednego z służebnice, a drugiego z wolney.
      + W 1.Moi.16.v.15.

  23. Ale ten ktory się z służebnice vrodził, iest wedle ciała, # A ktory z wolney, przez obietnicę.
      # W 1.Moi.21.v.1.

  24. Przez co znaczą się insze rzeczy, abowiem ty są dwie vmowie, iedna ktora iest Agar, od gory Syon, rodząc płod ku niewolstwu.
  25. Abowiem Syna iestci gora w Arabiey, ktora się prawie zgadza z tą Ieruzalem ktora teraz iest, y służy z synmi swoiemi.
  26. Ale ona wysoka Ieruzalem, wolnać iest, ktora iest matką wszytkich nas.
  27. Abowiem napisano iest: o Wesel się niepłodna ktora nie rodzisz, wyrwi się a zawołay ty ktora nie boleiesz, abowiem więcey dziatek iest opuszczoney, niż tey ktora ma męża.
      o Ezai.54.v.1.

  28. * My tedy bracia, według Izaaka iestesmy synowie obietnice.
      * Rzymia.9.v.8.

  29. A iako na on czas ten ktory się był narodził wedle ciała, przesladował tego ktory się był narodził wedle Ducha, także y teraz.
  30. Ale co mowi Pismo: + Wyrzuć służebnicę y syna iey, abowiem nie będzie dziedzicem syn służebnice z synem wolney.
      + W 1.Mo.21.v.10.

  31. A koniecznie bracia nie iestesmy synowie służebnice, ale wolney.

    Kapituła 5.
    ¶ 1. Napomina ie aby zachowali wolność krześciańską. 13. Potym okazuie poki się ściąga ta wolność. 16. Y prawdziwe ćwiczenie krześciańskie.

  1. Stoycie tedy w wolności ktorą nas Krystus wyzwolił, ani bądźcie znowu vwikłani iarzmem niewoley.
  2. Oto ia Paweł powiedam wam, iż iesli będziecie obrzezani, Krystus wam nic nie pomoże.
  3. Abowiem powtore świadczę każdemu człowiekowi ktory bywa obrzezan, iż powinien iest wszytek zakon zachowywać.
  4. Prożnym się wam zstał Krystus przez was samych, A ktorzykolwiek przez zakon bywacie vsprawiedliwieni, y wypadliscie z łaski.
      A To iest, Ktorzy się vsprawiedliwieniem z zakonu chłubicie, tak iako y on Faryzeusz v Lukasza.

  5. Abowiem my duchem z wiary nadzieie sprawiedliwości oczekawamy.
  6. Bo w Krystusie Iezusie ani obrzezanie nic nie waży, ani nieobrzezanie, ale wiara przez miłość się sprawuiąca.
  7. Bieżeliscie nadobnie, ktoż wam przekaźił, abyscie nie byli posłusznymi prawdzie:
  8. Tać pewność nie iest z tego ktory was wzywa.
  9. Trocha kwasu wszytko zadziałanie zakwasza.
  10. Ia dufam o was w Panie, iż nic inszego rozumieć nie będziecie, A ten ktory wami trwoży, odniesie potępienie, ktożbykolwiek był.
  11. A ia bracia iesli ieszcze obrzezanie powiedam, czemuż ieszcze przesladowanie cirpię: Iście zniszczone iest zgorszenie krzyżowe.
  12. Boże day to aby byli wycięci, ktorzy was niepokoią.
  13. Abowiem wy wezwani iestescie ku wolności, bracia, tylko nie mnimaycie aby była wolność dana ciału dla przyczyny, owszem przez miłość służcie iedni drugim.
  14. Bo wszytek zakon bywa wypełnion tym iednym słowem: Będziesz miłował bliźniego twoiego iako samego siebie.
  15. A iesli ieden drugiego kąsacie y pożyracie, patrzaycież abyscie ieden od drugiego nie byli zniszczeni.
  16. Powiedam tedy, duchem postępuycie, a pożądliwości ciała nie wykonywaycie.
  17. Abowiem ciało pożąda przeciwko duchowi, a duch przeciwko ciału, a ty rzeczy miedzy sobą przeciwne są, abyscie nie czynili tego cobyscie chcieli.
  18. A iesli duchem bywacie wiedzieni, nie iestescie pod zakonem.
  19. Boć są iawne sprawy ciała, ktore ty są: Cudzołostwo, nieczystość, wszeteczeństwo, niepowściągliwość.
  20. Bałwochwalstwo, trucizna, nieprzyiaźni, sfar, zawiści, gniewy, niesnaski, rosterki, odszczepieństwa.
  21. Zazdrości, morderstwa, pijaństwa, biesiady, y tym podobne rzeczy, ktore przepowiedam wam iakom przepowiedział, iż ktorzy takowe rzeczy czynią, krolestwa Bożego dziedzicmi nie będą.
  22. Ale owoc ducha iestci: Miłość, wesele, pokoy, cirpliwość, dobrotliwość, dobroć, wiara.
  23. Cichość, trzeźwość, przeciwko tym ktorzy są takowi, niemaszci zakonu.
  24. Abowiem ktorzy są Krystusowi, ciało vkrzyżowali z namiętnościami, y z pożądliwościami.
  25. Iesli żywiemy duchem, duchem też postępuymy.
  26. Nie bądźmy chciwi prożney chwały, iedni drugie drażniąc, a iedni drugim zayzrząc.

    Kapituła 6.
    ¶ 1. Iako grzeszący maią być karani. 2. Brzemiona braciey maią być znoszone. 6. Słudzy Kościoła Bożego maią być żywieni. 14. Chwali się z vtrapienia dla Krystusa. 16. Sposob żywota Krześciańskiego.

  1. Bracia, choćby był A vwiedzion człowiek w iaki vpadek, wy duchowni naprawuycie takiego człowieka duchem cichości, obaczaiąc samego siebie, abyś y ty nie był kuszon.
      A To iest, od ciała swego y od szatana.

  2. Iedni drugich brzemiona noście, a tak wypełniaycie B zakon Krystusow.
      B To iest, społeczną miłoscią ktorą Krystus zowie roskazaniem swoim.

  3. Abowiem iesli się kto sobie zda być czym, gdyż nic nie iest, tego vmysł iego samego oszukawa.
  4. A każdy niech sprawy swoiey doświadcza, tedy w sobie samym przechwalanie mieć będzie, a nie w drugim.
  5. Abowiem każdy swoie brzemię poniesie.
  6. Przytym niechay vżycza wszytkich dobr ten ktory bywa nauczan w słowie, temu ktory go naucza.
  7. Nie błądźcie, Bogci nie bywa pośmiewan, abowiem cobykolwiek siał człowiek, to też żąć będzie.
  8. Bo ktory sieie ciału swemu, z ciała żąć będzie zginienie, Ktory zaś sieie duchowi, z ducha żąć będzie żywot wieczny.
  9. A dobrze czyniąc nie bądźmy leniwemi, abowiem czasu swego żąć będziemy, iesli nie vstaniemy.
  10. Przeto tedy poki czas mamy, bądźmy dobrotliwymi przeciwko wszytkim, a nawięcey przeciw C domownikom wiary.
      C To iest, tym ktorzy przez wiarę są w tymże Pańskim kosciele iako y my a znacznymi są przez wiarę.

  11. Widzicie iakom długie listy wam pisał ręką moią.
  12. Ktorzykolwiek chcą zdać się D ozdobnymi w ciele, ci przymuszaią was abyscie się obrzezali, tylko aby dla krzyża Kristusowego przesladowania nie cirpieli.
      D To iest, ktorzy są obłudni chcąc zwierzchne Ceremonie zachować, mieszaiąc zakon z przepowiedaniem Ewanieliey iżby się Zydom zachowali.

  13. Abowiem y sami ktorzy bywaią obrzezani, zakonu nie zachowywaią, ale chcą abyscie się obrzezali, żeby się z ciała waszego E chłubili.
      E To iest, Iż was przywiedli ku Zydowskim obyczaiom.

  14. A nie day tego Boże abym się chłubił, iedno w krzyżu Pana naszego Iezu Krysta, przez ktorego F świat mnie iest vkrzyżowan, a ia światu.
      F Swiatem zowie wszelaką zacność ludzi y inszych rzeczy, ktorym się fałszywi Apostołowie dziwowali, Krystusem gardząc.

  15. Abowiem w Krystusie Iezusie, ani obrzezanie nic nie waży, ani nieobrzezanie, ale nowe stworzenie.
  16. A ktorzykolwiek tym sposobem postępować będą, pokoy będzie nad nimi, y miłosierdzie, y nad Izraelem Bożym.
  17. Napotym niechay mi żaden kłopotu nie zadawa, abowiem ia G piątna Pana Iezusowe na ciele moim noszę.
      G O tym patrz 2.Koryn.11.

  18. Łaska Pana naszego Iezusa Krystusa, niech będzie bracia z duchem waszym. Amen.

¶ Do Galatow napisan iest z Rzyma.
Spis Kapituł, Indeks Ksiąg